CONTACTLENS. Van inktpen tot Inventor: de evolutie van de tekentaal. Techniek en verwondering: inhuldiging van twee nieuwe techniekklassen

België - Belgique P.B. 9160 Lokeren 3/1598

P308078

CONTACTLENS Van inktpen tot Inventor: de evolutie van de tekentaal Techniek en verwondering: inhuldiging van twee nieuwe techniekklassen Brandveiligheid en EHBO: het B-Fast team van het VTI is paraat

53e EDITIE

VTI Sint-Laurentius Lokeren De school voor Wetenschap, Techniek en Technologie HALFJAARLIJKS SCHOOLMAGAZINE SEPTEMBER - OKTOBER - NOVEMBER - DECEMBER 2013 9160 LOKEREN 1 VTI Sint-Laurentius Pr. Thuysbaertlaan 1 - 9160 Lokeren

V.U.: VTI Sint-Laurentius Vlot! -vzw Prosper Thuysbaertlaan 1, 9160 Lokeren

Een hart voor kinderen en jongeren: het CLB

INHOUD

Edito: Hervorming van het secundair onderwijs: stand van zaken

COLOFON

3

CONTACTLENS Halfjaarlijks magazine van het

De raad van bestuur van VLOT! informeert

6

Van inktpen tot Inventor: de evolutie van de tekentaal

8

VTI Sint-Laurentius Pr.Thuysbaertlaan 1, 9160 Lokeren Tel. 09-348 17 09 Fax 09-349 20 09

De projectdagen

11

Een hart voor kinderen en jongeren: het CLB

17

E-mail: [email protected] Website: www.vlot-vti.be HOOFDREDACTIE Paul Mestdagh,

Brandveiligheid en EHBO: het B-Fast team van het VTI is paraat

20

Alex Vande Walle REDACTIELEDEN

Veelzijdige ondernemer in de Lokerse stadskern:

Christine Van Veirdeghem, Lena De Vos, Anthony Van Neste,

oud-leerling Andy Nimmegeers

22

Kristel Tinck, Stephan Beirnaert, Stefanie De Cock, Paul Lauwereins, Bart Van den

Techniek en verwondering: inhuldiging van twee nieuwe techniekklassen 25

Bossche, Geert Brokken PRODUCTIECOÖRDINATIE

Oud-leerling Kim Wouters afstudeerjaar 2003

27

Onze nieuwe collega’s!

29

Leave Your Marks Koningin Astridlaan 35 9100 Sint-Niklaas Tel. 03-766 24 24

Jan Baeyens, een vriend en collega is niet meer 

32

Personalia

34

Uitnodigingen

35

Inschrijvingsmogelijkheden

36

www.lym.be

Hervorming van het secundair onderwijs: stand van zaken Op maandag 14 oktober verzamelden heel wat directies in Gent om van Pascal Smet wat meer te vernemen over de nakende hervorming van het secundair onderwijs. Het werd een bijzonder geanimeerde en boeiende namiddag. We maakten onze minister deelgenoot van heel wat praktische vragen en overwegingen; noem het gerust zorgen. Wat hebben we begrepen uit zijn betoog? Vooreerst trachtte de minister ons ervan te overtuigen dat hij heus niet op zoek is naar een eervolle vermelding in het geschiedenisboek van het onderwijs. De vraag die hem drijft, luidt: “Hoe kunnen we ons onderwijs beter maken?” Pascal Smet ontkent niet dat het huidige Vlaamse onderwijs goed is, maar PISA-tests wijzen uit dat we vooral op het vlak van wiskunde en leesvaardigheid weinig of geen vooruitgang boeken. Het gekende kwaliteitszorgprincipe Wat goed is, moeten we behouden. Wat beter kan, moeten we verbeteren, is dan ook het uitgangspunt van de toekomstige hervormingen. Maar we hebben nog meer redenen om te hervormen. Uit onderzoek blijkt dat lagereschoolkinderen de overgang naar het secundair onderwijs als te bruusk ervaren en dat ze de keuze voor het latere beroepsleven op te jonge leeftijd moeten nemen. Als we bovendien kijken naar de uitstroom in het secundair onderwijs, dan stellen we vast dat op dit moment één op acht jongeren geen diploma secundair onderwijs behaalt. Deze jongeren worden te weinig uitgedaagd, ze geraken gedemotiveerd en zijn schoolmoe. Als we dan ook nog in rekening brengen dat er een sterke correlatie bestaat tussen sociale afkomst en studiekeuze, ja zelfs resultaten en slaagkansen, dan beseffen we allemaal dat er werk aan de winkel is. Binnen deze context wil Pascal Smet een antwoord formuleren op de vraag: “Hoe kunnen we excellent onderwijs aanbieden voor alle jongeren in Vlaanderen?” Onze minister is ambitieus en wil de lat voor iedereen hoger leggen. Geen sprake van nivelleren! Hij durft zelfs te spreken over elite-onderwijs voor iedereen. Niet de thuissituatie of de financiële achtergrond, maar wel de talenten en interesses moeten de sleutels zijn tot participatie aan onze samenleving. Gelijke kansen voor iedere jongere: een visie die we alleen maar kunnen delen. Contactlens winter 2013

3

De minister stelt dat kinderen zelf moeten leren ontdekken wat hun interesses en talenten zijn. Ze moeten daarvoor voldoende ruimte en tijd krijgen in een brede eerste oriënterende graad. Een jongere kan pas een ernstige keuze maken als hij/zij weet wat er in de toekomst allemaal mogelijk is. In deze brede eerste graad werken we met sleutelcompetenties: een set van kennis, vaardigheden en attitudes die iedereen moet behalen. Voorbeelden van zo’n sleutelcompetenties zijn financiële en economische geletterdheid, wetenschap en techniek, creativiteit en ondernemingszin. Alle kinderen krijgen deze sleutelcompetenties aangereikt en zullen extra geprikkeld worden. Naast de basisvakken die elke leerling krijgt, zal hij/zij voor enkele uren per week een eigen lessenpakket kunnen kiezen. Dit keuzepakket, dat de school zelf mag invullen, kan bestaan uit extra vakken, maar het kan ook dienen als remediëring voor een vak waarmee de leerling het wat moeilijker heeft. De jongeren moeten dus zelf positieve keuzes leren maken. In de huidige onderwijsstructuur is dat volgens Pascal Smet onmogelijk omdat het vooroordeel – lees het watervalsysteem – genesteld zit in de structuur zelf. Minister Smet vraagt zich terecht af wat er fout is aan tso en bso, richtingen die hij overigens het bloed van onze samenleving noemt. “Iedereen wil een iPad, maar niemand wil er één maken”, aldus Smet. Hoe zal die hervorming praktisch gerealiseerd worden? Op dit moment zijn er zo’n 300 studierichtingen. Dat zijn er te veel. Na grondig snoeiwerk, worden de overgebleven richtingen geordend op basis van finaliteit: doorstroming, arbeidsmarktgericht en een tusseninformule die beide finaliteiten aanbiedt. De ordening gebeurt op basis van domeinen met duidelijk geformuleerde en competentiegerichte eindtermen. De vijf domeinen waarover op dit moment sprake is, met name wetenschap en techniek, taal en cultuur, welzijn en maatschappij, kunst en creatie en tot slot economie en organisatie, zouden al in 2016 een eerste kwaliteitstoets op basis van die eindtermen moeten ondergaan. Concreet betekent dat dus dat we volgens Pascal Smet vanaf september 2016 niet meer zullen spreken over aso, tso, kso en bso. Jongeren zullen vanaf dan enkel nog positieve keuzes kunnen maken. Onze jonge mensen zullen op school samen opgroeien, want uiteindelijk zullen ze later ook met elkaar moeten samenwerken. Daarom pleit onze minister voor domeinscholen. Dat zijn scholen die één of meer domeinen aanbieden. Jongeren zullen pas op 14-jarige leeftijd een positieve keuze maken. Vanaf de tweede graad bevat elke studierichting naast een basisvormings- en een differentiatiepakket ook een specifiek gedeelte voor die studierichting. In die domeinscholen voorzien we een continuüm waarbij je gemakkelijk van de theoretische naar de praktische opleiding kunt overstappen, maar ook omgekeerd. In het betoog van de minister is er bovendien sprake van campusscholen. Anders dan in domeinscholen bieden campusscholen studierichtingen van verschillende finaliteiten aan, maar niet noodzakelijk in hetzelfde domein. Een eerste afkooksel? Misschien wel, maar dan nog eentje dat past in het nieuwe denkkader. En hoe moet het nu verder met het basisonderwijs? Het legt ontegensprekelijk de basis voor verdere studies. Minister Smet wijst hier op het belang van het consolideren en versterken van binnenklasdifferentiatie. Tegelijkertijd wil hij toch dat het getuigschrift voor het basisonderwijs in de toekomst transparanter wordt: je moet het kunnen afmeten aan de eindtermen. Getuigschriften in de basisscholen dekken nu verschillende ladingen, afhankelijk van de basisschool, en ook dat zou moeten veranderen. Het getuigschrift wordt een ticket voor de A-stroom in het secundair onderwijs. De resultaten over de verschillende basisscholen heen moet je objectief kunnen vergelijken. Wetenschap en techniek, wat op dit moment in het basisonderwijs is opgenomen in het vak wereldoriëntatie, zal zowel in de derde graad van het basisonderwijs als in de eerste graad van het secundair onderwijs behoren tot de basisdoelstellingen. Het wordt voor alle leerlingen een verplicht leergebied. Het probleem is dat heel wat leerkrachten uit het basisonderwijs zich momenteel niet gerust voelen als ze die materie moeten overbrengen aan de lagereschoolkinderen. Hetzelfde probleem stelt zich voor de vakken Frans en muzische vorming. Pascal Smet wil dat probleem verhelpen door bijzondere leermeesters aan te werven in het basisonderwijs. Voor lichamelijke opvoeding gebeurt dat nu al. Verder denkt hij eraan om verschillende gevalideerde testen uit te werken die metingen mogelijk zullen maken. De minister wil vergelijkbaar materiaal ontwikkelen voor scholen onderling, maar hij heeft die gegevens ook nodig om het Vlaamse gemiddelde ten opzichte van de landen die ons omringen, te verbeteren. 4

Hoe zit het trouwens met de aansluiting bij de bedrijfswereld en het hoger onderwijs? Om beroepscompetentieprofielen te bepalen en werkplekleren uit te bouwen, zal hij samenwerken met de arbeidsmarkt. De nieuwe formule van leren en werken moet, net als kiezen voor een arbeidsmarktgerichte opleiding, een positief verhaal worden. De minister beseft dat het heel wat inspanningen zal vragen van de arbeidsmarkt. Tot slot zullen de puur arbeidsmarktgerichte studierichtingen wel een diploma secundair onderwijs opleveren, maar geen rechtstreekse toegang verschaffen tot het hoger onderwijs. Een extra voorbereidend jaar zal voor de aansluiting tussen arbeidsmarktgerichte opleidingen en het hoger onderwijs moeten zorgen. De minister eindigt zijn betoog: “We moeten weten wat we willen. Het is gevaarlijk te denken dat we goed bezig zijn. Er is dringend nood aan veranderingsmanagement. De beslissingen zijn genomen en dienen nu nog te worden uitgevoerd. De hervorming komt er opdat jonge mensen in de toekomst zullen kunnen schitteren.”



Stephan Beirnaert

Contactlens winter 2013

5

De raad van bestuur van VLOT! informeert De scholengroep VLOT! werd op 14 november 2012 boven de doopvont gehouden. De redenen om die nieuwe groep op te richten en de doelstellingen van VLOT!, het Vrij Lokers Onderwijs voor jouw Toekomst, lichtten wij toen uitvoerig toe. Intussen kleuren het logo en de banners het straatbeeld en vindt de naam een ruime weerklank. Tijd dus om enkele stappen die we namen binnen het VLOT!-verhaal bekend te maken. De opstart van een nieuwe vzw uit een fusie van bestaande vzw’s was geen sinecure. Er kwamen heel wat administratieve beslommeringen bij kijken. Met enige fierheid kunnen we vandaag zeggen dat dat hoofdstuk is afgerond. Er werd een nieuw schoolbestuur gevormd, een hechte groep waarin geen scheidlingslijnen zijn tussen de oude vzw’s en tussen aso, tso en bso. Diezelfde dynamiek en samenwerking vinden we ook bij de directies. Onder impuls van een aantal werkgroepen boekten we op diverse domeinen verrassende resultaten: een gemeenschappelijke website, een uniforme boekhouding in de verschillende scholen, eenzelfde sociaal secretariaat, samenwerking op het vlak van veiligheid en preventie … De werkgroep Public relations, die zich niet alleen focust op externe promotie, maar ook binnen de scholengroep oog heeft voor gezamenlijke doelgerichtheid en welbevinden, stimuleert en ondersteunt schooloverstijgende initiatieven. Een geëngageerde VLOT!-groep rond verkeersveiligheid zorgde ervoor dat de fluorescerende rugzakhoezen van onze eerstejaars sinds enkele weken in het oog springen van de weggebruikers. Om het samenhorigheidsgevoel te versterken, werden alle leerlingen uitgenodigd om als één VLOT!-spionkop onze Lokerse eersteklasser aan te moedigen in het duel met Zulte-Waregem. Lokeren legde de duimen voor de bezoekers, maar dat kon de sfeer niet drukken … Op het vlak van personeelsbeleid realiseerden we al enkele belangrijke doelstellingen. De samenwerking resulteerde in een grotere jobzekerheid en een fexibel werkgelegenheidsbeleid. We hebben ook een gemeenschappelijk lokaal onderhandelingscomité opgestart als een noodzakelijke pijler voor het personeelsbeleid binnen VLOT! Sinds 1 september stelde de raad van bestuur Kristel Tinck, directeur van het VTI, aan als algemeen directeur van de VLOT!-scholen. Zij zorgt voor het dagelijks bestuur van VLOT! in nauwe samenwerking met haar collega-directeurs. Hiernaast blijft ze directeur van het VTI. Maar ook dit schooljaar gaat het verhaal verder: Wij willen met VLOT! als kwaliteitslabel een complementair en ruim studieaanbod voor alle betrokken scholen in Lokeren behouden en uitbouwen. Door de krachten te bundelen, kunnen we nog beter inspelen op de individuele noden van elke leerling. We zetten in op een gerichte studieoriëntering zodat de talenten van elke jongere in de meest geschikte studierichting tot ontplooiing kunnen komen. We willen drempelverlagend werken en wel op twee niveaus: enerzijds wordt de overgang van de ene naar de andere school gefaciliteerd door een degelijke kennis van het bestaande studieaanbod. Het gebruik van elkaars infrastructuur bevordert eveneens het schooloverstijgend denken. Bovendien worden leerkrachten de komende maanden uitgenodigd om een kijkje te nemen in de partnerscholen. Anderzijds streven wij naar een zo vlot mogelijke overgang, een zo laag mogelijke drempel van de basisschool naar de secundaire school. Daarom plannen wij intensieve contacten met basisscholen ook in de periferie van Lokeren.

6

De aanzet voor een vlotte werking is duidelijk gegeven, maar wij willen verder gaan. De samenwerking op het vlak van administratie, leerlingenbegeleiding en personeelsbeleid met het doel te rationaliseren en te optimaliseren, wordt verder verfijnd. Hierbij behoudt elke school zijn eigenheid. Wij streven naar een gemeenschappelijke visie op de toekomst van het secundair onderwijs in Lokeren. Via onze scholengroep anticiperen we op de komende onderwijshervorming door een schooloverstijgende samenwerking tussen aso, tso en bso. VLOT! kleurt voortaan het Lokerse onderwijslandschap en is er nu al niet meer uit weg te denken. Het is al lang geen ver-van-mijn-bedshow meer. Wij zullen jullie tijdens dit schooljaar verder informeren over de concrete stappen die we zullen nemen. We geloven erin dat alle participanten vanuit een gemeenschappelijke visie rond de toekomst van het Lokerse secundair onderwijs, constructief en geëngageerd willen meedenken in dit proces van groeiende samenwerking.

Herman Henderickx Voorzitter van de raad van bestuur

Contactlens winter 2013

7

Van inktpen tot Inventor: de evolutie van de tekentaal Communiceren doen onze leerlingen in het Nederlands en het liefst ook nog in een vreemde taal, maar een technisch geschoolde leerling moet bovendien kunnen communiceren via een tekening. Die tekentaal heeft de laatste 20 jaar in onze school zowel inhoudelijk als technisch een hele evolutie doorgemaakt. Hoe werd er vroeger getekend? 20 jaar geleden werd er nog volop getekend op kalkpapier met Rotringpennen. Een heleboel tekenmateriaal was nodig om iets propers op papier te krijgen: sjablonen voor normschrift en om bogen te tekenen, een T-lat, een tekenlat en -driehoeken, enkele potloden met verschillende hardheden en een tekenbuis om je tekening in op te bergen. Dat was onontbeerlijk als je niet wou dat je tekening gekreukt terug op de school kwam. Voor het vak tekenen kwam je met een dubbele boekentas naar school: nostalgie waar vooral de secure tekenaars met een warm hart op terugkijken. Tekenen was bijzonder tijdrovend. Een leerling die pure mechanica volgde, moest geduldig ettelijke uurtjes per week tekenen. Het was ook een dure aangelegenheid om al je tekenmateriaal te kopen.

Wanneer werd de computer geïntroduceerd? In 1993 begonnen we met de gemengde tekenklassen: de helft van de leerlingen werkte op computers, de andere helft van de klas tekende met de hand op tekenplankjes. De dure Rotringpennen vervingen we tegelijkertijd door Finograph-tekenstiftjes met verschillende diktes. De leerlingen wisselden elke week tussen manueel en computertekenen. Het eerste programma was Robodraw. Voor de leraar betekende dat een stevige investering, want je had een computer met een sterke rekenprocessor nodig. Heel wat leerkrachten, geïnspireerd door pionier Marc Van Peteghem, sprongen op de kar. Ook leerlingen met een minder nauwgezette hand konden vanaf dan een propere tekening afleveren. Robodraw stopte na enkele jaren met softwareondersteuning en dus schakelden we over op RoboCad: andere tabbladen, commando’s … Je had de ervaring van CAD-tekenen, maar de finishing touch moest je je als leraar zelf eigen maken. In 2001 beslisten we op advies van de ICT-coördinatoren om over te schakelen op een meer industrieel tekenprogramma. Dat AutoCad-programma zou stabieler draaien op de server en computers van de school. AutoCad kreeg jaarlijks updates en mogelijkheden die voortdurend veranderden. In 2004 kwamen de grips. Mechanische componenten zoals bouten, moeren, pennen, spieën en lagers … haalde je met enkele klikken uit een bibliotheek. 8

Een 2D-tekening genereren uit een 3D-model Met de intrede van AutoCad kwam er iets nieuws op school: driedimensionaal tekenen. Anno 2013 is 3D-tekenen niet meer weg te denken. AutoCad maakte plaats voor Inventor. Projecten en werkstukken worden onmiddellijk in drie dimensies getekend. Een 2D-tekening haalt het programma uit een 3D-model. Het ruimtelijk inzicht waar we de leerlingen vroeger toch vele uren op trainden, wordt overgenomen door het programma. Tekenen wordt meer een kwestie van klikken met de muis. Fouten op schroefdraadvoorstellingen, aanzicht- en doorsnedefouten worden zo bijna uitgesloten. Heel wat tekenregels en afspraken verdwijnen. Isometrische en dimetrische perspectieven, bijvoorbeeld, worden automatisch gegenereerd. Onze jarenlange ervaring om tekenen te evalueren moet evolueren naar het leerproces mediëren. Zo staat het trouwens in de leerplannen: meer proces- en minder productevaluatie. Toch ervaren we die verandering als enorm positief. Met 3D-tekeningen kun je bewegingen simuleren. Ook de werking van een mechanisme kun je controleren op de tekening. Bovendien kun je de sterkte van ribben, assen … bekijken. Leerinhouden van sterkteleer kunnen we koppelen aan tekenen. Het project van de leerling komt terecht centraler te staan en het programma Inventor laat dat alles toe. Een tekenleraar geeft niet enkel tekenen: de realisatie van het project en de technologie rond het project verdienen ook zijn aandacht. Een tekenleraar is eigenlijk een projectleraar of duizendpoot.

Leerlingen uit EM ontwerpen een krukdrijfstangmechanisme.

Leerlingen uit MVT ontwerpen een vlammenhapper.

Contactlens winter 2013

9

De computer denkt mee We moeten er wel op letten dat de enorme meerwaarde van het Inventorpakket tezelfdertijd niet de achilleshiel wordt van het tekeninglezen. Daarom moeten we als school sterk blijven denken over de methodiek. Een leerling mag niet alleen maar kunnen tekenen als hij beschikt over een 3D-pakket en een computer die meedenkt. Een leerling zal ook in de toekomst een 2D-tekening moeten kunnen begrijpen. Die kennis mag niet verloren gaan. Schetsen blijven we zeker in de tweede graad aanleren.

En wat met het prijskaartje voor de leerlingen? Leerlingen kopen nu enkel nog een USB-stick en Inventor kun je gratis en legaal downloaden. Hoe leren de leraren dit aan? Om de twee weken zitten we met een veertiental leerkrachten uit BBM, MT, EM en IW opnieuw op de schoolbanken om Inventor te leren. Bjorn Goossen, een oud-leerling van de school en nu professioneel industrieel tekenaar, leert zijn vroegere leerkrachten de kneepjes van het vak.

Bart Van Den Bossche TA Mechanica

10

Projectdagen 16 - 20 september Naar jaarlijkse gewoonte namen heel wat leerkrachten, leden van de ouderraad en stagiaires samen met de leerlingen deel aan de projectdagen. Het typische Belgische (regen)weer heeft de VTI’ers er niet van weerhouden om er een fantastische projectweek van te maken! We laten jullie meegenieten.

Hingene (16 – 18 september en 18 – 20 september) De leerlingen van het eerste jaar trokken met de fiets naar Hingene. Via allerlei activiteiten leerden de leerlingen elkaar en hun leerkrachten beter kennen. Het was een onvergetelijke driedaagse!

Excursie Molsbroek (16 september) Op maandag 16 september volgden de leerlingen van het eerste jaar een ecocircuit in het Molsbroek. Ze moesten hierbij verschillende opdrachten uitvoeren: • vier bodemdiertjes zoeken met een loeppotje en die determineren; • met een verrekijker verschillende vogels zoeken boven het wateroppervlak en ze opzoeken met een zoekkaart; • vragen over dieren die in het Molsbroek leven, beantwoorden door de antwoorden te zoeken in de tentoonstelling; • vier verschillende waterdiertjes determineren; • met een formule de ouderdom van een boom berekenen; • temperatuur meten van lucht en water; • waterplanten determineren • …  Het was een leerrijke excursie!

Contactlens winter 2013

11

Projectdagen tweedes (19 en 20 september) Tijdens de lessen Nederlands oefenden de leerlingen van het tweede jaar hun schrijfvaardigheid. Ze leerden tijdens een groepswerk een korte, zakelijke tekst schrijven over een gebeurtenis uit de projectdagen. Via het resultaat van hun schrijfoefening verneem je meer over de projectdagen.

De kerktoren van Lokeren Zag je de kerktoren van Lokeren al eens van dichtbij? Neen? Dan moet je die zeker eens bezoeken. Hij telt vier verdiepingen en is heel hoog. Op woensdag, tussen 11 en 12 uur speelt een blinde beiaardier. De toren is voorzien van videocamera’s. Boven heb je een fantastisch uitzicht op Lokeren. Twijfel dus niet: de toren is een bezoekje meer dan waard! Khalid, Kjell en Robin, 2IW

Vervoer in de haven Op 20 september maakten we met de tweedejaars een excursie naar de haven van Antwerpen. We kwamen er wat meer te weten over het vervoer van goederen in de haven. Zo zagen we hoe een portaalkraan een schip laadde en hoe de straddle carriers de containers aanvoerden voor de portaalkranen. De gids vertelde ondertussen dat de olifanten drie containers op elkaar zetten en dat er tussen elke rij ongeveer twee meter is. We hoorden ook dat ze vaste goederen met een vrachtwagen, trein of schip vervoeren en dat ze vloeibare stoffen met vrachtwagens, treinen, schepen en via pijpleidingen verdelen. Zulke pijpleidingen kunnen boven of onder de grond liggen. We vonden het heel leuk en leerrijk: er zijn veel middelen om goederen te vervoeren in de haven. Ward, Jari en Robbe, 2IW

Het JAC JAC is de afkorting voor Jongeren Advies Centrum. Het is een plaats waar je altijd terecht kunt met al je vragen en met problemen waar je alleen niet meer uit komt. Je kunt je er informeren over seksualiteit, liefde, familieproblemen … Ook met zaken zoals zelfmoord, pesten of drugs kun je er terecht. Hoe? Simpel: je kunt bellen (09 340 95 36), mailen (jac@ lokeren.be) of er gewoon naartoe gaan (Sportlaan 2, Lokeren). Het centrum is er speciaal voor jongeren tussen 12 en 25 jaar en alle advies is gratis en vrijblijvend. Arne, Pavlos en Robbe, 2MEA

Over koetjes en kalfjes Was je al eens op de boerderij? Op 19 september 2013 bezochten wij met onze klas een boerderij in Zele. Daar kregen we uitleg van de boer over zijn koeien. Hij toonde ons zijn voedselverdeelmachine. We klommen op strobalen en aaiden de hond. Ook mochten we de kalfjes eten geven en een ritje maken op een grote koe. Net als op elke boerderij was er een tractor waarmee wij ook eens mochten rijden. Het was een leuke dag! Jan, Meerten en Mathias, 2IW

De politie, soms uw vriend De politie staat in voor de veiligheid van het volk. Ze regelen het verkeer en komen tussenbeide bij verkeersongevallen, vechtpartijen, rellen … Ze mogen ook boetes uitdelen. De politie beveiligt het volk door alcoholcontroles uit te voeren. Bij de politie zijn verschillende eenheden werkzaam. Zo is er de verkeerspolitie, de grenspolitie, de antiterreurpolitie … Een opleiding tot politieagent is zwaar! Ruben, 2MEA 12

Recyclage van materialen We zijn dit jaar tijdens de projectdagen naar IDM geweest, de Intercommunale Durme-Moervaart. Daar hebben we veel bijgeleerd over recycleren en sorteren. Het klinkt misschien niet zo belangrijk, maar voor het milieu is het dat wel! Voor de natuur is het een enorm werk om alle afval te verteren. Daarom is het bijzonder belangrijk om correct te sorteren en alles in de juiste vuilnisbak te gooien. Sommige materialen kunnen ze hergebruiken. Zo maken ze van oude petflessen terug nieuwe. Weet dus dat sorteren belangrijk is voor uw toekomst! Ilias, Bilal en Daan, 2MEA

Geraardsbergen (17 – 20 september) Op dinsdag 17 september vertrokken we met de fiets richting Geraardsbergen. Dat was een avontuur: Robin kwam onderweg een paal tegen die hij moeilijk kon ontwijken en Dylan sloot de val spectaculair af met een salto. Aangekomen in Het Schipke, werden de kamers verdeeld. Nadat we onze bagage hadden uitgepakt, startte de eerste activiteit: een fotozoektocht. Jammer genoeg was het aan het regenen. Ons ochtendritueel bestond uit een vermoeiende looptocht met meneer Goven. Enkelen meenden hem te slim af te zijn door zich tijdens het lopen te verstoppen in de bosjes. Helaas liep dat slecht af voor wie hij betrapte: zij kregen als straf een extra fietsopdracht en mochten pas later ontbijten. We deden tijdens de vierdaagse heel wat opdrachten: we gingen zwemmen, beklommen de muur van Geraardsbergen en voeren met een kano. Daarbij hebben Jonas, Andreas en Leenderd nog eens gezwommen! Verder speelden we een quiz met leuke opdrachten zoals een ijsblokje laten smelten met enkel de warmte van je hand. Tijdens die quiz heeft mevrouw Goossens vals gezongen. Daarna speelden we een nachtspel dat we jammer genoeg vroegtijdig moesten beëindigen omdat de boswachter vond dat we te veel kabaal maakten. We speelden wel nog een strategospel in het bos. Dat was superleuk, maar sommigen speelden vals: één groep had de vlag gewoon op zak gehouden zodat de anderen ze niet konden vinden. Voor we vertrokken, hielden we nog een kussengevecht, met als gevolg dat we onze kamers extra moesten opruimen. Op de terugweg gebeurden er kleine ongelukjes: enkele leerlingen hadden een platte band en Bunyamin en Ümit zijn pijnlijk ten val gekomen. Gelukkig volgde daarna het weekend zodat ze konden bekomen. Wij bedanken de begeleidende leerkrachten, mevr. De Maesschalck, dhr. Laureys, dhr. Peeters, dhr. Goven, mevr. Goossens en dhr. De Leeuw voor de fijne vierdaagse.

De leerlingen van 3BSD en 3BBM Contactlens winter 2013

13

Overpelt (18 – 20 september) In het begin van het schooljaar gingen we met het vierde jaar Basismechanica en Schilderen/Decoratie naar Overpelt. We verbleven in jeugdherberg De Winner. Die is heel goed gelegen: midden in het bos. Dat is ideaal voor scholen. We speelden een bosspel en ’s avonds maakten we een boswandeling. Dat waren maar twee van de leuke activiteiten. De laatste avond maakten we met z’n allen een kampvuur en kregen we pannenkoeken met chocolademelk. Het was een fijne driedaagse met toffe leerkrachten: meneer De Belie, mevrouw Lyssens, meneer Smet en meneer Bosmans.

Jarne De Page – 4BBM

Maldegem (16 – 18 september en 18 – 20 september) Op woensdag 18 september vertrokken de leerlingen van 3HT, 3MT en 3IW met de fiets naar Maldegem. Het was een lange fietstocht met regen en pech onderweg waardoor het voor sommigen wat tegenviel, maar we hebben het gehaald. Net over halfweg ontmoetten we de leerlingen van 3ET en 3EM die op de terugweg waren naar Lokeren. Voor hen zat de fijne driedaagse er al op. Toen we in Maldegem aankwamen, werden de kamers onmiddellijk verdeeld en kregen we lekker eten. We deden heel wat leuke activiteiten, eigenlijk zelfs leuker dan verwacht. Naast een quiz, was er ook een nachtdropping met lichtgevende bandjes. Die was heel fijn en creatief bedacht. We liepen wel een paar keer verkeerd en hadden natte voeten, maar het was toch een geslaagde dropping. Jammer genoeg hebben de leerlingen van 3ET en 3EM die activiteit moeten missen omdat het weer een boswandeling niet toeliet. Zij mochten als vervangingsactiviteit naar Transformers 3 kijken, sommigen al met kleinere oogjes dan anderen … Vrijdag moesten we nog even doorbijten voor de terugtocht naar Lokeren. Gelukkig stopten we eens om onze benen wat rust te geven en wat energie bij te tanken met een hapje en een drankje. Het was een fantastische driedaagse!

Emile Sonck, 3IW

Bezoek tentoonstelling Onder stroom (19 september) Op donderdag 19 september reden we met de trein naar Gent om het MIAT te bezoeken. Naar aanleiding van 100 jaar elektriciteit was er een tentoonstelling, genaamd Onder stroom. Die maakte ons duidelijk dat elektriciteit in de loop der jaren onmisbaar is geworden: vroeger leefden ze namelijk zonder elektriciteit. In het MIAT kregen we uitleg van een gids die lesgeeft aan KaHo SintLieven in Gent. Hij liet ons zien hoe een gloeilamp werkt, wat de zuil van Volta is, hoe ze in het prille begin de telefoonverbindingen regelden, wat de gevaren van de soorten elektriciteit waren, hoe vroegere schakelaars eruit zagen en nog veel meer.

De zuil van Volta (1800), de eerste elektrische batterij, kon een blijvende elektrische stroom leveren en dat betekende het begin van een nieuwe, wondere wereld.

14

De eerste elektrische schakelaars leken op de gaskranen die ze toen kenden. Zo probeerden ze het vertrouwen van de mensen te winnen.

Edison (gelijkspanning) en Tesla (wisselspanning) waren rivalen. Door een olifant te elektrocuteren probeerde Edison de mensen ervan te overtuigen dat wisselspanning veel gevaarlijker was dan zijn gelijkspanning. Toch kozen ze voor het transport van elektriciteit uiteindelijk voor wisselspanning.

Tijdens de elektrocutie ontsnapte er rook uit de voeten van de olifant. Natuurlijk kan elektriciteit ook voor de mens gevaarlijk én zelfs dodelijk zijn.

Na de rondleiding mochten we vrij rondlopen. Zo kregen we de mogelijkheid om verschillende opdrachten uit te voeren zoals zelf spanning opwekken om lampjes te laten branden door te fietsen of deel te nemen aan een quiz over de verschillende onderdelen van de tentoonstelling. Daarna was de leerrijke namiddag voorbij. We hopen dat er nog veel meer uitvindingen zullen komen.

Joffrey Duvilliers, 3ET en Britt Goossens, 3EM

Sportdag (16 september) Niemand bleef onbewogen tijdens de projectweek. Voor de leerlingen van het vierde tot en met het zesde jaar stond op maandag 16 september een sportdag op het programma. Onze vierdes fietsten naar het provinciaal domein Puyenbroek in Wachtebeke en kregen daar een sportieve cocktail van trikke, beachspelen, golf, rugby en hoog touwenparcours. De vijfdes gingen met de bus naar Westende. Daar stonden zeerafting, zeekajak, golfsurfen en strandspelen op het programma. Door de pittige wind was de zee heel woelig, wat op het water voor extra plezier zorgde. V-Formation onderwierp de leerlingen van het zesde jaar aan een avontuurlijke mix van activiteiten in en rond de stedelijke sporthal van Lokeren. Een aantal sfeerbeelden ...

Contactlens winter 2013

15

Excursie aardrijkskunde 6des (19 EN 20 SEPTEMBER) Op donderdag 19 en vrijdag 20 september trokken de leerlingen van het zesde jaar tso naar de Vlaamse Ardennen. Bodemerosie herkennen en vermijden, was het thema van die uitstap. Omstreeks half negen vertrokken we aan de schoolpoort richting eerste stop: Zwalm. Hier kregen de leerlingen eerst nog informatie over bodemerosie, de risico’s, de gevolgen en wat je ertegen kunt doen. Zowel leerkrachten als leerlingen mochten nog enkele gevatte opmerkingen geven of vragen stellen. Nadat de leerlingen een korte vragenreeks beantwoord hadden, was het tijd voor een deugddoende middagpauze. Eens de magen gevuld waren, vlogen we er weer in. In Gavere volgden de leerlingen een traject waarbij ze in groepjes zowel bodemerosie moesten herkennen als oplossingen voorstellen om de erosie te verminderen of te vermijden. Het traject gaf hen een goed excuus om de akkers in te duiken – hetzij elegant, hetzij struikelend of een enkele keer vallend – op zoek naar bodemerosie of om een verloren gelopen wortel te proeven. Tegen kwart voor drie hadden we genoeg wind en buitenlucht getrotseerd en maakten we een toch wat stillere terugtocht naar school met meer kennis over bodemerosie in Vlaanderen.

Zeilen (18 – 20 september)

De leerlingen van het zevende jaar gingen als teambuilding samen met enkele leerkrachten drie dagen zeilen.

16

Een hart voor kinderen en jongeren: het CLB De weg naar volwassenheid loopt voor elk kind of elke jongere anders. Geregeld ligt er een obstakel op die weg, het ene al wat groter dan het andere. De Centra voor Leerlingbegeleiding (CLB) helpen bij het wegruimen van die obstakels zowel op school als daarbuiten. Wie jeugdhulp verleent, wordt de laatste tijd met sterk verschillende uitdagingen geconfronteerd: vragen over hulp bij leerstoornissen, de sterke toename van het aantal diagnoses zoals dyslexie en dyscalculie, alsmaar meer leerlingen in het buitengewoon onderwijs en bijzondere jeugdzorg, medicatiegebruik bij leerlingen, schoolverlaters zonder diploma, onrustwekkende zelfdoding bij jongeren … Kortom, een brede waaier aan vragen waar CLB’s een gepast antwoord op zoeken.

Ontstaan vanuit bewogenheid De CLB’s werden pas in 2000 opgericht, maar kennen wel een lange en rijke ontstaansgeschiedenis. De armendokters leverden halfweg de 19e eeuw al pionierswerk. In het begin van de 20e eeuw ontstonden de Bureaus voor beroepsoriëntering. Ouders kregen raad bij de beroepskeuze van hun kinderen. De onderwijzer Arthur Christiaens en kardinaal Jozef Cardijn legden onafhankelijk van elkaar, maar elk vanuit dezelfde bewogenheid ten aanzien van arbeiderskinderen, de basis voor de huidige centra. De eerste initiatieven werden genomen vanuit de vrouwenbeweging KAV en de christelijke arbeidersjeugd (KAJ). Verschillende invalshoeken De multidisciplinaire samenwerking van de CLB’s zorgt voor een onmiskenbare meerwaarde. Professionele hulpverleners met verschillende opleidingen zitten samen in één team: artsen, verpleegkundigen, psychologen, interculturele medewerkers, maatschappelijk werkers, administratieve krachten … Elke medewerker heeft een hart voor kinderen en jongeren. Contactlens winter 2013

17

In samenwerking, maar onafhankelijk en discreet CLB’s werken intensief samen met scholen. Dat is een belangrijke troef om de begeleiding en het schoolse leven op elkaar af te stemmen. Toch behouden de CLB’s hun onafhankelijkheid ten opzichte van de school en bovendien hebben ze beroepsgeheim. Wat je aan een CLB-medewerker vertelt, blijft in vertrouwen. Als je een vraag hebt, zal hij eerst goed naar jou luisteren. De CLB-medewerker en de ouder/leerling spreken in onderling overleg af welke hulp kan volgen. Soms biedt de CLBmedewerker zelf hulp aan en soms verwijst hij naar andere diensten: logopedie, geestelijke gezondheidscentra, revalidatiecentra … CLB’s hebben een prima kennis van het volledige hulpaanbod in de regio. Dat staat toe om voor elke hulpvraag samen met de ouder/leerling de meest geschikte oplossing te zoeken.

Waarvoor kun je terecht bij een CLB? informatie over leerproblemen, studie- en beroepskeuze, gezondheid en lichaam, relaties en seksualiteit, drugspreventie, inentingen en besmettelijke ziekten. Medisch onderzoek Het CLB organiseert tweejaarlijks medische onderzoeken waarbij alle leerlingen van een klas preventief worden onderzocht. Vaccinaties CLB’s vaccineren leerlingen volgens het vaccinatieschema van de Vlaamse Overheid. Het streefdoel is een vaccinatiegraad van 95 %. Studie- en beroepsmogelijkheden Het CLB geeft klassikale informatie over studie- en beroepskeuzes, begeleidt bij keuzemoeilijkheden en brengt alle informatie samen op de website www.onderwijskiezer.be. Al die tussenkomsten zijn gratis en worden verstrekt door CLB’ers die zich voortdurend bijscholen in hun vakgebied.

18

Hoe werkt het CLB op het VTI? Het CLB-team van de school bestaat uit de volgende personen: • • • •

Bea Baert: psycho-pedagogisch werker  Debby Baert: maatschappelijk werker  Magda Clinckspoor: verpleegster  Dr. Ine Van Damme: CLB-arts 

([email protected]) ([email protected]) ([email protected]) ([email protected])

Debby Baert en Bea Baert zijn elke maandag vanaf 14.30 u. op school tijdens de cel leerlingbegeleiding. Daarnaast zijn zij aanwezig op deliberende klassenraden en indien nodig op evaluerende klassenraden. Gesprekken met leerlingen/ouders kunnen zowel tijdens als na de lesuren op school of op het CLB. Voor een afspraak kun je bellen naar ons centrale telefoonnummer of mailen. Ook via Smartschool zijn we gemakkelijk te bereiken.

Bea Baert en Debby Baert

V.l.n.r: Debby Baert, Ine Van Damme, Bea Baert, Magda Clinckspoor

Contactlens winter 2013

19

Brandjes blussen!

Brandveiligheid en EHBO: het B-Fast-team van het VTI is paraat Een ongeluk zit soms in een klein hoekje, zegt het spreekwoord. De meesten van ons staan er niet bij stil dat er achter de schermen een hele ploeg paraat staat om onze schoolomgeving zo veilig mogelijk te houden. De directie, preventie-adviseur en het Comité voor Preventie en Bescherming op het Werk zien erop toe dat de kennis en vaardigheden van die mensen up-to-date blijft. Hier volgt een verslag van onze meest recente inspanningen. Het EHBO-team Het team bestaat uit collega’s van het ondersteunend personeel en enkele leerkrachten. Wij krijgen op regelmatige basis een opfriscursus EHBO. In die cursussen leren we hoe we adequaat kunnen handelen in verschillende situaties. Tijdens de laatste opfriscursus bij MEDIWET leerden we onder andere hoe we moeten reanimeren. De EHBO-post bevindt zich op het leerlingensecretariaat. Ons team staat er klaar om de eerste zorgen toe te dienen. De EHBO-handelingen die we moeten kunnen uitvoeren zijn heel divers: suikerziekte, flauwvallen, kleine en grote wondjes …

Brandblusoefeningen Op 14 september 2013 ging een team van acht collega’s naar de brandweerkazerne van Lebbeke. Na het theoretische gedeelte over de gevaren van brand en de manier waarop je daar best mee omgaat, gingen we in de namiddag over naar het praktische gedeelte. Dat deed ons stilstaan bij de risico’s van brand in een school.

20

Branden blussen blijkt niet zo evident te zijn. Deze opfrissingscursus was nodig. Mocht er ooit een brand in het VTI zijn, dan weten we wat ons te doen staat. Zo zagen we met eigen ogen hoe een frietketel met water blussen voor een immense steekvlam zorgt. De brandweercommandant maakte ons bewust van de mogelijke gevaren en de gepaste acties die we dan moeten uitvoeren.

Evacuatie bij brand Elke school is verplicht om twee keer per jaar evacuatieoefeningen te doen. De veiligheid van onze leerlingen staat hierbij centraal. De evacuatieoefening die we onlangs hielden, was toch wel speciaal. De leerlingen uit campus B moesten immers evacueren via de noodtrap. Kapitein Patrick Keunen, leerkracht geschiedenis en Nederlands, verliet als laatste zijn lokaal. Heel nobel. Blijven oefenen is de boodschap: mocht er een echte brand zijn tijdens de schooluren, dan is het belangrijk dat iedereen veilig is.

Bij ongelukjes, groot of klein, is het belangrijk dat je kunt steunen op je collega’s. Als er zich iets zou voordoen zoals een vinger in een machine of flauwvallen, kun je als collega’s op elkaar rekenen. De veiligheid van onze leerlingen is primordiaal.

Contactlens winter 2013

21

Veelzijdige ondernemer in de Lokerse stadskern: oud-leerling

Andy Nimmegeers Oud-leerling Andy Nimmegeers is een prille veertiger die afstudeerde aan de afdeling Hoger Beroeps Elektriciteit. Dat is vergelijkbaar met het technisch onderwijs, een finaliteit van nu. Daarna volgde hij een zevende jaar, vervulde zijn legerdienst en behaalde zijn graduaatsdiploma in avondschool. Na zijn studies was hij 10 jaar meestergast bij Procap, een bedrijf dat gereedschappen maakt. Intussen is Andy 10 jaar zelfstandig ondernemer.

Het bedrijf Bvba Nimme is gevestigd in een aantal panden in de kern van Lokeren: een vroegere handel in koloniale waren, een oude brouwerij en een statig maar vervallen herenhuis. Bedrijfsactiviteit Het bedrijf specialiseert zich in matrijzenbouw, machinebouw, spuitgieten, automatisering en productontwikkeling met behulp van CAE en CAD. Machinepark Het beschikt over 26 peperdure, hoogtechnologische en super precieze werktuigmachines en meetapparatuur, veelal Zwitsers maar ook Japans.

De ondernemer bij een precisiedraaibank en een stukje uit een knieprothese in hoogwaardig staal

Schrik nu niet: we spreken over een eenmanszaak. Wat Andy vervaardigt, gaat van minionderdelen voor knieprotheses tot matrijzen voor spuitgietmachines. Hij spuitgiet ook onderdelen, produceert precisiecilinders en dito machineonderdelen. Daarnaast ontwerpt en tekent Andy onderdelen en schrijft hij besturingsprogramma’s voor de assemblagemachines die hij monteert. Zijn succes is te wijten aan wat ze in de sector out of the box thinking noemen. Het bedrijf heeft geen website, maar wie het nodig heeft, weet het wel te vinden.

22

Andy: “Ik ben gefascineerd door precisie. Dat erfde ik van mijn vader. De zeven oudere machines waarmee ik werk, zijn meestal van het Zwitserse merk Hauser. De oudste heeft mijn leeftijd en haalt nog altijd 0,003  mm op een verplaatsing van 400 mm. Ik probeer diezelfde filosofie toe te passen in het bedrijf: een bijzonder hoge kwaliteit en lange levensduur van de stukken en machines die ik ontwerp. Dat staat in feite averechts op huidige trends.” Het gesprek brengt ons veel verder en plots praten we over drijfveren: elke dag opstaan om met goesting te gaan werken, onafhankelijk zijn, lange termijnprojecten met focus op duurzaam ondernemen en zelf mogen plannen en sturen. Veel geld verdienen staat niet noodzakelijk op het lijstje, al is dat meegenomen. Het verhaal gaat ook over bergen papierwerk – dikwijls overbodig, over kafkaëske toestanden bij contacten met een overheid die ondernemerschap in Vlaanderen moeilijk maken, over willen opgeven en toch verder doen en over slagen met behoorlijke cijfers. Onlangs zegde het Agentschap Ondernemen van de Vlaamse overheid steun toe aan Nimme. Het bedrijf ontvangt nu subsidies die gewoonlijk voor 90 % naar grote bedrijven als Arcelor en Bekaert gaan. Eindelijk gaat een deel van dat geld naar een nieuwe en unieke technologie zoals de KMO Nimme die ontwikkelt. Momenteel werkt Andy aan het verkrijgen van een patent op een gespecialiseerde assemblagemachine van zes meter lang en vier ton zwaar. Las-, plaat- en lakwerk worden uitbesteed. Ik ben stevig onder de indruk, maar het gaat verder. We schuiven door naar een herenhuis uit de 19e eeuw met een interieur dat volledig bewaard gebleven is. Volgens monumentenzorg is het gebouw uniek: prachtige ornamenten over de vier seizoenen op muren en zolderingen, minutieus snijwerk op deuren, rijkelijk versierde schouwen met authentieke kachels, een antieke grappige douche met origineel leiding- en kraanwerk. Binnensijpelend vocht teistert het gebouw. Toen we er een kopje koffie dronken, viel een brok pleisterwerk met een hoop gedonder van de zoldering naar beneden. Het gebouw en het interieur zijn beschermd. Andy werkt al drie jaar aan een restauratiedossier en hoopt alles binnen een tijdsbestek van 10 jaar rond te krijgen. Zo’n gebouw redden, gaat volledig tegen de huidige slooptrend in. Bovendien bezit Andy een grote collectie opticaprenten. Dat zijn manueel ingekleurde etsen die de 18e-eeuwse actualiteit voorstellen. Ze werden met lenzen en spiegels bekeken en lijken wel 3D weer te geven: de televisie van 1700 …

Opticaprent

Onze oud-leerling is bovendien lid van de Erfgoedraad van Lokeren en zet zich in voor de bescherming van waardevol erfgoed zoals oude graven. Hij volgt opleiding uurwerkbouw in Antwerpen. Hij bracht daarnaast de ideeën aan voor de verbouwing van zijn woning en de hal van zijn bedrijf: hypermoderne en verrassende architectuur met respect voor de industriële archeologie, uiteraard uitgewerkt door een vaardige architect. Last but not least: Andy Nimmegeers is gelukkig getrouwd en papa van drie kinderen. Als leerling viel hij niet op en was eerder traag, een eigenschap die in de huidige tijd niet wordt gewaardeerd. Maar hij wist wat hij wilde en maakte traagheid tot een sterkte omdat hij er diepgang en precisie mee bereikte. Bovendien lijkt hij met zoveel verwezenlijkingen in een korte periode meester van de tijd geworden en is hij doordrongen van maatschappelijk en cultureel hoogstaand denken.

Contactlens winter 2013

23

De achterzijde van het authentieke herenhuis

Fragment van een ornament De winter

Andy: “De klik om echt te gaan studeren, kreeg ik maar na de legerdienst. Een leraar kan competenties opmerken en proberen sturen, maar de ontplooiing moet uiteindelijk van de leerling zelf komen.” Als ik mezelf als leraar vergelijk met wat Andy heeft bereikt, kan ik alleen maar bescheiden zijn en verder werken aan mijn credo’s: oordeel niet en help elke leerling zoeken naar het beste in zichzelf. Ik ben toch fier dat ik een piepklein steentje heb mogen bijdragen aan wat deze ondernemer, voor een groot deel autodidact, heeft verwezenlijkt.

Als besluit citeer ik graag uit het boek Stil de tijd van Joke J.Hermsen, een Nederlandse filosofe:

Pas in het interval tussen twee handelingen kunnen we tot bezinning en reflectie komen. Pas als we niets doen opent zich de ruimte van het denken en van de creativiteit, verschijnselen die zich niet door een vooropgesteld doel of economisch nut laten opjagen. Niet voor niets stamt het woord school af van het Griekse woord ‘scholé’, dat rust en vrije tijd betekent.

Geert Brokken

24

Techniek en verwondering: inhuldiging van twee nieuwe techniekklassen Onder ruime belangstelling van vele genodigden was het eindelijk zover: op maandag 7 oktober 2013 opende dhr. Wilson De Pril, directeur-generaal van de werknemersorganisatie Agoria Vlaanderen, feestelijk de nieuwe techniekklassen. De opdracht was om met de technische ploeg en de leraren techniek en technische activiteiten een vernieuwde visie uit te werken die de eerste graad op de kaart moest zetten in Lokeren en de ruime regio. Dankzij een niet aflatende inzet van de afdelingen Schilderen, Lassen-Constructie en Houttechnieken, de ICT-coördinatoren en het technisch ondersteunend personeel kregen de lokalen een moderne, frisse look met de nodige ICT-middelen. De opening van de twee broodnodige technieklokalen was een feit. Wat willen we met die nieuwe lokalen bereiken?

1) Enthousiasme 12- en 13-jarigen willen we tijdens de lessen techniek en technische activiteiten enthousiast laten werken binnen een technologisch-wetenschappelijke omgeving. Zo kunnen ze hun talenten en interesses ontdekken en ontplooien. Als school halen we het maximum uit de lessentabellen die de overheid ons voorschrijft om techniek te onderwijzen. Door een jarenlange ervaring slagen onze leerkrachten erin om techniek en technische activiteiten samen te smelten. Daardoor kunnen zij hun stielkennis doorgeven aan beloftevolle telgen die voor de toekomst van het VTI staan. Het hoeft geen betoog dat onderwijzen een vak apart is.

Contactlens winter 2013

25

Als we het enthousiasme van het lerarenkorps en het technisch team kunnen overbrengen op de leerlingen, leidt dat misschien tot een positieve keuze voor een technische loopbaan, op welk niveau of in welke richting dan ook.

2) Verwondering Zijn jonge kinderen nog verwonderd over techniek zoals een automatisch geprogrammeerde grasmaaier of stofzuiger? Kinderen zijn van nature verwonderd over de wereld om hen heen. Ouders en leerkrachten moeten proberen die verwondering te stimuleren, vragen te beantwoorden en kinderen te helpen om hun wereld vol techniek te ontdekken. Als we daar te weinig aandacht aan besteden, leren we kinderen aan dat verder vragen geen zin heeft. Hun verwondering verdwijnt hierdoor stilaan en dat is een gemiste kans voor de wereld van de wetenschap en techniek. Wie kan er thuis of op de lagere school nog als vanzelfsprekend kennismaken met techniek? Wie knutselt er nog zelf aan zijn of haar fiets? Wie probeert nog om zelf een apparaat te repareren in onze wegwerpmaatschappij? Kinderen zien vaak alleen maar de buitenkant van de dingen en weten niet meer hoe iets werkt. Vergeet niet dat die kinderen de volwassenen van morgen zijn. Als we de verwondering van jonge kinderen stimuleren, ontstaat een natuurlijke interesse voor een wereld die vol zit van wetenschap en wonderbaarlijke techniek. Die interesse heeft een rechtstreekse invloed op de opleidings- en beroepskeuze van onze kinderen waardoor de kans groeit dat meer kinderen voor die richtingen kiezen. Wetenschap en techniek zijn voor hen dan niet vreemd meer, maar iets vertrouwds!

3) Digitale vaardigheden Dankzij Arcelor Mittal beschikken we nu over veertien pc’s die zo goed als nieuw zijn. Op die manier kunnen we onze 12-jarigen voorbereiden op werken en leven in een digitale maatschappij. Digitale technologieën bieden een enorm potentieel dat we volop benutten binnen onze lessen. Het is dankzij die technologieën dat we kunnen voldoen aan de individuele leerbehoeften van onze leerlingen. Klassikaal onderwijs, waarbij je op een frontale manier lesgeeft, is voor de meeste leerlingen geen motiverende manier om techniek aan te leren. De ICT-mogelijkheden bieden ons nieuwe, uitdagende manieren van lesgeven en leren. Als technische school hebben we het voorrecht om te kunnen genieten van jonge mensen te zien die technisch bezig zijn. We kunnen zelf een stap verder gaan door hen te begeleiden, te coachen en uit te dagen om op zoek te gaan naar oplossingen voor technische problemen.

26

Paul Lauwereins Technisch adviseur coördinator

Oud-leerling Kim Wouters, afstudeerjaar 2003 In juni 2003, zo’n tien jaar geleden, studeerde Kim Wouters af in het zevende jaar Decoratie en Restauratie Schilderwerk. Ze is een jongedame die een opmerkelijk parcours achter de rug heeft. Kim is afkomstig uit Bouwel bij Herentals, maar verbleef in Hagewinde in Lokeren. Ze liep daar school tot de tweede graad. Daarna maakte ze de overstap naar het VTI om er de richting Schilderen-Decoratie te volgen. Ook al kwam ze uit het buitengewoon secundair onderwijs, toch hield het haar niet tegen om het specialisatiejaar op het VTI met succes te beëindigen. Daar stopte haar schoolse carrière echter niet. Wij waren nieuwsgierig over hoe het nu met haar gaat en nodigden haar uit voor een gezellige babbel.

Kim, hoe oud was je toen je in het VTI terecht kwam? Ik was toen net achttien jaar en had de tweede graad van het buitengewoon secundair onderwijs afgewerkt. Dat weet ik nog heel goed, want kort nadat ik de overstap had gemaakt naar het VTI, kreeg ik het leuke nieuws te horen dat ik niet beschikte over een getuigschrift van de tweede graad. Ik zou me dus moeten bewijzen voor de middenjury. Gelukkig was er net een overgangsperiode waardoor ik toch mocht starten in de derde graad en dankzij het vertrouwen dat de leerkrachten van het VTI in me hadden, kreeg ik de kans om in het VTI te blijven. Wat studeerde je in het buitengewoon onderwijs? Ik volgde de richting Schilderen-Decoratie in de alternerende beroepsopleiding. Ik verbleef al van toen ik vijf was in Hagewinde en liep er ook al die tijd school. Op mijn achttiende was het tijd voor wat anders. Vanwaar je keuze voor het VTI? Wel, mijn thuis was op 75 kilometer van Lokeren. Mijn ouders wonen namelijk in Bouwel, maar ik verbleef op het internaat van Hagewinde en dus moest ik daar ook in de buurt blijven. Het VTI leek me daarom de meest geschikte school. Voor welke richting koos je in je nieuwe school? Ik wou vooral weg uit het buitengewoon onderwijs zodat ik een diploma kon behalen en niet zozeer om een totaal andere richting in te slaan. Ik ging dus verder in dezelfde lijn: Schilderen-Decoratie. Als meisje in je puberteit in een school zitten met overwegend jongens, zal niet altijd zo gemakkelijk geweest zijn ... Hoe kijk je terug op de tijd die je in het VTI doorbracht? Voor mij was het een heel moeilijke periode omdat ik een grote achterstand had. In het VTI geloofden ze echter in mijn kunnen en kreeg ik de kans te bewijzen wat ik werkelijk waard was. Ik heb die kans gegrepen, maar heb er wel hard voor moeten knokken. Dat er daarbij rondom mij enkel mannen liepen, vond ik helemaal niet erg. Ik kan er niet aan doen, maar ik werk tot op de dag van vandaag nog altijd liever samen met mannen dan vrouwen: ze zijn meer rechttoe rechtaan. Zijn er activiteiten of gebeurtenissen die je zijn bijgebleven? Ik moet eerlijk zeggen dat ik op het VTI niks dan positieve ervaringen heb opgedaan. Zo herinner ik me nog goed onze schooluitstap naar Lombardsijde. Voor de leerlingen was het een geweldige uitstap, maar voor de begeleiders en andere bezoekers niet zo. Onze leerkrachten hebben toen afgezien, besef ik nu. Al moet ik eerlijk zeggen dat wij dat uiteindelijk ook hebben gedaan. We moesten namelijk alles opkuisen onder het toeziend oog van een legerofficier die zijn titel alle eer aandeed. Die dingen zullen me voor altijd bijblijven. Wat deed je na het VTI? Ik heb eerst twee jaar gewerkt. In die periode deed ik ervaring op bij drie verschillende bedrijven. Daarna had ik er genoeg

Contactlens winter 2013

27

(midden)

van. Ik had voortdurend het gevoel dat ze van mij profiteerden en dus besloot ik een andere weg in te slaan. Ik vatte de HBO5-opleiding Verpleegkunde aan in het hoger beroepsonderwijs. In Lier slaagde ik meteen voor mijn eerste jaar, maar in het tweede jaar achterhaalde mijn achtergrond me en kreeg ik af te rekenen met de vooroordelen die er zijn tegenover leerlingen uit het buitengewoon onderwijs. Mijn stage verliep goed, maar mijn mentor was te negatief, waardoor ik niet slaagde voor mijn stage. Ik bleef niet bij de pakken zitten en deed mijn tweede jaar opnieuw in Duffel. Mijn stage daar was wel goed, maar volgens hen had ik me een maand lang anders voorgedaan dan ik eigenlijk was en verdiende ik mijn diploma niet. Derde keer, goede keer, want in Leuven slaagde ik wel voor mijn tweede jaar. Tijdens mijn laatste jaar in Leuven combineerde ik de studies met de richting Biomedische Wetenschappen aan de Katholieke Universiteit Leuven. Dat was een heel leerrijke en positieve ervaring waarna ik mijn HBO5-opleiding stopte en verderging met de richting Verpleegkunde op hogeschoolniveau. De eerste twee jaar was ik geslaagd en nu zit ik in mijn derde jaar. Ik kreeg ook een Erasmusstatuut en mag dus stage lopen in het buitenland. Ik koos ervoor om drie maanden naar Udine in Italië te gaan. Door een voetblessure kan mijn stage van februari tot mei 2014 echter niet doorgaan en volg ik dit jaar enkel de theorielessen. Van september tot november 2014 zal ik wel naar Udine trekken. Daarom studeer ik nu al volop Italiaans. Bovendien volgde ik een opleiding voor ambulancier tijdens mijn studies in Lier. Intussen heb ik daarin al vijf jaar ervaring. Heb je tijdens je verdere studies nog zaken kunnen gebruiken die je op het VTI leerde? Je koos er toch voor om een totaal andere weg in te slaan … Nee, voor een goede achtergrondkennis in de nieuwe richting, kon ik jammer genoeg niet terugvallen op wat ik in het VTI had geleerd. Ik moest dan ook vaak alles zelf uitzoeken. Zo zag ik bijvoorbeeld nooit eerder een staartdeling en plots werd er van me verwacht dat ik dat wel kon, want een rekenmachine mochten we niet gebruiken. Waren het zware studies voor jou? In vergelijking met het VTI eigenlijk niet. Dat was voor mij nog altijd het zwaarste omdat ik daar vanaf nul moest starten. In het VTI heb ik alles opgebouwd om nu verder te kunnen. Zij zorgden ervoor dat ik met een positieve ingesteldheid aan mijn verdere schoolcarrière kon bouwen. Was het VTI een doelbewust tussenstation om te kunnen geraken waar je nu zit? In die tijd was dat niet het geval, maar achteraf bleek dat het een heel goede keuze was. De enige reden waarom ik voor het VTI koos, was omdat ik een diploma wou behalen. Wat doe je momenteel? Wel, jammer genoeg zit ik de komende acht weken thuis om te herstellen van mijn voetblessure. Ik maak van de situatie gebruik om in alle rust te studeren. Heb je plannen voor de toekomst of zie je wel wat er op je afkomt? Ik wil niet in België blijven, maar naar het buitenland gaan. Vandaar mijn keuze om met mijn Erasmusstatuut naar Italië te trekken. Liefst van al zou ik daar later als fulltime verpleegster aan de slag gaan. Lukt het me niet om in het buitenland te wonen en te werken, dan wil ik graag voor Artsen Zonder Grenzen werken. Zover zijn we echter nog niet, want in juli wil ik eerst graag één maand naar India om daar ervaring op te doen. Ik wil graag weten hoe het daar gaat op vlak van verpleging en ik wil de cultuur beter leren kennen. Hopelijk kan ik op die manier mensen uit het buitenland hier op de juiste manier benaderen en behandelen als ze in het ziekenhuis terechtkomen. Na mijn stage in Italië kom ik terug naar België voor een bachelor-na-bachelor Spoed- en Intensieve Zorgen. Zo kan ik opnieuw op buitenlandse stage om de wereld te verkennen. Op lange termijn lijkt een universitair diploma geneeskunde of advocatuur gespecialiseerd in medische fouten me ook wel wat, maar of ik die studies ooit aanvat, weet ik nu nog niet. 28

Anthony Van Neste

Onze nieuwe collega’s! Onze school verwelkomt dit schooljaar enkele nieuwe collega’s. Contactlens stelt hen graag aan u voor en heet hen hierbij hartelijk welkom.

Raphaël Arteel Raf geeft godsdienst in de tweede en derde graad. Godsdienst is een belangrijk vak voor hem omdat het gaat om waarden meegeven. In de lessen komen immers belangrijke maatschappelijke thema’s aan bod. Raf woont in St.-Amandsberg en komt met de trein naar Lokeren. In zijn vrije tijd geniet Raf van sport en muziek.

Lien Quintelier Lien geeft wiskunde in de derde graad zowel bij ons als aan het OLVP. Wiskunde is voor haar een tof vak omdat het veel praktische toepassingen heeft. Lien woont in Zele waar ze graag werkt in haar moestuin en voor haar dieren zorgt. Met haar Schotse herder gaat ze naar de obedience school en wandelt ze veel. Lien houdt ook van tekenen, schilderen en fotografie.

Marlies De Groote Marlies geeft Frans in de tweede en derde graad aan het VTI en aan het SLC. Na haar masteropleiding FransSpaans trok ze vijf maanden naar Ecuador om er vrijwilligerswerk te doen. Voor haar is vreemde talen leren een deur naar de grote wereld, niet alleen op vlak van ontspanning (reizen, culturen leren kennen), maar ook op gebied van je professionele leven. Marlies woont in Oosterzele en houdt van viool spelen, joggen en natuurlijk … reizen.

Eva Thierens Eva geeft Nederlands en Engels in de eerste en tweede graad. Ze geeft ook les aan het STC. Ze is van opleiding journaliste en voor haar is Nederlands meer dan enkel een vak, het is een passie. Eva woont in Daknam en houdt van dansen, lopen, fitness, reizen … en lezen uiteraard. Haar lievelingsauteur is Tim Burton.

Contactlens winter 2013

29

Bob Verhelst Bob geeft techniek, technische activiteiten, mechanica – praktijk en theorie, technisch tekenen en CNC in de eerste en de tweede graad. Uit die vakken haalt hij zelf veel plezier en hij wil dat ook delen met zijn leerlingen. Bob woont in Beveren-Waas en houdt van voetbal, tennis, lopen en zwemmen. Verder houdt hij zich ook graag bezig met allerlei Apple-producten te herstellen.

Sven Bayens Sven geeft informatica en techniek in de eerste en tweede graad. Zijn passie voor die vakken probeert hij mee te geven in zijn lessen. Ook in zijn vrije tijd is techniek nooit ver weg, vooral in combinatie met muziek. Als MC (Master of Ceremonies) leeft hij zich uit op verschillende podia en muziekfestivals.

Evelyne Yzerbyt Evelyne werkt halftijds op de administratieve dienst van het VTI en geeft het vak toerisme aan OLVP in Sint-Niklaas. Ze heeft 23 jaar in de toeristische sector gewerkt en wil nu vooral jonge mensen warm maken voor de sector. Evelyne vindt het VTI een heel correcte school en ze ervaart het contact met de leerlingen en de collega’s als bijzonder positief. Evelyne woont in Zele en houdt van joggen, lezen, een goede film bekijken en gezellig aperitieven.

Lieselot Bastiaens Lieselot geeft geschiedenis in de eerste en tweede graad en PAV in de tweede en derde graad. Als je geschiedenis studeert, moet je vooral nieuwsgierig zijn: Waar komt dit vandaan? Hoe komt het dat …? Lieselot wil haar leerlingen laten inzien dat geschiedenis je blikveld verruimt en je kritische denken aanscherpt. In het vak PAV leert ze jongeren vaardigheden en attitudes die ze nodig hebben om later zelfstandig in de maatschappij te kunnen functioneren. Lieselot woont in Lokeren en houdt van lopen, spannende films, dikke boeken, exotisch eten en verre reizen.

Yarid Lievens Yarid geeft de vakken houtbewerking, praktijk hout, technisch tekenen en organisatie. Hij wil zijn leerlingen meegeven dat hout een tijdloos materiaal is waarmee je veel mooie dingen kunt realiseren. Zijn grootste interesse gaat uit naar interieurinrichting. Yarid woont in Bellem-Aalter en gaat in zijn vrije tijd graag sporten en lekker eten. Hij houdt veel van muziek en werkt ook als deejay.

30

Eline Verberckmoes Eline geeft aardrijkskunde, Frans en godsdienst in de eerste en de tweede graad zowel aan het VTI als aan OLVP. Ze wil vooral dat leerlingen zich voor alle vakken inzetten. Daarom moeten leerkrachten ervoor zorgen dat hun lessen boeiend zijn. Eline woont in Sinaai en houdt zich met veel plezier bezig in de tuin. Ze gaat ook graag lopen, fietsen of wandelen met de hond. Frankrijk is voor haar de ideale reisbestemming.

Xandra Scheers Xandra geeft aardrijkskunde in de tweede graad en werkt op het secretariaat. Behalve aardrijkskunde, heeft ze ook chemie en fysica gestudeerd. Ze vindt die vakken boeiend omdat er altijd nieuwe ontwikkelingen zijn. Xandra wil vooral dat haar leerlingen niet wereldvreemd zijn. Ze wil hen met een kritisch oog leren kijken naar informatiebronnen. Xandra woont in Dendermonde en houdt zich in haar vrije tijd vooral bezig met paardrijden, sporten en leuke dingen doen met haar metekindjes. Ze houdt ook van een goed boek en spannende films.

Sarah Verstrepen Sarah geeft Engels in de eerste en tweede graad. Engels is altijd haar lievelingsvak geweest en ze houdt eraan om haar leerlingen ook wat achtergrond over de taal mee te geven. Sarah woont in Dendermonde en houdt van lezen, sporten en op reis gaan. Ze heeft ook bewegingsrecreatie gestudeerd en geeft in de vakanties kleuterturnen en watergewenning. Sarah houdt van lezen en zakt graag lekker onderuit voor een verstand-op-nul-en-geniet-maar-film.

Florien Matthys Florien geeft godsdienst in de eerste, tweede en derde graad aan het VTI. Dat is goed voor twaalf uur van haar opdracht. Naast het VTI geef ze ook les aan de eerste graad van het SLC. Godsdienst is voor haar heel erg boeiend: “Het gaat niet enkel over kennisoverdracht, maar je kunt er op een dieper niveau werken.” Naast het vak godsdienst kan ze ook plastische opvoeding geven. Ze is graag creatief bezig, al is dat niet altijd zo gemakkelijk met twee kleine kindjes.

Lena De Vos en Stefanie De Cock

Contactlens winter 2013

31

Jan Baeyens, een vriend en collega is niet meer



Dag Jan

Ik vond het niet gemakkelijk om tussen de schoolactiviteiten door iets te schrijven, maar mijn gedachten waren sinds dat telefoontje op zondagavond veel bij jou. Uiteindelijk waren we al jaren collega’s, maar we kenden elkaar vanuit onze jeugd. In den beginne zaten we samen bij de KSA, maar na een paar tegenslagen en omdat ik schoolliep in Wetteren, week ik uit naar de Scouts van die gemeente. Toen de KSA heropstartte, lieten we de ploegen af en toe tegen elkaar spelen onder andere op den Duba en in de Zandbergen, de huidige stuifduinen. Begin jaren ’80 startte je aan het VTI en in die jaren reden we af en toe samen naar school. Je schalkse humor was nooit ver weg en toen ik naar Wetteren verhuisde, noemde je mij een halve Wetteraar. Dat was altijd al een spanningsveld: het dorp Schellebelle tegen de verstedelijkte gemeente. Later studeerde je in Antwerpen, maar ondertussen bleef je je voor vele dingen inzetten. Je trouwde met Els en kreeg twee dochters. Voor technische ondersteuning of andere zaken konden we altijd op je rekenen. Je stond telkens klaar om iemand te helpen. Dat was op school ook zo: je was bezorgd over het reilen en zeilen van de school en de afdeling IICT. Je bleef actief en vond voortdurend nieuwe uitdagingen. Je bleef getrouw aan OKA. Dat resulteerde drie jaar geleden in een film maken samen met het dorp. Ook daar nam je voortdurend initiatieven. Het resultaat mocht er zijn: de film haalde de bioscoopzalen. De receptie en de vertoningen in juli 2011 in Kinepolis Gent waren het neusje van de zalm. De film laat een aantal prachtige opnames van de Scheldestreek zien. Door de film had je terug in de culturele appel gebeten. Je werkte vroeger al eens mee in Belle op Aarde, een cultuurevenement van meerdere dagen met kunstenaars in het dorp. Later vond je je weg terug naar de Oude Pastorij waar je De Derde Oever ondersteunde. Je was zeker niet alleen bezig met je lessen, je had ook oog voor de maatschappelijke evoluties. Je stap naar de politiek zette je vooral vorig jaar. Je werd meteen verkozen voor de gemeenteraad in Wichelen. Bovendien fietste je naar je werk. Dat was niet altijd low profile en het mondde uit in je deelname aan de VLOT!wieleractiviteiten. Op sportief vlak zette je je nog voor meerdere dingen in: ofwel jij, ofwel Els speelde mee met de VTI-volleybalploeg, je was lijnrechter bij een voetbalwedstrijd voor Broederlijk Delen ... Initiatieven opstarten en evenementen organiseren was jouw dada. Jan … je was er dikwijls voor een korte of lange babbel. Het is bijna onwezenlijk om zo plots afscheid te moeten nemen. Voor een einde zijn er geen woorden. Of toch? Vaar wel en tot ziens! Luc Bontinck 32

Jan Als onze ICT-afdeling een auto was geweest. Dan hielden drie paar handen het stuur vast, de wielen in de juiste richting Jouw voet steevast op het gaspedaal, voluit op de rechte stukken Dan duwde ik regelmatig op de rem om niet uit de bocht te vliegen Af en toe reden we verloren, maar steeds vonden we de juiste weg Jouw voet is nu van het gaspedaal, de motor is afgeslagen We staan nu op de pechstrook van het leven Vaarwel Wim

Vaarwel Jan Genieten van een mooie zondag, zoals zondagen horen te zijn … Het is laat in de namiddag of noem het vroeg in de avond. De duisternis veegt langzaam de dag uit. En dan, zomaar uit het niets, een onmenselijk telefoonbericht: Jan is niet meer. Ongeloof, verwarring, de zondag ver weg, de donkerste nacht erg dichtbij. Een vloed aan vragen waarop we tot op vandaag nog altijd geen antwoord kregen. Waarom wordt alles plots zo onwezenlijk, zo ondraaglijk hard? Jan, je was veel meer dan zomaar een collega: je hartelijkheid en je gevoel voor humor, je liefde voor je vak en je bijzonder respectvolle omgang met je leerlingen en collega’s, jouw niet nee kunnen zeggen en die zalige verstrooidheid, je bijzondere passie voor het zeilen, je zoveel meer. Alle collega’s zagen je graag, gewoon om wie je was. Het voelt vreemd aan om te schrijven in wat we de verleden tijd noemen. Misschien hoeft dat helemaal niet. Het zou betekenen dat je verdwenen bent en dat is wel het laatste wat we willen geloven. Misschien ben je, zoals je collega Luc Maes het zo mooi schrijft, gewoon maar naar de overkant: In alle stilte heb je de trossen losgelaten. Je wind nam je voorzichtig mee naar de ruime zee. Geen golfje heeft je aangeraakt, geen boot of haven heeft je zien vertrekken. Zeil nu maar die grote overtocht die je altijd wou doen naar de horizon in avondlicht. Ongeloof en verwarring maken nu langzaam plaats voor dankbaarheid. Dankbaar omdat we jou hebben mogen kennen, een uniek voorrecht. Dankbaar om die vele mooie momenten dat we samen mochten lachen, plagen, bezorgd zijn. Dankbaar omdat je je dag in dag uit zo onvoorwaardelijk gaf voor onze school. Nooit was iets te zwaar of te veel voor jou, Jan. Duizendmaal dankjewel daarvoor. Deze week op de radio, toeval of niet, draaien ze voortdurend mijn lievelingsnummer Forever young van Alphaville. De inhoud van de tekst doet er niet toe, de titel zegt voldoende. Voor eeuwig en altijd jong, zo zal ik jou blijven herinneren. Als een jonge gast was je voortdurend onrustig op zoek naar nieuwe uitdagingen. Bewonderenswaardig aan jou was dat je die uitdagingen niet uit de weg ging en dat je de meest onmogelijke opdrachten ook nog tot een goed einde wist te brengen. Je leerde ons in ieder geval dat alles in het leven mogelijk is, als je er maar in gelooft. Vandaag zat een kaartje van Bond zonder Naam in de bus met daarop De donkerste nacht toont de helderste sterren. Alweer toeval? Ik geloof het niet meer. Je laat ons niet los en zo hebben we het graag. Je koos ervoor om voor eeuwig zachtjes te drijven op de golven van de zee. Wie in de toekomst op blote voeten langs de kustlijn in de branding wandelt, zal jou voelen. Zien we aan de horizon een zeilboot die met de ondergaande zon verdwijnt, dan zullen we ongetwijfeld naar elkaar eens wuiven. Kijken we in de donkerste nacht naar de sterren, dan zullen we jou onmiddellijk herkennen in de helderste. Jan, wij kunnen enkel maar verder in het geloof dat je ons niet loslaat. Het ga je goed. Vaar wel!

Stephan Beirnaert

Contactlens winter 2013

33

Personalia Overleden Dhr. Guido Pauwels Dhr. Richard Cooreman Dhr. Gilbert Van Assche Mevr. Mathilda Schreuder Dhr. Roger Nimmegeers Mevr. Cécile Blommaert Mevr. Germaine Verniers Mevr. De Wael Godelieve Dhr. Georges Wiels Dhr. Leo Eeckhoudt Dhr. Raf Van Damme Mevr. Lydie Delmote Dhr. André Neus Mevr. Maria Aper Mevr. Eva Delen Mevr. Christine Blockmans Mevr. Marie-Louise Weijmaere Mevr. Maggy De Brabander Dhr. Van Lysebetten Frans Dhr. Jules Van Wiele Mevr. Mieke Burssens Mevr. Roza Van de Voorde Dhr. Karel Creve Dhr. Patrick De Bock Dhr. Rolf De Ryck Mevr. Maria Lerno Dhr. Jan Baeyens Dhr. Bert Manders Dhr. Dirk Lintacker Mevr. Maria Van Driessche Mevr. Maria-Jeanne De Haen

grootvader van Raf Pauwels (6MVT 2013) vader van Linda Cooreman (lid Raad van Bestuur) grootvader van Ellen De Meuleneir (7DRS) echtgenote van Jan Geers (HSTELO 1976) grootvader van De Smit Jorian (6EIT 2013) grootmoeder van Wouter Thys (leerkracht) overgrootmoeder van Jorn Steeman (5BSD) grootmoeder van Kerknawi Amar (4BSD) grootvader van Gianni Wiels (3BSD) en vader van Patrick Wiels (ouderraad) oud-leerling (LSBMech 1968) – vader van Davy Eeckhoudt (A4 Mechanica 1989) vader van Iris Van Damme (4IW) schoonmoeder van Frank De Grauwe (leerkracht) grootvader van Jarni Roosendans (7DRS) grootmoeder van Sies Aper (4EMA) tante van Jeroen De Witte (1BB) stiefmoeder van Glenn De Keyser (5HT) schoonmoeder van Paul Mestdagh (lid Raad van Bestuur) grootmoeder van Ruben De Wael (2BDMB) vader van Rudy Van Lysebetten (oud-leerkracht) grootvader van Lukas Steeman (3ET) grootmoeder van Jens De Boever (2MEB) overgrootmoeder van Yentl Vermoesen (Se-n-Se) vader van Eric en Kris Creve (oud-leerlingen), grootvader van Matthias (EM 2009), Jonas (EIT 2005), Stefan (EM 2004), Sebastiaan (EIT 2002), Frederik (EM 2001) en Ludwig (EIT 1999) Creve oud-leerling (Hout 1979) leerkracht Vlot!vzw (Sint-Lodewijkscollege) weduwe van dhr. Paul Audenaert (oud-leerkracht) ICT-coördinator en leerkracht in onze school vader van Igor Manders (5BL) Familienieuws? oom van Brian Vergult (6EIT) Laat het ons weten! overgrootmoeder van Robin Van Bogaert (6HT) grootmoeder van Sarah Verstrepen (leerkracht) Stuur een kaartje of mail het door naar [email protected] Rectificatie vorige editie: (t.a.v. redactie Contactlens) Mevr. Veerle Bussens moeder van Brian Blancquaert (7FL 2012) Met onze oprechte excuses

Geboren Helena Lara Liano Jules César Viktor Aurélie Bernt Annette 34

dochter van Sammy Mestdagh (oud-leerkracht) en Isabel Soete kleindochter van Jef Ryckaert (lid Raad van Bestuur) zoon van Talitha Moons en Dylan Temmerman (6BSD 2012) kleinzoon van Marc Varewyck (oud-leerkracht) kleinzoon van Patrick Laureys (leerkracht) zoon van Anthony Van Neste (leerkracht) en Katrien Laureys kleindochter van Rita Elias (leerkracht) kleinzoon van Miek De Beule (coördinator, leerkracht) kleindochter van Jan Fierens (leerkracht)

Uitnodigingen

vr

07/02/2014

Quiz VTI Sint-Laurentius Pr. Thuysbaertlaan 1 9160 Lokeren 09 348 17 09

wo

19/03/2014

zo

23/02/2014

Tijd voor een ontbijt VTI Sint-Laurentius Pr. Thuysbaertlaan 1 9160 Lokeren 09 348 17 09

za -zo

10 -11/05/14

Eventavond Sluitstuk 3-daagse doedagen (18.30 u. - 21 u.)

ECOMAGIE XL

show voor de 5e en 6e jaars

GESPREKSPANEL

van oud-leerlingen en geledingen uit de industrie voor de ouders

VTI Sint-Laurentius Pr. Thuysbaertlaan 1 9160 Lokeren 09 348 17 09

Barbecue VTI Sint-Laurentius Pr. Thuysbaertlaan 1 9160 Lokeren 09 348 17 09

i.s.m. Sporting Lokeren

Binnenkort meer info op www.vlot-vti.be Contactlens winter 2013

35

VTI Sint-Laurentius Lokeren

De school voor Wetenschap, Techniek en Technologie Industriële wetenschappen • Elektromechanica • Industriële informatie- en communicatietechnologie • Elektrische installatietechnieken • Houttechnieken • Mechanische vormgevingstechnieken • Lassen - constructie • Schilder- en decoratietechnieken • Fotolassen • Decoratie en restauratie schilderwerk • Stuur- en beveiligingstechnieken

MAANDAG

10 februari

DONDERDAG

13 maart

Voorrangsperiode 1: van ma 3 t.e.m. vr 28/02/2014 Tijdens deze voorrangsperiode krijgen de volgende kinderen voorrang om in te schrijven: broers en zussen van leerlingen die al ingeschreven zijn in de school. Ook stiefbroers en – zussen, halfbroers en -zussen of andere kinderen die op hetzelfde adres wonen; kinderen van personeel van de school. inschrijvingsmoment op maandag 10 februari 2014 van 17 u. tot 20 u.

Voorrangsperiode 2: van ma 10 t.e.m. vr 28/03/2014 Elke school reserveert in haar eerste leerjaar, conform de afspraken in het LOP, een aantal plaatsen voor leerlingen die voldoen aan bepaalde achtergrondkenmerken. Deze leerlingen worden ‘indicatorleerlingen’ genoemd. Tijdens deze inschrijvingsperiode kan iedereen inschrijven, maar elke school moet het afgesproken quota voor ‘indicator- en niet-indicatorleerlingen’ respecteren. (*) inschrijvingsmoment op donderdag 13 maart 2014 van 17 u. tot 20 u.

Inschrijvings momenten VLOT! scholen na de voorrangsperiode ZATERDAG

10 mei

Infodag zaterdag 10 mei 2014 (sessie om 14.30 u. en om 16 u.)

Je krijgt er een concreet beeld van de verschillende opleidingen: lessen, oefeningen, inhoud, praktijk, toekomstperspectieven enz. De directie en de medewerkers die rechtstreeks betrokken zijn bij de opleiding van je keuze leiden je rond in de gebouwen en geven je meer uitleg over de verschillende richtingen. Deze infodag is zowel voor 12-, 14- als 16-jarigen en hun ouders. We vragen je om in te schrijven voor één van de twee sessies via www.vlot-vti.be  (binnenkort beschikbaar).

(*) Wat zijn ‘indicator en niet-indicatorleerlingen’? Indicatorleerlingen voldoen aan minstens één van volgende voorwaarden: • kinderen uit gezinnen die het vorige schooljaar recht hadden op een schooltoelage; • kinderen die (tijdelijk) buiten het gezin opgenomen zijn (pleeggezin, bijzondere jeugdzorg … ); • kinderen van rondreizende ouders; • kinderen van wie de moeder geen diploma secundair onderwijs heeft of geen studiegetuigschrift van het zesde jaar secundair onderwijs. Niet-indicatorleerlingen voldoen aan geen enkele van de bovenstaande criteria.

Inschrijvings momenten VLOT! scholen tijdens de voorrangsperiode

Opendeur dag VLOT! VTI Sint-Laurentius Zondag 11 mei 2014 van 14 u. tot 18 u. ZONDAG

11

Onze werkplaatsen, laboratoria en vaklokalen zijn te bezichtigen in volle bedrijvigheid.

mei

VTI Sint-Laurentius Pr. Thuysbaertlaan 1 9160 Lokeren

T F

09 348 17 09 09 349 20 09

[email protected] www.vlot-vti.be

De openingsuren tijdens de kerstvakantie: • maandag 23 december en vrijdag 3 januari van 10 u. tot 12 u. en van 14 u. tot 17 u.

Namens de directie en het personeel van het VTI Sint-Laurentius Lokeren