Omdat je sfèèr wilt!
De schoolkrant van het SMC Maart 2010
Woordje Durf! Dames en heren! Vergeet het huiswerk voor woensdag niet. Achter haar hoorde ze haar vriendinnen fluisteren en grinniken. “Wat is er?” vroeg Sahra. “Niets, niets”, antwoorden ze. Sahra haalde haar schouders op en liep door. Zo ging het vaak. Zij deed iets, zij had iets, zij zei iets, en haar “vriendinnen” lachten haar uit. Ze raakte er langzamerhand aan gewend. Zij deed iets haar vriendinnen lachten. Zij zei iets haar vriendinnen reageerden arrogant. Ze was er aan gewend geraakt om zich zelf niet meer te zijn. In het begin van het jaar was het nog erger, maar ze heeft zich aan hun aangepast. Als zij niet alleen wilde zitten dan moest ze zich maar gaan aanpassen, zo was het gewoon. Maar na een tijdje went het gewoon. Eigenlijk viel het na een tijdje zelfs nog wel mee ze had een vriendin buiten school waar ze gewoon zich zelf kon zijn en hield zich op school een beetje in. Als ze het zo zou doen moest het best uit te houden zijn. Niemand wist het eigenlijk van haar alleen haar buitenschoolse vriendin. Maar waarom zou ze het vertellen? Het had toch geen nut ze zouden haar raar aankijken hun hoofd weg draaien en met hun ogen rollen en daarna nog even lachen. Of ze zouden haar aankijken en zeggen “sorry we wisten het echt niet dat je je er zo over voelde maar dat is echt niet zo, we accepteren je hoe je bent.” Maar zij wist wel beter, zij wist waar zij stond bij hen. Zij was het meisje dat goed was voor hun huiswerk en er te zijn als ze geen zin hadden om alleen te zijn. Maar owee als zij wat nodig heeft, dan hebben ze het niet of hebben ze geen tijd. Ze had zin om te zeggen: “accepteer mij nou eens zoals ik ben! Ik heb geen zin meer om te doen wie ik niet ben! Als jullie echt zulke vrienden waren als jullie zeggen zouden jullie mij lang geleden al geaccepteerd hebben. Zo was het ook gegaan toen zij en een jongen contact met elkaar kregen. Zij toonde langzaam haar ware ik en hij vond haar gelijk weer raar. Hij accepteerde niet dat zij gewoon niet zo was. Ze was helemaal niet anders dan de rest het viel echt reuze mee! Ze wist niet eens wat er zoveel anders aan haar was. Ze had gewoon het gevoel dat hij haar niet wilde zoals zij was. Toen besloot ze dat ze telkens keuzes had; Ze kon altijd iemand anders bij hem zijn en zich zelf weer verstoppen. Maar al heel snel zag ze in dat dat geen zin had. Hij was niet de gene voor haar als hij haar niet accepteerde. Waar waren de mensen die haar wel accepteerden? De mensen die haar mochten gewoon om wie ze was. Bestonden die eigenlijk wel? Was zij gedoemd om altijd zich zelf te verstoppen omdat ze zich zelf niet kon zijn? Altijd het lelijke eendje,was ze maar een zwaan. Maar zwanen zijn gemeen, arrogant en achterbaks, dat wilde ze al helemaal niet. Zolang ze zelf maar wist wie ze was, zolang de mensen waar ze het meeste om gaf maar wisten wie ze was. Als ze zich zelf maar niet zou verliezen dan kwam de rest later wel. Zij was immers de enige die zich volgens haar vriendinnen zo gedroeg. Dan was zij de gene die zich moest aanpassen. Ze wilde zich zelf niet langer verstoppen, ze wilde zich zelf zijn!
Liselotte
Inhoud In deze ZAIT!: Redactie Jonkie: Sanne Luiten Scháámtelijk! Quotes: Leraren zijn ook maar mensen Creativity Pics Spectra: Enthousiastelingen gezocht Social: Herken de hetero WELKOM Leuke jongen: Yorne Dik Goed idee: Anders dan anders Story: Parijs Gespot Quotes: Leerlingen PWSkoorts Helpt: 10 x lekker zelfverzekerd Promotie: Footloose de swingmusical! Vriendenboek: Oscar van Vliet Talent: Rik Remmelzwaal News Gossip
Redactie Stukje van de redactie Beste SMC’ers, Het lijkt alweer zo lang geleden het begin van het schooljaar, en dat is het ook! Een paar van onze leuke leraren hebben berekent dat we nog maar minder dan 11 hele lesweken hebben. Dat lijkt veel maar dat valt best mee! Waarschijnlijk zijn de meeste van jullie de afgelopen zomervakantie alweer helemaal vergeten, en zijn de nieuwe bestemmingen al geboekt. Maar eerst nog de meivakantie, Pasen, Pinksteren, stedenreis, kriskras, trektocht.. en school…. Dus om jullie alweer 1 uur minder te laten concentreren, hebben wij een compleet nieuwe schoolkrant in elkaar gezet. Veel plezier en don’t forget, dare to be different! De redactie
Tekening: Marloes Tump
Jonkie Meet: Sanne Luiten In eerste instantie wilde ze naar het Zaanlands Lyceum gaan maar haar moeder had ook op het SMC gezeten en toen ze onze school zag vond ze het toch wel erg leuk. Omdat ze in plaats van een schouder – of rugzak een trolley gebruikt om haar schoolspullen in te doen, is zij iedere dag een opvallende verschijning op school. Een gesprekje met de ZAIT, dat zag zij wel zitten en daarom greep ik mijn kans om haar wat vragen te stellen! Aan het begin van het gesprek kletsen we een beetje over het SMC. Ze vertelt me dat ze haar mentor (Mr. Tevreden) er grappig vindt. Volgens haar heeft hij veel humor en geeft hij leuke lessen. Ik kom erachter dat ze bij mij in de buurt woont en dat ze op basisschool De Rietvink heeft gezeten. Al snel heb ik door dat Sanne en heel spontaan meisje is en dat maakt het gesprek erg leuk. Hoe gaat het op school? “Ik haal redelijk goede cijfers en ik sta nu voor alle vakken een voldoende. Ik heb wel een paar keer een flinke blunder gemaakt maar nu blijkt dat ik die slechte resultaten heb gehaald omdat ik dyslectisch ben. Af en toe heb ik het wel druk met huiswerk maar gelukkig helpen mijn ouders dan.” Hoe bereid jij je voor op een toets? “Ik lees veel en soms stamp ik dingen gewoon in mijn hoofd. Sommige woordjes krijg ik makkelijker in mijn hoofd dan andere woordjes.” Maak je dan ook samenvattingen? “Nee, daar hou ik niet zo van. Ik vind het makkelijker om via ezelsbruggetjes iets te onthouden.” Wat is jouw favoriete vak? “Ik vind tekenen, techniek en biologie erg
leuk. Ik háát wiskunde, maar dat was op de basisschool ook al zo.” Hoe is de sfeer in jouw klas? “De sfeer in mijn klas is goed. Natuurlijk zitten er wel wat ‘clowntjes’ in de klas.” Ja, die kom je natuurlijk in iedere klas wel tegen “Ja dat klopt, het zijn echte puberkinderen.” Is de middelbare school precies zoals je verwacht had dat het zou zijn? “Nee eigenlijk niet. Het beeld dat ik in mijn hoofd had past meer bij een High School in Amerika. Ik dacht dat we lunchgeld moesten meenemen en dat soort dingen. Ik ben wel blij dat dat niet zo is.” Ik zit het hele gesprek al met een vraag in me hoofd die ik graag wil stellen en waarvan ik weet dat heel veel leerlingen van onze school het antwoord ook willen weten. Het zal wel vaker aan je gevraagd zijn, maar waarom heb jij eigenlijk een trolley in plaats van een rugzak of een schoudertas? “Haha, ja die vraag heb ik inderdaad al vaak gehad. Het is eigenlijk wel een grappig verhaal. Ik had deze tas al zien staan in de winkel en ik vond hem erg leuk maar ik had ‘m nog niet gekocht. De eerste weken op school heb ik een ‘gewone tas’ gehad, maar die ging stuk. Daarna kreeg ik een oude tas van mijn moeder maar die hield het ook niet lang vol. Toen besloot ik toch maar om de tas te kopen die ik in de winkel had gezien. Ik wist toen nog niet eens dat het een trolley was, daar kwam ik later pas achter. Dat is dus de reden. Sommige mensen denken dat ik iets aan m’n rug heb en dat ik daarom geen zware tas mag dragen maar dat is niet zo.”
Vind je het af en toe niet lastig met zo’n trolley. Bijvoorbeeld als je de trap op moet? “Nee hoor, daar wen je wel aan. Dan klap ik de hendel naar beneden en dan til ik de tas gewoon op. Dat is helemaal niet zo zwaar hoor.” Ze laat me de trolley optillen en het gewicht valt inderdaad best wel mee. Ik kan me voorstellen dat mensen soms tegen je trolley aanlopen, gebeurt dat vaak? “Ja dat gebeurt inderdaad! Dan loop ik gewoon door de gang en dan zie ik opeens iemand op de grond liggen. (Ze lacht) Veel mensen schreeuwen vaak ‘kijk uit!’ naar me maar dat hoor ik al niet meer.“ Is het lastig om ‘m mee te nemen op de fiets? “Nee hoor. Ik prop ‘m gewoon in mijn fietstas. Daar heb ik een handig trucje voor (ze laat het me zien). Dan is het genoeg over school, vinden we allebei. We stappen over op de hobby van Sanne en toevallig is dat ook een hobby van mij: musical!
Wat doe je buiten school? “Op zaterdag ga ik naar musicalles. Dan doe ik zang, dans en toneel. Ik ga altijd met een vriendin die ook hier op school zit, dus dat is hartstikke gezellig. Ik zit nu in de oudste groep en daar ben ik één van de jongste maar dat vind ik niet zo erg. “ Ze vertelt me kort over de voorstelling waar ze mee bezig is en dan vraag ik haar of ze nog andere dingen heeft die ze wil vertellen in de schoolkrant. Dat wil ze wel! “Ik heb een heel leuk gezin. Ik heb een broertje, David en ik heb twee moeders. Het is altijd erg gezellig bij ons thuis. Het is een ingewikkeld en lang verhaal hoe ik dan ben geboren aangezien ik natuurlijk eigenlijk geen vader heb. Als ik dat helemaal aan je uit zou moeten leggen dan heb je nog wel twee blaadjes nodig.” Het geeft niet dat ze me dat niet uitlegt. Ik ben allang tevreden met het interview. We nemen afscheid en als ze de kantine uitloopt hoor ik de wieltjes van haar trolley over de grond gaan. Ze roept nog even een ‘doei!’ en dan is ze alweer weg. Lisa van Tongeren
Scháámtelijk! Heb jij dat ook wel eens? Zo’n moment waarop een troostwoordje als ‘ach, het kan de beste overkomen’ niet helpt. Als je bijvoorbeeld plat op je gezicht bent gegaan midden in de aula, of als je tijdens een fanatiek potje basketbal uit je broek bent gescheurd. Vaak biedt het in ieder geval veel troost als je weet dat je niet de enige bent die weleens iets doms doet.
Lovemail “Een keertje in het weekend wilde ik mijn vriendje een gedicht sturen via de mail, maar ik had geen zin om mijn computer op te starten dus ik deed het met mijn telefoon. Toen ik het berichtje af had klikte ik op het knopje ‘verstuur naar laatste gemailde contactpersoon’. Ik was er namelijk zeker van dat die ‘laatste gemailde persoon’ mijn vriendje was. Toen ik half uurtje later in mijn inbox keek zag ik dat hij nog niks had gestuurd. Dat vond ik vreemd want hij was online op msn. Om er zeker van te zijn dat ik het mailtje had verstuurd keek in toch maar even bij mijn verzonden items. Ik schrok me rot. Wat ik zag was vreselijk! Ik had het mailtje niet naar mijn vriendje gestuurd, maar naar mijn mentor! In de hoop dat hij het nog niet geopend had stuurde in hem en waarschuwingsbericht. Ik wist dat de kans gigantisch klein was dat mijn mentor het eerst mailtje niet zou lezen, aangezien hij echt 24/7 online bereikbaar is (heel fijn natuurlijk normaal zo’n mentor die binnen een minuut je berichten beantwoordt, maar nu dus niet!) Ik durfde mijn mail niet meer te checken de rest van de dag. Tegen de avond was ik er weer klaar voor en opende ik mijn inbox, ja hoor hij had iets terug gestuurd. Gelukkig vond hij het wel grappig en –misschien nog wel belangrijker- hij vond het een mooi gedicht. De volgende dag had ik les (hoe kan het ook anders) van mijn mentor. Toen ik de klas in liep moest hij lachen en fluisterde hij me nog even toe “bedankt voor je mooie gedicht”. Ik werd meteen knalrood natuurlijk maar gelukkig hadden mijn klasgenoten het niet gehoord. Ik heb het nooit aan mijn vriendje vertelt. Hij heeft het gedicht nog wel gehad trouwens. Achteraf kan ik wel lachen om mijn domme actie, maar op dat moment kon ik niets anders dan mezelf voor me kop slaan." N.N
Quotes
leraren Het is vast vreselijk om leraar te zijn. Niet omdat het nou per se vreselijk is om je kennis over je geliefde vak op onschuldige jonge geesten over te brengen, nee dat niet. Het lijkt me alleen vreselijk dat er zoveel op je gelet wordt. Dan heb je verkeerde schoenen aan, de volgende dag past je tas niet bij je trui en vervolgens ook nog ‘ns gezeur over dat je nieuwe kleurspoeling totaal niet matcht met je huidskleur. Behalve kritiek op je uiterlijk hebben de leerlingen ook vaak commentaar op de dingen die je zegt. Toch is dat vreemd omdat leraren altijd het gevoel schijnen te hebben dat er niet naar hen wordt geluisterd. Maar niet getreurd, er is namelijk een selecte groep leerlingen die altijd luistert. Naast die slimmerds heb je leerlingen die eigenlijk nog slimmer zijn. Het zijn de leerlingen die precies op de goede momenten luisteren, zij spitsen hun oren namelijk altijd op het moment dat hun leraar een domme opmerking maakt. Aan deze kritische leerlingen danken wij de volgende uitspraken. Mr. Vredevoort: “Deviezen is gewoon een moeilijk woord voor geld ofwel doekoes.” (Nu vragen wij ons af: bestaat er een meervoud van het woord ‘doekoe’?) Mr. Vredevoort: “Ik ben blij dat ik niet meer in kledingwinkels kom!” Inez Heijne (vol verbazing): “Echt! Koopt uw vrouw dan al uw kleding?” Mr. Vredevoort:”Nee joh, internet! Dat is toch veel slimmer. Het is toch raar dat je in een winkel je broek gaat uittrekken.” Inez Heijne:”Maar meneer, die pashokjes hebben gordijntjes hoor.” Mr. Stevens: “Het leven bestaat uit stomme dingen en ik draag daar graag aan bij.” Mevr. Van de Venne (tegen Jasper Marcus): “Ga recht zitten en pak een pen. Ga anders thuis in bad zitten ofzo!” Mr. Vredevoort: (Toen iemand door de intercom iets omriep): “Wat zielig!” Klas: “Wat?” Mr. Vredevoort: “Nou dan heet je al Adam Eijer en dan word je ook nog omgeroepen!” Klas: “Maar dat is toch helemaal geen rare naam?” Janiek Vreeken en Megan van Wees (in koor): “Vredevoort, haha, dat is pas grappig!”
Mr. Koolstra: “Bij wiskunde moet je zeker zijn van jezelf. Het is tenslotte wiskunde en niet giskunde.” (Wat een originele!) Mevr. Van de Venne: Gaf een paar weken geleden toe waar wij het als leerlingen al heel lang over eens zijn. Toen ze de cd startte voor de luistertoets riep ze hard: “Wat een lawaai!”
Mr. Kleijne: “Dat soort mensen kijkt in het theater liever naar poep en pies en dikke konten.” Mr. Kleijne: “In de Middeleeuwen hadden de mensen geen spijker om hun kont te krabben hoor, ze kregen een zak aardappelen en dat was het.” Mevr. Van de Venne: “Als je een vinger hebt, vraag je het even.” Mr. Kleijne: “Ik ga jou met je hoofd ondersteboven in een bloempot stoppen en dan net zo lang totdat er uit je tenen 10 jankende koppies komen en dan geef ik je mooi geen water!" Leerling: ”Wie had eigenlijk het hoogste cijfer?” Mnr Stevens: “Vito. Tsja hij wilde niet bij de Cambrigde Club, hij ging liever naar de coffeeshop dus ik neem aan dat hij het daar heeft geleerd.” Mevr. Van Bentum: “Joden vielen gewoon buiten de boot. Denise Muis: “Maar waarom worden de joden dan niet gewoon protestants?” Mevr. Van Bentum (ter illustratie): “Ja natuurlijk, ik ben joods maarja, what the fuck, ik word gewoon protestants christelijk. Ik laat me velletje weer terug groeien.” Mevr. Munsterman: (persoon zit niet op te letten) “Hou even je hoofd erachteraan!” De uitleg van Lotte Zwart: “Wat ik denk dat ze bedoelde is Hou je koppie er ff bij. Maar met mevrouw munsterman weet je het maar nooit, die is altijd warrig.”
Creativity
"The real voyage of discovery consists not in seeking new landscapes but in having new eyes" - Marcel Prous
Spectra Spectrascholair voor en door leerlingen, dat is het uitgangspunt. Binnenkort zal senses (https://senses.stmichaelcollege.nl) openstaan voor het aanmelden van nieuwe commissieleden, voor schooljaar 2011-2012. Spectra is weer op zoek naar enthousiaste leerlingen die iets extra’s willen betekenen voor school. Dit betreft dus niet de leerlingen die denken dat ze via commissies gratis een feest binnenkomen, want die vallen toch wel door de mand als ze moeten opruimen. Nee, we zoeken naar leerlingen die van aanpakken weten. Natuurlijk verwachten we niet dat iedereen die zich aanmeldt al van alles kan en alles al weet over de buitenschoolse activiteiten. De meeste kennis zal je pas opdoen als je in de praktijk bezig bent. We vragen bij spectra niet van je dat je het ABN spreek of dat je foutloze teksten kunt schrijven. Ook hoef je niet van te voren al alles over draaiboeken, pr en financiën te weten. Dit jaar zullen we er dus strenger op letten dat de leerlingen echt komen om te organiseren en niet alleen om rond te hangen. Als je aanwezig bent om iets op te bouwen of af te breken dan betekend dit dat je de handen uit de mouwen steekt. Dat we streng moeten zijn bij de selectie van spectraleerlingen betekent niet dat het slecht gaat met spectra. We willen alleen op dit punt even het één en ander aanscherpen. Er zijn namelijk zoveel talentvolle leerlingen op deze school en die willen we graag een kans geven. Naast de ‘vaste commissiekrachten’ probeer ik altijd ‘losse leerlingen’ te spotten die af en toe iets willen doen. Voor volgend jaar ben ik alvast op zoek naar leerlingen die willen helpen bij het kerstproject, en bij de reünie. De school bestaat volgend schooljaar namelijk alweer 55 jaar (17 september). Ben jij die briljante leerling die aula digitaal kan maken (zodat we een computer animatie kunnen maken met opstellingen van de verschillende activiteiten) of heb je een ander kwaliteit waarmee je de spectra- activiteiten nog leuker kan maken? Dan zoeken ik jou! Loop eens bij me langs in het spectrum of mail mij (
[email protected]) Ben je van plan je op te geven voor een commissie? Bedenk dan eerst even goed of je bereid bent om je echt voor 100% in te zetten. Dat we strenge eisen stellen betekent niet dat je je moet laten afschrikken: het is hartstikke gezellig bij Spectra! Wil je op de hoogte blijven van wanneer senses open is en wanneer en hoe laat de vrijdagavondactiviteiten zijn; follow me on Twitter @nicospectra Advertentie: Musical Footloose 28,29 en 30 april Kaartverkoop is al een paar weken open op https://senses.stmichaelcollege.nl Tot zover, Nico van Diepen
Social GSA op Open Avond Afgelopen Open Avond was de eerste keer dat we het bestaan van de GSA (Gay-Straight Alliance) konden tonen aan de ouders en mogelijk aanstaande leerlingen. Het was bijzonder om te zien hoe groep 8’ers en hun ouders reageerden op de boodschap dat we door middel van het zichtbaar en bespreekbaar van homoseksualiteit een veiliger klimaat proberen te scheppen waarbinnen onze gehele schoolpopulatie zichzelf kan en mag zijn – ongeacht zijn of haar seksuele geaardheid. De meeste ouders gaven aan het een goed initiatief te vinden. Opmerkelijk was dat sommige groep 8’ers wél het woord homo, maar niet het woord hetero kenden. Dit bleek als we deze leerlingen samen met hun ouders uitnodigden om de onderstaande puzzel op te lossen Hint: één van deze mensen is hetero. Kun jij raden wie? Het antwoord is te vinden in de volgende Zait! De GSA
WELKOM ,,Zo’n klas wil ik de hele week wel!” Woensdag 2 februari: vandaag hebben honderden groepers’8 hun eerste stappen gezet in het voortgezet onderwijs. Terwijl ze kennis maakten met ons ‘enorme school’ deed ik verslag voor de ZAIT! Turnen, shit! Tijdens de eerste ronde bezoek ik een gymles. Ik doe keurig mijn schoenen uit op de gang en open zo zacht mogelijk de deur. Meteen merk dat ik niet eens mijn best had hoeven doen om onopvallend binnen te sluipen. Twintig schreeuwende toekomstige brugpiepers overstemmen namelijk met gemak het kleine beetje geluid dat ik tijdens mijn entree produceer. Wat had ik dan verwacht?! ‘Wat een herrie zeg!’, roept Melinda Fennema. Gelukkig heeft ze de druktemakers binnen een paar seconden onder controle en ploffen ze neer op de grond. Terwijl ze in de kring zitten vertelt Melinda welke sporten voorbijkomen in het eerste jaar. Als ze het woord ‘turnen’ door de zaal klinkt laat een groot deel van de luisteraars een zachte ‘shit’ ontsnappen. Schaamtelijk Natuurlijk wordt er tijdens zo’n kennismakingsles in de gymzaal ook wat bewogen. De leerlingen worden opgedeeld in groepjes en voor sommige blijkt het toch wel erg spannend om nieuwe mensen te leren kennen. “Oh nee! Ik zit met allemaal vreemden”, wordt er gejammerd. “Ik zal jullie alvast uit jullie droom halen, als jullie hier op school komen dan kom je bij allemáál vreemden in de klas, eng hé!”, antwoordt Melinda hierop. Een paar minuten later hupst een twintigtal kikkertjes door de gymzaal. “Dit is zóó schaaaamtelijk!”, roept één van de meisjes uit. Ze had zich blijkbaar iets heel anders voorgesteld bij een estafette van middelbaar- schoolniveau. De tijd vliegt voorbij en al snel staan de groepers’8 alweer te trappelen bij de deur om naar de volgende les te gaan. Ik grijp mijn kans om ze een paar vragen te stellen,
in de hoop dat ze met een leuk, ZAIT!waardigantwoord komen. Bij het eerste meisje is het al raak! Als ik haar vraag of zij al zeker weet dat ze naar het SMC gaat kijkt ze me met grote ogen en aan en vraagt ze verbaasd “wat is SMC?” Pepsi reclame, altijd geliefd Ik verdenk Arjen van Ginkel ervan dat hij in de afgelopen vijf jaar nog nooit een kennismakingsles heeft voorbereid. Natuurlijk heeft hij wel een les gepland maar volgende mij is het echt al vijf jaar dezelfde: de Pepsi reclame. Ik geef hem groot gelijk want het is dan ook een succesformule blijkt vandaag maar weer. De grappen die hij maakte komen ook uit de oude doos. “Geen haar op m’n hoofd die daar aan denkt” en even later, “jullie zullen wel denken, war zegt hij nou weer, heeft helemaal geen haar op z’n hoofd!” En jahoor, het werkt. De jonkies liggen in een deuk. “Is dat echt zo?” Tijdens de derde ronde kom ik bij Nederlands de groep van Yvette tegen. Zij heeft de leerlingen de hele middag rondgeleid. Nu staat ze voor het bord om de scores bij te houden van de quiz die Bas Meijer heeft bedacht. De woordspelletjes gaan de kinderen opvallend makkelijk af en ik denk dan ook dat er volgend jaar wat moeilijkere woorden moeten worden bedacht. Na de les spreek ik één van de jongens uit de groep aan, Sam genaamd. Hij lijkt een beetje van z’n à propos. Ik vraag hem waarom hij zo kijkt waarop hij antwoord: “Meneer Meijer vertelde ons dat hij de eerste klas geen les geeft omdat hij die leeftijdsgroep niet aankan, is dat echt zo?” Ik schiet in de lach, “als hij het heeft gezegd zal dat wel zo zijn.” Arme Sam, je had z’n gezicht moeten zien. Het was een geslaagde middag. Ik hoop dat de leerlingen die al zeker wisten dat ze naar onze school komen nu nog blijer zijn met hun keuze en dat de twijfelaars over de streep zijn getrokken. Complimenten voor Beatrice van de Lubbe die deze middagen altijd goed in elkaar weet te zetten. Natuurlijk moet ik niet vergeten om onze medescholieren te bedanken die de aanstaande bruggers deze middagen hebben begeleid. Dan grijp ik meteen mijn kans om een complimentje van haar groep aan Yvette door te geven: “Ze deed het echt leuk en heeft ons vertelt over de school.”
Leuke jongen Met hun cover van het nummer ‘Use Somebody’ lieten de piepjonge talenten van ‘Never Alone’ het SMC kennis maken met ‘het Justin- Bieberverschijnsel”. Dit houdt in: gillende meisjes, meisjes die hysterisch naar voren rennen en nog meer gillende meisjes die schreeuwen ‘we love you!’ ZAIT! stelde tien vragen aan Yorne Dik, de leadzanger van de kersverse band! Hoe lang is Never Alone al samen? Ons bandje is ontstaan net voordat bekent was dat Michael Talent kwam. Waar kennen jullie elkaar van? Ik ken Bram en Max van onze accentmodule muziek. Teun is de broer van Bram en daar ken ik hem dus van. Hoe lang zing je al? Ik zing al zes jaar, maar pas sinds misschien één jaar zing ik ook voor publiek. Van wat voor soort muziek hou je? Ik hou veel van pop muziek. Ik speel veel verschillende nummers, vaak is dat vooral bekende top40 muziek. Hoe vind je het om mee te doen met de musical? Ik vind het leuk, omdat ik ook een best wel grote rol heb! Het is gewoon heel gezellig met iedereen en dat werkt ook een stuk makkelijker. Wordt je al veel lastig gevallen door meisjes die je leuk vinden? Nee eigenlijk niet. Ik heb trouwens al een vriendin. Hoe vaak hadden jullie geoefend voor Michael Talent? We hebben in totaal zes keer geoefend. Jullie zagen er niet echt zenuwachtig uit tijdens het optreden. Waren jullie dat wel? Ik weet niet hoe het met de andere jongens zat maar ik was in ieder geval wel heel erg zenuwachtig. Het begon wel pas toen we het podium op liepen. Tijdens het zingen begon ik echt helemaal te trillen echt heel eng. Wie heeft jullie bandnaam bedacht? Ik. Bram en ik zaten maar namen te bedenken en toen dacht ik aan hoe goede vrienden we zijn en dat we elkaar niet in de steek laten en toen kwam ik op 'never alone'. Hoe ziet de toekomst van Never Alone eruit? We gaan gewoon door met muziek maken en hopelijk kunnen we er later iets mee gaan doen en dan misschien toeren want dat lijkt ons wel heel erg stoer.
Meer van Yorne? Kom naar Footloose!
Goed idee Wil je een keer iets anders dan de H&M, de Men at Work of de Bershka? ZAIT! maakte voor jou een tripje naar Amsterdam, bezocht daar de beroemde ‘Negen Straatjes’ en vond daar een heleboel andere leuke en vooral bijzondere winkeltjes.
Start je in het centrum dan ben je vlakbij de 9 straatjes waar de drie hoofdgrachten, Herengracht, Keizersgracht en Prinsengracht, door, je raadt het al, 9 dwarsstraatjes met elkaar zijn verbonden. De namen van de straatjes herinneren onder andere aan sterke werklieden die zich bezighielden met de bewerking van huiden voor de leerindustrie. De middeleeuwse historie en de moderne tijd zijn hier afwisselend te vinden; van ambachtelijke kaaswinkel naar modern interieur je vindt het hier allemaal heel dicht op elkaar. Buiten de gekke kleine pandjes en smalle straatjes bevinden zich hier een hoop interessante winkels. Ben je creatief aangelegd en hou je ervan om zelf sieraden te maken? Dan is Beadies de perfecte winkel voor jou. Je vindt er de mooiste kralen en het is absoluut het schattigste winkeltje van Amsterdam. Ben je opzoek naar een originele/vintage outfit? Stap dan eens binnen bij de ‘Zipper’ of bij de ‘Episode.’ Heb je nou geen tijd of zin om de negen straatjes in te gaan, dan kun je ook een leuke look scoren bij de ‘Monki’.
Story In ‘Zait’ kan iedereen schrijver zijn. Parijs Nachtelijke tocht. Mijn vriendinnen vullen stoelen ergens achterin waar voor mij geen plaats meer is. Ik word dus min of meer gedumpt, maar of ze zich daar druk om maken, daar twijfel ik aan. Mooie vriendschap. Mara kijkt me af en toe vol medelijden aan, alsof ze zich zo kan verontschuldigen. Ze meent er niets van, dat weet ik. Misschien voelt ze zich een beetje schuldig, maar als ik zie hoe lekker zij mee zit te brullen met Chris Brown sluit ik die optie. Al mijn vriendinnen houden van CB. Nu nog wel, weten zij veel dat hij een paar jaar later besluit om Rihanna een kopje kleiner te maken. Maar oké, ze houden dus van hem. Dat betekent dus ook automatisch dat ik naar hem luister. Met tegenzin. Eigenlijk vind ik alleen ‘with you’ mooi, maar daar zeg ik niets van. Over mijn plaats. Waar ik me bevind. De meeste beenruimte is hier. Ik zit met mijn benen omhoog. De voorkanten van mijn Diesels steken tussen twee spijlen en mijn hoofd leunt ergens halverwege de stoel. Omdat ik half naar beneden ben gezakt vormt mijn haar een soort van waaier om mijn hoofd heen. Lekker charmant. Naast mij zit Rahim. Zijn bruine ogen staan ernstig zoals altijd. Hij lijkt zich af te sluiten van de wereld. Ook zoals altijd. Altijd was ik er serieus van overtuigd dat hij niet kon praten. Al twee jaar zat ik bij hem in de klas en ‘rien’ wist ik van hem. De woorden die een normaal persoon zou delen met zijn omgeving, zijn voor hem slecht voeding voor zijn eigen ik. Cogito ergo sum. Maar dat was volgens mij dan ook alles. Constant dacht ik ‘hij bestaat ja maar meer dan dat ook niet.’ Dat ik me vergiste, daar kwam ik twee maanden geleden achter. Mijn lerares Frans was op een dag met het volstrekt idiote plan gekomen om een proefwerk te maken in tweetallen. Erg bizar. Maargoed, drie keer raden wie mijn partner was geworden. Juist, niet Rahim. Ik moest met Matthijs, de grootste ramp met Frans uit ons hele jaarlaag. Hij wist na drie jaar nog net hoe hij moest zeggen waar hij woonde en daar bleef het dan ook bij. Rahim had met zijn partner, ook al zo’n meesterbrein in de Franse taal, aan de tafel achter mij gezeten. De samenwerking tussen Matthijs en mij was nogal eenzijdig. Ik had nagedacht en geschreven, hij had geprofiteerd. Halverwege de toets was ik vast gelopen en had ik besloten er toch maar een trio van te maken. Ik had me omgedraaid en op Rahims blaadje gegluurd. Toen ik een stiekem glimlachje over mijn gezicht had laten gaan had hij ook gelachen. Ik moet hem erg verbaast aan hebben gekeken want hij stond gelijk weer in zijn serieuze modus. Geen probleem. Ik had hem laten lachen en daar ging het om. Hij had gevoel! De dagen daarna praatte hij tegen me. Het begon met een voorzichtige ‘hee’ in de gang en aan het eind van de week sprak hij zelfs hele zinnen. Vraag me niet waarom ik de uitverkorene was, maar het zij zo. Dat was dus twee maanden geleden. Nu zijn we vrienden. De stille jongen en het drukke meisje. Een vreemde combinatie. Misschien komt het omdat we er al snel achter kwamen dat we over veel dingen dezelfde mening hebben. Meer waarschijnlijk komt het doordat we zo verschillend zijn. We vullen elkaar aan en ik ben er zeker van dat het wondermiddel is van onze vriendschap. Donker en licht. Hij gelooft in Allah, ik ben van God los. Ik ben Nederlandse, hij is Afghaan. Ik heb een Ipod, hij een MP3. Hij denkt, ik zeg. Ga zo maar door.
Ik merk dat hij af en toe stiekem naar me kijkt. De slechte spion. We praten niet, want we hebben geen onderwerp. Hij zegt ‘domme praat is nutteloze praat’, en daar ben ik het mee eens. Bovendien zijn we allebei vreselijk moe. Inspiratie. Ik open mijn schrijfboekje en zoek een pen in het voorvakje
van mijn tas. Zeker een kwartier lang uit in mijn gevoel. Als ik tevreden ben, verstop in mijn schrijfsels weer. Het is opeens vreselijk koud geworden. Ik ril. Als antwoord op mijn ergernis aan de temperatuur slaat Rahim een arm om mij heen. Ik glijd met mijn hand tussen onze stoelen. “Klik, klik.” Bevrijd van beperkingen. Ik schuif dichter naar hem toe en hij zucht. “Ik ben zo moe”, mompel ik tegen hem. “Je kan slapen”, zegt hij zachtjes terug, “ik waak over je.” Ik sluit mijn vermoeide ogen en merkt dat ik meteen weg zak. “Wacht even, je mag nog niet slapen” “Mm, hoe bedoel je?” “Bidden, ik moet even voor je bidden.” Ik lach, hoe typisch. Ik luister aandachtig naar zijn woorden. Natuurlijk begrijp ik niets van het Arabisch, maar ik probeer hem te volgen. Hij is klaar. “Ga maar slapen”, hoor ik hem nog. En dan ben ik weg. Opgezogen door mijn dromen. Als ik wakker wordt lig ik met mijn hoofd in zijn schoot. Onder mijn hoofd ligt zijn jas. De schat. Mijn nek doet pijn en het voelt alsof ik wel een hele dag heb geslapen. Voorzichtig kom ik omhoog zodat ik Rahim niet laat schrikken. “Goedemorgen”,begroet hij mij. “Waar zijn we”, vraag ik. “Net over de grens, we moeten nog anderhalf uur.” Ik kijk langs hem heen naar buiten. Dan schrik ik. Ik wijs naar mijn schrijfboekje dat hij in zijn hand heeft. “Sorry, ik was gewoon nieuwsgierig”, verontschuldigt hij zich. “Het geeft niet”, antwoord ik. “Jawel, ik had het niet moeten doen. Het is privé.” Hij geeft me het boekje terug. We zijn weer stil. Ik schaam me een beetje, omdat hij een kijkje heeft genomen in mijn gedachten. Hij schaamt zich om diezelfde reden. Ik zit het laatste stuk naast Mara. Ze heeft een plek naast haar vrij weten te krijgen. Om vier uur komen we aan bij school. Zodra de bus tot stilstand komt stormt iedereen naar buiten. Ik loop naar mijn ‘oude’ stoel om mijn rugtas te pakken, Rahim is al uitgestapt. Ik speur naar hem tussen mijn klasgenoten die hun ouders om de nek vallen. Kansloos, hij is weg. Een bedroevend afscheid. Thuis duik ik meteen mijn bed in. Ik heb een hoop slaap in te halen. Het lukt me niet. Hoe stijf ik mijn ogen ook op elkaar druk, telkens gaan ze weer open. Ik tast met mijn hand in mijn rugzak op zoek naar afleiding. In plaats van mijn fotocamera vinden mijn vingers iets anders. Een onbekend object. Een brief. Ik knip mijn bedlampje aan. ‘Voor doornroosje. x R.’ In Rahims zijn bekende handschrift staat iets dat lijkt op een songtekst. Een mooie. Het gaat over mij. “Ik heb zijn telefoonnummer, ik moet hem smsen”, besef ik me. “dankje” volstaat. Verzenden. Binnen een minuut gaat een communicatie alarm. “Alsjeblieft”. Ik lach. Weinig woorden. We vallen in slaap. Hij is zijn flat. Ik in mijn rijtjeshuis. Verschillen sieren ons, maar wij delen liefde voor hetzelfde en dat is misschien nog wel mooier. Gelukkig maar, want ik begon al te denken dat Rahim en ik per ongeluk vrienden waren geworden.
Gespot
Vreselijk hard lerende voor SE week numero 2
Lullig: het zal je fiets maar zijn!
Vuilnisruimers: kinderarbeid
Vandalig
Dat mag niet hè
Lekker kontje
Wie aapt wie na? V.l.n.r.: André Kok, Joël, Adil, Niek, Semih, Hessel, Niels, David.
Dit kan niet fijn zijn geweest
Betrapt: hangend, lekker gevaarlijk. Dit is niet oké
A special thanks to Mandy & Dylon
Quotes Leerlingen Janiek Vreeken tegen Nienke Buur: “Waarom ben ik jouw vriendin? Ik vind jou niet eens aardig!” Janiek Vreeken: “Ik hoop dat ik ooit nog een keer een aap mag vasthouden.” Mr. van Ginkel (vol verbazing): “Dat is natuurlijk die Rode Vloed (over het communisme).” Megan van Wees:”Gadsie! Bij rode vloed denk ik aan iets heel anders!” Mr. van Ginkel:”Het zaad van het nationalisme was toen verspreid.” Noor Smits:”Ieuw! Zaad!” (soms heb je van die momenten dat alles opeens een andere betekenis krijgt. Helaas voor meneer van Ginkel viel dat moment precies in zijn les.) Noor Smits: “Breck and Bedfast” (een o-zó- bekende) Daniëlle Man: Toen meneer Vredevoort een keer tijdens de les een beetje hulpeloos met zijn armen stond te zwaaien, riep zij enthousiast en vol medelijden:“Free hugg?”
Lisa van Tongeren: “Ah! Dat is een goeie quote!” Yorne Dik:”Huh, wat is een kloot? Lisa: Neehee, een quote! Janiek Vreeken tegen Daan Koning: “Ik ga niet naast jou lopen want jij hebt ook een bril en dat ziet er raar uit.” Tessa Mendel: “Er komt altijd zo’n rare vrouw aan de kassa met zwerverskleren aan. Ze ziet er heel vies uit en dan koopt ze allemaal van die zwerversdingen.” Rest: “Zwerversdingen?” Tessa: “Ja, gevulde koeken enzo..” Mr. Koolstra: “Ik geef jullie veel vrijheid.” Esmée Mauer: “Nou daar kan ik dus niet mee omgaan.” Mr. Koolstra: “Oh nee! Al mijn vooroordelen sneuvelen. “ Tot grote schrik van de examenklassen zijn de herkansingen van SE-periode 2, in de volgende SEperiode. Uit deze reacties bleek dat het gros van de leerlingen het daar helemaal niet mee eens is: Lisa van Tongeren: “Welke gestoorde idioot heeft dat bedacht!” Inez Heijne: “Echt! Wat een kut school zeg!”
Janiek Vreeken: “Ja dag! Flikker op!” Mr. Vredevoort: “Wie is er al achttien?” Nienke Buur: (vol trots) “Ik!” Mr. Vredevoort: “Dan ben je zeker net achttien toch?” Nienke: “Nee joh, al jaren.” Mr. Vredevoort: “Janiek, zie je hier een negatieve of een positieve terugkoppeling?” Janiek Vreeken: “Nee.” Mevr. van Bentum: “De vrouw zat vroeger gewoon thuis, deed het huishouden en ze zorgde voor de kids. Als papa dan thuis kwam stond ze met zijn pantoffeltjes klaar en het eten stond al op het fornuis te pruttelen…” Hessel van Vliet: “Oh man, waar is het fout gegaan! “ Even later….. Mevr. van Bentum: Nou toen kwam dus de pil en het condoom. En daar is het dus fout gegaan voor de mannen. Vrouwen kregen een vrijer seksueel moraal.” Hessel van Vliet: “Ooo, dan klinkt het meteen een stuk minder vervelend.” Mevr. van Bentum: (over cognitieve binding, de toegang tot kennis) “Je moet bijvoorbeeld weten wat je moet regelen als er iemand uit je familie overlijdt.” Chantal Schoen: “ Nou die stop je toch gewoon onder de grond.” Koen Wieringa: “Mag ik misschien zo’n literatuur boek mee? Dan kan ik die opdracht over Paal Pietjes maken.” (Ik geloof dat hij Piet Paaltjens bedoelde) Lisa van Tongeren: “Waarom krijg jij nou zomaar vijf euro van haar?” Maurice van Dorst (brugklasser!!): “Ja..(lacht) Gisteravond hè. Martijn Ricken: “Maar het CDA is toch niet echt christelijk?” Mevr. Bentum: “Nou... Christen Democratisch Appèl...” Denise Muis: "Sommige mensen lijken op dieren. Mevrouw Munsterman lijkt écht op een antilope. Als ze nadenkt denk ik: 'ja!' Terwijl ik helemaal niet weet hoe een antilope eruitziet." (Mandy&Marijke op weg naar de les...) Marijke Stor: “Mandy kom, we have the best vak ever!” Dylon Cai: "Volgens mij komt er een wintersportversie van 'Oh Oh Cherso' binnenkort" Denise Muis: "Ja, 'Oh Oh... SNOW!"
Pwskoorts Het Profiel Werkstuk: alleen het woord al kon bij sommige leerlingen zorgen voor klotsende oksels. Dat was een maandje geleden. Inmiddels zijn de (soms gigantisch dikke) verslagen ingeleverd en zijn de begeleiders bezig met het beoordelen van ons levenswerken. ZAIT! heeft voor de PWS’ers een pagina vrij gemaakt zodat zij hun grandioze ideeën met het hele SMC kunnen delen! Megan van Wees “Het lijkt me super om later cabaretière te zijn.” Begeleider: Dhr. Auerbach Cijfer: Nog niet terug Tevredenheid: Tot nu toe wel, maar ze is nog niet klaar “Ik heb onderzocht hoe je een goede cabaretvoorstelling maakt, daarna heb ik het zelf gedaan. Ik houd erg van cabaret en het leek me leuk om daarom zelf een cabaretvoorstelling te schrijven. Het lijkt me super om later cabaretière te zijn. Het lukte heel lang niet om antwoorden te vinden op mijn onderzoeksvragen, gelukkig waren uiteindelijke 5 cabaretiers bereid om mijn vragen te beantwoorden, één van hen heeft me zelfs uitgenodigd voor zijn eigen voorstelling. Lief! En ik kreeg maar geen inspiratie voor mijn eigen cabaretvoorstelling, maar dat is uiteindelijk helemaal goed gekomen. Ik weet het niet precies hoeveel tijd ik erin heb gestoken, maar in ieder geval heel veel! Gelukkig vond ik het erg leuk om te doen (het meeste dan...)” Daimi Koene “Scholieren van onze school hebben hun geldzaken goed op een rijtje” Begeleider: Dhr. Ruigrok Cijfer: 8,9 dus afgerond een 9! Tevredenheid: Jazeker! Maar ben ook vooral blij dat dat klaar is! Tijd(besteed aan het werkstuk): zo'n 80 uur (maar voor m' n gevoel veel langer haha) “Mijn onderwerp is: 'Jongeren en schulden'. Ik heb hierbij gekeken naar hoe het komt dat de jeugd van tegenwoordig steeds meer te maken krijgt met schulden. Ik heb gekozen voor een vergelijkend onderzoek: heb de resultaten van de enquete van het NIBUD (site die zich bezig houdt met het voorlichten van mensen over geldzaken) vergeleken met resultaten die bleken uit de enquête die ik op het St. Michael College heb afgenomen. Dus ik heb de beide uitgaven en inkomstenpatronen met elkaar vergeleken (vb. hoeveel zak- en kleedgeld jongeren krijgen, hoeveel er in komt door een baantje, maar ook hoeveel er weer uitgaat aan vb. roken, benzine voor de scooter, kleding en een mobieltje). En wat bleek? De scholieren van onze school hebben hun geldzaken goed op een rijtje, beter dan de gemiddelde jongeren! Het was ergens in mei, vorig jaar dat ik mijn plan heb bedacht. Dat was dus nog in de 5e. Ik zat in de tuin na te denken over een geschikt onderwerp toen mijn gedachten afdwaalden naar het programma 'Een dubbeltje op zijn kant' waarin mensen worden geholpen om hun schulden weg te kunnen werken binnen een aantal jaar. Toen bedacht ik me; hoe kan het toch dat mensen vaak te maken hebben met schulden? vanuit die gedachte heb ik mijn idee steeds specifieker en duidelijker kunnen uitwerken in het onderwerp van mijn pws: Jongeren en schulden.
Ik denk dat iedereen wel te maken krijgt met tegenslagen tijdens het maken van zijn/haar pws, dus die had ik ook zeker! Het begin is meteen al moeilijk; als het idee geboren is, moet het nog concreet worden gemaakt. Dan is de vraag: waar moet je beginnen? Gelukkig kan je altijd hulp vragen bij de begeleider, die altijd een afspraak met je wilt maken.” Mike de Haan “We wilden iets met gitaren en met natuurkunde” Begeleider: Bart van Dalen Cijfer: 8 Tevredenheid: “Deels, ik ben blij dat we uiteindelijk een goed cijfer hebben gekregen, alleen vond ik het jammer dat we door de meetfouten uiteindelijk geen goede conclusies hebben kunnen trekken.” Tijd: 115 uur “Ik heb samen met Maarten Ottenhof onderzocht of de frequentie van een snaar wordt beinvloed door de temperatuur en hoe de massa van de snaar dit beinvloed. Om dit te kunnen bepalen hebben we een proefopstelling gemaakt waar de lengte en de spanning van de snaar constant zijn, de snaar verhit wordt d.m.v. elektriciteit en de frequentie werd gemeten door een oscilloscoop. We hadden allebei een plan om iets met gitaren te doen en iets met natuurkunde. Omdat het voor natuurkunde noodzakelijk is dat je iets onderzoekt door metingen, wilden wij iets aan snaren meten. Uiteindelijk zijn wij met hulp van Bart en Dirk v/d Meij op dit onderwerp gekomen. Ja natuurlijk hebben we ook wat tegenslagen gehad. Onze proefopstelling bleek op wat fouten te hebben waardoor we erg grote meetfouten kregen als de temperatuur van de snaar erg hoog werd. Hierdoor hebben we ook niet echt goede conclusies kunnen trekken. Ook hadden we problemen met de temperatuur van de snaar bepalen, wat we uiteindelijk hebben opgelost door een stukje tin op de snaar te smelten en tussen het smeltpunt van tin en het wattage waarbij de tin smelt en de kamertemperatuur een rechte lijn te tekenen. Hierdoor konden we de temperatuur toch grof benaderen.”
Dylon Cai “Komt dat allen zien op 28, 29 en 30 april!” Begeleider: Dhr. Auerbach Cijfer: Nog niet gehad Tevredenheid: Dat komt pas als de voorstellingen zijn geweest Tijd: Laten we het daar maar niet over hebben, alleen het schrijven van het script (van zowel Legally Blonde als Footloose) heeft al meer dan 80 uur gekost... “Samen met Janiek Vreeken regisseer en produceer ik de schoolmusical Footloose! Vlak voor de meivakantie vorig schooljaar zijn we begonnen. We waren erg optimistisch door het mooie weer op dat moment, want we hadden toen nog geen idee hoeveel werk het eigenlijk zou zijn. We hebben absoluut veel tegenslagen gehad, zelfs meer tegenslagen dan ons lief zijn. Gelukkig hebben we ook dit jaar weer een ontzettende leuke, lieve en gezellige cast: dat maakt een hoop goed! Om even een paar tegenslagen te noemen, allereerst zouden we een andere musical doen, namelijk Legally Blonde. De hele meivakantie lang zijn we bezig geweest met een script voor die musical, maar helaas bleek Legally Blonde te hoog gegrepen. Hierdoor moesten we op korte termijn op zoek naar een alternatief. Dit werd uiteindelijk Footloose, maar dat betekende dat we opnieuw zélf een script moesten schrijven. We konden namelijk niet aan een script komen voor deze musical. Dit heeft van ons en onze musicalcrew heel wat creativiteit en inspiratie vereist, hopelijk wordt het verhaal een beetje leuk gevonden! Een andere tegenslag waarmee we te maken kregen was de muziek: van een groot deel van de nummers konden we geen instrumentale versies krijgen! Uiteindelijk heeft de zangleraar van een castlid de muziek ingespeeld op de piano voor ons, dat is onze redding geweest! Verder hebben we ons ongelofelijk vergist in de hoeveelheid werk en discipline die het vereist om een schoolmusical neer te kunnen zetten. Toen Arianne Landheer het voorgaande jaren deed, leek het haast vanzelf te gaan. Helaas is niets minder waar!”
Robin de Vries “Roeien met de riemen die je hebt..” Begeleider: Dhr. Van Dalen Cijfer: 8 Tevredenheid: Zeer tevreden Tijd: 78 uur
Mijn profielwerkstuk gaat over de overeenkomst tussen kosmische straling en het weer. Via de deeltjesdetectoren op het dak van het SMC kun je meten hoeveel deeltjes er binnen komen en dit vervolgens vergelijken met de gegevens van het weerstation dat ernaast staat. Uiteindelijk heb ik ‘ontdekt’ dat des te hoger de luchtdruk is, des te minder deeltjes de aarde raken. Toen ik in de derde of vierde klas samen met iemand het weerstation op het dak geplaatst had, stond al haast vast dat ik er iets mee ging doen. Om een aardige analyse te doen, had ik gegevens nodig van een lange periode. Helaas lukte het het weerstation niet om langer dan 3 dagen te werken. Uiteindelijk had ik de gegevens van 1 maand, maar enkel de luchtdruk. Oplossing? Roeien met de riemen die je hebt.. Jaa ik ben zeker tevreden. Ik heb iets ontdekt, en dat had ik aan het begin echt niet verwacht. Het is fijn als je na vele metingen een uitkomst krijgt. Marijke Stor “In eerste instantie was het onderwerp van mijn pws een grapje” Begeleider: Mr. Auerbach Cijfer: 10 Tevredenheid: Heel erg tevreden Tijd: Heel veel tijd! Ik weet niet precies het aantal uren, maar omdat ik het een leuk onderwerp vond, heb ik er aardig wat tijd in gestoken. Het onderwerp van mijn PWS is 'politieke partijen'. Ik heb literatuur-, en praktijkonderzoek gedaan. In eerste instantie was het onderwerp van mijn PWS een grapje. Ik had bedacht dat ik in mijn eigen politieke partij op wilde richten en had al mijn vrienden al tot minister benoemd. Later besloot ik dat het eigenlijk wel een leuk onderwerp was voor een PWS 'een eigen politieke partij oprichten'. Vervolgens heb ik rond dit onderwerp de rest van mijn PWS verzonnen. Ik heb tijdens het maken van mijn PWS niet veel last gehad van tegenslagen. Het enige vervelende was dat de PVV niet wou meewerken aan mijn PWS. Ik heb ze gemaild (20x), gebeld, getwitterd, maar niets hielp. Ik ben heel erg blij met het eindresultaat. Ik heb alles gedaan wat ik had willen doen en het is precies geworden zoals ik wilde.
Helpt
10 x
lekker zelfverzekerd
Het is zo makkelijk gezegd hè: ‘wees gewoon jezelf en dan voel je je het best’. Maar in ‘echt’ is het zo simpel nog niet. ZAIT! helpt jou om het beste in jezelf naar boven te halen, en nog belangrijker, om daar trots op te zijn.
NOTEER. Maak aan het einde van iedere week een lijstje met positieve dingen die je hebt meegemaakt/ gedaan. Je zult zien dat het er meer zijn dan je zelf denkt. Zo kan bijvoorbeeld het openhouden van de schooldeur voor een medescholier al iets zijn waar je je goed over zal voelen.
ACCEPTEER. Probeer zelfverzekerd te reageren op complimentjes en ontdek zo dat je je helemaal niet ongemakkelijk hoeft te voelen als je vrienden zeggen dat je vette schoenen draagt.
RECHTOP. Loop, zit en sta rechtop. Zelfverzekerd zijn is één ding, maar er ook zelfverzekerd uit zien, dat is nog een kunst. Als je uitstraalt dat je tevreden bent met jezelf stappen andere mensen makkelijker op jou af. Let er ook op dat je een open houding hebt.
VERGELIJK NIET. Niet iedereen is hetzelfde, zo zit de wereld nou eenmaal in elkaar. Gelukkig maar want dat zou verschrikkelijk saai zijn. Probeer dus niet steeds te kijken naar hoe andere mensen eruit zien. Hoe meer je jezelf met anderen vergelijkt, hoe meer verschillen je zult zien die invloed hebben op jouw zelfvertrouwen.
WEES OPEN. Bij een open houding hoort een open karakter. Sluit jezelf dus niet op maar praat met mensen. Als je spontaan bent kom je ook zelfverzekerd over. Dit betekent natuurlijk niet dat je allemaal onzin moet gaan uitkramen alleen maar omdat je wat moet zeggen.
GENIET. Hou kleine geluksmomentjes vast en geniet er optimaal van. Als dingen goed zijn gegaan of als je er tevreden mee bent wees daar dan ook trots op. Herinneringen aan dit soort gebeurtenissen kunnen later het perfecte medicijn zijn tegen een dipje zit. WEES JEZELF. Het is natuurlijk lastig om altijd jezelf te blijven. Toch is het van groot belang dat je altijd onthoudt wie je diep van binnen bent. Maak lekker je eigen beslissingen en kies lekker zelf je kleding uit. Je zult zien dat het prettig voelt.
ERKEN JE ANGSTEN. Iedereen heeft te maken met angsten. Je bent bang voor de toekomst, het onbekende, dingen die fout kunnen gaan en dingen die jij fout zou kunnen doen. Probeer je angsten te ontdekken en ze te erkennen. Accepteer dat je angst voelt, maar laat je er niet door belemmeren.
ACCEPTEER GEEN SHIT. Oftewel laat niet over je heen lopen. Als jij het ergens niet mee eens ben, zeg dit dan. Er is geen reden dat je gemene mensen moet tolereren.
STEL UITDAGENDE DOELEN. Je doelen moeten natuurlijk nooit veel te hoog gegrepen zijn, maar wanneer je de lat hoog legt voor jezelf voelt het extra goed als je het doel dan ook echt bereikt heb. Zoek die uitdagingen dus op maar wees wel realistisch.
Vriendenboek
Footloose de swingmusical! Donderdagmiddag 23 september stonden er meer dan 100 SMC-ers in de rij voor de benedengymzaal: allemaal deden ze auditie voor de nieuwe schoolmusical Footloose. Inmiddels zijn we een halfjaar verder en begint het verhaal vorm te krijgen. Op donderdagmiddag en soms zelfs op zondag wordt er volop gerepeteerd. Over een maand is het dan eindelijk zover: 28, 29 en 30 april wordt de musical Footloose opgevoerd voor publiek! Het verhaal Footloose vertelt het verhaal van een jongen, Ren McCormack, die vanuit de grote stad met zijn moeder naar het kleine dorpje Bomont verhuist. In het dorp wordt de scepter gezwaaid door de dominee die het gehele dorp in zijn ban heeft. De kerk heeft namelijk zo’n belangrijke status dat de dominee de wet bepalen kan. Dit tot grote frustratie van de jeugd, want moderne muziek draaien en dansen is nu verboden. En waarom? Enkele jaren geleden is er een ongeluk gebeurd waarbij vier jongeren, op de terugweg van een groot dansfeest, het leven verloren. Ren probeert z’n leven inhoud te geven in het ingezakte stadje en gaat de strijd aan met de dominee voor zijn eigen vrijheid en die van zijn nieuwe vrienden op school. Tenslotte wordt hij ook nog eens tot over zijn oren verliefd op de dochter van de dominee… Footloose, de swingmusical over een groep vastberaden jongeren die een ware revolutie van de grond proberen te krijgen! Inmiddels is de online kaartverkoop al gestart op https://senses.stmichaelcollege.nl/musical/ Kaarten zijn te koop voor € 6,- per stuk Zaal open: vanaf 19.30 uur Aanvang: 20.00 uur Wees er snel bij, want OP = OP
Talent
paar dagen van tevoren mee bezig.” 3. Krijg je bij je club te maken met strenge regels, bijvoorbeeld wanneer en of je op vakantie mag en wat je eet? “Ja zeker, er zijn genoeg regels van geen vet eten tot geen oorbellen en petjes, hardloopschema's voor in de zomer het lijkt net school haha allemaal regels en huiswerk, maar dan leuker!” 4. Lukt het je goed om je sport te combineren met school en hoe zorg je ervoor dat je goede resultaten blijft halen? “School, het blijft altijd lastig om het te combineren gelukkig helpt me moeder mij veel met plannen. me resultaten zijn verschillend, af en toe goed af en toe slecht, maar ik zorg er wel voor dat ik over ga. School gaat tenslotte voor.”
Meet: Rik Remmelzwaal Het is één van de grootste jongensdromen: profvoetballer worden. ZAIT! stelde wat vragen aan iemand die hard op weg is om deze droom waar te gaan maken! 1. Sinds wanneer voetbal je bij Volendam, hoe ben je daar terecht gekomen en waar voetbalde je eerst? “Ik voetbal bij Volendam sinds dat ik in de eerste kwam, dit is nu me 4de jaar. Ik voetbalde eerst bij V.V. Jisp, veel mensen daar zeiden dat ik hogerop moest zoeken, dus ging ik naar Fortuna. Ik speelde daar 1 jaartje en werd meteen gescout voor Fc Volendam.” 2. Hoe vaak per week train je en hoeveel uur per week ben je in totaal ongeveer kwijt aan voetbal? “Ik train 4 keer in de week anderhalf uur, op zaterdag speel ik een wedstrijd en af en toe op woensdag. In totaal ben ik voor een training met reistijd ongeveer 4 uur kwijt en voor een wedstrijd wel een halve dag maar mentaal ben ik daar al een
5. Heb je wel eens momenten dat je spijt heb dat je zoveel tijd besteed aan sporten/ mis je wel eens leuke dingen die je wel had kunnen doen als je niet bij Volendam had gespeeld? “Nee, zeker niet, ik ga ook gewoon uit, soms moet ik wel is feestjes overslaan, maar dat vind ik niet erg. Met Volendam heb ik ook genoeg leuke dingen zoals toernooien en dergelijke.” 6. Zie je een leven als profvoetballer voor je? “Ja natuurlijk ik leef er al me hele leven naar, ik pas me leven er voor en me ouders ook. Ik blijf vechten tot ik het red!” 7. Wat is je favoriete club? En wie vind jij de mooiste voetbalvrouw? Ik heb niet per se een favoriete voetbal club ik geniet van verschillende clubs hoe ze voetballen en hoe de sfeer daar is. Mijn mooiste voetbalvrouw is mijn eigen meisje Caylee Nielen.
News “Never Alone” maakt meisjes gillend gek Jonkies stelen de show op succesvolle eerste editie van Michaël Talent
Vrijdagavond was het dan eindelijk tijd voor de eerste editie van Michaël Talent. Alle SMC’ers, zowel leerlingen als personeelsleden, kregen de kans om hun talent te laten zien op het toneel. De vrijdagavondactiviteit, georganiseerd door Inez Heijne en Pelle Groot (voor hun Profiel Werkstuk), was een groot succes. De show werd gepresenteerd door Welmer Laan en Gilberto Tevreden, die later ook nog zijn kunsten liet zien. Veel verschillende acts kwamen voorbij. Zo waren er dansers, zangers, en instrumentalisten. Yaël ….. deed met haar ‘Ave Maria’ de zaal stilvallen en een groep havo-vijf leerlingen wist het publiek te verassen met een heleboel onderzeese gezelligheid. Er kwam een hele mooie versie van Warwick Avenue voorbij en het demoteam danste natuurlijk de sterren van de hemel. De jongens van BSM
verzorgden met hun WDC (Wormer Dunk Crew) ongetwijfeld het meest originele optreden. Zij toverden het podium om in een gymzaal en zo kon het publiek genieten van heel wat vette basketbalstunts. Iedere deelnemer kreeg een welverdiend applaus maar uiteindelijk was het een wedstrijd en dus moest er een winnaar aangewezen worden. In de categorie dans won het demoteam, en in de categorie zang ging de prijs naar “Never Alone”. De vier jongens uit dit bandje deden met hun cover van “Use Somebody” de harten van vele jonge meisjes smelten en ze waren dan ook zeer terechte winnaars. Gilberto Tevreden kreeg het hardste applaus en dus ontving hij de publieksprijs. Al met al was het een heerlijke avond dus Inez en Pelle mogen zeer trots zijn! Ik zeg: deze houden we erin!
Gossip Wist je dat…. ..Mnr. Vredevoort twee weken achter elkaar dezelfde kleding draagt als hij iets nieuws heeft gekocht. (Wij hopen voor de mensen die tijdens zijn les aan zijn bureau zitten dat hij hier ‘twee dagen’ bedoelde) ..Mnr. Auerbach zijn meteen zijn status en aanzien verliest als hij zijn overhemd uittrekt. ..Nico van Diepen denkt dat de musicalcast dit jaar de musical ‘Saturday Night Fever”speelt. ..Dit natuurlijk niet zo is. ..Mevr. van de Venne ‘a créé’ een nieuwe profvoetballer genaamd: Ronal Dino. ..Alledrie de namen van mnr. Auerbach bekend zijn. ..Hij namelijk Alexander Maurits Ronald heet! ..Michaël Talent een groot succes was. ..ZAIT! Inez Heijne en Pelle Groot willen complimenteren. ..Amber Dekker zonder te leren een 6.3 haalde voor haar AK Olympiade (applaus!) ..Mnr. Vredevoort zo trots op haar was dat hij haar een Mars uit de automaat wilde geven. Dit plannetje liep echter helemaal in de soep omdat de mars bleef hangen en Redder Jan nergens te vinden was. ..Wij hopen dat Amber uiteindelijk wel heerlijk heeft kunnen genieten van haar welverdiende lekkernij! ..Wij nog veel harder hopen dat Amber blij is dat haar naam nu eindelijk in de ZAIT! staat aangezien ze al heel lang probeert om een plekje te krijgen in onze schoolkrant. ..Mnr. Vredevoort SE’s leuk vindt! (Gadver!) ..Mevr. Van de Venne een nieuw stopwoordje heeft, namelijk: ‘absoluut’. ..Zij dit achter dit woordje graag andere serieuze woorden plak zoals, ‘dramatisch’, ‘vreselijk’ en ‘ernstig.’ ..Jasper Marcus in het Frans een stukje schreef over zijn vervolgopleiding, maar dat dit niet helemaal goed ging volgens mevr. Van de Venne. .. Jasper namelijk schreef: ‘Si j’ai reussi á mon bac……’(als ik geslaagd ben) en zij dit veranderde naar ‘J’espere reussir á mon bac.’ (ik hoop dat ik slaag) ..Wij bij ZAIT! dit best wel zielig vinden voor Jasper, aangezien zijn toestand al ‘absoluut ernstig’ is. ..Daan Remmelzwaal (ja de broer van!) door is naar de volgende ronde van de Biologie Olympiade! ..De voorstellingen van onze schoolmusical op 28, 29 en 30 april zijn!
Thanks for reading! Liselotte, Esmée, Lisa