DE CODEX ALIMENTARIUS, Deze tekst is voor mensen die al enig idee hebben wat de Codex Alimentaruis is. Als je nog geheel groen en onbevangen bent, zoek dan eerst even dit stuk op: http://www2.minlnv.nl/lnv/algemeen/vvm/codex/nieuws/artikelen/downloads/codex-6.pdf
Er is veel informatie over de Codex Alimentarius, de internationale normen in de maak voor handel in voer en voedsel, maar zeer veel is desinformatie of gewoonweg gelogen. Helaas maken ook mensen die ogenschijnlijk het goede voor hebben zich daaraan schuldig, mogelijk met een bedoeld (!) averechts effect. De meest aangehaalde bronnen op het web, dr.Laibow en de dr.Rath-foundation hebben regelrechte fouten op hun websites en filmpjes staan. Vooral Mw.Laibow is werkelijk verdacht wat mij betreft. De dr.Rath-foundation koppelt haar overigens grote hoeveelheden informatie aan enkele geschiedkundig te verifiëren feiten, waarvan de lijn van IG-Farben tot Codex Alimentarius wel de meest verontrustende is. Marianne Thieme, die kamervragen stelde aan Ab Klink, werd o.a. door gebruik van de foute informatie van mw.Laibow volledig afgeserveerd1. Ik probeerde wat echte feiten op een rijtje te krijgen. Belangrijkste bronnen waren de Codex-teksten zelf, die allemaal op de site van de FAO/WHO staan en waarnaar de website van het ministerie van LNV naar verwijst. In een enkel geval heb ik de verslagen van de Codex-commissies, die ook allemaal gepubliceerd zijn, nagelezen. Verder bezocht ik websites van vriend en vijand2 Dit is uiteraard niet “DE” gezaghebbende uitgave waar de wereld op zit te wachten, maar een beknopte op steekproeven berustende studie vanuit persoonlijke nieuwsgierigheid. Ik ben subjectief, maar ik denk dat voor iedereen leesbaar is waar ik zaken “kleur” en waar ik strikt feitelijk ben. Lach om het eerste en doe je voordeel met het tweede. Je vindt in dit verhaal informatie over de belangrijkste misverstanden rond de Codex, zoals: genetische modificatie en bestraling en verder over additieven, medicijnresiduen, pesticideresiduen, voedinssuppelmenten. organisch voedsel, claims, een stukje onderzoek dat ik natrok en een conclusie. De gehele Codex en haar totstandkoming bestuderen is een omvangrijk werk en een ruime dagtaak. Eerst maar even de belangrijkste misverstanden op een rij: 1. De Codex is/wordt geen wet. Dat stukje van wat de Minister daarover in antwoord op de vragen van Mariannen Thieme heeft gezegd is waar. Wat hij niet gezegd heeft is dat de Codex wel degelijk een (handels)norm wordt. Dat betekent dat de Codex gewoon bindend is voor de Staten die eraan deelnemen in geval van geschillen. Deze info is onder andere te vinden in het Journaal van de Warenwet nr. 6 uit 2002, waar een zakelijke lezing van e.e.a. staat die veel minder suggestief is dan Minister Klink wil doen geloven. Link: http://www2.minlnv.nl/lnv/algemeen/vvm/codex/nieuws/artikelen/downloads/codex-6.pdf ) . 2. De Codex gaat over voer (dieren) en voedsel (mensen). De Codex gaat NIET over geneesmiddelen en niet over andere waren. Geneesmiddelen vallen in Nederland onder de Geneesmiddelenwet. Die laatste is al zozeer aangescherpt dat Homoeopatische middelen er in staan waarin in een aantal gevallen (C, M en LM-potenties) minder “geneesmiddel” (oerstof) zit dan er aan geneesmiddelresidu volgens de Codex in voedsel mag zitten. Raar en zorgelijk. Voor andere waren hebben wij in Nederland al sinds jaar en dag de Warenwet (en haar verdere besluiten) 1 Kamervragen Mariannen Thieme en antwoorden: http://www.minvws.nl/actueel/kamerstukken en dan 22 augustus 2008 2 Bijna 600 websites
3. Codex maakt Genetisch gemodificeerd voedsel NIET verplicht (zoals mw. Laibow en de
dr.Rath-foundation beweren), maar t.z.t wel mogelijk. Dat is al zorgelijk genoeg en de toekomst zal uitwijzen dat de Codex de industrie bevordert, ten nadele van natuurlijke voeding. Verderop is hierover ook het nodige te vinden. De Codex-commissies zijn sinds 1993 met GM-voedsel bezig, maar konden geen overeenstemming bereiken over een standaard tijdens de laatste vergadering in juli 2009. De industrie lobbiet sterk. Zeer belangrijk om te volgen. Je kunt je abonneren op de Codex nieuwsbrief. De laatste stand van zaken vind je op de site van de FAO, de Food and Agriculture Organization : Op de website van the Journal of AgroBiotechnology staat een geschiedenis van de behandeling van de GM-foods. Men betreurt daar dat de CCFL , de Codex Committee on Food labeling, nog niet tot een besluit gekomen is, sterker nog: van de 8 stappen die een “draft”, een ontwerp normvoorstel, doormaakt is het proces net weer terugverwezen naar stap 33. Dat is in overeenstemming met meer bronnen op internet, onder andere die van de Europese Commissie. Daar staat het verslag van de jongste vergadering, van de Codex Committee on Food labeling in Ottawa in 2007 (!)4
http://www.fao.org/docrep/meeting/005/y0651e/y0651e0d.htm#TopOfPage
Ik citeer even een klein stukje:
When developing national/regional requirements for the labelling of foods obtained by genetic engineering/genetic modification, Codex Members should consider the following principles: 1. These requirements should comply with the provisions of Codex standards and related texts, in particular Codex Standards on Food Labelling; 2. The minimal requirements should address issues related to food safety, e.g. change in composition or nutritional properties, allergenicity; 3. The safety assessment should be an integral part of the GM labelling requirements; 4. It is recognized that consumer expressed needs may vary in different regions of the world; these differences might lead to various levels of approaches regarding labelling of foods obtained by genetic engineering/genetic modification; 5. The basic rights of consumer for information enabling them to make informed choices should be respected; Vooral onderdeel vijf bevalt me wel. Hier zou je bijna denken: “dat lijkt zo'n vaart nog niet te lopen” Maar: in relatie tot de GATT-akkoorden is wel duidelijk dat de bedoeling van zowel die akkoorden als de Codex puur is internationale vrijhandel te stimuleren waarbij de mooie woorden van voedselveiligheid wellicht holle frasen zullen blijken. Dat zie je als je gaat zoeken hoe die Codex-normen feitelijk tot standkomen, daarover later meer. Belangrijk is dat de Codex zich de eerste dertig jaar van haar ontwikkeling buiten de spotlichten heeft afgespeeld, maar nu volop in de belangstelling staat en door zeer velen gevolgd wordt. Vooral dat laatste te merken stelt enigszins gerust, hoewel het gedwongen openbaar maken van dit proces aan de ene kant ook weer een veel grotere inzet vanuit de industrie heeft losgemaakt om voor haar belangen op de komen. Veel mensen, ook voedselvaklieden zijn gek genoeg nog totaal onwetend over de Codexnormen.
3 Voor die stappen verwijs ik nog even naar het Warenwet-Journaal blz. 2 besluitvorming en stappenplan
4
http://ec.europa.eu/food/fs/ifsi/eupositions/ccfl/ccfl_ecc35_agitem5b_en.pdf
4. Bestraling van voedsel wordt / is NIET verplicht (zoals mw.Laibow beweert), maar wel toegestaan. In de laatste versie van het Codex onderdeel Labelling of Prepackaged Foods (CODEX STAN 1-1985) staat onder artikel 5.2 dat voorverpakt voedsel ioniserende bestraling MOET vermelden op het etiket. In het Codex onderdeel General Standar for Irradiated Foods 106-1983 rev.1-2003 staat oppervlakkig gezien ongeveer hetzelfde voor niet-voorverpakt voedsel, maar de artikelen 1 en 7 sluiten niet op elkaar aan en laten ruimte voor het NIET vermelden van bestraling op NIET voorverpakte voedingsmiddelen5. Vervoersdocumenten moeten alle bestraling vermelden, maar ik denk dat je die documenten in de winkel niet meer vindt. Daar schuilt een mogelijk probleem. Daar zouden de Minister nog wel vragen over gesteld kunnen worden. Op de officiële Codex site vind je het volgende onder 6 http://www.codexalimentarius.net/web/standard_list.jsp alle Codex normen. Hieronder artikel 5.2 uit 11985 5.2 Irradiated foods 5.2.1 The label of a food which has been treated with ionizing radiation shall carry a written statement indicating that treatment in close proximity to the name of the food. The use of the international food irradiation symbol, as shown below, is optional, but when it is used, it shall be in close proximity to the name of the food. 5.2.2 When an irradiated product is used as an ingredient in another food, this shall be so declared in the list of ingredients. 5.2.3 When a single ingredient product is prepared from a raw material which has been irradiated, the label of the product shall contain a statement indicating the treatment.
Tot zover de bekendste misverstanden. De Codex gaat dan wel niet over geneesmiddelen, maar wel over geneesmiddelresiduen, en ook over additieven, besmettingen, toxinen, pesticiden, bestraling e.d. in voedsel. Ik verwacht dat we daarmee problemen krijgen. Kijk maar: 5. De Additieven. De Nederlandse Wet kent in het Warenwetbesluit Levensmiddelen-additieven een voor mineralen, sporenelementen en vitaminen sympathieke regeling in artikel 1, lid 2: Deze stoffen behoren NIET tot de additieven. Fijn ? Neen! In het Warenwetbesluit toevoeging microvoedingsstoffen aan levensmiddelen 1996 worden apart veel mineralen en vitaminen geminimaliseerd (net als in de Codex) op 15% van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid en (in afwijking van de Codex !) gemaximaliseerd op 100% van de ADH. Echt ruige dieeten zijn wat dat betreft in Nederland onder de Warenwet dus NIET toegestaan, terwijl de Codex ze (nog) niet maximeert. Een opvallend verschil. Ik weet weinig van al die feitelijke toevoegingen omdat ik normaal gesproken vertrouw op een gezond gevarieerd menu en niet op toevoegingen. De zoekzaak wordt aanzienlijk bemoeilijkt omdat wat in het ene land additieven heet in het andere land anders wordt beschouwd. Eerlijk is eerlijk: wat dat betreft is een zekere uniformiteit wel handig. Geïnteresseerden kunnen op de Website van de stichting AB even kijken: http://www.stab.nl/wetten/0347_Warenwet_WaW.htm . Bovenin de inleiding van de Warenwet waar je met deze link terechtkomt staat het betreffende Warenwetbesluit. De bijlagen met daarin de vitaminen en mineralen staan geheel onderaan in dat document. 6. Voor de Die-hards die nog meer willen weten over additieven is er de Codex General standard for Food Additives cdx-192-1995. Een lap van 256 pagina's droge tekst. Even een bekend voorbeeld:
5 De maximaal toegestane dosis is is 10 kGy; ik heb geen idee of dat ernstig is of niet. 6 Het zijn overigens 316 geconsolideerde teksten en niet meer dan 3000, zoals dr. Laibow beweert.
1. Aspartaam. In tabel 1 van die CDX 192-1995, die begint op pagina 67 kun je lezen hoeveel van welke stoffen in welke levensmiddelen worden toegelaten. Verbaas je b.v. over 10.000 mg/kg aspartaam als toegelaten hoeveelheid in kauwgum. Brood mag 4000 mg/kg in zich hebben. De Food &Drug Administration laat een (maximale) ADI (acceptable daily intake) van 50 mg/kg-lichaamsgewicht toe; de Europese Unie stelt die grens op 40 mg/kglichaamsgewicht. Toegegeven: je eet niet gauw 125 gram kauwgom om die ADI te scoren, maar ik ken jongens in de groei die 14 sneetjes brood op een dag eten, equivalent voor 1000 mg aspartaam dus, gauw meer dan het dubbele van de ADI. Voor de samenzweringsliefhebbers: Na per ongeluk ondekt te zijn bij de fa. Searle in 1965, werd Aspartaamfabricage door opkoop van Searle in 1987 eigendom van Monsanto, die het bedrijfsonderdeel Nutrasweet in 2000 weer zelfstandig doorverkocht aan Childs. Aspartaam blijft in het algemeen onderwerp van controverse. 2. Glycine. In Europa is dat een toegestaan additief: E 640, een smaakversterker en hulpzoutvervanger. Het staat in het boekje “Wat zit er in uw eten?” van Corinne Gouget als rood gemerkt, dat wil zeggen dat de meeste studies het er over eens zouden zijn dat het schadelijk is. In de Codex Additieven normen kon ik het niet vinden. Als je artikel 1 van die norm leest mogen alleen stoffen die “erkend” zijn worden toegepast. Dat zou voor dit specifieke geval dus mooi zijn. Maar zorgwekkend vind ik dat er geen eenduidigheid is en dat “ wetenschap” dus kennelijk te koop is, want er zijn vele tegenstrijdige onderzoeken. Daarin heeft de industrie natuurlijk een dikke voorsprong. MEDICIJNRESIDUEN IN VOEDSEL 7. Opvallend is dat er wel een Codex norm voor de residuen van veterinaire medicijnen in voedsel is, maar dat die maar 36 pagina's lang is en slechts 57 medicijnen bevat, de CAC/MRL 02-2009, Maximum Residue Limits for Veterinary Drugs in Food . Elk van die medicijnen alleen is al een studie waard, maar er zullen er toch ook wel meer zijn ??. In dat korte lijstje staat b.v. Clenbuterol. Ha, een bekende dacht ik; even kijken. Voor wie zich de Clenbuterol-affaires van sept. 2006 en februari 2009 in China herinnert is in elk geval uiterste voorzichtigheid geboden. En wat is dan uiterste voorzichtigheid ? In Nederland en België is Clenbuterol alleen toegestaan bij de behandeling van paarden met (ernstig) astma. De stof is ook bewezen levertoxisch. Opvallend dat de CAC (Codex Alimentarius Commissie) een ADI (acceptabel daily intake) accpeteert van 0,004 microgram/kg-lichaamsgewicht, (een niet te zware kerel mag dus 0,032 microgram per dag) terwijl zij een niveau van 0,6 microgram/kg-voedsel als hoogste waarde uitgerekend in lever van (alle) vee accepteert. Een beetje vleeseter heeft dat zo binnen, nog afgezien van het feit of je het soort getallen als ADI wilt vertrouwen. Op een verkoopsite is het volgende gevonden: http://www.allivet.com/Ventipulmin-Syrup-Rx-p/25579.htm Daar staat dat het middel Ventipulmin dat per ml circa 72,5 microgram Clenbuterol bevat niet voor mensen mag worden gebruikt en ook niet voor dieren die voor de voedselproductie zijn. Verstandige fabrikant. De Codex is kennelijk minder verstandig. Aanvullende studie is dus vereist, want dat mijn toevallige steekproef, waarin ik naar iets bekends even doorzoek, meteen een mogelijk probleem blootlegt is natuurlijk zorgelijk.
PESTRESIDUEN IN VOEDSEL 8. Zo gaat het vergelijkbaar voor pesticideresiduen. Er is geen compleet uitgeschreven Codex norm voor de MRL (maximum residue level) van pesticiden in voedsel. We moeten het doen
met een automatische tabel op de website. Ook daar maar even een bekende opgezocht: Ik nodig je uit om even te kijken naar Glyphosfate op de link waar alle Codex-gedocumenteerde pesticiden staan: http://www.codexalimentarius.net/mrls/pestdes/jsp/pest_q-e.jsp
Ik weet natuurlijk niet of die lijst compleet is. Als je bij Glyphospate klikt op “alfalfa fodder” dan zie je even later 500 mg/kg toegestaan, kijk je bij Banana, dan volgt een MRL van 0,05 mg/kg. Kijk je bij Beans (dry), dan vind je 2 mg/kg. Een voor mij onbegrijpelijk verschil, hoewel ik weet dat de Hoge Raad zich eens heeft uitgesproken over de hoeveelheid Nitriet in diverse soorten sla, in een handelsgeschil. Men vond dat de ene slasoort meer mocht bevatten dan de andere vanwege de omvang van bladnerf. Ik vond dat onbegrijpelijk: Er staat in dit geval in de Codex niet dat die voedingdsmiddelen die stof anders binden en dus wellicht onschadelijk maken terwijl voor de dosering geldt: dezelfde mens eet het toch op ? Volgens mij wordt in die verschillende plaantaardige stoffen het Glyfosfaat niet anders gebonden. Glyphosfate is het werkzame bestanddeel uit 's werelds meest gebruikte pesticide: Roundup. (voor de liefhebbers: die is van Monsanto.) Is dit suggestief ? Welnee......Ik wil jullie alleen maar even verwijzen naar de pagina daarover van Wikipedia7. Daar kun je (onderaan) lezen dat een zaak tegen Monsanto inzake hun bedrieglijke advertenties over Roundup maar liefst 10 jaar heeft gelopen alvorens Monsanto werd veroordeeld en dat Monsanto ook meerdere keren is veroordeeld voor het vervalsen van testresultaten. Nog treuriger is dat als je weet dat (voormalige) directieleden van Monsanto deel uitmaken van de Supreme Court, de Environmental Protection Agency en de Food&Drug Administration in de VS. 8Ik ben er nog niet aan toe gekomen alle Codex Expert commsies door te vlooien op lieden met andere belangen zoals in Nederland Staatssecretaris Ab- “Pandemie”-Osterhaus, maar alleen al de lijst bijbaantjes of nieuwe baantjes van voormalige staf- en directieleden van Monsanto waarvan ik een paar heb nagetrokken, zijn alarmerend. 9. De lijst pesticiden in de Codex bevat een aantal opvallende namen, namelijk de z.g. POP's, de Persistent Organic Pollutants. (niet afbreekbare gifstoffen) Als gevolg van de Stockholmse Conventie die aan deze vervuilers is gewijd in 2001, zijn in 2004 in veel landen de twaalf slechtste, de z.g. “dirty dozen” in de ban gedaan, zelfs in de U.S. 9 Dit zijn ze: Aldrin*, chlordane*, dichlorodiphenyl trichloroethane (DDT dus), dieldrin*, endrin*, heptachlor*, hexachlorobenzene*, mirex, and toxaphene, polychlorinated biphenyls (PCBs), polychlorinated dibenzo-p-dioxins, and polychlorinated dibenzofurans . Het is zeer zorgelijk dat van deze twaalf POP's er zeker 6 (die met een sterretje) weer zijn verschenen in de lijst van toegestane pesticiden in voedsel van de Codex.
VOEDINGSSUPPLEMENTEN 10. De handel in voedingssupplementen heeft het al flink moeilijk gekregen door de besluiten volgend op de Warenwet . Een slordigheidje dat me echter opviel: De eerste Warenwet was van 1919. Die is in 1925 ingrijpend gewijzigd. Het “Besluit-aanwijzing-artikelen-welke-worden-beschouwd-als-waren-in-de-zinvan-de-Warenwet” is van 1921. Dit besluit verwijst naar de Warenwet van 1919. Niet naar de latere
7
http://en.wikipedia.org/wiki/Glyphosate
8 http://en.wikipedia.org/wiki/Monsanto#Public_officials_formerly_employed_by_Monsanto en ook gecontroleerd b.v. Hier voor mevrouw Fisher: http://www2.dupont.com/Our_Company/en_US/executives/fisher.html en deze voor Clarence Thomas van de Hoge Raad: http://www.nndb.com/people/906/000024834/ 9 http://www.naturalstandard.com/index-abstract.asp?create-abstract=/monographs/enviro/genericpersistentorganicpollutants.asp
Warenwet, zoals die sinds 28 december 1935 en ook nu geldt en in de tekst van die Warenwet wordt die ommissie ook niet gerepareerd. Als je artikel 1 uit het Besluit met die lange naam leest, dan is dat misschien niet onbelangrijk voor de kansen die we voor onszelf moeten benutten. Kijk maar en realiseer je dat dit soort fouten exemplarisch is:
•
Artikel 1
•
Als "waren" in den zin van artikel 1 der Warenwet 1919 (Staatsblad n°. 581) zullen worden beschouwd de volgende artikelen:
•
alle grondstoffen, waartoe ook te rekenen kleur-, reuk- en smaakstoffen, verdikkings- en conserveermiddelen, alsmede alle andere hulpmiddelen, die bestemd zijn of gebruikt worden of kunnen worden voor of bij de bereiding van eet- of drinkwaren, voor zover die hulpmiddelen daarbij met de eetof drinkwaren in aanraking komen, of geheel of ten dele in deze kunnen overgaan;
Waarom dit besluit nog bestaat, terwijl er ook een veel beperkender “Richtlijn” uit de EEG is voortgekomen weet ik niet. Kijk maar in artikel 2 van die “Richtlijn”10 : Het woord Richtlijn staat tussen aanhalingstekens, want de werkelijke titel is: Verordening (EG) nr. 178/2002 van het Europees Parlement en de Raad. Dat klinkt alweer heel anders en gelezen met de ogen van iemand die zoekt naar ruimte voor homoeopathie, voedingssupplementen en andere “alternatieven” is de tekst ronduit beklemmend! • •
• •
10
Artikel 2 Definitie van „levensmiddel” In deze verordening wordt verstaan onder „levensmiddel” (of „voedingsmiddel”): alle stoffen en producten, verwerkt, gedeeltelijk verwerkt of onverwerkt, die bestemd zijn om door de mens te worden geconsumeerd of waarvan redelijkerwijs kan worden verwacht dat zij door de mens worden geconsumeerd.
•
Dit begrip omvat tevens drank, kauwgom alsmede iedere stof, daaronder begrepen water, die opzettelijk tijdens de vervaardiging, de bereiding of de behandeling aan het levensmiddel wordt toegevoegd. Het omvat water afkomstig van de plaats waar aan de kwaliteitseisen moet worden voldaan, in de zin van artikel 6 van Richtlijn 98/83/EG en onverminderd de voorschriften van Richtlijn 80/778/EEG en Richtlijn 98/83/EG.
• • • • • • • • • • • • • • • • •
Onder deze definitie vallen niet: a) diervoeder; b) levende dieren, tenzij bereid om in de handel te worden gebracht voor menselijke consumptie; c) planten vóór de oogst; d) geneesmiddelen in de zin van Richtlijn 65/65/EEG (1) en Richtlijn 92/73/EEG (2) van de Raad; e) cosmetische producten in de zin van Richtlijn 76/768/EEG van de Raad (3); f) tabak en tabaksproducten in de zin van Richtlijn 89/ 622/EEG van de Raad (4); g) verdovende middelen en psychotrope stoffen in de zin van het Enkelvoudig Verdrag van de Verenigde Naties inzake verdovende middelen van 1961 en het Verdrag van de Verenigde Naties inzake psychotrope stoffen van 1971; h) residuen en contaminanten.
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2002:031:0001:0024:NL:PDF
Je begrijpt: De Codex is op zich helemaal niet nodig om de alternatieven de nek om te draaien. Ik heb me zelfs al voorzichtig afgevraagd of de Codex-hype nu wordt ingezet om de aandacht af te leiden van Europese regelgeving die op dit gebied vrijwel zonder of op zijn best met maar zeer gebrekkige democratische vormen tot stand komt. Er zijn echter ook positieve dingen te melden: Kijk eens naar de regels uit de pre-ambule van Codex 10-1979, dan krijg je een heel redelijk ogende indruk: ADVISORY LISTS OF NUTRIENT COMPOUNDS FOR USE IN FOODS FOR SPECIAL DIETARY USES INTENDED FOR INFANTS AND YOUNG CHILDREN CAC/GL 10 – 1979 • • 1. PREAMBLE • These lists include nutrient compounds, which may be used for nutritional purposes in foods for special • dietary uses intended for infants and young children in accordance with 1) the criteria and conditions of use • identified below and 2) other criteria for their use stipulated in the respective standards. In addition, the • sources from which the nutrient compound is produced may exclude the use of specific substances where • religious or other specific dietary restrictions apply. As noted in the respective standards, their use may either • be essential or optional.
Je kunt dus op grond van levensbeschouwing stoffen weren. Dat is in lijn met het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, dat ook in Nederland dwingend recht is! Ik stel me voor dat we met een fliunke groep Holistisch denkende mensen een soort “United Consumers-artikel 31” oprichten waarin alleen puur natuur, “intet andet”11 wordt gegeten. Een grote club is belangrijk, want naar een klein groepje wordt niet geluisterd, maar naar 3 miljoen mensen wèl. 11. Ook hier is de vraag: kun je stoffen inbrengen die de Codex niet “ als zodanig” accepteert ? NEEN ! Het
gaat hier om claims die gezondheidsclubs zouden willen doe op producten als bijvoorbeeld Stevia. Voor wie dat mocht zijn vergeten: Dat soort Claims is in Nederland al enige tijd verboden vanwege de Warenwet artikel 19 lid 1:1.Het is voorts verboden: a. eet- of drinkwaren te verhandelen met gebruikmaking van vermeldingen of voorstellingen, die aan de waar eigenschappen toeschrijven inzake het voorkomen, behandelen of genezen van een ziekte van de mens, of die toespelingen maken op zodanige eigenschappen; b. waren, niet zijnde eet- of drinkwaren, te verhandelen met gebruikmaking van vermeldingen of voorstellingen met betrekking tot de veiligheid van de waar of de uitwerking van de waar op de gezondheid van de mens, die, doordat zij onjuist zijn of een onjuiste indruk wekken, tot gevolg kunnen hebben dat de veiligheid of gezondheid van de mens in gevaar wordt gebracht.
12. Artikel 20 uit de Warenwet is soortgelijk. En er zijn de afgelopen jaren al heel wat producten van de markt verdwenen, die via omwegen door Duitsland, België met trucs of zelfs door smokkelen voor eigen gebruik naar Nederland komen. Daar heeft “industriële wetenschap” getriomfeerd over de kleine producenten. 13. Behalve de Nederlandse Warenwet kennen we sinds 2002 ook al een Europese Directive die de supplementen ook maximeert nr. 32002L0046. Ook deze maximeert de ADI van Vitaminen en Mineralen. De Europese Commissie laat zich adviseren door een Comitee. Ik moest helaas vaststellen dat Ab Osterhaus Vice-voorzitter is van de “Scientific Steering Committee” U weet wel, de Staatssecreratis met de vele nevenfuncties. Kijk het lijstje CV's van de leden van de commissie maar 11 Intet Andet is Deens voor “verder niets”. Het staat op produkten van de firma Urtekram, die daarmee duidelijk maakt dat er ècht niets anders in het produkt zit dan op het etiket is beschreven.
eens door, ik kom naast Ab Osterhaus maar één ander CV tegen waarin directe verbanden met grote pharmaceuten als Beecham en Merck, Sharp en Dome staan; Dat valt dan weer mee......: http://ec.europa.eu/food/fs/sc/ssc/members_en.html
.
14. Eerlijk gezegd zou ik het plezieriger vinden als de voorzitter van de “Scientific Committee on Food” (Ada Knaap) juist niet was begonnen als “Junior scientist, Department of Radiation Genetics and Chemical Mutagenesis” van de Leidse Universiteit, om op te klimmen tot “Senior scientific officer, Centre for Substances and Risk Assessment” van het RIVM in Bilthoven. Ze heeft van die dingen verstand, maar zou ze ook de openheid nog bezitten om de gevaren ervan te zien?
Vitaminen en Mineralen: De Codex heeft uiteraard een deeltje over vitaminnen en mineralen. Dat deeltje is maar 3 pagina's lang en het kernartikel is dit:
GUIDELINES FOR VITAMIN AND MINERAL FOOD SUPPLEMENTS CAC/GL 55 - 2005 3. COMPOSITION 3.1 SELECTION OF VITAMINS AND MINERALS 3.1.1 Vitamin and mineral food supplements should contain vitamins/provitamins and minerals whose nutritional value for human beings has been proven by scientific data and whose status as vitamins and minerals is recognised by FAO and WHO. 3.1.2 The sources of vitamins and minerals may be either natural or synthetic and their selection should be based on considerations such as safety and bioavailability. In addition, purity criteria should take into account FAO/WHO standards, or if FAO/WHO standards are not available, international Pharmacopoeias or recognized international standards. In the absence of criteria from these sources, national legislation may be used. 1 This
refers to the physical forms of the vitamin and mineral food supplements not to the potency of the supplements.
3.1.3 Vitamin and mineral food supplements may contain all vitamins and minerals that comply with the criteria in 3.1.1, a single vitamin and/or mineral or an appropriate combination of vitamins and/or minerals. 3.2 Contents of vitamins and minerals 3.2.1 The minimum level of each vitamin and/or mineral contained in a vitamin and mineral food supplement per daily portion of consumption as suggested by the manufacturer should be 15% of the recommended daily intake as determined by FAO/WHO. 3.2.2 Maximum amounts of vitamins and minerals in vitamin and mineral food supplements per daily portion of consumption as recommended by the manufacturer shall be set, taking the following criteria into account: (a) upper safe levels of vitamins and minerals established by scientific risk assessment based on generally accepted scientific data, taking into consideration, as appropriate, the varying degrees of sensitivity of different consumer groups; (b) the daily intake of vitamins and minerals from other dietary sources. When the maximum levels are set, due account may be taken of the reference intake values of vitamins and minerals for the population. This provision should not lead to setting of maximum levels that are solely based on recommended nutrient intakes (e. g. Population Reference Intake or Recommended Daily Allowance values).
Er zijn dus in de Codex zelf geen maximum criteria, zoals dr. laibow en de dr.Rath-foundation beweren12. De vraag is: komen die er nog ? Voor Nederland is het antwoord: die zijn er al en bovendien “uitsluitend” van vorm ofwel: verboden is wat niet uitdrukkelijk is toegestaan, in plaats van wat mijn voorkeur zou zijn: toegestaan is wat niet uitdrukkelijk is verboden. De vraag is natuurlijk (net zoals in de andere Codexnormen: Vertrouw je de wetenschap op basis waarvan een goedkeuring of verbod tot stand komt?.
Biologisch voedsel (Organic) Hoe zal het onder de Codex Alimentarius gaan met Biologisch voedsel ? Er is een apart deel van de Codex aan gewijd.. Daarin zijn eisen voor “Organic” productie opgenomen. Deze “Guidelines for the production, processing, labelling and marketing of organically produced foods “ GL 32---1999 zien er op het eerste gezicht plezierig uit, zeker tot pagina 5/7 (van 33). Vooral dit lijkt geruststellend: 1.5 All materials and/or the products produced from genetically engineered/modified organisms (GEO/GMO) are not compatible with the principles of organic production (either the growing, manufacturing, or processing) and therefore are not accepted under these guidelines.
Maar dit is minder leuk: 1.2 A product will be regarded as bearing indications referring to organic production methods where, in the labelling or claims, including advertising material or commercial documents, the product, or its ingredients, is described by the terms “organic”, “biodynamic”, “biological”, “ecological”, or words of similar intent including diminutives which, in the country where the product is placed on the market, suggests to the purchaser that the product or its ingredients were obtained according to organic production methods.
Hier worden zoals je ziet Biologisch-Dynamisch, Biologisch en Ecologisch als gelijkwaardig beschouwd en het is vast overbodig uit te leggen dat daar aanzienlijke verschillen tussen zitten. Verder wordt je bij lezing heen en weer geslingerd tussen positieve en negatieve aspecten om een negatief eindoordeel over te houden: Een paar voorbeelden
15. Toegestane additieven: De lijst toegestande additieven is zeer veel korter dan de “normale” lijst van wat is toegestaan. Gelegd naast “Wat zit er in uw eten” van Corinne Gouget, zijn verreweg (!) de meeste stoffen die daar code rood hebben, dus “absoluut vermijden” meekrijgen, ook niet opgenomen in de lijst. Er zijn er drie wel toegelaten: 1. E220, Zwavel-dioxide, (code-rood) in cider, wijn en mede 2. E508, Kaliumchloride (code rood) 3. E509, Calciumchloride (code rood) 16. en een paar “Gouget-Oranje” (“liever vermijden”), waarbij ik aanteken dat C.Gouget misschien wel erg streng is, want Agar staat bij haar al ook in de oranje lijst: 1. E270: Melkzuur, E290: Koolzuur, E296: Apelzuur, E300: ascorbinezuur, E327: Calciumlactaat, E332: Kaliumcitraat, E341: Calciumfosfaat, E406: Agar, E407: Carrageen, E410: Johannesbroodmeel, E412: Guarpitmeel, E413: Tragacanth, E414: Arabische gom, E415: Xantaangom, E416: Karayagom, E422: Glycerol, E511: Magnesiumchloride, E516: 12 dr. Laibow beweert in haar filmpje op internet ook dat er wel 3000 Codex Stadaards zijn. Op de website van de WHO staan er 316 en zij beweert ook dat geneesmiddelen geen deel uitmaken van de Codex en wel door de strot mogen. Ook onjuist.
Calciumsulfaat, E524: Natrium Hydroxyde. 17. Jammer dat artikel 22 van de afdeling B “Livestock and livestockproducts” als volgt is: (waarbij c natuurlijk het meest betreurenswaardig is.) 1. 22. The use of veterinary medicinal products in organic farming shall comply with the following principles: a) where specific disease or health problems occur, or may occur, and no alternative permitted treatment or management practice exists, or, in cases required by law, vaccination of livestock, the use of parasiticides, or therapeutic use of veterinary drugs are permitted; b) phytotherapeutic (excluding antibiotics), homeopathic or ayurvedic products and trace elements shall be used in preference to chemical allopathic veterinary drugs or antibiotics, provided that their therapeutic effect is effective for the species of animal and the condition for which the treatment is intended; c) if the use of the above products is unlikely to be effective in combating illness or injury, chemical allopathic veterinary drugs or antibiotics may be used under the responsibility of a veterinarian; withholding periods should be the double of that required by legislation with, in any case, a minimum of 48 hours; d) the use of chemical allopathic veterinary drugs or antibiotics for preventative treatments is prohibited.
18. En nog erger is artikel 23 van de afdeling B “Livestock and livestockproducts” 1.
: 23. Hormonal treatment may only be used for therapeutic reasons and under veterinary supervision.
19. Dat hormoonbehandeling is toegestaan onder “Organic” is natuurlijk meer dan treurig en ook raar want in het dierenvoer zijn volgens artikel 18f van Annex 1 bij deze guidlines de echt schadelijke zaken niet toegestaan: 1.
antibiotics, coccidiostatics, medicinal substances, growth promoters or any other substance intended to stimulate growth or production shall not be used in animal feeding.
20. In een onbenullig regeltje in de afdeling “ handling, storage, transportation, processing and packaging” staat te lezen dat onder het label “Organic” etyleengas gebruikt mag worden voor het kunstmatig rijpen van kiwi's en bananen. Erg genoeg, en wellicht ook nog een tijdelijke beperking tot kiwi's en bananen, want in een verslag van de 30ste Codex Commissie vergadering van 2007 13 vond ik onderstaande tekst; dus nog even en veel meer fruit mag kunstmatig worden gerijpt: 1. 95) Some delegations expressed the view that if ethylene met the criteria for the use of substances in an organic system, its use should not be limited to kiwifruit and bananas but should be extended to other relevant species. Other delegations and the Observer from IFOAM indicated that justification against the criteria and relevant data had been put forward only for kiwifruit and bananas and that similar data should be provided for other species in order to consider the extension of the use of ethylene. Several delegations supported advancement of the amendment to Step 5 as ethylene met the criteria specified in Section 5.
Ook hier lijkt me een vraag aan de minister op zijn plaats. Juridisch gezien zitten er onzuiverheden in de teksten. In het volgende deel, zullen we zien dat dat tot vervelende situaties kan en zal gaan leiden. De Codex-norm over Organic is een slecht stuk werk is dat de deur open zet voor inflatie van de begrippen ecologisch, biologisch en zeker biologisch-dynamisch. Het zal er op aan komen dat merken en wijzelf verstandig moeten zijn. Een club als “United Consumers” zou een goede pijl op de boog kunnen zetten voor gezond voedsel. Daar zijn nu 300.000 mensen bij aangesloten. Het Britse FSA (Food Standards Agency) heeft in een recente studie geconcludeerd dat “organic” voedsel niet gezonder zou zijn dan “conventioneel” voedsel. Kijk maar eens op: 13
denk niet dat ik ze allemáál gelezen heb; dit was een tip van de site www.gaia-health.com
Je ziet dat er echter zware kritiek op dat onderzoek is omdat het zich zeer selectief / beperkt klinisch opstelt. Een nog recenter Frans onderzoek van de AFSSA (Agence française de sécurité sanitaire des aliments ) stelt dat Organisch geproduceerd voedsel over de gehele linie wel gezonder is.
http://www.guardian.co.uk/environment/2009/jul/29/organic-food-nutrition-fsa
Voorlopig is mijn conclusie: Hier wordt geprobeerd natuurlijk eten om zeep te helpen. Onder Codexnormen krijgen de schreeuwlelijken die nu al roepen dat er geen verschil zou zijn tussen “Organic” en “'Industrieel” voedsel gelijk op basis van een selffullfilling prophecy. Terurig, treurig, treurig. LABELLING AND CLAIMS (ook: Halal en Kosher) Er is een Codex norm “General guidelines on claims” , CAC/GL 1-1979 1 Geamendeerd 2009, waarin wordt geregeld wat je wel en niet van je voedsel mag zeggen als fabrikant. Even de eerste 2 paragrafen daaruit: •
1. SCOPE AND GENERAL PRINCIPLES
•
1.1 These guidelines relate to claims made for a food irrespective of whether or not the food is covered by an individual Codex Standard.
•
1.2 The principle on which the guidelines are based is that no food should be described or presented in a manner that is false, misleading or deceptive or is likely to create an erroneous impression regarding its character in any respect.
•
1.3 The person marketing the food should be able to justify the claims made.
•
2. DEFINITION
•
For the purpose of these guidelines, a claim is any representation which states, suggests or implies that a food has particular characteristics relating to its origin, nutritional properties, nature, production, processing, composition or any other quality.
Over 1.2 zal niemand vallen, integendeel, het lijkt me uitstekend dat iedereen goed geïnformeerd is over zijn voedsel en geen misleidende teksten hoeft te geloven. Als je een scherpe Amerikaanse-stijl advocaat voor je ziet, dan krijgt Supradyn het met “Bouwt je energie èn je weerstand op” misschien al moeilijk met 1.3 Of wat te denken van “Het beste onder de zon” Nu zijn dat meer reclamekreten, maar op de verpakking mag je dat niet zomaar schrijven en echt vervelend wordt het bij paragraaf 2: Stel dat je zou willen zeggen dat je Biologisch-Dynamische voedsel meer smaak of nog scherper: vitaliteit heeft dan het additieven-straling-broertje uit supermarkt ? Daar zijn de geleerden het niet over eens, maar het is een claim die valt onder paragraaf 2, en dus een die je onder 1.3 niet mag maken. Hoe meet je vitaliteit ? De dierproeven die ik gezien heb om bijvoorbeeld een additief toe et staan voor menselijk voedsel zijn nogal kaal-klinisch, om niet te zeggen selectief. Verderop volgt daarvan een voorbeeldje. Behalve in artikel 1.3, wordt in paragraaf 3, bij de “verboden claims” onder artikel 3.3 ook nog gesteld dat claims “that cannot be substantiated” verboden zijn. Dat klinkt misschien plezierig, want je wilt tenslotte niet dat iedereen maar van alles kan vinden van zijn product. Maar ook hier geldt: uitgehuwelijkte “wetenschap” in handen van goed betaalde advocaten en Staatssecretarissen met nevenfuncties kan zéér schadelijke gevolgen hebben. Of hier dus een addertje onder het gras schuilt waarbij alleen wetenschappelijk-industrieel gewenste producten “substantiated” zijn en anderen het moeilijker krijgen moet worden afgewacht. Zeker door artikel 3.5 wordt de verwachting daartoe versterkt:. In 3.5 staat: Claims which could give rise to doubt about the safety of similar food or which could arouse or exploit fear in the consumer.
Ook daarvan zou een scherpe advocaat kunnen stellen dat de (nu denkbeeldige) bewering op b.v. een website van biologisch-dynamisch product “zonder hormonen !!” een expolitatie van angst is. Voor wie denkt dat daar geen advocaten aan te pas komen: De VS en Europa voeren al jaren een conflict over hormoonvlees. In de VS stelt men b.v. dat het hormoon Oestradiol 17 veilig is14 Europa is zo dom om daar al elf jaar een door de WTO opgelegde boete voor te betalen15: Kijk ook even naar het British Journal of Cancer naar het betreffende hormoon Oestradiol 1716. Een nog concreter voorbeeld: Een zaak uit 2003 van Monsanto tegen Oakhurst Dairy in Maine ging over een advertentie van Oakhurst waarin stond dat hun melk niet van koeien kwam die met het “bovine growth hormone” waren behandeld. (van Monsanto). Monsanto claimde dat dit haar business zou schaden. De rechter sprak gelukkig:”We ought to have the right to let people know what is and is not in our milk” (Bron: Wikipedia > Monsanto.) Dan zijn er nog de “potentially misleading claims” in paragraaf 4. Glad ijs als je het mij vraagt: •
4. POTENTIALLY MISLEADING CLAIMS
• •
The following are examples of claims which may be misleading: 4.1 Meaningless claims including incomplete comparatives and superlatives.
•
4.2 Claims as to good hygienic practice, such as “wholesome”, “healthful”, “sound”.
May be misleading...... Laat ik nou altijd gedacht hebben dat een “sound argument”(4.2) toch wel een heel stevig argument was. Aan de andere kant geeft “incomplete comparartiveness” ook wel de kans om het hierboven genoemde handelsgeschil over Oestradiol te beslechten. Slechte onderzoeken zoals die in de bijlage zijn namelijk “incomplete” Nog even zwartepieten: Als “Het beste onder de zon!” mogelijk misleidend is, dan ben ik benieuwd, hoewel dat niet direct over voedsel gaat, wat er van de tekst op de website van de al eerder genoemde fabrikant Monsanto gevonden wordt: •
Monsanto is an agricultural company. We apply innovation and technology to help farmers around the world produce more while conserving more. We help farmers grow yield sustainably so they can be successful, produce healthier foods, better animal feeds and more fiber, while also reducing agriculture's impact on our environment.
Ha, ha! Nog even in herinnering roepen: Dit is de website van de makers van Agent Orange (Vietnam), Bovine growth hormone, Roundup, Glyfosfaat, Aspartaam, en andere al eerder bewezen zaken als valsheid in geschrifte, omkoping, gifdumping etc.etc. Tenslotte is er in deze Codexnorm nog paragraaf 5, de voorwaardelijke claims. Artikel 5.1 luidt: 5.1 The following claims should be permitted subject to the particular condition attached to each: (iii) Terms such as “natural”, “pure”, “fresh”, “home made”, “organically grown” and “biologically grown” when they are used, should be in accordance with the national practices in the country where the food is sold. The use of these terms should be consistent with the prohibitions set out in Section 3. (vi) Claims which highlight the absence or non-addition of particular substances to food may be used provided that they are not misleading and provided that the substance: (a) is not subject to specific requirements in any Codex Standard or Guideline; (b) is one which consumers would normally expect to find in the food; (c) has not been substituted by another giving the food equivalent characteristics unless the nature of the substitution is clearly stated with equal prominence; and
14 15 16
NRC- link: http://www.nrc.nl/economie/article2235031.ece/EU_houdt_verbod_op_hormoonvlees_uit_VS%0A . http://trade.ec.europa.eu/wtodispute/show.cfm?id=186&code=2 http://www.nature.com/bjc/journal/v86/n1/abs/6600032a.html
(d) is one whose presence or addition is permitted in the food.
De rechtszaak van Monsanto tegen Oakhurst Dairy was kennelijk niet voldoende om artikel 5.1 vi onder b zodanig te formuleren dat zo'n zelfde rechtszaak niet meer zou kunnen voorkomen. Een fabrikant mag onder dit artikel in combinatie met paragraaf 3 niet stellen “zonder hormonen!”, want dat is een product dat wij in Europa juist niet in ons voedsel verwachten. Een fabrikant mag dat dus pas gaan roepen als het ingrediënt, toxine, residu of additief toegelaten en dus wèl “verwacht” wordt..... Een vreemde formulering dus. Ook daar kun je de opdoemende geschillen al ruiken. De Codex-norm voor Halal: General guidelines for use of the term “halal”, CAC/GL 24-1997geeft op zich geen verdenkingen. Het valt misschien nog op dat:
•
De Codex-norm op claims het zowel over Halal als Kosher heeft en er geen Codexnorm over Kosher is, maar dat is wellicht voor de kniesoren onder ons. Dat artikel 1.3 stelt dat de Halal-Codex de Codexnorm op claims niet terzijde stelt:
• •
1.3 These guidelines are intended to supplement the Codex General Guidelines on Claims and do not supersede any prohibitions contained therein.
•
En dat paragraaf 4, artikel 4.2 stelt dat van Halalvoedsel niet geclaimd en gelabelled mag worden dat het gezonder, voedzamer of veiliger zou zijn dan ander voedsel. Ik lees niet dat je van je voedsel niet zo mogen zeggen dat het “beter” is, maar voor dat type stelling, “bevestiging door dubbele ontkenning” (niet gesteld en niet gebleken is dat verdachte niet te hard zou hebben gereden) moet je al een lichte tik hebben, nietwaar?
•
Bijna aandoenlijk is dat artikel 3.2.4. vereist dat direct voordat een dier geslacht wordt “the phrase “Bismillah” (in the name of Allah) shoul be invoked”. Zou daar ook controle en handhaving op worden gedaan, vraag je je af ….
•
De Codexnorm Guidelines for use of nutrition and health claims, CAC/GL 23-1997 heeft uiteraard veel overeenkomsten met die op claims in het algemeen. De norm maakt onderscheid tussen “nutrition claims”, “nutrient content claims”, “comparative claims”, “health claims” en “claims related to dietary guidelines or healthy diets”, Een paar opvallende zaken: In de preambule staat: “Nutrition claims should be consistent with national nutrition policy and support that policy. Only nutrition claims that support national nutrition policy should be allowed.” Het is geen verbod, maar wel een raad in de sfeer van “de overheid weet wat goed voor u is en dat dient u te ondersteunen”. Was het niet ooit de bedoeling dat de overheid u en mij zou ondersteunen ? In tegenstelling tot de algemene Codexnorm op claims gaat deze norm ook over claims in reclame althans in gevallen dat overheden daarover ook wetgeving hebben. (artikel 1.1). Ik geef paragraaf 7 hier maar even integraal weer, omdat een claim op “gezond” aan alle eisen tegelijk van die paragraaf moet voldoen: •
7. HEALTH CLAIMS
• 7.1 Health claims should be permitted provided that all of the following conditions are met: • 7.1.1 Health claims must be based on current relevant scientific substantiation and the level of proof must be sufficient to substantiate the type of claimed effect and the relationship to health as recognized by generally
accepted scientific review of the data and the scientific substantiation should be reviewed as new knowledge becomes available.2 The health claim must consist of two parts: • 1) Information on the physiological role of the nutrient or on an accepted diet-health relationship; followed by • 2) Information on the composition of the product relevant to the physiological role of the nutrient or the accepted diet-health relationship unless the relationship is based on a whole food or foods whereby the research does not link to specific constituents of the food. • 7.1.2 Any health claim must be accepted by or be acceptable to the competent authorities of the country where the product is sold. • 7.1.3 The claimed benefit should arise from the consumption of a reasonable quantity of the food or food constituent in the context of a healthy diet. • 7.1.4 If the claimed benefit is attributed to a constituent in the food, for which a Nutrient Reference value is established, the food in question should be: • (i) a source of or high in the constituent in the case where increased consumption is recommended; or, • (ii) low in, reduced in, or free of the constituent in the case where reduced consumption is recommended. Where applicable, the conditions for nutrient content claims and comparative claims will be used to determine the levels for “high”, “low”, “reduced”, and “free”. • 7.1.5 Only those essential nutrients for which a Nutrient Reference Value (NRV) has been established in the Codex Guidelines on Nutrition Labelling or those nutrients which are mentioned in officially recognized dietary guidelines of the national authority having jurisdiction, should be the subject of a nutrient function claim. • 7.2 Health claims should have a clear regulatory framework for qualifying and/or disqualifying conditions for eligibility to use the specific claim, including the ability of competent national authorities to prohibit claims made for foods that contain nutrients or constituents in amounts that increase the risk of disease or an adverse health-related condition. The health claim should not be made if it encourages or condones excessive consumption of any food or disparages good dietary practice. • 7.3 If the claimed effect is attributed to a constituent of the food, there must be a validated method to quantify the • food constituent that forms the basis of the claim. • 7.4 The following information should appear on the label or labelling of the food bearing health claims: • 7.4.1 A statement of the quantity of any nutrient or other constituent of the food that is the subject of the claim. • 7.4.2 The target group, if appropriate. • 7.4.3 How to use the food to obtain the claimed benefit and other lifestyle factors or other dietary sources, where appropriate. • 7.4.4 If appropriate, advice to vulnerable groups on how to use the food and to groups, if any, who need to avoid the food. • 7.4.5 Maximum safe intake of the food or constituent where necessary. • 7.4.6 How the food or food constituent fits within the context of the total diet. • 7.4.7 A statement on the importance of maintaining a healthy diet.
Artikel 7.1.5. is wellicht beperkend, omdat de lijst die erbij hoort te kort is: Protein, Vitamin A , Vitamin D, Vitamin C, Thiamin , Riboflavin, Niacin, Vitamin B6, Folic acid, Vitamin B12, Calcium, Magnesium, Iron, Zinc , Iodine, Copper, Selenium. Je mist hier zo even: Vitaminen B1 t/m B5, B11, E en K, Bèta-caroteen, chroom, fosfor, kalium, mangaan en molybdeen. (Bron: http://www.vitamine-info.nl/overzicht ), Maar we kunnen er gezien de tekst “or those nutrients......officially recognized” vanuit gaan dat de stoffen in deze alinea ook “mogen”. De lijst Vitaminen en Mineralen in de Europese norm 32002L0046 die we al eerder zagen is gelukkig redelijk lang. Artikel 7.2 is vervelend, omdat het genoemde kader waarschijnlijk door onze zorgzame overheid wordt neergezet en er kortstondige dieten zijn die juist even excsessieve doses van vitaminen en mineralen willen gebruiken. Dat is helaas in lijn met de eerder genoemde Europese Directive 32002L0046 over supplementen. Alvorens aan een conclusie toe te komen, een voorbeeld van een onderzoek tot toelating van een antibioticum als residu in voedsel. EEN ONDERZOEK. Voor dat een pesticide of een medicijn als residu wordt toegelaten tot de voedselketen is het
wetenschappelijk onderzocht. Hieronder een voorbeeld. Avilamycin, een antibioticum. In het onderzoek wordt het getest op muizen, ratten, kippen, apen en varkens. De tests bestaan uit drie delen: meting van de acute toxiciteit (lethale dosis), meting van de kortetermijntoxociciteit (twee weken) en meting van langetermijn toxiciteit en effecten. Nou ja, lange termijn....... dat wil dan zeggen twee jaar. Bij deze stof sterft bij een toediening van 0,1gram tot 5 gr/kglichaamsgewicht 50% van de geteste dieren direct. Dat is wel afhankelijk van de toedieningswijze: oraal, adamhaling, huid of intraveneus. Je zult er wel specialist voor moeten zijn om het goed te volgen, maar ik verbaas me bijvoorbeeld over de tabel op blz. 9 van het betreffende rapport waaruit voor mij blijkt dat die stof (een na onderste regel) vooral bij inademen uiterst lage dosering toelaat, daarin dus zeer gevaarlijk is. Daar wordt voor zover ik kon achterhalen niets mee gedaan. Het rapport staat hier: http://whqlibdoc.who.int/publications/2009/9789241660617_eng.pdf Ik verbaas me ook op pagina 14 over de vergelijking van groepen ratten, waarbij 2 tot 4 sterfgevallen per 60 tenopzichte van 0 in de controlegroep “niet significant” is voor het symptoom “pancreatic exocrine adenomas” en de verhouding 4 tot 5 per 60 op 1 in de controlegroep bij “thyroid parafollicular cell carcinoma” wèl significant is. Natuurlijk, een adenoom heet “goedaardig gezwel”, maar het gaat hier over een significante telling, niet over de dodelikheid van de ziekte die iets opwekt. En dan lees ik ook zoiets als dit, op pagina 11; daar worden ratten onderzocht: Brown to black discoloration of the waste trays by urine was observed. There were no toxicologically significant effects on body weight, food consumption, haematological or clinical chemistry parameters, organ weights or gross and histopathological findings, other than the increase of alanine aminotransferase (ALT) activity at 3000 and 6000 mg avilamycin activity/kg bw per day
Er wordt dus gesteld: Er is wel iets aan de hand, maar met wat we gemeten hebben kunnen we dat niet zien, behalve de toename van alanine aminotransferase. Dan is er dus niks en het is “toxicologically insignificant”. Van dat soort wetenschap houd ik niet en zeker niet als je even ziet hoeveel dierenlevens en -leed dit onderzoekje gekost heeft en je je realiseert dat dit maar een van zeer vele is. Ik ben altijd al verbaasd dat “we” als mensen zo tuk zijn op het doen van dierproeven. In feite beschouwen ten eerste maar heel weining van het menselijk genoom als relevant voor ons mens zijn. We vinden dat dat stukje wel erg veel overenkomst heeft met dieren en dus..... Gek. Ik heb een rat nog nooit horen praten over oorsuizingen, kiespijn, hoofdpijn, pijn in de linker knie etc. Dat zal toch wat schelen ? Maar ook al zeggen die ratten niks: Aminotransferase treedt op bij een te laag bloedsuiker, waarbij de dieren ten koste van spierweefsel proteïnen omzetten in aminozuren. Dat lichamelijke proces is GEEN normaal lichamelijk proces, maar een noodmaatregel. Dat lijkt me dus wel degelijk significant. Slechte wetenschap dus. Het meest vreemde aan toelating van medicijnen als “residu in voedsel”is dat de medicijnen wel op dieren worden getest, maar niet op mensen. Bij medicijnen voor gebruik in de ziekenzorg wordt “uiteraard” (dat blijft ook een collectief karma dat we nog eens aan de dieren zullen moeten inlossen.....) eerst op dieren getest. Daarna volgen uitgebreide tests op mensen voordat een medicijn tot “de markt”, zoals het ook steevast heet wordt toegelaten. Bij medicijnresiduen in voedsel, dat wij natuurlijk zéér langdurig tot ons gaan nemen is een proefperiode van twee jaar kennelijk genoeg en is de test op mensen kennelijk overbodig.
CONCLUSIE
Mijn beperkte steekproeven leveren een behoorlijk onthutsend beeld op, vind ik. Er zijn een paar dingen die op het eerste gezicht geruststellend zijn, zoals de mogelijkheid die we zouden kunnen benutten om op grond van levensbeschouwing allerlei rotzooi in voedsel te weren, maar veruit de meeste resultaten wijzen op “slordige” juridische vormgeving, “slordige” wetenschap en de sterke nijging dat alles wat niet onder die “wetenschapelijke” noemer valt maar terzijde te stellen of zelfs te verbieden. De grote vraag is dus: kun je die wetenschap vertrouwen ? We hebben in deze gevallen niet te maken met enthousiaste wetenschappers zoals ik die b.v gezien heb bij CERN, waar deze jaren het Higgs-boson wordt onderzocht. Daar zie ik openheid. Daar hoorde ik een professor zeggen: “Het zou eigenlijk wel leuk zijn als we het Higgsdeeltje NIET vinden, want dan staat de hele natuurkunde van het standaard (atoom)model op losse schroeven”. Kijk, dat vind ik nou wetenschap. We weten iets niet. Dat gaan we uitzoeken. We hebben geen verklaring voor wat we hier zien. Mooi, dan gaan we opnieuw denken. De wetenschap achter de Codexnormen is, zo vond ik keer op keer, de wetenschap die “het andere kamp” het liefst uit wil roeien. Het is de wetenschap (en dat behoort tot het weinige dat ik met dr. Laibow eens ben) van Big Pharma, Big Chema, Big-Agribizz en Big Biotechna. We weten niet hoe we risico's bij vaccinties vooraf moeten herkennen; Nou, dan bagatelliseren we de risico's wel. We weten niet of dit hormoon schadelijk is. Dit onderzoek laat zien van wel, dat onderzoek niet. Mooi, dan nemen we dat onderzoek. De industriële belangen staan doordat de Codex uitgaat van de Wereld-HANDELS-Organisatie dichterbij bij dan de feitelijke gezondheidsbelangen. Dat bevalt me niet. Het valt op dat de Codex in veel onderdelen uiteengerafeld is en dat die onderdelen binnen een zeer traag proces van aanzienlijk bureaucratisch gehalte en van een nog groter “wetenschappelijk” gehalte almaar verder worden uitgebreid. Deelnemers aan commissies en comitees zijn allemaal afkomstig van grotere instituten, de vergaderingen worden steeds op ander plaatsen in de wereld gehouden en er is wel spreekrecht voor critici, maar geen stemrecht. Ongeorganiseerde burgers kunnen dus vrijwel niets inbrengen. Als de hobby-jurist die ik ben, zie ik aan alle kanten gaatjes, lussen, strijdigheden en meervoudig te interpreteren regels in de vele normen van de Codex Alimentarius. De Codex is mijns inziens niet het stuk werk waarvan de samenzweringsgelovigen zeggen dat het zal leiden tot genocide door voedsel, maar het lijkt me wel degelijk het stuk werk dat een kapitaalkrachtige industrie zeer eenzijdig de mogelijkheden geeft de werkelijkheid te verdraaien, door het aan haar uitgehuwelijkt zijn van de “wetenschap” die de normen bepaalt. De voedselbereiding raakt dus al even vervuild als de pharmacie thans al zo duidelijk is en voor voedsel is dat natuurlijk veel zorgelijker. De Codex is ook het stuk werk dat aanleiding zal geven tot vele handelsgeschillen. In die geschillen trekken de meest krachtige partijen, die over veel middelen en een lange adem beschikken eerder aan het langste eind dan partijen die mogelijk gelijk hebben. Het is ook meer dan zorgelijk dat bestuurders van een zo'n bewezen foute club als Monsanto, functies bekleden in de instituten die juist mens, dier, plant en mineraal zouden moeten beschremen. Er is zoveel informatie over de Codex verspreid over zoveel wegen van ontstaan, dat je je kunt afvragen of de Codex geen afleidingsmechanisme is waaronder Europese wetgeving en nationale wetgeving ongemerkt kunnen voortwoekeren met hetzelfde doel: industriëel voedsel. De Codex staat na vele decennia in de schaduw, nu in het volle licht, maar is desondanks nauwelijks te sturen door de burger. De industrie zal daarnaast hoe dan ook weer andere wegen vinden, die (nog) minder democratisch zijn. De industrie bepaalt steeds meer “de wetenschap” en die wetenschap wordt gebruikt voor het stellen
van normen in alle wetten die ons leven bepalen. De Codex Alimentarius staat daarin niet alleen. Om kort te gaan:
Wakker worden!!!! ir.A.Michaël de Vos ecologisch architect
