De Sprong is een officieel orgaan van rijvereniging Any Dale DE REDACTIE

Juli 2010

1

De Sprong is een officieel orgaan van rijvereniging Any Dale

DE REDACTIE

Bernard Schep - Tonya Ernsting - Esther Brouwer e-mail: [email protected] Ook digitaal in kleur te zien op www.rv-anydale.nl 3

Bestuurlijk­ Van de voorzitter… Op de valreep voor de vakantie nog een Sprong. Uw voorzitter is al met vakantie geweest; twee weken in een prachtig huis met zwembad hoog in de bergen in Toscane. Florence, Pisa, Arezzo, Assisi, Siena en Elba bezocht, maar toch ook een beetje uitgerust met oog op de drukke tijd die gaat komen zoals het ponykamp in Leusden en de officiële viering van het 45 jarig bestaan van de Rijvereniging op 18 september a.s. Bij terugkomst was de lustrumviering voor de kinderen tot 12 jaar in volle gang; De lustrumcommissie had, onder leiding van Fia Heere, een spelmiddag georganiseerd waar ruim 110 kinderen op af zijn gekomen. Tekenen, kleuren, knutselen, behendigheid, midgetgolfen, puzzelrit, schminken en een rodeopaard vormden de ingrediënten van deze geslaagde happening. Daarnaast had de manege voor limonade en snoep gezorgd en kon er onbeperkt popcorn worden gegeten, vers gemaakt in de popcornwagen! Leuk om te zien dat zoveel kinderen enorm veel plezier hadden en dat die middag dus een schot in de roos was. Oók leuk om te zien dat er een groot aantal vrijwilligers spontaan hun hulp aanboden om deze middag tot een succes te maken. Ik wil hierbij dan ook de dames van de lustrumcommissie en allen die hen hielpen hartelijk bedanken voor hun inzet. Speciale pluim voor Fia! Nu de 18e september nog… Zoals eerder gezegd, op zaterdag 18 september viert de Rijvereniging haar 45 jarig bestaan! Deze lustrumviering , die eind van de middag zal beginnen, is speciaal bedoeld voor de oudere jeugd en volwassenen. Naast een officieel gedeelte, waarbij ook oud-leden worden uitgenodigd om onder het genot van een hapje en een drankje bij te praten, zal er ook voldoende ruimte zijn voor muziek en entertainment. U zult hiervoor allemaal een uitnodiging ontvangen ,maar zet deze datum dus alvast in Uw agenda! De wijnverkoop ten behoeve van het lustrum gaat goed; er is inmiddels een tweede partij prosecco binnengekomen en een tweede partij rode wijn is in bestelling. Het zijn kwalitatief goede wijnen, voorzien van een speciaal lustrum etiket. De bijbehorende glazen kunnen samen met de wijn in cadeau verpakking of per 2 worden gekocht. Leuk om cadeau te doen!

4

Bestuurlijk Ook zijn er lustrummokken in de verkoop. Al deze artikelen kunt U verkrijgen bij de bar in de foyer. Rest mij nog U een hele fijne vakantie te wensen en ik hoop een ieder uitgerust en bruin te mogen ontvangen op de lustrumviering van 18 september. Frans Krug Voorzitter R.V.Any Dale

5

Bestuurlijk­

Rijvereniging Any Dale

45 jaar! Lustrum viering 18 september a.s. receptie-muziek-entertainment

6

Onder de leden Femmes Fatales overtuigend kampioen G poule Op zondag 18 april werd op manege Hilligersberg te Bergschenhoek het Nationaal Kampioenschap carrouselrijden gereden voor de G-poule paarden. Hippisch Centrum Muiderberg werd hier vertegendwoordigd door de Pink Lady´s van de Franky´s Friday Femmes Fatales. Op zaterdag werden alle paarden gepoetst, gewassen en gevlochten want op zondag werd er om 6.30 uur verzameld en ingeladen, om om 8 uur met de vrachtwagen het terrein te verlaten richting Bergschenhoek. Rond half 10 arriveerde het team op de keurig verzorgde accomodatie van manege Hilligersberg.De vrachtwagen werd geparkeerd en de partytent snel opgezet. De dames gingen door de kap en de grime en vervolgens werden de paarden uitgeladen en klaargemaakt. Dankzij alle extra hulp en support die van thuis was meegekomen stonden de F´jes en hun paarden ruim op tijd klaar om naar de opstappiste te gaan. Vanuit de opstappiste gingen de Femmes Fatales door naar de losrijpiste. Hier werden de puntjes op de spreekwoordelijke ‘i’ gezet en de moeilijkste figuren nog een keer doorgenomen. Om iets voor half twee was het dan eindelijk zover en werd de hoofdring betreden. De ring werd verkend, de muziek ging aan en de proef begon... met een klein oponthoud omdat Kaletto tijdens het groeten nog even moest plassen. Na de sanitaire stop van Kaletto werd er geknald. Het resultaat was een strakke, nette proef waarin geen fout werd gemaakt en een overdonderend applaus vanaf de tribune. Een beetje overdonderd door hun eigen prestatie werden de paarden afgezadeld en op de wagen gezet zodat deze snel naar huis konden om uit te rusten van deze dag. Ondertussen werd in Bergschenhoek het glas geheven op het goede resultaat. Om 16 uur werd ook de partytent opgeruimd en maakte iedereen zich klaar voor de prijsuitreiking. Van de 12 deelnemende teams promoveren er 3 naar de F-poule. Zodra de vierde plaats was opgenoemd was het feest al compleet want de FFFF promoveerde naar de F-poule. Nu nog de laatste 3 plaatsen. Santana´s Pride eindigde 3 met 69,250, De Schim8

Onder de leden melkroft 2 met 69,650 en dat betekende dat de Femmes Fatales overtuigend kampioen is in de G-poule met een score van 74,300!!! Het

 

feest was compleet. De dag werd afgesloten met een toost bij Joop en Els in de tuin en een gezamelijk etentje bij de Brink in Muiderberg. De Femmes Fatales kan terug kijken op een zeer geslaagde dag, maar dat was niet gelukt zonder de hulp van vele vrijwillige grooms en helpende handen. Iedereen heel erg bedankt hiervoor!!! Op naar de F-poule! FG

9

Onder de leden Chevalerie kampioen C-poule Nadat op 18 april de Femmes Fatales overtuigend wisten te winnen in de G-poule, was het 9 mei de beurt aan de Chevalerie (olv Delphine) en de HCS (olv Frank) om hun beste beentje voor te zetten op de nationale carrousel kampioenschappen C-poule. Op zaterdag werden de paarden klaargemaakt en op zondag werden de paarden ingeladen om koers te zetten naar Manege Beukers in Oudkarspel. Allereerst was de beurt aan de HCS. Na een goede start ging het helaas mis bij het aangalopperen met vieren. De paarden wilde niet meer naast elkaar lopen en de galopfiguren moesten in draf worden uitgevoerd. Helaas bleef het de rest van de proef onrustig en was het eindresultaat absoluut niet zoals van te voren gedacht. Teleurgesteld verliet de HCS de ring om direct de paarden over te geven aan de leden van de Chevalerie. Gelukkig verliep het hen beter. In de ring presenteerde de groep zich met een strakke proef zonder fouten en storingen. De vreugde was bij het afgroeten dan ook terecht van de gezichten af te lezen. Speciale complimenten waren er voor Emma Hoogendijk die zonder training de

11

Onder de leden plek van June Bialosterski als sectiehoofd tweede sectie overnam en een foutloze proef reed. Nadat de paarden waren ingeladen en naar huis waren gestuurd was het tijd voor de prijsuitrijking. Helaas, maar ook wel een beetje verwacht, eindigde de HCS op een 10de en laatste plaats met een eindscore van 62.250 punten. Dit betekent tevens dat de HCS degradeert en volgend jaar gaat starten in de D-poule. Daarna werd het spannend voor de Chevalerie. De vreugde was al enorm toen de top drie werd bereikt, wat een promotie naar de B-poule betekent. Op de derde plaats eindigde B.L.O.K. met een score van 70.600, op de tweede plaats Carrouselgroep manege Vreehorst met 71.450 en als winnaar kwam de Chevalerie uit de bus met 71.950. Wederom feest op Hippisch Centrum Muiderberg voor de overwinning van de Chevalerie!!! Kijk voor meer informatie op www.vcncarrousel.nl voor alle uitslagen.

12

Onder de leden Angels 4e plaats A-poule Nadat de Femmes Fatales (G-poule) en de Chevalerie (C-poule) al een kampioenschap op hun naam wisten te zetten, was het op zondag 16 mei de beurt aan de Any Dale’s Angels om hun eer te verdedigen op het NK carrousel pony’s in de A-poule. Het zou een dag worden met twee gezichten, want naast het feest van een NK werd het voor veel dames van de Angels ook het laatste NK in de ponycarrousel omdat ze de pony’s ontgroeid zijn. Nadat op zaterdag de nodige voorbereidingen waren getroffen, kon er op zondag zonder oponthoud worden ingeladen om vervolgens de Tomtom in te stellen op het adres van manege Groenewoude te Woudenberg. Ter plaatse werd het “kamp” opgebouwd en hadden de pony’s een mooie plaats aan het hek in de wei, waar zij zich het verse gras goed lieten smaken. Nadat de dames allemaal waren aangekleed, de haren waren geknot en de pony’s gezadeld was het tijd om naar de opstap ring te gaan. Hier werd losgereden en in de tweede ring werd de proef nog eens doorgenomen. Uiteindelijk was het om 15 uur de tijd om naar de hoofdring te gaan en deze werd op de klanken van de Circle of Life (Lion King) betreden. De proef, op bekende klanken uit verschillende Walt Disney klassiekers, begon met een kleine storing na de groet, maar dat maakte de dames alleen maar scherp. Op ontspannen wijze en met een glimlach op de gezichten reden de Angels een prachtproef en konden dan ook terecht tevreden zijn bij het verlaten 13

Onder de leden van de rijbaan. Eenmaal buiten werden nog wat groepsfoto’s gemaakt en daarna volgde de grote ontlading. Alle 16 amazones waren tevreden over zichzelf en blij met elkaar. De proef was uiteindelijk goed voor een 4de plaats met 69.250 punten, vlak achter de Capellese pony carrousel (69.950). Dit betekend dat de Angels voor het 4e jaar op rij in de top 5 zitten in de A-poule. Een prestatie om trots op te zijn. FG

14

Onder de leden Afscheid van 9 Angels En toch is het dan zover. Afscheid dit jaar van wel erg veel Angels, maar liefst 9 jonge dames die de groep gaan verlaten. Sommige van hen bereiken de leeftijdsgrens van 18 jaar, andere zijn toch echt uit hun jasje gegroeid om nog op een pony te rijden en andere geven er de voorkeur aan om hun vleugels te spreiden om een andere hobby te gaan doen. Zo heeft ieder van deze 9 meiden hun eigen beweegredenen om dit jaar te stoppen met de Any Dale Angels. Dat we dit niet jammer vinden is geen twijfel, ondanks dat er wel eens gemopperd op elkaar word tijdens de lessen, is het toch een hele hechte groep al die jaren geweest. Maar nu is het tijd voor nieuwe talent, die op deze manier toch eindelijk de kans krijgen om deel te gaan nemen in het team van de Any Dale Angels. Wij bedanken alle meiden voor hun jarenlange inzet om van de Angels een topteam te maken. Met als resultaat dat ze dit jaar wederom op de 4e plek wisten te eindigen in de A-poule van de pony’s in Woudenberg. Wil je meer weten over de Angels, over de nieuwe Angels en het laatste nieuws vind je op HYVES: http://deangels.hyves. nl/ (meld je aan om lid te worden!!)

16

Onder de leden We nemen afscheid van:

Alda

Bregje

Chantal

Esmée

Isabella

Lisanne

Maaike

Marieke

Okky

17

Onder de leden Angels zeggen gedag… Lisanne: Toen de carrousel groep begon zat ik er nog niet in, maar ik kwam wel elke week naast okky zitten en kijken naar de carrousel les. Ik kende al snel bijna alle figuren uit mijn hoofd. Wanneer Meaghan niet meer op Elsje in de carrousel wilde, mocht ik erin en ik vond het super! De eerste les was een drama en Elsje liet me alle hoeken van de rijbaan zien. Gelukkig werd ze al snel wat rustiger en werden we ons eerste carrousel jaar eerste van de B-poule. Hierna heb ik nog vier jaar mee gedaan en elk jaar was weer anders en heel leuk! Ik vind het best jammer dat ik eruit ga want het was wel altijd heel gezellig maar ik moet nu na vijf jaar ook een keer wat anders gaan doen op de vrijdag. Ik wens de nieuwe groep Anydale’s angels heel veel plezier en geluk en we hopen dat jullie volgend jaar weer in de top vijf staan! Xx Lisanne He allemaal, Ik ben Chantal en heb vijf jaar carrousel gereden in de leukste groep van de manege, de Anydale’s Angels. Waarvan vier van de jaren Frank onze commandant was het waren vijf geweldig leuke jaren, maar dit jaar mijn laatste en met velen andere mensen hun laatste jaar vond ik het leukste! Ik reed dit jaar voor het eerst helemaal op kop de rest van de jaren heb ik ook wel op kop gereden, maar dan reed ik tweede sectiehoofd. Dit jaar was wel anders voor mij lag er meer druk op mijn schouders, ik reed op kop en dit was me laatste jaar ik wilde perse 18

Onder de leden knallen. Op de dag van de voorbereidingen werd ik al helemaal gespannen dit was de zaterdag voor het NK, ik werd chagrijnig als er iets niet lukte en aan het eind van de dag ging ik uiteindelijk weg met een goed gevoel. Zondag werd ik helemaal gek ik had er zoveel zin in maar ik moest nog lang wachten tot ik kon rijden. Toen ik aankwam op de manege stond iedereen al klaar ik had aan een paar mensen gevraagd of zij het ook zo spannend vonden, en ja gelukkig was ik niet de enige. Toen we eenmaal de paarden hadden ingeladen en op weg waren naar Woudenberg vond ik het al weer minder spannend omdat ik dit wel gewend was. Eenmaal aangekomen in Woudenberg en de paarden hadden uitgeladen brak bij mij de hel los… we kwamen aan bij de plek waar wij de paarden zouden opzadelen en ons zelf zouden klaar maken, Kurt brak los en ging rennen door het grote weiland, Kurt kwam vlakbij mij en ik wilde hem pakken, maar toen trok ook Jasper zich los, ik dacht: die krijgen we echt nooit meer het weiland is zo groot en ze blijven maar rennen. Uiteindelijk kregen we ze te pakken en konden we poetsen. De paarden stonden klaar en nu wij nog. Na een half uurtje dat iedereen klaar was werden we geroepen om naar de opstap ring te lopen en alvast een beetje los te rijden na een kwartiertje gingen we naar de inrijring en daar gingen we het proefje helemaal door rijden en kregen we nog een paar aanwijzingen van Joop, we werden geroepen om naar de hoofdring te gaan en we wenste iedereen succes. We gingen naar binnen en ons proefje ging super we kwamen allemaal met een opgeheven hoofd naar buiten schreeuwde van blijdschap dat het zo goed ging. We gingen naar een soort van uitstap weiland en daar werden foto’s van ons genomen. Ik stapte van Jasper af vroeg Jamie of ze Jasper wilde uitstappen en ging naar mijn moeder. Daar begon ik te huilen… Ik zal je vertellen wat er is gebeurd: ik zei tegen mijn moeder dat ik het heel erg stom vond dat ik moest stoppen en dat vond ik gewoon heel stom. Mijn moeder had daarop geantwoord: je hoeft helemaal niet te stoppen hoor waarop ik weer had geantwoord met: ja maar dat ga ik wel doen.. toen begon ik te lachen door mijn tranen heen en ging naar Okky een van mijn best friends! Daar gingen we een beetje geinen. We gingen terug naar het weiland waar we hadden gepoetst en gingen meteen de paarden inladen. Een uurtje later gingen we naar de prijsuitreiking en we wachtte totdat we ons groepsnaam 19

Onder de leden hoorde, we werden vierde! In het begin een beetje treurig maar later besefte ik dat we heel goed gepresteerd hadden en dat onze groep in de A poule thuis hoort. Na de prijs uitreiking gingen we naar huis en ik had het leukste NK achter de rug. (echt balen) ik ga de lessen carrousel heel erg missen en ik vind het heel erg jammer dat ik ga stoppen! Xxxxxxxxxxx Chantal Hallo allemaal, Dit was mijn laatste jaar carrouselrijden en ik vond het de leukste en gezelligste 5 jaar dat ik heb meegemaakt in de paardensport. Ik vind het wel jammer dat ik ermee ga stoppen, maar ik zit er nu al wel 5 jaar in en dat is wel genoeg. En zo krijgen andere kinderen ook de kans om een Angel te worden.Ik wil Frank onze commant heel erg bedanken. Het was echt super!!! groetjes Isabelle Door Bregje Smits (15 jaar): Nog niet zo lang geleden was ik bij de Any Dale’s Angels gekomen. Ik heb daar een hartstikke leuke (korte) tijd gehad. Ik heb veel nieuwe vriendinnen ontmoet en ik heb ervaren hoe het is om carrousel te rijden. Ik rijd zelf al bijna mijn hele leven, maar carrousel is dan toch wel iets anders dan voor jezelf rijden! Dit seizoen was mijn eerste- en laatste seizoen. Dat komt zeker niet doordat ik het niet leuk heb gehad, maar het komt vooral door school, hockey, zelf rijden en doordat er toch wel veel meiden uit de groep gaan. 20

Onder de leden Het NK was super gaaf om mee te mogen maken, vooral omdat ik bijna nooit wedstrijden rijd en om dan gelijk al mee te doen aan het Nederlands Kampioenschap is natuurlijk geweldig! Ik was zelfs al zenuwachtig voor de onderlinge wedstrijd op onze manege, maar dat had helemaal niet gehoeven want het ging erg goed, op een aantal punten na dan... Maarja, daar kunnen we van leren! Toen het NK steeds dichterbij kwam werd ik alsmaar zenuwachtiger. Dat was ook wel gezonde spanning, maar helemaal niet nodig. Het was alleen maar leuk en alles verliep zoals het moest verlopen. We eindigden op een welverdiende 4e plaats, met maar een aantal punten verwijderd van de nummer 3! Ik was en ben heel erg trots op de Angels, dat we zo’n mooie proef hebben neergezet, uiteraard met de hulp van Frank Gieling, onze commandant, die ik bij deze nog een keer erg wil bedanken! Groetjes, Bregje Smits

Frank: bedankt! Ik ben Chantal van Wonderen, en ik heb vijf jaar carrousel gereden. 1 jaar met Okkie toen werden we nederlands kampioen en vier jaar met de beste commandant die je maar kunt hebben.! Frankie!! We zijn misschien niet kampioen geworden met Frank maar het waren we mijn leukste jaren en we hebben bewezen dat de angels in de A-poule thuis horen. We hebben het af en toe wel een beetje bont gemaakt voor Frank dat weten we zelf ook maar als het er op aan komt kunnen we het wel en Frank zal niet opgeven! Frank was wel een keer boos op ons geworden waarom we nooit serieus bezig zijn met de lessen en we wel goed rijden als het 21

Onder de leden er op aan komt. Ik wil even zeggen dat: Frank je bent de beste en ik zou het zo over willen doen! Heel erg bedankt dat jij onze commandant was en ik hoop dat je dat nog vele jaren blijft bij de leukste carrousel groep die er bestaat: De Angels! Frank en alle ruiters van de Angels heel erg bedankt voor deze gezellige jaren! Xxxxxxxxxxxxx Chantal Ps. Ik ga de lessen heel erg missen.....

22

Onder de leden De Bonte Dinsdagavond is kampioen! Op 30 mei is “mijn” carrousel team kampioen geworden in de B-poule! Na een bewogen jaartje bleken alle inspanningen niet voor niets! De derde overwinning op rij voor HCM, na de fantastische inspanningen van Delphine met Chevalerie en Frank met de Femme Fatale was de eer nu voor mij, voor BDC! Ik was zo trots! Na het eerste feestje op zondag direct na de wedstrijd hebben we de dinsdag erop e.a. “dunnetjes” overgedaan en de film bekeken van de proef. Onderstaand was mijn speech die speciale avond… Zing, vecht, huil, bid, Lach, Richt en Bewonder… niet zonder ons! Na zo’n jaar met goud op zak te eindigen… Wie had dat gedacht? Nou ik had er stiekem wel een beetje aan gedacht na onze zegeviering van vorig jaar. Zegeviering? Ja. Want hoewel we toen als laatste uit de bus kwamen was ons team meer dan ooit een team en zat mijn eerste en moeilijkste jaar erop. Dacht ik… Toen ik in November de proef schreef leek niets te dol, te moeilijk of onmogelijk. Het gevoel was er, de teamspirit was er, de paarden waren er, en we hadden een wachtlijst voor onze dinsdagavond carrousel! Tot de onderlinge wedstrijd liepen we voor op schema en waren we vol zelfvertrouwen. Dat het op dat punt of eigenlijk daarna een beetje mis ging was te wijten aan de wijziging ivm de schema’s van de VCN en de verwarring die daarna bestond doordat de proef anders gereden was met 12 als met 16. Niet zo heel anders, een beetje maar, en daar lag het probleem. De wedstrijd kwam dichterbij, al die nieuwe, zelfbedachte figuren uitleggen, de paarden waren moeilijker te 24

Onder de leden verdelen… De mensen hadden het drukker dan ooit in werk, studie en andere zaken… En het zijn nou eenmaal niet de simpelste karakters, die BDC-klanten…. Maar trainen, trainen, trainen hielp. En soms bulderen, en soms psychologie, en soms oordopjes, en soms zakdoeken en vaak sussende glaasjes… En uiteindelijk komen we dus nu als derde op rij met goud naar huis, naar Hippisch Centrum Muiderberg, naar Joop. Joop die er altijd is,

voor jullie soms alleen achter de schermen, maar voor mij altijd bereikbaar om mij met woord en eventueel daad bij te staan. Die mij inspireert en een voorbeeld is, maar die vooral op het juiste moment mij het zelfvertrouwen weet te geven om te GAAN. Die de mooiste paarden van de hele wedstrijd had, en op tijd thuis is om ze weer van de vrachtwagen te halen. Joop die champagne schenkt bij thuiskomt en als een vader op mij, op ons staat te wachten, trots als een aap…. Enfin, Joop, Dank je wel! Team BDC, ik vond op kantoor, ivm het lustrum van de rijvereniging, 25

Onder de leden een boekje geschreven door Yvonne kronenberg naar aanleiding van het vorig lustrum, in 1990. Het heet: Alles went… behalve Anydale… In dat boekje beschrijft zij ook de carrousel, 4 groepen in die tijd, en zij begint met “de ergste” de Huzaren… …zij zien er prachtig uit met hun horeca-snorren en uniforms, zingen als de beste, maar in een manouvre willen zij nog wel eens de weg kwijt raken… en: …onveranderlijk worden zij helemaal plat gescholden (!!!) door hun commandant Joop de Jong… … Maar zij vertrekken geen spier en rijden, hulpeloos maar vastberaden, de hele proef… Ook in het ere-escorte rijden deze huzaren, en ieder jaar “is het weer een godswonder dat Beatrix veilig op het binnenhof aankomt”… Maar dan gaat Yvonne verder, naar de Bonte Dinsdagavond. “…De Bonte dinsdagavond, bekend om de uitstekende sfeer, die met een geroutineerdheid en opgewekt lachend alle prijzen voor ieders neus wist weg te kapen… schrijft zij. Ga maar na, dat was 1990! Vorige eeuw! Uitstekende sfeer… Daar gaan wij ook steeds weer voor, met een respect en bewondering voor elkaar! Geroutineerdheid… daar moeten we nog flink aan werken, en een beetje meer vertrouwen op kweken. “komt goed schatjes”. Opgewekt lachend… lijkt me geen probleem. Alle prijzen voor ieders neus… Dat wordt een tikkie moeilijker, terug in de A-poule zal er komende seizoen –het hele jaar!!!!- NOG strakker, beter en gemotiveerder moeten worden gereden. Maar daar hebben we dan nog een heel seizoen de tijd voor… Toen ik kwam in 2009 was de A-poule een erfenis voor mij, en dat jaar konden we ‘m ook niet behouden. Nu, in 2010 is die A-poule geen erfenis, maar door ons als team, dat wil zeggen met zijn allen behaald en dus ook met z’n allen verdiend! Ik spreek dan ook het vertrouwen uit dat we volgend jaar met precies hetzelfde team in de A-poule staan, terugkijkend op een nog gezelliger seizoen, waarin we weer nog veel beter zijn geworden, en met zijn allen de proef van ons leven neerzetten. KIJK, RICHT EN BEWONDER! Ik ben dankbaar en gelukkig, om, namens ons allemaal, de groep bij26

Onder de leden zondere mensen om ons heen te bedanken die ons helpen op allerlei vlakken. Die mede verantwoordelijk zijn de BDC te maken tot wat zij vandaag de dag is. Hier in verkorte maar welgemeende willekeurige volgorde: Frank, Marlene, Albert, Pauline, Toon, Marcelle en Chantal, Elly en Mirjam, Saskia, Ramon, margriet en Githa, Leontien en Annet, Jill, Inge, Andre, Ben, Bianca, Tara, Francesca, Pascalle, Githa, Hanneke, Anjo, Melissa en Wil, iedereen die ik vergeten ben, en waarvoor ik me dan ook verontschuldig, en alle vrienden en famillie: DANK! En dan Volgend jaar naar de A… Zing, vecht, huil, bid, Lach, Richt en Bewonder… niet zonder ons! Tonya Bastinck

27

Informatief PRINSESSEN RIJZWEEP Een prinsessen rijzweep met rubberen handgreep, 65 cm, licht roze glitters en een leren slag in de vorm van een ster… Wie wil dat nou niet? 8,95 www.EpleJeck.nl BLING BLING AAN JE LAARS! zwart leren sporenriemen, lengte 49 cm met rvs gespen en swarovskikristallen in twee kleuren; chrystal € 26,95 of licht blauw € 16,95, eveneens www.Eplejeck.nl STAP OP, STAP AF… Stalkrukje. Gemakkelijk opstapje om op te stappen (lekker voor die paardenruggetjes) of om te vlechten.Uitklapbaar, hoogte 32 cm en handig mee te nemen. Ook bij Divoza, € 12.95. KEK JASJE! Zit mijn jasje goed… Met het Harry’s Horse Deluxe jasje zit je goed! Een kek jasje dus, van 96% polyester, 4% spandex, comfortabele stretchstof met ingeweven streepmotief, een dubbele split achter en verkrijgbaar in zwart en bruin voor een zeer schappelijke prijs: € 59.95, verkrijgbaar bij de ruitersportzaak of op www.divoza.com KNAP KOPPIE? Marengo CLOSE CONTACT in zwart / bruin, een gecombineerd hoofdstel JUNOT met extra zachte, ‘close contact (neusriem en bakstuk zijn 1 riem die aan het eind splitst) Zweedse neusriem, ‘comfort’ kopstuk, messing Harnass gespen, antislipteugels, contrast stiksels, Blue Label Europees leder van topkwaliteit. Verkrijgbaar in Full en Cob € 134,50. www.piaffe.nl 29

Informatief PAARDENPASPOORTMAP VAN LEDER. Alles netjes bij elkaar, nooit meer iets kwijt! Heel mooi gemaakt lederen mapje met transparant vak voor paardenpaspoort, vakje achterop voor het dressuurboekje, diverse vakjes voor pasjes en creditcards en een groot vak voor andere papieren. In bruinzwart. Gezien bij Divoza www.divoza.com, voor € 19.94.

30

Onder de leden Verjaardagstaart Op een nogal koude winterochtend stond er in het koffiekamertjes van de medewerkers van HCM een grote taart op tafel! En op die taart lag een kaart. En in die kaart stond een gedichtje, van Anneke, van Moonlight… Zo leuk! Dat moest gewoon in de Sprong: Ik ben vandaag een jarig paard, Met jarige manen en jarige staart Ik dans op jarige benen, Op jarige hoeven en jarige tenen Van bak naar stal en weer terug Met mooie vrouwen op mijn rug In stap, in draf of in galop. Vandaag veel appels, biks en hooi! Wat is het leven mooi! Het kan niet op. Ik ben vandaag een jarig paard, Met jarige manen en een jarige staart. Vandaar die taart. (En die was reuze lekker! Dank je wel Anneke!) TB

31

Redationeel Joop de Jong, de man achter Any Dale en HCM Voor dit jubileumnummer van de Sprong wilden wij graag een gesprek met Joop de Jong, U allen bekend als de man van Hippisch Centrum Muiderberg en de Any Dale. Op een warme zomermiddag had ik een uitgebreid, gezellig en vooral interessant gesprek met hem over zijn leven, zijn passie en zijn visie op de paardenwereld… Maar zijn verhaal laat zich moeilijk inkorten, dus treft u in dit nummer de geschiedenis: over Joop zelf en het bedrijf dat we nu kennen als Hippisch Centrum Muiderberg. In de volgende uitgave van de Sprong krijgt U het tweede gedeelte te lezen, over de Connemara’s bijvoorbeeld, en de carrousel, zijn grote voorbeeld en inspiratie, en zijn kijk op de toekomst en de veranderingen in de paardensport… Joop de Jong werd geboren in een bakkersgezin, in Friesland. Toen hij 2 jaar oud was besloten zijn ouders te pionieren en vertrokken naar de Noord Oost Polder. Joop leerde er tegen wind in fietsen en ontdekte er zijn liefde voor paarden. Toen Joop 14 was verhuisde het gezin nogmaals, dit keer naar Amersfoort om zich toe te leggen op banket. Joop bezoekt in die tijd de handelsschool in Amersfoort. Via via leert hij Meneer Valckenier Kips kennen, een militair, paardenman in hart en nieren en vooral een grootmeester in het vertellen van verhalen. In ruil voor klusjes krijgt verdient hij zijn rijlessen en zijn grootste droom is een eigen pony. Op zijn 13e begint hij daar al voor te sparen en uiteindelijk koop hij op zijn 16e voor 450,- gulden een veulentje, Kamphorst Quicksilver. Van de een bekende van het terrein van de Heidemaatschapij krijgt hij de beschikking over een stukje land waarop hij een stalletje mag bouwen en een hek omheen mag zetten. Helaas 32

Redactioneel verongelukt Quicksilver op 2,5 jarige leeftijd. Bij Valkenier Kips blijft Joop lessen volgen, en uiteindelijk mag hij ook als hulpje mee naar de New Forrest pony keuringen waar Valkenier Kips o.a. keuringsmeester is. Hier komt hij voor het eerst in contact met de oude stammen waar dhr. Post uit Muiderberg mee fokt. Maar we lopen op de zaken vooruit… Na de handelsschool loopt Joop stage. Eerst in Leusden, later als hulpje bij een jachtruiter met 4 paarden. Als Joop’s vader plotseling overlijdt, is Joop 18 jaar en heeft hij als derde kind 4 broers en 5 zussen, waarvan de jongste op dat moment drie jaar oud is. De bakkerij wordt verkocht en Joop vertrekt naar Barendregt. Daar werkt hij in eerste instantie vooral met Hackney’s, en de tuigpaarden en bij het dekstation. In deze tijd haalt hij ook zijn hoefsmid diploma en vrachtwagen rijbewijs, en volgt hij de sportklas van het NHB in Deurne. Hij begint zo nu en dan paarden op wedstrijden uit te brengen voor anderen. In de loop der jaren verandert de fokkerij en handelsbedrijf langzaam meer richting manegebedrijf. Ook maakt hij kennis met (zijn eerste echtgenote) Loes, die lessen volgt op de manege en met instructeur Ben Kuijltjes. Een verwoestende brand op het bedrijf en trage heropbouw door verzekerings technische oorzaken doen Joop be33

Redationeel sluiten te vertrekken naar de Jockey Club in Rotterdam. Daar voert hij 4 jaar lang het bewind als bedrijfsleider en doet hij zijn contacten met de militairen en het ere-escorte op. Joop is de eerste “burger” die als instructeur binnen het escorte wordt met deze ruiters werkt. In 1981 is Joop medeoprichter van de vereniging Cavalier, de carrouselgroep van de militairen die regelmatig demonstraties verzorgen bij grote evenementen. Ook maakt hij hier voor het eerst kennis met de carrousel. Na 4 jaar heeft Barendrecht een nieuwe eigenaar die Joop terug haalt naar het bedrijf. Joop bouwt met zijn team aan een mooi bedrijf maar heeft steeds vaker problemen met de nieuwe eigenaar, geen paardenman… Op zekere dag pakt Joop de telefoon, en belt dhr. Post, in Muiderberg, die hij al meerdere malen heeft ontmoet op wedstrijden. Hij weet dat het echtpaar geen kinderen en dus geen opvolging heeft, en zegt ze het bedrijf te willen overnemen. In september 1979 start Joop met Loes en Ben Kuijltjes zijn collega en tevens instructeur uit Barendregt, in Muiderberg. Joop huurt in eerste instantie het hele bedrijf om inzicht te krijgen in de mogelijkheden en potentie van het bedrijf. Stef-jan Splint en Ron Sondij lopen dan al rond op manege Any dale, net als Els en Frans. Uiteindelijk neemt Joop in 1985 het hele bedrijf over met behulp van 2 financiële partners. De huisjes achter de hengstenstal zijn dan nog Pension Hippique en ook de tennisbaan hoort er nog bij. Na enkele jaren koopt Joop zijn partners uit via verkoop van de huisjes en de tennisbaan en in 1987 begint hij met de verbouwing van boerderij Any Dale waar hij later zal gaan wonen. Joop begint met zijn pony-selectie-ruiters op te vallen; nette degelijk gereden manegepony’s veelal New Forrest, het ras waarmee Post veel fokt. De naam Any Dale komt hier ook vandaan: De boerderij heette oorspronkelijk Any Dale, maar met de start van de New Forrest pony fokkerij met Pinky (die in de foyer hangt) besloot men de naam te “verengelsen” naar Any Dale. De gemotiveerde ruitertjes en een bloedfanatieke trainer zorgen ervoor dat Joop al snel een beducht tegen stander is tot op Internationaal nivo. De ruitertjes rijden in die tijd ca. 6 wedstrijden uit per jaar, en 2 thuis. In die dagen zijn dat famillie-uitjes: Opa en Oma, broertjes en zusjes, iedereen gaat mee en helpt elkaar. En dat 34

Redactioneel Joop op hemelvaart in Waddinxveen een startgeld van 960,- gulden voor al zijn leerlingen afrekent is in die tijd normaal. (reken maar eens hoeveel starts/deelnemers dat zijn…) Tevens zijn dat de tijden waar een parade wordt gereden aan het einde van de dag, voor de prijsuitreiking, die natuurlijk ook te paard is. Vier van Joop’s leerlingen, waaronder Arjen en Olga van Kesteren winnen de uit amerika overgewaaide “rijstijl competitie”, de American Federal Award, en tot vier keer toe mag Joop dus ook de trainers award die hier bij hoort in ontvangst nemen; de kroon op zijn succes. In bijna ieder ek-junioren team zitten wel 2 of 3 leerlingen van Joop en 4 van zijn leerlingen komen zelfs met een gouden medaille naar huis. Intussen trouwt Joop in 1981 met Loes, en belegt de straten van Muiden met paardenmest: 80 paarden en 10 rijtuigen zijn getuige, en Joop, eigengereid als hij is, ment zelf een Amerikaans tweezitterje, een Spider, met 2 hackney’s ervoor. “Ik heb graag zelf de touwtjes in handen” zegt hij lachend. In 1982 wordt Arjen geboren en in 1986 besluiten Joop en Loes “ieder hun weg te gaan”. In 1990 trouwt hij Els, die sinds haar 7e al “thuis”is op Any Dale. Tijdens de “onderbreking” met Marie-Louise Perrier aan het hoofd van manege Any Dale gaat Joop zich meer toeleggen op de handel, en zoekt hij op “maat” paarden voor zijn opdrachtgevers. In die jaren rijd Joop het hele land op en neer, en steeds vaker weten “grote jongens” 35

Redationeel de man uit Muiderberg te vinden. En steeds vaker gaat het internationaal. Zo vertelt Joop een verhaal over een taxichauffeur uit Amsterdam. “De goede man moest van zijn passagier naar Muiderberg, naar Joop de Jong die in paarden handelde…” De jongen op de achterbank bleek een 17-jarige Armeen uit Dubai die op zoek was naar een springpaard. “Of ik die avond naar een hotel in Amsterdam wilde komen om e.a. door te spreken?” Dat was op vrijdagavond, en toen ik daar aankwam zaten er drie van de maffiosotypes in leren jacks. De jongen in kwestie, kind van een rijke zakenman, zocht het beste springpaard dat er voor 25.000 dollar te koop was. Die zaterdag hebben we heel Nederland afgereden, en ik vond de beste in de Achterhoek. Dat beviel zo goed dat ik een uitnodiging ontving om naar Dubai te komen. Samen met Erik Naberink reisde Joop af en legde contacten. Ook met Spanje gebeurde iets soortgelijks, en we kunnen rustig stellen dat Joop “hofleverancier” is van de meeste paarden van het nationale junioren team van Spanje. Maar ook in Italië, Finland, Engeland en zelfs de USA lopen paarden die door Joop uitgezocht zijn voor zijn klanten. Als het bedrijf in 2007 weer in handen van Joop komt veranderd de naam naar Hippisch Centrum Muiderberg. Any Dale trading, Café restaurant Any Dale en rijvereniging Any komen hieronder te hangen. Joop knapt de boel weer netjes op, schaft 18 nieuwe manegepaarden en 20 pony’s aan en gaat met zoon Arjen en de vaste instructeurs Frank, Stef-jan, Frans en Delphine aan de slag. Arjen volgt ondertussen zijn opleidingen in Deurne. Het team geeft al snel weer vorm en kwaliteit aan het bedrijf. Els neemt het administratieve gedeelte, het cafe restaurant en de zaken achter de schermen voor haar rekening en binnen 3 jaar floreert het weer als nooit tevoren. Er zijn wachtlijsten voor de rijlessen, er wordt weer beter en op hoger nivo gereden in de sport en de carrouselteams komen met kampioenstitels naar huis. Joop legt zich langzaam meer toe op “genieten en leuke dingen doen met Els” en de handel, Arjen gaat de leiding over nemen en Frank is bedrijfsleider. Het vaste team van instructeurs draait gesmeerd en ook op stal loopt alles onder toeziend oog van schoonzus Desiree op rolletjes… Wordt vervolgd…. 36

Onder de leden Kur op Muziek Zondag 6 Juni werd de Kur op muziek gereden door een groot aantal enthousiastelingen. Er was druk geoefend en veel geknipt en geplakt, zowel in choreografie als in muziek. Voor het eerst sinds lange tijd moest de Kur weer zelf gemaakt worden en dat viel nog niet mee. Je moet uit het hoofd rijden, zonder hulpteugels en het is trouwens ook best heel moeilijk om een “proefje” te schrijven waarin een aantal verplichte onderdelen opgenomen zijn en die dan ook nog zo uit te voeren zodat e.a. klopt met je muziek en dat je je paard of pony op zijn mooist en voordeligst laat zien aan de jury. Die jury overigens, mevrouw Renee den Dunnen had ook haar handen vol, want zij moet aan de hand van het getoonde een cijfer geven voor dat onderdeel. En ja, was dat nou een middendraf of niet? En moest dat op een schouderbinnenwaarts lijken of liep die pony per ongeluk een beetje scheef? Ga er maar aan staan! En wat de een “geweldige” muziek vind, vind de ander weer helemaal niets… Al met al een moeilijke opgave dus, dat jureren! En Anjo maar schrijven… De wedstrijd was onderverdeeld in een aantal klasse’s, en dus waren er drie winnaars: Debby Oud won de klasse B met Murdock, Chris van der Geest in de klasse B maar dan HC, Esmee Siesling de klasse L met Mon Cherie (oude liefde roest niet zei Fia nog zo lief bij de prijsuitreiking!) en in de klasse M ging naar Charissa Keet met haar Kamé met de beker naar huis! 38

Onder de leden Al met al was het een erg geslaagde dag, leuk om te kijken, nog leuker om mee te rijden, en we hopen volgend jaar op een nog groter aantal deelnemers! Mevrouw Renee den Dunnen hartelijk bedankt voor het jureren en Anjo leijs voor het schrijven!

En voor volgend jaar kunnen we misschien een beetje spieken op de DVD/CD Anky’s Music: Op deze DVD en CD staan alle originele muziekkuren, waaronder de Olympisch Gouden Sydney 2000 kur Something Old, Something New en Ankys Olympisch Gouden 2004 Athenekur L Esprit Chanson. Het zijn de kuren waarmee Anky van Grunsven vanaf 1996 t/m 2004 al haar Wereldbeker en Olympische overwinningen in het dressuuronderdeel Kur op Muziek behaalde. Op de DVD vertellen Anky van Grunsven, Sjef Janssen en het componistenduo Victor Kerkhof en Cees Slings het verhaal van al haar muziekkuren, de choreografieen en kijkje achter de schermen hoe de Olympische Athene kur tot stand kwam. In hun studio s vertellen de componisten hoe de basis van een succesvolle kur tot stand komt. Ook Anky s paarden Salinero, Gestion Gere, Gestion IQ en Gestion Partout komen in de Showclips aan bod. In The Making Of zie je o.a. de produktie van de kurmuziek aan de hand van de winnende kur van Athene: L esprit Chanson. Sjef Janssen vertelt over de choreografie. Voor € 22.50 te bestellen bij www.divoza.nl 39

Informatief Zomervakantie… ook op de manege! De zomervakantie staat voor de deur, dus ook op Hippisch centrum Muiderberg. Dat betekent beroemde, befaamde, superspannende pony kampen in Leusden, aanstormende talenten tijdens de instructie weken, klussen en opfrissen van de manege en samengevoegde lessen! Allereerst dus die ponykampen… De eerste groep vertrekt te paard naar Leusden op zondag 11 Juli, zij gaan zaterdag 17 Juli naar huis. Zondag 18 Juli komt de tweede groep aan, en zij rijden de pony’s op zaterdag 24 Juli naar huis. Gedurende deze weken zijn er dus geen pony’s in Muiderberg en dus ook geen pony-lessen! De zomervakantie weken kunnen en zullen er een aantal lessen worden samengevoegd. Dit geld zowel voor de paarden als de pony-lessen. Het kan dus zijn dat je een uurtje vroeger of later verwacht word. Kijk hiervoor regelmatig even op onze site! www.hippischcentrummuiderberg.nl Van 9 tot 13 augustus en van 16 tot 20 augustus zijn onze instructieweken voor de kleinere ruiters en amazone’s. Dikke pret en overal pony’s! Voor onze pension ruiters: de binnenrijbaan is regelmatig in gebruik door onze aanstormende talenten, dan weet u dat maar even! De weken van de zomervakantie worden ook altijd gebruikt om onze manege op te frissen: hogedruk spuiten, onkruid wieden en schilderen behoren tot de vaste bezigheden. Heb je zin in een dagje hard werken en veel gezelligheid dan kun je terecht bij Desiree, die s’ochtends altijd op het terrein te vinden is. Liefst vooraf aanmelden dan kunnen we zorgen dat er daadwerkelijk wat te doen is en er materialen voor handen zijn.

40

Informatief Het paard van Sinterklaas is met pensioen Amerigo (Any Dale’s Choice) was jarenlang een vertrouwd gezicht op Hippisch Centrum Muiderberg. Het hele jaar door liep zij los over het terrein van HCM en in november en december droeg zij braaf de Sint door het hele land en over vele daken. Het toch wel koude en gure weer ging onze inmiddels bejaarde Amerigo echter niet in de koude kleren zitten en haar lichamelijke conditie werd een beetje minder. De Sint heeft daarom besloten om Amerigo met pensioen te sturen in de Spaanse zon. Amerigo zal daarom niet langer op Hippisch Centrum Muiderberg wonen. Uiteraard komt Sinterklaas in november weer gewoon naar Nederland met een nieuwe en jongere Amerigo. Amerigo, zoals we Choice verder zullen noemen, was een bijzonder televisiepaard. Bijzonder niet alleen wegens de enorme staat van dienst maar ook vanwege het karakter van dit dier. Amerigo vertrouwde volledig op haar verzorgers en liet zich door niets van de wijs brengen. Dat is uitermate belangrijk, met name bij de Sinterklaasintochten waarbij het paard bestand moet zijn tegen schreeuwende kinderen, het lawaai van de drumbands en de grote mensenmassa. Zou Amerigo op hol slaan dan is het leed niet te overzien. Joop de Jong vertelde dat Amerigo, een Stermerrie geboren op 1 mei 1984, in vele opzichten een uniek paard was. Op aanraden van zijn vrouw Els kocht Joop Amerigo van een Duitse stalhouder. Vandaar haar echte naam Any Dale’s Choice (de keuze van Any) De vader van Amerigo heette “Acteur”. Of dat paard kon acteren weten we niet. In ieder geval kon zijn dochter het wel. Amerigo had 9 veulens ter wereld gebracht maar toen hield het op. Het paard was op dat moment 16 jaar. De Duitse eigenaar stond voor de keuze: naar de hemel of een goed tehuis zoeken. Hij koos voor de laatste optie. Joop en Els wilde zich wel over Amerigo ontfermen. Ze hadden toen nog geen idee dat Amerigo heel anders was dan alle andere paarden die ze op stal hadden staan en dat Amerigo nog een roemrijk tweede leven te wachten stond. Dat bleek toen Amerigo eens werd ingezet voor de optocht van een plaatselijke vereniging. Ondertussen was al opgevallen dat Amerigo een zachtaardig karakter had. Ze 41

Informatief liet zich door jong en oud gewillig verzorgen. Amerigo luisterde goed naar haar nieuwe bazen en kon rustig overal loslopen. Gaande weg werd Amerigo de mascotte van Any Dale (de oude naam voor Hippisch Centrum Muiderberg) en ingezet voor diverse televisieproducties en de optocht van Sinterklaas. Amerigo had namelijk ook geen moeite met minder geoefende ruiters; daar hield ze als ware rekening mee. Uniek waren haar klimeigenschappen. Diverse malen beklom Amerigo moeiteloos het dak van de NEMO in Amsterdam, een stunt waar de Amsterdamse Sinterklaas (in het dagelijks leven hoofd van de bereden politie) zich niet aan wilde wagen. Maar de grootste prestatie van Amerigo was ongetwijfeld haar aanwezigheid in de Rotterdamse Ahoy tijdens Het Feest van Sinterklaas. 8000 schreeuwende kinderen, daar wordt je als mens al onrustig van. Amerigo niet! Die vond al die aandacht geweldig. Joop benadrukt dat zelfs de meeste geoefende ruiter een paard niet in bedwang kan houden als het dier het op de heupen krijgt bij panieksituaties. Op de verzorgers (het grondpersoneel) rust een grote verantwoording bij een dergelijk evenement. Amerigo was het enige paard waarmee het feest in de Ahoy zonder risico te doen was. Amerigo was intelligent en wist bijvoorbeeld hoe je de voersilo kon “kraken”. Als dat weer eens gebeurde kreeg ze als straf een dag in een box. Dat vond ze niet leuk want ze liep altijd los. Ondanks haar leeftijd 42

Informatief had ze zo nu en dan een nieuw vriendje. De paardenboxen van Joop worden afgesloten met kettingen. Amerigo had ontdekt hoe je die ketting kunt losmaken. Vele malen vond Joop Amerigo in een vreemde box naast haar nieuwe vriendje. De intocht van Sinterklaas komt met het pensioen van Amerigo niet onmiddellijk in gevaar. Er is nog een tweede Amerigo, eigendom van de bereden politie, maar dat is ook al heel oud. Natuurlijk gaan Joop en Els op zoek naar een schimmel die hun Amerigo kan vervangen maar zoals je uit dit verhaal kunt afleiden is dat geen eenvoudige opgave.

43

Informatief Ditjes en Datjes…. Beschuit met roze muisjes! Woensdag 12 mei bracht Sneeuwwitje op klaarlichte dag, onder het toeziend oog van vele toeschouwers, haar tweede veulen en eerste dochter ter wereld. Al de hele middag waren de voortekenen van de aankomende bevalling te zien in de box. Sneeuwwitje was onrustig en kribbig en de spieren in de achterhand werden slap. Ook waren de eerste druppels melk al te zien. Wat echter niemand verwachtte was dat de geboorte op klaarlichte dag plaats zou vinden. Dit gaf velen de kans om voor het eerst in hun leven de geboorte van een veulen bij te wonen en Desiree heeft alles vastgelegd met de camera. Om 16:40 werd opgemerkt dat de geboorte op gang gekomen was en binnen een kwartier was het veulen geboren met een klein beetje hulp van dierenarts Frans Krug. Een naam voor het veulen van Sneeuwwitje en Jack hebben was er nog niet, maar... Haar naam is inmiddels Belle! Het veulen van Sneeuwwitje groeide als kool en is was al vaak in het weiland te bewonderen. Tot op heden was ze echter naamloos. Op onze oproep om allemaal namen te bedenken en in te sturen hebben we dan ook massaal reactie gekregen. Bijna 100 namen zijn binnen gekomen. Van Disneyprinses tot Ierse meisjes namen, alles was met een goed doordachte reden ingestuurd. Uiteindelijk is de naam Belle vijf maal ingestuurd en daarmee als winnaar uit de bus gekomen. Belle is natuurlijk de naam van het mooie meisje uit de Disney film Belle en het Beest maar betekent ook mooi in verschillende talen waardoor de naam extra toepasselijk is. Voluit gaat ze Any Dale’s Belle heten. FG Airbag voor op het paard Sinds kort worden speciale airbagkostuums verkocht en verhuurd 44

Informatief om een eind te maken aan het grote aantal paardrijongevallen waarbij ruiters ernstig gewond raken. Het nieuwe veiligheidsvest blaast zichzelf in een fractie van een seconde op als iemand van het paard af valt. De eerste airjackets – zoals het pak officieel heet – worden inmiddels verkocht. Veel professionele ruiters in de crosscountry rijden ook al met het pak. Het idee is komen overwaaien uit de motorsport. „Maar die outfits waren te log en zwaar voor de paarden sport. Je moet als ruiter wel bewegelijk blijven”, zegt Eelco Brouwer van Point Two Benelux, het bedrijf dat de pakken importeert en verkoopt. Het airbagkostuum voor paardenliefhebbers is stukken lichter (900 gram) en opent zichzelf binnen 0,2 seconde als de ruiter van het paard valt. Het pak zit met een koord vast aan het zadel. Daardoor worden de airbags opgeblazen nog voordat de ruiter de grond raakt. Het beschermt de nek, de borst en rug. Voor het hoofd moet een rijder een cap dragen. Volgens Brouwer zijn er in de military al levens mee gered. „Enkele weken geleden kwam een bekende Engelse ruiter onder zijn paard terecht. Dat dier weegt honderden kilo’s. Zonder de airjacket had hij het niet overleefd.” Brouwer zegt gesteund te worden door de Koninklijke Nederlandse Hippische Sportfederatie. Enkele maneges verhuren het pak sinds kort, zoals de Hollandsche Manege in Amsterdam. „We zijn er zeer enthousiast over”, zegt eigenaar Vincent Valk. Het airbagpak is wel duur: ongeveer 500 euro. TB

45

Informatief Wereldruiterspelen Iedere vier jaar worden de Wereldruiterspelen georganiseerd en in 2010 staan ze weer op de agenda. Van 25 september tot en met 10 oktober 2010 wordt in Kentucky, Verenigde Staten gestreden om de wereldtitels in acht verschillende disciplines. Naast springen, dressuur, eventing, vierspan mennen, endurance, reining en voltige wordt in 2010 ook aangepast sporten toegevoegd aan het programma. Het is de eerste keer dat de Wereldruiterspelen buiten Europa worden gehouden. De vorige editie vond plaats in 2006 in Aken, Duitsland en was een groot succes, zowel wereldwijd als voor de Nederlandse paardensporters. Kijk voor het programma van de Alltech FEI Wereldruiterspelen in Kentucky op: www.feigames2010.org Feiten over Kentucky… Datum 25 september - 10 oktober 2010 Locatie Kentucky Horse Park in Lexington, Kentucky Duur 16 dagen Aantal kampioenschappen 8 Verwachte deelnemende landen 60 + Aantal atleten 900 paarden en 800 sporters Verwachte verkoop 600.000 kaarten Verwachte pers 2000 Aantal vrijwilligers 6000 TB TIP! Grote Nederlandse en Buitenlandse paardensport wedstrijden zijn, vaak zelfs live, te volgen op je pc via www.paardensporttv.nl TB De Hippiade is het nationale KNHS-outdoorkampioenschap voor de breedtesport. Jaarlijks selecteren honderden spring- en dressuurruiters, voltigeurs, rijders en menners zich voor de Hippiade. Competitie, gezelligheid en entertainment zorgen voor een schitterend evenement, dat plaatsvindt op het KNHS-centrum in Ermelo. Leuk om te 46

Informatief gaan kijken, zo vlak na de schoolvakantie´s! Het programma ziet er als volgt uit. Zaterdag 28 augustus: Hippiade pony’s (springen, dressuur, viertal, zestal en verenigingskampioenschap) & Hackneys & Hippiade voltige (solo, duo en team). Vrijdag 3 en zaterdag 4 september: Hippiade paarden (springen, dressuur, viertal, zestal en verenigingskampioenschap) & Tuigpaarden. Zaterdag 18 september: Hippiade mennen (dressuur en vaardigheid) & Friese tuigpaarden. Deelnemers selecteren zich via de REGIOKAMPIOENSCHAPPEN, en die zijn voor de Regio Noord-Holland op 14 en 15 augustus in Hoofddorp: springen en dressuur. TB KNHS nu ook op Hyves. Heb jij ook hyves zet dan op je profiel bij je interesses dat je van paardrijden houdt, in je buzz ontvang je dan alle info en updates over de paardensport. Er staan leuke filmpjes op en je word op de hoogte gehouden over diverse evenementen en wedstrijden. EB www.startlijsten.nl Actuele uitslagen van de KNHS-wedstrijden vind je terug op www.startlijsten.nl, Hier vind je ook de vraagprogramma’s en de starttijden van betreffende wedstrijden. Als lid van de KNHS kan je je aanmelden op deze site en je digitaal laten inschrijven voor een wedstrijd. EB

47

Onder de leden Suzanne Z. naar het Z-zpringen! Suzanne Zwerink heeft in Juni 2010 samen met haar pony Chunky de laatste punten in het M-springen behaald. Dat betekent dat zij nu in de Z mag gaan starten! Suzanne, namens Rijvereniging Any Dale en Hippisch Centrum Muiderberg: van Harte gefeliciteerd hiermee! We zijn super trots op je!

Frank ook naar Z van Drezzuur! Instructeur Frank Gieling heeft met zijn zelf opgeleide paard Tigger inmiddels ook de overstap naar het Z gemaakt. Zijn eerste wedstrijd eind mei leverde het tweetal zelfs twee oranje linten op. Ook voor Frank: We zijn trots op je, Van Harte Gefeliciteerd namens rijvereniging en HCM!

48

Onder de leden Oranje concours zaterdag 24 en zondag 25 april 2010 Op vrijdag 23 april was het dan weer zover, voor de 2e keer op ons eigen terrein bij Hippisch Centrum Muiderberg, werd er gestart met het opbouwen voor het Oranje concours. Uiteraard waren wij (Hans Marsé, Eric Penninks, Bert van Asselt, Jolanda van der Geest en ondergetekende) al een paar maanden bezig met de voorbereidingen van dit evenement. Want ja, zonder een degelijke voorbereiding kun je een concours van deze omvang niet organiseren. De opbouw liep dit jaar super, daar waar we de afgelopen jaren nog wel eens handjes tekort kwamen, hadden we nu zeker genoeg hulp. Bestuursleden, vrijwilligers en medewerkers van HCM hebben aardig doorgewerkt. Rond 17.00 uur waren we dan ook helemaal klaar met de opbouw. Aan de opbouw van het secretariaat en de horeca was vooraf al geruime tijd gewerkt, om dit er spik en span uit te laten zien, en dat was zeker gelukt. Hulde aan Bert van Asselt, Ab Grupper en Ed Reinders.

50

Onder de leden Super trots waren wij uiteraard op als bestuur van de Rijvereniging dat we dit weekend van onze nieuwe dressuurringen gebruik konden maken. Ik moet zeggen; we hebben van deelnemers, juryleden, supporters etc., veel lovende woorden over de dressuurringen, maar ook over de hele accommodatie en organisatie mogen ontvangen. Voor zaterdag 24 april was in eerste instantie niet zoveel animo, het is toch duidelijk merkbaar dat in de regio Utrecht, de deelname van pony’s helaas aan het teruglopen is. Op het laatste moment hebben we het vraagprogramma aangepast, en de B en L paarden dressuur toegevoegd. Een aantal Any Dalers wilde hier graag gebruik van maken, waardoor er zelfs een groepje op zaterdag kon promoveren en zondag dus in een hogere klasse kon starten. Al met al werd de zaterdag een leuke gevulde dag, de 2 dressuur ringen en de springring waren de gehele dag goed gevuld. Als afsluiting was er een gezellige borrel met het bestuur, vrijwilligers en de medewerkers van HCM. Waarbij er één iemand in het bijzonder voor zijn geweldige hulp in het zonnetje werd gezet: Phillip nogmaals super bedankt voor je hulp! De zondag waren er 3 dressuurringen en één springring. Dit jaar hadden we ook een oefenparcours en daar werd door veel ruiters grif gebruik van gemaakt. Dit weekend hadden we bij het springen weer ons bekende ringmeesters duo Ab Grupper en Julius Jaspers, die hun uiterste best hebben gedaan om alles in goede banen te leiden. Volgens mij hadden ze wel allebei aan het eind van het weekend wel wat last van stalbenen!!! 51

Onder de leden Zowel de dressuur als het springen verliepen gelukkig goed, en waren er geen noemenswaardige incidenten. Helaas waren er bij het M/Z springen wel wat uitvallers, maar ja je kunt niet alles hebben. Rond 18.30 uur was het concours afgelopen, de 2 dagen waren werkelijk omgevlogen. Na wat naborrelen en een ieder bedankt te hebben voor hun medewerking, zijn we moe maar voldaan naar huis gegaan. We hebben ongeveer 450 starts gehad en mogen denk ik terug kijken naar een zeer geslaagd concours. De weergoden waren ons wederom zeer gunstig gezind, het was gewoon prachtig weer en dat heeft zeker meegeholpen. Maar zonder samenwerking met het team van HCM en de hulp van alle vrijwilligers en uiteraard al onze sponsors is een dergelijk concours echt niet mogelijk… Namens het bestuur wil ik dan ook iedereen bedanken, die op welke manier dan ook dit concours weer tot een groot succes 52

Onder de leden heeft gemaakt. Namens het bestuur van RV Any Dale, Fenna de Groot

53

Redationeel Uitslagen wedstrijden Door ons jubileum jaar, waarin we zoveel te vertellen hebben, de vele gebeurtenissen op en rondom Hippisch Centrum Muiderberg en binnen onze Rijvereniging, en doordat onze leden zo enthousiast van zich beginnen te laten horen, (lezen.) kampen we met een beperkte ruimte in onze Sprong! Bestuur en redactie hebben daarom besloten uitslagen van wedstrijden niet meer in de Sprong te publiceren. U kunt hiervoor in ruime mate terecht op onze web-site’s.

54

Onder de leden Gedag… Velen van jullie zal het niet zijn ontgaan; eind mei ga ik (Nikky van Trappen red.) de manege verlaten om aan een hele nieuwe periode te beginnen in mijn leven. Omdat ik de opleiding Paardenhouderij ga volgen op het Groenhorst College in Barneveld, was het noodzakelijk om in combinatie met deze opleiding een goede werkplek te hebben bij een erkend leerbedrijf. Het is de bedoeling dat mijn paard meegaat naar het bedrijf (Stoeterij ’t Centrum) en dat ik 4 dagen in de week aan het werk ga. Op donderdag ga ik mijn lessen volgen voor mijn opleiding in Barneveld, en de rest van de week ben ik dus aan het werk op het bedrijf. De gevoelens zijn voor mij gemengd, want aan de ene kant vind ik het ontzettend leuk en spannend om aan iets nieuws te beginnen in mijn leven. Maar aan de andere kant is het moeilijk om een soort van ‘tweede thuis’ achter je te laten, namelijk de manege! Ik heb een ontzettend leuke tijd achter de rug, en daarom is het voor mij extra moeilijk om afscheid te nemen van iedereen waar je dagelijks plezier mee hebt gehad. Als klein meisje bracht ik al elke dag door op de manege, en nu (ruim 10 jaar later) moet ik dan toch de keuze maken voor mijn toekomst. Het plezier wat ik hier heb beleefd, de tranen die ik heb gelaten en alle mooie herinneringen zijn gewoon onvergetelijk. Bij het afscheid van Appie en Dom 56

Onder de leden Perrignon heb ik kunnen rekenen op de steun van zovelen, en ook bij wedstrijden kon ik aan van jullie support. Waarschijnlijk snappen jullie nu wel waarom ik de manege dus als een soort van ‘tweede thuis’ heb gezien. Alle gebeurtenissen die ik heb beleefd op de manege, het zal nooit meer uit mijn hoofd verdwijnen. De manege was voor mij de plek waar ik mezelf kon zijn, plezier kon maken en soms zelfs ook om tot rust te kunnen komen. De vriendschappen die ik heb opgebouwd in die ruime tijd dat ik hier ben geweest, zal ik niet snel vergeten. De manier waarop iedereen met je meeleeft en dat warme gevoel dat je krijgt als je weer de kantine binnen loopt. Kortom; het was echt fantastisch! In die tijd dat ik hier ben geweest, heb ik ook nog eens ontzettend veel geleerd. Geleerd om te luisteren naar wat anderen tegen je zeggen, en dat als je dingen op een andere manier aanpakt het ook nog wel is wil lukken. Geleerd om door te blijven zetten en niet op te geven als het even niet helemaal gaat zoals je dat misschien zou willen. Geleerd om kritisch naar mezelf te kijken en geleerd van de fouten die ik heb gemaakt. Geleerd om te geven, maar ook om te nemen. Ik heb geleerd van alle mensen om me heen, die me hebben gemaakt zoals ik nu ben. Ik hoop dat jullie mij zullen herinneren als die meid met de passie voor de paarden, die het af en toe iets te serieus kan nemen, maar altijd met een glimlach terug kan denken aan de mooie tijd die ik heb gehad. Die meid die er volledig voor is gegaan, veel pech heeft moeten verwerken, maar er toch weer bovenop is gekomen. Die meid die haar droom werkelijkheid wilt maken; een leven in de paarden! Via deze weg wil ik iedereen bedanken die me de begeleiding heeft gegeven die ik nodig had, en alle mensen die de manege elke dag weer ontzettend gezellig maken. Het was echt onvergetelijk! Groetjes, Nikky.

57

Onder de leden HCM-WEIDE-SOAP: Dit is alweer het tweede seizoen dat ik de eer heb om elke ochtend een dertigtal pensionpaarden naar de wei te brengen. Het gezondste baantje dat er bestaat; elke dag 3 uur stevig doorstappen EN lekker buiten; pas dán valt het op hoe váák het lekker weer is; mijn nieuw aangeschafte regenjas heb ik tot heden (en het is al half juni) nog niet kunnen gebruiken! De weidegang verzorgen is dé manier om echte maatjes te worden met de viervoeters; elke morgen word ik hinnikend en schrapend begroet, de één roept nog harder dan de ander “KIES MIJ!” Maar wie denkt dat de weidegang verzorgen gewoon een kwestie “van doen” is, nodig ik graag een keertje uit om eens een ochtendje mee te komen stappen. Het begin van het seizoen is het spannendst; vooral de eerste dag dan is het voor iedereen weer nieuw èn dan ook vréselijk eng! De paarden “trappelen” letterlijk van ongeduld en kunnen moeilijk stilstaan om het halster normaal af te laten doen. Dit leverde twee lieve behulpzame meiden een bloedneus op (Sorry Maaike en Cloe!). Naarmate de dagen vorderen komt er langzaam meer rust en wordt het mogelijk om twee paarden tegelijk aan de hand te nemen. Toch blijft elke verandering in de omgeving weer opnieuw een overwinning; zoals bijvoorbeeld een nieuwe waterbak naast het hek van de tennisbaan (misschien gaat ie wel opeens vliegen als we langslopen?) of voor het eerst alle koeien in de wei van de buren en dan die cementmolen voor de verbouwing op het terrein! Brrrrrrrrrrrr! Paarden zijn eigenlijk nèt mensen, misschien nog wel een graadje erger: Je kunt ècht niet zomaar twee paarden bij elkaar plaatsen en oh, vergeet ook niet welke buren wel-of- niet samen gaan en wie màg er in de weitjes het dichts bij huis? Patrick en (bruine) Odessa, die willen hun weitje perse niet samen delen; die delen gewoon de DAG: Patrick mag eerst in de ochtend en dan mag Odessa in de middag. Dan denk je natuurlijk: dan zet ik Patrick er als eerste in zodat ie er zo lang mogelijk van kan genieten: maar néé;, dat kàn niet want dan gaat ie als een dolle te keer, hij moet wel eerst buren hebben!. En witte Odessa? Dát is een mènsen-paard, die móet mensen in het zicht hebben anders hoef je het niet eens te probéren om haar buiten te laten staan! Wizzkid,die moet het nog LEREN, die mag als laatste erin en als eerste eruit! Dank je wel Warchild voor al je 58

Onder de leden geduld. Zorento en Izoliet lieten wel HEEL erg duidelijk hun voorkeur weten: Zorento liet zich in het begin nóóit meer vangen en ging dwars door 4 afzettingen heen om te laten zien dat hij dichter bij de ingang wil staan! Zou dát de reden zijn waarom nu Izoliet zich niet meer laat vangen? Izoliet gaat alleen mee terug naar stal als hij lós en zónder begeleiding achter Zorento aan mag lopen! Bink is een verhaal apart; hij duldde Lady niet in de wei. Voor straf moest hij toen wachten tot Lady met pensioen ging. Toen mocht hij met de grote Jiron, maar ook Jiron moest het ontgelden, die ging zelfs kreupel lopen van de trapwonden. Voor Jiron kwam er gelukkig rust met Dazzler want Dazzler bleef alleen over toen Paljas stalrust nodig had. Dazzler en Jiron zijn echte vriendjes, staan altijd náást elkaar te grazen en knabbelen elkaar graag op de schouders. Wie had gedacht dat de speelse doerak Aleandro dé oplossing zou zijn voor Bink? Hij hoefde slechts één keer zijn billen te laten zien als waarschuwing en Bink ging zich gedragen. Twee dagen gedoogden ze elkaar en vanaf derde dag begroeten ze elkaar al hinnikend bij het ophalen uit stal. Kame stond vorig jaar samen met Chelsey en Livius. Chelsey is ondertussen verhuisd dus dachten we dat we dan Kame gewoon met Livius de wei zouden kunnen laten delen. Dàt dacht Kame dus niet! Nog geen twee weken later stonden ze állemaal met een ander! Na anderhalve maand zijn we, om precies te zijn, 14 lijstjes verder! Elke dag is weer anders, maar elke dag is het genieten om bij het naar huis rijden even om te kijken hoe héérlijk en tevreden ze allemaal met de neuzen naar beneden staan te grazen! MS 59

Onder de leden JACK OP HET ONCK 2010: Het weekend van 5 en 6 juni waren de Open Nederlandse Connemara Kampioenschappen in Ermelo en omdat Jack een echte Connemarahengst is mocht ik daar met hem aan mee doen. Er waren meer dan 50 Connemaraponys en we mochten alles van het hele KNHS-terrein gebruiken, dat was super relaxed! We hadden voor Jack een stal gehuurd zodat hij tussen de wedstrijden door lekker rustig kon uitrusten. ’s Morgens deden we twee keer mee in de L1 –dressuur, daar werden we 4e met 183 en 185 punten! Er was 1 springparcours waar we ook in de L meededen. Hindernis 7 was alleen van de verkeerde kleur: Jack houdt NIET van turqoiseblauw! Gelukkig sprong hij deze hindernis toch nog na twee weigeringen en konden we het parcours afmaken, ik was supertrots!

60

Onder de leden ’s Middags was er een obstakelparcours. Daar werd gekeken of je pony gehoorzaam is. We moesten door een oranje vliegengordijn, over een dekzeil , een slalom, in galop met een wapperende vlag in je hand en nog veel meer. Jack heeft alles goed gedaan en we kregen als commentaar: ‘mooie combinatie’ en ‘lief voor pony’, dus onze dag kon niet meer stuk. Aan het einde van de dag was er een parade: alle ponys die mee hadden gedaan gingen twee aan twee het hoofdterrein op naar de prijsuitreiking. Dit vond ik wel een beetje spannend omdat Jack natuurlijk wel een hengst is. Maar hij is de allerliefste hengst van de hele wereld en was superbraaf. Hij liep voor de kampioen Ben Hür, ook een hengst die sprekend op Jack lijkt. En het allerleukste van de hele dag was, dat Eline (de berijdster van Ben Hür) aan mij vroeg of we de volgende keer samen de pas-de-deux willen rijden; ik kan niet wachten tot volgend jaar! Groetjes van Anouk en hoefjes van Jack.

61

Onder de leden Franky goes to New York!!! Dat een jaar snel kan gaan, dat is de afgelopen maanden maar weer gebleken. Het ene moment lopen we te sjouwen met emmers water omdat het 2 maanden lang 10 graden onder nul is (of meer), en inmiddels schijnt de zon alweer en ben ik weer voor het eerst dit jaar verbrand. In dat hele snelle seizoen van 2009/2010 is er veel gebeurt. Het 45 jarig jubileum van de rijvereniging wordt gevierd, de onderlinge wedstrijden steeds drukker bezet, 452 starts bij de FNRS proeven verdeeld over 6 weekenden en 3 overwinningen op een carrouselkampioenschap. Ja, ja! U leest het goed! 3 overwinningen! Op 18 april was de eerste overwinning in de G-poule voor de meiden van de Franky’s Friday Femmes Fatales. De F’jes, die eerder het seizoen ook het onderlinge kampioenschap op hun naam wisten te zetten, reden naar een prachtige score van 74,300 punten en zetten daarmee direct de hoogste score voor het gehele seizoen op hun naam. Op 9 mei wist de Chevalerie een zeer strakke en zelfverzekerde proef neer te zetten om daarmee de Cpoule op hun naam te schrijven en zo te promoveren naar de B-poule. In de B-poule maakte de Bonte Dinsdagavond Carrousel keurig plaats voor de Chevalerie door, dankzij hun overwinning, te promoveren naar de A-poule. Ook de pony’s deden het niet verkeerd en wisten hun 4de plaats in de A-poule van vorig jaar te behouden en mogen zich voor het 4de jaar achtereen bij de top 5 van Nederland rekenen. Waar is de HCS in dit verhaal? Tussen alle successen door is het de HCS helaas niet gelukt om hun plaats in de C-poule te behouden en zij zijn gedegradeerd naar de D-poule. Denk nu niet dat zij de kop laten hangen, want volgend jaar zullen zij aan hun comeback gaan werken. Een druk jaar dus voor iemand als ik die altijd overal bij aanwezig wil zijn en zich graag overal mee bemoeit. Want naast een organiserende functie en een caochende functie ben ik bij de KNHS wedstrijden altijd van de partij in een deelnemende functie en mocht ik onlangs voor het eerst mijn opwachting maken in het Z1. Druk, druk druk!!! Tijd voor vakantie!!! 62

Onder de leden Voor het eerst in mijn leven besloot ik de grote oversteek te maken richting Amerika om me een weekje te gaan vermaken in The Big Apple!!! Aan vermaak in New York geen gebrek. Om van al dit vermaak te kunnen genieten liet ik op HCM een 17 pagina’s tellend logboek achter met aandachtspunten en lesindelingen. Ik mag namelijk graag (zonder mijn collega’s tekort te doen) geloven dat zonder mijn aanwezigheid de wereld niet kan draaien. Ja, ik heb als klein rood mannetje soms wat last van grootheidswaanzin en daarom kwam mijn tripje naar New York precies op tijd. Want... wat zijn wij klein als je naast het Empire State Building gaat staan!!! De stad New York, of eigenlijk Manhattan, is in alles groter als wat wij gewend zijn in Nederland. Van de enorm hoge gebouwen, de drukte op de wegen tot de cappucinno bij de Starbucks. Alles is groot, groter, grootst. Zo had ik dat ook van de omvang van de mensen verwacht. Waar ik verwachte dat de gemiddelde New Yorker een Erika Terpstra achtige omvang zou hebben, liepen de straten vol sportieve, atletische types (uitzonderingen daar gelaten) waarvan duidelijk te zien was dat zij de beschikking hadden over een sportschool abonnement. Central Park puilde in de avonduren ook uit van de hardlopers, wielrenners, honkballers en wandelaars. De gemiddelde New Yorker blijkt te bewegen in zijn vrije tijd. De mogelijkheden hiervoor zijn ook enorm. Langs de gehele westkust vind je een groene strook waarin tal van sportfaciliteiten zijn aangebracht die voor de inwoners van New York te gebruiken zijn. Ook hier kom je weer op een punt waar New York groot in is; de discipline waarmee dit gebeurt. Iedereen maakt gebruik van publieke plaatsen en faciliteiten en laat deze ook weer netje achter. Stoeltjes in het park worden niet gestolen of gesloopt, op tafels en bankjes worden geen teksten achter gelaten en nog voor je je ontbijt goed en wel achter je kiezen hebt op een bankje in Central Park, zijn de vuilnisbakken al 2 maal geleegd. De discipline waarmee men met en voor elkaar de stad schoon houdt is enorm. Een New Yorker houdt van zijn stad. Er heerst een soort wij-gevoel en binnen een dag hoor je erbij. Vol enthousiasme (en met klamme handen van de turbulentie op de terugweg) kwam ik weer aan in Nederland en uiteraard werd er snel 63

Onder de leden koers gezet naar Muiderberg. Wederom werd ik geconfronteerd met de grote van New York. Waar de New Yorkers met miljoenen mensen de stad schoon kunnen houden zijn wij te lui om de mest uit de rijbaan te halen na het rijden, of om onze poetsplaatsen schoon achter te laten. Jammer dat de gemiddelde Nederlander niet de New Yorkse discipline heeft om zijn sigaret in een asbak uit te drukken, zijn kauwgom in de vuilnisbak uit te spugen of zoals in ons geval zijn mest in de rijbaan op te ruimen. Ik ben niet gek op de veramerikanisering van ons land, maar op dit gebied liggen we nog ver achter. Little Red G

64

Jong & Oud Jong & Oud… Omdat er op Hippisch Centrum Muiderberg ruiters van alle leeftijden rondlopen leek het ons een aardig idee iedere sprong een dubbel interview te doen waarbij de pen wordt doorgegeven door de ruiters zelf... Deze eerste keer zijn Lisanne Haak en Jan Kuijper aan de beurt:

Jong… 1. Hoe heet je, hoe jong ben je en waar woon je? Ik ben Lisanne Haak, ben 11 jaar oud en woon in Naarden in het Naarderbos.

2. Sinds wanneer rijd je paard in Muiderberg en in welke les? Toen ik 7 jaar was ben ik bij de larense manege begonnen. Na 1 jaar ben ik bij Any Dale gekomen, want daar vond ik het veel leuker en wordt er heel veel georganiseerd voor jong en oud. Ik rij op de dinsdag en zaterdag bij Frank in de les en priveles op donderdag bij Tonya. 66

Oud & Jong 3. Wie is je favoriete pony/paard en vertel er eens wat meer over… Mijn eigen pony Kwintun. Kwintun is een ruin, 14 jaar en ik heb hem gekregen op mijn verjaardag 10 mei jl. Joop heeft hem voor mij gevonden, want wij zochten een lieve en betrouwbare pony. 4. Van welke instructeur/trice heb je meestal les? Van Frank krijg ik 2x in de week les en van Tonya 1 x per week en vanaf 25 juni mag ik meerijden in de ponycarrouselgroep van Frank, waar ik ontzettend veel zin in heb. 5. Wat vind je het allerleukste aan hem of haar? En wanneer zijn ze op hun strengst? Zowel Frank als Tonya geven heel goed les. Ze zijn beide op hun strengst als we in de les aan het kletsen zijn! (moet soms toch ook kunnnen) Ze zijn allebei hartstikke gemotiveerd, dus wij ook! 6. Heb je al wedstrijden gereden, in welke klasse en hoe ging dat? Ben je zenuwachtig dan? Ik heb in januari F6 gereden en 13 juni ga ik het 2de gedeelte van de F6, nu op Kwintun. 7. Wie is je grote voorbeeld en waarom? Anky is mijn grote voorbeeld, maar ook de instructeurs vind ik geweldig rijden en zie ik echt als voorbeeld. 8. Als je uit alle paarden van de wereld er eentje mocht uitkiezen, welke werd dat dan, en waarom? Die heb ik nu gevonden en dat is mijn Kwintun, want dat is de allerliefste pony van de hele wereld. 9.Wat mis je nog op de manege, of wat zou je graag willen veranderen? Ik mis in de winter een extra binnen rijbaan. 10. Weet je nog een boek of een film die andere paardenliefhebbers ook echt moeten lezen of kijken? Het boek “Volbloed “ van Joanna Campbell Aan wie geef je de pen door en waarom? Mijn vriendin Floor Steenbeek, ik vind het altijd heel gezellig op zaterdag met haar, we rijden 67

Jong & Oud samen in de les bij Frank en hebben samen veel lol en ook Floor gaat in de ponycarrouselgroep

“iets” ouder… 1. Hoe heet je, hoe oud ben je en waar woon je? Mijn naam is Jan Kuijper; volgens de officiële gegevens ben ik nu ruim 66 jaar,maar ik voel me een heel stuk jonger (en gedraag me daar soms ook naar).

68

Oud & Jong 2. Sinds wanneer rijd je paard in Muiderberg, en in welke les? Ik kan me niet meer precies herinneren wanneer ik in Muiderberg mijn eerste les kreeg; ik denk zo in 1981/1982. Al vrij snel na mijn eerste lessen in Muiderberg ben ik met het carrousel rijden begonnen. Joop de Jong was de initiator van het weer actief krijgen van de toen wat zieltogende Hollandsche Carrousel Sociëteit. Samen met enkele andere enthousiaste mensen hebben we toen de HCS weer nieuw leven ingeblazen. Traditiegetrouw wordt er op woensdagavond gereden ( was al zo bij de oprichting van de HCS in 1858; inderdaad op 2 november 2010 is dit 152 jaar geleden!). 3. Waar en wanneer heb je leren paardrijden, hoe ging dat toen, hoe heette het paard waar je je eerste echte les op had? Mijn eerste kennismaking met het paardrijden dateert van rond 1960. Tijdens een vakantie op Terschelling met enkele vrienden besloten we een paardrijd tochtje te maken. Een lokale boer had enkel paarden voor dat doel ter beschikking en onder leiding van een dochter van de boer gingen wij op pad. Na afloop van het uurtje rijden was ik de enige die er plezier aan had beleefd. De anderen waren blij weer met beide benen op de grond te staan. Enige jaren daarna kreeg ik de eerste lessen in manege Zunderdorp. Net als bij Any Dale (HCM) begon daar het rijden ook in een tent. Paarden die ik me daar nog van herinner zijn Palsko en Never Mind. Palsko was een stoer Gelders paard met echte manege eigenschappen. Als je hem niet goed onder controle had stond hij in elke hoek stil en als het woord galopperen viel ging hij graag in het midden van de rijbaan stil staan. Never Mind was een enorm grote schimmel met een heel mooie uitstraling. Wat ik in Zunderdorp ook heb geleerd is van het paard vallen. De eerste paar keer is schrikken maar op enig moment wen je er (een beetje) aan. 4. Van welke instructeur/trice heb je meestal les? Frank Gieling is de huidige commandant van de HCS. Ik ben begonnen met carrousel rijden onder leiding van Joop de Jong; daarna heb ik een hele rits andere instructeurs gehad en nu rijd ik al weer een aantal jaren onder de enthousiaste leiding van Frank. 69

Jong & Oud 5. Is hij/zij aardig? Wat zijn zijn/haar sterke punten? En hoe krijg je hem/haar op de kast? Over Frank niets dan goeds; hij heeft een enorme inzet en is bloedfanatiek. 6. Heb je wedstrijden gereden? Hoe ging/gaat dat? Ben je dan zenuwachtig? In het verleden heb ik wel meegedaan aan dressuurproefjes (B en L) op een manegepaard. Sinds 1984 rijd ik eens per jaar mee met de nationale carrousel wedstrijd. Dit jaar was de uitslag van deze wedstrijd voor de HCS erg teleurstellend: we werden laatste in de C poule en zijn dus gedegradeerd naar de D poule. Een bitter pil voor de HCS en de commandant. De zenuwen spelen bij mij niet zo; natuurlijk ben je wel enigszins opgeladen voor een wedstrijd maar dat moet ook, denk ik. 7. Wie is je grote voorbeeld of heeft je heel erg geïnspireerd? Ik kan niet zeggen dat ik echt een groot voorbeeld of een grote inspirator heb in de paardensport. Mijn eerste kennismaking met de dressuursport was toen ik Loekie van Amstel ontmoette en zag rijden tijdens de Blaricumse paardendagen. Ik herinner me nog dat er ook toen al hevige discussie ontstond over de verschillen in jurering van de Prix St. George proef die zij daar toen reed. 8. Als je een andere tak van paardensport zou kiezen, welke werd het dan en waarom? Ik heb een jaar of vijf geleden mijn koetsiersbewijs gehaald en ik moet zeggen aangespannen rijden is ook heel erg leuk. Jammer dat daar in de randstad geen goede mogelijkheden voor zijn. Ik heb eens in Frankrijk een paar uur met een aanspanning meegereden zonder dat we één auto tegenkwamen! 9. Wie of wat mis je nog op de manege, wat zou je veranderen? En wat absoluut niet? De laatste jaren is de manege flink opgeknapt en er wordt op dit moment nog gewerkt aan een verdere uitbreiding van de faciliteiten. Ik mis geen zaken en wat ik vooral niet zou willen veranderen is de goede sfeer die er nu weer heerst. Natuurlijk maken wij die voor een belangrijk deel ook zelf, maar er moet van de leiding uit wel de basis voor 70

Informatief worden gelegd. 10 Heb je nog een “gouden tip” voor andere ruiters of een ander “mooi” verhaal? Een heel voor de hand liggende tip die ik zelf opvolg: zo veel mogelijk genieten van het paardrijden. Sinds december vorig jaar doe ik dat op mijn paard Uune en het bevalt uitstekend! Aan wie geef je de pen door en waarom? Ik geef de pen door aan Annemieke Lieshout; zij heeft ook een lange historie bij Any Dale en bij de HCS en rijdt sinds een paar jaar weer bij de HCS.

Vrijheidsdressuur van apporteren tot zitten M. Nieuwe-Weme Vrijheidsdressuur is geen paarden fluisteren, het is de magie van het naar paarden luisteren. Als jij naar je paard luistert, luistert je paard ook naar jou. Het is de magie van de paarden die knielen en steigeren op onzichtbare hulpen. De magie van paarden die vrijwillig hun hele lichaam stretchen en gymnasticeren via oefeningen als de buiging, de berggeit en het gaan liggen. Maar het mooiste blijft toch altijd het moment waarop je paard opeens roept: ‘Kijk! Compliment! Helemaal zelf gedaan!’. Een beetje hersengymnastiek kan nooit kwaad. In dit boek wordt het aanleren van circuskunstjes gecombineerd met nieuwe inzichten in het leergedrag van paarden in de vorm van clickertraining. Clickertraining is de revolutionaire trainingsmethode uit de hondenwereld die nu ook langzaam doordringen tot paardentrainers. Met de clicker kunnen voedselbeloningen zo nauwkeurig ingezet worden, dat het paard zich de oefeningen in feite zelf aanleert. Het vrijheidsdressuur trainen gaat daardoor niet alleen gemakkelijker en sneller, maar is ook veel leuker. Voor het eerst zijn niet alleen alle kunstjes, maar ook alle methodes om ze aan te leren samengebracht in één boek. Door de manier waarop de theorie, de basisoefeningen en de kunstjes zelf in deze rijk geïllustreerde trainingsencyclopedie behandeld worden, 71

Informatief wordt het aanleggen van vrijheidsdressuur oefeningen voor iedereen bereikbaar. Vrijheidsdressuur is dan ook helemaal niet zo moeilijk; met een halster, een zweep, wat voer en een gezond stel hersens kom je al een heel eind. De lakleren tuigjes met veren komen dan vanzelf wel. Dit boek is te koop bij: www.bol.com EB

Wat is Vrijheidsdressuur? Vrijheidsdressuur komt voort uit de eeuwenlange tradities van paarden en pony’s in circussen die kunstjes uitvoeren. Op dit moment is het in Nederland een tak van de paardensport die steeds populairder wordt. Veel mensen vinden het een leuke manier om eens op een andere manier met je paard om te gaan. Bovendien kan vrijheidsdressuur goed zijn voor een paard: een aantal oefeningen zoals knielen en zitten traint spiergroepen die een paard anders niet of nauwelijks gebruikt. Ook wordt het evenwichtsgevoel verbeterd. Andere oe72

Informatief feningen dagen het paard geestelijk uit als hij op kleine signalen moet leren reageren bij bijvoorbeeld het apporteren of ‘rekenen’. In principe kan elk paard vrijheidsdressuur leren, medische klachten daar gelaten natuurlijk. Natuurlijk heeft het ene paard er meer aanleg voor dan het andere en zul je per paard moeten bekijken welke oefeningen je hem wel en niet laat doen. De beste leeftijd om met vrijheidsdressuur te beginnen is ongeveer 2,5 jaar. Niet zozeer omdat het lichamelijk zwaar is, maar geestelijk is het wel belastend. Er is geen maximum leeftijdsgrens. Vrijheidsdressuur kan eigenlijk overal. Wel wordt aangeraden niet te trainen op een plek waar het paard normaal gesproken zijn rust heeft (stal of weide) of waar gras groeit (in verband met afleiding). Op de stenen wordt ook niet aangeraden, die zijn vaak glad en hard. Dit is gevaarlijk voor oefeningen als de buiging en het compliment. De meest aangeraden ondergrond is zand of zaagsel. De basis van de vrijheidsdressuur is eigenlijk de basis van omgaan met paarden in het algemeen: gehoorzaamheid, en drie basisprincipes: geduld, respect en vertrouwen. Op het moment dat een paard stil staat als jij dat wilt, meeloopt als jij dat wilt en achterwaarts en opzij gaat als jij dat wilt kun je beginnen met de oefeningen. Op het moment dat een paard niet stilstaat kun je hem ook geen buiging aanleren. Beheerst je paard de basis goed, dan kan je zelf bepalen wat je je paard wil gaan leren. Ieder paard vindt weer iets anders makkelijk of moeilijk, dus een echte beginoefening is er niet. Meestal wordt er begonnen met de Spaanse pas, de buiging, op het blok en het compliment. Om de kunstjes van de vrijheidsdressuur aan te leren is het belangrijk om te werken met beloning. Een goede manier om een paard precies op het juiste moment te belonen is door middel van een clicker, hier zul je eerst op moeten trainen. Om een paard een oefening aan te leren, breek je deze op in hele kleine stukjes en geef je steeds een beloning op het moment dat het paard vorderingen maakt. Als je het paard de Spaanse pas leert, en hij tilt op jouw teken zijn hoef een klein stukje op, is dat al voldoende voor een beloning. Tilt hij de volgende keer zijn hoef een stukje hoger op: weer beloning, en zo kan je het steeds verder opbouwen. 73

Informatief Tips en trucs • Begin niet aan vrijheidsdressuur als je niet zeker van jezelf of je paard/pony bent. • Blijf je paard/pony altijd met respect behandelen. • Blijf eerlijk tegenover je paard en jezelf, durf je eigen fouten te accepteren. • Let bij het blok op dat het stabiel ligt. Als het ineens omvalt terwijl je paard erop wil stappen, heb je kans dat hij het vertrouwen verliest en het niet meer zal doen. • Ga tijdens een oefening die je paard met zijn voorbenen doet (o.a. Spaanse pas en steigeren) altijd NAAST je paard staan en niet ervoor. • Ga niet alles tegelijk oefenen. Begin pas met een volgende oefening als je paard de oefening waar je mee bezig was voldoende beheerst, anders wordt het te verwarrend. • Gebruik duidelijke stem/zweep commando’s die altijd hetzelfde zijn (voor dezelfde oefening). • Heb je een verzorgpaard of -pony, overleg dan eerst met de eigenaar of je aan vrijheidsdressuur mag beginnen. Als je toestemming hebt, vertel de eigenaar dan welke commando’s je gebruikt, zodat hij/zij niet voor verrassingen komt te staan.

74

Informatief Spring is in the air, de paardjes staan in de wei, de lessen zijn buiten, en eindelijk kunnen de rokers borrelen en roken tegelijk. De rosé vloeit, we zijn Ben zijn uiensoep een beetje aan het vergeten, het wordt zomer!! Niks lekkerders in de zomer dan vers rood fruit, gecombineerd met een romig puddingkje. Let’s go and enjoy summer!! Panna cotta met balsamico aardbeien 4 personen 200 ml melk 250 ml slagroom 75 gram suiker 1 vanillestokje, uitgeschraapt* 4 blaadjes gelatine 350 gram 75 gram 40 ml 75 ml

aardbeien, schoon en doormidden suiker balsamicoazijn water strooibaar bindmiddel

panna cotta: 1) breng melk, slagroom, suiker en vanille tegen de kook aan en laat 15 minuten trekken. Verwijder het vanillestokje. 76

Informatief 2) 3) 4)

los de in koud water geweekte en uitgeknepen gelatine in de warme vloeistof op en laat tot handwarm afkoelen stort in vormpjes of glaasjes. laat verder afkoelen en in de koelkast opstijven.

aardbeien: 5) verwarm water, balsamicoazijn en suiker tot de suiker is opge lost. 6) strooi wat bindmiddel in de kokende massa tot je een mooie siroop hebt en laat een paar minuten inkoken (let op, als de siroop afkoelt wordt ze dikker). 7) laat afkoelen en meng 15 minuten van tevoren met de aard beien à la minute 8) stort de panna cotta’s en serveer met de aardbeien * snijd het vanillestokje over de lengte doormidden en schraap er met een scherp mesje de zaadjes uit. Gooi zowel het uitgeschraapte stokje als de zaadjes in de melk/room.

77

Bestuurlijk­ Adressen Bestuur Rijvereniging Any Dale Voorzitter:

Frans Krug Nieuwstraat 9 1381 BB Weesp Tel.: 0294-415133 [email protected]

Jolanda van der Geest Nienhuis Ruykade 76 1399 HK Muiderberg Tel.: 0294 – 264831 [email protected]

Vice Voorzitter:

Fenna de Groot P.C. Hooftlaan 18 1398 XP Muiden Tel.: 06 20 59 32 83 [email protected]

Edwin Berends Jan Wildschutstraat 11 1318 CD Almere-stad Mob.: 06 - 51980638 [email protected]

Penningmeester: Hans Marsé Vijverbos 14 1358 EH Almere Tel.: 036 – 5346544 [email protected]

Fia Heere-de Jong Willem Gerresepad 79 1106 ZH Amsterdam Mob.: 06 – 41472447 [email protected]

Secretaris:

Alice Soeting G. Bomansstraat 67 1321 GP Almere Tel.: 036 - 5498383 [email protected]

Leden

Yvonne de Mulder Tuinfluiter 2 1191 VT Ouderkerk Tel.: 020 – 4965003 [email protected] Bert van Asselt Overdiemerweg 39/40 1111 PP Diemen Tel.: 0294 – 412264 [email protected]

78

Rijvereniging ANY DALE Muiderberg Kamer van Koophandel 40516327 RABO: 34.31.62.377 Lidmaatschap d.m.v. invulling aanmeldingsformulier en machtiging voor innen contributie door Rijvereniging ANY DALE. Lidmaatschap loopt per kalenderjaar. Opzegging schriftelijk voor 1 december bij ledenadministratie of secretaris. Contributie: senioren €46,- en junioren €32,50 per jaar. Vereniging is aangesloten bij de KNHS

79

80