De Moord op het Zandpad Een reconstructie
De Moord op het Zandpad Copyright © 2016 Cees Jobben Auteur: Cees Jobben Druk: Pumbo.nl Waargebeurde verhalen ISBN 978-90-825085-0-5 NUR 402 Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, door middel van druk, fotokopieën, geautomatiseerde gegevensbestanden of op welke andere wijze ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
De Moord op het Zandpad Een reconstructie
Cees Jobben
Inhoudsopgave Inhoudsopgave.
5
Voorwoord.
7
Inleiding.
9
Deel 1.
11
Hoofdstuk 1. De intrekking van de vergunningen….
13
Hoofdstuk 2. Het begin van het einde….
15
Hoofdstuk 3. Het Zandpad, het begin van een nieuwe fase….
21
Hoofdstuk 4. Het Zandpad, de roerige fase….
29
Hoofdstuk 5. Het Zandpad, de reguliere vergaderingen….
33
Hoofdstuk 6. Het Zandpad, een eerste lichtpuntje…?
57
Hoofdstuk 7. Een ongewenst kruispunt en de gevolgen….
79
Hoofdstuk 8. Het begin van een optimaal Zandpad….
95
Hoofdstuk 9. Sluiting onder valse voorwendsels…. Deel 2.
115 131
Hoofdstuk 10. De aanzegging tot intrekking….
133
Hoofdstuk 11. De bestuurlijke rapportage….
151
Hoofdstuk 12. De strafzaken van derden….
173
Hoofdstuk 13. De juridische stuiptrekkingen…
201
Epiloog.
245
Namen register.
251
Voorwoord Ik ben Cees Jobben oud bestuurder van Wegra Utrecht B.V., exploitant van prostitutieruimten. Geboren in 1954 te Amsterdam, ben ‘streetwise’ opgegroeid en heb mijn strepen verdiend in het ‘normale’ bedrijfsleven. Ik ben nog nooit met justitie in aanraking geweest! In 2000 ben ik eindverantwoordelijk geworden bij Wegra op het dossier prostitutie. Mijn idee was om het geheel te leiden als een normaal bedrijf met gescreend personeel met goede omgangsvormen waarbij de klant, de prostituee, koning is en het gebied een veilige omgeving moet zijn voor klanten en prostituees. Mijn intenties zijn zuiver van aard geweest, ook als het gaat om maatregelen tegen gedwongen prostitutie. Naast mijn functie bij Wegra gaf ik in dezelfde periode ook leiding aan de holding en zustermaatschappijen, waar onder meer een speelautomatenbedrijf, een onroerend goed portefeuille en een onderhoudsploeg deel van uitmaakte. In deel 1 van dit boek beschrijf ik op basis van gesprekken, notulen en correspondentie de interactie en relatie tussen Wegra, de gemeente Utrecht en de politie zoals die zich tussen 2008 en 2013 heeft gemanifesteerd. In deel 2 beschrijf ik de aanzegging tot intrekking van de vergunning en geef ik inzage in de geheime bestuurlijke rapportage die ten grondslag lag aan de intrekking van de vergunning. Ook worden de juridische procedures die volgden uitgebreid beschreven en voorzien van persoonlijk commentaar. Alle feiten die ik heb beschreven zijn verifieerbaar. De vele publicaties in de pers heb ik grotendeels buiten beschouwing gelaten. Hoewel ik heb geprobeerd om een chronologische volgorde aan te houden ontkwam ik er soms niet aan om een sprong in de tijd te maken. Doublures bleken hier en daar ook een noodzakelijk kwaad vanwege de ruime tijdspanne van meer dan vijf jaar.
7
Het geheel geeft in elk geval voldoende inzicht in hoe een club ambtenaren van de lokale overheid zich, in vereniging en onder valse voorwendsels, tot het uiterste hebben ingespannen om een gezonde en oprechte onderneming over de rand van de afgrond te duwen. Ze hebben daarbij maling gehad aan het beschadigen van reputaties van betrokkenen. Er wordt gelogen en bedrogen en gegoocheld met cijfers en rapportages. Het doel heiligt de middelen. Als je niet beter zou weten waan je je in een bananenrepubliek. Zonder de onvoorwaardelijke steun van mijn gezin, het betrokken personeel en het vertrouwen van zakenrelaties had ik dit gevecht nooit zo lang volgehouden. Je komt in de molens van een ambtenarensysteem terecht waar je normaal gesproken al snel door wordt vermalen. Het duurde veel langer dan zij van tevoren hebben ingeschat maar uiteindelijk slaagden zij in hun kwade opzet en werd het Zandpad in juli 2013 geëlimineerd.
8
Inleiding. Het Zandpad in Utrecht is bekend doordat dit het meest geconcentreerde prostitutiegebied was van Nederland. Natuurlijk zijn de wallen in Amsterdam in absolute aantallen prostitutie units veel groter, doch dat is over een veel groter gebied verspreid. Het Zandpad ligt redelijk geïsoleerd en het is aan beide zijden afgesloten voor doorgaand verkeer, fietsers en wandelaars uitgezonderd. Het Zandpad wordt in het midden doorkruist door de Marnixbrug en is ontsloten door de, aan beide zijden van de brug bestaande op en afritten. Tevens loopt er een hoofdfietsroute. De prostitutie units op het Zandpad zijn gesitueerd op arken die liggen in de Vecht, elke unit heeft een eigen loopplank, sanitaire voorzieningen, centrale verwarming, airconditioning, keukenblokje, stoffering, spiegels, een kruk, opbergruimtes en een ruim bed. Elke unit is bovendien voorzien van een noodknopvoorziening. De arken liggen nagenoeg aaneengesloten over een lengte van circa 500 meter. Voor de arken langs loopt een voetpad en tegenover de arken aan de overzijde van de rijbaan, met dus louter bestemmingsverkeer, bevinden zich de parkeervakken. Het Zandpad was zeer populair onder prostituees omdat het de drukst bezochte prostitutielocatie in Nederland was waar zij over het algemeen goed hun geld konden verdienen. Uiteraard is het aantal passanten op de wallen in Amsterdam natuurlijk in absolute aantallen veel groter, doch daarvan maken toeristen een groot gedeelte uit. En dat zijn bij uitstek ‘kijkers en geen kopers’. De interactie met de openbare ruimte voor een klant beperkte zich tot het parkeren van de auto en oversteken naar de prostituee die hij wenste te bezoeken. De kans dat men door een bekende zou worden gezien in of nabij deze locatie was uiterst klein en daardoor ervoer men het gebied als zeer discreet, hetgeen voor een belangrijk deel bijdroeg aan de populariteit.
9
In Utrecht werden er door de gemeente voor maximaal 162 raamprostitutie units vergunningen vergeven. 17 van deze units waren voor raamprostitutiepanden in de Hardebollenstraat en 145 van deze units bevonden zich op het Zandpad. Het eigendom van de prostitutie units is, met zeer geringe mutaties en al vele jaren, in handen van in totaal zeven eigenaren. De ligplaatsvergunningen voor de arken werden uitgegeven door Waternet in een verhuurconstructie. De vergunningen voor raamprostitutie units moesten, vanaf het jaar 2000, elke drie jaar opnieuw worden aangevraagd en bovendien diende er bij elke personeelswisseling tussentijds een nieuwe aanvraag te worden gedaan. Voordat een vergunning werd afgegeven werd al het personeel door justitie gescreend op levensgedrag. De activiteiten van Wegra bestonden, al sinds de jaren ’70 van de vorige eeuw, onder meer uit het exploiteren van raamprostitutie units in Utrecht. Wegra is eigenaar van 95 units op het Zandpad en 17 units in de Hardebollenstraat. Bovendien had Wegra drie units op het Zandpad in beheer van een andere eigenaar. Ons toezichtkantoor was sinds 2000 gelegen aan één van de opritten van de Marnixbrug met direct zicht op het Zandpad. Het toezicht was sinds 2000 24/7 geregeld en de noodknopvoorziening op de units hebben een directe intercomverbinding met het toezichtkantoor. Dezelfde voorzieningen waren er ook in de Hardebollenstraat. De overige vijf eigenaren die waren verenigd in stichting ‘Endgrapol’ hadden sinds eind 2005 eveneens een kantoor welke was gesitueerd in een prostitutie unit op één van de arken. De units op het Zandpad werden sinds 2000 in twee dagdelen en per week verhuurd. Voor Wegra kwam dat dus, voor wat betreft het Zandpad, neer op 196 huurovereenkomsten per week. Bij Wegra waren in 2013 circa 18 personen in dienst, waarvan circa 80 % fulltime.
10
Deel 1.
11
12
Hoofdstuk 1. De intrekking van de vergunningen. Het beloofde een mooie vrije dag te worden die 28ste juni 2013. Ik was onderweg met een oud vee aanhangwagentje, met daarin een paar Ouessant schaapjes. Ik had ze enige weken daarvoor opgehaald in Olst om te kijken of dat ras ons iets leek. Wij waren op onze hobbyboerderij gestopt met Hampshire Downs omdat ze te groot zijn en het ondoenlijk werd om ze te vangen, te enten en te scheren. Voor deze dag had ik een afspraak gemaakt met de fokker om de leenschapen om te ruilen voor een eigen kudde. Ik reed vroeg in de ochtend ergens bij Amersfoort in de buurt toen mijn telefoon overging. Het was Arie van der Leeden de officemanager van ons kantoor op het Zandpad. Hij vertelde mij dat er ambtenaren van de gemeente op het toezichtkantoor aanwezig waren die mij wilden spreken. Ik kreeg één van de ambtenaren aan de telefoon die mij vertelde dat ze mij direct en dringend persoonlijk wilde spreken, het kon niet via de telefoon. Hij wilde mij een enveloppe overhandigen, desnoods komen we naar uw huis zei hij. Ik raakte geïrriteerd omdat de man niet wilde zeggen waar het over ging en vertelde dat ik onderweg was met schapen en op zijn vroegst na 3 uur ‘s middags weer thuis kon zijn. Het lijkt mij beter dat u de enveloppe afgeeft op ons hoofdkantoor in Utrecht, zei ik. Direct daarna belde ik mijn collega Henk Voorneveld en vertelde hem wat er zojuist was gebeurt. Ik vroeg hem om mij na ontvangst van de enveloppe terug te bellen over de inhoud. Ondertussen begon deze gebeurtenis mij te verontrusten. Inmiddels was ik al bijna bij Apeldoorn en afspraak is afspraak ook al gaat het om het simpel omruilen van schapen, dus omkeren was geen optie. De 30ste juni was de laatste dag dat onze oude vergunning nog geldig was en ik verwachtte de verlenging al enige weken eerder. Wij hadden de verlenging al in februari aangevraagd en in voorgaande jaren werd deze ruim voordat de oude vergunning was verlopen opnieuw verstrekt. 13
Van mijn concurrenten werden de vergunningen in april 2013 niet verlengd en werden de bestaande vergunningen ingetrokken. Een unicum in Utrecht! Maar waarom zou de gemeente eerst alle concurrenten een nieuwe vergunning weigeren en de aanvraag van ons laten doorlopen…? Het onbestendige gevoel dat al sinds eind 2008 bij mij aanwezig was zorgde nu wel voor een heel ongemakkelijk gevoel. Ze wilden van ons af, maar omdat wij ons altijd aan alle regels hadden gehouden en meer dan dat leek het mij bijna onmogelijk om ons de vergunningen te weigeren of niet te verlengen. Maar ja, die woningbouwplannen hè… Sinds begin 2008 waren er met regelmaat persberichten verschenen over mogelijke woningbouwontwikkelingen in de directe nabijheid van het Zandpad. En woningen en prostitutie is natuurlijk geen goede combinatie. In het begin van de middag werd ik terug gebeld door mijn collega en hij bevestigde mij dat de inhoud van de brief een aanzegging betrof met een ambtelijke rapportage van de politie als basis. Zij deelde ons mee dat de gemeente het voornemen had om onze vergunningen niet te verlengen. Het voelde als een uppercut… De schapen had ik inmiddels omgeruild en ik was dus al op de terugweg naar huis. Ik gaf opdracht om het hele dossier in te scannen en het originele exemplaar naar mijn huis te laten brengen. Ondertussen belde ik onze advocaat en mijn persoonlijke vriend, Louis Meijer. Ik vertelde hem wat ik tot dan toe wist en vroeg om advies. Hij antwoordde dat we hier een bestuursrechtsadvocaat voor nodig zouden hebben. Hij zou in het weekend proberen een bekende van hem te benaderen en ik zou ondertussen het dossier bestuderen en hem per mail een exemplaar toesturen. Toen ik om half drie thuis kwam heb ik mij vol gestort op het zeer omvangrijke dossier dat als basis diende om onze vergunning in te trekken c.q. niet te verlengen. 14
