GR . nr
LEEUWARDER VOETBALKRANT
6
em ee Ne TIS m A
DE-MIDDENSTIP
Tegen inlevering van deze bon krijgt u twee Chicken & Bacon Ranch voor de prijs van 1. Niet i.c.m. andere aanbiedingen of actie’s. Geldig t/m 30 nov. 2008 Deze actie is geldig in Leeuwarden, Sneek, Heerenveen en Drachten.
ch n a R n o c a B Chicken & len !!!
ta e b 1 , n e l a h 2
Voorwoord Column Deze editie staat in het teken van oud spelers. Spelers die vroeger in het eerste van hun vereniging uitkwamen. Heel wat plakboeken zijn de afgelopen maand de revue gepasseerd. Veel oude foto’s gezien en natuurlijk verhalen gehoord over hoe het er vroeger aan toe ging. Persoonlijk vind ik dit een fantastisch item. Helemaal de lichting die nu aan het woord is. Wat heb ik vroeger als we het dan toch over vroeger hebben veel gekeken naar de spelers die nu aan het woord zijn. Idolen is een groot woord maar zeker voorbeelden. Even voel je jezelf weer dat kleine jongetje dat toen opkeek naar de mannen die in het eerste speelden. Zonder iemand te kort willen doen, was Gerard van Loon mijn grote voorbeeld. En wat vind ik het fantastisch dat ik hem en vele andere oud spelers waar ik met bewondering altijd naar keek in De-Middenstip heb staan. Voetbal blijft boeien hoe jong of oud je ook bent. John Weening
Het voetbalseizoen is halverwege en de winterstop komt er aan. Een aantal ploegen heeft het zwaar in hun klasse en een aantal draait mee boven in. Zoals altijd hebben we in “De Middenstip” een centraal thema. Het thema dit keer is oud spelers. De vorige editie stond in het teken van nieuw. Nieuwe spelers, trainers, voorzitter. Met de jaarwisseling voor de deur is het thema nu oud. Voor ons is “Oud & Nieuw” dan helemaal compleet. Er is weer met veel enthousiasme gewerkt en meegewerkt aan deze uitgave. Uiteraard hebben we een aantal foto’s uit de oude doos gehaald en het resultaat mag er zijn. Er wordt over het algemeen geroepen “vroeger was het beter”, maar is dit ook zo? Oude verhalen over sportparken die er niet meer zijn. Het Fonteinland, de thuisbasis van MKV indertijd is hier een goed voorbeeld van. De Greuns ooit de thuisbasis van Rood Geel, Blauwwit ’34 en Flamingo, nu als trainingscomplex in gebruik door Cambuur. De Lions speelde haar wedstrijden daar waar nu het CJIB staat. Nog even en dan is de Hemrik, waar FVC haar gloriejaren kende ook verleden tijd. FVC verhuist naar het Wiardacomplex en waar vroeger Rood Geel zijn thuiswedstrijden speelde staat nu een gigantische fabriekshal. Leuk om herinneringen op te halen en oud spelers aan het woord te hebben. Wij wensen u dan ook veel leesplezier en een sportief en bovenal gezond 2009.
Allert Pol helpt bij transfer Klaas-Jan Huntelaar
Bij de transfer die de afgelopen week het (sport)nieuws bepaalde van Klaas Jan Huntelaar, heeft achter de schermen de Leeuwarder fysiotherapeut Allert Pol een belangrijke rol gespeeld. De bejubelde spits van Ajax en het Nederlands elftal en nu dus Real Madrid, Klaas Jan Huntelaar liep zo’n 4 weken geleden een ernstige blessure aan de enkel op. De algehele verwachting was dat herstel op zijn vroegst na de winster stop te verwachten was. Dankzij de extra werkzaamheden van de Leeuwarder fysiotherapeut Allert Pol was Huntelaar echter al na 2 weken weer op het veld aan het trainen en kwam hij bij Real Madrid glansrijk door de medische keuring. De bescheiden fysiotherapeut was er bij in Spanje. “Vanaf de dag van zijn blessure, heb ik, “El Cazador” zoals Klaas- Jan in Spanje genoemd wordt, intensief vrijwel dagelijks behandeld. Ik ben 2 dagen mee geweest naar Madrid en het was een belevenis om dat mee te maken”, aldus de trotse fysio. Op de vraag of zijn fysiotherapie en fitnesscentrum aan de Ried in Buitenpost en zijn vestiging op het Zevenblad in Aldlan niet onder zijn afwezigheid hebben te lijden antwoord hij ontkennend. “We hebben zeer bekwame mensen aan het werk die volgens onze eigen methodiek werken en die kunnen het prima 2 dagen zonder mij.” Dat zal ook wel moeten, want Huntelaar heeft geregeld dat zijn eigen fysiotherapeut hem in ieder geval maandelijks en zo nodig wekelijks behandeld. Veel heen en weer reizen dus. “Het is een trip die goed te doen is en is een kwestie van strak plannen”, zegt Pol. Zijn steeds groter wordende klantenkring zal er zeker blij mee zijn. “Op deze wijze hebben we erkenning voor onze aanpak. Een aanpak die natuurlijk niet alleen voor topsporters effectief is.” Vandaar dat hij jong en oud, mobiel en minder mobiel tot patiënten van zijn praktijk kan rekenen. Zijn praktijkruimte in zowel Buitenpost als Leeuwarden zien er prachtig en goed verzorgd uit en hebben gemeen dat er naast een behandeling ook gerevalideerd of gewoon gesport kan worden.
Grafische verzorging: WB Reklame Fotografie: Marijke Talsma
Dit is een uitgave van Weening Communicatie
Bertus Wierda: “ We wonnen met 6-0 en ik scoorde 5 keer ”
MKV coryfee is de 48 jarige Bertus Wierda. Als aanvallende middenvelder scoorde hij in de jaren tachtig aan de lopende band voor MKV. Werkzaam bij Rail Infra onderdeel van de NS. Als een echte TGV vloog hij de hele linkerflank af. ”Ja ik was razendsnel en scoorde als linksback regelmatig. Uiteindelijk werd ik aanvallende middenvelder.” Aan het woord Bertus Wierda, nog steeds op diverse fronten actief bij zijn vereniging, MKV ‘29. Altijd bij MKV’29 gespeeld dus? “Ja, als 8 jarige ben ik begonnen aan het Fonteinland. Toen nog de thuisbasis van MKV. Zo heb ik alle jeugdteams doorlopen en uiteindelijk ben ik op 20jarige leeftijd in het eerste beland.”
keer. Maar de echte wedstrijd is toch wel de wedstrijd waarin we eindelijk na 20 jaar promoveerden naar de 3e klas. Chris Pals was toen trainer en het feest wat we hier toen hebben gehad en de ontlading nadien was fantastisch.”
Je bent nog steeds actief bij MKV? “Ja, ik train zelf één keer in de week nog mee met de veteranen. Wedstrijden speel ik niet meer. Daarnaast zit ik hier in het bestuur en ik train de F Weet je jou debuut nog te herinneren? pupillen nog. “Nee, dat zou ik niet meer weten. Ik weet nog wel “Hier bij MKV is het sowieso dat de toenmalige trainer Guus Fazzi was, die nu fantastisch. Een hele mooie, gezellige en familiare verhier ook de jeugd traint. Maar niet meer tegen wie eniging. Daarnaast heb je dat was of wanneer.” natuurlijk veel te danken aan voetbal. Als ik kijk in mijn Aanvallende middenvelder? vrienden - en kennissenkring “Ik ben begonnen als linksback, dit was mijn plekje. Ik kon echt mijn ei op deze positie kwijt. Constant de is dit voor 90% ontstaan door hele linker flank op en neer, heerlijk was dat. Daarbij het voetbal.” scoorde ik nog regelmatig een doelpunt. Naarmate ik wat ouder werd kwam ik als aanvallende midden- Nog een leuke anekdote? Bertus begint te lachen: ‘Het velder te staan. Maar van origine ben ik dus linkswas op een wintersedag. back.” Er lag sneeuw en het was Wat was je voor een speler? behoorlijk koud Voor onze “In de eerste plaats was ik behoorlijk snel. Daartraining trainden de dames naast had ik wel een goede trap en pass in de van MKV. We zaten in de box benen. Eigenlijk kon ik overal wel uit de voeten. Oh om ons om te kleden en Piet ja enne…. puur linksbenig.” van der Kooi had altijd wel wat seksueel getinte opmerWat voor team hadden jullie? kingen over de vrouwen. We “Een gezellige ploeg met een goede mix van jong en hebben hem toen die avond oud. Veel respect voor elkaar en elke vrijdagavond helemaal in zijn nakie buiten op het veld waar de vrouwen vanaf het Fonteinland met zijn allen nog even de trainden neergezet. Met de stad in. Barcarolle was toen de tent. Hier waren we tot in de late uurtjes te vinden.”zegt Bertus lachend. deur van de box op slot. Je kunt je voorstellen wat een hilariteit er ontstond”. SchateWat waren toen je ploeggenoten? “Mijn maatje toen was, de helaas veel te vroeg over- rend: “Want het was echt ZO koud.” leden Rudi Kalksma. Daarnaast Geert van Asperen, Jacob Walstra, Henri Olde Olthof, Gerard Willemsen Was het vroeger beter? en Frank Schweigman. Dit zijn de eerste namen “Kijkend naar wat de jeugd die me te binnen schieten. De meeste die ik nu op tegenwoordig allemaal krijgt; noem hebben ook nog een bestuurlijke functie hier een trainingspak, trainen op bij MKV. Als bestuur doen we nu het zelfde als toen kunstgras, perfecte trainingswe spelers waren. Niet alleen praten maar vooral ballen, gesponsorde tenues, doen. “ nee dan is het tegenwoordig allemaal beter geregeld. Of Wat was je mooiste wedstrijd die je zo te binnen het voetbal toen beter was, schiet? “Dat zijn er eigenlijk twee. De eerste is Bergum thuis, ach dat weet ik niet. Alles veranderd dus ook het voetbal.” 13 mei 1987. We wonnen met 6-0 en ik scoorde 5
Bertus bedankt, veel succes met MKV en dit jaar het kampioensschap? “We doen het dit seizoen leuk en het zou erg mooi zijn”.
Niet direct van de jeugd in het eerste? “Nee, we gingen vanuit de A’s met een man of 8 over naar de senioren. Ieder kwam apart in een team en zo belandde ik in het zevende. Na een half jaar kwam ik in het tweede te spelen en het seizoen daarop in het eerste.”
Bertus Wierda met zijn beide zoons Edwin en Roy
Otto Braaksma: “ Ik had een conditie als een peerd ” Otto Braaksma verdedigende middenvelder van weleer bij vv Nicator. Werkzaam als postbode bij TNT Post en nog steeds actief bij zijn grote liefde vv Nicator. “ Nicator is voor mij een ziekte zeg ik wel eens maar wel een hele leuke en gezonde ziekte.” Otto wordt weer helemaal enthousiast als we het hebben over zijn mooie tijd als actief voetballer bij Nicator.
Otto Braaksma haalt hier verwoestend uit
Weet je jou debuut nog te herinneren in het eerste van Nicator? “Ik weet niet meer wie de tegenstander was. Het was op een zaterdagavond want dat was de avond waarop wij speelden. Ik zal zo’n jaar of 17 zijn geweest. Ik weet nog wel dat de trainer toen, Siep van der Leest was. Wel mooi, spelen op zaterdagavond. Na de wedstrijd met zijn allen nog even de stad in. Ik noem de trainer nu Siep, maar toen was het meneer van der Leest. Menneer van der Leest? “Jazeker. Je haalde het niet in je hoofd om hem bij de voornaam te noemen het was echt meneer van der Leest. Je kunt het je nu niet meer voorstellen maar het was echt zo, meneer van der Leest. Een hele eerlijke en goede trainer. Waar niet alleen ik maar iedereen veel respect voor had.” Hoe lang heb je in het eerste gespeeld? “Ik denk zo’n jaar of 10. Ik heb altijd bij Nicator gespeeld vanaf de jeugd al. Oh ja…ik moet eerlijk zeggen dat ik indertijd een kleine jeugdzonde heb begaan want ik heb ook nog 2 jaar als junior bij Blauwwit gespeeld. Maar daarna weer snel naar Nicator”. voegt Otto er lachend aan toe. Wat voor type speler was je? “Een echte balafpakker. Een type Jan wouters. Dat was mijn taak ook in het team. Ik stond altijd centraal en vaak als verdedigende middenvelder. De diepste spits, vaak de gevaarlijkste man, die was voor mij. Ik kon mij hier helemaal in vast bijten. Ik zorgde er gewoon voor dat deze de hele middag niet aan voetballen toe kwam. Daarnaast bloedfanatiek en ging voor elke bal. Ik was net een diesel, als ik eenmaal op gang was dan was ik niet meer te stoppen. Man, ik had een conditie als een peerd.” Kun je het team van toen nog voor de geest halen? “Natuurlijk, het was een team waarbij iedereen voor elkaar door het vuur ging. Echte kameraden die voor elkaar knokten. Het was een goede ploeg met Koos en Rinus Strooisma, Johan Postma, Piet van der wal, Wiebe Visser en Kees Greuter. Echte Leeuwarder jongens. Een geweldig team. De toenmalige trainer na van der Leest, was Piet Katje. Man wat hebben we gelachen met dit team.We stonden er elke zaterdagavond voor elkaar”
Wat was voor jou het hoogtepunt met Nicator? “Zonder enige twijfel het winnen van de districtsbeker. Dit was in Gorredijk. We speelden tegen Heerenveen. De wedstrijd zelf eindigde in een gelijkspel maar met strafschoppen wonnen we toen de finale. Moet je nagaan, we wonnen de districtbeker echt geweldig. Ja dat was het hoogtepunt van mijn voetbalcarrière bij Nicator. Mooie tijden” Op welke leeftijd ben je gestopt? “Toen ik een jaar of 33 was ben ik in het tweede gaan voetballen. Dus niet gestopt maar wel bij het eerste. Daar heb ik nog een tijdje in gespeeld en daarna nog de veteranen”. Nog betrokken bij Nicator? “Zeker weten, mijn beide zoons voetballen hier in het eerste dus sta wekelijks langs de kant als trotse vader. Daarnaast zit ik samen met Andries van der Meer en Ruurd Hulshof in sponsorcommissie van Nicator. Ja ik ben nog erg betrokken bij de club. Otto begint te lachen: “Zoals ik al aangaf Nicator is voor mij een ziekte, maar wel een hele leuke.” Nog een leuke anekdote? Weer lachen en er komt een ondeugende glinstering in zijn ogen “ We hadden altijd conditietraining op de Groene Ster. Dan werden we echt afgemat. Na de training daar altijd even dollen en menigeen belandde dan in de plassen van de Kleine Wielen. We hebben het eens aangedurfd om Siep van der Leest, de toen-
malige trainer beter gezegd de heer van der Leest de Wielen in te Jonassen. Hilariteit alom natuurlijk. Bleek de beste man niet te kunnen zwemmen, konden we er alsnog zelf achteraan. Prachtig, ik zie het zo weer voor me. Lachend: “Dat hebben we geweten overigens.” Was het voetbal vroeger leuker? ‘Nee vind ik niet. Niet leuker, ik denk wel dat er toen meer respect voor elkaar was. Maar dat was toen ook in het dagelijks leven het geval. Nee het is nog steeds even leuk.’
Marius Hendriks: “ stadsderby’s waren altijd prachtig “ Marius Hendriks, 51 jaar en in het dagelijks leven werkzaam bij Partoer SMO als adviseur. Tot zijn 38e speelde hij in het eerste van Zwaluwen. Toen wij hem spraken was hij net terug uit Namibië alwaar hij trainingscursussen gaf aan de lokale trainers. ‘Dat was echt geweldig, je weet niet wat je ziet. Het is er allemaal erg ongeorganiseerd. Zo’n anderhalve week ben ik daar aan het werk geweest. De basisprincipes die hier heel normaal zijn, daar kijkt men raar van op. Inspelen, kaatsen en dan de lange bal. Het afbakenen van een trainingsveld bijvoorbeeld, hadden ze nog nooit van gehoord. Het was erg leuk om te doen, beide partijen hebben hier weer van geleerd. Na zelf voetballen is trainer zijn toch het leukste.” Hendriks, dat is wel een naam die bij Zwaluwen hoort? “Dat is het zeker, er lopen nog al wat Hendriksen rond bij Zwaluwen. Van huis uit is Zwaluwen verbonden aan de familie Hendriks. Ik was daarin vroeger al wel een buitenbeentje. De hele familie voetbalde bij Zwaluwen of was er lid alleen ik zat bij FVC. Mijn vrienden voetbalden hier allemaal vandaar dat ik bij FVC speelde. Hier heb ik tot mijn 17e gevoetbald. Daarna alsnog de overstap naar Zwaluwen gemaakt. En hier heb ik tot mijn 38e in het eerste gespeeld. Momenteel trainer bij Grijpskerk? “Ja, ik train Grijpskerk. We hebben een hele leuke ploeg. Als debutant doen we het zeker niet slecht in de 2e klasse. Ik ben erg tevreden.” En je hebt dit seizoen je oude liefde Leeuwarder Zwaluwen even zeer gedaan? Marius kijkt wat bedenkelijk: “We wonnen met 0-2 van Zwaluwen. Als trainer van Grijpskerk ben ik natuurlijk blij, maar wel ingetogen. Helemaal zuur voor Zwaluwen was dat ze hierdoor op 1 doelpunt na de periodetitel niet wisten te pakken. Ik had het Zwaluwen gegund, alleen zo is voetbal nou eenmaal. Het zou ook niet goed zijn geweest dat ik als trainer van Grijpskerk deze wedstrijd niet wilde winnen.” Weet je jou debuut nog te herinneren voor Zwaluwen? “Zeker weten. Dat was mijn eerste jaar bij Zwaluwen. Voor mij als jongeling was dit en hele ervaring, we moesten uit naar HZVV en gingen met de bus. Als jonge speler maakte dit wel indruk op mij. Ik ging mee als wisselspeler maar Riemersma meldde zich ziek. Zo mocht ik mijn debuut maken in het eerste van Zwaluwen. Uitslag was 1-3 . Als ik er zo aan terug denk dan is dit wel weer heel lang geleden.” zegt Marius lachend.
Wat voor team hadden jullie in die tijd? “ Met name een goed voetballende ploeg. Fred Dutriuex was de toenmalige trainer, een geweldige vent. Spelers waren o.a. Sjoerd Heringa, Gjalt Mollema, Sietse Werkhoven, Willem Flissijn en Luuk Dijkstra. Een prachtige ploeg, de elftalfoto van toen, hangt hier nog steeds bij mij in de hal. Wat voor speler was je? Marius begint te lachen: ‘Laten we zeggen dat ik een redelijke dominante speler was. Altijd wel aanwezig. Zowel verbaal als fysiek. Ik stond vaak centraal op het middenveld of als verdedigende middenvelder. Dit zijn toch wel posities waarin je jezelf zeker moet laten gelden. Ik kon redelijk goed koppen, had overzicht en een goede pass.” Wat was je mooiste wedstrijd? “Uit tegen Blauwwit. De stads derby’s waren altijd prachtig en behoorlijk beladen. Het was 1976 ( plakboek komt erbij) we wonnen die wedstrijd met 1-2. Met mijn chocolade been scoorde ik uiteindelijk de winnende treffer. Als jonge speler was dit een geweldig persoonlijk moment. Winnen van de stadgenoot, onze aartsrivaal indertijd en nog de winnende scoren. Ja hier kijk ik met veel genoegen op terug”. Marius kijkt mij even aan, begint te lachen: “Ja sorry dit was echt de mooiste wedstrijd.” Op je 38e met voetballen gestopt en toen het trainersvak in? “Ja, ik had die ambitie. Ik werd kort hierna hoofdtrainer bij Zwaluwen. Achteraf gezien niet het
juiste moment. Ik was toen nog te eigen. Ineens was ik de trainer van jongens waar ik zelf ook mee had gespeeld. De timing was niet echt perfect, als je het achteraf bekijkt. Daarna heb ik de hoofdklasser Nunspeet getraind en de toenmalige eerste klasser Staphorst. Nog één jaar jeugdtrainer bij Cambuur geweest. Geweldig, trainen met jeugd. En nu trainer bij Grijpskerk.” Volg je Zwaluwen nog? “Ja natuurlijk, dat is samen met de overige verenigingen waar ik heb gezeten het eerste wat ik doe in het weekend. Kijken wat ze gedaan hebben. Nu we bij elkaar in competitie zitten is het volgen van Zwaluwen vanzelfsprekend. Ook wel logisch dat ik er op zaterdag bijna niet meer kom. Aangezien ik zelf altijd op zaterdagmiddag ook een wedstrijd met Grijpskerk heb. Daarnaast nog docent bij de KNVB, hier geef ik trainingscursus voor het JVT. Als je het hebt over volgen dan volg ik regelmatig wel eens een training van met name Heerenveen. Kijken hoe er getraind wordt.” Was het voetbal vroeger beter? “Nee, het was anders. Tegenwoordig gaat het sneller maar dat is met alles zo. Voetbal en sporten op zich, wordt meer als ontspanning gezien heb ik het idee. Met name in de breedte van de voetbalsport. Alles heeft zijn charme.”
Marius Hendriks met rugnummer 2 in fel duel met Dirk Houtuin van Blauw-Wit ‘34
Reisburo Internoord en Spin Off samen hoofdsponsor van v.v. Leeuwarden “ Sponsoren gaat verder dan lukraak een logo plakken ” LEEUWARDEN - Erik van der Waard, directeur van Reisburo Internoord, is evenals zijn maatje René Spindelaar, eigenaar van Spin Off Nederland BV, een rasechte Liwwadder. Beide dragen de stad én de sport een warm hart toe. Dat verklaart ook waarom je op de Leeuwarder voetbalvelden overal reclameborden van genoemde bedrijven tegen komt, evenals shirtreclame. Sinds kort staan de namen van beide bedrijven op één shirt, namelijk dat van v.v. Leeuwarden, en mag het tweetal zich hoofdsponsor van de club noemen. Op de vraag waarom er door Reisburo Internoord en Spin Off Nederland BV zoveel gesponsord wordt, zegt Erik van der Waard: ,,Kest dat nummer van Piter Wilkens? Ut het noait wat weest en ut sal noait wat wurde. Ast in Liwwadden geboaren bist, kanst ut wel skudde… Nou, dat is typisch Leeuwarders. Lekker zeuren, veel zelfspot, heerlijk cynisch, maar ondertussen is het net omgekeerd. Liwwadders zijn dol op hun stad, op hun eigen taal, zeg maar gerust trots op alles wat uit Leeuwarden komt. En dat is heel wat! Als ze ergens voor staan, dan komt het ook klaar. Tja, zo zitten wij ook in elkaar. We zijn beide geboren in Leeuwarden, trots op onze stad en dat dragen we ook uit. Vandaar dat we tal van initiatieven die Leeuwarden promoten.’’ Spindelaar knikt. ,,We sponsoren de wereld aan dingen. Een reclamebord hier, een gratis reisje naar Parijs voor de puzzel in de krant, t-shirts of caps om naamsbekendheid voor een goed doel te creëren, je kunt het zo gek niet bedenken. En omdat we beide voetbaldieren zijn en zelf ook gevoetbald hebben, sponsoren we ook bijna alle voetbalclubs uit de Friese hoofdstad. Niet alleen SC Cambuur, maar ook veel amateurclubs. Weet je, Leeuwarden is een echte voetbalstad en wij vinden dat al die clubs, veelal met een rijke historie, moeten blijven bestaan. Daar proberen wij een steentje aan bij te dragen.’’
Maar levert dat sponsoren ook wat op? Van der Waard: ,,Natuurlijk. Het gaat verder dan maar wat lukraak logo’s op een shirt of bord plakken. Er zit ook een gedachte achter. Je steunt niet alleen de club, maar je werkt tegelijkertijd ook aan je eigen naamsbekendheid. En dat is nooit verkeerd, ook al loopt onze zaak als een trein.’’ ,,En uiteraard hoop je dat de leden van de club aan je denken als ze een reis boeken of in het geval van René, voetbalshirts of bedrijfskleding willen bestellen. Gelukkig blijkt dat in de praktijk ook zo te werken.’’ ,,Netwerken is belangrijk en de voetbalsport geeft daar alle gelegenheid toe’’, vult Spindelaar aan. ,,Kijk, elke voetbalclub heeft tegenwoordig wel een businessclub en die leden spelen elkaar de bal toe. Ze kijken eerst naar het eigen ledenbestand voordat ze ergens een offerte aanvragen en dat levert altijd wat op. Zeker voor mijn bedrijf omdat Spin Off niet alleen gespecialiseerd is in het leveren van textiel en het bedrukken er van - denk aan voetbalshirts, bedrijfskleding en andere promotionele kleding en
accessoires - maar ook een goed adres is voor het organiseren van evenementen of het verzorgen van de catering. Zo heb ik ook de nieuwe kledinglijn van v.v. Leeuwarden geleverd. Daarmee geef je gelijk een mooi visitekaartje af.’’ ,,En wat Erik betreft… Als je op vakantie gaat, heb je vaak een reisbureau nodig. Reisburo Internoord bestaat al jaren, heeft enorm veel ervaring en een goede naam. Tja, boeken bij Internoord is zeker weten dat je niet bedrogen uitkomt. Dat is veel mensen heel wat waard.’’ Ondanks dat beide ondernemers regelmatig van zich doen spreken, blijven ze gewone Liwwadders. Zonder veel poeha. Een biertje in de kantine, lekker kletsen met supporters, dat hoort er gewoon bij. Erik van der Waard: ,,We verbeelden ons niks, we zijn zoals we zijn. Ondernemers, maar tegelijkertijd ook jongens van de gestampte pot. We houden van gezelligheid en het is mooi meegenomen als we zakelijk ook scoren, maar dat is niet meteen onze insteek. We zijn nu eenmaal ‘verslaafd’aan voetbal. Daar doen tal van clubs hun voordeel mee.’’
Hoofdsponsors van VV Leeuwarden Rene Spindelaar en Erik van der Waard hebben regelmatig PR “overleg” in café Intermezzo. Daar werd dan ook op de getekende overeenkomst geproost.
Jouke Faber: “ alle vrije tijd gaat op aan mijn grootste liefde “ Jouke Faber begon zijn voetbalcarrière bij vv Leeuwarden. Daarna heeft hij bij diverse verenigingen gespeeld. Jouke Faber een zeer talentvolle en technisch begaafde speler die ondanks zijn uitstekende voetbalkwaliteiten altijd in dienst van zijn team speelde. Momenteel is hij trainer van het Groninger PKC, wat uitkomt in de zaterdag hoofdklasse C. Daarnaast assistent trainer bij de BVO Veendam. De provincie Friesland is verruild voor de provincie Groningen waar hij nu werkt en woont.
Jouke weer even terug in Leeuwarden met zijn grote liefde Josette
Je woont en werkt in Groningen maar altijd bij vv Leeuwarden gevoetbald? ‘Ik heb mijn hele jeugd bij Leeuwarden gespeeld. Vanaf mijn 17e speelde ik in het eerste van Leeuwarden.s‘Ochtends eerst in de A’s en daarna ‘s middags met het het eerste mee. Lang heb ik niet in het eerste gespeeld bij Leeuwarden want op jonge leeftijd vertrok ik al naar FC Groningen. (weer Groningen). In de jeugd van Leeuwarden speelde ik met o.a. Foeke Booy, Andre Onclin en Ronald Faber. We hadden altijd een heel goed team. Volgens mij werden we met die lichting van ons op 3 a 4 seizoenen na elk jaar kampioen. Een hele mooie tijd.”
die ik heb gaat volledig op aan mijn allergrootste liefde en dat is mijn vierjarige dochter Josette. Voetbal was altijd mijn grote liefde maar daar is in die zin verandering in gekomen, mijn grote liefde is deze meid.”
Na Leeuwarden dus FC Groningen, waar heb je nog meer gespeeld? Jouke begint te lachen”Nou daar gaan we. Emmen, Cambuur, Fc Chur( Zwitserland) in Liechtenstein, vv Drachten, Broekster Boys, Blauwwit en Zwaluwen. Bij al deze verenigingen heb ik altijd met plezier gespeeld en leuke contacten aan over gehouden. Dat is het mooie van voetbal je houdt er verschrikkelijk leuke contacten aan over.”
Als speler nog hoogtepunten beleefd bij vv Leeuwarden? “Wat ik net al aangaf met de jeugd werden we vaak kampioen en elk kampioensschap is natuurlijk een hoogtepunt. Met Leeuwarden in het eerste is dit mij helaas nog nooit gelukt. Achteraf gezien is dat wel balen want Leeuwarden deed toch altijd leuk mee. Ik heb hele goede herinneringen aan Leeuwarden. Nadien heb ik nog bij diverse andere clubs gespeeld maar daar waar je bent begonnen heeft altijd een speciaal plekje.”
Heb je nog veel contact hier met oud spelers? “Momenteel door de drukte iets minder dan normaal het geval is, maar die draad pakken we straks weer op. Mijn hele leven staat momenteel in het teken van voetbal. Ik ben hoofdtrainer van PKC en assistent trainer van BVO Veendam, waarbij ik zowel de thuis als uit wedstrijden aanwezig ben van Veendam. Momenteel blijft er gewoon te weinig tijd over om de sociale contacten te onderhouden. Dit mis ik wel een beetje maar daar heb ik zelf bewust voor gekozen. Daar komt wel weer verandering in” Nog wel vrije tijd? “ Zoals je wel kunt opmaken weinig dus. Die vrije tijd
Hoe bevalt het leven als voetbaltrainer? “Het bevalt me prima. Ik ben bijna elke dag met mijn hobby bezig. Het is wel erg druk en dit wordt soms wel eens onderschat. Maar dit is na zelf voetballen, datgene wat ik het liefste doe. Trainer zijn of voetballer is wel wat anders. Je bent op een hele andere intensievere manier met voetbal bezig. Maar het is mijn hobby en mijn werk geweldig toch?
Volg je vv Leeuwarden nog? “Daar waar ik kan volg ik sowieso al die verenigingen waar ik zelf heb gevoetbald. Ik hou niet alles bij dat zou ook gekkenwerk zijn”. Zegt hij lachend. “Het is niet dat ik Leeuwarden of welke club specifiek volg maar als ik uitslagen bekijk of standen dan zeker ook die van Leeuwarden. Wat was je positie en wat voor speler was je? “Veelal stond ik op het middenveld. Ik ben een linksbenige speler en heb zowel op de half als centraal op het middenveld gespeeld. Qua coaching was ik wel
aardig aanwezig en technisch onderlegd met een goed overzicht. Ach ja ik kon wel aardig ballen en naarmate ik ouder werd liet ik anderen ook beter voetballen. Ik kon overigens heel slecht tegen mijn verlies. Dat heb ik eigenlijk nog steeds alleen kan ik het nu allemaal wat beter relativeren” Is er qua voetbal een boel veranderd in die periode dat je zelf voetbalde? “Natuurlijk is er een boel veranderd in positieve en minder positieve zin. Als je ziet hoe veel sneller er nu gespeeld wordt ten op zichtte van toen is dat een grote verandering. Daarnaast valt het mij op en daar heb ik het ook wel eens met anderen over dat je bijna geen natuurlijke leiders meer ziet in een ploeg. Ik heb het idee dat voetbal vroeger op de eerste plaats stond. Je was altijd met voetbal bezig op straat en of op pleintjes. Dat zie je steeds minder. Maar het is nog steeds erg leuk”. Was het vroeger beter? “Ach weet je toen ik nog jonger was zei men al vroeger was het beter. En nu jezelf wat ouder bent roep je dat zelf soms ook. En over 20 jaar roepen de jongens die nu twintig zijn dit ook weer. Je moet gewoon mee gaan met de tijd alles veranderd dus voetbal ook.” Jouke moet weer verder hij moet het veld weer op. Training geven aan de beloften van Veendam. Een echte Leeuwarder jongen die zijn draai heeft gevonden in het Groninger land.
Gerard van Loon: “ Voor deze club heb ik gewoon heel veel over ”
Gerard van Loon met zijn beide zoons Rick en Jordy
Het gouden trio in de begin jaren negentig bij FVC waren Hollander, Kramer en van Loon. Drie mannen die toen het gezicht van FVC waren en dat nu 25 jaar later nog steeds zijn. Gerard van Loon momenteel assistent trainer naast Hollander. Van Loon de spits die geen duel schuwde en wekelijks scoorde in de Hoofdklasse. Bijna alle BVO’s in het Noorden hebben hem wel benaderd. Het is er door diverse omstandigheden nooit van gekomen. Gerard van Loon, snel en onverzettelijk ging voor elke bal. Als 14-jarige jongen kwam hij over van Marssum naar FVC en heeft zich hier helemaal genesteld. Van Oorsprong dus Marssum? “Ja dat klopt. Ik speelde in de Friesche jeugd indertijd en Douwe Zondervan zei toen tegen mij; waarom ga je niet wat hoger voetballen bij FVC. Zo is het eigenlijk heel in het kort gegaan.”
nog steeds van konden we geen promotie bewerkstelligen. Maar dat jaar was in één woord geweldig.”
En toen weer terug naar het warme vertrouwde nest? “Toen weer naar FVC. Ik heb uiteindelijk tot mijn 40e hier in het eerste gespeeld. Ik kreeg in mijn nadagen ook nog een hele zware blessure, afgescheurde Maar nu in hart en nieren een FVC-er? kruisband. Dan wordt het natuurlijk wel erg moeilijk. Na “Echt wel. Dit is zo’n geweldige vereniging. Ik heb hier 3 jaar even helemaal niks, daarmee bedoel ik even hefantastische jaren meegemaakt. Ik heb even één jaar in die tussentijd samen met Bert Hollander een overlemaal geen voetbal ben ik vorig seizoen begonnen als stap gemaakt naar Groningen, Oosterparkers, wat ove- assistent van Bert Hollander. Gerard begint te lachen: rigens een fantastisch jaar was. Helaas en daar baal ik “Enne we werden gelijk kampioen.” Trainersambitie? “Nee man hou op. Ik doe dit echt voor FVC en voor Bert Hollander. Bert heeft mij een paar keer gevraagd om het te doen en uiteindelijk heb ik ja gezegd. Ik ben daar ook niet mee bezig. We hebben een leuk team en een geweldige begeleiding. Het is erg leuk om te doen. Ik zou het niet ergens anders willen. Voor deze club heb ik gewoon heel veel over.” En je debuut in het eerste? “Ik was denk ik een jaar of 16. We speelden met FVC toen nog op het Nijlan, thuis tegen HODO. Ik ben halverwege de tweede helft ingevallen en vanaf dat moment regelmatig mee met het eerste.” Altijd voorin? “Nee, begonnen als linksback. Maar ik scoorde regelmatig als linksback en heb toen halverwege het seizoen geruild met Wietze Zwerver. Hij ging van de linksvoor naar de linksback en ik kwam linksvoor te staan. Die switch pakte goed uit“
Gerard van Loon torent boven alles en iedereen uit
Wat voor speler was je? Gerard begint te lachen; “Ik kon geen dertig keer de bal hoog
houden, maar was snel en recht naar het doel toe. Ik was fysiek mede door mijn werk behoorlijk sterk. Ik kon mijn beperkingen en deed vooral die dingen die ik wel goed kon.” Wat is je mooiste wedstrijd? “Dat zijn er best wel veel. Maar ik denk eigenlijk de wedstrijd die mij het meeste is bijgebleven, Quick 20 thuis. Twee wedstrijden voor het einde allebei bovenaan met evenveel punten. We veloren met 3-0 en daarmee achteraf op 1 punt na het kampioensschap. De entourage het aantal toeschouwers, man kippenvel. Ik baal nog steeds dat we toen geen kampioen zijn geworden van de Hoofdklasse. We zaten er zo dicht bij.” Wie speelden er toen in dat team? “Schulting was trainer. Daarnaast Hollander en Kramer, Johan Groote, van der Bij, van der Leij. Een geweldig team. Met dit team hebben we ook nog twee keer in de finale gestaan van de Noordelijke beker. De tweede keer wonnen we de beker na verlenging van Heerenveen 2. We hebben op voetbalgebied in die periode goed gepresteerd.” Nog een leuke anekdote? Gerard denkt even na, begint te lachen en zegt dan: “We speelden uit tegen Sneek. Ik had wat last en Hans Erkelens zei tegen mij; hier Loon neem deze maar heb je nergens last van. Man dat was een pijnstiller van wel een centimeter of vijf. We wonnen met 4-1. Ik had het schuum op de bek en geen bal raakt. Na de wedstrijd een groot feest maar hier heb ik niks van mee gekregen. Ik was even helemaal van de wereld.” Gerard begint glimlachen: “Voetbal is zo mooi, met name het sociale aspect. Alles eromheen, spelers,supporters, familie, begeleiding echt fantastisch. Ik vind het leuk om er weer bij betrokken te zijn. En over een aantal jaren hopelijk de nieuwe generatie van Loon in het eerste van FVC. Samen met die twee van Hollander. Mooi vooruitzicht.” Gerard bedankt en heel veel succes met FVC .
Claus Roosenburg: “ Elke week zet ik nog wel de ‘Roosenburg sliding’ in ” Claus Roosenburg begon zijn voetbalavontuur bij “Freno”. Ik had er nog nooit van gehoord maar dit was indertijd de naam van het huidige sc Franeker. Roosenburg, een echte voetbalnaam met vele goede voetballers in de familie. Het zit waarschijnlijk in de genen. “Van Cambuur ben ik naar Friesland gegaan de toenmalige trainer Lippold haalde mij naar Friesland en hier kon ik mijn trainersdiploma halen. Een hele mooie tijd en een mooie club.” Aldus Claus Roosenburg in het dagelijks leven manager bij Elzinga Schilderwerken te Jirnsum en op zaterdagmiddag de “Buffelaar” van Blauwwit 4. Weet je jou debuut nog voor Friesland? “Heel eerlijk, ik zou het echt niet meer weten. Ik ben nu 55 en voetbal nog steeds. Je kunt wel uitrekenen hoeveel wedstrijden ik ongeveer gespeeld heb. Nee, mijn debuut voor Friesland 1 tenminste hoe het ging en tegen wie we toen speelden weet ik echt niet meer.Wel weet ik dat we een geweldig ploeg hadden met een aantal zeer goede voetballers.” Kun je zo een aantal noemen? “Piet Hospers, Jan van der Weij en Karel Brouwer. Dit zijn zo de eerste namen die bij me opkomen. Het is natuurlijk lang geleden maar ik weet nog dat ik het erg naar mijn zin had bij Friesland”. Na Cambuur ging je naar Friesland, hoe oud was je toen? “Ik was begin dertig toen ik bij LVV Friesland kwam te spelen. Daarna ben ik gestart met mijn trainingscursussen en heb in de senioren bij Frisia nog even gespeeld. Ik weet nog wel dat ik in Frisia 1 op mijn 49e mijn debuut maakte in het eerste van Frisia”. Claus begint te lachen: “Dit was wel heel bijzonder, maar ja dat is ook niet zo heel lang geleden.” Wat voor speler was je? “Een speler die zoals dat zo mooi heet; altijd een zesje scoorde. Niet echt opvallend. Ik stond vaak verdedigende middenvelder en veegde mijn paadje altijd wel schoon. Ik was een echte buffelaar, daar moest ik het van hebben. Ik verzaakte nooit en was of beter gezegd ben een echte winnaar. Ik speel overigens nog steeds“ Je voetbalt nog steeds ? “Ja ik zit nu in het vierde bij Blauwwit. Een vriendenploeg met veel oud eerste spelers die het op
zich wat rustiger aan willen doen, dat zeggen ze tenminste, maar ondertussen erg fanatiek. Ik ben de routinier in dit team met mijn 55 jaar. Ook deze ploeg heeft wel een bepaald fanatisme, alleen is alles wel wat minder soepel dan zo’n 15 jaar geleden natuurlijk. Dat was de reden dat ik naar Blauwwit ging. Spelen in een lager elftal maar nog wel fanatiek.” Het fanatisme is er dus nog steeds? “Ja zeker. Ook al is het niet meer zo soepel als vroeger, ik ga nog altijd voluit. Elke wedstrijd zet ik wel een paar keer de “Roosenburg sliding” in.” Roosenburg sliding? Lachend: “Ja zo hebben ze mijn sliding genoemd. Snel naar de grond en een stuk langzamer overeind.” Volg je Friesland nog? “Natuurlijk hou je met een schuin oog die vereniging in de gaten waar je ooit hebt gespeeld. Het is niet zo dat ik er elke zondagmiddag langs de lijn sta.” Wat was je mooiste wedstrijd voor Friesland? “Dit was toen GRC uit. Ik weet niet meer precies waarom maar Lippold, de toenmalige trainer gaf cijfers aan zijn spelers en gaf mij een 9. Dit was heel bijzonder want hij had nog nooit zo’n hoog cijfer gegeven. Dit moet wel mijn mooiste wedstrijd zijn geweest.” Oud spelers hebben vaak leuke anekdotes heb jij er ook een? “Ha, hoeveel wil je er hebben. Nee wat een heel leuk verhaal is: ‘We gingen met Cambuur met de trein naar een uitwedstrijd. Ik kreeg tijdens de rit
koffie over me heen. Ach we moesten nog even dus ik zei: ‘ik hang mijn broek wel even uit het raam om te drogen. Vergat ik mijn portemonnee. Dus die kukelde er uut. Er zat 25 gulden in. Cambuur supporters die dit verhaal hoorden zamelden na de wedstrijd in totaal 25 gulden in. Prachtig gebaar natuurlijk. Dat is nu zo’n 30 jaar geleden. Kreeg ik 6 jaar geleden een pakketje met de post van de NS zat daar mijn portemonnee in. Met die 25 gulden er nog in. Lachend: ‘Dus elke supporter die toen een gulden gaf ben ik eigenlijk nog een gulden verschuldigd.” Claus begint te lachen: “En een keer bij Harkemase Boys. De hele selectie zeurde elke week dat ik eens mee moest naar de dorpskroeg. Ze zouden dat steadsje wel even laten zien hoe het er aan toe ging. Nou aan het begin van de ochtend zat alleen ik nog met de eigenaar en zijn vrouw aan de bar. Ik heb de jongens nadien nooit meer gehoord”. Nu even geen trainer meer? “Ik ben nog wel trainer maar train op dit moment geen club. Ik heb leuke clubs gehad, Heerenveense Boys, Leeuwarden, Friesland, Harkemase Boys, Franeker, Blauwwit en BCV. We zien wel hoe het loopt. Voorlopig mooi even in het vierde van Blauwwit.” Was het vroeger beter? “Nee vind ik niet. Ik vind alleen dat men tegenwoordig wat sneller tevreden is maar dat is met alles zo. Nee, vroeger was niet beter maar wel anders dan tegenwoordig.” Claus bedankt en veel succes nog op de velden.
Roosenburg in luchtduel met FC Twente-speler
Piter Jelles De leukste scholen voor voortgezet onderwijs! Zit je in groep 8? Dan ben je nu natuurlijk druk bezig met het kiezen van een school waar je vmbo, HAVO of VWO gaat doen. Dat is een spannende beslissing! Bij Piter Jelles vind je vast het onderwijs dat bij je past. Want Piter Jelles heeft de leukste scholen voor voortgezet onderwijs. Je kunt bij ons alle soorten voortgezet onderwijs volgen. Van VMBO tot Gymnasium. Piter Jelles heeft vestigingen in Leeuwarden, Kollum, Dokkum en Sint Annaparochie. Hieronder leggen we het een en ander uit over onze scholen. Piter Jelles Aldlân Op Piter Jelles Aldlân kun je de eerste twee klassen van het VMBO (basis, kader en theoretische leerweg) volgen. De HAVO en het Atheneum kun je op Aldlân helemaal volgen. Als je Atheneum doet en je kunt wat meer aan, dan kun je als extra vak ook Spaans, Kunst & Cultuur en Science volgen. Alle leerrichtingen hebben “talenturen”. In deze uren leer je bepaalde vaardigheden aan en je maakt gebruik van de mediatheek. Vakken die tijdens talenturen gegeven worden zijn bijvoorbeeld Kunst & Cultuur, Science en Sport.
die bij jou past. Kan jij je zegje goed doen, dan kun je bijvoorbeeld een spreekbeurt houden. Maar ben je niet zo’n prater, dan kun je bijvoorbeeld een mooie PowerPoint presentatie maken. Ben je gek op computers? Wij hebben niet alleen in bijna elk lokaal vaste computers, maar we gebruiken ook veel laptops in de klas. Piter Jelles De Brêge Piter Jelles De Brêge is een school voor praktijkonderwijs. Je kunt bij ons op school komen als het vmbo net iets te moeilijk voor je is. Als je uiteindelijk van school komt, is het de bedoeling dat je een baan hebt of dat je doorstroomt naar een
Piter Jelles Gymnasium Als je heel goed bent in leren, dan is het Gymnasium misschien iets voor jou. Het Gymnasium bevindt zich in een mooi statig gebouw. Vlak achter het hoofdgebouw vind je de nieuwe dependance in de oude manege. Op het Gymnasium leer je Latijn en Grieks, maar ook alle vakken die je op een andere school leert. Daarom is het Gymnasium geen gemakkelijke school. Naast veel aandacht voor leren krijg je op het Gymnasium ook alle ruimte om jezelf te ontplooien op creatief en sociaal gebied. Piter Jelles Sint Annaparochie Op Piter Jelles Sint Annaparochie kun je alle soorten onderwijs in de onderbouw (de eerste klassen) volgen. Daarna kun je gemakkelijk doorstromen in de bovenbouw bij andere Piter Jelles scholen. Alleen bij VMBO-t kun je op Piter Jelles Sint Annaparochie een diploma halen. Je kunt dan ook examen doen in het vak sport! Piter Jelles Sint Annaparochie is een leuke school waar jij je thuis voelt.
Piter Jelles Montessori Piter Jelles Montessori is dat grote witte gebouw in de richting van Harlingen. Dit jaar zitten er ruim 1000 leerlingen op deze school. Je kunt hier een diploma van vmbo–t, havo en vwo halen. Wij zijn een Montessori school waarbij het zelfstandig werken of het zelfstandig leren werken erg belangrijk is. Naast heel veel vakken hebben wij KWT. Dat staat voor Keuze Werk Tijd. Elke dag beginnen we hiermee. Tijdens KWT mag je zelf weten wat je wilt gaan doen. Je kunt vijf keer in de week een extra vak volgen. Natuurlijk kun je in KWT ook andere dingen doen. Zo kun je cursussen volgen, extra begeleiding krijgen of bezig zijn met toneel, muziek en sport. Piter Jelles Junior Piter Jelles Junior biedt voor alle leerrichtingen de onderbouw aan. Dat betekent dat je na twee jaar kiest voor een andere Piter Jelles school om je diploma te halen. Voordeel hiervan is, dat de overgang van het basisonderwijs naar het voortgezet onderwijs gemakkelijker verloopt. Je kunt een beetje “wennen” als het ware. Als jij kiest voor Piter Jelles Junior, ga je leren op een manier
waar leerlingen heel erg zelfstandig leren en samenwerken. Het samen leren en werken is bij !mpulse heel erg belangrijk. Als je op school zit doe je mee aan workshops, community en setting. In de workshops krijg je uitleg over de vakken. Bij community doe je samen iets voor de school, bijvoorbeeld een activiteitenclub of een klussenclub. Bij setting zoek je zelf een onderwerp uit en je maakt daar een werkstuk over.
vervolgopleiding. Bijvoorbeeld op het MBO. Bij ons op school zitten ongeveer 130 leerlingen tussen de 12 en 18 jaar. Het is dus een kleine en overzichtelijke school. Als je bij ons op school komt, begin je in een klas met ongeveer 12 leerlingen. Piter Jelles !mpulse Piter Jelles !mpulse heeft twee vestigingen: een in Leeuwarden en een in Kollum. Piter Jelles !mpulse is een bijzondere school
Piter Jelles Dalton Dokkum Piter Jelles Dalton in Dokkum, is een kleine school waar jij je al snel zult thuis voelen. We kennen alle leerlingen namelijk persoonlijk. We zijn een Daltonschool, dat betekent onder andere dat er veel aandacht is voor zelfstandig werken. Veel van het zelfstandig werken vindt plaats tijdens de lessen, maar meer nog in de Daltonzone. Een Daltonzone zijn lesuren op het midden van de dag, waarin jij kiest aan welk vak je wilt werken. Een leerstoflijn geeft aan wat je elke week moet doen. Je moet dus zelf je tijd indelen en kiezen met welk vak je aan de slag gaat. Daar word je erg zelfstandig van! Dalton Dokkum biedt alle leerrichtingen aan. Alleen voor VMBO-t kun je hier je diploma halen. Voor de andere leerrichtingen moet je na de onderbouw kiezen voor een andere school. Meer informatie? Kijk voor meer informatie op onze website www.piterjelles.nl. In de advertentie in deze krant kun je lezen wanneer onze Open Dagen zijn.
Leeuwarder Club Challenge: de strijd om de titel ‘sportclub van Leeuwarden 2008’ Van Leeuwarder voetbalverenigingen, kaatsclubs, gymverenigingen en zwemondernemingen; allen zijn uitgenodigd voor de eerste editie van een nieuw sportevenement, dat de naam “Leeuwarder Club Challenge” oftewel “LCC” draagt. Deelnemende sportclubs strijden tijdens dit sportspektakel op 29 december a.s. in het sportcentrum Kalverdijkje om de titel ‘sportclub van Leeuwarden 2008’ .Hierbij maken ze kans op aantrekkelijke prijzen voor de clubkas! De LCC wordt door bv SPORT voor alle gebruikers van de gemeentelijke sportaccommodaties georganiseerd. Met het organiseren van de “LCC “ wil bv SPORT haar waardering tonen aan bestuurders, trainers, scheidrechters en andere vrijwilligers die het sporten in verenigingverband mogelijk maken. Marleen Kooiker van bv SPORT: “Als dank voor de goede samenwerking wilden we een sportief evenement organiseren voor de sportclubs, welke gebruik maken van de Leeuwarder sporthallen, velden en zwembaden. Dit initiatief werd door de clubs zeer enthousiast ontvangen”. Zo’n 30 clubs hebben zich aangemeld voor de “LCC.” Per deelnemende club wordt een team bestaande uit 10 clubleden afgevaardigd. Deze zullen voor hun club uitkomen in 7 spelonderdelen en een finalespel. Doordat de spellen geenszins lijken op de sporten die de deelnemende sportclubs doorgaans beoefenen, maken alle teams kans op de winst. Daarnaast speelt de inzet van jokers een rol bij de puntentelling. De beide sporthallen en het zwembad “Kalverdijkje” zijn het decor van de sportieve strijd die om 16.30 uur van start gaat. Het volledige programma van de Leeuwarder Club Challenge op 29 december a.s. is te vinden op www.bvsport.nl.
Mede dankzij vele sponsoren van de LCC is er voor clubkasbegrippen een groot bedrag aan prijzengeld beschikbaar gesteld. Marleen Kooiker: “De insteek van het evenement is een gezellige, sportieve dag voor de clubs.Door de bijdrage van de sponsoren en er een titel aan is verbonden, is er wel degelijk iets om voor te strijden”. De opzet is om hier een jaarlijks terugkerend evenement van te maken, waarbij het bestuur en de leden van de diverse Leeuwarder sportclubs de gelegenheid krijgen op sportieve wijze met elkaar in contact te komen. De winnende sportclub van deze LCC schrijft geschiedenis, door als eerste winnaar de boeken in te gaan. “Mocht het nu een succes blijken, dan zal de Leeuwarder Club Challenge volgend jaar een vervolg krijgen. We hopen natuurlijk dat dan álle sportclubs meedoen!”, aldus Marleen Kooiker.
De LCC-commissie: achter v.l.n.r.: Johan de Boer, Marleen Kooiker, Pieteke Bouma en Gert de Jong. Voor v.l.n.r. Lieuwe Hempenius, Joke Dijkstra en Hendrik Fennema. Jeroen Loomeijer ontbreekt op de foto
“Tijd voor sport” Sinds 1 juli 2008 is in navolging van de andere districten, bij de KNVB district Noord het project “Tijd voor sport” van start gegaan. In het kader van dit project zijn er 9 verenigingsbegeleiders actief bij even zoveel verenigingen. Het project ‘Tijd voor sport” heeft als uiteindelijke doel het vergroten van deelname van allochtone jeugd aan de voetbalsport. Aan het woord Otto Kooi, coördinator van de 9 verenigingsbegeleiders in district Noord. “In zowel Groningen, Emmen, Assen als Leeuwarden is de KNVB gestart met dit project. In Leeuwarden zijn bij zowel v.v. Leeuwarden als de s.c. Flamingo een verenigingsbegeleider aangesteld. Bij v.v. Leeuwarden is dit Hans Wessels. Bij s.c Flamingo is de verenigingsbegeleider Kees Visser.” Wat is de taak van de verenigingsbegeleider?
“De verenigingsbegeleiders brengen ieder op hun eigen manier de vereniging in kaart. Uit interviews die gehouden worden kunnen de verenigingsbegeleiders hun eigen bevindingen vastleggen en uitwerken in een plan van aanpak. Als dit wordt goedgekeurd door het landelijk projectbureau gaat men hiermee aan de slag.” Het goedgekeurde plan van aanpak is dus de rode draad? “Het plan is door de verenigingsbegeleider zelf opgesteld. Hier staat hij achter en heeft ook gevoel bij de uitvoering hiervan.” Er worden dus op alle fronten gesprekken gevoerd? “De gesprekken of beter gezegd interviews vinden plaats met o.a. het bestuur, ouders van jeugdleden, spelers, begeleidingsstaf etc. Het eerste jaar zijn de verenigingsbegeleiders zo’n 8 uren per week intensief met de vereniging bezig.”
Kun je een voorbeeld geven waar zo’n interview overgaat? “Je kunt bijvoorbeeld denken aan vervoersproblematiek van een vereniging waarbij jeugdleden een uitwedstrijd hebben. Hierin kunnen wij dan een adviserende en coördinerende rol hebben. Denk aan het werven van vrijwilligers. Het betrekken van ouders van jeugdleden bij de vereniging. Zoals je ziet het is erg breed georiënteerd maar dit zijn dit wel praktijk voorbeelden waar verenigingen steeds vaker mee te maken krijgen.”
hun plan van aanpak. Zodra dit goed bevonden is kan men aan de slag. We hopen in de toekomst de zelfde resultaten te behalen als in de andere districten.” Flamingo gaat dus bezig met jeugdvoetbal? “Het project vind ook plaats bij hun vereniging en heeft zoals gezegd als doel het vergroten van deelname van de allochtone jeugd aan de voetbalsport. Dus het lijkt er dan ook op dat Flamingo zal starten met jeugdvoetbal.’
Waarom Leeuwarden en Flamingo? “Het project is bedoeld om deelname van allochtone jongeren aan de voetbalsport te bevorderen. Flamingo is in Leeuwarden uiteraard de multiculturele voetbalvereniging. Daarnaast heeft vv Leeuwarden ook een groot aantal allochtone jeugdspelers bij hun vereniging.”
Allerts’ Pol Oude lijven…… De echte liefhebbers, op leeftijd nog lekker een balletje trappen op een achteraf veldje op een zaterdagmiddag, zondagochtend of een door de weekse dag op een kunstgrasveldje. Het bloed blijft kruipen waar het niet gaan kan, maar dit zelfde bloed stroomt na gelang de leeftijd toe neemt toch op sommige plaatsen wat minder. Naar mate de leeftijd vordert , herstel je toch wat minder snel na inspanning. Door deze afnemende doorbloeding kunnen wat sneller spier- en peesklachten ontstaan. Een ernstige peesklacht die kan ontstaan tussen de 35 en 45 jaar, meer bij mannen dan bij vrouwen is de achillespeesruptuur. De achillespees is een samengestelde pees van drie kuitspieren, het is de sterkste pees van het lichaam. Deze hechten samen aan het hielbot. Als de kuitspieren samentrekken wordt er aan de achillespees getrokken en strekt de voet. Deze spieren worden dan ook gebruikt bij het wandelen, hardlopen, springen en sprinten. Hierbij kunnen de krachten in de achillespees oplopen tot zeven keer het lichaamsgewicht. Als de krachten echter te groot worden, kan er een ruptuur (afscheuring) ontstaan. Deze ruptuur treedt meestal acuut op bij het beoefen van sport. Er treedt een plotselinge pijn op vlak boven het hielbot aan de achterzijde. Men hoort en/of voelt meestal een knap, verder lopen is dan onmogelijk en is er direct een dip waarneembaar op de plaats waar de achillespees behoort te lopen. Een simpele test is om de ongelukkige op de buik te laten liggen en in de kuit te knijpen, beweegt de voet dan niet heen en weer, dan kun je er vanuit gaan dat de pees afgescheurd is. Wanneer dit het geval is, raad ik u aan snel naar het ziekenhuis te gaan, daar operatief de peesuiteinden zo snel mogelijk tegen elkaar aangelegd en gehecht dienen te worden. Hierna dient er een revalidatie van enkele maanden plaats te vinden. Dus oude liefhebbers, om veel ellende te voorkomen, laat het balletje, in plaats van jezelf, maar lopen……
Het project is nog in een beginfase? “ De verwachting is dat rond de jaarwisseling de verenigingsbegeleiders geheel klaar zijn met
Het Jan Kostelijk-toernooi 2008
De helft van de competities op het veld zit er bijna op wanneer dit artikeltje wordt geschreven en ook in de zaal zijn er inmiddels zo’n acht of negen ronden gespeeld. Een teken, dat het alom geprezen Jan Kostelijk-toernooi weer voor de deur staat. Het zijn daarom drukke tijden voor de commissie die zich met de organisatie bezig houdt. Het toernooi is een evenement, dat niet meer weg te denken is uit de Leeuwarder voetbalwereld. Want naast de onderlinge rivaliteit is het ook een sociaal gebeuren waar niet alleen de laatste nieuwtjes uitgewisseld worden, maar ook het wel en wee van de eigen vereniging wordt nauwkeurig onder de loep genomen. Hoe staat men er voor, het verloop van bepaalde wedstrijden wordt doorgenomen en ga zo maar door. Ook over de lokale bvo wordt weer met trots gesproken. De resultaten mogen er zijn en het publiek betaalt dit terug door in grote getale naar de wedstrijden te komen. Op 22 december wordt de bal in de “Wiardahal” aan het rollen gebracht en zal er fel om de punten worden gestreden. Omdat er zich dit jaar voldoende dames teams hebben opgegeven, heeft de commissie besloten de proefballon die
vorig jaar werd opgelaten, door te laten vliegen. Het damesvoetbal heeft dit jaar een grote vlucht genomen, mede door de goede resultaten die het Nederlands Elftal heeft geboekt. De Leeuwarder verenigingen die zich inzetten voor het damesvoetbal, hebben nu alle gelegenheid om zich te profileren en zij die willen gaan voetballen, aan zich te binden. De andere speeldagen van het toernooi zijn 23, 29 en 30 december a.s. De winnaar van de vorige editie, Futsal Cambuur, zal dit jaar alle zeilen bij moeten zetten om de titel te prolongeren. In de competitie draait men niet al te best en de kapers liggen nu reeds op de loer om hen van de troon te stoten. Leeuwarden, Friesland en Blauw Wit’34 zijn niet te onderschatten tegenstanders. De futsallers van deze verenigingen hebben in het nabije verleden bewezen, echte cupfighters te zijn. Op de website www.cotk.nl wordt de actuele stand van zaken bijgehouden. Zo zal er o.a. het resultaat van de loting te zien zijn en worden de bezoekers op de hoogte gehouden van de laatste nieuwtjes.
Kees Jansen: “ Ik zakte bijna door mijn knieën van het lachen “ Blauwwit ’34 loopt als een rode draad door de voetbal en trainerscarrière van Kees Jansen. Deze ras Blauwwitter, momenteel trainer bij vv Warga. De vereniging die het boven verwachting goed doet. Twee seizoenen geleden maakte hij zijn club Blauwwit ’34 nog kampioen van de 2e klasse. Zelf voetbalt Kees nog steeds bij zijn vereniging Blauwwit ’34. De vereniging die hij tot op de dag van vandaag als speler altijd trouw is gebleven. In het dagelijks leven, daar komt ie” docent communicatie uniform beroepen” bij de Friese Poort te Leeuwarden. Je voetbalt dus nog steeds? Kees begint te lachen: “Ja nog steeds, maar niet meer in het éérste hoor? Ik speel nu elke zaterdag bij, zoals we het zelf graag noemen” Het Koninklijke Vierde” van Blauwwit.Hierin spelen veel jongens die vroeger ook in het eerste hebben gevoetbald. Heel gezellig en een ieder op zijn manier nog redelijk fanatiek.”
Je sterke punt toch ook, koppend scoren? “Ja dat was wel een kracht van mij. Kees begint te lachen: ”Maar vergeet vooral niet mijn tactisch inzicht, loopvermogen, de steekpass en mijn uitzonderlijk talent.”
En trainer bij Warga? “Ja dit is mijn tweede seizoen bij vv Warga. Warga is een hele leuke vereniging, net buiten de stad waar ik het goed naar mijn zin heb. We doen het goed dit seizoen en draaien goed mee. Ik heb niks te klagen wat dat betreft.”
Wat was je positie? “Ik ben voorstopper geweest en heb zelfs in de spits gespeeld. Uiteindelijk kwam ik centraal op het middenveld terecht en daar heb ik toch wel de meeste jaren gespeeld. Op deze positie kwamen mijn talenten ook het best tot zijn recht” zegt Kees met een brede grijns.
En daarvoor trainer bij Blauwwit? “Dat klopt. We werden in mijn laatste seizoen als trainer kampioen in de tweede klasse. Een beter afscheid had ik mij bij Blauwwit niet kunnen wensen. Daarvoor ben ik trainer geweest van CSL, SDS, Workum en nog een keer Blauwwit.” Kun je debuut als speler in het eerste nog herinneren? “Ja heel goed. Dat was op 13 december, ik meende 1979. Ik had s’ochtends net in het tweede gespeeld en ging snel naar huis want mijn moeder was jarig. Terwijl ik net mijn eerste biertje op had werd er gebeld. ‘Kees de must met het eerste met op de bank’. Het was ook nog de derby tegen Leeuwarder Zwaluwen. Nou ja, snel tandenpoetsen, kauwgom in de mond en op de fiets. Ik heb toen nog een half uur meegedaan. Volgens mij heeft niemand toen iets gemerkt. Dat vergeet ik natuurlijk nooit weer. Tot mijn 32e heb ik in het eerste gespeeld en altijd bij Blauwwit.” Wat is je mooiste wedstrijd ooit? “Zonder enige twijfel is dit Quick Boys uit. Die wedstrijd staat in mijn geheugen gegrift. We speelden met Blauwwit toentertijd in de Hoofdklasse en moesten uit naar Quick Boys. Quick Boys uit Katwijk stond bovenaan en wij ergens onderin. Op een schitterend complex, midden in de duinen, schitterend weer, veel publiek wonnen we met 0-6. Ik meende de grootste thuisnederlaag ooit van Quick Boys in competitieverband. Appie Kuipers scoorde 4x, Henk Koetje 1x en ikzelf met de kop ook één keer. Dat was echt een geweldige wedstrijd.”
Wat was je mooiste seizoen? “Het kampioensschap waarmee we in 1984 onder Jelte Postma, promotie naar de Hoofdklasse bewerkstelligden. Een prachtig team hadden we toen. Iedereen deed wat hij moest doen. Elke zaterdagmiddag stond er een team. Donderdagavond na elke training of zaterdags na de wedstrijd, vaste prik even een biertje halen in de stad. Dat was bijna vanzelfsprekend. Voor mij persoonlijk was dit echt het mooiste seizoen. “ Nog een leuke anekdote? Kees moet weer lachen:“Ik weet nog dat ik als jonge speler voorstopper stond. Appie Kuipers was laatste man. Wij waren in de aanval maar de tegenpartij kwam er via de counter uit. Appie en ik waren in principe de laatste twee personen om de counter te verijdelen. Ik riep nog naar iemand van ons: Van wie is die man!!! Toen ik Appie achter mij hoorde: Kees, volgens mij is dat een van hen”. Geweldig wat een humor. Ik zakte bijna door mijn knieën van het lachen. Dat soort dingen onthoud je natuurlijk altijd. Men noemt dat voetbalhumor en dat is de leukste humor die er bestaat”. Was het vroeger leuker? “Nou dat weet ik niet. Volgens mij heeft iedere voetballer veelal plezier. Dat hadden wij toen ook. Je hoort wel eens zeggen vroeger had men er meer voor over. Toen waren er ook wel jongens die eens een keer geen zin hadden om te trainen hoor! Ik vind niet dat het vroeger leuker of beter was. Ik beleef nu nog net zo veel plezier aan het voetbal dan vroeger.” Volg je het eerste van Blauwwit nog? “Natuurlijk. We trainen elke donderdag tegelijk met het eerste. Dus na de training kom je elkander altijd wel tegen in de kantine. Daarnaast ben ik wekelijks te vinden bij Blauwwit dus ik volg het echt wel. Ik ben en blijf Blauwwitter.” Kees bedankt succes met Warga en het Koninklijke vierde. “Ja bedankt en jullie ook succes. Leuk dat oud spelers nu er in komen.”
Kees Jansen tijdens de wedstrijd Quick Boys - Blauw-Wit
Prem Ganpat: “ Ik vond Famingo wel een leuke naam voor een vereniging ” De nu 41 jarige Prem Ganpat was op zijn vijftiende al semi-prof in België. Daarnaast maakte hij deel uit van de voorselectie van Oranje onder de 16. Prem een groot talent uit Zeeland die op latere leeftijd naar Leeuwarden verhuisde en toevallig bij Flamingo terecht kwam. Niet zozeer omdat het een vereniging was waar ook veel Hindoestaanse jongens speelden, maar omdat de naam Flamingo hem wel leuk in de oren klonk. Je hebt vroeger in België gevoetbald als prof? “Prof is een groot woord. Als semi-prof. Op mijn vijftiende maakte ik mijn debuut in het eerste van Terneuzen. Uiteraard bleef dat niet onopgemerkt en werd ik gescout door Lokeren. Er waren altijd scouts uit België in Zeeland te vinden. Geen betaald voetbal in Zeeland hé. Ik was vijftien toen ik naar Lokeren ging en hier een semi-contract tekende.”
dere kant van de lijn zei toen, Ja alle Surinamers denken altijd dat ze goed kunnen voetballen. Nou zeg…., ik wilde bijna ophangen, maar uiteindelijk afgesproken dat ik de volgende dinsdag zou gaan trainen. Toen ik die dinsdag het verhaal vertelde gaf een klein mannetje aan, oh dat was ik. Ik heb hem toen tijdens die training even goed geraakt. Bleek het achteraf Mister Flamingo te zijn, Trimo Kasio. Nu een grote vriend van me.”
Hoe lang heb je daar gespeeld? “Ik heb daar zo’n vier jaar gevoetbald met onder ander Rene van der Gijp en Preben Larsen. Met name die laatste, man wat was dat een voetballer. Na Lokeren ben ik naar KV Ertvelder gegaan. Leuk om te melden is dat vlak voordat ik naar Lokeren ging, werd ik nog gebeld door Jo Jansen, toenmalige trainer van NAC Breda. Breda, dat was een behoorlijk eind van Terneuzen. Ik wilde eigenlijk niet zover van mijn familie vandaan. Achteraf misschien een gemiste kans, maar ja zo lopen bepaalde dingen nou eenmaal.”
Wat was je voor speler? “Bikkelhard. Verdedigende middenvelder met een goed overzicht. Na 1 jaar Flamingo heb ik even bij FVC gevoetbald. Hier kreeg ik een zware knieblessure. Na een lange revalidatie ben ik vervolgens weer naar Flamingo gegaan en heb hier nog aardig wat jaartjes gespeeld.”
Leeuwarden is ook een behoorlijk eind van Terneuzen vandaan? Prem begint hard te lachen; “ Ik ben via mijn werk uiteindelijk in Leeuwarden terecht gekomen. Dat was wel even een omschakeling. Ik werd van het arrondissementsparket in Utrecht overgeplaatst naar Leeuwarden het CJIB. “ En gelijk aangemeld bij Flamingo? “Nou , dat is wel een leuk verhaal. Ik was op zoek naar een club in Leeuwarden, pakte het telefoonboek en zag onder de kop voetbalverenigingen, Flamingo ook staan. Ik vond dit wel een leuke naam. Ik wist totaal niet dat het een multiculturele vereniging was. Ik contact zoeken en er werd opgenomen door een iemand waarvan ik niet wist wie het was. Ik gaf aan dat ik een club zocht om te spelen. Daarnaast meldde ik tussen neus en lippen door dat ik wel aardig kon voetballen en van Surinaamse komaf was. De persoon aan de an-
Volg je Flamingo nog? “Ja natuurlijk. Trimo is een goede vriend van mij. Ik spreek Marc ook nog wel eens( de huidige trainer). Momenteel train ik zelf de B1 van Blauwwit en dat is ook op zaterdag de wedstrijd spelen. Als het even kan ga ik er nog wel heen, maar dan moet ik zelf geen verplichtingen hebben.” Wat weet je nog van die tijd? “We speelden niet hoog, 6de klasse. Maar hadden een leuke ploeg. Met de Kasio’s, Aniel en mijn persoon ook spelers die wel iets meer konden brengen. Zonder ook maar iemand te kort willen doen. We werden het eerste jaar direct kampioen. “ Weet je jou debuut nog? Bij Flamingo? Nee dat zou ik niet weten in ieder geval niet tegen wie? Wat wel leuk is om te melden is dat ik op 12- jarige leeftijd mijn debuut in het eerste van RIO D.T.S. maakte. Echt twaalf jaar!! Prem pakt trots zijn plakboeken erbij en laat het ons zien. Verdorie twaalf jaar en spelen in de senioren. Man
Prem als 12-jarige in het eerste van RIO D.T.S.
ik kan het me bijna niet voorstellen maar het staat er echt. Ik vind het heel bijzonder. Met gepaste trots zegt hij ook: “Ik was echt wel een talent hoor. Ik ben erg blij dat ik dit allemaal heb meegemaakt. Met iets meer geluk had ik het misschien kunnen maken in het profvoetbal. Ik treur niet hoor want ik ben super blij met mijn vrouw en kinderen hier in Leeuwarden. Dat is heel wat meer waard dan profvoetballer zijn.” En je leukste wedstrijd met Flamingo? “Dat was uit voor de beker tegen Leeuwarder Zwaluwen. Zij speelden toen in de eerste klasse en wij in de zesde. Tot 1 minuut voor tijd wisten we ze op 0-0 te houden. In de allerlaatste minuut werd er gescoord. Maar wij stapten ondanks de nederlaag heel trots van het veld af.” Een Zeeuw in Friesland, helemaal je draai gevonden? “Ja helemaal. Ik moet zeggen mede doordat ik indertijd hier ben gaan voetballen en zo diverse contacten en vrienden heb gemaakt. Dit heeft het gewenningsproces erg versneld. Daar ben ik het voetbal en Flamingo in het bijzonder erg dankbaar voor.”
Sierd van der Berg: “ Plezier staat voorop ” Het is zondagmorgen en druk op de velden van WWS in Wirdum. Reden hiervan is dat er wekelijks keeperstraining gegeven wordt door de Keepersschool van Sierd van der Berg. Elke zondag van 9:00 tot 12:00 uur vinden deze trainingen hier plaats. Ruim anderhalf jaar geleden is Sierd met dit initiatief gestart en we mogen gerust spreken van een succes. Op zondagmorgen trainen er gemiddeld zestig jonge keepers tussen de 8 en de 18 jaar. Trainingen worden gegeven door ervaren keepers uit zowel de top van de amateurs als de Jupiler League. Sierd van der Berg, momenteel keeperstrainer bij FC Zwolle is iedere zondagochtend op de velden van WWS te vinden.
Sierd van der Berg geeft de jonge keepers tekst en uitleg
Keepersscholen.nl is dit initiatief van jezelf? “Samen met Maarten Arts ben ik keepersscholen.nl begonnen, met als doel jonge keepers wekelijks met plezier te laten trainen met andere keepers. Belangrijkste is dat een ieder plezier heeft op zijn of haar eigen niveau. Plezier staat voorop. Iedereen is welkom en niet alleen talentvolle keepers. Iedere jonge keeper die keepen leuk vind is welkom. Er zijn wel voetbalscholen maar een echte keepersschool dat was er nog niet. Keepen is een speciaal onderdeel van het voetbal. Bij veel verenigingen met name in de jeugd wordt hier niet die aandacht aan besteedt die dit wel verdiend. “ Dit vind alleen in Wirdum plaats? “Nee hoor. Behoudens Friesland geven we deze trainingen ook in Noord-Brabant, Twente, Utrecht. We geven deze cursussen zelfs in België. Er wordt getraind volgens de filosofie van keeperstrainer Maarten Arts. Dit is de pro-goal methode. Aanvallen van de bal. Keepen naar de bal, niet wachten tot de bal bij jou komt. Deze keepersscholen worden geleid door ervaren keepers die werkzaam zijn in het profvoetbal of hier een achtergrond in hebben.” En elke week scouts aan de kant? “Iedere keeper tussen de 8 en 18 jaar kan zich aanmelden. Natuurlijk wordt elke keeper beter van gericht trainen en zal zich bij zijn eigen vereniging ook beter ontwikkelen. Afgelopen jaar zijn er 3 jongens naar Cambuur gegaan die hier trainden. Sierd benadrukt met klem: “Wij bemoeien ons hier totaal niet mee. Wij geven training aan jonge keepers waarbij de nadruk in eerste instantie ligt op de basistechniek. Daarna als men twee maal de basiscursus heeft gevolgd kan men deelnemen
aan de vervolgcursus. In deze vervolgcursus gaan we verder in op wedstrijdgericht trainen. De cursussen vind altijd op zondag plaats? “Zowel in het voorjaar als in het najaar wordt er getraind. Deze training duurt anderhalf uur en de cursus bevat twaalf trainingen. Maximaal kunnen we aan zo’n 60 jeugdige keepers training geven. Dit gebeurt in groepjes van 8 personen. Voor elke groep staat een ervaren keeperstrainer. Je ziet jonge keepers al hele grote stappen maken tijdens deze cursus. Prachtig om te zien.” Komen alle aanmeldingen uit Leeuwarden vandaan? Sierd begint te lachen; “ Nee maar wel voor een groot gedeelte. We hebben vanuit de hele provincie aanmeldingen van jonge keepers. Zelfs vanuit Noord-Holland, Groningen en de Flevopolder. Aan het eind van elke cursus wordt er een training of clinic gegeven door een keeper uit de Eredivisie. Vorm, van F.C.Utrecht en Rob van Dijk, keeper bij Feyenoord zijn hier al geweest. Een ieder die de cursus afgerond heeft ontvangt een diploma met handtekening van de desbetreffende profkeeper.” Kunnen jonge keepers of keepsters zich nog aanmelden? “Deze cursussen zijn bijna afgelopen. In maart 2009, het voorjaar gaan we weer van start met de nieuwe cursussen. Hier kan men zich nog wel voor aanmelden. De aantallen zijn overigens beperkt. Afgelopen keer was er zelfs een wachtlijst. Wil je deelnemen in maart dan zou ik hier niet tot het laatste moment mee wachten. De eerste aanmeldingen komen alweer binnen en plaatsing voor de nieuwe cursus geschiedt op volgorde van binnenkomst.”
Hoe kan men zich aanmelden? “Dit kan via onze site www.keepersscholen.nl. Hier kan men nog meer informatie op vinden voor als men vragen heeft. Leuk om te melden trouwens iedere deelnemer ontvangt een sponsorpakket t.w.v € 140 van Uhlsport ontvangt. Erg mooi om te zien, deze zondagochtend. Met veel enthousiasme waren deze jonge keepers en ervaren trainers bezig met hun onderdeel van voetbal. Een geweldig initiatief waarbij plezier voorop staat. Wij wensen de keepersschool van Sierd van der Berg heel veel succes. Mochten er jonge keepers zijn die geïnteresseerd zijn geraakt, willen we hen echt aanraden om eens een kijkje te nemen op zondagochtend in Wirdum of op de site van www.keepersscholen.nl.
Jan Hospers: “ We waren een gouden duo ” De nu 54 -jarige Jan Hospers draaide menig rechtsback hoorndol. Als 11- jarige pupil begon hij te voetballen bij Rood Geel dat toen zijn thuis wedstrijden op de Greuns speelde. De gouden tijden van Rood Geel heeft Jan nog meegemaakt. Begin jaren 70 speelde Rood Geel op het hoogste amateurniveau wat toen eerste klasse heette. Als een beetje luie linksvoor, zoals hij het zichzelf omschrijft scoorde hij regelmatig. Jan Hospers, de snelle linksbuiten van weleer vormde met Piet van der Wal een veel scorend duo. Kun jij je debuut nog herinneren? “Nee, dat weet ik echt niet meer. Als A- junior stond ik al regelmatig wissel bij het eerste. Via een aantal invalbeurten ben ik zo in het eerste gekomen. Maar welke wedstrijd mijn eerste voor Rood Geel was weet ik echt niet meer.”
ploeg, met Lippold als trainer. Hier heb ik het ook erg naar mijn zin gehad.”
En Rood Geel toen helemaal uit beeld? “Nee hoor zoals zo vaak op later leeftijd, keer je uiteindelijk weer terug naar daar waar je eigenlijk bent begonnen. Op 35 jarige leeftijd In welke periode was dit ongeveer? ging ik weer naar Rood Geel. De eerste peri“Vanaf 72 zat ik al regelmatig bij de selectie. Het jaar ode speelde ik in Rood Geel 4 eigenlijk meer daarop liep ik een jaar stage in Duitsland. Na dat jaar voor de fun. Men heeft me toen toch overgemoest ik in militaire dienst waar ik overigens ook in het haald om weer bij het eerste te komen spemilitaire elftal speelde. Ik trainde toen alleen op vrijdag len. Het eerste van Rood Geel speelde toen bij Rood Geel. Met Rood Geel hebben we tot seizoen 4e klasse. Jan Zijlstra, die wil ik zeker even 81/82 in de 2e klasse gespeeld. Een behoorlijk niveau.” melden als geweldige leider. Trainer toen was Tjibbe de Jong en werden dat jaar kampioen.” Wie waren toen je teammaten? Vertelt Jan trots lachend. “Dat waren Wiebe Visser, Anton Jansen, Appie van Buiten, Gerrit van der Bij en mijn helaas veel te vroeg Wat kampioenschappen meegemaakt? overleden maatje Piet v/d Wal. Samen met Piet die Jan begint te lachen. “ Ik moet heel eerlijk toen vanuit het 6e bij ons in de spits kwam maakte zijn de meeste kampioenschappen die ik heb we alle verdedigers van de tegenstanders gek. Piet in behaalt was na mijn 35e. En dit gebeurde de spits en ik als linkerspits. Ik hoefde ze bij wijze van regelmatig met ons veteranen team. Ik meende dat we maar voor de goal te slingeren en Piet zorgde er voor in totaal met de veteranen vanaf mijn 35e wel 12 keer dat de bal in het netje lag. We waren een gouden duo. kampioen azijn geweest. Daarnaast hebben we de Mede hierdoor werd ik ook geselecteerd voor het Fries Noordelijk beker gewonnen met het veteranen team”. amateur- en het Noordelijk amateur-team.” Jan begint te lachen. “We hadden een geweldige lichting met de veteranen. De grootste persoonlijke sucEn toen overstap gemaakt meende ik naar Sneek? cessen en kampioensschappen heb ik dus op latere “Ja dat klopt. Met name toen ik uitkwam voor het leeftijd bereikt.” Noordelijk amateur-team was er wel interesse. Cambuur en Heerenveen hebben beide wel wat zijdelingse Wat was je mooiste wedstrijd? belangstelling getoond maar het werd uiteindelijk “Dat was Quick’20 uit in Oldenzaal, zonder twijfel. Sneek. Op dat moment speelde Sneel in de HoofdIk speelde toen bij Sneek en we wonnen met 0-4. Ik klasse. Als amateur-voetballer is dit natuurlijk het maakte ze alle vier. Dat was de mooiste wedstrijd voor hoogst haalbare. Ik heb hier bij Sneek geweldige jaren mij zelf. Daarnaast de thuisoverwinning op onze toengehad.” malige aartsvijand Steenwijk. Het werd 7-0.” Hoelang heb je hier gespeeld? “Ik heb hier drie seizoenen gespeeld. Mede door een aantal vervelende en hardnekkige blessures was ik wel genoodzaakt om op dat niveau te stoppen. Uiteindelijk heb ik toen de stap naar LVV Friesland gemaakt. Mijn broer Piet voetbalde bij Friesland en ik vond het leuk om samen met hem te voetballen. Het was een leuke
Wat voor speler was je? Jan Lacht even en zegt; “Ik was wel een beetje een luie linksbuiten, maar wel razendsnel met een goede voorzet. Ik probeerde het altijd zo simpel mogelijk te houden. Ik had een hekel aan mee verdedigen. Maar ja samen met Piet vormden we aanvallend een goed duo en dan werd het je wel vergeven.”
Jan Hospers ‘slingert’ de bal voor het doel
Nog een leuke anekdote.? Jan Lacht even en zegt; “Ik was wel een beetje een luie linksbuiten, maar wel razendsnel met een goede voorzet. Ik probeerde het altijd zo simpel mogelijk te houden. Ik had een hekel aan mee verdedigen. Maar ja samen met Piet vormden we aanvallend een goed duo en dan werd het je wel vergeven.” Volg je Rood Geel nog? “Jazeker ik ga regelmatig nog kijken. Tot twee jaar terug was ik zelfs leider van het eerste en jeugdtrainer bij Rood geel. Door omstandigheden ben ik daar mee gestopt. Momenteel heb ik geen functie meer bij Rood Geel.” Was het vroeger beter? “Nee vind ik niet. Het is moeilijk om dat met elkaar te vergelijken. Anders maar niet beter. Als je zo over vroeger praat komen herinneringen weer boven dat is prachtig. Maar dat heeft de generatie van nu over twintig jaar ook.”
Hans Kemper: “ Ik hou van clubliefde ” Hans Kemper, 50 jaar en werkzaam als teamleider bij Agis zorgverzekeraar. Bijna elke zaterdag nog te vinden bij Lions. Hij weet nog goed dat de Lions indertijd aan het eind van de Tesselschadestraat haar thuiswedstrijden speelde. “Nu staat daar het CJIB, maar toen was er één voetbalveld en dat was het veld van de Lions. We trainden op de velden van Friesland. Tegenwoordig speelt Lions op een prachtig complex, maar daar bij de Tesselschadestraat, dat had wel wat”. Hans denkt even na als we hem naar zijn debuut vragen in het eerste van Lions. “Ja dat is erg lang geleden. Ik zou het zo één, twee, drie niet weten tegen wie we moesten spelen. Wat ik wel weet dat dit was onder trainer Kuzmanovic, oud speler van Cambuur. Hij was gestopt bij Cambuur en kwam bij ons als speler/ trainer. Maar nogmaals, mijn debuut wie de tegenstander was en welke wedstrijd, zou ik echt niet meer weten. Dit zal waarschijnlijk als invaller zijn geweest. Want ik kwam in het begin bij Lions eerst pas als invaller aan de bak.”
ongeveer 8 seizoen tweede te zijn geëindigd. Ook dit was prachtig. Niet gewoon een wedstrijd maar een mooi seizoen. Eindelijk na zo vele jaren net niet, alsnog kampioen worden” Wat was je positie? “Begonnen als linkerspits en zo uiteindelijk nanat de jaren begonnen te tellen wat naar achteren gegaan en uiteindelijk als laatste man. Zo gaat dat meestel hé. Ik speelde altijd voorin en de laatste jaren wat achterin”.
Nee dat is altijd een leuke middag”. Heb je nog een functie of iets dergelijks bij Lions? Hans begint te lachen: “Ik heb zowat elke functie hier wel bekleed. Altijd behoorlijk betrokken geweest als er wat georganiseerd moest worden. Het 25- jarige en het 40- jarige jubileum heb ik mede georganiseerd. Daarnaast ook wel bestuursfuncties bekleed. Sinds kort ben ik gestopt als barmedewerker. Want op donderdagavond stond ik ook nog regelmatig achter de bar in de kantine. Op zich is alles leuk om te doen maar je moet het
Het veld aan de Tesselschadestraat, dat had wel wat.
Hoe oud was je toen je jou debuut maakte? “Ik denk dat ik een jaar of twintig was. Ik kwam van Ropta Boys uit Metslawier. Indertijd ging ik in Leeuwarden naar school en kwam hier te wonen. Zoekende naar een club om lekker te voetballen kwam ik bij de Lions terecht. Gevoelsmatig zat dit gelijk goed. Nog steeds vind ik Lions een geweldige sociale vereniging. Klein maar reuze gezellig.”. Wat voor team hadden jullie? “Het was een redelijk oud team weet ik nog wel. Laten we het ervaren noemen. Ik was echt de jongste. Mannen als Rinsma, Braaksma, v/d Veer en Willie Postma. Dat was de harde kern. Dit waren ook echte Lions mannen. Als jongste en scholier kreeg ik regelmatig van mijn werkende ploeggenoten een biertje aangereikt, dus dat was prachtig.” zegt Hans lachend Wat was je mooiste wedstrijd? “Zonder twijfel de degradatiewedstrijd tegen stadgenoot Rood Geel. Door een prachtig doelpunt, die ik overigens zelf scoorde wonnen we met 1-0 en wisten hierdoor degradatie te ontkomen. Daarnaast het kampioensschap wat we behaalden na
Wat waren je sterke punten? “Mijn mentaliteit was goed en ik had een redelijk overzicht. Ik was een allround voetballer”. Lachend: “Zonder al te veel uitschieters naar boven.” Voetbal je nog? “Nee niet meer. Dit heeft niets met blessures te maken of iets dergelijks maar met name de leeftijd natuurlijk. Je komt op een leeftijd dat je tegen hele jonge jongens speelt. Dan moet je uiteindelijk jezelf gaan afvragen of het nog moet. Ik heb redelijk lang in het eerste gevoetbald tot ongeveer mijn 40e.Daar moet ik wel bij vertellen dat ik net een soort Heintje Davids was. Een aantal malen gestopt maar toch steeds weer overgehaald om op zaterdag in het veld te staan. Daarnaast heb ik een tijd in het derde, ons veteranen en vriendenteam gespeeld. Momenteel even helemaal niets meer, andere dingen gaan ook gewoon door”. Je volgt Lions nog steeds? “Ja wat dacht je. Zoals ik net al aangaf ben ik er wekelijks nog te vinden. Even pokeren, een kaartje leggen met oud gediende, altijd reuze gezellig.
wel kunnen combineren. Ik heb een baan waarbij ik ook s’avonds nog wel aan het werk ben. Daarnaast speel ik samen met mijn broers in de band “Brotherhood” en ik heb mijn dart avond nog. Een week heeft maar 7 dagen hé. Het moet wel leuk blijven” Was het vroeger beter? Hans denkt even na: “Volgens mij was het niveau hoger van de voetballers. Ik sta soms bij wedstrijden ook in de 2e of eerste klas te kijken en dan valt het niveau me wel een beetje tegen. Maar wat vroeger echt beter was, dat is de clubliefde. Dat zie je bijna niet meer. Aan het einde van het seizoen stapt men met alle gemak over naar een andere club. Dat vind ik wel jammer. Ik hou van clubliefde”.
Marthijn Kuiper “ Ik ben blij dat ik in de jeugd van Frisia heb gevoetbald. ” Marthijn Kuiper oud voetballer van Frisia timmert met zijn bedrijf Eurotruss hard aan de weg. Als eigenaar van Eurotruss produceert en verkoopt hij aluminium constructies voor de entertainment markt en standbouw. Hij mag Andre Rieue , Elton John, De Toppers en Shakira tot zijn klantenkring rekenen. Wereldwijd heeft Marthijn zo’n 100 man personeel aan het werk en heeft nog steeds tijd voor hobby’s. Onder andere is hij sinds kort voorzitter geworden van de vv CSL uit Stiens en tevens eigenaar van club Noa. Ook dit laatste beschouwt Marthijn als hobby. “Dynamisch en contact met jonge mensen. Wel een hobby die moet leiden tot succes.” voegt Marthijn er direct aan toe. Hoe ben je zo voorzitter van CSL geworden als Frisiaan? “Ik ben na mijn Frisia periode via wat omwegen bij CSL terecht gekomen. Eerst als speler later als bestuurslid en trainer. En nu dus voorzitter van deze vereniging. Ik ben een echte Frisiaan, maar ben nu voorzitter van CSL. Ik ben nog niet zo lang voorzitter maar ik vind het erg leuk om te doen.” Daarvoor altijd bij Frisia gespeeld? “Ik heb de gehele jeugd van Frisia doorlopen. We hadden een geweldige lichting met zeer goede spelers. Ik heb daar hele goede herinneringen aan. Rond mijn 16e debuteerde ik al in Frisia 1. Dit was onder Bernard Alt. De hele jeugd doorlopen tot aan het eerste. Toen ging ik studeren. Eerst in Groningen en het jaar daarop in Rotterdam. Hier heb ik voor zowel Neptunes als Excelsior Maasluis eerste klas zaterdag gespeeld. Na de studie weer terug naar Leeuwarden en ben weer automatisch naar Frisia gegaan.” Kun je jou debuut nog herinneren? “Niet de uitslag of zo maar wel dat ik tijdens een corner in de wedstrijd tegen Sneek mijn debuutwedstrijd het (sport)brilletje van de topscoorder van Sneek met mijn knie doormidden brak. Mede door dit incident weet ik die wedstrijd nog te herinneren. Was overigens niet met opzet”, voegt Marthijn er lachend aan toe. “Helaas heeft diezelfde knie mij parten gespeeld en brak ik bij FC Groningen niet door. Ik speelde hier op amateur-basis en raakte ernstig geblesseerd aan de knie.” Wat waren spelers van die tijd? “Rienk Hoek, Marcel Flapper, Koos Wetting, Ynte Miedema, Gerton Werkema, Jan Watse Jousma die lichting wat. Een hele mooie lichting met veel eigen jongens. Het valt me op dat er weinig jongens van die gehele lichting, toch goede voetballers en echte Frisianen niet echt meer betrokken zijn bij Frisia. Ik vind dat jammer. Dit zou voor Frisia mijn inziens er goed zijn. Het zou Frisia een geweldige stimulans geven als er meer oud spelers betrokken zouden zijn bij Frisia. Kijk naar FVC, met Hollander, Kramer, van Loon en Haringsma. Moet je kijken wat er daar allemaal gebeurd.” Wat voor speler was je? Marthijn begint te lachen: “Ik was geen sloper als ik mijzelf als speler moet omschrijven. Puur linksbenig en redelijk technisch. Ik stond meestel centraal op het middenveld en moest het toch echt wel hebben van techniek en inzicht. Voor mij een heerlijke positie waar ik als speler goed uit de voeten kon.” Volg je Frisia nog? “Met een schuin oog nog wel. Mark Bosma, de huidige trainer woont bij mij in het dorp en Erik Eerhart is momenteel leider. Met hem heb ik vroeger nog gevoetbald bij Frisia. Erik kom ik zo nu en dan nog weel eens tegen. In die zin volg ik het nog wel een beetje. Maar ik ben niet elke zondag op de Magere Weide te vinden als je dat bedoelt. Ik ben nu dus bij CSL en dat is nu mijn club geworden. Maar ik draag Frisia uiteraard nog steeds een warm hart toe.” En een jaartje bij Friesland gespeeld? Marthijn begint te lachen: ‘Ja dat was echt een heel leuk jaar. Douwe Zondervan was toen trainer en we kwamen met 15 nieuwe spelers bij Friesland. Allemaal hele goede voetballers die met elkaar in één team gingen voetballen. Ronald Kramer, Feike Wilpstra, Patrick Veltman behoorden toen tot de selectie we werden fluitend kampioen. Was een geweldig jaar. Veel gelachen en veel plezier gehad met heel
Marthijn Kuiper voor het pand van Eurotruss draagt Frisia nog steeds een warm hart toe
veel humor. Na dat jaar ging ieder weer zijn eigen kant op, maar een heel bijzonder seizoen.” Wat was je mooiste wedstrijd? “Dat was in de jeugd bij Frisia. We speelden toen in de landelijke divisie. We moesten tegen Vitesse met Huub Loeffen in de spits. Een boom van een kerel weet ik nog wel. We wonnen deze wedstrijd met 3-2. Dat vergeet ik nooit meer. Wat dat betreft ben ik blij dat ik in de jeugd van Frisia heb gespeeld. Frisia is een mooie en goed georganiseerde vereniging. De jeugdopleiding is altijd goed geweest bij Frisia.” Wat is er zo leuk aan voetbal? “Ik hou van voetbal en helemaal de sfeer er om heen. Na de wedstrijd in de kantine een cd van
Hazes in de cd speler. Biertje drinken, vrouwen en kinderen erbij, echt een gezellige volkssport. En natuurlijk de voetbalhumor. Daarnaast opent voetbal vele deuren. Waar ik ook kom in de wereld of het nou Rusland is of Mexico, negen van de tien keer gaat het over voetbal. Dit breekt wel vaak het ijs. Het helpt wel vaak en in het buitenland is er veel sympathie voor het Nederlands voetbal. Lachend: “Ik heb altijd de VI bij me want ik moet wel bij blijven.”
