Cultuurcentrum De Spil Roeselare Beleidsnota 2008-2013 oktober 2007
De Spil tien jaar later In 2007 vierde Cultuurcentrum De Spil zijn tiende verjaardag met een geweldig feest. Gestart in 1997 – na een onwaarschijnlijk lange ontstaansgeschiedenis van 30 jaar – is De Spil in de voorbije 10 jaar uitgegroeid tot een volwaardig cultuurcentrum voor centrumstad Roeselare en zijn regio. Bovendien traden in 2007 een nieuw stadsbestuur, nieuwe beheersorganen van De Spil én een nieuwe directeur aan. En tenslotte ook In 2007 wordt onderstaand nieuw beleidsplan 2008-2013 voorgesteld. Het wordt als beleidsplan geïntegreerd in het Cultuurbeleidsplan van de stad Roeselare Pas in dienst op 1 september 2007 is het schrijven van een beleidsplan voor de komende 6 jaar voor een nieuwe directeur een quasi onmogelijke opdracht. De Spil is de voorbije jaren een succesverhaal gebleken. Jaarlijks worden zo’n 250 eigen activiteiten gepland en ontvangen we gemiddeld 75.000 bezoekers. Nog eens zoveel mensen komen over de vloer om voorstellingen, recepties, of andere activiteiten bij te wonen die door lokale verenigingen of bedrijven worden georganiseerd. Niet enkel voor Roeselare maar voor de hele regio van midden West-Vlaanderen is De Spil de belangrijkste bron van cultuur- en gemeenschapsleven. Ook de komende 6 jaren zal de Spil zich blijven focussen op die opdracht. Maar stilstaan is achteruitgaan! Het Vlaamse culturele leven is sterk dynamisch en dus moet ook een cultuurcentrum als De Spil – al bestaan we nog maar 10 jaar – zichzelf in vraag stellen. Hoe gaan we om met die vernieuwingsdrang? Moet De Spil dan niet(s) meer zijn dan het aanbieden van producties en het ter beschikking stellen van haar zalen? Is het niet onze opdracht om een platform te bieden voor kunstenaars uit Roeselare of daarbuiten? En wat betekent voor Roeselare “multiculturele samenleving”? Hoe bereiken we de mensen die nooit naar een cultuurcentrum komen? Hoe gaan we om met vragen naar meer samenwerking? Maar vragen roepen weer andere vragen op! Wanneer we onze ambities formuleren –wat willen we doen en voor wie willen dit doen – dan moeten we ook onderzoeken hoe we dit kunnen doen! Hebben we voldoende middelen en man/vrouwkracht? Hoe gaan we samenwerken? En breken we uit onze muren? Kortom, een beleidsplan is op een ambitieuze manier vragen stellen, en deze dan jaar na jaar in acties vertalen, evalueren en bijsturen. Het wordt in elk geval een boeiende en avontuurlijke tocht naar 2013!
Een stand van zaken Sterkten -
zeer ruim, divers en kwaliteitsvol aanbod van podiumkunsten grote appreciatie van de bezoekers een professioneel uitgeruste infrastructuur sterke regionale inbedding en uitstraling uitgebreid aanbod van school- en familievoorstellingen gebruik van de infrastructuur door de lokale verenigingen toegankelijkheid van het gebouw voor minder validen autonomie van de vzw De Spil
Zwakten -
imago buiten de eigen regio blijft zwak geen volwaardige tentoonstellingsruimte het aandeel kunstcreatie is beperkt beperkt eigen vormingsaanbod een aantal doelgroepen bereiken we moeilijk samenwerken met andere stadsdiensten slechts beperkt uitgebouwd onze zaal De Komedie is onvoldoende uitgerust als volwaardige speelruimte
Bedreigingen -
werkingstoelage blijft klein in vergelijking met de andere centrumsteden zonder noodzakelijke investeringen zal het gebouw in de toekomst binnen en buiten een ietwat verkommerde indruk nalaten De Spil is verplicht te blijven investeren in vernieuwing van haar technische uitrusting
Kansen -
We profileren ons divers aanbod en versterken zo ons imago door regelmatig “highlights” te organiseren we werken mee aan een beleid Beeldende Kunsten van de stad naast onze receptieve werking willen we ook eigen producties uitbouwen we breiden het vormingsaanbod uit en richten ons naar kinderen en jongeren meer aandacht voor drempelverlaging: extra aandacht voor kinderen en jongeren, meer aandacht voor kansarmen, en niet-Roeselaarse wereldburgers De Spil ook aan de buitenzijde even spetterend maken als het programma binnenin Ook op theatertechnisch vlak aan de top blijven staan samenwerking met andere diensten bevorderen mits kleine aanpassingen de Komedie tot een volwaardige zaal omtoveren
Het is een bewuste keuze om te kiezen voor een ruim en divers aanbod. Wat we aanbieden moet het beste uit het genre zijn. Deze keuze is voor het imago van De Spil meteen ook een zwakte. Daarom willen wij die diversiteit met enkele highlights in de schijnwerpers zetten. Wij willen jaarlijks een aantal evenementen organiseren die de receptieve werking overstijgen, maar waarin alle gekoesterde ambities in één of meerdere projecten samenkomen. De Spil heeft niet de infrastructurele mogelijkheden om zelf een volwaardig beleid voor beeldende kunsten uit te bouwen. Wij willen daarom met onze Roeselaarse partners meedenken om dit in de komende jaren te realiseren. Elk cultuurcentrum worstelt met drempels. In veel beleidsplannen in Vlaanderen zal het begrip “drempelverlaging” een belangrijke plaats krijgen. De Spil besteedt reeds zeer veel aandacht aan kinderen en jongeren met schoolvoorstellingen en een Twinkelweek voor kinderen. We willen deze focus in de toekomst nog aanscherpen. Geen drempels meer voor kansarmen en allochtonen. We maken er een erezaak van om op zeer korte termijn te streven naar een vrijetijdspas, ook hier weer in samenwerking met de bevoegde Roeselaarse stadsdienst(en). Niet stilstaan betekent echter ook blijvend investeren in mensen en infrastructuur. De autonomie van de vzw is een perfect instrument om de idealen van tien jaar geleden te realiseren. Ook de komende zes jaar moet De Spil kunnen blijven rekenen op deze autonomie. Maar autonomie mag ons niet beletten om ook samen te werken met de vele partners die in Roeselare met socio-culturele activiteiten bezig zijn. Iedereen in Roeselare mag en moet terecht fier zijn op dit cultuurhuis dat zich zonder gêne kan meten met de andere centrumstedelijke cultuurcentra. En het is aan ons om ervoor te zorgen dat in 2013 iedereen met dezelfde fierheid zal spreken over “zijn” of “haar” CC De Spil.
De Spil op KOERS Onder de titel “Roeselare op KOERS” beschrijft de stad zijn ambities voor de komende 6 jaar. Ook Cultuurcentrum De Spil wil diezelfde koers varen
Kwaliteit Open geest Engagement Respect Samen •
• •
• •
Dienstbaarheid aan de volledige gemeenschap. Onze doelgroepen bevinden zich in alle sociale lagen, iedere leeftijdscategorie. We streven actief naar een goede sociale mix van het publiek. De kracht en de werkbaarheid van een tolerante en multiculturele samenleving. De Spil is een pluralistische instelling met respect voor minderheden. Geloof in de kritische geest van ons publiek. Wat we bieden moet binnen zijn genre van hoge kwaliteit zijn. Ons publiek is rijp voor alle aspecten van de hedendaagse kunst. Respect voor de democratische instellingen en het democratisch beslissingsproces. Respect ook voor de artistieke autonomie van de kunstenaar. Flexibiliteit om te veranderen en aan te passen aan nieuwe opdrachten, nieuwe omgevingsfactoren en uitdagingen.
De verwachtingen De verwachtingen van lokale overheid en verenigingen vinden we in artikel 3 van de statuten van de vzw De Spil: • Een kwalitatief geheel van infrastructuur, service, manifestaties en begeleiding aanbieden die de centrumfunctie van Roeselare ondersteunt en promoot, zowel lokaal als regionaal; • De socio-culturele vorming en ontplooiing van de bevolking bevorderen door initiatieven van lokale en regionale verenigingen te stimuleren, te coördineren en te promoten; • Eigen initiatieven te ontwikkelen ter aanvulling van het bestaande aanbod; • In alle acties en initiatieven kwaliteit na te streven en aan te bieden aan alle bevolkingsgroepen op pluralistische basis; • Aan alle geledingen van de samenleving kwalitatief hoogstaande accommodatie aan te bieden als ontmoetingsplaats; De Vlaamse overheid heeft op 4 juli 2007 het gewijzigd decreet van 13 juli 2001 goedgekeurd, houdende het stimuleren van een kwalitatief en integraal lokaal cultuurbeleid. Onze bijzondere aandacht hierbij gaat naar artikel 30bis.§1 dat een bedrag voorziet voor cultuurcentra A ter ondersteuning van bijzondere projecten. De Spil heeft hiervoor een drietal projecten uitgewerkt en ingediend bij de administratie. Deze projecten komen hieronder uitvoerig aan bod. Daarnaast is er ook een rol weggelegd voor de cultuurcentra in het nog goed te keuren participatiedecreet. Vooral initiatieven die de vrijetijdsparticipatie van verschillende kansengroepen bevorderen krijgen hier een ondersteuning, verwachtingen die ook vele lokale en regionale organisaties die rond welzijn actief zijn als doelstelling formuleren. Naast overheden en lokale verenigingen koesteren nog vele andere groepen verwachtingen. Zo spelen wij zeer sterk in op de vraag van de onderwijsinstellingen en bieden wij in een aparte schoolbrochure een waaier van kwaliteitsvolle voorstellingen. Vormingorganisaties willen De Spil betrekken in hun werking. Steeds meer zoekt de bedrijfswereld mogelijkheden om met De Spil samen te werken. En last but not least: ook de individuele bezoeker stelt elke keer opnieuw zeer hoge eisen aan het jaarlijkse aanbod!
Onze ambities Wat doen we , wat kan beter en wat willen we nog meer doen? Of nog anders: wat zijn onze strategische doelstellingen? En als we dan toch het geijkte jargon bovenhalen, hoe zit dat dan met cultuurspreiding, cultuurparticipatie, gemeenschapsvorming en interculturalisatie? Eigen voorstellingen (cultuurspreiding) Het aantal eigen voorstellingen neemt jaar na jaar toe. In 2006 organiseerden wij 256 eigen activiteiten, waarvan 150 avondvoorstellingen, en kregen hiervoor 76.952 bezoekers over de vloer. Beleidskeuzes die vroeger werden gemaakt, blijven ook voor de volgende jaren onze leidraad. Wij kiezen voor voorstellingen met een kwaliteitsnorm. Wij beogen een grote diversiteit aan te bieden, ook binnen een zelfde kunstdiscipline. We kiezen voor originaliteit en vernieuwing. Dit profiel willen we de komende jaren aanscherpen door “highlights” te programmeren, momenten tijdens het seizoen waar we even een kunstdiscipline naar voor halen. De lokale verenigingen (gemeenschapsvorming) De Spil wil ook de komende jaren blijven tegemoet komen aan de vragen van het verenigingsleven. Lokale verenigingen kunnen voor hun activiteiten een beroep doen op de accommodatie van De Spil, en krijgen hierbij organisatorische en technische ondersteuning. De Spil wil ook zelf “vormen”. Wij bieden een eigen –beperkt – aanbod van vorming aan. In de komende jaren willen we dit uitbreiden. Naast het bestaande aanbod in Roeselare willen wij ons oriënteren naar een artistieke vorming voor kinderen/jongeren. Dienstverlening aan derden Het is duidelijk dat cultuurspreiding en gemeenschapsvorming prioritaire doelstellingen zijn. Daarnaast kunnen lokalen of zalen ook worden ingehuurd door derden ( o.a. bedrijven). Ook het ticketingsysteem van De Spil kan hiervoor worden ingezet. Aandacht voor erfgoed Erfgoed wordt de komende jaren een hot item in Roeselare. Een cultuurcentrum die naam waardig kan hierbij niet aan de kant blijven staan. Ook muziek uit het verleden maakt deel uit van het erfgoed van een stad. In 2012 is het 450 jaar geleden dat Adriaan Willaert overleed. Ook De Spil kan een rol spelen bij het herdenken van dit overlijden. Willaert was in zijn tijd een wereldfiguur, zijn muziek is in de zestiende eeuw “wereldmuziek”. Daarom wil De Spil in zijn programma aandacht besteden aan die beroemde eeuw, door beide genres (wereldmuziek van vandaag en 16° eeuwse polyfonie) met elkaar in confrontatie te brengen. Erfgoed geeft aan De Spil ook de kans om buiten zijn eigen muren te treden. Nu al wordt sporadisch een concert van religieuze muziek in een kerk geplaatst. Het kan boeiend zijn om te onderzoeken hoe ook andere voorstellingen – vb. theater of dans – een meerwaarde kunnen geven aan vb. het industriële erfgoed in Roeselare Een kunstencentrum? In de vorige beleidsnota 2002-2008 van De Spil lezen we op blz 14 het volgende: “We hebben enkel een receptieve werking. De Spil is gastheer voor artistieke producties maar produceert zelf niet. Dit wordt niet uitgebouwd omdat het produceren van voorstellingen een andere know how en aparte budgetten vereist. Bovendien heeft de
Vlaamse overheid hiervoor gespecialiseerde instellingen in het leven geroepen: de kunstencentra.” Toch zijn er de voorbije jaren initiatieven ontwikkeld die de receptieve werking overstegen. Voorbeelden hiervan zijn het Lynxfestival en Old Fascination. Ook in de statuten staat dat De Spil eigen initiatieven wil ontwikkelen ter aanvulling van het bestaande aanbod. Dit nieuwe beleidsplan 2008-2013 wil een lans breken voor een voorzichtige stap richting creatieve productie. Een aantal mogelijkheden: Roeselare en beeldende kunst De tentoonstellingsruimte in De Spil is ontoereikend om een volwaardig, eigen beleid Beeldende Kunsten uit te stippelen. De Spil wil zich engageren om in de komende jaren samen met de stad Roeselare te onderzoeken hoe het als cultuurcentrum op een artistieke/productieve manier kan betrokken worden bij een overkoepelend Roeselaars beleid voor beeldende Kunsten. De grote stooringe De grote stooringe is in Roeselare een begrip geworden. De voorbije edities waren een groot succes. De Spil wil zich engageren om op vraag van het stadsbestuur dit straatfestival ook in 2009 en 2012 te organiseren en hiervoor de volledige artistieke en financiële eindverantwoordelijkheid op zich nemen. Uit de as herrijzen ? Het Lynxfestival In 2003 werd besloten om het Lynxfestival, een samenwerking met CC leuven en het folkfestival Dranouter niet verder te zetten. Het concept om op een winterfestival artiesten aan elkaar te verbinden (vb. John Cale en An Pierlé) kreeg veel persaandacht, was van een artistiek hoog niveau, maar kreeg niet de tijd om naambekendheid te maken. De Spil wil zich engageren om opnieuw de draad op te nemen. Immers kan naast de artistiek meerwaarde, deze formule ook het imago van De Spil en van Roeselare als cultuurstad in de verf zetten. De Spil en de individuele kunstenaar In haar strategische doelstellingen voor de legislatuur 2007-2012 besteedt het stadsbestuur ook aandacht aan Cultuur. Doelstelling 14 formuleert het zo: “het lokaal artistiek talent en het privaat initiatief krijgen kansen en worden ondersteund.” Ondertussen heeft De Spil de voorbije 10 toch reeds de nodige ervaring in huis als het gaat over het kunstendecreet. De Spil kan een platform bieden voor lokaal of regionaal talent dat de stap wil zetten naar een professionele artistieke loopbaan. Zo wordt nu reeds samengewerkt met danser Thomas Steyaert (Ultima Vez) of het circuscollectief Circq’ulation locale. Het convenant met de Vlaamse regering Bij de aanpassing van het decreet in 2007 (zie hierboven) voorziet de Vlaamse regering een bedrag voor bijzondere projecten. Dit bedrag moet worden aangewend ter ondersteuning van projecten die de gewone werking van een cultuurcentrum overstijgen. Krijgen prioriteit: • Projecten met het oog op het bereiken van een nieuw publiek • Het verruimen van het aanbod van door de Vlaamse overheid gesubsidieerde en ondersteunde gezelschappen • Het ondersteunen en toegankelijk maken van het aanbod van lokale gezelschappen en verenigingen Met de subsidie die toegekend kan worden op basis van een convenant met de Vlaamse regering willen wij volgende projecten realiseren: De Twinkelweek: een week van en voor kinderen en jongeren. Een deel van de jongeren vindt niet de weg naar een cultuurcentrum. De Spil wil daarom de jongeren aanspreken met eigen initiatieven, in
samenwerking met lokale instanties, en een specifieke promotie om te komen tot een jongerencultuurcentrum Wij willen het bestaande initiatief Twinkelweek, een doelgericht aanbod in de herfstvakantie, sterk uitbreiden. Kinderen komen meestal in een verplichte setting (schoolvoorstellingen) naar De Spil. Wanneer zij spontaan in vakantieperiodes De Spil opzoeken om te twinkelen, zal later de cultuurdrempel veel lager blijken te zijn of zelfs helemaal verdwenen. Daarnaast willen wij dit initiatief uitbreiden met een aanbod in de Krokusweek en gericht naar jongeren tussen 12 en 15 jaar. Het uitgangspunt is identiek, nl. jonge mensen dichter bij cultuur te brengen. Voor de jongeren wordt deze doelstelling benaderd vanuit een andere hoek, nl. een actieve participatie in het cultuurgebeuren. Circacirk: een circustheaterfestival Hedendaagse circusvoorstellingen slagen erin om de grens tussen populaire en ernstige cultuur te doen vervagen. Het zijn toegankelijke, laagdrempelige voorstellingen die de mensen met cultuur in contact weten te brengen, en daardoor het publiek van De Spil sterk weten te verbreden. Wij willen het initiatief nemen om een professioneel hedendaags circusfestival te starten, gespreid over het jaar, met een jaarlijks piekmoment in september. Circusvoorstellingen zijn immers duur, en kunnen niet opgezet worden zonder extra financiële injecties. Wereldstemmen: een hedendaagse kijk op vocale wereldmuziek In De Spil staan jaarlijks een tiental concerten binnen het genre “Wereldmuziek” op het programma. Meer en meer willen we de focus plaatsen op de meerstemmige (vocale) muziek. Het is enerzijds een segment dat binnen de wereldmuziek in De Spil tot de meer succesvolle en toegankelijke behoort, en anderzijds een knipoog naar de figuur van Adriaan Willaert, een sleutelfiguur binnen de wereldmuziek van de 16° eeuw. In 2012 is het 450 jaar geleden dat Adriaan Willaert overleed. De Spil wil een rol spelen bij het herdenken van dit overlijden. Willaert was in zijn tijd een wereldfiguur, zijn muziek was in de zestiende eeuw “wereldmuziek”. Daarom wil De Spil in zijn programma aandacht besteden aan die beroemde eeuw, door beide genres (wereldmuziek van vandaag en 16° eeuwse polyfonie) met elkaar in confrontatie te brengen. Wij willen het initiatief nemen om het aanbod wereldmuziek in De Spil een specifiek gezicht te geven, nl. vocale meerstemmigheid uit de meest uiteenlopende regio’s van de wereld, in confrontatie met het eigen erfgoed uit de 16° eeuw. Naast het gewone aanbod kan gedacht worden aan een festivalformule waarbij meerdere groepen in een korte tijdsspanne geconcentreerd op het programma staan, gekoppeld aan omkaderende activiteiten als workshops, lezingen, e.a. en tenslotte uitmondend in een herdenkingsjaar 2012. De Spil wordt géén kunstencentrum. Door zijn quasi monopoliepositie in de regio Roeselare zal het cultuurcentrum ook de volgende jaren zijn twee kernopdrachten – eigen voorstellingen en ondersteuning van de lokale verenigingen - meer dan waarmaken. De hierboven beschreven projectvoorstellen zijn alle ideeën die vertrekken vanuit een receptieve werking, en zich verbreden naar gemeenschapsvorming, participatie en eigen artistieke inbreng.
Voor wie doen we het? Participatie De Spil maakt zijn naam waar. In de regio Roeselare is het CC het centrum van het culturele leven geworden. Jaarlijks komen zo’n 75.000 bezoekers naar onze eigen activiteiten, nog eens zoveel bezoeken De Spil op uitnodiging van lokale verenigingen, bedrijven, enz. Onze ambitie voor ons publiek reikt natuurlijk verder dan het louter passief bijwonen van een voorstelling. Daarom verhogen we de culturele beleving door allerlei initiatieven; inleidingen, programmaboekjes, workshops. We blijven ook aandacht hebben voor een programmering die de democratisering van de cultuur verhoogt: schoolvoorstellingen, straattheater, circus behoren zeker tot het profiel van ons huis. De Spil programmeert niet exclusief voor doelgroepen. Wij durven te denken dat onze voorstellingen bedoeld zijn voor iedereen. Slechts één uitzondering, nl. kinderen en jongeren. Naast een doorgedreven jaarprogramma voor kinderen is de Twinkelweek zo’n voorbeeld waarbij wij de drempel voor kinderen zo laag mogelijk willen houden. Ook de aandacht voor pop- en rockmuziek en het systeem van last-minute tickets kan jongeren tot 26 jaar warm maken voor het culturele leven in De Spil. Het samenstellen van een eigen jaarprogramma is een hachelijke onderneming. Het kiezen van kwaliteit kan maar met de nodige deskundigheid. Maar ook hier geven de ingediende projecten als vb. Twinkelweek een kans om in een latere fase het publiek, lokale verenigingen of andere actoren actief te betrekken bij de voorbereiding en/of samenstelling van het programma. Interculturalisatie Er zijn alleen maar goede en slechte voorstellingen, geen voor allochtoon of autochtoon, noch voor arm of rijk, jong of oud. We hebben de vermetele ambitie te hopen dat iedereen deze voorstellingen kan bijwonen. Wij willen actief meewerken aan het doorbreken van een groeiend socio-cultureel isolement waarin bepaalde groepen terechtkomen. Wij willen mee gestalte geven aan een interculturele samenleving, waar zo’n ambitie waar kan gemaakt worden. Daarom willen wij zeer actief meewerken aan de realisatie van een vrijetijdspas in Roeselare. Daarom blijft voor De Spil investeren in circus en straattheater een absolute must. Ook een project als Wereldmuziek kan een aanzet zijn om de verschillende allochtone gemeenschappen dichter bij elkaar en bij de Roeselarenaars te brengen. Wereldmuziek wil immers meerstemmige muziek van over de hele wereld naar Roeselare halen en deze samenbrengen met het eigen muzikaal erfgoed.
Hoe doen we het? Infrastructuur Binnen De Spil is nog maar 10 jaar jong, het gebouw echter is reeds 10 jaar oud.Terecht staat in onze SWOT analyse bij de bedreigingen: nood aan onderhoud, nood aan renovatie van de inrichting, nood aan een frisse aankleding van de buitengevel. Mits kleine aanpassingen kunnen we van de Komedie een volwaardige speelruimte maken. Ook is een centrum als De Spil verplicht blijvend te investeren in theatertechnische innovaties. Buiten De Spil wil graag wel eens buiten haar muren treden. Sporadisch gebeurde dit reeds door vb. de organisatie van de grote stooringe, een tweejaarlijks straattheaterfestival. Hierboven werd reeds aangehaald dat De Spil een rol kan en wil spelen bij het beleidsplan Erfgoed van de stad. Maar de vraag naar samenwerking om samen met De Spil buiten De Spil activiteiten te organiseren is groot. Hoe zien we de samenwerking met andere, commerciële spelers op de cultuurmarkt? En hoe zal de relatie zich ontwikkelen met andere zalen in Roeselare? Of nog de te verwachten nieuwe infrastructuur voor een nieuw cultuurcentrum in Izegem? Het zijn allemaal vragen waarop vandaag nog geen duidelijk antwoord kan gegeven worden. De Spil wil die ontwikkelingen op de voet volgen en zal met een open geest elk gesprek hierover aangaan. Een kwaliteitslabel? Wij willen ook in de toekomst samen blijven werken met onze verschillende partners. Belangrijk hierbij is dat De Spil staat en wil blijven staan voor een label van artistieke kwaliteit. Wat wij afleveren moet voldoen aan kwaliteitsnormen die niet enkel of louter artistiek zijn, maar tezelfdertijd ook gelden voor onze technische ondersteuning, onze organisatie en administratie en uiteraard ook voor onze financiële verantwoordelijkheid. Cultuurcommunicatie De Spil heeft in de voorbije jaren een aantal communicatie- en promotiekanalen uitgewerkt. We hebben een eigen website, een prachtige programmabrochure, we houden sporadisch affichecampagnes, we hebben onze overeenkomsten met schrijvende pers en televisie, enz. In de komende 6 jaar willen we werken aan een periodiek (digitaal?) tijdschrift waar naast onze kalender ook plaats is voor duiding, interviews, nabesprekingen, … We willen hierbij onderzoeken of we zo’n nieuw communicatie- en promotieproduct maken voor De Spil of hiervoor kunnen samenwerken op lokaal of zelfs regionaal vlak. Autonomie De keuze voor een autonome vzw-structuur is de voorbije 10 jaar de enige juiste gebleken. De Spil kan dankzij deze keuze een eigen financieel en personeelsbeleid voeren. Het maakt dat De Spil zeer kort op de bal kan spelen en een zeer veranderende markt op de voet kan volgen. Daar tegenover staat een grote verantwoordelijkheid. Ook hierin is De Spil geslaagd deze verantwoordelijkheid met de grootste zorg te dragen. De balans na 10 jaar is dus nog steeds in evenwicht. Het is onze ambitie om ook de volgende 10 jaar op een zelfde autonome basis te kunnen blijven verder werken.
De vinger aan de pols Cultuur in Roeselare betekent natuurlijk cultuur in Vlaanderen, en dus moeten wij de vinger aan de Vlaamse pols houden. Wij willen vanuit Roeselare actief meedenken en –werken aan de uitbouw van een multicultureel Vlaanderen. Wij willen kunstenaars en cultuurkenners naar Roeselare uitnodigen om onze werking te evalueren. Wij willen tenslotte onderzoeken hoe we met andere cultuur- en kunstcentra samenwerkingsverbanden kunnen aangaan.
Twintig jaar later? Een cultuurcentrum als De Spil heeft zijn kernopdrachten als ieder ander cultuurcentrum in Vlaanderen. Met of zonder beleidsplan, De Spil zal er steeds naar streven om een zeer hoogstaand cultuuraanbod te presenteren en daarnaast zijn infrastructuur optimaal ten dienste te stellen van de lokale Roeselaarse verenigingen. Dat wij bij alles wat wij doen kwaliteit nastreven zal ook niemand verbazen. Een beleidsplan kan tweeërlei gebruikt worden. Het is goed om af en toe “in eigen hert” te kijken. Het is goed om bij die dingen die zo evident geworden zijn toch even stil te staan, vragen te stellen en bereid te zijn tot verbetering. Het is ook goed en zelfs aan te bevelen om in zo’n beleidsplan te durven dromen, om grenzen af te tasten en ze – althans op papier –te doorbreken. Dit beleidsplan beschrijft wat nu gebeurt en nog beter zou kunnen, maar wil ook een beetje dromen over hoe De Spil er over nog eens 10 jaar, dus in 2017 zou kunnen uitzien. Wij vertalen straks onze ambities in jaaractieplannen, en wellicht zal na enkele jaren die ene ambitie te hoog gegrepen blijken, of zullen we een andere uitdaging nog grootser aanpakken. Het is dus bijlange geen definitief verhaal. En net dit zorgt voor een boeiende toekomst voor De Spil en voor cultuur in Roeselare. Dirk Cornelis directeur
