DE-MIDDENSTIP LEEUWARDER VOETBALKRANT. nr

n

LEEUWARDER VOETBALKRANT

7

Ze zijn er weer!! De folder met MAXIMAAL KORTING! En de Sub of the Day; elke dag een andere Sub voor maar € 2,99!

em ee Ne TIS m A GR r.

DE-MIDDENSTIP

Voorwoord Column Dr de Graaf bedankt. Voetbal en blessures gaan vaak samen. Eind februari was ik zelf weer eens aan de beurt. Ik mocht me melden om 7.30 in het MCL. De laatste keer dat ik geopereerd werd is nu zo’n 3 jaar geleden, afgescheurde kruisbanden. Door een tweetal hamstringspieren uit je bovenbeen te halen en deze dusdanig in elkaar te verweven wordt er een nieuwe kruisband van gemaakt. Deze nieuwe kruisband wordt dan in je knie teruggeplaatst en door middel van een pen die in je knie komt blijft deze kruisband op zijn plaats. Je hamstring wordt uiteindelijk een nieuwe kruisband.Na verloop van tijd lost deze op en je hebt een volledig nieuw werkende kruisband. Helaas bleef er bij mij iets van deze oplosbare pen onopgelost. Dit moest er na 3 jaar dan toch maar uit, vandaar melden 25 februari 7.30 afdeling C. Terwijl ik door de gangen van het MCL dwaal, op zoek naar afdeling C kom ik hem tegen, dr J.S de Graaf. Ondanks dat hij waarschijnlijk honderd patiënten per week ontvangt loopt hij naar mij toe, geeft me de hand en vraagt hoe het weekend op Schiermonnikoog was.Dat hij dat nog weet!? Na even vluchtig te hebben gesproken, er moet natuurlijk weer gesneden worden zegt hij :”Ik zie je zo je bent als tweede aan de beurt.” De manier waarop hij mij aansprak gaf vertrouwen.Vertrouwen het sleutelwoord voor voetballers. Dit is toch de man die straks in mijn knie gaat snijden, iets verwijderen, etc. Tijdens de operatie hangt er een relaxte sfeer, muziekje gaat wat aan, zijn liefde voor Schier komt nog aan de orde. Voordat je er erg in hebt is het weer gefixt. Terwijl je op de kamer wacht tot je kunt plassen, ja, ja , want dat is echt nodig na een ruggenprik, eerder mag je niet naar huis, komt dr. de Graaf in tegenstelling tot andere chirurgen nog wel even langs, informeert hoe het is en wenst mij en mijn buurman succes met het herstel.

Eindelijk wordt weer op een normale manier gevoetbald. De winterstop is voorbij, er staat weer een “normaal’programma. Zoals altijd hebben we een centraal thema en ditmaal zijn het samen voetballende broers. Met uitzondering van Leeuwarder Zwaluwen alwaar twee neven samen spelen. Rood Geel een leider/speler en FVC trainer/ speler. De overige leeuwarder vereniging konden ons van broers voorzien, sterker nog bij zowel Leeuwarden als Friesland speelt een tweeling.

Momenteel hebben een aantal Leeuwarder ploegen het sportief zwaar. In zowel de eerste klasse zondag als zaterdag spelen Blauwwit en FVC in de onderste regionen. Nicator en Flamingo staan er in hun klasse nog niet echt florrissant voor maar zullen zich hoogstwaarschijnlijk weten te handhaven. Daar waar Lions dit seizoen in de middenmoot zal eindigen is het in 4 A zondag erg spannend. Met zowel Friesland , MKV als Rood Geel kan het nog alle kanten op en alleen Lemmer kan het kampioensschap van een van deze Leeuwarder teams nog dwarsbomen. Spannend dus in deze klasse.!! De twee nieuwelingen in 2 k zondag doen het goed. Zowel Leeuwarden als Frisia draaien goed mee. Het kampioensschap zit er niet in maar, een periodetitel behoort voor beiden tot de mogelijkheden.Tenslotte Leeuwarder Zwaluwen, die de strijd aan gaat met zowel Grijpskerk, trainer hier is Marius Hendriks als t’Fean’58, wie zich de beste van deze klasse mag gaan noemen. Periode zit er voor Zwaluwen sowieso nog in. Vorig seizoen ging het supergoed met de Leeuwarder amateurverenigingen en was het iets minder met SC Cambuur. SC Cambuur doet het dit seizoen geweldig en onze Leeuwarder amateurverenigingen hebben het een stuk moeilijker. Zou er een verband tussen zijn? Meldt het ons op [email protected]

Voetballlers met kruisband- of wat voor blessures dan ook, moet je geopereeerd worden in het MCL en je krijgt de mogelijkheid om te kiezen voor een chirurg, hier een tip, dr J. S de Graaf.

Deze uitgave zal oud keeper van Cambuur, Sierd van den Berg, net als Allert Pol elk kwartaal zijn specialistische visie geven. De KNVB gaat zich inzetten voor 45 + voetbal, daarover verderop meer. Daarnaast hebben wij en dat willen wij u zeker niet onthouden op info@ de-middenstip.nl een geweldig schrijven gehad van fysiotherapeut Arend de Groot. Tenslotte “Abma Observeert.” Een nieuw column van JanAlbert Abma advocaat bij de Boer Egberts advocaten. Hij zal zijn visie op voetbal en met name buitenspel toelichten. Alle ingrediënten zijn weer aanwezig voor een geweldige uitgave.

Via deze weg, ik weet niet of u het ooit zult lezen maar toch, dr. de Graaf van het MCL bedankt.

Veel leesplezier met deze uitgave van de Middenstip.

Voetbal en zo.. Laatst zag ik bij toeval de laatste 20 minuten van Ajax tegen Fiorentina op TV. Hoewel het voor Ajax goed afliep was dat geen onverdeeld genoegen: een schoppartij, waarbij gele kaarten werden uitgedeeld (3 te weinig), en voorts geen bal die goed werd geraakt. Ik wist weer waarom ik bijna ben afgehaakt bij het voetballen: allemaal agressie, commercie, Bobo’s, ontslagen transfers, ridicule salarissen, kortom: voetbal is verwerpelijke onzin geworden. Maar nee, een kwartiertje later herinnerde ik me weer waarom dit rijtje misstanden geen legitimatie is om af te haken. “De Middenstip” heeft me gered. De vorige uitgave liet me genieten van al die oudjes uit het voetbal van toen. Zonder uitzondering genoot ik van hun verhalen waar het positivisme vanaf spatte. En dat is niet alleen van vroeger. Elke week staan er – ook nu- honderdduizenden voetballers en vooral voetballertjes, op alle velden. En natuurlijk zullen ze zich later dit wekelijkse genieten herinneren en in hun eigen “middenstip van straks” laten schrijven. En nog eens weer genieten van hun eigen heerlijke voetbaltijd. Dat ga ik nog wel mee maken. Niet afhaken dus, maar gewoon “de Middenstip” blijven lezen. Het behoud van voetbalplezier. Arend de Groot (fysiotherapeut Leeuwarden)

Grafische verzorging: Fotografie:

WB Reklame Marijke Talsma

Dit is een uitgave van Weening Communicatie

Nieuwbouw WTC Noord-Nederland bereikt hoogtepunt “One-stop businesscenter voor vooruitstrevende ondernemers’’

LEEUWARDEN - De bouw van het nieuwe WTC hoofdgebouw in Leeuwarden ligt op schema. Half april 2008 is met de nieuwbouw begonnen, maar de contouren van het nieuwe hoofdgebouw zijn nu al duidelijk zichtbaar. Vrijdag de 13 e was dit keer geen ongeluksdag, maar een feestdag. Op 13 maart werd namelijk het hoogste punt bereikt van dit ambitieuze miljoenencomplex waarmee Leeuwarden zich flink op de kaart zet. Naar verwachting zal de oplevering eind oktober 2009 plaatsvinden. Behalve een 4 sterren Golden Tulip hotel, het grootste van Leeuwarden met maar liefst 144 kamers en een panoramazaal met restaurant op 48 meter hoogte, dat vrij uitzicht biedt over de stad, behelst de nieuwbouw ook de bouw van kantoren, vergaderruimtes, congreszalen en een WTC Plaza. Dit wordt het ‘kloppend hart’ van het World Trade Center Noord-Nederland met verbindingen naar alle WTC-kantoren en beurshallen van het WTC Expo. In totaal telt de te realiseren nieuwbouw 13 bouwlagen. ,,WTC Leeuwarden wordt het one-stop businesscenter voor vooruitstrevende ondernemers’’, zo laat Frans Hoeksma, directeur WTC Expo weten. ,,Met als basis de drie B’s: the Building, the Business en the Businessclub. ,,Middels het WTC kan een producent heel makkelijk in contact komen met een potentiële afnemer in het buitenland. Daarnaast kan men gebruik maken van alle faciliteiten die wij als WTC bieden, zoals kantoren, vergaderen congresruimte, ICT infrastructuur en horecagelegenheden. Maar ook onze eigen businessclub speelt een niet onbelangrijke rol.

Maar liefst 320 bedrijven (430 personen) zijn bij het WTC Leeuwarden aangesloten.’’ ,,Onze zakensociëteit De Beurs is dan ook een perfecte ontmoetingsplaats voor het bedrijfsleven.Voor regionaal, nationaal of internationaal zaken doen. Met meer dan 350 ondernemingen is De Beurs, samen met de wereldwijd ruim 750.000 bij het WTC betrokken bedrijven, het allergrootste en meest actieve zakelijke netwerk ter wereld. De bijeenkomsten worden regelmatig bezocht door zakendelegaties en ambassadeurs uit het buitenland. Verder is er ondermeer aandacht voor activiteiten in het WTC Expo en worden andere businessclubs uitgenodigd om zich te presenteren.’’ Had het WTC Leeuwarden al een grote toegevoegde waarde voor NoordNederland door het organiseren van grote publieksbeurzen, boeiende seminars, populaire concerten en tal van andere bruisende activiteiten, met de realisatie van de nieuwbouw zal die betekenis nog meer versterkt worden. Frans Hoeksma: ,,WTC Leeuwarden was al het grootste beurscomplex van Nederland op de RAI in Amsterdam en de Jaarbeurs in Utrecht na, maar als straks het nieuwe en imposante hoofdgebouw klaar is, hebben we hier echt een WTC met allure. Door de nieuwbouw trekt het WTC straks veel nieuwe activiteiten aan. Met de congreszalen en het zakenhotel gaat de deur naar internationalisering wijd open. Dat is belangrijk voor de

stad Leeuwarden, maar natuurlijk ook voor het voortbestaan van ons complex. Daarnaast biedt de extra ruimte meer mogelijkheden voor het organiseren van grote evenementen of concerten.’’ ,,Trouwens, over concerten gesproken. Ook dit jaar staan er weer diverse concerten op stapel waaronder onze eigen productie Puur Hollands. Die wordt op zaterdag 3 oktober gehouden. Ook dit keer hebben we een prachtig programma samen gesteld. Met onder andere Nick & Simon, Wolter Kroes, Jeroen van der Boom, Tim Douwsma, Van Geeft’M en Thomas Berge. Wie online bestelt (www.wtcexpo.nl) krijgt 5 euro korting en maakt tevens kans op een weekend Parijs. Zo wordt Puur Hollands, nog voordat het concert plaats heeft gevonden, al een feest!’’

Jouke en Hendrik Jorritsma: “Ze noemden ons het tack team” De tweeling van LVV Friesland speelt vanaf de jeugd samen. Even scheidden hen wegen toen Hendrik van Cambuur naar FVC ging en Jouke doorging bij Cambuur. Nadat ook Jouke Cambuur ging verlaten, “net niet gelukt om door te breken”, koos ook Jouke voor FVC de vereniging waar op dat moment zijn broer al speelde in het eerste. ”Op zich was dit voor mij een logische keuze omdat Hendrik hier speelde.” “Toen Jouke ook bij FVC was kregen ze al gauw de naam Tack-team.”We hebben bij FVC een hele leuke tijd gehad alleen zijn we er niet al te leuk vertrokken . Dat vind ik nog steeds erg jammer”. Aldus Jouke

En nu Friesland, hoe is jullie carriere tot aan Friesland gelopen? “We zijn samen begonnen bij SSS’68 uit Marssum. Toen we overgingen naar de C junioren werden we gevraagd door LAC Frisia om bij Frisia te komen voetballen. Nou zo gezegd zo gedaan. Het niveau van de jeugd is bij Frisia vele malen hoger. Samen hebben ze hier zo’n drie seizoenen gevoetbald, totdat Cambuur hen samen benaderde. “Vanaf de B junioren hebben we verder alle jeugdelftallen doorlopen”.Hendrik ging na de A jeugd naar FVC en Jouke mocht het nog proberen bij Cambuur. Helaas speelde voor Jouke Cambuur dat jaar in de Eredivisie en werden er ook voor zijn positie een aantel spelers gehaald. “Ja dan moet je een beetje geluk hebben, helaas net niet gehaald,” Zoals gezegd Jouke ging ook naar FVC en samen hebben ze hier nog een vijftal seizoenen gespeeld. Daarna samen naar Friesland en dat bevalt goed? “Ja zeker, dit is een fijne vereniging. Helaas hikken we sportief gezien nu een aantal jaar tegen het kampioensschap en of promotie aan. Het lukt steeds net niet en daar moet nodig verandering in komen dat vind ik redelijk frustrerend ”. Jouke: Ik vind ook dat we met deze ploeg kampioen moeten worden. We hebben zoveel kwaliteit in huis dat het nu dit seizoen echt moet gaan gebeuren. Elk jaar net niet dat begint wel te knagen hoor.” En gaat het lukken? “Afgelopen seizoenen was het eind van het seizoen steeds een grote teleurstelling die overheerste. Want net niet.... is heel vervelend. Er is genoeg kwaliteit. We creeren veel mogelijkheden alleen is er steeds wel een wedstrijd bij waarin we onnodig de punten laten liggen. Dit moet er uit.

Ook in minder goede wedstrijden moeten we drie punten pakken. Dan gaat het dus net wel lukken. Of het gaat lukken ? We gaan er wel weer voor. Als alle neuzen dezelfde kant op staan en we alles geven moet het het zeker lukken.” Hoe is het om samen te spelen? “We weten niet beter, met name vroeger deden we echt alles samen. Als je Jouke zag zag je Hendrik ook. Dat is nu iets minder naarmate je ouder wordt en je een gezinsleven krijgt maar we hebben bijna dagelijks contact en samen voetballen ja dat hoort er helemaal bij.” “Vroeger was voetbal alles, nu hebben we allebei kinderen en weet je wel wat echt belangrijk is. Jouke heeft een zoon en ik twee dochters. Dan komt voetbal langzamerhand op de tweede plaats. Maar samen voetballen ondanks dat het bijna vanzelfsprekend is vinden we nog steeds erg leuk “ Wat is Jouke voor een voetballer? “Jouke is een keiharde maar ook een hele slimme voetballer. Hij schuwt geen duel en heeft een echte winnaarsmentaliteit. Een honder procent doozetter.” En Hendrik? Jouke begint te lachen: ‘ Ze noemden ons vroeger bij FVC het Tack team. En tack stond voor attack. We knalden samen menigmaal een duel in en dat ging niet altijd zacht zinnig. We zijn nu een aantal jaartjes ouder en wijzer maar dat dit is nog wel terug te vinden in ons spel. Hendrik en ik hebben daarin de zelfde eigenschappen. Daarnaast kan Hendrik in de kleine ruimte erg goed uit de voeten”. Voelen jullie elkaar extra goed aan? Hendrik; ‘We voetballen al heel lang samen en daar-

naast zijn we een eeneiige tweeeling. We kennen elkaar door en door en in het veld kunnen we elkaar heel goed vinden.” Jouke: “We begrijpen elkaar en hebben vaak aan één oogcontact genoeg. Ja we voelen elkaar erg goed aan.” Hebben jullie wel eens onderlinge strijd? “Nee nooit, wel eens een meningsverschil maar verder totaal niet. Hendrik begint te lachen. “Misschien straks, als ik op de linkshalf kom te spelen, Jouke zijn positie”. Jouke begint uit zichzelf over een leuke anecdote, of we die willen horen? Natuurlijk. De mannen beginnen te lachen: “Lody Roembiak had ons hele team eens te pakken bij Friesland. Hij zou een wedstrijd regelen bij Werder Bremen waar hij zelf ook gespeeld had. Met de bus er heen wedstrijd kijken en weer terug. Iedereen keek hier naar uit en toen het eindelijk zover was en bijna het hele team die ochtend stond te wachten op de bus, je raadt het al geen bus en geen Lodi”. De mannen schateren het uit: “Toen niet leuk natuurlijk, maar nu is het fantastisch verhaal.. Friesland samen met het Tack team kampioen dit jaar? “Het moets er maar eens van komen”.

Gerard en Remco van der Kooij: “Rood Geel is helemaal onze club“ Dit seizoen is de nieuwe leider van Rood Geel, Gerard van der Kooij. Tot grote tevredenheid van velen binnen de vereniging waaronder zijn zoon Remco, besloot Gerard aan het begin van dit seizoen in te gaan op de vraag om leider te worden van het eerste elftal van de zondagvereniging Rood Geel. Als trouwe supporter van Rood Geel en van zijn voetballende zoon, was het bijna vanzelfsprekend dat Gerard hiervoor gevraagd werd. “Ik stond toch altijd al langs de kant tijdens wedstrijden. Behalve dat ik nu ook aanwezig ben op de trainingsavonden veranderd er niet zoveel. Ik moet er wat eerder zijn en heb er nu een aantal taken bij gekregen maar ik doe dit met veel plezier. ”aldus Gerard van der Kooij leider maar bovenal supporter van Rood Geel. Hoe ben je leider geworden? “Dat is eigenlijk vanzelf gegaan. Er geen leider meer en ik werd hier en daar door een aantal spelers en mensen gepolst. Niet echt officieel maar meer in de trend van : Is dat niet iets voor jou? . Ik ben er toen op een andere manier naar gaan kijken en het leek me op zich wel erg leuk om te doen. Echt lang hoefde ik er niet over na te denken. Ik moet zeggen het is me nog geen seconde tegengevallen”

Wordt er na de wedstrijd altijd nog even nagesproken? “ Niet direct na de wedstrijd over de wedstrijd zelf. Dan wordt er gewoon met zijn allen wat gesproken en een biertje gedronken. Maar ik bel elke zondagavond even met mijn vader en dan wordt de wedstrijd uiteraard wel besproken. Hij is ook altijd eerlijk ook over mij en over het spel. Als ik goed of slecht gespeeld heb verteld hij eerlijk. Hier hecht ik ook veel waarde aan.”

En jij bent ook tevreden met de leider Remco? “Zeker”, zegt Remco met enige trots. ‘niet omdat het mijn vader is maar hij is een leider die alles perfect voor elkaar heeft. Mijn vader is makkelijk in de omgang en zoals gezegd hij heeft alle zaakjes altijd prima voor elkaar. Er zijn van te voren duidelijke afspraken gemaakt waar een ieder zich aan houdt.Daarbij was hij natuurlijk voor velen ook al een bekende aangezien hij bijna geen wedstrijd mist uit of thuis. Erg leuk dat het zo gelopen is en voor Rood Geel ook want als leider van het eerste is hij gewoon erg betrokken.”

Wat voor een team hebben jullie? “‘Een redelijk hecht team. Iedereen kan goed met elkaar opschieten en de sfeer is erg goed. Op dit moment doen we leuk mee en dit heeft vanzelfsprekend invloed op de sfeer. Een leuke ploeg die na een training op vrijdagavond nog wel eens de stad in gaat met zijn allen.”

Heb je altijd bij Rood Geel gevoetbald? “Ja ik heb een echt Rood Geel hart. Dit is gewoon mijn club. Ik speel hier al vanaf de F- pupillen, dan kun je wel spreken van een echte Roodgeler. Ik heb het hier erg naar mijn zin hier en maak sinds een jaar of vier deel uit van de A- selectie. Ik zat na de A junioren al bij de selectie maar dat kwam toen net wat te vroeg.” Wat is Remco voor een speler? “Remco is verdedigende middenvelder. Hij is niet de snelste maar weet dit altijd te compenseren met inzicht en door vaak op de juiste plaats te staan. Daarnaast heeft Remco een goede wedstrijd mentaliteit en zet zich altijd voor honderd procent in.” Heb jezelf ook altijd gevoetbald? Gerard begint te lachen: “Vroeger noemde men mij de zwarte panter”. Later noemde men Frans de Munck, de Zwarte Panter. Ik was keeper bij DTS uit Ede, ik kon wel aardig keepen, maar heb niet heel lang gespeeld.”

En gaat de leider dan ook mee? Gerard begint hard te lachen. “Als er een teamuitje is ben ik zeker van de partij. Laats hadden we ook met zijn allen een uitje”met Rood Geel en belandden we in café Mammaloe. Erg leuk maar langer dan een half uur hield ik het daar dan niet vol. Samen met de staf waaronder Niels zijn we toen een andere kroeg gaan bezoeken waar we niet verreweg de oudste waren, maar ik ga zeker mee met uitjes van de selectie.” Wordt er wel eens gekscherend gedaan over het feit zoon van de leider? “Nee hoor dat valt reuze mee. Natuurlijk is er weleens de voetbalhumor waarin dit onderwerp naar voren komt van : oh ja, zoon van de leider staat weer in de basis, maar dat is humor en zeker niet kwaad bedoeld.” Het tweede seizoenshelft wat gaat dat brengen? “Een periodetitel zit er zeker in. Ik hoop ook dat dit gaat lukken want dit zou voor Niels de trainer een heel mooi afscheid zijn wat hij verdiend.” Beide mannen zijn het er over eens: “Het is erg jammer dat Niels gaat vertrekken. Een goed persoon en een hele ervaren trainer. Daarnaast zullen aan het eind van het

seizoen ook nog de assistent trainer en de keeperstrainer hun geluk elders proberen. Dus alle ingediënten zijn aanwezig om met deze groep het seizoen af te sluiten met een prijs”. “En daar gaan we voor”: zeggen zowel Gerard als Remco

Matthijs en Michiel Triebert: “Blauwwit is een goede kweekvijver voor de Lions“ Bij Lions’66 staan de gebroeders Triebert gezamenlijk in de verdediging. Matthijs 23 en linksback begon ooit als rechtsvoor maar speelt sinds enige tijd naar volle tevredenheid van alles en iedereen bij Lions op de linksback. Michiel 25 is de voorstopper en veegt elke zaterdagmiddag voor Lions zijn paadje schoon. Beide zijn overgekomen van een zaterdagvereniging. Michiel komt van Blauw Wit en Matthijs verliet Zwaluwen om samen met zijn broer Lions te versterken. De een van Zwaluwen de ander bij Blauwwit vandaan vanwaar deze overstap? Michiel: “Ik ben zo’n drie jaar geleden samen met enkele vrienden naar Lions gegaan. Bij Blauw wit zaten we er wel tegen aan, maar gezamenlijk besloten om dit te gaan doen.” Matthijs: “ Ik kwam iets later bij Lions en speelde hiervoor in het tweede van Zwaluwen. Halverwege het seizoen toen Matthijs en zijn vrienden naar Lions gingen heb ik ook die overstap gemaakt en naar Lions gegaa. Dit kwam met name omdat mijn broer hier al speelde met onze gezamenlijke vrienden.

wel samen maar nooit in teamverband.. Matthijs speelde daarnaast bij Zwaluwen en ik bij Blauwwit. We staan er verder niet zo bij stil en helemaal niet in het veld, maar het is erg leuk om samen in een team te spelen”.

Wel eens onderlinge strijd gehad als Blauwwitter versus Zwaluwman? “Tussen ons is er nooit die strijd geweest.Daar hebben we ons echt nooit mee bezig gehouden”. Michiel begint te lachen: “Ik heb zelfs tot de B junioren alle jeugdelftallen bij Zwaluwen doorlopen en ging toen naar Blauwwit omdat mijn vrienden daar voetbalden.Wat dat betreft maakt het me niet zoveel uit waarbij ik voetbal maar weer met wie ik voetbal”. Matthijs: “In de jeugd hebben we nooit samen gespeeld en nu kunnen we dat zelf bepalen. Dit heeft mij toen ook doen besluiten om voor Lions te kiezen. Ik moet eerlijk zeggen; Matthijs begint te lachen: ‘voordat Michiel hier kwam te spelen had ik nog nooit van Lions gehoord”.

En Matthijs? “Matthijs is een stuk rustiger Zowel in als buiten het veld. Hij is linksback en komt mede dankzij zijn snelheid tregelmatig mee op. Matthijs is een goede verdediger met aanvallende akties. Mede door zijn snelheid komt haast niemand hem voorbij en vaak moet de rechtsbuiten achter hem aan.”

En nu een Blauwgeel hart? “ Natuurlijk we hebben het hier erg naar ons zin. Wat mij betreft gaan we hier nooit meer weg, we hebben een geweldig team, elke thuiswedstrijd van Cambuur gaan we altijd met een hele ploeg naar het stadion. Reuze gezellig. “Op zich geldt voor mij hetzelfde, alleen zoals het nu lijkt zal ik een opleiding tot piloot in het buitenland gaan volgen, dus zal het voetbal even op een lager pitje komen te staan.We hebben zeker een blauwgeel hart.Lachend “ook de kleuren van Cambuur”. Als je hier bij Lions wilt voetballen is er een wel één vereiste, je moet fan van Cambuur zijn. Vroeger van gedroomd samen bij Cambuur te spelen? “Nee niet bij Cambuur, een treetje hoger. We voetbalden altijd samen op het grasveldje in Huizum. Dan deden we natuurlijk wel dat we profvoetballers waren, Keeper Hans van Breukelen en speler Marco van Basten. Om en om op de goal. We hadden eigenlijk voor ogen dat we samen naar Real Madrid zouden gaan.” zegt Matthijs lachend; maar het werd uiteindelijk Lions waar we nu samen voetballen. Ook heel gezellig” Hoe is het om samen in een team te voetballen. “Gewoon erg leuk. Als jonge jongens voetbalden we altijd

Wat is Michiel voor een voetballer? “Hij is voorstopper en erg fel. Een echte winnaar en weet anderen zeker te motiveren of terecht te wijzen. Aanvallers komen hem niet zomaar voorbij en als ze hem dan eventueel voorbij zijn dan...... gaat alsnog de beuk erin. Michiel is een hele goede verdediger.”

Hoe is het niveau in deze klasse? Michiel: Bij Blauwwit speelde ik in de jeugsd derde divisie. Bij de senioren speelde ik regelmatig in het tweede, ook wel eens bij het eerste. Dat niveau is wel anders. Maar ik heb bewust gekozen om met vrienden te voetballen. Qua niveau zijn we, durf ik echt wel te stellen de betere ploeg in deze klasse, voetballend gezien dan. Matthijs vult aan: “We hebben ook nog eens een hele jonge ploeg , David Hoekstra onze aanvoerder is de enige routinier.Als het echt op voetballen aankomt doen we altijd leuk mee. Het zou mooi zijn als we deze klasse eindelijk eens konden verlaten via promotie”.

Gaat dat dit seizoen lukken denken jullie? Beiden zijn er van overtuigd dat als iedereen aan het eind van het seizoen blijft en er misschien een kleine doorstroming komt vanuit het derde waar overigens ook hun jongste broertje in speelt Lions volgend jaar kampioen gaat worden. Matthijs; “Het derde van ons is ook door vrienden van elkaar opgericht. Voor het merendeel zijn dit nog A- junioren. Hier zitten een aantal hele goede voetballers bij, dit is voor de toekomst van Lions erg goed.” Lachend: “Blauwwit was een mooie kweekvijver voor Lions maar deze hebben we nu zelf. Behoudens Blauwwit zijn er ook aardig wat jongens van Roodgeel hier gekomen. Lions is een club weaar je echt bij moet passen. Niet te moeilijk en gewoon doen. Als je hier eenmaal je draai hebt gevonden hoef je hier echt niet meer zo snel weg.”

O Online-bedrukking.nl

Robert-Jan en Erwin Wenselaar: “Als je ons zou combineren heb je de ideale mix” De 37 jarige Robert- Jan Wenselaar geldt als de routinier in het elftal van Peter Boonstra. Ooit begonnen als spits en werd toen vanaf het middenveld bediend door Erwin Wenselaar zijn anderhalf jaar jongere broer. Erwin, de motor op het middenveld en Robert Jan de afmaker. Samen hebben ze menige wedstrijd voor MKV gespeeld. Momenteel liggen de zaken net even wat anders, want op zondag staat Erwin als assistent trainer van MKV 29 langs de lijn. Een ernstige knieblessure tijdens zijn periode bij vv Harlingen maakte abrupt een einde aan de actieve voetbalcarrière van Erwin. Nog steeds zijn de broers elke zondag bij MKV actief, zij het dus in een iets andere samenstelling. Wat is Robert Jan voor een voetballer ? “Robert Jan is voor ons bij MKV een ervaren en een zeer belangrijke speler. Vroeger was hij een razendsnelle spits, tegenwoordig heeft die snelheid plaats gemaakt voor slimheid. Robert Jan is een goeie, slimme en nette speler die het vaak voetballend probeert op te lossen. Hij is altijd rustig en je zult hem in het veld maar ook daarbuiten niet zo snel gekke dingen zien doen.” En Erwin wat was dat voor voetballer? Er komt een grote glimlach om Robert Jan zijn mond en met veel trots zegt hij: ”Erwin was en is dat nog steeds een winnaar. Schuwde geen duel en altijd bloedfanatiek. Zoals hij als voetballer was zo is hij nu als assistent trainer nog steeds. Soms doet hij op de training nog wel eens mee met een positiespel of partijvorm, dan zie je dat hij zich nog steeds voor 100% procent inzet en de meest fanatieke is. Erg jammer dat hij zo vroeg moest stoppen met voetballen.”. Hebben jullie ook in de jeugd altijd samen gevoetbald? “Nee Robert Jan is net wat ouder dan mij. Als hij over ging naar de B junioren dan kwam ik net in de C s..Wel hebben we aan het eind van onze jeugd bij MKV de overstap naar Frisia gemaakt. Lachend:” Hier was overigens niet iedereen even blij mee”. “Sportief gezien was dit achteraf gezien niet een heel groot succes, maar met name voor mij in het derde team wel reuze gezellig. Aldus Robert Jan die weer terug naar MKV ging, terwijl Erwin, want hij had nog een bepaalde ambitie, zijn geluk ging beproeven bij Harlingen. Als snel raakte hij hier dusdanig geblesseerd dat hij genoodzaakt was te stoppen met voetballen. “Na een tijdje even helemaal niks werd ik gevraagd om assistent trainer te worden naast Peter Boonstra bij MKV. Peter is een vriend van mij, Robert Jan speelde in het eerste en MKV is natuurlijk mijn club, toen besloten om dat te gaan doen.”

Nog baat bij het feit dat jullie broers zijn.? “Op voetbalgebied vroeger meer dan nu. Vroeger kon er wel eens een gele kaart doorgeschoven worden van de ene naar de andere Wenselaar,” zegt Erwin lachend. “Ja leuk was dat grapt Robert Jan, “ik pakte eigenlijk nooit een gele kaart maar was toch elk seizoen minimaal een wedstrijd of twee geschorst.” Erwin begint weer te lachen. “Weet je wat ik te veel heb dat heeft Robert Jan weer wat te weinig. Als je ons zou mixen heb je de ideale mix. Robert Jan blijft echt altijd rustig daarentegen spring ik er altijd boven op. Wat dat betreft vullen we elkaar perfect aan. We hebben ook nooit ruzie. Nu niet, vroeger niet, nooit niet. Behoudens broers zijn we ook hele goede vrienden van elkaar en trekken veel met elkaar op.” En vroeger met spelletjes? “Ook daarin hebben we nooit ruzie gehad” zegt Erwin. Nou kwam dat ook omdat Robert Jan het altijd wel snel goed vond. Hij hoefde in tegenstelling tot mij niet zo nodig te winnen. Robert Jan begint te lachen: “Erwin haalde altijd alles uit de kast. Zelfs vals spelen was hem niet vreemd om te winnen, als hij maar won, ach en dan liet ik hem maar winnen” En in het veld? Konden jullie elkaar blindelings vinden? “We voelden maar vulden elkaar in het veld ook altijd goed aan. Dat gevoel was in het veld altijd aanwezig. Als persoon en voetballer hadden we hem dit seizoen nog heel goed kunnen gebruiken. Sterker nog zet er maar in, met een fitte Erwin Wenselaar als voetballer in de basis, zou MKV dit seizoen met 2 vingers in de neus kampioen zijn geworden.” Erwin begint te lachen. “ Ik zei net nog dat Robert Jan altijd zo rustig en bescheiden was. Ik hoop in ieder geval dat we met Erwin Wenselaar als assistent trainer ook kampioen worden.

We staan er goed voor we hebben een goede ploeg en als we het tweede seizoenshelft de wil hebben om kampioen te willen worden gaat dit zeker lukken, dat zou heel mooi zijn. MKV is een hele leuke, maar zeker ook een vereniging die in de derde klasse thuis hoort.” Dus volgend jaar samen de derde klasse in? “Even is het stil en dan vervolgt Robert Jan. “Ik wil zeker nog een jaar door. Als Peter Boonstra mij eventueel ook in de derde klasse kan gebruiken dan zou ik dit geweldig vinden.” Erwin daarentegen geeft aan dat dit zijn laatste seizoen is als assistent trainer. “Het is mooi geweest. Ik heb meerdere hobby’s en een eigen bedrijf, dit seizoen als kampioen afsluiten is mijn ambitie met MKV. Ik heb nooit de ambitie gehad om trainer te worden of hier verder mee te gaan. Nee aan het eind van het seizoen hou ik er mee op. Maar ik zal zeker regelmatig langs de kant staan om mijn broer en MKV aan te moedigen. Hopelijk spelen ze dan in de derde klasse.”

Herman en Jorrit Hessels: “We hopen dat onze droom bij Frisia uitkomt” Beiden maken reeds drie jaar deel uit van de A- selectie bij Lac Frisia. Ondanks dit feit hebben ze in die drie jaar nog geen competitiewedstrijd samen als basisspelers kunnen starten. Met name de knie van zowel Jorrit als Herman is hier grotendeels verantwoordelijk voor. Jorrit Hessels, 27 jaar en de oudste van de twee kwam 3 jaar geleden over van vv Sneek, daarvoor speelde hij bij Cambuur. Herman maakte toen al deel uit van de selectie bij Frisia en speelt sinds de B junioren bij Frisia. Jorrit heeft het grootste gedeelte van deze eerste competitie helft na een langdurige blessure wel gespeeld, daar waar Herman helaas geblesseerd vanaf de kant moest toe zien. Voorgaande twee seizoenen was dit precies anders om. Maar beiden zijn van plan fit te worden en te blijven dus de kans dat ze dit seizoen het shirt van Frisia gezamenlijk zullen verdedigen wordt steeds groter. En dit gaat ook gebeuren. Jorrit volgt in het dagelijks leven de opleiding fysiotherapie, in de voetsporen van zijn jongere broer Herman die reeds fysiotherapeut is. Wel frustrerend lijkt me na 3 jaar nog niet samen in de basis gestart bij Frisia ? Herman: “ Ja het is natuurlijk al zeer frustrerend als je geblesseerd langs de kant staat . Nu je het er zo over hebt beseffen we heel goed dat het straks wel mogelijk zal zijn om samen in een team te spelen, lachend: “Als we maar fit zijn dan maakt het de kans een stuk groter”. Jorrit vult aan: “Ik ben mede doordat Herman bij Frisia speelde hier naar toe te gegaan. Ik had indertijd mijn voorste kruisbanden afgescheurd maar wilde na de operatie wel weer voetballen. Het was een heel lang traject om weer terug te komen. Als je dan eindelijk weer hersteld bent en je kunt spelen is dat heerlijk.” Helaas raakte Herman aan het begin van het seizoen geblesseerd raakte. Herman: “Het was toch wel onze droom om samen in teamverband uit te komen. We zijn ooit samen net als onze keeper Richard Hoekstra begonnen bij Sparta Deinum en wilden ooit samen ergens in het eerste voetballen op een redelijk niveau. In dit geval Frisia, helaas is het er nog niet van gekomen.” Die droom is er dus nog steeds? “Ja natuurlijk, vervolgt Herman, “Ik raak zo langzamerhand weer fit en als Jorrit dit ook blijft komt het steeds dichter bij. Jorrit. “We hebben op zich een behoorlijk goed team maar als Herman fit is bestaat er zeker de mogelijkheid dat hij zich in de basis zal spelen. Belangrijk is dan natuurlijk dat ik ook mijn basisplek zal behouden of niet geblesseerd raak maar het zoals gezegd steeds dichter bij.” Is er ook een onderlinge sportieve strijd tussen jullie als broers? “Als we een potje FIFA spelen kunnen de gemoederen wel eens hoog oplopen maar dat duurt nooit niet lang. “ Jorrit begint te lachen: Een groot voordeel is dat Herman in tegenstelling tot mij redelijk goed tegen zijn verlies kan”. Dit wil niet zeggen dat ik altijd verlies hoor.” vult Herman hem lachend aan. “We hebben altijd een leuke onderlinge strijd, behoudens broers zijn we ook hele goede vrienden die het erg goed met elkaar kunnen vinden. Er zijn wel eens woorden maar dat heeft iedereen wel. Vaak zijn we het wel snel weer met elkaar eens, dan is de discussie snel gesloten.” Wat is Herman voor een speler? “Hij speelt verdedigende middenvelder en doet dit onopvallend maar erg goed. Hij is mijn broer maar erg gecharmeerd van hem als speler. Hij staat er altijd en verricht veel werk. Herman is gewoon een complete voetballer die nooit verzaakt met een geweldige instelling.”

En Jorrit? “Ik vind Jorrit een speler met een tomeloze inzet. Hij is lekker fel en speelt rechts voorin. Daarnaast is Jorrit behoorlijk snel. Hij gaat altijd voor de bal en zijn omschakeling is super. Alleen vind ik zo nu en dan wel eens:dat hij wat zelfzuchtiger mag zijn, dan bedoel ik dus in het veld als hij voor de goal komt. Zo nu en dan lijkt het wel of hij dan te bescheiden is.”

starten. Dit is wel iets waar ik naar uit kijk. Het is niet zo dat we hier constant mee bezig bent, maar laten we hopen dat het dit seizoen nog gaat lukken.”

Tevreden over het eerste seizoensgedeelte? “Voor mij persoonlijk mag het duidelijk zijn, ik ben de hele eerste seizoenshelft geblesseerd geweest, een grote tegenvaller. Als ik kijk hoe we ons in deze competitie staande houden kun je alleen maar tevreden zijn, helemaal over het veldspel in sommige wedstrijden. We spelen zo nu en dan erg goed alleen hebben in mijn ogen te veel punten onnodig laten liggen.”

Beide mannen staan te popelen om samen straks in een team te mogen starten. Ze hebben er wel eens aan mogen ruiken om samen in Frisia 1 te spelen. “Maar samen straks in de basis starten dan mogen we spreken van een kleine droom die dan uitkomt”

“Wat dat betreft heb ik persoonlijk wel een genoegdoening en ben in eerste instantie blij dat ik weer kan spelen. Ik vind op zich dat we als team goed presteren en ben het eens met Herman dat we in sommige wedstrijden te weinig hebben gekregen. Het zou helemaal compleet zijn als we straks samen in de basis kunnen

Mooi voetbal maar te weinig punten? “Ja, op zich hadden we 10 punten meer moeten hebben dan nu het geval is en ik denk dat we dan niet overdrijven.”

We zullen Frisia, Herman en Jorrit volgen. En hopen met hen en voor Frisia dat deze twee straks hun droom bij Frisia kunnen verwezenlijken. De ambitie is om uiteindelijk samen met Frisia in de eerste klasse uit te komen.

Maurice en Brian Braaksma: “We kunnen zelfs nog een periode pakken” Maurice en Brian Braaksma spelen dit seizoen gezamenlijk in het eerste van Nicator. Dit tot grote vreugde van hun vader Otto Braaksma die zoals in de vorige Middenstip reeds vermeld stond, oud speler van Nicator is. Nu spelen zijn beide zoons voor de club waar hij zijn hart aan heeft verpand. Maurice en Brian twee verschillende spelers op verschillende posities. Brian een robuuste voorstopper die altijd gaat voor de overwinning en zich voor de honderd procent geeft en Maurice die mede door zijn zaalvoetbal verleden, toch wel de meest technische speler is en het ook echt van zijn techniek moet hebben.. “Soms denk ik wel eens niet zo veel pielen Maurice, maar over het algemeen weet hij toch op een mooie manier voortzetting te geven aan het spel”aldus Brian de jongste van de twee. Eigenlijk spelen jullie sinds kort pas samen en bij Nicator? Maurice: “Ondanks dat we uit een Nicator nest komen, zijn we met voetbal gestart bij Rood Geel. Dit had meer te maken met het feit dat Nicator indertijd weinig jeugd had.Volgens mij, maar dat is redelijk lang geleden mochten we zelf die keus maken. Mede doordat vrienden van school en in de buurt ergens voetballen wil jezelf daar dan ook voetballen. Ik heb sinds kort eigenlijk de overstap gemaakt naar Nicator nadat ik had besloten om weer op het veld te gaan voetballen. Na mijn jeugdperiode bij Rood Geel heb ik redelijk lang in de zaal gespeeld. Toen Brian besloot met wat vrienden naar Nicator te gaan en het veldvoetbal bij mij weer wat begon te kriebelen, was het voor mij vanzelfsprekend om ook naar Nicator te gaan. Die keus was niet zo moeilijk.” Jij had de overstap eerder gemaakt? “Ja ik was hier iets eerder dan Maurice. We zijn samen begonnen bij Rood Geel en hebben hier de gehele jeugd doorlopen. In tegenstelling tot Maurice die ging zaalvoetballen vond ik het veldvoetbal leuker. Ik heb een redelijke tijd bij Rood Geel gevoetbald maar sinds vorig seizoen de overstrap met een aantal vrienden gemaakt naar Nicator. Ik moet zeggen het bevalt mij erg goed. We hebben het hier goed naar de zin en nu moeten we als team iets meer punten gaan pakken want dan wordt het nog leuker. In tegenstelling tot vorig seizoen is de sfeer nu een stuk beter. Maar dat lijkt me ook logisch want toen eindigden we met maar 1 punt op de laatste plaat.”. De vlag toen uit in huize Braaksma na de overstap? “Zeker weten, de jongens beginnen te lachen.”Het was niet dat vaders ons extra gestimuleerd heeft om naar Nicator te gaan, maar er werd uiteraard wel eens over gesproken. We weten zeker dat hij het erg leuk vind. Niet alleen hij, wij zelf zijn er ook erg happy mee.Leuk dat we nu samenspelen en dan nog bij de vereniging waar onze vader vroeger ook in het eerste heeft gevoetbald.” Wat voor voetballer is Brian? “Brian is een echte verdediger en doorzetter. Hij gaat volledig voor de overwinning en schakelt over het algemeen zijn directe tegenstander goed uit. Daarnaast heeft hij een goed overzicht en is een echte teamspeler. Een speler die je gewoon graag in je team wilt hebben en zijn paadje altijd schoon veegt”. En Maurice, wat is hij voor speler? “Maurice is een techisch begaafe middenvelder. Veelal speelt hij vanaf de rechterkant en doet veel op techniek en inzicht. Maurice kan door één actie zelf of een ander in goede positie brengen voor de goal. Je merkt dat hij redelijk lang in de zaal heeft gespeeld, en hier technischer van is geworden.” Hoe leuk is het om samen te spelen? “Erg leuk. Behoudens broers zijn we ook vrienden van elkaar. We durven elkaar echt wel wat te vertelen tijdens of na een wedstrijd en kunnen dit ook van elkaar hebben. Het is toch wel speciaal als je samen de overwinning kunt vieren of even balen na een nederlaag. Je zoekt elkaar niet echt bewust op, maar onbewust gebeurd dit toch. We weten wat we aan elkaar hebben, zowel in als buiten het veld. Als je in het veld staat besef je het niet altijd en zijn we gewoon medespelers, maar met name buiten het veld is toch erg leuk.” Loopt het seizoen naar tevredenheid.? “Totaal niet en qua plaats op de ranglijst al helemaal niet.”Brian: “Het is niet dat we direct na de degradatie boven in mee hadden moeten draaien maar waar we nu staan is echt niet de positie waar we horen. We hebben voor deze klasse genoeg kwaliteit maar het komt er nog niet echt uit”.

Maurice vult aan. “Helaas hebben we dit seizoen al 5 punten in mindering gekregen. Een keer door de KNVB omdat we toen helaas met te weinig spelers niet aan de wedstrijd konden beginnen en een keer omdat er een wedsrtijd van ons werd gestaakt . Met die 5 punten er bij hadden we redelijk in de middenmoot gestaan. De tweede seizoenshelft moeten we dit recht gaan zetten.” Aan het eind van het seizoen een goede middenmoter.? Maurice:” Dat denk ik zeker. We hebben bijna iedereen weer fit en de koppen staan volgens mij weer goed. Als we net even iets meer geluk hebben kunnen we nog aardig wat punten pakken. Brian: “We staan veel te laag. Met de ploeg die we hebben en iets meer geluk durf ik zelfs te stellen dat we nog wel een periode kunnen pakken”.

O Online-bedrukking.nl

Gebroeders Buning: “Het kampioensschap in de tweede klasse was in een woord geweldig” Er is dit seizoen nog maar één competitiewedstrijd geweest waarin de gebroeders Buning gedrieën in het eerste van Blauwwit speelde. Dit was thuis tegen Noordseschut, aldus Jan Hendrik Buning (26) en de oudste van de drie broers die deel uit maken van de A- selectie bij Blauwwit ’34. De vereniging waar ook hun vader en opa in het eerste speelden. Cees( 21) de benjamin van het stel maakte drie seizoenen geleden zijn debuut in navolging van Anthon( 23) en Jan Hendrik. Blauwwit, de vereniging die als een rode draad door het leven van de familie Buning loopt.”Ik kon nog maar net lopen,” zegt Cees “ en was al op de velden van Blauwwit te vinden ”. De zaterdagmiddag staat al heel lang in het teken van voetballen bij Blauwwit. Wat is tot nu toe het leukste wat jullie hebben meegemaakt bij Blauwwit?. Even kijken ze elkaar aan maar dan komt het aan de orde. Unaniem....: “Het kampioensschap in de tweede klasse drie seizoenen geleden, uit bij Wykels Hallum werden we kampioen. Dan sta je na de wedstrijd met zijn drieën even bij elkaar, dat geeft zo’n ontlading, een geweldig trots gevoel wat je dan overvalt.” Wat voor voetballers zijn jullie? “Jan Hendrik staat het liefst centraal op het middenveld of in de mandekking. Hij heeft een goed overzicht en is altijd rustig aan de bal. Qua coaching altijd positief aanwezig. Anthon heeft een ijzersterke mentaliteit en kan zijn directe tegenstander goed uitschakelen, daarnaast is hij opbouwend erg goed. Cees lacht: “En in tegenstelling tot ons, altijd fit”. Tot slot Cees “Hij ontwikkeld zich volgens zijn broers met name in verdedigend opzicht erg goed, hij is de meest technische van ons. “

Er wordt door jullie waarschijnlijk altijd over voetbal gesproken? “Dat kan niet missen, we zijn alledrie grote liefhebbers van voetbal. Daarnaast spelen we gezamenlijk bij Blauwwit”. Cees: “De donderdag begint het al met het bespreken over de komende tegenstander”. Na de wedstrijd wordt hier nog lang en breed over nagesproken.” Anthon; “ In dat opzicht wordt er veel over gesproken, maar ook voetbal in het algemeen. Het is een gezamenlijke passie.” Hoe bijzonder vinden jullie het om als drie broers in het veld te staan? Jan Hendrik: “Het is niet elke zaterdag raak, dat we alledrie in het veld bij het eerste. Dit seizoen zoals net al aangeven, is Noordseschut de enige competitiewedstrijd geweest waarbij dit is gelukt”. Anthon vult aan: “ We staan alledrie op een positie dat we wel eens voor elkaar gewisseld kunnen worden. Daarnaast heeft Jan Hendrik twee jaar lang een vervelende blessure gehad en is Cees dit seizoen een behoorlijke tijd geblesseerd geweest. Hierdoor werd het wel wat lastig natuurlijk. Maar we zullen, zeker nu we alledrie weer fit zijn er alles aan doen om afzonderlijk van elkaar een basisplaats te veroveren”. Cees: “Ondanks dat we broers zijn kunnen we in sommige situaties ook elkanders concurrenten zijn. Het is nooit leuk om gewisseld te worden maar wordt je dan gewisseld, is het minder dramatisch als je wordt afgelost door een van je broers”. Er is zo blijkt uit het gesprek, veel respect en waardering voor elkaar. Toen Jan Hendrik zijn debuut maakte in het eerste waren beide jongere broers hier erg trots op. Tegelijkertijd was dit ook weer een stimulans om voor het eerste te gaan. Anthon: “Helemaal als je weet dat je er redelijk dicht tegen aan zit kan dit net dat stukje extra geven om je te stimuleren.” “Andersom is het ook het geval dat je trots bent als je jongere broertje zijn debuut maakt.” aldus Jan Hendrik.

O Online-bedrukking.nl

Nog ambitie’s? “We zijn echte Blauwwitters. Mocht een van ons ooit de club verlaten dan moet het wel een hele goede sportieve verbetering zijn”. Anthon beaamt dit. “Ik heb de ambitie om met Blauwwit zo hoog mogelijk te voetballen. Als je spreekt over een sportieve ambitie dan is dit het wel.” Dit geldt ook voor Cees. ‘Ik hoef hier niet zo nodig weg. We voetballen bij een prachtige vereniging waar we ooit als jongetje zijn begonnen en nu op redelijk hoog niveau spelen. Het moet gek lopen willen we ergens anders heen gaan. Je weet nooit hoe het loopt. We hebben alle vrijheid om te kiezen wat we zelf willen of naar welke club we gaan”. De drie beginnen te lachen: “Een ding staat vast, we mogen overal heen behalve naar Leeuwarder Zwaluwen, want dan is het hommeles in huize Buning.”

Lourens en Mark Kleefstra: “Met Zwaluwen willen we naar de eerste klas” Lourens(23) en Mark Kleefstra(24) twee volle neven die deel uit maken van de selectie van de Leeuwarder Zwaluwen. Lourens speelt ruim zeven seizoenen bij de Leeuwarder zaterdagamateurs en Mark is bezig met zijn zesde seizoen. ‘Oorspronkelijk komen de beide jongens uit Deinum waar ze ook het grootste gedeelte in de jeugd hebben gespeeld bij de plaatselijke trots Sparta Deinum. Sparta lijkt wel een kweekvijver voor Leeuwarder amateurverenigingen, want net als de gebroeders Hessels van Frisia komt ook Richard Reitsma keeper van Frisia hiervandaan. . Hoe zijn jullie zo bij Leeuwarder Zwaluwen gekomen? Lourens begint: “Mark en ik zouden samen toen we nog in de jeugd van Sparta voetbalden naar Zwaluwen. We wilden eigenlijk wel een treetje hoger voetballen en besloten toen om hier heen te gaan. We waren nog jeugdspelers ik was B junior en Mark A junior. Alleen werd Mark toen door Cambuur benaderd.” Mark; ‘Ja het liep net even anders, ik zou net als Lourens naar Leeuwarder Zwaluwen gaan en waarschijnlijk hier ook eerst in de A jeugd spelen, maar toen kwam Cambuur om de hoek kijken. Als Cambuur je benaderd ga je hier natuurlijk op in. Lourens ging alsnog naar Zwaluwen ik ging naar Cambuur. Hier heb ik een jaar gespeeld.”

Nadat de beide mannen zijn uitgelachen begint Mark over Lourens als voetballer. “Lourens is een zeer technisch begaafde speler met een heel goed overzicht. Hij speelt met name achter de spitsen erg goed. Als hij wat minder bescheiden was zou hij nog veel beter zijn”.

En toen alsnog weer herenigd met elkaar? Mark lacht: ‘Ja, een jaar later, Hans de Jong was trainer bij Zwaluwen en vroeg mij om naar Zwaluwen te komen.Hij was ook degene die mij indertijd benaderd had voor Cambuur toen hij daar als trainer werkzaam was. Ik kon het goed met Hans vinden en Lourens speelde hier natuurlijk al dus de keus was snel gemaakt.”

Hebben jullie aan één blik genoeg in het veld? “We spelen vanaf de jeugd samen, vaak in een team. Als de een de bal vraagt weet de ander precies hoe hij hem graag wil hebben, we begrijpen elkaar wat dat betreft erg goed. Mark: “Van jongs af aan zijn we al samen en hele goede vrienden, dan weet je onderhand wel wat je aan elkaar hebt.”

Lourens: Ik ben hier in de B junioren begonnen en dit is nu mijn derde jaar bij de selectie. We spelen hier al wat jaartjes, maar echt samen in de basis is nog niet echt vaak voorgekomen. Dit seizoen ben ik de hele eerste seizoenshelft geblesseerd geweest en vorig jaar kwakkelde Mark met blessures.” Na twee knie-operaties in 3 maanden lijkt het nu de goede kant op te gaan met Lourens en zal hij hopelijk begin april weer fit zijn. Mark; “De laatste keer dat we samen in de basis stonden pakte erg goed uit dit was vorig seizoen. Beide beginnen te lachen: “dat weet je misschien nog wel Blauwwit uit.”.

Hoe leuk is het om samen te spelen? “We weten eigenlijk niet beter. In de jeugd bij Sparta werd daar meer over gesproken, omdat we er toen samen qua niveau wel bovenuit staken. Toen werd er wel eens gesproken over die twee van Kleefstra, maar nu ....? Nee het is erg leuk omdat we elkaar al zo lang kennen en dat we neven zijn maar verder staan we er niet zo bij stil.”

“Ja, dat weet ik nog”. Blauwwit verloor kansloos van Leeuwarder Zwaluwen.

Je moet dus iets meer van Mark hebben Lourens? Lourens lacht even: “Mark is in tegenstelling tot mij vaak dominant en erg aanwezig in het veld. Een echte spits, sterk en altijd aanspeelbaar. Een teamspeler, die zelf, maar met name ook anderen laat scoren. Als schaduwspits is het lekker om zo’n spits voor je te hebben.”

Is er wel eens onderlinge strrijd? “Nee helemaal niet en ook nooit gehad, we zijn al van jongs af aan vrienden van elkaar” Hoe kijken jullie terug op het eerste seizoenshelft? Lourens”Voor mij persoonlijk is het erg balen dat ik het eerste seizoenshelft niet kon spelen. Ik denk dat we

ondanks de vele blessures momenteel zeker mee gaan doen voor het kampioensschap”. Mark: ”Dat ben ik helemaal met Lourens eens. We zijn erg goed begonnen dit seizoen, hebben de laatste wedstrijden wat te veel punten laten liggen, maar dat gaan we na de winterstop recht zetten.” Want Zwaluwen wordt kampioen? Volmondig en tegelijk “Ja”. Wij hebben verreweg de beste selectie van deze klasse en..... zegt Mark: als Lourens straks weer fit is en we samen de aanvalsas gaan vormen dan gaat het helemaal los. Nee zonder gekheid, we hebben gewoon de beste selectie en ik vind dat we kampioen moeten worden. Zwaluwen is een geweldige vereniging die in de eerste klasse thuis hoort.” Nog ambities? Lourens : “Eerst goed fit worden, mij in de basis spelen en met Zwaluwen kampioen worden. Ik ben niet bezig om hoger te voetballen bij een andere vereniging, in die zin geen ambitie. maar wel met Leeuwarder Zwaluwen. ” Ik sluit me daar helemaal bij aan, om met Zwaluwen zo hoog mogelijk te voetballen en voetballen in de eerste klasse. We hebben het hier goed en hoeven hier echt niet weg”.

Reisburo Internoord en Spin Off Nederland geven graag aan goede doelen “We willen de wereld een klein beetje beter maken’’ LEEUWARDEN - Maatschappelijk verantwoord ondernemen is momenteel erg hot. Bedrijven kunnen niet achterblijven op dit vlak, willen ze een goed imago blijven houden of hun naamsbekendheid vergroten. Bovendien blijkt uit de praktijk dat een bedrijf dat maatschappelijk verantwoord onderneemt, voor zijn klanten en toeleveranciers meer betekenis krijgt.

Peter van der Waard temidden van Rene Spindelaar en Erik van der Waard

Rob Kamphues, tv-presentator van De Reunie is tevens ambassadeur van de stichting Akwadaa Aseda.

Ook Reisburo Internoord en Spin-Off Nederland uit Leeuwarden sponsoren goede doelen. Beide bedrijven hebben gekozen voor steun aan West-Afrika, aan twee stichtingen uit Leeuwarden, namelijk Akwadaa Aseda en de stichting Baobab-Leer-Gambia-Lezen. Eerstgenoemde stichting werd landelijk bekend doordat tv-presentator Rob Kamphues er in zijn programma De Reünie uitgebreid aandacht aan schonk en met twee van de bestuursleden waarvan er een tot koning gekroond werd in het dorpje New Akrade - filmopnames maakte in Ghana. ,,We willen de wereld een klein beetje beter maken’’, zegt Erik van der Waard, eigenaar van Reisburo Internoord, op de vraag waarom hij goede doelen steunt. ,,Natuurlijk is het werk dat wij doen een druppel op de gloeiende plaat, dat weten wij ook wel, maar als niemand wat doet, gebeurt er helemaal niets. Zelf heb ik gekozen voor de stichting Baobab-LeerGambia-Lezen omdat mijn ouders zich al jaren voor Gambia inzetten en ik vanaf het begin bij het ontwikkelingshulp betrokken ben. Ik ben verscheidene malen in Gambia geweest, weet wat er leeft, wat de mensen nodig hebben en heel belangrijk: ik weet dat het geld op de juiste plaats terecht komt.’’ De stichting Baobab is in het leven geroepen om geld in te zamelen voor kinderen in Gambia. Men richt zich in de eerste plaats op het bouwen van scholen en het zorg dragen voor lesmateriaal. Van der Waard: ,,Al het werk wordt door de lokale bevolking verricht en de benodigde materialen koopt de stichting ter plaatse in. Zo snijdt het mes aan twee kanten. De stichting helpt de Gambiaanse kinderen aan een fatsoenlijke school en daarnaast wordt het bedrijfsleven in Gambia gesteund. En wat ik al zei… Belangrijk daarbij is dat de stichting met eigen ogen ziet dat het geld voor 100% aan een project wordt besteed.’’ ,,Dat is trouwens ook het geval bij de stichting Akwadaa Aseda die is opgezet door Alfred Lehmann van het gelijknamige reclamebureau in Leeuwarden, Johan de Boer van de bv SPORT, Sido Wieringa van de KNVB afdeling Noord en Karel van Essen, die tot koning in Ghana gekroond is, en een eigen glashandel in Almelo heeft. Met Lehmann en de Boer heb ik zakelijke belangen, dat speelt mede een rol voor mijn steun aan hun project. Al is dat niet de hoofdzaak. Het gaat er niet om dat ik er geld aan verdien, juist niet. Het gaat er om dat ik er een goed gevoel bij heb. Geven aan een goed doel is prima maar het is nog mooier als

je voor de volle honderd procent weet dat het geld goed besteed wordt en er niets aan de strijkstok blijft hangen.’’ Ook Rene Spindelaar is die mening toegedaan. ,,Dat is ook de reden waarom ik tijdens de officiële opening van mijn bedrijf geld gedoneerd heb aan beide stichtingen. Je weet dat het goed zit. Bovendien werk je met zo’n actie aan je naamsbekendheid en kweek je automatisch veel ‘good will’.’’ Wat doet de stichting Akwadaa Aseda precies? ,,Ook deze stichting zet zich in voor ontwikkelingshulp in West-Afrika, maar dan in Ghana. ,,Daarbij ligt de nadruk ligt op het bieden van hulp aan kinderen. Vandaar ook de naam van de stichting. Akwadaa betekent kinderen, Aseda betekent bedankt. Akwadaa Aseda kun je dus het beste vertalen als: `Namens de kinderen bedankt!’ Inmiddels zijn er door de stichting verschillende projecten gerealiseerd, maar op dit moment staat het bouwen van een half overdekte marktplaats in het dorpje New Akrade centraal. De komst van de overdekte markt is voor het dorp erg belangrijk. Het trekt mensen, bevordert de economie en er wordt een win-win situatie gecreëerd. De stichting heeft met het dorp namelijk een contract getekend waarin staat dat alle opbrengsten die voortvloeien uit de markt, weer in de ontwikkeling van het dorp gestoken zullen worden. En… besteed zullen worden aan kinderen! De bedoeling is om straks als eerste een project te starten voor gehandicapte kinderen.’’ Waaruit bestaat de steun aan beide stichtingen? Erik van der Waard: ,,We zijn donateur en geven jaarlijks een financiële bijdrage, daarnaast geven we steun in de vorm van kleding en andere goederen. Zo zijn er onlangs tassen vol ‘oude’ voetbalshirts en voetbalschoenen naar Ghana en Gambia gegaan voor de plaatselijke voetbalclubs. Ook v.v. Leeuwarden, de club waar we beide hoofdsponsor van zijn, heeft daarin een belangrijke rol gespeeld. Zij hebben alle kasten leeg gemaakt en alle voetbalshirts en trainingspakken met daarop de namen van vroegere sponsors - dat zijn shirts die ze toch niet meer gebruiken – aan beide stichtingen geschonken. Ook dat is een goed voorbeeld van sponsoring. Dat zouden meer voetbalclubs moeten doen. Het gaat niet altijd om het geven van geld, je kunt je ook op een andere manier verdienstelijk maken. Bijvoorbeeld door het geven van goederen of het verrichten van vrijwilligerswerk. Zo maken we samen de wereld een beetje beter.’’ Meer weten over de Stichting Baobab-Leer Gambia Lezen of Akwadaa Aseda? Bezoek dan de website (www.stichtingbaobab.nl en www.akwadaa.nl). Een financiële bijdrage is uiteraard ook van harte welkom. Akwadaa Aseda: giro 3127817. Stichting Baobab: giro 20021.

Bestuursleden Alfred Lehmann, Johan de Boer en Karel van Essen van de stichting Akwadaa Aseda bij de markt in New Akrade.

Ivo en Ard Brink: “Geen seconde spijt van de keuze voor v.v. Leeuwarden” Vorig seizoen ging Leeuwarden als debutant in de eerste klasse een aantal malen pijnlijk onderuit. Na de winterstop werden er de nodige punten nog gepakt maar helaas te weinig om zich te kunnen handhaven in de eerste klas. Hoe anders is het nu in de tweede klasse. “Het plezier is weer terug en we spelen zo nu en dan leuk en goed voetbal” begint Ard Brink. Samen met zijn tweeling broer Ivo meldde hij zich 4 jaar geleden aan bij vv Leeeuwarden. Daar hebben we nog geen seconde spijt van gehad. Yvo: “We hebben een hele leuke jonge vriendenploeg en we draaien nu leuk mee. Je ziet dat het de sfeer ten goede komt en dat je hierdoor ook beter presteert.”.

Vier jaar geleden aangemeld bij vv Leeuwarden waar hebben jullie hiervoor gevoetbald? “We komen uit Enschede. Hier hebben we ook altijd gewoond en gevoetbald. De club waar we zijn begonnen is Victoria ’28. Nadat onze ouders besloten om Camping de “Kleine Wielen” over te nemen verhuisden wij automatisch mee naar Leeuwarden. Uiteraard gingen we op zoek naar een club en bij vv Leeuwarden hadden we een direct een heel goed gevoel. Vandaar dat we ons hier hebben aangemeld. Hoe bevalt het bij en in Leeuwarden? “Het bevalt heel goed. Mede door het voetbal maak je snel contact en nieuwe vrienden. Dat is een erg groot voordeel van het voetbal. Daarnaast bevalt het bij de vereniging Leeuwarden qua voetbal en sfeer erg goed. Ik weet zeker dat we vier jaar geleden de juiste keus hebben gemaakt door bij vv Leeuwarden te gaan voetballen. Een leuke gezellige vereniging, waar we ons heel snel thuis voelden.” Hoe is het als broers en dan ook nog tweeling in een team?. Ivo: “We weten eigenlijk niet beter. Al van jongs af aan voetballen we samen. Ik vind het wel erg leuk om samen met mijn broer te voetballen maar dat het zo bijzonder is besef je eigenlijk niet zo goed omdat we al heel lang samen spelen.” Ard: “We trekken ook niet echt speciaal alleen maar naar elkaar toe.We doen zeker ons eigen ding. Neemt niet weg dat we als broers soms wat harder in uitspraken kunnen zijn tegen elkaar dan tegen een ander. We kunnen wat dat betreft veel van elkaar hebben en weten we elkander wel goed te motiveren.”

Yvo: “ Als Ard bijvoorbeeld goed speelt wil ik eigenlijk nog beter zijn dan hem en dat is andersom ook het geval.Daarnaast is het zo dat als Ard een schop krijgt in het veld, ik echt wel onthoudt wie in dit geval de dader was. Vaak wordt zo ook wel een rekening vereffend. Ik moet wel zeggen dat dit tegenwoordig wel wat minder is en dat komt mede doordat we onze opvliegerigheid wat meer onder bedwang kunnen houden.” zegt Ivo lachend. Wat opvliegerige types dus? “Met name Yvo , over het algemeen moet ik hem in het veld in bedwang houden.” Yvo:”Niet alleen ik hoor, maar misschien wel net iets meer dan Ard. We hebben zeker alle twee erg de drang om te winnen. Daarin gaan we soms wel ver. Met name toen we wat jonger waren pakte we hierdoor wel eens onnodig een gele kaart.” Ard: Voordeel als je eeneiige tweeling is dat de kaart ook wel eens naar de ander ging als naar diegene die hem eigenlijk verdiende. Dat scheelde wel eens als je bijvoorbeeld op “scherp”stond. Dan verdiende ik eigenlijk de gele kaart en dan riep Yvo sorry scheids en stak zijn hand omhoog. Konden we de week erop toch weer samen in het veld staan” Is er een onderlinge competitiestrijd? Beide beginnen te lachen. “`Zeker weten, eigenlijk willen we nooit voor elkaar onder doen. Volgens mij is elk spelletje of het nou met de Playstation of vroeger met de Nintendo was nooit uitgespeeld. Op het moment dat de een het idee heeft dat hij gaat verliezen, dan gaat de stekker eruit. We hebben beide een broertje dood aan verliezen en helemaal van elkaar. We hebben elkaar snel op de kast en we weten van elkaar hoe we elkaar op de kast krijgen. Op een leuke manier is er zeker rivaliteit.”

Wie van jullie twee is de beste? Ard geeft hier een diplomatiek antwoord op. “Ivo is als spits de betere en ik als middenvelder. We spelen alle twee op een andere positie en dat is dan moeilijk vergelijken.” Wat is Ivo voor een speler? “Ivo is ontzettend snel en scoort makkelijk hij is een echte spits met een neusje voor de goal. Hij loopt de hele wedstrijd en is zeer bewegelijk. Een echte en in mijn ogen, ook een hele goede spits.” En Ard? ”Zijn grootste kwaliteit is dat hij tweebenig is. Met links of rechts hij legt de bal precies daar neer waar je hem graag wilt hebben. Ard speelt vaak vanaf rechts en ik heb aan een blik met hem genoeg om te weten dat en hoe ik de bal krijg. We vinden elkaar heel makkelijk.” Nog sportieve ambities? Hieruit blijkt wel het verschil tussen de twee. Daar waar Ivo duidelijk uitspreekt dat hij het ooit nog eens wil proberen in de Hoofdklasse, heeft Ard deze ambitie niet. Ard: “We zien wel hoe het loopt, ik heb echt niet zoiets van ik wil perse op Hoofdklasse niveau spelen. Gewoon een leuk tweede seizoenshelft draaien en misschien een periode kunnen pakken. Niet omdat we nou zo nodig weer moeten promoveren maar het zou voor de vereniging en de trainer erg leuk en positief zijn om in ieder geval een klein prijsje te pakken.” Zijn broer sluit zich hier volledig bij aan.

Bert en Jeffrey Hollander: “In de voetsporen van...?” Jeffrey Hollander geldt als een groot talent net als zijn vader Bert vroeger. Bert Hollander heeft als voetballer en als trainer het een en ander reeds gepresteerd. Jeffrey kent zijn vader als voetballer van videobanden en plakboeken, maar wil in het voetbal minimaal datgene bereiken wat zijn vader ook bereikt heeft en stiekem nog wel wat meer. “Ja ik weet dat mijn vader vroeger een hele goede voetballer was en dat is hij als trainer ook. Ik wil net als hem zo hoog mogelijk voetballen en daar heb ik veel voor over. Hollander liet Jeffrey debuteren in het eerste van FVC toen Jeffrey nog maar net 16 was. Op zeer jonge leeftijd maakt Jeffrey zijn opwachting in het eerste van FVC. Dit biedt perspectieven. “Op dit moment speelt Jeffrey officieel nog in de A1. Zodra hij weer helemaal fit is zal ik waarschijnlijk weer een beroep op hem doen”. Jefrey traint FVC B1 en is derde jaars student aan het Cios. Als die opleiding is afgerond heeft ook Jeffrey op jonge leeftijd zijn trainersdiploma op zak.

In de voetsporen van Pa ? “Ooit zal ik wel eens ergens trainer worden, maar op dit moment hou ik mij daar helemaal niet mee bezig. Ik richt mij volledig als voetballer op voetbal, gewoon zo hoog mogelijk voetballen en mij eerst in het eerste van FVC spelen. Ik ben nu hard op de weg terug na een vervelende knie blessure en als ik helemaal fit ben hoop ik mij zo snel mogelijk in het eerste spelen als vaste waarde.” Daarvoor moet je bij de trainer zijn? Bert begint te lachen: “ Hij krijgt zo nu en dan zeker de kans. Ik vind dat hij het heel goed doet. Als vader ben ik erg kritisch op hem en als trainer ook. Dat gaat dus dubbel op. Zo nu en dan zal dit zeker lastig en vervelend voor Jeffrey zijn maar ik vind wel en dat weet Jeffrey ook, dat hij alles in zich heeft om op den duur een hele goede voetballer te worden. Maar dat gaat allemaal niet vanzelf. Ondanks dat Jeffrey talentvol is zal hij alles uit de kast moeten halen om een hoger niveau te bereiken. Dan betekent dat hij eerst hier bij FVC goed moet presteren. Het gaat weer de goede kant op met hem, na zijn blessure.” Voel jij druk Jeffrey als zoon van de trainer? “Ik denk wel dat ik mij meer moet bewijzen dan een ander, omdat er toch wel op je gelet wordt en helemaal als zoon van de trainer. Dat vind ik niet erg en ervaar dat niet als extra druk. Ik probeer daar gewoon mijn eigen weg in te gaan. Ik weet heus, dat als ik niet goed speel of train ik zondag echt niet in het eerste sta ook al is mijn vader dan trainer. Natuurlijk wordt er zo nu

en dan in de kleedkamer wel eens een opmerking geplaatst, maar dat gaat altijd in een dolletje en dat hoort er allemaal bij.” Wat is Jeffrey voor een voetballer? “Jeffrey is een complete voetballer en behoorlijk allround. Hij heeft alles wel in zich en kan op elke positie wel uit de voeten. In de A1 veelal op 10, bij mij heeft hij hier ook wel gespeeld. Als rechtsvoor doet hij het ook erg goed. Jeffrey heeft een goede actie in huis en daarnaast snelheid. Mijn kritische noot op hem is dat hij soms wat te veel wil. Dit seizoen moet voor hem echt een leerjaar zijn. Als hij zijn kop er bij houdt en blessurevrij blijft moet hij volgend jaar een vaste waarde kunnen zijn.” En Bert als trainer? “Jeffrey kijkt zijn vader even aan en begint te lachen: “Nee, ik vind hem een hele goede trainer. Qua coaching is hij goed en de trainingen zijn altijd leuk en afwisselend. Alles zit er in. Daarnaast weet hij goed met mensen om te gaan. Hij weet een ieder op een hele positieve manier te prikkelen. Je merkt dat hij zelf ook altijd op hoog niveau heeft gespeeld. Ja hij is zeker een voorbeeld, maar wel een die ik als voetballer wil overtreffen.” zegt Jeffrey met een grote glimlach. Gaat dit hem lukken Bert? “Als hij zo doorgaat als nu dan kan hij zeker hoger. Hij leeft er voor en Jeffrey heeft het in zich om een goede voetballer te worden, maar moet ook wat geduld hebben. Als hij zijn kop er bij houdt, moet de Hoofdklasse

voor hem minimaal haalbaar zijn. En verder moet je maar zien hoe het dan loopt. Het zou zeker mooi voor hem zijn als hij mij evenaart”. zegt Bert met een grote grijns terug. Is het lastig, speler/trainer en vader zoon? Beiden geven aan dat het op zich voor henzelf niet zoveel uitmaakt en dat ze daar eigenlijk ook niet echt bij stil staan. Bert: “Voor mij geldt als trainer van FVC maar één ding en dat is dat de besten in het veld staan. Wie het ook is of hoe ze ook heten. Vorig seizoen is Jeffrey een aantal maal als basisspeler gestart, dat is er dit seizoen er nog niet van gekomen. Mede door zijn knieoperatie aan het eind van vorig seizoen. Ik vind het mooi als Jeffrey in het eerste speelt maar dat moet hij wel verdienen natuurlijk.” Jeffrey: “Hij is op mij in mijn ogen wel eens extra kritisch op mij. Ik weet ook dat dit komt om mij beter te maken. Op zich kan ik alles tegen hem zeggen en daar luistert hij ook weer na. Soms denk ik wel eens nou is het wel mooi geweest, maar als hij niet mijn trainer zou zijn zou hij als vader ook kritisch op mij zijn geweest. Verder is het nou eenmaal zo en sta daar verder niet bij stil. Het loopt gewoon zoals het loopt. Ik wil uiteindelijk gewoon en goede voetballer worden en we moeten maar zien hoe het loopt. Eerst maar eens presteren in het eerste van FVC.”

VCL wint eerste Leeuwarder Club Challenge Leeuwarden – Bijna alle sportverenigingen uit Leeuwarden waren uitgenodigd voor de eerste Leeuwarder Club Challenge. Uiteindelijk waren het 25 sportclubs die op 29 december 2008 in sportcentrum Kalverdijkje streden voor de titel ‘sportclub van Leeuwarden 2008’. Volleybal Club Leeuwarden (VCL) trok aan het langste eind en kwam als winnaar uit de bus. Met een puntenaantal van 5870 schrijft VCL geschiedenis en mag de club een jaar lang de titel ‘sportclub van Leeuwarden 2008’ dragen. Ook kan de club rekenen op een bedrag van € 1.000,- voor de clubkas en een waardecheque t.w.v. € 250,-.

Alle teams kwamen uit in 8 spellen die zowel in het zwembad als op het droge plaatsvonden. AV Lionitas ging met de tweede prijs naar huis en Korfbalvereniging Leeuwarden mocht de laagste trede van het erepodium betreden. Naast de eerste drie vielen ook nummer 4 t/m 9 in de prijzen. In totaal was er een prijzenpot van circa € 5.000,- te verdelen. Mede dankzij de enthousiaste deelnemers en de bereidwillige sponsoren kan de organisatie terugkijken op een geslaagd evenement dat zeker voor herhaling vatbaar is. Gebleken is dat er veel animo is voor een vervolg op dit sportspektakel. Reden voor bv SPORT om te besluiten de Leeuwarder Club Challenge in 2009 weer te organiseren. Ook in 2009 zal de LCC in de laatste week van het jaar plaatsvinden.

Einduitslag

Punten

1. Volleybal Club Leeuwarden 2. AV Lionitas 3. Korfbalvereniging Leeuwarden 4. Friesche Voetbal Club 5. HSV Northern Stars 6. HV Cometas 7. Leeuwarder Zwaluwen 8. LKC Sonnenborgh 9. LAC Frisia 1883 4810 10. OWS Stingray 4680 11. SC Lions ‘66 12. ZV Orca/Cambuur 13. Suyderbulls 14. Leeuwarder Reddingsbrigade 15. KV Wez Fluch 4150 16. KV Wez Warber 17. Leeuwarder Badminton Club 18. VIZ/Barbara/Anky 19. GV Flying Lions 20. GV Leeuwarden 21. Leevoc 22. Spetter 23. TTV Ready 24. Haspo

5870 5790 5620 5450 5340 5210 5140 5060

4630 4430 4360 4270 3940 3730 3560 3550 3550 3460 3130 2930 2830

Sierd van der Berg Mij is gevraagd door de redactie van de middenstip om wat meer aandacht te besteden aan het keepersvak. Vandaar deze column, waarin ik mijn ervaringen, bevindingen en inzichten op het keepen zal geven. Mijn eerste column zal gaan over wat belangrijke aspecten zijn bij de ontwikkeling van jeugdige keepers (lees ook keepsters). Er zijn verschillende aspecten in het keepen die belangrijk zijn om uiteindelijk een goede senioren-keeper te worden. Maar als je als jonge keeper begint met keepen is het van eminent belang dat je veel werkt aan je technische basisvaardigheden, motoriek en de combinatie van beide. De ontwikkeling van de motoriek is van belang om een zo goed mogelijke lichaamsbeheersing te krijgen en zo op iedere situatie die met het keepen te maken heeft in te kunnen spelen. Waarmee ik o.a. bedoel: het zo snel mogelijk van richting veranderen, het op het juiste moment afzetten door goed voetenwerk, het zo snel mogelijk in de goede positie komen etc. Hiernaast zal in de aanvang bij jeugdkeepers ook veel aandacht moeten worden besteed aan de basisvaardigheden die een keeper nodig heeft om de ballen zo goed en snel mogelijk te verwerken. En uiteraard om de bal daarna weer zo goed en snel mogelijk in het spel te brengen. In het allereerste begin zullen de beide onderdelen (motoriek, basisvaardigheden) apart worden getraind, maar zullen daarna zo snel mogelijk moeten worden gecombineerd. Uit eigen ervaring weet ik dat deze beide onderdelen, met name in het amateurvoetbal, worden onderbelicht of zelfs helemaal niet getraind. Dit heeft vooral te maken met het feit dat er een gebrek is aan goede jeugdkeeperstrainers. Om nu de jeugdige keepers wel die ontwikkeling te kunnen geven, zijn we in september 2007 van start gegaan met een keeperschool. Dit om de keepers te ondersteunen in hun ontwikkeling om een zo goed mogelijke keeper te worden. Voor zover deze keer. Op naar de volgende Middenstip. Voor meer info Keeperschool Met keepersgroet, Sierd van der Berg (Keeperstrainer F.C. Zwolle)

www.Keeperscholen.nl [email protected]

Abma observeert Buitenspel

De LCC wordt door bv SPORT voor alle gebruikers van de gemeentelijke sportaccommodaties georganiseerd. Met het organiseren van de LCC wil bv SPORT haar waardering tonen aan bestuurders, trainers, scheidrechters en andere vrijwilligers die het sporten in verenigingverband mogelijk maken. De LCC 2008 werd mede mogelijk gemaakt door: AA Drink Auke Rauwerda Descol Kunststof Chemie Gemeente Leeuwarden Lasbedrijf Leeuwarden PTH Groep Syx Automations Sidijk

Allicht Reclame Arrix Automatisering Astrid Sportprijzen Bouwbedrijf G. de Haan Chubb Varel Security Coca Cola Eputan Kunststoftechniek Formido Leeuwarden Friesland Bank Assurantiën Groothandel Bergsma Auto Haaima Peugeot Heico Kindermans Heineken Wolter&Dros Intersport Luxen Jaap Breman Groothandel LIFT marketing communicatie P. de Vries Pascal’s Attractieverhuur Schelde Sports Schoonmaakbedrijf Vlietstra Second Opinion Wind Groep Copy Service Leeuwarden TSB Van der Leij

Als niet-voetballer verbaas ik mij regelmatig, want veel dingen in de voetballerij begrijp ik niet. Zo was ik zaterdag 7 maart jl. in het Cambuurstadion, want ik had mij contractueel verplicht na afloop van de wedstrijd tegen RBC wat aan mijn contrabas te zullen plukken in de zakenclub. Na de eerste set kwam ik in gesprek met een kenner. Dat zijn mensen die alles weten van het spel en je ongevraagd deelgenoot maken van een complete wedstrijdanalyse. Als snel spraken wij over de basis. Voor mij is dat het vermaken van het publiek, terwijl mijn gesprekspartner dacht dat ik het over de opstelling had. Die is natuurlijk wel belangrijk, maar je moet er niet te lang over praten. Goed, ik wist hem de pas af te snijden en vroeg hem naar zijn mening over het afschaffen van de in mijn ogen nogal rare buitenspelregel. Op cruciale momenten is er immers altijd gelazer over de al dan niet correcte toepassing ervan – je kunt als team overigens ook fors worden benadeeld als je onterecht wordt afgevlagd – een soort “hawk-eye”, zoals bij tennis, heb je vreemd genoeg niet en we missen met z’n alleen nu gewoon een hoop goals. Afschaffen die regel zou ik zeggen. Zo simpel lag het niet. Ik kreeg een verhaal te horen over traditie en tactiek en ook moest niet uit het oog worden verloren dat scoren “een kunst” is. Dat moet niet zomaar kunnen. Nee Sicco! Juist wel! Wat heb ik aan een Frits van Turenhoutje als ik voor hetzelfde geld meer scores kan zien. Hoe meer ballen er in, hoe beter. Zullen we maar eens beginnen in het amateurvoetbal? Dan wordt het vast een stuk leuker langs de lijn. Reageren? Jan Albert Abma, Advocaat de Boer Egberts Advocaten [email protected]

Raed en Zyad Mihi: “Overtuigd dat we ons handhaven” Voetballen heeft met name Raed(26) de oudste van de twee geleerd in zijn geboorteland Irak. “Hier voetbalden wij altijd op straat”. Sinds 2000 wonen de broers Zyad en Raed Mihi in Nederland en zijn geboren in Zakho, een stad aan de grens met Turkije. Raed, eigenaar van zowel kapsalon “Superschaar “als kapsalon “ Jasmin” verteld: “We speelden in Irak altijd onderlinge wedstrijden, buurt tegen buurt wijk tegen wijk. Niet aangesloten bij een vereniging maar voetballen met buurtgenoten en voetballen op straat wanneer je zin of tijd had, heel anders dan hier in Nederland. Zyad(19) kan zich hier zelf niet veel meer van herrinneren, “Ik heb hier in Nederland altijd in de jeugd van vv Leeuwarden gespeeld. Dit seizoen ben ik van de A junioren van vv Leeuwarden overgekomen naar Flamingo. Daarnaast ben ik er trots op dat ik samen met mijn oudere broer in een team speel. Flamingo is een hele leuke multiculturele vereniging die de afgelopen jaren ook nog erg goed gepresteerd hebben.” Hoe bevalt het in de derde klas? Raed kan in tegenstelling tot Zaed wel een vergelijk maken ten op zicht van het niveau van vorig jaar. Daar komkt nog bij datr hij de afgelopen 3 seizoenen steeds wist te promoveren met Flamingo. “Deze klasse is veel pittiger dan de 4e klasse. Vorig seizoen wisten we direct te promoveren uit de vierde klasse maar nu zullen we er alles aan moeten doen om in deze klasse te blijven.”. Zyad:“Ik vind wel dat we qua spelers en individuele kwaliteit echt de beste voetballers hebben in deze klasse. Maar je ziet dat er net even iets meer komt kijken dan alleen leuk en goed voetballen. Flamingo moet en kan zeker in deze klasse blijven. Dit seizoen kwamen er weer 32 nieuwe, met name jonge leden bij Flamingo. De club is nog steeds groeiende.” Hoe zijn jullie zo bij Flamingo gekomen? Raed:”Dit is mijn vierde seizoen, hiervoor speelde ik bij Rood Geel. Vier jaar geleden hebben we met een aantal allochtone vrienden besloten ,waarvan de een bij Rood Geel zat, de ander bij Leeuwarden, Blauwwit of Zwaluwen om met zijn allen de overstap te maken naar Flamingo. In totaal kwamen we dat seizoen met zo’n twintig jongens over en speelde Flamingo toen nog 6e klasse. Raed begint trots te lachen: “En nu dus 3 e klasse” En Zyad hoe ben jij hier terecht gekomen? “Ik ben dit seizoen vanaf de A junioren van Leeuwarden overge-

komen. Ik werd door Marc van Eijck, de trainer gevraagd om naar Flamingo te komen. Hij zag mij spelen tijdens het kampioensschap van Leeuwarden voor A junioren. Mede omdat Raed hier al voetbalde en om Marc ben ik toen ook naar Flamingo gegaan”. Wat is Read voor speler? “Raed is altijd bij wedstrijden en trainingen aanwezig, zet zich altijd honderd procent in. Een echt voetbaldier en een harde werker”. Zyad begint te lachen: “Hij werkt in het veld wel tien keer harder dan mij, dit is ook zijn manier van voetballen hard werken en zijn man uitschakelen. “De trainer zei laatst nog...” Als ik nog vier voetballers met de instelling als Raed had... dan komt het wel goed. Dat zegt natuurlijk wel genoeg.” En wat is Zyad voor speler? “Zyad is technisch zeer goed. Hij speelt voorin en heeft een hele goede aktie in huis. Zyad kan heel goed voetballen maar laat dit in mijn ogen nog te weinig zien. Soms wat te makkelijk. Dat vertel ik hem dan ook, in het veld of op de training. Ik bedoel, het is zonde als je zo goed kunt voetballen en er dan te gemakkelijk mee omgaat.” Jullie zijn wel twee voetbaldieren? “Zeker, ik heb volgens mij nog nooit een training afgezegd om wat voor reden dan ook.Ik geef mij echt altijd en doe altijd mijn

best, maar dat is ook niet zo moeilijk want ik vind voetballen erg leuk.”aldus Raed .Ondanks dat Zyad dan wel eens te makkelijk doet, is hij dagelijks met voetballen bezig. Ik train twee keer in de week en speel nog twee keer per week in de zaal, plus de wedstrijd van zaterdags.” Raed: “We hebben nog een broer Nouzad, die speelde ook bij Flamingo. Nouzad werkt nu op zaterdag en kan hier dus niet meer voetballen.Lachend: “Maar goed ook, want hij speelde net als mij op de backpositie, voor mij een concurrent minder” Marc gaat jullie aan het eind van het seizoen verlaten.? “Klopt” erg jammer vinden zowel Zyad als Raed het besluit van Marc om naar Broekster Boys te gaan. “Erg jammer maar dan wel voor ons want voor Marc zelf is het geweldig”. Raed: ‘Ik gun het hem van harte het is een geweldige trainer met heel veel voetbalvisie. Je moet niet vergeten dat hij met zowel Foppe de Haan als Gert Jan Verbeek heeft gewerkt.” “En nu maar hopen voor hem dat Broekster Boys niet degradeeerd, want dan moet hij volgend jaar twee keer tegen ons en dat zal niet makkelijk voor hem worden”. zeggen de broers lachend.

De KNVB is in samenwerking met FC Lisse, Zeelandia, Middelburg en Lac Frisia 1883 gestart met de vijftiende “Proeftuin nieuwe sportmogelijkheden” van NOC*NSF. Doel is het experimenteren met sportaanbod binnen de vereniging om mensen weer aan het voetballen te krijgen en te houden. De KNVB geeft hiermee gehoor aan de steeds groter behoefte van de generatie die opgroeide in het tijdperk waarin ook het totaalvoetbal werd geboren. Voetballers van die generatie hunkeren naar het kleedkamergevoel van weleer en zijn vaak via voetballende kinderen weer in aanraking gekomen met een voetbalvereniging Vorig jaar is er door de bond een proeftoernooi voor 45 plussers georganiseerd in de regio Soest. Gezien het enthousiasme en de belangstelling gaat de KNVB in alle districten waaronder het district Noord dit nu verder op de kaart zetten. LAC Frisia is in Leeuwarden momenteel de enige vereniging die hier op in speelt, door een vernieuwd aanbod voor 45 plussers te creëren waarbij rekening wordt gehouden met de specifieke wensen en de fysieke capaciteiten van deze doelgroep. Maar uiteraard roept de KNVB alle verenigingen in Leeuwarden op om ook het 45 plus voetbal te stimuleren. Naast het aanbieden van verschillende voetbalvormen wordt er door de KNVB ook aandacht besteed aan een gevarieerd sportaanbod. Dit traject zal specifiek voor de doelgroep worden ontwikkeld. De KNVB gaat tijdens dit traject de vereniging ondersteunen in het ontwikkelen van het aanbod. De KNVB mikt met het aanbod primair op de doelgroep vanaf 45 jaar. In principe worden de normale spelregels voetbal gehanteerd. De spelregels zijn als volgt´ Een wedstrijd wordt gespeeld in een 7 tegen 7 formatie. Een doelman en 6 veldspelers. Er mag . doorlopend gewisseld worden en er wordt gespeeld op een half voetbalveld. Het doel moet een breedte hebben van 5 meter en een hoogte van 2 meter. De duur van een wedstrijd duurt 20 minuten. Buitenspel is niet van toepassing. Er

wordt gespeeld met balgrootte nummer 5. Grensrechters zijn niet van toepassing alleen tijdens de districtsfinale en Seniorgames zullen er wel grensrechters aanwezig zijn. In de maanden april, mei en juni organiseert de KNVB toernooien die speciaal bestemd zijn voor 45 plussers. Op 18 april is er het toernooi van district Noord. De KNVB gaat gezien het enthousiasme en de toenemende belangstelling voor voetbal van de doelgroep 45 plussers verder op de kaart zetten. Deelnemers hoeven niet perse lid te zijn van een vereniging. Vriendenteams buren of collega’s kunnen zich eveneens als team inschrijven.

hun vereniging Teams van niet-leden kunnen zich online inschrijven op KNVB.nl Ook geïnteresseerd geraakt om samen met je `oude `teammaten weer wedstrijden te voetballen tegen leeftijdsgenoten, die net als jou zagen hoe Nederland tijdens het WK ´74 het totaalvoetbal introduceerde . De bal op de paal in de finale van `78 . De gewone zwarte voetbalschoenen en een kort strak voetbalbroekje. Schrijf je nu in met je team voor de 45 plus 7 tegen 7 toernooien op de site www.knvb.nl Voor meer informatie kunt u zich wenden tot Ali Postma. KNVB district Noord Telefoon 0513/618991 of een mail sturen naar noord-evenementen@ knvb.nl

De inschrijving voor de toernooien verloopt voor leden van de KNVB via de secretaris van

Allerts’ Pol Oude lijven…… De echte liefhebbers, op leeftijd nog lekker een balletje trappen op een achteraf veldje op een zaterdagmiddag, zondagochtend of een door de weekse dag op een kunstgrasveldje. Het bloed blijft kruipen waar het niet gaan kan, maar dit zelfde bloed stroomt na gelang de leeftijd toe neemt toch op sommige plaatsen wat minder. Naar mate de leeftijd vordert , herstel je toch wat minder snel na inspanning. Door deze afnemende doorbloeding kunnen wat sneller spier- en peesklachten ontstaan. Een ernstige peesklacht die kan ontstaan tussen de 35 en 45 jaar, meer bij mannen dan bij vrouwen is de achillespeesruptuur. De achillespees is een samengestelde pees van drie kuitspieren, het is de sterkste pees van het lichaam. Deze hechten samen aan het hielbot. Als de kuitspieren samentrekken wordt er aan de achillespees getrokken en strekt de voet. Deze spieren worden dan ook gebruikt bij het wandelen, hardlopen, springen en sprinten. Hierbij kunnen de krachten in de achillespees oplopen tot zeven keer het lichaamsgewicht. Als de krachten echter te groot worden, kan er een ruptuur (afscheuring) ontstaan. Deze ruptuur treedt meestal acuut op bij het beoefen van sport. Er treedt een plotselinge pijn op vlak boven het hielbot aan de achterzijde. Men hoort en/of voelt meestal een knap, verder lopen is dan onmogelijk en is er direct een dip waarneembaar op de plaats waar de achillespees behoort te lopen. Een simpele test is om de ongelukkige op de buik te laten liggen en in de kuit te knijpen, beweegt de voet dan niet heen en weer, dan kun je er vanuit gaan dat de pees afgescheurd is. Wanneer dit het geval is, raad ik u aan snel naar het ziekenhuis te gaan, daar operatief de peesuiteinden zo snel mogelijk tegen elkaar aangelegd en gehecht dienen te worden. Hierna dient er een revalidatie van enkele maanden plaats te vinden. Dus oude liefhebbers, om veel ellende te voorkomen, laat het balletje, in plaats van jezelf, maar lopen……

De man die vier keer scoorde (rectificatie) De man die 4 keer scoorde voor Blauw-Wit tegen Quickboys. In tegenstelling tot wat in de vorige editie vermeld stond, dat Appie Kuipers 4 keer scoorde voor Blauw-Wit, was het deze man, Anton Roskam.

Het is al weer zo’n twee maanden geleden, dat het Jan-Kostelijktoernooi werd gehouden. '</$&)=HAHF;<=EE<;HDDFF=ECC=HDE<”DFK<E<@@/<BHQJFD<=COFO=HKFA opnieuw een aanzienlijk bedrag verdeeld worden aan de instellingen die een verzoek om een bijdrage hebben ingediend. De totale opbrengst noemen we niet. Dit blijft echt een verrassing. Iedereen die vorig jaar op welke wijze dan ook meegewerkt heeft aan het slagen van het toernooi, mag oprecht trots zijn. Dat staat buiten kijf. De commissie wil iedereen, die op welke wijze dan ook heeft bijgedragen aan het slagen van het toernooi, van harte bedanken voor hun inbreng. Het motto “de Sterken voor de Zwakken” blijft hierdoor altijd een positieve klank behouden in Leeuwarden. Tot slot geven wij u een overzicht van het programma, dat de commissie tot dit moment heeft samen gesteld: 3 april - openingsavond bij de hoofdsponsor “Friesland Bank” 26 mei - 1e ronde v.v. Nicator 28 mei - 1e ronde v.v. F.V.C 2 juni - 2e ronde c.v.v. Blauw Wit ‘34 QNDH”DFK<LA@E</<
Noteer deze data en gastverenigingen alvast in uw agenda. Op de website www.COTK.nl is de laatste stand van zaken te bekijken.