De Palestijnse Stem Jaargang 1, nummer 3

De Palestijnse Stem

Jaargang 1 , nummer 3

Jaargang 1 - nummer 3 - juni 2015

Inhoud pg. 1. Colofon

pg. 2. Voorwoord

pg. 3. Amsterdam wil een stedenband met Tel Aviv

pg. 5. Hongerstaking: dagen zonder eten en vaak zonder drinken

pg. 7. Amsterdam en de stedenband met Tel Aviv - deel II

pg.10. Stedenband?

Hoofdredactie: Henny A.J. Kreeft

Eindredactie:

pg.11.

Overzicht

pg.13.

De Palestina Papers - deel 5: Bezet of niet?

pg.15.

Kort Nieuws I

pg.17.

De Palestina Papers - deel 6: Politiek: Khalida Jarrar

pg.19.

Kort Nieuws II

pg.21.

Bemanning “Help voor Gaza” -schip ontoverd door de Israelische marine Voormalige Tunesische president naar Frankrijk

Nora Naber

Grafische Vormgeving: KhamakarPress Persbureau email: [email protected] telefoon: 06 - 49400851

Dit is een uitgave van The Muslim Voice International

1

September Juni 20152014 nummer nummer 3 1

Er gebeuren weer belangrijke zaken Om zo maar eens wat te noemen: President Abbas zal zijn kabinet ontbinden om met een nieuw kabinet aan de slag te kunnen gaan. Hopende dat dit democratisch gaat gebeuren en dat Hamas hierin ook een woordje mee mag praten Flotilla 3 is onderweg naar Gaza en ondertussen zijn we te weten gekomen dat het vlaggenschip Marian de haven van Gaza trachtte te beriken maar in internationale wateren is aangehouden. Volgens de bezettingsmacht zonder schermutselingen, maar internationaal wordt daar anders over gedacht. Khader Adnan zit in zijn tweede hongerstaking, is opgenomen in het ziekenhuis en schijnt een overeenkomst te hebben, zodat hij vrij gelaten zal gaan worden in juli, hopende dat Khader dan nog in leven is. Hij is het icoon geworden van de burgerlijke ongehoorzaamheid tegen de bezettingsmacht

In de gemeenteraad van Amsterdam zijn bij een aantal fracties de gemoederen hoog opgelopen omdat het college een stedenband heeft voorgesteld met Tel Aviv. Ondanks dat er geen echte vrede is - alleen maar een staakt-het-vuren -, er elke dag Palestijnen, en zeker ook jongeren en kinderen worden vastgezet of erger nog, vermoord, ondanks de onderdrukking van een heel volk en het verdrijven van de Palestijnen van hun eigen land, wil het college van B&W een stedenband met Tel Aviv. Hoe komt men op zo’n idee ?

Voorwoord

In de wereldpolitiek is er “never a dull moment” maar voor Palestina is deze uitdrukking van toepassing in een veelvoud. Elke dag is er wel iets te beschrijven van hetgeen er gebeurd is.

In deze editie zullen een aantal van bovenstaande aspecten de revue passeren, met name de stedenband met Tel Aviv. Als het goed gaat, zal de gemeenteraad op 1 juli als raad het onderwerp bespreken. Burgemeester Van der Laan heeft het voorstel op dit moment teruggetrokken en een nieuw voorstel gedaan van samenwerking. Vraag is natuurlijk, wat is het verschil tussen een stedenband met een zionistische bezetter en een samenwerking met dezelfde bezetter? Misschien dat er meer duidelijkheid gaat komen tijdens de behandeling van het punt in de komende gemeenteraad. De tegenstanders van de stedenband zijn op dit moment hun knopen aan het tellen; mogelijk de voorstanders ook.

Henny A.J. Kreeft Wees een Ambassadeur voor een Vrij Palestina De Palestijnse Stem

Dit is een uitgave van The Muslim Voice International Juni 2015 nummer 3

2

Amsterdam wil een stedenband met Tel Aviv Op donderdag 18 juni zal de commissie Algemene Zaken van de gemeenteraad Amsterdam in eerste instantie spreken over het voorstel voor samenwerking met de steden Tel Aviv en Ramallah, resp. Israël en Palestina. Met name de samenwerking met de eerste stad, is bij vele mensen in Nederland in het verkeerde keelsgat geschoten. Menig Palestina activist zal bij de vergadering aanwezig zijn en ondertussen is AT5 benaderd, die zo wie zo al aanwezig zou zijn. Voorafgaand aan de commissievergadering zijn er contacten gelegd met verschillende fracties in de gemeenteraad. Enkele fracties hebben al aangegeven tegen het voorstel te zijn. Waarom kiest de stad Amsterdam op dit moment voor samenwerking met de meest rechtse regering ooit, die Palestijnen openlijk bedreigt en een regeringsbeleid hanteert van expansie richting de Palestijnse gebieden en die niet kijkt op een of meer vermoorde Palestijnen? Raadscomissiestukken Volgens de stukken van de raadscommissie zijn de volgende punten van belang bij een samenwerking met Tel Aviv: - De belangstelling in Israël voor Nederland en daarmee voor Amsterdam is groot vanwege de gedeelde geschiedenis -Tel Aviv is, naast Silicon Valley, dé startup stad van de wereld. Amsterdam kan veel leren van de aanpak van Tel Aviv. - Tel Aviv is net als Amsterdam een kosmopolitische stad waarin veel verschillende nationaliteiten samenleven en die vergelijkbare stedelijke opgaven heeft als Amsterdam. Het zou interessant zijn om uit te wisselen op het gebied van ruimtelijke ordening, sociale woningbouw, startups en innovatie/smart city, cultuur, broedplaatsen, onderwijs en sport. - Tel Aviv heeft een Arabische minderheid en de aanpak van het Arabisch-Joodse vraagstuk in Tel Aviv kan interessant zijn voor Amsterdam. - Tel Aviv en Amsterdam kunnen krachten bundelen op het gebied van LHBT (lesbische, homoseksuele, biseksuele en trangender burgers) beleid - Er liggen mogelijkheden voor het Nederlandse bedrijfsleven om zaken te doen in Tel Aviv, ook kunnen matchmaking sessies worden georganiseerd voor startups en MKB bedrijven uit Amsterdam en Tel Aviv bij het eerst volgende werkbezoek en daarna. - Amsterdam is een internationaal sterk merk. Tel Aviv wil graag leren van Amsterdam Marketing hoe de city marketing te verbeteren. - Kennisuitwisseling op gebied van voorkomen radicalisering en vreedzaam samenleven ligt zeer voor de hand waarbij sport en cultuur instrumenten zijn. - Tel Aviv is een belangrijke stad als het gaat om de acquisitie van Israëlische bedrijven naar Amsterdam. Met name op het gebied van ICT, Life Sciences, High Tech en start-ups.

33

Opvallend in dit ambtelijke stuk zijn de aangedikte zinnen om het maar mooier te laten lijken en de oorlogsretoriek van de regering weg te moffelen. De zin alleen al over “ … een kosmopolitische stad waarin veel verschillende nationaliteiten samenleven … ” en “... een Arabische minderheid en de aanpak van het Arabisch-Joodse vraagstuk … kan interessant zijn voor Amsterdam”. Het idee alleen al, dat de gemeenteraad van Amsterdam spreekt over het feit dat verschillende nationaliteiten samenleven; weten de gemeenteraadsleden dan niets over de achterstelling van Arabische mensen in deze gebieden? Hebben ze dan nog nooit van aanslagen op Arabieren gehoord? Daarnaast de aanpak van het vraagstuk: wil burgemeester Van der Laan dezelfde tactiek toepassen als de bezetters van Palestina uitvoeren op de Arabieren in Israël? Ik neem aan van niet. Dan weet ik niet wat deze opmerking van toegevoegde waarde heeft. Amsterdam heeft altijd gevochten voor de mensenrechten en nog steeds en dan kan men toch niet met droge ogen kiezen voor een stedenband met de hoofdstad van een “land’ dat anderen al jaren onder een bezetting houdt, mensen zonder enige vorm van rechtspraak zo maar opsluit en ook ‘gewoon voor niets’ onschuldige Palestijnen vermoord, laat vermoorden en toe kijkt als kolonisten het doen.

Schande, beschamend en een directe klap in het gezicht van de Palestijnen die door de zionistische bezetters van haard, huis en land zijn verdreven.

Juni 2015 nummer 3

Standpunt vooraf

Volgens de Partij van de Arbeid zou de fractie geen voorstander zijn van de stedenband met Tel Aviv en men zou een kritisch geluid laten horen in de commissievergadering. Middels de site van de Amsterdamse zender AT5 is naar buiten gekomen wat de standpunten van GroenLinks en de SP zijn: “GroenLinks heeft al aangegeven dat ze de band met Tel Aviv niet zien zitten. Fractievoorzitter Rutger groot Wassink schrijft in een blog: ‘Zo lang Israël Palestina bezet, de mensenrechten structureel schendt en de nederzettingenpolitiek continueert, heeft Amsterdam -als stad die de mensenrechten hoog in het vaandel heeft- er simpelweg niets te zoeken.’ Collegepartij SP, eerder zeer kritisch over samenwerking met Tel Aviv, zal kritisch te kijken naar het voorstel, maar het niet blokkeren, zo liet fractievoorzitter Daniel Peters weten op twitter.” Ook GroenLinks zal tegen stemmen, maar de collegepartij SP zal wel kritisch naar het voorstel kijken, maar niet blokkeren en zal dus meegaan met het voorstel.

Met deze ‘wereldstad’ wil Amsterdam een stedenband? Schande, beschamend en een directe klap in het gezicht van de Palestijnen die door de zionistische bezetters van haard, huis en land zijn verdreven. De commissievergadering is voorbereidend voor de uiteindelijke beslissing op 1 juli tijdens de gemeenteraadsvergadering. Het is nog kort dag om de raadsleden te benaderen om ze tot een fatsoenlijk, menselijk voorstel te laten komen. Een voorstel waar de Palestijnen van dromen en waarbij duidelijk een boodschap wordt afgegeven aan de zionistische bezettingsmacht in Tel Aviv: terug naar de grenzen van voor 1967, stop met het moorden van Palestijnen en gevangen nemen van Palestijnen. De maat is vol, tot hier en niet verder.

Henny A.J. Kreeft KhamakarPress (het artikel is eerder verschenen op KhamakarPress)

Dat het voorstel op voorhand gevoelig ligt, is op te maken uit het feit dat de gemeente tegelijkertijd een stedenband voorstelt met Israel en Ramallah. De opstellers van het voorstel weten dat ze wisselgeld moeten hebben om dit voorstel er door te krijgen. Daarom is er voor gekozen om ook maar een stedenband met de “ zielige Palestijnen” voor te stellen. Het gaat Amsterdam niet om deze stad, maar alleen maar om Tel Aviv. De hoofdstad van moordenaars van kinderen zoals Inaz Khalil of Nadim Nuwara of Muhammad Abu al-Tharir of Kafr Malek, van onschuldige mensen zoals Ziad Abu Ein of mensen in hechtenis houden zonder enige vorm van eerlijke rechtspraak, zoals Khader Adnan of Marwan Barghouti of Samer Issawi of Shireen Issawi.

Juni 2015 nummer 3

44

Hongerstaking: dagen zonder eten en vaak zonder drinken Hoe lang kan je een complete hongerstaking volhouden? Ik zou het echt niet weten, maar van verschillende kanten hoor ik dat het dagen kan duren. Dit is misschien een wat moeilijker verhaal aan de vooravond van de Ramadan, maar er zijn steeds weer mensen bezig met een hongerstaking om aandacht te vragen voor hun status in de wereld. De hongerstakende Palestijnen Mahmoud al-Sarsak en Khader Adnan zijn misschien de bekendste Palestijnse hongerstakers maar zeker niet de enigen.

Hongerstaking betekent in feite het bewust stoppen van het tot zich nemen van voedsel voor kortere of langere termijn. In 2012 is de Palestijnse voetballer Mahmoud al-Sarsak ruim 92 dagen in hongerstaking geweest. Op dit moment is Khader Adnan bezig met zijn tweede hongerstaking. Invloed op het lichaam Volgens degenen die er kennis van hebben kan de mens maximaal twee maanden in leven blijven zonder dat men voedsel tot zich neemt. Wekenlang zonder voedsel geleefd te hebben, kan onherstelbare gezondheidsschade veroorzaken, waarbij opgemerkt moet worden dat dikkere mensen de hongerstaking langer aan kunnen dan mensen die mager zijn. De eerste vier dagen kunnen goed verdragen worden, waarbij de staker normaal kan functioneren, ondanks een aanhoudend hongergevoel en maagkramp. Het bloedsuikergehalte zal licht dalen, maar zal nog wel stabiel blijven. Om in de energiebehoefte te voorzien zal het lichaam eerst de beschikbare glucose opmaken om daarna het lichaamsvet te verbranden. Na een tot vier weken zal het gewicht behoorlijk zijn afgenomen en ontstaat duizeligheid en hoofdpijn. Men krijgt het gevoel van doorlopend moe te zijn en lichamelijke inspanning zal nauwelijks meer mogelijk zijn. Praten en het kunnen lezen zullen achteruit gaan. Bij de meeste hongerstakers zal na vier weken het lichaamsvet op zijn en zal het lichaam beginnen met consumptie van de interne organen. M.a.w. het lichaam begint zichzelf op te eten. Hierdoor ontstaat een algemeen ziektegevoel met symptonen als gehoorverlies, dubbelzien, misselijkheid, braken, slechter zien en bloedingen in het spijsverteringskanaal.

Mahmoud Al-Sarsak Op de site https://altahrir.wordpress.com/2012/07/10/mahmoud-is-vrij/ is het verhaal van Al-Sarsak te lezen, o.a. “Mahmoud al-Sarsak begon op 19 maart (red. 2012) zijn hongerstaking, toen zijn administratieve detentie voor de 6e keer werd verlengd. Hij heeft in april iets van voeding genomen toen hij op het randje van de dood zweefde, maar is daarna weer doorgegaan. Tijdens zijn ruim 90 dagen durende hongerstaking is hij bijna de helft van zijn gewicht kwijtgeraakt. In de tijd van de hongerstaking wilde de bezettende macht hem kwijt en heeft hem het aanbod gedaan om voor drie maanden naar Noorwegen te kunnen gaan, maar Al-Sarsak heeft dat geweigerd.” Mahmoud al-Sarsak was een veelbelovende voetballer, hij was al eerder opgevallen bij een Duitse coach toen hij een wedstrijd in het buitenland speelde. De bezettende macht maalde niet om de voetbalkunsten van Al-Sarsak en hield hem aan toen hij van het ene deel van Palestina naar het andere wilde gaan en beschuldigde hem van banden met de Islamitische Jihad. Deze beschuldiging heeft men nooit kunnen bewijzen en Mahmoud heeft altijd alle beschuldigingen ontkend. Ook Omar Abu Rois, doelman van de Olympische ploeg, en Mohammed Nimr, speler van Rammalah, werden zonder enige vorm van aanklacht en proces in het gevang gezet. In de tijd van Mahmoud al-Sarsak waren Samer al-Barq (ruim 50 dagen) en Akram al-Rekhawi (meer dan 80 dagen) in hongerstaking.

Bij de meeste hongerstakingen zal de persoon na 42 tot 79 dagen overlijden. (informatie van de site www.mens-en-gezondheid.infonu.nl). Herstel De bovenstaande site zegt over herstel het volgende: “Het herstel van een hongerstaking kan lang duren. Bij een periode van drie weken moet men op een herstelperiode van drie maanden rekenen. Men moet erg voorzichtig zijn met voedselinname. Als dit te snel gaat (refeeding syndrome) kan zelfs de dood tot gevolg zijn. Er kan namelijk oedeem ontstaan en een verminderde spier-, long- of hartfunctie. De hoeveelheid voedsel moet dus langzaam worden opgebouwd.” De vraag is natuurlijk of een hongerstaker compleet geneest van een hongerstaking en wat het effect zal zijn, als hij of zij na verloop van tijd een tweede hongerstaking

55

Wat is het verschil? Hij is een Palestijn. Daar is blijkbaar alles mee gezegd !

September Juni 20152014 nummer nummer 3 1

Hierdoor ontstaat een algemeen ziektegevoel met symptonen als gehoorverlies, dubbbelzien, misselijkheid, braken, slechter zien en bloedingen in het spijsverteringskanaal

Mahmoud Al-Sarsak Khader Adnan Zaterdag 18 februari 2012 schreef Abu Pessoptimist een artikel over Khader Adnan, “de Palestijnse hongerstaker die inmiddels aan de 63ste dag bezig is van zijn hongerstaking tegen het feit dat hem administratieve gevangenisstraf (hechtenis zonder vorm van proces) is opgelegd en dat hij bij zijn arrestatie is mishandeld.” Verderop in het artikel: “Khader, 33, heeft intussen ruim 35 kilo lichaamsgewicht verloren, en is uitzonderlijk zwak, maar is door de Israeli’s niettemin ‘’om veiligheidsredenen’’ met een been en aan arm vastgeketend aan het bed in het Ziv-ziekenhuis in Safed waar hij intussen verblijft.” Adnan eindigde zijn hongerstaking op 21 februari, de 66e dag, in ruil voor zijn vrijlating. Op 8 juli 2014 werd Adnan wederom gearresteerd. Officieel lag er geen aanklacht, maar hij kreeg wel zes maanden administratieve hechtenis. De administratieve hechtenis was zijn tiende keer. Volgens hetgeen hem verteld werd zou hij in januari 2015 vrij man zijn, maar zijn vrjilating werd steeds maar uitgesteld. Toen zijn vrijlating in mei voor de derde keer werd uitgesteld, begon hij met zijn tweede hongerstaking. Volgens een mensenrechtenorganisatie is Adnan in een zeer slechte conditie. Hij is naar een ziekenhuis overgebracht en neemt nog alleen water, zonder zout, suiker of enige vitamines.

zijn vrjilating werd steeds maar uitgesteld. Toen zijn vrijlating in mei voor de derde keer werd uitgesteld, begon hij met zijn tweede hongerstaking. Volgens een mensenrechtenorganisatie is Adnan in een zeer slechte conditie. Hij is naar een ziekenhuis overgebracht en neemt nog alleen water, zonder zout, suiker of enige vitamines. Abu Pessoptimist eindigde zijn artikel met: “Los van deze reacties blijft het angstig stil. De hongerstakers van het Noordierse Irish Republican Army kregen veel publiciteit, Khader Adnan die met heroïsche vasthoudendheid dicht aanzit tegen de 66 dagen waarna de legendarische Bobby Sands overleed, wordt nagenoeg stilgezwegen in de officiële pers. Wat is het verschil? Hij is een Palestijn. Daar is blijkbaar alles mee gezegd.” Ik sluit mij bij deze woorden aan, want waar lezen we wat over de hongerstakers in Palestina?

Henny A.J. Kreeft KhamakarPress (eerder verschenen in De Stem van de Ummah)

Advertentie De volgende keer uw advertentie hier? Neem gerust contact met ons op Scherpe, lage prijzen. Voor de prijs hoeft u het niet te laten

Stuur even een mailtje naar [email protected]

Juni 2015 nummer 3

66

Amsterdam en de stedenband met Tel Aviv - deel II Donderdag 18 juni was er een vergadering van de commissie Algemene Zaken van de gemeenteraad Amsterdam over het onderwerp om een stedenband met Tel Aviv en Ramallah aan te gaan. In een eerder artikel is hier al een eerste uitleg gegeven. Dit is deel 2 waar de uitslag van de commissievergadering wordt besproken. Op 1 juli zal er een raadsvergadering gehouden waar het definitieve standpunt wordt ingenomen door de verschillende partijen. Nadat de rook was opgetrokken van de commissievergadering bleek dat coalitiepartij SP en de oppositiepartijen PvdA, Partij voor de Dieren en GroenLinks tegen de stedenband te zijn. Eerder had de SP aangegeven kritisch te zijn, maar niet tegen te stemmen, echter tijdens de vergadering trok SP-fractievoorzitter Daniël Peters het standpunt in en gaf aan: ‘Op korte termijn is er geen uitzicht op een duurzame vrede. Wat gaan we doen als de raketten straks weer over en weer vliegen? Als Ramallah een Hamas-burgemeester krijgt? Als Israël de bezettingspolitiek doorzet? Wij zijn bang dat deze stedenband meer problemen geeft dan het oplost.’ (tekst AT5). Ook op de site van SP Rood Amsterdam wordt aangegeven dat de partij geen stedenband wil met Tel Aviv en contactpersoon Sebastiaan Proos laat het volgende neerschrijven: “Een stedenband met het administratieve centrum van een land wat routinematig mensenrechten schendt en schuldig is aan apartheid is iets waar wij als socialisten geen goed gevoel bij hebben.” Voorstel gemeente Het onderzoek naar de stedenband met Tel Aviv liep al sinds vorig jaar, maar kwam in de koelkast terecht omdat de SP in augustus bezwaar had gemaakt. Maar half juni 2015 kwam het stadsbestuur weer met het nieuws naar buiten dat ze een stedenband aan wilde gaan met Tel Aviv en Ramallah. Heel slim had het bestuur Ramallah erbij getrokken zodat er misschien een meerderheid in de raad zou zijn om de stedenband met Tel Aviv goed te keuren. Volgens De Telegraaf had burgemeester getracht om de linkse partijen te paaien door het voorstel om gelijktijdig een stedenband met Ramallah aan te gaan. Ramallah stond in het voorstel maar geen Gaza. Als de burgemeester ballen had gehad, had hij Tel Aviv en Gaza gekozen. De vraag is of er dan een meerderheid was geweest voor het voorstel. Maar het bestuur had niet op de SP gerekend, die dus tegen het voorstel zal stemmen, hoewel Daniël Peters natuurlijk in zijn toespraak nog moest natrappen naar Hamas, een democratisch gekozen politieke partij in Gaza, met een opmerking als “... Hamas bestaat ook nog steeds … “ en “Wat als Ramallah een Hamas-burgemeester krijgt?”

777

De Telegraaf wist nog fijntjes te melden dat de linkse partijen ongevoelig waren voor het gepaai van de burgemeester, dit mede onder druk van “zo’n 200 luidruchtige pro-Palestijnse actievoerders. Het onderwerp staat over enkele weken nog op de raadsagenda, maar zal daar worden weggestemd.” De Raad De gemeenteraad van Amsterdam bestaat momenteel uit 8 partijen en 45 leden: D66 (met 14 zetels), PvdA (10 zetels), VVD (6 zetels), SP (6 zetels), GroenLinks (6 zetels), Partij voor de Dieren (1 zetel), CDA (1 zetel) en de Partij voor de Ouderen (met 1 zetel). Als de leden van de commissies het standpunt van hun partij hebben aangegeven, dan zou op dit moment PvdA + SP + GroenLinks + Partij voor de Dieren reeds tegen het voorstel van de stedenband zijn, wat dus inhoudt 23 van de 45 raadsleden. Een krappe meerderheid waarbij geen persoon geen eigenzinnige mening mag hebben of afwezig mag zijn. Voor de actievoerders is het dus nog even tijd om andere raadsleden te benaderen, een echte lobby is dus nodig ! Een van de mogelijkheden zou de VVD deze keer kunnen zijn, daar de VVD de stedenband met Ramallah niet ziet zitten. Volgens fractievoorzitter Marja Ruigrok wil de partij eerst weten wat voor afspraken gemaakt worden: ‘Het moet wel op basis van wederkerigheid zijn, en geen verkapte subsidie worden. Er moet eerst duidelijk worden op welk gebied we precies samenwerken. Dus wij moeten ons standpunt daarover nog in de fractie bepalen.’ (tekst AT5).

Als Ramallah een Hamas-burgemeester krijgt?

Juni 2015 nummer 3

Inspreker Jaap Hamburger De heer Jaap Hamburger was een van de vier insprekers tijdens de vergadering van de commissie. In zijn toespraak gaf Jaap het volgende aan de commissieleden mee:

Inspreker Ghada Zeidan Een tweede inspreker was Ghada Zeidan, directeur van Palestine Link. Uit haar toespraak het volgende:

“ … Mijn naam is Jaap Hamburger, ik ben voorzitter van de joodse organisatie Een Ander Joods Geluid, gevestigd in Amsterdam. Mijn organisatie, met honderden sympathisanten, is gekant tegen de voorgenomen stedenband met Tel Aviv ... Israël lijkt slechts gebrand op het doorzetten van de eigen politieke agenda, samen te vatten als: annexatie van grote delen van Palestina, versnippering van het overblijvende gebied en blijvende ondergeschiktheid van de Palestijnse bevolking. Een stedenband verhevigt zo de tegenstellingen die rond dit conflict in de stad al bestaan, tegenstellingen waar niet alleen de burgemeester bezorgd over is, maar wij van Een Ander Joods Geluid en diverse Marokkaanse en Turkse organisaties niet minder …

“ … Sinds 2013 overweegt de gemeente Amsterdam op verzoek van Ronnie Naftaniel, de toenmalige directeur van het CIDI, de lobby organisatie voor Israël, een stedenband aan te gaan met Tel-Aviv. Vorig jaar werden de voorbereidingen voor de samenwerking met Tel-Aviv formeel opgeschort vanwege de Israelische aanvallen en invasie van Gaza. Gedurende 50 dagen werden, nog geen jaar geleden, in totaal meer dan 5000 aanvallen op Gaza uitgevoerd. Daarbij werden 2.200 mensen gedood (waarvan een kwart kinderen en meer dan 11.000 gewonden (waarvan een derde kinderen; 1000 van die kinderen zijn nu blijvend gehandicapt … Een commissie van de mensenrechtenraad van de Verenigde Naties komt één dezer dagen met een rapport over mensenrechtenschendingen en de oorlogsmisdaden die zijn begaan door het Israëlische leger tijdens die oorlog! In plaats van de verantwoordelijken naar het Internationaal Gerechtshof in Den Haag te ontbieden, gaat Amsterdam op bezoek in Tel Aviv om de vriendschappelijke betrekkingen aan te halen. Palestina is veroverd op de Palestijnse bevolking vanuit Tel Aviv, waar tot 1967 en nog altijd veel belangrijke instellingen zijn gehuisvest. Jaffa, nu geheel omsloten door de stad werd bijna geheel ontvolkt in 1948 door de zionistische milities. De vluchtelingen mochten niet terugkeren. In plaats daarvan namen duizenden joden uit Europa, waaronder Amsterdam die daar ondanks de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog geen verhaal konden doen, de huizen in van verdreven Palestijnen … Eigenlijk duurt de oorlog nog altijd voort in mijn land. Zoals in het midden van de vorige eeuw vele Nederlanders wegkeken, lijken zij dat nu weer te doen. Men blijkt niet te begrijpen dat het aangaan van goede betrekkingen Israël aanmoedigt haar beleid ten aanzien van de Palestijnen nooit en te nimmer te wijzigen. Een stedenband met een stad die meer dan welke stad in Israël vervlochten is met de machtsstructuren en daardoor met de bezetting, een stad waarvan velen die er werken wonen in illegale nederzettingen in bezet Palestijns gebied, een stad die alle sporen van de oorspronkelijke bevolking probeert uit te wissen, een stad dat vele instellingen en bedrijven huisvest die meedoen en profiteren van de bezetting van mijn land, een stad waar men het liefst wegkijkt van dat wat twintig kilometer verderop gebeurt, ... zo’n stedenband is een verkeerd signaal. Zeker nu een rechts radicale racistische regering in Jeruzalem zit … “

Het spijt mij als jood te moeten vaststellen dat het hedendaags zionisme in Israël op alle bestuurlijke niveaus en in alle lagen van de bevolking een politiek voorstaat die Palestijnen in hun rechten en vrijheden beknot, ook als zij inwoners van Israël zijn. Er zijn in Israël zelf meer dan vijftig wettelijke regelingen en voorschriften met discriminerende werking ten aanzien van Palestijnen. De belangrijkste daarvan betreffen stedelijke uitbreidingsplannen, het recht op grondbezit, immigratie, mogelijkheden een partner te kiezen onder Palestijnen buiten Israël in samenhang met woon- en vestigingsrechten. Die discriminerende wetten en regelingen houden geen halt voor de stadsgrenzen van Tel Aviv, meneer van der Laan … Weten de leden van de Commissie eigenlijk hoe dat samenleven ooit is begonnen, in 1948? Ik citeer de voormalige Nederlandse ambassadeur Erik Ader, partijgenoot van de burgemeester, over hoe dat er toen aan toeging: “…mortieren van Etzel, -een van de toenmalige Joodse ondergrondse terreurorganisaties- bombarderen meedogenloos het centrum van de stad Jaffa bij Tel Aviv, en bewerkstelligden de massale vlucht van de Arabische bevolking.” “Deze tekst’, vertelt Ader, “staat in het Engels op een muur in een museum, gelegen tussen Jaffa en Tel Aviv: Israëlische terreurdaden tegen een weerloze burgerbevolking om etnische zuivering op grote schaal te bereiken, open en bloot bezongen voor ieder die het horen wil, de schaamte ver voorbij. Twintig ton explosieven regenden die dag, 25 april 1948, neer op Jaffa. De 80.000 Palestijnse inwoners vluchtten naar het zuidwesten, naar Gaza. Bij het beëindigen van de vijandelijkheden mochten zij, in strijd met het internationaal recht, van Israël niet terug naar hun huizen en zij strandden in de inderhaast opgezette vluchtelingenkampen … ”

Natuurlijk waren er ook voorstanders te vinden voor de stedenband met Tel Aviv, o.a. Esther Voet, de directeur van het CIDI, die moet vertrekken wegens onenigheid met het bestuur. Mevrouw Voet schaamde zich om Amsterdammer te zijn op 18 juni. Het kan gebeuren.

Henny A.J. Kreeft Ambassador for a Free Palestine

Er zijn in Israël zelf meer dan vijftig wettelijke regelingen en voorschriften met discriminerende werking ten aanzien van Palestijnen. De belangrijkste daarvan betreffen stedelijke uitbreidingsplannen, het recht op grondbezit, immigratie, mogelijkheden een partner te kiezen onder Palestijnen buiten Israël in samenhang met woon- en vestigingsrechten

Juni 2015 nummer 3

88

Advertentie

Jeruzalem in de Qur’an Jeruzalem in de Qur’an maakt zijn debuut op een cruciaal moment, namelijk het moment dat het moraal van de moslims een dieptepunt heeft bereikt. De onverholen onophoudelijke invallen in het Heilige Land door Israël gaan onverminderd voort, en de Moslims echoën dezelfde woorden die hun broeders in Mekka uitriepen, toen zij werden vervolgd door de ongelovigen van Mekka: “Wanneer zal de hulp van Allah komen?” Sheikh Imran’s inzicht in de gebeurtenissen die zich momenteel ontvouwen in de wereld is een bron van inspiratie voor Moslims, omdat hij met overtuigende argumenten komt vanuit zijn uitleg van het Goddelijke Boek (d.i. de Qur’an) en de overleveringen van de Profeet Mohammed (vrede zij met hem). Hij maakt duidelijk dat de hulp van Allah op handen is, dat het Heilige Land bevrijd zal worden, en dat de Islam wereldwijd opnieuw zal opbloeien. Dit boek is te koop door overmaking van het geldbedrag van € 21,50 (inclusief verzendkosten) op rekeningnummer NL71KNAB0721056857 van stichting The Muslim Voice International onder vermelding van Jeruzalem plus uw adresgegevens. De winst die wij maken op het boek wordt benut om ermee Palestijnse journalisten van Press House - Palestine te ondersteunen. Voor meer informatie over Press House - Palestine verwijzen wij u graag door naar hun website: http://palbas.org/eng/home

9

Juni 2015 nummer 3

Stedenband

Amsterdam - Tel Aviv ?

Denk dan ook aan het volgende:

Juni 2015 nummer 3

10

Prisoners suffer health deterioration in Negev, Nafha prisons

Israeli settler runs over 3 year old child

Occupation shots boy, arrests 3 others in West Bank

IDF soldiers killed Palestinian teen who posed no danger, report finds 991 11

Juni 2015 nummer 3

‘Israel’ arrests 18, puts 8 in solitary confinement

Occupation kills Palestinian in Al-Khalil, WB

Israeli navy intercepts Freedom Flotilla

Murder of Ziad Abu Ein, Palestinian official and prisoner, must mean end security cooperation

Juni 2015 nummer 3

10 12

De Palestina Papers Volgens de definitie betekent ‘bezet gebied’ : “het innemen van gebied of ruimte door leger of een actiegroep”. Een voorbeeld van bezetting door een actiegroep was laatst de bezetting van het Maagdenhuis door studenten; Nederland was tussen 1940 en 1945 bezet door de Duitse bezettingsmacht. Maar is een gebied ook bezet, indien er geen vreemde mogendheid binnen is gedrongen in het gebied maar dit gebied wel van de wereld heeft afgesloten?

Uit militair oogpunt betekent bezetting dat het grondgebied van een land helemaal of gedeeltelijk wordt bestuurd door een ander land. Meestal gebeurt dit in een situatie van oorlog. Bezetting van Palestijns gebied Na de juni-oorlog van 1967 heeft Israël de Westelijke Jordaanoever, de Gazastrook en de Syrische Golanhoogte bezet. Volgens de site van www. palestinelink.nl: “ … Slaan 280.00 tot 325.000 Palestijnen op de vlucht, sommigen van hen voor de tweede keer in hun leven. Israel annexeert Jeruzalem en start de bouw van nederzettingen in de bezette Palestijnse gebieden.” Door de oorlog is Palestina echt bezet gebied, zowel aan de kant van de Gazastrook, als aan de kant van de Westelijke Jordaanoever. Tevens gaat de bezetter verder en annexeert Jeruzalem en start met de bouw van illegale nederzettingen. In de tijd tussen 1979 en 1981 wordt in de Israëlische Knesset een wet aangenomen waarmee Oost-Jeruzalem officieel wordt geannexeerd. In 1987 confisqueren de Israëlische autoriteiten 10.000 km2 op de Westelijke Jordaanoever. Na besprekingen komen president Abbas en premier Sharon tot overeenstemming om de vijandigheden te zullen staken en te komen tot evacuatie van de Gazastrook en het noorden van de Westelijke Jordaanoever. Inderdaad worden de nederzettingen in de Gazastrook ontmanteld, maar worden tegelijkertijd achthonderd kolonisten gehuisvest in andere nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever. Maar belangrijk is dat Israël - na de evacuatie van de Gazastrook - controle houdt over de grensovergangen, het luchtruim, de territoriale wateren en de bevolkingsadministratie. Als we deze werkelijkheid beschouwen volgens het internationaal recht is de Gazastrook nog steeds bezet gebied. Bezetting gaat door In 2006 - na verkiezingen - vormen Abbas en Haniyeh een kabinet van nationale eenheid, echter kort daar op breekt de rivaliteit los en ontstaan er gevechten tussen Fatah en Hamas in de Gazastrook. Dit resulteert in het feit dat Hamas de macht neemt in de Gazastrook en de leden van Fatah uit de functies zet. In 2008 en 2009 voert Israël aanvallen uit op de Gazastrook, vermoordt vele Palestijnen en vernietigt duizenden woningen, scholen en bedrijven. Na dagen van verwoestende aanvallen wordt een wapenstilstand afgesproken. De Gazastrook blijft echter afgesloten van de buitenwereld. Volgens www.palestinelink.nl : “Beperkte toevoer van voedsel, medicijnen en bouwmaterialen bemoeilijken wederopbouw van de verwoeste Gazastrook enorm.”

Deel 5: Bezet of niet? In mei 2010 probeert een konvooi van zevenhonderd ongewapende activisten middels de Free Gaza Flotilla de haven van Gaza te bereiken en hulpgoederen af te geven door de blokkade te doorbreken. De marine van de zionistische bezettingsmacht gaat in de aanval en vermoordt acht Turkse staatsburgers en een Amerikaan aan boord van de Mavi Marmara. De mensenrechtenorganisaties spreken van een buitengewoon gewelddadige aanval. Zelfs in de laatste jaren gaat de bezetting gewoon door, worden burgers, zelfs bekende voetballers als Mahmoud Sarsak of politici van Hamas van de straat geplukt of uit huis gehaald en zonder enige vorm van rechtspraak gevangen gezet. Tegengeluid Volgens de rechtse pro-Israëlische website De Dagelijkse Standaard spreekbuis van Likud en dergelijke - is de Westelijke Jordaanoever juridisch gezien geen bezet gebied, daar “het gebied voor 1948 geen erkende soevereiniteit had”. Jordanië gaf in 1950 de streek de naam West Bank of de Westelijke Jordaanoever, wat door niemand werd erkend, volgens dezelfde site. Ook stelt de website vraagtekens bij het feit dat de Gazastrook is bezet. Gezien de reacties op de site, wordt hier niet meer aandacht aan deze site geschonken. Gaza In december 2014 bepaalt het Europese Hof van Justitie dat Hamas niet op de Europese terreurlijst hoort en van de lijst verwijderd moet worden, daar de plaatsing gebaseerd is op berichten in de media en op het internet en zeker niet op “daden onderzocht en bevestigd door de juiste autoriteiten. Het Hof benadrukt dat de uitspraak zuiver procedureel is en dus ‘geen oordeel over de vraag of Hamas moet worden geclassificeerd als terreurgroep’. Maatregelen tegen Hamas, zoals het bevriezen van financiële tegoeden, blijven van kracht.

Uit militair oogpunt betekent bezetting dat het grondgebied van een land helemaal of gedeeltelijk wordt bestuurd door een ander land

13

Juni 2015 nummer 3

De Palestijnen van de Gazastrook kunnen het gebied niet uit en andere mensen kunnen het gebied nauwelijks in

Tot op heden is Gaza afgesloten van de buitenwereld, worden mensen vermoord , opgepakt en in het gevang gegooid en worden kinderen door kolonisten met auto’s uit illegale nederzettingen bewust ondersteboven en soms ook gewoon doodgereden. De Palestijnen van de Gazastrook kunnen het gebied niet uit en andere mensen kunnen het gebied nauwelijks in. Is het juridisch gezien bezet of niet? Laat mij u dit zeggen: als u het echt wilt weten, vraag het eens een Palestijn van de Gazastrook. Het is gewoon bezet, want ze hebben geen vrijheid om te doen wat ze willen. De Gazastrook wordt indirect gestuurd door de zionistische bezettingsmacht, daar deze macht bepaalt wat er gebeurt. Westelijke Jordaanoever De Oslo-akkoorden van 1994 gaven in bepaalde gebieden van de Westelijke Jordaanoever een beperkte autonomie. Maar de internationale gemeenschap wilde wel onderscheid maken tussen gebieden met beperkte Palestijnse autonomie en gebieden die onder volledig zionistische bezettingsmacht vielen, en daarom werd de Westelijke Jordaanoever verdeeld in drie gebieden: A-gebied. Dat zijn stedelijke gebieden die 18 % van het oppervlak beslaan en waar 55% van de Palestijnse bevolking woont (cijfers 2012). Hier regelt de Palestijnse Autoriteit (PA) het civiele bestuur en de veiligheid. Dat liet onverlet dat het leger tijdens de tweede volksopstand (september 2000 - september 2005) deze gebieden binnenviel en grote verwoestingen aanrichtte B-gebied: 20 % van het oppervlak met 40 % van de Palestijnse bevolking. De PA is verantwoordelijk voor het civiele bestuur en de PA en Israël gezamenlijk voor de veiligheid C-gebieden: Hier geldt voor Palestijnen militair bestuur, inclusief militaire rechtspraak. Het gaat om 62 % van het oppervlak van de Westelijke Jordaanover met rond 5 % van de Palestijnse bevolking. Israël heeft via het leger de volledige controle op veiligheidsgebied en vrijwel volledige controle over civiele zaken. De PA mag sommige diensten faciliteren op het gebied van gezondheidszorg en onderwijs, zolang er geen bouw of infrastructuur aan vast zit. (De gegevens komen van de site www.jaffadok.nl)

In feite is de Palestijnse Autoriteit verantwoordelijk voor het civiele bestuur en de veiligheid in het A-gebied, wat dus 18% van het totale oppervlak van de Westelijke Jordaanoever is. President Abbas is dus tevreden met 18% van de West Bank waar hij in feite direct en compleet verantwoordelijk is. Voor gebied onder de noemer B, wordt de veiligheid gedeeld, wat eigenlijk inhoudt dat de Palestijnen niets te vertellen hebben. Maar nijpender is het probleem voor gebied C - 62% van het gebied waar door de bezettingsmacht een politiek gevoerd wordt van verdrijving van de Palestijnen naar de gebieden A en B. Daarentegen neemt het aantal kolonisten in de illegale nederzettingen hard toe in dit gebied. Volgens de site Jaffadok beslaan de nederzettingen reeds 10% van het totale gebied van de Westelijke Jordaanoever (gegevens 2014). Bezet of niet? Gezien het bovenstaande is zowel de Gazastrook als de Westelijke Jordaanoever al jaren bezet en gezien de internationale gemeenschap Nederland voorop - niets doet voor de Palestijnen, zal Palestina vijandig bezet blijven door de zionistische bezettingsmacht.

Juni 2015 nummer 3

Henny A.J. Kreeft (eerder verschenen in De Stem van de Ummah)

14

Kort Nieuws

13 juni

14 juni

Palestijn beschoten en gewond door Israëlische strijdkrachten Israëlische soldaten ingezet in de buurt van de grensovergang van Sufa, in het zuiden van de Gazastrook, openden op zaterdag het vuur op en verwondden een Palestijn, vertelden lokale bronnen aan Ma’an News Agency. Een woordvoerder van het Israëlische leger bevestigde het bericht en vertelde aan Ma’an dat “een Palestijnse verdachte het veiligheidshek naderde” waarna de Israëlische troepen het vuur openden op zijn onderste ledematen na het afvuren van waarschuwingsschoten in de lucht. Een treffer werd bevestigd en de Israëlische strijdkrachten namen de man naar een ziekenhuis in Israël voor de behandeling, voegde ze eraan toe. (Imemc.org)

Israëlische leger vermoordde Palestijn in Kafr Malek De 21-jarige Abdullah Eyad Ghanayem werd in de vroege ochtend rond drie uur gedood door het Israëlische leger in Kafr Malek, een dorp ten noorden van Ramallah. Volgens een Palestijnse Rode Halve Maan paramedicus die contact had met ISM, vielen de soldaten het dorp rond 02:30 aan. Er vonden botsingen plaats en ze begonnen te schieten met traangas, stungranaten en scherpe munitie. Ze schoten Ghanayem in de rug met live munitie nadat hij - naar verluidt - stenen gooiden naar een leger jeep. De soldaten volgden hem met de jeep en reden een paar keer over hem heen, waarna hij in kritieke toestand drie uur bloedend onder de jeep bleef liggen voordat het ambulancepersoneel hem er onderuit mocht halen en hem mocht behandelen. (Haaretz)

16 juni

17 juni

Israëlische troepen nemen gehandicapte Palestijn gevangen Israëlische troepen hebben op maandag een gehandicapte Palestijnse jongere van het al-Arrub vluchtelingenkamp in de buurt van Hebron gevangen genomen, meldt een gevangenencommissie. De Palestijnse gevangenencommissie identificeerde de gedetineerde als de 19-jarige Yahiya Muhammad al-Huwar, eraan toevoegend dat hij lijdt aan spraak- en gehoorproblemen en dat hij regelmatig lijdt aan gezondheidsheidsproblemen. Hussein al-Sheikh, een commissie advocaat, die al-Huwar op maandag in het Etzion detentiecentrum bezocht, zei dat de jongeman in zijn huis rond 02:00 op maandag werd aangehouden en geboeid werd meegenomen naar Etzion. Een Israëlische legerwoordvoerder vertelde Ma’an dat al-Huwar verdacht werd van “illegale activiteiten”, maar had geen verdere details beschikbaar.

PLO: Abbas hoofd nieuwe Palestijnse regering Het lot van de Palestijnse nationale consensus overheid, een eenheid coalitie tussen de leiders op de Westelijke Jordaanoever en in Gaza, zal in de komende paar dagen worden beslist na de berichten gisteren dat de hoofden van de Westoever zullen aftreden en de oprichting van een nieuwe autoriteit laat deze avond na geschillen met Hamas over de heerschappij in Gaza. Er is weinig bekend over de vraag wie de tijdelijke regering zal vullen, maar president Mahmoud Abbas is klaar voor zijn rol als de belangrijkste ambtenaar van de unie, onder de belofte van behoud van zijn stoel bij toekomstige verkiezingen en dat de leden van het kabinet blijven, volgens een ambtenaar van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO). “De president,” zei PLO woordvoerder Ashraf Khatib, “zal niet aftreden,maar hij wil het democratische proces laten plaatsvinden via de nationale verkiezingen.”

(Maannews)

15

(Mondoweiss)

Juni 2015 nummer 3

17 juni

18 juni

‘Israël’ arresteert 18, zet 8 in eenzame opsluiting

IDF soldaten doodde een Palestijnse tiener die geen gevaar was

Israëlische bezettingstroepen hebben op woensdag 18 Palestijnen gearresteerd in de bezette Westelijke Jordaanoever en acht anderen gevangen gezet in eenzame opsluiting.

Een IDF commandant beval soldaten om met live munitie direct te vuren op Palestijnse tieners die door een deel van de scheidingshek braken, wat resulteerde in de moord op 14-jarige Yousef a-Shawamreh vorig jaar. Dit ondanks het feit dat ze geen onmiddellijk gevaar vormden, volgens een B’Tselem rapport dat op woensdag vrijgegeven. Het rapport gaf kritiek op de beslissing van de militairen om het onderzoek af te sluiten zonder aanklacht.

Drie werden gearresteerd in Al-Khalil; de lokale bevolking heeft één van hen geïdentificeerd als Zaid al-Juneidi, die werd gearresteerd nadat de Israëlische strijdkrachten zijn huis overvielen, evenals een aantal andere woningen in het gebied. De Israëlische bezettingstroepen arresteerden vijf man uit Ramallah en Bethlehem gebieden respectievelijk, waaronder de 20-jarige Mohamed Ash’al, van het dorp Bilin, waarvan zijn huis door Israëlische macht met zes militaire voertuigen is overvallen. (DaysofPalestine)

Op 19 maart 2014 liepen drie Palestijnen - een 18-jarige en twee minderjarigen, een van hen was a-Shawamreh - naar de scheidingsmuur in de buurt van het dorp Deir al-’Asal al-Foqa, ten zuidwesten van Hebron. De IDF weet dat bepaalde delen van de barrière vaak worden doorkruist door Palestijnse jongeren die naar de eetbare plant Gundelia zoeken uit het land van hun families aan de andere kant. (972Mag)

19 juni

19 juni

De bezettingsmacht sluit een straat met cementblokken

Pan-islamitische beweging wordt politieke speler in Palestina

De bezettingsautoriteiten sloten op donderdag de straat van “Bilal buurt” in de buurt van Ras Al-Amoud in Silwan met cementblokken.

Palestijnse gelovigen die Hizb ut-Tahrir ondersteunen protesteerden op 22 mei tegen het bezoek van het hoofd van Justitie van Jordanië en geestelijke Ahmed Halil’s aan Al-Aqsa moskee, nadat Halil’s bodyguards een oudere man hadden geslagen, die tegen het bezoek was. Dit had de gelovigen boos gemaakt en de protesten in de moskee aangewakkerd.

Abu Rami Abu Rammouz, hoofd van Al-Shayah Youth Union, legde uit dat de bezettingsautoriteiten de straat in de buurt van Al-Shayah in Ras Al-Amoud met cementblokken afsloot en dus werd de “Aweis” straat van “Bilal Buurt” straat in het gebied geïsoleerd.

De Palestijnse gelovigen in Al-Aqsa Moskee probeerden Halil te stoppen van het geven van de vrijdag preek door het schreeuwen van slogans tegen hem zodra hij de preekstoel naderde . Hilal werd vervolgens gedwongen om te verdwijnen, zodat een andere prediker hem moest vervangen.

(Silwanic)

Juni 2015 nummer 3

(Al-Monitor)

16

De Palestina Papers Om half twee ‘s nachts op donderdag 2 april werd het Palestijnse parlementslid Khalida Jarrar van het bed gelicht en gearrresteerd. Volgens Abu Pessoptimist trapten de zionistische soldaten de voordeur in, haalden alles overhoop en namen Jarra mee naar een onbekende plaats. Volgens een militaire woordvoerster was Khalida Jarrar opgepakt omdat ze leider was van een ‘terroristische organisatie.’ Jarrar is een feministische activiste en lid van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina (PFLP).

Daarnaast is Jarrar in het Palestijnse parlement voorzitter van de commissie voor Gevangenen en tevens is ze voorzitter van het bestuur van de mensenrechtenorganisatie Addameer. Het is te begrijpen dat de bezetters haar ‘uit de weg’ willen hebben. Opvallend bij de arrestatie is dat dit gebeurde in Ramallah, wat ligt in Area A (gebied A), waar volgens de akkoorden van Oslo de Palestijnse Autoriteit het voor het zeggen heeft. Dit zou kunnen inhouden dat de zionistische bezetters hun actie vooraf hebben gecoördineerd met de Palestijnse ‘veiligheidstroepen’. Wie is Khalida Jarrar? Op 9 februari 1963 werd Khalida Jarrar geboren in de Palestijnse stad Nablus. Haar leven is gewijd aan politiek en sociaal activisme en ze is nauw betrokken bij het pleiten voor de rechten van Palestijnse politieke gevangenen. Haar eerste arrestatie was in 1989 toen ze deelnam aan een demonstratie op de Internationale Vrouwendag in Ramallah. Ze werd voor een maand vastgehouden in een Israëlische gevangenis en werd op borgtocht vrijgelaten. Tijdens het afronden van haar bachelor Arts aan de Birzeit Universiteit raakte ze betrokken bij de organisatie van mensenrechten en belangenbehartiging. Op de universiteit was ze actief betrokken bij demonstraties tegen de Israëlische bezetting, waar ze haar huidige man, Ghassan Jarrar, ontmoette. Het paar trouwde op 19 juli 1985 en heeft twee dochters, Yafa en Suha. Van 1993 - 2005 heeft ze gewerkt als directeur van Addameer Gevangenen Ondersteuning en Human Rights Association in Ramallah. In 2001 behaalde ze haar master in de Rechten van de Mens en Democratie aan de Birzeit Universiteit. In 2006 ging ze de politiek in en werd ze gekozen tot parlementslid als een van de afgevaardigden voor het linkse Abu Ali Mustafa Blok. Haar prestaties en brede internationale erkenning vielen op, zodat ze werd voorgedragen als Palestijns vertegenwoordiger bij de Raad van Europa. De bezettende macht heeft het haar onmogelijk gemaakt om buiten de bezette Palestijnse gebieden te reizen. Kort voordat ze in 2015 gearresteerd werd, werd ze lid van de commissie die toezicht hield op de Palestijnse Autoriteit voor toetreding tot het Internationaal Strafhof (ICC). PFLP De zionistische bezetter en haar grote broer, de Verenigde Staten, hebben het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina aangemerkt als een terroristische organisatie, maar ook Canada en de Europese Unie hebben die stap genomen. De PFLP is een seculiere, extreem linkse Palestijnse groepering die vooral bekend is geworden door zijn vliegtuigkapingen in de jaren zeventig van de vorige eeuw.

Deel 6: Politiek: Khalida Jarrar

De groepering ontstond in 1967 na de Zesdaagse Oorlog - mede onder leiding van George Habash - uit diverse radicale groeperingen. In eerste instantie sloot de PFLP zich aan bij de PLO (1967) maar verliet deze weer in 1974 nadat de PLO een verklaring had uitgegeven dat ze haar doeleinden naast op gewelddadige wijze ook op diplomatieke wijze na wilde streven. Een van de huidige leiders, Ahmed Sa’adat, zit sinds 14 maart 2006 gevangen in een Israëlische gevangenis voor de moord op de minister van toerisme. Voordat hij gevangen werd gezet door de bezettende macht, heeft hij in Palestijnse gevangenis in Jericho gevangen gezeten onder bewaking van Amerikaanse en Britse cipiers. Echter hij is overgeplaatst omdat de Palestijnse Autoriteit hem vrij wilde laten. Een ander bekend lid van de PFLP is Leila Khaled, die vooral naam kreeg door haar betrokkenheid bij grote operaties van de PFLP in de jaren zeventig, o.a. bij een aantal vliegtuigkapingen. Momenteel zoekt Khaled support en erkenning bij landen die tegen de bezetting van Palestina zijn. Arrestatie Khalida Jarrar valt nu onder Israëlische administratieve detentie waarmee de bezetters gedetineerden voor maximaal zes maanden zonder aanklacht kunnen vasthouden. De bezettende macht zegt de administratieve detentie te gebruiken om aanvallen van gewapende groeperingen te voorkomen, maar mensenrechtenactivisten weten te melden dat Khalida is gestraft geworden voor haar activisme. Volgens een advocaat van Addameer, Randa Wahbe, die Palestijnse gevangenen bijstaat, is de arrestatie van Jarrar gekoppeld aan haar lidmaatschap van de commissie voor Gevangenen van het Palestijnse parlement.

Khalida Jarrar is al heel lang een luidruchtige tegenstander van Israëls beleid over de veiligheidscoördinatie 17

Juni 2015 nummer 3

De pluchezitters moeten zich schamen en hulde voor Tunahan Kuzu

Vorig jaar kreeg Khalida een uitzettingsbevel naar Jericho, waar ze tegen protesteerde en die later weer werd ingetrokken. Volgens Randa Wahbe is de arrestatie de vergelding voor haar protest tegen het uitzettingsbevel. ‘Opvallend’ is dat Jarrar werd gearresteerd binnen 24 uur nadat Palestina lid was geworden van het Internationaal Strafhof in Den Haag. Op de site www.truthdig.org staat te lezen dat “voor zover we de Israëlische autoriteiten mogen geloven, is Jarrar de gevaarlijkste vrouw in het Midden-Oosten.” Khalida Jarrar is al heel lang een luidruchtige tegenstander van Israëls beleid over de veiligheidscoördinatie, ze is een van de meest prominente feministische stemmen van de regio en een hardnekkige pleitbezorger voor de rechten van de Palestijnse politieke gevangenen. Mondiale aandacht Achtenvijftig leden van het Europees Parlement hebben een open brief ondertekend, die de arrestatie van Khalida Jaffar beschrijft als “een duidelijke poging om de Palestijnse leiders te ondermijnen en de Palestijnse pogingen te dwarsbomen om rechtvaardigheid middels het Internationaal Strafhof na te streven.” In de brief staat: “De arrestatie van Jarrar en andere leden van het Palestijnse parlement en de verplaatsing uit bezet gebied naar Israël zijn niet alleen in strijd met de artikelen 49 en 76 van de Vierde Conventie van Genève, maar is ook flagrant schenden van internationale overeenkomsten en gebruiken met betrekking tot de immuniteit van de verkozenen. Palestijnse parlementariërs worden vaak in administratieve detentie gehouden zonder aanklacht of proces, of beproefd in militaire rechtbanken om een politiek resultaat te verkrijgen zonder daarbij op enige wijze aan de normen voor een eerlijk proces te voldoen.” In een verklaring die uitgegeven werd door verschillende mensenrechtenorganisaties op 7 april, wordt ernstige bezorgheid uitgesproken over het welzijn van Jarrar. Khalida Jarrar moet elke drie dagen labtesten doen als

gevolg van chronische aandoeningen van haar hersenen en de bloedsomloop. Het zal niet waarschijnlijk zijn dat ze de nodige medische zorg in de Israël HaSharon Gevangenis, waar ze voor onbepaalde tijd wordt vastgehouden, zal ontvangen. Nederland In de Tweede Kamer heeft het kamerlid Tunahan Kuzu van de groepering Groep Kuzu/Öztürk (GrKÖ) een aantal vragen gesteld over de arrestatie van Khalida Jaffar. De antwoorden heb ik nog niet gezien. Opvallend bij de vragen is dat er verwezen wordt naar een artikel over de arrestatie in de Belgische media. Is de Nederlandse media niet geinteresseerd in de voorvallen die zich voordoen in Palestina? Heeft men hier geen oog en oor voor Palestijnse parlementsleden? Palestina lijkt voor de media maar ook voor de leden van de Tweede Kamer een ‘ver van mijn bed show’ te zijn. De pluchezitters moeten zich schamen en hulde voor Tunahan Kuzu.

Henny A.J. Kreeft (eerder verschenen in De Stem van de Ummah)

Juni 2015 nummer 3

18

Kort Nieuws

19 juni

20 juni

Netanyahu sluit Palestine 48 TV

Israëlische kolonist rijdt over 3 jarig kind

Benjamin Netanyahu heeft gisteren het bevel gegeven om het tv-station Palestina 48 te sluiten, enkele uren nadat een persconferentie in Nazareth was gehouden om de lancering aan te kondigen. Het station is aangesloten bij de officiële Palestijnse televisiezender Palestina, dat zich richt op de Arabieren die leven in Palestina.

Een extremistische Israëlische joodse kolonist is op zaterdag over een 3-jarig kind gereden in bezet Palestijns Jeruzalem.

De Israëlische krant Yediot Ahronot meldde dat de Israëlische minister-president, die ook de minister van Communicatie en de minister van Buitenlandse Zaken is, het bevel gaf te voorkomen via juridische middelen dat het Palestijnse kanaal zou uitzenden. De lancering van het kanaal werd bijgewoond door de Palestijnse minister van Communicatie Riad Hassan.

Het Palestijnse kind werd geïdentificeerd als Yasser Shammas van Wadi al-Hilwa in het dorpje Silwan, in het bezette deel van Jeruzalem. Getuigen zeiden dat de Israëlische kolonist, die een mini-auto reed, het Palestijnse kind naderde terwijl hij wachtte om met zijn moeder de straat over te steken. “Het kind en zijn moeder waren verrast dat de auto hen naderde en het kind raakte,” zeiden de getuigen. “De kolonist reed door.”

(Samidoun)

(Middleeastmonitor)

21 juni

22 juni

Bezettingsmacht schiet op jongen en arresteert 3 anderen

Palestijn veroordeeld tot 17 maanden om Facebookberichten

Israëlische bezettingstroepen hebben zaterdag laat geschoten op een Palestijnse jongen en arresteerden twee anderen in de bezette Westelijke Jordaanoever.

De Israëlische rechtbank in bezet Jeruzalem heeft op maandagochtend een jonge Palestijnse man tot 13 maanden gevangenisstraf veroordeeld, met een mogelijkheid tot extra vier maanden, voor wat het gerecht noemt “aansporing” op zijn Facebook-pagina.

Israëlische bezettingstroepen bestormden Al-Bireh City, in centraal bezette Westelijke Jordaanoever, beschoten een Palestijnse jongen en arresteerden een ander. Getuigen zeiden dat de Israëlische bezettingsmacht een groep Palestijnse jongens zag die zich verzameld hadden in de Jabal Attaweel omgeving. Zij benaderden de jongens, die stenen gooiden naar de bezettingsmacht. De Israëlische troepen reageerden met echte kogels op hen.

Mohammad Mahmoud, een advocaat van Ad-Dameer Prisoners Support en Human Rights Association, zei dat de 23-jarige Odai Mofeed Bayyoumi gevangen werd genomen op 16 december 2014. Mahmoud zei dat de rechtbank Bayyoumi tot 13 maanden veroordeelde met de mogelijkheid van vier maanden verlenging, “want hij is voormalig politiek gevangene.”

(DaysofPalestine)

19

(Imemc)

Juni 2015 nummer 3

22 juni

23 juni

Zes dames gearresteerd bij verlaten Al-Aqsa-moskee

Israëlische troepen schieten en verwonden 2 Palestijnen in zuid Gaza

Israëlische bezettingstroepen hebben op maandagochtend zes Palestijnse vrouwen gearresteerd terwijl ze de Al-Aqsa Moskee verlieten.

Israëlische troepen, ingezet aan de zuidelijke grens van Gaza, beschoten en verwondden twee jonge Palestijnse mannen ten oosten van Khuzaa op maandagavond, vertelden medici aan Ma’an. De mannen bleven een kwartier bloeden voordat ze in staat waren om een ambulance op te roepen. Gemeld werd dat Israeli militairen het vuur hebben geopend - met tussenpozen - op Palestijnse burgers in de buurt van de grens.

Q Press, een mediacentrum gewijd aan Al-Aqsa nieuws, meldde dat de Israëlische bezettingsmacht de zes dames aanhield, hun ID’s voor een tijdje bij zich hield om hen daarna te arresteren. Volgens Q Press, werden de zes dames meegenomen naar een onbekende bestemming, ondanks dat ze aan het vasten waren. Ondertussen bestormden 28 Israëlische kolonisten Al-Aqsa moskee vanuit de Al-Magharbeh Ingang, onder zware militaire bescherming.

(DaysofPalestine)

Israeli krachten hebben herhaaldelijk het vuur geopend op inwoners van Gaza sinds de wapenstilstand van 26 augustus 2014, dat in de afgelopen zomer een einde maakte aan de verwoestende 50-daagse oorlog tussen Israël en Hamas. In mei alleen al waren er 51 incidenten bestaand uit schietpartijen, invallen in de kust enclave en arrestaties, volgens het Palestijnse Centrum voor Mensenrechten. Hierin zijn 41 schietpartijen opgenomen, die negen gewonden achterlieten, waaronder een jongere. De aanvallen komen ondanks Israëlische beloften aan het einde van de wapenstilstand om beperkingen op Palestijnse toegang tot het grensgebied nabij de Israëlische “security bufferzone” te verzachten. (Maannews)

24 juni

24 juni

Israëlische bezettingsmacht arresteert zeven jongeren in Jeruzalem

Rapport: Gaza oorlog heeft kinderen geschaad

De Israëlische politie heeft afgelopen nacht zeven Palestijnse minderjarigen gearresteerd , terwijl ze de Al-Aqsa moskee verlieten, nadat ze Taraweeh hadden gevolgd (nachtelijke gebeden in de Ramadan), volgens lokale bronnen.

Het rapport Gaza van de VN-Commissie van Onderzoek dat deze week in Genève is uitgebracht, zal een intens debat genereren, maar een punt kan niet worden betwist: de oorlog had een verwoestende invloed op de kinderen. Het dodental alleen al is schokkend. In Gaza hebben de Israëlische militaire operaties 551 kinderen gedood en 3.436 verwond. Meer dan 1500 kinderen werden wees. In Israël werd een kind gedood als een van de zes burgers door Palestijnse raket en mortiervuur, en tientallen anderen werden gewond of leed aan een trauma.

De kinderen werden geïdentificeerd als Noor-Eddin Abu Hadwan, 15, Omar al-Tawil, 15, Morad Alkam, 14, Mohammad Jaber, 13, Omar Yasin, 14, Mohammad Tayeh, 16, en Saleh Ishti, 15.

(Occpalgaza.wordpress.com)

De overgrote meerderheid van de kinderen die gedood of gewond of dakloos werden, waren in Gaza, maar de impact van de gevechten op alle jongeren kunnen niet worden genegeerd. Zoals in het verslag staat, “Palestijnse en Israëlische kinderen werden woest getroffen door de gebeurtenissen”. (HRW)

Juni 2015 nummer 3

20

Bemanning“Help voor Gaza”-schip ontvoerd door de Israëlische marine “Het is een daad van ontvoering van internationale burgers uit internationale wateren om ze tegen hun wil naar een land te brengen dat niet hun keuze is.” Een ‘vrijheid flottielje’ die de blokkade van de Gazastrook zeilend wilde doorbreken, werd maandagochtend vroeg gevangen genomen door de Israëlische marine en de 18 journalisten, activisten, en de bemanning aan boord zijn bij een aanval in hechtenis genomen door het bezettingsleger, waarvan wereldwijde supporters roepen dat het piraterij is en ontvoering op volle zee. David Heap, woordvoerder van de internationale Freedom Flotilla Coalition, vertelde Common Dreams dat supporters het contact verloren met het schip - de Marianne van Gothenburg - op ongeveer 5:00 Gaza tijd toen het ongeveer 100 mijl van de Gazastook was. De coalitie heeft nog niet gesproken met een van de mensen die gearresteerd zijn en heeft geen informatie over hun welzijn.

Israëlische autoriteiten zeiden dat ze het schip onderschept hadden zonder incidenten, maar de wereldwijde coalitie zegt dat er reden is om sceptisch te zijn over deze bewering. “We hebben geen reden om te geloven dat de verovering van de Marianne rustig is geweest, omdat de laatste keer dat de IDF iets dergelijks zei in 2012, de mensen aan boord van de ‘Estelle’ getaserd en geslagen werden met knuppels,” zei de coalitie in een verklaring vrijgegeven op maandag. “In 2010 werden tien passagiers van Mavi Marmara vermoord door de IDF tijdens een soortgelijke operatie in internationale wateren.” Wat ook de details van de inbeslagneming zijn, Heap benadrukte dat “het een daad is van ontvoering van internationale burgers uit internationale wateren naar een land dat niet hun keuze was en tegen hun wil.” Bovendien strekt het optreden van de Israëlische militairen tot bezorgdheid dat “het bezetting en blokkade beleid zich uitstrekt tot het hele oostelijke Middellandse Zee,” heeft de coalitie gezegd. De Marianne komt van origine uit Zweden, maar heeft mensen van over de hele wereld, waaronder Tunesië, Spanje, Marokko en Nieuw Zeeland aan boord. Het was een onderdeel van een wereldwijde inspanning, onder de vlag van Freedom Flotilla III, die zaterdag begon vanuit Griekse havens in een poging om de Israëlische belegering van Gaza, die politiek en financieel wordt gesteund door de Verenigde Staten en mogelijk Egypte, door actieve deelname te breken. Naast de Marianne omvatte het initiatief de ondersteunende vaartuigen Rachel, Vittorio en Juliano II die met zijn allen 47 mensen voerden uit 17 landen. “Terwijl de Flotilla de broodnodige hulp zou brengen, is onze belangrijkste lading, zoals altijd, menselijke solidariteit en geweldloze directe actie voor de eerbiediging van de mensenrechten”, aldus Freedom Flotilla III in een verklaring. De inspanning werd gesteund door mensen over de hele wereld en volgde tal van andere pogingen om tegen de belegering van Gaza te varen, in solidariteit met de 1,8 miljoen mensen die er wonen waarvan ruwweg de helft van hen kinderen zijn. Als een van de meest dichtbevolkte plekken op aarde, wordt Gaza geconfronteerd met een escalerende humanitaire crisis als gevolg van de blokkade, die het bijna onmogelijk heeft gemaakt om de vernietigde infrastructuur - van ziekenhuizen tot schuilplaatsen tot scholen - te herbouwen na de 50-daagse militaire aanval van Israël afgelopen zomer.

21

“Terwijl onze aandacht bij onze vrienden en collega’s op de boten is, is ons doel in Gaza met onze maatschappelijk middenveld partners te staan,” zei Heap. “Ons doel is om de aandacht van de wereld bij de onmenselijke blokkade te brengen . Onze gedachten zijn bij de mensen die op ons wachten op de wal en wachten op de wereld om het einde te eisen aan deze blokkade. “ De drie boten bij de Marianne zijn omgedraaid en zijn nu op weg naar Griekse havens. Maar Heap benadrukte dat deze ontwikkeling slechts tijdelijk is: “We zullen weer varen.”

Henny A.J. Kreeft (Vertaald van MintPressNews)

Voormalige Tunesische president naar Frankrijk

De Israëlische bezetting autoriteiten hebben laat op maandag de voormalige Tunesische president, die deelnam aan Freedom Flotilla III, naar Frankrijk gedeporteerd. Na het onderscheppen en het aan de touwen te leggen van het Gaza gebonden schip, heeft de Israëlische bezettingsmacht de deelnemers vastgehouden, onderzocht, vrijgelaten en gedeporteerd, waaronder Israëlisch-Arabische parlementslid Basel Ghattas en de voormalige Tunesische president Moncef al-Marzouqi. Er waren zestien buitenlanders aan boord, samen met twee Israëli’s, de Arabische parlementariër Basel Ghattas en een tv-verslaggever. Gattas en de tv-verslaggever zijn vrijgelaten, hoewel Ghattas een parlementaire hoorzitting tegemoet kan zien over de vraag of hij geconfronteerd gaat worden met sancties. De Israëlische autoriteiten hebben Al-Marzouqi niet onderzocht, maar hebben hem gedeporteerd samen met MEP Ana Miranda naar Frankrijk, niet naar hun huizen. Volgens Ghatta hebben de Israëlische commando’s het schip Luc om 02:00 lokale tijd onderschept, waarna het personeel van het schip de draaiende motoren uitzette maar weigerde in te gaan op de Israëlische commando’s. Om 7:00 konden de Israëliërs de motoren weer laten lopen en sleepten het schip naar Ashdod. “De bezettingsmacht hebben alle persoonlijke bezittingen van de activisten aan boord in beslag genomen, met inbegrip van mobiele telefoons en andere apparatuur,” zei Ghattas. “Een telefoongesprek door de activisten werd niet toegestaan,” voegde hij eraan toe. Zodra hij aankwam in Parijs, kondigde Al-Marzouqi aan deel te nemen aan Freedom Flotilla IV die vanuit Marokko zal vertrekken.

Henny A.J. Kreeft (Vertaald van DaysofPalestine)

Juni 2015 nummer 3

Advertentie

Licht voor Gaza Youth for Palestine is een non-profit organisatie, bestaand uit een groep jonge activisten wier doel is mensen bewust te maken van de situatie in Palestina. Op dit moment willen zij geld inzamelen ten behoeve van de installatie van zonnepanelen voor het Dar Esslam Ziekenhuis in Gaza. Dit ziekenhuis biedt (gezondheids) zorg aan de armste mensen van Zuid-Gaza. Helaas is het ziekenhuis afhankelijk van de Israëlische elektriciteit, nadat de energiecentrale vernietigd werd afgelopen zomer. Wat er nodig is Het doel van Youth for Palestine is om 10.000 euro in te zamelen gezamenlijk met de samenwerkende partners om zonnepanelen te kunnen aanschaffen. Transport, installatie en dergelijke zijn allemaal al geregeld; blijft over de financiering. De impact Op dit moment heeft Israël de gewoonte de elektriciteit een aantal uren op een dag af te snijden. Hierdoor zijn de chirurgen soms aan het opereren met het licht van mobiele telefoons of van andere apparaten, in ongeventileerde en ongesteriliseerde operatiekamers, wat een risico op infectie oplevert. Met uw hulp kan Youth for Palestine zonnepanelen aanschaffen en de Palestijnen een beetje onafhankelijkheid terug geven door ervoor te zorgen dat ze altijd beschikken over elektriciteit. Met uw hulp kunnen patiënten en doktoren gerustgesteld worden. U kunt de organisatie ondersteunen middels https://www.indiegogo.com/projects/solar-energy-for-dar-essalaam-hospital-in-gaza Beschikt u niet over Paypal noch een creditcard? Als het niet mogelijk is om via Indiegogo te schenken, kan uw donatie overgemaakt worden op NL 94 INGB 0006360364 ten name van ‘Stichting Palestina te Rotterdam’’, onder vermelding van “Light for Gaza YFP “ Juni 2015 nummer 3

22

Er is veel geld nodig GAZA Help mee Gaza op te bouwen

23

Juni 2015 nummer 3