De Versnelling. Mercurius clubblad. Promotieartikel MTB wedstrijden. In dit nummer:

In dit nummer:

Promotiesatrrtijikdeenl MTB wed

NSWV Mercurius

Mercurius´ clubblad

De Versnelling En verder in deze editie: Verslag TTC Weekend GNSK in Tilburg Rentree Charlotte Lenting Batavierenrace groot succes Een verslag van de zwemloop

Juni 2014

Prijspuzzel: Tourspecial! en nog veel meer...

(advertentie)

EMPIRION

Met in dit nummer:

Bedrijfsgezondheid software

4 6 8 10 12 12 13 17

Wistjedatjes

Ook uw advertentie in dit clubblad?

19

Das TTC Himmelfahrt Wochenende

Wij bieden u een hele of halve pagina in dit prachtige clubblad en brengen u daarmee in contact met onze ruim 170 lezers met een interesse voor wielrennen en mountainbiken. Interesse? Stuur een mail naar [email protected]

22 27 28 30

Mercurius’ wedstrijdrenners

VerzuimXpert De oplossing voor vitaliteit- en verzuimmanagement www.empirion.nl 073 615 9950

Colofon

Mercurius’ clubblad De Versnelling wordt in opdracht gemaakt van N.S.W.V. Mercurius

Adres

Heyendaalseweg 141 6525 AJ Nijmegen

Bestuur

Sven Nijhof Dave Verkaik Anne de Witt Jan Sachtleven Renate Welle

2

Redactie

Joost van Wijngaarden Lotte Jacobs Lotte Koopmans Marjolijn van Lier Laura Schilperoort Olivier Schnitzeler Dave Verkaik

Van de voorzitter Even voorstellen... Podiumplaatsen op het GNSK De redactie schuift aan bij...

30 17

Rebusrenner Foto en zijn verhaal Mountainbikewedstrijden

32

22

Het Raadsel van Olivier Charlottes Rentree

35

De Mercurius Doorgeefpen

32

Batavierenrace een groot succes

35

KERSTEN Prijspuzzel: Tourspecial!

36

Sponsorpagina

8 3

Van de voorzitter Vooraf een stichtelijk woord van onze veurzitter in Zwitserland.

Sven Nijhof

A

llegra! oftewel hoi… Dit keer moet het Voorzitterspraatje een flink stuk reizen voordat deze bij jullie onder je neus ligt, of op je scherm, of weet ik veel waar je ‘m vandaan tovert! Het Val Sinestra is voor nu even mijn hometown. Beetje afgelegen, dat wel, maar oh wat kun je hier toch fietsen. Technische single tracks en lompe stukken downhill zijn hier niet meer dan normaal. Zelfde geldt voor het hebben van een, toch best wel een beetje, dure MTB. Deze wordt dan zonder slot voor de voordeur gezet en vooral gebruikt als ‘stads’-fiets… Dat bijna iedere Zwitser een MTB heeft wil dus echt niet zeggen dat men hier dagelijks van de bergen af knalt. Maar ik wel! Ik zit dus in hotel Val Sinestra, gelegen in een dal eveneens Val Sinestra genoemd. De naam zegt het al een beetje; sinister. Dat was bij mij ook een

van de eerste woorden die bij mij opkwamem toen ik het dal voor de eerste keer binnenreed. Vanuit de ‘bewoonde wereld’ is het nog 6,5km door de bossen over een zandpad wat ze hier natuurasfalt noemen. Wanneer je dus boodschappen moet doen is dat dus nog best wel een stukje voor een supermarkt zo groot als de vleesafdeling van de AH. Het is een steil, donker dal met veel bebossing dat, door de steile wanden, behoorlijk uit de zon ligt. En juist die donkere bossen geven het dal dat sinistere gevoel. Maar bossen en steile hellingen betekenen ook nog iets anders; ja, de MTB-ers raden het al, ontzettend veel single tracks! Voor de wielrenners; een single track is een paadje ongeveer zo breed als je MTB zelf. Dat dus

4

in tegenstelling tot de wat grotere paden waar een auto overheen kan (Double track). De reis begint eigenlijk al direct vanuit het hotel. Het eerste het beste paadje wat je tegenkomt voert zigzaggend omhoog, draagt toepasslijk de naam; zigzagweg, en kronkelt langzaam naar een wat groter pad ongeveer 100m hoger. Het is een steile klim, maar eenmaal boven is het weer even uitrusten op een double track die je langzaam naar beneden voert. Lang duurt die ‘afdaling’ niet en al snel gaat de weg weer omhoog totdat je weer bij de bosrand komt. Zadel ietsjes omlaag en dan via ongelofelijk mooie kronkel paadjes, over rotsblokken en dikke wortels een prachtige technische afdaling naar Zuort (een gehucht wat hoger gelegen in het dal). Het enige nadeel is dat er bij elk van zulk soort afdalingen genoeg stukjes zitten waar het te onbegaanbaar of te gevaarlijk wordt. En dan is het fiets op de schouder en lopen maar! Reken maar dat een paar goede schoenen dan echt niet te veel zijn gevraagd (die heb ik dus nog niet echt met af en toe hier en daar een blaar als gevolg). Maar dat kan de pret absoluut niet drukken. Eenmaal in Zuort is het een lekker biertje drinken - ben tenslotte hier niet aan het wedstrijdrijden - en dan weer aan de andere kant van het dal naar beneden fietsen. Het laatste stuk van de trail is een flinke afdaling die begint op het open

weiland (lekker snel over de paden heen raggen!) en dan ineens het bos induikt. Maar vanaf de bosrand gaat de snelheid flink omlaag. Het is daar zo steil met zulke smalle paadjes dat voorzichtigheid echt noodzakelijk is. Er zijn daar helaas ook echt al fietsers naar beneden gedonderd die het niet meer kunnen navertellen. Gelukkig gaat bij ons alles goed en komen wij weer veilig aan bij het hotel, waar we de volgende dag weer een andere route nemen om te ontdekken. Ondanks dat het hier af en toe eenzaam is en ik de trainingen en de activiteiten van Mercurius enorm mis, geniet ik van mijn tijd hier in Zwitserland. Nog maar even en dan kunnen jullie al jullie verhalen en problemen weer in persoon aan de voorzitter kwijt ;). Ciao! oftewel doei… •

5

Even voorstellen... ... enkele nieuwe leden.

H

allo allemaal! Ik ben Stijn Hendr iks en ik ben eers tejaars studen t Bedrijfskunde aa n de Radboud Universiteit. Ik ben 20 jaar oud en w oon in Beuningen (dor pje in de buurt van Nijmegen). Ik ben geen er varen wielrenn zit namelijk al er. Ik 14 jaar op voet bal , maar vond het eens een keer tijd dan ook hoogst om voor een échte spor waarschijnlijk st t te gaan kiezen oppen met voet focussen. Tot nu . Ik ga ba l en me volledi toe ben ik voor g op wielrennen al een ‘mooiw wel eens op ee ee n mooie zomer rfietser’ gewee dag mijn racefie st. Zo haalde ik malen in de zo ts tevoorschijn mervakantie be en heb ik dive rgen beklomm de spinnenweb rse en. Ik moest ec ben van mijn ra hter elke zomer cefiets halen en meer te hoeven w ee r be n van plan om doen… dat voortaan ni et

Zoals gebruikelijk in de Versnelling stellen in de rubriek ‘Even voorstellen…’ één of meerdere Mercurianen zich voor aan de leden. Dit keer de eer aan enkele van onze nieuwe leden. Niemand minder dan Renze Droog, Stijn Hendriks en Roos Schellevis stellen zich hier aan je voor:

Renze Droog

B

mijn este Mercurianen, dag of donderdag, zul je e hebt getraind op maan me m. aa tijd en e ng tst aa laa , de nze je Re Als t weet: voor iedereen die hem nie ar : Ma . ten ten we al we l k oo we al am m na voornaa je mijn achter zul ik, als nt be e afd rsla ls zoa En als je net zo’n Strava-ve ppen over te maken net verplicht daar droge gra s du lie jul zijn nu f rt. na oo Va Droog. r is droog, enzov blijf ik droog, mijn humo jaar van iedereen. Als het regent t het: ik heb de eerste 22 kom r over mij, dus hie ts nie g gedaan b no t he zeg ek s eti alle atl t Da n 6e aan gewoond, waar ik sinds m’ m rda eerste tte jn Ro ij mi kb Na vla . en ets mijn lev op mijn racefi akt ma ge b he lig vei on rs , waardoor en sinds 2009 de polde blesseerd aan mijn heup ge s laa he ik kte raa n ne en fietsvakantie in de Arden g en kan ik weer hardlop Nu is het zo goed als we ek. eti ik n atl t be s me du en ts pp fie sto de ik moest re voel ik niet op ssu ble jn Mi p. loo l pe rcurius dan als ik niet te hard van sta on, kon de stap naar Me wo n ge me Nij in ik ds veel gaan wielrennen. Sin in Utrecht – ook niet uitblijven. pel: in tegenstelling tot sim is en do en kom n combineren Wat ik in Nijmegen be r een master informatica hie je kan – b he an da waar ik mijn bachelor ge aan. Dus dat doe ik. dat spreekt mij heel erg s cie pre en de un jfsk dri met be eld op mijn Daarnaast schrijf ik gereg g wat. En no en s eigen blog over van alle t liefste he n da wie schrijft die leest, en er. een boek over Jack Reach ng, waar ik Tot de volgende traini n aan mijn be met trots te herkennen grote Garle he Garmin-tenue en mijn min op m’n stuur!

6

Stijn Hendriks

H

Roos Schellevis

oi Allemaal! Mijn naam is Roos en ik ben sinds januari lid van Mercurius. Ik rijd vooral rond op de mountainbike. Mijn vriend me heeft aangestoken met het mountainbiken en omdat ik vaker wil fietsen dan alleen in het weekend, ben ik bij Mercurius gegaan. En natuurlijk ook voor de gezelligheid! Verder ben ik op dit moment bezig met mijn laatste jaar van de Master Moleculaire Levenswetenschappen aan de Radboud Universiteit. Ik hoop in augustus klaar te zijn met deze studie. Ik loop nu nog stage in het ziekenhuis op de afdeling Oogheelkunde en Genetica. Als het goed is kan ik daar volgend jaar ook aan mijn promotie beginnen! Naast fietsen heb ik nog enkele andere hobby’s. Zo ben ik ook actief bij de studenten volleybalvereniging: NSVV Heyendaal. Met mijn volleybalteam ben ik regelmatig in de kroeg te vinden! Verder kom ik oorspronkelijk uit de achterhoek, maar ik woon nu al zo’n 5 jaar in het gezellige Nijmegen. Eén ding is zeker, er is hier heel wat meer te beleven! Groetjes Roos

7

Podiumplaatsen op het GNSK Over de verrichtingen van Mercurius’ afvaardiging naar het GNSK in Tilburg.

N

a de succesvolle editie van het GNSK vorig jaar in Nijmegen was het dit jaar de beurt aan de studenten uit ‘013’ om de organisatie in handen te nemen. Het Groot Nederlands StudentenKampioenschap kende naast onder meer voetbal, volleybal, basketbal, schermen, frisbee en het immer spectaculaire beachkorfbal ook dit jaar weer het onderdeel wielrennen en daar was namens de universiteit van Nijmegen uiteraard Mercurius vertegenwoordigd met een dames- en een herenteam.

Joost van Wijngaarden

Simoens en Joline Kraak de onderdelen voor hun rekening. Op zaterdag 14 juni stonden een proloog van maarliefst 1700 meter en het klassieke GNSK-onderdeel: de ploegentijdrit op het programma voor zowel de mannen als de vrouwen. Na de extreem korte ouverture stonden de Nijmeegse dames, mede dankzij de knappe tweede tijd van Charlotte, direct aan kop van het klassement, waar de heren genoegen moesten nemen met een vierde plaats - Paul was met een achtste tijd de snelste Keizerstedeling. De tijden en samenhangende puntentotalen lagen echter nog op de spreekwoordelijke zakdoek bijeen.

Het klassement word gezet Na vorig jaar onder leiding van Rob Tijdink en Femke van Kessel de concurrentie te hebben verpulverd door alle onderdelen te winnen, waren de verwachtingen dit jaar hooggespannen. Bij de mannen waren het dit keer Paul Schreuder, Joep Timmermans, Jordy van Sambeeck, Bram Veringa, Roger Termont en Joost van Wijngaarden die het moesten doen, bij de dames namen Charlotte Lenting, Tessa van der Velden, Nathalie

Contre la montre par equipes ‘s Middags stond de ploegentijdrit op het programma. Over hetzelfde parcours als de proloog: een uitgestorven stuk asfalt dat dienst zou moeten doen als bedrijventerrein maar in werkelijkheid meer put-

8

de tenten op te slaan op het clubparcours van TWC Pijnenburg. Aldaar trapten de dames om 11:00 uur plaatselijke tijd af voor hun wedstrijd over 40 kilometer. Dankzij een 8e, 9e en 11e plaats wisten zij hun tweede positie in het klassement te behouden en namen daardoor de zilveren medaille mee naar huis. Bij de mannen wist Jordy het in de 60 kilometer lange veldslag tot de kopgroep te schoppen en behaalde daarmee een 10e notering, daarachter sprintten Joost en Paul naar stek 17 en 22 wat precies voldoende bleek om nog net op het podium te staan: brons voor de heren. •

deksels dan kantoormeubels telde. Waar de proloog over één ronde door dit idyllische stukje Brabant werd betwist, ging de ploegentijdrit over 18 rondes voor de heren en 12 voor de dames. De dames wisten, ondanks een knappe tweede tijd met een gemiddelde snelheid van 38,2 km/h, hun leidende positie niet te behouden en namen aan het einde van de eerste dag de tweede stek in het klassement in. De heren hadden dezelfde uitgangspositie door met een sterke ploegentijdrit (43,1 km/h, goed voor de tweede tijd) zowel Tilburg als Amsterdam in te halen in het klassement. Waar het bij de dames de zachte G’s uit Maastricht waren die de leiding namen, bleven bij de heren de Domstedelingen aan de leiding.

Afscheid van een icoon Met de bronzen medaille komt een passend einde aan de succesreeks van Paul Schreuder. Na 8 jaar achtereenvolgens deelgenomen te hebben met een medaille als resultaat, neemt ‘Mister GNSK’ nu toch echt een keer afscheid. Paul kan met een karrenvracht aan medailles (2x goud, 4x zilver, 2x brons) terugkijken op een prachtige GNSK-carrière. Paul zal volgend jaar gemist worden als wegkapitein en motor van de ploegentijdrit!

Zondag: ‘t is koers! Zondag was dan de dag van de wegwedstrijd. Van het ‘bedrijventerrein’ in TilburgZuid trok de karavaan naar het Noordwesten van de Kruikenstad om

9

De redactie schuift aan bij... ... de Zwemloop?!

Dave Verkaik

I

n deze versnelling gaan we niet letterlijk ‘even eten bij’. We nemen wel een kijkje in de keuken van een sport die wij Mercurianen normaal gesproken niet beoefenen: een zwemloop. Verslaggevers van de versnelling waren aanwezig, om objectief en tevens onafhankelijk als altijd verslag te doen. Deelnemers aan de zwemloop konden kiezen uit een tweetal afstanden, te weten: 300 meter zwemmen en 3 kilometer hardlopen of 600 meter zwemmen en 6 kilometer hardlopen. Bij beide afstanden stonden twee Mercurianen aan de start: Olivier Schnitzeler en Dave Verkaik gingen voor de korte afstand en diehards Dieuwertje Poort en Aryan Ransijn gingen voor de lange afstand. Maar dat was nog niet alles, er was ook nog een echte Mercurius fanclub bestaande uit Roel Elbers en Lotte Koopmans.

Na een korte briefing kon de strijd op de korte afstand losbarsten, waarbij er natuurlijk gezonde rivaliteit bestond. Zelf was ik erg benieuwd hoe het zou gaan, mijn laatste zwemwedstrijd was immers toch al weer bijna drie jaar geleden. Na een redelijke start is meteen het eerste keerpunt slecht, ik kan net niet goed afzetten en ik zie Olivier al van me wegzwemmen. Maar ja, nog genoeg tijd om dat bij te trekken en ik kan een beetje volgen. Maar helaas blijkt na twee baantjes dat de oude waterpoloër in mij weer naar boven komt en uiteraard vinden waterpoloërs zes baantjes van 50 meter veel te lang. Dus na het derde keerpunt verval ik weer in mijn lekker brede, korte maar al te vertrouwde hakke-tak slag. Heel praktisch als je een bal tussen je armen wilt meenemen, maar minder effectief als je snel vooruit wilt komen.

10

Ondertussen lukt het Olivier wel om een mooie lange slag vast te houden en die zie ik dan ook steeds verder uitlopen. Dat is toch wel een gevoelig moment. Gelukkig is het inmiddels nog maar twee baantjes en dan kan er gerend gaan worden. Gebroken kom ik uit het water en Olivier is al in geen velden of wegen meer te zien. Nou ja, dan maar het beste er van proberen te maken en zo hard mogelijk proberen te rennen. Maar eerst nog even schoenen aan doen bij het wisselpunt, de verleiding is groot om even te gaan uitrusten. Het eerste hardlooprondje is zwaar na dat zwemmen en gaat niet zo lekker. Echter, het tweede rondje gaat een stuk beter en ik kom zelfs dichter bij iemand anders. Diegene kan ik uiteindelijk ook inhalen en ik weet ook de eindsprint te winnen. Dan lukt er toch nog iets. Ondertussen zit Olivier al lang en breed bij de finish uit te puffen. Als iedereen weer op adem is gekomen, is het de beurt aan de onverschrokkenen voor de lange afstand. Dieuwertje

gaat er snel van door met het zwemmen en weet dit ook goed vol te houden, Aryan dieselt lekker door op zijn eigen tempo en in zijn eigen slag. Zoals bij velen bekend zal zijn, kunnen beide heel goed hardlopen en daar weten ze allebei dan ook nog veel mensen mee in te halen. Al had Aryan nog wel een kleine misrekening, hij dacht al naar de finish te kunnen maar moest nog een rondje lopen. Uiteindelijk is iedereen moe en voldaan over de finish en is Dieuwertje zelfs derde geworden in haar categorie! We kunnen terugkijken op een leuk evenement, met een leuke manier om kennis te maken met een andere tak van sport. Maar gewoon even bij iemand eten, is toch een stuk ontspannender. Dus dat zal weer het recept zijn voor de volgende versnelling. •

11

Rebusrenner

Mountainbikewedstrijden

In navolging van de Tourquiz in De Avondetappe van Joost van Wijngaarden Mart Smeets, wordt in iedere editie van De Versnelling een rebus geplaatst waarvan de uitkomst de naam van een bekende (ex-)coureur voorstelt. Een pittige dit keer. Weet jij het antwoord, sla jezelf dan eens goed op de schouder en kijk op pagina 27 om te controleren of je het daadwerkelijk bij het juiste eind had...

+ B=V

+ -T

-N

Foto en zijn verhaal De redactie vroeg jullie dit keer via Facebook onderschriften te bedenken bij deze foto. We plaatsten de leukste inzendingen:

“Zou die romantische scène uit Lady en de Vagebond ook met zuurkool kunnen?” Hidde Hendriksen

“Ik zei toch dat die aardappel heet was” Jeroen Langeweg

Lotte Koopmans & Dave Verkaik

Aandacht voor het rijden van mountainbikewedstrijden!

I

n de afgelopen Versnelling heb je kunnen lezen hoe alle wedstrijdwielrenners zichzelf voorstelden. Dat stuk is enthousiast ontvangen en daarom wilden we dit ook doen voor de mountainbikers. Echter was het lastig te selecteren wie dan wel en niet voorgesteld moesten worden, de één heeft een licentie maar rijdt geen wedstrijden en de ander heeft geen licentie maar is juist wel heel actief in de funklasse. Afijn, om af te zijn van ingewikkelde selectiecriteria is daarom besloten om bij dezen een stuk over de belangrijkste mountainbikewedstrijden van dit jaar te schrijven om de mountainbikers enthousiast te maken om wedstrijden te rijden. Maar ook de wielrenners die eventueel over een mountainbike beschikken moeten dit stuk absoluut lezen! In tegenstelling tot wielerwedstrijden kun je de meeste mountainbikewedstijden ook rijden zonder een wedstrijdlicentie. Met een basislidmaatschap van de KNWU,

dat gratis aan te vragen is bij het bestuur, kun je al meedoen in de funklasse! Hieronder worden drie onderdelen van het mountainbiken uitgelegd en worden de door ons uitgekozen leukste wedstrijden van dit jaar toegelicht.

Cross country wedstrijden

Cross country is een tak van het mountainbiken die bestaat uit een korte wedstrijd (45 minuten – 1.5 uur). De wedstrijd is vooral gericht op snelheid en meestal zit er weinig hoogteverschil in, hooguit in de vorm van korte, technische klimmen. De fietsen die hiervoor gebruikt worden zijn lichte fietsen. De ‘gewone mountainbike’ waar menig Mercuriaan over beschikt is een cross country fiets. Het parcours van een cross country wedstrijd moet 4-6 km lang zijn en in de tijd die ervoor staat moeten zo veel mogelijk rondjes worden gereden. Er mag maximaal 15% op klinkers of asfalt worden gereden. Op de afgelopen

“Niet doorvertellen, er zit plas in dat glas” Irene Roding

“Ik heb gehoord dat er kattenvlees in het eten zit. Heb je die hap al doorgeslikt?” Irene Salverda

“Hidde Hendriksen heet eigenlijk Hendrik Hiddessen” Tijmen Moltmaker

12

13

Olympische spelen was het parcours 4.7 km lang met 172 hoogtemeters.

deed er zelfs een vrouw uit Zuid-Afrika mee.

Berlicum Berlicum was de aftrapper van dit jaar. Een mooie wedstrijd met een relatief technisch parcours. Er zaten veel bochten in en zelfs een drop off. De hoogtemeters die we in deze buurt gewend zijn, zijn er echter niet in te vinden. Het nadeel van het parcours was dat je niet los kon rijden. Tevens liep je, zodra iedereen gestart was, vast omdat we met een heleboel mensen tegelijk een singletrack in moesten. Daarom is het belangrijk om goed te starten en proberen vooraan te rijden.

Streetraces

Dit is een nieuwe tak van het mountainbiken en is flink in opkomst. Het is een wedstrijd die niet in het zand of bos wordt gereden maar gewoon op de verharde weg met hindernissen en obstakels. Het is dus eigenlijk een combinatie van een wielrencriterium en een mountainbikewedstrijd. De wedstrijden zijn meestal maar een half uur. Ze zijn vrij technisch maar daardoor ook heel leuk om naar te kijken! Dus als je een keer een wedstrijd wil zien is het zeker de moeite waard om naar zo’n wedstrijd toe te gaan. Afgelopen 2e pinksterdag was er een streetrace in Goirle. Deze was al na een paar weken uitverkocht. Er staan nog maar weinig streetraces op de agenda in Nederland maar de verwachting is dat deze tak van de sport zich volgend jaar gaat uitbrei-

Nieuwkuijk Een hele leerzame en leuke wedstrijd. Het parcours is technischer dan dat van Berlicum en het bevat twee befaamde ‘rock gardens’. Dit zijn afdalingen met stenen die variëren van groot kiezelformaat tot echte rotsblokken. Andere jaren zat er ook een grote drop off in. Deze hadden ze er dit jaar echter uit gehaald. Nieuwkuijk is niet alleen een bekende wedstrijd in Nederland, maar er komen ook veel internationale mountainbikers op af. Afgelopen jaar

den. Bij de grote (internationale) mountainbikewedstrijden zit tegenwoordig al bijna standaard een streetrace.

heten competitieve toertocht. Dit houdt in dat het voor de niet-licentierijders geen echte wedstrijd is, maar dat je wel een tijd registreert en dat er na afloop een klassement wordt opgemaakt. Tevens is de Bart Brentjens Challenge het podium voor het NK-marathon. Je rijdt dus hetzelfde parcours als de professionals. Het parcours zelf kent aardig wat hoogtemeters (ongeveer 1. 800 op de 105 kilometer), maar het is niet een enorm technische route, al zorgen de koude en natte herfstomstandigheden er meestal wel voor dat het zwaar genoeg is. Dit jaar wordt de marathon gehouden op 5 oktober.

Marathons

Naast de snelle en korte wedstrijden, kent het mountainbiken ook marathons. Dit zijn pittige wedstrijden die meestal uit een afstand van rond 70 (‘halve marathon’) of 100 kilometer (‘hele marathon’) bestaan. Ook kent het parcours vaak veel hoogtemeters. Tevens is er sprake van een massastaart: honderden deelnemers starten tegelijk, waarna het veld langzaam uit elkaar gereden wordt. Er bestaat niet echt een marathonfiets. Het is vooral belangrijk dat je comfortabel op je fiets zit, al worden tegenwoordig vaak 29’ers gebruikt tijdens marathons. Deze fietsen rijden comfortabel omdat vanwege de grote wielen de kleine hobbeltjes minder worden gevoeld. Nederland kent helaas niet heel veel marathons en de echt grote marathons worden dan ook vooral gereden in Duitsland en België.

Groesbeek Dit jaar was er een primeur met een echte marathon lekker dicht bij huis. Er waren twee deelnemerscategorieën, namelijk de 70 kilometer en de 105 kilometer, die gereden werden in rondes van 35 kilometer. Het parcours kent ongeveer 600 hoogtemeters per ronde en is op sommige stukken behoorlijk technisch (technischer dan de Bart Brentjens). Maar voor ons Mercurianen is het vooral een feest der herkenning en weet je al snel de beste lijnen te vinden.

Bart Brentjens Challenge De Bart Brentjens challenge is een zoge-

14

15

Wistjedatjes De marathon van dit jaar was een groot succes en wordt volgend jaar weer georganiseerd. Volgend jaar zal de marathon plaatsvinden op zondag 12 april. Wees er snel bij met inschrijven, want dit jaar was de marathon binnen 48 uur uitverkocht.

van Houffalize plaatsvinden op 24 augustus. Meedoen is dus nog mogelijk!

NSK mountainbike

Het NSK staat voor Nederlands Studenten Kampioenschap. Elk jaar organiseert een andere studentenstad deze wedstrijd. Dit jaar zou de wedstrijd georganiseerd worden door Dutch Mountains uit Maastricht en plaatsvinden in Landgraaf. Het zou gaan om een cross country wedstrijd, met de duur van een uur over een parcours met aardig wat hoogtemeters. Zo moest onder andere de Wilhelminaberg beklommen worden. De wedstrijd zou plaatsvinden op 4 juli en meedoen kon al met een basislidmaatschap. Inderdaad, zou en kon, want de wedstrijd is helaas afgelast. De organisatie kon de wedstrijd niet door laten gaan omdat afspraken met derden niet nagekomen werden. Helaas Pindakaas, volgend jaar dan maar weer! •

België Bij onze zuiderburen worden heel wat marathons gereden. Zelf heb ik nog geen ervaring met deze marathons, maar van andere mensen heb ik gehoord dat deze marathons vaak een stuk zwaarder en technischer zijn dan de marathons in Nederland. Een bekende marathon is de marathon van Houffalize. Deze wordt gereden in een uitdagende omgeving welke ook al eens het decor is geweest voor wereldbekerwedstrijden. De marathon kent vier afstanden: 50, 70, 100 en 120 kilometer. De hoogtemeters zijn achtereenvolgens: 1320+, 1890+, 2490 en 3130 meters. Het is dus zaak om goede klimbenen mee te nemen naar deze marathon. Dit jaar zal de marathon

16

Wist je dat…

• •

•

•

•

• • • • •

• • • • • •

We sinds kort een nieuwe MTB-trainer hebben? Hij, Nick, zijn benen insmeert met olie, zelfs tijdens de training? Nathalie thuis een potje slakkenslijm heeft staan? De Batavierenrace ontzettend leuk was dit jaar? Het TTC-weekend een grandioos succes was? We het hele TTCweekend mooi weer hebben gehad? Liset het toch heeft gepresteerd om af te stappen voor de enige plas water die ze onderweg tegenkwamen? Aryan (eindelijk) een nieuwe racefiets heeft gekocht? Hij tijdens het TTC-weekend in de Eifel geen materiaalpech heeft gehad? Hij wel de pechvogel van de dag was bij de Zomercross in ’s Heerenberg? Hij in zijn laatste warming-uprondje zijn ketting doormidden trapte en dus niet van start kon gaan? Ook Marccel een pechvogel is? Er op het TTC-weekend een heuse leiderstrui is uitgereikt aan Lieke W. en Lars S.?

•

• •

17

Duitse dorpsfeesten erg gezellig zijn? De meeste mountainbikers toch al snel in bed lagen op beide dagen? Er na de biercantus nog flink werd gedanst door enkele wielrenners en Rogier? Nathalie goud heeft gewonnen bij het NSK Tijdrijden? • Roger en Tessa brons hebben gewonnen bij het NSK Tijdrijden? • Dave stiekem een racefiets heeft gekocht en stilletjes is overgestapt? • Koen trots is dat hij de Posbank heeft beklommen? • Jan Willem niet weet wat Nimma is? • Jan Willem evenmin weet waar de Snelbinder is in Nimma? • Hij deze kan vinden achterop de fiets van Joost van Wijngaarden? • De training op maandag zonder Hein in de soep loopt? • Er namelijk rondjes werden gefietst door Bemmel terwijl er naar de dijk werd gezocht? Dit de laatste Versnelling is voor de zomervakantie? Jullie ook tijdens de zomervakantie wistje-datjes mogen sturen aan [email protected]? •

(advertentie)

Das TTC Himmelfahrt Wochenende Jeroen Langeweg

Oftewel, een verslag van het TTC Hemelvaartsweekend.

N

a vele maanden voorbereiding was het dan eindelijk zover: een groep van 29 Mercurianen ging er op uit om de streek rondom Schönecken te verkennen. De Duitse weergoden waren ons goedgezind, dus dat kon niet meer misgaan. In de loop van middag/vroege avond, kwamen alle weekendgangers aan in een idyllisch huisje in de Eifel. Het bleek een oud pand te zijn met enorm veel slaapkamers, verschillende lebensraumen en een oude pizzaoven en steenkooloven (die beide niet gebruikt zijn, maar dat terzijde). Al snel had iedereen een eigen

18

slaapruimte gevonden met bijbehorend bed. Nadat de laatste en tevens de belangrijkste auto (die de lievelingen van de MTB-ers en wielrenners vervoerde), was gearriveerd kon het avondprogramma aanvangen. Dit bestond uit verschillende spellen waarbij de uiteindelijke winnaar de leiderstrui voor de volgende dag kreeg. Dit is een wisseltrui die de komende jaren mee gaat op het TTC Weekend. Benieuwd naar de voordelen hiervan: vraag dit aan Lieke W en Lars S. De eerste winnaar was uiteindelijk dus Lieke W (na wat gedoe van de jury in de belichaming van Yannick S). Zij mocht de volgende dag het nu al legendarische rood gecamoufleerde shirt dragen. De zaterdag stond in het teken van een lange tocht voor de grote groep wielrenners (ca. 115 km) en een wat kleinere ronde voor een aantal dames die de benen wilden sparen (ca. 60 km). De mountainbikers trokken ten strijden met een landkaart. Zij zijn verschillende wandel/fietspaden op en af gegaan om de bossen onveilig te maken. De wielrenners hebben een schitterende tocht gemaakt door het heuvellandschap. Voor degene die nog nooit in de Eifel is geweest,

19

ga er een keer heen, het is een aanrader! alle commissies werden uitgenodigd om Zoals gezegd, het was heuvelachtig. De een opdracht uit te voeren zoals adtje klimmen volgden elkaar in hoog tempo liefde, adtje kasseien, adtje waaierrijop. Al even vlot werden deze beklimminden en adtje verjaardag. De deelnemers gen door de snelle renners van Mercurius deden gezellig mee en er werd luidkeels beklommen. Bovenop de toppen van de gezongen (helaas was er bij het ontbijt bergen werd natuurlijk eventjes gewacht geen honing aanwezig, tip voor een voltot de groep compleet was, waarna men gende keer). Er mag gesteld worden dat zich op kon maken voor de volgende uitde cantus geslaagd was. Na afloop werd daging; de volgende de rest van de drankvoorheuvel dus. raad (uitsluitend bestaanNadat alle fietsen de uit bier, spa rood en weer veilig en zonder appelsap) vrijwel geheel gebreken (behalve opgedronken. De echte Maarten’s klimrek, nachtbrakers gingen nog waarvan een spaak voor een nachtwandeontbrak), in Schönecling naar de oude burcht ken aan waren gekobovenop de heuvel (iets men, had de TTC comwaar je Olivier blijkbaar missie gezorgd voor altijd wakker voor kunt typisch Duits avondmaken). Lars kwadraat eten: Kartoffeln, Saumoest bij terugkomst erkraut en Bockworst (of banaan). Dit viel in de smaak en legde een goede bodem. Dat kwam ook goed uit, want nadat er een groepsfoto gemaakt was, werden de deelnemers op de hoogte gesteld van het avondprogramma: de eerste echte Mercurius biercantus…. Reacties als: “wat is dat?”, “huh”, “ow”, “mmm”, “oke”, “oow leuk”, “vet”, “ben benieuwd” en “schiet op!” waren het gevolg. Met het binnenkomen van het bestuur werd de toon gezet. Er werd gelachen, gezongen en tegen het einde zelfs gedanst. Verschillende personen, maar ook

20

nog een tosti bakken en uiteindelijk keerde de rust langzaam weer terug in Huize Mercurius. De volgende ochtend gingen verschillende groepen de benen opnieuw testen. De wielrenners trotseerden o.a. enkele steile beklimmingen en de MTB’ers kwamen er 5 minuten voor de afgesproken terugkeertijd achter dat er praktisch naast het huisje een leuk parcourtje lag… Bij terugkomst werd er nog wat gegeten en wat gepraat. Helaas moest de rotzooi natuurlijk ook opgeruimd worden. Gelukkig stak iedereen de handen uit de mouwen zodat we al redelijk snel huiswaarts konden gaan. De TTC bedankt de deelnemers voor hun aanwezigheid, bijdragen en hulp tijdens het weekend en hoopt dat iedereen een goed weekend heeft gehad. Tot volgend jaar op het volgende TTC weekend! •

21

Mercurius’ wedstrijdrenners Pieken, dalen en alles daartussenin voor de wedstrijdrijders van Mercurius.

N

Lotte Jacobs

zorgen dat Femke niet werd teruggepakt. Charlotte behaalde een nette 10e plaats bij haar rentree in het peloton. Meer over de rentree van Charlotte lees je vanaf pagina 28 in deze Versnelling. Nathalie Simoens laat haar liefde voor het tijdrijden ook goed blijken dit seizoen. Met verschillende podiumplaatsen bij tijdritten voor niet-licentiehouders en snelle gemiddeldes presteert zij al het hele seizoen goed. Ook Tijmen Moltmaker, Jan Sachtleven, Koen Beekhuis en Tessa van Velden hebben hun beste aero-positie op de tijdritfiets al een of meerdere keren getest.

et als de Kartenspielerweg, het Reichswald en de heuvels in de Eifel, kent ook het seizoen van de wedstrijdrijders van Mercurius en VOM hoge pieken en diepe dalen. De een piekt op het juiste moment en gaat met de bloemen naar huis en de ander ziet de zwarte kant van het fietsen, door tegen de grond te gaan. Positief is zeker dat er veel Mercurianen en Vommers actief zijn in het wedstrijdpeloton op zowel de racefiets als de mountainbike. Van al deze wedstrijdrijders verging het Femke van Kessel het beste. Twee keer wist zij een criterium te winnen. Haar eerste overwinning behaalde zij in Standdaarbuiten door haar twee medevluchtsters in de sprint te verslaan en ook in de thuiswedstrijd van haar ploeg WV Breda wist zij de sprint te winnen van de kopgroep van drie rensters. Deze wedstrijd was een hele bijzondere voor Charlotte Lenting. Na veel blessureleed de afgelopen anderhalf jaar, maakte zij dan eindelijk haar langverwachte rentree. Samen met Hilde Oudman en enkele andere ploeggenotes kon zij ervoor

Klassiekers In de Ronde van Overijssel (UCI 1.1) stonden maar liefst 4 dames van Mercurius en VOM aan de start. Femke liet zien dat ze niet alleen in criteriums maar ook in klassiekers uit de voeten kan. Zij finishte hier in de eerste groep met daarin rensters als Kirsten Wild en Annemiek van Vleuten op een 22e plaats. Mirthe Wagenaar volgde in dezelfde groep als 29e. Linda PoelstraRinglever en Hilde Oudman

22

Debuut en rentree Ook Marcel Wouters en Jeroen Janssen rijden hun wedstrijden bij de mannen elite. Op het moment dat Jeroen zijn seizoen begon, was dat van Marcel ongepland alweer ten einde. Marcel kwam zwaar ten val bij een wedstrijd in het Belgische Kontich en bracht meerdere dagen in het ziekenhuis door. Namens de gehele redactie wensen we Marcel van harte beterschap! Jeroens seizoensdebuut verliep meer dan uitstekend. In zijn eerste wedstrijd kwam hij als 18e over de finish. De tweede wedstrijd reed hij al de top tien binnen: 8e. Naast de rentree van Charlotte en Jeroen, maakten meerdere Mercuriusrenners hun echte debuut in het peloton. Dieuwertje Poort en Joline Kraak zijn beide bezig aan hun eerste seizoen en reden samen in

wisten deze koers als 67e en 74e uit te rijden. Nicole Vernhout reed niet in de Ronde van Overijssel, maar wel in andere klassiekers. Het duurde even voordat zij de juiste vorm gevonden had, maar met een 10e plaats in Geldrop en een tweede plaats bij het District Kampioenschap Oost lijkt zij haar draai weer helemaal gevonden te hebben. Ook de Mercurius-mannen reden in verschillende grote wedstrijden. Rob Tijdink en Joost van Wijngaarden voeren de boventoon in het aantal gereden wedstrijden. Zij waren voor hun teams (TWC Maaslandster respectievelijk DRC de Mol) actief in klassiekers, etappekoersen en criteriums in binnen- en buitenland. Rob reed enkele goede wedstrijden, waarbij hij onder andere de driedaagse Triptyque Ardennais uit wist te rijden. Bij de tijdrit in Leende reed hij een gemiddelde van boven de 45 kilometer per uur. Joost bezocht af en toe het eerder genoemde dal met materiaalpech en valpartijen. In de zware Ronde de L’Isard (UCI 2.2 U23) liet hij echter zien over goede benen te beschikken en daarmee de vijfdaagse Franse etappekoers te voltooien op een 68e plaats.

23

twee wedstrijden. In de Ronde van Rijssen klasseerden de dames zich verdienstelijk als 8e en 10e. In de daarop volgende wedstrijd, kreeg Dieuwertje al te maken met een valpartij. Zij stapte weer terug op de fiets, maar kon de wedstrijd niet meer uitrijden. Ook Joline waaide in de polders rondom Zwolle uit het peloton. Jordy van Sambeeck, Lars Hanssen en Paul van Herpt zijn de mannelijke debutanten. Jordy baarde al in verschillende wedstrijden opzien door zich van voren te laten zien. Bij een avondcriterium in Deurne wist hij zelfs een tweede plaats te pakken. Lars Hanssen en Paul van Herpt reden ook al in verschillende koersen en werden allebei eenmaal geklasseerd in de uitslag. Lars Schopen, geen debutant, zag zijn naam ook eenmaal terug in de uitslagen: 45e in het Belgische Cahottes. Lars kennende zullen er verschillende heuvels bedwongen moeten zijn. Koen Beekhuis komt steeds beter in vorm op zijn nieuwe fiets wat resulteert in steeds kortere klasseringen. Jan Sachtleven verschijnt hier en daar aan de start. Helaas brak hij tijdens een training zijn elleboog en is daarom enige tijd uit de roulatie. De redactie wenst ook Jan veel beterschap!

Vommers Thijs van der Bijl, Jefte de Bruin, Stef van der Hijden en Giliam van den Thillart zijn allevier actief in het amateurpeloton. Zij behaalden nog geen top tien klasseringen. Giliam zat daar met een 11e plaats in Mill wel al heel dichtbij. Niet-licentiehouders Bij dezelfde wedstrijd in Mill waren ook zes niet-licentiehouders van Mercurius actief in de speciale wedstrijd voor regionale helden. Bram en Jan Willem wilden graag met de rondemiss op het podium. Dit lukte met een sterke tweede en derde plaats. Olivier Schnitzeler en Cedric Cortenraadt

24

(5e) finishten vooraan in het peloton. Aryan Ransijn maakte zich nuttig voor de koplopers en finishte daarna in de middenmoot. Noud Poelen deed zijn eerste ervaring op als wedstrijdrijder en kwam tot de conclusie dat hij nog training en scholing kan gebruiken. Ook bij het NSK tijdrijden was succes voor verschillende niet-licentiehouders: Nathalie Simoens mocht de rood-witblauwe kampioenstrui aantrekken. Roger Termont en Tessa van der Velden namen beiden het derde plekje op het podium in.

derlandse vrouwen-mountainbiken is Mercurius goed vertegenwoordigd. Linda ter Beek en Manon van Hees weten regelmatig vooraan te eindigen. Bij de nationale MTB-cup in Heeswijk Dinther eindigde Linda als vijfde achter enkele Nederlandse toppers. Bij de Paasbike in Nieuwkuijk zagen we nog meer Mercurius-blauw door het bos vliegen. Lotte Koopmans miste met een vierde plaats net het podium in de funklasse. Roos Schellevis reed haar eerste

Mountainbikers In de mountainbike-wereld is het gebruikelijk dat er een wedstrijd voor niet-licentiehouders op de agenda staat. Verschillende Mercurianen reden wedstrijden in de zogenoemde Funklasse. Voordat Jeroen Janssen zijn licentie voor 2014 aanvroeg, wist hij een tweede plaats te behalen bij de Fun-mountainbikers in Oss. Twee (oud-)Mercurianen kwamen hier aan de start bij de licentierijders. Met een 5e plaats (Robin Roelofs) en een 6e plaats (Simon Kikken) was Mercurius goed vertegenwoordigd. Robin Roelofs is dit seizoen op dreef met meerdere top-tien plaatsen (o.a. 7e in Heeswijk Dinther). Ook binnen het Ne-

25

Het raadsel van Olivier wedstrijd en wist deze netjes tot een goed einde te brengen. Mercurianen duiken op de vreemdste plekken in Nederland op. Hein te Riele, Aryan Ransijn en Lotte Jacobs togen naar ’s Heerenberg voor de zomercross. Bij deze veldritwedstrijd troffen zij geen modder, maar wel een uitdagend parcours waarbij de crossers onder andere langs de bar in een kroeg werden gestuurd. Aryan kon helaas niet van start gaan, omdat hij te maken had met materiaalpech vlak voor de start van de wedstrijd. Hein amuseerde zich op en top op zijn favoriete terrein en Lotte wist haar enige tegenstandster

te dubbelen en dus de overwinning voor zich op te eisen. Eerder op de dag kwamen er ook nog drie mountainbikers met een Mercurius-achtergrond in ’s Heerenberg in actie bij de marathon. Onze nieuwe mountainbiketrainer Nick Hermens werd 21e bij de elite/beloften. 13 seconden na Nick finishte Larix Bouwman zijn marathon. Paul Brussee ging vandaag vreemd en koos voor de mountainbike. Vlak na Larix zorgde hij ervoor dat het Mercurius-trio na 3 uur en 15 minuten weer compleet aan de finish was. •

(advertentie)

Inmiddels voorzitter af, maar raadsels maken kan hij nog steeds...

Olivier Schnitzeler

Hieronder het raadsel van onze wiskundige ex-voorzitter. Eén van de geniën die het goede antwoord opstuurt naar [email protected], kan rekenen op een speciale, door Olivier beschikbaar gestelde prijs. Hij kijkt uit naar jullie oplossingen!

Als origineel verjaardagscadeau voor je opa besluit je een kalender te maken. De kalender bestaat uit twee houten kubussen. Op ieder van de zes zijden van de kubussen mogen zes getallen van 0 t/m 9 komen te staan. Welke getallen moet je op de kubussen zetten zodat je alle cijfers uit de rij 01,02,03,....,29,30,31 kunt maken? Omdat deze best makkelijk is, kun je alleen meedingen voor de hoofdprijs als je óók het volgende raadsel oplost: Hoe kun je met een emmer met een inhoud van vier liter en een emmer met een inhoud van zeven liter exact zes liter afmeten? Het raadsel uit de vorige Versnelling is weer massaal geprobeerd op te lossen. De enkele genieën leverden een juist antwoord in en loting heeft uitgewezen dat Irene Roding de gelukkige is! Om de prijs in ontvangst te nemen dient contact opgenomen te worden met Olivier. Antwoord Rebus op pagina 12: Valverde

26

27

Charlottes rentree Ze is van ver gekomen en deze week was het dan eindelijk weer zover: haar rentree in het oranje.

M

et een zeer geslaagd GNSK als voorbereiding, ben ik afgelopen weekend afgereisd naar Italië voor mijn eerste wedstrijd in het oranje na een lange periode van afwezigheid. De afgelopen 3 maanden heb ik weer blessurevrij kunnen fietsen en ben ik aan het opbouwen om weer in vorm te geraken. Onderdeel daarvan was het TTC weekend, dit waren gezellige dagen met veel hoogtemeters. Ik heb op 25 mei mijn eerste wedstrijd gereden, de wielerronde van Breda. Een echte thuiswedstrijd, nu ik samen met o.a. Hilde Oudman en Femke van Kessel voor WV Breda fiets. Na deze wedstrijd volgden er meer en deze gingen goed genoeg om mee te mogen met Johan Lammerts en de U23 selectie naar de Giro Trentino. Afgelopen vrijdag vertrok ik naar deze Giro Trentino, een UCI 1.1 koers van ‘slechts’ 108 kilometer. De selectie bestond naast mij uit Sabrina Stultiens, Demi de Jong, Anouska Koster, Janine van der Meer en Jermaine Post. De wedstrijd werd door ons gereden als selectiewedstrijd voor het EK U23, dit

Charlotte Lenting

is 9 t/m 13 juli in Nyon, Zwitserland. Voor mijzelf is deze selectie echter buiten bereik en ik reed dan ook vooral mee als terugkeer op dit hoge niveau. Na aankomst op het vliegveld in Milaan Bergamo stonden de bondscoach, mecanicien en verzorger al te wachten op ons, zij waren de dag ervoor al met ploegleidersauto en bus naar Italië afgereisd. Er volgde een autorit door het warme Italië naar het hotel in Trento. Daar aangekomen konden wij meteen gaan losrijden, gevolgd door een douche, massage en het avondeten. Terwijl de begeleiding aan de pizza en het ijs zat, kregen wij een bord met kale pasta gevolgd door een stuk vlees, sla en fruit. Echt rennersvoedsel dus.. De volgende ochtend werd er vroeg ontbeten, ook dit keer verantwoord met magere yoghurt, muesli, fruit en brood. De start was die middag pas om 14.30 uur, wat betekende dat er om 11.30 uur met alle ploegen gezamenlijk een pastamaaltijd werd genuttigd. Tussentijds hebben wij op bed gelegen en zijn we richting de start gereden, waar de klim

28

met de auto werd verkend. Een uur voor de start werd ik zenuwachtig. Mijn startnummers weer opspelden op een oranje shirt was een mooi moment. 14.30 uur klonk het startschot. De eerste 30 kilometer gingen rustig, al waren er wel veel aanvallen van de Italiaanse rensters van Cipollini. Na 30 kilometers brak de koers los en ging het ontzettend hard. Er waren veel aanvallen en het peloton werd op een lint getrokken. Voor mijzelf betekende dit dat ik attent moest rijden om goed gepositioneerd te zitten en niet op de kant terecht te komen. Ik heb één keer bidons kunnen halen bij onze auto en mee kunnen springen met belangrijke ontsnappingen. Na 80 kilometer kwam er een klim van 8 kilometer, alleen was ik vergeten om op mijn kilometerteller te kijken en kwam de klim als een verassing. Een beginnersfout, waardoor ik samen met Demi de Jong in de achterste gelederen van het peloton zat toen we de klim opreden. Helaas was het peloton snel weg en kwamen wij, samen met nog een ploeggenootje en een Italiaanse, in één van de groepjes achter het peloton te rijden. Met dit groepje heb ik de wedstrijd uitgereden en ben ik uitein-

delijk gefinished op een 67e plaats. Ben je dan tevreden met een 67e plaats? Ja, hier moet ik tevreden mee zijn. Ik merkte dat ik veel kracht miste, op de klim en bij de ontsnappingen. De andere dames liggen ver op mij voor en selectie voor het EK is daarom niet realistisch. Komende week heb ik nog 2 NK’s om mezelf te bewijzen, woensdag 25 juni het NK Tijdrijden en zaterdag 28 juni het NK Weg. Na de wedstrijd reden wij richting Milaan Bergamo, waar wij op zondag het vliegtuig namen richting Eindhoven. Daar was de bus met onze fietsen en tassen die zondagmiddag ook alweer, zodat alles direct meegenomen kon worden in de trein richting Didam en Nijmegen. Ik heb dus weer mogen rijden in mijn oranje shirt en dat was een mooie beloning op een lange weg terug. Hopelijk blijf ik mijn stijgende lijn doorzetten en kan ik ook weer veel meefietsen met Mercurius. Voor nu ben ik blij met alles wat ik nu kan fietsen, maar natuurlijk hoop ik op meer. Blijven doorzetten, dan bereik je wat je wilt bereiken. •

29

De Mercurius Doorgeefpen Dit unieke doorgeefrelikwie kent iedere Versnelling een nieuwe eigenaar.

Dieuwertje Poort

Je zal het tot in lengte van jaren aan je nageslacht kunnen vertellen, je kan het toevoegen aan je levensgebeurtenissen op je Facebookpagina, je kan ermee pronken bij je fietsvrienden en er zijn zelfs plannen om Doorgeefpen-mouwtjes te introduceren voor hen die ooit de eer ten deel zijn gevallen met dit pronkstuk uit de clubgeschiedenis zijn of haar anekdote te hebben mogen neerpennen. Deze keer liggen de eer en het genoegen bij niemand minder dan Dieuwertje Poort die de pen van Joline Kraak kreeg.

W

aarom ben ik eigenlijk begonnen met fietsen? ‘Oorspronkelijk’ ben ik een survivalrunner: ploeteren door de modder, touw klimmen, en natuurlijk hardlopen. Eenmaal ingeloot voor Geneeskunde aan de Radboud Universiteit, werd dit alleen nog maar hardlopen. Ik liep best aardig, won wel eens wat, en zat in een vrij serieus loopteam, maar was, mede door mijn fanatisme, licht overtraind. Ik had de oude pauperfiets gekregen van een vriend: een Felt, 2 maten te groot. Deze diende wel eens als vervoersmiddel, maar verder stond dat ding ook maar in de schuur. Ik wilde het sporten een beetje “losser” gaan doen, en een studentenvereniging leek me eigenlijk best leuk. Dus: op naar de damestraining van Mecurius. Gewapend met een rugzak (waarin mijn regenjas zat, geen binnenbandje natuurlijk, wist ik veel) ging ik op pad. Met mijn

spillebenen was ik een echte pannenkoek, ik kon eigenlijk totaal niet fietsen en ik had een dikke hongerklop: want voor het sporten eten, daar krijg je toch last van? Ik vond het fietsen niet leuk, een diepe afgang, en bleef gewoon hardlopen. Tot ik eenmaal mee deed met “de duatlondag”: lopen en fietsen in een. Dat was best leuk en er waren meer pannenkoeken met pauperfietsen. Dus, toch maar weer naar de Mercuriustraining. Ik bakte er nog steeds niets van, maar vond de sfeer geweldig, de trainingen steeds leu-

30

ker, en de mensen ontzettend gezellig. Al snel had ik echt goede vriendinnen en langzaam begon het fietsen me te amuseren. Ik had wel altijd rugpijn, maar een half jaar later bleek deze rugpijn weg te zijn: ik had een Bianchi aangeschaft, een fatsoenlijke fiets op maat. Nu, ruim 1,5 jaar later, voel ik me een echte Mercuriaan, duatleet, en stiekem ook wel wielrenner. Fietsen is momenteel mijn sterkere onderdeel in de duatlons, wat ik nooit had gedacht. Ik geniet van het fietsen, ben misschien ook wel verslaafd, maar wat maakt het uit. Drie fietsen en een licentie rijker, en een heleboel echte vrienden. In de winter in het bos, in de zomer op de weg: en altijd is het genieten op de fiets. En dat allemaal, of bijna allemaal, dankzij Mercurius. Maar, dit verhaal is nog te kort voor de eer van de Doorgeefpen-schrijver, dus het gaat verder. Wat maakt fietsen dan zo leuk, en dan met name bij Mercurius? De vrijheid, die je met lange ritten ervaart; de lol en de grappen, de onzinpraat en het gewauwel, op de trainingen; maar ook hard over de dijk rijden, met het zuur brandend in de benen;

het rijden van technische passages in het bos, door de modder of door het zand; de trainingen van Hein in de winter, waarbij ik elke week weer nieuw paadjes ontdekte; de trainingen van Hein in de zomer: afwisselend en leuk; tijdrijden: de race tegen de klok; bochtentechniek: waarbij bochten langzaamaan een lijn beginnen te vormen; weekenden naar het buitenland, met als klap op de vuurpijl: de Alpen; in de Alpen als een malle de mooiste bergen op rijden; deze mooie bergen met lamme benen heel rustig oprijden, omdat gisteren zo hard ging; strava: de strijd der segmenten, maar nog meer: de strijd tegen elkaar; een terrasje pakken tijdens een rustige duurrit, en met dikke lijntjes terugkomen; Frowijn, na de training; Cafe de Fiets, op woensdagavond, als opwarmer voor het geneeskundefeest, waar ik echter nooit arriveer; de leuke evenementen, zoals clubwedstrijdjes of de Toertocht-Challenge; het vreten na de training: altijd fijn dat dat kan; het leren om te gaan met materiaalpech, iets wat je als vrouw anders nooit leert; de aanwezigheid van mannen met mooie, bruine benen, waar je de gehele fietstocht naar kan kijken. En zo kan ik nog wel even doorgaan, maar ik denk dat de boodschap duidelijk is: ik hou van fietsen, ik hou van Mercurius, jawel! • Dieuwertje draagt de pen over aan Cedric Cortenraad. Na Frank, Joep, Anne, Joline en Dieuwertje mag Cedric zich nu dus in dit mooie rijtje scharen. (red.)

31

Batavierenrace een groot succes Lopen is voor beesten. En de Mercuriusbeesten kunnen lopen!

Noortje van Elteren

I

n het begin van de maand mei hebben de leden van Mercurius weer laten zien dat ze niet alleen kunnen fietsen, maar ook hardlopen. Dat lieten ze zien op het jaarlijks terugkerende evenement genaamd de Batavierenrace, een studentenestafette run waarbij wel 400 teams deelnamen.

om 7 uur. Joline mocht het spits afbijten, waarna Koen zich naar de ellende kon rennen op zijn etappe. De OV fiets was het trouwe stalen ros, dat elke loper vergezelde tijdens zijn etappe. Het witte Batabusje met daarin de andere leden van de nachtploeg mocht met een routebeschrijving op de wisselpunten zien te komen. Hier werden twee lopers ingewisseld voor twee nieuwe, wat afgezien van het ook daadwerkelijk goed rijden met het busje uiteraard vlekkeloos verliep. Aryan en Jasper mochten vervolgens beide een lange etappe voltooien, ze hielden dit tempo gestaag vol, beide op een etappe van een dikke 7 km. Met nog drie etappes te gaan stapte Aryan opnieuw op de fiets, Noortje begeleidend op een damesetappe. Terwijl de zon opkomt, loopt beest Aryan nog een tweede etappe en wederom mag Noortje finishen in Ulft. De brakke nachtploeg wordt in de bus naar Enschede geladen en het werd de taak aan de ochtendploeg om na amper 2 uurtjes slaap het roer over te nemen en in het witte bata-busje te stappen. Anne, Lonneke en Lieke waren de dames die hier gingen schitteren, maar eerst startte Paul vanuit Ulft met een 10km etappe. Anne moest zich nog sparen voor de legendarische slotetappe aan het einde van de middag, maar ze liet zich in de ochtend ook niet kennen. Lonneke maakt in de ochtend

Dit beestenweekend werd op vrijdagavond gezellig ingeleid met het Bata-eten. Een heerlijk bordje pasta is goed loopvoer en dan nog een voortreffelijk dessert, inclusief chemicaliën toe. Enkele fietsfanaten aanschouwden nog een spannende tijdrit op de televisie, anderen die in minder dan enkele uren een zware prestatie moesten gaan leveren bereidden zich mentaal voor. De nachtploeg zou de etappes lopen vanaf Nijmegen tot Ulft, gedurende de periode van middernacht tot zonsopkomst

32

het parcours van twee etappes onveilig. Jeroen, die ook een belangrijke functie had in het RU/HAN team, en Hugo liepen moedig door in de stromende regen. De overgebleven mannenetappe was voor Lieke, die zich niet liet inhalen door die mannen! Eindelijk mocht ook deze ploeg met de bus door naar de camping in Enschede, waar de nachtploeg al verschillende tentjes had opgezet. Gelukkig stond het kamp van Mercurius nog op een heuvel, want het regenwater stroomde bij de buren zo onder de tent door! Het groene gras was al bruin van de modder toen de ochtendploeg zich in haar tentjes installeerde. Maar natuurlijk ging de race door, Renate heeft een flink eind gedraafd tussen de mannen, afgewisseld door de etappe van Hidde. Dave rende zo hard dat hij nog een prachtige plaats in het klassement van zijn eigen etappe wist te bemachtigen. Wij zijn allen de vader van Anne, Erik de Witt, nog enorm dankbaar voor het lopen van een etappe in deze middagploeg. En dan nog niet te vergeten Liset, die zich aan de bekende Grolsch etappe waagde. Tijdens de slotetappes, die door onze bestuursleden De Witt en Verkaik werden gelopen, stond het gros van de Mercuri-

usbeesten langs de zijlijn te juichen. Het stopte met regenen aan het einde van de dag, maar een warme douche in het sportcentrum was niet overbodig. Bij snackbar Mercurius in de Mercuriusstraat werd een flinke doos met patat besteld. Dit konden alle lopers wel gebruiken! Want hoewel de race ten einde was, en Mercurius een verdiende 112de plaats had ingenomen, moest het feest nog beginnen. De benen met spierpijn begaven zich op de dansvloer en met z’n allen juichten we voor het RU/HAN-team, dat op het podium met trots de tweede prijs in ontvangst nam. In vijf verschillende grote tenten, gelegen op de campus in Enschede kon gefeest worden. Pas vroeg in de ochtend werden onze eigen kleinere tentjes weer opgezocht. Veel van de overgebleven brakke beesten stapten in het witte bata-busje, waar ze van Anne nog een lekker boterhammetje met chocopasta kregen als ontbijt. De Bata-bus met Noortje achter het stuur kwam er uiteindelijk toch niet zonder kleerscheuren vanaf, bleek later bij het tankstation. Ditmaal geen spiegeltje eraf, maar een ‘krasje’ op de zijdeur… Al met al mocht dit de pret niet drukken. Het was een zeer geslaagd en gezellig weekend, waar ook nog eens door alle deelnemers een topprestatie is neergezet! •

33

(advertentie)

KERSTEN Prijspuzzel Win een cadeaubon t.w.v. €10, te besteden bij Kersten Wielersport!

CYCLING

2

3

Vragen: 1 Voornaam van de bergkoning van 2009 2 Hier finisht de 11e etappe 3 Zoveel kasseistroken telt de vijfde etappe 4 De kleur van de leiderstrui van het algemeen klassement 5 Donkere Europcar renner met een Guadeloupse achtergrond 6 Winnaar editie 2013 7 Aanvankelijk begon deze ploeg het seizoen 2014 met vier oudwereldkampioenen in de gelederen 8 In deze stad is dit jaar het Grand Depart 9 Voornaam van de beste jongere in de Tour van 2013 10 Startplaats van de laatste etappe 11 Eerste Nederlandse Tourwinnaar 12 Startplaats van de tweede etappe 13 Hier wordt dit jaar het eerste puntje voor de bollentrui verdiend: Côte de ... 14 Startplaats van de veertiende etappe 15 Voornaam de winnaar van het groen in 2013 16 Deze Zwitserse ploeg heeft een wildcard voor de Tour dit jaar 17 Winnaar op de Champs-Elysées vorig jaar

4 5 6

SHOES

7 8 9

10 11 12 13

De nieuwe zomercollectie is nu binnen. Kom langs en profiteer van de vele aanbiedingen. Zie onze website voor19 de Stikke Hezelstraat 6511 JVFolder-Aktie Nijmegen 024-3226362

34

Joost van Wijngaarden Dit keer staan alle vragen in het teken van de Tour de France die deze zomer verreden wordt.

1

Grote collectie - Scherpe acties ! Zie onze website kerstenwielersport.nl

Tourspecial

14 15 16

17

Instructie: Vul de juiste antwoorden op de vragen hiernaast in het diagram in achter het corresponerende nummer en lees in de gele kolom van boven naar beneden de oplossing van de Kersten prijspuzzel. Stuur je oplossing, plus de antwoorden op de vragen 1, 5 en 13 o.v.v. je naam naar [email protected] en maak kans op een cadeaubon t.w.v. €10,-, te besteden bij Kersten Wielersport; Stikke Hezelstraat 19, 6511 JV, Nijmegen. Uit de juiste inzendingen wordt door middel van loting de winnaar bekend gemaakt.

35

Sponsorpagina Hoofdsponsor

Subsponsoren

36