de Dukenburger Winkelcentrum Dukenburg De Hippe Kip Kerstmis 2010 Theoloog Jorge Castillo Guerra

de Dukenburger Info-magazine voor Dukenburg

3e jaargang nr. 9 - december 2010

Winkelcentrum Dukenburg

En verder: Theoloog Jorge Castillo Guerra

De Hippe Kip Kerstmis 2010 Tolhuis-Teersdijk Zwanenveld Lankforst Meijhorst Aldenhof Malvert Weezenhof De Zevensprong

Colofon

Adres

Meijhorst 70-39, kamer 1.093 6537 EP Nijmegen Telefoon: 06 54 645 175 E-mail: [email protected] Internet: www.dedukenburger.nl

Redactie

René van Berlo (hoofdredacteur) Hans van Gennip Janwillem Koten Bart Matthijssen Hette Morriën Theo Vermeer

Foto’s Ron Disveld (www.fotoxtra.nl) Laura Derkse (www.lauraderksefotografie.nl) Bart Noordijk, Wil Rengers en anderen (zie bij de artikelen)

Cartoons Erik Treffers

Vormgeving

René van Berlo Ton van der Wielen Peter van den Braak

Contactpersonen

Tolhuis-Teersdijk: Jacqueline Veltmeijer Zwanenveld: René van Berlo Lankforst: Jos van Broekhoven Meijhorst: José Sol Aldenhof: Caren van Dijk Malvert: Janwillem Koten a.i. Weezenhof: Gaby Petermann De Zevensprong: Hans Veltmeijer

‘Geachte redactie...’ Een heuvel te ver

Een jaarlijks terugkerend fenomeen, waarschijnlijk in alle grote steden het geval, zijn de wegwerkzaamheden die meestal in de herfst plaatsvinden. Dan worden straten opengebroken, zand gestort en klinkers door ijverige stratenmakers zodanig neergelegd dat er weer goede voetpaden ontstaan, zonder dat de stenen weer omhoog geduwd worden door de wortels van de bomen. Elk jaar valt mij dit weer op en vanwege het vieze herfstweer vraag ik me af waarom wordt dit niet voor de zomer gepland? Zo lijkt het alsof bepaalde werkzaamheden speciaal voor de herfst gepland staan en niet in de zomer, waardoor de ijverige stratenmakers hun blote, bruine torso’s niet aan de warme zonnestralen kunnen blootstellen. Ook deze herfst is het weer raak en lag de 16e straat in Lankforst enkele dagen open om, zo werd langzaam duidelijk, een vluchtheuvel aan te leggen. Hebben de bewoners hierom gevraagd? Welnee… Maar het kwam er wel, en de eerste vluchtheuvel is geboren, althans in deze straat, maar tot mijn grote verwondering kwam er aan de overzijde van de eerste vluchtheuvel nog een vluchtheuvel, zij het dat deze op ongeveer tien meter van de aanwezige abri ligt. Dus rijst de vraag: waar moet de bus stoppen en waar moeten de passagiers nu opstappen? Voor de hand ligt: opstappen bij de abri want die is immers gebouwd om de mensen te behoeden voor slagregens, sneeuw en al wat

Foto René van Berlo

De Dukenburger is een onafhankelijk blad voor het stadsdeel Dukenburg. Het verschijnt negen keer per jaar. Het blad wordt gratis verspreid. De Dukenburger is mede mogelijk gemaakt door de gemeente Nijmegen en de werkgroep Communicatie van De Zevensprong

Lankforst 16e straat

dies meer zij. Maar de vluchtheuvel ligt tien meter verder op ! En ja hoor, wat ik verwachtte gebeurde. De chauffeurs stoppen bij de vluchtheuvel en niet bij de abri en dit is toch wel een vreemde wat kronkelige situatie. Het heeft de verkeerssituatie, die voorheen veilig was, nu wel ingewikkelder gemaakt en gevaarlijker, want de fietsers moeten nu dat nieuwe obstakel in de gaten houden. Maar ook de wachtende passagiers, die op hun beurt er voor moeten waken niet te worden aangereden door de fietsers. Mij bekruipt nu een gevoel dat er nog wat in de verkeerspot zat waaraan nog geen bestemming was gegeven en dat men dat besteedde aan twee vluchtheuvels, daarbij niet op de idee komend dat men dat ook kon besteden aan potjes waarbij men te kort komt. De voedselbank bijvoorbeeld. Hugo Maas

ERIK TREFFERS

Zakelijk manager Peter van den Braak

Drukwerk

Senefelder Misset Doetinchem

Oplage

12.000 stuks

Bezorging

Op alle adressen in Dukenburg met uitzondering van de adressen met een NEE-NEE-sticker door Tip Top Verspreidingen bv. Klachten over bezorging: telefoon (0485) 31 90 50 of e-mail: [email protected]. Het blad is gratis verkrijgbaar bij Bibliotheek Zwanenveld, Informatheek Meijhorst, Hubo Malvert en Foto Centrum Schutter Weezenhof

Volgend nummer

Verschijnt op woensdag 2 februari 2011

Foto voorpagina

Anneke Verhulst en Cantor Barten voor een ingang van Winkelcentrum Dukenburg (Foto: Ron Disveld)

2

de Dukenburger - december 2010

In dit nummer:

NIEUWS UIT DE WIJKEN

Winkelcentrum Dukenburg Winkelcentrum Dukenburg wil een schone, hele en veilige omgeving, binnen en buiten. Daarvoor is het project Keurmerk Veilig Ondernemen gestart, waarin het winkelcentrum samenwerkt met onder meer gemeente, politie en brandweer. De wijk wordt erbij betrokken: ‘Het is hoog tijd om naar buiten te treden.’

10

Theoloog Jorge Castillo Guerra

In Dukenburg wonen betrekkelijk veel mensen die van oorsprong uit een ander land komen. Er zijn migranten met een christelijke achtergrond. Daarnaast zijn er migranten uit landen waar de islam de belangrijkste godsdienst is. Al deze mensen komen elkaar in Dukenburg tegen. Hoe kunnen we met elkaar bruggen slaan? De Dukenburger sprak hierover met theoloog Jorge Castillo Guerra: belangstelling is de basis voor interculturele ontmoetingen.

Tussen de Van Rosenburgweg en de Teersdijk ligt een boerderij met een intrigerende naam: de Hippe Kip. Wat zit daarachter? De Dukenburger ging kijken en kwam terug met de antwoorden.

6

Nieuwjaarsreceptie De Zevensprong

de Dukenburger - december 2010

Zwanenveld

22

Lankforst

24

Malvert

25

Meijhorst

26

Weezenhof

28

Aldenhof

30

De Zevensprong

Boerderij de Hippe Kip

Uitnodiging op

20

Dukenburg algemeen 30

4

12

Tolhuis-Teersdijk

32

32

En verder: Column Guus Kroon 8 Vier vragen aan Victoria Montis 8 Buurtzorg 9 Postbode Karel Peters 13 Column Qader Shafiq 13 Column Johan Dorst 14 Mijn paleis: Hans Veltmeijer 14 Sportpagina: Aikido Aiki-Ninpo 15 De geschiedenis van Kerstmis 16 Kunst en cultuur: Mieke Pruim 17 Fotopagina: kerstversiering 18 Oude tekst van Dukenburg 19 Boom van de maand 19 Preventieactie woninginbraken 34 Wijkagenten in Dukenburg 34 Onderzoek bezoekers wijkcentra 34 Kerstboom op Steve Bikoplein 35 Jaarwisseling: hotspots en hotshots 35 In gesprek met jongeren 36 Talis: kinderclub in Tolhuis 36 Inter-lokaal: meer hulp bij vragen 38 StAAD 38 Tandem: kennen en gekend worden 39 3

Theoloog Jorge Castillo Guerra Belangstelling is de basis voor interculturele ontmoetingen Jorge Castillo Guerra is afkomstig uit het Midden-Amerikaanse Panama. Nu woont hij in de Weezenhof. Jorge is theoloog, religiewetenschapper en universitair docent aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Daar doet hij onderzoek naar het wereldchristendom en interreligieuze betrekkingen. Hij heeft zich vooral beziggehouden met de studie van migranten en hun relatie tot de kerk.

In Dukenburg wonen betrekkelijk veel mensen die van oorsprong uit een ander land komen. Migranten met een christelijke achtergrond zijn bijvoorbeeld Antillianen, Surinamers en Vietnamezen, maar ook Irakezen en mensen uit het voormalige Oostblok. Daarnaast zijn er migranten uit landen waar de islam de belangrijkste godsdienst is. Precieze cijfers over de omvang van deze groepen ontbreken. Al deze mensen komen elkaar in Dukenburg tegen. Hoe kunnen we met elkaar bruggen slaan? De Dukenburger sprak hierover met Jorge Castillo Guerra. ‘Het is een vooroordeel dat migranten moeilijk te betrekken zijn bij de wijk. Wie dat zegt, kijkt alleen maar naar de migranten. Migranten zijn in het verleden vaak gehuisvest in wijken waar al vóór hun komst sociale problemen waren. In deze wijken – met vaak goedkope woningen – was bovendien veel verloop. Mensen kwamen, maar vertrokken weer na een paar jaar. Doordat migranten midden in dergelijke moeilijke situaties kwamen te verkeren, ging daar een negatieve werking van uit. Ze gingen zich hierdoor soms heel anders gedragen dan naar de normen en waarden die ze gewend waren in hun land van herkomst.’ ‘Bovendien is de druk op migranten groot. Ze werden en worden dikwijls in de rol gedwongen dat ze zich moeten verdedigen. Ik vermoed dat als de druk op hen minder wordt, de neiging afneemt om zich te verzetten en dat de bereidheid groter wordt om deel te gaan nemen aan wijkactiviteiten. Nu ligt de nadruk vaak op het negatieve, het anders-zijn. Maar er is veel positiefs over migranten te melden. Elke persoon die de beslissing neemt om te emigreren, wil iets: het is een ondernemend mens. Vergeten wordt dat migranten veel gemeen hebben met hun medewijkbewoners. Er moet daarom een ommekeer komen door niet de verschillen te beklemtonen, maar het gemeenschappelijke dat ons bindt centraal te stellen.’

‘Wil ik alleen omgaan met mensen uit mijn eigen groep of wil ik de samenleving versterken?’ 4

‘Burgers moeten tegenwoordig participeren in de maatschappij. Dat is prima. Maar ze moeten ook ruimte voor zichzelf houden. Dat mag blijven betekenen dat ze binnen hun eigen groepering uiting geven aan hun culturele activiteiten. Vaak hoor je dan beweren: die Antil-

lianen – of een andere migrantengroep – zijn altijd zo sterk met zichzelf bezig. Dat is een onterechte opmerking. Zoiets wordt toch ook niet gezegd van iemand die helemaal opgaat in zijn biljart- of tennisclub?’

Vergadercultuur

‘Een ander vooroordeel is dat migranten niet kunnen of willen vergaderen. Kijk maar eens naar de vele zelforganisaties voor migranten: die draaien toch ook goed? Migranten vergaderen wel anders dan mensen in autochtone organisaties. Allochtonen overleggen vaak meer losjes, hun vergaderingen worden nogal eens gehouden voor of na evenementen die toch al door hen georganiseerd worden. Het elkaar ontmoeten voor of tijdens een vergadering vinden migranten belangrijk, ze hebben er behoefte aan met elkaar te praten over hoe het gaat. De onderwerpen en de agenda vinden ze niet uitsluitend van belang. Het Nederlands vergaderen is veel zakelijker. Om migranten meer te betrekken bij vergaderingen, bijvoorbeeld over wijkaangelegenheden, kun je het beste een soort middenweg bewandelen. Zorg er daarom voor dat er voldoende ruimte is om nieuwtjes en persoonlijke aangelegenheden uit te wisselen.’

Intercultureel

‘We bevinden ons in een overgangstijd. Toen migranten vroeger naar dit land begonnen te komen, stond voorop dat zij zich aan de Nederlandse cultuur zouden moeten aanpassen. Van hen werd verwacht dat ze de hier heersende waarden en normen zouden overnemen. Later kwam het multiculturele denken op. Dat betekende dat de diversiteit in cultuur en religie niet meer werd ontkend, maar juist werd erkend en sterk gewaardeerd. Culturele verschillen hoefden toen niet langer meer te verdwijnen, ze werden eerder gekoesterd. Deze multiculturele insteek is echter te ver doorgeschoten. Het heeft geleid tot het uiteenvallen van de samenleving in groepen die ieder in afzonderlijke kring hun eigenheid probeerden te behouden. Je kunt dit omschrijven als tolerantie zonder relatie.’ ‘We staan nu op een keerpunt. De vraag is nu actueel: laten we het multiculturele denken achter ons en durven we met elkaar de stap te zetten tot interculturele ontmoetingen? Bij het de Dukenburger - december 2010

‘Mensen hebben daarom nu de keuze: wil ik alleen omgaan met mensen uit mijn eigen groep of wil ik de samenleving versterken? Vanuit de politiek ontvangen we daarover tegenstrijdige signalen. Als ieder over zijn eigen opgeworpen drempels heen stapt, betekent dat natuurlijk niet dat de afzonderlijke, culturele groepen moeten verdwijnen. Die blijven voorzien in een behoefte. Bijvoorbeeld: wie Antilliaan is, blijft vanzelfsprekend Antilliaan, en zal het van tijd tot tijd fijn vinden om met gelijkgestemden eigen culturele dingen te vieren en te doen.’

Migrantenkerk

‘Binnen de Ontmoetingskerk is enkele jaren geleden verkend wat de mogelijkheden zijn voor migranten. Ook hier lijkt een interculturele aanpak het beste. Aan het licht is gekomen dat migranten gevoelig zijn voor een directe, persoonlijke benadering. Daarbij speelt de pastor een wezenlijke rol. Aan hem of haar wordt geestelijk gezag toegekend, wat niet het geval is bij andere vrijwilligers. Om de juiste aandacht te kunnen besteden aan migranten, lijkt het gewenst dat een parochie daarvoor een eigen pastor kan inzetten. Dat blijkt vaak moeilijk haalbaar. Op basis van onderzoek elders, denk ik dat in een stad elke parochie zich zou moeten toeleggen op een paar migrantengroeperingen. Parochie en pastor kunnen zich dan specialiseren en zorg op maat leveren voor deze specifieke gemeenschappen. Zo ver is het echter nog lang niet.’

Kerstmis

Jorge Castillo Guerra: ‘Het waardevolle van het interculturele is: wat kan ik leren van de ander, wat betekent wat hij denkt of doet voor mij?’ interculturele denken gaan we uit van tolerantie mét belangstelling voor anderen. Daarbij speelt niet meer dat ieder de eigen identiteit kost wat kost moet verdedigen. Het gaat er juist om contacten te leggen en te ontdekken hoe andere mensen vorm geven aan hun identiteit. Het waardevolle van het interculturele is: wat kan ik leren van de ander, wat betekent wat hij denkt of doet voor mij? Juist het omgaan met verschillen, helpt je een eigen identiteit te ontwikkelen.’ de Dukenburger - december 2010

‘Vanuit een interculturele houding ga je ook anders om met mensen die de islam als geloof hebben. Als je met hen in gesprek treedt, zie je bijvoorbeeld dat in deze kring de familieband heel hecht is en dat ouderen hier een speciale plaats innemen. Dat roept vragen op als: zijn wij hier wel goed bezig met hoe we ouderen naar de rand van onze maatschappij verbannen? Je ontdekt bij deze ontmoetingen: hij of zij is anders, maar we blijken veel dingen met elkaar te delen.’

‘Een Nederlandse hogeschool haalt het kerstdecor weg vanwege hun vele studenten met een islam-achtergrond. Dat is niet echt een interculturele opstelling, zoals ik die bedoel! Je moet natuurlijk geen uitverkoop houden van je eigenheid als je de ander tegemoet wil komen. Dat getuigt van een overdreven politieke correctheid. En vergeet niet dat ook voor de islam het kerstfeest een aantal aansprekende symbolen kent. Per slot van rekening speelt Jezus ook een rol in de Koran. Bovendien waarderen moslims het dat christenen net zoals zij gelovig zijn. Dat schept een band.’ ‘Voor migranten uit Latijns-Amerikaanse landen is Kerstmis een echt familiefeest dat heel uitbundig wordt gevierd. Je betrekt er ook je buren en de hele buurt bij. De mensen maken dan een rondje langs al hun vrienden. En overal staat de tafel klaar met veel lekker eten. De kerstliedjes die ze zingen zijn heel ritmisch, vrolijk en feestelijk.’ Tekst: Hans van Gennip Foto’s: Ron Disveld

5

Boerderij de Hippe Kip gezien vanaf de Van Rosenburgweg

Boerderij de Hippe Kip ‘Zonder dat vader het wist, hebben we die naam gelegd’ Modewoorden leven kort, soms wat langer. Zo heette vroeger een tienermeisje een ‘bakvisch’ en vond je iets dat keigaaf was ‘mieters’. Verder was/is er het woordje ‘hip’ voor alles wat hypermodern is. In Dukenburg leidt ‘hip’ een eigen leven; eenmaal als bijnaam voor de Weezenhofflats - ‘hippe hoogbouw’ - en eenmaal als daknaam op de boerderij aan de Van Rosenburgweg: ‘de Hippe Kip’. Onze fotograaf moest even denken waar dat bedrijf zich bevindt, maar na uitleg viel het kwartje. De beide broers Wellen die wij gingen bezoeken kende hij toevallig wel. De huidige boerderijbewoner is eierhandelaar in ruste. Om iets te ontrafelen van de geschiedenis verwees hij ons naar kinderen van Hendrik (Broer/Bruur) Wellen van wie hij het bedrijf omstreeks 1973 overnam. ‘Bruur’ werd in 1911 geboren. Vanaf zijn dertiende woonde hij aan de Graafseweg, later aan de Teersdijk, zonder te verhuizen. Eenmaal getrouwd met een jonge vrouw uit één van de ‘verspreide huizen van Bullenkamp/Alverna’ kreeg Hendrik/Bruur vier zonen en vijf dochters: Josef en Wil namen plaats op de praatstoel en brandden los. Anekdotische herinneringen buitelden over elkaar heen: veel te veel voor twee pagina’s. 6

Avontuur

Hun kinderjaren op het gemengd bedrijf van hun ouders in het grote, warme gezin, was een periode van vrijheid en plezierig avontuur, volstrekt anders dan tegenwoordig. Het was kort na de oorlog. Net na de bevrijding was er een geallieerde reparatieplaats aan de overkant. Bruur kon goed opschieten met een Engelse kapitein. Hij ruilde eieren voor allerlei spullen. De warmwaterkruiken thuis onder ‘parachutedekens’ waren gemaakt van oude granaten; de parachutestof was om bestaande dekens gestikt. Op de slaapkamer stonden vederlichte (‘Glider’)banken uit een zweefvliegtuig en de dikke touwen die vader overal voor gebruikte, waren eveneens oorlogs‘tuig’. De welboom, om kluiten te pletten na het eggen van het land, was vervaardigd van ijzeren tankwielen en een oorlogsrelikwie.

Alverna

Omdat moeder Wellen van Bullenkamp/Alverna kwam, gingen de kinderen in Alverna naar school, lopend over de Teersdijk. Vader had uitgelegd: ‘Die kant op en dan links.’ Josef herinnert zich hoe hun oudste broer die hele weg een blikje voor zich uit geschopt had. De beschadigingen aan zijn nagelnieuwe schoenen leverden hem flink straf op. Ook namen de kinderen soms een kortere weg door de zom-

pige weilanden en zeer sporadisch vervoerde Bruur zijn koters per trekker. De oudste broers hadden vervolgens een fiets, waar de anderen achterop meereden. De tijdwinst ging echter verloren aan werk dat er áltijd was. ‘Vader zette je wel aan het werk.’ Koeien melken voor schooltijd, bieten schoffelen en afzetten (op je knieën, telkens één plantje laten staan), werken in de appelboomgaard. Waar eens een stads neefje bij was toen er werd gespoten met parathion, een insecticide. ’s Avonds had neeflief knalgeel haar en moest hier twee maanden mee rondlopen. Maar ook op vrije woensdagmiddagen en op zaterdag werd er geholpen. Wil: ‘Toen ik de eerste keer op woensdagmiddag ging voetbalHendrik/Bruur Wellen bereikte in Hernen in zijn nieuwbouwbungalow ‘de Hippe Knip’ (!) de leeftijd van 94 jaar. De keuze van Bruur voor Hernen als nieuwe woonplaats is curieus omdat de bewoners van dit dorp bekend staan als ‘de kiepen’. Deze informatie werd ons verstrekt door ‘een Herresse kiep die in Nijmegen al jaren bezig is met huisnamenonderzoek.’ de Dukenburger - december 2010

Herinneringen

‘Als kind vonden we ons huis groot. Teruggezien bleek de zussenslaapkamer zo klein, dat Anita wel op een matje onder de twee tweepersoonsbedden geslapen moet hebben.’ ‘Waar nu het chaletcentrum is, klotste heel vroeger bij hoog water de Maas tegen de Teersdijk.’ ‘Het woonwagengebied was ooit een Vierdaagse-, militaire, pleisterplaats. Lopers kwamen over de dijk naar ons ‘schijthuis.’ ‘Je kreeg kauwgom van ze en ’s avonds restjes brood voor de varkens. Het vleesbeleg aten wij kinderen er gauw tussenuit.’ ‘Vader maakte geregeld een praatje met de woonwagenmensen, wij werden weggejaagd; moesten soms wegduiken in de sloot.’ ‘Onze silo’s van acht meter hoog maakten we zelf, zonder bouwtekening.’ ‘Ongeveer bij de A73 loopt de taalgrens tussen Nijmeegs dialect en het Brabantse.’

Vadersnaam Wil en Jos Wellen

len in plaats van varkenshokken uitmesten, brak ik prompt een been.’ Vader: ‘Zie je wel, dat komt er nou van.’ Wil: ‘We “dreigden” onze vader wel eens met een schadeclaim, want volgens het Kinderwetje uit 1874 was kinderarbeid verboden.’ En wat leverde het geploeter helemaal op? Een schijfje banaan, later een halve banaan of een dubbeltje voor een rij geschoffelde bieten. Geen wonder dat ze wel eens sjoemelden en alleen zichtwerk afleverden. Of ze zetten goedkopere neven en nichten aan het werk, bijvoorbeeld bij het monteren van de gazen batterijkooitjes voor de kippen.

Modernisering

Het Plan Mansholt (1968) dat landbouwmodernisering en schaalvergroting voorstond, was voor vader Wellen mede aanleiding te kiezen voor kippenteelt. Bruur had overal stukken grond moeten afstaan aan een ‘bottenkeet’ (slachtafval) voor lijmvervaardiging, aan de opbouw van Dukenburg en de komst van de woonwagenburen. Dus: ‘Dan maar kippen.’ Het groeiende kippenbedrijf, met uiteindelijk zo’n 30 duizend exemplaren, had een internationale voorbeeldfunctie. Een delegatie Fransen kwam op bezoek. Moeder Wellen begroette hen met ‘Lekker sun, hè?’ wijzend op de zon. De kippen die driehoog in leghokken verbleven, moesten voor hun voer telkens hun kopjes door het draadgaas steken. Dat leverde de dieren een kale nek op. Toen de Fransen daarnaar vroegen, liet Bruur de tolk vertalen dat ‘Kippen mee wilden gaan met de tijd met een diep décolleté.’ Kippen willen ook wel eens hip zijn! Komt daar die naam op het dak de Dukenburger - december 2010

vandaan? Volgens Wil wel, Josef heeft een andere versie. ‘Iedereen uit de buurt had een bijnaam. Onze jongste zus Anita hielp altijd de eierklanten en eentje noemden we “de Gek”. Toen deze klant Anita zag met haar blonde haar tegen het kippenhokkenstof weggestoken onder een veelkleurige pet, zei hij: “Ha, daar heb je de hippe kip.”’ Hoe dan ook, de ‘Hippe Kip’ kwam op het dak te staan. Alleen duurde het jaren voordat vader/Bruur dat ontdekte. ‘Onze voordeur was namelijk aan de Teersdijk. Daar kwam overigens alleen meneer pastoor naar binnen. Aan de achterkant van een schuur aan de Graafseweg-kant was het blauwe pannendak kapot, lek. Wij broers moesten het repareren maar er waren enkel nog rooie pannen in voorraad. Vader: ‘Gebruik die maar, dat ziet daarachter toch niemand.’ ‘Zonder dat hij het wist, hebben we toen die naam gelegd.’

Josef was vijftien toen hij er achterkwam dat de bewoners van het naburige tolhuisje geen Snuutje heetten (de tolhuisbewoner had een klein, bolrond gezichtje) maar Kersten. De buren aan de andere kant heetten ‘de Pruuk’. De buurjongen als speelkameraad was ‘Petervan-Thé-van-Piet-van-Koos’. Het was gebruik de kinderen te benoemen met hun vaders voornaam. Herman Daanen die uitstekende stroopfuiken uitzette, werd een handje geholpen door zijn fuiken leeg te halen. Snoeken vangen op zondagmorgen langs de wetering met een lange stok en strik was favoriet. Je dwaalde soms kilometersver af als je een tienponder volgde. Eén zondag was een snoek gespot van een meter. Die werd vanaf de brug over de Graafseweg door Bruur gevangen, met een jachtgeweer. ‘Af en toe moest er keihard gelopen worden omdat “de pliesie” ons achterna zat. Alleen onze oudste broer Sjaak (niet de allersnelste) werd een keertje gegrepen en moest voorkomen. Vader meldde dat hij zijn zoon flink de jas had uitgeveegd; de rechter geloofde dat.’

Neerbosch

‘Ons verenigingsleven speelde zich af in Neerbosch. Daar was de katholieke plattelandsvereniging voor jongeren (KPJ) met vooral atletiek. In de stad kwam later het handbal van Trias/Sparta. Zie je nu videobeelden terug van de KPJ-gymnastiekoefeningen - piramidebouwen tot viereneenhalf hoog, met “Koppie” bovenop “omdat daar weinig aan verloren kon gaan.” Dan lig je dubbel!’ Met dank aan Anton de Wildt. ‘De Hippe Kip’ op het dak

Tekst: Hette Morriën Foto’s: Bart Noordijk

7

Vier vragen over Dukenburg

Samen Zondagmorgen, de klokken van de Ontmoetingskerk beieren over ons dorp Dukenburg. Geweldig! Onlangs besloot een aantal welzijnsorganisaties, zoals Swon en Tandem, om veel meer te gaan samenwerken en dan - stadsdeel- of wijkgericht - centrale informatie-/hulpverleningsposten te gaan inrichten. Prima! Het bestaansrecht van De Zevensprong, komt voort uit het feit dat er voor en door de wijken samen, heel efficient, wordt opgetreden en de kracht van de vrijwilligers die zich inzetten heel goed wordt benut. Over of binnen vijf jaar is er in Dukenburg een groot probleem. In het algemeen zijn het nu (vaak dezelfde) grijze koppies die zorgen voor de maatschappelijke smeerolie in ons stadsdeel, maar als die er niet meer zijn of het niet meer kunnen, staat er nauwelijks een generatie klaar, die het gaat overnemen. Redenen zijn onder andere: langer doorwerken, hoge hypotheek, een spinnenweb aan sociale verplichtingen, minder de cultuur meegekregen van ‘je moet toch iets doen voor de samenleving.’ Het is nu het moment om te kijken hoe de talenten die hier wonen beter te benutten. Dat betekent nagaan in hoeverre de reeds bestaande organisaties in ons stadsdeel samenwerking kunnen aangaan, waardoor dezelfde mensen gelijktijdig voor meerdere organisaties kunnen worden ingezet. Kijk eens in hoeverre bijvoorbeeld bestuursfuncties, klussen aan huis, cursusdocenten en personenvervoer vanuit de diverse organisaties gecombineerd zouden kunnen worden. Onderzoek in hoeverre de medioren, die wel hun verantwoordlijkheid nemen, kunnen worden geholpen en wat middels ouderavonden op scholen kan worden geworven aan nieuwe vrijwilligers. Wij willen toch de kerkklok blijven horen en ook het warme bad van de aandacht en zorg van onze mededorpsbewoners blijven voelen? Guus Kroon Oud-voorzitter van De Zevensprong (Foto: Bart Noordijk)

8

Victoria Montis in het waterpark van Lindenholt

Victoria Montis is redacteur van Lindenholt Leeft, het blad dat sinds kort met veel enthousiasme voor onze overburen wordt gemaakt. Haar artikelen gaan onder meer over kinderen en jongeren. Ze is ook actief in een bewonersgroep. Haar jeugdjaren heeft ze in de Voorstenkamp doorgebracht. Deze wijk ligt op een steenworpafstand van Dukenburg. Hoe beleeft een overbuur ons stadsdeel?

Dukenburg-gevoel

‘Je zult begrijpen dat ik me sterker betrokken voel bij Lindenholt dan bij jullie woongebied. Het gevoel dat ik bij Dukenburg heb, wordt vooral gekleurd door het grootwinkelcentrum waar ik bijna dagelijks naar toe ga. Ik kom ook dikwijls in de Meijhorst in het zwembad en af en toe in de stadswinkel. Deze voorzieningen missen we hier. Dukenburg betekent voor mij daarom vooral “dichtbij en handig”. Dukenburg zie ik als een sterker vergrijsde wijk. In Lindenholt wonen jongere mensen. Daarom wordt hier voor kinderen veel georganiseerd. We hebben hier een geweldig waterpark met een heus strandje, een waterspeelplaats, een kinderboerderij en natuurlijk veel groen. Ideaal voor kinderen. Het Cruyff Court ligt daar vlakbij. Dát is voor mij het hart van Lindenholt. Jaarlijks wordt hier de succesvolle Dag van Lindenholt georganiseerd. Deze gebeurtenis die veel bewoners trekt, is vergelijkbaar met Dukenburg Presenteert.’ ‘Van mijn moeder hoor ik dat er in Lindenholt weinig seniorenwoningen staan en dat die op korte termijn ook niet gebouwd worden. In Dukenburg heb je meer van dergelijke wonin-

Dukenburg gezien vanuit Lindenholt gen. Daarvoor zou je dan als senior weer naar de andere kant moeten verhuizen.’

Veranderen

‘Wat mij betreft zouden die hoge flats in Dukenburg weg mogen. Daar houd ik niet van. In een gewoon huis wonen is veel aantrekkelijker en gezelliger.’

Politiek

‘Er zijn nu maar af en toe koopzondagen in Winkelcentrum Dukenburg, dat is veel vaker geweest. Het aantal koopzondagen mag wat mij betreft best omhoog. Verder vind ik dat bevolkingsgroepen niet allemaal bij elkaar moeten gaan wonen. Dan krijgt een wijk een eenzijdige kleur. De politiek moet zorgen dat mensen gemengd wonen. Dan kan het nog wel eens heel gezellig worden!’

Over tien jaar

‘Dan is er een bioscoop aan onze kant van het kanaal. Het Triavium lijkt me daarvoor een perfect gebouw. Deze plek ligt precies halverwege Lindenholt en Dukenburg. De bioscoop zou voor iedereen interessante films moeten bieden. Ook voor kinderen. Verder hoop ik dat tegen die tijd bij jullie een aantal flats weg is weggehaald en dat ze vervangen zijn door seniorenwoningen en gezellige rijtjeshuizen. Belangrijk is dan dat je daar de weg makkelijk kunt vinden. Over tien jaar zijn – hoop ik – de straatnummers afgeschaft en vervangen door duidelijke wegwijzers. Dan zal ik er vanuit Lindenholt vaak op bezoek komen.’ Tekst: Hans van Gennip Foto: Ron Disveld de Dukenburger - december 2010

Van steunkous tot terminale zorg

Vlnr. Henkjan, Lidy, Marloes, Meriam, Kim, Elly, Susanne, Masja en Ellen

‘Kind’, zei m’n Ewijkse pedicure een jaar of twee geleden, ‘als je hulp aan huis nodig hebt, ga dan in zee met Buurtzorg. Een nieuwe vorm van thuiszorg waar je U tegen zegt. Je belt op, maakt een afspraak en er staat in géén tijd iemand voor de deur die de juiste hulp(middelen) bij zich heeft. Hier, neem de folder mee, ze zitten in Beuningen.’ Deze zomer, twee jaar later, maakte ik over de heg een praatje met m’n buurvrouw. ‘Je hebt een nieuwe baan, hè, maar waar?’ ‘Bij Buurtzorg hier dichtbij; we bestaan intussen ruim een jaar.’ Aanleiding genoeg om een kijkje te nemen bij de medewerkers van Buurtzorg aan huis en om hun werkzaamheden in het veld te belichten. In een unit op het bedrijventerrein Kerkenbos heeft Buurtzorg Nijmegen-Zuidwest haar basis. Hun cliënten, geen ‘patiënten’, wonen in Dukenburg, Lindenholt, Neerbosch, Heesch en Hatert. Bij het interview waren Masja, Jacqueline, Meriam, Ellen, Suzan en Henk-Jan aanwezig. Masja stond op het punt om met vakantie te gaan; er werd onderling nog even gecheckt of en hoe haar cliënten opgevangen werden door één van de anderen. Henk-Jan vertelde met groot enthousiasme dat hij bij Buurtzorg weer bezig kan zijn met zijn prachtige beroep van wijkverpleegkundige. De kruisvereniging van weleer met wijkverpleegkundigen die directe zorg verleenden en tijd konden vrijmaken voor een luisterend oor, daarmee kun je Buurtzorg het beste verde Dukenburger - december 2010

gelijken. Het zijn goedopgeleide mensen die optimale zorg willen geven en waar het kan hun cliënten begeleiden naar zelfredzaamheid. Elke cliënt heeft een persoonlijke begeleider (pb’er) die de zorg toespitst op de specifieke situatie. De cliënt kan de pb’er persoonlijk of via de teamtelefoon bereiken. Buurtzorgteams zijn nooit groter dan twaalf mensen waardoor er korte lijnen zijn tussen cliënt en team. Bij onverwachte veranderingen in een zorgsituatie kan daardoor meestal snel iets geregeld worden.

dichtbij en tussen de cliënten… Dat lijkt dit team dat onder andere Dukenburg onder de vleugels heeft, ook wel mooi. Niet dat ze op Kerkenbos fout behuisd zijn, want de afstand naar de mensen met een hulpvraag is eenvoudig te overbruggen. De hulpvragen zijn divers en komen van mensen die bijvoorbeeld palliatieve zorg (pijnverzachting/verlichting) nodig hebben, stomazorg of wondzorg na een operatie, mensen die incontinentieklachten hebben of die hun steunkousen niet zelf meer aan kunnen krijgen.

Zelfsturing is het toverwoord bij Buurtzorg. Daarom moeten de medewerkers veel zelf bedenken en doen. Voordeel hiervan is dat er minder management nodig is. Aan (bij)scholing wordt veel aandacht gegeven en elk team is zelf verantwoordelijk voor een zo goed mogelijk resultaat in zorg en planning.

Indicatie

Notendop

Menselijkheid boven bureaucratie. Dat is Buurtzorg in een notendop, maar ook de titel van het boek*) dat Jos de Blok en Aart Pool hebben geschreven en uitgegeven. Jos de Blok, wijkverpleegkundige uit roeping, is het brein achter de formule Buurtzorg. Het hoofdkantoor in Almelo is een bescheiden gebouwtje in een woonwijk aan de westkant van de Twentse stad. Landelijk maakte Buurtzorg in nauwelijks drie jaar tijd een enorme groei mee en deze storm is nog niet uitgewoed. Tja, een onderdak middenin een woonwijk,

Voor thuiszorg is een indicatie vereist die aangevraagd moet worden bij Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ); Buurtzorg verzorgt deze indicatie en verlenging daarvan voor hun cliënt. Van tijd tot tijd hebben de pb’er en de cliënt een evaluatiegesprek waarin wordt gekeken of de hulpvraag nog actueel is en of de doelstellingen aangepast kunnen worden. Tijdens het interview vielen mij als verslaggeefster de eenvoudige korte lijnen op, alsmede de betrokkenheid en collegialiteit van de teammedewerkers. En het zijn de cliënten die hiervan de vruchten kunnen plukken! *) Voor belangstellenden: ISBN 978-90-5931556-3. Tekst: Hette Morriën Foto: Ron Disveld

9

‘Het is hoog tijd om’ naar buiten te treden’ Samenwerking

Barten: ‘Politie, brandweer en gemeente doen mee. We werken samen met ProRail. We hebben een ronde rond het winkelcentrum gemaakt. Daaruit is een lijst van verbeterpunten gekomen, bijvoorbeeld het onderhoud van de groenbakken. De asbakken zijn vervangen, omdat de oude te klein waren. Er waren er ook te weinig.’ Verhulst: ‘Er komen ook mooie peukendovers. De campagne Herontdek Winkelcentrum Dukenburg zit nu in het tweede jaar. Het hele centrum is opgeknapt. We hebben binnen alles op orde. Het geeft een veiliger gevoel. De gemeente heeft de verlichting rond het winkelcentrum verbeterd. Die blijft de hele avond en nacht op volle sterkte branden. Daar zijn we heel blij mee. Er zijn prachtige nieuwe fietsenrekken en een groot zebrapad gekomen. ProRail gaat nieuwe perrons aanleggen. Er komen twee liften bij het station. Ze gaan het groen snoeien en schilderen. Het buitenplein bij Blokker is van ons. Dat wordt begin januari 2011 opnieuw bestraat.’ Soetendaal: ‘De bedoeling is dat iedere deelnemer doet wat in zijn vermogen ligt. De politie gaat meer handhaven.’ Verhulst: ‘We hebben het PTN-project van het ROC. Dit is een opleiding voor toezichthouders. Dat loopt ontzettend goed. Ook zijn er vaak stagiaires van de politie, naast de gewone agenten.’

Al gebeurd Anneke Verhulst en Cantor Barten

Winkelcentrum Dukenburg wil een schone, hele en veilige omgeving, binnen en buiten. Daarvoor is het project Keurmerk Veilig Ondernemen gestart, waarin het winkelcentrum samenwerkt met onder meer gemeente, politie en brandweer. De wijk wordt erbij betrokken.

Gesprek

Anneke Verhulst is centrummanager van Winkelcentrum Dukenburg. Cantor Barten is supermarktmanager van Albert Heijn XL. Thea Soetendaal is senior projectadviseur van De Zakenpartner. Zij is ingehuurd als trekker van het project. Samen vertellen ze over het project en over het winkelcentrum. 10

Schoon

‘We streven naar een schone, hele en veilige omgeving voor bewoners, consumenten en winkeliers,’ zegt Anneke Verhulst. ‘Het is een initiatief van de ondernemersvereniging, de coöperatieve vereniging van eigenaren en Albert Heijn.’ Cantor Barten: ‘Het is door ons opgepakt omdat onze landelijke organisatie het belangrijk vindt. Albert Heijn wil een belangrijke rol spelen in Nederland schoon.’ Thea Soetendaal zet het in breder perspectief: ‘Op landelijk niveau is er een convenant. Er is een programma dat zich richt op de aanpak van zwerfvuil. Schoon draagt bij aan het veiligheidsgevoel.’

Anneke Verhulst legt uit dat er al het nodige gebeurd is: ‘We hebben 50 duizend euro subsidie gekregen van het ondernemersfonds van MKB voor de aanleg van vier ondergrondse containers. Alle ondernemers doen daaraan mee. Twee maal per week wordt papier opgehaald. Er is weinig bijzetvuil meer. Er zitten antivandalismesloten op de containers. Ze worden niet meer opengebroken. We zitten er bovenop. De bewakers lopen ook buiten rond. We spreken onze ondernemers aan dat ze alles toegankelijk moeten hebben. Er komt een bedrijfsnoodplan. Ondernemers kunnen hier hun eigen plan op aansluiten. Er komen nieuwe bordjes voor vluchtwegen, nieuwe plattegronden en een ontruimingsplan. Wij willen ook de ondernemers rond het winkelcentrum erbij betrekken, bijvoorbeeld die bij het busstation.’ Soetendaal vult aan: ‘We zijn nu bezig met het maken van het plan. Dit wordt vanaf begin de Dukenburger - december 2010

Winkelcentrum Dukenburg in sinterklaassfeer

volgend jaar structureel uitgevoerd. De ondernemers zijn enthousiast. Er is een goede betrokkenheid. Ze willen.’

Eigenaren

De meeste grote winkelcentra worden in één keer gebouwd. Winkelcentrum Dukenburg is van klein naar groot gegroeid. Verhulst: ‘Mensen denken dat het winkelcentrum van één eigenaar is. Er zijn er wel veertig! Dat varieert van de individuele ondernemer tot grote beleggers. Iedereen moet wel lid worden van de ondernemersvereniging. We hebben geen enkele invloed op de branchering. Daarom is het hier een eenheidsworst.’

Comfort

De bouw van de nieuwe ‘kop’ van het winkelcentrum zorgde ervoor dat winkeliers en personeel tot aan de schoenmaker in de tocht stonden. Anneke Verhulst vertelt dat dit probleem nu is opgelost doordat er een heteluchtsluis is gekomen. Er is nóg een comfortwens: openbare toiletten. Verhulst: ‘Er zijn openbare toiletten geweest. Die zijn gesloten wegens overlast. We willen ze wel graag. Maar doordat er diverse eigenaren zijn, is dat een probleem.’

Garage

Verhulst: ‘Vroeger was de parkeergarage gratis. Dat hadden we graag zo gehouden. Maar als hij weer gratis zou zijn, zou er te weinig plek zijn. Wat we niet hebben voorzien, is dat veel huishoudens tegenwoordig twee auto’s hebben.’ ‘Er waren zes parkeerautomaten. Het systeem moest vervangen worden. Verkeersdeskundigen zeiden dat er drie nodig waren. We besloten uit serviceoogpunt er vier te nemen en in de garage te plaatsen. Die kan dan open als het de Dukenburger - december 2010

winkelcentrum zelf dicht is, bijvoorbeeld bij de intocht van de Vierdaagse. Je kunt nu pinnen, chippen of contant betalen. De problemen zijn uit de wereld. Er komt gewenning. De parkeerautomaat bij het postkantoor is het drukst. We kijken hoe de stromen lopen. Misschien komt er een betaalautomaat bij. De verlichting van de parkeergarage wordt optimaal.’ Barten: ‘We willen graag een gratis bewaakte fietsenstalling die open is tijdens winkeltijden. Dan kan ook het personeel hier gebruik van maken.’ Verhulst: ‘We willen overdekt, goedkoop parkeren. Het moet schoon zijn met een perfecte beveiliging en een behoorlijk assortiment in brancheverdeling. Albert Heijn XL en Action zijn trekkers. Er komen mensen uit Duitsland, Wijchen en Beuningen.’

Buurt

Tot nu toe was er geen contact tussen het winkelcentrum en de omwonenden. Dat is veranderd. Anneke Verhulst was te gast op de laatste bijeenkomst van het bewonersplatform. Er zijn meer voornemens. Verhulst: ‘We willen laten zien waar we mee bezig zijn. We gaan een infobrief maken voor de bewoners in de omgeving. Het is hoog tijd om naar buiten te treden als winkelcentrum.’ Barten: ‘Er komt een avondschouw samen met enkele bewoners. We denken aan een boodschappenservice voor oude mensen en aan het halen van winkelwagentjes uit de wijk. De Dar en De Bruijn van de fietsenstalling halen ze nu op en brengen ze terug. Albert Heijn ondersteunt de bingo in wijkcentrum de Grondel. Je leeft samen met elkaar. We willen dat er een goed contact en samenwerking is met de wijk.’ Tekst: René van Berlo Foto’s: Ron Disveld

Thea Soetendaal

Parkeren Veel mensen denken dat Winkelcentrum Dukenburg besloten heeft betaald parkeren in de garage in te voeren. Dat is niet zo. Het is een beslissing van de gemeente Nijmegen die dit indertijd tegen de zin van de winkeliers heeft doorgezet. Het eerste uur parkeren in de garage onder het winkelcentrum kost 50 cent. Elk half uur daarna kost ook 50 cent. Een dagkaart kost 7,50 euro. Parkeren op straat kost 2,30 euro per uur. Een dagkaart is hier niet.

Veertig eigenaren Winkelcentrum Dukenburg heeft ongeveer veertig eigenaren. Dat varieert van de individuele ondernemer, die hier vaak vanaf het begin zit, tot institutionele beleggers. Zo is het pand van Albert Heijn XL met de winkels ervoor van Fortis. Het pand van de Coop is van Ahold. De huren in het winkelcentrum zijn over het algemeen hoog. Volgens de gemeente zijn ze twee keer zo hoog als de Marikenstraat en bereiken ze bijna het niveau van de Broerstraat. Het gevolg is dat alleen winkelketens de panden kunnen betalen.

11

‘We willen voor jongeren in Dukenburg de stad in het klein zijn’

René van Berlo, Marcel Janssen, Serinay Esen, Ton Schouten en Wil van Cleef (vlnr) Rik van Liesdonk

‘Het mooiste is dat de jongeren respect hebben voor elkaar.’ Dat is een van de resultaten van Jongerencentrum Staddijk, meestal afgekort tot JC Staddijk of gewoon ‘Staddijk’. In zijn dertig jaar is het jongerencentrum van een wit bolwerk voor de heavy metal- en rockscene uitgegroeid tot een centrum voor jongens en meiden van verschillende culturele achtergronden en met verschillende interesses. Marcel Janssen is directeur. Hij zegt: ‘De doelgroep van JC Staddijk is 16 tot 26 jaar. Het uitgangspunt is voor en door jongeren. Er zijn nu zes groepen: techniek, rock-metal, het theehuis, de dansmeiden, de Marokkaanse meiden en de publiciteitsgroep.’

Vroeger

Wil van Cleef is beheerder en administratief medewerker. Hij is er bijna vanaf het begin. ‘Ik ben in ’89 begonnen,’ vertelt hij. ‘Daarvóór kwam ik naar concerten. Het was de enige plek in Dukenburg waar je ’s avonds naar toekon. Ik organiseerde politieke avonden. De straatverlichting op de Staddijk was een item. Er waren toen maar drie lantaarnpalen. Het is gelukt dit te verbeteren. Het was lang een stedelijke voorziening. Dat kwam ook door de uitstraling van de muziek die elders niet aan bod kwam, bijvoorbeeld metal en hardrock. We hebben van alles georganiseerd. We hebben drie mo12

torfeesten gehad met duizenden bezoekers. Er is een gabbergroep geweest. Er was een theatergroep. Er waren babbelavonden over een thema, bijvoorbeeld over de politiek of het buitenland.’ ‘Twee jaar geleden zijn we ons, in overleg met de gemeente, meer gaan richten op jongeren uit Dukenburg,’ zegt Marcel. ‘En omdat die heel divers zijn, willen we breder, niet alleen de rock-metalscene.’

Vrijwilligers

Serinay Esen is stagiaire: ‘Ik ben via mijn neef hier terechtgekomen. Ik ga me specialiseren in evenementen. Ik ben ook bezig met communicatie en pr.’ Ton Schouten is vrijwilliger. Hij zit in de techniekgroep en in de jongerenraad van Staddijk. Dat is een soort ondernemingsraad voor jongeren. ‘Ik kwam via een vriend hier op een concert terecht,’ zegt hij. ‘Het was zo gezellig dat ik bleef. Ik wil tot mijn 26ste als vrijwilliger blijven. Ook als ik een baan heb, wil ik hier blijven komen.’ Marcel: ‘Bij elk popconcert in Nijmegen lopen jongeren van onze techniekgroep op het podium. Ze kunnen bijna zelfstandig een concert draaien.’ Wil vertelt over een nieuw initiatief: ‘We zijn begonnen met een jongerencafé. Dat is nu bijna elke dag open van 15 tot 24 uur, voor een groot deel tegelijk met het theehuis.’ Marcel vult aan: ‘Vanaf nu gaan we het pro-

moten. Er komen themagerichte activiteiten. De kroeg is de kantine: voor en na de activiteiten kom je er. Dan ontmoeten jongeren met verschillende achtergronden elkaar. Maar je kunt natuurlijk ook gewoon een biertje komen drinken.’

Open

Rik van Liesdonk loopt stage. ‘Ik zat hier met de rockband Deaf by Stoning. Ik ben bezig geweest met evenementen organiseren. Ik vraag aan jongeren wat ze leuk vinden. Ik probeer verschillende soorten jongeren bij elkaar te brengen en van daaruit iets te organiseren. Veel groepen kennen elkaar namelijk niet. In het begin was het heel erg wennen, maar ze staan nu open voor elkaar.’ ‘Het mooiste is dat de jongeren respect hebben voor elkaar,’ zegt Serinay, ‘qua geloof, qua ras en qua uiterlijk. Vorig jaar waren het nog eilandjes.’ Marcel: ‘Laatst zei een jongere: “Staddijk is eigenlijk de stad in het klein.” Daar heb je kroegen en bioscopen. Dat is hier ook. We willen voor jongeren in Dukenburg de stad in het klein zijn. Er zijn of komen filmavonden, cabaretavonden, dance-avonden, een hiphopcafé en sport. Dat zijn nu nog verschillende werelden. Waar we naartoe willen, is dat de jongeren trots worden op Dukenburg en dat Staddijk trendsettend wordt.’ Tekst: René van Berlo Foto’s: Ron Disveld de Dukenburger - december 2010

Postbode Karel Peters ‘Het bijzondere aan het vak is dat je met allerlei mensen leert omgaan’ Binnenkort draait postbode Karel Peters zijn laatste kerstdienst. Hij stelt er zelfs een voorgenomen vakantie naar Curaçao voor uit, want ‘die speciale sfeer in de straten rond de kerst wil ik niet missen.’ Karel kan ‘t weten: hij is in Dukenburg postbode van het eerste uur en zag ons stadsdeel vanaf 1969 straat voor straat en wijk voor wijk verrijzen.

Applaus op de welvaartskust

Toch was post rondbrengen niet het begin van Karels carrière in Dukenburg: ‘Als jongen van dertien werkte ik bij boer Peters in Zwanenveld. Aardappels rooien, aardbeien plukken. Ik herinner me nog goed dat ik met Hatert in m’n rug midden op de witte brug over het kanaal over het boerenland uitkeek.’

Dukenburg

Na diverse tijdelijke baantjes begon Karel in 1969 als telegrambesteller bij PTT Post. Vanaf ’71 bezorgde hij onafgebroken in Dukenburg: ‘Mijn eerste wijk was Lankforst. Destijds reden we met de mobilet van het station naar de wijk. Het gebeurde wel eens dat we na het werk op Heumensoord gingen scheuren op die brommertjes. Een mooie tijd waar ik wel eens naar terug verlang. Je had een speciaal postgevoel, echte teamspirit. Tegenwoordig zijn mensen meer op zichzelf.’ Geen postbodes maar postbezorgers

TNT Post is bezig met een grondige reorganisatie. ‘Dure’ postbodes worden vervangen door goedkopere postbezorgers. Het verschil? Een postbezorger brengt alleen post rond waar postbodes ook post sorteren en aangetekenden uitreiken. De personeelswisseling heeft de nodige logistieke consequenties. Over een paar jaar staat het bestelkantoor aan de Van Rosenburgweg (naast de Praxis) te huur. De post voor Dukenburg wordt dan in Den Bosch voorbereid en getransporteerd naar depots in de wijk – garageboxen, wachtkamers, aanhangers. Van daaruit loopt de postbezorger zijn/haar ronde. de Dukenburger - december 2010

Postbode Karel Peters.

Oudere generatie

Een klik voelt Karel vooral met de oudere generatie: ‘Het bijzondere aan het postbodevak is dat je met allerlei mensen leert omgaan, of ze nu jong, oud, arm of rijk zijn. Met sommigen raakte ik bovendien bevriend, zoals met mevrouw Bax uit Zwanenveld of mijn tweede oma Bernardine Woo. Ik herinner me ook goed de omaatjes bij de Orangerie. Soms trof ik ze suffend aan als ik een nabrengzak kwam ophalen, maar de verhalen kwamen vanzelf als we dan samen koffie dronken.’

Laatste brieven

Op 30 september 2011 bezorgt Karel zijn laatste brieven. Het einde van zijn postcarrière betekent niet dat hij geen berichten meer brengt: ‘Ik ben een gelovig mens en wil met mensen over God in gesprek gaan. Verder wil ik vrijblijvend gaan knutselen en tuinieren. In Dukenburg kom ik zeker nog terug! Volgend jaar hebben mijn vrouw en ik weer een kraampje bij Dukenburg Presenteert.’ Tekst: Bart Matthijssen Foto: Ron Disveld

‘Applaus!’ - En we klapten heel hard. ‘Wat een toespraak!’ - Instemmend knikten alle hoofden van het gezelschap. ‘Op vrede en tolerantie!’ Wij hieven onze glazen onder begeleiding van het gesmak en klinkend bestek. Zorgeloos namen we wat. Zonder angst voor de hitte: de airco’s waren aan. En voor de regen van straks: paraplus stonden paraat. We schreven geschiedenis dachten wij. Maar de geschiedenis bevond zich onder ons. Die ruimde onze troep op. In gedaante van een ober. Toen ik nog een glas rode wijn zocht zag ik een brede lach van witte tanden boven het dienblad. Daarboven twee veelzeggende bruine ogen. De roes van de wijn werd mij ontnomen. Met het verhaal van achtergeblevenen. Ik volgde het verhaal. Vliegend verliet ik het strandfeest. Boven de zeegolven waar de boten van de hoop zonken en in de genadeloze golven verdwenen. Met de dromen van het klein beetje mens zijn. Het verhaal ging verder. En ik volgde. Ik hoorde het onbedaarlijk gelach. Van een vrouw, een moeder, een dochter. Aan het kampvuur waarop pan met maïspap pruttelde. ‘De mannen zullen terugkeren!’ De zoons, broers, mannen en de vaders. Hoopten zij. Uit angst een zwart lichaam aangespoeld te zien keerde ik terug naar het café. Naar het gelach, de drank en het gekots Proost! Qader Shafiq

(Foto: Bart Noordijk) 13

Hans Veltmeijer achter zijn kerstdiorama

Mijn paleis

Sneeuw!! Het is bijna kerst, maar de eerste sneeuw viel al op 29 november, waarmee het echte wintergevoel vroeg opkwam. Sneeuw is natuurlijk gezellig en sfeervol, maar eigenlijk alleen de eerste paar uurtjes en als je thuis bent en de tijd hebt een lekkere wandeling te maken. Ook als je kind bent of tijd met kinderen door kunt brengen, is er sneeuwpret. Toch zitten er ook heel wat minder leuke kanten aan die winter. Direct de eerste dag van de sneeuw was er bijna 900 kilometer file: je zult er maar in staan! In de Ontmoetingskerk hebben we net ‘As I left my fathers house’ achter de rug, ‘een voorstelling, waarin vluchtelingen met verschillende culturele en religieuze achtergronden verhalen over hun wereld’. Het waren vaak hartverscheurende verhalen gevuld met pijn en heimwee, maar ook met nieuwsgierigheid en hoop. Ruim een jaar geleden kwam mijn nieuwe schoonzoon uit de zomer van Brazilië naar de koude winter van Nederland. ‘Toen we met het vliegtuig boven Schiphol cirkelden,’ vertelde hij, ‘dacht ik: Waarom is alles met zand bedekt? En toen ik uit het vliegveld kwam zag ik dat het sneeuw was en koud!!!’ We hebben hem gauw een winterjas gegeven, maar hij bleef koud. Hij had het geluk ‘warm’ ontvangen te worden, maar als je vluchteling bent? ‘As I left my fathers house’ leerde ons dat er heel veel mensen in onze wijk wonen, die de winter niet kenden en die de kou van het niet gehoord worden niet hebben verdiend. De Ontmoetingskerk heeft ze een podium willen geven en hoopt dat deze voorstelling een aanzet is tot het luisteren naar die verhalen, hoe koud, pijnlijk en voor ons vreemd die ook soms zijn. Als dat in onze wijk hier en daar gelukt is, wordt het toch een warme kerst, ook al dromen we misschien van een wit kerstfeest.

Hans Veltmeijer woont in Tolhuis. Samen met zijn vrouw Jacqueline maakt hij elk jaar een kerstdiorama. Hans: ‘We kopen de spullen op de kerstmarkten van de tuincentra. We hebben diverse merken, allemaal uit China. De poppetjes worden met de hand beschilderd. Elk jaar kopen we bij. Gezien het ruimtebeslag hebben we het dit jaar over onze zitbank gebouwd.’ ‘Het maken van een modelwereld is het leukste. Alles is verlicht. Er zit ook geluid bij, bijvoorbeeld van de draaimolen. Martien de Goeij heeft de tram aangelegd. De straatstenen zijn behang. Jacqueline heeft ze beschilderd.’ Tekst: René van Berlo Foto’s: Ron Disveld

Johan Dorst Predikant in de Ontmoetingskerk (Foto: Bart Noordijk)

14

de Dukenburger - december 2010

a n i g a p rt

o p S

Aikido Aiki-Ninpo een technisch beoordeling. Er zijn geen winnaars en verliezers. Het is ook geen olympische sport. Er komt geen financieel gewin aan te pas. Wel zijn er uitwisselingen met andere aikidoscholen in binnen- en buitenland. De ruimte (dojo) genoemd waar op het hoogste niveau wordt getraind heet de ‘hoofddojo’. Gesport wordt op blote voeten, gekleed in een zwarte broekrok, ‘hakama’ geheten, met een donker blauw jack met de naam ‘gi’. Het is de kledij van de Samurai, Japanse krijgsmannen uit het verleden. Er is een opening met tussenruimte in de kleding, waarin deze krijgers hun zwaard hielden.

Banden

Aan de banden herken je hoe hoog de aikido beoefenaar is gevorderd, vergelijkbaar bij de judosport. Je begint met het behalen van een Kyu-graad (band). Je stijgt dan als op een piramide, zodra je banden behaalt. In de top kun je dan-graden bereiken. Zo heeft de heer G. Janssen de ‘shihan-graad’, de vijfde dan, behaald. Hij is buiten Japan de hoogst gegradeerde in deze stijl.

Geen brute kracht

Budosport zonder wedstrijd Allemaal kennen we judo, karate, taekwondo en andere sporten met de verzamelnaam ‘budo’. Ook Aikido Aiki-Ninpo behoort daar toe. De Dukenburger maakte kennis met deze tak van budo in gymnastiekzaal Zwanenveld. De heer G. Janssen, leraar en trainer van deze stijl, vertelt hoe en waarom aikido zo’n prachtsport is. De Nijmeegse vereniging heet ‘Iss Hoogai’. Dat is een Japanse naam. In het Nederlands betekent het ‘voor het leven’. De bakermat van deze de sport is dan ook het land van de rijzende zon. ‘Aikido Aiki- Ninpo’ is de officiële stijlnaam voor deze sport, die ook in een aantal andere landen beoefend wordt, zoals in Frankrijk en Griekenland. De heer Janssen beoefent deze sport al vanaf zijn veertiende en is de Dukenburger - december 2010

acht jaar geleden gestart met de trainingslessen in de zaal in Zwanenveld. Na een aantal andere sportaccommodaties elders in Nijmegen, is hij nu weer neergestreken in Zwanenveld. Met de gemeente, in casu de afdeling Vastgoed Sport Accommodaties van wie de vereniging de zaal huurt, heeft hij een goede samenwerking. Het is een fijne zaal en goed geschikt voor aikido. De sport wordt beoefend op grote matten, variërend van 2 bij 1 meter (voor twee deelnemers) tot - meestal - 8 bij 10 meter (bij groepstraining).

Geen judo

Op het oog heeft aikido veel weg van judo. Toch is er een groot verschil. Aikido kent geen wedstrijdelement noch competitieverband. Er zijn ook geen scheidsrechters. De docent geeft

Aikido heeft niets te maken met brute kracht. Het kent tijdens de training ook geen tegenstanders, maar partners die elkaar in een buiging begroeten bij de aanvang. Het bevat veel techniek, vaardigheid, timing, souplesse, concentratie, discipline en lichaamsbeheersing. De bewegingen van het vastpakken van je partner laten een zekere sierlijkheid zien. Je partner tussen de armen aan de voorkant nemen, wordt ‘omote’ genoemd, aan de zijkant heet dat ‘nage’ en van achteren ‘ushiro’. Een val breken, belangrijk ook om blessures te vermijden, heet ‘ukemi’.

Nijmegen

De sport kan door jong en oud en door beide geslachten beoefend worden vanaf een jaar of vijf. Iss Hoogai Aikido heeft nu een groep van tien leden in training, onder hen een vrouw. De jongste is 18, de oudste 47 jaar. Getraind wordt donderdagavond in gymzaal Zwanenveld 2147 van 20.00 tot 21.30 uur. Iss Hoogai Aikido geeft ook op verzoek trainingen en workshops aan particulieren, bedrijven, instellingen en anderen. Info: www.isshoogaiaikido.come2me.nl, e-mail: [email protected]. Tekst en foto : Theo Vermeer

15

De geschiedenis van Kerstmis Mijn kerst(mis) in Saudie-Arabië vergeet ik nooit. Via-via hoorde ik enkele dagen voor Kerst dat men onuitgenodigd een kerstdienst in een ambassade kon bijwonen om 13.00 uur, waardoor ik mijn werk niet teveel hoefde te onderbreken. Per taxi naar de ambassade, waarvan het hek openstond. Daar werd ik richting zwembassin geloodst. In het diepe stonden een altaar en een lessenaar, op de helling naar het ondiepe stoelen voor bezoekers. In dit Heilige Land is geen christelijke dienst toegestaan; de kerstdienst was een semi-clandestien gebeuren. Nu de dienst in het zwembassin plaatsvond en onzichtbaar was voor de buitenwereld, lieten de tolerante autoriteiten het oogluikend toe. De preek was uitstekend, de dienst goed verzorgd. Desondanks kwam ik niet in kerstsfeer bij een hitte van 40 graden! Terughaastend naar mijn werk bedacht ik dat donkere koude dagen bij Kerstmis horen… Het is een typisch feest van het noordelijk halfrond, vond ik.

Zonnewende

Inderdaad vormde de kersttijd van nu reeds in het stenen tijdperk in geheel West-Europa de feestperiode rond de zonnewende. Vrolijkheid en opwinding waren troef. Dit belangrijkste feest van het jaar heette Julfeest (uitspraak joel). Wij kennen dit woord als joelen en het ouderwetse jolijt. Waarschijnlijk betekent jul als symbool van de jaarcyclus wiel of rad. Verre voorouders hingen een takkenkrans op zoals wij doen met advents-/kerstkransen. Bij de huisdeur plaatste men dennen(jul)bomen, soms opgesierd met vruchten. Dit was tevens symbool voor hoop op een nieuwe, groene toekomst.

Geesten

Omdat bij de winterzonnewende de zon lijkt stil te staan, werd er destijds niet gewerkt; men mocht de hemelorde niet verstoren. Feestvierend werden met knallen en vuren oude boze geesten verdreven. Vee dat bij gebrek aan voer niet door de winter zou komen, werd geslacht. Bovendien vloeide er volop vers gebrouwen bier, vervaardigd van zelf geoogste en gemoute gerst. Ook gaf men elkaar cadeautjes. Ondanks alle vrolijkheid was er melancholie: oude en arme mensen beseften dat ze door onderkoeling en voedselgebrek misschien de wintermaanden niet zouden overleven. Men nam het er nog maar eens goed van! Soort16

tijd zo in de oosters-orthodoxe kerken, waar men vooral met Driekoningen uitbundig feest. Verjaardag en feestdagen vieren was niet joods, maar gebruikelijk bij de oude Romeinen. Rond ongeveer 350 bepaalde een Romeinse keizer dat het feest van Christus’ geboorte op 25 december moest plaatsvinden. Het duurde daarna tot diep in de middeleeuwen voordat in onze streken het kerstfeest de Julfeesten verdreef, waarbij echter veel tradities bleven bestaan. Zelfs deze winter blazen mensen in Twente op de midwinterhoorn, een oud-Germaans gebruik.

Kerstboom

gelijke feesten vieren ook de Chinezen, Japanners, Eskimo’s en Indianen. Geen typisch Europees verschijnsel dus, maar algemeen menselijk herdenkt men de tijd rond de winterzonnewende.

Nauwelijks gevierd

Aanvankelijk werd de geboorte van Christus nauwelijks gevierd. Dit is enigermate nog al-

Vooral in de middeleeuwen vierde men Kerstmis uitbundig. Er kwamen speciale kerkliederen en kerstspelen en soms een levende kerststal. Ook in huis had men een kersttafereel. Bij de reformatie (zestiende eeuw) vonden protestanten dat het feest teveel misbruikt werd; vooral de kerststal en zeker het uitbundig feestvieren moesten het ontgelden. Luther versoberde alles en koos als teken voor Kerstmis: een boom. Als symbool van de christelijke wederopstanding. Deze kerstboom was niets anders dan de oude julboom waarvan de traditie in sommige Duitse streken gehandhaafd was gebleven. Katholieken vonden die kerstboom maar niets. Zij vierden het Kerstfeest als vanouds, maar wel minder uitbundig.

Kerstman

Alles veranderde weer na de Franse Revolutie (1800) met de beginnende ontkerkelijking. Het Julfeest werd herontdekt en de daarbij horende geschenkentraditie commerciëler. Kerstmis werd langzaamaan een feest van winkeliers, waarbij in sommige bedrijfstakken forse omzetten worden geboekt. Het kerstfeest betekent een enorme economische impuls. Ook ontstond het gebruik elkaar kerstkaarten te sturen. Het eten van wildgebraad en kalkoen (turkey) werd mode. De vieringen die wij typisch kerst noemen zijn pas eind negentiende eeuw in zwang gekomen. In deze periode kwam vervolgens het kerstmannetje ten tonele (Father Christmas, Père Noël, der Weihnachtsmann en in de VS Santa Claus). De meeste kerstmannen zijn verbasterde Sinterklazen, overgenomen uit de Hollandse traditie. Het knal- en vuurwerk van de Juldagen heeft zich verplaatst naar Oud en Nieuw. Tekst: Janwillem Koten Foto’s: Ron Disveld de Dukenburger - december 2010

Kunst en cultuur Mieke Pruim Bijna elke aflevering deed/doet er wel een Dukenburger (m/v) mee aan de expositiecompetitie in de stadsschouwburg. Mieke Pruim, al 32 jaar Aldenhofse, is zo iemand. Met liefde getekende portretjes van haar eigen kroost en kleinkinderen leverde ze in bij de schouwburg, ontving vervolgens een uitnodiging voor de vernissage en las in het gastenschrift hoe expositiebezoekers haar werk beoordeelden. ‘Dat had wel wat,’ vindt Mieke, ‘er werd naar je werk gekeken en sommigen waren enthousiast. Het jaar erop kwam automatisch een uitnodiging in de bus om opnieuw mee te doen.’ Dagblad de Gelderlander, dat nauw betrokken is bij dit project, plaatst tegenwoordig een oproep in de krant. De belangstelling onder amateurkunstenaars is daardoor zo groot, je komt er niet eenvoudig meer tussen. Mieke ontbreekt het trouwens aan tijd om veel te tekenen/schilderen. In 2011 zullen acht kleinkinderen haar gaan bezighouden, voor wie ze momenteel creatief in de weer is met lego: zakken vol gekocht bij de Klaaswinkel. In de Ontmoetingskerk is ze een bekende vrijwilligster, omdat ze ondermeer op woensdagochtend vanaf 9.00 uur bij toerbeurt als lekenvoorganger een woord- en communieviering begeleidt. In de kerk hebben ook tekeningen en schilderijen van Mieke gehangen toen de kunstwerkgroep die expositiemogelijkheid net gerealiseerd had. In Miekes werk komen de woorden ‘geloof, hoop en liefde’ prominent bovenborrelen. Eén van haar laatste schilderstukken is een doek waarop ze het recente overlijden van haar zus een plaats geeft. Een heel ander werk vormt een potloodtekening

Amateurkunst in schouwburg

In de donkere dagen van november tot na de jaarwisseling exposeren amateurkunstenaars hun schilder-/beeldhouwwerk in foyer en trappenhuis, alsmede aan en langs de galerij(wand)en van de stadsschouwburg. Is de schouwburg open dan kan de kleurige tentoonstelling bekeken worden. Tot 2 januari 2011 hangen, staan of liggen de amateurkunstwerken tentoon. Gaat dat zien! In Druten vindt een soortgelijke tentoonstelling plaats in De Bogerd. Er zijn dan ook meerdere mogelijkheden voor een cultureel uitstapje rondom Kerst. de Dukenburger - december 2010

gemaakt vanuit het wijkcentrum. Deze zwartwittekening geeft duidelijk het beeld weer van de Perobahuizenrij op de Meijhorst. Mieke zat in het wijkcentrum op les bij Jan de Bruyn die toevallig op de dag van dit interviewtje zijn 85e verjaardag vierde! ‘Jan, proficiat langs deze weg …’

Mooi verhaal

een enkele keer vervaardigt ze een aquarel. Potlood vindt ze het fijnste om gedetailleerd mee te werken. Als Mieke dit jaar mee zou doen aan de schouwburgtentoonstelling dan wist ze niet zo goed welk werkje daarvoor gekozen moest worden. Eén ding is zeker: achter ieder werk van haar steekt een mooi verhaal.

Naast tekenen met potlood werkt Mieke ook met houtskool, ecoline, kleurpotlood en acryl,

Tekst: Hette Morriën Foto: Theo Vermeer

Lokkich Neijier

Aide Shoma Mobarak, Yeni Yiliniz Kutlu Olsun, Buon Cappo d`Anno, Bon Anja Nobo, Maligayang Bagong Taon, Godt Nytår, Bonne Année, Aith-Bhliain Fe Nhaise Dhuit, Gutes Neues Jahr, Felixcan Novan Jaron, Haouli Makahiki Hou, Gott Nytt År, Wilujeng Tahun Baru, Nyob Zoo Xyoo Tshiab, Elamat Tahun Baru, S Novym Godon, Feliz Ano Novo, Akemashite Omedetou Gozaimasu, Sczcesliwego Nowego Roku.

Omdat het op zich een kunst is om de juiste taal bij alle onderstaande wensen te herkennen, wenst uw redactrice u hierbij Gelukkig Nieuwjaar in het Chinees, Deens, Duits, Esperanto, Frans, Fries, Hawai’iaans, Hebreeuws, Hmong, Iers, Indonesisch, Italiaans, Japans, Keltisch, Noors, Papiaments, Perzisch/Iraans, Tagalog (Philipijnen), Pools, Portugees, Roemeens, Russisch, Spaans, Soedanees, Turks, Zweeds. Lukt het u/je de juiste wens bij de juiste taal te plaatsen? Feliz Año Nuevo, La Multi Ani, Godt Nyttår, Blwyddynn Newydd Dda, Shanah Tova,

In Twente zeggen Tukkers simpelweg: veul geluk in tuk. Tekst: Hette Morriën

17

RON DISVELD

Kerstversiering in Dukenburg

18

de Dukenburger - december 2010

Oude tekst van Dukenburg DE GELDERLANDER van zaterdag 9 Juni 1934

NIJMEEGSCH NIEUWS Uit den Gemeenteraad Groot Werkverschaffingsplan. Verbreeding van Stad- en Vossendijk. Aankoop van gronden. Betere verbinding met Duckenburg en weg Grave–Nijmegen. In de Raadsvergadering van 21 Juni 1933 werd besloten om met bestemming tot openbaren weg, kosteloos over te nemen en aan te koopen, gronden van het R. K. Kinderen Weeshuis. Deze overneming en aankoop geschiedde om de gemeente in staat te stellen uitvoering te kunnen geven aan haar voornemen, bij wijze van werkverschaffing over te gaan tot het verbreeden van den Staddijk en den Vossendijk. Beide wegen zijn thans zeer smal en zullen, komt de verbreeding tot stand, een goede rechtstreeksche verbinding vormen tusschen Hatert en den Graafscheweg. Na eerst de beslissing over het Raadsbesluit te hebben verdaagd merkten Gedeputeerde Staten van Gelderland bij besluit van 27 Sep-

tember 1933 op, dat, al moet de uitvoering van de bovenbedoelde werken voor de gemeentefinanciën uiterst bezwaarlijk worden geacht, de noodzakelijkheid om werkverschaffingsobjecten te vinden, bovenbedoelde plannen doet aanvaarden, echter ook met het oog op den moeilijken financiëlen toestand, met de volgende wijzigingen: a. de kruisbreedte van den Staddijk en den Vossendijk dient te worden gesteld op 10 Meter; een grootere breedte kan niet als noodzakelijk worden beschouwd; b. de verhardingsbreedte van de wegen dient te worden teruggebracht van 5.50 Meter tot 3,50 Meter; een breedte van 3,50 M. moet als ruim voldoende worden beschouwd, ook waar de aansluitende wegvakken geen grootere breedte hebben; dat in verband met het onder a opgemerkte het raadsbesluit, voor zoover dit strekt tot grondaankoop, dient te worden gewijzigd. 8 November d.a.v. antwoordden B. en W. aan Gedeputeerde Staten o.m. als volgt: ,,De Staddijk en de Vossendijk is de rechtstreeksche verbinding van Nijmegen en Overasselt en de daarachter gelegen landstreek en wel op de volgende wijze: langs den Rijksweg Nijmegen–Grave via den Staddijk en langs den grooten weg van Nijmegen naar Hatert via den Vossendijk. De Staddijk grenst nagenoeg over zijn ge-

heele lengte aan de Zuid-Westzijde van het gemeente-eigendom ,,De Duckenburg”, terwijl de Vossendijk op geringen afstand aan de Zuid-Oostzijde er van is gelegen. Beide wegen zijn dan ook te beschouwen als de belangrijkste toegangswegen tot genoemd gemeente-eigendom, waarvan de toekomstige bestemming nog wel niet met zekerheid is vast te stellen doch dat destijds is aangekocht ten dienste van in de Gemeente te vestigen groot-industrie of dergelijke. Toegangswegen van een niet te geringe breedte, van uit het centrum der stad, zal de waarde van dit Gemeentebezit zeer ten goede komen en zijn in de toekomst een niet te onderschatten gemeentebelang. De breedte van deze wegen is thans zoodanig, dat de Staddijk voor auto’s is verboden en het tegemoetkomende verkeer op den Vossendijk, op daarvoor aangebrachte wisselplaatsen (3 in getal), moet passeeren. Dat deze toestand verre van ideaal is, behoeft geen betoog, zoodat verbetering een zeer dankbaar werkverschaffingsproject is.” Bovenstaande is ongeveer de helft van het artikel. In de rest geeft B en W aan dat de aansluitende wegvakken breder zijn dan Gedeputeerde Staten aangeeft. De gemeente heeft dat laten onderzoeken en meldt dit in detail. Beide colleges blijven steggelen, totdat B en W gedeeltelijk capituleert en de gemeenteraad voorstelt genoegen te nemen met een wegbreedte van 12 meter. Of de breedte van de wegverharding 3½ of 5½ meter wordt, is in het artikel niet duidelijk.

Boom van de maand Dukenburg staat vol met prachtige bomen. Er zijn ook lelijke bomen en zieke bomen. Tussen al die bomen staan exemplaren met een verhaal. Daar gaat het om in deze nieuwe rubriek: bomen waarover iets te vertellen valt. Deze rubriek vervangt Foto van de maand. De redactie

Treurwilg in Weezenhof Dit was er over na een grondige onderhoudsbeurt. Vóór deze behandeling was het een majestueuze treurwilg, die vanaf zijn prominente plaats in het plantsoen alles goed kon overzien, maar ook goed te zien was. Geen gezicht zo’n keizer in z’n blootje. Gelukkig krijgt de majesteit precies een jaar later zijn kleren weer beetje bij beetje terug. Tekst en foto: Bart Noordijk de Dukenburger - december 2010

19

TOLHUIS-TEERSDIJK

Denkend aan Tolhuis zie ik brede kanalen traag door oneindig laagland gaan…

Vertrokken uit Tolhuis Groen voor...

Groen na...

Dukenburg geen schuttingtaal maar schuttingwijk 2010 voorbij Winter Januari sneeuw en kou, februari idem. Maart roerde ook nog flink zijn staart. April was nog wat kil, maar de lente was gelukkig in aantocht. Lente Vol verwachting voor al wat ontloken was in mei, wandelden wij juni binnen. Rozen in bloei, bomen met hun groene tooi, het was alles zo mooi. Dukenburg is zo gek nog niet om in te wonen. Zomer In juli vaak fietsen, daarna eten bij ‘Zusje’. Dat uitzicht! Onze wereld was met groen doordrenkt. Zo ging het door tot in augustus, maar toen volgde in september het bittere end. Gemeente heeft besloten veel groen weg te halen, met name achter erfafscheidingen waar in 40 jaar weinig onderhoud is gepleegd. Slopen die hap. Dit slaat in als een bom! Eventuele herplant zou aanvankelijk slechts maximaal 1.20 meter hoog worden, maar daarover wordt nog stevig overlegd! Herfst Oktober, november kaalslag begint in Tolhuis en Zwanenveld volgt in december. Het is niet om aan te zien; Dukenburg verliest veel van haar groen. Alle wijken zullen eenzelfde behandeling ondergaan. Men zegt een 10-jarenplan. Door het weghalen van het hoge groen komt zicht op foeilelijke erfafscheidingen. 20

Een ratjetoe van schuttingen. Doordat er praktisch geen onderhoud is gepleegd, heeft de natuur in 40 jaar haar werk kunnen doen. Dat heeft ook voordelen. Het is misschien niet overal even mooi, maar wel metershoog groen. Alle ellende blijft thans na de aanpak in het zicht. Een armzalige aanblik! Strenge Winter Angst voor verloedering slaat om ons hart. Gemeente denk hier ook eens aan, wij wachten met smart! Op 15 december gaan wij de kerstboom op het Steve Bikoplein bewonderen. Allemaal leuk en aardig, maar slechts van korte duur. Lange termijn denken. Dukenburg moet leefbaar blijven juist door dat groen. Bewonersorganisaties doen hun uiterste best mee te denken en voorstellen te doen. Helaas wordt er door de gemeente niet direct goed genoeg naar geluisterd. Bezuinigingen, daar draait het nu om. Onze bomen en struiken worden dus rigoureus gekapt! Niet goedschiks, dan kwaadschiks! Wij doen wanhopig hierbij een oproep: Voorzichtig, voorzichtig en vooral niet te snel! U, Nimweegs bestuur, woont hier niet, maar wij wel! Gelukkig Nieuwjaar!

In maart 2006 kwam ik in Tolhuis wonen, in maart dit jaar vertrok ik er weer. Niet omdat ik dat nou zo nodig wilde, meer omdat ik ging samenwonen met mijn vriendin – en die had al een huisje, in het Waterkwartier. Het was een haastig afscheid van mijn wijk, die in vier jaar tijd was uitgegroeid tot mijn thuis. Toen de redactie van deze pagina’s aan mij vroeg of ik wilde schrijven wat ik mis aan Tolhuis, wilde ik dat dan ook graag doen. Tolhuis was echt een hele leuke wijk om te wonen. Alles ligt er in de buurt: een winkelcentrum met alles wat je nodig hebt en een schaatsbaan, een klimhal en een zwembad. Als je eens een keer bij familie op bezoek wil, kan dat met de trein of de bus vanaf het station, en de snelweg ligt om de hoek. Zoveel faciliteiten vind je in Nijmegen zelfs niet in het centrum! Wat ik ook mooi vindt aan Tolhuis zijn de verschillende bewoners. Ik kwam op dat moment uit Nijmegen-Oost, en dat is toch een soort van uitgebreide universiteit: hoogleraren en studentenhuizen en niet veel meer dan dat. In Tolhuis kom je mensen van alle rangen en standen tegen: kansrijk en kansarm woont door elkaar. En dat zonder dat de ene groep de andere het vervelend maakt of zo, het is gewoon een mooie mix. Maar het belangrijkste is dat Tolhuis ook nog eens prachtig groen is. Naast het natuurgebied vlakbij, waar je kilometers en kilometers kunt wandelen en dwalen, is de wijk zelf ook een lust voor het oog. Het Grand Canal aan de rand, de bomen die in de lente ineens vol staan met hun prachtige bloesem… wat een wijk! Met weemoed denk ik dan ook aan Tolhuis terug - en ik wil al mijn ex-buren heel hartelijk danken voor de fijne tijd! Ik wens jullie allen een heel goed nieuw jaar, en wie weet, misschien kom ik in 2011 al terug? Tekst: Pepijn Oomen

Tekst: Janny Bernards Foto’s: Wijkplatform Tolhuis-Teersdijk

Pepijn Oomen is namens GroenLinks lid van de gemeenteraad van Nijmegen. de Dukenburger - december 2010

Hebt u samen met de kinderen ook zo genoten van ons jaarlijkse wijkfeest? Wij als platform wel. Jammer dat het juist die avond koud was, maar de diverse optredens zorgden voor een vrolijke lach en bij de livemuziek kon je niet stil blijven zitten, zodat de kou meteen werd verdreven.

Kerstmarkt in Tolhuis Ook dit jaar organiseert het Creatief Centrum Nijmegen-Zuid een grandioze kerstmarkt. En wel op zaterdag 18 december van 10 tot 15 uur. In de met kerstsfeer versierde lokalen van een voormalige kleuterschool in de wijk Tolhuis 44-44 kunt u terecht voor een keur aan cadeautjes. De entree is gratis. Er is voor elk wat wils. Een deel van de lokalen heeft vanaf de zomervakantie een metamorfose ondergaan. Zo zijn de plafonds en vloerbedekking vernieuwd. Het houtwerk krijgt binnenkort een nieuw kleurtje. In deze schitterende ambiance hebben de hobbyisten prachtige werkstukken gemaakt die ze nu publiekelijk gaan verkopen. Zo zijn er leuke hebbedingetjes van edelmetaal, van stof, in hout en van papier. Er zijn tekeningen en schilderijen, glas-in-loodmodellen, keramiek en mozaïek te koop. Zoekt u nog driedimensionaal gemaakte kerstkaarten? Ze zijn aanwezig. Heeft u een probleem met uw computer? Dan krijgt u op deze dag van onze computercursusbegeleiders de gelegenheid dit met hen te bespreken. Bovendien kunt u zich door hen laten voorlichten over het komende cursusprogramma.

Topper

Een topper op deze kerstmarkt zijn altijd weer de prachtige kerststukjes. Al bij de aanvang

Sinterklaas op bezoek Ook dit jaar bracht Sinterklaas weer een bezoek aan de kinderen van Tolhuis. Was het vorig jaar bij de opening van de speeltuin, dit jaar bezocht hij de kinderbingo. Foto’s van zijn bezoek zijn te bekijken en te bestellen via www.tolhuis20.nl. Tekst en foto: Wijkplatform Tolhuis-Teersdijk de Dukenburger - december 2010

van de markt staan de mensen voor het lokaal waar de vele creatief gevulde vazen en bakjes staan te pronken. Ze worden tegen aantrekkelijke prijzen aan de man gebracht.

Vinden

Al vele jaren weten de bewoners van Lindenholt en Dukenburg ons te vinden. Ze komen niet alleen voor de aanschaf van presentjes, maar ook voor de sfeer die door de hobbyisten zo prachtig in beeld is gebracht. Een mooie gelegenheid om al even van die sfeer zo vlak voor de kerstdagen te proeven. In de ontmoetingsruimte krijgt u de gelegenheid om rustig een gratis kopje koffie of thee te drinken. Er zijn snacks en drankjes te koop en er wordt een tombola gehouden waar u leuke prijzen mee kunt winnen. De opbrengst komt ten goede aan het werk van het Creatief Centrum. Tekst en foto’s: Creatief Centrum Nijmegen-Zuid

Ook voor de kinderen was het feest met ’s middags een parade door een gedeelte van de wijk. Met een 10 meter lange rups omringd door vlinders en versierde fietsen gingen we door onze wijk. Op naar de Oud-Hollandse spelen, het lattendralen met het Architectuurcentrum Nijmegen, kralen rijgen, mozaïeken, de stormbaan en de voetbalkooi. Alles overgoten met gratis ranja uit de olifant, een suikerspin, een zakje chips en een zeer grote opkomst maakte het tot een zeer geslaagde dag. Zelfs de ijscoman en frietwagen waren present. Dit alles wordt georganiseerd door het wijkplatform. Deze groep vrijwilligers zorgt ook voor onder andere de kerstbomen in de wijk, houdt contact met de gemeente, spreekt zonodig in bij politieke avonden, houdt nieuwbouw in de gaten, evenals het groenplan en de gevolgen daarvan bij uw deur en straat. Nieuw project is ons tolhuisje op de monumentenlijst te krijgen. De vergaderingen worden ook bijgewoond door de wijkmanager, de wijkbeheerster, Tandem, openwijkschool, Het Inter-lokaal, Talis, Standvast, De Gemeenschap en de wijkagent. Eigenlijk wel veel te doen dus in onze wijk. Bewoners die mee willen doen en denken, zijn dan ook van harte welkom. Voor suggesties, vragen en klachten kunt u bij ons terecht. Wij gaan dan proberen om gezamenlijk een oplossing te vinden. Wij zijn te bereiken via telefoonnummer (024) 344 87 65, e-mail: [email protected]. Wij wensen u prettige kerstdagen en een gezond en voorspoedig 2011! Tekst: Wijkplatform Tolhuis-Teersdijk

21

TOLHUIS-TEERSDIJK

Stichting Wijkplatform Tolhuis-Teersdijk

ZWANENVELD

Korte berichten De gemeente heeft een breed zebrapad aangelegd tussen Winkelcentrum Dukenburg en de Viaductweg. Bewoners hebben gevraagd een paaltje in de vluchtheuvel te zetten zodat automobilisten niet over de vluchtheuvel kunnen rijden. Er is nog geen antwoord. Bij dezelfde ingang van Winkelcentrum Dukenburg zijn nieuwe fietsenrekken van het model Tulip geplaatst. Het lukt niet om de herinrichting van het parkeerterrein aan de 61e en 62e straat (voor de gele flat) dit jaar gereed te krijgen. In de flat worden nieuwe liften aangelegd en is asbest gevonden. Dat moet eerst worden aangepakt. De werklieden hebben delen van het parkeerterrein nodig voor portocabins. Pas als die weg zijn, kan de gemeente het parkeerterrein afmaken. Als alles gaat zoals gepland, is het groenaanpakplan in uitvoering. Nog dit jaar moet achterstallig onderhoud van het groen worden weggewerkt. De gemeente is begonnen in Tolhuis. Zie voor de ervaringen daar bladzijde 20. Het zou vorig jaar gebeuren, toen dit voorjaar en nu deze maand: de aanpak van de Teersdijk. Bij het ter perse gaan van dit nummmer van de Dukenburger was nog geen activiteit te bespeuren. Het plantsoen in de 42e straat wordt dit jaar nog aangepakt. Dat belooft de gemeente. De gemeente gaat het pleintje voor wijkcentrum de Grondel volgend jaar opnieuw inrichten. Het pleintje tussen de Grondel en Blokker wordt aangepakt door Winkelcentrum Dukenburg. Als alles volgens plan verloopt, komt er in maart 2013 een nieuw schoolgebouw. Hierin krijgen de Prins Mauritsschool, Tandem en Kion een plaats. Er komen ook een kinderdagverblijf en peuterspeelzaal in. De nieuwe school komt te liggen naast de gymzaal, op het grasveld bij de rode flat. Op deze plek stond vroeger ook al een school. Tekst: René van Berlo

Een van de zwerfkeien in De Geologenstrook. Op de voorgrond het grind dat volgend jaar vervangen wordt door een hardere deklaag. Op de achtergrond het Geologenlaantje.

De Geologenstrook officieel De Geologenstrook is nu de officiële naam van het park langs de Van Schuylenburgweg (dus met De). De laan met de eeuwenoude eiken heet nu Geologenlaantje. Voorheen heette een deel 17e straat en een ander deel 64e straat. De gemeenteraad heeft dit op 15 september besloten. Volgend jaar krijgen de wandelpaden in De

Nieuwe kaartavonden

Tekst: René van Berlo Foto: Ron Disveld

Nieuwe kinderclub

In het wijkcentrum de Grondel, Zwanenveld 90-82, starten we met kaartavonden. Liefhebbers kunnen jokeren en klaverjassen. We willen graag weten naar welke avond uw voorkeur uitgaat. U kunt uw wens kenbaar maken door een briefje in te leveren bij de beheerder van de Grondel of bij de organisatie (Zwanenveld 42-23). Zet hierop uw naam en adres, welk kaartspel u wilt spelen en welke avond u het beste schikt. Graag voor 20 december inleveren. De meeste stemmen gelden. Het is de bedoeling dat we in januari 2011 starten. U krijgt van ons bericht. Namens de organisatie, Tekst: Ron de Haan

22

Geologenstrook een nieuwe verharding. Er is veel kritiek op het huidige losse grind. De gemeente heeft zich dit aangetrokken. De nieuwe deklaag zal harder zijn. Ook de paden in Stadspark Staddijk bestaan grotendeels uit grind. Deze worden nog niet aangepakt.

Vanaf 5 januari 2011 is er weer een kinderclub in Zwanenveld. Alle kinderen tussen 4 en 13 jaar zijn welkom. De kinderclub is iedere woensdag van 13.00 tot 15.00 uur. De plaats is Jongerencentrum Zwanenveld, gelegen op de hoek van de 43e en 46e straat (bij het kanaal en de spoorbrug). Namens 4kids2play, Tekst: Ceciel Gijsbers Foto: 4kids2play de Dukenburger - december 2010

Samen eten en ontmoeten Uitnodiging voor 6 januari Op donderdag 6 januari vindt in wijkcentrum de Grondel de eerste gezamenlijke maaltijd plaats. Inwoners van Zwanenveld kunnen elkaar dan ontmoeten. Teersdijk in Zwanenveld

Geschiedenis van de Teersdijk Uitnodiging voor gezellige cultuur-historische bijeenkomst Geïnteresseerden in de geschiedenis en cultuur van Dukenburg, en Zwanenveld in het bijzonder, kunnen voortaan terecht in wijkcentrum de Grondel. Daar vindt op zondag 19 december de eerste, informele bijeenkomst plaats. Dat in ons stadsdeel veel cultuur en geschiedenis is, bewijst de Dukenburger. In elk nummer is hier aandacht voor. Maar dat is papier. Cultuur en historie zien en horen is iets heel anders, zeker als het gezellig is. Want dat moet het zijn. Je moet er niet alleen iets van opsteken. Het is ook de bedoeling dat u het leuk vindt!

Teersdijk

haar verhaal. Het is juist leuk als er een tweegesprek met de aanwezigen ontstaat. Voor en na de lezing is de bijeenkomst als een café. U kunt praten met wie u wilt. Net als in een café is de toegang gratis, maar moeten de drankjes betaald worden. De bijeenkomst is van 14.00 tot 16.30 uur. De lezing begint om 14.30 uur. Wijkcentrum de Grondel ligt naast Winkelcentrum Dukenburg, vlakbij de uitgang naast Blokker. Het is op 19 december koopzondag, dus de parkeergarage van het winkelcentrum is geopend. Tekst: René van Berlo Foto’s: Ron Disveld

Op 2 december is een informatieavond georganiseerd. Het doel was te peilen of er voldoende belangstelling bestaat. Dat bleek het geval te zijn. Op 6 januari kunnen wijkbewoners voor de eerste keer gezamenlijk eten. Als het bevalt, vinden dergelijke maaltijden voortaan elke week op een vast tijdstip plaats, waarschijnlijk op donderdagavond. Er is keuze tussen twee verse hoofdgerechten. Deze kosten 5,95 euro. Voorafjes en toetjes kosten 1,75 euro. Étumé verzorgt de caterering. Wijkcentrum de Grondel ligt naast Winkelcentrum Dukenburg, vlakbij de uitgang naast Blokker. De etenstijd is tussen 18.00 en 20.00 uur. Tekst: René van Berlo Foto: Ron Disveld

De eerste middag heeft als onderwerp de geschiedenis van de Teersdijk. Nu is het een wandellaan, maar het is eeuwenlang de hoofdweg geweest tussen Nijmegen en Grave/Den Bosch. Zo belangrijk, dat in Tolhuis nog het tolhuisje is te vinden. Die plaatsten ze alleen aan belangrijke routes. Het is zeker dat de Teersdijk al in de middeleeuwen werd gebruikt. Er zijn aanwijzingen dat de weg in de Romeinse tijd reeds bestond. Jacqueline Veltmeijer-Jansen zal u op informele wijze meenemen door de geschiedenis van de Teersdijk. Dit doet ze onder andere aan de hand van oude illustraties en kaarten. Het is een lezing, maar niet van de formele soort. Dus u hoeft niet te wachten tot ze klaar is met de Dukenburger - december 2010

Drukte tijdens de opening van de Grondel op 26 februari

23

ZWANENVELD

De Grondel

LANKFORST

Wijnand van Neerbos (gemeenteambtenaar), Wim Bisschop (directeur Nutsschool), Jos van Broekhoven (voorzitter wijkplatform; niet op de foto) en twee vertegenwoordigers van het leerlingenparlement. In een korte tijd konden verschillende zaken naar tevredenheid worden afgehandeld. De gemeente zal de zand- en watervlakte op het voetbalveldje ophogen en van kunstgras voorzien. Op verzoek van het leerlingenparlement zal het wijkplatform een subsidieaanvraag indienen om de minidoeltjes te vervangen door wat grotere exemplaren, want met die kleine doeltjes kunnen veel te weinig doelpunten worden gemaakt!

Onderhandelen Angélique van der Heijden, Tomas Schröder, Wijnand van Neerbos, Wim Bisschop en twee vertegenwoordigers van het leerlingenparlement op het trapveldje.

‘Hart van Lankforst’ ondergaat operatie Vijf jaar geleden werd het armzalige trapveldje bij de Nutsschool van een nieuwe grasmat voorzien. Er werden mooie minigoaltjes geplaatst en het zag er allemaal weer prima uit. Nu, vijf jaar later, is de situatie weer ongeveer als vijf jaar geleden. In plaats van gras tref je weer zand en water (dus modder) aan en die minidoeltjes voldoen ook niet meer. En dan dat voormalige parkeerterreintje bij fysiotherapie De Lankforst. Dat ligt daar maar,

niemand doet er iets mee. Kan daar niet iets zinnigs mee gedaan worden? En als we dan toch aan de slag gaan, dan kunnen we ook het basketbalveldje wel even onderhanden nemen!

Gezelschap

Zo gezegd, zo gedaan: op dinsdag 10 november kwam een ‘select gezelschap’ bijeen op de plek waar in de nabije toekomst ingegrepen zou moeten gaan worden: Angélique van der Heijden (wijkbeheerder Dukenburg), Tomas Schröder (fysiotherapeut De Lankforst),

Z-team Lankforst scoort voor 500 keer e

Op woensdag 17 november leverde het Zwerfvuilteam Lankforst voor de 500e keer een volle zak met zwerfvuil af op het verzamelpunt bij een flatgebouw van De Valckenaer. Wat in januari 2006 begonnen was als een schoonmaakoperatie van het vervuilde Uilenbosje, is in de voorbije jaren uitgegroeid tot een wekelijkse schoonmaakbeurt voor heel Lankforst. Iedere woensdagmorgen gaan Martien en Jos erop uit om het zwerfvuil dat in de groengebieden van Lankforst beland is, met handige grijpers in de speciaal daarvoor gefabriceerde zwerfvuilzakken te deponeren. De buit bestaat uit bierblikjes en plastic flesjes, sigarettendoosjes en frietbakjes, aanstekers en buskaartjes, kortom alles wat mensen vaak achteloos weggooien. Regelmatig komt het team ook heel wat buitenissiger zaken tegen, zoals fietswrakken, wijn- en bierflessen, elektrische ap24

Tomas Schröder gaat mede namens de Kinderopvang onderhandelen met de gemeente over de aankoop of pacht van het voormalige parkeerterrein, om op die plek zo mogelijk een (speel)tuin aan te leggen. Het basketbalveldje zal worden opgeknapt. Zo zal onder meer het zwarte bord achter de basket een fraaiere kleur krijgen en voorzien worden van het logo van de Nutsschool. Het Hart van Lankforst zal dus binnenkort enkele forse ingrepen ondergaan, maar we hebben er alle vertrouwen in, dat dit hart daarna weer des te onstuimiger zal gaan kloppen. En dat er meer doelpunten gemaakt zullen worden, dat is wel zeker! Tekst en foto: Jos van Broekhoven

meestal twee zakken vol zwerfvuil, die de volgende morgen steeds door de Dar worden opgehaald. Op die manier halen ze een mooi gemiddelde van ruim 100 zakken per jaar, en onlangs scoorden zij dus hun 500e Z-zak. Telkens als zij hun 100e zak met zwerfvuil ingeleverd hebben, trakteren zij zichzelf (op kosten van het wijkplatform!) op koffie met gebak en een borrel in Landhuis de Duckenburg. Zo houden zij de moed er in, want het is wel eens om moedeloos van te worden, al die rommel die ze iedere week weer aantreffen.

paraten, pakken met folders en kledingstukken. Het aangetroffen glaswerk gaat meteen de glascontainer op De Valckenaer in.

Waar het Z-team echter na al die jaren zelf nog steeds verbaasd over is, is het feit dat het vervuilde Uilenbosje na de eenmalige schoonmaak in 2006 er nog steeds piekfijn bijligt en dat de mensen van het Z-team er nauwelijks nog zwerfvuil aantreffen. Dat geeft de burger (en dus ook het Z-team) moed, zodat Martien en Jos intussen weer opgewekt begonnen zijn aan de volgende serie van 500 zakken!

In twee uur tijd verzamelen Jos en Martien

Tekst en foto: Jos van Broekhoven

De 500e volle zak, opgehaald door het Z-team.

de Dukenburger - december 2010

MALVERT

En nu, Ineke? Kort na haar officiële terugtreding uit de peuterspeelzaalwereld vroeg de Dukenburger aan Ineke van der Heijden: ‘En nu? Je hebt vanaf 1973 met hart en ziel dit werk gedaan, honderden Dukenburgse kindjes aan de basis van hun bestaan leren spelen, luisteren, praten, doen en denken; nu ben je 65 – de échte pensioengerechtigde leeftijd – hoe ga je verder?’ Ineke wil eerst heel graag kwijt dat ze al die 37 jaar met enorm veel plezier gewerkt heeft en het waanzinnig heeft getroffen met haar collega’s. Er gaat een schat aan herinneringen mee naar huis, die Ineke nog vaak zal gaan ophalen. In de loop van deze jaren maakte de opvang in de peuterspeelzaal een forse ontwikkeling door. Waren het aanvankelijk vooral kinderen uit gezinnen met weinig broertjes en zusjes die naar de speelzaal kwamen om met andere kleintjes te leren omgaan, nu komen er ook kinderen, soms zelfs dagelijks, met een rugzakje aan zorg. Op indicatie en in nauwe samenwerking met het latere speciale onderwijs of een medisch kinderdagverblijf. Dit heeft het werk van Ineke en haar collega’s beslist zwaarder gemaakt, maar absoluut niet minder leuk. Iets van de laatste jaren is ook de Nederlandse taal. Kinderen die thuis een andere taal spreken, leren bij de peuteropvang hun eerste Nederlandse woordjes.

Onderdak

Het onderdak voor De Draaitol-peuters is sinds tien jaar de achteruitbouw van De Orangerie. Het dagprogramma bestaat uit spelen,

Ineke van der Heijden

liedjes zingen, knutselen, bewegen en – als opmerkelijk onderdeel vanwege het ‘voordeurdelen’ – het contact met de bewoners van het huis. De kleintjes zoeken de senioren op, lezen samen een boekje of zingen een liedje met leuke gebaren die de ouderen meedoen. Demente bejaarden leven op van zo’n kinderbezoek, verzekeren de mensen die voor hen zorgen. Ook met de ouders van de kinderen heeft Ineke de contacten als zeer waardevol ervaren. Peuters hebben vaak een eigen wil, maar ouders van alle generaties hebben die ook, dus altijd die kleine mensjes maar hun zin geven, is niet verstandig. Deze opvoedproblemen samen bespreken en oplossen, was onderdeel van het werk van Ineke. Ineke gaf vaak het advies: ‘Vergeet niet te genieten van je kind.’ Opgeleid tot en ervaren als kleuteronderwijze-

Lekker kokkerellen in Dukenburg Het recept van familie Pontier: Coq au vin is een echte Franse klassieker die vooral in het najaar en in de winter wordt gegeten en ook geschikt is voor kinderen, omdat tijdens de warme bereiding de alcohol uit de wijn verdwijnt. Misschien een idee voor kerst? Door met wijn te koken krijgen de gerechten een krachtige intense smaak. Eigenlijk kan elke wijnsoort worden gebruikt, maar hele kostbare zou jammer zijn om te verwarmen. Een Frans gezegde, vertaald in het Nederlands is: een te zure wijn geeft ook in de pan een slecht gerecht! De benodigdheden voor 3 personen: • Een braad- of hoge hapjespan • 75 gram mager ontbijtspek in reepjes • 20 gram boter of margarine • zout en peper naar behoefte • 1 kip van circa 1 kilo (in stukken) de Dukenburger - december 2010

• 15 kleine verse uitjes (ongeveer de maat van zilveruitjes) gepeld of • 1½ gewone ui in grote stukken • 100 gram champignons • 1 dessertlepel bloem • de helft van een fles rode wijn (bijvoorbeeld beaujolais) • 1½ eetlepel fijn gesneden of gedroogde bladpeterselie • 1 bouquet garni (een kruidenboeket dat veel in de Franse keuken wordt gebruikt) van 1 takje tijm, 1 peterseliesteel, 1 klein blaadje laurier en ½ stengel bleekselderij. De ingrediënten worden met ’n touwtje samengebonden en in het gerecht gelegd. • 1 teentje geplette knoflook. Bak de spekreepjes in boter of margarine in 10 tot 15 minuten krokant op zacht vuur. Schep het spek uit de pan en bak de met zout en peper bestrooide

res moet het Ineke van het hart dat de basisschool weinig speelruimte biedt aan kleuters. Er wordt teveel van ze gevraagd als je kijkt naar hun leeftijd en ontwikkeling. Iets waarvoor bij de opvang van peuters net zo goed gewaakt moet worden. De vraag die Ineke soms te horen kreeg: ‘Werk je nog steeds met die kleintjes?’ beschouwt ze als een ernstige onderwaardering van het prachtige werk dat ze onlangs afrondde.

Geen zorgen

En nu? Ineke maakt zich geen zorgen. Vrijwilligerswerk in de familieraad van de GGZ, muziek maken en andere hobby’s krijgen nu eindelijk meer aandacht. Fijne vut-tijd toegewenst, Ineke! Tekst: Hette Morriën Foto: Bart Noordijk stukken kip rondom bruin in het achtergebleven braadvet. Dan de gebakken kip uit de pan nemen en de uitjes en champignons in hetzelfde vet lichtbruin bakken en in de pan laten liggen. Het braadvet op circa 1 ruime eetlepel na uit de pan nemen. Leg de kip met het spek terug in de pan. Strooi de bloem erover en 3 minuten verwarmen. Ook de wijn verwarmen (handwarm) en in de pan schenken Het geheel aan de kook brengen, dan de knoflook en bouquet garni toevoegen en met de deksel op de pan de kip op zacht vuur stoven, of in een voorverwarmde oven op 160 graden in circa 1 uur. Op smaak brengen met peper en zout en serveren met gekookte aardappelen of aardappelpuree. Bon Appétit. Smakelijk eten. Tekst: Helmie Cornelissen

25

MEIJHORST

Straatcoaches dragen bij aan leefbaarheid Meijhorst Sinds 1 september 2010 zijn in Meijhorst gemeentelijke straatcoaches actief. Zij richten zich specifiek op jongerenoverlast. Ze zijn vooral op straat op tijdstippen dat jongeren in groepen buiten rondhangen en het risico op overlast het grootst is. De taak van de straatcoach is het positief beïnvloeden van het gedrag van jongeren op straat. Door de inzet van straatcoaches kunnen jongerenwerkers, politie en toezichthouders zich meer richten op hun eigenlijke taak. Jongerenwerkers houden meer tijd over om voor de jeugd activiteiten te organiseren en hen te begeleiden bij hun problemen. De politie kan zich meer focussen op de openbare orde en veiligheid. Straatcoaches geven op coachende wijze aan wat de normen zijn. Daarmee moeten ze voorkomen dat groepsgedrag voor de buurt en de omwonenden hinder of overlast veroorzaakt. Ze letten ook op signalen van buurtbewoners en winkeliers. Harold van den Hurk en Youssef Ramdani zijn als straatcoaches vooral actief in Meijhorst. ‘Het is belangrijk om mensen in de wijk met elkaar in gesprek te brengen. Dat voorkomt al veel problemen,’ zegt Van den Hurk. ‘Zo helpen de jongeren de ouderen in de wijk straks weer bij het kerstdiner in de Meiberg. Dat lijkt iets kleins, maar is heel belangrijk voor het

Straatcoaches Harold van den Hurk en Youssef Ramdani. vertrouwen in elkaar.’ Ramdani: ‘We helpen geren kunt u melden op telefoonnummer 06 29 jongeren daar waar we kunnen als ze positief 14 98 95. Voor minder dringende zaken kunt gedrag laten zien, maar daar staat tegenover u ook contact opnemen via straatcoachkerndat we bij fout gedrag ook direct er bovenop [email protected], meer informatie: www.nijzitten en grenzen stellen.’ megen.nl/straatcoach. De straatcoaches zijn 24 uur per dag en zeven dagen per week bereikbaar. Overlast van jon-

Tekst: Team straatcoaches Foto: William Moore

nen werden beleidsdocumenten, notities en publicaties gebruikt en de stads- en wijkmonitor en veiligheidsmonitor ingezien. Daarnaast waren er gesprekken met professionals en bewoners.

Vervolgstappen

Wijkaanpakprogramma 2011 Er zijn veel ontwikkelingen, veel organisaties en bewoners die actief zijn in de wijk. Het wordt tijd een plan op te stellen wie wat doet en gaat doen. Door alles te bundelen ontstaat er een soort jaarprogramma, kunnen er doublures voorkomen worden en krijgt de wijk een gedegen plan van aanpak. In het wijkplatformoverleg van 27 september 2010 heeft Karin Heijligers 26

uitgelegd wat er tot nu toe aan gegevens is verzameld en wat de volgende stappen zijn. De afdeling Onderzoek en Statistiek van de gemeente Nijmegen heeft een onderzoek gedaan in Meijhorst. Dit onderzoek levert de gegevens voor het wijk aanpakprogramma Meijhorst. Aandachtspunten waren: het totaalbeeld van de wijk, het woon- en leefklimaat, de effecten van de convenanten, jongerenoverlast en de toekomstverwachting van de wijk. Als bron-

Wie doet wat, waar, waarom en wanneer in Meijhorst in 2011? De speerpunten van het programma zijn: veiligheid, jeugd, opbouw van de wijk, bouwen en wonen, openbare ruimte en beeldvorming/communicatie. De focus zal zijn op de hele wijk (in plaats van een deel of buurt). Verder zullen zoveel mogelijk maatregelen en acties op elkaar afgestemd worden Samenwerkende partijen zijn bewonersorganisaties, welzijnsorganisaties, woningbouwcorporaties, politie, winkeliers, de school, kerk en gemeente Nijmegen. Binnenkort volgt de verdere bespreking van dit plan, waarna het begin 2011 door alle partners ondertekend kan worden. Tekst: Bewonersplatform Meijhorst Foto: Peter Saras de Dukenburger - december 2010

Info

Meer weten: www.meijhorst.com > documenten > commissie VORM. Hier vindt u het Handboek groen in Dukenburg en Dukenburg, groen in beweging en komt meer informatie zodra deze beschikbaar is.

Het ‘Groen’ in Meijhorst Het groen in Meijhorst is dringend aan onderhoud, maar ook vervanging en vernieuwing toe. Bomen en struiken zijn aan het eind van hun leven of totaal ineengegroeid. Natuurlijk kun je kunt het geld maar één keer uitgeven en er waren zoveel andere belangrijke dingen te doen. De nieuwe aanpak moet ook gericht zijn op toekomstig doelmatig onderhoud binnen de financiële mogelijkheden.

In de komende tien jaar komt er een totale opknapbeurt in Dukenburg. Nu, eind 2010, begint men in Tolhuis en Zwanenveld. Helaas, tot nu toe, met een gebrekkige informatievoorziening naar de bewoners. Teveel heeft de gemeente gedacht het af te kunnen met overkoepelende organisaties, maar die vertegenwoordigen niet alle bewoners. Wat niet wil zeggen dat het IVN en de werkgroepen van De Zevensprong geen goed voorbereidend werk

‘Op de Mert’

Agenda Ook in 2011 blijft Meijhorst actief. Allereerst zijn alle vrijwilligers welkom op de nieuwjaarsreceptie van De Zevensprong. Vrijdag 21 januari 19.30 uur. Wijkcentrum Dukenburg, Meijhorst 70-39. In april gaat het goed komen in Meijhorst. De eerste zaterdag, 2 april is er in de school de Meiboom weer de kinderkledingbeurs.

De vrijdagsmarkt in Meijhorst, daar komt u ze tegen. En ja, ook u kunt dan geïnterviewd worden door de ploeg van Nijmegen1 TV. Uw en ook andermans mening over actuele zaken kunt u dan dezelfde dag terugzien na 20.00 uur op de lokale zender: Nijmegen1 TV. Tekst: Bewonersplatform Meijhorst Foto: Peter Saras

Tekst: Bewonersplatform Meijhorst Foto: Peter Saras

In gesprek met een wijkbewoner.

Bloemschikken Dukenburgers zijn op de bloemschikcursussen al actief met het maken van kerststukjes. Zowel in Zwanenveld in de Grondel als in Wijkcentrum Dukenburg in Meijhorst ontstaan de mooiste creaties. Vol ijver werkt men aan dat ‘mooie’ stuk dat straks mee naar huis gaat!

De eerste volle week en tweede weekend staan in het teken van een grote gezamenlijke zwerfvuilactie. De klapper voor onze wijk komt op zondag 17 april. Na een jaar afwezigheid is Meijhorst weer het middelpunt in: Dukenburg Presenteert! Volg de komende tijd de website: www. dukenburgpresenteert.nl. Het bestuur van de stichting Bewonersplatform Meijhorst, bestaande uit Nico Bakker, Wil van Ekeren, Peter Saras, Liesbeth Somsen, Ton Strik en Jill van Tiel wensen u allen een goede jaarwisseling en hopen u in 2011 bij veel activiteiten te ontmoeten. Voor actuele dingen zie: www.meijhorst.com Onder de knop in de wijk.

de Dukenburger - december 2010

27

MEIJHORST

hebben gedaan. Nee, prima werk zelfs. De commissie VORM gaat er alles aan doen om wel voldoende informatie en overleg met bewoners te verkrijgen. De gemeente Nijmegen heeft een eerste zet gedaan door een overleg met vertegenwoordigingen van de platforms Lankforst en Meijhorst, wijken die in 2011 aan de beurt zijn. Wordt vervolgd.

WEEZENHOF

Met de e-scooter In maart dit jaar was wethouder Jan van de Meer te zien op de e-scooter met Femke Halsema achterop (http://stilsnelschoon. wordpress.com/category/wethouder-janvan-der-meer/). In mei begon de e-scooterestafette. Mensen konden zich inschrijven om een e-scooter een week uit te proberen en daarover te bloggen. Omdat Bewonersvereniging Hart van de Weezenhof (BHW) dit jaar het thema energiebesparing heeft, heb ik me daarvoor ingeschreven. Wijkwatcher Sophie Molema

Wijkwatcher Een nieuwe naam aan de Nijmeegse politieke horizon Bij de laatste vergadering van het Bewonersplatform Weezenhof maakten aanwezigen kennis met een nieuwe deelnemer, mevrouw Molema, die zich presenteerde als wijkwatcher. Reden om eens te horen wat het begrip wijkwatcher inhoudt. Na een gezellige ontvangst vertelde mevrouw Molema dat in dezelfde huiskamer enige tijd geleden een bijeenkomst met de D66-fractieleider, Rob Jetten, was geweest waarbij het plan van wijkwatching een concrete vorm voor Dukenburg had gekregen. Sophie Molema en Miriam van der Have hadden de taak op zich genomen om politieke wijkwatchers in Dukenburg te zijn, te weten Sophie Molema voor de Weezenhof en Miriam van der Have voor de Staddijk.

Wat het is

De D66-fractie in de gemeenteraad bestond tot voor kort uit twee leden. Volgens Molema betekende dit dat men zich vooral op de wijken in het centrum van Nijmegen richtte. Maar nu fractie en aanhang groter zijn geworden, kunnen ze ook beter de overige wijken bedienen. Deze aandacht aan de buitenwijken is terecht, want daar klopt het democratische hart vaak het felste. Wijkwatchen houdt in dat ze bij de diverse wijkactiviteiten gericht en luisterend aanwezig zullen zijn. Het platform is een goede plek waar men kan horen wat er in de wijk leeft. Door zich rechtstreeks in buurten te positioneren, hopen de wijkwatchers ogen en oren van de fractie in de wijk te zijn, waardoor ze de D66-fractie van onderaf beter kunnen aansturen met concrete voorstellen en plan28

nen. Voor de Weezenhof heeft deze directe lijn naar de fractie al goed gewerkt. Zo vernam de wijkwatcher bij het platformoverleg dat er problemen bestonden bij de verbetering van de weg in de bocht van de 92e en 93e straat. Platformvoorzitter Roelof van Dalen had ze al bij de gemeente aangekaart. De wijkwatcher heeft toen bevorderd dat D66 hierover vragen stelde bij het gemeenteraadsoverleg. In nog niet alle Dukenburgse wijken zijn er wijkwatchers, maar D66 streeft daar wel naar. Ook in andere Dukenburgse buurten wil ze vernemen wat er leeft om daar het beleid op aan te passen.

Aanvulling

Opmerkingen van het bestuur bewonersplatform Weezenhof Het bestuur is verheugd over deze wijziging in het beleid van D66. Volledigheidshalve tekent het hierbij aan dat reeds jaren goede contacten bestaan met een in de wijk wonend lid van de gemeenteraadsfractie van de PvdA. Bovendien bestonden in 2008 frequente contacten met een toenmalig lid van de SP-fractie. De adviezen van deze contactpersonen waren voor het platform zeer nuttig bij de discussies over het project ‘Hart voor Dukenburg’, evenals bij onze acties voor aanpassingen in het nieuwe bestemmingsplan en bij de reconstructie van het kruispunt 10e straat/Van Boetbergweg. Het bestuur hecht daarom grote waarde aan goede contacten met alle instanties die een gunstige invloed kunnen uitoefenen op de directe woonomgeving van alle wijkbewoners. Tekst en foto: Janwillem Koten en bestuur Bewonersplatform Weezenhof

In oktober was het zover en kon ik de scooter ophalen bij fietsdiensten.nl bij de Wedren. Ik had een zilverkleurige scooter verwacht, maar hij was knalpaars. Dat zo’n scooter veel power heeft, was meteen duidelijk: in de garage al raakte ik de muur en was er een stuk van de handrem af. Omdat elektromotoren meteen alle vermogen geven trekt zo’n scooter behoorlijk snel op. Hij heeft geen versnellingen, gewoon een gashendel (e-hendel?).

Ervaring

In mijn ervaring is het eerste uur op een scooter het gevaarlijkst. Daarna was ik er toch snel aan gewend. Dus verder geen ongelukken. Natuurlijk was ik benieuwd of al die voordelen die worden beschreven wel kloppen. Hij zou stil zijn, goedkoop en weinig onderhoud vergen. Van onderhoud merk je natuurlijk niets in een week, maar hij is in ieder geval zo zuinig dat ik de hele week niet heb hoeven opladen en ik heb toch meer dan 50 kilometer gereden. Hij zou 80 kilometer bereik hebben volgens de gegevens. Een escooter geeft je ook bekijks. Misschien omdat hij zo stil is, of omdat hij zo paars was, maar je wordt toch behoorlijk nagekeken. Het is nog niet gewoon. Ik ga normaal met mijn fiets naar mijn werk en naar de stad, maar ik moet zeggen dat je na een week al lui wordt: niet trappen en je bent ook sneller dan op de fiets. Hij haalt 35 en trekt alle fietsers eruit bij het stoplicht. Tegen een gewone scooter heb ik het niet opgenomen, maar dat zou wel leuk zijn te proberen.

Twee accu’s

Voor het opladen zitten er twee accu’s in die je er uit kunt halen, zodat je de scooter in de schuur of tuin kunt laten en binnen kunt opde Dukenburger - december 2010

WEEZENHOF

tegen de muur laden. Dat is wel handig. Verder is hij wel zo zwaar als een scooter. Dus het blijft een behoorlijk apparaat dat je niet zomaar even optilt om opzij te zetten, wat je bij een fiets wel kunt doen.

Kinderen achterop

De kinderen achterop gaat ook, maar onze kleinste van vier vond ik toch eng, dus dat deden we alleen voor een klein rondje. Je hoeft geen helm op, maar dat mag natuurlijk wel. Al met al kan ik je deze scooter aanraden? Zeker wel, schoon en stil en gewoon goed bruikbaar in het verkeer. Ik vind wel dat de knipperlichten een irritant geluid maken, maar dat was het wel aan negatiefs. Hij is natuurlijk goedkoop in het gebruik per kilometer, wat ook belangrijk is. Maar zeker zo belangrijk is dat je minder vervuilt dan met een benzinemotor. En dat hij niet het irritante scooter geluid maakt en niet stinkt, is ook fijn. Ga ik er nu een kopen? Misschien als mijn fiets kapot gaat. Het schijnt dat fietsendiensten.nl hem volgend jaar gaat verhuren. Dus als je ook eens wilt proberen, neem daar contact mee op. Tekst: Hans-Cees Speel, voorzitter BHW Foto: Jacqueline van den Boom

Hans-Cees met dochter Linzi op de e-scooter

Bocht 92e-93e straat in richting Weezenhof

Vragen aan B en W over bocht 92e-93e straat Zoals bekend is het Bewonersplatform Weezenhof sinds november 2009 verscheidene malen betrokken geweest bij overleg tussen de gemeente en bewoners over de verkeersveiligheid in de onoverzichtelijke bocht van de 92e naar de 93e straat. Vooral fietsende medebewoners klagen over het feit dat zij in deze bocht ‘weggedrukt’ worden door passerende auto’s. De vele zware vrachtauto’s op deze doorgaande route en de volstrekte onoverzichtelijkheid van deze bocht spelen hierbij een belangrijke rol. Toen de gemeente op 1 september een informatieavond belegde over de reconstructie van het wegdek van de 93e straat, bleek veel meer tijd besteed te moeten worden aan vragen over het veiligheidsprobleem van de bocht dan aan het geplande herstel van het wegdek. Inmiddels is de renovatie van het wegdek voltooid. Gelijktijdig heeft de gemeente een fietspad aangelegd min of meer parallel aan de buitenbocht. Hierdoor is de veiligheid voor fietsers wijkinwaarts inderdaad verbeterd. Door bewoners is echter bij herhaling gewezen op het ‘wegdrukrisico’ voor fietsers in de binnenbocht, dus wijkuitwaarts. Voor fietsers richting Malden is dit risico blijven bestaan. Opvallend is dat bij alle overleg met gemeentelijke medewerkers geen enkele maal is gezegd dat bewoners een verkeerd beeld van de situatie schetsen of dat zij overvragen met hun wens voor een stukje fietspad, gescheiden van en parallel aan de binnenbocht. Het antwoord van de gemeente was steeds een verwijzing naar de beperkte beschikbaarheid van het noodzakelijke budget.

D66 en PvdA

Uiteindelijk zijn twee politieke partijen zich de Dukenburger - december 2010

hiermee gaan bemoeien: D66 en de PvdA. Twee leden van de gemeenteraadsfractie van D66 hebben begin oktober aan het College van B&W vijf schriftelijke vragen gesteld waarvan wij er hier twee vermelden: * Erkent de gemeente de noodzaak van een veiliger binnenbocht ter plaatse? Zo nee, waarom niet? * Is de gemeente bereid alsnog te kiezen voor optimale veiligheid voor de fietsers ter plaatse en tevens de binnenbochtsituatie aan te pakken? Zo niet, wat zijn dan de redenen om dit niet aan te pakken? Korte tijd later hebben twee leden van de raadsfractie van de PvdA eveneens schriftelijke vragen gesteld aan het college van B en W. Hierbij verwijzen zij naar een in 2007 aangenomen amendement, waardoor gedurende drie jaren (tot en met 2010) extra budget werd vrijgemaakt onder de titel ‘Fietspad-VerbeterFonds’. Drie van hun zeven vragen luiden als volgt: * Klopt het dat de ‘fietspadverbetergelden’ voor 2010 nog niet volledig zijn besteed? Welk bedrag is er nog besteedbaar in 2010? * Bent u het met ons eens dat een fietspad in de binnenbocht van Weezenhof 92e straat uitstekend past bij het doel van de fietspadverbetergelden? * Bent u bereid geld uit de fietspadverbetergelden voor 2010 in te zetten voor een gescheiden fietspad in de binnenbocht van deze weg? Helaas zijn bij het schrijven van deze tekst (eind november) de antwoorden van B&W nog niet bekend. Tekst: bestuur Bewonersplatform Weezenhof Foto: Gaby Petermann

29

ALDENHOF

Kerstmis in de wereldwinkel Wereldwinkel Dukenburg is al gedeeltelijk in kerstsfeer. Wie een apart en uniek kerstartikel wil kopen, moet beslist eens bij de wereldwinkel in Meijhorst gaan kijken. Alle artikelen komen uit ontwikkelingslanden en zijn veelal handgemaakt, zodat geen enkel product hetzelfde is. Stapt u eens binnen bij Wereldwinkel Dukenburg bij Winkelcentrum Meijhorst, dagelijks geopend van 9.30 tot 17 uur (maandag van 13 tot 17 uur) en bekijk de mooie kerstartikelen. Het verwijderde bruggetje

Tekst en foto: Lia Rietveld

Renovatie en herstel in natuurpark Aldenhof Een onaangename stank was het eerste signaal voor de aanleg van natuurvriendelijke oevers en het opknappen van het groen in de helft van het park in Aldenhof. De oorzaak van de stank was ondermeer dat men de vijver in het park had gedregd. ‘Je wilt niet weten wat er uit de vijver is gevist,’ vertelde een van de omwonenden, ‘van complete fietsen en keukenspul tot hygiënische verbanden en alles wat er tussen zit.’ ‘Gelukkig verdwijnt ook het bruggetje,’ zei iemand anders. Op 16 september vond een inspraakavond over het park plaats. Het hout van het bruggetje was vermolmd, dus was renovatie aan de orde. Een meerderheid van de aanwezigen was voor het verwijderen van het bruggetje. Dit had te maken met de hangplek dat het eilandje soms was voor sommige jongerengroepen. Er bestond ook de wens om er een vogeleilandje van te maken, waar vogels met rust gelaten worden tijdens het broeden. De gemeente heeft deze wens overgenomen en het toegangsbruggetje 30

verwijderd. Het gevolg is dat er op het eilandje geen onderhoud kan plaatsvinden. Men kan dit immers niet meer met zware machines bereiken. Bomen zullen dus niet meer gesnoeid of geknot worden en planten en opschot op de oevers zullen uitgroeien. Uiteindelijk ontstaat er een beeld zoals bijvoorbeeld op het eilandje in het Grand Canal (aan de kant van Steve Bikoplein).

Toekomst

Men voorziet verder een toekomstige aanplant rond de vijver. Er komt een liguster die tegen de 30 meter lange garagemuur wordt geplant. Daarop staat nu veel ontsierende graffiti. Om redenen van veiligheid voor bij de vijver spelende kinderen, had het wijkplatform om een gazon verzocht. Er wordt een bloemen- en kruidenwei aangelegd, met de belofte dat er geregeld zal worden gemaaid. De bosschages worden verwijderd. Tekst: Janwillem Koten Foto: René van Berlo

RTV Nijmegen1, de lokale publieke omroep van Nijmegen, is ook digitaal te ontvangen via de mediabox van UPC. Nijmegen1 zit op kanaal 31. Radiofrequenties zijn 107.8 FM, 106.8 FM in Dukenburg en Lindenholt, 93.1 op de UPC-kabel en via de website www.nijmegen1.nu. De Dukenburger werkt samen met RTV Nijmegen1. In de normale uitzendingen is vaak aandacht voor gebeurtenissen in ons stadsdeel. Dagelijks is er een tekstpagina op tv met nieuws uit Dukenburg. de Dukenburger - december 2010

Lijn 7 Brabantse Poort – Brakkenstein Lijn 7 rijdt vanaf Brakkenstein door naar GGz Nijmegen (voormalig Psychiatrisch Centrum Nijmegen) en eindpunt Museum Oriëntalis. De nieuwe route gaat vanaf de Kanunnik Faberstraat en Heyendaalseweg naar de Scheidingsweg; vandaar volgt lijn 7 de route Sionsweg, Panovenlaan (halten De Thermen MMK en GGz/NIM) en Nijmeegsebaan (eindpunt Museum Oriëntalis).

Lijn 6 in Zwanenveld

Nieuwe dienstregeling bussen Op 12 december is de nieuwe dienstregeling van de bussen ingegaan. Voor de belangrijkste Dukenburgse lijnen 2, 6 en 9 verandert er niets. Lijn 7, die vertrekt vanaf de Brabantse Poort, rijdt voortaan door naar Museum Oriëntalis. Lijn 11, die de Brabantse Poort en het Steve Bikoplein aandoet, heeft een andere route in Beuningen. Hiernaast staan alle wijzigingen in de regio Nijmegen.

Lijn 1 Nijmegen – Molenhoek Lijn 1 rijdt vanuit Nijmegen door naar Lent Visveld. Inwoners van Molenhoek en Malden krijgen zo een rechtstreekse buslijn naar het centrum van Nijmegen (Plein 1944). Vanaf het centrum rijdt lijn 1 dan via de N325 en de Vrouwe Udasingel naar de nieuwe eindhalte Steltsestraat op de Turennesingel, waardoor Lent Visveld ook ’s avonds en in het weekend

Gratis 20 procent korting in de bus Nu het KAN-kaartje niet meer bestaat, hebben veel mensen een OV-chipkaart aangeschaft. Als u een persoonlijke OV-chipkaart hebt (dus met pasfoto), kunt u profiteren van gratis 20 procent Dalkorting. Let op: ook als u al eerder de gratis Dalkorting heeft aangevraagd (geldig tot 1 december 2010), kunt u opnieuw profiteren van de 20 procent Dalkorting door nu de Dalkorting voor een jaar gratis aan te vragen! Wat houdt de gratis Dalkorting in? • Een jaar lang met 20 procent korting reizen in de daluren. • Inchecken op maandag tot en met vrijdag na 9.00 uur, in het weekend en op feestdagen de gehele dag. • Geldig in alle bussen in Gelderland, Overijssel en Flevoland, met uitzondering van Almere en Lelystad. De Dalkorting (20 procent) wordt berekend over basistarief én het kilometertarief bij zowel voltarief als reductietarief. Dus heeft u recht op 34 procent leeftijdskorting dan krijgt u nog 20 procent extra dalkorting. de Dukenburger - december 2010

Ouderen 65-plussers kunnen in Nijmegen gratis met de bus reizen. Over enige tijd vervalt dat en moet u 20 euro per jaar betalen. De gemeente zal u hierover rechtstreeks berichten.

Strippenkaart De strippenkaart is nog steeds geldig. Voor reizen naar de stad is zij meestal goedkoper dan de OV-chipkaart. Binnen Dukenburg is reizen met de OVchipkaart meestal goedkoper. De redactie

De Dalkorting op uw persoonlijke OV-chipkaart is geldig tot en met 31 oktober 2011 en loopt automatisch af. Dus hoe eerder u bestelt, hoe langer u met korting reist. Na 1 februari 2011 kunt u de dalkorting voor 7,50 euro per jaar aanschaffen.

Lijn 11 Beuningen – Nijmegen Lijn 11 rijdt in Beuningen door de wijk Beuningse Plas. Vanaf de Trajanussingel rijdt lijn 11 dan via Thujapark en Lagunesingel naar de Nieuwe Pieckelaan. Lijn 11 rijdt in Beuningen niet meer de route Wilhelminalaan, Burg. Geradtslaan, Houtduiflaan en Burg. Van Suchtelenstraat. Lijn 25 Lent – Groesbeek Lijn 25 rijdt niet meer tussen Nijmegen en Lent; de spitsritten Nijmegen – Groesbeek v.v. blijven rijden. Voor verdere informatie zie www.breng.nl. Tekst: Breng Foto: Ron Disveld

Hoe krijgt u de Dalkorting? U kunt de 20 procent Dalkorting op twee manieren aanvragen: 1. Via internet Ga naar www.ervaarhetov.nl. Klik op het plaatje van de Dalkorting (half damesgezicht) U wordt dan door een menu geleid. Na 1 cent te hebben betaald, kunt u de Dalkorting direct ophalen bij een oplaadautomaat (zie onder). Het is ook mogelijk uw bestelling op te halen bij de blauwe automaten in de bussen. 2. Via een oplaadautomaat Ga naar een oplaadautomaat en zet de dalkorting direct op uw persoonlijke OV-chipkaart. Oplaadautomaten in Dukenburg Oplaadautomaten in Dukenburg staan in Station Nijmegen Dukenburg, Primera in Winkelcentrum Dukenburg, Albert Heijn XL in Winkelcentrum Dukenburg, Albert Heijn in Meijhorst, C1000 in Malvert en Weezenshop in Weezenhof. Persoonsgebonden Dalkorting is een persoonsgebonden reisproduct en kan dan ook alleen op een persoonlijke OV-chipkaart worden geladen. Tekst: Ervaar het OV

31

DUKENBURG

per bus bereikbaar is. Tussen Nijmegen en Lent Visveld rijdt lijn 25 niet meer.

DE ZEVENSPRONG

Nieuwjaarsreceptie De Zevensprong

Bezoekers luisteren naar de voorzitter (2008)

Bezoekers luisteren naar de voorzitter (2008)

Voor alle bewoners van Dukenburg Zolang als Dukenburg bestaat, worden er elk jaar nieuwjaarsrecepties georganiseerd, maar wel met de eigen organisatie als doelgroep. Sinds een aantal jaren organiseert stichting De Zevensprong Dukenburg, de koepelorganisatie van de zeven wijkplatforms, een nieuwjaarsreceptie voor alle inwoners van Dukenburg. Het is een van de weinige gelegenheden waar zij, in een informele sfeer, met elkaar en met ambtenaren, politieke ambtsdragers en leden van maatschappelijke organisaties kennis kunnen maken en ideeën kunnen uitwisselen. Nieuwjaarsreceptie 2011 Op vrijdag 21 januari is de nieuwjaarsreceptie 2011 van De Zevensprong en het team van de Dukenburger. De receptie wordt gehouden in het Wijkcentrum Dukenburg en begint om 19.30 uur. Ook dit jaar zijn alle inwoners van Dukenburg welkom. Op het programma staan natuurlijk het jaaroverzicht en een blik in de toekomst door de voorzitter. Wijkmanager Marjo van Ginneken zal ongetwijfeld terugblikken op haar eerste jaar in Dukenburg.

U komt toch ook?

Vijf van de zeven bestuurders 32

Het team van de Dukenburger Een team van vrijwilligers (zie colofon op pagina 2) heeft tot op heden negentien nummers mogelijk gemaakt. Zij doen dat zonder enige vergoeding, zodat alleen de drukker en de verspreider moeten worden betaald. Op de receptie kunt u met de meeste teamleden kennismaken en van gedachten wisselen, maar val ze a.u.b. niet lastig met klachten over de bezorging. Daarvoor is Tip Top Verspreidingen bv (zie colofon) verantwoordelijk.

Kerstboom Als alles goed is gegaan, staat er als u dit leest op het Steve Bikoplein een kerstboom met verlichting. Het is vaker beloofd, maar dan ging het op het laatste moment weer niet door. Terwijl ik dit schrijf is men aan de elektriciteitsvoorziening voor de verlichting bezig.

Leden wijkplatforms en werkgroepen Ook deze vrijwilligers zijn uitgenodigd. Van hun kunt u uit de eerste hand vernemen dat het veel voldoening geeft om mee te werken aan het behoud en de verbetering van de leefbaarheid van Dukenburg.

De Zevensprong is voor deze kerstboom de grote motor geweest. Maar de meeste eer komt toch toe aan Marjo van Ginneken, onze wijkmanager, die dit project voor Dukenburg heeft weten te realiseren.

Hapje, drankje en amusement Deze drie elementen zijn essentieel voor een sfeervolle receptie, maar daar zorgen de organisatoren Martien de Goeij en Helmie Cornelissen, met hulp, net als in de voorgaande jaren wel voor.

Aanvankelijk was het de bedoeling dat deze boom geplaatst zou worden op plein 1944, maar dat is nu door de bouwwerkzaamheden praktisch onmogelijk. Door alert te reageren heeft Marjo de boom voor Dukenburg weten te bemachtigen. Dank Marjo.

Tekst: De Zevensprong Foto’s: Jacqueline Veltmeijer en archief

Janwillem Koten, vice-voorzitter

Helmie Cornelissen

Martien de Goeij de Dukenburger - december 2010

DE ZEVENSPRONG

Wijsheden Uren, dagen, maanden, jaren vliegen als een schaduw heen. Ach, wij vinden waar wij staren niets bestendigs hier beneên. Op de weg dien wij betreden staat geen voetstap die beklijft. Al het heden wordt verleden schoon ‘t ons toegerekend blijft. Beweegtuin voor ouderen Leuvenshoek

Monitor met actuele informatie over activiteiten in Dukenburg Een monitor op frequent bezochte plaatsen, met daarop continu actueel nieuws en informatie over activiteiten in Dukenburg, is al enige jaren de wens van de werkgroep Communicatie van De Zevensprong. Afgezien van de kosten was de complexiteit van de bediening een probleem, omdat een computer noodzakelijk was. De techniek staat voor niets: het is nu mogelijk en betaalbaar om met behulp van een usb-stick dia’s op een tv-toestel af te spelen.

De stichting De Zevensprong Dukenburg heeft in overleg met het beheer van het wijkcentrum en de wijkmanager een 32-inch tv-toestel geplaatst, waarmee via een usb-stick een diashow continu kan worden afgespeeld. De introductiedia is hierboven afgebeeld. Hoeveel en hoe vaak Het is de bedoeling om wekelijks een show van twintig dia’s samen te stellen. De hele show duurt dan ongeveer vier minuten. Voor wie en wat Informatie over en nieuws van de stichting De Zevensprong Dukenburg, haar werkgroepen en de wijkplatforms komen op de eerste plaats, gevolgd door dia’s van de Dukenburger. Maar er blijft voldoende over voor actuele informatie voor in Dukenburg actieve maatschappelijke organisaties en het wijkcentrum.

Dia werkgroep Groen en Cultuurhistorie op de monitor in het wijkcentrum.

Dia op RTV Nijmegen1 en op de monitor in het wijkcentrum. de Dukenburger - december 2010

Hoe aan te leveren Informatie, nieuws en wetenswaardigheden zijn altijd welkom bij de redactie van de Dukenburger (voor het adres zie colofon). De hoofdredacteur bepaalt of het al of niet geplaatst wordt. Hij maakt wekelijks vijf dia’s voor RTV Nijmegen1, die ongewijzigd in het wijkcentrum worden getoond. Uitsluitend op monitor Verzoeken voor plaatsing van informatie uitsluitend op de monitor in het wijkcentrum zenden aan [email protected], onder vermelding van monitor wijkcentrum. Tekst: Peter van den Braak

Ook 2010 is weer omgevlogen. Als een schaduw zegt het meer dan dit tweehonderd jaar oude kerkliedje, maar in tegenstelling tot deze oude tekst hoop ik met u dat we, als vrijwilligers, iets bestendigs tot stand hebben gebracht. Het is te hopen dat de resultaten van onze inspanningen, in tegenstelling tot de voetstappen in het liedje, nog lang van nut zullen zijn en dus beklijven. Natuurlijk wordt het heden morgen verleden, maar het is te hopen dat we ook voor toekomstige generaties nuttig bezig zijn geweest en dat de toekomst geen kopie van het verleden mag worden.

Prettige feestdagen en een goed begin Peter van den Braak, voorzitter

Nieuwjaarsreceptie voor alle inwoners van Dukenburg Vrijdag 21 januari 2010 Aanvang 19.30 uur Wijkcentrum Dukenburg Meijhorst 70-39

Stichting De Zevensprong Dukenburg www.zevensprongdukenburg.nl 33

Wijkagenten in Dukenburg

Gelderland-Zuid

Preventieactie woninginbraken Donderdag 11 november hield de politie in de wijk Zwanenveld een preventieactie ter voorkoming van woninginbraken. Dit was een vervolg op een eerdere actie in juli en op verzoek van de bewoners van de wijk. De bewoners gaven tijdens een bijeenkomst met de politie in mei aan dat woninginbraken één van de thema’s zijn die ze belangrijk vinden en deze zoveel mogelijk willen voorkomen. Daarom hield het lokale politieteam samen met studenten van de opleiding Handhaver Toezicht en Veiligheid van het ROC Nijmegen een preventieactie.

Gelegenheid

Bijna 90 procent van alle inbraken wordt gepleegd door gelegenheidsinbrekers. Ze willen snel binnenkomen, bijvoorbeeld via een raam dat openstaat of een deur die niet goed is afgesloten. Vanuit dit oogpunt is een groot aantal woningen in de wijk bekeken. Bewoners van gecontroleerde woningen ontvingen een flyer in hun brievenbus met daarop het resultaat van de controle.

Resultaat

Tijdens de controle is vooral opgevallen dat meerdere bewoners de ramen van hun woning of de deur van hun schuur niet goed hadden afgesloten. Ook ontbrak vaak goede buitenverlichting bij de voordeur of bleek de buitenverlichting onvoldoende inbraakwerend te zijn. Ook centrale toegangspoorten bleken niet goed afgesloten te zijn, waardoor inbrekers gemakkelijk bij aangrenzende woningen kunnen komen.

De politie heeft de taken opnieuw verdeeld. Wijkagenten in Dukenburg zijn nu (vlnr): Frans van Driel (Aldenhof, Meijhorst, Tolhuis en Staddijk), Maartje de Groot (Weezenhof, Malvert en Lankforst) en Dennis Hesseling (Zwanenveld, Teersdijk en Triavium). Foto: Ron Disveld.

Onderzoek onder bezoekers van wijkcentra In Nijmegen zijn er 22 wijkcentra: vijf kleinere buurtcentra, vijftien ‘gewone’ wijkcentra en twee wijkcentra in de voorzieningenharten De Klif en De Ster. In die 22 wijkcentra biedt de gemeente ruimte aan wijkbewoners, verenigingen, clubs en dergelijke voor het organiseren van allerlei activiteiten. De gemeente wil graag weten hoe de bezoekers de wijkcentra waarderen. Wat vinden ze bijvoorbeeld van het gebouw, de inrichting, de beheerders, de stallingsmogelijkheden voor de fiets en de veiligheid in de omgeving van het wijkcentrum. En hebben ze behoefte aan nieuwe activiteiten. Daarom voert de gemeente

om de zoveel jaar een klanttevredenheidsonderzoek uit onder de bezoekers van de wijkcentra. Dit onderzoek is nodig om het aanbod van ruimte en voorzieningen in de wijkcentra goed af te blijven stemmen op de wensen van de gebruikers. Graag wil de gemeente u uitnodigen om aan het onderzoek deel te nemen. U kunt de vragenlijst invullen via internet door www.nijmegen.nl/wijkcentrum te openen. Ook kunt u bij de beheerder van het wijkcentrum een schriftelijke vragenlijst krijgen. Tekst: gemeente Nijmegen Foto: René van Berlo

Zorg voor preventie

Sluit ramen en deuren goed af, ook als u gaat slapen of maar even weg bent. Zorg voor goede verlichting bij toegangsdeuren en sluit centrale toegangspoorten na gebruik af. Meer preventietips kunt u vinden op de website www.politie.nl/gelderlandzuid onder het kopje preventie. Tekst: Politie Gelderland-Zuid

34

Wijkcentrum Dukenburg de Dukenburger - december 2010

Gemeente in Dukenburg

Eindelijk kerstboom op Steve Bikoplein Het heeft een paar jaar geduurd, maar eindelijk is een langgekoesterde bewonerswens uit Dukenburg gerealiseerd: een verlichte kerstboom op het Steve Bikoplein. De gemeente plaatst ieder jaar op een aantal strategische locaties in de stad grote kerstbomen. Dukenburg was daar jarenlang niet bij. Omdat de komende jaren op Plein 1944 wordt gebouwd, krijgt Dukenburg nu - in ieder geval tijdelijk - de boom die voor dat plein was gereserveerd. De gemeente sluit de kerstverlichting aan op de stadsverlichting. De kerstbomen komen uit Scandinavië en zijn in de tweede week van december overal in de stad geplaatst. Tekst: gemeente Nijmegen Foto: Bert Beelen

Een sfeerbeeld van de Grote Markt tijdens de jaarwisseling 2009-2010. Op het Steve Bikoplein staat nu een vergelijkbare kerstboom.

Jaarwisseling: hotspots en hotshots Oud en nieuw is een feest voor iedereen. Om te zorgen dat de aanstaande jaarwisseling in Dukenburg feestelijk en gezellig zal verlopen, hebben gemeente, politie, brandweer, jongerenwerk en andere partners in de wijk de handen weer ineengeslagen. Samen hebben ze gekeken welke plekken in de wijk extra aandacht verdienen (de hotspots) en op welke jongeren speciaal moet worden gelet (de hotshots). De burgemeester heeft harde maatregelen achter de hand om de lastpakken meteen te kunnen aanpakken.

Veiligheid voorop

De politie, de toezichthouders, de straatcoaches en de jongerenwerkers zijn in de kerstvakantie en op oudejaarsdag/-avond actief aanwezig in de wijk. Zo is de politie op pad met een speciaal vuurwerkteam om illegaal vuurwerk op te sporen. Op de scholen krijgen de leerlingen extra voorlichting over de gevaren van vuurwerk. Ook dit jaar probeert de gemeente schade te voorkomen door afvalbakken en andere ‘huftergevoelige’ objecten weg te halen of te beschermen. Ook plekken waar veel afval of brandbaar materiaal ligt, worden opgeruimd. In de Meijhorst hangen camera’s waarvan de beelden rechtstreeks op het politiebureau worden ‘uitgekeken’. Ook zijn verschillende hulpde Dukenburger - december 2010

verleners tijdens de jaarwisseling uitgerust met camera’s op bijvoorbeeld de helm.

Ik grijp in bij agressie tijdens Oud & Nieuw

De jeugd lekker bezig

Net als vorig jaar is er voor de jeugd van alles te doen tijdens de kerstvakantie. Zo gaan de jongerencentra in Dukenburg (De Horizon, JC Zwanenveld en JC Staddijk) extra uren open. Daarnaast worden stadsbreed uiteenlopende activiteiten georganiseerd, zoals een stedelijk voetbaltoernooi of optredens en activiteiten in de Matrixx en de Jan Massinkhal. Tijdens verschillende activiteiten wordt ook voorlichting gegeven, bijvoorbeeld over vuurwerkpreventie en gedragsregels. Het volledige activiteitenoverzicht staat op www.tandemwelzijn.nl.

• Vraag anderen om hulp en spreek samen de dader aan

Alle Dukenburgers kunnen hun steentje bijdragen aan een gezellige en veilige jaarwisseling. Door bijvoorbeeld alleen vuurwerk af te steken op de toegestane uren (31 december tussen 10.00 en 02.00 uur), door verdachte zaken (brandstapels, opslag illegaal vuurwerk et cetera) te melden en door buurtbewoners aanspreken op onacceptabel gedrag. De laatste jaren zien we helaas ook steeds meer geweld tegen hulpverleners. Ook in de aanpak van dat probleem kunnen bewoners een rol spelen. Kom in actie als je getuige bent van agressie en geweld. Er is altijd wel iets wat je

• Blijf bij het slachtoffer • Maak foto’s voor de politie en meld je als getuige

Tijdens Oud & Nieuw is er een grotere kans dat dingen uit de hand lopen. Helaas slaat een feeststemming soms om in agressie en

Iedereen kan meehelpen

• Bel 112

mee om Oud & Nieuw een feest te laten blijven? Kom in actie als je getuige bent van agressie en geweld. Er is altijd wel iets wat je

geweld. Relschoppers brengen dan zichzelf en anderen in gevaar.

kunt doen. 112 bellen bijvoorbeeld. Let altijd goed op je eigen

Vaak hinderen zij ook politie, brandweer en ambulance. Help jij

veiligheid. Schat de situatie in en kies wat de juiste actie is.

WT 11203024 adv Ik Grijp In 210x297.indd 2

29-09-10 15:25

kunt doen. 112 bellen bijvoorbeeld. Let altijd goed op je eigen veiligheid. Schat de situatie in en kies wat de juiste actie is. Op www.nijmegen.nl staat uitgebreide informatie over de jaarwisseling en vindt u ook contactgegevens waar u problemen kunt melden. Laten we er samen een mooi begin van 2011 van maken! Tekst: gemeente Nijmegen

35

Gemeente in Dukenburg

Talis in Dukenburg

In gesprek met jongeren

Kinderclub in Tolhuis Sinds september heeft Tolhuis een heuse knutselclub voor kinderen van ongeveer vijf tot tien jaar. Zes vrouwen uit de wijk zijn met de hulp van Ton Jansen van Tandem begonnen met maandelijkse knutselactiviteiten op woensdagmiddagen van 13.30 tot 15.30 uur. De gemeente sponsort het initiatief en woningcorporatie Talis stelt het buurtkantoor beschikbaar. De opkomst is groot, de kinderen zijn enthousiast en het activiteitencomité maakt al plannen voor volgend jaar.

Straatcoach Marcel Betrian, acteur Ramon Ramnath en cursusleider Hans Kaldenbach (vlnr)

Zomaar een vrijdagavond in november, en toch een volle zaal in het wijkcentrum in Meijhorst. Enthousiaste bewoners en professionals uit de wijk waren nieuwsgierig naar de tips, oefeningen en uitleg van Hans Kaldenbach.

en glas bij een bankje neergooit. De bewoner die zich zorgen maakt om kleine kinderen die er spelen, kan door een gesprek met de jongen hem vragen het samen op te ruimen. Zo kan hij meer bereiken dan door boos op de jongen te worden.

Hans is trainer en geeft workshops over het aanspreken van jongeren op straat. Voor de oefeningen had hij een acteur meegebracht, zodat zij samen de voorbeelden die uit de zaal kwamen, konden laten zien. En de bewoners mochten ook zelf oefenen.

Rode draad

Motto

Het motto van Hans Kaldenbach is: ‘Je kunt de wind niet veranderen, maar hoe de zeilen staan bepaal je zelf.’ Met andere woorden: door op een goede manier te reageren, kun je meer bereiken. Zo was er een voorbeeld van jongeren die vuurwerk naar een mevrouw op een fiets willen gooien. Wat doe je dan? Hans laat de mevrouw oefenen met de acteur. Zij stapt van haar fiets en vertelt de jongere dat ze erg geschrokken is van het vuurwerk, maar dat ze zich ook zorgen om de jongere maakt. ‘Je leest zo vaak in de krant dat jongeren een of meer vingers moeten missen door het afsteken van vuurwerk.’ De acteur laat weten dat ze contact met de jongens maakt, juist door te laten merken dat behalve dat ze geschrokken is, ze zich ook zorg om de jongens maakt. Een ander voorbeeld is een jongere die rommel 36

Contact blijkt steeds de rode draad in gesprekken met jongeren. Tips van Hans zijn om rustig naar de jongeren toe te lopen, hen te groeten, en rustig te blijven. ‘Stel eerder een vraag dan dat je een verwijt maakt of boos wordt.’ Een andere tip is: maak het gesprek niet te lang, dan is de kans op een discussie minder groot. Ook het reageren op opmerkingen van jongeren als je langs loopt is nog aan de orde geweest. Conclusie van deze buurtavond was dat hij veel te kort was, zo bleek uit de enthousiaste reacties van de deelnemers. Kortom, het was een zinvolle avond, die volgens een van de straatcoaches ook in andere wijken georganiseerd zou kunnen worden.

Wie de laatste maanden het kantoor van buurtbeheerder Ben van de Hurk van Talis binnenstapt, wacht een aangename verrassing. De huiskamer van de woning in Tolhuis 52-28 ziet er feestelijk uit: aan het plafond hangen kriskras slingers van gekleurde vlaggetjes. Op de witte muur een verzameling vingerverfhandjes met de namen van de kinderen die meedoen aan de knutselmiddagen. Daarboven staat in glanzende plakletters Let’s children play – Tolhuis.

Knutselmiddag

De Dukenburger neemt een kijkje op één van de knutselmiddagen en ontmoet er vijf vrijwilligers en zo’n twintig ijverig knutselende kinderen. Ze hebben narcisbollen in de buurt geplant en kastanjes gezocht, die ze als hart van een spinnenweb gebruiken. Met satéstokjes en wol weven ze daar een gekleurd web omheen. Evelien heeft gezorgd voor bijpassende kartonnen spinnetjes die ze met plakkertjes versieren. Ook zijn er pelpinda’s waar de kinderen slingers van rijgen voor de vogels in de tuin. ‘We proberen met onze activiteiten steeds aan te sluiten bij het seizoen’, vertelt Angela. ‘Vorige keer hebben we spulletjes gemaakt

Boekjes

Hans Kaldenbach is tevens schrijver van een aantal boekjes. Hij schrijft in een van deze boekjes: reageer verstandig, en vraag jezelf af of je resultaat wilt bereiken of gelijk wilt krijgen. Meer informatie (ook over de boekjes van Hans) vindt u op www.hanskaldenbach.nl. Tekst en foto: gemeente Nijmegen de Dukenburger - december 2010

Het Inter-lokaal in Dukenburg

Nog meer hulp bij vragen

voor Halloween en ook een echte Halloweengriezeltocht georganiseerd. Op 15 december gaan we kerstkaarten en kerststukjes maken. Evelien en Marian komen met de creatieve ideeën.’ Evelien lacht: ‘Ja, dat idee van de spinnetjes komt ook van mij en we denken voor volgend jaar aan sneeuwpopjes, carnavalsversieringen en lieveheersbeestjes.’ Diana valt in: ‘Ik hoop wel dat we volgend jaar wat vaker bij elkaar komen, bijvoorbeeld één keer in de twee weken. Een maand wachten is voor de kleintjes eigenlijk te lang, dan vergeten ze het weer.’ Terwijl de dames vertellen, maakt Ton Jansen foto’s. ‘Aan het eind van het seizoen willen we een foto-expositie houden van alle activiteiten,’ licht hij toe. Ook Anne, de dochter van Diana, komt op de foto. Ze helpt deze keer mee omdat Marian en Fie niet konden komen. Wel is Rudi er. Die doet tegenwoordig ook als vrijwilliger mee, speciaal voor de jongens die erg in de minderheid zijn. ‘Dat doet niets af aan de goede sfeer,’ meldt Diana nog. ‘Het gaat prima tussen de kinderen en de grotere helpen de kleintjes. Het is echt een gezellige boel.’ Tekst: Talis Foto’s: Ton Jansen (boven) en Anne-Christine Staals (onder)

De receptie van locatie Dukenburg van Het Inter-lokaal

Spreekuur Het Inter-lokaal uitgebreid Elke maandag- en woensdagochtend kunnen bewoners van Dukenburg met al hun vragen terecht bij het spreekuur van Het Inter-lokaal. In het wijkcentrum wordt antwoord gegeven op vragen over werk, inkomen, huisvesting, formulieren, financiën en nog veel meer. Op de locatie brengt Het Inter-lokaal veel verschillende instellingen samen om de klanten zo goed mogelijk te helpen. Het is druk in de wachtkamer van Het Interlokaal in het wijkcentrum Meijhorst. Mensen komen langs om formulieren te laten invullen, vragen te stellen over toeslagen of hulp te vragen bij het uitzoeken van hun financiën. De klanten worden te woord gestaan en zoveel mogelijk direct geholpen. Soms is er een extra afspraak nodig of moet er een andere instelling ingeschakeld worden. Op de locatie Meijhorst is dat makkelijk geregeld, want die instellingen lopen er gewoon rond.

Altijd aan het juiste adres

Samen werkt het beter

Heeft u zelf vragen? Alle wijkbewoners zijn welkom bij het open spreekuur bij de locatie Dukenburg van Het Inter-lokaal in het wijkcentrum in Meijhorst. Voor meer informatie en contact: (024) 344 85 57.

De spreekkamers worden met een muur gescheiden van de kantoorvloer. De open ruimte versterkt de samenwerking. Even overleggen is zo gedaan. Naast medewerkers van Het Inter-lokaal werken hier namelijk ook mensen van NIM Maatschappelijk werk, Dichterbij en de Dukenburger - december 2010

Iriszorg. En Ribw, MEE, SWON het ouderennetwerk, Reclassering en advocatuur zijn ook betrokken. Sommige instellingen draaien mee in het spreekuur. Anderen brengen hun expertise in bij de nabespreking, waar alle vragen van cliënten worden besproken. Zo kan elke vraag goed op waarde worden geschat. Sinds kort maakt ook Vluchtelingen & Nieuwkomers Zuid-Gelderland deel uit van de beursvloer. Daarmee heeft het spreekuur nu ook specifieke kennis in huis om vluchtelingen te helpen. Zo’n nauwe samenwerking, dat moet wel vruchten afwerpen. Locatiecoördinator Muammer Akdag zegt daarover: ‘Er zijn korte lijnen als je iemand moet doorverwijzen. Dat is goed voor de cliënt want die is zonder omweg aan het juiste adres en hoeft zijn verhaal niet vaak te doen. Ook kunnen we zo efficiënt werken. En voor de instellingen is het makkelijk om zo mensen te bereiken.’

Welkom

Tekst en foto: Het Inter-lokaal

37

Agenda Vrijdag 17 december 2010 • Wijkcentrum Dukenburg Meijhorst 13.30u Kerstviering StAAD Zaterdag 18 december 2010 • De Orangerie Malvert / 15.00-16.30u dansschool ‘de Stroming’ • Wijkcentrum Dukenburg Meijhorst 15.00-21.00u Kerstviering de Zonnebloem Zaterdag 18 en zondag 19 december 2010 • Winkelcentrum Dukenburg Zwanenveld muziek, zang, kersthuisjes, chocolademelk Maandag 20 december 2010 • Wijkcentrum Dukenburg Meijhorst 14.00-16.30u / FNV Bingo • Sportfondsenbad Nijmegen-Dukenburg t/m 23 december / 13.30-15.30u groot opblaas speelobject in het water Woensdag 22 december 2010 • De Orangerie Malvert / 19.00-21.00u Kerstoptreden Gemengd Koor Dukenburg • Wijkcentrum Dukenburg Meijhorst / 13.0017.00u Kerstviering reumapatiëntenvereniging Vrijdag 24 december 2010 • Sportfondsenbad Nijmegen-Dukenburg 13.30-15.30u VrouwenNatinee Maandag 27 december 2010 • Sportfondsenbad Nijmegen-Dukenburg t/m 30 december / 13.30-15.30u Recreatief zwemmen, verschillende activiteiten: Schatduiken, Aqua-Kids, JIP’s VIP club en spel/speelcircuit Vrijdag 31 december 2010 • De Orangerie / 16.00-19.30 / Oudejaarsbingo • Sportfondsenbad Nijmegen-Dukenburg 13.30-15.30u VrouwenNatinee Maandag 3 januari 2011 • Wijkcentrum Dukenburg Meijhorst / 14.0016.30u FNV Bingo Dinsdag 4 januari 2011 • Sportfondsenbad Nijmegen-Dukenburg 18.45-20.45u / start 10-weekse cursus Aquaslank, info en inschrijven bij receptie Zaterdag 8 januari 2011 • Staatsbosbeheer / 10.00u Winterwandeling vennengebied / aanmelden [email protected] Zondag 9 januari 2011 • Wijkcentrum Dukenburg Meijhorst / 12.0013.00u Nieuwjaarsreceptie Ontmoetingskerk Donderdag 13 januari 2011 • Wijkcentrum Dukenburg Meijhorst 14.00-16.30u KBO Bingo Zondag 16 januari 2011 • Ontmoetingskerk Meijhorst / 12.00u Zinvolle wandeling / deelname € 2,00 met lunch Maandag 17 januari 2011 • Wijkcentrum Dukenburg Meijhorst 14.00-16.30u FNV Bingo Dinsdag 18 januari 2011 • Ontmoetingskerk Meijhorst 20.00 u ‘Wie wil er meer weten over geloven?’ Woensdag 19 januari 2011 • De Orangerie / 19.00-21.00u / bingo-avond Zaterdag 29 en zondag 30 januari 2011 • Ontmoetingskerk Meijhorst / Jongerentheaterweekend / uitvoering ‘Job’ zondag 17.00u

38

StAAD in Dukenburg Stichting Anders Actieven Dukenburg

Let op: Start nieuwe cursussen: januari 2011 Inschrijven dagelijks op kantoor Wijkcentrum Dukenburg, kamer 1.098 Ziet u op tegen de lange maanden januari en februari? Wat is er leuker dan iets gezelligs en tegelijkertijd iets nuttigs doen. Dat is de bedoeling. In de loop van de vele jaren, dat StAAD actief is, blijkt het motto: Leerzaam, Gezellig, Dukenburg goed gekozen. Deelnemers van buiten Dukenburg zijn natuurlijk ook van harte welkom.

Nieuwe cursussen per 01-01-2011

Alle computercursussen: Windows XP en Windows 7 voor beginners en senioren; Internet beginners en gevorderden; Digitale fotobewerking; Windows powerpoint; Laptop Vista en laptop Windows 7 voor beginners en gevorderden; Inloop- en oefenuren (kosten: cursus van 10x2uur € 35,-; workshop 5x2uur: € 20,-; inloop € 1,- per uur). Nieuw aanbod: Cursus Russisch beginners; Poppen maken; Voeding en voedingsleer; Engels 1e jaar (kosten: van januari 2011 tot juni 2011: € 17,50). Workshop Genealogie: stamboomonderzoek: 5 lessen € 15,- (via de computer). StAAD koor: nieuwe leden zijn altijd van harte welkom. Elke woensdagmiddag van 14.00 tot 16.00 uur. Kosten: € 15,-. In de maand februari 2011 start een workshop van 6 lessen Digitale Fotobewerking beginners: Kosten: € 25,-. Bezoek voor meer en actuele informatie onze vernieuwde website:

www.staad.nl

StAAD-Special verzorgt de kerstmiddag op 17 december 2010 van 14.00 tot 16.00 uur. (Heeft u een idee, laat het ons weten: e-mail: [email protected] of telefoon 344 41 57 of loop binnen in Wijkcentrum Dukenburg, Meijhorst 70-39, kamer 1.098, en kijk op www.staad.nl) StAAD-Special lezingen: StAAD-Special is een werkgroep, die 6 keer per jaar een themamiddag verzorgt. Deze middagen zijn gratis; meestal op dinsdag van 14.00 tot 16.00 uur: zaal 0.01 in Wijkcentrum Dukenburg. De volgende middagen staan nog op het programma: Donderdag 20 januari 2011: Pelgrimeren. Jan Ermers liep eerst naar Santiago, vervolgens naar Jeruzalem en tenslotte naar Rome. Drie pelgrimstochten waarover hij vertelt, ondersteund door beeldmateriaal. Dinsdag 22 februari 2011: Meteorologie. Niets zo veranderlijk als het weer! Toon Kerssemakers vertelt over de achtergronden van het weer. Hoe werkt de ‘weerfabriek’: fronten, depressies en hogedrukgebieden. Dinsdag 22 maart 2011: Workshop Bloemschikken. Onder leiding van Johan Willemsen maakt u een prachtig lentebloemstuk met groen uit eigen tuin, bos of parkje om de hoek. Oase kost € 1,-.

Het bekende teken voor de pelgrimsroute naar Santiago Wij wensen iedereen en onze medewerkers en cursisten mooie kerstdagen en een goede start in 2011 Tekst: bestuur StAAD de Dukenburger - december 2010

Belangrijke nummers

Tandem in Dukenburg

‘Het is kennen en gekend worden’

• Alarmnummer: 112 • Politie: 0900 88 44 • Brandweer: (024) 329 75 99 • GGD: (024) 3 297 297 • Milieuklachten over bedrijven: (024) 329 27 56 • Bureau Toezicht (ook voor milieuklachten over niet-bedrijven): (024) 329 80 45 • Bel- en Herstellijn: (024) 329 2 329 [email protected]

Ton Jansen (links) in gesprek met Ron de Haan, toenmalig voorzitter van stichting Wijkdeel Zwanenveld-Oost, tijdens een activiteit in ‘de Grondel’. Opbouwwerkers Resie Meilink en Ton Jansen zijn begin 2010 in Tolhuis en Zwanenveld komen werken. Nu aan het eind van het jaar kijken wij met Ton Jansen terug op zijn werkzaamheden in deze wijken.

Tolhuis

‘Mijn voorgangster Marianne Mondria heeft veel werk verzet in de afgelopen jaren. Ze was actief bezig met het platform Tolhuis. Daar is het wijkevenement Tolhuis ontmoet Tolhuis uit voortgekomen en deze groep functioneert geheel zelfstandig. In de herstructurering van het woonwagencentrum Teersdijk heeft zij nog steeds een taak.’

in de buurt en goed samenwerkt met de brede school; basisschool de Dukendonck en de openwijkschool Toldijk.’ ‘Ik was een paar maanden uit beeld door een gecompliceerde beenbreuk, maar collega Wil Derks schoot in die periode te hulp. Zelf vond ik het erg lastig om er niet te zijn, want vertrouwen met de bewoners moet je opbouwen. Daarin moet je veel tijd investeren. Het is immers kennen en gekend worden in dit werk.’

Zwanenveld

‘Ik vond het belangrijk me eerst eens goed te oriënteren op de wijk. Ik ben begonnen met contacten te leggen. Wat ik doe is er op afgaan: aanbellen, met mensen in gesprek komen bij allerlei gelegenheden. Je moet weten wat er leeft. Daarnaast heb ik contact gelegd met woningbouwcorporatie Talis en hebben we samen bekeken wat de vragen van bewoners zijn.’

‘Samen met de stichting Wijkdeel Zwanenveld-Oost hebben we een aantal activiteiten uitgevoerd in en rondom het nieuwe wijkgebouw de Grondel. Een busreis voor ouderen en mindervaliden was de katalysator voor nieuwe contacten. Dit heeft een reeks activiteiten opgeleverd in het nieuwe wijkgebouw, zoals de bingo, kaarten en bloemschikken. Ook de gevelverfraaiing in de 40’er straten, de onthulling met een excursie over de Teersdijk, heeft veel positieve reacties opgeleverd.’

Let kids play

Wijkdeel Zwanenveld-Oost

‘Er was een aantal buurtbewoners die activiteiten voor kinderen wilden opzetten. Daarin heb ik ze ondersteund. We zijn begonnen met een paasactiviteit, waar erg veel kinderen op afkwamen. Op hun verzoek kwam er weer een straatspeeldag en samen met Talis en de gemeente hebben we een schoonmaakactie opgezet met kinderen. Er is nu een activiteitencomité, bestaande uit zes vrijwilligers. Dit is een goede, stabiele club die weet wat er leeft de Dukenburger - december 2010

‘In 2011 wordt ingezet op versteviging van de stichting Wijkdeel Zwanenveld-Oost met specifieke aandacht voor een aantal buurten zoals de 40’er straten. De bewoners daar geven duidelijke signalen af dat het belangrijk is dat de leefbaarheid in stand wordt gehouden. Bewoners die zich daarvoor willen inzetten zijn trouwens meer dan welkom.’ Tekst en foto: Tandem

• Meld Misdaad Anoniem: 0800 70 00 • Meldpunt Kindermishandeling: (026) 442 42 22, 0900 123 123 0 • Slachtofferhulp: (024) 323 33 22, 0900 01 01 • Advies- en Steunpunt huiselijk geweld: 0900 126 26 26 [email protected] • Kindertelefoon: 0800 04 32 • Maatschappelijk werk (NIM): (024) 323 27 51, [email protected] • Het Inter-lokaal: (024) 344 85 57 [email protected] • Tandem: (024) 355 34 68 [email protected] • Swon het seniorennetwerk: (024) 365 01 90 [email protected] • Huisartsenpost: 0900 88 80 • CWZ: (024) 3 657 657 • UMC St Radboud: (024) 361 11 11 • Sint Maartenskliniek: (024) 365 99 11 • Dierenambulance: 0900 02 45 • De Gemeenschap: (024) 381 78 00 [email protected] • Portaal: 0800 767 82 25, [email protected] • Standvast Wonen: (024) 382 01 00 [email protected] • Talis: (024) 352 39 11, [email protected] • WoonGenoot: (024) 344 06 39 [email protected] • Woonzorg Nederland: 0900 123 49 96 [email protected] • Wijkcentrum Dukenburg: (024) 344 89 63, Meijhorst 70-39, 6537 EP • Informatheek Dukenburg: (024) 345 22 21, Meijhorst 70-39, 6537 EP • Sportfondsenbad Dukenburg: (024) 377 15 70, Meijhorst 70-41, 6537 EP • Gemeente Nijmegen: 14 024 [email protected]

Websites

• Tolhuis: www.tolhuis20.nl • Zwanenveld: www.zwanenveld.info • Lankforst: www.lankforst.nl (virus mogelijk!) • Meijhorst: www.meijhorst.com • Aldenhof: www.bewonersaldenhof.nl • Weezenhof: www.weezenhofcentraal.nl • Zevensprong: www.zevensprongdukenburg.nl • De Dukenburger: www.dedukenburger.nl

39

Babbels en krabbels Buurtrangers bij Sinterklaas

Kinderpagina

‘Word ook buurtranger, word lid van deze super coole club, doe mee en verdien je eigen zakgeld!’ Zo nodigt het poppetje ‘Bart’ via de spetterend gekleurde poster en flyer alle Nijmeegse kinderen tussen zeven en elf jaar uit om te helpen met zwerfvuil opruimen in hun eigen buurt. Op een woensdagfeestmiddag in Wijkcentrum Dukenburg vertelden enkele buurtrangers over hun werk.

keer 50 €uro. Die mochten ze verdelen over het groepje kinderen van dit team. Eén mevrouw uit hun buurt geeft soms snoepjes als beloning voor hun opruimwerk.

Gijs (10) gaat met hulpje Stan (7) en hun buurvrouw en oppasmoeder vrijwel elke week met hun hesje, petje en grijpertje op pad. Het gekste dat ze vonden waren een tv, een stofzuiger en een wokpan. Gijs doet dit werk al zo’n twee jaar, Stan is superenthousiast.

In Zwanenveld kun je als buurtrangers aantreffen: Rosa (7) en Tonnie (10). Tonnie ruimt al anderhalf jaar zwerfvuil op uit de straten, onder begeleiding van nu eens moeder dan weer vader. Gekke spullen? Eén schoen, een paraplu, bloempotten en pakken folders! Grote mensen steken vaak hun duim op als teken van waardering. Dat volwassen buurtrangers worden verrast met een kerstpakket vindt vooral de moeder van Rosa en Tonnie fantastisch. Ook een blijk van waardering.

Joris (10) en een andere Gijs (10) hengelden een cocosnoot van de straatstenen en ze vonden een

Junior (10), Sharon (10) en Lisa (4!) vormen weer een ander groepje, samen met twee moeders.

40

Lisa is het meest fanatiek in het zoeken van zwerfvuil. De grotere kinderen doen dikwijls een wedstrijdje wie het eerst een zak vol heeft. De jongens nemen het tegen de meisjes op. Na afloop van het opruimen, gaan de kinderen spelen in een speeltuintje onderweg. Lid zijn van een Z-team – de oude naam van de buurtrangers – vinden ze dan ook hartstikke leuk. Ook al vonden ze tassen vol borden en flessen, een bord spaghetti, een zak met kleren, luiers en zakjes hondenpoep. Eén moeder heeft een zoon van vijftien die af en toe nog meeloopt omdat-ie het een nuttige tijdsbesteding vindt voor de buurt. Poster ’Bart’ verwoordt dit ook: ‘’t is mijn buurt’. Tekst: Hette Morriën Foto’s: Peter Saras en Theo Vermeer

de Dukenburger - december 2010