n 3 23 ’s, te g 200 ,50 b o ees an 2 rg aart les esb s jaa - m mer o’s, le .2 m m re nr nu ho nde se los oor n a v e ad n Bl uele s ek
bis
KISS KISS AFFAIRE
DE LIEVELINGSDOCENT
Multiculturele Weken
‘DE ONTMOETING’
SONGFESTIVAL
Dit... en méér nog in deze PINK
�
in deze pink KISS KISS AFFAIRE
Uitgave van COC Nijmegen jaargang 23 nummer 2 - maart 2003 2,50 www.pinknijmegen.nl
3
Kiss Kiss Club organiseert al ruim 12,5 jaar, 6 keer per jaar, themafeesten en dansfestijnen speciaal voor homo’s, lesbo’s, biseksuelen en andere feestbeesten. Verschillende zalen met top-dj’s uit heel Nederland. Kiss Kiss Club is populair en de 750 entreekaarten zijn daarom vrijwel altijd binnen enkele dagen uitverkocht. Nu is echter de Kiss Kiss Club van februari 2003 op de valreep afgelast. Wat is er aan de hand?
Muur-zij-sluit-zij, … Sluit!
4
Side Step stopt per 27 mei met het geven van stijldanscursussen voor ‘Dames met Dames met Heren met Heren’. Wim Prange wilde daar meer van weten.
De democratisering van de smaak
7
Was het niet Gerard Reve die ooit schreef: ‘Ik zat met kloppend hart voor de kleurentelevisie en dacht: Zijne Heiligheid zal toch zeker wel gewag maken van het toenemend verval der zeden?’. Welnu, laten we voor de aardigheid deze ‘Heiligheid’ eens vervangen door ‘de grijze middelmaat des Nederlandsch Muzieklevensch’. Met enige schaamte komt Tonny Ravier dan tot de conclusie dat je het hebt over de voorrondes voor het Nationaal Songfestival.
Multiculturele Weken: ‘De Ontmoeting’
Een demonstratie van
16
Het COC Nijmegen, de belangenbehartiger van homo’s, lesbo’s en bi- mensen en Villa Lila, het sociaal-cultureel centrum voor dezelfde doelgroep gaan voor het eerst multiculturele weken organiseren. De naam van de weken sluit aan bij het Jaar van de Ontmoeting zoals dat door Burgemeester Ter Horst aan het begin van 2003 is uitgeroepen in Nijmegen.
En verder: worden leden van het COC Nijmegen uitgenodigd voor de Algemene Ledenvergadering 4; deel 3 van Cunnilinguïstisch meisjesplezier 8; onthult Tonny Ravier het geheim van de lievelingsdocent 11; plei Clem Bongers voor verandering van de wetgeving 14; had Alice van Gilst een interview met Esther Bremer en Anja de Crom 18; roept Yvette Hexspoor mensen op deel te nemen aan het schrijfabonnement van Breaking the Silence 20;
zijn er resencies van de hand van Alice van Gilst over de edu-docu ‘Marokkaan gezocht’ en het boek ‘Pitty naar College’ 22; klapt René de Beer uit de school over het Roze meifeest 31; gaat OUT! online 31.
Vaste rubrieken: Kersvers 5; Tussenbalans 6; Roze Bios & Thuisbuis 12; Alice in Verwonderland 13; ?Holebihulp! 15; Hek van de Dam 23; PINKCulinair 23; WVTTK 24;
de Argentijnse Tango; ‘n workshop tijdens ‘De Ontmoeting’
Foto: Art Wubben
Agenda 25-26; JA, IK WIL lid of abonnee worden 28; Bestuur 28; Colofon 28; Adressen 29; Queer & Here 30; Exposé 32.
Advertenties: 10, 27.
KISS KISS AFFAIRE Kiss Kiss Club organiseert al ruim 12,5 jaar, 6 keer per jaar, themafeesten en dansfestijnen speciaal voor homo’s, lesbo’s, biseksuelen en andere feestbeesten. Verschillende zalen met top-dj’s uit heel Nederland. Kiss Kiss Club is populair en de 750 entreekaarten zijn daarom vrijwel altijd binnen enkele dagen uitverkocht. Nu is echter de Kiss Kiss Club van februari
Het afblazen van de Kiss Kiss
2003 op de valreep afgelast. Wat is er aan de
coördinator, Lies Peters heeft
Club is 'talk of the town' en er bijna slapeloze nachten
hand? ‘Nieuwe afspraken voor het houden van feesten tussen de gemeente Nijmegen en de eigenaar van het pand aan de Oranjesingel 42 per 1 januari jl. maken het onmogelijk om feesten zoals de Kiss Kiss Club nog langer in dat pand te organiseren. De Kiss Kiss Cluborganisatie is pas medio januari op de hoogte gesteld is van die afspraken. Te laat om op zo'n korte termijn een andere geschikte locatie te vinden voor de Kiss Kiss Club van 15 februari.' Aldus Lies Peters, de coördinator van de Kiss Kiss Club. Het afblazen van zo'n populair feest is de 'talk of the town' en Lies heeft er soms bijna slapeloze nachten van. De Kiss Kiss Club werd door het COC georganiseerd in 't Loo. Deze horecagelegenheid huurt ruimte van eigenaar SNUF (Stichting Nijmeegs Universiteitsfonds). 'Nu is echter de huurovereenkomst ontbonden op verzoek van 't Loo. En het hangt erom of 't Loo een faillissement boven het hoofd hangt. Er was vorig najaar al aangekondigd dan 1 van de 2 uitbaters van 't Loo ging stoppen en later ook de andere en dat bracht hen op de verkoop van 't Loo. Maar dit kwam voor ons als een
van.
verrassing. Ik werd nota bene door het SNUF zelf gebeld met de mededeling dat de KKC weliswaar het feest aankondigt, maar dat dit op die locatie niet door kon gaan!'
sportkantines. Zij ervaren dit als oneerlijke concurrentie.) In de beleidsnotitie Ondersteunende Horeca wordt weliswaar een uitzondering gemaakt voor bestaande gevallen, maar waarschijnlijk kan het COC daaraan weinig rechten ontlenen als niet-huurder. Daarnaast zouden strengere regels in verband met brandveiligheid geleid hebben tot de nieuwe afspraken.
Deze situatie is gebaseerd op nieuwe afspraken tussen SNUF en de Gemeente Nijmegen. Op grond van die afspraken mogen er geen feesten meer georganiseerd worden in Oranjesingel 42, die niet Inez Uerz, samenhangen directeur van met de hoofd'Als de Kiss Kiss Club SNUF, zegt bestemming: doorgaat is de dat toen O42 studenten. volgende op 19 april' failliet ging er Het gemeeneen einde telijk beleid kwam aan het politiek cultureel speelt een belangrijke rol. Er centrum. 'Het pand is daarna rust een horecabestemming op verhuurd aan studentenverenide begane grond. De rest heeft gingen. VOF 't Loo heeft het de bestemming bijzondere café gehuurd. De bedoeling was doeleinden en daar is alleen een symbiose te creëren tussen ondersteunende horeca toegede studentenverenigingen en 't staan. En voor ondersteunende Loo. Dat is niet echt uit de verf horeca gelden strengere regels. gekomen. Nu 't Loo failliet Zo mag maximaal 10% van dreigt te gaan, willen we totale oppervlak voor onderopnieuw het pand gebruiken steunende horeca gebruikt voor studentenactiviteiten en worden. De bedoeling is paraverenigingen. Daarbij speelt commerciële activiteiten in een rol dat in de blauwe zaal panden met een bijzondere of alleen ondersteunende horeca recreatieve bestemming te mogelijk is. Grote feesten zijn voorkomen. (De horeca vecht al niet meer toegestaan. jaren tegen paracommerciële Studentenactiviteiten wel.' activiteiten in bijvoorbeeld
De Kiss Kiss Club gaat op zoek naar alternatieven. Lies: 'We hebben tientallen locaties afgebeld en geïnformeerd naar de capaciteit, het aantal zalen en of ze op vrijdag of zaterdag beschikbaar zijn, enzovoort. We hebben er inmiddels al een aantal bekeken en zijn nu de mogelijkheden van enkele locaties tegen elkaar aan het afwegen. Veel gelegenheden hebben echter een vaste programmering op bepaalde dagen, sommigen hebben slechts één zaal en wij zoeken toch liever iets met mogelijkheden voor meerdere sferen. We zoeken het liever in het centrum, maar we kijken ook buiten het centrum en zullen alle mogelijkheden zorgvuldig onderzoeken. Het is niet gemakkelijk, maar we werken er hard aan om de Kiss Kiss Club te behouden en een toekomst te geven. We gaan er vanuit dat we voor het geplande feest in april tijdig een nieuwe locatie hebben gevonden.' Actuele informatie over de toekomst van de Kiss Kiss Club is te vinden op www.pinknijmegen. nl en www.kisskissclub.nl Bart van Dam & Daniël Schepers pink maart 2003
3
Muur-zij-sluit-zij, … Side Step stopt per 27 mei met het geven van stijldanscursussen voor ‘Dames met Dames met Heren met Heren’. Wim Prange wilde daar meer van weten.
ALGEMENE LEDENVERGADERING COC NIJMEGEN Vrijdag 14 maart 2003 – Foyer Villa Lila Deel I Deel II
20.00 – 21.30 21.45 – 22.45
Huishoudelijk deel Film: ‘Achter elke kleur’ + discussie
Zoals gebruikelijk is de ALV opgesplitst in twee delen. In deel I zullen we huishoudelijke zaken van onze vereniging bespreken, zoals jaarverslag, jaarrekening en de begroting. Ook komen het werkplan en de financiële situatie aan bod. In deel II kijken we naar de film ‘Achter elke kleur’ (32 min.) van Julia von Graevenitz. In deze film vertelt een aantal allochtone jongeren hun eigen verhaal over de complexe situatie van geloof en cultuur in combinatie met hun homo, lesbo of biseksualiteit. Na afloop discussie.
Agenda deel I, 20.00 – 21.30 uur 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10.
Opening en vaststellen agenda Notulen ALV 12 april 2002 In COC-winkel vanaf 7/3 Verslag kascontrolecommissie Jaarverslag 2002 en jaarrekening 2002 In COC-winkel vanaf 7/3 Begroting 2004 In COC-winkel vanaf 7/3 Werkplan 2004 In COC-winkel vanaf 7/3 Verkiezing tot bestuurslid van Carinda Jansen Wat verder ter tafel komt Rondvraag Sluiting Jeannette van Dal Secretaris COC Nijmegen
4
pink maart 2003
Gevraagd naar het ‘waarom’ somt Annemarie een aantal redenen op. De belangrijkste is het almaar teruglopen van het aantal leerlingen. Deze trend is overigens al jaren zichtbaar en treft niet alleen Side Step, maar ook ‘reguliere’ dansscholen. Dansen, althans stijldansen, is blijkbaar ‘uit’. Door de steeds kleiner wordende groepen worden de kosten nauwelijks nog gedekt. Belangrijker is echter, dat het ook minder inspirerend is, om aan heel kleine groepen les te geven. Bovendien komt men, behalve om te leren dansen, ook voor de gezelligheid. Het afgelopen seizoen is de school teruggegaan van drie naar twee avonden om de groepen ‘levensvatbaar’ te houden. De cursussen, die momenteel ‘draaien’ zijn dus de laatste en op 27 mei zal dan ook het ‘muurzij-sluit-zij, midden-zij-sluit-zij’ voor het laatst klinken. Toen
Hans vorige week het naderend einde van de dansschool bekend maakte, was de teleurstelling bij de leerlingen groot. De grote verdienste van Side Step was (en is), dat het stijldansen voor damesparen en herenparen op de kaart is gezet. Hans leidt sedert 1982 de school. Side Step is daarmee de oudste school op dit gebied. Zeker in die tijd was het dansen voor damesparen en herenparen allerminst vanzelfsprekend. Overigens verdwijnt Side Step niet helemaal: op 3 mei a.s. worden voor de 9e keer de Open Nederlandse Kampioenschappen Stijldansen voor damesparen en herenparen gehouden in de grote concertzaal van De Vereeniging. Dit is al jaren een ware happening, waar de laatste jaren zo'n 100 paren uit verschillende Europese landen aan deelnemen. Daarmee is het de grootste Europese wedstrijd op dit gebied. Dit jaar heeft het
Sluit!
KERSVERS doorgaan van de wedstrijd aan een uitermate dun zijden draadje gehangen. De kosten van een dergelijk evenement zijn dusdanig, dat het nauwelijks verantwoord is, iets dergelijks te organiseren. De laatste jaren is er dan ook voortdurend uit prive-middelen geld bijgelegd. Gelukkig ziet de gemeente Nijmegen het belang van de wedstrijd en ook De Vereeniging hecht er waarde aan, dit gebeuren opnieuw binnen haar muren te hebben. ‘Maar’, aldus Hans en Annemarie, ‘het blijft spannend en sponsors zijn eigenlijk nog steeds hard nodig’. Ook kunnen dansers voorlopig nog terecht op de dansmiddagen, die in het Kolpinghuis plaatsvinden. Dit seizoen nog op 16 maart en 27 april van 15.00 tot 18.00 uur. Wim Prange
‘Villa-Nieuw’, zo is het project in de wandeling gaan heten. En dan bedoel ik natuurlijk het plan om de huidige Villa Lila te renoveren tot een aantrekkelijk en modern Nijmeegs holebi-huis voor de komende 10 – 15 jaar. ‘Visie op beweging en het huis Villa Lila’ heet het projectplan dat de vier hoofdgebruikers gezamenlijk hebben opgesteld onder leiding van de organisatie-adviseur Arie Besteman. De vier partijen zijn: Villa Lila, Lesbisch Archief, Stichting Pinkeltje en COC Nijmegen. Het is en blijft de bedoeling dat deze vier groeperingen en alle andere roze organisaties en clubs in Nijmegen en omgeving de Villa als uitvals- èn thuisbasis van hun activiteiten blijven gebruiken. Voor alle huidige activiteiten is de Villa te klein en te inefficiënt. Uitbreiding en renovatie is noodzakelijk. Twee zaken zijn daarbij vooral van belang: de aankoop van de tapijtwinkel en de uitbreiding via een verdieping er bovenop. Het zal iedereen duidelijk zijn dat dit grootse plan veel geld kost. Dat hebben we als Nijmeegse gay-beweging niet. We zullen naar externe financieringsbronnen moeten zoeken. Oud-burgemeester d’Hondt en oud-gedeputeerde Doesburg hebben zich reeds bereid verklaard om hier hun schouders onder te zetten. We zoeken nog een derde persoon uit de financiële wereld. Ken je iemand? LAAT HET ONS WETEN! Daarnaast is ook de exploitatie van Villa-Nieuw een hot item. Zoals iedereen weet is de huidige Villa ’s avonds vaak te klein en daardoor overbezet. Overdag staan in de Villa veel ruimten leeg en is er dus sprake van onderbezetting. Dit is een duidelijk knelpunt. Nog onlangs – op 17 februari – hebben de vier hoofdgebruikers in een gesprek met wethouder Scholten dit knelpunt bij de gemeente aangekaart. Ook hebben we de wethouder herinnerd aan de massale politieke steun die ons vorig jaar in maart door de politieke partijen is toegezegd op de verkiezingsbijeenkomst in de Villa. En belofte maakt schuld. De wethouder heeft toegezegd dat ze zal proberen een gemeentelijke projectgroep bij elkaar te roepen om een en ander in overleg te bekijken. Op 10 april hebben we de volgende afspraak met de wethouder. En belofte maakt schuld. Op zondag 23 februari hebben we een oriënterend gesprek met het bestuur van de Albrechtstichting. Dit is een stichting die onder COC-NL ressorteert en zij heeft een aantal panden van lokale COC's in bezit. We gaan bespreken wat de Albrechtstichting voor Nijmegen en Villa-Nieuw kan betekenen. We gaan alle mogelijkheden bekijken. Voorlopig is er dus nog werk aan de winkel. Het is van groot belang dat we hiermee doorgaan, want een vernieuwde en sterke Villa is onmisbaar voor onze roze activiteiten in Nijmegen. De Villa is een begrip in Nijmegen en moet dat blijven. Clem Bongers
pink maart 2003
5
Tussenbalans
Connie Berkeljon Voor het project Onderwijs en Homoseksualiteit bij de GgD Nijmegen, dat de sfeer rond homoseksualiteit op middelbare scholen moet verbeteren, is een nieuwe projectfunctionaris aangenomen. Ze begint binnenkort, en stelt zich deze maand alvast via de tussenbalans aan de PINK lezers voor.
Geboortedatum en plaats: 31 mei 1962, Breda Opleiding: 2e-graads biologie / vrije studierichting, gezondheidsvoorlichting Beroep: GVO-functionaris (Vrijwilligers-)werk: idem Woonsituatie: benedenwoning Woont samen met: man en 2 kinderen Huiselijk ingesteld: ja Geloof: niet praktiserend Politieke voorkeur: SP Vervoermiddel: fiets en auto Hobbies: lezen, poppen maken, wandelen, fietsen, dansen Favoriete muziek: klassiek Welke kranten lees je: De Gelderlander
6
pink maart 2003
Favoriete omroep: VPRO Favoriet vakantie-oord: Nederland Favoriet eten: steeltjesstamp Favoriete drank: thee U i t g a a n : Oortjeshekken jaargang 23 Verslavingen: drop en nr. 1 - februari 2003 chocolade losse nummers 2,50 Goede eigenschappen: Blad voor homo’s, lesbo’s, openheid biseksuelen en andere leesWat zie ja als hoogtepunt beesten in je leven: geboorte kinderen Hekel aan: achterbaksheid In welke zin geëmancipeerd: delen van werk en zorg voor de kinderen Waar ben je eigenlijk te weinig mee bezig: dansen Speciaal doel of ideaal: project goed vorm geven
Was het niet Gerard Reve die ooit schreef: ‘Ik zat met kloppend hart voor de kleurentelevisie en dacht: Zijne
De democratisering van de smaak
Heiligheid zal toch zeker wel gewag maken van het toenemend
verval
der
zeden?’. Welnu, laten we voor de aardigheid deze ‘Heiligheid’ eens vervangen door ‘de grijze middelmaat des
Nederlandsch
Muzieklevensch’. Met enige schaamte
komt
Tonny
Ravier dan tot de conclusie dat je het hebt over de voorrondes
voor
het
Nationaal Songfestival. I nteressant is het natuurlijk wel. Onder de gezelligheidsgarantie van de TROS sleept een optocht van 32 getoonzette tekstgedrochten zich voor de ogen van acht azijnspuiende notabele vakbroeders voort om zich vervolgens te onderwerpen aan de onvermurwbare stem des volks. En dan overdrijf ik maar een beetje. Nu weet ik best dat het maken van een songfestivalliedje een vak apart is. Je weet namelijk nooit wat er aan zal slaan: soms is het up-tempo, soms juist een emotionele ballade. Soms zijn de zangkwaliteiten van enorme betekenis en dan maakt het weer eens helemaal niet uit hoe een zanger(es) een notenlijn langs de stembanden perst (‘ze doet het namelijk zo leuk’). Alle lof en hulde dus voor de artiesten die het aandurven om een dergelijke uitdaging aan te gaan. Toegegeven: sommigen lukt het beter dan anderen en ook dit jaar zat er weer behoorlijk wat bagger bij, maar, zoals Vergilius al zei: ut desint vires, tamen est laudanda voluntas (ook al ontbreekt het aan krachten, toch is de wil te prijzen). En
als een liedje je niet aanstaat, dan ga je toch lekker even naar de wc of koffie inschenken, toch? Het motto van de ‘vakjury’ is dit jaar: we willen een liedje dat in Riga gaat winnen. Alleen dit uitgangspunt al impliceert een bizarre onpeilbare onfeilbaarheid een oordeel te kunnen vellen over zowel de kwaliteit van een liedje als de smaak van het Europese volk van Kiev tot Reykjavik. Verder kan ik me niet aan het gevoel onttrekken dat de ‘vakjury’er eigenlijk alleen maar tot meerdere eer en glorie van haarzelf zit. De eerste twee voorrondes heeft televotend Nederland zich hier nog bij neergelegd en de jury in haar alwetend oordeel bevestigd. Blijkbaar was het in eerste instantie nog wel leuk om krakend commentaar à la Idols te consumeren en ik zal niet ontkennen dat het niveau van de eerste voorronde bedroevend laag was. Het enige jurylid dat zich aan de azijnzeikerij weet te onttrekken is Corry Brokken. Hier tonen zich dus blijkbaar de effecten van een positieve generatiekloof en dit wordt ook gewaardeerd, getuige de talloze reacties op de liedjes, die via internet te lezen zijn. O ja, laten we het daar eens over hebben: de internetsite van de Nationale Voorrondes (www.songfestival.nl). Van alle liedjes zijn er demootjes te beluisteren en je hebt zelfs de mogelijkheid om een reactie op het lied op de site te plaatsen. Bij het verzenden van een reactie komt er een tekst in beeld waaruit blijkt dat ‘de redactie’
de reactie eerst zal bekijken en –bij geen bezwaar- online zal zetten. Prima idee. Dat voorkomt een hoop zooi en troep. Een lichte vorm van censuur. Niks mis mee. Opgetogen ging ik dus op zoek naar een sectie van de website waar ik commentaar kon geven op de uitspraken van de verschillende juryleden. Als de reacties op de liedjes van tevoren gekeurd worden, dan zou er toch niks op tegen zijn om ook de jury te becommentariëren. Maar hoe hard en wanhopig ik ook zocht: niks van dat alles. De ivoren toren van de ‘vakjury’ bleef hermetisch vergrendeld. Bij de kandidaten van de tweede voorronde waren er inmiddels verschillende hartverwarmende reacties te lezen van verontwaardigde kijkers. Het publiek wil blijkbaar een verstaanbaardere stem dan het anonieme ‘song-x’-smsje en is de artiesten milder gezind, hetgeen bij de tweede voorronde zeer terecht was: het gros van de inzendingen was opvallend en professioneel. Toch jammer dat dan niet de twee beste liedjes door mogen, maar er gekozen wordt voor de ‘gulden’ middenweg: zondermeer wel goed, maar is het niet zo dat de winnende en succesvolle songfestivalliedjes vaak opvallend zijn? Waterloo was toch ook uniek, gewaagd en riskant zo’n kleine 30 jaar geleden? En toen werd het 15 februari. Alle verkozen nummers waren nog in het Amerikaans – ik weiger van Engels te spreken wanneer ik door de vertolkte lettergrepen de boerenkool blijf proe-
ven. In al haar wijsheid tracteerde de ‘vakjury’ enkele bekende vakzusters op een entreebewijs voor Ahoy. Kwalitatief doe ik aan dat nummer niks af: zonder meer een aardige inzending, maar was het motto van de jury niet ‘we willen een winnend liedje’? Het nummer van Ebonique smaakte bij mij als een louw biertje na een glas volle Franse cognac en dat was de rest van Nederland met me eens. De mond des volks was blijkbaar genoeg gesnoerd: wij willen Verdi! Brood en spelen! Voor het eerst in de geschiedenis kiest Nederland voor zuidelijk temperament. Er is al een Latin nummer van een nichtenkliek door, maar wij willen meer! Als Nederlands niet meer mag, dan doen we het wel in het Italiaans! Recept: men jatte een Verdi of –muziekhistorisch correcter nog- een Cavalleria Rusticana. We hoeven het niet te begrijpen, maar het gaat tot op het bot. En als je dan als zanger beschikt over zo’n geweldige stem en alle regels voor een songfestivalliedje aan je laars lapt en weet dat je meer in huis hebt dan de complete ‘vakjury’ bij elkaar, dan moet het toch muzikaal orgasmisch aanvoelen om recht in het gezicht van de ‘grijze middelmaat’, vertegenwoordigd door de ‘vakjury’, ‘E uno Giuda sará’ (vertaling: en er zal een Judas zijn) te fluisteren. Alleen daarom al zou dit lied de kroon kunnen zijn om de selectierondes van dit jaar. Wie weet wat de tijd verder nog brengt, ik zit in ieder geval volgende keer weer ‘met kloppend hart voor de kleurentelevisie’ en wacht af …
pink maart 2003
7
LesboSTUDIES
CUNNILINGUÏSTISCH MEISJESPLEZIER (3) Al zolang homo- en lesbische studies bestaan ervaren wetenschappers onbehagelijkheid bij begrippen als lesbienne (nu: lesbo), lesbische seks, lesbisch verlangen, lesbische ervaring en lesbische geschiedenis. Onderzoekster Judith Schwarz van het Lesbian Herstory Archives Collective publiceerde in 1979 het resultaat van de enquête Issues in Lesbian History, gehouden onder bijna veertig zeer bekende lesbische vrouwen. Daaronder: Estelle Freedman, Bonnie Zimmerman, Caroll SmithRosenberg, Blanche Wiesen Cook, Lilian Faderman en Adrienne Rich. Het was de eerste doordachte poging om die ‘onbehagelijke’ begrippen te definiëren. Uit de antwoorden blijkt een interessant onderscheid tussen de ButchFemme School (seks) en de Romantische School (liefde). Zeker zo interessant zijn vragen als: betekent lesbianisme pro-vrouw- of anti-man-politiek? Is het begrip Queer discriminerend? Wat wil de term Lesbian-Like zeggen, die Judith Bennett op Roze Prinsjesdag introduceerde met haar inzending voor de George Mosse prijs 2002? TEKST/VERTALING: ALICE VAN GILST - FOTO’S: ARCHIEF FOTOMOTION
George Mosse
Het George Mosse Fonds (Homostudies-Universiteit van Amsterdam) reikt tweejaarlijks, op Roze Prinsjesdag - de derde woensdag in september, de George Mosse Award uit voor de beste recente wetenschappelijke publicatie op het gebied van homoseksualiteit in Europa. De jury bestaat uit drie internationaal vermaarde wetenschappers. Zij hebben Dr. James Davidson’s publicatie (Dover, Foucault and Greek Homosexuality: Penetration and the Truth of Sex) uitgeroepen tot Winnaar 2002. Op de tweede plaats is geëindigd: Judith M. Bennett (Lesbian-Like and the Social History of Lesbianism) en op plaats drie: Leila J. Rupp (Toward a Global History of Same-sex Sexuality). Het Fonds organiseert ook, maar dan jaarlijks op Roze Prinsjesdag, lezingen over cultuurgeschiedenis en homoseksualiteit Ze worden afwisselend gegeven door binnen- en buitenlandse academici en schrijvers. In 2002 was het de beurt van Hafid Bouazza, Marokkaans-Nederlandse schrijver/vertaler. Zijn lezing, getiteld Rond voor Rond Of Als Een Pikhouweel, is (samengevat) gepubliceerd In PINK 8, oktober 2002. Amerikaanse studenten Homostudies in Amsterdam volgden op Roze Prinsjesdag 2002 de Engelstalige lezing ‘Cunning Linguing Girlish Pleasure’ van Prof. Dr. Marion E.P. de Ras. Zij is hoogleraar vrouwen- & genderstudies en historische pedagogiek aan het Goethe Institut der Universität Frankfurt-am-Main (D). Ook is zij jurylid George Mosse Award. Zij gunde PINK de primeur van de Nederlandse versie, de 4-delige serie Cunnilinguïstisch Meisjesplezier, en werkte mee aan de vertaling en het journalistiek noodzakelijke transponeren ervan. Deel 1 van Cunnilinguïstisch Meisjesplezier; Wie is er hier nou eigenlijk lesbisch? is gepubliceerd in PINK 9, november 2002 Deel 2; Doen lesbo’s nou aan seks, romantische liefde of anti-man-politiek? is gepubliceerd in PINK 10, december 2002 Deze serie is, net als Bouazza’s samengevatte lezing, ook te vinden op www.pinknijmegen.nl.
8
pink maart 2003
Zijn vrouwenvrouwen queer of lesbisch-achtig?
Adrienne Rich, hoewel radicaler en politieker dan Blanche Wiesen Cook, Martha Vicinus en Lilian Faderman, behoort tot de romantische school. Haar definitie ‘Lesbisch Bestaan als Continuüm’ was minstens zo baanbrekend als die van Blanche Wiesen Cook (‘vrouwen die van vrouwen houden’) en beide definities zijn even populair. Zoals de definities ‘dwangmatig heteroseksueel’ en ‘patriarchaat’ even populair zijn om er de mangedomineerde maatschappij mee te omschrijven. Rich lanceert (1979) haar definitie omdat zij het woord lesbianisme te klinisch en beperkend vindt. Lesbisch Bestaan als Continuüm duidt volgens haar op zowel de historische aanwezigheid van lesbiennes, als op een reeks van vrouwgerichte ervaringen in vrouwenlevens door de geschiedenis heen, en
op hun voortdurende zingeving aan dat bestaan. Het duidt dus niet alleen op de genitaal-seksuele ervaringen die vrouwen met vrouwen hebben of wensen. Wanneer we dit uitbreiden naar de vele andere vormen van primaire intensiteit tussen vrouwen (zoals het met elkaar delen van een rijk innerlijk leven, het verbond tegen mannelijke en huwelijkse tirannie, het geven en ontvangen van praktische en politieke steun aan/van elkaar), dán beginnen we pas iets te begrijpen van de omvang van de vrouwelijke geschiedenis en de diepte van hun psychologie. Een begrip dat ongrijpbaar is vanuit het beperkende woord lesbianisme. Lesbisch Bestaan als Continuüm is het compromis tussen het doorbreken van taboes en het afwijzen van de verplichte manier van leven. Aldus Rich.
To be or not to be queer
We zijn een heel eind gekomen sinds de debatten over de eerste golf van lesbische studies. Een ‘hot item’ vandaag de dag is, of het begrip Queer wel toepasselijk is wanneer we lesbisch (maar ook homo) bestaan, ervaringen, verlangen, cultuur en diversiteit willen duiden. Is deze term wel politiek genoeg, luidt de vraag. Ik wijs dan op Theresa de Lauretis, die algemeen wordt gezien als de theoretica die de term verzon. Ook wijs ik op de discussies tussen Dennis Altman, David Halpering, Annemarie Jagose en anderen binnen de Australian Humanities Review. Queer is oorspronkelijk -en op z’n best- plat jargon voor homoseksueel. En daarmee een vorm van homofobische mishandeling. Later wordt het een term die, volgens Jagose, fungeert als paraplu voor -cultureel marginale- seksuele zelfidentificatie enerzijds, en als nieuwe theorie, voortgekomen uit meer traditionele lesbo- en homostudies anderzijds. In de visie van Jagose suggereert de term Queer een verdachte want niet heteroseksuele combinatie van sekse en seksueel verlangen. De term Queer is niet onproblematisch. Hoewel de ene theoreticus de term verwelkomt als (en ik citeer De Lauretis) ‘een andere wijdlopige horizon, een andere manier van seksueel denken’ benadert de andere
theoreticus ‘m kritisch vragend. Een zo’n vraag is: hoe masculien is de op zichzelf geslachtloze term Queer? Tweede vraag: negeert het transcendentale Queer het dominante gendersysteem en de materiele omstandigheden van het westen? Derde vraag: kopieert Queer, vanuit een soort historisch geheugenverlies, simpelweg de gezindheid en behoeften van eerdere homobevrijdingen? En tenslotte: duidt Queer, vanwege de ongelimiteerde generositeit van de term, op verschillen die minder progressief zijn dan die van de lesboen homopopulaties bij wie queers zich aansluiten? Theresa de Lauretis heeft afstand genomen van de term Queer. In ‘The Practice of Love: Lesbian Sexuality and Perverse Desire (1994) schrijft zij: ‘Wat de ‘Queer theorie’ betreft mag mijn hardnekkige aanduiding ‘lesbian’ gezien worden als afstandname van een term die erg snel tot een conceptueel nietszeggende creatie van de publiciteitsindustrie is verworden’.
Lesbisch-achtig
De kern van het politieke probleem van de kritische theorie is, als altijd: identiteit. Queer duidt echter, als we Halperin en Butler volgen, juist op: geen identiteit. Queer is een eeuwige bouwput en altijd in wording. Queer bekritiseert in feite identiteit. Maar als Queer niet voldoet en
we terugkeren naar de term Lesbian. Wat dan? Dan verwijs ik naar twee genomineerden voor de George Mosse Prijs 2002 en hun originele, vernieuwende en diepgaande publicaties. Judith M. Bennett, een der genomineerden, zegt het als volgt in haar publicatie ‘LesbianLike and the Social History of Lesbianism’: ‘het lijkt gek om een nieuw stukje jargon (‘-achtig’) te bedenken en te koppelen aan de oude getroebleerde term (‘lesbisch’). Tenslotte weet niemand precies wat lesbisch betekent. Worden lesbo’s geboren of gemaakt? Genieten lesbo’s exclusief van seks met vrouwen of ook van seks met mannen? Wat definieert lesbische seks: genitaal contact? boezemseks? of (amorfer) vrouwelijke erotiek? Zou de seksuele praktijk minder lesbianismebepalend zijn dan het verlangen naar vrouwen, de primaire liefde voor vrouwen (als in vrouwvrouwen), of de politieke verbintenis met vrouwen (die zich vooral manifesteert in het verzet tegen dwangmatige heteroseksualiteit) ? Lesbische theoretici bieden ons debat, geen duidelijke overeenstemming, en dit definitionele fluïdum is een bron van zowel starheid als flexibiliteit’. Bennett stelt dat de veranderlijke hedendaagse betekenissen van Lesbo vaak worden tegengesproken door de hardnekkige veronderstelling van een wezenlijke lesbische identiteit. Zij vindt deze claim op identiteit tegelijk bevestigend en pijnlijk. Want zij vraagt zich af: ‘delen alle soorten lesbo’s (femmes, butches, lipstick dykes, seksuele radicalen, oud, jong, Afro, Asiatisch, blank) wel genoeg met elkaar om comfortabel te passen in het ene hokje Lesbo?’. Met andere woorden: zijn ‘wij’ werkelijk ‘wij’ ?
Anders dan Adrienne Rich wil Judith M. Bennet niet alle vrouwgerichte ervaringen (waaronder ook moederlijke zorg, lesbische SM, en de proabortus beweging) als lesbisch bestempelen. Evenmin wil ze, anders dan Martha Vicinus, seksueel gedrag privilegiëren door het als lesbisch te bestempelen. Want, zegt ze, veel lesbisch-achtige gedragingen (als de intense band tussen nonnen) zijn niet per definitie seksueel getint. Niet dat Bennett de seksualiteit uit het lesbisch-achtige wil bannen, maar sekseidentieke relaties acht zij niet lesbianisme-typerend. De debatten tussen lesbische theoretici maken dat ook duidelijk. Wanneer we, zegt Bennett, lesbianisme zien als primair of zelfs exclusief voortkomend uit seksualiteit, dan beperken we de lesbische geschiedenis te zeer. Zij stelt dat seksueel gedrag zeker belangrijk is, maar niet per definitie karakteristiek. De term Lesbian-Like of lesbisch-achtig mag dan niet perfect zijn, het zou (in plaats van een handvol vrouwen te isoleren die vervolgd werden voor sekse-identieke contacten) de lesbische geschiedenis wel eens kunnen verschuiven van ontbering naar overvloed. LesbianLike biedt ons twee cruciale gebruiksvormen voor de lesbische geschiedenis. Het kan bijdragen aan het nuanceren van gedragingen die wij maar al te graag als lesbisch definiëren. En het kan vele soorten gedrag (cross dressing, autonomie tegen mannelijke zeggenschap, alleengaan, kloosterlijke sekseidentieke gemeenschap, prostitutie, onhertrouwd weduwschap) toevoegen aan de historische studie van het lesbianisme.
In PINK 3, april 2003: Cunnilinguïstisch Meisjesplezier (slot)
pink maart 2003
9
Dens Salon elke laatste vrijdag van de maand
let’s dance !
vrijdag 28 maart
café METS Grotestraat 7 Nijmegen 024-3239549
KOPIJ voor pink 3 2003 dient uiterlijk 13 maart bij de redactie te zijn: in de betouwstraat 9, 6511 ga nijmegen; pink 7 verschijnt vrijdag 24 oktober. tekst bij voorkeur aanleveren op: pinkmag@ pinknijmegen.nl of op diskette in wordformaat (dos of mac)
Dodo’s
HET GEHEIM VAN DE LIEVELINGSDOCENT? Begin februari krijgt docent klassieke talen en kunstzinnige vorming, Tonny Ravier, een bos bloemen en een oorkonde van een verslaggever van de Gelderlander. De krant heeft een verkiezing tot lievelingsdocent uitgeroepen en Ravier wint deze titel op het Stedelijk Gymnasium in Nijmegen. Bart van Dam vraagt hem wat hij heeft moeten doen om deze begeerde titel te krijgen. Wat is het geheim van de lievelingsdocent?
daar gaat het toch niet om.' kunnen laten passeren zonder De meeste leerlingen geven sanctie. Je moet flexibel zijn. Ik aan dat zij het belangrijk vin'Het is geweldig om tot lievegeef nooit straf, maar spreek den dat een leerkracht orde kan lingsdocent van de school te leerlingen wel aan op hun houden en dat hij of zij goed en worden uitgeroepen terwijl je gedrag zonder enthousiast nog in de proeftijd zit. Zeker het te zwaar les kan geven. omdat ik het idee heb dat in het te maken. Het Zomaar uit Cultuur van school is begin aarzelend ben aangenois alleen maar een boek, dat belangrijker dan nivo. kattekwaad.' men, maar dat kan ik niet hard is niks, vinden maken. In het onderwijs heb je de leerlingen. meer met de leerlingen te Tonny weet Aldus de maken dan met ouders of leraniet of het voor zijn verkiezing krant. Tonny Ravier vindt twee ren. De leerlingen hebben veriets uitmaakt dat hij homosekandere zaken van belang. trouwen in mij. Jongeren geven sueel is. 'Je moet iedereen serieus makkelijker vertrouwen dan 'Ik heb het woord nooit nemen, ook degene met de volwassenen. Ergens in de genoemd. Het zou me verbazen meest flauwe opmerkingen. En maatschappij leren jongeren als ze 't niet weten. Ze weten je moet jezelf blijven en jezelf het vertrouwen af. Tussen de allemaal dat ik geen vrouw en kunnen relativeren. Je moet derde en vijfkinderen heb. jezelf soms als een grap kunnen de klas gaan De bovenzien.' reserve bouw weet Geen vrouw en kinderen: ze opbouwen, dan al genoeg. De normen orde houden en een de bovenbouw weet een angst De ondergoed verhaal hebben, zijn voldan al genoeg. voor anderen. bouw kan je gens Tonny meer de normen Zelf heb ik het nog wel eens van de volwassenen. ook. Als ik gevraagd zou worden willen helpen met zoeken naar 'Leerlingen kijken daar anders om mijn homoseksualiteit zou die vrouw. Daar valt het kwartje tegen aan en kunnen veel meer ik het zeggen, anders niet. langzamer. Ik denk dat het onrust en kabaal hebben. Zij Homoseksuele leraren zijn of erom gaat hoe je les geeft en kunnen zich daaraan onttrekpopulaire figuren of sterke permet anderen omgaat. Zelf heb ken en dus toch horen wat je te soonlijkheden. Je moet er meer ik wel het gevoel dat ik me erg vertellen hebt. Als leerkracht voor doen om je te bewijzen. homoseksueel presenteer, maar moet je dingen waarnemen en
Het eventuele vermoeden over homoseksualiteit wordt dan ondergeschikt. Daarom is het misschien makkelijker om lievelingsleraar te worden. Maar als er ergens iets mis is, wordt je afgemaakt. De school kan genadeloos zijn. Het maakt niet uit of het een gymnasium is of een vmbo. Voor de veiligheid van een school is de cultuur belangrijker dan het nivo.' Bart van Dam
Tonny Ravier heeft al eerder docentverkiezingen
meegemaakt.
In
Emmeloord is hij benoemd tot de best geklede docent. Leerlingen vinden
kleding
belangrijk.
In
Doetinchem is hij uitgeroepen tot beste docent. Tonny noemt dat een beetje eng omdat het niet meer om een duidelijk criterium gaat en meteen zo absuluut oordeelt. Het criterium
voor
de
lievelingsdocent
noemt hij 'relationeel' en daarom een beter criterium.
pink maart 2003
11
Film & Video
ROZE BIOS & THUISBUIS Alice van Gilst, Marc Rensen de 1e & Marc Rensen de 2e belichten belangwekkende bioscoop- 6 videofilms. Het aantal * * * geeft hun persoonlijke oordeel weer.
CHICAGO ***
Renee Zellweger, Catherine Zeta-Jones en Richard Gere schitteren in de voor 13 Academy Awards genomineerde filmversie van Chicago; een zang- en dansspektakel waaraan musicalminnend Nederland haar hart kan ophalen. Het verhaal speelt zich af in het woelige Chicago van de jaren twintig, vol criminaliteit, corruptie, overspel, jazz en drank. De publiciteitsgeile Velma en Roxie, die beiden hun minnaars hebben vermoord, strijden om de voorpagina’s. Ze worden vertegenwoordigd door de manipulatieve, gelikte advocaat Billy Flynn.
12
pink maart 2003
Zeta-Jones (Velma) is perfect op haar plaats en Queen Latifah speelt met verve Mama Morton, de potteuze matrone van de vrouwengevangenis die in ruil voor geld ‘haar’ meisjes verboden waren toestopt. Beiden zijn genomineerd voor beste vrouwelijke bijrol en ogen het sterkst in deze kwalitatief goede, maar niet altijd spetterende verzameling van zingende, dansende filmsterren. Zellweger (Roxie) mist het lijf om te overtuigen in de dansscènes. Gere (Flynn) is een miscast, want vooral zijn solo’s slaan de plank mis. Het uiterlijk van de film zit wel snor; geweldige choreografie, fraaie cinematografie en de snelle, perfecte montage. De wisselwerking tussen de realiteit en de metaforische vaudevillefantasieën van Roxie en zijn amusant. Desondanks is de film geen instant klassieker. Terwijl ie juist een onuitwisbare indruk zou moeten achterlaten. De personages zijn karikaturaal en het verhaal raakt op de achtergrond door al het musicalgeweld. Maar… was het verpletterende Moulin Rouge wel diepzinnig?
De roze Teddy’s
Interessant awardnieuws: Ja Zuster, Nee Zuster, de bioscoophit met Loes Luca en Paul de Leeuw, was genomineerd voor een Teddy; dat is de Gay Gouden Beer van de Berlinale (www. berlinale.de). De Zuster heeft het echter niet gehaald. Dit zijn de uitslagen:
Beste roze speelfilm
MIL NUBES DE PAZ CERCAN EL CIELO, AMOR, JAMÁS ACABARÁS DE SER AMOR Duizend wolken van vrede belagen de hemel, liefde, jij zult nooit ophouden liefde te zijn. van Julián Hernández ‘Voor de bijzonder filmische en poëtische kwaliteit van het verbeelden van een jongeman en zijn emotionele en zinnelijke oproer door het heimweevolle verlangen naar liefde’, zegt de jury.
Beste roze documentaire
ICH KENNE KEINEN - ALLEIN UNTER HETEROS Ik ken ze niet – Alleen tussen hetero’s van Jochen Hick ‘Voor het kundige, invoelende portret van homoseksuele mannen en de uitdaging van
* * * * * * * * * * * * * * *
super goed redelijk matig slecht
hun leven in kleine, conservatieve gemeenschappen’.
Beste korte roze film:
FREMRAGENDE TIMER Kostbare Momenten van Lars Krutzkoff en Jan Dalchow ‘Voor de helderende analyse van het kontrast tussen de liefdevolle realiteit van een seksuele ontmoeting en de juridische consequenties’.
De Gouden Oscars
In de nacht van 23 op 24 maart kunnen we de jaarlijkse uitreiking van de Academy Awards weer ervaren. Het is dit jaar de 75e keer dat Hollywood de felbegeerde gouden beeldjes uitreikt. Nederland doet dit jaar ook mee in de strijd, want de tragikomedie Zus & Zo van regisseuse Paula van der Oest is genomineerd voor Beste Buitenlandse film. Het nogal ‘roze’ Zus & Zo (zojuist opnieuw en in 12 bioscopen in roulatie gegaan) vertelt het verhaal van drie zussen die hun broer ervan willen weerhouden te trouwen, om het familiehotel te behouden. (zie de recensie in PINK nr.5, 2002). Het feit dat er ditmaal een record aantal buiten-
Alice in Verwonderland
Mudawana
landse inzendingen waren, maakt de eer genomineerd te zijn nog groter. Vooralsnog dicht men Nowhere In Africa (Dld) de meeste kansen toe. Als beste film staan dit jaar Chicago, Gangs of N.Y, The Hours, The Lord Of The Rings: The Two Towers en The Pianist in het rijtje. Bij de acteurcategorieën hebben Jack Nicholson (About Schmidt) en Nicole Kidman (The Hours) de beste papieren, terwijl de awards voor bijrollen erg spannend gaan worden. Raadpleeg voor een compleet overzicht www.oscar.com MR & MR
Il Più Bel Giorno Della Mia Vita ****
De Italiaanstalige, Nederlands ondertitelde film De Mooiste Dag Van Mijn Leven gaat over een yup-achtige en tamelijk geschifte Italiaanse familie, onder leiding van nonna (grootmoeder) Irene; gespeeld door de 66-jarige en nog immer prachtige diva Virna Lisi. We bekijken deze familie door de ogen van haar kleindochter, die zich voorbereid op haar ‘Mooiste Dag’, haar eerste communie. Zij is een van de twee dochtertjes van Rita, die in een seksloos huwelijk gevangen zit en illegaal verliefd is op een dierenarts. Irene’s ander dochter Sara vertrouwt geen enkele vent, behalve een crimineel die
haar regelmatig belt maar die ze (nog) niet kent. Rita is voortdurend en overdreven om niet te zeggen hysterisch- bezorgd om haar puberzoon Carlo, die mede daarom steeds agressiever wordt, met iedereen bonje krijgt en op ’t laatst zelfmoord wil plegen. En dan is daar nog Irene’s homoseksuele zoon Claudio (Luigi Lo Cascio). Hij durft nog niet echt uit de kast te komen, al weten zijn zusters wel van wanten. Moeder Irene weet het eigenlijk ook wel, maar wil het niet waar hebben. Claudio, advocaat van beroep, heeft zojuist zijn goede liefdesrelatie verbroken met de schattige, maar bij de familie nog onbekende Luca (een mooie rol van Marco Quaglia). Maar dankzij hun hond Ugo, die met succes achter het loopse teefje van Irene aangaat, komt die kennismaking er toch van. Alle familiaire en echtelijke relaties zijn aanvankelijk erg formeel en afstandelijk. Niemand toont z’n diepste gevoelens aan de ander en eigenlijk kan de hele familie de realiteit van alledag niet aan. Daar komt langzaam en niet zonder leed verandering in. Il Più Bel Giorno Della Mia Vita is een poëtische, subtiel-komische en filmisch ultraromantische (David Hamilton-achtige) rolprent die op 17 april gaat draaien in de Nederlandse bioscopen. AvG
Mudawana doet denken aan Nirwana. Maar da’s fout gedacht. Want Mudawana staat voor het Marokkaanse orthodoxe islamitische familierecht. En dat is bepaald geen Nirwana, (of Walhalla) voor de vrouwen aldaar. Want zij worden met dat ‘recht’ veroordeeld tot absolute onderworpenheid aan de man. Hij kan haar aanhouden of verstoten. Andersom niet. Hij kan zó van haar scheiden; zij moet er een eindeloos durende en voor haar onbetaalbare rechtszaak voor beginnen. Hij hoeft haar geen alimentatie te betalen en haar niet de helft van de scheidingsboedel te geven. Hij mag er meerdere vrouwen op nahouden; zij maar één vent. Zelfs als dat een meppende klootzak is moet zij bij hem blijven. Binnen de Mudawana is de vrouw welbeschouwd maar een rechteloos halfmens. Vraag je dan eens af hoeveel mens de lesbische Marokkaan is... We kunnen er gerust van uitgaan dat de Mudawana ook op de hier levende Marokkaanse vrouwen wordt toegepast. Ook al vallen ze onder de Nederlandse Wet en ziet ons familierecht er heel wat beter uit. Dit is toch ondenkbaar, anno 2003, aan de vooravond van Internatio-nale Vrouwendag op 8 maart?! Aan de Marokkaanse koning ligt het overigens niet. Da’s een eigentijdse Europeaan die de wetten in zijn land graag wil moderniseren. Maar de militante fundamentalistische islamitische beweging is tegen. Dus zullen wij in onze lifetime die moderniseringen wel niet meer meemaken. Want de islamitische fundamentalisten (veelal mannen) zijn in de meerderheid. En zij schuwen ook geen misdadige maatregelen om hún Nirwana te behouden. En wij in ons Kikkerlandje maar zeuren over onze luxeproblemen; dure euro, dalende huizenprijzen, werkeloosheid, het -dankzij Bush & Blair- voorlopig afvallen van Turkije als vakantieland. Eigenlijk moeten wij ons op Vrouwendag maar eens 24 uur gaan zitten schamen. En ons verplaatsen in de Marokkaanse (lesbische) vrouw en haar armoedeprobleem Mudawana.
pink maart 2003
13
Eerst God dan de Liefde?
Het wordt tijd dat de politiek de wetgeving verandert en zo een einde maakt aan deze bizarre situatie. Clem Bongers, voorzitter van COC Nijmegen, pleit ervoor dat het nieuwe kabinet daar werk van maakt. De multiculturele en multi-religeuze samenleving is gebaat met duidelijkheid hierover. De laatste tijd hebben in Nederland een aantal kerkelijke leiders en een politicus discriminerende uitlatingen gedaan over homoseksualiteit. Ik noem u even een paar namen: Imam El Moumni, bisschop Muskens, bijna-imam Haselhoeff, RPF voorman Van Dijke en ds. Herbig. Een aantal van hen is voor de rechter gedaagd, maar tot veler verbazing vrijgesproken. Recentelijk bevestigde de Hoge Raad in cassatie, dat ds. Herbig uit Hengelo terecht is vrijgesproken voor zijn openbare uitspraak dat homoseksualiteit ‘een vieze en vuile zonde is’. Steeds is het argument van de rechter dat de uitspraken zijn gedaan op basis van een religieuze overtuiging en dat we dat vanwege de grondwettelijke vrijheid van godsdienst dienen te respecteren. Op grond van godsdienstige beginselen kan iedereen dus discrimineren, tweedracht en intolerantie zaaien en oproepen tot haat. Is dat juist? Stel: ik richt morgen ‘De Roze
14
pink maart 2003
Vrijheid en gelijkheid zijn de pijlers van onze democratie en van de grondwet. Het zijn gelijkwaardige beginselen waar noodzakelijkerwijs vaak een zekere spanning tussen bestaat. Op dit moment bedreigen ze elkaar echter. Rechters in Nederland beslissen steeds weer dat je homoseksualiteit mag veroordelen en daarmee homo’s, lesbo’s en biseksuelen mag kwetsen, als je dat doet uit religieuze overtuiging. Merkwaardig.
Kerk’ op. Mag ik dan op basis daarvan alle andere religies beledigen, kwetsen en discrimineren? Godsdienst als vrijbrief voor discriminatie? Wat is hier aan de hand? Laat ik vooraf duidelijk zijn: godsdienstvrijheid is een grondrecht en staat voor mij niet ter discussie. Ook een diversiteit aan opvattingen over homoseksualiteit op grond van religieuze of andere beginselen, mag en moet kunnen. Maar soms lijkt het erop dat de vrijheid van godsdienst boven alles gaat en prioriteit heeft boven alle andere grondrechten. De grondwet maakt in artikel 1 dit onderscheid niet: ‘Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook is niet toegestaan’. Uit dit wetsartikel valt geen prioriteitenschema af te leiden en dat levert in de praktijk dus spanning op. Kennelijk hoopt de wetgever dat de burgers er zelf uitkomen en gaat ze er vanuit dat minderheidsgroepen onderling niet zullen discrimineren. Doen ze dat toch dan moet de rechter in actie komen.
En de rechterlijke macht heeft kennelijk religie boven aan het prioriteitenlijstje staan en geaardheid staat wat lager. Over deze kwestie heeft Afshin Ellian op de Burgemeester Dales-lezing van vorig jaar (over artikel 1) interessante ideeën gelanceerd. Ellian komt uit Iran en is als rechtsfilosoof verbonden aan de Universiteit van Amsterdam. (Sinds kort is hij ook columnist van het NRC). Hij maakt onderscheid tussen twee vormen van diversiteit: diversiteit waarvoor je zelf niet kunt kiezen (ras, huidskleur, geslacht, geaardheid) en diversiteit waarvoor je zelf kiest (godsdienst, levensovertuiging, politieke voorkeur). In zijn woorden: de zijnswijze en de ideeënwereld. Ellian wijst op de frictie die dit geeft: mensen kunnen door hun zijnswijze een bedreiging vormen voor een idee. Een idee kan ook een zijnswijze bedreigen. Denk maar aan een islamitische groep voor wie homo’s, lesbo’s en biseksuelen niet kunnen bestaan en vrouwen minder zijn dan mannen.
Het is duidelijk dat er op dit moment bij de homobeweging verontwaardiging en onrust bestaat over de wijze waarop artikel 1 van de grondwet geïnterpreteerd wordt. Bezinning is daarom op zijn plaats. De tolerantie in de samenleving is er mee gebaat. Ik vind dat in de komende kabinetsperiode het dilemma tussen het beginsel van godsdienstvrijheid en het non-discriminatiebeginsel moet worden opgelost. Werk aan de winkel voor CDA en PvdA, misschien op basis van een wetsvoorstel van Boris Dittrich van D’66, die eerder zijn sporen verdiend heeft in de niet-materiële wetgeving. Clem Bongers Voorzitter COC Nijmegen
?Holebihulp! We ontvingen via ons e-mailadres
[email protected] een bericht op onderstaande stelling. ‘Als je als man verliefd wordt op je beste vriend (heteroseksueel) kun je maar beter je mond houden.’ Beste ?Holebihulp!, Ik wil graag op reageren op jullie stelling. Ik heb namelijk zelf zoiets meegemaakt. Een tijdje geleden ben ik verliefd geweest op een goede vriend van mij. Na een poos hiermee rondgelopen te hebben kon ik het niet langer meer voor me houden. Op een middag na school heb ik het hem verteld. Ik was ongelooflijk nerveus en was bang voor zijn reactie. Mijn vriend had al een tijdje in de gaten dat ik niet meer mezelf bij hem was en ik ergens mee rondliep. In eerste instantie had hij er moeite mee dat ik gevoelens voor hem bleek te hebben. Hij schrok daarvan en wilde niet meer met mij praten. Ik heb hem toen een paar weken niet meer gesproken. Vreselijk vond ik dat. Gelukkig ontving ik naar die zware periode eindelijk een mailtje van hem. Hij had even de tijd nodig om dit te verwerken, maar vond het niet de moeite waard om hiervoor onze jarenlange vriendschap om te verbreken. We hebben toen vrij snel afgesproken en na een lang gesprek de draad weer als vanouds opgepakt. Ik was erg opgelucht dat het uitgesproken was. Achteraf heb ik er dan ook geen moment spijt gehad van mijn beslissing om het hem te vertellen. Gelukkig duurde mijn verliefdheid niet zo lang en is onze vriendschap bewaard gebleven. Ik realiseer me wel goed dat het ook heel anders had kunnen lopen. Maar goed, dat is niet gebeurd. Groetjes, Anonieme Ab
Onze stelling voor de volgende keer luidt: ‘De lesbische vrouw staat beter haar mannetje dan de heterovrouw’ Reageer via ons e-mailadres of ouderwets via ons postadres.
Binnenkort verkrijgbaar in de winkel:
- Informatie over het programma ‘De Ontmoeting’; de multiculturele weken van COC Nijmegen en Villa Lila - Kaarten voor het multiculturele feest dat gehouden wordt op zaterdag 29 maart 2003 in Diogenes. Entree 10,00 - Terug van weggeweest; de porseleinen Delftsblauwe m/m- en v/v-stelletjes.
Standaard in de winkel:
- gratis een kop thee of koffie - leestafel met tijdschriften - condoomverkoop - informatie en advies
Vertrek van Jim
Onze trouwe winkelmedewerker Jim heeft na acht jaar afscheid genomen van de winkelwerkgroep. Namens alle winkelmedewerkers willen we hem op deze wijze nogmaals hartelijk danken voor zijn inzet, deskundigheid en enthousiasme. COC-winkel t.a.v. ?Holebihulp! In de Betouwstraat 9 6511 GA Nijmegen e-mail:
[email protected] Vermeld er wel bij of wij je brief of reactie (anoniem) in de Pink mogen behandelen. Allart en Brigitte
HET E-MAILADRES van de COC-Winkel IS NIET BEDOELD VOOR HET RESERVEREN VAN KKCKAARTJES. JE KUNT HIERVOOR TERECHT OP DE KISSKISSSITE: WWW.KISSKISSCLUB.NL. Tijd over? Wij zoeken vrijwilligers! Ben je op zoek naar een nuttige vrijetijdsbesteding, dan is het werk in de COC-winkel misschien iets voor jou. Loop gerust eens binnen voor meer informatie. Bellen kan natuurlijk ook; 024-323 42 37. Openingstijden: ma 13.30-16.00u, di t/m vr 13.3017.00u, do.av.19.00-21.30u.
pink maart 2003
15
Multiculturele Weken: ‘De Ontmoeting’ Programma-overzicht Openingsprogramma Het COC Nijmegen, de belangenbehartiger van homo’s, lesbo’s en bi- mensen en Villa Lila, het sociaal-cultureel centrum voor dezelfde doelgroep gaan voor het eerst multiculturele weken organiseren. De naam van de weken sluit aan bij het Jaar van de Ontmoeting zoals dat door Burgemeester Ter Horst aan het begin van 2003 is uitgeroepen in Nijmegen. Geheel tegen de landelijke trend in organiseren COC en Villa Lila in Nijmegen samen met een aantal andere organisaties een reeks activiteiten waarmee we in navolging van veel andere culturen het begin van de lente vieren. Inburgering hoeft niet van één kant te komen. De bedoeling van deze weken is dat we met een frisse blik kijken naar een aantal aspecten van onze multiculturele samenleving waar ook de homo-, lesbo- en bi- gemeenschap mee te maken krijgt. We kijken daarbij zowel naar de culturele als de levensbeschouwelijke aspecten van deze Ontmoeting. Meer begrijpen om tot meer begrip te komen is ons uitgangspunt. Andersgeaarden, hetero's, allochtonen, autochtonen, jong en oud kunnen elkaar daarbij ontmoeten. Momenteel staat het vraagstuk van de islam en homoseksualiteit volop in een niet altijd even zuivere, onbevangen belangstelling. Ook in de Villa is het actueel geworden omdat er in korte tijd nogal wat mensen van allochtone afkomst en met een islamitische achtergrond actief zijn geworden. Het anders zijn en het hebben van een religieuze overtuiging kunnen in één persoon verenigd zijn. Dat laatste is niet vreemd in een stad waar het thema katholiciteit en emancipatie lange tijd op zeer gespannen voet met elkaar hebben gestaan. We kunnen leren van onze ervaring in deze van huis uit zeer religieuze stad die toch altijd zo'n vruchtbare voedingsbodem voor de emancipatiebeweging is gebleken... In deze weken bieden we lezingen aan, waarin het verband tussen homo-, lesbo- en bi- thematiek en multiculturaliteit nader uitgewerkt zal worden. We zullen op dit onderwerp ook volop kunnen reflecteren door tal van activiteiten op het gebied van muziek, dans, religie, kunst, et cetera. Of in de woorden van Villa-medewerker Majied Bahramy: ‘... we nemen graag het initiatief met het vieren van het begin van de lente, de boodschap van verbondenheid en vriendschap tussen de verschillende geaardheden en culturen in onze samenleving...’ Het programma ‘De Ontmoeting’ is financieel mede mogelijk gemaakt door de Gemeente Nijmegen, Villa Lila en COC Nijmegen
16
pink maart 2003
De officiële opening van de Multiculturele Weken ‘De Ontmoeting’ wordt verricht door wethouder Lenie Scholten van de Gemeente Nijmegen. Zij is wethouder van Economische en Sociale zaken en heeft tevens het homo/ lesbisch beleid in haar portefeuille. Ook zal het woord gevoerd worden door Friek Kosse namens het bestuur van Villa Lila. Dans uit India wordt verzorgt door dansschool Madhoerie onder begeleiding van dansdocent Bart Jacobs, die ons in oostelijke sferen zal brengen. Aanvang 20:30 uur Expositie met bijdragen van Bart Drost, Abdelilah Farahi en Jan Mattheus de Grauw in Villa Lila. Aanvang 21: 30 uur Abdelilah Farahi, de Utrechtse kunstenaar, is in zijn werken duidelijk geïnspireerd door onder meer zijn geboorteland Marokko. De sfeer van het noorden van Afrika weet de kunstenaar met zijn werken sterk op te roepen. (…Wat is het zuivere Marokko? De volheid langs de kust of de leegte en ruimte, de stilheid van bergen en woestijn? Met een mengsel van acrylverf, marmerpoeder en zand geeft Farahi zijn visie in composities, opgebouwd uit vierkanten en collageachtige vormen. Opgebracht met het paletmes, in fel blauw, geel, en rood met groene akkoorden. Hij schildert ‘zijn’ Noord-Afrika, zoals eens Chagall zijn Rusland een gezicht gaf, sfeerrijke fantasie en werkelijkheid…. *citaat Jef Last, ‘Tegen de draad’, 1960) Bart Drost, kunstenaar te Nijmegen, studeerde af aan de Gerrit Rietveld Academie te Amsterdam. De in deze weken geëxposeerde werken van zijn hand zijn geïnspireerd door zijn reizen naar Afrika en India. Zijn werk is een compositie van eenvoud en helderheid, deze eigenschappen maken zijn schilderijen voor iedere leeftijd en cultuur toegankelijk. Jan Mattheus de Grauw, deze beeldend kunstenaar en fotograaf uit Rotterdam exposeert in het kader van de Multiculturele Weken in Villa Lila een reeks schilderijen, tekeningen en foto´s. Thema´s als ‘vluchtelingen’, ‘gevangenen’ en ‘onderdrukten’ staan centraal in zijn werk. Inspiratie voor zijn thema´s deed hij op in de vele landen die hij heeft bezocht. Maar ook berichten en foto´s in de media van de oorlog in Afghanistan, de conflicten tussen Palestijnen en Joden en de dreigende oorlog in Irak brengen hem in beweging De laatste acht jaar reist hij Jan Mattheus tweemaal per jaar naar West Afrika om er inspiratie op te doen voor zijn eigen werk en om er les te geven aan Afrikaanse- en Nederlandse kunstenaars. Het Intercultureel en Muzisch Instituut zal live muziek maken bij deze gelegenheid. Het Intercultureel en Muzisch instituut is een culturele organisatie die wereldmuziek en interculturele projecten als hoofdactiviteit heeft. Zij werken voornamelijk voor het onderwijs, organisaties die zich met interculturele en internationale samenwerking bezighouden, bibliotheken en theaters. Aanvang: 21: 45 maandag 17 maart 2003 20:00 uur Begin van het openingsprogramma Villa Lila, In de Betouwstraat 9 tel: 323 37 32 Toegang gratis
Theatersport
Wijkcentrum Burghardt presenteert op vrijdag 21 maart theatersport met o.a. theatersportgroep Voorheen 080. Theatersport is improvisatietheater. Twee teams bestaande uit vier spelers dagen elkaar uit. Met suggesties van het publiek, allochtoon en autochtoon, maken de spelers korte geïmproviseerde scènes. Een jury, bestaande uit drie rechters, geeft hun waardering voor het vertoonde spel. Zij letten op techniek, inhoud en amusement. Het publiek mag tijdens de voorstelling rozen gooien om hun waardering te tonen voor mooie momenten. De spelers zijn getraind in technieken en methoden om de door het publiek aangegeven inhoud om te zetten in interessant spel. Bij een voorstelling weten zowel publiek als spelers absoluut niet hoe het gaat verlopen.
vrijdag 21 maart 2003 om 20:00 uur Wijkcentrum Burghardt Burghardt van den Berghstraat 114 Tel: 323 46 85 Toegang gratis
Presentatie & Workshop Argentijnse Tango
Op vrijdag 21 maart presenteert Wijkcentrum Burghardt een presentatie & workshop Argentijnse Tango. Dit programma is bedoeld voor beginners, verzorgd door de tangogroep van Villa Lila. Deze groep bestaat uit enthousiaste dansers van verschillende niveaus. We dagen je uit om met ons deze gepassioneerde passen te zetten! vrijdag 21 maart 2003 om 22:10 uur Wijkcentrum Burghardt Burghardt van den Berghstraat 114 Tel: 323 46 85 Toegang gratis
Informatie markt met optredens op Plein ‘44
Tijdens de multiculturele informatie markt op Plein ’44 presenteren verschillende groepen en organisaties zich op het vlak van de diversiteit van leefwijze en cultuur in onze Nijmeegse samenleving. De markt wordt opgeluisterd met live optredens van het Intercultureel en Muzisch Instituut (zie maandag 17 maart 2003) en het koor Cantus Obliquus. Cantus Obliquus ‘zingt tegendraads’ en hun repertoire varieert van Zarah Leander tot Cole Porter. Kortom, voor elk wat wils! zaterdag 22 maart 2003 van 12:00 tot 17:00 uur Plein ’44, Nijmegen
Omar Nahas spreekt
Maandag 24 maart verzorgt drs. Omar Nahas een lezing over het onderwerp Islam en homoseksualiteit. Hij is wetenschappelijk medewerker van stichting Yoesuf, de organisatie die het begrip binnen de islamitische wereld voor homoseksuelen wil vergroten. Omar Nahas studeerde af op het onderwerp homoseksuelen van Arabische komaf in de Arabische wereld en in Nederland. Het boek van Omar Nahas getiteld ‘Islam en homoseksualiteit’ is binnen de moslimgemeenschap goed ontvangen. Er is gelegenheid tot discussie. maandag 24 maart 2003 20:00 uur Villa Lila, In de Betouwstraat 9 Toegang gratis
Film ‘Marokkaan gezocht’
Met het applaus van hun voorstelling ‘Amar, tussen tulpen en muntthee’ uit 1996 nog in het achterhoofd en het taboe dat rust op de woorden ‘Marokkaan’ en ‘homo’ en zéker in die combinatie, doken De Mannen in de (schijn)wereld van 1000-en one night (stand?) en de zogenaamde ‘scene’. Waarom is die Marokkaanse speler nou zo moeilijk te vinden? Deze film is een productie van de homotheatergroep Mannen van Daarnet in samenwerking met audio- en visuele werkplaats Dziga uit Nijmegen. maandag 24 maart 2003 22:15 uur Villa Lila In de Betouwstraat 9 Toegang gratis
Training ‘Reageren op vooroordelen en discriminatie’
Deze korte training is bedoeld voor mensen die, beroepshalve of anderszins, te maken hebben met vooroordelen en discriminerende opmerkingen. In deze training kun je leren dat er verschillende vormen van vooroordelen zijn. Dat er achter uitingen van vooroordelen vaak een verborgen boodschap schuilgaat en dat je op verschillende manieren kunt reageren op uitingen van discriminatie. Zij kunnen immers je humeur of de sfeer op je werk danig verpesten. Deze training kan helpen daar wat aan te doen. De training wordt verzorgd door Ralph Sluijs en er is volop gelegenheid met hem hierover in discussie te gaan. Ralph Sluijs is coördinator van het Anti Discriminatie Bureau te Nijmegen.
vrijdag 28 maart 2003 20:00 uur Villa Lila, In de Betouwstraat 9 Tel: 323 37 32 Toegang gratis
Lezing ‘Aziatische bespiegelingen’
De lezing ‘Aziatische bespiegelingen’ wordt verzorgd door Dr. Paul van der Velde, docent hindoeïsme/ boeddhisme van de afdeling godsdienstwetenschappen van de Katholieke Universiteit Nijmegen. Hindoeïsme en Boeddhisme hebben zo hun eigen ideeën en opvattingen over mannen, vrouwen en alles wat daar tussenin zit. Vaak krijgt een toerist het idee dat men binnen deze beide religies zelfs betrekkelijk tolerant is tegenover transseksualiteit en homoseksualiteit. Of dat echt zo is valt nader te bezien. Wel is het zo dat transseksuelen en homoseksuelen een heel aparte positie innemen in de religies van Azië. Dit komt ondermeer door het feit dat ze buiten de normale wereld vallen van mannen, vrouwen, huwelijken en kinderen. Daardoor horen ze gewoonweg bij een 'andere wereld', de schemerwereld waar mensen, goden, demonen en geesten elkaar ontmoeten. In de presentatie zal vooral aandacht worden besteed aan voorbeelden uit Thailand en India. vrijdag 28 maart 2003 22:00 uur Villa Lila, In de Betouwstraat 9 Tel: 323 37 32 Toegang gratis
‘De Ontmoeting’ sluit af met een groots feest
Villa Lila's maandelijkse DAS FEST is te gast in Diogenes en organiseert er een COUS COUS Club met multiculti DJ en verschillende live optredens. ®chestra zal deze nacht live optreden. Het blootleggen van overeenkomsten tussen culturen staat in hun muzikale optreden voorop. ®chestra is een zeer heterogeen gezelschap met muzikanten uit de klassieke, pop, folkloro,flamenco en straatmuziek. Zij speelt muziek van Oezbekistan tot en met de Molukken en de leden van dit ensemble brachten veelal persoonlijk de muziek van al deze plaatsen mee naar Nederland om het hier te bewerken en uit te voeren. Anderzijds laat ®chestra zich ook aan nieuwe muzikale invloeden waarmee Nederland de laatste decennia wordt overspoeld. Aanvang 22:00 uur De Tangogroep van Villa Lila zal het beginoptreden verzorgen, met dansers van verschillende niveaus. Aanvang 00:30 uur SIAM DIAMOND is een Thaise travestie groep uit Amsterdam. In Thailand is dit een veel voorkomend gebeuren. Travestiegroepen worden zeer serieus genomen en als een onderdeel van de Thaise cultuur beschouwd. In de westerse wereld wordt hier veelal lacherig over gedaan. Daarom neemt deze groep hun performance ook niet al te serieus. De groep, bestaande uit vijf tot zes ladyboys, zullen performances geven in een typische Thaise travestie outfit die is afgeleid van de Franse musicals uit de jaren ‘50. Ze zullen de volgende optredens verzorgen: ‘Gigi in Paradisco’, ‘Thai song’, ‘Maria Magdalena’, ‘One man Woman’ en ‘When will I see you again.’ Aanvang 01:00 uur Salsa dans demonstratie zal gepresenteerd worden door Thierno en zijn vrienden. Op zijn reizen heeft de salsadocent Thierno kennisgemaakt met de vele facetten van deze exotische dans en dit komt sterk tot uitdrukking in zijn beleving van de salsa. Aanvang 02:30 uur Het feest begint om 21:00 uur met de multiculti DJ en gaat door tot in de kleine uurtjes zaterdag 29 maart 2003 van 21:00 tot 06:00 uur Diogenes, Van Schaeck Mathonsingel 10 Tel: 360 48 42 Toegang: 7,50 aan de zaal 7,00 in de voorverkoop 6,00 Leden van C.O.C.-Nijmegen en Diogenes Voorverkoopadres: COC inloopWinkel In de Betouwstraat 9 Tel: 323 42 37
pink maart 2003
17
PITTY – Het Interview
HEMELTJE… WAT EEN AVONTUUR! Zo zit je in een chatroom wat te keuvelen, en zo heb je
ineens
een
boek
geschreven dat links en rechts media-aandacht krijgt.
Het
overkwam
Esther Bremer en Anja de Crom en hun ‘Pitty naar College’; het eigenwijze vervolg op de beroemde meisjesboekenserie van Enid Blyton. Buiten is het zonnig, maar ijskoud en op sommige plekken spekglad. Binnen, in het Arnhemse Communicatiekasteel, wacht een groot glas hete thee. Gezet door communicatie deskundige Anja de Crom, in de pantry van haar niet overbemeten maar gezellige werkhonk op 3-hoog. Esther Bremer, marktonderzoekster bij de Weekbladpers is er ook, overgekomen per trein vanuit Amsterdam. Deze dames hebben in hun vrije tijd, en via email eigenlijk, samen een boek geschreven. Nadat zij elkaar in een chatroom hadden ontmoet onder de aliassen Pitty en Artemis. Dat zijn vertrouwde namen voor fans van de slechts 6-delige ‘Pitty’ serie van de Engelse auteur Enid Blyton (1897-1968). Fans als Bremer(Artemis) en De Crom (Pitty) dus. Hoewel dat minder voor de hand ligt dan je zou verwachten. Want de dames zijn per slot pas geboren rond het sterfjaar van Blyton en ze zij zijn ook beduidend minder
18
pink maart 2003
hetero dan die auteur en haar (vele) romanfiguren. Maar ja, de Pitty-boekskes (handelend over de zes kostschooljaren van de hele straighte Pitty en haar vriendinnen op Malory Towers), lezen altijd zo lekker weg. En Bremer en De Crom hebben altijd betreurd dat er niet meer delen door Blyton geschreven zijn. Terwijl de Londonse toch zo productief was en meer dan zevenhonderd (kinder)boeken op haar naam heeft staan.
De chattende Pitty en Artemis besluiten al snel om dan maar zelf een vervolg te schrijven. Dat brengt een heel proces, een soort marktonderzoek op gang. Want voorafgaand aan het eigenlijke schrijven nemen Bremer en De Crom de oude zes delen minutieus onder de loep. Welke personages komen er standaard in voor, wat voor karakters hebben ze, hoe praten ze, welke ‘avonturen’ beleven ze? Wat geldt in de vijftiger jaren en op Engelse (kost)scholen eigenlijk als een avontuur? Bremer en De Crom zijn te jong en nooit op zo’n school geweest, om uit eigen ervaring te kunnen putten. Al onderzoekende ontdekken de Amsterdamse en de Arnhemse zekere vaste patronen en (rol)modellen; een stramien dus dat Blyton telkens gebruikt. ‘Zou zij een computer met Word gehad hebben, zou ze veel meer Pitty-boeken hebben kunnen schrijven’, meent Esther Bremer, die zelf al eens eerder een boek geschreven
plots. But who cares?! De Nederlandstalige Potterie, en dan vooral de generatie geboren in de jaren vijftig, heeft met ‘Pitty naar College’ eindelijk het meisjesboek dat toen niet geschreven mocht worden. Leden van die generatie zullen bij lezing dan ook de nodige aha-erlebnisse en déjà-vu ervaringen hebben.
maar niet uitgegeven heeft. Dankzij Brytons stramien wisten ze dat er in hoofdstuk 14 een ramp moest gebeuren die in hoofdstuk 15 weer opgelost moest worden. ‘Wij hoefden dus alleen maar te bedenken welke ramp Pitty nu weer zou overkomen’, legt De Crom uit. ‘Ook wisten we vooraf welke archetypen we moesten
gebruiken. Zoals een hoogmoed-komt-ten-val-meisje, een nors-meisje-met-eengeheim, de niet-meer-te-redden-slechterik, het dweepstertje en het jongensachtige meisje. Zij doemen in alle Pittyboeken op en er zit gek genoeg nooit een jongen tussen’. Blytons stramien is vervolgens in zekere zin gekopieerd en ingepast in zelfbedachte nieuwe, hier en daar zelfs een beetje autobiografische avonturen. Het Grote Nieuws is natuurlijk dat er plots allerlei lesbische types en avonturen opduiken, daar op het St. Andrews College (een nieuwe Pitty-locatie). Niet zo merkwaardig als je bedenkt dat Bremer en De Crom zelf lesbisch zijn, al hebben ze ‘niks met mekaar’. Blyton zou zich wellicht ‘absolutely shocked’ in haar graf omdraaien over deze nieuwerwetse verhaallijnen en
Om moeilijkheden met de erven Blyton of haar uitgever te voorkomen heeft Anja de Crom zekerheidshalve de Auteurswet grondig bestudeerd. ‘We hoeven geen problemen te verwachten’, meent ze. ‘Op schrijfstijl of op de Pitty-taal rust geen auteursrecht. Bovendien hebben we van alles veranderd. Locaties en namen en zo’. Het grondige vooronderzoek van Bremer en De Crom heeft vruchten afgeworpen en tot een -voor alle leeftijden en gezindten overigens– herkenbaar en smakelijk romannetje over lesbische pubers geleid. Eerst geschreven, hoofdstuksgewijs, voor het internet, later in boekvorm gepubliceerd door Greber Uitgever & Distributeur Amsterdam. En boek van wel 140 pagina’s dat links en rechts ruim aandacht van de literaire pers heeft gekregen. Niet in de laatste plaats vanwege de ontstaansgeschiedenis en snelle totstandkoming (luttele uren slechts), Eerst meldde zich De Telegraaf voor een interview, gevolgd door ZYaanZY, Opzij,
enkele regionale bladen en nu Pink. En dan hebben we het niet eens over allerlei boekpresentatiefeestjes waarvoor ze uitgenodigd zijn. Zoals het 25-jaar Boekhandel De Feeksfeest in VillaLila dat 25 januari gevierd werd. ‘Dat was leuk, spannend en een beetje eng, vanwege het kleine maar fijne gezelschap van belezen vrouwen. Toen zijn we maar gewoon meteen in het diepe gesprongen. Dat werkte goed’, memoreren de dames giechelend. Al dat soort aandacht en activiteiten vormen een geheel nieuwe, maar erg leuke ervaring voor Bremer en De Crom (ooit project manager telematica, maar nu al vier jaar zelfstandig communicatie deskundige). Daar lusten ze wel meer van. Maar dan zal toch eerst hun volgende Pitty-boek (Artemis en Het Geheim van Juffrouw Peters) geschreven moeten worden. En daar zit nu een beetje de klad in. ‘Een writers block, heet dat geloof ik’, mijmert De Crom. Maar dat lost zich vanzelf wel een keer op. Daarna kan dit schrijverskoppel nog jaren voort en vele romannetjes vullen met de nieuwe, maar zo vertrouwde avonturen van hún meisjes (en misschien wel een enkele slechte vent) op St. Andrews. Alice van Gilst
pink maart 2003
19
BREAKING THE SILENCE KOM IN ACTIE In deze PINK vind je een pagina uit een recent nummer van het blad 'Rechtgeaard', uitgave van de homomensenrechtengroep van Amnesty International Nederland.
VOOR HOMO-MENSENRECHTEN WERELDWIJD!!
‘LAAT ZE NIET ZITTEN’
De Nijmeegse COC-werkgroep Breaking the Silence werkt nauw samen met deze Amnestygroep. De cases voor ons schrijfabonnement komen vrijwel allemaal van Amnesty. AI werkt zeer zorgvuldig en geeft alleen informatie die terdege is gecontroleerd.Voor de betrouwbaarheid en onafhankelijke positie van AI is dit noodzakelijk. Ook Breaking the Silence hecht groot belang aan 'n juiste berichtgeving. Zaken die ons via andere kanalen bereiken, laten we door AI op juistheid onderzoeken, voor we in actie komen.
'Rechtgeaard' geeft aktuele informatie over homo/lesbo/bi-zaken elders in de wereld, zoals de stand van zaken rond aanpassing van wetgeving, interviews met vertegenwoordigers van homo-organisaties en thematische discussies. Ook schendingen van homomensenrechten worden beschreven, zoals de zaak van de 52 Egyptische mannen, die afgelopen jaar veel publiciteit heeft gekregen. Op deze pagina van 'Rechtgeaard' staat een beschrijving van de situatie in Ecuador, met daarbij een voorbeeldbrief. Het schrijven van brieven is de oudste aktievorm van Amnesty en is nog steeds een sterke en effektieve methode om gewetensgevangenen vrij te krijgen en overheden te dwingen tot humaner beleid. We roepen lezers van PINK op, aan deze schrijfaktie mee te doen. Abonnees van het schrijfnetwerk van BREAKING the SILENCE hebben deze brief inmiddels al via post of e-mail thuis gekregen.
20
pink maart 2003
'Rechtgeaard' is gratis te ontvangen voor leden van Amnesty International. Een telefoontje naar AI in Amsterdam is hiervoor voldoende: 020-6264436 Deelnemen aan het schrijfabonnement van Breaking the Silence kan ook; maak dan 5 euro (postabonnement) 0f 2.50 euro ( e-mailadres) over op gironummer 2571843 tnv. penningmeester COC Nijmegen, onder vermelding van schrijfabonnement BTS. Onze werkgroep kan ook nog nieuwe leden gebruiken. Voor informatie kun je kontakt opnemen met Yvette Hexspoor 024-6632636 Yvette Hexspoor
pink maart 2003
21
Is er een lekkere Marokkaan in de zaal? De Nijmeegse Homotheatergroep Mannen van Daarnet bestaat twintig jaar. Ter gelegenheid daarvan heeft de groep nu eens niet een nieuw toneelstuk gemaakt, maar een edu-docu over een toneelstuk in wording. In deze educatieve documentaire, getiteld Marokkaan Gezocht!, volgt de videocamera de acteurs Bas, Clem, Huup, Patrick, Pieter Jan en regisseur William. De mannen zijn bezig om een nieuw scenario te bedenken en uit te werken. Thema is: de problematische verhouding tussen homoseksualiteit en allochtonen. Regisseur en acteurs improviseren er, op basis van hun eigen kennis, ervaringen en (voor) oordelen vrolijk op los. Al doende ontstaat het scenario. Direct doemt er een cruciale vraag op: wanneer we het over –qua homoseksualiteit- problematische allochtonen hebben, over wié hebben we het dan eigenlijk? Over Turken? Marokkanen?
Over moslims in het algemeen? Gekozen wordt voor De Marokkaan als De Allochtoon in het toneelstuk. De Mannen van Daarnet zijn het er snel over eens dat die rol door een echte Marokkaan gespeeld moet worden, en niet door een olijfkleurig geschminkte Kaaskop met namaak-Marokkaans accent. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Want vindt maar eens een lekkere Marokkaanse homo die ook leuk kan acteren. Of een leuke Marokkaanse acteur die een lekkere homo wil spelen. Misschien moet je daartoe, zoals Huup en Clem (Bongers, voorzitter COC Nijmegen), hand-in-hand gaan shoppen bij Marokkaanse winkeltjes. Enfin, u begrijpt, die zoektocht is de roze draad in de edu-docu Marokkaan Gezocht! Tussendoor vertellen alle acteurs hun eigen en verschillende coming-out verhalen en opvattingen over homoseksua-
liteit in het algemeen. Ook zien we hen –ietwat hilarisch- gymnastieken op Arabisch klinkende muziek. Marokkaan Gezocht! beleefde z’n première op 1 februari in Villa Lila te Nijmegen. Ondanks de barre winterse weersomstandigheden zat de zaal helemaal vol, zowel tijdens de vertoning om 20 uur als die om 22 uur. Op de aansluitende Arabische ‘Thousand-and-onenight-stands’ party kwamen heel wat feestbeesten af. En ja hoor, er zaten enkele lekkere allochtonen in de zaal. Deze audiovisuele productie gaat nu verder het land in als onderdeel van een speciaal –in samenwerking met Stichting EduArt– ontwikkeld lespakket voor het onderwijs. Voor meer informatie, bel 024-3231668 of e-mail
[email protected].
Alice van Gilst
Marokkaan Gezocht! is een edu-docu (45
min.)
van
de
Nijmeegse
Theatergroep Mannen Van Daarnet en Audiovisuele Werkplaats Dziga. Voor de subsidie
tekenden
Adviescentrum (GACH),
de
Het
Gelders
Homoseksualiteit
Gemeente
Nijmegen,
Provincie Gelderland Cultuurfonds en het
Prins
Bernhard
Cultuurfonds
Gelderland. Het lespakket wordt verzorgd door Stichting EduArt..
Veilige schoolmeidenwereld van toen Wel zeshonderd boeken en maar een handvol Pitty-romans schreef zij; Enid Blyton (Engeland 1897-1968), de geestelijk moeder van dit personage. Toch hebben de zes delen blijkbaar grote indruk gemaakt op veel bakvissen van toen. Ook in Nederland. Voor twee van hen waren ze zelfs aanleiding om anno 2003 eigenhandig een vervolg te schrijven. Dat werd Pitty naar College, geschreven door Esther Bremer en Anja de Crom. Deze oudere meiden, want geboren vlak voor Blytons sterfjaar, zijn in het dagelijks leven respectievelijk marktonderzoeker en tekstschrijver/ journalist. Die kunnen dus wel
22
pink maart 2003
een lapje tekst schrijven. En meer dan dat. Ze zijn er namelijk in geslaagd om de toon, de sfeer en de normen en waarden der jaren vijftig perfect te reproduceren. Pitty naar College, ‘vol spanning, avontuur, intriges en romantiek’ (en vanilleseks!), sluit bovendien prima aan op Blytons kostschoolromannetjes anno 1957 tot 1962. Vandaar dat ook dit zevende deel van de Pitty-serie ons trakteert op de veilige, geinige, overzichtelijke schoolmeidenwereld van toen. Een wereld zonder detectiepoortjes, wapens, drugs of niqaabs op scholen. Een roomblanke wereld dus, qua onschuld én huidskleur der per-
sonages. Hoewel er heel wat ‘roze’ types in Pitty 7 figureren. Zoals de -voor ingewijden- zeer herkenbaar getypeerde dyke Artemis, die eigenlijk Diana heet en elke eerstejaars studente als te pakken prooi ziet. Of de behoorlijk potteuze maar poëtische lerares Juffrouw Peters; een lesbo die in het nog te verschijnen deel 8 de hoofdrol speelt. Deze Juf aan het meisjescollege St. Andrews heeft in deel 7 snel door wat de oudere Artemis met het groentje Pitty uitspookt, en wat Sally, Alice, Betty en Eline daarvan vinden. Alice van Gilst
Pitty naar College van Esther Bremer en Anja de Crom is een Broeinest-uitgave van Greber Uitgever & Distributeur, ISBN 90.254.1032.4
hek van de dam
BI TV BvD zijn er mee begonnen. De duopresentatie. Het tweetal maakte furore aan de Mediterranée door voetballers aan een kruisverhoor te onderwerpen. Terwijl deze, toch al welbespraakte kunstenaars, aarzelend antwoorden, vallen B&vD hen in de rede met subjectieve opmerkingen en nieuwe, suggestieve vragen. Van een gesprek waar je als kijker iets van opsteekt, komt natuurlijk niets terecht. Maar het is wel gezellig en lachen met deze bi-tv. Omdat het meestal over niet meer gaat dan 'de bal is rond', worden B&vD nog bijgestaan door een derde interviewer, commentator, deskundige & voetballer. De voetballer doorziet soms het spel en stelt wel eens een goede vraag, maar vaak op het verkeerde moment. Nog liever barst ie uit in een tirade tegen de een of de ander. Het is een kroegkomedie. Trio-TV. Hetzelfde netmerk dat deze show uitzendt, heeft een journaal, waar de bi-presentatie gewoongoed is. Dat is nog te volgen en informatief. Nu volgt het NOS journaal dit voorbeeld, maar in iets gewijzigde vorm. De presentator geeft de camera weg aan de redactie voor het korte nieuws. Evengoed bi-tv.
De bi-tv is blijkbaar in opkomst. RTL heeft ook nog enkele nichten in de lucht. Boulevard wordt zelfs gepresenteerd door iemand met een dubbele naam, aangevuld met een of twee of nog meer presentatoren die met elkaar in gezellige debatjes gaan over roddel en achterklap. Zelfs de VPRO zendt het kunstprogramma RAM uit met een bi-presentatie door Kanis & Gunnink. De bi-tv is zeker afwisselend, maar in het beste geval heeft elke verslaggever zijn eigen onderwerp of gast, maar vaker vervallen zij in Kwik en Kwak gekwek, waarbij de een een onderwerp aankaart en de ander de vraag stelt, of zoals in de strip iemand een zin begint en de ander maar moet zien hoe hij/zij deze afmaakt. Bij bi-tv zie ik interessante sprekers achterover leunen en zich zwijgend afvragen; 'Heb ik voor deze bi-zondere presentatie de reis naar Aalsmeer of Hilversum gemaakt? Ach wat maakt het nog uit, als ik maar gezellig en vlot overkom. Weet je wat, we drinken er gewoon nog een, op de gezelligheid.' De gezelligheid, de oudste en meest actuele norm, voor bi-tv. Bart van Dam
PINK CULINAIR OportO Enige tijd geleden werd ik benaderd door een vriendin uit de lokale politiek met de vraag of ik haar nichtje eens wilde bezoeken. Nu heb ik altijd al in de politiek gewild, weliswaar niet bij de PSP, maar een dergelijk kruiwagen sla ik niet af. Nichtje van A. beheert nl. Grand-Café Restaurant ‘OportO’ dagelijks geopend en gelegen op de hoek van het Kelfkensbos en de Hertogstraat onder het CityPark hotel. Het restaurant bestaat uit twee niveaus waarvan de bovenetage tevens als grand-café dient alwaar men een Portugees biertje kan drinken. Als eerste gast besluit ik mij boven te melden. Ik ben blij verrast als ik de restaurantmanager zie, Tommy (v/h aandeelhouder van een restaurant aan de Antoniusplaats) is een oude bekende. Ik mag een tafeltje uit zoeken, dit wordt voor het raam, wie weet of ik nog bekenden door het park zie lopen. Een vriendelijke jongeman brengt mij de kaart en een rode port. ( 2,30) Nichtje is creatief met kurk zo blijkt. De kaart is ‘ingelegd’ in een kurkenframe. Er wordt direct stokbrood met olijventapenade en kruidenboter geserveerd. We beginnen met een salade van hartige kastanje bavarois en gekonfijte kastanjes. ( 6,80) De kraakverse sla, drie nootjes met licht gezoete kastanjebavarois gegarneerd met gecaramelliseerd koekje en dito kastanjes smaken verrassend. In afwachting op het hoofdgerecht bestel ik een witte wijn ( 2,30) en bewonder het rustgevende interieur. Warme tinten, smeedijzer, hout en plavuizen sieren de zaak. Inmiddels zijn er een aantal tafels meer binnengekomen, vaste gasten zo lijkt het. Mijn oog valt op een voor-aankondiging ‘Café Fado’, een 4-gangen diner onder begeleiding van Quatros Ventos à 37,00 p.p. op 29/3, 26/4, 31/5 en 26/6. Overigens is een 9- of 12 gangen tapas diner ook mogelijk. De jongen van zonet brengt het taartje van gegrilde rozenvalaardappelen overbakken met geitenkaas en honig. ( 13,75) Dit gerecht smaakt eveneens heerlijk, maar ligt wat zwaar op de maag. Ik besluit zodoende wat ruimte over te laten voor een grand dessert. ( 7,50) Ja, de liefde van de man gaat door de maag. Zeer smaakvol bloedsinaasappelijs vergezeld van chocolademousse, diverse patisserie, een piramide van witte chocolade gevuld met slagroom en afgewerkt met allerlei leuke snoeperij. De kroon op deze maaltijd! Eerlijk gezegd vind ik de kwaliteit/prijsverhouding boven verwachting goed. Ik verwachtte een eenvoudige Portugese keuken. Op de vraag van de manager ‘of het mij heeft gesmaakt’, antwoord ik met de wedervraag ‘of de kok nog vrijgezel is’. Het complement is voor de bediening meteen duidelijk. Gelukkig maakt het oog voor detail en de creativiteit van de kok zijn gebrek aan humor goed. Ik besluit mijn tevredenheid uit te drukken in een ruime fooi en vervolg mijn weg voor een wandelingetje over de stadswal. Met culinaire groet, Sander Hagenbeek
pink maart 2003
23
WVTTK In Wat Verder Ter Tafel Komt serveert PINK de smakelijkste krenten uit de pap van vergaderstukken en notulen. Bijdragen zijn altijd welkom bij de chef van deze rubriek, de redactie.
In de vorige PINK was in de rubriek WVTTK te lezen dat het bestuur van Pinkeltje geen vrouwelijke bestuursleden zou hebben, en dat daarom een deel van het bestuur in travestie optrad bij de nieuwjaarsreceptie. Volgens Pinkeltje secretaris Joost Hermus was de PINK abuis: Pinkeltje heeft een vrouwelijk bestuurslid: Meike Kühl. De opmerking in de vorige PINK doet geen recht aan haar identiteit, en dat zou ik dus graag rechtgezet hebben in de volgende PINK. Bij deze! De COC-werkgroep Voorlichting heeft voor het eerst sinds lange tijd voorlichting gegeven aan een klas toekomstige leraren. Dit is zo goed bevallen dat de werkgroep zich ook op deze doelgroep wil gaan toeleggen. Bovendien heeft een leerling zich meteen bij de groep aangemeld als vrijwilliger. Breaking The Silence, zeg maar de COC afdeling van Amnesty International, wil een vaandel aanschaffen om op diverse evenementen aandacht op te eisen voor vervolging van homoseksuelen 'all over the world'. Wie is er goed in patchwork, borduurwerk of spuitbus? In de Multiculturele week staat het COC ook met een stand op een informatiemarkt op Plein 44. Naar verluid zouden enkelen zich zorgen maken over hoe 'roze' de uitstraling mag zijn, zonder dat anderen op hun teentjes getrapt zijn. De multicultiparticipanten zijn blijkbaar nog een beetje bang voor elkaar. Pinkeltje organiseert in Diogenes een theateravond. Ieder die iets kan of wil, mag op het open podium optreden. De culturele avond is op 4 april.
24
pink maart 2003
Bovendien ontvangt Pinkeltje een dezer dagen enkele homojongeren uit Hongarije, Roemenië en Zweden. Cantus Obliquus heeft nu ook een eigen site. De site ziet er prima uit. Ga maar eens kijken op http:// home.planet.nl/~cantu001
daarom is de pas vooral bij jongere leden erg gewild. Hoewel Pinkeltje volstrekt onafhankelijk is van het COC, krijgt de homojongerengroep toch een pakketje van 15 vrijwilligerspasjes. Niet niks zou je zeggen, maar enkele Pinkeltjes vinden het toch nog te zuinig. Over dingen die gratis zijn wordt het meest gemopperd.
Raadslid Jan van der Meer heeft het idee opgevat, om samen met alle andere holebi-raadsleden, iets te doen in de Roze Meimaand. Het is nog niet bekend wàt. Ideeën zijn welkom op het stadhuis. Het COC heeft nu met enige regelmaat een overleg voor alle werkgroepen. De meeste belangstelling ging laatst uit naar de Kiss Kiss Club. Die hulde zich echter in groot stilzwijgen. Ieder vindt doorgang van de KKC zo belangrijk dat iedereen zich er ook mee wil bemoeien. En dat leidt tot gemotiveerde frustraties. Het heeft er alle schijn van dat de KKC de laatste steen in een rijtje wiebelende dominostenen is. De gemeente wil paracommerciële activiteiten ten gunste van de gevestigde horeca bestrijden. Het SNUF wil iets. Maar wat? In elk geval geen KKC in O42. 't Loo legt 't loodje en als we niet oppassen daarna de KKC. Voor het COC houdt dat niet op met één steen. Als de KKC valt, valt de begroting en dan vallen er meer werkgroepen. Het COC is een hoofdgebruiker van Villa Lila. COC vrijwilligers krijgen als beloning en stimulans een vrijwilligerspasje. Dat geeft onder andere korting op de toegang tot de KKC. En
In de hele EU moeten geregistreerde partnerschappen, samenlevingscontracten en ook huwelijken tussen mensen van hetzelfde geslacht erkenning krijgen. Dat vindt een meerderheid in het Europees Parlement, dat op dit gebied volledige inspraak heeft. Dat bleek op 11 februari bij de stemming in eerste ronde over een nieuwe Europese Richtlijn voor vrij verkeer en verblijf van EU-burgers binnen de Unie. Maar nu moet eerst nog de Europese Raad van ministers van Justitie akkoord gaan en dan volgt er nog een tweede stemming. Het is dus nu tijd voor de lobby. Aldus het landelijk COC. PINK 2 is door een ander verzendbedrijf bezorgd. Dit is voorlopig een proef. De verzending wordt door ons aangeleverd op 28 februari. Dit betekent dat de PINK bij de abonnees op de deurmat valt op zaterdag 1 maart, maandag 3 of dinsdag 4 maart. Als het later is hoort de redactie dat graag. Bart van Dam
en verder in Villa Lila:
agenda maart Zo Zo Zo Zo Zo Ma Di Wo Wo Do Vr Vr Vr Vr Zo Wo Do Vr Vr Vr Za Za Za Zo Zo Do Vr Vr Zo Zo Wo Do Vr Vr Vr Vr Za Za Za Zo
02 02 02 02 02 03 04 05 05 06 07 07 07 07 09 12 13 14 14 14 15 15 15 16 16 20 21 21 23 23 26 27 28 28 28 28 29 29 29 30
15.00 12.00 12.00 18.00 17.00 21.00 19.00 21.00 18.00 23.00 17.00 20.00 23.00 20.30 17.00 20.00 23.00 17.00 20.00 23.00 19.00 21.00 22.00 15.00 17.00 23.00 17.00 23.00 15.00 17.00 20.00 23.00 17.00 22.00 23.00 22.00 17.00 22.00 22.00 17.00
Villa Lila de Verjaardag Meermin Rotterdam Utrecht de Verjaardag Eindhoven de Verjaardag Meermin de Mythe Villa Lila Villa Lila de Mythe Breda de Verjaardag Cultuurcafé de Mythe Villa Lila Villa Lila de Mythe Villa Lila Maastricht Utrecht Villa Lila de Verjaardag de Mythe Villa Lila de Mythe Villa Lila de Verjaardag Cultuurcafé de Mythe Villa Lila Café Mets de Mythe Zwolle OportO Utrecht Zwolle de Verjaardag
Alvast noteren: april Vr 04 Za 05 Zo 06
20.00 18.30 15.00
Villa Lila Villa Lila Villa Lila
Zondagmiddagsalon voor oudere homomannen Carnavalsoptocht Carnavalsmiddag Café ‘KeerWeer’; happy hour Dwaze zondag; om 18.00 happy hour in ‘Bodyttalk’ Carnaval Kienavond in Toedeloe met JackPot van 50,00. Haringhappen Haringhappen Disco & Dance Haring vangen, paling zuigen en worst bijten Mish Mash; thema & swing voor jongeren tot 26 jaar Funkhouse; uplifting grooves Venisebar; opening carnaval met missverkiezing Altijd feest met John & Wilma Impro - muziektheater; Cultuur op de Campus Disco & Dance Vrijdagmiddagcafé Algemene Leden Vergadering COC - Nijmegen Funkhouse; uplifting grooves Spelavond V.S.S.M. (m/v) niet leden 8,00 Pinkparty in La Bonbonniere Pann - feest; in Ekko. Toegang: 3,50. www.pann.nl Zondagmiddagsalon voor oudere homomannen Altijd feest met John & Wilma Disco & Dance Vrijdagmiddagcafé Funkhouse; uplifting grooves Café Dapper; voor licht verst. gehandicapte holebi Altijd feest met John & Wilma Theatersport; ‘ Buiten Bereik ‘ vs. ‘Extra Stout’ Disco & Dance Vrijdagmiddagcafé Dodo’s Dance. Funkhouse; uplifting grooves Club Male gay-evening ‘The Dark Side’, Kamperstr. 17 Café Fado; muzikale & culiniare rondreis door Porto * Kitty; alternatieve muziek in Ekko. www.pann.nl Viva la Diva vrouwenswing ‘The Dark Side’, Kamperstr. 17 Altijd feest met John & Wilma
Mish Mash; thema & swing voor jongeren tot 26 jaar Algemene Leden Vergadering GOBI; vooraf pot – luck Zondagmiddagsalon voor oudere homomannen
Informatie aanleveren voor de agenda van PINK 3
uiterlijk 13 maart
bij de redactie: In de Betouwstraat 9, 6511 GA Nijmegen
[email protected] Aanleveren als print (graag met diskette) Denk aan: Wie-wat-waar-wanneer-kosten. Ook naam en telefoonnummer voor de redactie.
iedere maandag: 16.00 – 18.00 Theecafé van jongerengroep Pinkeltje, voor jongeren (v/m) tot 26 jaar vanaf 20.15 stijldanscursus Side Step vanaf 22.30 bar open iedere dinsdag: vanaf 20.00 repetitie theatergroep ‘Voorheen 080’ vanaf 20.15 stijldanscursus Side Step vanaf 22.30 bar open iedere woensdag: vanaf 19.00 stijldanscursus Side Step vanaf 22.30 bar open iedere donderdag: vanaf 20.00 repetitie koor ‘Cantus Obliquus’ vanaf 20.00 repetitie theatergroep ‘Merano’ vanaf 22.00 bar open iedere vrijdag: vanaf 17.00 Vrijdagmiddagcafé voor iedereen die zich betrokken voelt bij de ho/les/bi beweging voor toelichting: (024) 3 233 732 (op werkdagen van 13.00 – 17.00 uur)
Radio iedere donderdag van 16 – 17 uur: ‘Rosaliva’ Radio Rataplan, FM 91,6 MHz (te beluisteren in Nijmegen en omstreken) iedere zondag van 18.30 – 19 uur: ‘De Roze Golf’ Radio Oost, FM 89,4 / 95,6 / 99,4 MHz. (www.rtvoost.nl/rozegolf) iedere zaterdag vanaf 18 uur: ‘Het Roze Rijk’. Radio 5, AM 1008 KHz (of in FM via de kabel)
Uitgaan in: Den Bosch The Cockpitt: Soep, gay-fuif (v/m) Vughterstraat 277. iedere laatste vrijdag van de maand, 21.00 – 02.00 u Orangerie St. Josephstraat 15. iedere 2e vrijdag van de maand, 21.00 – 02.00 u. Eindhoven Danssalon Stationsplein 4. iedere zondag gaynight, 21.00 – 02.00. (tot 23.00 gratis)
pink maart 2003
25
agenda plus CousCousClub
Een multicultureel feest m.m.v. Villa Lila in Diogenes met o.a. Muziekgroep R’ chestra, Thaise travestie show, Argentijnse Tango demonstratie en live muziek door diverse muzikanten. Studenten Sociëteit Diogenes, Nijmegen Zaterdag 29 maart Aanvang: 21.00 Sluit: 06.00 (na 04.00 helaas geen toegang meer) Voorverkoop: _ 7,50 Kassaverkoop: _ 7,00 leden Dio/C.O.C.: _ 6,00
Café Fado
Een culturele & culinaire rondreis door Portugal. Een diner onder begeleidende muziek van de bekende Portugese band Quatros Ventos à 37,00 per persoon. Reserveren is gewenst. Ook voor een 9 of 12 gangen tapas diner, een verrassingsmenu of een mediterrane lunch bent u bij OportO op het goede adres. CityPark Hotel Zaterdag 29 maart Hertogstraat 1, 024-3220498 Dagelijks geopend v.a 10.00 diner van 17.00 - 22.00 uur
Impro-muziektheater
Het gaat niet altijd om de knikkers: theatersporters spelen ook wel eens een vriendschappelijk partijtje. En dat levert uniek theater op. Ervaren impro-acteurs van Op de Geest, Zonder Voorbehoud en het Vrijdagtheater betreden met hun instrumenten de planken. Helemaal uit het niets zetten ze een weergaloze voorstelling neer. Bereid je voor op een avond muziektheater vol (rock)musicalelementen, korte sketches, drama en meezingers. En jouw suggesties vormen de basis van dit alles! CultuurCafé, Mercatorpad 1 Aanvang: 20.00-22.00u Woensdag 12 maart
Theatersport Buiten Bereik vs. Extra Stout
Niet een voetbalveld, ijsbaan, zwembad of boksring vormt vanavond het strijdperk, maar een podium. Conditie, techniek, samenspel en tactiek zijn belangrijk bij iedere sport, maar theatersport vereist meer. Elke speler beschikt minstens over een uitgebreide fantasie, elastische gezichtsspieren en een prachtige zangstem. Spanning verzekerd dus, bij de laatste voorronde van de NijmeegseTheatersportcompetitie, met als thema 'hollen of stilstaan'. Buiten Bereik en Extra
26
pink maart 2003
Stout zetten alles op alles om een plaats in de halve finale te veroveren. Jouw suggesties bepalen het verloop van de scènes. En je kunt je favoriete spelers helpen door ze rozen toe te werpen en aldus de strenge rechters te beïnvloeden. CultuurCafé, Mercatorpad 1 Aanvang: 20.00-22.00u Woensdag 26 maart
De Ontmoeting
Het COC en Villa Lila organiseren voor het eerst multiculturele weken. Ook de expositie staat in het kader van deze multiculturele weken. Op deze expositie zijn schilderijen, foto’s en tekeningen te zien van Abdelilah Farahi, Bart Drost en Jan Matthéus de Grauw. Abdelilah Farahi (1964) is een Utrechtse kunstenaar en woont sinds 1985 in Nederland maar komt oorspronkelijk uit Marokko. Zijn werken zijn duidelijk geïnspireerd op dat land. De sfeer van het noorden van Afrika weet de kunstenaar met zijn werken sterk op te roepen. Met een mengsel van acrylverf, marmerpoeder en zand geeft Farahi zijn visie in composities, opgebouwd uit vierkanten en collageachtige vormen. Opgebracht met het paletmes, in fel blauw, geel en rood met groene akkoorden. Bart Drost is een kunstenaar uit Nijmegen. Ook zijn werken zijn geïnspireerd door zijn reizen naar Afrika en India. Bart Drost creëert in zijn schilderijen een confrontatie van een verbeelding van een verloren gegane jeugd en de volwassen toeschouwer. Hij weet datgene in zijn werken vast te leggen wat bijna iedereen op een bepaalde leeftijd verliest, namelijk de kinderlijke vreugde en opwinding over eenvoudige dingen en de onbevangen blik op het leven. Hij kijkt met de ogen van het kind, maar tekent met de blik van de volwassene. De technieken die hij daarvoor gebruikt, zoals de (pastel)tekeningen en schilderingen op bitumenpapier of doek, lenen zich uitstekend voor zijn snelle, spontane manier van werken. Matthéus de Grauw uit Rotterdam is beeldend kunstenaar en fotograaf. Hij exposeert een reeks schilderijen, tekeningen en zwart/witfoto’s. Thema’s als ‘vluchtelingen’, ‘gevangenen’ en onderdrukten staan centraal in zijn werk. Inspiratie voor zijn thema’s deed hij op in de vele landen die hij heeft bezocht. Maar ook berichten en foto’s in de media van de oorlog in Afghanistan, de conflicten tussen Palestijnen en Joden en de dreigende oorlog in Irak brengen hem in beweging. Hij baseert zijn werk op persoonlijke waarnemingen en beelden uit de actualiteit. Hij legt ze vast in teksten, voorstudies, schetsen en foto’s en creëert uit dit materiaal zijn schilderijen in zijn atelier. Hij streeft in zijn werk eerder naar het overbrengen van een bepaalde intentie, dan dat hij een boodschap wil overbrengen. De opening wordt verricht op maandag 17 maart om 21.30 uur. De expo is tot en met 10 april te bezichtigen op werkdagen van 13-17u. Villa Lila, in de Betouwstraat 9, Nijmegen.
Opening expositie ‘De ontmoeting’ op maandag 17 maart om 21.30 in Villa Lila
Informatiepunt Homo-/Lesbische Ouderen
Bel (024) 379 09 66 maandag 15-16 uur / donderdag 10-11 uur Voor een vertrouwelijk gesprek informatie, advies of doorverwijzing
Tot jeZelf komen in een schitterende bezielende omgeving! Twee vakantieappartementen nabij stationnetje Schin op Geul (L)
‘DE VRUCHTEZÖLDER’ voor één tot zes personen Marlike Kocken tel. 06-25090014
‘DE HEUIZÖLDER’ lange hezelstraat 83a nijmegen tel.: 3220040
voor twee personen Jos Kocken tel. 024-3600443
‘n BEER van ‘n RECORD
pink maart 2003
27
SINGLE CD THE WORKING GIRLS De travestiegroep 'The Working Girls', ooit bekend door in Paul de Leeuws, Schreeuw van de leeuw op te treden en daarna van vele optredens tot in Broadway brengt een eigen Single CD uit. De titel is 'If you hold my hand'. De koper krijgt er een club version van 'If you' bij plus 'X-mas Medley'. Er zit een Motown-blok, een Disco-blok en een Latin-blok in de show. De liedjes worden allemaal opnieuw gearrangeerd, ingespeeld (door een orkest) en inge- zongen. The Working Girls onderscheiden zich van andere travestiegroepen door hun benadering van travestie, in plaats van te persifleren is ieder optreden een ‘Tribute to Femininity’. Met hun oogverblindende voorkomen hebben The Girls als menig toeschou- wer op het verkeerde been gezet. De single is een cover van een liedje dat eerder opgenomen werd door Donna Hightower en was een vette hit de VS en Groot Brittannie.
NVIH COC Nijmegen
bestuur Clem Bongers (
[email protected]) voorzitter 323 16 68; Zondagmiddagsalon, GoBi, representatie, internationalisering, landelijk COC, allochtonen. Jeannete van Dal (
[email protected]) secretaris 323 91 73; Winkel, ledenadministratie, stagebegeleiding. Betty den Dekker (
[email protected]) penningmeester 026 333 75 12; financiën, lande- lijk COC. Dip Dibbets (
[email protected]) 378 49 43; Voorlichting. Clazien Pulles (
[email protected]) 323 67 65; Brede maatschappelijke dialoog, ouderen. Gré Zwols 378 74 82; Breaking the Silence, asiel- zoekers, allochtonen.
De single CD bestellen kan op: www.theworkinggirls.com
Colofon PINK is een uitgave van het COC Nijmegen. Het magazine verschijnt tien keer per jaar. Hoofdredactie Bart van Dam Redactie
Joost Beekman, Bart van Dam, Alice van Gilst, Sander Hagenbeek, Joost Hermus, Fred Penninx, Wim Prange, Marc Vlietstra
Vormgeving Fred Penninx Vaste medewerkenden Allart en Brigitte, Clem Bongers, Jan Hopman, Arjan Kleuver, Helm de Laat, Sonja Neeman, Kees Oerlemans, Cees van der Pluijm, Marc Rensen, Marc Rensen, René van Soeren, Art Wubben
© Auteursrechten Overname en/of vermenigvuldi- ging van artikelen, als bedoeld in Art.15 van de Auteurswet 1912, is slechts geoorloofd na schriftelijke toestemming van de Uitgever. Aan de totstandkoming van PINK Magazine wordt uiterste zorg besteed. Voor het desondanks onverhoopt onvolledig of onjuist weergeven van informatie aan- vaarden uitgever, redactie, me- dewerkenden en leveranciers geen aansprakelijkheid. PINK kan evenmin aansprakelijk worden gesteld voor eventuele gevolgen voortkomend uit het, met toe- stemming van betrokkenen, plaatsen van teksten, foto's of illustraties. De redactie behoudt zich het recht voor om zonder opgaaf van redenen ingezonden bijdragen te weigeren, dan wel aan te passen. Anonieme of onvolledig gesigneerde inzendin- gen komen niet voor plaatsing in aanmerking. PINK verplicht zich de privacy der contribuanten te beschermen. Indien nodig wordt een bijdrage onder een, door de redactie of in onderling overleg te bepalen, schuilnaam ge- plaatst.
28
pink maart 2003
In déze PINK bijdragen van René de Beer, Connie Berkeljon, Jeannette van Dal, Yvette Hexspoor, Jacob, Tonny Ravier, Daniël Schepers Illustratie omslag voorzijde Argentijnse Tango tijdens ‘De Ontmoeting’ Foto: Art Wubben Advertenties & (Abonnementen-) Administratie Luit van der Glas, Fons Jansen & Ad Verheijden Telefoon (024) 360 03 45 | Fax (024) 323 37 17 Drukwerk drukkerij graficolor Distributie Roel van Eijsden, Fons Jansen, Gerard van der Veer Redactie-adres Villa Lila, In de Betouwstraat 9, 6511 GA Nijmegen
[email protected] Redactie PinkNijmegenOnline Bas van den Berg, Michel van Berkel (webmaster), Sander Hagenbeek, Paul Harterink, Barbara van Kampen, Fred Penninx, Wim Prange, Ramon Wolfs www.pinknijmegen.nl
[email protected] Abonnee worden van PINK? Lid worden van het COC Nijmegen? Vul de bon ‘Ja ik wil’ in (linksonder) en stuur ‘m op!
Algemeen * COC Nijmegen (www.pinknijmegen.nl) bestuur, secretariaat, alle werkgroepen, In de Betouwstraat 9, 6511 GA Nijmegen, 360 03 45 (Fons Jansen & Peter Pelser) ma t/m do 13.00-17.00 uur. * COC winkel (e-mail:
[email protected]) voor opvang/info/folders/tijdschriften/ condooms, In de Betouwstraat 9, 323 42 37, ma 13.30-19.00 uur, di-vr 13.30-17.00 uur, do ook 19.00-21.30 uur * Villa Lila (www.pinknijmegen.nl) sociaal-cultureel centrum, In de Betouwstraat 9, 6511 GA Nijmegen, 323 37 32 ma - vr 13.00-17.00 uur, fax 323 37 17, e-mail:
[email protected]. * Pinkeltje (e-mail:
[email protected]) (www.pinkeltje.nl) voor homo-/lesbische en biseksuele jongens en meiden, Villa Lila, In de Betouwstraat 9, 6511 GA Nijmegen, 323 42 37 bij voorkeur maandags 16.0019.00 uur. * Lesbisch Archief Nijmegen (e-mail: lesbi-an@antenna. nl) (www.vrouwen.net/lesbi-an), Villa Lila, Postbus 1220, 6501 BE Nijmegen, 323 44 59 ma - wo 14.00 - 17.00 uur. werkgroepen coc nijmegen * Breaking the Silence mensenrechtengroep van het COC; 663 26 36 (Yvette). * Café Dapper ontmoetingsmiddag (1x/mnd) voor licht verstandelijk gehandicapte homo’s; coördinator Erik * Gobi werkgroep biseksualiteit van het COC (e-mail:
[email protected]) (www.GoBi.nl); info: Nico 026 321 17 68 of via de COC Winkel. * KissKissClub voor feestbeesten; 0485 521 989 (Lies) * PINK magazine van het COC Nijmegen; redactie-adres: In de Betouwstraat 9, 6511 GA Nijmegen, e-mail:
[email protected]; COC website:
[email protected] * Voorlichting; bezoekt scholen in Nijmegen & omgeving, (Karina & Claudia) * Winkel (e-mail:
[email protected]) voor folders/tijdschriften & info en opvang; coördinatie Brigitte * Zondagmiddagsalon voor oudere homomannen en jongeren die zich er bij thuis voelen; 322 47 71 (Wil) 323 85 09 (Wim). advies en hulpverlening * Adviescommissie SOA AIDS Regio Nijmegen; postbus 1120, 6501 BC Nijmegen * Anti Discriminatie Bureau Nijmegen; e-mail:
[email protected], De Ruyterstraat 17, 6512 GA Nijmegen, meldlijn 324 04 00 * FIOM; 329 40 53,
[email protected], St. Annastraat 8, 6524 GA Nijmegen * SOA, Aids & Homoseksualiteit (e-mail:
[email protected]) (www.pinknijmegen.nl), Marieke te Plate, projectmedewerker GGD, Groenewoudseweg 275, tel. 329 71 85 tijdens kantooruren. * GGD aidstelefoon, tel. 329 71 20. * GGD SOA-spreekuur gratis en anoniem, tel. 329 71 20 * HIV vereniging afdeling Gelderland, Regulierstraat 75, 6511 DP Nijmegen, tel. 322 85 56 di/do 14.00-17.00 uur, fax 328 00 71. * HIV Vereniging; www.hivnet.org informatie rond HIV en AIDS afdeling Gelderland; 322 85 56, Regulierstraat 75, 6511 DP Nijmegen,
[email protected] * HIV-café Positief, in de bar van café Noir, Coehoornstraat 8, Arnhem (t.o. station), 19.30-23.00 uur elke woensdag om de 14 dagen in even weken. * Initiatiefgroep Lesbische moeders, 322 37 89 (Ineke/ Ellen) 323 56 08 (Lieke/Wilma). * Informatiepunt homo-/lesbische ouderen 379 09 66. * De Kringen (http://home.wxs.nl/~kringnet) praatgroepen voor homoseksuele mannen en lesbische vrouwen; mannen: 0486 41 25 46 (Jim), vrouwen: 360 46 06 (Anneke) jongeren: 373 25 78 (Jan Willem). * NIM instelling voor maatschappelijk werk Nijmegen en omstreken; hoofdbureau Regentessestraat 27, 6522 AP Nijmegen, 323 37 51,
[email protected] * Buddyproject; Panovenlaan 1, 6525 DZ Nijmegen,
[email protected] 323 27 51 (Trudy) * Projekt Voortgezet Onderwijs en Homoseksualiteit tel: 024-3297181 (Huup Verstraeten) * Regionale Pastorale Werkgroep Homofilie regio Nijmegen, Postbus 1566, 6501 BN Nijmegen. * SOAAN Stichting Ondersteuning Aids Activiteiten Nijmegen e.o., Wilhelminasingel 36, 6524 AN Nijmegen, 355 42 12 (
[email protected]) * Werkgroep Orpheus (www.xs4all.nl/~orpheus/) homo-, biseksualiteit en huwelijk, De Hoefkamp 11-56, 6545 MH Nijmegen.
cultuur en ontspanning * Dansschool Side Step; 073 640 06 18 (Hans) * Cantus Obliquus; 345 10 84 (Marchel) * Dragonfire zelfverdediging en weerbaarheid; 344 43 49 (Wendy) * Homo Theatergroep Mannen Van Daarnet, Museum Kamstraat 52, 6522 GC Nijmegen, 323 16 68 (Clem) * Het Genootschap voor Tegennatuurlijke Letteren, Postbus 202, 6680 AE Bemmel. * Stichting N.P.F.D. ‘Het Roze Meifeest’, Postbus 31009, 6503 CA Nijmegen. * Pink Panther volleybalclub, tel. 360 79 11 (Mark) * Spetters Gay Swim Nijmegen, tel. 322 67 61 (Leonie) 324 14 48 (Tim). * Pink Ball Tennis & Squash; tel. 355 66 13 (Mariëtte) 663 26 36 (Yvette). * Op hoge poten landelijke wandelgroep voor heren; 357 25 35 (infolijn) * Second Sunday wandelen voor dames; 354 10 21 (Heldine) * La Lesbande muziek voor dames; 354 10 21 (Francien) * Thuissalon Lesbinieres 1x per maand; 354 10 21 (Heldine) * Roze Uitmarkt roze activiteitennetwerk 35+; 355 59 41 (Huub) gemeentelijk * Adviescommissie homo-/lesbisch beleid Nijmegen, p/a Postbus 9105, 6500 HG Nijmegen, t.a.v. Marjolein Appelman, ambtelijk secretaris N600, 329 20 72, e-mail:
[email protected], voorzitter Joost Rosendaal, tel. 360 42 30. * Beleidsmedewerker homo-/lesbisch beleid gemeente Nijmegen, Alphons Klomberg, Postbus 9105, 6500 HG Nijmegen, tel. 329 24 95, e-mail:
[email protected] diversen * Afdeling Lesbische- en Homostudies KUN (www.kun.nl/ cvv); Postbus 9104, 6500 HE Nijmegen, Thomas van Aquinostraat 2.01.26, 361 29 38 ma en di (dr. renee c. hoogland en Stefan Dudink) 361 29 39 di - vr (secretariaat) * De Feeks vrouwendocumentatiecentrum (e-mail:
[email protected]); St. Anthoniusplaats 1, 6511 TR Nijmegen, tel. 323 02 76, fax 360 29 79. buiten nijmegen * COC Nederland (e-mail:
[email protected]; internet: www.coc. nl), Postbus 3836, 1001 AP Amsterdam, Rozenstraat 8, 1016 NX Amsterdam, tel. 020 623 45 96, fax 020 626 77 95. * COC Midden Gelderland (www.diverzo.nl), Rijnkade 3, 6811 HA Arnhem, tel. 026 442 31 61. * COC Oss, Postbus 551, 5340 AN Oss, Infowinkel: St. Barbaraplein 6, ma/di/vr 14.00-17.00 uur, wo/do 19.0021.00 uur. Jongerencafé elke 1e vr.21.00 uur. Salon elke 3e zo 15.00 uur., Zondagavondcafé elke 3e zo 20.00 uur, tel. 0412 62 66 66. * St. Homogroep Gemert; Ruyschenberghstraat 3, 5421 KR Gemert, 0492 36 68 94 (Paul), ma 19.30 tot 23.30 uur,
[email protected] * Iris begeleiding, voorlichting en advies voor lesbische vrouwen, Noordelijke Parallelweg 71, 6813 DB Arnhem, tel. 026 445 26 22. * Schwulengruppe Kleve, p/a Aids-Hilfe Kreis Kleve e.V., Lindenallee 22, D-47533 Kleve (BRD), tel. 0049 2821 76 81 31 woensdags 20.00-22.00 uur., SchwuLesbo Café 16-25 jaar, vrij 20.00-24.00 uur * SLOW Stichting Landelijk Overleg ouders homoseksuele kinderen; Jan Korteweg, Geijenbreek 25, 1121 KL Landsmeer, tel. 020-4825385 (tevens fax), e-mail: jan.
[email protected]. * Vereniging Landelijk Netwerk Biseksualiteit, Postbus 75087, 1070 AB Amsterdam, www.lnbi.demon.nl, e-mail:
[email protected] * Het Roze Huis te Antwerpen inclusief café Den Draak; Draakplaats 1, 2018 Antwerpen, 03/2880084, e-mail:
[email protected], internet: www.hetrozehuis.be
stappen & shoppen café’s, disco’s Meermin Bloemerstraat 2, café, gemengd publiek. Chaps Tweede Walstraat 96a, leather bar, video & darkroom, alleen mannen. De Kok Van Welderenstraat 65, discotheek Mets Grotestraat 7, café, gemengd publiek. De Mythe Platenmakerstraat 3, café discotheek, gemengd publiek. De Verjaardag Van Welderenstraat 77, gezellig bruin café. Villa Lila In de Betouwstraat 9, Foyer open na avondactiviteiten, vrijdags 17.00u borrel.
restaurants De Fusie Waalkade 1, tel. 360 62 64. Het Heimwee Oude Haven 76, tel. 322 22 56, Frans/Italiaans. Koks & Ko Graafseweg 65, tel. 323 01 77, mediterane keuken. Odessa St. Anthoniusplaats 15, tel. 360 21 59. De Plak Bloemerstraat 90, tel. 322 27 57, eetcafé.
diversen Bofkont Stikke Hezelstraat 28, ‘mannenondergoed, bad- en nachtkleding’ Cinematheek (www.cinematheek.nl) Stijn Buysstraat 4c, de betere film. De Feeks Van Welderenstraat 34, boekhandel.
Azurra Kerkberg 22, Beek, homosauna. EroWorld van Welderenstraat 57, videotheek, darkroom, etc.
Voor meer informatie: bel de COC-winkel (links bovenaan deze pagina). Alle vermelde telefoonnummers vallen onder Nijmegen en directe omgeving (024), tenzij anders aangegeven. Wijzigingen s.v.p. sturen naar PINK, In de Betouwstraat 9, 6511 GA Nijmegen.
pink maart 2003
29
Deel 7: Zaterdag zouden we weer eens uitgaan naar Amsterdam. Het beloofde een leuke avond te worden, aangezien we alle vier de tijd voor elkaar hadden genomen. We zouden naar een groot feest in Soho gaan. Maaike en Pieke hadden er al veel over gehoord en het scheen geweldig te zijn! Tegen een uurtje of één kwamen we aan. De avond was nog jong, maar de sfeer zat er al goed in: overal mooie mensen, drank, muziek en.... ‘travestieten..?!?’, riepen Maaike en Pieke bijna tegelijkertijd afkeurend. ‘Transseksueel’, verbeterde ik haar: ‘travestieten zijn vaak te overdreven vrouwelijk!’. ‘Leuk!’, riep Chris en wou er al op af lopen om tips over make-up te vragen. ‘Hoe kan iemand dat nou doen?’, had Maaike zich afgevraagd, ‘je bent toch een man of een vrouw!?! Toch niet een man die een vrouw nadoet!’. Pieke knikte instemmend. Terwijl de dames drinken gingen halen, was Chris alweer een scharrel tegengekomen. Ik besloot me maar even afzijdig te houden, totdat ik een stem van opzij hoorde vragen of ik hier altijd alleen kwam. Het was de ‘travestiet’ (wat dus inderdaad een transseksueel bleek te zijn) waarnaar Maaike en Pieke hadden staan wijzen. Ik antwoordde dat ik met vrienden hier was en vroeg haar hetzelfde. ‘Met een paar andere dames’, antwoorde ze. ‘Ga je nooit met vrienden uit dan?’, vroeg ik haar. ‘Lieverd, je moet nog een hele hoop leren’, lachtte ze toen ze zich van me af wou draaien. Ik pakte haar arm vast en zei: ‘ leg het me uit dan’. Ze keek me heel even goed aan alsof ik gek was. Ik zei dat ik het meende en dat ik graag wou weten waarom. Ze aarzelde, slikte even en ging naast me zitten. ‘Ehm...mijn ‘normale’ vrienden vin-
Zo mans als een trans den het niet altijd even leuk...begrijp je. Zij kunnen zich niet vinden in de manier waarop ik me nu uit’, antwoorde ze. ‘Maar voor mij is het een manier waarop ik mijn gevoelens kan uiten, net zoals een ander kan schilderen of dichten. ... Ik vind het prettig om mezelf van deze, soms overdreven, kant te laten zien. Het laat me even ontsnappen aan de harde zakenwereld waarin ik zit.’ Ik glimlachte even als een boer met kiespijn. Ze vervolgde: ‘Ik werk zo’n 60 uur per week en heb daarnaast weinig tijd voor ontspanning’. Ik gaf haar ondertussen een zakdoekje want ik zag uit een ooghoek een traan tevoorschijn komen. ‘Sorry’, snikte ze, ‘jij komt hier voor een leuke avond uit en nu zit je met een grienende transseksueel!’ ‘Dat geeft niks,’ zei ik, ‘eigenlijk kijk ik best wel tegen je op! Ik denk dat je een van de weinige mensen bent, die hier helemaal zichzelf durft te geven zoals hij of zij is of werkelijk voelt.’ Ik gaf haar een knipoog en merkte dat ze zich al beter voelde. Ik zag Maaike en Pieke vanaf de bar al kijken en zwaaien of ik met ze mee kwam. Ik keek naar hun en toen terug naar de dame die naast me zat. Er ging adrenaline door me heen en voordat ik het wist vroeg ik haar of ze met me wou dansen. Maaike en Pieke keken met open mond toe hoe leuk ik en Diane (zo heette ze) het hadden. Hopenlijk waren ze niet de enige die doorhadden hoe stom ze bezig waren geweest. Diane en ik hadden allebei een onvergetenlijke avond: voor even voelde het alsof we allebei de wereld aan konden!
VROLIJKEKE HERFST vOOR 55+ GAYS Ouderenbond ANBO te Utrecht onderzoekt de woon- en zorgwensen van homoseksuele ouderen. Volgens de bond kan deze groep niet uit de voeten met het huidige woon- en zorgaanbod. Het project heet Vrolijke Herfst. In de eerste fase van het onderzoek wordt aan homoseksuele mannen en lesbische vrouwen van 55+ gevraagd wat hun woon- en zorgwensen zijn. In de tweede fase van Vrolijke Herfst wordt getoetst of zorginstellingen tegemoetkomen aan de specifieke wensen van deze groep. En of zorgaanbieders bereid zijn met deze behoeften rekening te houden. Bron: De Gelderlander 13feb03.
30
pink maart december 2003 2002
Jacob
Roze Meifeest
OUT! Info on line
René de Beer klapt uit de school over het Roze Meifeest; exclusief voor PINK. Achter de schermen zijn de voorbereidingen voor het Roze Meifeest vol in gang. Groepen worden benaderd voor extra activiteiten en nagenoeg ‘toute’ Nijmegen zal er aan meewerken. Alwin Meisters hult zich in zijn glimlachend stilzwijgen als ik hem indringend over het programma ondervraag. Zeker is dat het Roze Meifeest in 2003 plaats vindt van Koninginnedag 30 april tot en met zondag 1 juni. Het openingsprogramma is blijkbaar nog onbekend. Zeker is dat 4 mei een aparte invulling gaat krijgen. De Nijmeegse middenstand en de gemeente Nijmegen heeft besloten om 4 mei tot koopzondag te bombarderen, extra feestelijk met de groenmarkt. De geplande Roze koopzondag gaat niet door. Alwin hierover: ‘ik ga niet een traaf op stelten door de Broerstraat jagen en om 5 uur de knop omdraaien. Als anderen dat willen doen moeten zij dat weten. Ik doe het niet!’ Nieuw onderdeel van het Roze Meiprogramma is een viering in de Studentenkerk. Er tekende zich de laatste jaren een behoefte hieraan af. Nieuw toegevoegd is verder een open atelier in de Kruittoren. Onder leiding van Johan van Dinteren zal op 4 mei van 14.00 tot 17.00 uur, in een kleine groep gewerkt worden aan een thema.
Alwin is hier heel enthousiast over. Bij voldoende belangstelling zullen er meerdere data geprikt worden. De kosten bedragen p.p. euro 15,- inclusief materiaal, koffie en/of thee. Opgave hiervoor kan bij Alwin: 024-3749741. Verder zal de hele meimaand bol staan van de activiteiten. Dan de brandende vraag: Wat staat er op het middagprogramma van 31 mei? Alwin: ‘Da's een verrassing. Bart van Dam meende uit de woorden van Bas op te maken dat A n n e k e Grönloh zou komen. Daar heb ik al eerder over gezegd: over mijn lijk ! Nou ik ben nog springlevend. Nee het middagprogramma wordt anders. Wat er komt laat ik in het midden maar het wordt in ieder geval héél vrolijk én swingend. Het- traafgehaltezal, helaas voor de liefhebbers minimaal zijn. Wat ik belangrijk vindt om alvast kwijt te willen: de entreeprijs voor het slotfeest blijft gelijk. Gages van artiesten reizen de pan uit en toch kunnen we weer een ongesubsidieerd Meifeest neer zetten. 's-avonds houden we ons aan het welbekend stramien: voor
elk wat wils. Mannen, vrouwen, oud, jong, wit, zwart voor iedereen is er die dag wat te doen.’ Meer informatie binnenkort op www.npfd.nl René de Beer
Vanaf vrijdag 14 februari 2003 heeft Stichting OUT! er een nieuwe activiteit bij: OUT! Info. OUT! Info is een website die op een interactieve en laagdrempelige manier informatie verstrekt over homoseksualiteit aan inwoners van Parkstad Limburg. Het internetadres is http://www.outinfo.nl Naast tal van organisaties zullen op de website vragen en antwoorden, een agenda, nieuws, tips en nog vele andere rubrieken staan. Daarnaast is er een mogelijkheid om via e-mail persoonlijke vragen te stellen. Op termijn zal de site interactiever worden gemaakt met bijvoorbeeld een on line forum. In tegenstelling tot andere sites op internet zal OUT! Info geen overzicht zijn met links. Het onderscheidt zich doordat het via diverse zoekmogelijkheden leidt naar de informatie die aansluit bij de vraag van de bezoeker/bezoekster. De internetsite zal zich echter niet beperken tot het eenzijdig geven van informatie, ook communicatie speelt een belangrijke rol. Op persoonlijke vragen ontvangt men persoonlijk antwoord. De site zal zoveel mogelijk worden toegespitst op Parkstad Limburg. Pas als er geen goede mogelijkheden zijn binnen deze regio, wordt er gekeken naar Euregionale, provinciale of nationale mogelijkheden. Kortom OUT! Info draait om hulp bieden én het aanbieden van informatie over (gay-) orga-
nisaties in de regio. OUT! Info is niet alleen bedoeld voor homoseksuelen, maar bijvoorbeeld ook voor ouders van homoseksuele kinderen, vrienden van homoseksuelen, mensen die twijfelen over hun seksuele geaardheid of mensen die gewoon meer informatie willen hebben over homoseksualiteit. Informatieverstrekking via internet biedt drie belangrijke voordelen: het is laagdrempelig, anoniem en dynamisch. Met het toenemen van de bekendheid van de eerste activiteit van de stichting, OUT! Jongerenfeesten, werd de organisatie geconfronteerd met een steeds groter wordende vraag naar algemene of specifiek homogerelateerde informatie. Sinds het verdwijnen van het COC in Heerlen is er in de regio geen informatievoorziening meer op het gebied van homoseksualiteit. Deze vraag kwam niet alleen van bezoekers van OUT! Jongerenfeesten, maar ook van organisaties zoals de GGD en middelbare scholen. OUT! Info is een onderdeel van Stichting OUT!. Deze jonge organisatie in Parkstad Limburg streeft ernaar om meer activiteiten te organiseren voor gay(minded) jongeren binnen deze regio met als doel meer openheid creëren omtrent homoseksualiteit. Het bestuur en de organisatie wordt gevormd door vrijwilligers.
pink december 2002
31
In februari stond ‘de ontmoeting’ centraal en in april gaan we ons in het echt verbinden. De foto expositie ‘Wij gaan ons echt verbinden’ wil mensen op een onnadrukkelijke manier kennis laten maken met homomannen en lesbische vrouwen die een huwelijk sluiten of op een andere manier via een ceremonie tot uitdrukking brengen dat ze van elkaar houden. De reizende expositie is georganiseerd door IHLIA, Internationaal Homo/ Lesbisch Informatiecentrum en Archief en samengesteld door Marian Bakker en Tineke Kalk. Marian Bakker (1948) is fotograaf, projectleider van de foto expositie ‘Lesbian Connexions/s’ en sinds een jaar werkzaam bij het IHLIA. Tineke Kalk(1948) is Neerlandica. De expositie bestaat uit 45 foto’s: drie foto’s die de geschiedenis laten zien, 21 foto’s van vrouwenstellen en 21 van mannenstellen, in zwart-wit en in kleur. Onder iedere foto’s staat een korte tekst, afkomstig uit een interview dat met de personen op de foto is afgenomen door Tineke Kalk en Corrie Rikkers, de schrijfsters van het gelijknamige boek. Een aantal foto’s is gemaakt door beroepsfotografen die veel werken voor het homo‘Wij gaan ons echt verbinden’ circuit, zoals Gon Buurman, Marian expositie georganiseerd door Bakker, Jan CarelIHLIA, Marian Bakker en Tineke Warffemius, Geert van Tol. Daarnaast Kalk. zijn er ook foto’s gemaakt door bekenOpening 13 april 15.00 uur. de fotostudio’s van Bezichtiging elke werkdag tot 9 huwelijksreportages, zoals Max Koot mei van 13-17 uur. Studio, en er zijn foto’s te zien van amateur-fotografen, die juist door hun onbevangen blik een verrassende kijk geven op het gebeuren. Een aantal thema’s die op de expositie aan bod komen: de strijd voor het ‘homohuwelijk’ . In het kort (3 lijsten) worden de ontwikkelingen in de emancipatiestrijd van homoseksuelen gedurende de laatste dertig jaar van de vorige eeuw in beeld gebracht. Waarom willen homo’s en lesbo’s trouwen of een andere vorm van verbintenisceremonie aangaan? Sommigen geven als motivatie aan dat ze gewoon van elkaar houden en net zoals hetero’s naar het Stadhuis willen stappen om hun relatie te bezegelen. Anderen hebben daarnaast of vooral een zakelijke en juridische motivatie die samenhangt met financiële zekerheden. Voor het merendeel van de paren is een officiële bevestiging van hun relatie op het Stadhuis of in een officieel religieuze traditie ook een zaak van homo emancipatie. Hoe geven homo’s en lesbo’s vorm aan hun verbintenisceremonie? Niet alleen is de diversiteit in vormgeving van verbintenisceremonies groot – van humanistisch, sjamanistisch, eigen gemaakte rituelen tot ceremonies in joods en christelijke traditie, ook geven homo- en lesbische paren zo hun eigen invulling aan deze eeuwenoude ceremonies die tot dan toe op man-vrouw paren was toegesneden. Ze brengen hun eigen beloftes in, ze kleuren de aloude formuleringen net iets anders in, bedenken nieuwe symbolen. Hoe is de representatie van lesbische- en homoparen? Een huwelijk van twee mannen en twee vrouwen op zichzelf is al een doorbreking van het aloude stereotiep dat dit instituut voorbehouden is aan een man en een vrouw. Tegelijkertijd worden homo’s en lesbo’s geconfronteerd met het gegeven dat de buitenwereld zo vast zit in het man-vrouw denken dat zij deze mal op mannen en vrouwenparen proberen te leggen en op zoek gaan naar wie het mannetje en wie het vrouwtje is in de relatie. Het is dan ook interessant om te zien hoe homomannen en lesbische vrouwen zich op de grote dag representeren. Tegelijk met de expositie is een boek uitgekomen onder de titel’ Wij gaan ons echt verbinden’, verbintenisceremonies van homo en lesbische stellen’, geschreven door Tineke Kalk en Corrie Rikkers en uitgegeven door Schorer Boeken. De opening van de expositie zal verzorgd worden door de schrijfsters van dit boek. In april zijn een aantal foto’s ook te zien in de etalage van boekhandel de Feeks en in de Plak. Art Wubben
Fotograaf: Gon Buurman
Wij gaan ons echt verbinden
