1
www.noblock.nl
De Tunnels van Dichteren. Proloog Hoofdstuk Hoofdstuk Hoofdstuk Hoofdstuk Hoofdstuk Hoofdstuk Hoofdstuk Hoofdstuk Hoofdstuk Hoofdstuk Hoofdstuk Hoofdstuk Hoofdstuk Hoofdstuk
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14.
Gaten in de grond De tunnel in Moe en nat Onzichtbaar De rotzooimaker De kroon van Kadousche Medousche De A.A.P. Stroomstoring Politie Op TV De politie op bezoek De vergadering Alles vergeten
Tycho Schipper
2
www.noblock.nl
Proloog Grommend baant de boormachine zich een weg door de grond. Het is niet zomaar een boormachine, nee, het is zo'n hele grote boor die aan een hijskraan hangt. Met die boor maakt de kraanmachinist een gat in de grond waar later een heipaal in geslagen kan worden. De motor bromt rustig door en de boor draait steeds verder de grond in. In de cabine staat de radio aan, de laatste hits knallen door het hokje. De kraanmachinist let eigenlijk niet zo goed op, hij is een beetje slaperig, gisteravond is het weer eens veel te laat geworden. De motor begint even te loeien en de boor draait even heel snel en dan is alles weer zoals het was. Dat betekent dat er een holte in de aarde zit, en de kraanmachinist had dit moeten merken. Als er een ruimte in de grond zit dan moet de uitvoerder, de baas van de machinist, het zeker wel weten, straks is de grond niet stevig genoeg om op te bouwen en moet er iets anders worden verzonnen. Maar nee, de kraanmachinist slaapt half. "Het is ook het laatste gat voor vandaag, het is wel weer mooi geweest", denkt hij. Dan is het gat diep genoeg en de machinist trekt de hele grote boor helemaal omhoog uit het gat. Hij rijdt zijn kraanmachine een klein stukje achteruit en zet de motor af. Zo, de deur op slot en de kraanmachinist loopt naar de bouwkeet om zijn spullen te halen voor dat hij naar huis gaat. Het is vrijdag, het weekend begint. De bouwkeet staat midden in de blubber, gelukkig heeft de machinist laarzen aan. Als de machinist zijn spullen heeft gepakt, broodtrommeltje en de thermoskan, loopt hij naar zijn auto. Voor hij instapt kijkt hij nog even om, naar zijn kraanmachine. Eigenlijk is hij wel een beetje trots op zichzelf, hij maakt immers het begin van het hele gebouw wat hier straks komt te staan. Een 'complex', met drie scholen, een sportzaal en nog veel meer. Het staat allemaal op het grote bord aan het begin van de weg.
3
www.noblock.nl
Hoofdstuk 1. Gaten in de grond "Hé, moet je hier kijken ! Hier is een diepe kuil !" Dirk en Daan fietsen over de klinkerweg. Die weg zit vol met kuilen en hobbels, er komt een nieuwe weg als de bouw klaar is, maar nu rijden er steeds vrachtwagens en graafmachines overheen. Door al dat zware verkeer is de weg behoorlijk beschadigd. Maar Dirk en Daan vinden dat niet erg, nee, het is juist leuk. Met hun mountainbikes rijden ze over de hobbels en door de kuilen, het is net een fietscrossbaan. Hup, daar fietst Dirk door een diepe plas. Deze is veel dieper dan hij er uit ziet, Dirk komt bijna vast te zitten. Hij trapt uit alle macht op de pedalen en komt langzaam de kuil uit gefietst. Het scheelde niet veel of hij was omgevallen, midden in de kuil. En zo fietsen ze de weg af, tot ze bij het hek komen. Het is zaterdag, het is al laat in de middag, de bouwvakkers zijn er niet. Een stukje naar links staat het hek open, ze zijn vergeten om het hek goed af te sluiten. "Daar kan je naar binnen", wijst Dirk, "zullen we even kijken ?" Ze wurmen zich allebei door het hek, hun fietsen kunnen niet mee, die hebben ze aan het hek vastgezet. Het bouwterrein is één grote vlakte met modder, overal lopen diepe sporen van het bouwverkeer. Er staat een grote hijskraan met een grondboor midden tussen de geboorde gaten en de bouwkeet. De broertjes weten heel goed dat je hier eigenlijk niet mag komen, 'verboden toegang' staat er op het hek. Maar het is zo spannend, al die gaten en sleuven. Daan loopt een stukje verder. "Moet je kijken, allemaal gaten in de grond !" "Dat is voor de heipalen", weet Dirk, " die rammen ze straks zo de grond in en dan maken ze het fundament en daarop bouwen ze de muur". "Dus als ik langs de gaten loop dan loop ik eigenlijk langs de muur van onze nieuwe school ?" vraagt Daan. Dirk knikt. "Gaaf". Daan loopt van gat naar gat. Hij kijkt bij elk gat naar beneden, je weet nooit wat er te zien is, misschien wel grondwater of zo. Er is natuurlijk niets te zien, alleen maar een zwart gat. Daan pakt een steentje en laat het in het gat vallen. Even later hoort hij het steentje op de bodem van het gat neerkomen. Dat is een leuk spelletje, hij pakt weer een steentje en gooit het in het volgende gat. Weer een droge plof. Nog een steentje, nu voor het laatste geboorde gat, vlak bij de kraanmachine. Met een boogje mikt hij het steentje er in. Hij bukt zich net om een volgend steentje van de grond te rapen als hij het steentje
4
www.noblock.nl
hoort neerkomen in het gat. Geen 'plof' maar meer een ketsend geluid, met een beetje echo. "Dat is raar", denkt Daan en gooit meteen het steentje wat hij net van de grond heeft gepakt ook in het gat. Weer zo'n raar geluid. "Daan !" roept Dirk, "kom eens kijken !". Hij zwaait met zijn armen. Nieuwsgierig geworden rent Daan naar z'n broer toe. Deze staat opgewonden te wijzen naar een groot gat in de grond, je ziet de rioolbuizen bij elkaar komen, en, je kan er in kruipen ! "Zullen we eens kijken ? " Dirk is al halverwege naar beneden geklommen, Daan gaat snel achter hem aan. Ze zijn in een soort put geklommen, er komen drie rioolbuizen samen, in de wand van de betonnen put is een soort ladder gemaakt, daarmee kan je naar boven en naar beneden klimmen. Helemaal onderin is het best spannend. Ze kijken in de buizen en zien alleen maar zwart. Er is geen lichtje te zien. "Hier stroomt straks het rioolwater, " zegt Dirk. " Als wij hier straks op school zitten en je gaat naar de WC, dan komt het hier terecht". Daan ziet het al helemaal voor zich, een stroom met donker water en hier en daar een drijvende drol. Een beetje eng is het wel, daar in die put, stel je voor dat er opeens water aan komt zetten ! Daan huivert een beetje en klimt langs de ladder omhoog, de put uit. Als hij boven is haalt hij opgelucht adem, hij kijkt eens om zich heen. Dan moet hij weer aan dat rare geluid denken, toen hij dat steentje in dat heipalen-gat gooide. Hij wil vragen of Dirk het ook eens wil horen maar dan denkt hij", dat steentje viel natuurlijk in zo'n rioolbuis. Dirk lacht me nog uit als ik het hem laat horen". Ze struinen verder over het terrein maar er is niet echt veel meer te zien. Ze gaan na een tijdje maar weer naar huis om te eten. Als Daan in bed ligt kan hij niet in slaap komen. Hij moet steeds denken aan dat ketsende geluid waarmee die steentjes in dat laatste gat vielen. Er klopt iets niet, maar Daan weet niet wat. Hij denkt nog eens goed na hoe het ook al weer ging. Bij de eerste paar gaten klonk het alsof er een steen in een gat viel, alleen bij de laatste klonk het als...; alsof het steentje in een grot of zo viel. En toen had hij gedacht aan een rioolbuis. Daan draait zich nog eens om. Ze hadden ook nog samen in de rioolbuizen gekeken. Het was daar helemaal donker in die buis.
5
www.noblock.nl
Dan snapt hij opeens wat hem nu al de hele tijd dwars zit. Als dat steentje in de rioolbuis was gevallen dan hadden ze toch licht in het riool moeten zien, want dan is er een gat in het riool waar dat steentje in valt. Maar het was pikkedonker in het riool. Dus is dat steentje ergens anders op of in gevallen. Nu kan Daan helemaal niet meer slapen. Zijn gedachten malen maar door over dat steentje en het ketsende geluid. Hij is klaarwakker. Papa en mama zijn al lang naar bed, dat heeft hij al gehoord. Toen ze nog even bij hem kwamen kijken heeft hij net gedaan alsof hij sliep. Hij luistert een tijdje naar de stilte in het huis. Dan houdt hij het niet meer uit, hij staat op en trekt z'n kleren aan. Hij gaat heel zacht naar de kamer van Dirk, doet de deur open en pakt stilletje de zaklantaarn van zijn broer vast. "Hé, wat is er aan de hand ?" Daan schrikt zich een ongeluk, Dirk is half wakker geworden. "Ssst, stil, ik ben het, het is heel laat". Daan fluistert zachtjes. Dirk wrijft in zijn ogen. "Wat doe jij hier midden in de nacht ?" vraagt hij fluisterend. "Ik moet je zaklantaarn even lenen", fluistert Daan terug, " ik kan niet slapen en nu ga ik nog even kijken op het bouwterrein waar we vanmiddag waren. Er moet daar een grot zijn of zo iets". "En daar ga jij nu naar toe ?? Dan ga ik mee". Nu is Dirk ook helemaal wakker en hij kleedt zich snel aan. Samen klimmen ze uit het raam van Dirks kamer. Met een grote stap kom je dan op het dak van de bij keuken en als je dan over het dak van de bijkeuken loopt kan je langs het hek naar beneden klimmen. De jongens hebben geen sleutel van de schuur dus gaan ze maar lopen. Gelukkig is het niet zo ver. "Waarom denk je dat er een grot is ? " vraagt Dirk. Daan legt het hele verhaal van de vallende steentjes rustig uit. "Ik zal het je zo laten horen", zegt hij terwijl ze door het hek kruipen. Snel pakt hij wat steentjes van de grond zodat hij de verschillende geluiden kan laten horen en loopt ermee naar het laatste gat. Tot hun verbazing is het gat voor de heipaal ingestort, er gaapt een groot gat in de grond. "Moet je nou kijken", zegt Daan, "een gat". Dirk schijnt met de zaklantaarn in het gat. "Niet alleen een gat", zegt hij", een tunnel, kijk maar". Hij houdt de lichtstraal gericht op een opening in de rand van het gat. Daan laat de steentjes uit zijn hand vallen en klimt in het gat. "Wat doe je nou ?" vraagt Dirk. "Ik ga kijken, een tunnel, dat is toch gaaf ? " Daan is al bijna onder in het gat aangekomen. Dirk klimt ook maar in het gat, achter zijn broertje aan.
6
www.noblock.nl
Onderin het gat laat hij het licht van zijn zaklamp de tunnel in schijnen. De tunnel loopt schuin naar beneden, je kan het eind niet zien, het is een hele lange gang. "Kom", zegt Daan en hij loopt de tunnel in. "Dat kan toch niet zomaar ? Het is hartstikke gevaarlijk om zomaar die tunnel in te gaan, straks stort hij nog in. Daan, niet doen, kom nou terug !" Maar Daan is opeens doof voor alle dingen die Dirk zegt, hij loopt snel de tunnel in. Met een zucht gaat Dirk maar achter hem aan. Hij kan Daan toch niet alleen laten, bovendien heeft hij een zaklantaarn en Daan niet.
7
www.noblock.nl
Hoofdstuk 2. De tunnel in Het licht van de zaklantaarn schijnt flikkerend door de lange gang. Ze lopen nu al een hele tijd door de tunnel die steeds dieper de aarde in gaat. De tunnel is uitgegraven in de aarde, af en toe is het plafond gestut met stukken hout. Je kan er makkelijk rechtop lopen, en ook nog naast elkaar als je wil. Het gaat nu niet meer steeds rechtdoor maar af en toe maakt de tunnel een flauwe bocht. In de wanden zit af en toe een gat, Dirk en Daan snappen niet waar dat nu voor is. Een heel stuk verder zien ze weer zo'n gat, maar nu zit er iets in, een stuk hout of zo. "Een fakkel", weet Dirk, "die hebben ze vroeger gebruikt om de tunnel te verlichten". De tunnel slingert maar verder, steeds dieper en dieper naar beneden. "Vind jij het ook zo spannend ? " vraagt Daan. Dirk knikt. " We moeten straks wel weer dat hele stuk terug hoor. Als pap en mam wakker worden en we liggen niet in bed dan krijgen we vreselijk op ons donder". "Nog even verder". Daan's ogen schitteren van spanning". Ik wil weten waar dit uitkomt, misschien vinden we wel een schat aan het eind van de tunnel". En zo gaat het verder en verder. Ze hebben geen horloge meegenomen, ze weten niet hoe lang ze al lopen, daar onder de aarde. De tunnel maakt een scherpe bocht. Als ze de hoek om komen zien ze links een klein tunneltje uitkomen op de grote tunnel. Ze staan stil. "Welke tunnel nemen we ? " vraagt Daan. "De grote natuurlijk", zegt Dirk. Hij maakt met zijn voet een pijl in de grond. De pijl wijst in de richting waar ze net vandaan komen. "Zo, dan weten we tenminste hoe we straks weer terug moeten", zegt hij als hij klaar is. Daan is de grote tunnel al een stukje ingelopen. Hij blijft even staan en wacht tot Dirk klaar is met het maken van de pijl. Het is ook wel erg donker in de tunnel. Hij voelt een zacht windvlaagje langs zijn gezicht strijken. "Wat gek", denkt hij, " er is toch geen wind in een tunnel ? " "Voelde jij het ook waaien", vraagt Dirk. Daan knikt. "Dan komen we misschien bij het einde van de tunnel", zegt Dirk, "zullen we maar gaan kijken ?" Een stukje verder voelen ze weer een windvlaag, nu iets sterker. De gang gaat nu nog wat meer naar beneden, met aan het einde een scherpe bocht naar links. Als ze de hoek omkomen staan ze verbaasd stil.
8
www.noblock.nl
De tunnel komt uit op een soort kruispunt waar nog drie tunnels uitkomen, één helemaal links en twee aan de rechterkant. Dirk schijnt met zijn lamp heen en weer. "Wat nu ? " vraagt hij. Daan weet het ook niet, het wordt nu wel ingewikkeld, met al die tunnels, straks verdwalen ze nog ! Dirk kijkt in de linker tunnel. Wat ziet hij nou ? Hij knipt de lamp uit. "Niet doen Dirk, doe dat licht aan !" Daan vind het maar niks, zo in het donker. "Kom, licht aan, dan gaan we maar terug, ik vind het niet leuk meer". "Kijk dan !" Dirks' stem klinkt ongeduldig. "Kijk dan in de linker tunnel !" Daan kijkt naar links. "Ik zie een beetje licht", zegt hij. "Precies", zegt Dirk, " licht, dus we komen daar ergens uit, anders is er geen licht". "Misschien wel helemaal in China, " fantaseert Daan", we hebben al zo'n stuk gelopen, en in China is het licht als wij slapen, dus dat kan best". "Kom nou maar". Dirk loopt in de richting van het lichtpuntje aan het einde van de linker tunnel, Daan loopt maar snel mee. Het lichtpuntje wordt iets sterker, maar toch blijft het een schemerige bedoening in de tunnel. Dirk blijft staan. "Wacht eens", zegt hij en Daan blijft staan. De zaklantaarn gaat weer uit. Tot hun verbazing gaat het lichtpuntje ook uit. Als Dirk de lamp weer aan doet gaat het lichtpuntje in de tunnel ook aan. "Hoe kan dat nou ?" vraagt Daan zich hardop af. "Volgens mij staat er een spiegel of zo, kijk maar", en Dirk beweegt de lamp heen en weer. Het lichtpuntje in de verte gaat ook heen en weer. Een beetje teleurgesteld loopt Daan weer verder, een spiegel, dat is maar flauw. Het was veel leuker geweest om in China uit te komen ! Even later weten ze het zeker. Het is een spiegel in de bocht van de tunnel, ze staan er vlak voor. Na de bocht met de spiegel komt de tunnel dan direct uit op alweer kruispunt met nog drie tunnels. "We gaan nu niet verder hoor, " zegt Dirk, " we komen hier nooit meer uit als we niet oppassen en ik weet ook niet hoe lang de batterijen van de lamp het nog uithouden, als die er mee ophouden dan vinden we nooit de weg meer terug". Daan hoort helemaal niet wat zijn broer allemaal zegt. Hij kijkt naar de spiegel. Het is een grote spiegel, hoger dan hij zelf is. Er staan allemaal letters op de gouden rand die hij niet kan lezen. "Moet je kijken", zegt Daan na een poosje", wat een gave spiegel". Dirk stopt met praten en kijkt ook naar de spiegel. Hij is ook onder de indruk van de spiegel. Zo staan ze samen te kijken.
9
www.noblock.nl
Daan loopt om de spiegel heen om de achterkant te bekijken. Daar is niet zoveel te zien, de achterkant is van hout. Daan kijkt nog eens om zich heen. Hij ziet iets in de wand van de tunnel. "Kom eens met die lamp", zegt hij. Dirk komt ook aan de achterkant van de spiegel kijken, met de zaklamp. "Schijn eens daarheen", wijst Daan. In het licht zien ze een holte in de wand van de tunnel. Boven de holte hangt een plank met een hoop rare letters, net als op de rand van de spiegel. Dirk laat het licht in de holte schijnen. Er staat een houten kist in. "Ja, " zegt Daan opgewonden", een schatkist !" Hij vliegt erop af. Dirk gaat met hem mee. De kist is heel erg oud, dat kan je zien. Het hout is zwart en de scharnieren en het slot zijn helemaal verroest. Ze voelen aan het deksel en het slot. De kist lijkt stevig dicht te zitten. Daan geeft een ruk aan het slot. "Het beweegt !" roept hij. Nog een ruk en nog een. Zonder veel moeite trekt Daan het slot van de kist, het hout is zo verrot dat de kist bijna uit elkaar valt. Als de deksel krakend open gaat schijnt Dirk met de lamp in de kist. "Er zit geen schat in", zegt Daan teleurgesteld. Nee, er zit geen goud in de kist, of glimmende edelstenen. Alleen maar een rond houten ding. Dirk pakt het houten geval. Het is van hout, rond, met een heleboel van die rare letters in het hout geschreven. Dirk kijkt nog eens goed naar het houten ding in zijn handen. "Nou, dat is ook niet veel bijzonders", zegt hij en hij wil het al bijna weggooien. "Laat mij eens vasthouden", vraagt Daan. Hij draait het ding rond in zijn handen. "Het lijkt wel een kroon of zo", zegt hij. "Zet hem eens op, " stelt Dirk voor. Daan zet de kroon op zijn hoofd. Meteen nadat het houten ding op zijn hoofd staat lijkt het alsof Dirk een beetje verder weg staat, een beetje vager. En Dirk kijkt zo raar. Hij roept." Kom op Daan, niet verstoppen, niet van die enge spelletjes !" "Ik sta gewoon voor je hoor", zegt Daan. Dirk schrikt heel erg van Daan's stem, zijn ogen draaien weg en hij valt flauw, zomaar op de grond. Snel zet Daan de houten kroon op de grond en gaat naar Dirk toe. Hij geeft hem zachte tikjes in zijn gezicht. "Toe nou Dirk, wakker worden, doe niet zo raar".
10
www.noblock.nl
Even later opent Dirk zijn ogen. Hij kijkt naar Daan, een beetje bang. Daan snapt er niets van. "Je bent er weer", zegt Dirk. "Ja, natuurlijk ben ik er, ik was toch niet weg, waar moet ik dan naartoe ? "Je was ineens verdwenen en toen hoorde ik je stem vlakbij, en daarna weet ik het niet meer". "Je bent flauw gevallen", zegt Daan, " je schrok ergens van". "Ja, van jou. Je was opeens weg en toen hoorde ik je stem opeens vlakbij, ik schrok me rot". "Volgens mij ben je gewoon bang van het donker", mompelt Daan. Dirk staat weer op, nog steeds een beetje bibberig. "Laten we maar terug gaan", stelt hij voor. Daan is het daar direct mee eens, dat flauwvallen van zijn broer heeft hem ook een beetje onrustig gemaakt. De tunnel is ook wel erg donker, en er komt maar geen einde aan al die gangen. "Kijk, de batterijen raken ook een beetje op". Dirk wijst naar de zaklantaarn. Daan ziet het ook, het lampje schijnt lang zo fel niet meer als toen ze de tunnel inliepen. Samen lopen ze weer terug, bij het eerste kruispunt weten ze nog welke tunnel ze moeten nemen en later, bij het volgende kruispunt volgen ze de pijl die Dirk op de grond gemaakt heeft. Dirk wijst vooruit met de zaklantaarn, Daan heeft de houten kroon in zijn handen, hij neemt het mee als aandenken aan de tunnel. Het wordt steeds moeilijker om te zien waar ze lopen, het lampje gaat steeds zachter branden. Gelukkig zijn hun ogen goed gewend aan het donker. Het is best een eind lopen en nu moeten ze steeds omhoog. Ze praten niet, ze lopen alleen maar. Eindelijk komen ze bij het einde van de tunnel. De zaklantaarn is bijna uit, het lampje brandt heel zwak en geeft een roodachtig licht. "Ha, frisse lucht". Daan klimt uit de kuil waar de tunnel op uit komt. Het is nog steeds donker. "Laten we maar snel naar huis gaan", zegt Dirk", voordat ze ons kwijt zijn". En zo lopen ze door de nacht weer naar huis, door de achterpoort, dan weer op het dak van de bijkeuken via het hek en door het raam van Dirks kamer weer naar binnen. Nu ze weer thuis zijn voelen ze hoe moe ze zijn, ze gaan allebei snel naar hun bed. Daan verstopt de houten kroon onder zijn bed, sluit zijn ogen en valt in slaap.
11
www.noblock.nl
Hoofdstuk 3. Moe en nat "Hé, Daan, wakker worden, slaapkop, het is al bijna elf uur !" Lachend staat mam naast zijn bed. "Wat kunnen jullie slapen zeg, Dirk is ook nog niet wakker". Daan mompelt wat en draait zich nog eens om. Hij barst nog van de slaap. Maar mam is onverbiddelijk. "Opstaan, het is nu wel mooi geweest, we moeten straks nog weg naar de verjaardag van tante". En mam gaat nog maar eens proberen om Dirk uit zijn bed te krijgen. Daan is nog steeds niet helemaal wakker. Verjaardag ? Hij is toch in een tunnel met een spiegel ? Langzaam wordt hij wakker, hij kijkt om zich heen en ziet z'n kamer. Hij is thuis. En die tunnel, dat was vannacht. Met zijn hand voelt hij onder het bed naar de houten kroon. Ja, die ligt er nog. Dus het is echt gebeurd vannacht. Als hij opstaat komt hij op de gang Dirk tegen. Slaperig kijken ze elkaar aan. Met een schuchter glimlachje loopt Dirk naar de badkamer, hij ziet er ook heel slaperig uit. Daan gaat vast naar beneden, naar de WC. Nadat ze aangekleed zijn eten ze snel een paar boterhammen en dan gaat de hele familie met de auto naar de verjaardag. In de auto valt Dirk bijna al weer in slaap, hij hoort papa en mama praten voor in de auto. "Die kinderen zijn wel erg moe zeg, ze zijn zo rustig. Als dat zo blijft moeten we maar eens met ze naar de dokter, je weet nooit wat er aan de hand is". Dirk doet zijn ogen wijd open en kijkt om zich heen. Daan zit naast hem te slapen. Dirk kijkt naar buiten. De huizen en weilanden zoeven voorbij. Ze zijn al een tijd onderweg. Dirk ziet het bord met de grote gele 'M' staan. "Zo krijg ik Daan wel wakker", denkt hij. Hij geeft Daan een por in z'n zij. Daan beweegt een beetje. Nog een duw. Daan opent z'n ogen en wil protesteren. Dirk houdt zijn wijsvinger voor z'n lippen. Daan kijkt hem aan en slikt het protest in. "Kunnen we niet even stoppen bij MacDonalds ? " vraagt Dirk, "Ik lust best wel wat". Daan gaat meteen rechtop zitten. "Mmm. milkshake", zegt hij. "Mooi zo, die is wakker", denkt Dirk. Maar er is geen tijd om te stoppen, ze moeten verder, naar tante. De jongens zijn nu niet zo slaperig meer. Gelukkig zijn ze er al bijna. Even later zitten ze achter een gebakje en een groot glas cola. Zo komen ze de zondag wel door.
12
www.noblock.nl
Af en toe kijken Dirk en Daan elkaar aan, ze willen eigenlijk samen praten over hun geheim, die tunnel, maar ja, dat gaat niet in een kamer vol met mensen. Als de verjaardag afgelopen is gaan ze weer naar huis. Dirk en Daan gaan vroeg naar bed, ze zijn allebei nog steeds moe. Mam kijkt een beetje bezorgd, als ze hen allebei komt instoppen. Ze vindt het maar raar, die plotselinge vermoeidheid van de broertjes. De volgende ochtend gaan ze naar school, net als anders op maandag. Met hun fietsen rijden ze zoveel mogelijk door de modder en de plassen, er ligt genoeg bagger op de bouwwegen in de wijk. Bij school zetten ze hun fietsen in het rek, ieder gaan ze naar hun eigen klas. Tijdens de les kunnen ze allebei maar moeilijk wakker blijven. Het is dan ook een lange morgen voor de broertjes. Dirk ligt met zijn hoofd op zijn armen als hij moet schrijven. Daan steunt de hele dag zijn hoofd met één van zijn handen. Tussen de middag gaan ze thuis een boterham halen en dan weer samen op de fiets naar school. Ze durven allebei niet tegen elkaar te beginnen over dat avontuur met de tunnel. s'Middags heeft Dirk zwemles en Daan gaat met de klas naar de gymzaal. Nu vallen ze allebei tenminste niet in slaap. Als de school om kwart over drie uit gaat gaan ze naar huis. Mam wacht al met een kopje thee op de verhalen van de schooldag. Maar veel hebben Dirk en Daan niet te vertellen vandaag. Ze geven braaf antwoord op mama's vraag hoe het was op school maar echt iets vertellen, nee, dat zit er niet in vandaag. "Wat zijn jullie toch stil de laatste paar dagen, " vraagt mam. Een beetje verlegen kijken Dirk en Daan voor zich uit. "Ja, ik voel me niet helemaal lekker, misschien een beetje griep", jokt Dirk. "Ik voel ook niet zo heel lekker", zegt Daan. Het is even stil in de kamer. Dan vraagt Dirk", ga je mee een stuk fietsen ?" Daan knikt en staat op. "Nou, als jullie nog kunnen fietsen dan zal het wel meevallen met de griep", zegt mam. De jongens gaan naar buiten en fietsen even later door de straat. "Zullen we nog even bij de tunnel gaan kijken ? " stelt Dirk voor. Daan is het hier mee eens. Een paar straten verder ligt het bouwterrein. Er wordt nog druk gewerkt en ze kunnen nu natuurlijk niet bij de tunnel gaan kijken. Ze parkeren hun fietsen tegen een paal en maken het slot netjes vast. Ze lopen langs het hek, misschien is er wel iets te zien en ze moeten toch wachten tot de bouwvakkers naar huis gaan. Lang zal dat niet duren, het is al bijna vier uur.
13
www.noblock.nl
Vanuit een bosje kijken ze naar de vertrekkende mannen van de bouw, als de laatste auto is verdwenen komen ze te voorschijn. Ze kruipen tussen twee hekken door en ploeteren over het bouwterrein, in de richting van het tunnel-gat. Langs de geboorde gaten voor de heipalen lopen ze. Dan staan ze stil. "Het was toch hier ? " vraagt Daan. Dirk knikt en kijkt om zich heen. Geen gat te bekennen. Alleen maar aarde. Dirk loopt een stukje verder en kijkt om. "Je staat er precies op Daan, ze hebben het gat volgegooid met aarde, als je hier staat kan je het zien". Daan gaat naar Dirk toe en kijkt. Ja, inderdaad, je kan zien dat de aarde er anders uit ziet. "Nou, dat was dan de tunnel", zegt Dirk, "daar komen we nooit meer in". Een beetje beteuterd staan ze te kijken naar de plek waar de tunnel moet zijn geweest. Na een tijdje gaan ze maar weer naar hun fietsen, verder is er op het bouwterrein niet veel te doen. "Zullen we langs het bouwterrein fietsen, en dan achterlangs terug ?" stelt Dirk voor, en hij gaat er al vandoor. Daan fietst achter hem aan, door de modderweg, met de fiets in de laagste versnelling, anders komen ze er niet door. Even later komen ze op de asfaltweg en gaan ze weer een beetje in de richting van huis. Een stukje verder staat een groepje grote jongens op de weg, bij de beek. Ze hangen daar maar wat rond en ze zien er erg groot uit. Niet helemaal op hun gemak gaan Dirk en Daan iets harder fietsen, dan zijn ze dat groepje jongens sneller voorbij. Net als ze er langs willen rijden gaan er twee jongens met fiets en al op de weg staan. Dirk en Daan moeten hard remmen om niet tegen ze aan te rijden. "Waar moet dan heen ? " vraagt de grootste van de twee. De broertjes voelen zich niet op hun gemak, ze geven geen antwoord. "Nou, komt er nog wat van ? Krijgen we geen antwoord ? " zegt de andere jongen die de weg versperd. "Laat ons er nou gewoon langs", zegt Dirk, "we hebben jullie toch niets gedaan ?" "Nou, dat weet ik niet. Er gebeurt hier van alles. Laatst lag er zomaar modder op de weg, misschien hebben jullie dat wel gedaan". De grootste jongen lacht gemeen. Dirk kijkt achterom, om te zien of ze naar die kant kunnen vluchten. Maar het groepje staat nu helemaal om hen heen. Dan wordt het Daan te veel. "Laat me erdoor", zegt hij boos en hij rukt aan de fiets die de weg versperd. De grote jongen stapt van zijn fiets af en komt dreigend op Daan af.
14
www.noblock.nl
"Een beetje mijn fiets stuk maken ! " zegt hij kwaad. Nu worden Dirk en Daan toch wel echt een beetje bang. Die grote jongens zoeken ruzie om niets. Daan wordt bij zijn arm gepakt en door elkaar geschud. "Ik zou je in elkaar moeten slaan", zegt de jongen. Daan spartelt en probeert te ontsnappen aan de greep van de jongen, maar die is veel te sterk voor Daan. Met een boogje landt Daan in de beek naast de weg, ze gooien Dirk achter hem aan. De grote jongens staan de broertjes nog even uit te lachen en rijden dan weg. Ze vinden het een goeie mop, twee jongens in de beek. Ze zijn kletsnat, Dirk en Daan. Druipend en koud kruipen ze uit de beek. Behalve nat zijn ze ook boos en verdrietig. Boos op die grote jongens die hen zo makkelijk de baas kunnen. Verdrietig, omdat ze niets tegen die jongens konden doen. Er loopt een nat spoor achter hun twee fietsen aan als ze naar huis fietsen. Mam schrikt als ze haar twee kinderen kletsnat en koud binnen ziet komen. Terwijl ze de jongens onder de douche stopt hoort ze het verhaal van de grote jongens die het zo leuk vinden om andere kinderen in de beek te gooien. Ze is er best boos om. "Ik zal straks de politie eens bellen", zegt ze nijdig", dat kan toch niet zomaar. Jullie kunnen er nog ziek van worden". Even later zitten Dirk en Daan voor de TV, met een kop warme chocolademelk, om weer een beetje warm te worden. Mam belt met de politie, maar die kan ook niet zoveel doen. Als Dirk en Daan niet weten wie die grote jongens waren, ja, dan kan de politie alleen maar beloven om iets vaker over de weg langs de beek te rijden om zo de boel een beetje in de gaten te houden. Mam legt de telefoon weer neer, nog steeds een beetje boos. Er is niet veel te zien op de TV, er is weer eens een voetbalwedstrijd in plaats van een leuk kinderprogramma. De TV gaat weer uit, Dirk en Daan gaan ieder naar hun kamer. Daan speelt een beetje met een hijskraan, maar hij is al snel uitgespeeld. Hij is nog steeds boos op die rotjongens. En die tunnel is ook al dichtgegooid. Alles gaat mis. Hij voelt eens onder zijn bed naar de houten kroon. Ja, die ligt er nog. Daan haalt het houten geval onder zijn bed vandaan en kijkt er nog eens goed naar. Het hout glanst zacht in het licht. De vreemde letters vormen rare woorden. Hij wilde dat hij het kon lezen, het ziet er allemaal heel erg oud uit. De kroon draait in zijn handen als hij de letters stuk voor stuk bekijkt. Zijn wijsvinger strijkt over het hout.
15
www.noblock.nl
Gek eigenlijk, het lijkt alsof de kroon uit één stuk hout is gemaakt, er zit nergens een naad of een rand. Zo zit Daan een hele tijd te kijken naar het oude stuk hout. Het is in feite alleen maar een raar oud houten rondje met letters, toch vindt Daan het een mooi ding. "Als ik nou koning was dan was dit mijn kroon", denkt hij. Koning Daan zet de kroon op zijn hoofd. De kamer lijkt een beetje wazig te worden, net alsof er tranen in zijn ogen zitten. De kroon gaat weer af. Nu is de kamer weer gewoon. Dat is een leuk spelletje, Daan zet de kroon weer op en meteen is zijn kamer weer een beetje wazig. Daan zit op zijn bed en kijkt om zich heen, de kroon nog steeds op zijn hoofd. Als hij de kroon een tijdje op heeft went hij aan zijn wazige kamer. Het is best leuk eigenlijk, zo'n mistig gezicht. De deur gaat open en Dirk komt binnen. Hij kijkt even rond en mompelt zacht, "waar is hij nou weer gebleven ?" Hij kijkt Daan recht aan die nog steeds op het bed zit, haalt zijn schouders op en gaat weer weg. Hier snapt Daan niets van, wat is dat nou weer voor een grap ? In de tunnel deed Dirk ook al zo raar toen hij de kroon op had. Daan houdt er niet van als mensen hem voor de gek houden. Een beetje verontwaardigd stapt hij van zijn bed af. In de verte hoort hij hoe Dirk van de trap af loopt naar beneden. Daan haalt de kroon van zijn hoofd af en hoort de voetstappen weer net zo stampen als anders als Dirk op de trap loopt. Snel doet hij de kroon weer op en het geluid is weer verder weg. Nadenkend blijft hij staan. Is het met geluid al net zo als met het wazige uitzicht als je de kroon op hebt ? Het is toch wel een bijzondere kroon. Daan gaat zitten op de rand van zijn bed. Hij heeft de kroon weer in zijn handen en kijkt er nog eens goed naar. Niets bijzonders te zien, alleen hout en rare letters, net als anders. "Ik moet hem maar goed bewaren", denkt hij", het is een hele bijzondere kroon, dat is zeker". Hij zet de kroon weer op en loopt door zijn kamer naar de deur de gang op om naar beneden te gaan. Bij de trap bedenkt hij zich en gaat naar de badkamer, naar de spiegel. Nieuwsgierig kijkt hij in de spiegel naar zichzelf, Koning Daan. Het spiegelbeeld is een beetje wazig, net als alles om hem heen als hij de kroon op heeft. Zo staat hij een tijd naar zichzelf te kijken, hij kan er haast geen genoeg van krijgen. De badkamerdeur gaat open en mam komt binnen met de vuile was van Dirk en Daan, de natte kleren van de beek. Ze loopt vlak langs hem heen naar de wasmachine en begint de was in de machine te stoppen. Ze zegt niets tegen Daan.
16
www.noblock.nl
"Begint zij nu ook al ?" denkt Daan. "Hebben ze afgesproken om maar net te doen alsof ze me niet zien ? Nou, dat is goed, dan zeg ik ook maar niets". Hij doet de deur open en loopt een beetje boos weg, de deur laat hij open. In de verte hoort hij mam mopperen", die vervelende tocht, de deur waait hier notabene vanzelf open". Hij gaat weer naar zijn kamer, de kroon op zijn hoofd. "Als ze mij niet willen zien dan maar niet", denkt hij, "dan zorg ik er wel voor dat ze me ook echt niet zien". Op zijn bed zittend doet hij de kroon weer af, de wazigheid om hem heen verdwijnt weer. "Toch is er iets aan de hand, " denkt Daan bij zichzelf, "zou die kroon er iets mee te maken hebben ?" Opeens schiet er een gedachte door hem heen. "Zou ik met die kroon op onzichtbaar zijn ?!" Daan is verbluft van z'n eigen gedachte, hij staart een tijdje naar de muur terwijl hij hierover nadenkt. Onzichtbaar zijn, dat kan toch helemaal niet ? Dat bestaat toch niet? Maar ja, als het wel kan, als de kroon hem echt onzichtbaar maakt ? Nee, onzichtbaar zijn bestaat niet . De gedachten stapelen zich op in Daan's hoofd. Hij hoort hoe mam nog steeds bezig is met de was. "Dat ga ik proberen, ik ga nu zonder kroon naar de badkamer". Daan verstopt de houten kroon onder zijn bed en gaat naar de badkamer. Als de deur van de badkamer opengaat kijkt mam hem direct aan. "Ben je alweer een beetje warm ?" vraagt ze. "Ja hoor, het gaat best wel", antwoordt Daan automatisch. Nu is hij toch wel in de war. Die houten kroon maakt hem onzichtbaar ! Hij bromt nog iets onverstaanbaars tegen zijn moeder en gaat snel naar zijn kamer. Beduusd blijft hij op zijn bed zitten. Hij kan het allemaal maar moeilijk begrijpen. Snel stopt hij de houten kroon tussen de troep onder zijn bed. Hij is een beetje bang geworden van het ding. Rillend staat hij op en loopt door zijn kamer. Even later roept mam hem voor het eten. Tijdens het eten denkt hij niet meer aan de kroon, ze eten macaroni met ham en kaas, zijn lievelingseten ! Na het eten kijken ze nog even TV en dan gaan ze naar bed. Als Daan in bed ligt komt de gedachte aan de kroon weer even terug, maar gelukkig valt hij snel in slaap.
17
www.noblock.nl
Hoofdstuk 4. Onzichtbaar Als het weer ochtend is gaan Dirk en Daan naar school, eerst wassen, aankleden, eten en dan weer naar boven om tanden te poetsen. Als Daan zijn tanden poetst denkt hij weer aan de kroon. Met schone tanden loopt hij naar zijn kamer en haalt de kroon onder het bed vandaan. Even denkt hij na en stopt de kroon in zijn rugzak. Hij neemt hem mee, waarom ook niet ? In zijn rugzak kan niemand de kroon zien. Even later gaan ze naar school. In de gang haalt Daan de kroon weer uit de rugzak en stopt hem onder zijn kleren, hij wil de kroon bij zich hebben, waarom precies weet hij niet. Tijdens de les let Daan helemaal niet op, hij moet steeds maar aan de kroon denken, Zou hij het opzetten ? Zijn vinger gaat de lucht in. "Mag ik even naar de WC ? " vraagt hij. Juf knikt en hij loopt snel de klas uit. Op de WC doet hij de kroon weer op. Hij ziet zijn spiegelbeeld vager worden, en alles wordt weer wazig. De WC weer uit, de gang op. Pas op, daar loopt een meester van groep 5. Daan gaat stijf tegen de muur staan, maar de meester loopt gewoon door. Hij peutert ondertussen in zijn neus. "O, hij ziet me niet". Daan moet nog wel wennen aan z'n nieuwe onzichtbaarheid. Hij loopt verder, naar zijn klas. Hij gaat voor het raam staan en trekt rare gezichten. Niemand kijkt. Hij hoort voetstappen, daar komt die meester weer aan, nu peutert hij niet in zijn neus. Meester doet de deur open naar Daan's klas, Daan glipt snel achter hem aan de klas binnen. De meester smoest even iets met de juffrouw en gaat weer weg. Glimlachend kijkt Daan rond in zijn eigen, wazige klas. Hij zwaait eens met zijn armen. Niemand kijkt. Hij steekt voorzichtig zijn tong uit naar de juffrouw als ze praat met een meisje vlak achter hem. Juf zegt niets. Nu krijgt Daan er plezier in, hij loopt zacht door de klas en maakt een lange neus naar de juffrouw. Juf ziet niets. Daan moet een beetje lachen. Opeen kijkt juf hem recht aan, maar ze ziet hem natuurlijk niet. "Wie moet hier zo lachen ?" vraagt ze. Niemand natuurlijk, alle kinderen zijn rustig aan het werk. "Oeps, " denkt Daan, "voorzichtig, ze kan je niet zien maar wel horen". Daan trekt nog eens een raar gezicht naar de juffrouw en sluipt door de klas. Het gaat al snel vervelen. Hij ziet hoe juf op het
18
www.noblock.nl
bord een tekening aan het maken is. Dan kijkt hij naar zijn eigen plaats. Hij ziet hoe Bas, de jongen die achter hem zit, in zijn schrift zit te krassen. Daan wordt boos. Een beetje de schriften van een ander vies maken ! Nu weet hij eindelijk wie er altijd van die strepen in zijn schrift zit te trekken ! Hij sluipt naar Bas toe en trekt aan zijn haar. "AUW", gilt Bas. Iedereen kijkt naar hem. "Wat is er Bas ?" vraagt juf. "Er trekt iemand aan mijn haar, " zegt Bas klagend. Juf kijkt een beetje boos. "Niet van die onzin verkopen Bas, je zit helemaal achteraan !" Bas kijkt beteuterd en wordt rood. "Mooi zo, " denkt Daan, "Vervelende klier dat je bent". Daan had wel vaker gekras in zijn schrift gezien, maar nu wist hij eindelijk wie dat deed. De deur van de klas gaat open en juf gaat de gang op. "Verhip, die gaat natuurlijk kijken waar ik blijf", schrikt Daan. Hij loopt snel en zacht achter de juf aan. Ja hoor, ze gaat naar de jongens WC. Ze doet de deur open en roept, "Daan, ben je er nog ?" Daan kruipt snel langs haar de WC in. Gelukkig staat er een deur open van één van de drie WC's. Hij doet alsof hij het moeilijk heeft op de WC en kreunt", ik ben bijna klaar, ik kom zo". "Dan is het goed". Juf gaat weer weg. Daan wist het zweet van zijn voorhoofd. Dat was bijna fout gegaan ! Hij doet de kroon weer af, verstopt hem onder zijn kleren en gaat even later naar de klas. Zijn gedachten zijn niet bij de les, als juf zijn naam zegt hoort hij het niet. Juf roept hem nog maar eens, nu wat harder; "Daan "! Opeens hoort hij haar en hij schrikt ervan. De hele klas moet er om lachen. Daan voelt zich belachelijk gemaakt. " Ze zitten me allemaal uit te lachen", denkt hij boos, "maar wacht maar, ik krijg jullie nog wel". Dirk en Daan gaan samen naar huis. Dirk is vrolijk, meester had een hele vieze mop verteld. Daan is nog steeds een beetje boos. Hij weet ook nog niet of hij het Dirk nu zal vertellen van die kroon. Hij kan het ook lekker geheim houden. Voordat hij er verder over na kan denken zijn ze weer thuis. Na het middageten gaan ze weer samen naar school en na schooltijd komen ze weer samen thuis. Daan heeft de kroon nog steeds bij zich, onder zijn kleren. Hij vind het gewoon fijn om die kroon bij zich te hebben. "Ga je mee ? " vraagt Dirk.
19
www.noblock.nl
Daan schrikt op uit zijn gedachten. Hij zat alweer aan de kroon te denken. "Waar naar toe ? " "Nou, bij de nieuwe school heb ik zo'n hele hoge hijskraan gezien. Volgens mij gaan ze iets takelen vandaag". Dat vindt Daan wel wat, hij staat direct op. Ze zwaaien naar mam, eerst moeten ze beloven dat ze goed oppassen voor die grote jongens, en dat ze niet op het bouwterrein komen. En dat beloven ze braaf. Met een flinke vaart racen ze door de wijk, vlak langs de geparkeerde auto's en de speelplaatsen voor de kinderen. Even later zijn ze bij de bouwplaats, nog op tijd voor om de hijskraan een enorm stuk beton te zien ophijsen. Voorzichtig laat de hijskraan het stuk beton zakken op de muren van het gebouw. Dat vinden ze wel mooi, de broertjes. Met open mond staan ze te kijken naar de voorstelling in de lucht. Daan is zelfs de kroon helemaal vergeten, zo boeiend is het werk wat zich daar boven afspeelt. "O shit, moet je nou kijken". Dirk stoot zijn broertje aan en wijst naar links. "Daar heb je die rotjongens weer". Hij springt op zijn fiets gaat er vandoor, Daan gaat snel met hem mee. Zo hard als ze kunnen gaan ze er vandoor, over de modderweg, naar de asfaltweg achter het bouwterrein, daar kan je tenminste hard fietsen. De grote jongens hebben hen al in de gaten, met veel lawaai gaan ze achter de broertjes aan. Dirk en Daan fietsen zo hard als ze kunnen maar dat is niet hard genoeg, al snel worden ze ingehaald door het groepje jongens. Ze moeten stoppen, de grote jongens staan in een kringetje om de twee broertjes heen. "Zo, zo, " zegt één van de grote jongens, " komen jullie toch weer de straat vies maken ? Je weet toch wat wij doen met kleine rotjongetjes die de straat vies maken ? " Jullie gaan de beek maar weer in, jullie zijn te smerig om zo op straat te lopen, daar moeten we even iets aan doen". "Niet schrikken zo meteen, maar ik kan een truukje", sist Daan in Dirks oor, terwijl de grote jongen door staat te praten over hoe koud het water in de beek is. Daan pakt bliksemsnel de houten kroon onder zijn kleren vandaan en zet hem gauw op. Tevreden ziet hij hoe alles weer wazig wordt, het voelt al vertrouwd aan. Snel stapt hij van zijn fiets en loopt naar het ventiel van de fietsband van de grootste jongen, die net zo stond te bazelen over de beek. Vlug draait hij het ventiel los en gooit het weg, meteen pakt hij nog een paar ventielen. Dan pakt hij een grote stok van de grond. De grote jongen, die net van plan was om Daan weer in de beek te gooien staat nu met zijn mond vol tanden. Hij knippert met zijn ogen, net als Dirk en alle andere grote jongens.
20
www.noblock.nl
Ze geloven hun ogen niet. Waar is dat kereltje gebleven ?? Dan horen ze het sissen van de leeglopende fietsbanden. Verbaasd zien ze hoe de ventielen uit zichzelf los komen en wegvliegen. Dan komt er opeens een grote stok van de grond gevlogen. Die stok begint er op los te meppen, de grote jongens krijgen er flink van langs. Ze laten hun fietsen vallen en rennen gillend weg. De stok zweeft er nog even achteraan en valt dan met een boog op de grond. Dirk staat het allemaal aan te kijken. Hij snapt er niets van. "Be..ben jij dat, Daan ? " vraagt hij voorzichtig. "Ja, dat ben ik, " hoort hij, een beetje ver weg. Dan ziet hij hoe Daan opeens weer voor hem staat, terwijl hij de houten kroon van zijn hoofd haalt. "Hoe doe je dat ?" vraagt Dirk verbaasd en nieuwsgierig. "Ik zet gewoon de houten kroon op mijn hoofd". Daan staat trots te glimmen, hij heeft die grote jongens maar mooi weggejaagd ! Dirk is diep onder de indruk van de kroon waarmee zijn broertje zich onzichtbaar kan maken. "Mag ik eens kijken ? " vraagt hij. Daan steekt aarzelend zijn hand uit waar hij de koon mee vast houdt. Hij wil eigenlijk helemaal niet dat iemand anders naar de kroon kijkt, de kroon is van hem ! "Joh, mag ik hem even opzetten ? " vraagt Dirk. Dan flitst het door Daan heen, een jaloers gevoel. "Nee", zegt hij boos en hij trekt de kroon snel naar zich toe en stopt hem weer onder zijn kleren. "Die kroon is van mij alleen en van niemand anders !" "Doe niet zo flauw zeg, klein kind". Dirk is nu ook een beetje boos. Hij rijd achter de wegfietsende Daan aan. "Stop eens even, ik wil die kroon ook eens proberen". Maar Daan rommelt even tussen zijn kleren en zet de kroon op. Weg is hij . Er rijdt nu alleen een fiets op straat, zomaar uit zichzelf. De trappers draaien rond en het stuur volgt de bochten in de weg. Dirk stapt af en kijkt de boze Daan naen begingt te lachen, het is ook zo'n raar gezicht, een automatische fiets. Daan fietst met een rotgang naar huis. Hij is boos. Niemand mag aan de kroon komen, alleen hij. Het is een veilig gevoel, de kroon op zijn hoofd. Hij denkt er helemaal niet aan dat alleen hij onzichtbaar is maar zijn fiets niet. Hij steekt een kruispunt over en let niet op de auto die er aan komt rijden. De mevrouw in de auto stopt. Haar mond hangt open van verbazing. Ze ziet iets wat niet kan, een fiets die uit zichzelf rijdt ?
21
www.noblock.nl
De auto achter haar remt met gillende banden, gelukkig staat die op tijd stil, anders waren ze op elkaar gebotst. Als hij Hij hij
Daan bijna thuis is denkt hij aan zijn onzichtbaarheid en doet de kroon weer af. zet zijn fiets in de schuur en gaat naar z'n kamer. Daar doet de kroon weer op en blijft lekker onzichtbaar.
22 Hoofdstuk
www.noblock.nl 5. De rotzooimaker
Het is een paar dagen later. Dirk durft Daan niet meer iets te vragen over de kroon, de laatste keer deed hij zo gek. De broertjes gaan samen naar school. Daan zegt niet zoveel. Dirk kan wel zien dat hij de kroon bijna altijd bij zich heeft. In de klas gaat Daan steeds vaker naar de WC en daar zet hij snel de kroon op. Hij is al in de hele school geweest, in alle klassen. Overal waar hij komt haalt hij streken uit, hij zet de kraan open van de wastafel, of doet het raam open van de klas. Hij hangt alle jassen van alle klassen door elkaar, als de school uit gaat is iedereen aan het zoeken. Hij gaat het steeds leuker vinden om streken uit te halen. Op een keer doet hij modder in de jaszak van de meester. Een andere keer knipt hij met een schaar alle werkjes die in de gang hangen van de kleintjes aan stukken. Terwijl hij alles stuk knipt zit hij zacht in zichzelf te zingen. Natuurlijk snapt niemand er iets van. De meesters en de juffen letten heel goed op, om de rotzooimaker te betrappen, maar ja, een onzichtbare rotzooimaker zie je natuurlijk niet. Omdat Daan wel heel veel naar de WC gaat maakt juf zich wel zorgen om hem. "Soms zit hij de halve morgen op de WC", denkt ze. Dat is natuurlijk niet zo, maar dat weet juf niet. Zo gaat dat een tijdje door, al die rare dingen op school. Dan wordt het Herfstvakantie. Als Dirk en Daan naar huis fietsen op de laatste schooldag vraagt Dirk", het is wel raar hè, al die gekke dingen op school de laatste tijd. Misschien wordt er wel steeds ingebroken. " Daan mompelt wat. "Vind jij het dan niet raar, al die gekke dingen ? " vraagt Dirk. Daan moet zijn best doen om antwoord te geven. "Ja, het is maar raar " "Ik wou dat hij ophield met dat gezeur, er is toch niets aan de hand, " denkt Daan bij zichzelf. Dirk kijkt eens naar zijn broertje. "Het gaat niet goed met hem, sinds we die rotkroon hebben gevonden is hij veranderd, ik weet niet precies waarom, maar hij is niet meer zoals vroeger", denkt Dirk. Zo fietsen ze stilletjes naar huis, ieder met z'n eigen gedachten Als ze allebei in bed liggen kan Dirk niet slapen. Hij moet steeds maar denken aan die rare dingen op school. Wat nou als Daan dat allemaal doet ? Laatst was zomaar de kraan gaan lopen in de klas, er was niemand in de buurt.
23
www.noblock.nl
Dirk rilt als hij er aan denkt. Nee, die houten kroon is niet goed voor zijn broertje. Zo ligt Dirk nog een tijdje door te peinzen. Dan staat hij op. Hij gaat eens kijken wat Daan s'nachts doet met die gekke kroon. Over de gang loopt hij naar Daan's kamer. Als hij binnen is stokt zijn adem in zijn keel. Daan is er niet ! Het bed is leeg. Toch hoort hij Daan adem halen. Hij kijkt nog eens goed naar het bed. Er ligt toch iets onder de dekens, hij kan een bult zien. Ja, daar ligt Daan te slapen, je hoort hem wel maar je ziet hem niet. Dirk durft de kroon nu niet zo goed te pakken, Daan wordt er vast wakker van. In gedachten gaat hij terug naar zijn eigen kamer. "Dit gaat niet goed", denkt hij, "als Daan dat nare ding nu ook al in zijn slaap opdoet, het lijkt wel alsof hij niet meer zonder kan". Als Dirk weer in bed ligt duurt het lang voordat hij slaapt. Hij wil er iets aan doen, aan die kroon, maar hoe of wat, dat weet hij nog niet. De volgende ochtend is Dirk alweer heel vroeg wakker, het is nog niet eens licht. Maar slapen kan hij niet meer. Hij piekert over de houten kroon van Daan. Misschien moet hij het ding maar terugbrengen naar waar het vandaan komt of zo, hij weet het niet. Maar ja, de tunnel is dichtgemaakt door de bouw, dus dat gaat niet. Peinzend kleedt Dirk zich aan. Hij weet nog niet precies wat hij gaat doen. Als hij aangekleed is pakt hij zijn zaklantaarn. Hij knipt het licht aan en uit. Mooi, de batterijen zijn nog nieuw. Sluipend komt hij Daan's kamer binnen. Hij staat een tijdje stil te luisteren, maar Daan slaapt als een os. Heel voorzichtig tast hij met zijn handen over het kussen tot hij de haren van zijn broertje voelt kriebelen aan zijn vingers. Langzaam gaan zijn vingers omhoog tot hij het gladde hout aan raakt. Zachtjes pakt hij de houten rand beet en trekt er een beetje aan. Verbaasd voelt hij hoe het hout meegaat met zijn bewegingen, hij heeft de kroon al snel in zijn hand. Daan merkt niets, hij slaapt gewoon door. Dirk kijkt nog eens goed, maar ziet nog steeds niets. Daan blijft onzichtbaar. Nu is hij er helemaal zeker van dat de kroon terug moet naar waar hij vandaan komt. Dat ding is gevaarlijk. Hij sluipt naar zijn eigen kamer toe en klimt uit het raam op het dak van de bijkeuken. Even later loopt hij op het bouwterrein van de nieuwe school.
24
www.noblock.nl
Hij heeft de kroon in zijn hand. Onder het lopen bekijkt hij de kroon eens in het licht van de opkomende zon. Het ziet er spannend uit, al die vreemde letters en tekens. Als hij de kroon nu eens zelf zou opzetten ? Nee, Dirk huivert een beetje. Als hij bedenkt hoe zijn broertje veranderd is, de laatste dagen...... Hij is er hoe langer hoe meer van overtuigd, die kroon is gevaarlijk. Die kroon moet terug. Hij kruipt door het hek om het bouwterrein en loopt langs het in aanbouw zijnde complex. Er is al weer veel veranderd sinds de keer dat ze met z'n tweeën in de tunnels waren. Hij loopt verder langs de half afgebouwde muren. Daar aan het einde links, en dan, Dirk staat stil, hij weet het niet meer. Terwijl hij zo om zich heen staat te kijken waar hij naartoe moet voelt hij iets. Iets geks. Het lijkt wel alsof de houten kroon in zijn hand heel zacht beweegt. Hij kijkt eens naar de kroon. Niets te zien. Toch voelt hij iets, er wordt aan hem getrokken ! Zachtjes trekt de kroon hem mee. Dirk volgt rustig. Na een tijdje stopt het trekkende gevoel in zijn hand. Dirk blijft staan. Hij herkent de plek waar hij nu is, hier was ongeveer de ingang van de tunnel. Maar dat is dicht gemaakt door de bouwvakkers, er is geen gat meer. Even staat hij zo te kijken en dan voelt hij hoe de kroon zacht begint te trillen. Het trillen wordt harder en harder, z'n arm begint ervan te schudden. Hij kan de kroon niet meer vasthouden en laat hem op de grond vallen. Zodra de kroon de grond raakt gaat hij nog harder trillen. Het gaat steeds harder en harder, de grond begint nu ook mee te trillen. Intussen is Daan wakker geworden. Hij weet niet waarom hij wakker wordt, maar opeens is hij klaarwakker. Hij voelt zich anders dan toen hij in slaap viel, bijna automatisch raakt hij met zijn hand zijn hoofd aan, om even de kroon de voelen. Maar hij voelt niets. Zijn hand strijkt nog eens door zijn haren, maar nee, geen kroon. Daan springt uit zijn bed en loopt naar de kamer van zijn broer. "Dat jaloerse kreng heeft mijn kroon gejat. Ik zal hem. Hij moet niet denken dat hij alleen..". Als hij op Dirks kamer is ziet hij dat de kamer leeg is.
25
www.noblock.nl
Hij staat even te denken en dan gaat hij terug naar zijn kamer, schiet snel wat kleren aan en kruipt door het raam van Dirks kamer op de bijkeuken. Langs het hek klimt hij naar beneden. Bijna rennend loopt hij de tuin uit. Eenmaal op straat gekomen begint hij hard te lopen, in de richting van de nieuwe school. Hij weet niet waarom hij daar naar toe moet gaan, maar hij kan geen andere plek verzinnen. Hij loopt een paar straten uit en dan komt hij al snel op het bouwterrein. In de verte hoort hij een vaag gerommel. Het komt uit de richting van de plek waar de tunnel was. Daan gaat nog harder lopen. Helemaal buiten adem komt hij de hoek om, een stukje verder staat Dirk. Daan voelt dat hij nog kwader wordt dan hij al is. Met een woeste kreet vliegt hij op Dirk af. Dirk staat met open mond te kijken naar de kroon. Die begint steeds harder te trillen, het trillen wordt zo hard, het lijkt wel of de kroon zacht gromt. En terwijl dat grommen door de lucht trilt ziet Dirk voor zijn verbaasde ogen een gat ontstaan in de aarde, een gat, vlak langs de half afgebouwde muur, dicht bij de plek waar eerst het heipalengar was. Het gat wordt groter en dieper, het duurt niet lang of Dirk ziet de ingang van de tunnel te voorschijn komen uit de aarde. De kroon zweeft nu door de lucht en glijdt zacht de tunnel in. Zo staat Dirk te kijken als hij opschrikt van een woeste kreet. Hij kijkt op en ziet Daan brullend op zich af komen. Voor hij het beseft knalt Daan tegen hem op en rollen ze samen de kuil in. Als ze beneden liggen begint Daan er meteen op los te meppen en te schelden. "Waar is mijn kroon, schoft", gilt hij. Daan is helemaal over zijn toeren. Dirk wil iets terug zeggen maar komt er niet tussen. Daarom wijst hij alleen maar, hij wijst naar de opening van de tunnel. Daan's mond klapt dicht. Daar, een stukje voorbij de opening van de tunnel zweeft de kroon zachtjes de tunnel in. Daan staat op, laat zijn broer los en loopt achter de kroon aan. Versuft blijft Dirk even liggen, maar als hij zijn broertje weg ziet lopen dan gaat hij maar achter hem aan, iemand moet toch op hem passen ? Het schemerlicht van de ochtend valt in het begin van de tunnel, ze kunnen nog net zien waar ze lopen. Verder in de tunnel is het pikkedonker. Of toch niet ?
26
www.noblock.nl
Het lijkt wel alsof de kroon op ze wacht. Zwevend wacht het tot de jongens dichterbij komen en gaat dan verder, de tunnel in. Dirk merkt pas na een tijdje dat het niet donker is in de tunnel. De zwevende kroon verspreidt een zacht licht, precies genoeg om te kunnen zien waar ze lopen. Daan loopt zo hard als hij kan achter de kroon aan, hij lijkt wel betoverd. Met een starende blik in zijn ogen loopt hij achter de kroon aan. Dirk gaat maar mee, het avontuur tegemoet.
27
www.noblock.nl
Hoofdstuk 6. De kroon van Kadousche Stil lopen de broertjes achter elkaar aan, Daan nog steeds voorop, Dirk er achter. De kroon leidt ze steeds dieper de grond in, Dirk weet al lang niet meer hoe hij terug zou moeten, ze hebben al een paar splitsingen gehad. Het zachte licht wat de kroon verspreid is nog steeds genoeg om te kunnen zien waar je loopt. Dirk heeft geen idee hoe lang ze nu al achter die zwevende kroon aan lopen. Hij heeft geprobeerd om met Daan te praten, maar die geeft geen antwoord. Het lijkt net alsof hij niets hoort. Dirk maakt zich best wel zorgen, Daan doet zo raar, en niemand weet waar ze nu naartoe lopen daar onder de aarde. De tunnels gaan eindeloos door, af en toe is er een splitsing, soms met één, soms met twee andere tunnels. De spiegel die ze de vorige keer tegen kwamen hebben ze nu niet gezien, ze zijn een hele andere kant op gegaan. Eerst ging het best steil naar beneden, maar nu lopen ze alweer een tijdje rechtdoor. "Waar zouden we uitkomen ? " vraagt Dirk zich hardop af. Antwoord krijgt hij niet, Daan hoort niets en verder is er niemand. Dirk wist het zweet van zijn voorhoofd, hij heeft het warm. Het lijkt wel alsof het steeds warmer wordt. Zou dat komen door dat ze zo diep in de grond zijn ? Hij denkt eens goed na. Er is wel lava en ander heet spul in de grond, maar zo diep zijn ze toch nog niet ? Hij haalt al lopend zijn schouders op, hij weet het niet. Wanneer zou die kroon eens stoppen met zweven ? Ze kunnen toch niet eeuwig doorlopen ? Het lijkt wel of de tunnels iets groter worden. Het lijkt ook wel alsof er hier wel vaker iemand door de tunnels komt, Dirk weet niet waarom. Hij kijkt nog eens naar Daan, die loopt nog steeds alsof hij slaapwandelt achter de kroon aan. En die kroon, die geeft meer licht dan eerst, het valt Dirk nu pas op. Hij kan de wanden van de tunnels goed zien, het licht werpt zich veel verder naar voren dan in het begin van hun lange wandeling. In de verte is het net alsof er licht schijnt. Heel vaag. Dirk haalt eens diep adem. De lucht is ook anders, frisser. Een beetje angstig en nieuwsgierig te gelijk loopt Dirk verder. Het licht in de verte wordt iets feller als ze er dichterbij komen. Hij ziet dat de tunnel een bocht maakt, het licht schijnt van om de hoek. Hij kijkt eens naar de zwevende kroon. Die glanst en glimt en schijnt. " Alsof het ding blij is", denkt Dirk.
28
www.noblock.nl
Daar is de bocht al, Dirk en Daan lopen samen verder, naar het licht. Als ze de hoek om komen blijft Dirk stomverbaasd staan. Hij gelooft zijn ogen niet. Voor hem is de tunnel uitgekomen op een enorme grot, zo hoog dat je het plafond bijna niet kan zien en waar de grot ophoudt kan je ook niet zien, zo ver strekt de ruimte zich uit. Er komt een zacht licht van boven, er groeien kleine boompjes en struiken. Er zijn stukken gras, er stroomt een kronkelend beekje. Met open mond staat Dirk het allemaal te bekijken, er is zoveel te zien ! In de zijkant van de grot zijn raampjes uitgehakt, het lijken wel huisjes. Dirk wil nog veel langer blijven kijken maar de kroon zweeft gewoon door, en Daan loopt er nog steeds achteraan. Hij rent naar zijn broertje toe, hij moet hem niet kwijtraken. De kroon zweeft verder boven een pad tussen de boompjes door. Hij gaat nu iets harder, de jongens moeten flink doorstappen om bij te blijven. Een stukje verder wordt het pad breder, het is net een straat. "Gek, " denkt Dirk, " het lijkt wel alsof hier mensen wonen, maar ik zie helemaal niemand". Het is doodstil, je hoort alleen de voetstappen van de twee jongens op de straat. Er komen meer straten uit op de straat waar ze lopen, de straat wordt breder. Dirk kijkt al lopend om zich heen. "Dat ziet er uit als huisjes", denkt hij als hij naar de lage stenen bouwsels kijkt. Er komen steeds meer bouwsels, uiteindelijk lopen ze in een soort stadje, met allemaal kleine huisjes en tuintjes. Dirk kijkt zijn ogen uit, " niet te geloven", denkt hij, "we lopen zomaar in een stad onder de grond. En er is niemand te zien, zou hier wel iemand wonen ?" Even later komen ze uit op een groot plein. Midden op het plein ligt een grote steen. De kroon zweeft naar de steen en blijft er boven hangen. Daan loopt natuurlijk recht op de steen af en gaat er op zitten, nog steeds met een wazige blik in zijn ogen. Dirk blijft staan, een stukje van de steen af, hij vertrouwt het niet helemaal. Hij kijkt over het plein heen naar de huisje aan de rand. Dan ziet hij voorzichtig een deurtje open gaan. Er stapt een mannetje uit het huis. Een klein mannetje. Een héél klein mannetje. Dirk knijpt eens in zijn arm. Au, nee, hij droomt niet. Er gaan nog meer deurtjes open en er komen nog meer mannetjes te voorschijn. Het duurt dan ook niet lang of het hele plein staat vol met mannetjes, ze komen ongeveer tot aan Dirks middel.
29
www.noblock.nl
Hij kijkt over het plein. Het is een raar gezicht, overal staan de mannetjes, Daan zit nog steeds op de grote steen met de houten kroon zwevend boven hem. Het is doodstil, de mannetjes kijken naar de twee broertjes, Dirk kijkt terug. Een tijd gebeurt er niets, iedereen wacht. Dan komt er wat beweging in de mannetjes. Er loopt een groepje mannetjes van achter naar voren, een ouder mannetje, met een wijde mantel om zich heen loopt voorop. Als het mannetje voor hem staat draait die zich naar Daan en zegt : " Gegroet, o hoeder van de kroon van Kadousche". Alle mannetjes zakken op hun knieën, het mannetje met de mantel spreidt zijn armen en gaat vlak voor Daan staan. Hij begint te zingen, een vreemde melodie met onverstaanbare woorden. Dirk vindt het maar een rare bedoening. Maar wat moet hij doen ? Hij heeft geen idee. Hij kijkt naar Daan, die zit nog steeds met open ogen op de grote steen. Het lijkt wel of hij slaapt met open ogen. Het mannetje zingt verder, het gaat nu iets harder. Een beetje nieuwsgierig blijft Dirk staan kijken, het is een raar lied dat het mannetje zingt. Opeens begint Daan met zijn ogen te knipperen. " Kijk nou, hij wordt wakker", denkt Dirk. Benieuwd blijft hij staan kijken terwijl het mannetje maar doorzingt. Daan knippert steeds meer met z'n ogen en hij begint nu ook een beetje te bewegen. Opeens staat hij op, hij kijkt wild om zich heen. Het mannetje stopt meteen met zingen. De blik van Daan schiet over het plein, tot hij zijn broer ziet staan. "Waar ben ik Dirk ? " vraagt hij angstig. Dirk opent zijn mond om iets te zeggen, maar het mannetje is hem voor. "U bent in het land van het Aardevolk, o hoeder van de kroon van Kadousche". Daan krijgt een angstige trek op zijn gezicht. "Waar heeft die man het over Dirk ?", vraagt hij benauwd. Dirk haalt zijn schouders op, "ik weet het ook niet", zegt hij. Daan staat op en loopt weg van de grote steen, naar Dirk toe. "Ik wil naar huis, nu meteen". Hij wil naar de rand van het plein lopen maar de mannetjes blijven zitten. Daan loopt een stukje verder maar ook hier wijken de mannetjes niet. Dirk ziet nu pas dat alle mannetjes een speer in hun hand hebben. Daar schrikt hij wel van. "Blijf maar hier Daan, " zegt hij, en hij wijst op de speren. Daan blijft staan.
30
www.noblock.nl
Het mannetje met de mantel klapt in zijn handen. Dirk en Daan kijken hem aan. "Volg mij", zegt het mannetje, en hij loopt weg. De broertjes lopen achter hem aan, de menigte wijkt voor het mannetje met de mantel en gaan achter hen aan als ze voorbij zijn. Ze lopen naar een gebouw, het is een stuk groter dan de huisjes in het stadje. Het mannetje met de mantel gaat naar binnen, Dirk en Daan blijven buiten staan, ze kunnen er niet in, voor hen is het veel te klein. De mannetjes gaan in een cirkel om hen heen staan en wachten, nog steeds met hun speren in hun handen. Al snel komt het mannetje met de mantel weer naar buiten, hij kijkt even rond en gaat zitten op de grond. Dirk en Daan gaan ook maar zitten. Het is doodstil, niemand zegt iets. Daan kijkt Dirk eens aan. Dirk haalt zijn schouders op. Hij weet ook niet wat er gaat gebeuren. Een beetje ongerust is hij wel, maar aan de andere kant, de mannetjes zien er niet echt dreigend uit. Dan horen ze iets, er komt een hele stoet mannetje aangelopen. Ze dragen van allerlei dingen. Dirk kijkt eens goed, ze lopen met eten te slepen ! En ja hoor, er wordt van alles neergezet. Broodjes en stukjes kaas, stukjes vlees, kleine pannetjes met soep, bordjes met een soort macaroni, het is teveel om op te noemen. Dan zegt het mannetje met de mantel", u bent te gast bij het Aardevolk, eet zoveel u lust". Nou, de twee jongens hebben eigenlijk best trek, bij het zien van al die kleine bordjes en pannen beginnen hun magen te knorren. Ze laten het zich goed smaken, al snel is al het eten verdwenen. Als het mannetje met de mantel ziet dat ze klaar zijn met eten staat hij op en begint te praten.
31 Hoofdstuk
www.noblock.nl 7. Medousche
"Mijn naam is Medousche. Ik ben de leider van het Aardevolk. U bent hier in het land van het Aardevolk, geen mens is hier ooit geweest. Het Aardevolk bestaat al heel lang, het is er altijd al geweest. Lang voordat de mensen kwamen leefden wij op de aarde, samen met de dieren. Maar toen de mensen over de aarde kwamen moesten wij ons terugtrekken. Dat ging heel langzaam. Eerst gingen wij in de rustige streken wonen en toen dat niet meer hielp in de bossen en de velden. Maar overal waar wij gingen kwamen ook de mensen. Om niet door mensen gevangen te worden trokken wij ons steeds verder terug. Nu rest ons nog slechts deze schuilplaats, ver onder de grond. Hier hebben de mensen ons nog niet kunnen vinden. Sommige mensen hebben ons wel gezien, vooral in vroeger tijden. Zij noemden ons toen 'kabouters'. Wij kennen de toverspreuken uit de oude tijd, de spreuken die de mensen al lang vergeten zijn. Wij kennen de kruiden uit vroegere tijden, waarmee wij bijna alles genezen kunnen. De mensen jagen de voorspoed na, zij zijn vergeten om te luisteren naar de natuur en naar hun eigen hart". Dirk en Daan luisteren stilletjes, het is wel een heel verhaal wat Medousche verteld. Helemaal snappen kunnen ze het niet, het is best ingewikkeld. Medousche gaat verder. "Maar nu bedreigen de mensen ons zelfs hier. Het bouwen van hun huizen beschadigd onze tunnels, jullie hebben het zelf gezien. Met die tunnels kunnen we nog naar de mensenwereld toe, als we iets nodig hebben. Of als de mensen ons nodig hebben. Soms helpen we de mensen. Als er dingen zijn die ze niet snappen en dan toch opeens gebeuren, dan is dat het werk van het Aardevolk. Dat is de magie van het Aardevolk". Hij kijkt Daan aan. "U heeft de toverkunst van het Aardevolk aan den lijven ondervonden door het dragen van 'Kadousche', eens de kroon van onze vroegere leider. Maar ook deze kroon heeft twee kanten, de mooie kant, die kant die onzichtbaar maakt, en de lelijke kant, de kant die het slechte in een mens naar voren haalt. Maar het Aardevolk beschikt over nog veel meer hulpmiddelen om ons te helpen met de dingen die gedaan moeten worden". Medousche begint heen en weer te lopen. Dirk en Daan volgen hem met hun ogen.
32
www.noblock.nl
"Een tijd geleden had ik een droom. Een nare droom. Een droom over deze plek. Ik droomde dat er een gat van boven naar beneden werd gemaakt, dwars door onze laatste schuilplaats. De mensen vonden toen dit onderkomen en wij, het Aardevolk, moesten vluchten. Maar nu weten wij niet waar naar toe. Ik maak mij zorgen om mijn volk. En ik ben machteloos tegen de mensen, ik kan niets doen zonder het bestaan van het Aardevolk bekend te maken. Als het bestaan van het Aardevolk bekend wordt, dan is het afgelopen met ons. Dan gaan de mensen ons 'onderzoeken' en 'bestuderen'. De mensen moeten nu eenmaal alles weten, zo gaat dat. Ze kunnen niet gewoon zeggen, 'laat ze maar met rust'. Als ze de kans krijgen maken de mensen van het Aardevolk een dierentuin. " Medousche gaat steeds meer heen en weer lopen, hij is opgewonden. "Sinds die droom ben ik onrustig. Ik moet iets doen maar ik weet niet wat. Toen kwam u beiden de tunnel ingelopen en u vond de kroon van Kadousche. Kadousche was ooit de leider van het Aardevolk en een groot tovenaar. In vroeger tijden, lang geleden, is hij begonnen met het maken van de tunnels naar deze grot. Met zijn toverkracht heeft hij de grot gemaakt zoals hij nu is zodat wij er kunnen wonen, ver van de wereld van de mensen. Maar hij voorspelde dat er ooit een bedreiging zou komen van deze plek. Wat dat zou zijn wist hij niet, dat lag te ver in de toekomst verborgen. Zijn kroon, het bewijs van zijn toverkracht, heeft hij verborgen, ergens in de tunnels. Hij wist dat degene die ooit de kroon uit zijn schuilplaats zou halen het Aardevolk zou helpen om de bedreiging af te wenden". Medousche kijkt Daan aan. Daan bloost er van. Wat een plechtig en raar verhaal. Moet hij deze mannetjes helpen ? Hoe dan ? En waarmee ? Het lijkt wel alsof Medousche zijn gedachten leest. "Ik vraag u om te onderzoeken wat de bedreiging is die ons te wachten staat. En ik vraag u om deze ramp af te wenden. Het zal niet eenvoudig zijn, dat weet ik". Medousche draait zich om en wenkt naar een mannetje. Hij draagt een mandje en komt naar Medousche toe. Medousche kijkt weer naar Dirk en Daan. " U krijgt deze hulpmiddelen mee van het Aardevolk om te helpen bij deze opdracht. Het belangrijkste hulpmiddel heeft u al, de Kroon van Kadousche.
33
www.noblock.nl
Onthoud goed dat u het niet te veel gebruikt. De donkere kant van de kroon verleidt u tot voortdurende onzichtbaarheid en slechte dingen. Als u hem teveel opzet dan verzeilt u in het schimmenrijk waar u nooit meer uit komt". Medousche kijkt Daan ernstig aan. "U had al een aantal schreden gezet op het pad naar het schimmenrijk, gelukkig kon ik u nog terug doen keren door de kwade kant van de kroon met mijn gezang weer kleiner te maken". Een van de mannetjes van het Aardevolk geeft een mandje aan Medousche. Hij houdt het mandje in de hoogte en zegt, " hier in dit mandje zitten uw hulpmiddelen". Hij haalt een flesje uit de mand. "Ten eerste,...de waarheidsdruppels. Alle mensen die een beetje van deze druppels binnenkrijgen kunnen alleen nog maar de waarheid vertellen. Maar denk erom, het duurt maar even, al snel zijn de waarheidsdruppels uitgewerkt". Medousche reikt met zijn hand in het mandje en haalt er een potje met een deksel uit. "De stopstof. Als je een beetje stof uit dit potje over iemand heen blaast kan hij niet meer bewegen. Het duurt maar een paar minuten, en dan is het weer voorbij. Meer heb ik niet om mee te geven, Ik hoop dat het voldoende zal zijn". Medousche kijkt heel serieus. "Ik vraag u uit naam van mijn volk om ons te helpen. En, om aan niemand te vertellen dat het Aardevolk bestaat". Hij geeft het mandje aan Dirk. Dirk en Daan knikken ernstig. Ze weten niet zo goed wat ze moeten zeggen. "Wij zullen ons best doen", zegt Dirk na een tijdje. "Dan zal het Aardevolk u veel verschuldigd zijn", zegt Medousche. Er komen vier mannetjes aangelopen, elk met een fakkel in hun hand. "Deze mensen van het Aardevolk zullen u terugbrengen naar het einde van de tunnel. Wij wensen u veel geluk". Medousche komt naar Dirk en Daan toe en reikt naar boven. Dirk en Daan bukken allebei en Medousche legt zijn linkerhand op Dirks voorhoofd en zijn rechterhand op Daans voorhoofd. Plechtig zegt hij, " De kracht van het Aardevolk zal jullie bijstaan". Dan draait hij om en loopt het gebouw binnen waar Dirk en Daan niet in konden komen. Het is afgelopen.
34
www.noblock.nl
De vier mannetjes met de fakkels lopen weg, in de richting waar Dirk en Daan vandaan kwamen. Daan kijkt Dirk aan en ze gaan maar achter hen aan. De vier mannetjes lopen stevig door, maar hun benen zijn niet zo lang. Op hun gemak gaan Dirk en Daan er achteraan. Nu hebben ze alle tijd om de grot eens goed te bekijken. En er is veel te zien. Eigenlijk is het net als boven op de aarde, alleen is alles kleiner. De boompjes, de stenen, het beekje, de huisjes. "Het lijkt hier wel Madurodam", zegt Daan. "Ja, maar dan zonder poppetjes", antwoordt Dirk. Al snel komen ze bij de rand van de grot. De vier mannetjes lopen op een hol af in de wand van de grot en verdwijnen in het zwarte gat. De broertjes gaan mee. Lopen, lopen, lopen en nog eens lopen. Tunnel links, tunnel rechts, ze gaan maar achter de vier mannetjes aan, ze zullen wel ergens uitkomen. En dat klopt, uiteindelijk zien ze licht in de verte. Het einde van de tunnel nadert. De vier mannetjes lopen mee tot aan de opening. Daan kijkt eens naar de lucht en naar de zon. "Wat gek, de zon staat nog steeds heel laag, we zijn toch ik weet niet hoe lang in de tunnel geweest ?" "In de tunnels van het Aardevolk gaat de tijd haar eigen gang, daarom lijken wij ook zo oud in vergelijk tot de mensen, " zegt één van de mannetjes. De mannetjes lopen weer terug de tunnel in en zijn al snel verdwenen. Daar staan ze dan, Dirk en Daan. Dirk heeft nog steeds het mandje in zijn hand en Daan heeft de kroon van Kadousche vast. "Laten we maar naar huis gaan". Daan knikt. Even later sluipen ze door de tuin en klimmen weer langs het hek, over de bijkeuken door Dirks raam naar binnen. Elk gaan ze weer naar hun eigen kamer. Dirk ziet op zijn wekker dat het pas half acht is, terwijl ze zo lang zijn weggeweest. Maar het is vroeg genoeg om op te staan, dus nadat hij het mandje van het Aardevolk heeft verstopt gaat hij naar de badkamer en gaat zich wassen. Op de gang komt hij Daan tegen, die is zich ook al aan het aankleden. Dan gaat hij naar beneden.
35 Hoofdstuk
www.noblock.nl 8. De A.A.P.
Samen zitten Dirk en Daan aan het ontbijt. Boterhammen, yoghurt en müsli, glaasje melk, alles gaat naar binnen. Papa leest de krant. Dat doet hij meestal, s'morgens aan tafel. De broertjes hadden al vaak gevraagd of hij de krant niet na het eten kan lezen, en dan deed hij het een tijdje niet, maar er stond iedere keer weer iets in de krant wat toch weer direct gelezen moest worden, en dan zat hij toch weer met de krant voor zich. Vanochtend vinden Dirk en Daan het niet zo erg, die krant. Ze zijn nog diep onder de indruk van hun tocht van vannacht. Het is dan ook stil aan de ontbijttafel. Opeens valt Dirk iets op. Er staat iets in de krant wat zijn aandacht trekt. Hij buigt zich voorover om het beter te kunnen zien. Het is een grote kleuren foto van een ijzeren toren met een paar breedlachende meneren met gele helmen op. Boven de foto staat " A.A.P. blij met concessie". , en onder de foto staat nog een heleboel tekst, maar dat kan Dirk niet lezen, papa houdt de krant zo vast dat hij het net niet kan zien. "Wat is dat, die AAP ? " vraagt Dirk aan zijn vader. Pap bromt iets, hij is een lang artikel aan het lezen op een andere bladzijde. "Pap", herhaalt Dirk, "wat doet die AAP in de krant ?" Daan moet lachen om die vraag. Een aap in de krant, Dirk is niet helemaal uitgeslapen, dat merk je wel. Een beetje knorrig kijkt papa op. "Wat is er ? " vraagt hij. "Er staat een verhaal in de krant over een AAP en een concesdinges, wat is dat ? " vraagt Dirk nog maar eens. "Oh, dat. Dat is niks". Papa wil al weer verder lezen. "Pap, toe nou, wat is dat, die AAP ?" Met een zucht schuift papa de krant opzij. "Dat is geen aap, dat is de A.A.P., de Achterhoekse Aardolie Productiemaatschappij. Dat zijn een paar mensen die hier naar aardolie willen gaan zoeken". Dirk schrikt. "Zoeken ze die aardolie in de grond ?" "Ja, natuurlijk zoeken ze olie in de grond, olie zit niet in de lucht". Papa is niet zo vrolijk vanmorgen. Dirk staat op van tafel en gaat naar zijn kamer. Hij moet eens rustig nadenken. Dat verhaal van Medousche over een gat in de grond dwars door de grot en nou dat krantenbericht van de AAP, dat heeft vast met elkaar te maken. Zo zit Dirk een tijd op de rand van zijn bed te peinzen. De deur gaat open en Daan komt binnen. "Wat zit jij hier stom voor je uit te staren "? vraagt hij. "Ik denk na". "Nou, je ziet er niet slim uit, moet ik zeggen".
36
www.noblock.nl
Dirk kijkt eens op. "Weet je wat er gebeurd als mensen aardolie gaan zoeken "? vraagt hij. Daan schudt zijn hoofd. "Dan boren ze een gat in de grond, heel diep, soms wel 5 kilometer diep, tot ze olie hebben gevonden". "Nou en ?" Daan vindt al dat gedoe van Dirk maar raar. "Weet je nog wat Medousche vertelde, over een gat in de grond door hun grot heen, en dat wij moesten helpen ?" Opeens snapt Daan waar zijn broer het over heeft. "O, shit, bedoel je dat die aap door de grot van de aardemensen heen gaat boren ?" "Ik weet het niet precies, maar ik denk dat dat kan gebeuren". "Wat moeten we dan doen, " vraagt Daan. Dirk geeft geen antwoord, hij kijkt voor zich uit. Daan staat te wachten op antwoord, hij wipt van het ene been op het andere. "Ik ga een stuk fietsen, " kondigt hij aan, "een beetje stom zitten nadenken, daar vind ik niets aan". "Wacht, ik ga mee". Dirk springt op. Het lijkt wel alsof hij iets heeft bedacht. Even later pakken ze hun fietsen uit de schuur en rijden het achterpad af. Ze sturen de weg op, niet te snel want er ligt overal modder. Die modder laten de vrachtwagens liggen als ze langsrijden. En er rijden een hoop vrachtwagens langs, er worden nog een heleboel huizen gebouwd in de wijk waar Dirk en Daan wonen. Een paar keer links af, een paar keer rechts af en dan rijden ze langs de grote eikenboom. Ze kijken elkaar even aan. Die eikenboom is al heel oud, niemand weet precies hoe lang hij daar al staat. Nou ja, bijna niemand, Dirk en Daan weten het wel, maar dat is een groot geheim, niemand weet daar iets van, behalve Dirk en Daan. En Gait. Gait is een oude boer, Dirk en Daan kennen hem van het avontuur wat zij beleefden met een raar gat in de grond, en een eng schuurtje. (*) Voorbij de oude boom gaan ze linksaf, de Bosweg op. Ze fietsen stevig door, langs de boerderijen en de weilanden. De weg splitst zich, links gaat de weg naar de boerderij van Gait en rechts gaat de weg naar een verlaten boerderij, met een schuurtje erachter. Nog een paar bochten en dan rijden ze het erf op. Gait is buiten aan het werk, met een beitel en een hamer hakt hij stukjes van een blok hout. Hij is een paar klompen aan het maken. Als hij de piepende remmen hoort van de twee fietsen van de broertjes kijkt hij op. "Kijk nou, daor he'j Dark en Daon. Jongs, das lang geleden. Komt jelui de oude man weer eens opzoeken ?" Dirk en Daan stappen af en zetten hun fietsen tegen de schuur.
37
www.noblock.nl
Gait stopt met het klompenmaken en staat op. De boerderij van Gait ligt tussen de bomen en is niet zo groot. Een rijtje peppels loopt van de boerderij naar de verharde weg. Gait is al lang geen boer meer, de boerderij is te klein, maar hij woont er nog wel. Achter de boerderij staat een schuur met allemaal spullen en daarnaast ligt een weiland met een paar schapen, dan heeft Gait af en toe nog iets te boeren, zoals hij zelf zegt. (*) Zie : Het Geheim van Dichteren. "Lust jelui wel een glaasje limonade ? " vraagt Gait. De jongens knikken voorzichtig. Ze zijn hier al lang niet meer geweest, eigenlijk waren ze Gait een beetje vergeten. "Kom moar mee noar de keuken", zegt Gait en hij loopt de stal in. Vroeger stonden hier de koeien, nu is de stal leeg. Er staan wel twee caravans in. "Heb je een caravan gekocht Gait ? " vraagt Daan. De oude boer lacht. "Nee, nee, Gait gaot niet op vakantie heur. Da's de winterstalling, die caravans bunt van mens'n die geen ploats hebb'n veur de caravan in de winter. En zo verdien ik nog een poar stuuvers". In de keuken pakt Gait twee glazen en schenkt wat drinken in. "Goat toch zitt'n jongs", zegt hij en hij geeft ze de glazen. Zelf neemt hij niets. Als ze de glazen leeggedronken hebben zegt Gait", zo, wat verschaft mij de eer van jelui's bezoek ? Hebt jelui weer een gat in de grond ontdekt ? " Gait glimlacht als hij denkt aan het avontuur van Dirk en Daan en het geheim van Dichteren. Niemand weet precies wat er gebeurd was toen, behalve de twee broertjes en Gait. Gaits' glimlach verdwijnt als sneeuw voor de zon als Dirk zegt, "ja, daar lijkt het wel op". Ongerust vraagt Gait", wat hebt jelui nou dan weer uitgevreten ? Jelui ziet er ook niet zo vrolijk uit, wat is er aan de hand ? Kom, kom, vertel het eens aan Gait". Een beetje verlegen kijken Dirk en Daan voor zich uit. Na een tijdje zegt Dirk, "we mogen het niet vertellen, aan niemand. Dat hebben we beloofd". "Joa, as je dat beloofd heb, dan moe je niks zegg'n", zegt Gait. "Moar kan ik jelui dan ergens met help'n ? Jelui ziet er zo droevig uit, mien oude hart doet er zeer van". "Heb je wel eens van de aap gehoord ? " vraagt Daan. "Of ik weet wat een aap is. Nou, ja heur, da's een beest uut Afrika met lange armen en benen en soms denk ik wel eens dat mien noaber (*= buurman ) er ook familie van is". Gait moet een beetje lachen. "Nee, nee, de A.A.P., de Achterhoekse Aarde Produkt-dinges", zegt Dirk een beetje ongeduldig.
38
www.noblock.nl
Gait houdt meteen op met lachen. "Ooh, die aap. Joa, dat ken ik wel. Die stond'n laatst nog in de krant. Dat zijn ook een stel apen. Die lui will'n hier een proefboring doen, en dan kieken of er olie in de grond zit. Maar de lui fluustern dat ze allenig willen kieken of ze geen zoutkoepel kunn'n vind'n". Gait kijkt ongerust. "Zout ? " vraagt Daan, "dat zit toch in de zee ? " "Niet allenig, " zegt Gait", die lui van de aap will'n een gat in de grond maken en dan een zoutkoepel vind'n. As ze dan zo een zoutkoepel hebben gevonden, en dat is niets meer dan een hele berg zout, diep in de grond, dan kunn'n ze doar allemaal rotzooi in stoppen. Radioactief afval en zo. Commerciële opslag, heet dat". Dirk en Daan kijken elkaar aan. Dat klinkt ernstig. "Hoe weet jij dat allemaal", vraagt Daan. "Mien andere noaber zijn zoon, Willem, werkt bij de krant, en die heeft dat gehoord. Moar de lui van de aap zegg'n natuurlijk dat er niks van waar is, dat bunt sprookjes, zegg'n ze, van die zoutkoepel. En Willem heeft het weer van iemand gehoord, over die zoutkoepel, moar weet ook niet precies hoe het zit. De aap heeft ook gezegd dat Willem op moet houden om zulke sprookjes te vertell'n, anders krijgt hij nog problemen. De aap zegt dat ze allenig naor olie goat zoek'n. Moar ik geloof d'r niets van, die aap is niet te vertrouwen". Het is een tijdje stil in de keuken. Gait denkt aan een grote boortoren die gaten maakt in de grond en Dirk en Daan denken aan de grot van het Aardevolk. "Die aap, dat mag niet doorgaan, ze mogen die gaten niet maken, dat kan niet..". Net zo plotseling als hij begint met praten stopt Daan weer. Hij kijkt Dirk aan, die zijn vinger voor zijn lippen houdt. "Niet praten over het Aardevolk !" lijken zijn ogen te zeggen. Daan slaat zijn ogen neer, hij schaamt zich een beetje, daar had hij al bijna over het Aardevolk gepraat, hij is toch oud genoeg om een geheim te bewaren ? Opeens begint Gait te praten. "Jongs, wat bun ik toch blij dat jelui weer eens langs komt. Dan krijgt een oude man weer eens een goed idee. Ik loop al doagen over die AAP te denken, en aan al dat lelijke gegraaf en geboor en nou weet ik opeens wat ik moet doen. Wij beginn'n een actiegroep !" Trots kijkt Gait om zich heen en Dirk en Daan kijken vragend terug. "Een actiegroep ? Wat moet je daar mee doen ? " vraagt Daan. "Nou, daar kun je allerlei dingen met doan. Wij goan noar Willem, van de krant en wij goan ook op de foto. En dan schrijft Willem een mooi stuksken over onze actiegroep.
39
www.noblock.nl
Moar we moet'n wel een goed plan verzinn'n. Want we kriegen vast en zeker ruzie met die AAP". Gait staat op en loopt naar het dressoir. Hij rommelt wat in de kast en komt terug met een potlood en een stuk papier. "Zo, " zegt hij, " we zull'n eens wat punt'n op papier zett'n". Langzaam krijgen Dirk en Daan een schittering in hun ogen. Een actiegroep ! Zo kunnen ze het Aardevolk vast wel helpen, samen met Gait. Drie hoofden buigen zich over het papier om een actieplan op te stellen. Gait is helemaal op dreef, ze moeten een motto hebben, en een doelstelling en statuten. Dirk en Daan begrijpen het allemaal niet zo goed, maar Gait legt het allemaal rustig uit. "Wat will'n we bereiken met de actiegroep ? " Hij wacht niet op antwoord. "Dat ze de grond hier met rust loat'n. En wat is dan ons doel ? Dat de AAP geen gaoten maakt in de grond. Dus ons motto is ' geen gaoten in de grond' en de doelstelling is ' stop de AAP'. " Dirk en Daan snappen het niet helemaal precies, maar Gait zal het wel weten, denken ze. En statuten, dat is niet zo moeilijk, Dirk, Daan en Gait zijn de baas van de actiegroep, dat is alles. Een hele tijd later staat het plan op papier. En een naam hebben ze ook verzonnen, 'Geen Gaten in de Achterhoek', afgekort G.G.A. . Eerst zal Gait proberen om met Willem te praten over de actiegroep. Misschien dat Willem een mooi stuk in de krant schrijft, met een foto. En ze moeten stencils maken, en posters, en buttons, en petjes. Gait zegt dat hij nog wel een oude sok met geld heeft liggen om de stencils en de posters te betalen.
Tot hun schrik zien Dirk en Daan opeens dat het al heel laat is. "We moeten snel naar huis om te eten. Dag Gait !" En snel zoeven ze er vandoor, naar huis. Gelukkig zijn ze nog net op tijd. Tijdens het eten kletsen ze honderduit over hun actiegroep, de 'G.G.A.'. Pap en mam horen het glimlachend aan, het is toch leuk als kinderen zich ergens voor inzetten, en ach, denken ze, morgen is het weer over. Op maandag zijn Dirk en Daan alweer vroeg bij Gait op de boerderij. Er moet nog veel gebeuren, ze moeten verzinnen wat ze op de stencils en posters gaan schrijven. Als ze aan komen fietsen zien ze een auto staan op het erf van Gait. Er is dus iemand op bezoek, want Gait heeft geen auto.
40
www.noblock.nl
Nieuwsgierig lopen de twee jongens naar binnen. Ze gaan meteen naar de keuken, meestal is Gait daar te vinden. En ja hoor, nu ook. Hij zit aan de keukentafel met een vreemde meneer. "Dit is Willem, van de krant", zegt Gait als de broertjes binnen komen, "en dit zijn Dirk en Daan". "Hoi, " zegt Willem. Even later zijn ze druk met z'n vieren aan het praten. Willem wil van alles weten, hoe ze precies heten, hoe de actiegroep heet, waarom de actiegroep is opgericht, hij vraagt maar door en schrijft ondertussen van alles op. Dan moeten ze naar buiten, ze gaan op een plekje staan op Gait's erf met een mooi uitzicht. Daar mogen ze op de foto, Dirk, Daan en Gait, samen de actiegroep G.G.A. . Dirk en Daan trekken een ernstig gezicht, dan kan je straks goed zien dat de actiegroep niet zomaar een grapje is. De rest van de dag zijn ze druk bezig met tekst bedenken voor de stencils. Dan gaan ze weer naar huis en kwetteren papa en mama de oren van het hoofd over de actiegroep. Papa vindt het wel leuk, dat Dirk en Daan zo hun best doen voor de natuur. Maar dat ze in de krant komen, dat gelooft hij niet echt. De volgende morgen liggen Dirk en Daan al vroeg voor de brievenbus, te wachten op de krant. Na een tijdje wachten ploft de krant door de brievenbus naar binnen. Snel pakt Dirk de krant en legt hem op tafel. Vol spanning bladeren ze samen door de krant. Het duurt even, maar ja, dan ziet Daan de foto staan ! Opgewonden lezen ze het artikel wat erbij hoort. "Actiegroep G.G.A. opgericht". staat erboven. En dan een verhaal over Dirk, Daan en Gait. Het staat er wel heel mooi in de krant, hoe twee jongens en een 'oudere' man in actie zijn gekomen tegen de plannen van de Achterhoekse Aardolie Productiemaatschappij om naar olie te zoeken in de grond. "We hebben toch voorlopig genoeg olie, we moeten zuiniger doen met dat wat we hebben en niet de Achterhoek opofferen aan de vooruitgang", zegt Gait volgens de krant. "Wij willen geen boortorens, wij willen frisse lucht, "zeggen Dirk en Daan vastbesloten in het krantenartikel. Dirk en Daan springen door de kamer. Het is gelukt ! Ze staan in de krant, met een foto ! Papa en mama komen op het lawaai af. "Wat is hier aan de hand ? " vraagt papa. Hij krijgt direct de krant onder zijn neus. "Kijk maar !"
41
www.noblock.nl
Papa en mama lezen samen het artikel. Ze zijn best wel trots op hun kinderen. "Ik hoop dat jullie succes hebben met de G.G.A., " zegt papa. "Zijn jullie wel voorzichtig ? " vraagt mama. "Voorzichtig ? Waarvoor ? " vraagt Dirk. "Nou, eh..." zegt mama", pas maar goed op, beloofd ?" Dirk en Daan knikken. Na het ontbijt stormen de jongens naar buiten, pakken hun fietsen en racen naar de boerderij van Gait. Die is net met de schapen bezig, één van de schapen ziet er niet zo goed uit, het is ziek. Gait aait het dier over de kop, hij kan er niet veel aan doen. Als hij de jongens aan ziet komen kijkt hij een beetje droevig op. "Dag jong's", zegt hij. "Hoi", zeggen Dirk en Daan en ze stoppen met hun fietsen vlak bij Gait. "Is je schaap ziek ? " vraagt Daan. "Jao, het is niet best, ik denk dat ik morg'n de veearts maor ga bell'n als het dan niet beter is. Ik denk dat hij haar maar moet laten inslapen. Ik geloof niet dat het nog beter zal worden". Gait staat er een beetje sneu bij te kijken. "Heb je de krant al gezien ? " vraagt Dirk terwijl hij van zijn fiets afstapt. Gaits ogen gaan glinsteren. "Jao, dat heb ik gelezen. 't Is ook een mooie foto, niet ?" Ze praten nog even over het krantenartikel en dan wordt het een beetje stil. "Wat moeten we nu doen ? " vraagt Daan zich af. "Niets, " zegt Gait, "gewoon wacht'n tot er iets gebeurt. Will'n jelui wat drink'n ?" Zonder antwoord af te wachten loopt Gait naar de keuken. De broertjes lopen mee en zitten even later ieder met een glas limonade in de hand. Gait is bezig om koffie te zetten en kijkt opeens uit het keuken raam. "Wat is dat veur een dikke auto", mompelt hij. Hij loopt meteen de keuken uit, door de stal naar buiten. Dirk en Daan zijn voor het raam gaan staan en kijken naar de grote zwarte auto die op de weg rijdt. De auto stopt en keert. Dan rijdt hij weer terug. "Die auto komt vast hier naar toe", fluistert Dirk. Daan knikt. Ze gaan achter Gait aan die al buiten staat, met zijn handen in z'n zij en z'n pet op één oor wacht hij op de zwarte auto. De jongens blijven achter de staldeur staan, het is best wel spannend. De auto heeft zwarte ramen, je kan niet zien wie er in zit. De auto stopt midden op het erf, vlak voor de staldeur. Even lijkt het alsof de auto tegen Gait aan wil rijden, maar Gait doet geen stap opzij en de auto remt op het laatste moment. De motor blijft zachtjes aan staan.
42
www.noblock.nl
Na een tijdje gaat de deur open. Er stapt een grote meneer uit met een net pak aan en een donkere zonnebril op zijn neus. Hij kijkt met een vies gezicht naar zijn niet meer zo schone schoenen. Er ligt hier en daar wat modder op het erf en de meneer is er precies in gaan staan bij het uitstappen. Dan kijkt hij om zich heen en als hij uiteindelijk naar Gait kijkt zegt hij, " ben jij van dat actiegroepje uit de krant ? " Gait kijkt hem rustig aan en zegt", ook een goeie morg'n". De meneer loopt om de auto heen en gaat vlak voor Gait staan. " Je hebt me kennelijk niet zo goed gehoord, denk ik. Ben jij van dat actie groepje wat vanmorgen in de krant stond. " "Mijn vader heb mij geleerd om de mens'n altied netjes met 'U' aan te spreken, dat is beleefder, " zegt Gait. Er gaat nog een deur open van de auto en er stapt nog een meneer uit, ook met een pak aan en een zonnebril op. Zijn lange haren hangen in een paarde staart op zijn rug. Hij heeft het krantenartikel in zijn hand. "Ja hoor, dat is die boer uit de krant. Alleen die jochies zie ik niet". De eerste meneer grijpt in zijn jas en pakt een portemonnee. "Hier, " zegt hij, en hij wappert met een briefje van duizend gulden, "dat is voor jou. Maar dan moet je wel ophouden met dat gedoe van dat actiegroepje. Daar hebben wij helemaal geen tijd voor. Begrepen ?" Gait kijkt de meneer recht aan, schraapt eens zijn keel en spuugt zonder te kijken een grote groene fluim vlak voor de meneer zijn mooie dure schoenen. De meneer schrikt en doet en stap achteruit. Hij kijkt Gait woedend aan, maar die kijkt rustig terug en zegt niets. "Best", zegt de man boos, "dan moet je het zelf maar weten. Ik heb je een vriendelijk verzoek gedaan, maar als je rotzooi wil dan kan je rotzooi krijgen". Hij stapt in de auto en geeft flink gas. De auto schiet achteruit. De meneer trapt hard op de rem, maar de banden slippen op de modder. Met een bons klapt de auto tegen een boom. Nu geeft de meneer vol gas en met slippende en krijsende banden scheurt de auto weg. "Opgeruimd staot netjes", zegt Gait. Dirk en Daan komen achter de staldeur te voorschijn. "Wat was dat nou voor een meneer ? " vraagt Daan. "Nou, hij heeft zich niet voorgesteld, maor ik denk dat hij van de AAP is, " zegt Gait. "ik denk dat ik Willem maor eens gao bell'n. Die wil hier vast meer van weten" Gait loopt naar binnen, naar de telefoon en draait een nummer.
43
www.noblock.nl
Willem is er niet, maar hij zal terug bellen, belooft de telefoniste. Dirk en Daan blijven nog een poosje op de boerderij, maar er is niet zo veel te doen. Gait loopt steeds weer naar buiten om bij het zieke schaap te kijken. Hij heeft niet zo veel aandacht voor de twee jongens. Ze gaan maar naar huis, lekker spelen, het is tenslotte vakantie. Mama vindt het wel gezellig dat haar kinderen weer thuis zijn, "Moeten jullie geen actie voeren ? " vraagt ze. Nee, het actievoeren heeft even pauze. "Overmorgen heeft papa een ATV dag, " zegt mama, " zullen we dan iets leuks gaan doen ? Het is tenslotte vakantie". Daan wil al heel lang naar het Dolfinarium, en stelt dat dan ook meteen voor. Dat is een goed idee, overmorgen gaan ze naar het Dolfinarium.
44 Hoofdstuk
www.noblock.nl 9. Stroomstoring
In de nacht gebeurt er van alles bij de boerderij van Gait. Midden in de nacht worden de schapen onrustig. Ze worden wakker en gaan heen en weer lopen. Het is pikkedonker. Het lijkt wel alsof er iemand bij de schapen in de wei loopt, er wordt zacht gefluisterd tegen het zieke schaap. De schapen worden weer wat rustiger en het zieke schaap drinkt iets op. Dan wordt het weer rustig en alle dieren slapen weer. Een hele tijd later, het is nog steeds donker, rijdt er een grote zwarte auto op de weg. Hij stopt, een heel stuk van de boerderij af. Er stappen twee mannen uit en ze lopen naar de boerderij toe. De ene draagt een grote bijl en de andere, nog steeds met paardestaart, heeft een schep in zijn hand. Het zijn de zelfde twee mannen die vanmorgen nog op de boerderij waren, om Gait geld aan te bieden. Nu hebben ze geen net pak aan, maar dragen ze allebei een zwart trainingspak. Als ze bijna bij de boerderij zijn blijft de man met de bijl staan. Hij haalt een papier en een klein zaklampje te voorschijn. Het lampje geeft een heel klein straaltje licht, het schijnt precies op het papier. De man kijkt even op het papier en loopt nog een paar passen verder. Dan fluistert hij tegen de man met de schep", volgens de kaart is het ongeveer hier". Het hoofd met de paardestaart knikt, de man begint zacht te graven. Hij is al snel klaar met zijn werk, er is een klein gat ontstaan in de grond. Op de bodem van het gat lopen twee kabels van de weg naar de boerderij van Gait. "Doe het maar", fluistert de man met paardestaart. De andere man stopt de kaart en lamp weg en heft de bijl hoog in de lucht. Met volle kracht laat hij de bijl op de kabels neerkomen. De kabels breken in tweeën, de vonken spatten eraf. De paardestaart schept snel het gat weer dicht, ze gooien samen nog snel wat takken en bladeren over het dichtgegooide gat en verdwijnen weer stilletjes in de nacht. Als Dirk en Daan die morgen naar de boerderij fietsen zien ze van ver al twee busjes staan. Dichterbij gekomen zien ze ook nog de auto van Willem staan. Er loopt een man over het erf, hij kijkt ingewikkeld naar de grond en naar een kastje in zijn hand, het kastje piept af en toe. De broertjes gaan snel naar de keuken.
45
www.noblock.nl
"Wat is hier aan de hand ? " vraagt Dirk, als ze binnenstormen. Gait en Willem zitten samen aan de koffie. "Willem probeerde mij te bell'n, maor mien telefoon is stuk. Toen is hij even langsgekomen om te kijken of alles goed was en merkte dat ik ook geen elektriciteit meer had. Toen hef Willem met zien draodloze telefoon efkes gebeld en nou bunt de lui van de telefoon en de electra aan het kijken wat er aan de hand is. Maor ze hebb'n nog niets gevond'n geleuf ik. Het is wel raar allemaal". Er komen twee mannen binnen. "Wij hebben de oorzaak van de storing gevonden, " zegt de ene, " We hebben een dichtgegooid gat gevonden bij de weg en daar zijn twee kabels doorgeknipt of zo. Puur vandalisme. We gaan het nu maken, maar het zal nog wel even duren". Dirk en Daan luisteren met verbazing. Wat een toestand ! Wie gaat er nu zomaar stroomkabels doorknippen, dat is toch hartstikke gevaarlijk ? Gait en de mannen praten nog wat en dan gaan de mannen weer weg. "Dit is niet pluis", zegt Willem, " dit klopt niet, hier is iets aan de hand. Het zou me niets verbazen als de AAP hier achter zit". "Jao, " zegt Gait, " dat kan wel wezen, maor we weten het niet. Ik heb niets gezien". Het is even stil in de keuken. Gait bedenkt zich iets en kijkt blij op, "O jao, het zieke schaap is opeens weer helemaal beter, ik heb geen veearts meer nodig". "En dat schaap zag er zo slecht uit", zegt Willem. "Hoe kan dat nou ? Gisteren zei je nog dat de dieren arts hem maar dood moest maken en vandaag ...". Daan is te verbaasd om verder te praten. "Ik weet het ook niet, maor vanmorg'n was het schaap weer beter. Het zullen vast de kabouters wel zijn geweest". De adem stokt Dirk en Daan allebei in hun keel. Hebben ze dat goed gehoord ? Praat Gait over kabouters ? "Hoe zit dat dan, met die kabouters "? vraagt Dirk een beetje zenuwachtig. "Oh, gewoon bij wijze van spreken", zegt Gait, "dat zeggen de mensen wel eens, dat de kabouters de dingen voor je oplossen". Dirk kijkt voor zich uit. "Juist ja, ik dacht dat je echte kabouters bedoelde". Gait kijkt een beetje vreemd en zegt niets. Ze gaan maar even buiten kijken, naar de plek waar de stroomkabels zijn doorgeknipt.
46
www.noblock.nl
De mannen zijn al bijna klaar met repareren, nog even en er is weer elektriciteit in de boerderij. De kuil wordt al dichtgeschept. "Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt", zegt de meneer van de elektriciteit, " je moet een kaart hebben om precies te weten waar je moet graven, dit is wel heel erg raar". Als de mannen met de busjes weg zijn gereden gaan Dirk, Daan, Gait en Willem weer naar de keuken. "Wil je nog een kopje koffie Willem ? " vraagt Gait. "En jullie ook wat ?" Hij kijkt naar de twee jongens. Ja, ze willen wel wat drinken. Willem heeft nog tijd voor één kopje koffie, hij moet eigenlijk nodig naar de krant. "Ik blijf het een rare zaak vinden, " zegt hij met de kop koffie in zijn hand, " ik zal nog eens kijken of ik iets uit kan vinden over de AAP". Al snel is Willem vertrokken, Dirk en Daan hangen nog wat rond op de boerderij. Ze vervelen zich een beetje, de actiegroep G.G.A. heeft even niets te doen, eerst moeten ze iets meer weten over de plannen van de AAP. Je kan toch geen stencils maken met dingen die al in de krant hebben gestaan ? Dirk wil net aan Gait gaan vertellen dat ze naar huis gaan als de telefoon gaat. Het is Willem. Gait luistert en zegt af en toe " nee toch", en " niet te geloven". Vol ongeduld staan de jongens te wachten tot het gesprek voorbij is. Gait legt de telefoon neer en gaat aan de tafel zitten. "En ? " vragen de broertjes tegelijk. "Willem heeft geluk gehad, zegt hij zelf. Hij heeft eens gekeken of iemand van de AAP, de lui van de foto in de krant, ook nog in de gevangenis heeft gezeten. Nou, twee van die kerels hebben in de cel gezeten voor oplichting. Toen is Willem gaan kijken hoeveel geld en spullen die mensen hebben. " Gait kijkt ernstig. "Willem wil niet zegg'n hoe hij dat doet, en jelui moet er ook met niemand over prat'n, begrepen ? " Dirk en Daan knikken. Nog een geheim, dat kan er ook wel bij. "Die lui van de AAP zijn druk bezig om grond te kopen hier. Er zijn genoeg boeren die hun grond wel goed will'n verkopen. " Dirk kijkt peinzend. "Maar dat is toch niet verboden, grond kopen ?" "Nee, maar de lui van de AAP willen zelf de grond hebben als ze gaten gaan boren. Dan kan er ook niemand gaan klagen, begrijp je ? " Dat snappen de broertjes wel, dat er niemand gaat klagen als de grond van de AAP zelf is. "En als er niemand klaagt, dan kan je alles doen wat je wil. Die AAP is best een slim stel bij elkaar.
47
www.noblock.nl
Nu gaat Willem weer een stuk in de krant schrijven, over dat grond kopen. Alleen moet hij net doen alsof de G.G.A. dit heeft uitgevonden, want hij kan niet schrijven hoe hij er achter is gekomen. Dan krijgt hij problemen met zijn baas. Hoe dat precies zit weet ik ook niet. Dus morg'n staat er weer een stuk in de krant tegen de AAP !" " Nou, dat gaat makkelijk voor onze actiegroep. We hoeven niets te doen en toch gebeurt er van alles. " Daan glundert ervan. Alweer in de krant. "Komt er weer een foto bij ? " vraagt hij. Dat weet Gait niet. Even later gaan ze trots naar huis, Dirk en Daan, ze gaan snel vertellen dat ze alweer in de krant komen. Mama kan het haast niet geloven als de broertjes vertellen dat er morgen weer een stuk in de krant staat over de actiegroep G.G.A. . "Je zal het wel zien, morgen", lacht Daan.
48
www.noblock.nl
Hoofdstuk 10. Politie Net als de vorige keer liggen Dirk en Daan al vroeg te wachten op de krant. De krantenjongen heeft de krant nog niet losgelaten of Dirk en Daan hebben hem al te pakken. Papa en mama zijn ook naar beneden gekomen en met z'n vieren wordt iedere pagina van de krant nauwkeurig bekeken voor hij wordt omgeslagen. En al snel is het raak, er staat een mooie foto van Dirk, Daan en Gait midden op pagina vijf. In vette letters staat er boven "Actiegroep 'Geen Gaten in de Achterhoek' doet volgende zet". Onder de foto staat geschreven dat de actiegroep G.G.A. vermoedens heeft, 'uit betrouwbare bron', dat de AAP bezig is om grond aan te kopen waaruit andere intenties zouden blijken dan men zou verwachten indien het handelt om grondboringen met betrekking tot het speuren naar aardolie. Daan kijkt vragend op. "Wat staat hier nou ? " "Er staat dat de AAP niet eerlijk is, ze zeggen dat ze misschien wel iets anders willen doen dan naar olie zoeken". Papa kijkt een beetje zorgelijk. "Ik vind dat het wel een beetje uit de hand loopt jongens, er staan allemaal ernstige dingen in de krant. Ik hoop niet dat jullie er moeilijkheden mee krijgen". "Welnee", zegt Dirk, "wat kan er nou gebeuren ? Het is toch waar wat er staat ? " Papa geeft geen antwoord, hij kijkt niet blij. "Kom jongens, aankleden en ontbijten, we gaan zo weg", zegt mama. O ja, ze gaan naar het Dolfinarium. Dirk en Daan rennen naar boven om zich aan te kleden. "Niet zo stampen op de trap ! " roept mama nog, maar dat horen ze niet meer. Even later, na het ontbijt, zitten ze in de auto, op weg naar Harderwijk. Het is allemaal even mooi, de dolfijnen, de walrussen, het aquarium. Dirk en Daan zijn de actiegroep helemaal vergeten, ze kijken hun ogen uit. Het is al avond als ze weer terug komen, Dirk en Daan moeten meteen naar bed, zo laat is het al. 's Nachts heeft Daan een nare droom. Hij wordt achterna gezeten door mannen met paardestaarten en zonnebrillen op. En terwijl ze hem willen pakken roepen ze", aap, aap !" Hij schrikt wakker en merkt dat hij gelukkig gewoon in zijn bed ligt. Hij ligt een tijdje onrustig te woelen en het duurt best lang voor hij weer in slaap is.
49
www.noblock.nl
Na het ontbijt, als iedereen weer wakker is, gaan ze op de fiets naar Gait toe, ze moeten toch weer vergaderen over de actiegroep. Een busje haalt ze in als ze op de fiets zitten. En nog één. En dan twee politie auto's. "Er is iets aan de hand, " zegt Dirk", moet je kijken wat er allemaal voorbij komt. Allemaal politie". "Mooi", zegt Daan, " die gaan vast onderzoeken wat die AAP allemaal uitvreet hier, dat ziet er goed uit. Dan hoeven Medousche en het Aardevolk ook niet bang meer te zijn". Het Aardevolk. Daar had Dirk al een tijd niet meer aan gedacht. Daar was de hele actiegroep om begonnen, om het Aardevolk. Het zou toch mooi zijn als de politie nu de plannen van de AAP stopzet, dan is het Aardevolk gered. Een stukje verder kunnen ze Gait's boerderij zien liggen. Dirk kijkt nog eens goed en trapt op zijn rem. Verbaasd stopt Daan ook. "Wat is er" ? vraagt hij. Dirk wijst naar de boerderij. "Al die politie gaat naar de boerderij van Gait, kijk maar. Er staan allemaal busjes op het erf". Daan ziet het ook, het is een drukte van belang op de boerderij, er lopen allemaal politie mensen en politie honden. Ze doen net alsof ze toevallig langs komen fietsen en ze stoppen bij het erf van de boerderij. Ze kunnen er niet op, het erf is afgezet met een rood-wit geblokt plastic lint. Er staat een politie agent op wacht. "Doorrijden jongens, er is hier niets te zien". Hij wuift met zijn arm dat ze door moeten rijden. Wat moeten ze doen ? Hier is iets aan de hand, dat is duidelijk. Maar wat ? Ze fietsen braaf door, tot ze de bocht om zijn. Naast de boerderij is een windsingel, met bomen en struiken. Zodra ze achter de windsingel zijn kan de politie agent hen niet meer zien. Dirk en Daan stoppen. "Wat nu ?" Daan kijkt boos in de richting van de boerderij. Dirk kijkt om zich heen. "Kom", zegt hij en hij legt zijn fiets op de grond, in de berm van de weg. Daan legt zijn fiets ook neer en loopt achter Dirk aan. Die gaat naar de windsingel toe. Al snel sluipen ze door het struikgewas in de richting van de boerderij. Gelukkig zitten er nog genoeg blaadjes aan de struiken, ze zijn niet te zien vanaf de boerderij. Ze kruipen tot vlakbij de schuur. Er komt een hoop lawaai uit de schuur. De politie haalt de hele schuur overhoop. Dan komen er twee politieagenten aangelopen, Gait loopt tussen hen in. De agenten houden Gait elk aan een arm vast. Gait zijn handen zijn op zijn rug vastgemaakt, met handboeien. Hij kijkt boos voor zich uit.
50
www.noblock.nl
Er komt een agent de schuur uit. Hij heeft een grote doorzichtige plastic zak in zijn hand. "Zo, en wat is dit dan ?! Daar weet je zeker ook niets van af hè ?! Nou, dan zal ik het even uitleggen. Dit zijn drugs, meneertje. En voor handelen in drugs krijg je straf. Jij gaat een hele tijd achter de tralies. Geef nou maar toe dat je in drugs handelt, dat scheelt weer een hoop gevangenis straf". Gait is woedend, dat kunnen de jongens duidelijk zien. "Ik zeg ou toch als dat ik er niks van weet. Die vuuligheid moet ik niet in mien schuur hebb'n. De agent lacht schamper. "Dat dacht ik al, dat je zou ontkennen. Man, je hele schuur ligt vol met drugs. Maar onze tipgever zei al dat je net zou doen alsof je van niets weet. " De agent schudt met zijn hoofd. "Sukkel dat je bent, de politie krijgt je toch wel te pakken". De agent wenkt met zijn hoofd naar de twee die Gait vasthouden. "Afvoeren en opsluiten". Gait wordt meteen meegenomen naar een busje, hij moet instappen en het busje rijdt weg. Al die tijd hebben Dirk en Daan heel stil tussen de struiken gelegen. Nu de politie weer weg is kruipen ze weer naar hun fietsen. Zodra ze uit de windsingel komen pakken ze hun fietsen en rijden weg. Niet meer voor de boerderij langs maar de andere kant op. Het is wel een stukje omfietsen naar huis maar ze durven niet meer langs de boerderij. "Dat is toch niet waar hè, dat Gait drugs verkoopt ? " vraagt Daan al fietsend. "Welnee, dat kan toch niet". Dirk zegt het wel maar toch is hij in de war. De politie had wèl drugs gevonden in de schuur van Gait. En hoe goed kennen ze Gait nou eigenlijk ? Misschien is Gait wel echt een boef. Peinzend fietsen ze naar huis. Ze volgen het kronkelweggetje tussen de weilanden en de bomen door. Er komt een busje aanrijden, op de zijkant staan letters. "Regionale televisie" staat er op. De broertjes zijn allebei in gedachten, ze kijken niet echt naar het busje. In het busje, naast de bestuurder zit een mevrouw. Ze heeft een kaart op schoot en ze kijkt afwisselend op de kaart en om zich heen.
51
www.noblock.nl
Als het busje langs Dirk en Daan rijdt kijkt de mevrouw toevallig op. Even kijkt ze de jongens recht in hun gezicht en dan is het busje al weer voorbij. Het busje rijdt verder, Dirk en Daan ook. Opeens remt het busje hard, stopt en begint te draaien op het smalle weggetje. Even later is het busje gedraaid en rijdt het met een vaartje de andere kant op, achter Dirk en Daan aan. Als het busje Dirk en Daan heeft ingehaald stopt het aan de kant van de weg en de mevrouw stapt uit. De bestuurder komt ook uit het busje. De mevrouw blijft staan aan de kant van de weg. "Wat krijgen we nou weer ? " bromt Dirk als hij het busje ziet stoppen en de mevrouw en meneer ziet uitstappen. "Het lijkt wel alsof ze op ons staan te wachten. " Daan kijkt een beetje bang naar zijn broer. "Hallo", zegt de mevrouw, als ze dichterbij komen, "zijn jullie de jongens van de actiegroep G.G.A. ?" De broertjes stoppen. "Ja", zegt Dirk een beetje verbaasd. Daan knikt bevestigend. "Mooi", zegt de mevrouw. Ze staan elkaar een beetje bedeesd aan te kijken. "Dan zijn jullie Dirk en Daan. Ik ben Marleen". De mevrouw staakt haar hand uit. "En dit is Hans, cameraman en chauffeur". Ze geven elkaar een hand. "Wat doen jullie hier op de fiets, als ik het vragen mag ?" vraagt Marleen. Zonder op het antwoord te wachten gaat ze verder, "we zijn op zoek naar de boerderij van Gait maar die kunnen we niet vinden. Misschien kunnen jullie ons uitleggen hoe we er moeten komen ? We willen Gait vragen of hij in ons televisie-programma 'Achterhoek in beeld' komt vertellen over de actiegroep. Er komen ook nog twee meneren van de A.A.P., dan kan iedere partij op de televisie vertellen waarom er wel of waarom er niet naar olie gezocht moet worden in de Achterhoek". Dirk en Daan zijn een beetje verbluft van de woordenstroom van de televisie mevrouw. Ze zijn allebei een beetje overdonderd door het televisie verhaal. De mevrouw kijkt hen beide aan en wacht op een antwoord. "Er is allemaal politie bij de boerderij van Gait", zegt Daan plotseling. "Wat zeg je ? " vraagt Marleen meteen, "Politie ? Waarom ?" "Omdat de AAP allemaal smerige drugs in de schuur van Gait heeft verstopt, en nou denkt de politie dat Gait een boef is en ze hebben Gait meegenomen naar de politiegevangenis en nou komt Gait nooit meer uit de gevangenis en nou.....". Daan stopt met praten, zijn ogen staan vol tranen.
52
www.noblock.nl
Marleen is stomverbaasd, haar mond hangt even open van verbijstering. Ze herstelt zich snel. "Komen jullie even in de bus zitten, dan kunnen we er hier even over praten", stelt ze voor. Dirk en Daan kijken elkaar even aan en stappen dan door de geopende schuifdeur achterin het busje. Binnen in het busje staan twee bankjes tegenover elkaar, de broertjes gaan op het ene bankje zitten en Marleen en Hans op het andere bankje. "Heb ik het goed begrepen dat, hoe heet hij ook al weer, Gait, in de gevangenis zit ? Omdat hij drugs in zijn schuur heeft ? En jullie denken dat de A.A.P. dat gedaan heeft ?" Marleen kijkt een beetje ongelovig. Haar ogen schitteren. Ze denkt aan haar televisieprogramma. Dit is een mooi verhaal, dat levert een hoop kijkers op ! Dirk knikt. "Ja, zo is het. De AAP wil hier helemaal niet naar olie zoeken maar ze willen naar zoutkoepels zoeken, zeggen ze ". Hij wacht even en denkt na. "Waarom weet ik niet meer, maar het is heel erg !" "Weet je wat ? We zetten jullie fietsen in het busje en dan rijden we naar de televisiestudio. Vanmiddag gaan we het programma opnemen. Zoals ik al zei komen er twee heren van de A.A.P. om te vertellen over hun plannen, en dan kunnen jullie namens jullie actiegroep vertellen waarom jullie vinden dat dat niet moet gebeuren". Marleen is helemaal uitgelaten. Eindelijk weer eens een goed onderwerp voor haar programma. "Nee". Marleen kijkt verbaasd op. "Wat ?" vraagt ze. "Nee. We gaan niet zomaar mee. We moeten eerst naar huis, naar papa en mama om te vragen of we mee mogen". Dirk kijkt haar beslist aan. "Oh, ja, natuurlijk", zegt Marleen opgelucht. Even dacht ze dat de jongens niet mee wilden doen aan haar programma. "Natuurlijk gaan we eerst naar jullie ouders. Misschien gaan ze wel mee naar de studio". Even later tilt Hans de twee fietsen in het busje en rijden ze met z'n vieren naar het huis van Dirk en Daan. Mama kijkt verbaasd naar het busje van de televisie wat zomaar stopt voor de deur. Ze kijkt nog veel verbaasder als ze haar twee kinderen uit het busje ziet stappen, gevolgd door een meneer en een mevrouw. Ze doet snel de voordeur open, nog voor dat de deurbel gaat.
53
www.noblock.nl
Dirk en Daan stormen naar binnen en ratelen door elkaar over de AAP en de televisie. Mama snapt er niets van. Maar even later zitten ze allemaal in de kamer en legt Marleen rustig uit wat de bedoeling is. "Ik weet het niet, " zegt mama. "Het is wel heel wat, zomaar op de televisie". "Ah, mama, toe nou". Dirk en Daan kijken teleurgesteld naar hun moeder. "Ik moet hier even over nadenken. Weet je wat ? Ik zal papa even bellen, hij moet hier toch ook van weten". Mama verdwijnt naar boven, naar de andere telefoon. Al snel komt ze weer terug. "Papa komt eraan", zegt ze", hij heeft meteen vrij genomen toen hij dit hoorde. We moeten maar even wachten". Mama zet ondertussen een kopje koffie voor de grote mensen, Dirk en Daan krijgen een glas cola. Gelukkig is Papa al snel thuis. Zodra hij op de bank zit wordt het hele verhaal nog een keer verteld. "Dus als ik het allemaal goed begrepen heb", vraagt hij even later, "dan kunnen Dirk en Daan vanmiddag in het televisieprogramma 'Achterhoek in beeld' komen vertellen over hun actiegroep en zitten daar ook de mensen van de A.A.P". Papa kijkt de broertjes aan. "En Gait zit in de gevangenis omdat de politie drugs heeft gevonden in zijn schuur ? En die drugs hebben de mensen van de A.A.P. daar neergelegd ? " Hij leunt achterover. "Ik weet niet of dit allemaal wel zo verstandig is. Jullie hebben toch niet gezien dat de mensen van de A.A.P. echt drugs in Gait's schuur hebben gelegd ? Je kan niet zomaar mensen beschuldigen alleen omdat je denkt dat ze dingen gedaan hebben ? Daar komen moeilijkheden van". Het is even stil in de kamer. "Ja, eigenlijk weten we het niet zeker dat de AAP dat allemaal doet". Dirk kijkt voor zich uit met een diepe frons op zijn gezicht van het nadenken. "Maar, als we dat niet zeggen, dat de AAP die drugs heeft neergelegd. Als we alleen maar zeggen dat we tegen het olieboren zijn ? En verder niet. Dan kan het toch ? Of niet " ? Vragend kijken Dirk en Daan hun ouders aan. Papa en mama kijken elkaar aan. "Nou, vooruit. Maar denk erom, geen valse beschuldigingen. Alleen maar praten over het olieboren, niet over Gait en de drugs in zijn schuur". "Ja, we komen op televisie !!" Dirk en Daan rennen brullend door de kamer.
54
www.noblock.nl
"We moeten toch wel snel eens uitzoeken hoe dat zit met Gait", zegt papa zacht tegen mama, " ik wil niet dat onze jongens omgaan met een drugshandelaar". Mama knikt, " je hebt gelijk, dat zoeken we meteen na de televisie uitzending uit". Mama gaat staan. " Kom jongens, naar boven, we gaan nette kleren aantrekken voor de televisieopname". "Wij wachten wel even", zegt Marleen, "dan kunnen jullie achter ons aan rijden. Maar jullie moeten wel een beetje opschieten, want we hebben niet zo veel tijd meer". De hele familie gaat naar boven om hun netste kleren aan te trekken. Dirk en Daan zijn zo klaar, papa en mama hebben wat meer tijd nodig. Daan gaat naar de kamer van Dirk. Hij kijkt een beetje sip. "Als we dat niet mogen vertellen, dat de AAP Gait zo zit te pesten dan schieten we er niet zo veel mee op. Die mensen van de AAP die kunnen veel beter praten dan wij, straks weten we niets terug te zeggen. Was Gait er maar bij". Dirk kijkt hem aan. "Ben je het Aardevolk vergeten ?" "Natuurlijk niet, wat denk je wel". Daan stopt zijn handen boos in zijn zakken. "We hadden toch wat meegekregen van Medousche ?" Dirk rommelt onderin zijn klerenkast en haalt het mandje te voorschijn. "Oh ja, dat is waar". Daan gluurt in het mandje. In het mandje liggen een flesje en een potje met een deksel. Dirk pakt het flesje. " De waarheidsdruppels. We moeten proberen om de mensen van de AAP dit te laten drinken. Dan vertellen ze geen leugens meer. En we nemen de stopstof ook mee, wie weet komt dat nog van pas". Hij stopt het flesje in zijn ene zak en het potje in de andere zak. "Ik neem de Kroon van Kadousche ook mee, misschien moet ik nog even onzichtbaar worden". Daan loopt naar zijn kamer en komt al snel weer terug. Hij kijkt een stuk blijer. "Als die AAP die waarheidsdruppels drinken dan komt alles weer goed. Dan kan Gait ook uit de gevangenis. " Opgewekt lopen ze de trap af. Marleen en Hans zitten nog steeds te wachten op de bank, Marleen kijkt steeds op haar horloge. "Hebben jullie er zin in ? " vraagt ze, als Dirk en Daan binnen komen. "Nou en of". Daan glimlacht tevreden.
55
www.noblock.nl
Papa en mama komen ook binnen. Marleen staat op. "We moeten nu echt weg hoor, anders komen we tijd te kort". Iedereen loopt naar buiten, Marleen en Hans naar het busje, Dirk en Daan met hun ouders naar de auto. Het busje start en rijdt snel weg, papa gaat er vlug achteraan. Als ze de hoek van de straat om gaan komen ze twee politieauto's tegen, ze rijden met zwaailichten. "Waar gaan die nou naar toe ? " vraagt mama. Dirk en Daan geven uit. "Misschien gaan ze de politie ook wel zien we later wel, opname".
geen antwoord, ze kijken stilletjes voor zich naar ons huis, als Gait is gearresteerd dan zal met jullie willen praten", zegt papa," maar dat we gaan nu eerst naar de studio voor de TV
56
www.noblock.nl
Hoofdstuk 11. Op TV. Hans rijdt flink door met het busje, de auto met Dirk en Daan en hun ouders gaat er hard achteraan. De stad uit, de autobaan op, een tijdje rijden, autobaan af, de stad door en dan opeens linksaf een parkeerterrein op. Zodra het busje stilstaat springt Marleen eruit en komt naar de auto toe. "Kom maar mee ", wenkt ze en ze loopt snel een groot gebouw in. Dirk en Daan lopen er met papa en mama achteraan. In het gebouw is een wirwar van gangen, gelukkig weet Marleen goed de weg. Marleen loopt een kamer in, 'kleedkamer' staat er op de deur. "Wachten jullie hier maar even", zegt Marleen, ik ga even wat navragen, ik ben zo terug". Ze verdwijnt en laat hen achter in de kale kleedkamer. "Zouden we nog lang moeten wachten", vraagt Dirk zich hardop af. Niemand weet het, het blijft stil. Opeens gaat de deur weer open en komt Marleen de kamer in. "Jullie moeten helaas nog even wachten, we kunnen wel even wat gaan drinken, over een half uurtje weet ik meer. Gaan jullie mee ? " In optocht gaat het naar het restaurant. Het is het restaurant van het gebouw, een zelfbedieningsrestaurant. Achterin is een lange balie waar je langs kan lopen om je bestelling te pakken. Met z'n allen staan ze in de rij te wachten op hun beurt. Als ze allemaal drinken hebben op hun blaadje gaan ze op zoek naar een tafeltje. Er is keus genoeg, het is niet druk in het restaurant. Ze vinden er één bij het raam. Er is uitzicht op de parkeerplaats. Dirk is snel uitgekeken buiten. Hij kijkt eens door het restaurant, naar de rode plastic stoelen, de namaak houten tafeltjes, de plantenbakken met kunstplanten. Dan ziet hij een meneer zitten aan een tafeltje. Dirk schrikt, de rillingen lopen hem over z'n rug. Hij kijkt recht in het gezicht van één van de mensen die in de krant stonden, toen met het artikel van 'A.A.P. blij met concessie'. Daar stond die meneer ook bij, Dirk herkent hem direct. De meneer heeft hem ook herkent, dat merkt Dirk wel. Hij probeert om rustig de andere kant op te kijken. Dat lukt niet zo best. Hij is best geschrokken. "Niet opkijken, maar daar zit een meneer van de AAP aan een tafeltje", zegt hij zacht. Papa kijkt natuurlijk meteen op naar de meneer en kijkt dan naar Dirk. "Natuurlijk zit die meneer hier, hij komt toch ook op de TV ?"
57
www.noblock.nl
Stom natuurlijk om zo te schrikken, die meneer komt hier toch gewoon voor het programma. De meneer draait een beetje met zijn rug naar hen toe. Hij pakt zijn draadloze telefoon, kiest een nummer en zit even te praten, Dan stopt hij het ding weer in zijn zak. Marleen heeft haar koffie op en begint onrustig te draaien op haar stoel. Papa merkt dat Marleen ongedurig wordt. "Kom jongens, drinken opdrinken, ik denk dat we zo aan de slag moeten". Dirk en Daan drinken hun beker leeg, papa heeft zijn koffie al op en mama drinkt snel het laatste restje op. Marleen staat op en vraagt", gaan jullie mee ?" Ze loopt weg zonder op antwoord te wachten. Als ze langs het tafeltje loopt waar de meneer van de AAP zit stopt ze even. "Ik kom u zo halen", zegt ze, "ik breng eerst deze mensen even naar de schmink". De meneer knikt, Dirk en Daan lopen een beetje verlegen langs het tafeltje achter Marleen aan, die is al bijna het restaurant uit. Uit zijn ooghoeken ziet Dirk dat de meneer alweer met zijn draadloze telefoon aan het bellen is. Door de gangen van het gebouw gaan ze achter Marleen aan. Uiteindelijk gaat ze een kamertje in. Aan de muur hangen allemaal spiegels, om de spiegels zijn allemaal lampjes. Onder de spiegels is een lange tafel langs de muur met een rijtje stoelen. " Dit is de schmink", zegt Marleen, "er komt zo iemand om jullie te schminken". "Ik hoef toch geen verf op mijn gezicht ?" Een beetje angstig kijkt Daan om zich heen. "Nee, geen verf, je wordt een beetje opgemaakt, als je straks op televisie bent, onder al die felle lampen lijk je heel erg wit, daarom doen ze een beetje schmink op je gezicht, dan lijk je niet zo bleek". Marleen heeft het duidelijk erg druk opeens. Ze is na de korte uitleg over het schminken al snel weer verdwenen. Nog geen tien tellen nadat Marleen weg is gaat de deur weer open, er komt een mevrouw binnen. Ze draagt wel drie koffertjes, met moeite komt ze door de deur. Als ze binnen is zet ze de koffertjes op tafel en kijkt om zich heen. "Hoi", zegt ze, "ik ben Jannie, ik kom jullie schminken, wie wil er eerst ?" Dirk mag eerst, Daan wil eerst wel eens zien wat er allemaal gaat gebeuren. Jannie doet de koffertjes open en pakt een doosje met een borsteltje. Daarmee kleurt ze het gezicht van Dirk mooi bruin.
58
www.noblock.nl
"Zal ik een klein snorretje maken ?" vraagt Jannie. Nou, dat lijkt Dirk wel mooi, en met een potloodje tekent Jannie een heel klein snorretje op Dirks bovenlip. Trots kijkt Dirk even later naar het resultaat, het bevalt hem wel, zo'n snorretje. "Krijg ik ook een snor ?" Daan zit al in de stoel om ook geschminkt te worden. Zo'n snorretje, dat lijkt hem wel wat. Jannie knikt en ze gaat aan het werk. Zo staan de broertjes even later samen voor de spiegel elkaar te bewonderen. "Dag meneer Daan", zegt Dirk lachend en hij geeft Daan met een ernstig gezicht een hand. Jannie begint papa en mama ook te schminken. "Maar wij hoeven niet op televisie", zegt mama. "Je weet nooit, jullie zitten toch in de zaal tijdens de opname. Misschien worden jullie in de zaal opgenomen, of moeten jullie ook even naar voren komen, dat weet je nooit". Jannie staat al klaar met haar schmink. "Nou ja, het kan geen kwaad, " zegt mama, maar ik wil geen snor !" Dat belooft Jannie lachend en ze gaat aan het werk. Al snel zijn papa en mama ook geschminkt en Jannie vertrekt weer. Nu moeten ze wachten tot Marleen hen weer komt halen. Dirk en Daan lopen verveeld heen en weer door het schminkkamertje. "Duurt het nog lang"? vraagt Daan. "Ik heb geen idee", zegt papa. Ze wachten nog even. "Mogen wij even op de gang kijken, het wachten duurt zo lang", zegt Daan na een tijdje. Papa en mama kijken elkaar aan. "Ik denk dat dat wel kan, maar jullie moeten wel in de buurt blijven, als Marleen ons komt halen zullen we meteen mee moeten denk ik." Dirk en Daan beloven dat ze niet te ver weg zullen gaan en gaan de gang op. Ze gaan linksaf de gang in en lopen een stukje door. Opeens staat Daan stil. " Wat is er "? vraagt Dirk. "Ik hoor iets", antwoordt Daan,"er loopt iemand achter ons aan". "Doe niet zo gek". Dirk kijkt om. "Er is niets te zien hoor". "En toch hoor ik voetstappen. Heb jij die spullen van Medousche nog bij je "? Dirk voelt in zijn zak naar het flesje met het potje met de stopstof. Hij knikt. "Jij Snel haalt hij even de kroon van Kadousche vandaan. Een beetje ongerust gaan ze maar weer naar Annie is al bijna klaar met het schminken.
waarheidsdruppels en ook"? Daan knikt terug. onder zijn kleren de kleedkamer.
59
www.noblock.nl
Als ze helemaal klaar is pakt ze haar koffertjes in en ze verdwijnt, "veel succes hoor", roept ze nog. En dan moeten ze alweer wachten. "Ik wist niet dat je zoveel moest wachten als je op televisie komt". Daan hangt met een verveeld gezicht tegen de muur. Gelukkig komt Marleen binnen. "Nou, jullie zien er mooi uit hoor, gaan jullie mee ? We gaan een camera repetitie doen". Ze lopen met Marleen mee door de gangen. Bij de deur waar met een groot bord 'STILTE. OPNAME.' staat gaan ze naar binnen. Verbaasd kijken Dirk en Daan om zich heen, ze zijn in een enorme hal terecht gekomen. Aan de ene kant van de hal staat een rij tribunes, aan de andere kant is het decor. Boven het decor hangen allemaal lampen, het decor is fel verlicht. Het decor bestaat uit een stel houten platen in vrolijke kleuren, daarvoor staat een tafel met een paar stoelen. Overal lopen mensen rond. De een sleept met een snoer, de ander is bezig met een camera, weer een ander roept iets onduidelijks in een microfoon. Het is een drukte van belang. "Blijf hier maar even wachten, ik ga even de heren van de A.A.P. ophalen". Marleen is alweer verdwenen. Pap en mam gaan op de tribune zitten, op de voorste rij. De broertjes gaan er even bij zitten, niet lang, ze worden nu toch wel een beetje zenuwachtig. Dirk staat weer op en loopt wat heen en weer. "Ik ga even achter het decor kijken, goed "? Pap knikt. "Niet te ver weg gaan hoor, Marleen komt vast zo weer terug voor de repetitie". Daan springt op. "Ik ga mee", kondigt hij aan. Ze lopen samen naar het decor en kijken er eens achter. Eerst zien ze niets, het is bijna donker achter het decor. Als hun ogen een beetje gewend zijn aan het donker kunnen ze toch wel iets zien. Wat een troep zeg ! Overal snoeren en kabels en een heel houten hekwerk om te zorgen dat het decor niet omvalt. Ze kijken elkaar aan en kruipen dan tussen de snoeren en het hekwerk door. Spannend. Er schijnt wat licht door het decor, Dirk en Daan loeren door het gat en kijken de zaal in, ze zien papa en mama zitten. Ze komen even later weer uit de achterkant van tevoorschijn. Wat verder achter het decor staat een berg met troep maar vooral een paar stapels met kisten, stapels doorlopen. En dat doen ze dus ook, een sluipen ze tussen de kisten door.
het decor spullen, wat losse je kan tussen de beetje giechelig
60
www.noblock.nl
Opeens hoort Daan iets. "Stil", fluistert hij," ik hoor weer die voetstappen ". Ze staan stil en luisteren. Nu hoort Dirk het ook, klik klak, klik klak. Samen gluren ze om een stapel kisten heen. Er loopt iemand, met stalen stukjes onder zijn schoenen, daarom klikt het zo als hij loopt. Dirk en Daan houden hun adem in. De man loopt nog wat verder, dan staat hij stil. Het licht wat door het gat in het decor valt schijnt nu precies op zijn gezicht. Dirk en Daan verstijven even van schrik. Ze kennen die man. Het is de man met de grote auto die Gait geld kwam aanbieden als hij eens ophield met de actiegroep ! "Dan zal die paardestaart ook wel in de buurt zijn", denkt Dirk. De man kijkt nog eens in de schemerige ruimte achter het decor en loopt dan weer weg. Rillerig van schrik blijven de broertjes op hun plek. Ze voelen allebei dat dit niet veel goeds kan betekenen. Marleen steekt haar hoofd om het decor en roept de twee jongens. "We gaan beginnen "!! Dirk en Daan komen tussen de kisten te voorschijn en gaan naar Marleen toe. "Aha, zaten jullie daar ? Kom maar mee, dan gaan we beginnen". Marleen loodst ze naar de grote tafel, er zitten al twee meneren op een stoel. Dirk en Marleen herkennen de twee van hun foto uit de krant, en natuurlijk van net, uit het restaurant. De ene meneer is wat ouder, hij heeft een grote snor en een gouden bril op. De andere meneer is een stuk jonger, hij heeft geen snor, maar wel een grote bos haar, de meneer met bril is bijna kaal. Verlegen zeggen de jongens gedag, de meneren stellen zich vriendelijk voor. Dirk en Daan worden nog verlegener van de vriendelijke manier waarmee de mannen zich voorstellen, ze durven haast niets te zeggen. Marleen begint te praten. "Ik stel voor dat we straks, als de echte opname begint, ik jullie eerst even voorstel, dan kunt u", ze knikt naar de meneren van de AAP," uw standpunt naar voren brengen. Daarna kunnen jullie", ze knikt naar Dirk en Daan," vertellen wat jullie actiegroep er tegen in te brengen heeft. Is dat duidelijk"?
61
www.noblock.nl
Marleen wacht even en dan zwaait ze naar de cameraman. "Proefopname begint", klinkt het uit een luidspreker. Marleen gaat rechtop zitten en ze glimlacht naar de camera. "Goedenavond en welkom bij ons programma. Vanavond hebben wij een discussie tussen de A.A.P., de Achterhoekse Aardolie Productiemaatschappij en de actiegroep G.G.A., Geen Gaten in de Achterhoek ". Marleen praat door, Dirk en Daan begrijpen het allemaal niet meer, de meneren van de AAP beginnen te praten, maar de broertjes horen het niet. Ze kijken om zich heen naar de grote studio en de felle lampen, de camera's, ze voelen zich heel klein worden. "Dank u wel voor uw uiteenzetting", Marleen glimlacht vriendelijk en draait zich naar Dirk en Daan. "We hebben het standpunt gehoord van de A.A.P., wat kunnen jullie hier op in brengen "? Het blijft stil. "Wat is jullie standpunt inzake het beleid van de A.A.P. "? vraagt Marleen. Geen antwoord. Hulpeloos kijken Dirk en Daan elkaar aan, ze weten echt niet wat ze moeten zeggen. Ze hebben zelfs niet eens begrepen wat de meneren van de AAP net allemaal zaten te vertellen. Er komt geen woord uit hun monden. "Stop de proefopname." De stem uit de luidspreker schalt door de lege studio. "Toe jongens", zegt Marleen, "jullie moeten wel antwoord geven als ik iets vraag. Kom, we proberen het nog een keer". Het huilen staat de broertjes nader dan het lachen, het gaat helemaal fout ! Marleen stelt de vraag opnieuw maar Dirk en Daan horen het niet meer. Het is net alsof ze in een zwart gat vallen, ze weten helemaal niets te zeggen. "Ja, jongens, zo gaat het natuurlijk niet". Boos staat Marleen op. "Als jullie niets te zeggen hebben dan houden we ermee op. Nou, wat wordt het "? Daan heeft tranen in zin ogen, Dirk probeert dapper om zijn trillende kin in bedwang te houden.
62
www.noblock.nl
Marleen wordt bozer en bozer. "Ga maar weg ! Zo heb ik er niks aan ! Stelletje rotjongens ! Wat denk je dat ik.." Opeens stopt haar woordenstroom. Ze kijkt verstoord naar papa, die opeens voor haar staat. Hij is nog veel bozer dan Marleen, dat kan je duidelijk zien. Hij heeft een wit gezicht van woede. Marleen merkt het ook want ze houdt haar mond meteen dicht. Mama is ondertussen achter Dirk en Daan langs gekomen en ze staat tussen de broertjes in, een arm om elke schouder geslagen. Ze kijkt Marleen woedend aan. Als papa echt boos is dan moet je oppassen, daar weten Dirk en Daan alles van. "Ben je wel goed bij je hoofd"? vraagt hij met een zachte stem," je gaat kinderen toch niet zo behandelen ? Waar heb jij op school gezeten "? Zonder Marleen's antwoord af te wachten zegt papa," Wij gaan nu naar huis. Je maakt je fijne programma maar zonder mijn kinderen. Jij geeft niet om kinderen, alleen maar om jezelf en om je kostbare programma. De groeten ". Met grote stappen loopt hij weg, mama, Dirk en Daan gaan snel met hem mee. Marleen is te overdonderd om antwoord te geven en blijft ze verbluft nakijken tot ze de studio uit zijn. Snel lopen ze door de gangen van het grote gebouw. Op een kruispunt van gangen blijft papa staan. "Moeten we hier nu linksaf of rechtdoor "? vraagt hij zich af. "Links", zegt mama, en dan weer rechts en dan kom je bij de balie, "kijk maar naar het bordje". Inderdaad, er hangen bordjes met 'uitgang' en 'studio 1' en nog veel meer bordjes aan de muur. "Als jij de auto vast haalt dan ga ik even naar de WC ", stelt mama voor," en jullie twee kunnen wel even je gezicht wassen op het toilet, de schmink is helemaal uitgelopen, het is geen gezicht ". Papa beent met grote passen naar de balie, mama verdwijnt in het damestoilet, Dirk en Daan gaan naar het herentoilet. Het is een heel luxe toilet met marmer op de vloer en zachte verlichting, er klinkt een zacht muziekje. Dirk en Daan verdwijnen ieder in een WC, ze moeten best nodig. Terwijl de broertjes een plas doen gaat de gangdeur open. Zacht stapt er iemand naar binnen.
63
www.noblock.nl
Hij blijft staan bij de deur. Dirk en Daan zijn tegelijk klaar en de twee deuren zwaaien open. Verbluft kijken ze naar de meneer die bij de deur staat. "Zo jongetjes, dat was een prima actie net, tijdens de proefopname. Ik ben heel erg tevreden over jullie ". Het is de man die ze net nog zagen achter het decor, en die ze ook nog kennen van de toestand bij Gait op de boerderij, toen ze geld kwamen aanbieden. "En als jullie het flikken om nog een keer iets in het openbaar te zeggen over dat prutactiegroepje van jullie, dan kan er van alles gebeuren. Jullie huis kan afbranden, om maar een ongeluk te noemen. Denk daar maar eens goed over na". Hij wijst dreigend naar Dirk en Daan. "Ik weet precies wie jullie zijn, hoe jullie heten en waar jullie wonen. Onthou dat goed " ! En dan is hij opeens verdwenen. Dirk en Daan staan te trillen van schrik. Hun schmink loopt nog verder uit van de verdwaalde tranen die over hun wangen lopen. Zo staan nog steeds als mama binnen komt. "Zijn jullie nog niet klaar "? vraagt ze. Dan ziet ze de traantjes. "Ach jongens, jullie hoeven toch niet te huilen om zo'n stomme opname ? Dat geeft toch niets ? Kom nou maar ". Ze loodst de broertjes naar de wastafel en wast de ergste vegen schmink van hun gezichten. Als ze allebei weer een beetje toonbaar zijn neemt ze hen mee naar de balie. Daar staat papa al te wachten. "De auto staat voor ", zegt hij als ze er aan komen. Tijdens de rit naar huis wordt er niet veel gezegd, iedereen is te veel bezig net z'n eigen gedachten.
64
www.noblock.nl
Hoofdstuk 12. De politie op bezoek Gelukkig rijden ze al snel weer hun eigen straat in, bijna thuis. Papa had net nog flink gemopperd op een grote hijskraan die een straat blokkeerde, hij moest een stuk achteruit en toen een blokje omrijden. Er wordt nog flink gebouwd in de nieuwe wijk, het is nog lang niet af. Als ze met z'n vieren naar de deur lopen komen er twee mannen uit een auto en die lopen naar hen toe. "Wat is dit nu weer ", denkt Dirk een beetje angstig. "Mulder en van Zanten, recherche ", zegt de voorste meneer. Hij zwaait met zijn portemonnee, daar zit een kaartje in met zijn foto. "Wij willen u even spreken. Mogen we binnenkomen "? "Ja natuurlijk ", zeggen papa en mama tegelijk. Het hart klopt Dirk en Daan beide in hun keel. Politie, in hun huis. Straks worden ze nog meegenomen naar de gevangenis ! De twee rechercheurs gaan naast elkaar op de bank zitten. Papa en mama ieder in een stoel, Dirk en Daan pakken snel een krukje. Rechercheur Mulder begint meteen te praten als ze allemaal zitten. "Wij zijn van de afdeling Narcotica, en in deze hoedanigheid komen wij hier binnen het kader van ons onderzoek om..." Mama steekt haar hand op, en vraagt "neemt u me niet kwalijk, maar kunt u misschien proberen om niet zulke moeilijke woorden te gebruiken ? Ik neem aan dat u hier bent vanwege de actiegroep van mijn kinderen en Gait. Als u het uitlegt op een manier die de kinderen ook begrijpen dan hoeven wij het straks niet nog een keer over te doen ". Rechercheur Mulder heeft een frons op zijn gezicht, hij kijkt even naar zijn collega. Dan zegt hij," misschien heeft u gelijk, ik zal proberen om het simpel uit te leggen. Rechercheur van Zanten en ik proberen boeven te vangen die zich met drugs bezig houden, want dat mag niet volgens de wet. Nu hebben wij vanmorgen een inval gedaan in een boerderij, de schuur lag vol met pillen en andere drugs. Dat hebben we niet zomaar gedaan, we waren opgebeld door iemand die vertelde dat in de betreffende boerderij iemand zich bezig hield met drugshandel. De meneer die opbelde wilde zijn naam niet zeggen. De eigenaar van de boerderij, jullie kennen hem, Gait, ontkent echter heftig dat hij zich met drugs inlaat ".
65
www.noblock.nl
De rechercheur haalt even adem. "Eerst dachten we dat wij een echte boef gevangen hadden, maar de verdachte, ik bedoel, Gait, is toch wel geloofwaardig. Hij beweert dat hij het slachtoffer is van een plan om hem zwart te maken. We hebben natuurlijk in onze computer gekeken, daaruit bleek dat Gait nog nooit met de politie in aanraking is geweest, hij heeft zelfs nooit een bekeuring gehad. Rechercheur van Zanten herkende Gait van het artikel in de krant, over de actiegroep, en daar stonden ook twee jongens op de foto. Zodoende zijn wij nu hier ". "Zit Gait nog in de gevangenis " ? Daans stem slaat over als hij de vraag stelt. "Op het moment nog wel, maar wij kunnen hem binnenkort voorwaardelijk vrij laten, dat betekent dat hij wel naar huis mag maar dat we nog heel wat met hem te praten hebben over die drugs in zijn schuur. Misschien krijgt hij daar ook nog wel straf voor, dat weet ik niet". "Gait heeft niets gedaan"! Woedend staat Daan op. "Die mensen van de AAP, die hebben het gedaan. Dat zijn een stelletje boeven bij elkaar. Ze willen alle grond kopen van de boeren en dan radio's in de grond doen met zout en dat is heel gevaarlijk "! Daan stampt op de grond van kwaadheid. "Ze zitten Gait alleen maar te pesten omdat ze niet willen dat iemand tegen ze werkt. En als wij nog een keer in de krant komen met onze actiegroep dan gaat ons huis in de brand, dat heeft die man zelf gezegd " ! Daan rent huilend naar boven, naar zijn kamer. Dirk zit stil op zijn krukje. Mama gaat achter Daan aan naar boven. Het is stil in de huiskamer, de rechercheurs zijn behoorlijk verbaasd over wat Daan net allemaal vertelde. "Zal ik een kopje koffie zetten ? Mijn vrouw zal zo wel weer naar beneden komen met Daan, dan kunnen we straks verder praten ". Papa staat op en gaat naar de keuken, Dirk loopt maar met hem mee, om met die twee rechercheurs in de kamer te blijven vindt hij maar eng. "Wat is hier allemaal aan de hand " ? Papa kijkt Dirk ernstig aan. "Waar is Daan zo bang voor " ? Verlegen staat Dirk in de keuken te draaien. Hij zegt niets. "Ik zet even koffie, en als mama en Daan terug zijn dan wil ik het hele verhaal horen. En niets weglaten, denk erom "! Papa maakt koffie en brengt de twee rechercheurs ieder een kop.
66
www.noblock.nl
Niet lang daarna komt Daan weer naar beneden, samen met mama. Rechercheur Mulder begint vragen te stellen, Rechercheur van Zanten schrijft van alles op in een notitieboekje. Zo krijgen ze het hele Eerst dat Dirk en Daan toen de meneer met die de rare stroomstoring. En dat die man met die
verhaal te horen van de actiegroep. samen met Gait de actiegroep zijn begonnen, grote zwarte auto op het erf van Gait, en auto zei dat Gait maar moest oppassen.
Dirk en Daan kijken elkaar aan en ze vertellen verder. Dat de AAP eigenlijk naar zoutkoepels zoekt om radioactief afval op te slaan, en dat de halve AAP al in de gevangenis heeft gezeten voor oplichting. Rechercheur Mulder wil meteen weten hoe Dirk en Daan aan dat verhaal komen. "Dat heeft iemand van de krant verteld ", zegt Dirk. Dan vertellen ze over Marleen en de televisie, dat ze die man weer zagen snuffelen achter het decor, en dat diezelfde man ze in de WC zo bang maakte, dat hun huis zou afbranden als ze nog met de actiegroep verder gaan. De rechercheurs kijken elkaar aan als ze dat horen, van de brand in hun huis en de actiegroep. "Waren daar ook nog getuigen bij, ik bedoel, waren er nog andere mensen bij toen die man dat zei, van dat branden ? " vraagt rechercheur Mulder. Nee, dat niet. Dirk en Daan vertellen niets van het Aardevolk. Dat hadden ze beloofd, om daar niet over te praten. Maar het is wel moeilijk om er niets over te zeggen. Papa en mama worden alsmaar bozer als ze het verhaal horen. "U gaat hier toch wel iets aan doen zeker"? vraagt mama aan de rechercheurs. "Wij zullen deze nieuwe informatie natrekken", beloofd rechercheur Mulder," maar of we er iets aan kunnen doen weet ik niet. Er zijn geen getuigen en geen bewijzen, het is uw woord tegen het hunne ". Na een hele tijd gaan de rechercheurs weg, rechercheur Mulder geeft papa nog een kaartje met zijn telefoonnummer. Dirk en Daan moeten dan het hele verhaal nog een keer aan papa en mama vertellen. De broertjes beloven plechtig dat ze vanaf nu het altijd zullen vertellen als iemand ze bang zit te maken.
67
www.noblock.nl
"Kijk nou toch hoe laat het is ". Mama schrikt op. "Ik ga eten koken en dan gaan jullie naar bed, het is al veel te laat ". "En morgen gaan we samen eens met Gait praten, ik wil wel eens horen wat hij allemaal te vertellen heeft ". Papa kijkt een beetje boos, de broertjes vragen maar niet verder. Na het eten verdwijnen ze stilletjes naar boven. De volgende morgen gaan ze na het ontbijt met z'n vieren naar Gait, op de fiets. Het is maar een klein stukje fietsen over de kronkelweggetjes, al snel komt de boerderij in zicht. Gait staat buiten bij de schapen. Het schaap dat een paar dagen geleden nog zo ziek was kuiert tevreden door het weiland. Dirk en Daan zwaaien naar Gait als ze hem zien staan. Gait steekt even zijn hand op ter begroeting. Hij nodigt ze uit om mee te gaan naar de keuken als ze van hun fietsen afstappen. "Kopje koffie, limonade "? vraagt hij aan papa en mama en Dirk en Daan. Even later hebben ze allemaal wat te drinken. "Was het erg eng, in de gevangenis "? Daan kijkt Gait met bewondering aan. "Nee, eng was het niet, maor wel vervelend. Je zit doar maor binnen, niets te doen. Ik heb me kapot verveeld ". Gait kijkt eens naar papa en mama's ernstige gezichten. "U vraagt zich zeker af hoe dat zit, met die pillen en drugs in mijn schuur, is 't niet ?" Een beetje verlegen knikken ze allebei. "Of u me geleuft kan ik niet uitmaken, ik kan alleen maor zeggen dat ik die rotzooi pas heb gezien toen de politie ermee aan kwam zetten". Het is even stil in de keuken. "Ik denk dat de AAP best in staat is om zoiets te doen". Mama verbreekt de stilte. "Als ik merk wat er de laatste dagen allemaal is gebeurd, ja, dan geloof ik dat U er niets mee te maken heeft, met die schuur vol met die rotzooi ". Gait kijkt mama aan en knikt. Papa knikt ook. "Nou, da's dan ook weer opgelost ", zegt Gait vrolijk.
68
www.noblock.nl
Dirk en Daan beginnen Gait alles te vertellen van hun uitstapje naar de TV studio, de enge man in de WC en van het bezoek van de politie. Gait luistert gespannen, af en toe zegt hij, "och, och ", of "nee toch, 't is niet woar ". Dan zijn de broertjes klaar met hun verhaal, mama kijkt op haar horloge en kondigt aan dat ze naar huis gaan, het is etenstijd. Zo vertrekt de familie op de fiets, Gait zwaait ze na als ze wegrijden op het kronkelweggetje. Na het eten gaan de jongens wat spelen, maar ze vervelen zich snel. Het zit ze dwars dat ze niets kunnen doen. Al snel loopt Daan naar de kamer van Dirk. "Ik verveel me ". "Ik ook ". "Kunnen we niet wat gaan doen " ? "Ik weet niet wat ". Zo schiet het natuurlijk niet op. Daan zegt hardop waar ze allebei aan denken. "Hoe moet het nu met het Aardevolk "? Dirk weet het ook niet, ze hangen een tijdje naast elkaar op het bed van Dirk. Dan gaat de deurbel. Papa doet open en laat iemand de huiskamer binnen. Er wordt gepraat. Dan gaat de huiskamerdeur open en papa roept de broertjes. Ze moeten naar beneden komen. In de kamer zit een meneer, op de bank. "Dit is meneer van Vlist ". Papa stelt de jongens voor. "Meneer van Vlist is van de buurtvereniging. Hij heeft in de krant gelezen over jullie actiegroep en hij wil jullie helpen, meneer van Vlist wil ook geen gaten in de Achterhoek ". "Zeg maar Harry", zegt meneer van Vlist. "Ik kom vragen of ik jullie kan helpen, met jullie actiegroep. Ik vind het toch zo geweldig dat jullie dat allemaal doen. Gisteravond was er een vergadering van de buurtvereniging, en toen bedachten we dat jullie misschien wel hulp nodig hebben . En daarom ben ik nu hier ". Harry kijkt even in het rond.
69
www.noblock.nl
Hij gaat verder. "Nu hadden we bedacht om een extra vergadering te houden, voor iedereen in de buurt. Dan kan iedereen die dat wil hier iets over zeggen. Die vergadering is op aanstaande woensdagavond, in het café bij de molen. We gaan de mensen van de A.A.P. uitnodigen, en jullie, de G.G.A. ook. We hebben de stadsradio ook gevraagd om te komen. Doen jullie ook mee " ? Dirk en Daan kijken strak voor zich uit naar de grond. Ze zeggen niets. Een beetje verbaasd is Harry wel, hij had gedacht dat ze heel blij zouden zijn met het voorstel van de buurtvereniging. "Tja, dit is wel een onverwachte uitnodiging ". Papa schiet zijn kinderen te hulp. "Ik denk dat Dirk en Daan hier even over willen nadenken, kan dat " ? Dat vind Harry helemaal niet erg, dat ze hier even over moeten nadenken. Papa schrijft het telefoonnummer op van Harry en dan vertrekt Harry weer. "Ik wil helemaal niet naar die vergadering ", zegt Daan als papa Harry heeft uitgelaten, " dan steekt de AAP ons huis in brand. Dat hebben ze zelf gezegd ! En bij Gait hebben ze al die vieze drugs in de schuur verstopt, straks gaat zijn boerderij ook nog in de brand"! Zo zitten ze met z'n vieren een tijdje te praten. Ze besluiten dat ze niet mee doen aan de vergadering, misschien is dat toch te gevaarlijk, maar ze gaan er wel naar toe om te horen wat er dan allemaal gezegd wordt. Papa belt eerst Gait op om hem te vertellen van de vergadering. Gait wil ook niet op de vergadering komen, een beetje bang is hij wel sinds hij in de gevangenis heeft gezeten. Maar gewoon tussen de mensen zitten, net als Dirk en Daan, dat wil hij wel. Daarna belt papa meneer van Vlist. Die is wel teleurgesteld dat de G.G.A. niet op de vergadering komt, papa doet net alsof hij altijd heel streng is tegen zijn kinderen, hij zegt dat hij niet wil dat zijn kinderen s'avonds naar vergaderingen gaan. Dan gaan ze lekker een frisse neus halen in het grote bos. Na de zondag is de herfstvakantie afgelopen, de broertjes gaan weer naar school. Op weg naar school zegt Dirk ," ik heb iets bedacht ". Nieuwsgierig kijkt Daan hem aan en wacht tot zijn broer verder vertelt.
70
www.noblock.nl
"Als we op die vergadering zijn dan kan jij je onzichtbaar maken, met de Kroon van Kadousche. Dan sluip je naar voren, en je doet de waarheidsdruppels in het drinken van die AAP mensen. Dan gaan ze de waarheid vertellen, en dan komt alles weer goed "! Dat vindt Daan een goed idee, hij wordt er helemaal vrolijk van. "We zullen die AAP eens te pakken nemen, stelletje boeven ". Opgewekt gaan ze naar school. "Ben je weer wat beter Daan "? vraagt de juf, als ze Daan de klas in ziet huppelen. Daan moet heel even nadenken, waar heeft de juf het over ? "Ja hoor, helemaal juf ", zegt hij terwijl hij zich herinnert hoe het voor de vakantie ging, toen zat hij steeds zogenaamd op de WC, met de Kroon van Kadousche op, onzichtbaar te doen. Daan zucht eens, wat lijkt dat al weer lang geleden ! De school begint weer.
71
www.noblock.nl
Hoofdstuk 13. De vergadering Gelukkig is het al snel woensdagavond, opgewonden lopen de broertjes door het huis. Ze gaan zo meteen naar de vergadering, ze hebben elkaar al laten zien dat ze de spullen van het Aardevolk bij zich hebben. Daan heeft de Kroon van Kadousche bij zich, en het flesje met waarheidsdruppels. Dirk heeft het potje met stopstof in zijn zak. Af en toe voelt hij met zijn hand in zijn zak of het potje er nog zit. De deurbel gaat, de jongens vliegen naar de voordeur en doen open. "Zo, jelui, daor ben ik dan ". Gait komt binnen, hij blijft staan in het halletje. "Ik heb Willem niet meegenomen, die gaot zelf naor de vergadering". Willem van de krant ! Die waren Dirk en Daan even helemaal vergeten, gelukkig had Gait eraan gedacht om hem te bellen. Papa en mama komen naar beneden, ze trekken allemaal hun jassen aan. Als iedereen klaar is fietsen ze in de richting van de molen, naar het café. Daar is het al een drukte van belang, er lopen veel mensen rond. De broertjes wijzen elkaar op een auto, een auto van de stadsradio die geparkeerd staat tussen de andere auto's. De grote zwarte auto met de donkere ramen die een eindje verder staat zien ze niet. Binnen in het café zijn nog maar een paar plaatsen vrij, ze gaan snel zitten, met z'n allen op een rijtje. Voor in het zaaltje is een podium, daarop staat een lange tafel met een paar stoelen. Op de tafel staan een paar microfoons, een man met een t-shirt aan, 'Stadsradio', staat er op, loopt heen en weer en schuift wat met de microfoons. Achter de tafel zit Harry van Vlist, en de jongens herkennen de twee andere mensen naast hem van hun uitstapje bij de televisie studio, de mensen van de AAP. Als het eindelijk tijd is staat Harry op. "Namens de buurtvereniging heet ik u van harte welkom op deze avond. Helaas kan de actiegroep G.G.A. niet aanwezig zijn bij deze discussie avond. We zijn blij dat de Stadsradio er wel is, ze zullen de discussie opnemen om er later stukjes van uit te zenden. Wel zijn hier aanwezig twee vertegenwoordigers van de A.A.P., u allen welbekend. Zij zullen u trachten uit te leggen...." De rest horen de jongens niet meer.
72
www.noblock.nl
Dirk stoot papa aan. "Daan moet naar de WC, ik ga maar even mee ", fluistert hij. Papa kijkt verbaasd, maar hij knikt. Gait kijkt ze met een bedenkelijke frons op zijn gezicht na. Ze glippen uit hun stoelen en verdwijnen uit het zaaltje. Nu moeten ze een rustig plekje vinden waar Daan de Kroon van Kadousche op kan zetten. En niemand mag natuurlijk zien dat hij zomaar onzichtbaar wordt. Voorzichtig lopen ze het café, links achterin ziet Dirk een gang. Niemand te zien, iedereen is in het zaaltje. Zachtjes lopen ze de gang in. Even denkt Daan dat hij iemand hoort lopen. Nee, toch niet, verbeelding. Dirk opent een deur, het is een opslag hokje met allemaal troep. Een paar vaten bier staan naast elkaar, een trap tegen de muur, een stapeltje kartonnen dozen en een emmer met een dweil staat vlak achter de deur. Ze gaan naar binnen en sluiten de deur achter zich. "Ja, je kan hier de kroon wel op zetten ", fluistert Dirk. Daan wil net de Kroon te voorschijn halen als de deur met een klap open gaat. De man met de paardestaart stapt naar binnen en sluit de deur. "Zo, zo, stelletje pummels, wat zijn jullie hier aan het uitvreten ?" vraagt hij met een gemeen lachje. "Ik dacht toch dat mijn collega jullie had uitgelegd dat wij geen zin hebben in vervelende, bemoeizuchtige rotjongetjes. Nu moeten wij jullie huis in brand steken, dat hebben we beloofd. Maar eerst neem ik jullie mee voor een flink pak rammel." Dirk en Daan zijn verstijfd van schrik. Met een bleek gezicht kijken ze de man aan, ze horen niet eens wat hij allemaal zegt. De man grijpt Daan bij zijn arm, daardoor schrikt Daan op en hij begint tegen te stribbelen. Daan wil wegrennen, zijn vrije arm klauwt door de lucht. "Laat los, rotzak " ! schreeuwt hij. De man is even uit zijn evenwicht gebracht door de wild protesterende Daan, daarom grijpt hij mis als hij probeert om Dirk ook te pakken. Dirk doet snel een stap achteruit, zijn hersens draaien op volle toeren. Vluchten gaat niet, de man staat met Daan voor de deur. Dan, zonder er bij na te denken schiet zijn hand in zijn zak. Het potje met stopstof flitst te voorschijn. Dirk laat wat van het poeder op zijn hand lopen en hij blaast het de man recht in zijn gezicht.
73
www.noblock.nl
De man boog net voorover om Dirk te pakken, zijn arm hangt nu in de lucht. Hij staat doodstil. Daan rukt zich los en schopt de man vol tegen zijn scheenbeen. "Rotzak ", zegt hij hartgrondig. De man blijft staan, hij beweegt niet, het is net een standbeeld. Nog een beetje natrillend van de schrik staan de jongens allebei even stil. Dirk komt het eerst weer bij zijn positieven. "Kom, we moeten weer naar de zaal". Daan pakt de Kroon van Kadousche onder zijn kleren vandaan. Uit zijn broekzak haalt hij het flesje met waarheidsdruppels en laat het even aan Dirk zien, dan verdwijnt het flesje weer veilig in zijn zak. "Zo", lacht hij, "klaar voor de start ". Daan zet de kroon op zijn hoofd en is verdwenen. Dirk kan er maar niet aan wennen, " ben je er nog, Daan "? vraagt hij voorzichtig. "Ja hoor", klinkt het vrolijk in het kamertje. Daan kijkt om zich heen, hij ziet zijn broer, een beetje wazig, en de man met de paardestaart, net een etalagepop. "Als je nu achter mij aankomt dan doe ik de deur open, we moeten hier weg zijn voordat die engerd weer gaat bewegen." Dirk opent de deur naar de gang. "Ik hou je maar vast", klinkt de stem van Daan een beetje ver weg, " dan weet je waar ik ben". En zo gaat Dirk de gang op met Daan onzichtbaar achter zich aan. Als ze net op de gang zijn draait Dirk zich om, hij voelt Daan tegen zich aan botsen. "He, wat doe je nou "? Dirk geeft geen antwoord, hij kijkt even onderzoekend naar de deur. Dan draait hij met een grijns de deur op slot, de sleutel doet hij in zijn zak. "Die kan nergens meer naar toe". Lange de lege bar van het café gaan ze naar het zaaltje, door de dichte deur heen hoor je al dat er met luide stem gepraat wordt. Dirk opent de deur, gaat het zaaltje in en sluit de deur weer. "Ben je er nog "? fluistert hij zacht. Gerustgesteld door een kneepje in zijn arm gaat hij verder. Achter de achterste rij met stoelen blijft hij staan, het zou te veel aandacht trekken als hij nu bij zijn ouders zou gaan zitten. Midden tussen de mensen staat een meneer rechtop, hij heeft een oude trui aan en een verschoten spijkerbroek, hij luistert opgewonden naar het antwoord wat van het podium voor in het zaaltje komt, hij wipt onrustig van zijn ene been op het andere.
74
www.noblock.nl
De meneer van de A.A.P. is klaar met praten, de meneer in de zaal is het kennelijk niet eens met het zojuist gegeven antwoord. Boos schudt hij met zijn kalende hoofd. "Ach man, flikker toch op, dat geloof je zelf toch niet ? Wie garandeert ons dat we straks niet overal boortorens in de tuin hebben staan ? Nou " ?! De meneer van de A.A.P. zucht eens diep en begint gemaakt beleefd te antwoorden. Dirk luistert niet meer naar het verhaal van de A.A.P. meneer, hij kijkt gespannen naar het podium, daar ergens moet Daan nu lopen, met dat flesje van het Aardevolk in zijn zak. Dirk knijpt zijn ogen samen om zo goed mogelijk te kunnen zien wat er op het podium gebeurt. Niet dat hij iets bijzonders ziet, Daan is immers onzichtbaar. Intussen is Daan naar voren gelopen, langs de rand van het zaaltje. Hij moet goed opletten, het is niet erg licht in het zaaltje en hij ziet alles behoorlijk wazig. Hij haalt eens diep adem als hij bij het podium komt, nu moet het gaan gebeuren ! "Als ze me nou maar niet zien ", denkt hij als hij het podium opklimt. De A.A.P. meneer is weer ingewikkeld aan het praten, Daan staat nu vlak voor hem. Voorzichtig draait hij zich om en blikt het zaaltje in. Niets te merken. De mensen zitten te luisteren, af en toe schuift er iemand op zijn stoel heen en weer. "Gelukkig zien ze me niet. Nou, eens kijken, hebben die A.A.P. mannen ook nog iets te drinken ?" zegt Daan onhoorbaar tegen zichzelf. Op de tafel staan een paar koffiekopjes, eentje is halfvol, uit de andere twee is nog niet gedronken. De kale meneer met de oude trui barst weer los. "Nee, nou wordt die helemaal mooi, dat slaat toch nergens op ?! Hoe kan je nou beweren dat je een garantie kan geven als je weet dat..." Iedereen kijkt naar de luid pratende man, Daan bedenkt zich geen moment, hij haalt het flesje met waarheidsdruppels uit zijn zak en laat in ieder kopje koffie een paar druppels vallen. Dan stopt hij het flesje weer terug. Voorzichtig klimt hij weer van het podium af en sluipt zachtjes naar zijn broer toe. Al die tijd heeft Dirk het podium scherp in het oog gehouden. Als de kale meneer op luide toon begint te praten ziet Dirk opeens een flesje uit het niets te voorschijn komen boven de
75
www.noblock.nl
koffiekopjes, het blauwe flesje beweegt wat heen en weer en verdwijnt net zo plotseling als het te voorschijn kwam. "Gelukt "! denkt Dirk. Even later voelt hij een kneep in zijn arm. "Ik ben er weer", fluistert Daan zacht in zijn oor. De twee A.A.P.mannen geven nu samen antwoord, je kan zien dat ze een beetje onrustig worden. De kale meneer is het alweer helemaal niet eens met wat hij net heeft gehoord, hij begint nog harder te praten. Een mevrouw met een grote rode bos haar begint met hem mee te praten. Iedereen in het zaaltje kijkt naar hen tweeën. "Zet die kroon maar af, niemand kijkt deze kant op", fluistert Dirk zacht naar de plek waar hij net Daan's stem vandaan hoorde komen. Als hij naast zich kijkt ziet hij tot zijn opluchting dat Daan weer gewoon naast hem staat. Een beetje giechelig van de spanning kijken ze elkaar even aan. De kale meneer staat nu bijna te schreeuwen van opwinding, hij is echt boos. De linker A.A.P.meneer pakt, een beetje afwezig, het koffiekopje en drinkt het op, de rechter A.A.P.meneer krijgt kennelijk ook dorst want ook hij leegt het kopje koffie. De kale meneer is klaar met zijn vraag, de beide A.A.P.mensen denken even na over het antwoord. Vol spanning wachten Dirk en Daan op wat er gaat gebeuren. De rechter A.A.P.meneer begint. "Uw opwinding lijkt mij toch onterecht meneer, wij zijn een fatsoenlijk bedrijf, ondanks het feit dat sommige kranten hele andere dingen over ons schrijven ". Hij stopt even en kijkt veelbetekenend het zaaltje in. "Maar het antwoord op al uw vragen van daarnet, dat wij stiekem radioactief afval willen opslaan, en helemaal niet naar olie willen zoeken, dat wij de boeren uitkopen, zodat we geen last van ze hebben, dat is ..dat is.." De A.A.P.meneer zwijgt. Het wordt doodstil in het zaaltje. Iedereen merkt dat er iets aan de hand is. De twee A.A.P.mensen, die eerst zo trots en rustig achter hun tafel zaten, buigen hun hoofd. Ze trekken hun schouders op en kruipen helemaal in elkaar. Niemand durft iets te zeggen, het wordt doodstil in de zaal.
76
www.noblock.nl
"Er moet iets gebeuren," denkt Dirk, "Waarom gebeurt er nu niets "? Het blijft stil, je kan een speld horen vallen. Met een schelle stem van de zenuwen roept Dirk door de zaal " Willen jullie echt alleen maar naar olie zoeken "? "Nee", zeggen de A.A.P.mensen allebei zacht. "Gaan jullie naar zoutlagen zoeken om stiekem vieze troep te verstoppen "? "Ja", klinkt het zacht in koor. "Hebben jullie vieze drugs in Gait zijn schuur laten leggen" ? "Ja", fluisteren de A.A.P. mannen. Dan weet Dirk niet meer wat hij moet vragen, hij denkt even na. De gespannen stilte wordt verbroken door de kale meneer met de oude trui. "Een stelletje boeven bij elkaar, dat zijn jullie "!! Schuldig knikken de twee A.A.P.mannen. Iedereen begint door elkaar te roepen en te schreeuwen. De kale meneer is bovenop zijn stoel gaan staan. Aan zijn oor heeft hij een draadloze telefoon. "Politie, ja, jullie moeten meteen komen, naar het café bij de molen ja " Meer kan Dirk niet horen, het wordt een lawaai van jawelste. Een paar grote mannen klimmen het podium op en ze pakken de A.A.P. meneren vast bij hun armen. "Waar blijft de politie" ! roept iemand anders. Achterin de zaal staan Dirk en Daan de hele toestand te bekijken, iedereen loopt door elkaar, het is één grote warboel. Papa en mama worstelen zich tevoorschijn uit de menigte, ze komen snel op de broertjes af. "Er zit nog zo'n boef gevangen in het rommelhok " ! schreeuwt Daan in papa's oor. Verbaasd kijkt papa hem aan. "Echt waar "! Papa draait zich om en schreeuwt " D'r zit nog zo'n schurk gevangen in het rommelhok" !!! Vier grote kerels, boeren uit de buurt die ook wel eens willen weten hoe dat nu zit met die boortorens, draaien zich meteen om en lopen met papa mee.
77
www.noblock.nl
Het stel volgt Dirk en Daan door het café naar het rommelhok, daar horen ze een boos gebons op de deur. Dirk pakt de sleutel en geeft hem aan papa. Die draait de deur van het slot, de deur gaat meteen open en de man met de paardestaart komt woedend naar buiten. "Wat denken jullie wel " brult hij tegen Dirk en Daan. Verder komt hij niet. De vier kerels pakken hem van alle kanten vast. "Bek houden ", zegt de grootste van het stel. De mond klapt dicht, de man met de paardestaart snapt nu pas dat er iets aan de hand is. Als de man door de vier kerels door het café naar het zaaltje wordt geschoven gaat de deur van het café open. Er komen twee politieagenten binnen, gevolgd door de twee rechercheurs Mulder en van Zanten. Opgelucht halen de broertjes adem. Zou alles nu goed komen ? Rechercheur Mulder loopt al te bellen met z'n telefoon. "Ik moet hier nog minstens twee eenheden bij hebben ". hoort Dirk hem zeggen. De agenten nemen de man met de paardestaart over van de vier kerels en brengen hem naar buiten, Mulder en van Zanten gaan de zaal in. Daar wordt nog steeds door elkaar gebruld, de mensen zijn woedend op de A.A.P. . Rechercheur Mulder klimt op het podium. Hij houdt zijn insigne in de hoogte. "Stilte alstublieft ", roept hij. Langzaam keert de rust een beetje weer. Het duurt nog een hele tijd voordat iedereen naar huis mag. Er komen een heleboel politieagenten naar het café bij de molen. Iedereen moet, voor dat hij weg mag, eerst aan de politie vertellen wat er allemaal gebeurd is in het zaaltje. Dat vertellen gebeurd in het café, daar zitten agenten aan tafeltjes die ieders verhaal opschrijven. Omdat Dirk en Daan de enige kinderen zijn mogen zij het eerst, met hun ouders. "Gait hoort ook bij ons", zegt Daan tegen de agent die ze meeneemt naar het café. "Dan moet die nu ook maar mee", is het antwoord. Ze vertellen allemaal uitgebreid ieder aan hun eigen tafel wat er aan de hand was vanavond.
78
www.noblock.nl
Dirk en Daan vertellen natuurlijk niet over de Kroon van Kadousche en van de stopstof of de waarheidsdruppels. Dan mogen ze naar huis, het heeft toch allemaal lang geduurd.
79
www.noblock.nl
Hoofdstuk 14. Alles vergeten Door het donker fietsen ze naar huis, als ze bijna thuis zijn vraagt papa aan Gait," kom je nog een afzakkertje halen "? "Jao, een borreltje gaot er nou best wel in". Vrolijk en druk komen ze binnen. Nu de spanning wegvalt beginnen Dirk en Daan behoorlijk druk te worden, ze kwetteren door elkaar dat het een lieve lust is. Papa schenkt een borreltje in voor Gait, mama en hijzelf nemen liever een glaasje wijn. De jongens krijgen een glas cola. Dan zitten ze gezellig bij elkaar, de chips staan op tafel. "En dat gezicht van die paardestaart, toen hij zag dat er vier grote boeren om hem heen stonden ", Daan proest van het lachen. "Ja, en dan die twee A.A.P. mannetjes, braaf ja en nee zeggen ", Dirk lacht vrolijk mee. "Ik vraag me toch af hoe het kwam dat die meneren opeens zo eerlijk werden ", vraagt mama zich af. Opeens word er hard op de tuindeur geklopt. Iedereen schrikt ervan, het is meteen stil in de kamer. "Klop, klop, klop " Weer wordt er geklopt. "Wie is dat nu weer ", vraagt mama zich af. Papa loopt naar de deur, opent het gordijn. Hij kijkt naar buiten "Niets te zien ", hij haalt zijn schouders op. "Klop, klop, klop ", klinkt het weer. Een beetje boos doet papa de deur open om maar eens buiten te gaan kijken. Als de deur opengaat komen er meteen drie kleine mannetjes naar binnen, gewapend met speren. Papa doet geschrokken een stap achteruit om ze door te laten. Dan komt een ouder mannetje met een lange witte baard en een mantel om, gevolgd door nog zes mannetjes. Stomverbaasd staren papa, mama en Gait naar de binnenlopende mannetjes. Dirk en Daan springen blij verrast op. "Medousche " !! roepen ze. Nu zijn de grote mensen nog veel verbaasder. Hoe kan het dat de broertjes die rare kleine mannetjes kennen ? Medousche staat in het midden van de kamer, omringd door de mensen van het Aardevolk die met hem mee zijn gekomen.
80
www.noblock.nl
"Mag ik u vragen wie u bent en wat u hier komt doen " ? Papa's stem klinkt een beetje boos. Het is ook raar, tien mannetjes met negen speren die zomaar binnen komen. "Vergeef mij de opwinding. Ik ben Medousche, ik ben de leider van het Aardevolk. Wij komen in vrede. Uw kinderen, Dirk en Daan hebben samen een opdracht uitgevoerd, in mijn naam. Zij hebben een groot gevaar afgewend, ik kom mijn dankbaarheid betuigen ". Een beetje onhandig staan de grote mensen in de kamer. "Gaat u zitten ", zegt mama, "wilt u misschien iets gebruiken " ? Medousche kijkt om zich heen in de kamer, dan wijst hij naar een klein kinderstoeltje. Vroeger, toen Dirk en Daan klein waren zaten ze daar op, nu zijn ze natuurlijk te groot. Het stoeltje staat in een hoekje van de kamer, met een plant erop. Nog voor Medousche iets zegt pakt Dirk de plant van het stoeltje en zet het stoeltje bij Medousche neer. Die klimt er op, de andere mensen van het Aardevolk gaan in een kringetje om hem heen zitten, op de grond. "Ik weet niet goed wat ik u kan aanbieden ". Mama staat een beetje verlegen te wachten tot ze iets kan doen. "Een glas water voldoet ", antwoordt Medousche vriendelijk. Mama komt snel terug met tien glazen water op een blaadje, ze heeft maar wat kleine borrelglaasjes uit de kast gepakt. Benieuwd naar wat Medousche verder te vertellen heeft gaan ze allemaal zitten. "Uw zoon", Medousche wijst naar Daan, " is geroepen om een taak uit te voeren die het Aardevolk niet zelf kon volbrengen. Hij heeft die taak nu, samen met zijn broer, volbracht. " Medousche kijkt naar de vragende gezichten van de grote mensen. "Ik zal het u uitleggen ". Dan vertelt hij over het Aardevolk, dat de mensen ze soms 'Kabouters' noemen, dat ze de mensen soms helpen. "Heeft u dan mijn schaap beter gemaakt " vraagt Gait opeens. Medousche knikt. "Alsjemenou, ik dacht 't wel, maar gelov'n kon ik het niet ", bromt Gait zacht en dan, " dank u wel, het goat weer heel goed met mijn schaap ". Medousche legt alles uit, van de tunnels onder Dichteren en Daan en de Kroon van Kadousche, van de voorspelling over de gaten in de
81
www.noblock.nl
grond, van de waarheidsdruppels en de stopstof. Dat Dirk en Daan beloofd hadden om met niemand te praten over het Aardevolk. Dirk zet het potje met de stopstof op tafel, Daan zet het flesje met waarheidsdruppels en de Kroon van Kadousche er naast. "Daarom waren jullie zo bezig met die actiegroep ". Trots kijken papa en mama naar hun kinderen. Dan is Medousche klaar met zijn verhaal. "Wat ik niet begrijp ", papa kijkt Medousche ernstig aan, "eerst laat u mijn kinderen beloven dat ze niets mogen zeggen, laat ze een gevaarlijke opdracht uitvoeren en nu komt u alles uitleggen en vertellen ". "Het uitvoeren van de opdracht om geen gaten in de grond te laten maken lag reeds lang in het verleden besloten, daar kon ik niets aan veranderen. Ik vertel u alles zodat u weet welk een grote daad uw kinderen volbracht hebben ". "En nu moeten wij ook beloven dat we met niemand over het Aardevolk zullen praten ? Natuurlijk beloven we dat wel ", zegt mama. Medousche zit rechtop, zijn armen onder zijn mantel gevouwen. "Ik ben de leider en de hoeder van het Aardevolk. Mijn taak is om te zorgen dat het Aardevolk veilig blijft. Ook indien u belooft om nooit over ons te spreken zou dit toch per ongeluk eens kunnen gebeuren." Zijn handen komen onder zijn mantel te voorschijn, met een grote zwaai strooit hij een fijn, paarsachtig poeder uit over de broertjes en de grote mensen. "Ik breng u in een magische slaap. De magie van het Aardevolk zorgt ervoor dat u allen het Aardevolk en alles wat u net gehoord heeft bent vergeten. Maar diep verborgen in uw geest blijft u weten van het Aardevolk, zodat u vrede heeft met de vragen en de antwoorden die de toekomst brengt." Nog voor dat die kunnen reageren vallen de mensen in een diepe slaap. Medousche staat op, de negen mensen van het Aardevolk ook. Dan begint Medousche zacht te prevelen en te zingen in de oude taal van het Aardevolk. Als hij klaar is pakken een paar mensen van het Aardevolk de Kroon van Kadousche, de stopstof en de waarheidsdruppels, ze zetten de
82
www.noblock.nl
glaasjes water weer schoon in de kast, de plant weer op het stoeltje in de hoek, dan verlaten ze de kamer en verdwijnen in de nacht, door de tunnels van Dichteren gaan ze naar hun veilige schuilplaats. Een paar minuten nadat het Aardevolk is vertrokken wordt iedereen tegelijk wakker, even kijken ze elkaar aan. Dan gaat het gesprek verder waar het stopte vlak voor er op de deur geklopt werd. Daan begint vrolijk te lachen. "En nu zit de hele gevangenis vol met A.A.P. mensen ". "Ja, het is daar nu net een dierentuin ". Dirk giert het uit. De grote mensen lachen vrolijk mee. Van het Aardevolk zijn ze alles vergeten.
