Cooperation with entrepreneurs serves as model

INTERVIEW VERSCHIJNT DRIEMAANDELIJKS JULI/AUGUSTUS/SEPTEMBER 2005 JAARGANG 14, NR. 4 P509015 AFGIFTEKANTOOR 1099 BRUSSEL X

First Chinese masters graduate! In 2003 the first Chinese students obtained a degree in engineering at GROUP T. There were four of them at that time. Two years later no fewer than 49 graduated. Furthermore they are the first to be awarded an official Master’s degree. After the first year at their home university in China they came to Leuven within the framework of the Joint Program in Engineering. On Friday 8 July 2005 they were awarded the degree of Master of Industrial Sciences: in Electronical Engineering and in Biochemical Engineering. These 49 new masters have more in common than their nationality, education and degree. They all speak fluent English and after three years in Leuven are familiar with the culture, the lifestyle and the working practices of the West. They form the bridge between China and Europe and are well armed for a successful career as an engineer.

UNESCO CHAIR AT BEIJING JIAOTONG UNIVERSITY

Cooperation with entrepreneurs serves as model

T

raining engineers is teamwork. At GROUP T the team includes students, professors and entrepreneurs. This vision led to an intense cooperation with the entrepreneurs and to GROUP T being run as an enterprise itself. What in Leuven has become generally accepted is still relatively new in China. It should come as no surprise, then, that the UNESCO Chair on Cooperation between Higher Engineering Education and Industries uses GROUP T’s approach as a model.

The new UNESCO Chair at the Beijing Jiaotong University was founded on the initiative of Zhou Ji, the Chinese Education Minister. Thirteen partners, both universities and enterprises, from around the world are involved in the project, including GROUP T Leuven Engineering School. The Chairholder is Prof. Cha Jianzhong of the Beijing Jiaotong University, and the co-chairholder is Prof. Johan De Graeve, president of GROUP T. During his visit to GROUP T in April 2005, Prof. Cha gave a detailed account of the first research

project carried out in the context of the UNESCO Chair: ‘University Industry Partnership in China: present scenario and future strategy’. “In China there is a wide gap between education and industry”, explains Prof. Cha. “While the enterprises have great dif-

Vervolg op pagina 2

foto F. Van Loock

Vervolg van pagina 1 ficulty recruiting competent staff, there are innumerable people with a higher education that cannot find a suitable job. The same occurs in scientific research. Research institutes and university laboratories are working on projects for which there is no market. Because of this, they experience financial difficulties. Enterprises can’t find competent researchers to develop new technologies and products to remain competitive on the globalizing market. At the universities, there are still thousands of engineering students graduating who have never seen an enterprise up close during their training. There is very little systematic technology transfer between the university and the industry and, conversely, the engineering faculties get little support or feedback from the corporate world.” An additional problem is that, as China is developing rapidly and the evolution from non-market economy to a free market is manifesting itself, the gap between education and industry is threatening to grow. According to Prof. Cha, much is the result of the changing role of the government. “In the non-market economy, the government kept a tight grip and ensured supply and demand were balanced but in the free market the private sector assumes control. So now more then ever there is a need for a well-oiled machine that sets cooperation between universities and enterprises into motion. The installation of the UNESCO chair proves that people in the highest echelons of the government are aware of the problem and want to do something about it.”

INTERNATIONAL

Best practices

2

How does one create an organic and sustainable partnership between the engineering schools and the enterprises? “Discovering this is the main goal of our first project”, Prof. Cha explains. “We want to be able to formulate recommendations, provide models and offer expertise to universities and enterprises to establish a fruitful cooperation. We are also turning specifically to the government so that, in future reforms of the engineering program, they will provide

for more structural possibilities for cooperation with the industry. Furthermore, we will not only spread information, we will bring the actors together in conferences and workshops to get to know each other and to exchange experiences.” In the first phase of the project, the researchers will go into the field to discover how cooperation is proceeding in a number of prominent universities and enterprises. In their examination of best practices, they will also come to GROUP T. “We can learn a lot from GROUP T”, confirms Prof. Cha. “Company visits, and initiatives like a day with an engineer, labs-in-company, guest lecturers from enterprises, obligatory thesis in a company, campus recruitment by entrepreneurs, and so on. For engineers who graduate from GROUP T, the corporate world is not unknown. It is entirely in keeping with the program. The best example without a doubt is the in-enterprise path of learning in the Master’s programs. Master’s students are given the opportunity to have a two-semester learning and working experience in a company through a previously specified personal development plan that is cosupported and coached from GROUP T. School and enterprise work together to tune supply and demand and, together, train the engineers of the future. The students themselves already learn how to function within a company during their training and they prepare, through their personal development plan, for a career of lifelong learning in the professional practice”.

Using opportunities “We are going to fully map GROUP T’s cooperation with the enterprises in order to distil a model that is also usable for other universities in China and elsewhere in the world”, continues Prof. Cha. “I have noticed at GROUP T that contact with the entrepreneurs is very direct and personal: lecturer x knows entrepreneur y, often has for many years already. This way, cooperation is given a face. The flipside to this spontaneous and informal approach is that there isn’t really an overview or inventory of the corporate contacts: lecturer x often doesn’t know that his colleague z also works with the same company. This way,

there is no synergy and opportunities can be missed. GROUP T will therefore also do well if our research produces a well-documented model of cooperation.” But, there is yet another way in which GROUP T can benefit from this project. Prof. Cha has devised a plan to found an independent engineering college as a spin-off of the UNESCO chair. It would operate according to a model that will have been provided by the research project. “The universities of Nottingham and Michigan have already started with such independent colleges in China. The advantage of this formula is that you can position your institute as a company and that you can make entrepreneurs true partners in the educational process. It goes without saying that GROUP T will be a privileged partner to this independent institute.” No matter how important the cooperation with the industry may be, according to Prof. Cha it is equally important that the engineering schools do not lose their identity. “The core business of the university is education, research and services. Service to society is a greater good that takes priority in education. By working more closely with the industry these services can only improve.”

In Flanders, too A better cooperation between higher education and the corporate world has, in Flanders too, again come up for discussion. In its memorandum, “Wetenschap en innovatie in Vlaanderen 2004-2010. Voorstellen voor een strategisch beleid”, the Flemish Council for Science Policy (Vlaamse Raad voor Wetenschapsbeleid) argues in favour of establishing a consultation platform for people of the academic and the corporate world. Its mission would be to develop a long-term vision in the curricula and to promote cooperation between professor, student and industry. In its own country too, GROUP T’s approach can be used as a model.

GROUP T - T as in Thai Slowly but surely, GROUP T has succeeded in forging a network of outstanding academic, social, and spiritual leaders in Thailand. We were greatly helped in this endeavor by the wise counsel of Dr Tong-In Wongsothorn, former president of Sukhothai Thammathirat Open University and the first Thai member of GROUP T’s general assembly. During his recent visit to GROUP T in May 2005 he was accompanied by his wife, Dr Achara Wongsothorn, former director of Chulalongkorn University Language Institute and today head of the English Language Development Center at the Thai Ministry of Education. In celebration of Dr Tong-In’s visit, H.E. Mr Don Pramudwinai, the Thai Ambassador to Belgium and the European Union, hosted a working lunch to discuss the cooperation between GROUP T, Thailand, and Laos. In a separate series of talks Dr Achara Wongsothorn discussed cooperation in the field of English language teaching with GROUP T. As director of the English Language Development Center, it is Dr Achara’s task to promote

English proficiency for economic development both in the public and the private sector. Dr Achara expressed great interest in arranging internships in Thai companies for teacher trainees of GROUP T Leuven Educating School with the cooperation of Thai universities. On May 19, 2005, GROUP T welcomed Dr Krasae Chanawongse, former Minister of Foreign Affairs and of University Affairs, as a special guest of honor. Dr Krasae is currently Chairman of Narathiwat University in the South of Thailand, and Founder of the College of Asian Scholars in Khon Kaen in the North-East of the country. He issued an invitation to Johan De Graeve, President of GROUP T, to come and explore ways of cooperation between these universities and GROUP T Leuven Engineering School. The Thai spring at GROUP T was completed with a visit from Dr Pratya Vesarach and Dr Wanna Sananpanichakul, the President and Vice-President of Sukhothai Thammathirat Open University. They identified several programs in which they have an interest to act as GROUP T’s co-organising partner in Thailand. Jan Van Maele

The shaking hands are Krasae Chanawongse’s, Johan De Graeve’s, and Tong-In Wongsothorn’s. Jan Van Maele and Achara Wongsothorn complete the Thai-Flemish friendship circle. INTERVIEW,

jg. 14, nr. 4, 1 augustus 2005

Y.P.

Wouter Vanherwegen en Gertjan Demolon voerden met drie medestudenten een reverse engineering uit van een analoge klok.

3 E-PROJECTEN IN DE INGENIEURSOPLEIDING

Een weegschaal, een eentaktmotor, een kilometerteller, een koffiezetapparaat, een fiets, een miniatuurauto, een keukenrobot, … geen enkel apparaat was veilig voor de eerstejaars ingenieurs van GROEP T. Gedurende het tweede semester bestudeerden de studenten de werking van een toestel of apparaat uit hun dagelijkse omgeving. Zij gingen daarbij te werk als een reverse engineeringteam van een onderneming. We staken ons licht op bij het team Analog.

E

en van de belangrijkste innovaties in de nieuwe ingenieursopleiding bij GROEP T zijn de leerbelevenissen. Dit zijn attractieve opdrachten met een hoge mate van zelfstandig werk en een directe link met de beroepspraktijk van de toekomstige ingenieur. De leerbelevenissen bij uitstek in de bachelorjaren zijn de 3 E-projecten. De 3 E’s staan voor Engineering, Enterprising en Educating, de hoekstenen van GROEP T’s onderwijsfilosofie. Die stelt dat een ingenieur een volwaardige professional is als hij/zij eveneens over de kwaliteiten van een ondernemer en een educator beschikt.

CAD-programma. Ten slotte moesten alle onderdelen opnieuw samengebracht worden in een exploded view-beeld.” Belangrijk voor het welslagen van het reverse engineeringproject is een heldere taakverdeling binnen het team. Die moesten de studenten vastleggen in het samenwerkingscontract en in hun plan van aanpak. Van dat plan hing af of het team licht op groen kreeg om verder te doen of niet.

Analoge klok

“

De 3 E-projecten zijn opgevat als projectonderwijs. Dit houdt in dat de studenten in teamverband een probleem of vraag uit de beroepspraktijk bestuderen en op grond van een concrete opdracht tot een oplossing brengen door te werken aan een tastbaar eindresultaat. In het eerste bachelorjaar voeren studenten opdrachten uit die verband houden met ‘how stuff works’. Ze analyseren de wetenschappelijke en technologische eigenschappen van alledaagse producten en toepassingen waarbij telkens de link gelegd wordt naar het bedrijfsleven. In het eerste semester brachten de studenten de levenscyclus van een bestaand product in kaart: waar komt het vandaan en waar eindigt het? In het tweede semester analyseerden ze de werking van een toestel of apparaat volgens de principes van reverse engineering. Dit is een van de stappen in een redesign proces waarbij een toestel of product wordt geobserveerd, ontmanteld en geanalyseerd in termen van zijn functionaliteit, vorm, fysische eigenschappen, productiewijze, enz. Reverse engineering wordt ingezet bij o.m. de evaluatie van het product van een concurrent maar ook met het oog op kostenbesparing of kwaliteitsverbetering. Het team van Wouter Vanherwegen, Jordan Moonen, Gertjan Demolon, Thomas Fannes en Bart Minne koos voor een analoge klok. “Onze opdracht was tweevoudig”, legt Wouter uit. “De eerste taak bestond erin de klok volledig te demonteren en in detail te analyseren aan de hand van de reverse engineering worksheet. De tweede taak was de visualisering waarbij we een grafische voorstelling van de onderdelen maakten in de vorm van een 3D-tekening aan de hand van een

Wouter – met naar eigen zeggen een stevige technische basis – nam de stappenmotor, de tandwielen en de 3D-tekening voor zijn rekening. “Ik heb alle onderdelen nauwkeurig opgemeten, de tandwielen berekend en de elektronica uitgemeten met een oscilloscoop. Hoewel ik een technische vooropleiding heb, waren verschillende zaken toch compleet nieuw voor mij. Het doel van de 3 E-projecten is precies dat je zelf op zoek gaat naar de nodige gegevens om de opdracht uit te voeren.” De algemene informatie-inwinning behoorde tot de verantwoordelijkheid van Jordan. Hij stond in voor de literatuurstudie. “Tijdens het 3 E-project van het eerste semester hebben we input gekregen over bibliotheekgebruik en de consultatie van databanken en dat is ons ook nu goed van pas gekomen. Ik heb tal van interessante artikels over de stappenmotor en tandwielen gevonden, allemaal in het Engels. In het begin was het technische jargon wel even wennen maar na een tijdje ben je erin thuis.” Gertjan ontfermde zich over het Enterprising-luik van de projectopdracht. “Die bestond uit een reeks vragen over de bedrijven die het toestel of apparaat dat je gekozen hebt produceren of verdelen, de kostprijs, de concurrentiepositie, enz. Over de concurrentie waren we snel uitgepraat want na wat zoekwerk bleek er maar één grote producent van onze analoge klok te bestaan, een bedrijf in Duitsland.”

Het is de bedoeling dat je zelf op zoek gaat naar de nodige gegevens

’’

3

Thomas concentreerde zich meer specifiek op het elektronicagedeelte en Bart boog zich over de recyclage van de onderdelen. Beiden brachten alle informatie bij elkaar die nodig was voor het eindrapport en verzorgden de presentatie na afloop volgens de richtlijnen verstrekt in de communicatieseminaries.

Open opdracht Over hun 3 E-project zijn de teamleden van Analog best tevreden. “Ik vind het een goede manier van werken”, bevestigt Wouter. “Vooral de grote mate van zelfstandigheid is positief. Je wordt niet constant bij het handje gehouden.” Gertjan is dan weer erg te spreken over de begeleiding. “Om de twee weken kwamen we samen met Stijn Hannes, onze coach, om de voortgang te bespreken. Wat mij betreft, mag de begeleiding nog intensiever zijn, maar dat is een kwestie van persoonlijke voorkeur.” Jordan van zijn kant heeft het over de ondersteunende CAD-practica: “Tijdens de eerste sessies leerden we de basisprincipes van CAD met het computerprogramma Solid Edge. Die kennis hebben we goed kunnen gebruiken tijdens dit project. De volgende practica waren helemaal afgestemd op de reverse engineeringopdracht. Wat we er leerden konden we onmiddellijk toepassen bij de 3 E-tekening en de exploded view.” Unaniem positief is het team ook over de openheid van de opdracht. “Een 3 E-project is niet het klakkeloos uitvoeren van voorgeschreven instructies of recepten”, zegt Wouter. “De opdracht is van die aard dat je meerdere wegen kunt bewandelen om tot een oplossing te komen, zoals dat ook in het echte ingenieurswerk het geval is. Dit betekent dat je meer zelf moet nadenken en dat niet alleen over de inhoud maar ook over de manier waarop je het met je teamleden gaat aanpakken. Een ander positief punt is dat we zelf het toestel of apparaat hebben kunnen kiezen. Hadden alle teams hetzelfde product moeten demonteren en visualiseren, dan was de opdracht een flink stuk minder aantrekkelijk geweest. Openheid en vrijheid stimuleren het zelfstandig denken en de groepsdynamiek en maken van de 3 E-projecten een echte leerbelevenis.” Y.P.

INTERVIEW,

INNOVATIE

Demonteren om te leren

jg. 14, nr. 4, 1 augustus 2005

STUDENTENRAAD EN STUDENTENVERENIGINGEN BUNDELEN KRACHTEN

Engagement voor de student De goedkoopste cursusdienst, het grootste openingsevenement, de leukste feestjes, de gezelligste fakbar, het beste galabal… het regent superlatieven bij Industria en Educata, de twee studentenverenigingen van GROEP T. De kersverse presessen en de al even nieuwe voorzitter van de studentenraad hebben de handen in elkaar geslagen om van 2005-2006 een bijzonder academiejaar te maken. “Als studeren een belevenis moet zijn, kunnen wij daar mee voor zorgen”, klinkt het unaniem.

STUDENT

G

4

ROEP T telt drie studentenorganisaties: de studentenvereniging Industria (voor de ingenieurs), Educata (voor de lerarenopleiding) en de studentenraad die de studenten van beide departementen vertegenwoordigt. De taakverdeling ziet er grosso modo als volgt uit: terwijl de studentenverenigingen zorgen voor ontspanning en vermaak, behartigt de studentenraad de meer serieuze aangelegenheden. Wat de presidia en de studentenvertegenwoordigers gemeenschappelijk hebben is engagement, ondernemingszin en de vastberadenheid om van hun studie iets bijzonders te maken en dat niet alleen voor zichzelf maar ook voor hun medestudenten. Jonathan Feyaerts is vierdejaars ingenieur Biochemie en de nieuwe voorzitter van de studentenraad, een officieel medezeggenschapsorgaan dat advies verstrekt over alle aangelegenheden die de studenten aanbelangen. “Dankzij het participatiedecreet dat volgend academiejaar in voege treedt, zijn onze bevoegdheden merkbaar uitgebreid”, vertelt Jonathan. “Om te beginnen zal er meer overleg met ons gepleegd worden over meer materies, van de algemene organisatie en werking van de hogeschool tot de kwaliteitszorg en de evaluatie. Bovendien kunnen we vanaf 2005-2006 participeren in de bestuursorganen van de hogeschool. Een lid van de studentenraad zal met raadgevende stem zitting hebben in de raad van bestuur van GROEP T. Daarnaast blijven wij uiteraard vertegenwoordigd in de andere advies- en overlegorganen zoals de academische raad en de departementale raden.”

Meer bekendheid De implementatie van het participatiedecreet is een eerste belangrijke opdracht voor de nieuwe studentenraad. Jonathan wil verder speciaal werk maken van de uitbouw van de studentenraad in de Pedagogische Hogeschool, de versterking van de groepsvertegenwoordigers in de ingenieursopleiding en de verdere internationalisering waarbij meer studenten de kans moeten krijgen in het buitenland te studeren of stage te lopen. Ook de invoering van de bachelor/masterstructuur en de curriculumvernieuwing die ermee gepaard gaat zullen door Jonathan en zijn team met meer dan gewone belangstelling worden gevolgd. Een bijzonder aandachtsgebied is Inter S, de organisatie die de sociale voorzieningen van de studenten beheert. Inter S – dat trouwens mee bestuurd wordt door de studenten - heeft met de K.U.Leuven en de Alma

Universiteitsrestaurants een raamakkoord afgesloten waardoor GROEP T-studenten toegang krijgen tot de universitaire studentenvoorzieningen. Inter S levert goed werk maar is nog altijd onvoldoende bekend bij de studenten”, meent Jonathan. “Voor de meesten is Inter S de gratis buspas die ze bij het begin van het academiejaar krijgen terwijl het aanbod veel groter is. We hebben na de paasvakantie een enquête uitgevoerd naar de bekendheid en het gebruik van de sociale voorzieningen. De resultaten van deze bevraging moeten ons in staat stellen vraag en aanbod nog beter op elkaar af te stemmen.” Ook buiten GROEP T wil Jonathan de ontwikkelingen in het hoger onderwijs en de positie van de student erin op de voet volgen. De studentenraad zal daarom zorgen voor een sterke vertegenwoordiging in de overkoepelende studentenraad van de Associatie K.U. Leuven (StAL) en in de Vereniging van de Vlaamse Studenten (VVS).

“

Onze fakbar wordt ‘the place to be’ in Leuven

’’

Ook bij Industria is een nieuwe ploeg aangetreden met preses Koen Van Beneden – vierdejaars ingenieur Elektromechanica – als boegbeeld. Koen is een door de wol geverfde Industriaan die als uittredend vice-preses geen inloop- of voorbereidingsperiode nodig heeft. Zijn actieradius bestrijkt alle domeinen waarin een gerespecteerde studentenvereniging actief kan zijn – sport, feest, cultuur, cursusdienst, enz. – maar bevat ook een paar uitschieters. Een daarvan is het openingsevenement begin oktober, een gemeenschappelijk initiatief met Educata en de studentenraad. Veel wil Koen er nog niet over kwijt, behalve dat het héél groot zal zijn. Verder wil Koen speciaal werk maken van de opvang van de nieuwe studenten. “De kennismakingsdagen gedurende de intreeweek moeten een voltreffer worden. Twee dagen lang op een afgelegen plek laten we de nieuwkomers kennismaken met ons, maar ook met de studentenraad en uiteraard met elkaar. Na deze tweedaagse mag GROEP T voor hen geen gehei-

men meer kennen en moeten ze zich volwaardige GROEP T’ers en Industrianen voelen.” Ook op andere terreinen legt Koen de lat hoog. “Een succesrijke 24-urenloop, fantastische fuiven, een stampvolle fakbar, een grotere deelname aan interfacultaire competities, een knaller van een galabal, een onvergetelijke skireis na de januari-examens, een supergoedkope Kursusdienst, meer cultuur op de campus en eindelijk opnieuw een spetterende revue, daar gaan we voor”, aldus de ambitieuze preses.

Schoon volk Hetzelfde geluid horen we bij Educata uit de mond van preses Pieter Denies, derdejaars lerarenopleiding secundair onderwijs. Als L.O’er is hij uiteraard gepassioneerd door sport en wil hij met Educata uitblinken in de 24-urenloop en in interfacultaire competities. Maar als preses wil hij uiteraard meer. Op de prioriteitenlijst staan o.m. de kennismakingsdriedaagse voor de nieuwe studenten en de uitbouw van een cursusdienst waar men online boeken en studiemateriaal kan bestellen zoals bij Industria. ”Samenwerken met Industria is hoe dan ook een must”, bevestigt Pieter. “Voor de meeste activiteiten van enige omvang zullen we de handen in elkaar slaan.” Een van de plaatsen waar die samenwerking al goed gesmeerd verloopt, is de fakbar ‘Café Delibéré’ in de Tiensestraat, op een boogscheut van beide campussen. Die wordt door beide verenigingen uitgebaat en almaar meer studenten vinden er hun weg naartoe. Om nog meer studenten van de Pedagogische Hogeschool over de vloer te krijgen plant Pieter elke maand een speciale Educata-party. “Schoon volk trekt veel volk”, zegt Pieter. “Wij kunnen ervoor zorgen dat Café Delibéré de ‘place to be’ wordt in Leuven.” Inmiddels is op Campus Comenius het Educata-hoofdkwartier heringericht, staat de nieuwe website online en maken Pieter en zijn achttienkoppig team zich op voor het nieuwe academiejaar. Als goed begonnen nog altijd half gewonnen is, wordt studeren bij GROEP T het komende academiejaar daadwerkelijk een belevenis. Y.P. www.studentenraad.be www.industria.be www.educata.be www.delibere.be

De presessen Koen Van Beneden en Pieter Denies en de voorzitter van de studentenraad Jonathan Feyaerts: met hen wordt studeren een belevenis. INTERVIEW,

jg. 14, nr. 4, 1 augustus 2005

De leerbelevenis van het jaar: 200 GROEP T’ers aan de voet van de Grote Muur.

MET 200 OP STUDIEREIS NAAR CHINA INTERNATIONAAL

Asian project: een grote leerbelevenis

5 Napoleon wist het al tweehonderd jaar geleden: “Als China ontwaakt, beeft de wereld”. Dat de slapende reus inmiddels al goed wakker is, konden de tweehonderd studenten en docenten van GROEP T die van 22 maart tot 7 april 2005 het land bezochten met eigen ogen zien. We spraken met de spilfiguren van het Asian Project Team over de leerbelevenis van het jaar.

K

ort, intensief en ongemeen leerrijk”, zo typeert Jan Van der Velpen de jongste editie van de stilaan klassiek geworden studiereis naar China. Samen met zijn medestudenten Ruben Huylenbroeck en Raf Aerts stond Jan in voor de voorbereiding en de praktische organisatie van het project. Vorig jaar reisden zij voor het eerst naar China en raakten daar zodanig in de ban van het land en zijn cultuur dat ze zich dit academiejaar spontaan kandidaat stelden om de editie 2005 mee te organiseren en hun ervaringen en kennis ten dienste te stellen van hun medestudenten. Binnen het Asian Project Team waren zij samen met studentendecaan Johan Mannaerts en international relations officer Wim Polet de architecten van de voorbije Chinareis. Aan de reis zelf ging een maandenlange voorbereiding vooraf. “Tweehonderd studenten voor twee weken naar China brengen, verspreid over drie reisgroepen die samen zes grote steden aandoen en daarbij een druk programma afwerken van bedrijfsbezoeken en culturele activiteiten, is inderdaad geen kinderspel”, zegt Ruben.

Nieuwe indrukken De eerste bestemming voor alle deelnemers aan het Asian Project was Shanghai, China’s venster op de wereld, een reusachtige en op het eerste gezicht erg westers georiënteerde metropool aan de oostkust. Na een bezoek aan de stad en enkele van de vele bedrijven die in de regio actief zijn, vertrokken de drie reisgroepen – opgedeeld volgens studierichting – ieder naar hun bestemming. De ingenieurs Elektromechanica stapten op de trein naar Wuhan in het binnenland en reisden vervolgens door naar Ychang en de grote drieklovendam op de Yangtze-rivier. De ingenieurs Elektronica spoorden naar het zuiden, naar het charmante Hangzhou, eeuwenlang het vertrekpunt van de legendarische zijderoute. De ingenieurs Chemie en Biochemie en de studenten van de lerarenopleiding trokken naar de oude keizerstad Xi’an, bekend voor het indrukwekkende

leger terracottastrijders dat het graf van China’s eerste keizer bewaakt. Na een week kwamen de drie reisgroepen weer bijeen, ditmaal in Beijing voor nogmaals een week bezoeken aan ondernemingen, universiteiten en scholen en uitstappen naar de grote culturele en toeristische toppers: Verboden stad, hemeltempel, zomerpaleis, de grote muur,… “Voor al wie deelnam, was het een echte cultuurshock”, vertelt Raf. “Als je na een vermoeiende vlucht van 12 uur op de splinternieuwe luchthaven in Shanghai landt, komt direct een enorme vloed van nieuwe indrukken op je af. Je verbazing stijgt ten top als je even later op de Transrapid stapt, een magnetische trein die je met een snelheid van 430 km per uur in amper vijf minuten naar het stadscentrum brengt. Die vijf minuten op de trein volstaan voor een indruk die je de hele reis bijblijft: China is een grote bouwwerf. Overal waar je kijkt wordt dag en nacht gehamerd en getimmerd en verrijst het ene gebouw na het andere, stuk voor stuk mastodonten die je hier niet ziet.” ”Een andere blijvende indruk zijn de contrasten”, vervolgt Jan. “Het verschil tussen het oude en het nieuwe China, tussen stad en platteland, tussen de paardenkarren en de limousines, tussen de kraampjes in de straten en de reusachtige shoppingcentra, tussen de wolkenkrabbers en de hutongs. Wat je wellicht nog het meest van al bijblijft, is het gevoel van potentialiteit, van schier onbeperkte mogelijkheden.”

Echte leerbelevenis ”Het Asian Project is geen toeristische trip of klassieke schoolreis, het is een leerbelevenis in de echte betekenis van het woord”, meent Ruben. “Wat in grote mate tot het beleveniseffect heeft bijgedragen, is dat we konden verblijven op de campussen van de partneruniversiteiten van GROEP T in Beijing, Hangzhou, Wuhan en Xi’an. Die campussen zijn trouwens meer dan een paar gebouwen of auditoria. Het zijn echte steden in de steden waar vaak tot 20.000 studenten leven en werken. De campus van de Huazhong University of Science and Technology bijvoorbeeld heeft een oppervlakte

van 5 bij 5 km met eigen winkels, restaurants, parken en sportvelden. Op de campussen konden we kennis maken met Chinese studenten: zij maakten ons wegwijs en waren ook onze gids in de steden. In Wuhan en Beijing speelden we samen voetbal”. Aan de reis namen ook een aantal Chinezen deel die momenteel bij GROEP T studeren. Elke reisgroep telde minstens een Chinese student die instond voor vertaalwerk, praktische afspraken en coördinatie. “Onze Chinese vrienden hebben schitterend werk verricht en zich bijzonder nuttig en geliefd gemaakt in hun groep. Ook zij hebben een belangrijke bijdrage geleverd in de grote leerbelevenis die de Chinareis was”, vindt Raf.

Total immersion Ondanks de uitgebreide voorbereiding, was de reis zelf een hectische periode voor het Asian Project Team. “We hebben echt geen minuut vrij gehad”, beaamt Jan. “Toen het dagprogramma was afgewerkt, begon het werk voor de volgende dag: afspraken maken, tickets kopen, restaurants reserveren, met de begeleidende docenten vergaderen, enz.” Sinds de eerste editie vijf jaar geleden, heeft het Asian Project een hele evolutie doorgemaakt. Niet alleen het aantal deelnemers is fors gestegen, dankzij de actieve betrokkenheid van de Chinese partneruniversiteiten en studenten zijn er nu ook veel meer contacten ter plaatse waardoor de reis een echte total immersion wordt in het dagelijkse leven op de campus en in de stad. “Na dergelijke intensieve belevenis is China minder ver en vreemd geworden”, besluit Wim Polet. “In dat opzicht is het Asian Project letterlijk en figuurlijk grensverleggend en kan de impact ervan op de vorming van onze ingenieurs en leraren niet onderschat worden. Gelet op het almaar groeiend belang van China in de wereldpolitiek en -economie, heeft al wie tijdens zijn studie vertrouwd is geraakt met het Chinese volk en de cultuur een voetje voor.” Y.P.

INTERVIEW,

jg. 14, nr. 4, 1 augustus 2005

DOCENT IN DE KIJKER

Pieter Roets: de swingende ingenieur De revelatie van Dranouter, een tweede plaats in de Nekka-wedstrijd, laureaat van Debuutrock,… ‘Sois belle’ wist zich de voorbije jaren geregeld in de kijker te spelen met originele nummers en frisse arrangementen, gekenmerkt door een bonte mix van pop, folk, rock, salsa, reggae, enz. Tekstschrijver en saxofonist van dienst is Pieter Roets, ingenieur Chemie van GROEP T en assistent bij de vakgroep Materietechnologie. Een portret van een artistieke ingenieur en een ingenieuze artiest.

DOCENT

P

6

ieter studeerde in 2003 af bij GROEP T en keerde na een jaar bij Proctor & Gamble al terug naar de hogeschool. Hij geeft Chemie in het eerste en tweede jaar van de ingenieursopleiding, begeleidt de derdejaars Chemie bij hun projecten en staat in voor de oefeningen en labs van Unit-operations in het vierde jaar. Hij is tevens mentor in het eerste jaar, vaste medewerker van de infodagen en verantwoordelijk voor het beheer van de laboratoria van de vakgroep Materietechnologie. Zijn drukke bezigheden in de hogeschool combineert hij met wat al sinds zijn prille jeugd zijn passie is: muziek spelen. ”Ik kan mij niet herinneren dat ik ooit niet met muziek bezig ben geweest”, bevestigt Pieter. “Heel mijn schoolopleiding lang heb ik studie en muziek parallel beoefend. Mijn diploma hogere graad saxofoon, toneel en voordracht behaalde ik toen ik in eerste kan in Leuven zat.” In de annalen van de studentenvereniging Industria staat Pieter geboekstaafd als cultuurpreses in 2002, winnaar van het interfacultair songfestival en organisator van de eerste studentenrevue, een succes dat sindsdien niet meer is geëvenaard.

Muzikale duizendpoot Het was in 2002 tijdens een optreden met een covergroep dat Pieter werd opgemerkt door twee zangers van een op dat moment nog onbekende groep. Het klikte meteen en nog in hetzelfde jaar werd Pieter de vaste vijfde man van ‘Sois belle’. Als echte muzikale duizendpoot speelt hij saxofoon, dwarsfluit, piccolo en Ierse whistle, hij zingt en schrijft mee de teksten. Zijn ‘lekker ruige sax’ (citaat uit een CD-recensie van Folkforum) is inmiddels het handelsmerk van de groep geworden. ’Schoon lief’, de eerste single waar Pieter aan meewerkte, was meteen een schot in de roos. “Het is een Vlaamse traditional, een klassieker uit de studentencodex, die we in een poppy kleedje hebben gestoken. We hebben er een serieuze bas opgezet en van bij de eerste uitvoering sloeg de combinatie van samenzang, accordeon, gitaar en drama onmiddellijk aan. Het nummer werd een van de toppers op onze eerste CD”. ‘Sois belle’ maakt ook gebruik van nieuw geschreven

teksten, evenwel steeds met een traditionele ondertoon. Toch wil de groep niet bestempeld worden als traditionalistisch. “Eigenlijk willen we in geen enkel hokje geplaatst worden”, zegt Pieter. “Mensen hebben altijd de neiging om overal etiketten op te kleven, welnu daar doen wij niet aan mee. We gaan voor onze eigen stijl en sound. Als je ons toch een cachet wil geven, laat het dan ‘folkpop’ zijn. Maar we laten ons evengoed inspireren door rock, chanson, rumba, blues, jazz, reggae of salsa, als het maar swingt.”

Steviger dan Laïs ’Sois belle’ wordt vaak in één naam genoemd met zijn vrouwelijke tegenhanger Laïs. Grapjassen noemen hen wel eens ‘Maïs’, de mannelijke versie van Laïs. “Er zijn inderdaad parallellen zoals de samenzang van drie stemmen en het gemeenschappelijk folkgevoel, maar daar houdt de overeenkomst op,” meent Pieter. “Onze muziek is steviger dan de klanken van Laïs en appelleert veel meer aan rock en pop. Onze stemmen daarentegen zijn softer dan die van de harde Laïs-meiden. Verschillen genoeg dus om perfect naast elkaar te bestaan en elkaar niet in de weg te lopen.” ’Sois belle’ is inmiddels een graaggeziene gast op zomerfestivals in Vlaanderen, Nederland en NoordFrankrijk. De groep is eveneens van de partij op de Gentse feesten, op de Beleuvenissen en treedt op in het voorprogramma van grote jongens als Clouseau. In het najaar plannen Pieter en co een project met een dertigkoppig koor en volgend jaar staan ze op de planken van de Nekka-nacht in het Antwerpse sportpaleis. In het voorjaar van 2006 ligt ook hun tweede CD in de rekken. ”Zolang we het kunnen maken, gaan we ermee door”, zegt Pieter vastberaden. “Alle groepsleden hebben een fulltime job en tot op heden zijn we er wonderwel in geslaagd werk en muziek te combineren. Mocht ik ooit voor de keuze gesteld worden, ik zou niet aarzelen om van de muziek mijn beroep te maken. De kans dat dit ooit zal gebeuren is echter klein. Artiesten die van hun muziek kunnen leven zijn heel dun gezaaid in Vlaanderen en dat zie ik nog niet zo snel veranderen. Wat mij betreft, mag eigenlijk alles blijven zoals het nu is.

Pieter Roets: artistieke ingenieur en ingenieuze artiest.

Ik geef heel graag les en ik speel dolgraag muziek. In beide kan ik mij creatief uitleven. Uiteindelijk is lesgeven altijd een beetje optreden en is optreden ook een beetje lesgeven. Vandaar dat de combinatie mij helemaal niet moeilijk valt.” Y.P. Meer informatie www.soisbelle.be

Zonnewagen is klaar! De eerste Belgische racewagen op zonne-energie staat op wielen. Op zondag 5 juni 2005 kregen de bezoekers van het Groot Milieufeest in het Jubelpark van Brussel de primeur. Het Umicore Solar Team – een groep ondernemende ingenieursstudenten van GROEP T – pakte er uit met een technologisch hoogstandje. Hiermee ging een eerste droom van de Solar boys én girl in vervulling: een auto bouwen die enkel aangedreven wordt door zonlicht. Met die wagen trekken ze in september naar Australië om deel te nemen aan de World Solar Challenge. Teams van over de hele wereld rijden met hun zelfgebouwde zonnewagen van Darwin naar Adelaide, een race van 3000 kilometer, dwars door het continent. Hiermee bewijzen ze dat duurzame energie een toekomst heeft en wetenschap en technologie gekoppeld aan ondernemingszin en engagement effectief kunnen bijdragen tot een milieuvriendelijker wereld. Een zonnewagen bouwen en de World Solar Challenge rijden is ook jezelf bewijzen: tonen wat je kunt en waarin je gelooft. Nu de eerste droom gerealiseerd is en de Umicar er staat, maakt het team zich op voor zijn ultieme droom: finishen in Adelaide als eerste en de World Solar Trophy mee naar Leuven brengen. INTERVIEW,

jg. 14, nr. 4, 1 augustus 2005

MEER KANDIDATEN DAN PLAATSEN

GROEP T exporteert Master in e-Media naar China “Chinese studenten zijn mee met de nieuwste trends. Ze lopen met de allernieuwste GSM vol snufjes rond. En ze zijn echte keien in theoretische vakken. Maar innovatief denken ligt moeilijk.” Dat stelt prof. Patrick De Ryck van GROEP T Leuven Engineering School. Samen met 3 collega’s verzorgt hij de Advanced Master in e-Media aan de University of Science and Technology Beijing. “Als Vlaanderen iets wil betekenen in China, moet het uitpakken met zijn kennis. Met technologie alleen haal je het er al niet meer. Ze zijn het Westen razendsnel aan het inlopen. Maar onze creativiteit en innovatieve knowhow zijn exportproducten waarmee we scoren.”

E

ADVANCED MASTER

r is al veel te doen geweest over China als “land van de toekomst”. Ook in onderwijskringen. GROEP T is daarmee al bezig sinds 1995, en sloot contracten af met verschillende vooraanstaande universiteiten in Beijing, maar ook in Wuhan en Hangzhou. Eén van de concrete resultaten is het tweelingprogramma van Advanced Master in e-Media. GROEP T organiseert deze Engelstalige opleiding in Leuven én aan de University of Science and Technology in Beijing. Daar volgen studenten dezelfde vakken en voeren dezelfde projecten uit. Studenten kunnen zelfs kiezen waar ze willen studeren, in België, in China, of misschien wel op beide plaatsen. De opleiding is sowieso erg internationaal. Meer dan 50% van de huidige studentenpopulatie komt uit het buitenland: niet enkel China, maar ook Columbia, Nepal, Thailand, Vietnam, enz. Patrick De Ryck: “We organiseren dit al voor het derde jaar in China, en het succes blijft toenemen. Natuurlijk is e-Media er een ‘hot topic’ en één van de sterkst groeiende sectoren, net als in België. Maar onze troef is vooral dat we de studenten niet gewoon technische hoogstandjes aanleren. Die zijn binnen een jaar of twee toch weer verouderd. Ze leren creatief werken met e-Media: hoe ontwikkel je een interface die iedereen kan bedienen, en niet enkel een groepje techneuten? Technologie draait steeds meer om de interactie met de gebruiker. Niet gewoon om het hi-tech gehalte; het succes van de iPod is daar het beste bewijs van. En dat is nieuw in China: ze weten vaak niet hoe ze theorie moeten omzetten in toegankelijke praktijk. Laat staan dat ze in de huid van de gebruiker kunnen kruipen. Trouwens, ook in eigen land is op dat vlak nog veel werk aan de winkel.”

7

In company De ervaringen van Patrick De Rycks collega’s Stef Desmet en Vero Vanden Abeele lopen in dezelfde richting. Hoewel de Chinese studenten opkijken naar de Westerse manier van leven, staat de maatschappij daar afwijzend tegenover individuele opinie. “Je moet Chinese studenten echt aanleren om een kritische blik aan te nemen. En dat is nochtans de basis voor innovatie”, stelt Stef Desmet.

“

De sleutel tot het succes ligt in het creëren van interacties

Patrick De Ryck, Stef Desmet en Vero Vanden Abeele en hun studenten van het Advanced Master in e-Media aan de University of Science and Technology Beijing.

’’

Ook de aanpak waarbij studenten hun eindwerk in ondernemingen uitvoeren, was nieuw in China. Maar de positieve respons van die Chinese ondernemingen is enorm. De studenten hebben vanaf het begin een duidelijke voorsprong op hun collega’s van andere universiteiten. Er zijn dan ook elk jaar meer kandidaten voor de opleiding dan er plaatsen beschikbaar zijn. Het systeem van ‘in company training’ is niet nieuw: het werkt ook met groot succes in België. Maar in China was het ongezien om een stuk van je opleiding in een onderneming door te brengen. “Misschien is dat wel de grootste aantrekkingskracht van de Advanced Master”, besluit vindt Stef Desmet. “Het is de droom van elke Chinese student om zijn eigen bedrijf te hebben. De zin voor ondernemen is bij hen veel sterker

aanwezig dan bij Vlaamse studenten. Zo leren wij ook wat bij. Of je nu als Belg in Bejing zit of hier in Leuven, het e-Media programma stimuleert de interactie tussen de Vlaamse en Chinese cultuur en economie. En daar worden we allemaal beter van.”

Inspiring interactivity Advanced Master in e-Media is een eenjarig, fulltime programma dat zich richt op mensen die al een masterdiploma op zak hebben. Het programma speelt volop in op het toenemend belang van interactieve media in alle sectoren van de samenleving: bedrijfsleven, onderwijs, bestuur, ontspanning, cultuur. “Dat e-media met de dag belangrijk worden, staat buiten kijf”, bevestigt Vero Vanden Abeele. “Maar tegelijkertijd zie je dat de focus in elk van de sectoren almaar minder op het puur technische komt te liggen. De sleutel tot het succes ligt in het creëren van interacties: tussen gebruiker en toepassing, tussen designer en builder, enz. Wij

noemen dat ‘Inspiring interactivity’. Het is de rode draad doorheen het hele programma.” ”De Advanced Master rust op drie groter pijlers”, vervolgt Vero Vanden Abeele. “De eerste pijler – ‘Sense the user’ – handelt precies over het opbouwen van interacties met de gebruiker. In ‘Master Technology’ wordt stilgestaan bij de onderliggende technologieën. De studenten verwerven inzicht in i.m. software engineering en computer graphics. En in het e-Media project gaan de studenten al deze aspecten integreren met het doel een gebruiksklare toepassing af te leveren in een business- of een researchomgeving.” Voor afgestudeerde masters in e-media gaat een wereld van mogelijkheden open. Zij kunnen aan de slag als creatieve designer, user interface developer, e-media projectmanager, kortom overal waar mens en technologie in interactie treden. Joris Mateusen Meer informatie: www.emedia.group-t.be INTERVIEW,

jg. 14, nr. 4, 1 augustus 2005

EUROPEES BURGERSCHAP ALS BASISCOMPETENTIE

Hoe word je Europa-competent? Wat moeten jongeren weten over Europa en waarom? Hoe kunnen ze leren met Europa en hoe pak je dat aan? En wat moeten docenten kunnen om dat allemaal mogelijk te maken? Dit waren de hoofdvragen tijdens de conferentie ‘Docent in Europa’, georganiseerd door de Hogeschool Windesheim van 18 tot 20 mei 2005. Nele Verboven, verantwoordelijke Internationalisering van de Pedagogische Hogeschool, trok met drie studenten van de lerarenopleiding naar Zwolle om zich te verdiepen in het Europees burgerschap en de rol van het onderwijs in de Europese Unie.

INTERNATIONAAL

L

8

eren met en leren over Europa’ was het centrale thema van de conferentie. Daarbij werd vertrokken van de vaststelling dat de EU en haar instellingen een almaar groter impact krijgen op het nationaal bestel en het dagelijkse leven in de lidstaten. Daar staat echter niet direct een gemeenschappelijk gevoel of een Europese identiteit tegenover. Integendeel, bij de discussies en referenda over de Europese grondwet is nogmaals duidelijk gebleken dat een groot deel van de bevolking niet warm loopt voor het Europees burgerschap. Nochtans bestaat het (sinds het Verdrag van Maastricht in 1992), maar beleefd wordt het niet. “Toch blijft men niet bij de pakken zitten”, merkt Nele Verboven op. “In Nederland bijvoorbeeld heeft de Onderwijsraad zich over het Europees burgerschap gebogen. Men spreekt daar over twee dimensies van burgerschap. De eerste heet ‘moeten en mogen’ en omvat de kennis van de organisatie en de instellingen van de EU en de rechten en plichten van de burgers van de Unie in relatie tot elkaar en de instellingen. Dit noemt men de legalistische dimensie. De andere dimensie heeft betrekking op ‘kunnen en willen’. Zij verwijst naar de competenties van de burgers om actief te participeren in de Unie en bij te dragen tot een Europese gemeenschap van mensen. Dit is de participatorische dimensie.”

Kunnen en willen “Terwijl politica en media vooral oog hebben voor de eerste dimensie – de rechten en plichten – zou het onderwijs zich vooral moeten concentreren op het participatorische aspect”, vindt Nele. Zij spreekt in dat verband over de ontwikkeling van een ‘Europa-competentie’: de bekwaamheid om verantwoordelijk te functioneren in het Europese publieke domein en als burger in de Unie te participeren. “Het Europees burgerschap definiëren als een competentie biedt interessante perspectieven. Een competentie kun je concretiseren en operationaliseren in termen van kennis, vaardigheden en attitudes. Kennis over de instellingen, over rechten en plichten uiteraard, maar ook vaardigheden om met de Europese realiteit om te gaan en dit alles gekoppeld aan een positieve ingesteldheid om in de gemeenschap verantwoordelijk te functioneren. Deze ingesteldheid is misschien wel het belangrijkst van al om de nodige kennis en vaardigheden te verwerven. ‘Kennen en kunnen is de ingang, het willen is de drijfveer’, stond te lezen in de conferen-

tiedocumenten. Dit betekent dat we onze aandacht moeten richten op de wil en de bereidheid om met en van elkaar te leren vanuit een wederzijdse belangstelling en openheid. Meteen is ook duidelijk dat het onderwijs en de lerarenopleidingen in het bijzonder een cruciale rol kunnen spelen bij de ontwikkeling van deze Europa-competentie.”

“

Kennen en kunnen is de ingang, het willen is de drijfveer

’’

Competenties zijn voor de studenten van GROEP T’s Pedagogische Hogeschool vertrouwd terrein. De hele opleiding is gericht op de ontwikkeling van de competenties van de startbekwame leraar. Die bekwaamheden leren de studenten niet uit een boekje. Ze verwerven ze al doende, in projecten waarbij ze in team concrete opdrachten uitvoeren in of uit de beroepspraktijk. Anissa Lowel, Dries Wachtelaer en Pieter Neutjens, derdejaars in de lerarenopleiding, waren dan ook niet verbaasd dat tijdens de conferentie de beantwoording van de hoofdvragen werd gekoppeld aan de uitvoering van een concrete werkopdracht. Die bestond erin in kleine teams een plan voor een levensvatbaar internationaal project uit te werken dat met leerlingen in een school kan worden gerealiseerd.

Europamarkt Anissa en haar teamgenoten – drie Nederlandse studenten – bedachten het project ‘Europamarkt’ bedoeld voor leerlingen van de derde graad lager onderwijs (groep 6 tot 8 in Nederland). Die worden ingedeeld in heterogene groepjes van vijf. Aan ieder groepje wordt een land van de EU toegewezen. De opdracht bestaat erin zich te informeren en documenteren over het land in kwestie aan de hand van een reeks richtvragen. Tijdens de Europamarkt richt ieder groepje een kraampje op om zijn land te tonen. Kinderen uit andere Europese scholen zouden uitgenodigd worden om de markt te bezoeken. “Het idee van de markt kwam van mij”, zegt Anissa niet zonder trots. “De uitwerking hebben we uiteraard

samen gedaan. We hebben de vragen stap voor stap opgelost, waarbij ik de rol van notulist heb gespeeld. Van het projectverslag heb ik een powerpointpresentatie gemaakt voor de slotsessie”. Op de vraag wat ze allemaal heeft geleerd, kan Anissa onmiddellijk antwoorden. “Ik heb geleerd hoe je een project over een abstracte materie als het Europees burgerschap kunt aanpakken en uitwerken. ‘Think big, but start small’ is het motto. Verder heb ik ook veel opgestoken over de lerarenopleiding in Nederland die behoorlijk verschillend is van de onze.

Europees sporten Pieter was eveneens de drijvende kracht in zijn team dat net zoals bij Anissa allemaal uit Nederlanders bestond. Zijn ervaring met de organisatie van sportevenementen leidde tot het SEPPEC-project, een uitwisselingsprogramma voor jongeren van 15 en 16 jaar. “SEPPEC staat voor Sport Exchange Programme for the Promotion of Europeaan Citizenship”, legt Pieter uit. “De onderliggende idee is de bindende kracht van sport. Als we jongeren uit verschillende lidstaten samenbrengen om te sporten, zal dit bijdragen tot meer kennis van en waardering voor elkaar. In de voorbereidende fase van het project kiezen de jongeren in klasverband een ‘nationale’ sport die ze zullen vertegenwoordigen tijdens het SEPPEC-event. Vanuit verschillende vakgebieden – L.O., Aardrijkskunde, Geschiedenis, Engels – wordt input gegeven zodat de klas met een leuke presentatie kan uitpakken. Daarbij hoort ook het ontwerp van een logo, een outfit, van spelregels… Tijdens het SEPPEC-event worden dan alle sporten gedemonstreerd en uitgeprobeerd. We hebben het opgevat als een tweejaarlijkse happening die telkens in een andere lidstaat plaatsheeft.” Ook Pieter is opgetogen over de conferentie. “Ik weet nu wat ik mij moet voorstellen bij het Europees burgerschap. Verder heb ik ook heel wat praktische zaken geleerd: hoe je bijvoorbeeld subsidies moet aanragen voor een internationaal project. Bovendien was het leuk werken met de Nederlandse studenten. Ik heb goede contacten gelegd die mij nog zullen van pas komen bij het opzetten van een volgend Europees sportproject.” Y.P. Meer informatie: www.docentineuropa.nl.

Sportmateriaal voor Guatemala Maarten Scheys en Simon Decuyper, twee derdejaars in de lerarenopleiding Lichamelijke Opvoeding, gaven hun praktijksemester een originele invulling. Ze trokken op zelfstandige stage naar Patzun, een klein dorp in de provincie Chimaltenango waar de Vlaamse v.z.w. ‘De kleine Maya’ actief is. Maarten en Simon wisten dat ze zouden terechtkomen in een arme omgeving en in een arme school met weinig middelen en uitrusting. Om er niet met lege handen te arriveren, organiseerden beide L.O.’ers vóór hun vertrek een benefiet. Die bracht 4000 euro op waarmee ze voor verschillende scholen in de regio basic sportmateriaal kochten. Dit liep niet altijd van een leien dakje want ter plaatse werden Maarten en Simon geconfronteerd met corruptie en regelrechte fraude. Maar zij gaven de moed niet op en zetten ook na hun terugkeer hun engagement verder in de vorm van sponsoring via een vaste bankopdracht. Hiermee willen ze bijdragen tot de bouw van een nieuwe school in San Marcos, een klein bergdorp vlakbij Patzun. John Caluwaerts INTERVIEW,

jg. 14, nr. 4, 1 augustus 2005

ORIGINELE GESCHIEDENISSTAGE IN DE LERARENOPLEIDING

Indianenverhalen uit Tildonk Je kunt er dikke boeken over lezen. Of urenlang over doceren. Maar je kunt het ook allemaal eens laten beleven in een originele evocatie. Voor deze formule opteerden Katrien Deleus, Aurélie Lardot, Bart Pirson, Geert Reynaerts, Nora Chafi en Inne van Engeland, zes laatstejaars uit de lerarenopleiding Geschiedenis tijdens hun stage in het Sint-Angela-Instituut in Tildonk. Zij toverden de school een week lang om tot een Indianenkamp.

D

Beleveniseffect ”Ook Sint-Angela is met dit project niet aan zijn proefstuk”, verduidelijkt Katrien. “De school probeert al langer nieuwe interactieve werkvormen te integreren en zit daarmee op dezelfde golflengte als wij. Frontaal lesgeven met klassieke onderwijsleergesprekken maken geregeld plaats voor belevingsgericht onderwijs. Tweemaal per jaar wordt een projectweek georganiseerd die de leerlingen onderdompelt in een bepaald thema. Voor ons is dat een buitenkans om de werkvormen waarvan wij in de hogeschool gebruik

maken ook uit te proberen in de stageschool. Bijzonder leerrijk is ook het interdisciplinair karakter. Niet alleen de leraren Geschiedenis zijn bij het project betrokken, ook de leraren Talen, L.O., Plastische opvoeding, Aardrijkskunde zijn van de partij. De muren tussen de vakken verdwijnen en in de plaats komt een geïntegreerde en unieke leerervaring.” “Wij wilden inderdaad de leerlingen iets bijbrengen op een andere manier”, bevestigt Aurélie. “Niet gewoon de leraar zijn die staat les te geven vooraan in de klas. In onze projecten hebben we geleerd dat de betrokkenheid van de leerlingen exponentieel stijgt als ze samen iets kunnen doen en daar ook de concrete resultaten kunnen van zien. En als het dan ook nog leuk is en je een belevingseffect kunt creëren, dan zit je helemaal goed.” ”Het hele project was opgebouwd rond de grote stammen die destijds het Amerikaanse continent bevolkten”, legt Bart uit. “De Indianen van de Noordwestkust, die van de prairies, de Pueblo Indianen en de verschillende Centraal- en Zuid-Amerikaanse Indianenvolkeren. Ieder groepje leerlingen kreeg de opdracht zich in een bepaalde stam in te leven en te werken. Iedere groep bouwde een klaslokaal om tot een kamp overeenkomstig de omgeving en het leefklimaat van de stam in kwestie. De leerlingen moesten ook zichzelf transformeren: een nieuwe naam kiezen, kledij maken, juwelen en versieringen ontwerpen, enz. De metamorfose nam de volledige eerste dag van het project in beslag.”

Opdrachten en rollen “Op dag twee – na een gemeenschappelijke sessie groepsdans – gaven we de nieuwbakken Indianen een eerste reeks opdrachten”, vervolgt Geert. “Die verschilden naargelang van de stam. De Noordelijke stammen moesten bijvoorbeeld een totempaal maken, de Zuidelijke een gedenksteen met specifieke schrifttekens. Daarna volgde een rollenspel waarin de stamleden de hiërarchie in de groep ontdekten. Na de middag trokken de mannen op jacht met zelfgemaakte wapens. De

vrouwen vlochten inmiddels manden of bakten potten, alles netjes volgens het rollenpatroon in de stam.” ”Dag drie stond in het teken van medicijnen, magie en religie”, vertelt Nora. “De Noordelijken maakten kennis met dromenvangers en medicijnenbundels. Via creatieve opdrachten ontdekten de verschillende stammen het belang van rituelen en de verbondenheid van de Indianen met hun omgeving en de natuur. Tijdens dag vier werden de stammen opgeschrikt door herrieschoppers. Groepen kolonisten vielen binnen, ontvoerden de opperhoofden en eisten losgeld. Voor de achterblijvers zat er niets anders op dan bij de andere stammen te gaan klussen om zo het losgeld bijeen te krijgen. Na dit werk konden de stamleden opnieuw op krachten komen in de zweethut. De rest van de dag besteedden we aan de voorbereiding van het grote avondfeest rond het kampvuur. Er werden muziekinstrumenten gemaakt, extra-versieringen geproduceerd, uiteraard werd er ook eten gekookt. Dag vijf ten slotte was de opruim- en evaluatiedag. De kampen werden weer klassen, de Indianen leerlingen en Amerika werd opnieuw Sint-Angela.”

Veel werk, grote voldoening ”Het was niet alleen voor de leerlingen maar ook voor ons een erg leerrijke ervaring”, vindt Inne. “Dankzij de verschillende projecten in de hogeschool zijn we vertrouwd met teamwerk en het uitvoeren van opdrachten. Dat is ons goed van pas gekomen. We hebben ook uitstekend met de directie, met de leraren, de leerlingen en met elkaar kunnen samenwerken. Het was wel erg arbeidsintensief, zowel tijdens de voorbereiding als de realisatie. Maar daartegenover staat dan weer het enthousiasme van de leerlingen en hun dankbaarheid. Die zorgen voor veel voldoening. De eerste- en tweedejaars van Sint-Angela zullen hun weekje als Indiaan niet vlug vergeten. Wij trouwens ook niet.” Y.P.

Katrien Deleus, derdejaars Geschiedenis, in actie tijdens haar stage in het St.-Angela-Instituut in Tildonk. Samen met 5 medestudenten toverde ze de school om tot een Indianenkamp. INTERVIEW,

jg. 14, nr. 4, 1 augustus 2005

PROJECT

e Salish, de Haida, de Sioux, Comanches, Apaches, de Hopi en Iowa,… in Tildonk kwamen ze in maart 2005 allemaal opnieuw tot leven. Tachtig leerlingen van het eerste en tweede beroepsvoorbereidend jaar veranderden een week van identiteit, bouwden hun klas om tot een kamp en evoceerden leven en werk van een Indianenstam. Leerstof die aan bod komt in de lessen Geschiedenis – en vaak als saai en stofferig wordt ervaren – werd plots springlevend. Het hele project werd opgezet en begeleid door derdejaars Geschiedenis van GROEP T’s lerarenopleiding. “Hiermee zijn onze studenten niet aan hun proefstuk”, zegt Martine Wellens, docente Geschiedenis in de Pedagogische Hogeschool. “Projectwerk is immers een van de hoekstenen van onze lerarenopleiding. Het maakt deel uit van de competentiegerichte aanpak waarbij de opleiding wordt geconcipieerd vanuit de belangrijke basisbekwaamheden van de startbekwame leraar. Die competenties verwerven de studenten niet uitsluitend in vakken of klassiek reproducerend contactonderwijs, maar wel in productieve projecten waarbij ze in team concrete opdrachten uitvoeren, bij voorkeur voor een externe opdrachtgever uit de beroepspraktijk. In dit Indianenproject fungeerde SintAngela in Tildonk als externe opdrachtgever. Het zorgt voor een uitstekende aansluiting van studie en beroepspraktijk en maakt dat onze studenten als beter voorbereide beroepsbeoefenaren afstuderen.”

9

Toni Coppers, docent, producer en auteur met zijn jongste boek: de komische thriller ‘Dixit’.

ACE

DOCENT IN DE KIJKER

De tekstbaron doceert

10 “Goede humor heeft een angel en is nooit vrijblijvend. Je vertrekt van het bestaande dat je een zetje geeft of laat kantelen tot je je plots in het absurde bevindt en je je afvraagt hoe je daar bent beland”, aldus Toni Coppers, docent, producer en auteur. Van de hand van de man achter het radioprogramma De Tekstbaronnen verscheen onlangs de komische roman Dixit. Een portret van een communicatieve duizendpoot.

O

ndernemingscommunicatie ging twee jaar geleden van start als het jongste graduaat van ACE-GROEP T. Samen met Telecommunicatie en Logistiek is het een unieke opleiding in het volwassenenonderwijs in Vlaanderen. Het modulaire programma maakt de studenten vertrouwd met bedrijfsmanagement, communicatiemanagement en de communicatiemedia. Bovendien kunnen ze zich perfectioneren in communiceren binnen de onderneming en in interculturele communicatie en dat zowel in het Nederlands als in het Engels. Toni Coppers is formeel: “Wie hier na drie jaar en vijf modules met een diploma Ondernemingscommunicatie buiten stapt, is klaar voor een gevarieerde communicatiejob in een bedrijf of organisatie.” In het graduaat is Toni verantwoordelijk voor twee ‘ankervakken’: Communicatieanalyse en Communicatieplanning. Voor het derde jaar komt daar vanaf september nog een derde vak bij: Interculturele communicatie. Deze combinatie is uiteraard niet toevallig. Vóór hij bij GROEP T aan de slag ging, was Toni precies in deze domeinen bedrijvig. ‘Bedrijvig’ is trouwens heel letterlijk op te vatten want Toni runde vijf jaar lang een eigen communicatiebureau, gespecialiseerd in de reisindustrie. Hij werkte voor internationale hotelketens, reisbureaus en luchtvaartmaatschappijen waaronder grote jongens als United Airlines, de grootste carrier ter wereld. Zijn job gaf hem de kans de wereld te zien en zich te vervolmaken in – jawel – Interculturele communicatie.

Spannend kwissen Lesgeven bij ACE-GROEP T combineert Toni met een job bij de VRT-radio. Zijn eerste stappen in het professionele leven zette hij bij de openbare omroep. Hij maakte diverse reisprogramma’s voor verschillende radionetten, vooral Radio 1. Bij deze zender heeft hij inmiddels zijn eigen programma. ‘De Tekstbaronnen’, te horen elke zondagnamiddag, is een humoristische kwis waar tal van BV’s aan meewerken. ”Vanaf september gaan we overal te lande opnames met publiek doen”, kondigt Toni aan. “Nu worden De INTERVIEW,

jg. 14, nr. 4, 1 augustus 2005

Tekstbaronnen telkens in Gent opgenomen, in de zaal van Omroep Oost-Vlaanderen. Een prima locatie, maar we gaan toch proberen om ook in steden als Leuven, Brussel of Antwerpen te passeren. Spelend slimmer worden? Stem in september af op De Tekstbaronnen.” Zijn schaarse vrije tijd reserveert Toni voor zijn passie: schrijven. Vijf jaar geleden publiceerde hij ‘de bh van Madonna’, een briefroman uitgegeven bij Globe. Eerder dit jaar kwam bij The House of Books ‘Dixit’ uit. Toni noemt zijn pennenvrucht een “komische thriller”.

“

Onze studenten zijn klaar voor een gevarieerde communicatiejob

’’

”Het vertrekpunt van mijn boek is de grenzenloze oppervlakkigheid die onze gemediatiseerde samenleving kenmerkt”, legt Toni uit. “Dit gebrek aan diepgang manifesteert zich op alle terreinen, ook – en vooral – op het gebied van kennis. Op zichzelf is dat niet zo erg ware het niet dat oppervlakkige kennis heel vaak als diepgravend wordt voorgesteld. Het volstaat je op het gepaste moment of in het juiste gezelschap een citaat of een naam te laten ontvallen en je krijgt prompt de status van een uitgelezen intellectueel. De media spelen daarop in en creëren mee de cultuur van de oppervlakkigheid. Produceer een rake oneliner en de dag erop zit je in een praatprogramma om nog meer van hetzelfde te debiteren.” Het hoofdpersonage in Toni's boek besluit uit deze toestand munt te slaan. Hij richt een eenmansbedrijf op, gespecialiseerd in het verkopen van weetjes verpakt als wijsheden en diepzinnige inzichten. Elke maand brengt hij een pakket van bijeengesprokkelde onbenulligheden uit. Zakenlui, bedrijfsleiders, politici, BV’s en zelfverklaarde prominenten schuiven aan voor hun maandelijkse dosis intellectuele snuisterijen.

”De zaak neemt een onverwachte wending als de weetjesverkoper op een dag een geheime opdracht van de plaatselijke politiebrigade krijgt”, vervolgt Toni. “Ambitieus als ze zijn, hebben deze heren en dames zich voorgenomen om zich te overtreffen in de nationale politiekwis en de groep Diane, de gedoodverfde winnaar, te verslaan. Het onderwerp van de kwis is brandend actueel: het internationale terrorisme. Gedurende weken en maanden bereidt het hoofdpersonage in het geheim de ‘locals’ voor op het glorierijke moment. Maar dan gebeuren er onverwacht een paar zaken die ertoe leiden dat de hoofdfiguur ineens de hoofdverdachte wordt. De bal gaat pas echt aan het rollen als de roddelbladen er lucht van krijgen. Vóór dat hij het beseft, wordt de arme man tot volksvijand nummer 1 uitgeroepen, rechterhand van Osama bin Laden, terreurattaché van Al Quaeda in Vlaanderen. Gelukkig loopt na de nodige verwikkelingen alles goed voor hem af.”

Wordt vervolgd Toni’s boek heeft een goede pers. Getuige hiervan de selectie voor de ‘Zomer van het spannende boek’, een actie van de Vereniging van Belgische uitgevers om degelijk werk extra promotionele ondersteuning te geven. Het succes stimuleert de auteur tot meer van dat goeds. Momenteel werkt hij aan een sequel op Dixit. Als alles volgens plan verloopt, komt het begin 2006 uit. Terug naar het heden, naar de opleiding Ondernemingscommunicatie. Die wil Toni nog sterker praktijkgericht maken: meer gastdocenten, meer bedrijfsbezoeken, meer cases. “De mix tussen theorie en praktijk is een van de grootste troeven van ACE-GROEP T. De meeste studenten staan met beide voeten in de beroepsrealiteit, net als hun docenten overigens. We willen in geen geval kamergeleerden opleiden die zich in ivoren torens terugtrekken. De verwevenheid met en in de praktijk kan zich ongetwijfeld nog sterker in de programma’s manifesteren zonder daarom in het andere uiterste te vallen. We willen immers ook geen weetjesverkopers afleveren. Zulke personages reserveer ik voor mijn boeken.” Y.P.

ALUMNI IN THE SPOTLIGHT

Diversity trump card at Proctor & Gamble All four are engineers from GROUP T, work in the R&D department at Procter & Gamble in Strombeek-Bever (near Brussels) and yet are all working in entirely different areas. Tina Vanden Bempt, Olivier Declercq, Catia Vanderlinden and Ellen De Wolf not only demonstrate the diversity at Procter & Gamble, they are also living proof of the versatility of the GROUP T engineers. Their profile fits remarkably well with the company’s high aspirations.

T

ina, Catia and Ellen are biochemical engineers, while Olivier is an electromechanical engineer. Although they graduated in the difficult years, 2001 to 2003, they were almost immediately able to go to work at Procter & Gamble. Tina submitted an open application, was immediately invited for an interview and signed a contract that same day. Ellen and Catia were selected for the company’s Business Adventure Weekend as students and were in this way already halfway there. And Olivier, who did his enterprising project at Procter & Gamble, already knew in April he could come back after his finals, not as student but as an employee.

Formulas and packaging Tina is at work in the Formula Design department and likens herself to a cook creating recipes. Her recipes are the formulas for the Ariel washing tablets. “My task consists of constantly improving the recipes, that is, fine tuning the ingredients and quantities so you get a product that best fits consumer demands and expectations. We don’t only improve existing products, however; we also develop formulas for new products. Once we have found the correct formula, we test whether the predefined goals have been reached. If they have, we start looking into patents and we’re given the go-ahead for production.” We find Olivier in Packaging and Device Development. He’s busy with packaging the products being developed by Tina and her colleagues. “My first project was the new Lenor bottle”, Olivier says. “First, we created a full design of the bottle, label and cap, working closely with our suppliers to produce the different parts with high

Processes and customers Catia started in the same department as Tina. Her first project was liquitabs, those little bags with liquid that dissolve in the washing machine. “When I got involved with the project, the product was still in the research phase”, she says. “Not all the data were known yet and the machine also still needed to be built. So I was able to follow the whole process from beginning to end. I spent a lot of time at the test plant in France to develop and finetune the production process.” Catia’s sphere of activity is process development, a very broad field that entails chemistry and process technology. Her team acts as the R&D interface between R&D, the plant and engineering, who are responsible for machine building. Therefore she, like Olivier, has to be able to communicate and cooperate with many people from different disciplines. Since the beginning of this year Catia has been working on a new project and is now managing the daily process development and new initiatives of the fabric refresher Febreze. Ellen came into service as product researcher. She mostly operates externally since her target audience is the consumer. “We go into the field to see how detergents are used, what the users think of them and expect from them. We provide this information to the marketing and the R&D department. In our business it’s vital to stay in touch with consumers. Our job is to make sure that all product claims have a solid base. If we say

in a television commercial that this or that point is the best, we have to be able to prove it. It’s a matter of fair competition and respect for the consumer.” Ellen’s range of activity is Central and Eastern Europe and Latin America. Just recently she went to Moscow for consumer research. “Products that do well here, won’t necessarily do well in Russia”, she noted. “Quite the contrary! Other habits, other products and other ways of communicating too.” Ellen also vividly remembers that, during her training, she regularly questioned the use of non-technical courses like communication. Now that she is in the middle of the intercultural practice, she feels very different. Moreover, by now she is convinced that it is thanks to this aspect of her training that she got her current job.

Giving and taking Ellen’s colleagues also confirm this. “It’s not enough to know a lot, you also have to be able to communicate”, Olivier says. “To explain complex things in a simple way is not an easy task. Many engineers are not even capable of it. Somebody in marketing or a consumer has no interest in a series of formulas and technical specifications.” “It’s even more difficult to communicate with people from other countries and cultures”, Ellen continues. “Our company works worldwide and that world is what we find in our work environment. It’s a wide variety of nationalities and cultures, a world of its own. Many engineers are not prepared for that either and we as GROUP T’ers are one step ahead.” “No matter how well trained you are, in the end what you make of it depends on you”, Tina believes. “If you throw in the towel, you can’t expect doors to open by themselves. For a large part, you create your job and career yourself. Our company gives you many chances, but it’s up to you to take advantage of them.” Olivier puts it another way but it comes to the same: “If you give, you get, the more you give, the more you get.” Y.P.

Tina Vanden Bempt, Catia Vanderlinden, Olivier Declercq and Ellen De Wolf are living proof of the versability of the GROUP T engineers. INTERVIEW,

jg. 14, nr. 4, 1 augustus 2005

ALUMNUS

“GROUP T engineers are in great demand”, they all agree whole-heartedly. “They know here that we have a broad skill set and a hands-on mentality. During our training we learned how to look further and to be open to the non-technical elements of the engineer’s job. And that is exactly what this company is looking for. That’s why things work out so well between us. So, it’s no coincidence that there are quite a few GROUP T engineers around here.”

quality at industrial scale. Also, three complete new manufacturing lines had to be started up. I was part of the team, responsible for the entire project coordination from blueprint to a bottle with a cap and label.” At the moment, Olivier is working on innovation for laundry detergents. This time my job also consists of characterizing the right suppliers, monitoring the quality and making sure the end product lives up to the conditions.” Olivier doesn’t consider his job to be very technical: “My main task is talking to many people: designers, marketers, production people, suppliers, and so on, each with his or her own view of the product, each also with his or her own language. The essence of my job is to get them all facing the same direction.”

11

TWEEDEJAARS LERARENOPLEIDING BOUWEN COMPUTERDEMO

De blikvanger op Imecexpo

PROJECT

Op woensdag 27 april 2005 opende IMECEXPO, het bezoekerscentrum van het Interuniversitair Micro-Elektronica Centrum (IMEC), in Leuven zijn deuren. IMECEXPO is een interactief doe-centrum waar scholen en andere bezoekers wegwijs gemaakt worden in de wondere wereld van de micro-elektronica. De belangrijkste doelgroep van IMECEXPO zijn evenwel de jongeren. Voor hen creëerden de tweedejaarsstudenten van GROEP T’s lerarenopleiding een opgemerkte computerstand.

Luc Vingerhoets en een groepje tweedejaars van de lerarenopleiding bouwden een interactieve demonstratiestand voor het nieuwe bezoekerscentrum van IMEC in Leuven.

12

D

e Stichting Roger Van Overstraeten, genoemd naar de stichter en eerste directeur van IMEC, heeft de voorbije jaren al verschillende projecten opgezet om jongeren warm te maken voor spitstechnologie met de bedoeling hen te oriënteren naar technisch-wetenschappelijke studierichtingen en een job als onderzoeker of ingenieur in de ICT-sector. Aan drie van deze projecten – “Sluit de (stroom)kring’, ‘Chip! Chip! Hoera!’ en ‘JobsAT’ werkte ook de Pedagogische Hogeschool van GROEP T actief mee. Studenten van de lerarenopleiding Mechanica-Elektriciteit en Wetenschappen ontwikkelden educatief materiaal waarmee zij in de latere beroepspraktijk hun leerlingen kunnen sensibiliseren voor technologie.

Drie om te zien IMECEXPO toont in een zestal vitrines op een toegankelijke manier welke toepassingen er voortvloeien uit het onderzoek dat bij IMEC wordt uitgevoerd. Het gaat onder meer om nano-elektronica, fotovoltaïsche zonne-energie, technologie in ruimtestations, miniaturisering, cleanroom, enz. IMECEXPO bevat daarnaast ook drie interactieve demonstratiestands ontworpen en gebouwd door de hogescholen. Een ervan is een creatie van GROEP Tstudenten, gerealiseerd in het kader van het JobsATproject. De opdracht bestond erin een showcase te bouwen rond een micro-elektronisch product of toepassing met het doel de functie en de werking ervan duidelijk

Terugkomdag voor leraren Feedback van de leerlingen, het is cruciaal voor iedere leraar. Wat geldt voor de leraren, geldt nog veel meer voor de lerarenopleiders. Terugkoppeling van de studenten en vooral van de oud-studenten die als leraar aan de slag zijn, is de toetssteen bij uitstek om na te gaan of je als hogeschool op de goede weg bent. Het is dé ruggengraat van de kwaliteitszorg. Die terugkoppeling hoeft overigens niet altijd via onpersoonlijke enquêtes of vragenlijsten te verlopen. Minstens even vruchtbaar en leerrijk is een goed gesprek in een informeel kader. Op 1 juni 2005 organiseerde GROEP T’s Pedagogische Hogeschool zo’n terugkoppelingsmoment. Een representatief staal oud-studenten werd uitgenodigd om te komen spreken over hun opleiding: wat vonden ze ervan, wat waren de sterke en de zwakke kanten, waren ze goed voorbereid op hun job of ondervonden ze tekorten? Wat kon de Pedagogische Hogeschool beter doen of anders? Voor een keer werden de rollen omgedraaid en was het de beurt aan de lerarenopleiders om te leren van de leraren. Y.P. Ben je alumnus van de Pedagogische Hogeschool en wens je uitgenodigd te worden op een volgend terugkommoment, meld dit aan Stijn Dhert, decaan van de lerarenopleiding ([email protected], T: 016 30 11 71). INTERVIEW,

jg. 14, nr. 4, 1 augustus 2005

te maken aan jongeren. Zo’n showcase bestaat uit twee delen: een demonstratie die opgesteld wordt in het bezoekerscentrum en een aanvullende leeropdracht die vóór en na een bezoek aan IMEC in klasverband wordt uitgevoerd. Dankzij zo’n showcase kunnen de jongeren die IMEC bezoeken een interessante leerbelevenis meemaken over de geavanceerde technologie die in het onderzoekscentrum ontwikkeld wordt. ‘Jongeren van vandaag tonen de technologie van morgen’ is dan ook het thema waarrond IMECEXPO is ingericht. De opstelling van GROEP T bestaat uit drie computers – een oude, een niet meer zo jonge en een splinternieuwe – met glazen wanden waardoor je gemakkelijk naar binnen kunt kijken. Voor elke computer staat een fauteuil – een antieke, een wat jongere en een futuristische – van waar je het toestel kunt observeren. Via een touch screen kun je alle mogelijke informatie over de computers en hun werking opvragen of specifieke onderdelen laten oplichten. Vanuit je luie zetel kun je allerhande computerspelletjes spelen, van een simpel pingpong game op het oude toestel tot de nieuwste generatie racespelletjes op het moderne tuig. De opstelling laat zien hoe de computertechnologie de voorbije jaren is geëvolueerd. Ze is bovendien toegankelijk voor diverse leeftijdscategorieën en houdt rekening met verschillende niveaus van voorkennis en vertrouwdheid met de getoonde technologie.

Gids jezelf Jongeren die in groep of klasverband IMECEXPO bezoeken, krijgen geen klassieke rondleiding door een deskundige gids. Zij worden uitgenodigd om zelf hun bezoek voor te bereiden. Een klasgenoot neemt dan de functie van gids over. De onderliggende idee is dat het leereffect bij jongeren beduidend groter is als ze zelf op ontdekkingstocht trekken en vervolgens hun bevindingen demonstreren aan hun leeftijdgenoten. De boodschap komt op die manier beter over en sluit ook nauwer aan bij de leefwereld en het kennispeil van het jonge publiek. Wat je zelf doet, doe je nu eenmaal beter, vindt men ook bij IMECEXPO. Y.P. www.imec.be

Wouter Mahieu, Vanessa Lambregts en Christophe Vandeplas, derdejaars ingenieur, mogen zich een jaar Siemens Ambassador noemen.

SIEMENS STUDENTS AMBASSADOR PROGRAM 2005

PRIJS

Wie je bent is belangrijker dan wat je kent

13

Dit jaar selecteerde Siemens opnieuw – en dat al voor de veertiende keer – de meestbelovende ingenieursstudenten van het land. Zij mogen zich ‘Siemens Students Ambassadors’ noemen en genieten van allerhande voordelen waaronder een interessant eindwerk en uitzicht op een job in het bedrijf. Zes laureaten ontvingen de titel, van wie drie GROEP T’ers. We spraken met Vanessa Lambregts, Christophe Vandeplas en Wouter Mahieu over hun uitverkiezing.

D

e kersverse Siemens Ambassadeurs zijn derdejaars ingenieur. Christophe en Wouter studeren Elektronica, optie ICT, Vanessa koos voor Elektromechanica, optie Automatisering. Tijdens de cursus Marketing van prof. Guido Vercammen kregen de derdejaars tekst en uitleg over het Siemens Student Ambassador Program door de oud-studenten Pieter-Jan Switten en Frank Stinkens, zelf twee voormalige laureaten, die bij Siemens aan de slag zijn. Ook de winnaars van de editie 2004 – Tom Bormans, Dimitri Hannes en Jeroen Boosten – deden hun verhaal. De presentatie van de ex-amabassadeurs was dermate overtuigd dat de studenten zich massaal aanmeldden. Voor de finaledag op 12 april 2005 nodigde Siemens in totaal 21 ingenieursstudenten uit. Tien van hen waren GROEP T’ers. De overigen kwamen uit hogescholen in Gent, Brussel, Mechelen en Wallonië. “De dag begon met een voorstelling van het bedrijf en het dagprogramma en daarna volgde meteen de eerste opdracht”, legt Wouter uit. “Hoe zou je zelf, gesteld dat je tot Siemens ambassadeur zou worden uitgeroepen, het programma bij de volgende lichting derdejaars in je hogeschool bekend maken? We kregen een groot wit blad en anderhalf uur om een presentatie in elkaar te steken.” Terwijl iedereen druk in de weer was met de voorbereidingen van zijn presentatie, werd elke kandidaat uitgenodigd voor een individueel sollicitatiegesprek van een twintigtal minuten. Het viel Vanessa snel op dat daar niet werd gepeild naar technische of wetenschappelijke kennis, geen woord over elektronica of elektromechanica. “De interviewers stelden wel een hoop vragen over je studiekeuze, je hobby’s, je zelfbeeld, je sterke en zwakke kanten, hoe je je carrière als ingenieur ziet verlopen, je visie op het bedrijfsleven, enz.” Tijdens het sollicitatiegesprek werd ook de beproefde Siemens-selectietechniek bovengehaald: het

switchen van taal. Onverwacht schakelen de interviewers over naar het Frans, wat later naar het Engels, dan weer naar het Duits, waarbij verwacht wordt dat je ook in die taal antwoordt. “Nu ja, helemaal onverwacht was dit voor ons niet”, zegt Wouter. “De laureaten van de vorige edities hadden er ons voor gewaarschuwd. We waren bijgevolg mentaal voorbereid en sloegen niet in paniek.”

planning gezien. Dit maakte dat wij ons niet puur op het inhoudelijke aspect van de opdracht hoefden te concentreren maar ook speciaal konden letten op onze rol in het groepsproces. En dat was precies wat de observatoren zo nauwgezet in het oog hielden. Zij waren duidelijk niet op zoek naar de technisch beste lay-out; hun belangstelling ging vooral uit naar de houding en het gedrag van de teamleden en hun bijdrage in de groep.”

Geroutineerd in communicatie

Groeiend zelfvertrouwen

Na de sollicitatiegesprekken was het tijd voor de presentaties. Iedere finalist hield er een voor een groep van zes medekandidaten en vier beoordelaars. “Het feit dat we het programma al eens hadden zien en horen voorstellen bij GROEP T heeft ons goed geholpen”, meent Vanessa. “Daar komt nog bij dat wij als GROEP T’ers geroutineerd zijn in het verzorgen van presentaties. Hoeveel keer hebben we dat al niet gedaan? Je zag onmiddellijk dat studenten uit andere hogescholen daar minder beslagen in waren. Hun verhaal was doorgaans minder goed gestructureerd en zij raakten daardoor ook meer de draad kwijt.” Na de lunch en een bezoek aan het bedrijf volgde de tweede grote opdracht van de dag: het uittekenen van de lay-out van een fictief bedrijf. “We werden opgedeeld in groepjes van zes”, vertelt Christophe. “Eerst kregen we input over de beschikbare oppervlakte, de aard en de activiteiten van het bedrijf, het aantal werknemers, de logistieke faciliteiten en een aantal randvoorwaarden. Na een korte individuele voorbereiding kreeg ieder team een uur tijd om een tekening op papier te zetten. Vijf tot zes observatoren van Siemens volgden aandachtig het groepsgebeuren.” “Ook bij deze opdracht hadden we een voetje voor op de anderen”, vervolgt Wouter. “In de cursus Productiemanagement in het eerste semester hebben we lay-out

In de late namiddag na een korte deliberatie viel het verdict. Van de 21 deelnemers werden zes uitgeroepen tot Siemens ambassadeur, van wie de helft GROEP T’ers. Tijdens de feedback na afloop kreeg Wouter te horen dat hij geselecteerd was vanwege zijn openheid, zijn respect, loyaliteit en teamgeest. Vanessa vernam dat zij haar verkiezing dankte aan haar eerlijkheid, spontaneïteit en de kwaliteit van haar presentatie. Ook Christophe haalde het volgens de beoordelaars omwille van zijn eerlijkheid, maar ook wegens zijn ondernemingszin tijdens de groepsopdracht. “Het is verbazingwekkend hoe goed de beoordelaars je konden inschatten”, vindt Christophe. “Ik heb geleerd dat ook bij rekrutering en selectie eerlijk het langst duurt. Ik ben de hele dag gewoon mezelf gebleven en dat heeft duidelijk vruchten afgeworpen. Wie zich anders wil voordoen dat hij in werkelijkheid is, valt na een tijdje door de mand.” De prijzenpot voor de winnaars mag best gezien worden. Een mobiel telefoontoestel voor iedereen, een residentieel seminarie over communicatie, een dag op stap met een Siemensingenieur en – last but not least – uitzicht op een boeiend ondernemingsproject en – wie weet – een eerste job in een belangrijke multinational. Y.P. INTERVIEW,

jg. 14, nr. 4, 1 augustus 2005

LEUVEN, PAREL VAN KENNIS

De bedrijvigste zondag De eerste zondag van oktober is het traditiegetrouw Open Bedrijvendag in België. Honderden ondernemingen zetten dan hun deuren open voor het brede publiek. Speciaal voor de vijftiende editie hebben VOKA-Kamer van Koophandel, het Interuniversitair Micro-elektronica-Centrum (IMEC) en de Leuven Innovation Network Circle (Leuven Inc) het plan opgevat om Leuven te promoten als een dynamische en creatieve kennisregio. Ook GROEP T zal op 2 oktober schitteren als een ‘parel van kennis’.

D

e Open Bedrijvendag is uitgegroeid tot het grootste ééndagsevenement van het land. In Vlaanderen alleen al bracht de vorige editie 800.000 mensen op de been. Voor de 327 bedrijven die deelnamen was het een buitenkans om hun naambekendheid te vergroten, de banden met buurtbewoners en klanten aan te halen en de eigen medewerkers dichter bij elkaar te brengen. Massale aandacht van de buitenwereld creëert immers een terecht gevoel van trots op het werk en de onderneming. Ook de tewerkstelling vaart wel bij het evenement want tal van bedrijven maken van de gelegenheid gebruik om op die dag nieuwe medewerkers aan te trekken.

brede publiek. De Open Bedrijvendag bij GROEP T wordt op dié manier een echte ondernemersdag, de campus een forum van jong en innovatief ondernemerstalent. Uiteraard zal GROEP T ook zelf uitpakken met een aantal projecten en realisaties. Na de Wetenschapsweek, het Wetenschapsfeest en de Dag van de

Technologie wordt de Open Bedrijvendag een volgende gelegenheid om de hogeschool te positioneren als een bloeiend kennisbedrijf. Y.P. Meer info: www.openbedrijvendag.be

EVENT

Kennisregio

14

In Leuven hebben VOKA-Kamer van Koophandel, IMEC en Leuven Inc de handen in elkaar geslagen om tijdens de Open Bedrijvendag van 2005 de regio te promoten als ‘Parel van kennis’. Deze groepsactie kadert in ‘Charter 2010’, een initiatief dat Leuven wil laten uitgroeien tot een van de meest geavanceerde kennisregio’s in Europa. Hoofdactoren daarbij zijn de universiteit en de universitaire ziekenhuizen maar ook belangrijke kennisbedrijven als IMEC, Icos Vision Systems, LMS International, Philips Innovative Technological Solutions, Tyco Electronics, enz. Andere graadmeters in deze ontwikkeling zijn de startende bedrijven, niet zelden spin-offs van de universiteit. Precies die jonge hightech ondernemers uit de regio wil GROEP T de kans geven zich te manifesteren op de Open Bedrijvendag. Jonge starters zijn wel geïnteresseerd om mee te doen, maar beschikken zelf vaak niet over de ruimte of faciliteiten om een grote stroom bezoekers te ontvangen. Zij zijn op 2 oktober welkom op Campus Vesalius om zich voor te stellen aan het

REALIA OP STUDIEDAG C. Block (Eenheid Materie) gaf op 18.04.2005 een lezing over “Identificatie van milieuresponse-indicatoren” tijdens de workshop LONDO aan de K.U.Leuven en een seminarie over “Life Cycle Assessment” in de cursus Industry & Environment van de master-namasteropleiding Industrial Management. C. Block (Eenheid Materie) nam deel aan de Nato-conferentie “The challenges of the modern Society” van 19 tot 24.06.2005 in AeleSund (Noorwegen). Zij gaf er een voordracht over “Cleaner production”. J. Decuyper (Eenheid Wetenschappen) nam deel aan de European Workshop on Nanotechnology Communicating bij de Europese Commissie in Brussel op 15.04.2005. J. Delronge (Eenheid Humane Wet.) nam deel aan de studiedag over Digitale procesgerichte self-assessment instrumenten aan de K.U.Leuven op 23.05.2005. A. Desair (Eenheid Expressie) nam deel aan het EAS Congress aan de Charles University of Prague van 12 tot 15.05.2005. A. François en Chantal Block (Eenheid Materie) en C. De Jonghe en A. Deschuytere (Eenheid Chemie) namen deel aan “Chemie voor meer toekomst” bij KVIV in Terneuzen op 19.05 en 06.06.2005. A. François (Eenheid Materie) nam deel aan “Intensive short course on polymer rheology and extrusion” bij SPE in Brussel op 16 en 17.05.2005.

Programme” bij in New York van 11 tot 16.04.2005. K. Logist (Eenheid Humane Wet.) nam deel aan de PSAI-studiedag op 23.05.2005 aan de K.U.Leuven. K. Logist (Eenheid Humane Wet.) presenteerde het metawerk en portfolio tijdens de Dag van het Onderwijs van de Associatie K.U.Leuven op 07.06.2005. K. Pelsmaekers (Eenheid Informatie) nam deel aan: - de workshop “Persistency Strategies” bij BEJUG in Brussel op 08.06.2005; - “JAVA & RT Embedded Systems” bij DSP Valley in Leuven op 19.05.2005. T. Sleurs (Eenheid Expressie) nam deel aan “Samen vaardig in L.O.” aan de K.U.Leuven op 16 en 17.06.2005. C. Schuttyser (Eenheid Informatie) nam deel aan: - “MEMS in RF and Microwave Electronics” bij IMEC in Leuven van 11 tot 13.04.2005; - “PSOC – Product Update & Workshop” bij Silica Cypress in Diegem op 21.04.2005; - “Basics of Biology for Engineers/Biosensor Technology for Scientists and Engineers” van 23 tot 27.05.2005. F. Stroobans (Eenheid Wetenschappen) nam deel aan de studiedag “Duurzaam houtgebruik” bij de Provincie Vlaams-Brabant op 22.04.2005. J. Thys (Eenheid Wetenschappen) nam deel aan “ICT in het open leercentrum” aan de K.H. Mechelen op 23.05.2005.

X. Killens (Eenheid Expressie) en L. Schrevens (Eenheid Talen) namen deel aan de dag Freinetonderwijs aan de Freinetschool Triangel op 20.04.2005.

K. Van Hoegaerden (Coördinator English Excellence) en R. De Vos (eenheid Talen) woonden de studiedag “Europa in TALEN in Europa” bij aan het ILT – K.U.Leuven op 27.05.2005.

P. Lievens (Eenheid Leven) woonde het “Water Policy and Strategy of the UN Environment

J. Van Maele (Adjunct Strategie & Communicatie) en A. Schollen (ACE-Talen)

INTERVIEW,

jg. 14, nr. 4, 1 augustus 2005

gaven op 27.05.2005 een presentatie “e-English Excellence: An Online Offering for (Prospective) International Students” op de studiedag “Europa in TALEN in Europa” aan het ILT-K.U.Leuven. N. Verboven (Eenheid Talen) nam deel aan “Apprivoiser le grand méchant Internet” bij PVCO in Gent op 01.06.2005. G. Waeyenbergh (Eenheid Management) nam deel aan het gala Maintenance manager van het jaar bij BEMAS in Evere op 09.06.2005. C. Willemaerts en D. Smeyers (Eenheid Energie) presenteerden de 3 E-projecten tijdens de Dag van het Onderwijs van de Associatie K.U.Leuven op 07.06.2005. GASTDOCENTEN – LEUVEN ENGINEERING SCHOOL B. Baesens, docent K.U.Leuven: “Semantic Web + Data” (08.03.2005) W. Blommaert, zaakvoerder Qapri – IT: “10 vuistregels voor projectmanagement” (17.05.2005) A. Bakker, onderzoeker K.U.Leuven: “Bone Engineering” (20.05.2005) F. Cervini, technical director Moving Picture Company: “Visual effects in movies” (24.03.2005) K. Cornil, programmadirecteur Ketnet-VRT: “Open Masterclass e-Media” (25.05.2005) G. Devisscher, onderzoeker K.U.Leuven: “Tissue Engineering of Heart Valves” (12.05.2005) P. De Clercq, software architect CTG Belgium: “Software Development” (14.04.2005) F. Frederix, onderzoeker IMEC: “From Sensor to Biosensor. Functionalisation of Biosensor Transducersystems” (28.04.2005) H. Guldentops, vertegenwoordiger DELL: “Content Delivery” (03.03.2005) R. Huys, onderzoeker IMEC: “Neurons-onchip” (29.04.2005)

W. Laureyn, onderzoeker IMEC: “Biosensor Transducer Systems and their Applications” (28.04.2005) J. Schrooten, K.U.Leuven: “Biomaterials in Tissue Engineering” (20.05.2005) J. Strauss, German Film School Berlin: “Open Masterclass e-Media” (25.05.2005) A. Tanghe, onderzoeker K.U.Leuven: “Yeast Technology for Improving Bread” (03.05.2005) P. Vanhummelen, research manager UZ Gasthuisberg: “Genome-wide Expression Profiling Using Micro Arrays” (12.05.2005) I. Verpoest, hoogleraar K.U.Leuven: “Composieten” (20.05.2005) S. Vincke, CEO Laria: “Open Masterclass e-Media” (25.05.2005) G. Willems, onderzoeker K.U.Leuven: “Demo 3D Acquisitiesysteem” (20.03.2005) B. Zaman, onderzoeker Centrum voor Usability Onderzoek: “Open Masterclass e-Media” (25.05.2005). GASTDOCENTEN PEDAGOGISCHE HOGESCHOOL C. Bols, sportmanager: “Sportmanagement” (24.03.2005) W. Broos, sportleraar: “Badminton” (05.03.2005) W. Bensok, sportleraar: “Atletiek” (16.03.2005) W. Goris, leraar: “CNC” (13.04.2005) B. Goddemaer, filosoof: “Interpretatie van de nieuwe bijbelvertaling” (14.03.2005), “De nieuwe boodschap” (13.03.2005), “Oedipus, mens tussen schuld en bevrijding” (18.05.2005) B. Janssens, sportleraar: “Toestelturnen” (05.03.2005) L. Masala, sportleraar: “Voetbal-handbal” (16.03.2005) A. Meersman, voorzitter BEKINA: “Hoogbegaafdheid in het lager onderwijs” (10.03.2005)

K. Nulens, Fimo: “Boetseermaterialen” (01.03.2005) A. Michiels, leraar: “Vermogenmeting en arbeidsfactor” (16.03.2005) E. Peeters, sportlerares: “Basketbal” (16.03.2005) V. Tack, orthopedagoge: “Gedragsproblemen in het lager onderwijs” (18.03.2005) E. Theys, lerares: “Typeles Plastische Opvoeding” (18.04.2005) V. Vandepoel, danslerares: “Dans” (16.03.2005) L. Vloeberghs, coördinator VOBO: “Autisme” (12.05.2005) EXTERNE ACTIVITEITEN – LEUVEN ENGINEERING SCHOOL BEDRIJFSBEZOEKEN 2DE JAAR Groep 1. NOKIA BELGIUM – Diegem (18.04.2005) 2. NIKE CUSTOMER SERVICE CENTER – Laakdal (31.05.2005) 3. SITA BELGIUM – Brussel (21.04.2005) 4. AIB – VINCOTTE – Vilvoorde (19.05.2005) 5. AQUAFIN – Leuven (03.05.2005) 6. PEC HQ BELGIUM – Leuven (17.05.2005) 7. ECOWERF – Wilsele (24.05.2005) 8. TELINDUS – Leuven (27.05.2005) 9. ENSYSTA – Leuven (12.05.2005) 10. AMEC SPIE BELGIUM – Brussel (12.05.2005) BEDRIJFSBEZOEKEN 2DE CYCLUS DSM CITRIQUE – Tienen (19.04.2005) VPK PACKAGING – Dendermonde (22.03.2005) KARE McGEE PIGMENTS – Krefeld (Duitsland) (20.05.2005) ELECTRABEL – Vilvoorde (21.03.2005) ETAMO – Antwerpen (21.03.2005) HANSEN TRANSMISSION – Edegem (21.03.2005) ATLAS COPCO – Wilrijk (21.03.2005) WLZ – RWTH – Aachen (21.03.2005) GENERAL MOTORS – Antwerpen (21.03.2005)

EÉN WACHTWOORD VOOR ALLE ONLINE DIENSTEN

Campus wordt hot spot Wie op de campussen van GROEP T wil internetten of e-mailen hoeft straks geen computerlokaal meer op te zoeken. Na de zomervakantie kun je met je laptop overal in het gebouw het net op. Heel Campus Vesalius wordt een hotspot en ook op Campus Comenius wordt het bereik uitgebreid. Ook de gebruiksvriendelijkheid gaat er merkelijk op vooruit: met 1 wachtwoord krijg je toegang tot alle online diensten.

G

Nieuwigheid Volgend academiejaar pakken Dirk en zijn ICT-team nog met een andere nieuwigheid uit: 1 wachtwoord voor alle online diensten. “GROEP T doet mee met het Shibbolethproject dat mogelijk moet maken dat je voor alle webgebaseerde services nog maar één keer moet inloggen. Dit betekent dat je met één enkel wachtwoord op extranet, Kotnet, het elektronisch leerplatform Black-

ICT

ROEP T heeft dit academiejaar zijn ICTdienst gevoelig versterkt en dat laat zich merken. Niet zonder trots kondigt de ICTmanager Dirk Fabré de installatie van 16 accesspoints op Campus Vesalius aan waardoor het draadloze netwerk tot het hele gebouw uitgebreid wordt. “De actie kadert in een groter plan om onze dienstverlening aan de gebruikers te verbeteren”, zegt Dirk. “Studenten die met hun laptop op het netwerk willen, moeten nu in een van de computerlokalen een kabel uit een PC trekken en die in hun toestel pluggen. Aan deze omslachtige en ongemakkelijke situatie komt straks een einde. Je ziet trouwens overal de draadloze faciliteiten toenemen. In de Alma-restaurants hier in Leuven bijvoorbeeld kun je ook al wireless op het net.” Hoe groter de toegang, hoe sterker de beveiliging. Dat is ook hier het geval. “We installeren een beveiligingssysteem zoals bij Kotnet waarbij enkel bij GROEP T geregistreerde personen toegang krijgen tot het netwerk”, vervolgt Dirk. “Het gaat dus om studenten, docenten, administratief en technisch personeel maar ook om gastdocenten. Voor bezoekers of deelnemers aan congressen of seminaries komt er een speciale regeling zolang zij op een van de campussen aanwezig zijn. Overigens kunnen niet alleen studenten en docenten van de hogeschool van de faciliteiten gebruik maken, ook de cursisten en lesgevers van ACE, GROEP T’s Centrum voor Volwassenenonderwijs, krijgen toegang tot het draadloze netwerk”.

Maaike Schunselaar en Dirk Fabré maken van de campus een grote hotspot.

board en op e-mail kunt. GROEP T is een van de eerste hogescholen van de Associatie K.U.Leuven waar dit systeem operationeel zal zijn”, aldus Dirk. Of deze ontwikkelingen ertoe zullen leiden dat een laptop straks verplicht wordt voor iedere student, wil Dirk niet bevestigen. “Er zijn inderdaad hogescholen waar dit een must is, maar zover willen wij niet gaan. We geven wel de nodige stimulans aan de studenten en zorgen bijvoorbeeld voor interessante tarieven bij

een aantal leveranciers, maar we willen zeker niet iedereen verplicht op kosten jagen. De bestaande computerinfrastructuur op beide campussen wordt ook niet afgebouwd, integendeel. Als je ’t mij vraagt is de discussie over het al dan niet verplichten van computers straks hoe dan ook achterhaald omdat iedereen op een of andere manier online zal zijn.” Y.P.

EXTERNE ACTIVITEITEN PEDAGOGISCHE HOGESCHOOL Uitwisseling met YSP Galilée – Brussel (10.05.2005). Organisatie: C. Verscheure (Eenheid Talen). Werkcollege Fysica – tentoonstelling EinsteinLeuven (14.03.2005). Organisatie: E. Schoubs (Eenheid Wetenschappen). Kerncentrale Doel (16.03.2005). Organisatie: H. Van de Water (Eenheid Wetenschappen). Provinciaal Veiligheidsinstituut – Antwerpen (25.03.2005). Organisatie: H. Van de Water (Eenheid Wetenschappen). Joods Museum van Deportatie en Verzet – Mechelen (26.05.2005). Organisatie: M. Dehaes (Eenheid Talen). Conferentie “Docent in Europa” – Zwolle Hogeschool Windesheim (01.05.2005). Organisatie: N. Verboven (Eenheid Talen). Plantentuin Meise (20.05.2005). Organisatie: N. Wouters. Geografische Excursie Hageland (20.05.2005). Organisatie: P. Boux (Eenheid Wetenschappen). Geografische Excursie Borinage (27.05.2005). Organisatie: P. Boux (eenheid Wetenschappen). Werkstage Land- en tuinbouw – Roeselare (1519.03.2005). Organisatie: P. Sieuw (eenheid Wetenschappen). Onderzoeksstation veeteelt – Tongeren (10.05.2005). Organisatie: P. Sieuw (Eenheid Wetenschappen). Theatervoorstelling “Roos” – Figurentheater Mechelen (02.06.2005). Organisatie: X. Killens (Eenheid Expressie).

GROEP T Leuven Hogeschool Andreas Vesaliusstraat 13, 3000 Leuven tel. 016-30 10 30 – fax 016-30 10 40 e-mail: [email protected] http://www.groept.be 14de jaargang, nr. 4, 1 augustus 2005 INTERVIEW verschijnt vier keer per academiejaar Verantwoordelijke uitgever: Johan De Graeve, Andreas Vesaliusstraat 13, 3000 Leuven Hoofdredactie: Yves Persoons Redactiesecretariaat: Martine Groffils Interview on-line: Seany Geuns Redactieraad: Arthur D'Huys, John Caluwaerts, Guido Vercammen, Stijn Dhert, Paul Goossens, Luc Geurts, Wim Polet, Jan Van Maele, Kristien Van Hoegaarden, Nele Verhenne, Ruben Huylenbroeck Engelse vertaling: Martin Hughes - English Excellence Team Foto ’ s: Filip Van Loock Vormgeving: EDISON, Leuven, 016-29 24 00 Drukkerij: Artoos, Kampenhout Oplage: 23.000 exemplaren Wettelijk Depot: D/2005/2134/5

CORRECTIE In het vorige nummer staat Anke Van Campen, tweedejaars ingenieur, vermeld als Europees kampioen veldlopen 2003. Dit is niet correct. Anke werd in dat jaar wel Belgisch kampioen (zowel cross als piste); op het Europese kampioenschap behaalde ze een verdienstelijke twaalfde plaats.

INTERVIEW,

jg. 14, nr. 4, 1 augustus 2005

15

PORTRAIT OF THE INTERNATIONAL OFFICE

The Centre of the World In 2000-2001 the first six Chinese students arrived at GROUP T in Leuven. Today their number has risen to 120, accounting for more than 10% of the total student population in the engineering school. No other institute of higher education in Flanders has a higher ratio of Asian students attending courses than GROUP T. Passage through the International Office led all of these students to their first encounter with their new study and living environment.

I

n the Temple of Delphi in ancient Greece there used to be a stone that indicated the centre of the earth. Close to the Tiantan, the Temple of Heaven in Beijing, a similar place is to be found. Every year the Emperor and his royal household went there in procession to pray to the gods for a good harvest. The centre of the world at GROUP T is the International Office, the turntable and driving force behind international contacts, the home port for foreign students.

Contact point “Welcoming and taking care of foreign students is indeed one of our main tasks”, says International Relations Officer Wim Polet. Wim is a sinologist who worked for some considerable time in Beijing for a Flemish government organization and has for the past ten years managed GROUP T’s international affairs in Asia. He takes pride in the fact that every student from a far-off country can depend on an individual welcome. “Everyone is met personally at the airport, documentation regarding enrolment, registration and residency is completed, accommodation and - indispensable in Leuven – the free bicycle that GROUP T hires for all its students are provided. During the student’s entire study programme we continue to act as a point of contact for a wide range of issues. It really isn’t just about problems and difficulties. Very often we get asked to provide information about everything and anything, ranging from leisure activities in Leuven to study programmes available to students after leaving GROUP T”. The International Office strives to maintain contact with its foreign students even when their study at GROUP T has come to an end. “We are currently working hard on the development of an alumnae network”, Wim goes on. “International students who return to their own countries are our best ambassadors; their success is our success. In China for example, the INTERVIEW,

jg. 14, nr. 4, 1 augustus 2005

guanxi – the network of relationships – plays an extremely important role in professional life. It opens doors which would stay closed and creates opportunities that would otherwise never arise. Just take Wei Jun, someone from the first group of Chinese engineers who graduated from GROUP T and is at present working for Barco in Shanghai. Thanks to his intervention students on this year’s trip to China were able to visit the new establishment in Beijing”.

Learning environment Asian students coming to GROUP T are required to make huge social, cultural and academic adjustments. Not only are they confronted with a completely new environment and a different language but also with different methods of studying and teaching unfamiliar to them at their home university. “Likewise, the fact that more than 10% of the student population is from abroad has consequences for the Flemish students and professors”, says Wim. “We too have to learn to adjust to the international and multicultural reality and not consider this as a threat or a danger but rather as a rich living and learning environment reflecting the diversity that characterizes our society. Moreover, this living and learning environment anticipates future developments with which all engineers will be confronted: the increasing importance of China in the world economy and in world politics. It is an absolute certainty that those who grasp this reality during their years of study will be at an advantage as far as their careers are concerned”. Although the integration process on the campus has not always run smoothly, the end result according to Wim is quite acceptable. The efforts that professors, management, members of staff and students have made can be seen in many different ways. Chinese students accompany Flemish students and show them around during the annual Asian Project study trip; professors have shown initiative in the organization of teambuilding

activities on an extramural basis; Flemish and Chinese students work together during practical sessions in the laboratories and submit proposals for the company project that forms the final stage of the programme of engineer education; Chinese students are invited to spend the Christmas period with Flemish families and their friends; the student’s union takes care of the catering during the Chinese New Year festivities at GROUP T; there is considerable interest for the optional Dutch language courses that are on offer and even in the International Office a few Chinese alumnae are active in helping newcomers find their way around Leuven. “Of course there is room for a great deal of improvement in a number of areas, but the results give a clear response to those doom and gloom merchants who raise their voices to complain about the problem of too many foreign students in our system of higher education”, according to Wim.

Cosmopolitan Stimulating cross-cultural initiatives and creating a real international living and learning environment is, as far as Wim is concerned, the most important mission of the International Office. “At present we are concentrating on the primary care of foreign students and we have an important referral role to other services inside and outside the campus. Our aim is that in the long-term all services at GROUP T will be fully responsible for foreign students and that as far as welcoming and coaching these students is concerned, no specific International Office will be required. Only when we conceive and organize internationally everything that we are undertaking here can we say that we are a cosmopolitan institute in the true sense of the word. An institute that thinks and works in the plurality of world visions that GROUP T considers to be of paramount importance. Y.P.

EDISON 00352

INTERNATIONAL 16

Liang Lisu, Nele Verhenne, Sun Zhibin, Wim Polet and Kantima Thongkhao: “Welcoming and taking care of the foreign students at GROUP T is one of our main tasks.”