De Konkelboet September 2015

De Konkelboet September 2015.

Volkstuinvereniging “West Beverkoog” Bezoekadres: Mailadres: Website: IBAN:



Bestuur: Voorzitter Harry Knijnenburg Magnolialaan 30 1834 KD Sint Pancras t. 06 12994941 [email protected] Algemene bestuursleden: Greet van Vegten t. 072 5625741 [email protected]

Janspad 1, Sint Pancras [email protected] www.westbeverkoog.nl NL66INGB0003485691 Secretaris en Ledenadministratie Annemarie van der Neut Tirolstraat 105 1827 ET Alkmaar t. 06 38981615 [email protected] Piet Vos t. 06 22967915 [email protected]

Commissies: Tuinindeling en Tuintoezicht: Piet Vos Gerrit Struik t. 06 22967915 t. 072 5640028 [email protected] [email protected] Kantinebeheer: Greet van Vegten t. 072 5625741 [email protected] Tuinwinkel: Rob Vrieze t. 06 55822976 [email protected] Stroombeheer: Bert van Dok [email protected] Redaktie “Konkelboet”en inleveren kopij: Ben Verschuren t. 072 5642253 [email protected] Webmaster www.westbeverkoog.nl Martin Elout t. 06 18058871 [email protected]

Penningmeester Olga Weergang De Lepelaar 22 1834 VS Sint Pancras t. 06 43026427 [email protected]

Van de voorzitter Ik zit thuis achter mijn schrijftafel en kijk met een schuin oog uit het raam: sinds kort is het uitzicht veranderd. De rij hoge populieren van buurman Slebos heeft tijdens de recente zomerstorm het loodje gelegd en de gevallen bomen zijn inmiddels in mootjes gehakt. Ik ben trouwens best tevreden met die nieuwe horizon. Minder blij ben ik met het rabarberveld tussen mijn thuistuin en ons volkstuincomplex. Dat landje ligt er al jaren wat troosteloos bij. De eigenaar hanteert regelmatig de gifspuit om het onkruid in toom te houden. Ik begrijp dat veel medetuinders, die hun groente met water uit de sloot besproeien daarover wat bezorgd zijn. Uit gesprekjes die ik af en toe met de eigenaar heb, blijkt dat hij geen Roundup gebruikt: hij vertrouwt dat spul niet. Maar wat hij wel spuit zal ook niet erg gezond zijn, ondanks dat het toegestane middelen zijn. Hopelijk krijgt het perceel binnenkort een goede nieuwe bestemming, want het staat al een tijdje te koop. Ter informatie: het bestuur heeft de mogelijkheden om (een deel van) de grond te kopen onderzocht en is tot de conclusie gekomen dat een dergelijke uitbreiding niet aantrekkelijk is. Het tuinseizoen is al zowat over haar hoogtepunt heen. De eerste maanden brachten ons weinig neerslag, veel – erg veel wind en uitersten in temperatuur verloop. En dat kon je merken aan de groei van de gewassen. De ervaren moestuinier weet maar al te goed dat geen twee jaren hetzelfde zijn wat betreft groei en oogst. En dat maakt het moestuinieren juist zo leuk. Altijd weer verrassend! Het initiatief om met intro-tuinen te beginnen is goed ontvangen en we zien enthousiaste aspirant leden aan het werk. We hopen dat zij kunnen doorstromen naar een 100 meter tuin. De “zwaarste zomerstorm ooit” heeft op onze tuinen niet al te ernstige schade aangericht. Wel hebben wat bomen averij opgelopen. Daarover verderop in deze editie van de Konkelboet meer. Er was er ook droevig nieuws. We hebben afscheid moeten nemen van Nico Nooy. Nico overleed na een slopende ziekte. Wij wensen Gerda en familie veel sterkte met dit zware verlies. Tot slot nog graag uw aandacht voor het volgende: onze vrijwilligers doen hun uiterste best om het ons allemaal op de tuin en in de kantine naar de zin te maken. Ze verdienen allemaal een pluim voor hun inzet. Het komt wel eens voor (gelukkig sporadisch) dat een enkele bezoeker de Konkelboet aanziet voor een horecabedrijf of de naam van de kantine echt letterlijk opvat. Laten we het met zijn allen gezellig houden met gematigd drankgebruik en passend gedrag, zodat de vrijwilligers er ook plezier in houden en de gasten een volgend drankje niet hoeven te ontzeggen. Uiteindelijk hebben zij wel de zorg ten aanzien van het verstrekken van alcoholische dranken en de gevolgen daarvan: dus geen alcohol als je nog moet rijden. Ik wens iedereen een zonnig en gezellig Oogstfeest op zondag 6 september en een lekker naseizoen! Harry Knijnenburg.









Onze vogels. Vaak bekruipt mij het gevoel dat onze tuinen niet alleen maar van ons zijn, maar evengoed van de vogels - zodra de mensen hun hielen hebben gelicht, zijn de vogels hier de baas. Zoals de kraaien: als ik rond zes uur nog van de namiddagzon zit te genieten, de meeste mensen zijn naar huis, komen ze groot en zwart, statig lopend. Met harde, krassende schreeuwen strijken ze neer op daken en palen en kijken rond of er wat te halen valt. Sinds er een paar keer een kraai met mijn brood of anders lekkers vandoor ging, terwijl ik 10 meter verderop bezig was, laat ik geen eten meer onbeheerd op de tuintafel liggen. Als de merels klaar zijn met broeden, zo ergens in juni, zie je ze meestal over de grond scharrelen. Ze vinden wormen in omgewoelde aarde of snoepen van de aardbeien. Eenden trekken zich helemaal nergens iets van aan. Vaak zie ik platgelopen of platgelegen planten, waarvan ik vermoed dat eenden daar de schuldigen van zijn. Ook vijvers zijn niet veilig voor ze. In het vroege voorjaar zitten ze elkaar achterna en vinden er hitsige paringsrituelen plaats, en het maakt ze dan niet uit of jij daar vlakbij bent. Een groepje mussen houdt zich op in de buurtuin. Ze vliegen luid tsjilpend af en aan, ik kan er niet achter komen of ze jongen hebben. Het koolmeesje laat als eerste in het vroege voorjaar zijn tweetonige roep horen. Dat vind ik dan altijd hoopgevend, als het in februari nog zo koud en donker is. Ze zitten graag in mijn boom. Een vogeltje dat ik niet zo vaak heb gezien, is het winterkoninkje, dat juist in de zomer erg mooi blijkt te kunnen fluiten. Hij houdt zich graag op in struiken of wat hogere planten. En dan nog de vogels die regelmatig overvliegen: de ganzen, meeuwen en scholeksters. U merkt het: het zijn vooral de “gewone” vogels die mijn aandacht hebben, waarvoor je niet zoveel moeite hoeft te doen om ze te zien te krijgen – al vond ik het ook erg leuk om een paar keer een puttertje op mijn tuin te zien! Het is iedere keer weer een genot mijn tuin met zoveel andere levende wezens te mogen delen. Marbel

Lang getrouwd. We zijn nu 42 jaren getrouwd en Drees-trekkers. Ik had ook 42 jaar kunnen schrijven, maar dan klinkt het veel korter. We hebben nu drie kinderen, vier credit-cards en een banksaldo. Dat laatste verbaast u natuurlijk, want bankdirecteuren, accountants en verzekeraars zijn de grootste misdadigers van de laatste decennia en juist die waken over je oudedagcenten. Klopt! We hadden ook gehoopt, dat we hele zomers aan een pittoresk mediterraans haventje zouden kunnen zitten met een karafje wijn voor elk van ons. Maar helaas, we zijn nu veroordeeld tot een kopje thee in de Reigerlaan waar we al weer 20 jaar wonen. Het is even wennen, maar we klagen niet. Dat laten we aan anderen over. Ons huwelijk kent toch al veel hobbels en kuilen en als je die wegdenkt wordt het leven vlak en draaglijk. Wij mannen hebben het trouwens makkelijker dan de vrouw. Dat hoop ik u uit te leggen als u een minuutje tijd hebt. Naarmate huwelijken langer duren, wordt het steeds meer een vrouwenzaak. Want mannen worden lastig. Ik kan daarvan meepraten, want zoals u inmiddels weet zijn we al 42 jaar getrouwd. Ja, en met dezelfde vrouw. Dat maakt het dan weer makkelijker. Maar toch.... Nou gebruikt de ene man zijn vrouw als klaagmuur. Voor een andere man is zijn vrouw de verpleegster van de eenzaamheid. Weer een ander gebruikt zijn vrouw om te kunnen ruzien over van alles en nog wat. Naarmate het huwelijk vordert hoort de vrouw de man aan, maar ze luistert niet meer en ze antwoordt niet meer. Dat doet de klaagmuur ook niet en toch functioneert de klaagmuur in Jeruzalem dagelijks voor hele volksstammen Israels. Ondanks alles gaat de echtelijke liefde niet verloren. Althans onze liefde. Want zij kan geen betere man vinden en ik heb geen zin om alles weer over te moeten doen. Dat lijkt me dodelijk vermoeiend. Zo wordt onze liefde wel gecompliceerd. Met leeftijdsgenoten praat je er niet over en je kinderen begrijpen je pas na 30 jaar. Dus niet alleen en toch eenzaam. Ik zal jullie een voorbeeld geven. Van de zomer gingen we weer eens een rondje om en meestal is dat een gang naar onze tuin. Die rust daar trekt ons aan. We gaan dan samen in een ligstoel zitten en genieten we van de geluiden om ons heen en van de ondergaande zon. Op een dag was het weer eens paradijselijk weer en de heldere maan toverde bevallige beelden met de dunne speelse wolken. Een ydille vanuit een sprookje. Mijn vrouw viel onmiddellijk in slaap. Ach ja, wat wil je na 42 jaar versleten romantiek. Wie kijkt er na 42 jaren trouw nog verliefd in de ogen van de ander en zoekt de pink om te verstrengelen? Haar lichte snurken vloekte met de vrolijke en wulpse vogelgeluiden om mij heen. Plotseling hoorde ik de spoorbrug rammelen en denderde de trein voorbij met oorverdovend geraas. Mijn vrouw sliep door. Toen ik even later heel zachtjes kuchte, opende ze haar ogen en vroeg verschrikt: “Heb je wat?” Kijk,dat is nu de echte echtelijke liefde in een paar zinnen. En zo ervaart een ieder hetzelfde anders. Het is een kwestie van veel geduld. Ab Seurt

Waarom zijn mais planten in het midden van een veld altijd groter en groener? Het is niet altijd zo dat maisplanten hoger en groener zijn in het midden van het veld, maar het komt wel regelmatig voor. Het heeft met een paar dingen te maken: Ten eerste is de grond heel erg belangrijk. Wanneer de grond goed bemest is, kan de maisplant beter groeien. Vaak komt de bemesting beter terecht in het midden van het veld dan aan de zijkanten van het veld. Vandaar het verschil.
Vooral ook omdat er vaak slootjes aan de randen van een maisveld liggen. Een mestwagen kan niet te dicht langs de slootkant rijden en daarom is de grond minder vruchtbaar aan de randen. Een andere oorzaak is dat de grond aan de rand te nat is. Dit is het geval wanneer er een slootje langs het maisveld ligt. Een maisplant is namelijk een tropische plant en de grond mag niet te nat zijn, want dan ‘verdrinkt’ de maisplant. Ten slotte kan het licht ook een rol spelen. wanneer er hoge bomen aan de rand van het maisveld staan, houden de bomen het licht tegen. En juist het licht heeft de maisplant nodig om groot en groen te worden! Er zijn verschillende manieren om mais te oogsten. Mais kan namelijk op verschillende manieren worden gebruikt. Zo kan er van mais maismeel worden gemaakt. Van maismeel wordt bijvoorbeeld maisbrood gemaakt, maar ook tacochips, tortilla’s en cornflakes.
 De maiskolven kunnen ook in het geheel worden geoogst, deze kolven zijn lekker op de barbeque bijvoorbeeld. In Zuid-Amerika eten de mensen veel mais (kolven).
Dan kunnen er ook nog korrels van de maiskolven worden gehaald om popcorn van te poffen of om te gebruiken als kippenvoer. Er zijn verschillende soorten mais, zoals snijmais en suikermais. Snijmais wordt gebruikt voor de dieren en suikermais is het mais dat wij eten. Snijmais wordt in zijn geheel geoogst en dan in kleine stukken gehakt voor de dieren.
Suikermais wordt ook in het geheel geoogst, maar daar worden de maiskolven uit gehaald en apart verpakt. Jan Tuinman.

Boerenkool Boerenkool is lekker en voedzaam en het wordt juist dan geoogst wanneer er weinig aanbod is van andere groentes. Boerenkool is erg makkelijk te kweken, en is weinig gevoelig voor ziektes en onkruid. Grootste vijand is de witte vlieg en slakken en hazen. Het meest gebruikelijk is om boerenkool als plantje te kopen of binnen voor te zaaien. Buiten zaaien geeft vaak teleurstellingen: Vogels hebben snel de zaailingen gevonden. Aan het begin van de zomer worden de plantjes in de volle grond gezet. Steeds meer wordt het kweken onder vliegengaas toegepast. Vliegengaas houdt de koolvlieg, witte vlieg en de rupsen van bijvoorbeld koolwitje op afstand. Ook zorgt vliegengaas voor een temperatuursverhoging van ongeveer 1 graad en beschermt het tegen hagel en storm en konijnen. Vliegengaas wordt vanaf het begin van de zomer tot begin herfst geplaatst, dit is de tijd wanneer de witte vlieg actief is. Boerenkool wordt van december tot en met maart geoogst, het liefste na een vorstperiode. Boerenkool is een sterk gewas met weinig vijanden, vogels bij jonge kool hazen en slakken in de zomer, en de koolvlieg. Vliegengaas beschermt tegen allen, en zorgt ook voor een temperatuursverhoging waardoor er een hogere en snellere opbrengst is. Berg vliegengaas zorgvuldig en droog op. De smaak van boerenkool verbetert wanneer het gevroren heeft, dit kan worden nagebootst door de boerenkool in de vriezer te leggen. Het suikergehalte stijgt door de vorst, dit geldt ook voor: Winterwortelen – Pastinaak - Spruiten - Boerenkool Boerenkool met worst, 4 personen 1 kilo aardappelen - 0,8 kilo boerenkool - 1 ons spekjes Snij de boerenkool fijn. Doe een dunne laag water in een pan en doe er de aardappelstukjes bij. Leg daar bovenop de fijngesneden boerenkool. Kook dit een halfuur met de deksel erop. Stamp de aardappelstukjes door de boerenkool, klaar. Traditioneel wordt boerenkoolstampot gegeten met magere spek, of uitgebakken spekjes of (biologische) rookworst. Pieter de Boer. Dag lieve tuinvrienden.

---

Ik wil jullie heel hartelijk bedanken voor de belangstelling tijdens het condoleren en tijdens de begrafenis van mijn lieve man Nico Nooy Ook het bloemstuk met groenten en bloemen voornamelijk uit onze eigen tuin was onvergetelijk. Uiteraard ook de lieve kaarten, brieven en e mails hebben ons enorm veel kracht gegeven. Verder ook de mensen die zo af en toe even op onze tuin een helpende hand hebben geboden. Heel hartelijk dank daarvoor. Groeten van Gerda Nooy.

Waarvoor zijn Paardenbloemen goed? De paardenbloemblaadjes zijn heerlijk in pannenkoeken, je weet wel die bekende ouderwetse kruidkoeken. Paardenbloemen zijn ook nog eens een weldaad voor de lever, de gal en de pancreas. Van de bloemen maak je jam en siroop. Die siroop smaakt lekker bij droge witte wijn. Vroeger droogden en maalden ze de wortels. Die dienden dan als koffiesurrogaat en smaakten een beetje naar cichorei. Paardenbloemen voelen zich goed in volle zon. Een beetje schaduw mag ook nog. Ze groeien overal, behalve op erg zure of kalkrijke grond. Het zijn echte wintersporters, zou je denken. Ze verdragen –20°C. Ze worden 10 tot 30 cm groot en 10 tot 20 cm breed. Hun lengte en dikte hangen een beetje van de bodemstructuur af. Iemand zette eens een heel veld vol met paardenbloemen. Hij zette er bloempottten op om het effect te krijgen van molsla. De blaadjes zijn dan witter en smaken niet zo bitter. Maar zegt het oude spreekwoord niet: Bitter in de mond, maakt het hart gezond? Hoe maak ik siroop van paardenbloemen? Pluk 365 mooi geopende paardenbloemen. Voor elke dag van het jaar een, dat is een leuk idee. Maar het mogen er ook 400 zijn... (Voor de niet-wiskundigen onder ons.) Knip het eventueel teveel aan steel weg. Snij ondertussen twee sinaasappels en twee citroenen in stukken en laat deze heel zachtjes koken in 1,5 liter water. Filter dan en druk daarbij het bloemvruchtmengsel heel goed uit. Zo onttrek je het maximum aan aroma. Een takje bloeiende rozemarijn of tijm in de potjes zorgt voor een extra aroma bij de pittige honingachtige smaak die paardebloemgelei van zichzelf al heeft. Kook 1 liter van het vocht samen met 1/2 kg witte suiker. Je kan de suiker ook vervangen door cichoreifructose, een volledig natuurlijke, gezonde en sterke zoetmaker Giet de siroop kokend heet in glazen bokaaltjes, boordevol. Dan het schroefdeksel erop en omgekeerd wegzetten. Liever paardenbloemjam? Als je liever paardenbloemjam hebt, vervang dan de suiker door geleersuiker. Dat is de suiker waarmee je normaal werkt als je jam maakt. Je kan nu geleersuiker krijgen waarvan je maar een halve kilo nodig hebt voor een liter vocht of sap. Frits Bloem.

---

Brengt de zomer veel eikels en beukennootjes, het zal een strenge winter worden.

Beste kaartvrienden, Het seizoen zit er weer op en we kunnen terugkijken op een mooi seizoen. Er is over 6 avonden 145 keer een mars gespeeld, En met een nieuwkomer als winnaar laten we dat niet op ons zitten. We hebben voor het nieuwe seizoen de volgende data in gedachten: 25/9 23/10 20/11 18/12 = Kerst

29/1 26/2 25/3

en misschien een extra avond op 23/4

= Pasen

Opgeven (of afzeggen,liever niet} kan bij Wilma Esmeijer: [email protected] tel.0622569437 Anne Marie den Haas: [email protected] tel.0725347949 Nieuwe spelers op de vrijdagavond zijn altijd welkom. Rest ons nog iedereen een fijne, niet te warme, wel lange en gezonde zomer toe te wensen,tot september. Anne Marie den Haas.

Hoge bomen. De storm van zaterdag 25 juli jl. heeft veel bomen geveld. Een van de slachtoffers was mijn geliefde pruimenboom. Toen ik zes jaar geleden begon met tuinieren, was de boom een zeer aanwezig, maar ook aantrekkelijk onderdeel van deze tuin. Ieder voorjaar bloeide hij uitbundig, één grote, witte wolk. Als de bijen hem hadden ontdekt, hoorde je een veelstemmig gezoem. Er zat regelmatig, niet ieder jaar, een groot aantal heerlijk zoete pruimen aan. ’s Zomers in de hitte was de schaduw van de boom heerlijk om onder te zitten. En het hele jaar door gaf hij beschutting, gaf de tuin een kader en maakte hem knus. Nu moest ik afscheid nemen, de storm had de boom bij de grond afgebroken. Je kon goed zien dat hij voor een groot deel verrot was, dus dat hij anders ook niet lang meer zou hebben geleefd.Gelukkig was het grootste deel van de boom vlak naast mijn huisje terecht gekomen. Er was wel een dikke tak op een hoek gevallen, waardoor het huisje scheef was gezakt. Meteen de volgende dag kwamen er lieve mensen om te helpen de takken eraf te zagen. En de tuincommissie heeft met de zaterdagwerkers, en onze nieuwe voorzitter in een stoer pak met een motorzaag, de stam in stukken gezaagd en afgevoerd. Ruud heeft mijn huisje weer recht gezet, waardoor de deur weer dicht kon. Dank jullie wel, allemaal! Zo merk je toch weer dat je in dit soort situaties niet alleen staat, dat je deel uitmaakt van een vereniging. Ik heb veel seizoenen meegemaakt met mijn boom, en heb er ieder moment van genoten. Dank je wel boom, voor al het prachtige en uitbundige dat je in je leven hebt gegeven! Marjolein Bemelman, tuin 77

HULP BIJ GROOT SNOEI- EN KAPWERK De storm van 25 juli heeft behoorlijk huisgehouden op ons complex. Gelukkig viel de schade aan kassen en tuinhuisjes mee. Maar veel bomen en heesters kregen er stevig van langs. Vooral onze fruitbomen blijken gevoelig voor storm - zeker als ze vol in blad staan. Dit kan soms tot gevaarlijke situaties leiden. Sommige bomen zijn dit keer overeind gebleven maar hebben wel een behoorlijke duw gehad. Als we de experts mogen geloven zullen we in de toekomst vaker met zware (zomer)stormen te maken krijgen. Ik kan me voorstellen dat u opziet tegen het ingrijpend snoeien of kappen van bomen die kans lopen op stormschade. Daarbij is het gebruik van een (ketting)zaag staande op een ladder ook niet aan te bevelen. Als u ons uiterlijk 1 oktober laat weten wat er op uw tuin aan bomen en grote heesters gekapt, gezaagd of gesnoeid zou moeten worden, dan regelen wij hulp. Gratis. De brandweer zal ons zonodig vakkundig ondersteunen bij het omhalen van echt grote bomen (zoals de 2 populieren op de oostkant van het complex) waarvoor dan wel weer eerst een kapvergunning vereist is. Bomen, die een relatief hoog risico vormen en gekapt moeten worden, gaan we zo spoedig mogelijk aanpakken. Uiteraard vinden de werkzaamheden plaats in overleg met de betrokken huurders. Het snoeien van fruitbomen. Niet iedereen is bedreven in het op de juiste wijze snoeien van fruitbomen waardoor die vaak erg weelderig uitgroeien, iets wat overigens ook niet bevorderlijk is voor een rijkelijke oogst. Ook hierbij biedt het bestuur hulp aan. De herfst is trouwens niet het geschikte moment voor onderhoud aan de meeste bomen: pitvruchtbomen zoals appel en peer dienen gesnoeid en gefatsoeneerd te worden in de periode januari – maart. Steenvruchtbomen zoals kers, pruim, abrikoos, perzik, en walnoot worden direct na de oogst of zonodig in april gesnoeid: nooit in de winter in verband met het risico op “bloeden” en aantasting door ziektes. Maar geeft u alvast op of u belangstelling heeft voor hulp en advies bij onderhoud aan uw fruitbomen, dan kunnen wij het een en ander voorbereiden. Opgeven (voor 1 oktober dus) bij ondergetekende via email bij: [email protected] Voor alle duidelijkheid: onze hulp beperkt zich tot snoeien, zagen en kappen en het afvoeren van het grove zaaghout. Het opruimen van kleine takken, blad en twijgen en het eventueel rooien en afvoeren van boomwortels dient u in principe zelf te verzorgen. Harry Knijnenburg.



Recept Pompoensoep De pompoen wordt steeds populairder in de moestuin. Geen wonder: pompoenen groeien en bloeien snel en geven bodembedekking in de tijd dat er veel lege plekken in de tuin komen. De vruchten zijn heerlijk, decoratief en heel lang te bewaren maar bovenal: heerlijk! Je kunt pompoenvlees roosteren, bakken, stoven pureren en er een heerlijke soep van maken. Hieronder een van mijn favoriete recepten. Ingrediënten: 800 gram geschoonde pompoen (Hoikkaido ook wel Uchiki Kuri) 600 gram winterwortel - 1 grote ui - 1 flinke teen knoflook 1 duim verse gember - 1 liter groentenbouillon (van blokjes) 1 blik a 400 gram kokosmelk - 1 eetlepel curry marsala 1 eetlepel citroensap - 1 – 2 sinaasappelsap verse koriander - zure room Groenten en gember schillen. Pompoen en wortel in blokjes 5 mm snijden Ui snipperen Gember hakken Knoflook hakken: niet persen! verhit een flinke plens olijfolie in een grote koekenpan fruit de gesnipperde ui licht aan matig de vlam en voeg de gehakte knoflook toe - niet bruin bakken! voeg de blokjes pompoen, wortel en gember toe en schep goed om. Voeg het currymengsel toe. Roer de de groentenmix gelijkmatig door. Verhoog de warmte - bak totdat de groenten licht gaan te garen - niet bruin bakken! Adem diep in door de neus boven de pan! Dan deksel op de pan - zorg steeds dat de boel niet aanbrandt - en 20 minuten rustig laten sudderen. Ondertussen in ruime pan de bouillon aan de kook brengen. Warmte uit. Voeg de groenten toe. Niet laten koken! Voeg de kokosmelk toe. 10 minuten rustig laten integreren op getemperde warmtebron. Neem de soep van het vuur. Laat wat afkoelen en pureer met de staafmixer gedurende 10 minuten. Breng op smaak met peper uit de molen, sinaasappelsap, citroensap en zout. Eventueel passeren door een (punt)zeef, en nogmaals blenderen op hoogste toerental. Serveren met garnituur van wat zure room en eventueel wat gehakte verse koriander. Eet smakelijk!

Pleziertjes. Nu mijn leven zich ten einde spoedt, moet ik het steeds meer hebben van de kleine pleziertjes. De kunst is nu om het kleine uit te vergroten tot gebeurtenissen van betekenis. Voor mij dan wel te verstaan. Minder oude mensen lachen nu meewarig. Maar ja, grote zaken gebeuren mij nu eenmaal niet meer. Zoals kinderen krijgen. De geboorte van kleinkinderen is toch van een andere dimensie. Iets afstandelijker. Of wat dacht je van een bruiloft. Dat zit er ook niet meer in. Dat had ik eerder moeten beslissen. Een lekker jong ding lijkt me wel wat, maar dat besef ik me te laat. Het leven begint elke dag weer op een ongeneeslijke patient te lijken, maar ik wil daar niet over tobben. De bekende ontkenningsfase. Vaak troost ik mezelf. Ja, ook op de tuin, want mijn buren hebben een vuile tuin en die van mij ligt er keurig bij. Dat is mijn pleziertje. Of ik denk aan de man die zijn piepers moet ruimen en dan denk ik aan mijn piepers, die precies op de juiste plaats staan. Die lui van de tuincommissie krijgen bij mij geen kans, want ik houd me aan de regels. Dat zijn mijn verheugenissen. De kinderhand van een ouwe man is gauw gevuld. Zo woeker ik met kleine, blije dingen. Dat moet je wel leren, hoor. Mijn moeder zaliger zei altijd: “Leven is opgaan, blinken en verzinken. Met andere woorden. De strijd aangaan, succes hebben en capitulatie. Een tuinvriend van me schreeuwt terwijl hij praat, anders hoort hij niet wat hij zegt en dan ben ik weer blij, dat ik niet zo doof ben. Een andere tuinvriend vindt de prijs van de koffie in de Konkelboet te hoog. Ik word blij als ik mag betalen. Wie betaalt, leeft! Vroeger droomde ik van een rijke vrouw, een droomhuis, een wereldbaan, lieve dankbare kinderen en nu ben ik blij wanneer ik aan het eind van het jaar mijn tuintje weer mag betalen. In Hilversum hebben ze dat trouwens ook goed begrepen. Ze strooien rijk met televisieprogramma’s waar de ellende en treurnis vanaf druipt. Iedere kijker is dan blij, dat hij het minder beroerd heeft. Kortom: iedereen faalt in zijn leven en de t.v. weet daar raad mee. Ik ben een optimist en vergroot de kleine pleziertjes uit. Dat is levenskunst! Onno Zulle. Regenwormen.

---

In het Internationale jaar van de bodem gaan onze gedachten natuurlijk uit naar de regenwormen, die onaanzienlijke dieren die onvermoeibaar de bodem doorwoelen en bijdragen aan de bodemvruchtbaarheid. Het zijn misschien wel de allerbelangrijkste dieren op aarde, want zonder vruchtbare bodem konden we geen gewassen verbouwen en konden talloze vogels en zoogdieren geen voedsel vinden. Maar terwijl hele volksstammen van biologen bijhouden hoe het gaat met vogels, zoogdieren en vlinders, weet niemand hoe het gesteld is met de wormen. Gaan ze achteruit of juist vooruit? We weten het niet. Misschien is er iets aan te doen als we het belang van een goede regenwormenstand meer tussen de oren krijgen van iedereen. Het boek van Charles Darwin, “De vorming van humus onder invloed van regenwormen” gepubliceerd in 1881, kan ons misschien inspireren. Darwin is het meest bekend van de evolutietheorie, maar hij heeft daarnaast ook nog een groot aantal andere boeken geschreven. Het boek geeft een mooie inkijk hoe een negentiende-eeuwse bioloog te werk ging; hij deed aandoenlijk simpele experimenten, maar koppelde dat aan een scherp observatievermogen.

Vervolg regenwormen. Wormen hebben de gewoonte om de opening van hun gang af te sluiten door bladeren van het oppervlak naar binnen te trekken. Darwin nam waar hoe die bladeren door de wormen in hun gangen getrokken worden. Lindebladeren werden vrijwel altijd met de puntige kant naar beneden getrokken, niet aan de kant van de bladsteel. Maar bij de blaadjes van de gouden regen, die aan beide zijde even spits zijn, vond hij geen voorkeur voor een bepaalde richting. Hij deed ook proeven met driehoekige stukjes papier, die steeds met de punt naar beneden in de gang getrokken werden, niet met de brede kant. Darwin beweerde, dat de wormen niet eindeloos proberen tot het lukt, maar gelijk bij de punt pakken en meesleuren. Al hebben ze geen ogen, wormen kunnen zich op de een of andere manier een beeld vormen hoe de dingen aan het oppervlak eruit zien en wat de beste kant is om er aan te trekken. Ze zijn slimmer dan je denkt. Houd ze in ere, dan vergroten we op den duur het besef dat behoud van regenwormen voor het voortbestaan van de mens belangrijker is dan dat van de mooiste paradijsvogel. Dus vissers onder ons: spaar de worm en vis met vliegen of spaghetti. Beste allemaal,

---

Sinds dit jaar heb ik een volkstuintje en alle kinderen die bij mij komen vinden het fantastisch. Ik ben orthopedagoge van beroep en begeleid kinderen met en zonder (verstandelijke) beperkingen. Piet Vos attendeerde mij een tijdje geleden op de mogelijkheid van een wat kleinere tuin om het eerst eens een jaartje te proberen en tot nu toe bevalt het erg goed. De allerkleinste kinderen rennen vrolijk over de paadjes, plukken aardbeien en nemen sla mee voor hun pappa en mamma’s, voor hun opa’s en oma’s en voor de buurvrouwen. Ze houden van veel en uitdelen vinden ze geweldig. Ze houden er tevens van om de planten water te geven en omdat ze nog geen onderscheid kennen tussen gewas en onkruid groeit het laatste bij mij ook zeer weelderig. De oudere kinderen zaaien en schoffelen ook. Een meisje van zeventien is ook een paar keer geweest en zij heeft fantastische foto’s gemaakt van alle bloemenpracht, die er is. Het is mooi om te zien hoe een tuin voor iedereen wat anders kan bieden, van klein tot groot. Ik kom er vaak met de kinderen. Vaak zet ik na schooltijd eventjes een tafeltje op en krijgen ze wat limonade met een koekje. Alleen er zijn geeft al heel veel rust. Afgelopen jaar heb ik samen met de kinderen voor het Lentefeest een speurtocht voor kinderen georganiseerd. We hadden kleine toastjes gemaakt met kaas, tuinkers en radijs om uit te delen aan de gasten. Over het hele volkstuincomplex waren allemaal dieren (tuinornamenten) verstopt, die ze moesten gaan zoeken. Bij elk dier stond een letter en samen vormden die letters een mooi woord. Voor de grotere kinderen en hun ouders waren er ook wat pittige vragen over tuinieren. We hadden onze eigen tuin mooi versierd met vlaggetjes en het weer werkte ook nog eens mee. Eigenlijk kwamen er veel meer kinderen op bezoek dan we hadden verwacht. Toastjes genoeg, maar de radijsjes raakten op en ook de attenties moesten later op de dag nog eens aangevuld worden. Achteraf kregen we een heleboel leuke reacties. Ook fijn dat het gecombineerd kon worden met feest op de kinderboerderij. Met het oogstfeest hoop ik weer wat leuks met de kinderen te organiseren. Misschien zijn er enthousiaste tuinders die het interessant vinden om samen met mij en de kinderen iets te bedenken. Of tuinders die nog leuke attenties hebben om uit delen (hoeft niet nieuw te zijn). Ik hoor graag van jullie. Mijn telefoonnummer is: 06-15466451. Groetjes van Simone en alle kinderen die op de tuin komen.

Door de storm moesten er 2 elzen gekapt worden. Zie foto hoe handig dit gebeurt. Bovenin wordt de els vast gehouden. Door een sjofel met een “happert”, onderaan wordt deze geheel doorgezaagd en de sjofel tilt de els op en rijdt ermee weg! Groetjes Ria Ruygrok.

De schilder Ruud heeft onze kantine een frisse aanblik gegeven. Hij is nog lang niet klaar. Als iemand het leuk vindt en ook eens zomaar voor de tuinvereniging iets wil doen, neem dan contact op met Greet 0616022472

Groeten van: Ed Vissers. Hij liet het volgende bericht achter in het gastenboek van onze website: “Wat leuk om te zien dat de tuinvereniging nog bestaat en een eigen website heeft. Jaren geleden ben ik een aantal jaren lid geweest (ongeveer 2e helft jaren 80) . Namen uit die tijd, die ik mij nog herinner: Ton Achterberg, Ton Mol en Loek Kerkvliet (?). Destijds heb ik veel plezier beleefd aan mijn volkstuin. Nu nog steeds levert die periode mij iets op, namelijk het gemis aan groente die echt lekker smaakt”.

Restant zaterdagwerkers 2015.

Aangeboden: 1000 liter watervat. Watervat wordt praktisch niet gebruikt. Dus als ik er iemand blij mee kan maken, bel dan even. Eventueel ruilen tegen een leuke boom, struik of plantjes. Marc Schouten Tuin 12 0614992171