Dat wiel, dat wiel! moet dat nu altijd uitgevonden worden opnieuw
Verderop zal ik de liefdesrelatie even helemaal met u doornemen en dat kunt u ook. Alain de Botton, de romantische school, meer valt er niet te weten. Echter, het is niet waarover dit stukje handelt. "Uw raad heeft onze voorgenomen toets bevestigd in de motie Reality Check Bijstand." "begin juni is gestart met de uitvoering van de 21 maatregelen uit het pakket. De eerste weken was daarbij nog een stijging te zien van het volume (..). Na 24 juni is de daling ingezet." "Voer gestructureerd portfoliomanagement in binnen Sozawe om de voorgestelde maatregelen effectief en snel in te voeren." M a ar d a n i n ee n ge z a g he bbe nd l e tt er ype. E n vo l ge ns M ur p hy , ho o f d st u k f i n an ci eel , k we s ti e r ap po rt a ge , i s ee n ge t al n o o i t d eel ba ar d o o r 5 .
Totdat de koeien thuiskomen of wanneer varkens flossen, kunnen we vis in een olievat schieten, als het de kansarme betreft. Zoals de Angelsaks dat met gevoel voor plastiek weet neer te zetten. Maar daar gaat het dus niet om. Het gaat over:
eenzaamheid eenzaamheid tegengaan, zonder het methadongewijs door een of meer drug te vervangen eenzaamheid tegengaan en daarbij wil men zich realiseren, dat de betrokken dossiers geen wonderen van communicatie zijn. En waren ze gezien in de maatschappij, dan waren ze niet waar ze nu zijn. een doel in het leven. En waren ze gezien in de maatschappij, dan was dat doel er al. Zo'n doel is daarom vaak een keuze tussen kwaden. Maar al wie zonder zonden is, werpe de eerste steen. Wie is te zeggen, dat 20 jaar dossiers pushen tussen interne postenveloppes en post-its een doel is. Evenzeer 10 minuutjes met de beklaagde, later een half uurtje bij de politierechter. Soepje scheppen, voor de charitatief. "Woont u in de buurt?" "Komt u hier regelmatig?" Ken de mens, om het doel te kennen.
Manu van Hecke uit Westvleteren is niet meer dan de andere broeders en zusters in de serie over het kloosterleven van de RKK, uit 2007. Beslist vermeldenswaaridig is, dat hij geschoold is als filosoof. Dan hoort u het ook eens van een ander, een gezagsargument in een krokant jasje (met een bite). Ik hoef u niet toe te lichten dat de volkomen welbespraaktheid van Manu uit Westvleteren of Kristien uit Weelde, heus niet geldt voor de verstilden, gehuisvest in belendende percelen. En dat dat ook in bedrijven geldt, in het gezin of elke andere gemeenschap, dat het personeel significant minder rad van tongriem is gesneden. Is er een norm voor wat een gemeenschap is, mag zijn, zal zijn? Feit is, dat u met mijn trappetje bovenstaand in gedachten, een gemeenschap met een vader of moeder -Manu zegt in de begeleidende tekst het beide te zijn- zult inzien dat een volwaardig gezinsleven, een Opel Vectra, scherp ingekocht onderhoud en de kindertjes op het gymnasium geen haalbare kaart is. Leest u deze zin anders nog eens, als ook u bij het assessment of het Nationaal Dictee wel eens als laatste over de finish ging. En zet Abba's The winner takes it all even op, bij een lager IQ zetten we in op meer zintuigen (serieel <> parallel). Een klooster is een volstrekt gestructureerde omgeving, volmaakt prikkelarm. Elke vorm van gebruik van wat voor middel dan ook, kan niet zijn. Discipline, de omgang met de eigen geest, dichtbij de natuur, mee met de seizoenen. Voor liefhebbers van harmonie. Als voorbeeld kan ik de IJzeren Heinen citeren. De dialoog van Onslow uit Keeping up appearences transcripten (monosyllabische dialoog, verroeste Taunus in de voortuin, vlek op vlek). (bedachtzame oogopslag, kloosterlijke - prior dictie) Waarom het gaat, is dat dat wel degelijk televisieseries zijn. Vaker niet dan wel, loopt dat verkeerd af. Waarbij dat nog geen tweedegraads verliezersscript hoeft te wezen, maar leuk is ook anders. Interessant te vermelden dat de dochter des huizes in een luisterrijke film optrad, Another Year, met een heel wat meer realisme. En na dat jaar was ze nog geen sikkepit opgeschoten. Is er een beter leven? Natuurlijk. Mis je dan niet veel, zoals de interviewer tot vervelens toe (nu kan een beetje broeder juist op dat punt veel hebben)? Dat hangt ervan af, stelt Kristien terecht, hoe je vrijheid omschrijft. Vrij van zorgen, waaronder geld. Vrij van prikkels en afleiding, zonder uitzondering van commercie die om de
persoon Onslow toch waarlijk geen nacht minder slaapt. Vrij van een VVE, waar je zeker hard van wordt, nou naar je buren wel ja. Met een doel, ook al vergt het rechtgeaard Geloof, maar geldt dat niet voor allerlei doelen? En dat hoef je tenminste niet de hele tijd luidkeels uit te dragen, zoals in het verworden bedrijfsleven het lot is van de frontoffice-medewerker die ook nog nieuwe leden moet aanbrengen. "Omdat ik hier, in die stilte, meer openheid heb voor hun ziel." Schmieren? Schijn die bedriegt? Men moet zich bedenken, dat in het leven van de kansarme vele teleurstellingen te verbijten zijn en relatiemateriaal van niveautje Annette Barlo schaars is. Esther Vilar komt vaker voor, en dat googelt u dan maar even op ja, u bent daar veel handiger in dan ik. Geven om. Is er zijn .. er zijn voor elkaar, zijn met elkaar, de taken verdelen met elkaar, eten met elkaar .. is dat niet al heel veel? En ik weet niet hoe uw ervaringen zijn met vrouw en chef, maar ook ik als kansmodale knijpt zijn handjes dicht met deze vaderfiguur. Okee, hij weet een tekst te brengen en er zal ook wel es wat zijn, maar toch interessant dat je die op een zodanig afgelegen, feitelijk een anti-maatschappelijke plek iemand zo leuk staat te managen, leiding te geven. Dat de samenleving ingewikkelder wordt, is zo klaar als een klontje. Instellingen doen per twee dingen er één fout, al doet mijn bank de afgelopen 12 interacties and counting iets fout. Dat schijnt zo te moeten, als je een organisatie bent die de grootste is van 't land, en van gekkigheid niet weet wat je moet dus dan maar factureren. Overschrijfkaarten vijf euro, noem het maar. Een glas water vragen? naar de zee dragen! Tezelfdertijd tot bloedens toe reclameboodschappen op DJ-zenders, want ook al heeft het Kapitalisme de bodem al lang en breed bereikt, men beklopt de borst als betrof het een dienstkeuring met zichzelf. Oh oh oh, wat is die kruidenmix alweer/nog steeds/officier-materiaal geschikt. De wereld zou naar de kansarme kunnen toegroeien.1 Niets gebeurt minder, wat uit de Gemeentelijke beancountercitaten blijkt, zonet in het intro. Prikkels en ergernissen zouden kunnen afnemen. Reken er niet op. Woongroepen gesticht, zakenpanden die leegstaan verbouwd. Bedenk maar hoe, en bij wie, laat het me weten als u het weet. "De lauwheid van het leven ontlopen," formuleert de voice-over van de serie. Alleen dat Urban Farming schijnt daadwerkelijk echt te bestaan. Voelt u het waarom, van de titel van dit stuk? Ondanks het open deurgehalte, een argument uit het ongerede. Kent u de fabriek (band gestart daadie tataaaaa lalaaalalalalala la la)? Jasje aan. Zwijgzame gestaltes, vertrouwenwekkende oogopslag. Hek om de zaag. Schuif, zoef, plof. Ruim looppad. Resetprocedure voor jouw brein niet te snappen, roep de chef. Nadat hij het uitgelegd heeft, werkt het (bij jou) nog steeds niet. Ja, het is zeker autoritair. Monotoon, geestdodend, kortcyclisch, om in seance te gaan. Het is prikkelarm, met of zonder oordop in. De werk- en rusttijden zijn zeer vast, en we zijn lekker vroeg thuis en o pdie tijd zijn er geen files. Het is menselijkerwijs onmogelijk je werkplek niet te vinden, zo 123 abc is dat gebouw ontworpen. Maar, bovendien zonder mits: je hoeft niet uit te vinden hoe de spreekwoordelijke hazen lopen, wie je kaas heeft gepikt, van wie die zaag is aan je poten want een beetje potential gebruikt stromannen en hoe belangrijk is de leverancier en mag hij de storing doen en zie verder die resetprocedure-opmerking. Binnen de lijntjes kleuren, maar dan blijven er heus pluspunten. Kledinglijn Liv verstomt bij de berberse planner (and mosquitobites too). Een storing, da's een bofje, voor een stief kwartierke. Bloed op de werkvloer, dat doet stof opwaaien. Zoiets komt niet uit de lucht vallen. Dat is geënt-op. Op de abdij is er een extra ingrediënt. Het weidse land, de volstrekt idyllische omgeving. "Eenzaamheid is niet lichamelijk alleen zijn." "Een tekort aan verbondenheid missen." "God is hier tastbaar. Ik kan dat niet dwingen, het gebeurt of niet (en vannacht om 3:00 een nieuwe kans)." "De monnik zoekt God, hij is er nog niet."
1 Nu woon ik op valafstand van Ahoy. En toen ging ik wel eens. Dat kaartje voor Fleetwood Mac was in 1988 35 guldentjes, 15 euro 70. Maar de Zuidredders kunnen tevreden turfen, pas nog ben ik er geweest, met het Boekenfestijn. Om nu te zeggen dat dat Ahoy op zijn mooist is .. En volgens mijn economieboek was 1998 geen crisis, het boek suggereert eigenlijk wel het omgekeerde. Dat zou handig zijn, fuifkes duur maken tijdens crises, als je tijd hebt. Jaja, zo maken ze niet meer en Adele hebben ze wel. En mijn medestander in deze ("instant succes") werkt voor het logopedistenblad (ik wist wel dat ik de wereld ooit niet meer zou begrijpen (huuuuuuuuuwabwaba) (da's Fabeltjeskrant sublimaal in uw hersenpan activeren) (alleen nu dus niet meer sublimaal) alleen ik ging er niet vanuit dat het zwart op wit te bewijzen zou zijn dat het aan de wereld ligt. Fleetwood, rare man, extended family en Stevie Nicks staat ook ergens in zo'n lijstje van 10 van Jan maar mijn vingertopje eraf als ik nog weet welke (en waarom!).
Streekromans en Frieske afscheidingbewegingen zouden niet kunnen bestaan, als men zich met een omgeving niet verbonden kan weten. Ook produceren ze en dragen ze bij, zodat de dorpelingen hen ook graag zien, wederkerigheid Uw inlevingsvermogen aangesproken -en u bent heus wel eens in een verzorgingstehuis geweest- weet u dat dat wensvol gedachte precies doen waar je zin in hebt op hogere leeftijd zeldzaam is. "Als ik op ervaring uit ben, dan komt er niks" "We moeten loskomen van dat ik, dat ikje" U niet, u wordt de nieuwe Steve Jobs of Richard Branson, maar als ik straks 76 ben, komen de ervaringen ook niet meer aangewaaid. Ik moet nu al vrij gekke dingen doen, om wat van het leven te maken (maar daarover een andere keer weer). Zelf kan ik daar een ontmoeting aan toevoegen met iemand die om de thuishulp om de tuin te leiden 70+ acteerde, en om op drank te besparen een BMI van 17 regelde. Kind noch kraai, en toch zeker al 7 jaar gewerkt in zijn leven. In een buitengewoon idyllische stad, downtown Brussel, zelfs het Lancia Delta billboard was grauw. Maar ik ben ook gewoon zo visueel ingesteld, de man had een smoel gewoonweg gemaakt voor de pij. Dat is het. Ik weet 120% zeker dat als ik 82 ben -en ik ben nog jong en positief genoeg om dat punt ver vooruit te plannen maar vraag het nog eens over 5 jaar- ik dat liever doe dan thuis buis te hangen, eindeloze aaneenrijging van fietstochtjes, vitten als Ephimenco op de jongens en meisjes in Den Haag of Koffietijd vanaf de opsta-stoel. Te spreken van: kwiek als water, die spaarlampen in habijten; voor dag en dauw gezond weer op. Zo zijn wij een zegen voor de mensheid, in plaats van dat de wereld een slechte invloed heeft op ons, snap je wel? Een citaatje Kinderkrant. Morele superioriteit, nobody does it better than she. Het is niet veel, maar met dat kansloze materialisme anno 2012 zit er wél steeds meer in. Behalve de gemeenschap die God dient, is er bij de broeders ook nog een bijzaak: het beste bier ter wereld brouwen. Broeder Benedictus heeft overigens de oogopslag van Richard Nixon2. Hij heeft uitermate ontevreden klanten, maar het laat hem Siberisch. De vraag namelijk, overtreft hun aanbod duizendvoudig. Jammer joh, 16 konten tegen de krib, want dat is dan mooi pech. Morele superioriteit in zaken toegepast, het bekende Zen-boek verbleekt erbij. En terecht uiteraard. Als u wel eens onder de mensen bent, weet u dat een brouwer in Westvleteren niet moet willen concurreren met de grote jongens en bij de Zuiderburen al helemaal niet, want dat zou dan Inbev zijn. De hostiebak, -braad en stanserij zou ik er gewoon naast doen als ik een Goudse kaasfabriek had, voor de lol, de eeuwige roem én for good luck want Diederik dat overzie jij heus niet allemaal dus stem de goden mild met apparatuur die je toch al had it ain't rocketscience. Is dat win-win? dat is win-win. Wie zal het zeggen, misschien is de marge helemaal okee en zeg je waarom hebben we deze concentrische diversificatie niet in 1935 (Q2) gepland, toen was die markt nog veel veelbelovender? Wij mogen zingen van grote dingen; zo'n taskforce bemensen of reality check nagaan, wordt een missie, in plaats van ondankbaar werk.
Waarom bemind worden? Descartes volgens Alain de Botton, met voorbeelden uit de Yes
Want het realiseren van BAZO's, wil niet zeggen dat er niet naar gestreefd moet worden. De liefde! daar zouden ze eens een boek over moeten schrijven en ik herhaal nogmaals dat als je je antwoord niet in de Romantische School van de Botton kunt vinden , de kwestie waarschijnlijk geen issue is. Uiterlijk/ uiterlijke schijn Zoals een dichter een berg monter, koen of ridderlijk kan noemen, zo worden onze uiterlijke trekken gelabeld. Beauty in the eye of the beholder, maar dat geldt meestal vooral de uitverkorene. Mooi, open, charmant, clownesk; het gebeurt en je doet er nauwelijks iets tegen. Het uiterlijk, dat is één grote ambivalentie. Behalve dan in de Viva, waar thans mokkende aalgladde modellenlijven de lezeres vertwijfeld achterlaten. Of opgekikkerd, als masochist want die sekstips zijn ook wel erg van de technische. In de moeder-dochterrelatie, want Alain's hoofdpersoon is een vrouw (en ze heet Alice) speelt dat uiterlijk ook. Eerder een repeterende breuk en een voortschrijdend inzicht dan iets waar je conclusies-voor-het-leven over kunt trekken, wilde Alice in elk geval niet dat het uiterlijk de belangrijkste reden zou zijn, bemind te worden. 2
If brotha Benedictus does it, it means it is legal.
Alain heeft het over koketterie, en maakt de volgende vergelijking: De succesvolle kunstenaar is koket wanneer hij of zij opstaat om het kapitalistische systeem te veroordelen, maar opgewekt de cheques incasseert die voortvloeien uit de verkoop van het werk. Peter snapt niets van Philip, de aanstaande van Alice, als hij Alice poëtisch vindt. Sinds deze Philip lang blond beest Catherine de deur had gewezen, tastte de goede man in het duister. Hier spreek ik met name de academisch geschoolden aan, want Catherine was een drs. in de Zorg. Ik vind die vaak weinig seks uitstralen. Van totale rationaliteit naar elkaars textiel aan repen scheuren, vereist een hele beste overgang. Het minste dat we kunnen zeggen, is dat men op enig niveau van functioneren ook inzicht in zijn eigen karakter verondersteld wordt te hebben. En dan zul je dus een strategie moeten opzetten, al was het maar de kinolijst in 't NLP's uit de kop leren. Vreemder nog, houden geschoolde vrouwen er vaak uiterst onchristelijke denkbeelden op na in kwesties als euthanasie en maagdelijkheid-boe, terwijl je intelligentie als USP (tot u spreekt een marketeer) nu werkelijk niet in de markt kunt zetten met makkelijke oplossingen en bovendien wat doe je dan met dat brein ter grootte van een planeet. Ik geef toe, duwt hij moeizaam zijn ego terug in zijn hok, dat het ook niet helpt dat ik nu eenmaal sinds jaar en ook dag ervaar, dat zulke vrouwen het makkelijk hebben op de arbeidsmarkt. Weet ik wel, definieer upwardly mobile, vaak komen ze een slagje hoger terecht qua maatschappij dus vraag niet naar de bekende weg/redeneer geen cirkel. Maar toch, omdat dit boek in vele opzichten herkenning oproept des te mooier dat dat ook hier toepasselijk is. We zijn nu duidelijk aan het graven en niet aan het draven, dus ik heb een verklaring en die luidt als volgt. Technisch, té functioneel bezig zijn met dingen die uiteindelijk over sex gaan, dat is niet cool (goedemorgen! goedemorgen!). Het moet ingewikkeld zijn, en in de heterofilie zijn wij het die op het doel af denderen en maakt Marjolijntje het ingewikkeld met haar twijfels, prikkelbaarheid en muizenissen. Met IQ, de baas spelen op het werk of debatteren heeft het allemaal niet zo heel veel te maken. Met het werk op het werk laten en het hoogvisuele, rationele, goalgetterige ook (zap!) uit kunnen zetten (populair gezegd gaat het dan toch al snel over perfectionisme en anale fixaties) en gewoon net als Stephanie Planckaert te vertellen met die goddelijke smile van schattig oortje tot schattig oortje dat ze het zo fijn vindt dat Iluna haar behandelt als gelijke (zij is 2). "Iluna is uniek, net zoals iedereen," is zelfs een tekst uit Theo Maassen, volgens mij. En u mag een berichtje droppen op de mail als u het platvlaams brave sloebertjes kunt kadreren, lading en context geven etcetera. Want dan kan ik ook weer verder (al wéééken geen slaap gehad, door deze tekst). Veelvuldig verbaas ik me over de volstrekt sjabloonmatige autokeuze, vakantiebestemming en lijfstijl en dan neem ik dat slimme ook met een korrel zout vooral als je de Elsevier nog de Waarheid vindt ook. Maar dat je de backoffice locatie Bergharen naar je hand kunt zetten of een bovengemiddelde Kinderrechter bent, daar mag je van mij trots op zijn hoor, want ik gun iedereen Het Beste. Alleen niet in dat interview in de J/M, maar dat is erg relatief, want niemand van de J/M mag trots zijn van mij. Bemind worden om je zwakte Ja, hier heeft de Moderne Man het moeilijk, met al die rationaliteit. "Vage droefheid kon hij niet accepteren, als zij zich weemoedig voelde en op een primitief, onredelijk niveau gerustgesteld wilde worden." Een verbeterpunt voor mannen, want redenen zijn legio. Met de kinderschare is het lastig gelijkwaardig te zijn maar vooral blijven. Vrouwen hebben iets dat elke maand een aanval op het humeur doet en ook in hun kennissenkring is het drama vaak niet van de lucht. Verder snijdt Alice nog een punt aan, wat ik in een eerder vlugschrift stellig poneerde, in lijn met de goede werken van Elise ter H. te B.: het belang van borsten voor vrouwen kan bijna niet overschat worden3. Ten opzichte van mannen, in de uitstraling, met vriendinnen, bij de koop van verleidelijk spul en je kijkt er beslist vaker tegenaan dan mannen tegen hun Karel en die kunnen hem ook uittekenen, beweert men. De redenatie werkt als volgt: Eric was als hoogvisueel al een beetje van het uiterlijk, moet u weten, 3 "Hohoho," werpt u tegen, "u schrijft regelmatig over Wat Mannen geBoekstaafd Boeit en trouwens net nog, met Stevie Nicks, ging het over Jan Heemskerk. En dan zou dit objectief zijn? Beargumenteert u dat dan eens, dat vrouwen een hoofd vol borsten hebben." TWINTIG LEZERESSEN MAKEN YES (in hindsight, want het blad is inmiddel passé, een koddige titel die dringend naar hun balanstotaal lijkt te verwijzen). Een dag in het leven met Spijkse Joyce, it's a jungle out there. De kassa van Blijdorp, exhibit A, April-May-June. Je kan gewoonweg niet niet vergelijken. In tegenstelling tot de hevig door mij gepromootte Triumph folder is niet woensdag maar donderdag de dag van rambamthankyoumam (ook wel erg yin en yang, die week zo doormidden). En die ochtend erop gingen ze een vakantie uitzoeken en geef toe, dan wil je er geen kind aan hebben, zogezegd. Kijk een beetje blijer, sukkel! Email van Rilana van de overzeese gebiedsdelen .. moet je nagaan dat was in 2006 dus toen had je helemaal nog geen Rihanne! Rubriek "Wat hebben zij gemeen?" zegt het niet; suggereert het wel. "In topvorm," met styleren als alibi acht pagina's borsten en gelet op pagina 21, had je Stacey toen al? Wel een beetje zo'n dansen om een stoel-pose (en ze kijkt ook wel érg scheel). De secretaresse uit de Jerry Lee film heet -hoe anders- Cindy. Thematisch mocht de medemens meelezen, Yasmin is een barbie met een tintje. Bikinicover, 4 tinten groen en blauw. Dat zo'n Hoogvliet zijn 30+ verpakking helemaal op een JubileumYes baseert joh (Heerlijk en Vers). We gaan door. Wat weet u van Lindsay Lohan, nou ik verder ook niks. Just my luck heet het, nou die Harry's zijn ook je eeenige talenten.
en hing Adam Smith aan in zaken. Daar kwam een gesprek van, op niveau, over de lokatie van autofabrieken. De hardheid van het oordeel over alles wat inefficiënt, spilziek en zonder bestaansrecht was projecteerde ze -jawelop haar borsten, binnen anderhalf decennium voorzien van voorvoegsel hang-. Dit stuk laten uitweiden tot een hoogemancipatoir werkje zou jammer zijn van de rode draad, maar je moet een Heel Erg Volwassen Vrouw zijn (en de vraag is of je dan nog een beetje levelt met tweejarigen) wil je geen enkel complex hebben over je uiterlijk. Men mag gevoeglijk aannemen dat vrouwen die zichzelf hevig in de lak zetten en knap in de kleren, het zekere voor -inderdaad- het onzekere nemen. Mijn strenge tekst naar mannen toe stoelt er vooral op dat ik me slecht kan voorstellen -er zijn nog veel meer situaties te bedenken- hoe een man, uh, functioneert überhaupt, als hij niet weet om te gaan met momenten van zwakte, zelfbeklag en existentiële twijfel. Bent u vrouw, leest u mee (welkom! here's a man who specializes in Hoofse Liefde featureing Elize, ondertitel showdonttell dat kan ik het life ook) : probeer het, waar deels of geheel geacteerd, wel een beetje af te stemmen. Vecht Hulk Hogan en niet freefight. Die gast die een feeks temt da's een ijzervreter, prima consultant, JR Ewing die te pas en te onpas zijn wijf naar een kliniek stuurt weer een ander uiterste qua subtiel (ranch betekent inderdaad boerderij) maar wat heeft het voor nut een blauw oog op te lopen om tot bloedens toe reacties uit te lokken. Nou, daar heb je hem, gefeliciteerd wat heb je nu geleerd? Op citaat van Nelllllleke "een man verleiden, elke vrouw kan het," zal elke vrouw ook manieren kennen om een man tot waanzin te drijven. Alleen wie verschroeide aarde zaait, zal één-, hoogstens tweejarige heesters oogsten. Even voor de meneren: je hebt meisjes: Neckermannstijl, driekantige strokenrok, ballerina of veterschoen, legging. Je hebt vrouwen: generaalslaars, broek met vouw, colbert kortom met een carrière-uitstraling. En alles ertussen. Een glas is halfvol of halfleeg, maar als je soms niet helemaal hoogte van vrouwen krijgt, is de kledingstijl, de accessoires, de uitstraling helemaal geen gekke indicatie. Je koopt ook niet zomaar een nieuwe wapenuitrusting, het is tamelijk lange termijn (al zou ik Nancy Reagan niet kunnen inschalen). Alain de Botton, had ik zijn naam al genoemd? dan is het reclame. Of het niet op kan, maar misschien was de volgorde andersom dat boek is uit '94 en meestal ben je een tijdje handelsreiziger met je manuscript: Iemand in zijn blote reet. Net als in Cloaca. Met haar vriendinnetje vatten ze het vermetele plan op, de buren te laten schrikken met hun 4 billetjes. En Alain wil deze anecdote laten landen, anders had hij wel een andere parabel bedacht. Op de kwetsbare grond van verlangen en minder overdrachtelijk geformuleerd in de tuin van de buren, bleek het vriendinnetje meters verder giechelend achtergebleven. Welnu, op momenten dat de Eric slechts er had moeten zijn maar er niet was, stond zij met de bips in de rododendron. Aandacht, niet alleen fysiek, meneer de investmentbankier (of was dat nou toch een nest eendagskuikens? die hersenen gaan niet zo snel). Voor de meneren: of je bent in staat, als een manager met een grote span of control, de juiste empathie in je quality time toe te passen en geheel volgens just-in-time principes de efficiency tot grote hoogtes te brengen. Dan kan het werk helemaal voor het meisje gaan. Of je bent geen übermens: dan zou ik gewoon luisteren en haar signalen gaan (leren) lezen. En de smiles van Pell James of Christy Thom aanleren, om even te genderblenden. Persoonlijk ben ik qua werk en vooral hobby nogal deurdonderig he verrek jij hier snap je wel, zodat ik verklaard voorstander ben van zwakjes op de bank met bad hair day, vuiltje in de lens, koutje onder de leden, huishoudelijke taakoverdracht in de wetenschap dat een man en een vrouw het hier bijzonder met elkaar hebben getroffen, waarbij ze elkaar anatomisch ook buitengewoon aardig vinden. Even wat vuilniszakken, was, strijk en plas, een worst voorhouden motiveert nietwaar en hele dagen in pyjama plus vroeg onder de wol en zet er ook een vers luchtfiltertje in. Zwakte kun je ook acteren, meestal heet het dan dumbing down. Een uitvinding die het leven verrijkt heeft (al moet erbij zeggen dat ik vandaag in een bijzonder milde bui ben). Tot slot en in het kader van de volledigheid. Op 0:57 raakt de macho met de snor even haar hand aan .. en dat dat dan mag. Versieren: het is toch een een truukje dat Herbert Grunsteidl in Autorijtechniek met een Mercedes 190 in 6 overzichtelijke stappen doorvoert. Zo'n stuk vleesgeworden zelfvertrouwen, en terug in het Waterloopkundig lab, weer gewoon zichzelf, de folder van de VW Vento (opvolger van de Jetta, immers) bemonsteren. Alain heeft een hoofdstuk over de ziel; het is allemaal zo evident, ik wilde zelfs dat maar niet doen.
Wat ik wel doe, is de alinea opnemen in deze paragraaf, zwakte. Zoals eraf spat in de niet genoemde film4, is het hertje degene die -zeg maar- het tempo en de cadans aangeeft. Laat maar komen die slippartij. Bij foto 3 stabiliseert de auto na het ontkoppelen, worstelt niet meer en Herbert Grunsteidl is vanaf dat moment de man op de bok: het diertje doet wat er van hem wordt gevraagd. En in de Vliegende Panters zie je hoe het afloopt met zijn echte eega (hebbie de hond van Llllloes), and it ain't no pretty sight (het lijkt zelfs, zou het dezelfde actrice .. in 1981 een jaartje of 21.. kan makkelijk .. Geld Afhankelijkheidsrelaties zijn behoorlijk uit de mode. Gek genoeg bestaan ze in ruim voldoende mate. Elkaars financiële wandel niet willen kennen, zijn of haar beroep niet eens doorgronden komt zelfs voor. Een sociaal probleem gekoppeld aan een luxeprobleem, je zou voor minder hulp zoeken. In de relatie die Alain de Botton ten tonele voert, worden er betrekkelijk weinig woorden aan gewijd maar lijkt het mij lang niet eenvoudig: Eric is zonder meer succesvoller en bemiddelder, maar Alice voelde dat hij veel beter was in trots zijn als zij presteerde dan behulpzaam en troostrijk als het eens minder was. Niet helemaal yin en yang, Mel en Kim .. Als dochtermet-diploma was er de ambivalentie van de geprezen prestaties "houd je van mijn respectabiliteit of van mij." Waarbij gezegd zij, dat dochters op vele manieren respectabel kunnen zijn. Dit stuk laten uitweiden tot een hoogemancipatoir werkje zou jammer zijn van de rode draad, maar dochters worden vaak opgevoed tot vrome, zedige lieden en dat past helemaal wel of nimmernooit niet bij de Hem, wanneer we aan het daten slaan, met name samenwonen. En niet ongezellig zijn en dan maak je maar zin en een kindje maakt je moeder trots: gewaardeerd om wie je bent is (naast die borsten) helemaal een ding, in het vrouwenleven. Ter compensatie gaat er bij zonen en vaders ook veel mis, slaat u de childhoodbonding-dialoog in Fightclub erop na. "Now what, dad?" Zoveel zelfs, dat je zomaar kunt zeggen (met een wijntje, bij een toastje) dat een kind een vader nodig heeft, niet z'n vader. Geld, Borsten, Een Vader, opeens moet ik aan de Cabeaus van Kasbergen5 denken. Ik mis ze een beetje, dat heeft u al es van me gelezen he? Er zijn er ongeveer evenveel als er in een pak Huxtable zit, of ze net zo oneindig lang houdbaar zijn moeten we nog afwachten. Kalin kan ik niet van Deborah onderscheiden, Xelly is de jongste en als ze poseren is het gewoon twee keer Atomic Kitten. Sylvia Witteman spreekt in zo'n geval van een dampend bittergarnituur van vrouwenrondingen en neen, in de geschiedschrijving is de inspiratie voor de naam van AK geheim. Een aanwezige vader zou ik die man die altijd in Spanje zit toch ook niet willen noemen. Werd dit cursusmateriaal gecompleteerd met een DVD, dan wist ik al helemaal hoe ik het wilde (dat snapt een kind). Bemind worden om je geest De enige film waarin ik dat heb horen zeggen is de film met Tom Cruise en zij van de Hand that rocks the cradle. De moderne riddercode, onder welk kopje deze gedachte gerubriceerd is, is dat bepaald niet. Die blonde chick van Loek van Wely vind ik nog wel leuk, maar er zijn ook genoeg rampenplannen in het schaak. Alice wist dat een slechte bui of een barstende hoofdpijn haar snelle geest geheel teniet konden doen. Dat wat anderen als haar geest beschouwden, was eigenlijk een vorm van mentale acrobatiek die amper verband hield met haar ware zelf. Dus misschien zou de geest verder onderverdeeld moeten worden in het intellect en al die pragmatische verbale vaardigheden (de z.g. Nijmeegse Pragmatiek Test), de grijnzen van Tom Selleck of James Bond om even te genderblenden en vervolgens zou men een CSI-rechercheteam van 80 moeten zetten op de ongrijpbare, sponsachtige substantie die daarna overbleef. Jaja, daar bent u wel even stil van. Of is het toch de slaap? KLOINK! Lopez rechtsdraaiend, weer helemaal scherp, vechtofvlucht. Van Selleck naar Sarah Michelle Geller en Ryan Philippe: "this is a 56 Jaguar Roadster." Is uiterlijk niet voor 80 % kleding en stylering? In Cruel Intentions is er de taboe, het aan elkaar gewaagd zijn, het uitstellen en het afstellen, altijd zeer favoriet bij de vrouwelijke soort, het 4
Maar ik heb het over Een vlucht regenwulpen. Lentepalet en driekantige strook 29 euro 148-58-258. Gatesmans, klooi! Ga jij es met Monique Gerner om de tafel om de Neckermanngids stante pede in de volgende Explorer te implementeren. 1000 pagina's, 6 foto's is 6000 records en het lijkt allemaal meer op elkaar dan twee Chinezen en alles kan ik vinden, en nog binnen de minuut ook! (ik kan toch best vlot typen, maar dat lijkt me nog een hele klus zo'n gids). Enne, dat tijdschriftenschap is behoorlijk aan het verschroeien qua aarde, dus hééél belangrijke gasten met vette porttemonaies in de Fashion staan straks te smeken bij Frau Gerner of de gids in die Nederlanden van deur tot deur mag sticker? dus wat dan schrijf je dat adres toch over hier heb je een labelprinter en of dat meisje daar- of hierop mag lijken. En stuur effe een mannetje, mijn voetnoot doet raar. ↓↓↓ Nee, nergens aangezeten en pas nog een nieuw oliefilter! 5 Imponeer je maten, memoriseer Nathalia, Deborah, Kalin, Rebecca, Yolanthe, en Xelly volgens de methode Zalm: NathDebhKalRecYothXel. Teleac, morgenavond om 19:40: de Leidse Liefdescursus!
samen tegen de wereld en all dat en hersens ook en dan loopt het alsnog verkeerd met hem af. Wat ik zeg: klassieker, hooggestyleerd en geheel bij de tijd maar het draait niet om uiterlijk sec. Wél om de uitstraling van macht, aanzien en meer van zulks. En dat is maakbaar.
Bemind worden om de details Aan de ene kant is het al heel mooi als iemand details opmerkt. Zo maak je vrienden, want zulk inleven is precies waar Dale Carnegie6 het over heeft. Bevestig wat iemand uitstraalt: als de Cosmo het zegt, zal het wel kloppen, dat je complimenten zo geeft en toon mij uw pyjama en ik zeg wie u bent. Bij Alice werkte het zo: als een man zich de manier waarop ze een bepaald woord uitsprak of een eigenaardigheid in de manier waarmee ze har vork hanteerde herinnerde, leek dit -meer dan dure rozen of omstandige verklaringen- aan te geven dat dit iemand was van wie ze erop kon vertrouwen dat hij om haar gaf. Even voor de meneren. Behalve Neckermannstijl heb je ook Norithaar en rat, knagend aan schouderband, Chazia Morali, mannenhaar en attitude maar eigenlijk heel lief, morele superioriteit in een krokant jasje snapjewel numbel 55 en dat opsokkelen met lentepalet oftewel pastel; het unieke maatgevoel van Anna Lacazia en dan foto's maken in de fotohoesstijl van Cock Robin (dan zijn beiden ook in tegenfase, namelijk). Je kunt met mij veel kanten op, zolang je secretaresses met decolleté als kerncompetentie een heel end uit mijn buurt houdt, wel eens van arbeidshandicap gehoord? Mijn zegen heeft u, als u mikt op het hoogste. Maar dat is -dat weet u- een alles of niets strategie; neem het nuvolgende in overweging. Zoals u uw derde laptop fijn vond, en uw vijfde niet en waarom was dat precies. Details die u aanstaan, ik roep gewoon maar wat, misschien dat het overkomt, zie maar kijk maar .. Wibra-handje, met ringetjes. Meisjes met stevige dijbenen in judopakken, Majorettes nerdettes, hoe Anne Govaert grumpf! verveeld kan kijken (de Matchpoint-pose, met Scarlett), de neus van Sita, het haar van Anita, (de schouders van Nance); iedereen met het haar van Sandra en zo'n galmende snik in de stem; het is misschien een tikkie faalangstig-achtig, maar toch is realisme ook een mooi ding als je niet je leven lang het plafond wil witten (en op den duur naar elkaar toegroeit) (buik! dikke pens, wat anders). U moet weten, Annette Barlo is al bezet en Katja Schuurman ook, laatstgenoemde -om de moed erin te houdenmet een plofkop. Toch leuk, als je die Vlucht regenwulpen dan es terugziet, dat zo'n Sanne Vogel die tekst van dat dikke zwarte haar in de flutserie met Georgina gefikst heeft, want die is toch nog best literair en ze heet natuurlijk wél Vogel (okee, mijn boekenkast is nog wel iets groter, maar je vlieguren bijhouden met dat acteren (nachtvlucht, noodlanding, carry-over-negeer-mantra onderdepetonderdepetonderdepet hoe werkt dat?) dat kost ook allemaal tijd natuurlijk. Deze paragraaf omtrent de details heeft in principe het hoogste Nijmeegse pragmatiek gehalte, ofwel een laag niveautje op de schaal van Maslow. Erg dicht tegen beleefdheid, wellevend en -sprekendheid aan, impliceert dat en spreek me aan als ik te snel ga. Naaaa, en dan nu nieuwnieuwnieuw es wat open deuren: de basisregels namens Monique Smit. Houd de deuren open en je handen thuis. Complimenten en veilig thuis; wuif zorgen niet onnozel weg, geef met royale hand warmte & tederheid. Maak het bijzonder, krijg die baby op tijd. Bemind om wat je bent7 In wezen wilde Alice alleen bemind worden om dingen die ze logischerwijs net kon kwijtraken zonder tegelijkertijd op te houden zichzelf te zijn. Ze wilde bemind worden om de onherleidbare elementen aan haar (wezen, haar persoon). Voldoende tijd en pech in aanmerking genomen zou ze haar schoonheid haar baan haar geld haar redeneervermorgen kwijtraken en toch nog altijd zichzelf blijven. Ze wenste dergelijk criteria derhalve uit te sluiten van de motieven om te beminnen omdat ze niet wezenlijk waren voor haar bestaan. Ze waren gevaarlijk onbeheersbaar voor het moment charmant misschien, maar waarschijnlijk bestemd om op een dag te verdwijnen samen met de geliefde die het met haar hield. Men zou een vergelijking kunnen trekken tussen dit naarstig zoeken naar de dingen en redenen waarom bemind te worden en Descartes' moeizame speurtocht om de waarheid te vinden. Zijn legendarische antwoord van het cogito was een instrument dat ingevoerd werd om het scepticisme te overstijgen dat door Montaigne, Galileï, Gassendi inde 6 7
Van klassieker How to win friends and influence people. Het synthese-hoofdstukje integraal overgenomen van de Botton. '94 '09, Eng. The Romantic movement, pandorapockets.nl
filosofie was geïntroduceerd en dat de plagerige vraag stelde: "Hoe weten wij dat iets echt bestaat, dat iets echt is zoals het ons via onze zintuigen toelijkt?" (Logisch gevolg van de deprimerende vraag om 3 uur s nachts hoe weet ik da deze liefde waarachtig is. Dat die echt iets met mij te maken heeft?) Descartes dreef het scepticisme tot aan zijn grenzen en concludeerde dat hoewel hij vele zaken om het heen kon betwijfelen, hij echt niet kon betwijfelen dat hij in feit voortdurend in een denkproces verwikkeld was. Denkende wezens konden alles betwijfelen van de kleur van de bomen tot aan de vorm van de aarde maar ze konden niettemin zeker zijn van hun bestaan door het besef van hun eigen ideeën. "Ook al moest ik aannemen dat ik droomde en dat ik ook zag of mij verbeeldde onwaar was, toch zou ik niet kunnen ontkennen dat de ideeën waarachtig in mijn hoofd zaten." Ik denk dus ik ben mag niet verward worden met de latere interpretatie als zou het op rationaliteit duiden (de zogenaamde cartesiaanse geest). Descartes suggereeerde volstrekt niet dat mensen slechts konden beweren dat ze bestonden als ze logisch dachten en zich bij voorkeur inschreven voor filosofiecursussen voor gevorderden. Het cogito was geen waardeoordeel "ik denk dus ik besta" "ik squash dus ik ben," enzovoort. Het legde slechts het minimum vast waarvan men absoluut zeker kon zijn dat het waar was, als al het overige twijfelachtig was. Het was een manier om zich te ontdoen van onzekerheden tot men een onbetwistbare waarheid overhield. Vanuit welke premisse weer andere waarheden tot gelding gebracht konden worden. De speurtocht naar de ware criteria van de liefde volgde een enigszins vergelijkbare koers. Sceptisch zijn zou dan betekenen dat mende algemeen aanvaarde motieven om te beminnen dat iemand mooi en rijk, intelligent en sterk was, oppervlakkig en vals noemde. Zij leverden niet het onherleidbare element dat men in het verlangen van de ander zou kunnen zoeken, omdat zij immers verwezen naar dingen die door de tijd of tegenspoed uitgewist konden worden. Het probleem, en het was er een waar Descartes ook op stuitte maar waarover hij zich geen zorgen maakte, was dat zodra men aan een ontmantelingsoperatie begint, of het nu is om de enige zekerheid te vinden danwel het enige ware criterium van de liefde, het antwoord dat men overhoudt zo specifiek blijkt te zijn dat het opnieuw heel vaag is. Descartes twijfelde aan alles, maar realiseerde zich dat hij niet kon twijfelen aan het feit dat hij zelf dacht - deze ene zekerheid was weliswaar prachtig, maar wat vertelde zij hem eigenlijk over de aard van de waarheid? Wat kon hij ermee doen? Hoe kon hij haar toepassen? Zij was ongetwijfeld correct, maar tegelijk ietwat irrelevant voor het streven naar kennis. En wat hield Alice over wanneer zij alle tijdgebonden criteria van de liefde uitsloot? Dus als zij het lichaam, de intelligentie en het bezit verwijderd had? Net als Descartes: niet zoveel. Ze hield het zuivere bewustzijn over, een zuivere wezenskern, een verlangen om bemind te worden om het simpele feit dat ze bestond. Geen wonder dat ze make-up bleef kopen.
René Descartes wordt wel de eerste moderne filosoof genoemd. Door een zeker uitgangspunt voor het menselijk denken te willen zoeken, nam hij afstand van de middeleeuwse wijsbegeerte die zich baseerde op zgn. geloofswaarheden. Dit leidde tot zijn beroemde vaststelling: 'cogito ergo sum' (ik denk dus ik ben). Ook ontdekte hij dat wiskundige vergelijkingen grafisch weer te geven zijn aan de hand van coördinaten in een assenstelsel. Het raster dat op moderne landkaarten wordt gebruikt is afgeleid van deze techniek. WP.
8
jaja u moedigt wat aan in charlizesfeer dan doe ik wel mee
Vrouwen gaan ten opzichte van mannen weer heel anders naar de klote, dit even los van dat klooster. Overigens is het vergrijzingpeil bij zusters nog gematigd, en vrouwen worden nog ouder ook. Appelwangetje Charlize is nogal goed in het vinden van scripts die dat helder in kaart brengen en toch interessant te vermelden dat ze Zuid-Afrikaans is van afkomst. Zoals het hardrulende Astronaut's wife. Johnny Depp als water to a well fire into hell charmerende macho, wiens protective side na een trauma naar een valkuil keerzijdt qua medaille, waarbij haar Norwood-stijl ook niet meehelpt. Wat is echt, wat is droom? Eveline-gewijs zit deze vrouw voltijds in haar hoofd en nimmer bij de blijf-van-mijn lijf. In zodanig koekie-gewauste slotscene dat ook lombrosovoorhoofden snappen dat het metaforiek is, blijkt een haantje fatale egopijn te lijden als een vrouw als Charlize -en dan noem je ook iets, natuurlijk- hem eruitmikt wat in de praktijk inderdaad niet zonder slag of stoot zal gaan. Getoonde stills stammen van The Devil's Advocate, ingaand op de nadelen van al te upwardly mobile doen, ofwel als schaap tussen de wolven. Oorzaak, gevolg en verloop van het ziektebeeld zijn hier wat minder uitgewerkt, vereenzamen is zeker een van de problemen. In Two days in the valley een gangsterliefje, waar de latere hoofdrolspeler van The secretary hoogst expliciet impliceert dat vuurgevaarlijke heerschappen tijgers zijn tussen de lakens. Omdat Charlize zeker zo troostbehoeftig kan huilen als Jessminder Bahmra, kijk ik reikhalzend uit naar een Bend it like Beckham met wat elementen van The Secretary erin. Dan houd ik het niet droog (zulke tekst na zo'n serieus stukje, zo zet je je schrijverschap toch niet neer). Al gebeurd, blijf ik niet met lege handen achter, om al de weg te gaan. Die films met Woody Allen .. op de een of andere manier mis ik ze gewoon allemaal.
8 Gut, wanneer zien we weer es wat van Charlize. Nee echt. Had ik al gezegd dat het straks geen crisis meer is en dan ben je te laat en dan heb je spijt ja he is altijd achteraf dat je geen opvolger van Fightclub maakte die je niet zo noemt natuurlijk, maar zo dat ik het snap. Grapdichtheid en dosering is moeilijk, denk aan de goede zaak. We connect ya calls we cook ya meals. Finish her off? Advise against the soup I guess this is one of those cry for help things Apple etalage opblazen dat kan Steve nooit erg vinden toch heus nog actueel.
Akkoord, in Aon en Italian Job Head in the clouds zijn zeer doordeweeks, maar is dat een nadeel: de recensie moet lezen om het te snappen? Gewoon stakeholders. Sweet November is, zoals de titel al aangeeft, zoet met -alweer- Keanu Reeves. En toch nog eens uitzoeken in welke film ze debuteerde; haar American Foodindustry Ad's in The Fifties engelensmoeltje zou mét puppyvet wel eens wat al te veel van het goede kunnen zijn. TempleShirley, weetjeniet (royal crown cola, to be specific, Als Twee Waterdruppels. 50cents, Tandenborstels met Nylon waren me daar een partij duur toen! (Probeer bij Charlize maar es niet aan dentale hygiëne te denken)). Jantzen zijn zwempakken, behalve wanneer het ondergoed is en George Petty nooit geweten dat dat een vrouwennaam was. Jaja, die Nederlandse reclamemakers hebben met portretten van Toiletmakende vrouwen en het Vermeerse meisje met die oorbel de boot op niet kinderachtige wijze gemist. En adverteren is toch niet kapitaalsintensief, 1 januari '46, Bleu Band nieuwe start losjes associërend, op reis.
