de mooiste poëzie ter wereld
poëziewedstrijd van de stad herentals - editie 2010
de mooiste poëzie ter wereld
poëziewedstrijd van de stad herentals - editie 2010
Poëzie is het dagboek van een vogel die wil kunnen zwemmen van een muis die zo groot als een giraf wil zijn van een schildpad die verlangt naar de snelheid van een luipaard van een varken dat ervan droomt in de bomen te kunnen klimmen als een aap van een dromedaris die jaloers is op de bulten van een kameel. Poëzie schept het leven... Met verschillen... Met confrontaties... Met emoties... Maar de mooiste poëzie vindt men nog altijd in de ogen van de mensen (en daar is alles mee gezegd).
Rafaël Celen
Soms heeft men last van Turbulentie Erger dan Impotentie Niet de juiste Efficiëntie Het niet lukken van Risicopreventie Een vies probleem Incontinentie
Michiel Buts
Wapperend haar door de wind haar t-shirt strak spannend door de regen mijn hart sloeg een slag over ze kwam binnen en zette zich kletsnat neer mijn god waarom nu, waarom hier daar zat ze op de bank en glimlachte met haar haar zo kort leek ze nog op een jongetje mijn gewaad werd strakker dat arme ding moest het ijskoud hebben kom mee naar de biechtstoel dan maak ik het warm en daarna doe ik je warme kleren aan ik volgde het arme ding naar de biechtstoel ze is nooit meer dezelfde geweest.
Yves Dillen
Thuis ruik ik de dood. Zout. Als zoete tranen. Je ging niet het hoekje om, maar rond. Je keert terug in het gedacht. Omklem jouw hand, mijn hand. Grens, scheid ons de wegen.
Elene De Cleyn
Ik ben je beu. Ik baal van jou. Want wil ik geel, Dan wil jij blauw. En wil ik dit, Dan wil jij dat. En zeg ik wie, Dan zeg jij wat. Zeg ik dag, Dan zeg jij nacht. En ga ik hard, Dan ga jij zacht. Zeg ik ja, Dan zeg jij nee. En als ik ga, Ga jij niet mee. Maar zeg ik "schat", Dan zeg jij "zei je wat?"
Lisa Van Herck
Op een mooie zomernamiddag zag ik haar Ik weet niet hoe maar ik speelde het klaar Ik had ze al van vei- zien staan Zij vond het wat ver gaan, maar ik kon het wel aan En zij lag daar maar, naast wat hooi Ik kon het niet laten, ze was zo mooi Om haar aan te raken, wat een gevoel Zij vond het wat ver gaan, maar ik had een doel Het ging wat ver toen ze mij had gebeten Ik had het op voorhand beter moeten weten Dus deed ik mijn liefdesboek maar toe En ik besloot: volgende keer toch maar geen koe
Ief Falot
Sterrenlicht Staand in duisternis, staand in helderheid. peervormige nepzonnen, vervroegd door wintertijd. Ver boven stenen hemelen, ligt een paradijs. Witte blinkende knopjes, onbetaalbaar van prijs. Nu worden ze als zwart voor onze ogen, geen blik wordt hen gegund. Onze metalen hoopjes met wielen, hebben het op de sterren gemunt. Over de grens gaan is makkelijk, we doen het elke dag. Maar onthoud. dat de aarde ooit terugvechten mag. Doof dus alle lichten en versper alle wegen, zodat ook de sterren zich voor een keer door de stad kunnen bewegen.
Jeroen Turelinckx
Haiku
Ik sta aan de grens In gedachten verzonken Blik op oneindig
Matthias Gils
Over de grens Een schreeuw, een traan, een lach, het jonge leven door liefde omringd, op een kille, witte decemberdag. Het pure en de onschuld in de ogen, het zorgeloze bestaan, voor ons reeds lang vervlogen. Jaren van geluk en verdriet, volgen elkaar schielijk op, steeds minder toekomst in het verschiet. Het ooit zo prille leven door ouderdom gevat, reist talmend door zijn laatste dagen, over het ultieme, onbewandelde pad. Een schreeuw, een traan, een lach, een lichtje dooft, een lichtje ontwaakt, op een zwoele, stralende zomerdag.
Nico Belmans
De astrale grens
Fictieve grens van de geest surrealistische kijk, erkenning van de werkelijkheid dusdanig geleefd, ontkennend beleefd poel van oneindigheid, kennis van structuur, ontbrekend figuur zucht naar leven zonder leven, absentie van essentie verbeelding als illusie, virtuele conclusie. geestelijk zwerven, cruciaal metafysisch, niet abnormaal de fictieve grens is onbestaand, het grenzeloze verregaand.
Yves Petrovic
Over de grens
Over de grens en weer of het verleden of hel
heen naar de toekomst naar hemel
waarom niet het midden en geen zijde kiezen
geen goed juist
of of
sl ec ht fout
zijngeengrenzenmisschienbeterenallesaanelkaar,naastelkaar? de wereld is oh zo raar.
Cedric Leung
Wat is, zal gaan Wat was, Zal komen In ons bestaan Om alle keren Te leren Wat is En wordt Gedaan En de verhalen Zullen zich Vele malen Herhalen Om te leren De grens te passeren Van tijd Naar tijd Tot in de eeuwigheid
Eliska Dierckx
Grenzen!
Als hij over de grens gaat, dan is zij kwaad, echt kwaad, heel kwaad... zodat zij over de grens gaat en hem misschien wel eens slaat en hij haar dan maar even laat... Maar als hij dan niet bij haar is, dan gaat met haar alles mis. Als hij en zij dan weer hand in hand gaan, denkt zij: ik laat je niet meer gaan. Want als zij daar met z'n tweeën staan, naast elkaar, kijkend naar de maan... En als hij de grens weer overschrijdt, heeft hij meteen spijt, spijt...
Kirsten Gils
Het land vol zorgen
Ik steek de grens over naar het land vol zorgen Zorgen van vandaag neem ik mee voor later Het beuken op de grond van mijn hart Zal stoppen
Ward Van Houdt
Over de grens
Gevangen. Zittend op de grond der vernederingen, Sluipend als een verbeten dino Is hij op zoek naar Pino. Buiten de lijntjes, fijntjes Oefenen en oefenen Niet: de kat krabt de krollen van de trap. (Krabt de kat? De maatschappij wel En snel) Ontsnap nu je nog kan! Nu je benen hebt! Plan je plan. Kruip dino! Weg van het rijk der decadentie. Imposant. important. Informant. Irrationeel... Morgen Zal iemand een kreet slaken.
Als een slak en weet ik veel Kroop hij nu Verder weg van het niemandsdal van de kwal De leider van zwarte fluimen. Rook Sigarettenrook Walmend in een eindeloze gang. Einde toch in zicht Zon en licht De dino straalt...
Helena Van Hoolst
Onbereikbaar
Ik ben, jij was er. Samen en toch nog apart. Bloemen op je graf.
Gilian Bens
Welkom in mijn wereld van in en uit, waar ik deuren open doe en nadien weer sluit. Steeds vergt het al mijn lafhartigheid, steeds vergt het al mijn moed, om de toegang te openen, binnen te gaan en te zien wat ik reeds vermoed. Ik zie het gebeuren,een blik in mijn richting. Ik kijk niet terug, ik wil het niet geloven. Wederom open ik een deur en vind niks, wederom een deur gesloten, met het achterlaten van niks.
Niels Vanlommel
Licht Het is voorbij in een flits. Het licht in haar ogen dooft. Ik zie haar liggen in de lichten van het enorme gevaarte. Het was voorbij in een flits. De pijn was niet groot maar wel bij de familie van het onfortuinlijke slachtoffer. Het leven gaat verder. De plek aan tafel voor altijd leeg. Ik zie nog altijd de dovende lichten in de toenemende duisternis. Het leven ging verder. Zij was naar het licht gegaan. Ik kon nog niet naar de andere kant maar eens zou ik haar volgen. Het leven stopte. De tijd tikte niet meer door. Ik kon niet zonder haar leven. Daarom moest het. Ik ga, ik spring naar het licht. Daar is ze, over de grens. Arne Van Gessert
Over de grens van mijn tuintje zit ik op een bankje bij de buurman wat troosteloos voor me uit te staren met een uitverteld verhaal en een leeg glas want dit denk ik nu al jaren ik wou dat mijn gras ook wat groener was.
Hanne Van Goubergen
Na het bekijken van de slimste mens Had ik nog maar een enkele wens Ik wou graag een gedicht schrijven Over oude wijven Die soort die stinkt naar oude kazen Met hun bontjassen van hazen Het is altijd leuk om er belleke trek te spelen Je gaat je zeker niet vervelen Oude wijven Ze kunnen kijven! Maar nu hou ik toch maar eens op met schrijven
Steff Van Thielen
Mijn vriendje
Mijn vriendje is groot en blond Heeft grote witte tanden In een overvolle mond Spreken doet hij met een zachte G Hij is best heel slim Naar zijn eigen idee Soms bestellen we patat In een Belgische frituur Of halen we gezellig Een kroket uit de muur Ik ben dan diegene Die het zootje betalen kan Daar word ik best sikkeneurig van Toch is mijn kerel gaaf vet Een hartstikke leuke mens Al komt hij dan wel Van over de grens
Charlotte Van Goubergen
De ik is weg en zij zit er weer in Zij tript en draait, zoet op haar kin dolle toeren gek aan't draaien achterdochtig, onrust zaaien posipessimistironica Pessi mist de leuke dingen: zij is weg, ze gaat ik weer halen.
Steffie Verhoeven
Met dank aan stadsbestuur Herentals, Jos van de Pol, Dirk
Heylen, Pascale Wijns, Liesbeth Bressers, Liese Bergen, Marc Lievens, Jacki Billet en alle leden van de jury.
Een uitgave van Kollectief Maksimaal vzw in samenwerking met stadsbestuur Herentals Alle rechten bij de auteurs www.kortsluiting.be Uitgave naar aanleiding van de prijsuitreiking van De Mooiste Poëzie ter Wereld Poëziewedstrijd van de stad Herentals Eerste editie - 28 januari 2010
