!
DE ESSEENSE JEZUS door E. B. SZEKELY
!! !! !!
!! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !
"THE ESSENE JEZUS”
een herwaardering vanuit de Dode Zee Rollen door
Emond Bordeaux Szekely
MCMLXXVII INTERNATIONAL BIOGENIC SOCIETY
Vertaling: Koos van Ravesteijn december 1993
Dit is een uitgave in eigen beheer van "Huis van Genezing” Buys Ballotstraat 79 7316 LB Apeldoorn tel. 055.5410710 website: www.huisvangenezing.nl
!! !! ! !! !! !
INHOUD
pagina 4
Inleiding
5 5 7 18
Hoofdstuk :1De Bergrede 1. De Leraren der mensheid. 2. De Zeven Zaligsprekingen. 3. Het Onze Vader
27
Hoofdstuk 2: De Levende Jezus
39
Hoofdstuk 3: De betekenis van Kerstmis
47
Hoofdstuk 4: Christendom contra Jezus
54
Credo van de International Biogenic Society
!! ! !! ! !! ! !! ! !
!
!! !
INLEIDING
Mijn eerste kennismaking met de Essenen was via het boekje "De Leer der Essenen", een vertaling van het eerste deel van het "The Gospel of Peace" dat door Edmond Bordeaux Szekely uit de Dode Zeerollen was vertaald. Het boeide mij mateloos en ik ben in de loop van de jaren verder gaan zoeken naar meer literatuur. Ik vond in het Engels de delen 2,3,4, van "The Gospel of Peace". Tijdens het lezen van deze boekjes ervoer ik zo'n diepe herkenning van mijn eigen innerlijk weten, dat ik de werkelijke betekenis van religie [religare = terug verbinden met de Bron] aan den lijve mocht ervaren. Voor míj was in dat evangelie "Waarheid" beschreven.
!!
In 1985 vond ik in Engeland een boekje met de titel "The New Essenes" van Sophie Edwards. Dit boekje bracht me voor eerst op een heel eenvoudige wijze in contact met de leer van de Essenen en de wijze van mediteren die deze Joodse groepering erop na hield. De verbondenheid met de Hemelse Vader en de Aardse Moeder deze verbondenheid komt ook in het Vredesevangelie heel sterk tot uiting - van waaruit de Zevenvoudige Vrede in ons ontstaat, sprak mij heel diep aan. Ik vond deze manier van meditatie zo’n eenvoudige en ook voor mensen van onze tijd toepasbare mogelijkheid. Ik besloot dit boekje te vertalen, omdat ik het de moeite waard vond dit voor groter publiek toegankelijk te maken. Dit vond zijn beslag in 1989.
!!
Weer wat later kreeg ik het boekje "The Essene Jesus" van E.B.Szekely in handen, waarin voor mij op heel innerlijk herkenbare wijze diepere achtergronden over Jezus en Zijn leer waren beschreven. En ik besloot ook dit boekje te vertalen en beschikbaar te stellen voor hen die dat wensten. Dit werk vond zijn voltooiing in december 1993 en de vrucht hiervan heeft u nu in handen.
!!
Ik spreek de wens uit dat mijn werk een bijdrage mag leveren aan de verspreiding van "Waarheid" in de ruimste zin van de betekenis van dit woord. Het heeft mij persoonlijk enorm geïnspireerd en uitgenodigd mijn leven nog meer diepgang te geven door de verbondenheid met de Hemel en de Aarde een bewuste plaats te geven. Het heeft mij zeker in contact gebracht met een deel van de Zevenvoudige Vrede.
!
December 1993 Koos van Ravesteijn
!! ! !! ! !! ! !
HOOFDSTUK 1
DE BERGREDE
Lezing gegeven in 1940 aan de Esseense School, La Puerta Baja California.
1. DE LERAREN DER MENSHEID Net zoals het leven van de oceaan niet wordt beheerst door de golven aan de oppervlakte, maar door de krachtige onderstromen in de diepte, die op zee bergen van water kunnen doen op reizen, zo wordt de geschiedenis van de mensheid niet bepaald door koningen en prinsen of het opgaan en ondergaan van koninkrijken, maar door een opeenvolging van grote openbaringen aan de mensheid. In overeenstemming met de Esseense tradities was de eerste leraar aan de mensheid ons bekend als Enoch, de grondlegger van de Esseense Broederschap, die ons leerde ons menselijk denklichaam te verenigen met de oneindige en eeuwige Kosmische oceaan van denken. Vervolgens kwam het Perzische tijdperk van Zoroaster met diens leringen over de Kosmische Ordening. Na hem bracht Mozes van de berg Sinaï de Stenen Tafelen die de Esseense meditaties met de Engelen bevatten.
!
Een andere schakel in deze opeenvolging was de leer van Boeddha, die in het Verre Oosten het Kosmische Levenswiel in beweging zette. Tenslotte was er de Esseense Broederschap aan de Dode Zee die de Esseense Boom des Levens 'plantte', waarvan de hoogste tak werd vertegenwoordigd door de Esseense Jezus, de laatste en daardoor de dichtst bij de mensheid staande van alle leraren der mensheid. De kern van Zijn openbaringen is te vinden in Zijn Bergrede.
!
Waarom is het noodzakelijk dat er iedere paar duizend jaar een grote leraar de mensheid bezoekt? Komt dat omdat de leringen van zijn voorganger niet volledig waren of niet voldeden? Waren de vroegere leringen belangrijker dan die welke na hen kwamen, of was het omgekeerde het geval? Om het wezen van de Bergrede en de rol van de Jezus de Esseen te begrijpen moeten deze vragen en de problemen welke zij met zich meebrengen worden beantwoord.
!
In overeenstemming met de Esseense tradities openbaarde iedere grote leraar de gehele waarheid op een absoluut volledige allesomvattende wijze aangezien de Wetten van het Leven en van het Universum altijd hetzelfde zijn geweest, zijn en
altijd zullen zijn. In de Esseense visie heeft de openbaring van iedere leraar twee aspecten: een innerlijk of esoterisch aspect en een uiterlijk of exoterisch aspect. De waarde en de omvang van de openbaring van een groot leraar wordt niet begrensd door hem en zijn onbegrensde kennis, maar door het vermogen van zijn volgelingen en van de massa om zijn leer te begrijpen.
!
In alle eeuwen hebben de grote leraren volledige openbaringen van de gehele allesomvattende waarheid, die betrekking heeft op de Wetten van het leven en van het universum, overgedragen aan een groep leerlingen, die de minderheid vertegenwoordigen van hen wiens individuele evolutie het punt bereikt had, waar zij in staat waren de leer van hun meester volledig te begrijpen.
!
Ditzelfde geldt nog steeds voor vandaag, daar er nog steeds slechts een minderheid in staat is de allesomvattende waarheid te bevatten. Om deze reden openbaarde iedere leraar zowel een esoterische openbaring, die allesomvattend, zuiver en onbegrensd was, als een exoterische leer, die aansloot bij de graad van ontwikkeling van de massa van zijn tijdperk. Deze laatste, die eenvoudig te begrijpen was door de grote massa, werd de gedachtewereld van de miljoenen onder wie hij was verspreid, ofschoon door deze wijze van verspreiden van de waarheid enige diepgang van de openbaring noodzakelijkerwijs moest worden geofferd. De grootsheid van iedere leraar lag in diens vermogen om nauwkeurig datgene te openbaren wat de menigte nodig had, kon begrijpen en navolgen. De aanpassing van de grote universele leringen aan een bepaalde tijd is een taak van de eerste rang. Wat betreft hun esoterische leer lag het geniale van de grote leraren der mensheid in hun vermogen om die enkelingen uit de menigte te kiezen, die de noodzakelijke graad van individuele evolutie bezaten, waardoor ze de openbaring die aan hen gegeven werd, konden begrijpen, beleven en uitvoeren. Het wezenlijke van de Bergrede is gevat in de eerste negen regels, waarvan er twee ter inleiding zijn, terwijl de overblijvende zeven verklaringen - de Zaligsprekingen - bevatten, beginnend met de woorden "Zalig zijn zij, die..". Deze regels zullen worden beschouwd vanuit het universele gezichtspunt, dat uiteengezet wordt in de navolgende delen en de bespreking ervan zal zijn gebaseerd op twee teksten - het Evangelie volgens Mattheus [5.1-9], dat officieel is aanvaard door de kerken en op het Esseense Evangelie van Johannes, dat door de vroegere Synodes is bestempeld als apocrief [niet door de kerken erkend].
!!
2. DE ZEVEN ZALIGSPREKINGEN
! !
"En toen Hij de menigte zag, ging Hij de berg op en nadat Hij was gaan zitten, kwamen zijn discipelen naar Hem toe. En Hij opende Zijn mond en onderwees hen, zeggende....".[v.1-2]
Deze twee regels worden meestal bezien als een onbelangrijke inleiding voor de zinnen die gaan komen, een omlijsting van de lering. Maar, omdat dit gedeelte in gelijke bewoordingen is gevonden in zowel de officiële als de apocriefe tekst, mag zij niet gezien worden als onbelangrijk. Het is noodzakelijk om haar te bekijken van zowel het esoterisch als exoterisch gezichtspunt. In deze regels zijn de woorden "menigte" , "berg" en "discipelen" allen van grote betekenis.
!
Het Esseense Evangelie van Johannes laat zien dat de uitdrukkingen "menigte" en "discipelen" respectievelijk verwijzen naar de exoterisch en esoterische aspecten van de openbaring van Jezus. Iedere regel uit de Bergrede moet vanuit dit tweevoudig standpunt worden bekeken. De esoterische openbaring is belangrijk ter wille van haar allesomvattendheid en diepgang en de exoterische ter wille van de miljoenen die haar volgen en de historische rol ervan in de evolutie van de westerse wereld.
!
De uitdrukking "Berg" heeft evenzo een esoterische en exoterische betekenis. Exoterisch staat "Berg" voor een materiële vorm, een deel van de natuur; volgens de Esseense tradities betekent dit esoterisch het symbool van hoogte, van overwicht, van de hoogste graad van individuele evolutie. De verwijzing naar "Berg" verschijnt keer op keer in de geschiedenis van de grote leraren der mensheid. Zo leefde Zoroaster op een hoge berg in het oude Perzië, voordat hij zijn grote openbaring bekend maakte; Mozes draagt van de Berg Sinaï de exoterische geboden voor de massa en de esoterische meditaties voor de uitverkorenen en in de Berg Nebo daalde hij af om uit de geschiedenis te verdwijnen. Op dezelfde wijze koos Jezus een berg voor Zijn meest belangrijke openbaring. Maar uit de tekst van het Esseense Evangelie is duidelijk op te maken dat met de aanwezigheid van Jezus op de berg meer bedoeld is dan dat Hij op die wijze boven de menigte uitstak; het symbool van de berg betekent ook dat Jezus de Esseen zelf de hoogste graad van individuele evolutie vertegenwoordigde: het kanaal voor de absolute en allesomvattende openbaring van de Eeuwige Waarheid.
!
In de tweede versregel staan twee belangrijke termen: "mond" en "onderwees". In een zo'n belangrijke tekst als de Bergrede schrijven Johannes en Mattëus niet ten overvloede, "En Hij opende Zijn mond en onderwees hen, zeggende..." Vrijdenkers hebben niet nagelaten laatdunkend te doen over deze regel als zijnde pleonastisch en onlogisch: zij wijzen er ironisch op dat niemand iets kan zeggen zonder zijn mond te openen en dat niemand kan onderwijzen zonder iets te zeggen. Zij nemen de tekst letterlijk zonder aandacht te besteden aan de tweevoudige natuur
exoterisch en esoterisch - van de openbaring. In deze zin echter heeft ieder woord zijn betekenis en waarde.
!
In overeenstemming met de Esseense traditie gebruikt een leraar altijd twee middelen voor de overdracht van zijn openbaring aan zijn volgelingen: allereerst zijn "stem" of het "woord" en als tweede zijn "gedachten". De term "stem" of "woord" verschijnt vele malen in alle heilige boeken die aan de mensheid gegeven zijn. Het "woord" is een macht, een energie, een trilling; het is één van de krachten van het leven en van het universum en in overeenstemming de Esseense leer gebruiken de grote leraren het "woord" of de "stem" om het gevoelslichaam van hun volgelingen en leerlingen in beweging te brengen. Het gevoelslichaam bevat volgens de Esseense traditie iemands totaliteit van gevoelens, dat een krachtveld rondom hem vormt op dezelfde wijze zoals er zich een magnetisch veld rondom een magnetische pool bevindt. Aan de andere kant is de "gedachte" de kracht die door deze grote denkers gebruikt wordt om het denklichaam of mentale werkzaamheid van hun volgelingen te activeren. De twee krachtige instrumenten van de "stem" en de "gedachte" zijn door alle grote meesters uit de gehele geschiedenis herhaaldelijk gebruikt voor het overbrengen van hun openbaringen op de gevoels- en denklichamen van hun discipelen en van de massa. De woorden "mond" en "onderwees" verwijzen respectievelijk naar deze twee krachten.
!! !!
"Zalig zijn de armen van geest, want van hen is het Koninkrijk der Hemelen." [v.3]
De derde versregel, die de eerste grote openbaring van Jezus inhoudt, is ook vaak verkeerd uitgelegd door zowel bijbelcritici als door de orthodoxe kerken. Het is duidelijk dat Jezus met de uitdrukking "armen van geest" niet een "beperkt begripsvermogen" bedoelde: dit heeft een veel diepere betekenis. Steeds weer opnieuw vinden we in de Evangeliën terug hoe Jezus de nadruk legt op het principe van de EENVOUD, dat een natuurlijke en spirituele Wet omvat en het is geen toeval, dat de eerste van Zijn leringen daarover handelt. En er is geen Wet waarvan de mens en de mensheid zo is afgedwaald als van deze Wet van de Eenvoud. In een ander gedeelte van het Esseense Evangelie van Johannes is de uitspraak van Jezus gevonden, dat mensen heer en meester zijn over alles wat zij bezitten dat werkelijk bijdraagt aan individuele groei, maar dat alles wat overbodig is meester wordt van de mens en hij er slaaf van wordt.
!
Bijna altijd wanneer Jezus onderwees benadrukte Hij de Wet van eenvoud als een natuurlijke en spirituele Wet. Zowel in de Evangeliën van Mattheus, Marcus en Lucas en in het Esseense Evangelie van Johannes verwijst Hij talloze malen naar allerlei soorten afdwalingen van deze Wet en de daaruit voortvloeiende gevolgen. Zo spreekt Hij over de onmogelijkheid voor een rijk man om het Koninkrijk der
Hemelen binnen te gaan vanwege zijn onnodige bezittingen en het effect daarvan op zijn bewustzijn. Op dezelfde wijze zegt Hij over de schriftgeleerden en de farizeeërs, dat zij evenmin het Koninkrijk der Hemelen kunnen binnengaan vanwege hun intellectuele ballast. Want dit Koninkrijk is in harmonie met de Wet.
!
Wat zijn de meest voorkomende afdwalingen van deze basiswet van Eenvoud die Jezus ons leerde? Als eerste, gezien vanuit een eenvoudig esoterisch gezichtspunt betreft het de menselijke zwakte om altijd te trachten meer te bezitten dan noodzakelijk is voor de individuele ontwikkeling. Wanneer Jezus de rijke man veroordeelt, veroordeelt Hij hem niet als persoon, maar als een afdwaling van de Wet. Hij veroordeelt hem niet vanwege zijn enorme rijkdom, maar vanwege de mentaliteit die met rijkdom gepaard gaat. Zijn materiële bezit neemt een groot deel van zijn gevoels- en denklichaam, van zijn energie en tijd in beslag ten nadele van de werkelijke waarden van het leven - van "de rijken in het Koninkrijk der Hemelen." Zoals we uit de Evangeliën weten had Jezus vrienden onder de rijken, want Hij beschouwde rijkdom of bezittingen niet als kwaadaardig op zich, maar Hij was tegen het materialisme dat zij veroorzaakten.
!
Volgens de Esseense leer kan een rijk mens met veel bezittingen volledig in overeenstemming met de Wet werken, als hij maar niet een materialistische instelling ontwikkelt, die daar meestal mee gepaard gaat. Daartegenover kan een arm mens zonder enig bezit een afdwaling van de Wet vertegenwoordigen, wanneer deze in zijn bewustzijn materialistisch is ingesteld t.o.v. de rijkdom die hij niet bezit. Jezus de Esseen predikte armoede noch rijkdom als een ideaal. Hij leerde slechts deze Wet van Eenvoud, dat het al of niet bezitten van materiële zaken geen obstakel zou moeten zijn voor het voortgaan op het pad naar het Koninkrijk der Hemelen.
!
Naast het bezit van onnodige zaken verwees Jezus ook naar andere afdwalingen van de Wet. Zo belemmeren we onze individuele ontwikkeling ook, wanneer we een grote ballast van tradities - religieus, sociaal, raciaal - met ons meedragen, die gezien hun plaats in de geschiedenis waardevol en gepast waren, maar nu niet meer op hun plaats. Volgens Jezus kan niemand met een dergelijk dood gewicht van verstarde tradities het Koninkrijk der Hemelen binnengaan.
!
Zo dwalen we ook op het intellectuele gebied af van de door Jezus zo geliefde eenvoud. Het lezen van duizenden goede of slechte boeken, vele jaren van studie gewijd aan de voorraad van statische kennis uit het verleden, het behalen van universitaire graden en het hechten aan de waarden van deze graden, kennis en boeken - al deze zaken zijn een loden last op de weg naar het Koninkrijk der Hemelen. Het is onmogelijk het Koninkrijk binnen te gaan, tenzij iedere hindernis voor het begrijpen van de waarheid in al haar eenvoud is weggeruimd.
!
Naast individuele afdwalingen zijn er ook de collectieve afdwalingen van deze Wet
van Eenvoud door de menselijke gemeenschap. De menselijke gemeenschap en de menselijke instellingen zijn voor het grootste gedeelte gebaseerd op overbodige, verstarde tradities, kleingeestige dogma's en nutteloze wetten en kennis: een enorme verzameling van totaal overbodige zaken voor de individuele ontwikkeling. Het grootste gedeelte ervan is niet alleen overbodig maar vaak ook schadelijk. Daarom zei Jezus: "Mijn Koninkrijk is niet van deze wereld!" Hij onderwees de grootste waarden van het leven en het universum, maar het verkrijgen van het Eeuwig Leven is afhankelijk van het offeren van al deze onnodige en ingewikkelde zaken.
!
De derde versregel is dus de exoterische uitdrukking van de grote Wet van Eenvoud die door de Essenen door de eeuwen heen werd overgedragen. De gehele Esseense Broederschap aan de Dode Zee - waartoe Jezus behoorde - was een zuiver en levend protest tegen de nutteloze ingewikkeldheden van de uiterlijke wereld. Geschiedschrijvers, die de Esseense Broederschap aan de Dode Zee beschreven, benadrukken de grote eenvoud van het leven aldaar. De woorden en leringen van Jezus zijn een groot voorbeeld van deze eenvoud. Een kind kan de Bergrede en haar eenvoudige les begrijpen: welzeker, als men wènst haar te begrijpen, zal men moeten worden als kleine kinderen, die nog niet van deze grote Wet van Eenvoud zijn afgedwaald en die nog niet de loden last van overbodige materiële, morele en intellectuele bagage dragen, die ons allemaal, individueel en collectief, bezwaart.
!! !!
"Zalig zijn zij die treuren, want zij zullen getroost worden". [v.4]
Jezus en de Essenen leerden geen droefenis maar vreugde en levensvreugde was een van de grondkenmerken, die door de eigentijdse schrijvers die de Esseense Broederschap aan de Dode Zee bezochten, werd beschreven. De synoptische Evangeliën en meer nog het Esseense Evangelie van Johannes spreken bij herhaling over vreugde en verheugen en inderdaad is er geen optimistischer leer dan die van Jezus de Esseen. Hij openbaart de Wet die mensen vrij maakt, die hen oneindige macht geeft en de deur opent naar het goede bovenal: het Koninkrijk der Hemelen. Het is dus overduidelijk dat Jezus geen treurnis leert. Wat is de betekenis van treuren bezien vanuit een esoterisch standpunt.
!
Ook deze regel uit de Bergrede handelt over de natuurlijke en spirituele Wetten en over de gevolgen van afdwalingen daarvan. Een andere grote leraar van de mensheid, Boeddha, drukt een soortgelijke gedachte uit zoals in deze passage wordt overgedragen, als hij zegt dat er in de wereld een oceaan van lijden is als gevolg van afdwalingen van de Wet en de werking van de Wet van Oorzaak en Gevolg. Boeddha gebruikt het Pahlavi woord 'Samsara" om deze oceaan van lijden te benoemen. Volgens hem lijdt men als men treurt, ziek wordt, oud wordt; men lijdt
wanneer we niet verkrijgen wat we wensen en verliezen wat we al reeds hebben gewonnen. Jezus de Esseen spreekt eveneens over de oceaan van lijden waarin de mensheid leeft als gevolg van afdwaling van de Wet.
!
Alle mensen beginnen hun leven in deze oceaan van lijden; er is niemand die het lijden in deze wereld niet heeft ondergaan. Maar lijden is van grote waarde voor de individuele ontwikkeling van de mens aangezien het een kracht of macht is, die hem de consequenties toont van het afdwalen van de Wet. Het maakt de mens bewust van zijn afdwalingen en als logisch gevolg daarvan van de Wet zelf. Jezus de Esseen leerde dat we nooit moesten lijden; zijn leer handelde over vreugde en vervulling.
!
In ons stoffelijk leven vraagt lijden aandacht voor de gevaren van afdwaling van de natuurwetten en dat geld ook voor het spirituele leven en de spirituele Wet. Op deze wijze vertegenwoordigt 't treuren een zekere prestatie, het bereiken van een zekere graad van individuele ontwikkeling, omdat het de herkenning betreft van de oorzaak van ons lijden en een bewustzijn van een afdwaling van de Wet en van de Wet zelf. De daad van 't treuren is een noodzakelijke mijlpaal in de individuele evolutie en zij die dit nog niet hebben bereikt, kunnen niet verder gaan op het pad naar het Koninkrijk der Hemelen. Zonder erkenning van de fouten uit 't verleden en van de afdwaling van de Wet is het niet mogelijk het nieuwe leven te beginnen dat Jezus de Esseen predikte. Het begin van dit nieuwe leven wordt gekenmerkt door treurnis of spijt over de afdwalingen van de Wet in het verleden.
!
Maar het woord 'treuren' heeft nog een verdere betekenis. Aangezien de meeste mensen van de Wet afdwalen, lijden de meeste mensen. Ze zijn ondergedompeld in die oceaan van lijden waarover Boeddha spreekt. Het betreft de essentie van de morele lering van Jezus, dat wij niet onverschillig mogen staan t.o.v. deze grote oceaan van lijden die veroorzaakt wordt door het negeren en afdwalen van de Wet door het grootste gedeelte van de mensheid. De ethiek van de Bergrede en de morele lering van Jezus de Esseen steken ver uit boven alle theoretische en pure intellectuele constructies en metafysische leringen die de oceaan van lijden om ons heen veronachtzamen, die de scheppende liefde - de kwintessens van Jezus' lering over het hoofd zien en zich niet bekommeren om de grote Wet van Mededogen.
!
De oneindige vitaliteit van de Bergrede en van alle leringen van Jezus benadrukken deze boodschap van actieve, scheppende liefde die zich in daden manifesteert. Alle grote meesters, inclusief Jezus, brachten deze Wet in praktijk zoals de Essenen, die leraren en helers waren, deden. Zij leefden niet in een ivoren toren om hun eigen harmonie met de Wet veilig te stellen, maar zij trokken er op uit, zij leerden en zij genazen. Hun activiteit was een wonderbaarlijke kruistocht tegen de oceaan van lijden. Zij brachten het lijden tot stilstand door de oorzaken ervan uit de wereld weg te nemen. En dat is het ethische aspect van het woord 'treuren' in de Bergrede. Het goede nieuws over het Koninkrijk der Hemelen dat Jezus de mensheid bracht, is
ook het goede nieuws van het staken van het lijden van het individu en van de mensheid door het begrijpen en in praktijk brengen van de Wet en door het navolgen van het leven van de Meester. Zijn leven is net zo belangrijk als Zijn lering, omdat de waarheid die Hij openbaart tevens het leven is. Zijn leven bracht de waarheid tot uiting en in Zijn leven was de waarheid manifest. Het woord 'treuren' heeft daarom in het Evangelie van Johannes verschillende betekenissen, overeenkomstig de wijze waarop wij het in relatie brengen tot het individu of tot de mensheid, tot de individuele evolutie of tot de Scheppende Liefde - het grootste basisprincipe van alle morele leringen door de eeuwen heen. Scheppende Liefde is onze plicht t.o.v. de hele wereld, die grote rede heeft tot treuren sinds de mens in de oceaan van lijden is ondergedompeld door het afdwalen van de Wet, die Jezus op de meest prachtige en eenvoudige manier aan de mensheid leerde.
!! !!
"Zalig zijn de zachtmoedigen, want zij zullen de aarde beërven." [v.5]
Aan deze versregel zijn vele vormen van uitleg gegeven. In het Esseense Evangelie van Johannes betreft het niet het gebod van de zachtmoedigheid t.o.v. de medemens, maar zachtmoedigheid t.o.v. God en de Wet. Zij die zachtmoedigheid betrachten t.o.v. van de Wet, zullen de aarde beërven: dit is de grote Wet die Jezus de Esseen heeft geopenbaard. Gedurende onze lange geschiedenis hebben vele heersers en regeringen hun eigen Wet gemaakt en getracht deze in de plaats te stellen van de ene Wet die het universum bestuurt en de bron is van alle levensvormen. In hun pogingen hun eigen wet in de plaats te stellen van deze unieke Wet zijn heersers en regeringen tekort geschoten in zachtmoedigheid en afgeweken van een grote leefregel. Op verschillende tijden in de geschiedenis hebben 'n Alexander de Grote, 'n Djenghis Kahn, 'n Napoleon of 'n Hitler getracht hun eigen Wet te scheppen en de mensheid op te leggen en zijn zo niet alleen afgedwaald van de ene grote levenswet die Jezus leerde, maar eveneens van een andere essentie door Mozes aldus onder woorden gebracht:
!
"Gij zult geen andere Goden aanbidden dan Mij, Gij zult u geen beelden maken..." Alle grote veroveraars maakten hun eigen goden; zij dwaalden af van de Wet en zij gingen ten onder. De Wet vernietigde hen niet, maar zij vernietigden zichzelf. Want de Wet is goed: hij zendt zon en regen naar de rechtvaardige en de onrechtvaardige. Maar allen die van de grote levenswet afdwalen en kunstmatige wetten die door henzelf zijn geschapen navolgen volgen de weg tot vernietiging.
!
Veelvoudig zijn de afdwalingen van de grote levenswet. Niet slechts heersers en regeringen wijken er van af, maar ieder van ons op verschillende wijze en intensiteit. In veel gezinnen staan ouders tegen de Wet op, wanneer zij hun eigen wetten maken en deze hun kinderen opleggen als de enig juiste. Soms maken
kinderen hùn wetten die zij hun ouders opleggen. Niet slechts dictators, maar ook mindere potentaten proberen zelf wetten te maken, maar zulke pogingen houden nooit lang stand. Men kan slecht werken met dé Wet. De meest karakteristieke afdwaling was de uitspraak van Lodewijk de Veertiende: "Ik ben de staat!" Velen van ons zeggen en denken dit op onze eigen kleine manier.
!
Deze Wet van de Zachtmoedigheid manifesteert zich als een natuurwet in het materiële universum, maar ook als een hogere spirituele Wet. In het materiële universum heeft de natuur haar onveranderlijke Wetten en schept de verschillende planten, dieren en rassen. Deze creaties evolueren volgens de natuurwetten en velen van hen beërven de aarde in die zin, dat zij zichzelf voortzetten en gedurende vele generatie een groeiend graad van evolutie bereiken. Andere planten, dieren en rassen dwalen van deze grote Wet van Zachtmoedigheid af doordat zij hun eigen wet maakten: miskenning van de ene Wet betekent dat er tegen gevochten wordt en dit leidt tot zekere vernietiging.
!
Préhistorische dieren als de dinosaurus en de mastodont waren zeer krachtig in hun tijd, maar meer bescheiden schepselen pasten zich aan de Wet aan en overleefden, terwijl deze monsters verdwenen. De mens met zijn superieure vermogens leefde meer in harmonie met deze Wet dan andere wezens op deze planeet en werd het beherende ras en beërfde zo de aarde. De natuur schept als een beeldhouwer alle vormen en degene die niet voldoen aan de eisen van de Wet worden vernietigd. Degene die overeenstemmen met de Wet en er in volledige harmonie mee leven, overleven als ware meesterstukken. In het stoffelijke universum manifesteert de Wet van Zachtmoedigheid zich als een proces van natuurlijke selectie.
!
Maar deze grote Wet heeft ook een spiritueel aanzicht. Zij die de Wet van Zachtmoedigheid voor God eerbiedigen, zullen een hogere graad van individuele ontwikkeling bereiken, terwijl zij die hem geringschatten en zichzelf als de wet zien, scheppen door hun gebrek aan zachtmoedigheid voor God het grootste obstakel voor hun ontwikkeling. Zij zullen nooit het Koninkrijk der Hemelen - d.i. in harmonie zijn met de Wet - binnen gaan. Toen de grote Meester zei: "Niet mijn wil maar Uw wil geschiedde," drukte hij op perfecte manier uit wat de Wet van Zachtmoedigheid voor God betekent.
!! !!
"Zalig zijn zij die hongeren en dorsten naar gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden." [v.6]
Het kernwoord in deze versregel is "gerechtigheid" dat in het oude Aramees "waarheid" betekent. In het Aramees wordt hetzelfde woord gebruikt voor zowel "gerechtigheid" als "waarheid". In sommige versies van het Evangelie wordt het vertaald door "waarheid" in andere door "gerechtigheid". Beide zijn juist.
"Waarheid" vertegenwoordigt een meer universele betekenis dan "gerechtigheid", dat je kunt definiëren als waarheid die zich in handelen manifesteert. Wanneer we lezen "Zalig zijn zij die hongeren en dorsten naar waarheid" bezitten we één van de meest universele Wetten die ooit aan de mensheid zijn geopenbaard.
!
Er zitten meerdere kanten aan deze Wet. Een plant bijv. dorst naar water en hongert naar verschillende bestanddelen van de aarde. Zij is ontvankelijk en assimileert al deze levensvoorwaarden. De mens heeft eveneens honger en dorst. Zijn stoffelijk lichaam hongert naar voedsel en snakt naar drinken, terwijl zijn denklichaam hongert en dorst naar kennis, naar kennis van de Wet, naar Waarheid. Hongerig en dorstig te zijn betekent ontvankelijk en bereid te zijn om bronnen van kennis en energie in zich op te nemen.
!
Overeenkomstig de grote levenswet die hier wordt geopenbaard zijn deze honger en dorst de hoofdvoorwaarde voor individuele evolutie naar perfectie en het Koninkrijk van God. Het is de honger en dorst van de discipel die de lering van de meester bepaalt. Deze laatste is onbegrensd, maar de leerling kan slechts zoveel opnemen als diens honger en dorst - zijn ontvankelijkheid - toestaat. Een plant is ontvankelijk voor aarde, water en zonneschijn - waarachtige levensbronnen. Als zij haar ontvankelijkheid onbegrensd kon vergroten, zou zij in staat zijn alle ingrediënten van de aarde, alle lucht van de atmosfeer, al het water en de zonneschijn van deze planeet in zich op te nemen. De graad van evolutie en perfectie die door een organisme wordt bereikt, is volledig afhankelijk van diens ontvankelijkheid, waarvan honger en dorst het symbool zijn.
!
Terwijl de honger en dorst van het stoffelijk lichaam zijn begrensd, zijn die van het denklichaam naar kennis en waarheid grenzeloos. Zij die zonder deze spirituele honger en dorst zijn, zullen nooit het Koninkrijk der Hemelen binnen gaan. Een van de grootste giften die de mens gegeven kan worden is deze eeuwige honger en dorst naar waarheid en kennis.
!
Er zijn mensen die denken dat zij tevreden zijn, alles weten en de universele waarheid bezitten; die deze honger en dorst zijn kwijt geraakt. Dat is een erg grote vergissing. Als de honger en dorst naar nog grotere kennis en steeds hogere waarheid zijn geofferd omwille van een bepaald gedachtensysteem of omwille van een leraar of leerstelsel - hoe groot deze ook mogen zijn - dan is er een einde gekomen aan de individuele ontwikkeling. Eén van de redenen van de strenge woorden van de Jezus de Esseen tegen de schriftgeleerden en farizeeërs was hun overtuiging dat zij de enige Wet bezaten èn hun onwilligheid iets nieuws aan te horen buiten datgene wat zij reeds bezaten.
!
In het licht van deze levens wet zijn de schriftgeleerden en farizeeërs - die zich ook nu nog onder ons bevinden - spiritueel gezien dood, ofschoon zij zich voordoen als levend. De grootste ramp die een mens kan overkomen is deze honger en dorst te
verliezen. Door de hele geschiedenis heen zijn er vele instituten, overheden, religies en kerken geweest die meenden in het bezit te zijn van de enige Wet. Zij vervolgden hen die nog wel deze honger en dorst naar meer kennis en hogere waarheid bezaten, door hen te doden, te verbranden en te kruisigen. De meeste van deze instituten en kerken zijn al lang dood en vergaan, maar de geest naar honger en dorst náár en leven mèt hogere waarheid leeft en is nog steeds de overheersende Wet voor de spirituele evolutie van de mensheid.
!
Deze grote Wet is de enige die ons kan redden van de grote misvatting van eenzijdigheid [kortzichtigheid, dogmatisme]. Zij die de honger en dorst naar waarheid zijn verloren zijn tevreden met een of ander leerstelsel, krijgen een beperkte visie en zoeken niet langer naar verdere kennis en hogere waarheid. Op deze manier plaatsen zij een muur tussen zichzelf en de Kosmische oceaan van liefde en waarheid. De muur van eenzijdigheid zal hen isoleren en hen weerhouden van het verkrijgen van een steeds ruimere kennis in de geest van hongeren en dorsten naar de waarheid.
!! !!
"Zalig zijn zij die barmhartig zijn, want hun zal barmhartigheid geschieden." [v.7]
Ook deze grote levenswet heeft meerdere aanzichten en betekenissen. De eerste betekenis is dat we barmhartig zouden moeten zijn in gedachten, woord en daad t.o.v. anderen. Barmhartig zijn betekent anderen vergeven, 't vermijden van gedachten, gevoelens en handelingen in reactie op hun negatieve gedachten, gevoelens en handelingen. Er zijn vele afdwalingen van deze grote Wet. We zijn dikwijls onbarmhartig en bekritiseren de woorden of daden van andere mensen. We dwalen van de Wet af als we dit doen, omdat de enige rechter de Wet zelf is. We kunnen ons eigen oordeel niet in de plaats stellen van de Wet.
!
Ethisch gezien hebben we noch het recht om te denken over de fouten van anderen, noch is het logisch om dat doen. We maken een dubbele vergissing. Door disharmonische, negatieve gedachten in ons denklichaam te brengen vergiftigen wij ons denklichaam, dat belangrijker is dan ons stoffelijk lichaam. Bovendien beïnvloedt het scheppen van negatieve, minderwaardige gedachtestromen de mens over wie wij denken. De moleculaire beweging van onze hersencellen veroorzaken een resonantie in de moleculaire beweging van de hersencellen van die andere persoon met als resultaat dat we diens gevoelslichaam net als 't onze vergiftigen.
!
De vergiftiging is dus tweevoudig. Afdwaling van de grote levensWet die ons gebiedt tot barmhartigheid brengt een verslechtering tot stand van ons eigen denk-, gevoels- en stoffelijk lichaam, omdat de werkzaamheid van 't endocriene klierenstelsel reageert op de harmonie of disharmonie van het zenuwstelsel. Zelfs
het lichaam zal lijden aan de gevolgen van disharmonieuze gedachten en gevoelens.
!
Wanneer we om ons heen kijken zullen veel afdwalingen van deze levenswet waarnemen: argumenten, woordenwisselingen, roddel, laster, kritiek, lelijke gedachten en gevoelens. Rond verkiezingstijd staan de kranten bol van de negatieve gedachten van de ene partij over de anderen. De strijd tussen de klassen in de menselijke samenleving is eveneens een afdwaling van deze levenswet. Als natie opstaat tegen natie, partij tegen partij is er sprake van een collectieve afdwaling van de Wet, die lijden toebrengt aan het individu, het gezin, de gemeenschap, de natie en de gehele mensheid. Er wordt een immense prijs betaald voor deze afdwaling, zoals de geschiedenis - in het verleden en in het heden - ons laat zien.
!
Wanneer we niet barmhartig zijn, dwalen we rond in een koninkrijk van ontkenning dat bevolkt is door minderwaardige gedachten, gevoelens en daden. Dit vertegenwoordigt een reusachtig blok aan het been van onze individuele ontwikkeling met als gevolg dat we neerwaarts gaan i.p.v. opwaarts. Want zowel in het spirituele als in het materiële bestaat er stilstand: ofwel we gaan voorwaarts, ofwel achteruit. Wanneer het ons aan barmhartigheid ontbreekt, zijn we niet barmhartig voor onszelf. De gewoonte om de negatieve kant van dingen en mensen te zien zorgt ervoor dat we ronddwalen in onze eigen negatieve kwaliteiten, in onze fouten en afdwalingen. Veelvuldige psychologische complexen zullen zich ontwikkelen en onbewust zullen we onszelf bekritiseren op dezelfde wijze zoals we anderen bekritiseren.
!
Op deze manier worden we slaven van onze eigen negatieve gedachten, gevoelens en handelingen, de slaaf van onze eigen fouten. Afdwaling van de Wet van Barmhartigheid scheidt ons af van het Koninkrijk der Hemelen waar slechts perfectie bestaat en geen ontkenning. We zouden het kwaad niet moeten aanvallen, wat slechts ontkenning betekent, maar het goede moeten bevestigen. Wanneer we met mensen te maken hebben zouden we moeten kijken naar al hun goede kwaliteiten en trachten deze te bevestigen i.p.v. de negatieve kwaliteiten te bestrijden. Door het goede te bekrachtigen verdwijnt het slechte als vanzelf, zoals de duisternis verdwijnt door het licht. De Wet van Barmhartigheid die door Jezus is geopenbaard is een van de grote Wetten van praktische psychologie en van menselijke relaties.
!! !!
"Zalig zijn de zuiveren van hart, want zij zullen God zien." [v.8]
Deze versregel openbaart de grootste Wet die betrekking heeft op het gevoelslichaam van de mens. We hebben al verwezen naar het feit dat de Esseense lering ons leert, dat iedere mens een stoffelijk lichaam, een gevoelslichaam en een
denklichaam heeft. Overeenkomstig de Esseense traditie slaat het "zuiveren van hart" op hen die een zuiver gevoelslichaam bezitten, dat gevoed is door liefde en niet door haat, door compassie en niet door wreedheid. Zo'n gevoelslichaam zal God zien, want degene die leeft overeenkomstig de grote Wet van Zuiverheid van hart bevindt zich in voorportaal van het Koninkrijk der Hemelen. Als we onszelf goed onderzoeken, ontdekken we dat er aan onze handelingen altijd een gevoel ten grondslag ligt. Krachtige gevoelens en emoties brengen direkt en automatisch onze daden naar buiten. Het zijn niet zozeer onze gedachten die achter onze daden steken maar vooral onze gevoelens. Dit psychologische feit geeft een grote betekenis aan de Wet van Zuiverheid van hart.
!
Ook van deze Wet zijn veelvuldige afdwalingen. De oude traditie volgens Zarathroestra formuleert de eenvoudige ethische code aldus: "Goede gedachten, goede woorden, goede daden." De "goede woorden" vertegenwoordigen hier het gevoelslichaam, omdat achter woorden altijd emoties en gevoelens steken. Als Jezus de grote belangrijkheid van het hart - van het gevoelslichaam - benadrukt, gaat Hij daarmee naar de kern van de dingen die achter woorden en daden steekt, want Hij weet dat "de mens ís, zoals hij in zijn hart dènkt!"
!
Andere leraren die Hem zijn voorgegaan veroordeelden scherpe uitspraken, maar Hij vernietigde die woorden nog voor ze waren uitgesproken door ons te leren zuiver van hart te zijn. Als wij zuiver zijn en in harmonie met de Wet, dan zijn onze woorden en daden dat eveneens. Het gevoelslichaam, de grote dynamo voor woorden en daden staat steeds opnieuw centraal in Jezus gedachten in de Bergrede en in de Evangeliën.
!
Iedereen heeft waarschijnlijk wel eens het gevoel van harmonie ervaren in de aanwezigheid van sommige mensen en van disharmonie in de nabijheid van anderen. Dit verschijnsel is toe te schrijven aan de instinctieve reactie van het gevoelslichaam. Vooral kinderen bezitten vaak sterk deze instinctieve reactie, omdat hun gevoelslichaam nog niet genoeg tijd heeft gehad om van de Wet af te dwalen, zoals dat bij volwassen al wel is gebeurd. Zelfs dieren bezitten met hun primitief gevoelslichaam dit instinct. Het gevoelslichaam, dat zich als een krachtveld om ons heen bevindt, is een grote kracht in de individuele evolutie. Leven overeenkomstig de Wet helpt ons hoger en hoger te stijgen, maar als we afdwalen, maken we krachten vrij die ons spoedig zullen beheersen.
!! !!
"Zalig zijn de vredestichters, want zij zullen kinderen van God worden genoemd." [v.9]
De zevende zaligspreking openbaart een belangrijk basisprincipe of levenswet. Het verkondigt de Wet van Vrede. "Vrede" in het Aramees drukt hetzelfde idee uit als het
Griekse woord "Harmonie". Vrede is volgens de Esseense traditie het in harmonie zijn met al de machten en krachten ín en buiten ons. Vrede is het meest universele en allesomvattende begrip. Toen Jezus zei: "Mijn Vrede geef ik u!", gaf hij de grootste aller gaven. Vrede is het bewijs, de uitdrukking van het in verbinding staan met het Koninkrijk der Hemelen. Het is de grootst geopenbaarde Wet in de zeven Zaligsprekingen. Dit is de Vrede die alle lasten verlicht en waardoor het Koninkrijk der Hemelen op aarde verkregen wordt. Alle grote leraren bezaten deze Vrede en brachten Haar bij de mensheid. "Vredestichters" en "Kinderen van God" zijn elkaars synoniem.
!
Onze Harmonie, welke voortkomt uit ons denken, voelen en handelen in overeenstemming met de Wet, is het Koninkrijk der Hemelen. Als we vrede maken, zijn we medescheppers van God en zetten wij Zijn Werk voort op deze planeet. De grootste lering van Jezus de Esseen [Hij is diegene van de grootste Leraren, die het dichtst bij ons staat], is die van de Zevenvoudige Vrede uit het Esseense Evangelie van Johannes. Deze Zevenvoudige Vrede is geopenbaard in de Zeven Zaligsprekingen in de 'Bergrede'. Zij betekent harmonie of vrede met het lichaam, met de gedachten, met ons gezin en onze familie, met de mensheid, met de aarde, met het Koninkrijk van Moeder Aarde en met het Koninkrijk van de Hemelse Vader. De Zevenvoudige Vrede is de Allesomvattende Harmonie: één van de meest schitterende openbaringen aller tijden.
!!
3. HET ONZE VADER
!
In de Bergrede kun je het indrukwekkendste van alle gebeden terugvinden nl.: Het "Onze Vader" - het Gebed van de Heer [The Lord's Prayer]. In overeenstemming met de Esseense tradities is bidden het onszelf afstemmen op de oneindige spirituele en kosmische energieën om zo uit alle bronnen van energie, harmonie en kennis te kunnen putten. Als zodanig is gebed dus geen middel waarmee we de Goddelijkheid kunnen beïnvloeden en aanpassen, maar middels welk we veranderingen in onszelf kunnen aanbrengen en waardoor we in harmonie kunnen komen met alle hogere wetten en krachten.
! !
De grote Esseense Meester leerde de mens te bidden. In het Evangelie van Mattheus 6,5-6 vertelt hij ons eerst hoe we níet moeten bidden:
!
"Wanneer gij bidt, gedraagt u dan niet als de schijnheiligen, die graag in de synagogen en op de hoeken van de straten staan te bidden om op te vallen bij de mensen; voorwaar, Ik zeg u: Zij hebben hun loon al ontvangen! Maar als gij bidt, ga dan in uw binnenkamer, sluit de deur achter u en bid tot uw Vader die in het verborgene is en uw Vader die in het verborgene ziet, zal het u vergelden." [v.5-6]
Jezus bedoelt hiermee, dat het gebed dat ons in contact brengt met de hogere wetten en krachten, van nature een persoonlijke zaak is, een innerlijke delen met de Vader. De innerlijke stem spreekt tot ons in stilte. De grote Meester verzekert ons hier dat werkelijke spirituele gemeenschap is gegrondvest binnen kleine groepen of in afgezonderde omgang met de Schepper. Op andere plaatsen in de Evangeliën zegt Jezus:
! !
"Waar twee of drie samen zijn in Mijn naam, daar ben Ik in hun midden." [17,20]
De spirituele eenheid van de mens en diens Schepper is een persoonlijke handeling of die van enkelen onder wie gedachten, woorden en daden t.o.v. God gelijk gericht zijn.
! !
"Wanneer je bidt, gebruik dan geen nutteloze herhalingen zoals de heidenen: want zij denken dat zij zullen worden gehoord vanwege hun vele spreken."[v.7]
Door middel van deze woorden verwerpt de Meester alle formele credo's, rituelen en gebeden en hun automatische herhalingen. Overeenkomstig de Esseense tradities hebben al deze zaken de neiging de geest te verharden en dat wat dynamisch en immaterieel is statisch en formeel te maken. Alles wat zich plaatst tussen Schepper
en mens, Vader en zoon, wat de één van de ander verwijdert, is verwerpelijk.
! !
"Volgt hun voorbeeld dus niet na, want vóórdat gij Hem vraagt, weet uw Vader wat gij nodig hebt." [v.8]
Dit is een nadere waarschuwing om in ons gebed niet om specifieke dingen te vragen, omdat we om álles kunnen vragen waar we behoefte aan hebben: om het Koninkrijk - de erfenis die ons deel is en ons is gegeven door de Vader. Wanneer we het Koninkrijk bezitten, zal al het andere ons toegevoegd worden. Wanneer we bidden en onszelf in contact brengen met de hoogste kracht in het universum, die ín ons is en waarin wij verblijven, dan staat alles voor ons open en behoort alles ons toe. Het is niet nodig dat wij onze bede beperken tot een kleine, momentele behoefte, want "je Vader weet al wat gij nodig hebt nog vóór dat ge het Hem vraagt." "Onze Vader" wéét dat al wat wij nodig hebben het Koninkrijk der Hemelen is; Hij wéét dat dit de grootste schat is die alles behelst. Dit zal Hij ons geven en dat is grootser dan al het andere waar wij om kunnen vragen.
! !
"Als gij uw gave komt brengen naar het altaar en daar schiet u te binnen dat uw broeder iets tegen uw heeft, laat dan uw gave voor het altaar achter, ga u eerst met uw broeder verzoenen en kom dan terug om uw gave aan te bieden." [5,23-24]
Dit is de belangrijkste raad die de Meester ons heeft gegeven: dat wanneer wij bidden er geen disharmonie moet zijn in ons denk- en gevoelslichaam, niets dat negatief of beperkt is. Dan zullen we een volmaakte vrede in onze geest, in ons denk- en gevoelslichaam bezitten. Er zullen ons dan ook geen minderwaardige gedachten- en gevoelsstromen bereiken en de mogelijke gevolgen van negatieve gedachten en gevoelens uit het verleden zullen worden verwijderd.
!
In volmaakt evenwicht, in vrede met ons zelf en onze naaste, zullen we in staat zijn de hoogste krachten en hoogste bronnen van energie, harmonie en kennis ontvangen. Wij zullen in staat zijn mee te vibreren in volledige harmonie met de Wet. Het is de innerlijke betekenis van deze strofe dit in praktijk te brengen: ieder moment van ons leven moet een gebed zijn, niet slechts op de zevende dag van de week of elke dag op vaste tijden. Op deze wijze zullen we elke seconde en minuut van ons bestaan afgestemd zijn op het Oneindige. Deze vrede en dit evenwicht zullen bij ons zijn, alle dagen van ons leven en zo zullen we voortdurend ontvankelijk zijn voor alle hogere krachten - spiritueel, kosmisch en eeuwig. Dan zullen we werkelijke EEN zijn met onze Vader en in werkelijke harmonie met onze broeders. Dit is de ware betekenis van het gebed: het is hoe je leeft en werkt in overeenstemming met de Wet; hoe je vrede en harmonie grondvest met jezelf, met de Wet - de Schepper - en met je medemensen. Nadat Jezus ons geleerd heeft hóe we moeten bidden, geeft Hij ons het meest klassieke gebed uit de geschiedenis van de mensheid. In de Esseense geschriften
heet dit gebed: "HET GEBED VAN DE ZOON AAN DE VADER" en níet het 'Gebed van de Heer' [the Lord's Prayer]. Wat is hiervan de Esseense interpretatie?
!! !
"Onze Vader"
Dit zijn de meest wonderbaarlijke woorden die ooit in de geschiedenis van de mensheid zijn uitgesproken. Zij brengen de Goddelijke natuur en de plaats van de mens in het universum beter tot uiting dan de duizenden theologische boeken die er door de eeuwen heen geschreven zijn, omdat zij het Vaderschap van God en de broederschap van de mensheid aankondigen en de relatie grondvesten die er bestaat tussen God en de mens. Deze woorden vormen het eenvoudigste en helderste theologische systeem met een eeuwigheidswaarde. Zij zijn de verwerping van alle gecompliceerde dogma's en theologie, van alles dat verdeeldheid brengt tussen de mens en zijn broeders en zusters. Zij zijn de weerlegging van alle valse theorieën die gebaseerd zijn op de superioriteit van het ene ras over het andere, van de ene klasse of religie over de andere. Zij vertegenwoordigen duidelijke verwerping van alle fouten van de mensheid die ontstaan zijn uit afdwaling van de Wet van het Vaderschap van God en van de broederschap van de mens. De krachtige woorden "Onze Vader" verschaffen een maatstaf waarmee het goede van het kwade onderscheiden kan worden en waarmee we de boom aan zijn vruchten kunnen kennen. Als de boom geen harmonie tussen de mens en zijn broeders creëert is hij alleen goed om verbrand te worden. Deze woorden vertellen ons welke gedachten en gevoelens in harmonie zijn met het eeuwige principe van het Vaderschap van God en de broederschap van de mens.
!
"Onze Vader" brengt de meest mooie relatie die er mogelijk is tussen de Schepper en de mens tot uitdrukking. Om de betekenis van deze woorden te begrijpen, moeten wij ons in herinnering brengen waar zij voor stonden in de tijd dat zij voor het eerst in het Oosten werden gesproken. De relatie tussen vader en zoon was toen geheel verschillend met die van nu. In onze huidige materialistische en kunstmatige beschaving is het gezin [family = gezin, familie] niet langer de eenheid die zij was in die dagen uit het verleden. Het gemiddelde moderne gezin is geen organische eenheid, maar een tijdelijke ontmoetingsplaats tussen verschillende leden van het gezin, die elkaar één of twee keer per dag zien en allen verschillende activiteiten en interesses najagen.
!
De oude dynamische en organische gezinseenheid is gedurende de laatste paar eeuwen van technische beschaving uit elkaar gevallen. Het gezin heeft zijn spirituele, morele, intellectuele en materiële eenheid verloren en is verworden tot een automatisme en mechanisme, zoals onze gehele cultuur. De innerlijke harmonie die eens aanwezig was in het gezin is niet langer aanwezig. In oude tijden was het gezin zo'n eenheid, zelfs economisch gezien. De Bijbel toont ons het gezin dat samen werkt en leeft, samen in het levensonderhoud voorziet, samen de morele
en spirituele tradities van de mens bestudeert. Zonen leren van hun vaders, zij werken en leven met hen. De zonen leren iedere dag in het huis, de tuin of het veld van de vader nieuwe dingen, materieel, moreel, intellectueel of spiritueel.
!
In die tijden was de vader de gids en leraar van het gezin, zowel in zaken van spirituele als van praktische aard op basis van zijn levenservaring en kennis van tradities. Zo bestond er harmonie mèt en een volledige verwerkelijking ván de Wet. Dus toen de grote Esseense Meester de Goddelijke Natuur en de relatie van de mens met zijn Schepper tot uitdrukking wilde brengen, gebruikte Hij het woord "Vader". Hiermede bedoelde hij de spirituele Vader, de kosmische Vader, ons aller Vader. Als onze spirituele, morele, intellectuele en zelfs materiële gids wenst onze Hemelse Vader dat wij net zo volmaakt zullen zijn als Hij volmaakt is, want de Hemelse vader en Zoon zijn één.
!! !
"Die in de Hemel is"
"Onze Vader", de Wet, de Schepper is "in de hemel" is het hoogste en grootste, staat boven alles, is de verhevenste schat. Onze vader kan niet worden uitgedrukt door beelden die behoren tot de materiële, begrensde wereld. "Die in de Hemels is" roept de kosmische Oceaan van Ideeën [Ocean of Thought] op, die zich voorbij de materiële wereld bevindt. Het oneindige en eeuwige - zoals de Hemelse Vader - is niet middels woorden uit het tijdelijke en begrensde te beschrijven. Want "Onze Vader" bevindt zich in de Hemel en níet in de formele dogma's of theologische systemen, níet in de kerken en gebouwen, níet in de begrensde formules waarmee men de Vader tracht te persen in begrensde vormen. De Hemel is de kosmische Oceaan der Ideeën, die tegelijkertijd ín onszelf aanwezig is, omdat wij deel uitmaken van deze oneindige kosmische Oceaan van Ideeën en zij een deel is van ons. Daarom bevindt het Koninkrijk der Hemelen zich ín ons.
!! !
"Geheiligd is Uw Naam"
De naam van de Schepper is altijd als Heilig geacht, als iets dat niet uitgedrukt kan worden door een beperktheid of een formaliteit aangezien er geen enkele naam bestaat die de betekenis van de Schepper kan uitdrukken. Om deze reden spraken de Essenen, wanneer zij in hun Broederschappen de naam of het symbool van de Schepper, de Vader, tot uiting moesten brengen, deze niet uit, maar waren stil. Vormeloze stilte was voor hen de enige manier om de Vader en de innerlijke stem middels welke Hij tot ons spreekt tot uitdrukking te brengen. De stilte bevat alle geluiden, zoals het wit alle kleuren in zich draagt. Meer dan wat ook drukt stilte de relatie uit tussen Schepper en mens, tussen Vader en zoon.
!
"Uw Rijk Kome"
!
Het Koninkrijk bestaat volgens de Esseense tradities uit het in harmonie zijn met de Wet, of, om de Aramese en Hebreeuwse term te gebruiken uit "vrede met de Wet". Het vertegenwoordigt vrede met de Wet en met alle krachten die samen werken met de Wet in het spirituele en materiële universum. In totaliteit is het Koninkrijk de Zevenvoudige Vrede:
!
- vrede in het gevoelslichaam - vrede in het denklichaam - vrede in met stoffelijk lichaam - vrede in het gezin - vrede met de gemeenschap - vrede met Moeder Aarde - vrede met de Hemelse Vader
!
Het is de harmonie met de oneindige kosmische Oceaan van Ideeën en met de oneindige kosmische Oceaan van het Leven. Dit Koninkrijk is altijd nabij en toegankelijk wanneer we vrede en harmonie met de Wet bewerkstelligen. Als we dát bezitten, bezitten we alles; want als we dát bezitten zal alles ons gegeven worden. Het is daarom onze grootste schat, ons hoogste goed. Het belangrijkste uit het goede nieuws dat de Essenen middels Johannes de Doper, Jezus en Johannes de Geliefde aan de wereld gaven, was het nieuws dat het Koninkrijk nabij is!
!! !
"Uw Wil geschiede op aarde, zoals in de Hemel"
De Goddelijke Wil bestaat in de Hemel als een altijd aanwezige, eeuwige en almachtige realiteit en op aarde als een altijd aanwezige macht [potentiality]. Deze macht kan worden getransformeerd tot werkelijkheid op het moment dat ónze wil de Goddelijke Wil wordt - die de alleenheerschappij heeft in de kosmische Oceaan van Ideeën. Op het moment dat wij ophouden onze eigen wet te grondvesten en de Goddelijke Wet aanvaarden, zal het verschil tussen Hemel en aarde verdwijnen.
!
Een van de meest belangrijkste kenmerken van de Esseense leer is de Eenheid van de Goddelijke Wil met die van de mens. Er was voor de Essenen niets wezenlijker in het leven dan het verwerkelijken van deze eenheid. Het boek Genesis vertelt ons dat, nadat alle levende dingen waren geschapen, God de dieren voor Adam plaatste die hen een naam gaf. Al sinds de schepping heeft de mens aan alles een naam gegeven, d.w.z. dat hij aan alles realiteit toekende. De mens, die vanwege de inherente kracht van zijn denk- en gevoelslichaam, beheerder is van alles wat op deze aarde is, heeft als mede-schepper van God de macht om dingen tot realiteit te brengen. In Genesis beschouwt God alles wat Hij heeft geschapen en ziet dat "het-goed-is". De mens, geschapen naar het beeld van God, zet het scheppingswerk voort door
aan alles 'dat goed is' werkelijkheid toe te kennen overeenkomstig de eenheid van de Goddelijke en menselijke wil. Het was noodzakelijk dat de grote Esseense Meester deze wet in zijn gebed zou benadrukken, omdat zowel tóen als nú de mens naam en werkelijkheid toekent aan zaken die louter bestaansrecht hebben op basis van het feit dat alleen de mèns er werkelijkheid aan toekent.
!
De mens geeft werkelijkheid aan ziekte, onachtzaamheid en haat, aan alle negatieve beelden die hij schept, maar deze kunnen niet bestaan in een schepping waarvan God zegt "dat-het-goed-is". Als wij werkelijkheid toekennen aan kwade dingen die niet werkelijk door God geschapen zijn, dwalen wij af van de Goddelijke Wil. Deze regel uit het "Onze Vader" benadrukt deze levenswet, die één van de grootste is in de Esseense Leer en in de Bergrede.
!! !
"Geef ons heden ons dagelijks brood"
"Dagelijks Brood" vertegenwoordigt de som van alle voorwaarden tot individueel geluk en evolutie. Het staat voor het brood voor het stoffelijk lichaam, wijsheid voor het denklichaam, liefde voor het gevoelslichaam; voor alle bronnen van energie, harmonie en kennis. Het betekent dat wij iedere dag de leiding van de wijsheid, de warmte van de liefde en de levenskracht van de natuurkrachten nodig hebben, opdat onze drie lichamen in harmonie kunnen zijn met het Geheel. Het is een belangrijke Levenswet dat we op díe wijze handelen, voelen en denken, dat wij voortdurend gedachten van wijsheid, gevoelens van liefde en brood tot leven in ons opnemen in een voortdurend proces van individuele evolutie.
!! ! !!
"En vergeef ons onze schuld, zoals wij vergeven onze schuldenaren"
Deze regel kan niet los gezien worden van datgene wat onmiddellijk volgt op het "Onze Vader":
!
"Want zo gij uw naaste vergeeft, zo zal ook uw Hemelse Vader u vergeven. Maar zo gij uw naaste niet vergeeft, zo zal ook Uw Vader u niet vergeven."
Dit is een van de grootste psychologische en bovenzinnelijke wetten. Wat betekent "vergeef ons onze schulden"? VERGEVEN IS VERGETEN: er is geen andere weg tot volledige vergiffenis. Wij leven in een wereld waarin de mensenzonen heel dikwijls afdwalen van de Wet van Vergiffenis en zij scheppen op die manier minderwaardige gedachtestromen, gevoelens en handelingen. Deze zijn allen slechts een werkelijkheid voor ons als we hen aanvaarden en hen toestaan onze gevoels- en denklichamen binnen te dringen. Als we hen niet
ontvangen, hebben ze voor ons ook geen werkelijkheid. Als wij de Wet kennen, realiseren we ons dat alle minderwaardige manifestaties het gevolg zijn van afdwalingen van onze medemensen. Wij vergeven en vergeten hen eenvoudig door te weigeren over hen te denken, te voelen of door hen te handelen. Op deze wijze zullen onze denk-, gevoels- en stoffelijke lichamen niet door hen worden aangeraakt en vergeeft onze Hemelse Vader ons onze schulden, omdat vanwege onze weigering af te dwalen van de Wet er voor ons geen schulden bestaan.
!! !
"Leidt ons niet in bekoring, maar verlos ons van het kwade"
Dit is het enige negatief gestelde verzoek in het gehele "Onze Vader". Wat wordt er bedoeld met "bekoring - verzoeking"? Bekoring is de eerste stap in het afdwalen van de Wet, het embryo van een gedachte of emotie die leidt naar afdwaling. Er staat slechts één gebod in dit gebed, omdat alle afdwalingen van de Wet - waarnaar de Tien Geboden van Mozes verwijzen - op geen enkele andere manier binnen komen dan door de poort der verzoeking. Het gebod dat hier verkondigd wordt, behelst de grote Wet van de Preventie die op alle levensgebieden van toepassing is. Preventie van iets in de beginfase voorkomt dat het volledig uitgroeit tot een krachtige realiteit.
!
Soms begint er op een hoge berg een handvol sneeuw naar beneden te rollen; het is dan nog gemakkelijk tegen te houden met één vinger, maar wanneer het de kans krijgt om door te rollen neemt de omvang steeds meer toe tot er een compacte massa is gevormd, die vele tonnen weegt en vernietiging brengt op de weg waarlangs hij afdaalt. Dan is het voor ons te laat om dit te stoppen. Zo is het ook met alle processen van afdwaling. Een eerste gedachte of gevoel van verzoeking kan gemakkelijk worden uitgewist in samenwerking met de Wet. Maar als de gedachte of het gevoel sterker wordt, is het heel moeilijk om onderwerping aan de bekoring en voortdurende afdwaling van de Wet te vermijden. Deze grote Wet wordt hier benadrukt door de grote Meester.
!
Op het moment dat we ons van de bekoring afwenden, betreden we het Koninkrijk der Hemelen. Zo gauw als we stoppen met het afdwalen van de Wet, worden wij er mede-uitvoerders van en zijn we in harmonie met het Koninkrijk en met alle krachten van het spirituele en materiële universum.
!
En wat wordt er bedoeld met "verlos ons van het kwade"? We weten dat het kwade geen realiteit heeft; dat alles wat geschapen en goed bevonden is voor deze wereld een uitdrukking is van de Wet, van de Schepper. Kwaad is slechts een product van afdwaling - van al onze afdwalingen uit het verleden - van de Wet. Maar zelfs als we zijn afgedwaald, behoeven we nog niet de slaven van het verleden te zijn, want we bezitten alle macht [potentials] van Gods tegenwoordigheid op aarde.
!
Het Koninkrijk staat altijd voor ons open en kennis van de Waarheid zal ons bevrijden van alle dienstbaarheden aan het verleden. Zodra we beginnen samen te werken met de Wet, zal het kwaad, dat het gevolg is van onze afdwalingen uit het verleden, zijn realiteit verliezen en uit ons leven verdwijnen. Wij kunnen dit bereiken voor voortdurend ontvankelijk te zijn voor het dagelijks brood van Wijsheid en Liefde: "Geef ons heden ons dagelijks brood". "Dagelijks" betekent dat de grootste realiteit voor ons is te vinden in het hier en nu. We behoren ons geen zorgen te maken over het verleden of de toekomst. Zoals Zoroaster zei: "Het verleden is voorbij", en onze toekomst hangt volledig af van de manier waarop wij leven in waarheid en in overeenstemming met de Wet in het nú. Daarom zal leven in harmonie met de Wet ons verlossen van het kwade - de gevolgen van afdwalingen van de Wet in het verleden.
!! !
"Want van U is het Koninkrijk en de Kracht en de Heerlijkheid tot in Eeuwigheid"
"Het Koninkrijk is de synthese van alle hogere krachten: het is de spirituele èn materiële wereld; de oneindige kosmische oceanen van levenskracht èn gedachten; het is de mens, het leven, de kosmos en Schepper - de totaliteit van de manifestaties van de Wet. De "Kracht" [Power] vertegenwoordigt alle machten en krachten die dit Koninkrijk in stand houden: de spirituele machten, de natuurkrachten, de macht van wijsheid, liefde en leven; de som van alle krachten die het Koninkrijk dragen.
!
In de geschriften van de oude Essenen en in de uitspraken van Johannes de Doper, Jezus en Johannes de Geliefde wordt "Heerlijkheid - Ere" [Glory] altijd gebruikt in relatie tot God, tot de Wet, tot de Schepper. "Ere zij God in de Hoge, vrede op aarde, in mensen een welbehagen." "Heerlijkheid" is de Schepper, de Wet met wie alle krachten samenwerken om het Koninkrijk te onderhouden. "Het Koninkrijk, de Kracht, de Heerlijkheid" - de totaliteit van Goddelijke manifestaties, de totaliteit van krachten die het Koninkrijk in stand houden en tenslotte de Wet, de Schepper zelf. De drie woorden tezamen openbaren heel beknopt de kern van de Esseense Leer.
!
"In alle Eeuwigheid" - deze woorden zijn de meest belangrijke woorden die ooit geschreven en gesproken zijn. Zij betekenen dat de Wet, de Schepper, God, de spirituele, kosmische en natuurlijke krachten en het gehele spirituele en materiële universum eeuwig zijn. Zij betekenen dat we een deel zijn van deze eeuwigheid, dat we één zijn met het Eeuwige Leven, dat we Eeuwig Leven ZIJN. De woorden "in alle eeuwigheid" zijn de openbaring van het Eeuwige Leven van de mens."
! !
"AMEN"
Dit korte woord heeft twee betekenissen. In de Aramese taal die gebruikt werd door de Esseense Broederschap heeft het "AMEN" de exoterische betekenis van "En zo zal
het zijn". Het is een afsluitende affirmatie en samenvatting van het gehele gebed in één enkel woord. Esoterisch wordt het woord in de Esseense geschriften gebruikt als het symbool waarmee de Esseense Meesters door de eeuwen heen trachten de Goddelijkheid tot uiting te brengen. In zijn esoterische betekenis is "AMEN" de Aramese vorm voor het oude Hindoe "AUM", dat oorspronkelijk uit vier letters bestond - "AOUM". Elk van de vier letters vertegenwoordigt een fundamentele uitdrukking van de Wet: zij staan achtereenvolgens voor Macht [Power], Liefde, Wijsheid en Eeuwig Leven. Als we nog iets verder in de tijd terug gaan, zien we dit woord in de Zend Avesta van Zoroaster verschijnen in de vorm "ASHEM VOHU". Dit heeft precies dezelfde betekenis als het Hindoe "AOUM" en het Esseense „AMEN".
!
De Essenen gebruikten deze vier letters - met geringe veranderingen die bij de tijd hoorden - ter vertegenwoordiging van de manifestaties van de Wet, de Schepper. De Schepper zelf werd slechts door stilte tot uitdrukking gebracht. In overeenstemming met de grote Esseense tradities beëindigt de grootste leraar die ooit door de Essenen is voortgebracht Zijn gebed - het gebed van de Zoon aan de Vader - met het traditionele Esseense woord "AMEN".
!
HOOFDSTUK 2
!! !! ! !!
!
DE LEVENDE JEZUS
Lezing gegeven in 1949 aan de 'Society of Comparative Studies of Ancient Cultures'. Tecate. Baja California.
De geschiedkundigen van de toekomst, die terug zullen kijken op alle tijdperken die de mensheid heeft doorgemaakt tot nu toe, zullen ongetwijfeld het tijdperk, waarin de "Bergrede" voor het eerst gehoord werd, aanwijzen als het meest beslissende voor het menselijk ras. Als er ooit een niet aardse, maar inter-kosmische olympiade van de hoogste spirituele waarden van iedere planeet uit het kosmische heelal gehouden zou worden, dan zou onze planeet ongetwijfeld vertegenwoordigd worden door de "Bergrede".
!
De Bergrede is de adellijke titel van de mensheid, haar bestaansrecht. We moeten de eeuw onderzoeken toen deze woorden voor het eerst weerklonken. Het was tijd waarin donkere wolken de mensen van de oude wereld overschaduwden. De afbraak en doodstrijd van het Romeinse wereldrijk was begonnen. In de grote hoofdstad Rome heerste chaos, disharmonie, geweld, massaal volksleed, intriges van onbeschaamde politici en een opeenvolging van onevenwichtige Cesars [keizers]. De ontelbare koloniën van Rome werden bestuurd door plaatselijke Cesars, wiens corruptie vaak nog groter was, dan die van hun meesters in Rome. We vinden er massa's slaven, die op het land werken, terwijl kleine groepjes rijken leven in buitensporige luxe en ontaarding. In de kolonies, waarvan Palestina er één was, waren de geheven belastingen niet op te brengen, terwijl vanuit het noorden en oosten nieuwe krachtige volken hun intrede deden, die het afbrokkelende imperium met vernietiging tegemoet traden. Het was een wereld, die alle symptomen vertoonde van een algehele ontbinding. Er was geen zekerheid: niemand wist wat er morgen zou gebeuren. Iedereen leefde in een voortdurende verwachting, dat er iets zou gebeuren zonder te weten wat, behalve dat het zo niet langer kon duren.
!
Gedurende deze en in voorafgaande perioden leefden er mensen in Palestina onder wie van tijd tot tijd mannen verschenen, die uniek waren in de geschiedenis van het universum. Die mannen waren de profeten. Wat waren zij en wat waren zij niet? Een profeet was geen priester. Hij leerde de wetten niet in de tempel, noch had hij de autoriteit van een priester. Hij was ook geen politiek leider en had geen
organisatie achter hem staan. Hij leidde geen leger. Wie waren deze mannen? De profeten waren voor de Hebreeën, wat de filosofen waren voor de Grieken, en de wetgevers voor de Romeinen. Ieder beschaving heeft zijn eigen karakteristiek. De profeten van de Hebreeën verschenen en spraken harde en duidelijke taal tot de koningen, de rijken en de gewone bevolking. Het was niet plezierig om naar deze harde uitspraken te luisteren, want wat zij zeiden was meestal waar. Koningen noch priesters, rijken noch gewone mensen vonden het fijn om hun boodschappen te horen. Niettegenstaande dit gegeven, verschenen deze profeten van tijd tot tijd en als hen gevraagd werd vanuit welke autoriteit zij spraken, gaven zij ten antwoord:
! !
"Ik ben door God gezonden!"; "Ik ben gekomen om tegen onrecht te vechten"; "Ik verhef mijn stem, die van God komt, opdat je zult terugkeren naar het pad van rechtvaardigheid en gerechtigheid, want jullie koningen zijn tirannen, jullie priesters schijnheiligen, jullie rijken uitbuiters en jullie van het volk leven in zonde. Toon berouw en volg mijn leringen op."
Zij zijn werkelijk uniek in de geschiedenis van de mensheid; dergelijke mensen vinden we in geen enkele andere gemeenschap van de oudheid. En deze profeten waren de voorlopers van de Zoon Des Mensen. Als we de woorden van Jezus onderzoeken, zullen we zien dat hij altijd verwijst naar de woorden van de profeten; niét naar het geschreven woord van de wet, maar altijd naar het levende woord van de profeten.
!
Laten we eens proberen onszelf terug te plaatsen in de tijd en de gemeenschap waarin Jezus leefde. Laten we ons voorstellen hoe de Zoon Des Mensen zich onder hen vertoonde. We zullen hem zien bij de zee, bij meren en in de bergen. Op de Sabbat vertoont hij zich in de synagoge. Synagogen waren geen tempels zoals de grote tempel in Jeruzalem, maar het waren eenvoudige studiehuizen in de kleine dorpen en iedereen die er kwam had het recht om er te spreken. En zo ontmoeten we Jezus in de synagogen, terwijl Hij er spreekt. Op de eerste rijen in deze synagogen zaten de rijken, kooplieden die met tevredenheid terugblikten op de behaalde resultaten van het zaken doen in de voorbije week en bij hen zaten anderen, die met grote aandacht alle voorschriften van de wet en traditionele gebruiken volgden. Een flink stuk daarachter zaten of stonden de anderen bescheiden en eenvoudige mensen, nederige vissers, bedelaars, de blinden en de lammen, de armen en ellendigen.
!
Als Jezus sprak stonden zij allen verbaasd, want de woorden die zij hoorden klonken heel anders, dan die welke zij gewoon waren in de synagoge te horen. Wat Hij zei, shockeerde hen die vooraan zaten, want dit waren harde woorden zoals die van de profeten en als hij klaar was met spreken, gingen zij boos en van hun stuk gebracht heen. Maar zij die achterin de synagoge zaten, de armen en ellendigen, zij
die niets bezaten en de zieken konden hun ogen niet van Hem afhouden. Want van Hem kwam nieuwe hoop, die hun harten met een nieuwe levensvreugde vulde. Er stroomde een kracht vanuit deze man, een nieuwe kracht, die zij niet konden begrijpen en daarom volgden en vergezelden ze hem naar het strand aan de zee of het meer of naar de bergen.
!
Wat was deze nieuwe kracht, die de Zoons Des Mensen hen bracht? Hij zei: "Maak je klaar voor het Koninkrijk van de Hemel dat in aantocht is!" En uit alle steden kwamen de armen, de ellendigen, de lijdenden, de zieken en zaten rondom Hem in de bergen en bij de zee en het meer en vroegen Hem meer te spreken over dit wonderbaarlijke Koninkrijk, dat komende was. En Hij verklaarde dat het Koninkrijk Gods ònder hen was en mèt hen en ìn hen, terwijl Hij vertelde, dat het Hemels Koninkrijk niet van deze aarde was. Hij legde uit, dat de nu bestaande wereld zou verdwijnen en zou overgaan in een andere wereld. Deze wereld zou de wereld zijn van de Zonen van de Mensheid.
!
Wat is de betekenis van deze naam: "De Zonen van de Mensheid"? Als Hij begon te spreken, begon Hij altijd met te zeggen: "Dit is gezegd tegen de 'oude' mens," en Hij eindigde met de woorden: "maar Ik spreek tot u!" 'De oude mens' vertegenwoordigde de mens met al zijn waarden en gebreken, de mens die honderden en honderden wetten en geboden nodig heeft, die allemaal opgeschreven waren in de oude wetgeving. "Maar Ik," zei Jezus, "geef jullie maar één wet en deze luidt: 'Hebt elkaar lief', zodat men weet, dat jullie mijn volgelingen zijn". Hij leerde dat er sprake moest zijn van scheppende liefde om het Koninkrijk Gods te creëren, waarin wij net zo volmaakt moeten worden als onze Hemelse Vader.Het is niet de oude mens, niet de voorvaderen, niet zij die honderden weten en geboden nodig hadden, die zo spraken, maar het was de mens van de toekomst, de Zoon Des Mensen, de grotere mens, die niet langer mens is, maar de Godgeworden mens die zo spreekt en die heeft geen honderden wetten en geboden nodig, maar slechts één enkel gebod: "Bemint elkaar!". Het gebod van scheppende liefde.
!
Het Koninkrijk van Gods was goed nieuws, want de mensheid was nu rijp voor het Koninkrijk van God. Nu was de tijd gekomen, dat de Zoon Des Mensen kon verschijnen en het koninkrijk van de scheppende liefde kon aankondigen. Als aan Hem gevraagd werd, waar Hij vandaan kwam, antwoordde Hij niet dat Hij gezonden was door de oude wetgevers uit het verleden, maar zei Hij: "Mijn Hemelse Vader heeft mij gezonden." En Hij zei, dat wij net zo volmaakt zouden moeten worden als onze Hemelse Vader. Als we deze woorden nader bekijken, lijken ze geheel niet op de woorden die in de boeken staan. In iedere zin, die Hij spreekt is altijd een gelijkenis uit de natuur geplaatst. Hij spreekt over de zee, over de korenvelden, de vijgenbomen, over werkende boeren op het land, over grazende schapen op de berghellingen, of over de herder die zijn schapen verzorgt. Beelden uit de natuur komen steeds terug in
zijn woorden. Het zijn eenvoudige, duidelijke woorden, die iedereen kan begrijpen, ook de niet geletterde mensen, die nooit hebben leren lezen of schrijven. Maar het zijn levende woorden, die hen die bedroefd en belast zijn troost brengen; woorden die kleur bekennen. Wanneer zij gesproken woorden dan treedt het levengevende leven binnen in het menselijk bewustzijn en we voelen die waarheid. Het is niet hetzelfde als het lezen van een boek.
!
Tot wie sprak Jezus? Hij ging niet naar de grote steden om daar te discussiëren met de hogepriesters, schriftgeleerden of Farizeeërs. Hij zocht niet naar hen die de wetten hadden bestudeerd, maar hij ging naar het strand en sprak tegen de gewone vissers, zeggende: "De tijd is gekomen om mensen te vangen. Kom en volg mij en maak van jullie vissers van mensen in plaats van vis!" En hij ging naar de boeren op het veld en zei tot hen: "Kom en volg mij. Vanaf nu moeten wij zaaien in het hart van de mensen en niet in de aarde, want de tijd is gekomen om een rijke oogst binnen te halen, een rijke oogst van mensen!" Hij ging naar eenvoudige handwerkslieden en sprak: "Laat je gereedschappen achter. Ga met me mee, want in plaats van huizen te bouwen, zullen we bouwen aan het Koninkrijk van God!" En de eenvoudige vissers verlieten hun netten, de gewone landarbeiders lieten hun schoffels liggen en volgden Hem. Zij die Zijn eerste trouwe volgelingen of evangelisten waren, bezaten een grote verdienste die boven ons begrip te boven gaat, want zij volgden Hem vanaf het allereerste moment dat Hij deze woorden sprak.
!
Waarom volgden zij Hem? Er sprak uit Zijn woorden zoveel leven, zoveel kracht, zoveel helderheid en duidelijkheid, dat voor hen een seconde genoeg was om hun oude leven achter te laten, alles te verlaten om Hem te volgen. Waarom? Ik kan alleen maar hun woorden aanhalen: "Waarheen kunnen we anders gaan, want Jij en Jouw woorden zij de fundamenten van het Eeuwig Leven!" Als er vandaag de dag iemand zou verschijnen die naar de politici en ministers zou stappen en hen zou vertellen hun posten te verlaten en hem te volgen....; als er iemand naar de directeuren van banken en voorzitters van grote bedrijven zou stappen en zeggen: "Laat alles achter en volg mij".....; of naar leraren en kooplieden, of naar hen die in onze grote steden wonen...... Ik betwijfel heel sterk of er iemand gevonden zou worden die hem zou volgen. Maar deze eenvoudige mensen, vissers, boeren, timmerlieden, zij volgden Jezus direct, zonder twijfels of aarzeling. En het is dit indringende en grenzeloze geloof, dat vrij is van aarzeling en twijfel, dat de onmeetbare verdienste is van deze simpele en nederige mensen. En deze kleine gemeenschap begon aan de bouw van het Koninkrijk van God. Later kwamen daar de herders uit de bergen bij met hun eenvoudige gaven van melk, boter, kaas en schapenwol. En dit kleine gezelschap trok verder, reizend van dorp naar dorp. Zij hadden slechts een staf in hun hand, droegen een eenvoudig gewaad en zij trokken van huis tot huis, van nederzetting tot nederzetting om het goede nieuws te brengen, dat de Zoon Des Mensen onder hen was gekomen en het Koninkrijk van God naderbij was en dat de mensen elkaar moesten liefhebben.
!
En de een na de ander, die voelden dat zij ergens iets misten, zij die verlangden naar de waarheid, kwamen en werden tevreden gesteld. Zij die verdriet hadden, kwamen en werden getroost; zij die vrede zochten, kwamen en vonden haar; zij die ziek waren, kwamen en vonden genezing; zij die gebukt gingen onder last van het leven, kwamen en werden verlost. En van dag tot dag werden er nieuwe wonderbaarlijke woorden gesproken. En het waren zulke eenvoudige woorden, woorden van zo'n grote helderheid en diepte. Woorden die nog nooit tevoren waren geuit en misschien wel nooit meer geuit zullen worden, zolang de mens op aarde verblijft. Zo lang deze woorden rond gaan en rondom ons bestaan en in ons weerklinken, zolang is er hoop en zal er hoop zijn, dat er ondanks welke rampen en catastrofes de mensheid ook zullen treffen, niet alles verloren is, maar dat er altijd Hoop voor ons zal zijn, de Weg, de Waarheid en het Leven.
!
Later kwamen er dogmatici, fanatici, filosofen en betweters, die trachten een ingewikkeld theoretisch systeem te bouwen op de fundamenten van de eenvoudige, natuurlijke en heldere woorden van Jezus. Dogma volgde op dogma, maar nooit slaagden zij erin de eeuwig levende kracht en schoonheid van deze eenvoudige en heldere woorden te vernietigen. Ondanks het feit dat Zijn woorden werden verdraaid, ondanks het feit dat zij werden misbruikt,.... zij kunnen niet worden vernietigd. Alle boekverbranders uit de geschiedenis zijn niet in staat geweest om de levende kracht van Jezus prediking te vernietigen.
!
Ik moet je een prachtige middeleeuwse legende vertellen, die Dostojewski inspireerde zijn meesterstuk "De Groot Inquisiteur" te schrijven:
!
"In de dagen van de Spaanse Inquisitie, tijdens welke hoog opvlammende vuren in alle steden van Spanje levende mensen verteerden in de naam van de Zoon van God en onder het teken van het Kruis - keek Jezus neer op de aarde en keerde terug onder de mensen. Hij verscheen in Toledo en toen Hij in de buurt van het grootste plein van de stad kwam, zag Hij dat daar een groot vuur brandde en er mensen werden verbrand. En zij, die de mensen in het vuur wierpen, droegen kruisen in hun handen. Jezus riep één van hen aan en vroeg: "Wat ben je aan het doen?" Hij antwoordde: "Wij verbranden ketters in de naam van onze Heilige Kerk en in de naam van Jezus Christus." Toen vroeg Jezus: "Wie heeft je bevolen deze dingen te doen?" En degene wie de vraag gesteld werd, wees naar het citadel van de stad en zei: "Onze meester, de hoofd-inquisiteur, die de Heilige Kerk vertegenwoordigt, droeg ons op dit te doen." Toen ging Jezus naar de citadel, opende de deur van de inquisiteur en vroeg hem: "In wiens naam doe je al deze verschrikkelijke dingen?" En deze antwoordde: "In de naam van Jezus Christus moeten we alle ketters vernietigen, die Zijn leer in gevaar kunnen brengen." Toen zei Jezus: "Ik ben Jezus; Ik bracht je liefde, zodat je elkaar zou liefhebben en je de zonden aan anderen zou vergeven. Ik bracht vreugde in de harten van de
!
mensen en jij verandert de wereld in een tranendal. Ik bracht liefde en jij maakt een wereld van wreedheid. Ik bracht het leven en jij strooit met de dood. Geef direkt het bevel, dat de vlammen worden gedoofd en de gevangen worden vrijgelaten, zodat mijn leringen worden vervuld." De hoofd-inquisiteur keek Hem aan en begon onmiddellijk te beven onder het gewicht van Zijn woorden, want hij voelde dat deze man Hem werkelijk was en hij voelde de Kracht van Zijn woorden. Minuten gingen voorbij en hij gaf geen antwoord. Tenslotte keek hij op en zag het officiële decreet, dat aan de muur hing. Toen verzamelde hij al zijn kracht en hij antwoordde Jezus: "Je hebt gelijk, maar Jouw ideaal is slechts één ideaal en kan niet in vervulling gaan. Onze kerk is een militante kerk en we kunnen de gehele mensheid slechts door strijd en kracht bevechten. Het spijt me, maar ik kan aan Je bevel geen gehoor geven. Toen zei Jezus: "Ik ga terug naar de mensen en zal wederom mijn stem verheffen en allen vertellen, dat jij niet mijn vertegenwoordiger bent. Ik zal zeggen: "Ik wens niet dat je mensen ter dood brengt; ik wens niet dat je mensen gevangen zet; ik wil dat je weet, dat liefde geen haat is, dat leven geen dood is." Toen stond de inquisiteur op en zei tegen Hem: "Als je deze woorden onder de mensen verspreidt, als je onze kerk bevecht, zal ik verplicht zijn ook Jou te verbranden, want je bent gevaarlijk." Toen viel er een grote stilte. Jezus zij niets, maar er kwamen tranen in zijn ogen en Hij verdween voor de ogen van de inquisiteur. Maar uit zijn ogen kwam een zeer zware regenval, die alle vuren in de stad doofden en er kwam ook een overstroming uit zijn ogen die alle steden en kerken overstroomden. En deze nieuwe overstroming werd een zondvloed, zoals in de bijbel beschreven was. En toen de wateren zich terugtrokken, brak er een nieuwe tijd aan en werden de woorden van liefde en eeuwig leven gehoord in hun oorspronkelijke zuiverheid en helderheid.
Deze middeleeuwse legende maakt ons werkelijk gevoelig voor een grote tragedie. Het is de oneindige tragedie van de mensheid, die zowel vandaag plaats vindt als eeuwen geleden, dat woorden van liefde veranderd worden in woorden van haat, dat leven wordt verwisseld door dood en het oorspronkelijke, eenvoudige en dynamische ideaal van Jezus wordt vernietigd door rancuneus dogmatisme en eenzijdig geloof zonder het licht van de rede.
!
Laten we nu onderzoeken wat dit voor lering was van de Zoon Des Mensen, die zoveel teweeg heeft gebracht. Was het een filosofisch systeem? Was het wetenschap? Was het een verzameling wetten? Nee, dit alles was het niet. De centrale kracht, die de mens in zijn greep kreeg en het leven van de mens veranderde was Hijzèlf, Zijn leven, Zijn voorbeeld, Zijn onkreukbaarheid en Zijn volheid van leven. Het waren niet alleen Zijn woorden, maar vooral Hijzèlf en wat Hij vòòr leefde. Zij kwamen naar Hem toe en stelden Hem verschillende vragen, maar Hij antwoordde altijd met weinig maar eenvoudige en heldere woorden. Hij gaf ze altijd datgene, waarom ze vroegen. Aan hen die bedroefd waren, gaf Hij
vreugde; aan hen die onontwikkeld waren, gaf Hij kennis; aan hen die met zichzelf in oorlog waren, bracht Hij vrede; aan hen die in onrust leefden, bracht Hij rust en stilte; aan hen die leden aan pijn en ziekte, schonk hij gezondheid. Hij gaf altijd, datgene wat op dat moment en die plaats nodig was en nooit sprak Hij over iets waar niet om gevraagd werd of wat niet met onmiddellijke noodzaak benodigd was. Hij schiep geen filosofisch systeem voor de toekomst; Hij creëerde simpelweg voortdurend nieuwe waarden en deelde ze uit aan iedereen die ze nodig had, aan allen die naar Hem toe kwamen. En bekijken we nu eens dat éne, dat Hij nièt gaf, als Hij erom gevraagd werd. Hij wees nooit de zieken af, die om heelwording kwamen vragen. Nooit weigerde Hij kennis aan hen die onontwikkeld waren en wensten te leren, maar hen die naar Hem toekwamen en vroegen om tekens en wonderen wees Hij terug. Want zo'n vraag was een teken van twijfel en onbegrip. We kunnen zien, dat onze in grote mate verkrachte teksten vooral spreken over zijn bovennatuurlijke wonderen. Hijzelf negeerde ze categorisch. Wanneer is dit geloof in bovennatuurlijke wonderen in de wereld gekomen? Het heeft zijn wortels in het menselijk bewustzijn, die alle handelingen, dat het niet begrijpt, verklaart tot bovennatuurlijke en wonderbaarlijk. Jezus had het niet nodig om bovennatuurlijke wonderen te verrichten. Hij beheerste alle natuurlijke en kosmische krachten en kende alle wetten van de natuur en de kosmos. Hij had geen wonderen nodig, want het lag in Zijn Macht [POWER] alles te doen zonder wonderen. Hij kon de zieken genezen, omdat in Zijn Macht alle natuur- en gedachtekrachten aanwezig waren. En Hij kon alle vragen beantwoorden, die Hem gesteld werden, want Hij bezat in Zijn Macht de kennis van iedere natuurlijke en kosmische wet. Dus weigerde Hij wanneer Hem om een teken gevraagd werd, want Hij was werkelijk door God gezonden. Hij antwoordde: " Ga weg van Mij, ongelovigen!" Want Hij wist, dat het teken niet in de hemel moest verschijnen, maar in onszelf, in ons hart, want het Koninkrijk van God is in onszelf. Want het licht is altijd zichtbaar. Je hebt alleen maar je ogen te openen, maar voor hen die ogen hebben, maar niet zien en oren hebben maar niet horen, voor hen zijn bovennatuurlijke wonderen slechts vergeefs. Het licht is altijd zichtbaar en het licht verlicht zichzelf èn de duisternis, maar zolang als de blinden leven, zullen de blinden in de put vallen. Jezus sprak niet tegen hen, die niet konden voelen en zien, maar Hij sprak tot hen tegen wie Hij zei: "Gezegend zijt gij, want je geloof heeft je gered!" En tot de zieken, die Hij genas, sprak Hij: "Laat alles zijn overeenkomstig je geloof!" Want het is vergeefs om onze hand uit te reiken om iemand te helpen op te staan, wanneer hij zich afkeert en onze hand niet wil vastpakken. In Zijn Macht droeg Hij alle natuurlijke en kosmische krachten en wetten. Hij was zich bewust van de kracht van de gedachten. De gedachtekrachten, die Hij uitzond, kunnen alleen binnenkomen bij goede ontvangers, bij hen die wènsen te ontvangen. Het menselijk organisme is een ontvangend instrument. Wij ontvangen van krachten, die zich om ons heen bevinden: van de lucht, de bomen, de zon, van de aarde en deze natuurkrachten ontmoeten elkaar in ons organisme. En Jezus stuurde de zieken naar de rivieren en de meren om daar te gaan baden en te vasten en te wandelen onder de bomen van de wouden. "Vast en bidt!"
Wat is vasten en wat is bidden? We kennen de wonderbaarlijke kracht van het vasten. We weten, dat deze kracht in staat is om alle ziekten te genezen. We kennen de wonderbaarlijke kracht van de zon, wiens stralen het menselijk organisme doordringen. We kennen de wonderbaarlijke kracht van het water, die het menselijk organisme reinigt, zoals de regen de aarde reinigt. Jezus opende de deur van het menselijk organisme en maakte de zwakke en zieke lichamen toegankelijk voor alle scheppende natuurkrachten en zie - wonderen gebeurden. Mensen, die al jaren en jaren ziek waren, genazen. Mensen wiens ogen jaar na jaar verduisterd bleven, konden zien. Mensen, wiens oren al jarenlang verstopt zaten, konden horen. Mensen, die vele lange jaren aan bed gekluisterd waren, konden weer lopen. En grote aantallen zieken kwamen naar Hem toe en zij, die in Hem geloofden werden genezen. Maar Hij vertelde hen niet alleen maar naar het meer te gaan of naar de bossen en de velden om er te vasten, maar Hij zei hen ook te bidden. Maar wat is bidden? Bidden is niets anders dan het scheppen en richten van krachtige gedachtestromen naar de eeuwige, oneindige oceaan van alle hogere gedachtestromen, die gevuld wordt met de gedachtestromen van alle hogere wezens van alle planeten. Deze eeuwige, oneindige oceaan van hogere gedachtestromen vindt zijn bron in iedere levensvorm in de kosmische ruimte. Er ìs een eeuwige kosmische, oceaan van gedachten, van leven en van liefde. Want slechts díe hogere energieën kunnen deze kosmische oceaan bereiken, die het hogere niveau van evolutie hebben bereikt en in staat zijn de sfeer van zwaartekracht op onze planeet te overstijgen. Dit is de eeuwige bron en basis van het leven. Planeten en zonnen komen en gaan, maar deze dynamische, vitale oceaan van gedachtestromen blijft eeuwig bestaan en is de schepper van iedere individuele levensvorm op iedere planeet. Dit is de hemel waarover Jezus altijd sprak en deze eeuwige, kosmische oceaan van leven, van hogere gedachtestromen en van liefde is onze Hemelse Vader. Jezus zei: "Ik en Mijn Hemelse Vader zijn één!" Hij sprak de waarheid, want Hij stond in verbinding met de eeuwige, oneindige kosmische oceaan en uit deze bron trok Hij steeds sterker wordende levensstromen van eeuwig leven, die door Hem en door hen die hem volgden heen stroomden. Zo opende Hij de deur voor deze hogere, kosmische krachten en stond hen toe door en zijn volgelingen heen te stromen. Hij vroeg aan de mensen om te bidden. Hij liet hen zien hoe zij middels het concentreren van gedachtestromen contact moesten zoeken met deze eeuwige oceaan, bron van kracht, kennis en harmonie. Want "... aan hem die vraagt, zal gegeven woorden".
!
Mensen kwamen en zagen wonderen. De zieken van geest, waarvan in die dagen gezegd werd, dat ze 'bezeten' waren, wiens zenuwstelsel was beschadigd, herkregen hun harmonie en vrede door deze hogere krachten, die door de Zoon Des Mensen werden uitgestraald. Zo kwamen ook de melaatsen, die uit de gemeenschap gestoten waren en aan wie het verboden was contact te hebben met gezonde mensen. Jezus stuurde hen naar de rivieren en zei hen te vasten en niets
anders te eten dan de wilde druiven, die in de valleien groeiden. En zei baden en hun huis werd schoon en een groot wonder voltrok zich aan hen, want ze werden genezen. Ze werden gedoopt door water en de geest, wat wil zeggen, dat zij gedoopt werden door natuurkrachten en ook door hogere kosmische krachten, waardoor zij geheeld werden. En in overeenstemming met de toen heersende wetten gingen zij naar de priesters om te laten vaststellen, dat zij gezond en rein waren. Als dat was gebeurd werden ze gerehabiliteerd en opgenomen in de gemeenschap. Als hen gevraagd werd, wie hen had genezen, antwoordden zij: "Door Hem, die zichzelf de Zoon Des Mensen noemt." Hij verbood de zieken te spreken over hun genezing, want Hij wenste, dat de mensen naar Hem toe zouden komen vanuit overtuiging, geloof en begrip en nièt vanuit het geloof in bovennatuurlijke wonderen. Zij die om wonderen kwamen, kwamen voor zaken die zij niet begrepen. Hij wenste dat zij de natuurwetten begrepen die Hij hen onderwees en dat zij zich onder de mensen zouden begeven om deze kennis van natuurlijke en kosmische wetten te verspreiden. En die missie kon alleen vervuld worden door hen die begrepen en geloofden en niet door hen die zochten naar wonderen en niet begrepen. Alle woorden van Jezus zijn helder en eenvoudig. Hij is de duidelijkste leraar die de mensheid ooit heeft gekend.
!
Toen het nieuws van Jezus' werk en leringen de grote stad Jeruzalem bereikte, bracht dit ergernis teweeg bij de ongelovigen en sceptici, de onrechtvaardigen en dogmatici, de schijnheiligen, de Farizeeërs en schriftgeleerden, die meer naar de letter van de wet leefden dan naar de geest. Toch waren er onder hen die Jezus opzochten en Hem vragen stelden. In deze ontmoetingen zien we hun strijd tussen twee verschillende soorten kennis. De ene soort kennis komt van het geschreven woord, de kennis van wetenschap van de Farizeeërs en schriftgeleerden dan en de andere kennis, de levende kennis, die voortkomt uit de bron van de eeuwige, kosmische oceaan, die een levende bron van kennis is. Uit de dialogen van Jezus met de schriftgeleerden en de Farizeeërs le-ren we hoe groots deze levende kennis is. Dezelfde woorden van Jezus worden steeds maar herhaald: "Hoe komt het toch, dat jullie, die gerekend worden onder de wijzen van Israël dit niet weten?" En de schriftgeleerden raakten verward en trokken zich terug. En dan kwamen ze weer met verschillende dubbelzinnigheden om Hem te kunnen vastzetten, maar steeds waren zij het zelf die onbehaaglijk weg gingen. De antwoorden van Jezus waren zo helder, zo eenvoudig en zo diepzinnig, dat het onmogelijk is dergelijke terug te vinden in de hele geschiedenis van het menselijk denken.
!
Wat gaf Hij ten antwoord, toen ze erop uit waren om Hem in verwarring te brengen en Hem vroegen of het juist was om belasting te betalen aan de Caesar. Als Hij had geantwoord, dat zij gewoon hun belasting moesten betalen, zou Hij niet populair zijn bij de massa, terwijl ze, als Hij geantwoord zou hebben, dat ze geen belasting moesten betalen, Hem beschuldigd zouden hebben een vijand van de Caesar te zijn en Hem ter dood zouden hebben laten brengen. Hoe eenvoudig was zijn antwoord: "Laat me een geldstuk zien. Wiens beeld staat erop?" Zij antwoordden: "Dat van
Caesar." "Geef aan Caesar wat van Caesar is en aan God, wat van God is!" En wat is dan 'van God'?: Harmonieus Leven - want God is een God van de levenden en niet van de doden.
!
Toen Hij de mensen tegemoet trad, die de overspelige vrouw wilden stenigen, hield Hij hen tegen en zei: "Laat hij die zonder zonden is, de eerste steen werpen!" En ze gingen allen weg, de één na de ander. Hoe diepzinnig en confronterend zijn deze woorden; zelfs de woorden van Voltaire kunnen deze fijnzinnigheid niet evenaren. Ik zou nog vele van deze voorbeelden kunnen geven van deze simpele, eenvoudige en diepzinnige woorden. We kunnen zo zien, dat de waarheid altijd en overal zichzelf vertoont en bewijst.
!
Daar waar de Zoon Des Mensen zich vertoont scheen alles zich te transformeren. Iedereen die zich rondom Hem bevond ontving een hogere genade en overal waar hij was, verscheen het Koninkrijk van God. Lijden werd getransformeerd in vrede, onwetendheid in kennis, ongeloof in geloof en duisternis in licht.
!
Vanwaar kwam deze wonderbaarlijke Macht? Hij gaf altijd als antwoord: "Van mijn Hemelse Vader." En werkelijk, hoe meer kracht en energie Hij aan anderen gaf, hoe meer kracht en energie Hij had, want de bron van Zijn kennis en energie was het eindeloze universum, de onuitputtelijke oceaan van hogere krachten, gedachten en liefde, die door Hem naar de gehele mensheid stroomde. Deze krachten zullen nooit verdwijnen, want de hogere kosmische krachten kunnen niet verloren gaan, net zoals de wetenschap heeft vastgesteld, dat energie nooit verdwijnt.
!
En toen Jezus voor Zijn dood met zijn apostelen sprak, zei Hij hen niet bedroefd te zijn en te huilen, want Hij zou hen niet verlaten. In Zijn plaats zou de Trooster tot hen komen die hen altijd zou ondersteunen. "Ik zal altijd met u zijn en alles wat u in Mijn naam vraagt aan de Hemelse Vader zal u worden gegeven." Wat betekenen deze woorden: "In Mijn Naam"? Was de naam belangrijk voor Jezus? Het is duidelijk, dat het niet om de naam gaat, want als de mensen vroegen wat zij moesten doen, zei Hij altijd: "Bestudeer de Wet, kom en volg mij." Hij doelde daarmee op het volgen van Zijn voorbeeld, Zijn leven. Aan hen die Zijn levenswijze volgde, zou alle harmonie van de kosmische en natuurlijke krachten en wetten gegeven worden. Zij zouden in verbinding staan met de Hemelse Vader. Zij zouden delen in dezelfde hogere energiebron van kennis en harmonie, die voortvloeide uit deze eeuwige kosmische oceaan van harmonie en liefde. Want bij de mensen zijn vele dingen onmogelijk, maar bij onze Hemelse Vader is alles mogelijk. En voor hen die dit hoger contact bezitten is alles mogelijk.
!
Jezus zei: "Hitte noch koude, nog de beet van een slang kan je deren." Wat bedoelde Hij daarmee? Als we in harmonie leven met de natuurkrachten kan niets je lichaam schaden. Op dezelfde manier kan niets ons bewustzijn en geest schaden, wanneer we leven in harmonie met de hogere bron van energie, die ontspringt in de
eeuwige kosmische oceaan van onze Hemelse Vader. Het ideaal is dus net zo volmaakt te zijn als onze Hemelse Vader: "De Vader en Ik zijn één!"
!
In werkelijkheid stierf Jezus niet op kruis. De krachtige energiestromen waarmee Hij de mensheid opwekte en die Hij naar de mensheid uitstraalde zijn levengevende krachten die een groot en onuitputtelijk geheim voor de mensheid vertegenwoordigen, zolang de mens op aarde zal leven. Zijn lering was universeel en Zijn lering is en zal altijd actueel zijn. Want Hij leert de mens in harmonie te zijn met zichzelf, met de ander, met alle natuurkrachten en -wetten, met de eeuwige, kosmische oceaan van hogere krachten, die voortdurend planeten en zonnesystemen in het heelal schept, vernietigt en herschept. Zijn lering bestaat altijd en overal; Zijn lering is zo helder en eenvoudig en niet in twijfel te trekken, ondanks de honderden verkeerde verklaringen, die aan Zijn woorden gegeven zijn, als mensen probeerden dogma's en filosofische systemen uit Zijn woorden te scheppen. De eeuwige vitaliteit van Zijn woorden zal alles overleven. Geen dogma of fanatisme kan overleven, omdat zij in strijd zijn met de natuurwetten en -krachten. Maar Zijn lering, de belichaming van het in harmonie zijn met alle natuurlijke en kosmische wetten en krachten blijft eeuwig van kracht. Zij is onvernietigbaar en kan niet worden vervormd.
!
We moeten zijn Lering volgen. We moeten uitzien naar de hogere bronnen van kennis, energie, harmonie en liefde. We moeten altijd contact zoeken met deze hogere bronnen door een eenvoudig en natuurlijk bestaan te leiden, zoals Jezus dat samen met zijn leerlingen heeft gedaan. We zullen daardoor steeds meer veranderen in steeds perfectere ontvangapparaten om het contact met deze hogere bronnen van kracht en harmonie te bevestigen. Zo zal de waarheid in zichzelf altijd gemanifesteerd worden. Dit is de levende waarheid van de levende God voor de levende mens. We moeten de waarheid niet in boeken zoeken, maar op de weg die ons is gewezen door de Zoon Des Mensen. Dan zal iedereen worden getransformeerd in Zonen van de Mensheid. Dan zal de nieuwe mens verschijnen, die één zal zijn met de Hemelse Vader. Hij zal net zo volmaakt zijn als onze Hemelse Vader en dan zal er vrede zijn in onszelf - de vrede die nu nog niet bestaat, omdat we tegenstrijdige krachten in ons lichaam meedragen. We bezitten nog steeds lagere krachten van de oude mens, van onze voorouders aan wier honderden wetten werden opgelegd. En zelfs deze honderden wetten waren niet genoeg. Aan ons is maar één eenvoudige wet in woord en daad gegeven:
! !!
"HEBT ELKAAR LIEF"
De leringen van Jezus kunnen samengevat woorden in twee woorden
! !
- "SCHEPPENDE LIEFDE" -
! !
"Vrede zij met u!"
die altijd en overal nieuwe waarden schept en het koninkrijk van de mens verandert in het Koninkrijk van God. Als deze vrede in onszelf en onder ons verschijnt, dan zal de vrede allesomvattend zijn en zullen er geen problemen meer zijn. Dan zijn de leringen van de Zoon Des Mensen vervuld en is vrede ìn ons en òm ons heen. Deze hogere vrede in onszelf, met onszelf, met alle natuurkrachten, met alle hogere kosmische krachten en wetten zal een universele harmonie zijn. Daarom begroetten Jezus en zijn leerlingen elkaar altijd met de woorden:
Universeel gezien is deze vrede van ons en kan door ieder van ons verkregen worden. Hij toonde ons de Weg, de Waarheid, het Leven en de Vrede. Zo neem ik nu dus ook afscheid van u met Zijn woorden:
!
"VREDE ZIJ MET U!"
!! ! ! !! !!
HOOFDSTUK 3
DE BETEKENIS VAN KERSTMIS De Esseense betekenis van de Grote Verjaardag. Lezing gegeven in 1937 aan het International Health and Education Centre, Leatherhead, Surrey, Engeland.
Allereerst bestond Kerstmis reeds vóór het Christendom; het was een heel oud heidens feest van de wedergeboorte van de zon. In heliolithische [helios=zon] tijden werd dit gevierd tijdens de periode in het jaar die wij December noemen. Er gebeurde iets heel belangrijks gedurende die tijd. De dagen begonnen te lengen, de krachten van de zon namen toe en het leven begon zich op alle mogelijke manieren te manifesteren. Het leven begon zich te roeren in de zaden in de grond, in planten en bomen; iedere vorm van leven begon aan een grote verandering onder invloed van de zon, de grote regelaar van het aardse leven. Dit was waargenomen in préhistorische tijden en de priesters gaven deze kennis door van generatie op generatie, van vader op zoon. Er gebeurde in deze tijd iets heel belangrijks; de zon werd opnieuw geboren en mèt de zon het gehele aardse leven. Haar wedergeboorte gaf niet alleen levenskracht aan planten, maar ook aan dieren en mensen en deze gebeurtenis werd gevierd met groot ceremonieel. Het vroegste literaire werk uit de geschiedenis van de mensheid dat aan ons bekend is, is het Egyptische "Ode aan de Zon", een verheerlijking van de zon die aldus begon:
!
!
"Gij, grote bron van leven die elke dag en ieder jaar ieder van ons heeft vernieuwd, zowel planten als dieren en mensen. We wachten op uw terugkeer van de winter. Wat zou er gebeuren als gij op een dag niet zou terugkeren? Alles zou dood gaan; de aarde zou sterven, planten en dieren zouden sterven en wijzelf zouden wachten op de dood, onze lichamen zouden slachtoffers zijn van de schaduwen van de nacht, want het zijn uw stralen die ons leven en alles dat op aarde leeft, kracht geven."
Sedert deze eerste "Ode aan de Zon" bezitten we vele verschillende odes en boeken van oude filosofieën en religies, die voor een groot gedeelte gewijd zijn aan de wedergeboorte van de zon aan het einde van het jaar. De laatste verschijning van deze oude heidense aanbidding van de zon is de "Ode aan de Zon" van Franciscus van Assisi, hetgeen een meesterwerk is van universele literatuur.
!
We kunnen zien dat vanaf de préhistorische tijd, dwars door alle oude culturen heen, tot aan de tijd van de "Ode aan de Zon" van St.Franciscus, de mens ofwel instinctief dan wel min of meer bewust herkende, dat de zon de grootste bepalende kracht is voor alles en iedereen die op deze aarde verblijven. Zij hebben zich gerealiseerd, dat deze bepalende kracht aan het eind van het jaar een grote verandering ondergaat, omdat we zonder uitzondering bij alle préhistorische en oude mensen de zonnecultus terugvinden in de vorm van een feest ter vernieuwing van de zon en de aarde. Dit feest was de voorloper van ons Kerstfeest.
!
We moeten onderzoeken welke nieuwe elementen met het Christendom in dit feest werden ingebracht. Het is duidelijk dat het Christendom dit eeuwenoude feest niet zo maar in zijn oorspronkelijke vorm heeft overgenomen, maar het christendom verbeterde en vervolmaakte het door aan de wedergeboorte van de zon en de aarde die van de mens en diens verlossing toe te voegen. Kerstmis wordt wijd en zijd gevierd. Sommigen vieren het vanuit religieuze overwegingen, ander dogmatisch, literair of sceptisch, weer anderen automatisch zonder stil te staan bij de diepere betekenis ervan. Toch kent bijna niemand de wezenlijke betekenis van dit feest, want het is tevens het wezen van het Christendom zelf. Zo vinden bijvoorbeeld alle belangrijke kenmerken van het Christendom, zoals de onbevlekte ontvangenis, de verlossing van de mensheid, de vergeving van de zonden en de opstanding hun verklaring in de ware betekenis van Kerstmis.
!
Ik zal nu deze gedachten uiteenzetten in het licht van de natuurlijke en kosmische krachten en wetten. Men vroeg eens aan Bernard Shaw: "Gelooft u in de onbevlekte ontvangenis?", waarop hij antwoordde: "Ja." Natuurlijk waren veel mensen verbaasd, dat zo'n grote scepticus in zo iets zou geloven en daarom vroeg men het een tweede keer en weer zei hij: "Ja, want iedere ontvangenis is onbevlekt." En hier moet ik een paar woorden aan zijn vaststelling toevoegen. Als de onbevlekte ontvangenis enige betekenis zou hebben, dan toch alleen op de volgende manier. We weten heel goed - op z'n minst zij die "Cosmos, Man and Society" of ander boeken over natuurlijke gezondheid hebben gelezen - dat, wanneer een moeder volledig in harmonie leeft met de natuurlijke wetten en krachten gedurende de maande van zwangerschap, het organisme van de nieuw-geborene heel volmaakt zal zijn en geen ziektes overerft of ongunstige overerfelijke invloeden. Het organisme en bloed van het kind zal de Wet zelf vertegenwoordigen. Terwijl in het ander geval, wanneer de moeder gedurende die periode doorgaat met het gebruiken van giftige elementen zoals nicotine, drugs, alcohol, enz. en in het algemeen een ongezond leven leidt, we niet kunnen spreken van een onbevlekte ontvangenis. Dus vanuit het empirisch gezichtspunt van de natuurlijke wetten betekent een onbevlekte ontvangenis een ontvangenis en geboorte onder de omstandigheden van een moeder die volledig in harmonie leeft met de natuurlijke wetten gedurende de gehele zwangerschap. In dit geval zullen mogelijke ongunstige erfelijke invloeden zich niet in het leven van de nieuw-geborene manifesteren. Gedurende de eerste
twee eeuwen van het vroege Christendom werd grote waarde gehecht aan de levenswijze gedurende de maanden van zwangerschap. De gebruiken en overleveringen die naar ons zijn toegekomen vertellen ons, dat de eerste Christenen een volledig eenvoudig en natuurlijk leven leidden, net zoals hun Esseense Meester Jezus. Het waren voornamelijk boeren en vissers, eenvoudige mensen die leefden in de dichte nabijheid van de aarde en in nauw contact met de natuur. Zij brachten hun dagen door in de zon, het water en de lucht en wiens voeding eenvoudig en natuurlijk was. Op deze wijze werd de ontvangenis van Jezus gezien als onbevlekt.
!
Laten we nu overwegen wat er vanuit de Christelijke geloofsleer bedoeld wordt met de verlossing van de mensheid door Jezus Christus. Het dogmatisch gezichtspunt is, dat Jezus de mensheid verlost heeft middels Zijn dood. We voelen ons genoodzaakt bezwaar te maken tegen deze opvatting en stellen, dat Jezus de mensheid niet gered heeft door Zijn dood, integendeel, maar door Zijn leven en leringen. Hij leerde ons de natuurlijke en kosmische wetten en de weg naar vervolmaking van de mensheid. Waarop zijn deze kosmische en natuurlijke wetten gebaseerd? Jezus apostelen, die Hem overal volgden waar Hij ook ging, waren allen eenvoudige mensen: vissers en boeren. Hij predikte niet onder hen die in de steden leefden, niet onder de schriftgeleerden en Farizeeërs, maar onder de eenvoudige mensen van nederige komaf. Hij leerde hen de wetten van een natuurlijk en eenvoudig leven en vertelde hen hoe men herboren kon worden door de kennis en het beleven van de natuurlijke en kosmische wetten. Hij genas de zieken, maar niet alleen naar het lichaam. Hij leerde niet alleen over de vernieuwing van het lichaam, maar ook over de vernieuwing van het bewustzijn van de mens en van zijn geest. Op dit punt vinden we het contact tussen het Christendom en de ware betekenis van Kerstmis.
!
Kunnen we eraan twijfelen, dat als de mensheid in zijn geheel de leer van Jezus zou volgen, zij gered zou zijn? Zou er dan vrede en harmonie op aarde zijn? Dat zou stellig het geval zijn. Door Zijn voorbeeld en handelingen, door Zijn gehele leven en door Zijn leringen toonde Hij de weg naar de verlossing van de mensheid. En toch maakte Jezus heel duidelijk dat Hij niet gekomen was om de mensheid te verlossen van onwetendheid en zelfzuchtigheid. Op die manier verloste Hij de mensheid niet, maar Hij liet aan de mensheid de weg naar verlossing zien: iedereen moet zichzelf verlossen; niemand anders kan dat doen. Het is een taak die ieder van ons voor zichzelf moet vervullen. Geen van buiten komende mystieke handeling kan een mens verlossen, slechts alleen diens eigen wil en intelligentie. Dus Jezus liet aan de gehele mensheid de weg zien, die naar een eenvoudig leven leidt, die leidt naar een natuurlijk leven. Hij toonde de weg van Harmonie. Hij zei: "Zij die zich aan de Wet houden, zullen nooit met ziekte te maken krijgen." En wij weten, dat we inderdaad niet ziek kunnen worden, wanneer we in overeenstemming met de natuurlijke weten leven; we weten dat ziekte en alle ander disharmonieën slechts dan ontstaan, wanneer we weigeren ons te verbinden met de natuurlijke krachten. We weten ook heel goed, dat een eenvoudig en natuurlijk leven niet alleen maar gezondheid tot gevolg heeft, maar ook onafhankelijkheid. Als we allemaal
eenvoudig en natuurlijk zouden leven, zouden er heel wat minder gevaren en complicaties van het huidige leven zijn. Er zou geen geweld meer zijn, want de aarde schenkt ons alles wat noodzakelijk is voor ons leven, het wezenlijke voor ons bestaan en er zou geen behoefte zijn om anderen uit te buiten. Exploitatie zou niet bestaan en evenmin klassenstrijd, revoluties, contra-revoluties en soortgelijke verschijnselen. Er zou geen enkele vorm van geweld meer onder ons zijn.
!
Jezus zei: "Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Hij gaf ons een geweldig ideaal, waarvan we tot nog toe ongelukkigerwijs niet in geslaagd zijn het vorm te geven. Hij toonde de mensheid hoe te leven en de weg naar verlossing door Zijn nederige geboorte en door Zijn leven. Hij liet ons zien, dat net zoals de zon en het aardse leven ieder jaar weer opnieuw geboren wordt naar een nieuw leven, de mens net zo herboren moet worden. Wij moeten naar een nieuw leven geboren worden, net zoals de gehele aarde wordt herboren. We moeten herboren worden niet alleen door een nieuwe manier van leven, maar ook door onze gedachten en door onze geest, want net zoals ongezond voedsel onze organen kan vernietigen, zo vernietigen disharmonieuze en onplezierige gedachten onze geest. Jezus begreep heel goed dat er nog veel van onze voorouders in ons schuilt, dat er nog veel van de mens uit het Cromagnon- en Neanderthalertijdperk in ons aanwezig is en misschien zelfs van onze préhistorische voorouders zoals de ichtosaurus en de mastodont. Het gehele menselijk mechanisme met het zenuwstelsel staat onder invloed van ons overgeërfde oer-instincten, die ons dwingen tot geweld en ons drijven tot haat i.p.v. tot liefde. Jezus begreep dat de mens een gecompliceerd mechanisme is, samengesteld uit verschillende gevoelens die de mens domineren en hem dwingen tot het kwade. Maar er is in de mens ook een volledig nieuwe activiteit nl. bewustzijn en intelligentie. Maar de menselijke intelligentie is erg jong, slechts enkele duizenden jaren oud, terwijl onze overgeërfde instincten vele honderdduizenden jaren oud zijn. Dus we kènnen het goede, maar volgen het kwade. Maar het kwade dat de mens doet is niet zijn schuld, want het zijn de blinde krachten van zijn voorouders die hem leiden. Daarom moeten we vergeven. We moeten eenmaal vergeven, tweemaal, zevenmaal en als het nodig is zeventig maal zevenmaal. Daarom staat het thema van de vergeving van zonden centraal in de leer van Jezus. We moeten een vollediger begrip krijgen van de onvolmaaktheden van de mensheid; we moeten ons realiseren, dat het niet onze schuld is, dat we slecht zijn. Zo hebben we ook niet het recht om over anderen te oordelen, want niemand van ons is volmaakt. "Laat diegene onder ons, die zonder zonden is, de eerste steen gooien." De vergeving neemt daarom een heel centrale plaats in gezien in het licht van onze kennis van de wetten van erfelijkheid en biologie.
!
Als bedenking kun je stellen dat de mens sinds de tijd van Jezus weinig vooruitgang heeft geboekt; er is zo'n grote chaos, zoveel haat, zoveel zelfzuchtigheid, geweld en onwetendheid. Misschien dat dit schitterende idee geen werkelijk effect op het leven van de mens heeft gehad. Maar ik denk niet dat zo'n tegenwerping gegrond is. Want niettegenstaande alle ongunstige verschijnselen die er ongetwijfeld zijn, is er
altijd nog hoop. Zo lang als de woorden van de Bergrede leven in de harten van de mensen is niet alles verloren. Ondanks oorlogen, ondanks vervolgingen, ondanks de dagelijkse ontkenning van de leer van Jezus, moeten we de hoop niet opgeven, want Zijn leringen vertegenwoordigen een grote kracht. Als ik mij goed herinner, schreef de Engelse poëet Swinburne dat er een grote kracht is die niemand kan onderdrukken of vernietigen en die grote kracht is de gedachte. Hoe moeten we dat verstaan? We weten heel goed dat het denken niet alleen maar zekere processen van de hersenen zijn, maar dat het een universele energie is zoals elektriciteit of magnetisme, zonder dat ik enige mystieke betekenis bedoel te suggereren door deze term te gebruiken. Het menselijk organisme is een accumulator die gevoed wordt door zekere materiële energieën en die ook enige vormen van energie produceert, waarvan het denken er één in het bijzonder is. Gedachten hebben een groot effect op het menselijk organisme; harmonieuze gedachten kun je van de gezichten aflezen. We kunnen de transformerende kracht van de gedachte zien als energie. Het menselijk organisme is in staat gedachtestromen waar te nemen, net zoals het mogelijk is om magnetisme, elektriciteit en licht waar te nemen. De ontvangstmogelijkheid of antenne voor deze stromen is het zenuwstelsel. Ieder van ons ontvangt voortdurend uitstralingen van gedachten, maar we zijn ook voortdurend bezig om onze eigen gedachtestromen te produceren. Huidige psychotechnici zijn in staat door middel van speciale gevoelige apparaten de verschillende intensiteiten en kwaliteiten van gedachten te meten. Deze wetenschap staat nog in de kinderschoenen, maar is er wel al in geslaagd om aan te tonen dat gedachten een specifieke vorm van universele energie zijn. Wanneer we ons onder mensen, die disharmonieuze en onevenwichtige gedachten hebben, bevinden, voelen we een zekere neerslachtigheid, maar wanneer daarentegen bij mensen zijn, die evenwichtig zijn en harmonieuze gedachten hebben, voelen we een aangename sensatie. We kunnen vaak niet uitleggen, waarom we ons in de omgeving van sommige mensen goed voelen en bij anderen niet.
!
Dit kan een uitleg hiervoor zijn. Gedachten hebben een grote betekenis. In het licht van de gedachtewetten kunnen we de waarheid van Jezus leer, dat een zonde begaan in gedachte net zo werkelijk is als hem in werkelijkheid begaan, heel helder begrijpen. Inderdaad kan een minderwaardige gedachte zonder dat deze vorm krijgt een vernietigende kracht bezitten, terwijl een goede gedachte en vervullende en harmoniserende kracht bezit. Vandaar het gebod dat we elkaar moeten liefhebben dat we liefdevolle gedachten moeten hebben. Dit gebod is eveneens gebaseerd op de natuurlijke wetten. Het is geen mystiek of onlogisch gebod, maar het is een reële, rechtstreekse kracht die een grote rol in ons leven speelt. Wanneer we disharmonieuze of gewelddadige gedachten naar anderen hebben, schaden we niet alleen anderen maar ook onszelf, want we vernietigen ermee ons eigen organisme en zenuwstelsel. Zodoende is de liefde de spil waarom alles draait in de leer van Jezus. Liefde is een wet van lichaam en geest, een natuurwet en niet alleen maar een banaal, moreel voorschrift.
!
De gedachten die wij scheppen verdwijnen net zo min vanzelf als materie niet vanzelf verdwijnt. Geen enkele van de diverse vormen van energie verdwijnen, of dit nu elektriciteit, magnetisme, licht of gedachte is. En geloof me, de oorspronkelijke, zuivere gedachten van Jezus en van de eerste Christenen zijn niet met die eerste Christenen gestorven. Jezus zei tot zijn apostelen: "Geloof in mij, Ik heb de wereld overwonnen." Hij overwon de wereld omdat Hij een grote en machtige kracht schiep, een kracht van oppermachtige gedachten, het begrip van de natuurwetten in al hun volledigheid.
!
De woorden van Jezus die zo eenvoudig en natuurlijk zijn, zijn gedachten die de mensheid de weg naar opstanding laten zien, naar de verwerkelijking van werkelijke waarden in het leven. Er is niets mystiek aan de woorden van Jezus, ze zijn de meest gerichte, de meest eenvoudige en de meest diepzinnige woorden die ooit in de geschiedenis van de mensheid gesproken zijn.
!
We vieren Zijn geboorte op Kerstdag: we vieren dan ook het oorspronkelijke idee van de wedergeboorte van de aarde en de zon, waaraan Jezus de wedergeboorte van de mens, de wedergeboorte van onze lichamen en gezondheid en de wedergeboorte van onze geest verbond. We loven het pad dat leidt naar de wedergeboorte van onze geest. We loven de weg die leidt naar de wedergeboorte van de gehele mensheid en dat ons voert naar het verkrijgen van het Koninkrijk van God, het Koninkrijk van Verlossing.
!
Toen Jezus over zichzelf sprak noemde Hij zichzelf niet anders dan "Zoon des Mensen"! Wat betekenen deze woorden? Zij verwijzen naar de komende nieuwe mens, want de mens van nu is onvolmaakt. Hij is het kind van zelfzuchtigheid en gewelddadigheid, verstoken van de kennis van de kosmische en natuurlijke wetten en krachten. Maar wanneer we het pad volgen dat Jezus ons getoond heeft, zullen wij de nieuwe mens worden, de Zoon des Mensen. Hij is degene die het Koninkrijk der Hemelen, het Koninkrijk van Liefde en Vrede, het Koninkrijk van Harmonie op aarde zal beërven.
!
Dit is de wezenlijke betekenis van Kerstmis. We vieren het niet alleen als een oeroud, heidens feest, maar we vieren nog veel meer. We vieren de geboorte van de Meester, die het symbool is van wedergeboorte van het individu en van de mensheid; het symbool van het Scheppende Idee dat in iedere eeuw die kleine selecte groep van de mensheid, die instinctief òf min of meer bewust òf vanwege intellect de kennis bezat van de natuurwetten, leidt en heeft geleid.
!
Kerstmis heeft inderdaad een zeer diepgaande betekenis. Het laat zien, dat Jezus veel te leren had aan eigentijdse mensen, geen dogmatische leer, maar een leer die nu nog net zo actueel is als tweeduizend jaar geleden. Als Jezus nu onder ons zou verblijven en Hij zou Zijn Boodschap in ons hedendaags taalgebruik geven, dan zou Hij zeggen:
!
"Ik bracht jullie liefde en je haat elkaar. Ik vertelde je dat, degene die het zwaard hanteert er door zal worden omgebracht en jullie voeren nog steeds oorlog en slachten elkaar af. Ik leerde jullie eenvoudig te leven en jullie hebben imposante steden gebouwd, terwijl je de natuur minacht en ver leeft van de zuivere lucht, van de zon, van het water en van alle natuurkrachten. Ik onderwees jullie aan de stranden van de zee en de meren en op berghellingen en jullie hebben grote tempels en kerken gebouwd voor jullie aanbiddingen. Ik genas de zieken en toonde je de weg naar heelwording, zodat je nooit meer ziek zou zijn en nu zijn jullie allemaal ziek. Nog nooit eerder zijn er zoveel ziekten en zieke mensen geweest dan nu. Ik onderwees jullie een eenvoudig natuurlijk leven zonder rijkdom en nu vergaren jullie geld en bezittingen, waarmee je huis na huis vult en waarvoor je anderen leegzuigt. Ik leerde jullie de werkelijke wetten van harmonie en harmonieus leven en nu doen jullie precies het tegenovergestelde van mijn leringen. Jullie verzamelen je in grote stenen tempels en kerken en bidden daar tot me en vragen me je te helpen en je te redden. Herinner je je niet dat ik je onderwees in de tempel van de natuur? Herinner je je niet, dat ik je leerde, dat verlossing zich zou voltrekken aan hem die de Wet kende en navolgde. Hoe zou ik je moeten kunnen redden, als je jezelf niet wil redden?'
Zo zouden de woorden van Jezus als Hij nu onder was, kunnen klinken. Er zit veel waarheid in en we zouden ze ter harte moeten nemen, want onachtzaamheid en onoplettendheid t.o.v. Zijn leer heeft de mensheid een ongelooflijke ellende bezorgd en zijn een nog veel grotere bedreiging voor de mensheid - een bedreiging zoals we nog niet eerder in de geschiedenis van de mensheid hebben gezien - in de handen van een wereld wiens spirituele evolutie ver is achtergebleven, ver achter t.o.v. haar technologische vooruitgang. Deze onachtzaamheid en onoplettendheid zijn de krachten die deze planeet volledig zou kunnen vernietigen.
!
Als we trouw aan de ware geest van Kerstmis wensen te zijn, zouden we Jezus als volgt moeten antwoorden: "We hebben zeker veel kwaad gedaan en de ijzeren wet van oorzaak en gevolg zal ons dat doen ervaren. Grote catastrofes en rampen als gevolg van ons disharmonieuze en onevenwichtig handelen zijn niet te vermijden; we kunnen daaraan niet ontsnappen. Maar we hopen, dat zij, in wie de gedachten en het bewustzijn van de hogere idealen die U ons geleerd heeft verblijven, na de grote omwentelingen en rampen in staat zullen zijn de mensheid en de menselijke cultuur opnieuw weer op te bouwen op een fundament van waarheid, in harmonie met de natuurwetten en morele idealen."
!
We moeten niet wachten op een mystieke verlossing, maar hopen dat we na de grote omwenteling vernieuwd zullen zijn, zoals ieder jaar de zon en het aardse leven zich vernieuwen en we moeten hopen, dat door de scheppende kracht van de gedachten en idealen die ons door de Meester van Nazareth zijn overgedragen,
deze idealen zullen worden vervuld. We moeten hopen, dat we uit onze harde lessen zullen leren en het in de toekomst beter zullen doen. We moeten erkennen, dat we het tot nu toe nog niet zo best hebben gedaan. Dit zal onze hoop moeten zijn: want alleen deze hoop kan de tijd die voor ons ligt en voorafgaat aan de storm draaglijk maken.
!
Ik wens dat u allen gedurende het Kerstfeest, dat symbool staat voor de waarheden die Jezus ons amper tweeduizend jaar geleden leerde en vóórleefde, over deze dingen wilt nadenken.
!! ! !! ! !!
HOOFDSTUK 4
CHRISTENDOM CONTRA JEZUS
Lezing gegeven in 1967 aan de Academy of Creative Living, Mil Robles, California.
De werkelijke betekenis van het woord "religie" wordt mooi uitgedrukt door het Latijns "religare", dat "terug verbinden" betekent. Religie is inderdaad datgene dat de mens verbindt met de gehele kosmische Oceaan van Liefde, met het Universum. En door hem zo te verbinden, bepaalt zij haar rol in de wereld en de doelstelling van het menselijk leven; het geeft een doel en een praktisch programma voor het dagelijks leven van de mens. In deze zin is religie voor ons van grote betekenis.
!
Maar religie voorgesteld als honderden theologische dogma's en verscheidenheid aan formele rituelen kunnen zeer zeker een hindernis vormen op het pad van de individuele ontwikkeling van de mens. Religie behoeft op basis van dit gegeven echter niet verworpen te worden, maar er moet onderscheid gemaakt worden tussen haar werkelijke betekenis en de dogmatische visie die het grootste gedeelte van de mensheid er heden ten dage op na houdt.
!
Gedurende de geschiedenis van de mensheid zijn er vele religies geweest. De Wetten van het Leven en van het Universum echter zijn vandaag dezelfde als 2000 of 8000 jaar geleden. De diverse religies trachten deze grote wetten voor het welzijn van de mensheid tot uitdrukking te brengen. De uitdrukking neemt diverse vormen aan overeenkomstig de tijd, omstandigheden, cultuur en beschaving en houdt rekening met de graad van evolutie van de mensheid gedurende iedere periode. Onder de grote wereldreligies zijn de Avestische religie van Zoroaster, de religies van het oude India [Veda's, Brahmanisme, Boeddhisme], de leer van Jezus en de Evangeliën, de lessen van Mozes, Confucius en Lao-tse.
!
Al deze religies en leringen hebben één ding gemeen. Elk van hen begint met het verschijnen van een groot genie, een grote leraar, in het algemeen in een tijd dat de horizon donker was en de mensheid aan het zoeken was haar plaats te vinden. In zulke tijden zijn betekenis en doel van het leven verward en onzeker. Het is gebruikelijk dat in de overgangsfase tussen de dood van de ene beschaving en de geboorte van een andere een groot religieus genie verschijnt: hij bezit een prachtige Intuïtie [Innerlijk Weten] van het leven en het universum. Hij onderwijst
en draagt deze uit in zijn leven, hij verzamelt volgelingen, en de eeuwige vitaliserende kracht van zijn boodschap brengt doel en geluk in het leven van miljoenen. Op de fundamenten van de grote leer zijn in de loop van de eeuwen grote culturen ontstaan.
!
Daarna worden in de loop der tijden de schoonheid en 't buitengewone van deze grondslag van Intuïtie ingeperkt, omdat de bekwaamheid dan de volgelingen van de meester deze niet evenaren. Hun interpretaties voegen onsamenhangende variaties toe aan de oorspronkelijke zuiverheid en eenvoud van deze grote leer, met als gevolg dat geleidelijk aan de Intuïtie meer en meer statisch wordt en tot dogma's, tradities en instellingen versteend. De leer wordt gestadig minder doelmatig in haar taak de levens van de mens te transformeren en hen in harmonie te brengen met de Wetten van het Universum en het Leven. Zo mogelijk verschijnen er andere religies, die op hun beurt het zelfde lot delen: het dynamische van de oorspronkelijke Intuïtie verdwijnt geleidelijk, groeiend in omvang doordat het door miljoenen wordt aangenomen, maar het verliest aan diepgang en kwaliteit.
!
Daar de Basiswetten van het Universum en het Leven altijd en overal hetzelfde zijn, zijn er geen tegenstellingen tussen de grote religies der mensheid. In hun oorspronkelijke zuiverheid en eenvoud zijn zij één, en de tegenstellingen verschijnen slechts na vele generaties, wanneer de religie wordt vertegenwoordigd door commentaren op commentaren op commentaren. Hoe complexer zij wordt, hoe meer beperkt en opgesloten zij wordt door groeiende starre instituten. Uiteindelijk kan zij slechts weinig meer zijn dan een formaliteit die ver af staat van de bedoelingen van haar grote grondlegger. In plaats dat zij de Schepper weerspiegelt, weerspiegelt zij de denkwereld van miljoenen die niet dat grote begrip en intuïtieve gevoel bezitten. Dit is de tragedie van alle grote leringen die de mensheid zijn gegeven.
!
Het is logisch dat, wanneer we wensen de grote religies te onderzoeken en te begrijpen, we allereerst de duizenden theologische boeken aan de kant moeten leggen en terug moeten gaan naar de oorspronkelijke bron in al haar eenvoud en helderheid. Dan zullen de tegenstellingen tussen de duizenden onduidelijke geschriften en de ware betekenis van het leven verdwijnen en met hen de tegenstellingen die er ogenschijnlijk bestaan tussen de verschillende grote wereldgodsdiensten. Er is slechts één waarheid die gebaseerd is op de Wetten van het Universum en het Leven. Om het hart van de Christelijke religie te bereiken is het noodzakelijk om zo'n tweeduizend jaar terug te reizen en te trachten de kern te vinden van die grote leer die verbonden is met de naam van Jezus. We zullen ontdekken dat zijn boodschap erg verschilt van wat de mens in de twintigste eeuw zich er van voorstelt. Er bestaat een verwarrende dualiteit: de leer zoals zij was in haar oorspronkelijke zuiverheid en de leer zoals zij wordt uitgelegd door de eigentijdse mens.
Wanneer wij ons terug keren naar de oorspronkelijke teksten en alle ter zake doende feiten - geografische, historische, filosofische en exegetische [Bijbelse] onderzoeken, ontdekken we dat Jezus leefde en bepaalde zaken onderwees. Als we alle theorieën en veronderstellingen ter zijde leggen, zien we dat het hele eenvoudige zaken zijn, aangezien de grootste zaken dikwijls de eenvoudigste zijn. Zij zijn hedendaags net zo helder en waardevol als zij 2000 jaar geleden waren en als zij over 10.000 jaar nog zullen zijn. Bovendien zijn zij werkzaam, want zij zijn gefundeerd op de Wetten van het Leven en het Universum. Wanneer zij in praktijk worden gebracht, kunnen zij ons leven transformeren en betekenis geven. Zij kunnen onze problemen oplossen, zoals zij de problemen oplosten van hen die getuige waren van het leven van Jezus en Zijn apostelen.
!
Wat was nu de kern van het leven en de leer van Jezus? Jezus schreef geen schoon klinkende stellingen of theologische geloofswaarheden: Zijn leer was veel dynamischer en levenskrachtiger, gelijk het leven zelf. In de basis teksten van het Evangelie zien we dat Jezus de Wetten van het Leven en het Universum altijd uitlegt middels beelden uit de natuur. Geen theorieën, geen hypotheses, maar levende parabels waren Zijn gereedschap en zij bezitten de kracht om ons onmiddellijk te overtuigen van de waarheid die zij uitdrukken. Zijn verklaringen hebben geen verificatie nodig in encyclopedieën en geleerde boeken. We voelen de waarheidsgetrouwheid van zijn krachtige woorden onmiddellijk. Dit komt omdat zij niet van doen hebben met abstracte gedachten, maar de werkelijkheid tot uitdrukking brengen - en wij leven per slot van rekening in de werkelijkheid. Zijn woorden zijn tegelijkertijd verklaringen en bekrachtiging van die verklaringen. Een analyse van het leven van Jezus toont ons dat Zijn opdracht drie aspecten in zich droeg: genezing van de zieken; onderwijzen van de niet-wetende; het beoefenen van de Scheppende Liefde in het dagelijks leven. Laten wij deze drie kanten van Zijn leven overwegen.
!
Het genezingswerk van Jezus is beschreven in het Vredesevangelie van de Essenen een derde eeuwse Aramese tekst die zich bevindt in de bibliotheek in het Vaticaan. Een veel latere vertalingen - in oud Slavisch - werd gevonden in de bibliotheek van de Habsburgers in Wenen. Deze tekst toont ons overduidelijk, dat het genezende aspect van het werk van Jezus werk een kruistocht was tegen het lijden. Jezus heeft geen ingewikkeld geneeskundig systeem onderwezen, of een opleidingsschool voor artsen en chirurgen geopend. Het was niet Zijn wens, dat de kennis van genezing het bezit werd van een enkele klasse of beroep. Hij trok erop uit en genas met de eenvoudigste methodes, in overeenstemming met de Natuurwetten. Het Vredesevangelie van de Essenen geeft een eenvoudige en heldere uiteenzetting over de funderingen van de menselijke gezondheid, over de oorzaak van ziekte, en over de eenvoudigste wijze om de verloren gezondheid te herstellen.
!
Maar Zijn leer was niet theoretisch: hij trok erop uit en genas mensen op zo'n
eenvoudige manier dat kinderen het konden begrijpen. Zijn doel was niet om een ingewikkeld wetenschappelijk systeem, dat slechts voor enkelen toegankelijk was, te creëren, maar de weg te laten zien middels welke het lijden kon worden vernietigd. En naast het helpen van hen die niet wisten hoe zij hun lijden konden genezen, volbracht Hij de veel belangrijkere taak hen te laten zien hoe zijn in de toekomst zo konden leven dat zij nooit meer ziek zouden worden. Zijn methodes en leer zijn prachtig beschreven in het Vredesevangelie van de Essenen.
!
Het tweede aspect van het werk van Jezus was het onderwijzen aan de nietwetenden. Opnieuw creëert Jezus geen universiteit of een theoretische leer. Hij verwachtte niet dat leerlingen naar Hèm toe zouden komen, maar Híj trok erop uit en onderwees overal. Zoals Socrates filosofie onderwees op de markten en hoeken van de straat in Athene, zo onderwees Jezus in de heuvels of aan de oevers van het meer. Het hemelgewelf was Zijn kerk, waarnaar iedereen die Zijn woorden in zich op wilde nemen in vrije wil naar toe komen. Zijn leer was net zoals Zijn wijze van genezen heel eenvoudig. Hij bracht de feiten zoals ze in de natuur aanwezig waren onder de aandacht, als Hij sprak over het graan, de vijgenboom of de velden. Alles waarover Hij sprak was een levende werkelijkheid, die niet in twijfel werd getrokken door Zijn toehoorders, omdat zij wisten dat het waar was. Zijn voorbeelden, die uit de natuur genomen werden, illustreren en bewijzen op eenvoudige wijze de Levenswetten. Deze natuurlijke methode geeft aan de leer van Jezus haar waarde en vitaliteit voor eeuwig. Zij zal blijven bestaan zolang er mensen op aarde leven, omdat zij is gebaseerd op de Wetten van de Natuur en het Universum, op fundamenten die altijd hetzelfde blijven ongeacht tijdperk of beschaving. Hij verklaarde het doel van het leven en de rol van de mens in het universum aan de niet-wetenden. En ofschoon we hedendaags lering en genezing van elkaar scheiden, zij ze in werkelijkheid één - tweelingaspecten van één werkelijkheid. Voor Jezus waren leven, gezondheid en onderwijs één.
!
Het derde aspect van de missie van Jezus was zijn introductie van de Scheppende Liefde aan de mens en aan de mensheid als de voornaamste Levenswet door Zijn uitspraak: God is Liefde". Deze verklaring is in als zijn eenvoud de uitdrukking van een grote kosmische of spirituele wet, de expressie van een machtige kracht die in het menselijk lichaam aanwezig is, waarin elk orgaan werkt in dienst van het geheel. Er is een eenheid van de organen: de kracht die wij 'levenskracht' noemen is eenvoudig de expressie van Liefde zoals zij zich manifesteert in de menselijke organen. Dat is het wat het gehele lichaam samenbindt en ondersteunt. Als de mensheid zich maar zou realiseren dat het menselijk lichaam een grote les leert: als de organen niet harmonieus zouden samenwerken, maar elkaar zouden gaan bestrijden, zou de mens uit elkaar vallen en sterven. De mensheid loopt ook het gevaar uiteen te vallen door het onvoldoende in harmonie samenwerken met de Wet van individuen en naties. Alles in de natuur en het universum - de bewegingen van de planeten, sterren en kosmische nevels - verklaren een samenwerking van
kosmische hoogte die is gebaseerd op Liefde. Op gelijksoortige wijze bestaat in de scheikunde de wet van aantrekking die de verschillende elementen verenigen. Voor de mensheid is deze grote kosmische Wet van Liefde middels de Bergrede in een praktische vorm tot uitdrukking gebracht. De Bergrede verschaft oplossingen voor de problemen van de mensheid. Als de eenvoud, zuiverheid en vitaliteit van de woorden van Jezus kunnen worden vertaald naar ons dagelijks leven, zouden er geen problemen meer op aarde zijn - geen oorlogen, geen geweld, geen vervolgingen, geen vernietiging. En in het individuele leven zouden er geen zenuwinstortingen, geen conflicten meer bestaan en zouden we niet leven in de eeuw van neuroses en onzekerheden.
!
Laten we nu bekijken hoe deze aspecten van het leven en de leer van Jezus vandaag worden gepresenteerd. Laten we eens bekijken of degenen die nu Zijn leer vertegenwoordigen werkelijk hun taak vervullen, die door Jezus is geformuleerd. Ongelukkigerwijs zullen we zien dat de grote meerderheid van de kerken en hun vertegenwoordigers in feite de zieken niet genezen door eenvoudige en natuurlijke methodes, die door Jezus en Zijn apostelen werd uitgeoefend en geleerd. We zullen ontdekken, dat degenen die werken in naam van de Evangeliën geen gebruikmaken van de zon, het water, de lucht en natuurlijke voeding om de lijdende mensheid te bevrijden van de last van ziekte die overal aanwezig is. Dit aspect van de missie van Jezus is tegenwoordig bijna geheel verloren gegaan. De ware principes van gezondheid en heelwording worden in het dagelijks leven van de Christenen niet nageleefd: zij eten verzadigde vetzuren, gebleekte bloem, witte suiker en andere minderwaardige voedingsmiddelen; zij drinken en roken; op deze manier dwalen zij ver af van de zuiverheid en eenvoud van de levens van de apostelen en de eerste volgelingen van Jezus.
!
Er bestaat een enorme tegenstelling tussen de zuivere, natuurlijke omgeving van Jezus en de complexe, kunstmatige omstandigheden van hen die beweren de hedendaagse volgelingen te zijn. Er bestaat een grote tweeslachtigheid. Tegenwoordig trachten we niet langer het menselijk lijden te verlichten door spontane handelingen tot genezing wanneer we mensen ontmoeten die ziek zijn. In de Christelijke Westerse beschaving is genezing het exclusieve voorrecht geworden van een professionele groep, die een vergoeding vordert voor iedere behandeling. Kunnen we ons Jezus of zijn apostelen voorstellen, terwijl ze een rekening overhandigen van iedere genezende handeling? Er bestaat een grote kloof tussen de spontane reactie van Jezus op lijden en onze eigen kunstmatige en beperkte wetenschap en geneeskunde, die niet in overweging neemt dat de enige weg naar een voortdurende goede gezondheid is, dat we onze verkeerde eet-, leef- en denkgewoontes vervangen voor de juiste.
!
Maar de tweeslachtigheid en tegenstelling bestaat niet alleen in het genezingsaspect van het werk van Jezus, maar ook in het onderwijzen van de niet-wetenden. Tegenwoordig is onderwijzen en erg gecompliceerd en abstract gebeuren. Bijna
alles wat op scholen en cursussen wordt geleerd, in niet veel meer dan een belasting oor het geheugen en beantwoord volstrekt niet aan de werkelijke behoeften van het leven. De scholen leren ons niet hoe we moeten leven in harmonie met de Natuurwetten. In plaats hiervan verwerven we een grote gespecialiseerde kennis met een complexe terminologie. Veel van de gegevens die we opnemen hebben geen verbinding met de werkelijke levensproblematiek. Als we eindexamen hebben gedaan zijn onze geheugens belast met een enorme hoeveelheid theoretische en statische kennis. Als onze levens uitsluitend gefundeerd zijn op deze complexe massa van kennis, zullen we kennis maken met mislukking.
!
Onze eerste taak, nadat we onze formele opleiding hebben voltooid, moet zijn te trachten alle onjuiste zaken die ons zijn geleerd te vergeten en de werkelijke wetten van de Natuur en het Leven te gaan leren door levenservaring. Onderwijs in onze tijd is niet die prachtige en eenvoudige zaak zoals Jezus dat deed. Het wordt niet meer gegeven in de heuvels of aan het meer, het is nu gebaseerd op ingewikkelde theorieën en hypothesen teruggevoerd op een onsamenhangende massa van statistische feiten.
!
De huidige chaotische toestand waarin de mensheid zich bevindt, laat duidelijk zien dat ons onderwijssysteem heeft gefaald in het zich leren oriënteren in het leven. Het heeft gefaald - in deze eeuw van algemene neuroses - ons geluk te schenken. Het ontbreekt de huidige mens aan een fundering: hij voelt intuïtief dat het huidige onderwijs van kerken en onderwijsinstellingen niet voldoende is. Hij voelt dat zij niet het juiste zijn en gelooft er niet langer in. Maar hij weet niet wat hij ervoor in de plaats moet stellen en slikt dus eenvoudig weg onzeker zijn portie. Op deze wijze is hij gedwongen van dag tot dag te leven als een gevallen blad dat door de wind wordt weggeblazen of zoals een stuk wrakhout door de golven wordt voortgedreven. De oude tradities zijn dood en de nieuwe zijn nog niet geboren. Er bestaat een algemene desoriëntatie.
!
Omdat zij niet langer hun eigen levens besturen, zijn de mensen zich niet bewust wat zij willen of wat hun doel zou moeten zijn. De wijd verspreide desoriëntatie toont heel duidelijk het falen aan van de huidige onderwijsmethoden en instellingen. En hier is nog een groot dualisme: ons chaotisch onderwijs tegenover het onderwijs van Jezus in al haar oorspronkelijke zuiverheid en eenvoud. Jezus bracht geluk in het leven van de mensen; wij, met onze methodes, kunnen en doen dat niet.
!
Laten we ons nu keren naar het derde aspect van de taak van Jezus - Zijn vestiging van de Scheppende Liefde als het fundament van de mens en de mensheid. Hij vestigde en bewees haar met iedere handeling uit Zijn leven. Hij zei: "Hebt elkander lief en dan zal Ik weten dat jullie mijn volgelingen zijn!" Maar Hij onderwéés dit niet alleen, maar lééfde het ook. Vandaag zien we overal om ons heen de ontkenning van dit principe. We nemen de afdwaling waar van de
kosmische Wet van Liefde: we zien slechts weinig samenwerking, maar veel wedijver en strijd. We zien meer haat dan liefde.
!
Mensen staan tegen elkaar op, natie tegen natie. Christenen - de beroepsmatige volgelingen van Jezus - in ieder werelddeel en land organiseren zich om anderen te bevechten. We kunnen slechts vaststellen dat we verschrikkelijk hebben gefaald in het vormgeven van de voorschriften uit de Bergrede. Wij, westerse Christenen verdienen het niet te worden gekarakteriseerd als volgelingen van Jezus, omdat we dat slechts in naam zijn en niet daad. We dienen niet als voorbeeld van de Scheppende Liefde, die ieder moment in het leven van Jezus en de eerste Christenen werd beoefend.
!
We hebben inderdaad zo pijnlijk gefaald, dat de grote technische kracht ons op ons bevel naar de verdoemenis leidt: nucleaire energie niet begrensd door de spirituele kracht van de Bergrede leidt tot catastrofe. De technische kracht die wij hebben geactiveerd, stelt ons niet vrij van de ethische aanbevelingen: als het ethische grondprincipe van de Scheppende Liefde niet de hoeksteen is van het menselijk leven, als wij mislukken in het in praktijk brengen van de Bergrede, dan zullen we ondanks onze grote wetenschappelijke en technische kennis ten onder gaan. We zullen ten onder gaan omdat we zijn afgedwaald van de grote kosmische Wet van Liefde.
!
In dit derde aspect van de missie van Jezus zit opnieuw een tweeslachtigheid. Gemeenschappen komen elke zondag in honderden kerken bijeen om naar een deel van Evangeliën te luisteren. Daarna keren de kerkleden terug naar hun dagelijks leven en laten de betekenis van het Evangelie achter. Werkelijk Christendom is niet iets wat beperkt blijft tot een 's zondagse preek of bijeenkomst: het is een levenswerk. Het is niet iets wat begrensd is tot enkele uren, maar moet elk moment van ons leven worden beoefend. We zullen ons gehele leven in dienst moeten stellen van de grote kosmische Wet van Scheppende Liefde, zoals Jezus en zijn apostelen dat deden zonder allerlei credo's, zonder theologische tekstboeken en zonder allerlei geloofswaarheden. Er is wederom dualiteit.
!
In het licht van deze drie aspecten van de opdracht van Jezus en wat er gebeurd is met Zijn boodschap in onze tijd, zijn we gerechtigd om over een tweevoudige Jezus te spreken: de Jezus zoals Hij heeft geleefd en voor altijd zal leven met de universele waarde en levendigheid van Zijn leer, en de Jezus die wordt vertegenwoordigd door theologische doctrines, door religieuze organisaties en instituten. Deze tweede Jezus is een figuur uit de verbeelding die wíj 2000 jaar later na de werkelijkheid hebben geschapen.
!
Het is niet onze taak om de eerste Jezus te vernietigen - de echte Jezus, de grootste gift die de mensheid ooit is geschonken - maar in alle nederigheid en begrip te trachten onze totale mislukking te aanvaarden en Hem te gaan volgen. We zullen
moeten proberen terug te keren naar de oorspronkelijke zuiverheid en eenvoud van Zijn boodschap; terug te keren naar de werkelijke Jezus, die de mens "de weg, de waarheid en het leven" onderwees, zoals het was in Zijn tijd, zoals het nú is en zoals het altijd zal zijn, zolang de menselijke wezens op deze planeet zullen leven. Want Zijn boodschap is geworteld in de Eeuwige Wet, in de totaliteit van Wetten van het Leven en het Universum. Er bestaat geen andere waarheid dan deze, die uitgedrukt wordt door het schitterende open boek van de natuur, door lichaam en geest van de mens, door de sterren en het heelal. Deze waarheid is gebaseerd op de Eeuwige Intuïtie. Wanneer we afdwalen van de Wet, is het niet de Wet maar wíj die lijden. Als we maar de huidige verschijnselen van universele onzekerheid, neuroses en doelloosheid konden begrijpen, als we ons maar konden realiseren dat hun
oorzaak de afdwaling is van de wonderbaarlijke leer van de man uit Galilea en dat de genezing bestaat uit een terugkeer naar de oorspronkelijke zuiverheid en eenvoud van Zijn leer, dan zou de tweeslachtigheid van de twee Jezussen verdwijnen en zou alleen de ene, ware en oorspronkelijke Jezus overblijven, Die ons in Zijn leven de Goddelijke Erfenis voor de mensheid heeft laten zien.
! !!
CREDO van de International Biogenic Society. Wij geloven dat het Leven ons kostbaarste bezit is.
!! !
Wij geloven dat we alle Levenskrachten zullen oproepen tegen de krachten van de dood. Wij geloven dat wederzijds begrip leidt tot wederzijdse samenwerking; dat wederzijdse samenwerking leidt tot Vrede; en dat Vrede de enige weg is voor de mensheid om te overleven.
! ! !
Wij geloven in bescherming in plaats van verspilling van onze natuurlijke bronnen, die de erfenis voor onze kinderen zijn. Wij geloven in het vermijden van de vervuiling van onze lucht, water en aarde, die de voorwaarden voor Leven zijn. Wij geloven in de bescherming van de begroeiing van onze planeet: het nederige gras, dat vijftig miljoen jaar geleden ontstond en de majestueuze bomen die twintig miljoen jaar geleden ontstonden om onze planeet voor te bereiden op de komst van de mensheid.
!
Wij geloven in het gebruik van slechts verse, natuurlijke, zuivere en gezonde voeding, zonder toegevoegde chemicaliën en zonder kunstmatige bereidingswijzen.
! !
Wij geloven in het leiden van een eenvoudig, natuurlijk,creatief leven, alle bronnen van energie, harmonie en kennis in ons opnemend. Wij geloven dat de verbetering van het leven en de mensheid op onze planeet moet beginnen bij individuele inspanningen, zoals het geheel afhankelijk is van de atomen waaruit het is samengesteld.
! ! !
Wij geloven in het Vaderschap van God, het Moederschap van de Natuur, en de Broederschap van de Mensheid. samengesteld in Parijs in 1928 door Romain Rolland en Edmond Bordeaux Szekely
