Consciëntia Jaargang 32, editie III - Terug naar de bron

Consciëntia Jaargang 32, editie III - Terug naar de bron

In dit nummer onder andere: Judeo-christelijke samenleving Interview met Martijn Jonk Weg met de inﬂatie!

Verenigingsblad JOVD Utrecht e.o.

COLOFON

INHOUD

Bestuur

Van de voorziter Ralf S Willems

3

Waarde liberalen,

Afgelopen activiteiten De redactie

4

Jarige leden

5

De judeo-christelijke samenleving I R S Willems

6

Advertentie Najaarscongres

7

De eerste Consciëntia van het nieuwe politieke seizoen ligt voot u. Prinsjesdag is zojuist geweest en de kabinetsplannen en -liggen klaar om vol gaten te worden geschoten, al schijnt de begroting naar verluid al een gatenkaas te zijn.

Voorzitter Ralf S Willems Secretaris Maaike-Louise van Kester Penningmeester Peter Jongma Vice-Voorzitter Politiek en Promotie & Ledenwerving Benjamin Livestro Vice-Voorzitter Romana Burchartz

‘Hil-zilla vs. Obami’: hoe Barack Obama Hillary Clinton versloeg Justin C E Weeda

REDACTIE

8

E-mail: [email protected]

Lijkroof Bas Steunenberg

9

Website: www.jovdutrecht.nl

Twee keer kraken Mark Thiessen

10

Weg met inflatie! Philip Ruijs

11

Martijn Jonk: een interview R S Willems

12

Kritiek op het liberalisme Annelien zur Lage

15

Hoofdredactie Consciëntia: R.S. Willems Omslagfoto: R S Willems Jaargang 32, nummer 3 De Consciëntia is een uitgave van de JOVD Utrecht e.o., afdeling van de landelijke JOVD, www.jovd.nl Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een automatisch gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van het bestuur JOVD Utrecht e.o. of de hoofdredacteur.

De VVD presenteert een concept van haar nieuwe beginselverklaring. Terug naar de bron, de beginselen. Controversieel is het opnemen van de judeo-christelijke oorspong van onze samenleving. In een artikel zal ik op de waarheden en onzinnigheden rond het idee van de judeo-christelijke samenleving wijzen. In deze nieuwe Consciëntia uiteraard weer een overzicht van afgelopen en komende activiteiten en een stuk van onze eigen anarchokapitalist Philip Ruijs waarin hij uitlegt waarom de huidige kredietcrisis helemaal niet voor had hoeven vallen. We moeten terug naar de bron, naar de principes van de geldpolitiek. Veel aandacht voor eigendom dit maal: Mark Thiessen vertelt over zijn hobby krakers pesten en Bas Steunenberg belicht de hebberigheid van de staat, die een hebberigheid tentoonspreid waarin zij zelfs over lijken gaat. Ook zal Annelien zur Lage haar pas verworven politiek-filosofische inzichten in de liberale beginselen tentoon spreiden. Ik wens u veel leesplezier! Met liberale groet, Ralf Willems, wnd. Hoofdredacteur

Terug naar de bron 2

JOVD Utrecht en omstereken - Jaargang 32, editie 3

Terug naar bron

Van de voorzitter Ralf S Willems

Waarde Liberalen, Met enige weemoed bedenk ik me dat dit alweer bijna de laatste keer is dat ik een dergelijk voorwoord schrijf. Over een paar maanden is het voorbij, dan gaat de afdeling verder onder een nieuwe voorzitter. Zover is het echter nog niet en tijd voor reflexie, contemplatie, nostalgie en “weet-je-nog-toen” zal er in de toekomst nog voldoende zijn. Er is het afgelopen jaar wel het een en ander veranderd: de activiteiten zijn verplaatst naar de - anders nutteloze - dinsdag, er kwamen nieuwe gezichten, nieuwe leden, er kwamen goede contacten met verschillende andere afdelingen en minstens zo belangrijk: met de andere politieke jongerenorganisaties in en rond onze mooie stad. Onze afdeling is oud, en na de laatste heroprichting bereikt zij dit jaar de respectabele leeftijd van vijfendertig jaar, een leeftijd die ik zelf voorlopig niet bereiken zal en zelfs de oudste leden onder ons nog niet hebben bereikt. Ja, zelfs Lid van verdienste Steunenberg zal nog een aantal jaartjes moeten wil hij zo oud zijn als de afdeling nu is. En toch, met zo’n lustrum ga je dan wel even denken. “Goh, hoe zou dit vroeger zijn gegaan?” “Zouden mijn voorgangers hier ook tegenaan gelopen zijn?” “Hoe zouden zij deze situatie oplossen?” In hun voetsporen probeer ik met mijn bestuur de afdeling te draaien, hopelijk te verbeteren. Op 8 oktober zullen hopelijk een aantal oud-leden en oudbestuurderen hun opwachting maken op onze diesborrel. Wellicht kunnen zij vertellen over hun plannen, ideeën, tegenslagen en wat dies meer zij in het verleden. Een archief is er niet echt meer en dat is wat mij betreft reuze zonde. Het zou mooi zijn als het mogelijk was om wat meer over het verleden van de afdeling boven tafel te krijgen dan bovengenoemd lid van verdienste ons kan vertellen. Met alle respect voor Bas’ boeiende verhalen, maar veel verder terug dan de laatste eeuwwisseling gaan ook zijn ervaringen niet. Terwijl in Den Haag het kabinet haar - ongetwijfeld verderfelijke en economisch destructieve - plannen voor het komend jaar presenteert, blik ik nog even terug. Ook aan afgelopen zomer, toen de goede samenwerking binnen de utrechtse jongerenpolitiek duidelijk werd tijdens de UITdagen en het moment dat nevenstaande foto werd genomen, in Edinburgh, naast held en filosoof Adam Smith. “Terug naar de bron.”

Komende activiteiten Discussie-avond aangaande de miljoenennota en APB 23 september, 20.30 Florin JPU

inter-PJO debat en feest 16 oktober, 20.00 The Florin, Nobelstraat 2-4

Moties/resoluties voor het najaarscongres 21 oktober, 20.00 Locatie wordt nader bekend gemaakt US Election Night (vanuit de gezamelijke PJO’s) Tivoli de helling www.electionnight.nl Actviteit, inhoud wordt nader bekend gemaakt 18 november, 20.00 De Kargadoor Voorbereidende Afdelingsvergadering (VAV) tevens bestuurswissel 25 november, 20.00 De Kargadoor

Met liberale groet, Ralf Willems voorzitter JOVD Utrecht en omstreken

JOVD Utrecht en omstreken - Jaargang 32, editie 3

3

Terug naar de bron

Afgelopen activiteiten De redactie

Maandelijkse borrel, 3 juni 2008 Op de eerste dinsdag van de maand werden weer zoals gewoonlijk in gemoederlijke en informele sfeer de nodige bakken weggetikt, onderwijl discussiërend over de zaken des levens. Locatie zoals gewoonlijk, was De Stadsgenoot.

Barbecue, 24 juni 2008 Er is maar één gepaste wijze om het politiek seizoen af te sluiten en dat is door met zijn allen op een avond goed te eten en te drinken. Aan de Nieuwe Gracht, aan de werf, organiseerde onze eigen barbecuecommissie bestaande uit Ralf Willems en Peter Jongma o.d.z. “hiel bar en knoeien” een bar mooi barbeknoeifestijn. Met een aantal gasten van andere afdelingen (o.a. Amsterdam, Den Haag), enkele oudbestuursleden, twee hoofdbestuurders en een fikse opkomst vanuit de afdeling zelf was het een zeer geslaagde avond. JOVD Hockeytournooi, 27 juni 2008 En traditiegetrouw wordt het jaar landelijk afgesloten met een hockeytournooi in het pittoreske Zuid-Zweden. Na het afgelopen jaar doorgedrongen te zijn tot in de halve finales, waar Team Utrecht strandde, waren zij dit jaar belust op meer. Gewapend met een stok, een bal en veel vechtlust verschenen Willem Bos, Peter Jongma en Ralf Willems op het sportveld om de eer van de afdeling hoog te houden. Versterkt met twee verdwaalde JD’ers werd vol goede moed aan het tournooi begonnen, vastbesloten om met de felbegeerde bokaal naar huis te gaan.

Politiek-filosofisch weekend, 7&8 juni 2008 Landelijk werd dit weekend het eerste politiek-filosofisch weekend van het jaar georganiseerd. Met sprekers als Paul Cliteur, Andreas Kinneging en Herman Philipse en met een flinke delegatie van de afdeling Utrecht en omstreken was het een topweekend. Uiteraard was de afdeling ook in de borrel en het feest weer zeer goed vertegenwoordigd.

Thema-avond: Marktwerking in de zorg, 10 juni 2008 Peter van Helmond, zeer capabele politiek commissaris Zorg & Welzijn schotelde ons een compleet verzorgde avond over marktwerking in de zorg voor. Aangewezig was de directrice van de Vereniging van Nederlandse Ziekenhuizen en een expert op het gebied van marktwerking van de Teldersstichting. Na afloop was ons een boel meer duidelijk over marktwerking en hoe dit in de zorgsector vorm zou moeten krijgen. Peter, bedankt!

4

In vier wedstrijden werd duidelijk waar de hegemonie over de noordelijke velden lag. In een eerste wedstrijd werd afgerekend met de thuisploeg, 12-1, een ware vernederlaag voor JOVD Groningen. Vervolgens werden ook het hoofdbestuur, het tandeloze “Terror Leiden” genadeloos van het veld gestuurd. Een uitdaging vormde het team dat bestond uit enkele politiek commissarissen, aangevuld met een enkel bestuurslid uit Havana a/d Waal. In een spannende wedstrijd waarin de beide ploegen gelijk leken op te gaan, was het toch Team Utrecht dat aan het langste eind trok, met 3-1 stelde zij de finale zeker. Deze zou weer tegen het “PC-team” gaan en dit keer was het hard-tegen-hard. Toch wist Utrecht met een duits doelpunt van de voorzitter in de laatste minuut de overwinning binnen te slepen: 2-0. Hiermee kwam een einde aan het sportieve deel van de dag en was de tijd rijp voor het comsumeren van gegrild vlees, het zich laven aan goudgeel gerstenat en het verschalken van de welbekende en felgekleurde “kannetjes,” hetgeen tot diep in de nacht heeft geduurd. UIT-dagen, 11-14 augustus 2008 Tijdens de UIT-dagen sloegen de politieke jongerenorganisaties in Utrecht de handen inéén om gezamelijk te strijden voor meer politiek actieve jongeren. Gedurende de week waren


Jarige leden

Terug naar bron

zij in een gezamenlijk “promotiem” in het felgeel gestoken actief folders aan het uitdelen, nieuwe studenten informeren en organiseerden zij op de dinsdagavond een debat.

Redactie en bestuur feliciteren de volgende leden van harte met hun verjaarsdag:

Namens de JOVD was hierbij Halbe Zijlstra, Tweede Kamerlid voor de VVD aanwezig. Gedebatteerd werd er naar aanleiding van de volgende stellingen: I) paddo’s horen thuis in de opiumwet en als zodanig zou bezit en gebruik ervan strafbaar moeten worden gesteld, II) Het kraken van panden moet bij wet worden verboden, III) Om de kwaliteit van het universitair onderwijs te garanderen zou de hbo-propaedeuse instroomregeling moeten worden afgeschaft.

Er ontstond een levendig debat, waarbij ook de zaal soms heftig meediscussieerde. Met een opkomst van een man of zestig, zeventig, waarvan verreweg de meeste aankomend student waren, was deze avond zeer geslaagd te noemen. Openingsborrel, 9 september 2008 De opening van het seizoen gaat het beste zoals het ook begint: met drank en gezelligheid. Het weer was nog prima, dus op het terras bij Wilfred kon men weer bijpraten met liberale vrinden, kennissen en kennis maken met nieuwe leden.

September 2 - Coen Loef (1987) 6 - Mark Thiessen (1982) 7 - Sean Bössenecker (1987) 7 - Léon de Lange (1981) 12 - Marleen Heesen (1983) 14 - Laurents Visser (1989) 14 - Marlou Benders (1988) 14 - Maaike-Louise van Kester (1986) 16 - Huibert-Jan van Roest (1982) 17 - Myrthe van der Werf (1985) 18 - Tumo Dolderman (1989) 20 - Michelle van der Burg (1980) 21 - Tim Lorijn (1984) 22 - Luuk Wijnhold (1988) 22 - Justin de Ridder (1987) 23 - Daniël Haamke (1989) 27 - Robbert van der Valk (1989) Oktober 2 - Sabina de Lange (1986) 4 - Fadior Hemmen (1982) 4 - Ronald Wiersema (1975) 11 - Eveline Gadella (1978 15 - Daan Hermsen (1988) 15 - Maarten van de Wetering (1986) 15 - Richard Stekelenburg (1980) 15 - Wilfred Pinkster (1979) 17 - Jeroen Aalderink (1978) 18 - Eduard van Valkenburg (1984) 18 - Fedor van Herpen (1982) 20 - Jesse van Schouwenburg (1983) 21 - Pieter Sallaerts (1980) 25 - Annelien Zur Lage (1987) 27 - Hein Vroege (1987) 30 - Mathijs Beaujean (1979) November 1 - Floor Adan (1991) 2 - Marc Oostenbroek (1979) 4 - Geert Wegman (1979) 6 - Maurits Hoijting (1983) 11 - Erik van Norden (1980) 19 - Valerie Boersma (1986) 22 - Peter-Paul Greup (1984) 23 - Paul Christiaan Kuyer (1992) 23 - Frederique Boerhof (1982) 25 - Christine Strating (1988) 25 - Fleur Stoffels (1984) 25 - Philip Ruijs (1980) 28 - Romana Burchartz (1986) 29 - Janneke Aelen (1985) 29 - Stéphanie Tromp (1984) 30 - Floris Mollema (1983)


5

Terug naar de bron

De judeo-christelijke samenleving I R S Willems

Er is de laatste tijd een hoop om te doen geweest: de judeochristelijke samenleving. Altijd de degen waarmee het CDA mee schermt, troetelkindje der conservatieven en tevens opgenomen in de nieuwe concept-beginselverklaring van de VVD. Mark Rutte merkte onlangs op dat hij het “als historicus” zo “reuze interessant” vindt “waar we vandaan komen.” (overigens worden ook het Humanisme en de Verlichting genoemd als wortels van onze Nederlandse samenleving. Als kenmerken van deze judeo-christelijke tradtie noemt Mark de scheiding van Kerk en Staat en het concept vergeving (tegenover eerwraak). Motieven Wat de precieze motieven zijn, daarnaar kunnen we slechts gissen. Het is aannemelijk dat de passage fungeert als lokmiddel voor huidige CDA-kiezers om aan te tonen dat liberalen niet anti-religie zijn, ondanks de soms wel erg atheïstisch georiënteerde voorstellen die ze doen. Toch is de liberaal helemaal niet tegen religie, hij is tegen vermeninging van Kerk en Staat: de staat (publiek domein) is neutraal op religieus gebied, wat iemand er in zijn privésfeer voor overtuiging op na wilt houden, daarin is die persoon vrij. Juist om religieuze diversiteit te garanderen, moet de staat (politieke partijen incluis) neutraal zijn. Daarnaast zijn christendemokraten nooit sterk geweest in het scheiden van publiek en privaat... Daarnaast kan de opname van een dergelijke passage gericht zijn tegen nieuwkomers, die uit een niet-christelijke samenleving komen, veelal islamitisch. Dan lijkt mij hieruit een verkeerde boodschap voort te komen, namelijk dat zij niet welkom zouden zij, mits zij christelijk worden. Het gaat juist helemaal niet om het christendom, maar om bepaalde waarden waar wij als samenleving voor staan. Nieuwkomer, islamiet of niet, moet deze respecteren, evenals de scheiding van Kerk en Staat teneinde een volwaardig lid van de samenleving te zijn. Dergelijk politieke motief zou ook een slechte reden zijn om een dergelijke passage op te nemen in je beginselverklaring, deze zou de principiële uitgangspunten moeten vertegenwoordigen van een partij binnen een politieke stroming, en niet mee moeten gaan in de waan van de dag of uit zijn op kortetermijn politiek gewin. Scheiding van kerk en staat? Daarnaast is het natuurlijk heel nobel van Mark om te wijzen op het idee van vergeving, maar het lijkt me sterk dat het christendom daar een patent op heeft. Om de scheiding van Kerk en Staat aan te nemen als uitgangspunt van de christelijke traditie is al helemaal absurd, deze is het product van eeuwenlange strijd binnen en tegen (de macht van) de (Roomskatholieke) Kerk. Na jaren van godsdiensttwisten bleek het het verstandigst om religie zoveel mogelijk uit het publieke domein te verbannen, ten einde eindeloos geweld te voorko-

6

men. Het startschot hiervoor wordt al gegeven door middeleeuwse denkers als Marsilius van Padua en Dante Alighieri, niet door iemand als de kerkvader Augustinus die weliswaar de wereld scheidt in een stad van de mensen en een stad van God, maar wèl de eerste ondergeschikt maakt aan de tweede. De scheiding van Kerk en Staat is het gevolg van de christelijke traditie, met een dogmatische kerk die zich wereldlijke macht toeëigend, de verdienstelijke scheiding mag dan ook niet op het conto van het christendom worden geschreven. Onze samenleving zou zijn wortels hebben in de judeochristelijke tradtie, wat wil dat nu eigenlijk zeggen? Dat het christendom een grote invloed heeft gehad op hoe onze staat en samenleving nu in elkaar zitten. Terecht worden er daarnaast de Verlichting en het Humanisme genoemd, zeker omdat met name de ontwikkelingen binnen de Verlichting de ideeën hebben aangedragen waarmee we tot de huidige staatsinrichting zijn gekomen. Evenals een goed conservatief zou de liberaal moeten geloven dat de samenleving niet maakbaar is, maar een organisch geheel vormt en als zodanig een product is van langdurige historische processen door tradities en gebruiken. Maar het christendom heeft wederom geen monopolie hierop: er zijn meer invloeden aan te geven: de klassieke traditie en cultuur, heruitgevonden in de Renaissance bijvoorbeeld. Wil een samenleving als de huidige Nederlandse in dergelijke historische termen gevat worden, dan zal zij moeten worden aangeduid (in chronologische volgorde) als een Klassiek-griekse-Hellenistische-Romeinse-Germaanse-Christelijke-Renaissansistische-Humanistische-Verlichtings-Romantische samenleving, waarin ik vast nog wel wat andere invloeden ben vergeten. Dit type samenleving overigens over het algemeen gekarakteriseerd met de titel “westers.” De compelete opsomming van alle invloeden lijkt me onwenselijk zo niet ondoenlijk in een beperkte hoeveelheid tekst. Daarnaast is het laten opeisen van het christendom van het totaalplaatje ongrechtvaardigd. Sola scriptura Dat christendom zelf namelijk is ook niet “zuiver.” Het is een product van een ontwikkeling van een joodse sekte in Palestina via veel (neo-)Platoonse invloeden (zoals bijvoorbeeld kerkvader Augustinus) en poltieke keuzes aangaande de geloofsinhoud tijdens het concilie van Nicea naar een wereldlijke kerk in de Middel-Eeuwen die vervolgens weer uitputtend beïnvloed is door de herontdekte Aristotelische wijsbegeerte via het werk van katholiek “huisfilosoof” Thomas van Aquino (daarnaast kwamen de teksten die Thomas las uit een arabische vertaling, dus daar zijn is ook arabische invloeden te ontdekken). Ook het christendom is een opeenstapeling van invloeden, en ontwikkelingen van buiten. In de Reformatie heeft het katholicisme in Noord-Europa plaatsgemaakt voor het protestantisme, dat zich voornamelijk richt op schuld en zonde. Ook wilden de protestanten het christendom “zuiveren” van wat zij zagen als vervuiling door de antieke wijsbegeerte, sola scriptura. Dat dit onbegonnen werk is, werd op den duur wel duidelijk, temeer omdat ook de schrijvers van deze Schrift door de heersende tijdsgeest werden beïnvloed en die was in die tijd nu eenmaal Hellenistisch-Romeins - de evangelieën zijn niet voor niets geschreven in het (koinè-)grieks. Schuld/schaamte Iets anders wat dan genoemd woedt als zijnde typererd voor een christelijke samenleving is de schuldcultuur, als tegengestelde van een schaamtecultuur, zoals de arabische. Echter, wanneer men kijkt naar de maffiacultuur in het extreem-katholieke zuiden van Italië, dan kun je concluderen dat schuldcultuur en christendom niet altijd hand-in-hand behoeven te


Advertentie Najaarscongres

Terug naar bron

gaan. Schuldcultuur lijkt meer op iets Noord-Europees en het is aannemelijk dat de Noord-Germaanse volksaars van invloed is geweest op de Heidelberger Catechismus, om dezelfde redenen dat het protestantisme meer aangeslagen is in noordelijke gebieden, dan in zuidelijke. Synthese Het christendom is onlosmakelijk verbonden met de vorming van onze samenleving, ook al is dat christendom “vervuild” door allerhande antiek-wijsgerige invloeden. Echter, er zijn veel meer bepalende invloeden geweest die onze samenleving hebben gemaakt zoals deze nu is. Enkele voorbeelden zijn de Renaissanse, de Verlichting en de Romantiek. Door de huidige Nederlandse samenleving te typeren als zijn een judeo-christelijke doet men de samenleving ernstig te kort en is men verder historisch incorrect bezig. Het christendom is niet het enige fundament onder de Nederlandse, westerse samenleving, zo het er al een is, klassieke ethiek en wijsbegeerte alsmede Romeins recht hebben een minstens zo grote invloed gehad. Men mag de invloed van het christendom op de Nederlandse samenleving best noemen, als het gepresenteerd wordt als voorbeeld van één van de vele invloeden die onze samenleving hebben gemaakt tot wat zij nu is, als onvoldongen feit. Hier valt weinig op aan te merken, ware het niet dat een geschiedenisboekje een betere plaats is om hierover te schrijven en een beter platform hiervoor vormt dan de beginselverklaring van een politieke partij. Echter, wanneer er zaken worden toegeschreven aan die christelijke invloed die duidelijk een andere oorsprong hebben, is men verkeerd bezig. Ook wanneer men de judeo-christelijke traditie als normatief uitgangspunt, dan wel richtsnoer gaat gebruiken voor politiek beleid. Op dat moment respecteer je de scheiding tussen Kerk en Staat, tussen privaat domein en publiek domein niet meer en ben je niet waarlijk liberaal, maar een wolf in schaapskleren: een vermomde christendemokraat.


7

Terug naar de bron

‘Hilzilla vs. Obami’: hoe Barack Obama Hillary Clinton versloeg Justin C E Weeda

Het hotel, waar ik in Boston verblijf, ligt aan de Public Garden en volgens de hotelconciërge slechts op een ‘few blocks’ van het huis van John Kerry, de voormalige Democratische presidentskandidaat in 2004. Het liep in dat jaar niet goed af voor de Democraten: Kerry verloor en Bush won zoals we allemaal weten. Maar het was wel het jaar en de plek, hier in Boston, dat Barack Obama tijdens de Democratische conventie vier jaar geleden, voor het eerst nationale bekendheid kreeg: de ‘keynote speech’, die hij bij die gelegenheid uitsprak, wordt nog steeds door iedereen bewonderd en geprezen. Nu, inmiddels vier jaar later, kent de hele wereld Barack Obama. Tegen alle verwachtingen, polls en voorspellingen in won hij, ten koste van de gedoodverfde winnaar, Hillary Clinton de democratische voorverkiezingen. Het toeval wil, dat ik op dat moment in Boston, net mijn paper over ‘hub competition’ voor het vak ‘Internet Technology & International Business’ heb afgerond. Wat dit met het verhaal te maken heeft wordt zo wel duidelijk. Dankzij het dit internet kan ik vanuit mijn hotelkamer in Boston mijn paper probleemloos, bij mijn docent aan de Universiteit in Maastricht inleveren. Met het schrijven van deze paper sloot ik een boeiend onderwijsblok af, waarin ik allerlei wetenswaardige dingen leerde over normaal verdelingen, voorwaarden voor succes op internet- en netwerktheorieën. Ik las het verhaal van Paul, een Joodse Christen, die als geen ander, maar wel als één van de eersten het ‘netwerken’ bleek te beheersen en ontdekte, dat het Paul twaalf jaar van zijn leven en vele tienduizenden kilometers die hij te voet moest afleggen, kostte om zijn missie te vervullen. Maar hij slaagde wel: het Christendom is al eeuwenlang de belangrijkste religie in de westerse wereld. Ik werd vertrouwd gemaakt met begrippen als ‘hubs’, die de belangrijkste rol en ‘nodes’ die een minder belangrijke rol vervullen in sociale of computer netwerken, en met factoren die belangrijk zijn om van een node, een hub te maken. En natuurlijk, hoe kan het ook anders, ik wilde gelet op mijn belangstelling voor politiek, weten of alles wat ik had aan theorie in dit blok had geleerd me zou helpen om het geheim te ontrafelen hoe Obama er in geslaagd was om als ‘node’ de plaats van de ‘hub’ Hillary Clinton in te nemen binnen de Democratische partij. Dus trok ik de stoute schoenen aan en zocht mijn docent op met de vraag of mijn paper misschien ook over ‘hub’ competitie in de politiek en in het bijzonder de buitenlandse, mocht gaan. Mijn docent bleek behalve open- vooral ook broad-minded te zijn en gelukkig het leek hem ook een boeiend onderwerp. Wekenlang verdiepte ik me in allerlei commentaren en analyses van bloggers en journalisten van o.a. The New York Times, die allemaal zo hun kijk hadden op de afloop van de democratische voorverkiezingen, maar het over één ding eens waren: zonder het internet, een uitgedachte internetstrategie

8

en sociale netwerken als Facebook en Twitter zou het voor Obama minder eenvoudig zijn geweest om Hillary te verslaan. Zonder Chris Hughes, die als medeoprichter, Facebook, om het campagneteam van Obama team te versterken zou Barack Obama misschien niet de populairste politicus op Facebook zijn geworden. Zonder de moderne communicatiemiddelen zou het voor zijn campagneteam veel lastiger misschien zelfs onmogelijk zijn geweest om fondsen te werven of vrijwilligers te mobiliseren. Maar… en die vraag bleef door mijn hoofd spelen… alle andere kandidaten, democraat of republikein, hadden toch ook de beschikking over het internet en andere communicatiemiddelen… Hoe kon het dan dat nu juist Obama zoveel jongeren, die doorgaans niet geïnteresseerd zijn in politiek wist aan te spreken en te mobiliseren? Schrik niet en lees gerust verder. Mijn analyse en theoretische overpeinzingen zal ik jullie nu besparen. Hiervoor had ik namelijk ongeveer veertig pagina’s nodig (het volume van mijn paper) en dat lijkt me wat lang voor deze column. Maar… ik deel mijn kennis graag met degene(n) onder jullie die mijn nieuwsgierigheid in deze kwestie deelt (delen). En voor degenen, die vooral willen weten, wat je in Boston en omgeving allemaal kunt doen en vooral waar je lekkere dim sum of crab cakes of (nog decadenter... kreeft) kunt eten, heb ik ook nog wel wat tips. En mocht je, net als ik, ook de behoefte voelen om naar het naast Boston gelegen Cambridge te gaan om Harvard University te bezoeken en eerlijk gezegd, why not?, want aan deze prestigieuze universiteit studeerden maar liefst zeven Amerikaanse presidenten af waaronder Rooseveld en Kennedy. En ook de huidige presidentskandidaat Obama behaalde zelfs magna cum laude zijn juridische titel aan de Harvard Law School… dan heb ik ongevraagd een goed advies: laat je bij dat bezoek vooral (anderhalf uur) rondleiden door de z.g. Unofficial Guides. Deze eerste- en ouderejaars studenten van Harvard te herkennen aan de bordeauxrode shirts met de tekst Havavd (omdat de lokale bevolking van Cambridge, waar Harvard ligt de ‘r’s in een woord niet uitspreken) zorgen ervoor dat je behalve geïnformeerd ook geamuseerd wordt. En ze besluiten de rondleiding met een korte quiz bij het op één na meest gefotografeerde standbeeld op de binnenplaats. Maar ook deze antwoorden geef ik niet prijs, want door onze drie goede antwoorden (waaronder het belangrijkste goede antwoord van ondergetekende…) kreeg onze groep bezoekers, afkomstig uit alle delen van de wereld, van de hoogst verbaasde studentgidsen, de titel ‘hoogst intelligente’ opgeplakt. Aan alles komt een eind. In het vliegtuig op weg naar huis las ik in een nationaal ochtendblad dat Nederland ‘Obamamoe’ was geworden… Obama-moe? Dat was nieuws… Want hoe goed ik de live verslaglegging van de conventie ook volgde, van die moeheid heb ik bij CNN journalisten die bij de Democratische Conventie: aanwezig waren helmaal niets gemerkt. Integendeel ze leken zichtbaar onder de indruk dat na jaren slavernij, Amerika anno 2008 in staat was om met algemene stemmen een wat zij noemden: ‘Afro-American’ tot democratische presidentskandidaat te nomineren. Een historisch moment! En onze nationale politici, Pechtold en Van Baalen waren erbij… P.S. O, ja, eind goed, al goed: voor mijn paper haalde ik een ruime voldoende…


Bas Steunenberg

Stel je ontvangt een erfenis van 85.000 gulden. Hoeveel belasting moet je daarover betalen? a. niets b. 5.582 gulden c. 23.872 gulden d. 36.623 gulden Alle vier de antwoorden zijn juist. In situatie a. is de erflater de partner waarmee je gehuwd bent of al een paar jaar samenwoont. In situatie b. is de erflater je vader of moeder of grootouders. Bij c. is de erflater je broer of zus. Bij d. is de erflater iemand uit je vriendenkring. Een korte uitleg over het Nederlands erfrechtstelsel. Het successierecht op erfenissen bestaat in Nederland sinds 1956 (vast in gesteld door een of andere rode rakker die zelf geen centen had en uit jaloezie deze regel verzonnen). Het leuke is zelfs dat wanneer je een erfenis ontvangt je standaard een aanslagbiljet opgestuurd krijgt. Tip 1: waardevolle goederen gewoon verdelen zonder notaris, dus schilderij, goudstaven en diamanten gewoon ophalen bij oma. Helaas kan dat met huizen niet. Als kind en kleinkind mag je tien duizend euro belastingvrij erven. Van je broer of zus mag je slechts tweeduizend euro erven. Ik heb mijn broer gelijk gebeld dat hij maar vast geld over moet gaan maken… Hoeveel belasting betaal je nu eigenlijk? vijf procent is de ondergrens en zevenentwintig is de bovengrens voor erfenissen van ouders of grootouders. Die bovengrens wordt vrij snel gehanteerd. Kun je de belasting ontduiken? Ach, alles kan. De staat afschaffen zou ook een optie zijn, hoef je nergens meer belasting voor te betalen (vraag het Philip Ruijs, red.). Tip 2: mochten je groot- of ouders vermogend zijn, begin dan al eerder met het jaarlijks overmaken van geld. Je mag per jaar het schamele bedrag van vier duizend euro belastingvrij schenken. Ze kunnen je dan beter een auto cadeau doen of een huis voor je kopen. Toch, als je bijvoorbeeld tienduizend euro wil schenken, betaal je hier maar vijf procent belasting over en dat is veel minder dan de zevenentwintig procent na je overlijden. ‘’Als je overlijdt komt de belastingdienst voor de derde keer langs.’’ Dit zei Mark Rutte, de liberale voorman van de VVD tijdens een interview in december 2007. De VVD pleit actief voor het verlagen van de successierechten over erfenis. Ze hebben hier een terecht punt om dat over al dit geld al twee keer belasting is betaald, te weten inkomstenbelasting en vermogensbelasting (ja vermogende oma’s betalen elk jaar weer belasting over hun spaarcenten, als je oma negentig wordt is dat heel veel geld... ze zou eigenlijk een gratis staatsbegrafenis moeten kunnen krijgen en dat koningin Beatrix namens haar voor beroep uitkeringstrekkende familie de boel een beetje op komt leuken... of Maxima, leuk met de prinsesjes).

Maar terug naar december 2007, de VVD pleitte voor de verlaging van het successierecht van achtenzestig procent naar vijftig procent (hier gaat het om de rechten op erfenissen van niet-bloedverwanten - zeg maar de buurvrouw waar je al tien jaar lang boodschappen voor deed, laat je na haar overlijden een leuk bedrag na). Staatssecretaris De Jager van het CDA heeft dit idee overgenomen en komt binnenkort met een wetwijziging. De VVD ging nog verder en wil eigenlijk een vrijstelling van alle bedragen tot aan één miljoen. Dit lijkt echt veel maar je moet niet vergeten dat een gemiddeld huis tegenwoordig vier ton kost. Dus als je pa en ma een beetje leuk wonen... De PVDA maakte haar naam van Partij van Armoede weer eens glansrijk waar. Kamerlid Tang is tegen verlaging of afschaffing, zij zei: ‘’Het geld van rijke mensen komt meestal terecht bij hun rijke kinderen. Wij zien geen dringende reden hun al rijker te maken dan ze al zijn.’’ Van dit soort opmerkingen ga je toch spontaan emigreren (Nederland heeft de hoogste successierechten, veel landen hebben het niet eens). Tang zou het anders moeten zien: Waarom zouden de rijke mensen die al veel belasting betalen en al vele jaren belasting hebben betaald over dit vermogen de staat nog rijker moeten maken? Je kan echt beter sterven met schulden, dan regelt de staat je schuldsanering... socialisme is echt alleen boeiend als je niks hebt, kortom socianiksme. De staat rekent zich ook rijk met deze successierechten. De komende dertig jaar overlijden de babyboomers die over het algemeen allemaal een eigen huis hadden en behoorlijk geprofiteerd hebben van de toenemende rijkdom in Nederland gedurende de jaren zestig en zeventig, een goede pensioenopbouw hebben. Jaarlijks overlijden er ongeveer 142.000 mensen en betalen hun nabestaanden in de meeste gevallen belasting over de erfenis. De VVD wil het belastingvrije bedrag verhogen naar 75.000 euro: een mooi streven. Ik blijf toch vinden dat het compleet afgeschaft moet worden. Ik heb hoop op Europa. In veel EU-landen is de belasting veel lager en op dag wordt dit hopelijk allemaal gelijkgetrokken. Zo betaal je in België over de 50.000 drie procent en ga je pas bij 250.000 euro zevenentwintig procent betalen. In Duitsland zijn er geen verschillende categorieën en betaal je nooit meer dan zevenendertig procent. Kijk, is toch stukken lager dan achtenveertig procent. Hadden ze de oorlog nu toch nog maar gewonnen! Nou ja, toch maar niet. Daarnaast hoop ik dat de plannen van de VVD om het erfrecht ook aan de passen voor niet bloedverwanten doorgang vinden. Op dit moment spek je alleen de fiscus als je na je overlijden je vrienden geld wil nalaten. Eigenlijk kun je ook beter met ze gaan zuipen terwijl leeft. Is veel gezelliger. Maar zoals je aan het begin van dit stuk kunt lezen betaal je ontzettend veel belasting als je geld van je broer of zus of vrienden erft. Belachelijk veel. Dit zou gelijk getrokken moeten worden aan de lagere groepen. Waarom is het anders als je van vrienden erft? Geld is geld.


9

Terug naar bron

Lijkroof

Terug naar de bron

Twee keer kraken Mark Thiessen

De afgelopen twee weken hebben we ons bij de JOVD zeer actief bezig gehouden met de discussie rondom kraken. De directe aanleiding hiervoor was het kraken van een leegstaand pand aan de Eerste Jan Steenstraat in Amsterdam. Nou worden er wel vaker leegstaande panden gekraakt, maar dit keer had de actie een buitengewoon politieke dimensie. De kraak werd verricht door (bestuurs-)leden van DWARS en ROOD, de jongerenorganisaties van Groen Links en de SP (www. steenbreek.org). Samen met het op komst zijnde initiatief om kraken te verbieden, en de actuele discussie over links activisme was de tijd zeer rijp voor een antwoord van onze kant. Dit antwoord is er gekomen in de vorm van een Blijf-van mijn-Huis-huis. In dit Huis zullen we iedere woensdag open staan voor vragen over kraken, en willen wij slachtoffers van kraken van dienst zijn. Hierbij valt te denken aan particulieren wiens pand leeg staat, gekraakt is, of omwonenden die last hebben van de krakers in hun buurt. Het Blijf-van-mijn-Huishuis werd vorige week donderdag geopen. Hopelijk wordt het een groot succes! De week ervoor gingen we alvast naar Amsterdam om aanwezig te zijn bij de opening van het kraakpand Steenbreek. Doordat we niet waren uitgenodigd waren de aanwezigen enigszins verbaasd toen er een twaalftal JOVD’ers het kraakpand betrad. Gelukkig werden we zeer spontaan verwelkomd en mochten we getuige zijn van de eerste “kraak” van ons leven: kamerleden Ineke van Gent (GL) en Renske Leijten (SP) braken symbolisch de voordeur open met een koevoet, om het pand hiermee “feestelijk” te openen. Na een glaasje prosecco te hebben gedronken, en de onvermijdelijke vegetarische maaltijd naar binnen te hebben geschrokt, was er ruimte voor het inhoudelijke deel voor de avond. Het Witboek Kraken werd gepresenteerd door een afgezant van de kraakbeweging. Dit Witboek is een reactie op het initiatief van Amsterdams VVDraadslid en oud-JOVD-hoofdbestuurder Bas van ’t Wout om een Zwartboek Kraken op te zetten (http://www.vvdamsterdam.nl/ artikel/3997.htm). Hierna werd het zogenaamde “kraaklied” akoestisch ten gehore gebracht. Tot slot mocht onze Landelijk Voorzitter Jeroen Diepemaat aanschuiven bij een klein debat met de twee kamerleden. De avond werd nog voortgezet met een borrel. Hierbij gingen de JOVD’ers het gesprek aan met de aanwezig jongeren, en met de al wat oudere krakers. Deze oudere krakers waren opvallend veel radicaler dan de jongeren. Het anarchisme kon onder deze groep duidelijk op een grote aanhang rekenen, wat ook kenbaar gemaakt werd door een aantal geschreeuwde leuzen. Helaas was het moeilijk om met de krakers een echt debat te voeren, aangezien de presumpties die wij en de krakers hadden te veel van elkaar verschilden. Hierdoor was er vooral veel onbegrip voor elkaar. Toch was het een gezellige avond, met een leerzaam kijkje in de (vegetarische) keuken van het kraken.

10

De volgende week was het tijd voor de opening van ons eigen Huis: het Blijf-van-mijn-Huis-huis. Inmiddels hadden we al de nodige aandacht in de media gehad, en was ook de initiatiefwet tegen kraken gepresenteerd door de VVD, CU en het CDA. Brigitte van der Burg van de VVD was volgens ons dan ook de aangewezen persoon om het Huis te openen, en we waren dan ook erg blij dat ze ondanks de drukke agenda en korte termijn bij ons aanwezig wilde zijn. Voor de gelegenheid hadden we de barruimte op zolder omgetoverd tot callcenter. Toen Brigitte arriveerde waren er zo’n veertig mensen aanwezig, van wie de helft toch wel tot de categorie krakers behoorde. Net zoals zij ons hadden verwelkomd bij Steenbreek, stonden ook onze deuren voor hun openen (inclusief hapje en drankje natuurlijk). Brigitte gaf kort uitleg over de initiatiefwet en haar visie op de problemen op de woningmarkt. Helaas konden niet alle aanwezigen het fatsoen opbrengen om haar te laten uitpraten, wat toch een kleine smet op de avond was. Het verdiend respect om voor een zaal met ook vijandig publiek je zegje te doen. Wat dat betreft zijn wij trots op Brigitte, die heeft bewezen een politica van niet alleen woorden, maar ook daden te zijn. We waren dan ook vereerd dat zij degene was die omstreeks half tien officieel het Blijf -van mijn-Huis-huis opende, door –hoe kan het ook anders?- een lintje door te knippen. In ons huis geen koevoet! Hierna werd de avond nog voortgezet met een debat tussen Jeroen en Jesse Klaver, de voorzitter van DWARS. Jesse is nooit bang om het debat aan te gaan, wat hij ook heeft laten zien tijdens ons vorige politiek en filosofisch weekend. Hij had ons dan ook beloofd tijdens de opening voor een “links weerwoord” te zorgen. Dat dat niet erg nodig bleek, kwam door de aanwezigheid van diverse zeer betrokken krakers. Het leek er vaak op dat Jeroen meer in de verdediging moest dan zijn linkse collega Jesse. Gelukkig verliep dit debat naar behoren, en behandelden de aanwezigen elkaar met meer respect dan eerder het geval was. De borrel werd dan ook in goede stemming voortgezet, en de bitterballen en worteltjes vielen bij eenieder in de smaak. Al met al een geslaagde avond, en een goed begin voor het Blijf-van-mijn-Huis-huis! Rest mij nog iedereen te bedanken die deze avond hebben mogelijk gemaakt. Ten eerste natuurlijk onze gasten Brigitte van der Burg, en haar medewerker Linda Bronsvoort, en onze linkse tegenstrever Jesse Klaver. Ook alle aanwezige krakers: bedankt voor de interessante avond en de stickers van de Antifa. Last but not least: alle JOVD’ers die ons hebben geassisteerd, op welke manier dan ook. Zonder jullie was het nog een grotere rotzooi geworden dan nu al het geval was: top!


Philip Ruijs

Bankrekeningen zijn over het algemeen slechts ‘proportioneel gedekt’ - want zoals menigeen weet - hebben commerciële banken niet al het geld in bewaring dat mensen van hun bankrekeningen kunnen opnemen: Voor elke honderd girale euro’s houden ze slechts enkele contante euro’s in kas. Hoe meer contant geld commerciële banken hebben, hoe meer giraal geld ze hier bovenop kunnen uitbrengen. In het huidige economische systeem zorgen centrale banken zoals de ECB en de Federal Reserve ervoor dat de totale geldhoeveelheid in de economie telkens vergroot wordt. Want doordat ze euro’s en dollars bijdrukken en hiermee staatsobligaties opkopen van commerciële banken komt er steeds meer contant geld bij. Dit contante geld houden centrale banken voor commerciële banken in bewaring of het komt terecht in de kluizen van die commerciële banken zelf. En dit stelt commerciële banken zo in staat steeds meer giraal geld te scheppen. Deze geldschepping is geldinflatie: de geldhoeveelheid wordt immers vergroot. En geldschepping leid tot prijsinflatie: stijgende prijzen. Deze inflatie is een extra belasting voor de burger, want dit maakt zijn inkomen minder waard. Maar het leidt ook tot verstoring van de economie, aangezien door deze kunstmatige geldschepping het verband tussen de reële economie en het prijsmechanisme wordt verstoord; allerlei prijzen worden door de onevenredige instroom van nieuw geld gemanipuleerd waardoor de daadwerkelijke schaarsteverhoudingen niet meer geheel duidelijk zijn. Wat mensen suggereren die voorstander zijn van deze geldschepping is dat centrale banken via het vergroten van de papiergeldhoeveelheid (en commerciële banken via het verhogen van iemands saldo) allerlei reële goederen uit het niets kunnen toveren. Maar als de overheid samen met het bankwezen middels het scheppen van geld daadwerkelijk welvaart kon creëren zouden we geen economische problemen meer hebben. De wereld zit helaas ander in elkaar. Waarom zou een liberaal bezwaar moeten hebben tegen banken die rekeningen maar gedeeltelijk dekken en zo wat giraal geld scheppen? Als rekeninghouders en bankiers hier beiden vrijwillig mee akkoord gaan, wat is dan het probleem? Liberaal gezien is het op zich ook geen probleem. Liberaal

gezien zouden mensen ook gewoon hun geld vrijwillig in een piramidespel moeten kunnen stoppen. Het punt is echter dat het erg onwaarschijnlijk is dat mensen dit binnen een vrije markteconomie zullen doen. Het gevaar van de huidige girale geldschepperij van banken (=het meer giraal geld uitlenen dan dat ze contant zouden kunnen) is namelijk dat zo’n bank omvalt zodra het publiek deze bank niet meer vertrouwt. Als alle mensen dan naar die bank stormen om hun geld op te eisen dan zullen vele rekeninghouders gedupeerd worden doordat die banken nooit volledig alle tegoeden in contant geld kunnen uitkeren. Het kan dan zelfs voorkomen dat meerdere banken omvallen doordat een ‘domino-effect’ plaatsvindt waarbij de ene bank de andere bank in haar val meeneemt. Zo’n gebeurtenis zou zeker geen ‘marktfalen’ zijn aangezien precies door dergelijke gebeurtenissen gedupeerde consumenten na verloop van tijd gaan vragen naar banken die hun saldo’s wel voor honderd procent dekken. De vrije markt zal zo zichzelf bestand maken tegen deze crises en zal vergeleken met de overheid (welke twee procent dekking eist) veel strenger zijn voor bankiers. Maar wat gebeurt er tegenwoordig als een bank in problemen komt? Overheden verstrekken via centrale banken miljarden aan noodleningen. De Britse bank Northern Rock werd vorig jaar zelfs genationaliseerd nadat alle rekeninghouders hun contant geld kwamen opeisen. Door dat soort interventies kan de markt natuurlijk nooit zijn werk doen. Samen met de duizend-euro-subsidie-per-koe-boeren zijn bankiers zo de grootse uitkeringstrekkers van Europa. En wie betaalt die rekening? De rest van de bevolking welke niet in het management van een bank zit; zij moeten betalen door de gierende inflatie. Het inflatie probleem vergt ten eerst economisch verstand: We moeten leren inzien dat geld niet een productiefactor is zoals arbeid en kapitaalgoederen als machines, grondstoffen - maar een ruilmiddel. Een groeiende economie is per definitie een groeiende hoeveelheid aan productiefactoren en daarmee uiteindelijk een lagere schaarste aan consumptiegoederen. Meer machines betekent een grotere nood aan grondstoffen en andersom, het gaat hier dan ook om ‘complementaire productiefactoren’. Maar een groeiende markteconomie heeft niet meer geld nodig, precies omdat geld niet in productieprocessen wordt gebruikt maar in ruilprocessen. Geld is geen productiefactor en kan dus ook geen complementaire productiefactor zijn. Als het aanbod reële goederen (productiefactoren en consumptiegoederen) toeneemt ten opzichte van een gelijke geldhoeveelheid dan dalen de prijzen (‘prijsdeflatie’). Er is hier geen gevaar van ‘onderbesteding’. Het prijsmechanisme werkt zowel bij stijgende of dalende prijstrends, het gaat ondernemers immers om relatieve verschillen tussen inkoop en verkoopprijzen. De geldschaarste hoeft niet kunstmatig verlicht te worden ten behoeve van een groeiende economie. Sterker nog, geld moet per definitie schaars zijn. Niemand verkoopt zijn goederen tegen lucht. Bankiers profiteren enorm van hun eigen geldschepperij en het feit dat de centrale bank zich als een sociale dienstloket voor hen opstelt als ze collectief te ver zijn gegaan, zoals in de kredietcrisis van het laatste jaar. We moeten de geldschepping tegengaan, want dit is niets anders dan een belasting voor iedereen behalve bankiers. Lukt dit, dan zullen we een bloeiende economie kunnen hebben met dalende prijzen. De negentiende eeuw kende zo periodes van welvarendheid en dalende prijzen. En één van de belangrijkste factoren achter de Gouden Eeuw was het feit dat men de groei van de girale geldhoeveelheid tegenging doordat de Amsterdamsche Wisselbank elke girale gulden één op één dekte met een gouden gulden. Laat de gouden tijden herleven!!!


11

Terug naar bron

Weg met de inflatie!

Terug naar de bron

Martijn Jonk: een interview R S Willems

Hoe ziet een dag met Jonk eruit? Ik ondersteun Jeroen (Diepemaat, red.) en sta hem bij waar nodig. Verder ben ik bezig met acties op internet en werk ik nauw samen met de IC (internetcommissie, red.). De laatste tijd ben ik erg druk met het augustusoffensief en promomateriaal. Met Mark (Thiessen, red.) werk ik aan de campagnes. En natuurlijk ben ik auditor van het najaarscongres. Oh en niet te vergeten de portefeuille borsthaar die ik met trots uitvoer.

O

ndanks zijn drukke schema en grote aantal werkzaamheden hebben wij toch beslag op hem kunnen leggen voor een interview: Martijn Jonk. Onze vice-voorzitter PLOB (Promotie&Ledenwerving, Organisatie en Borsthaar) en authentieke JOVD knuffelbeer zag een klein gaatje in zijn agenda en belde voor een afspraak om even aan zijn eigen promotie te werken. Met zijn ontwapenende glimlach, zijn krulletjes en guitige blik vanonder borstelige wenkbrauwen steelt hij een ieders hart, maar there’s more to Jonk than meets the eye, zo kwam ik achter. In de pittoreske omgeving van zijn eigen appartement te ‘s Gravenhage werd hij, onder het genot van een drankje en een hapje, door mij geïnterviewd. Martijn, wij kennen elkaar, maar kun je je voor onze lezers even voorstellen? Ik ben Martijn Jonk, vijfentwintig jaar oud en geboren in Purmerend. Dat is overigens best een suffe, saaie stad, maar dat moet je niet tegen de afdeling Waterland zeggen. Vijf jaar geleden ben ik in Den Haag komen wonen en dat is naar volle tevredenheid. De opleiding Industrieel product ontwerpen aan de Haagse Hogeschool heb ik afgerond. In het kader daarvan heb ik een half jaar stage gelopen in het zuiden van China en dat is me heel goed bevallen. Later ben ik afgestudeerd op een drinksysteem voor marathonlopers. Marathonlopers krijgen nu tijdens wedstrijden plastic koffiebekertjes uitgedeeld, maar dat zorgt voor veel problemen. Mijn opdracht was om een drinksysteem te ontwikkelen waardoor hardlopers konden blijven rennen tijdens het drinken. Hierbij moet je rekening houden met logistiek, ergonomie en de kosten – plastic bekertjes kosten echt geen drol – en de ideale hoeveelheid water. Momenteel studeer ik politicologie in Leiden. Betekent dit dat je bèta vaarwel hebt gezegd? Ja Kun je een iets uitgebreider antwoord geven? Als bèta vind jij het uiteraard jammer. Ik wilde iets academisch gaan doen. Een master in Delft, zoals mijn huisgenoot doet, was een optie, maar ik wilde iets anders gaan doen, iets breeds en politiek heb ik altijd al geweldig interessant gevonden. Dat betekent wel dat ik helemaal opnieuw zou moeten beginnen en dat is een moeilijke keuze, maar ik heb geen spijt van mijn beslissing: ik ga dan ook door dit jaar. We hebben in elk geval een goede rokersgroep. Een goede rokersgroep? Ja, met linkse mensen, daar kun je van bietsen: je moet terugpakken wat je kunt.

12

Aha, borsthaar. Het beeld van de macho, behaarde man lijkt lang vervlogen. Onder druk van het feminisme is de hedendaagse man tot op het bot “gefeminiseerd.” Het ultieme symbool voor macho mannelijkheid is hiermee ook verdwenen. Ziet u een kentering in deze ontwikkeling? Komt de “Hasselhoff” terug? En wat kun jij voor de mannen in deze wereld betekenen? Ik wil een lans breken voor de borsthaardragende man. Er is een hele hoop onduidelijkheid en misconceptie rond de borsthaardragende man. Door drukte heb ik helaas nog geen tijd gehad om beleid uit te zetten. Ik zit te denken aan een inloopspreekuur voor mannen die borsthaar zouden willen dragen maar hier vanuit hun omgeving in gehinderd worden. Ik geloof inderdaad in een comeback en ik wil graag de weg effenen voor mannen die er nog niet voor uit durven komen, zoals Mark (Thiessen, red.). Aha, kunnen we een waar manifest verwachten? Misschien als ik bij de Yess of een ander blad ga werken. Waar zou het over moeten gaan? “... aller landen verenigt u?” Het moet afgelopen zijn met de discriminatie van mannen met borsthaar! Even verder naar andere huishoudelijke zaken. We bevinden je nu in jouw appartement in Den Haag. Ik hoor dat je twee huisgenoten hebt: Jan en Jean. Jean is mijn esspresso-apparaat. Dat moet je zeker niet onderschatten, het leven is een stuk moeilijker zonder goede esspresso.


Hoe oud was je toen je je eerste auto verkocht? Vrij jong nog, zestien. Ik kon nog niet eens autorijden toen ik vertelde hoe goed je in de bocht kleefde. Maar ik zie er dan ook al sinds m’n veertiende uit als vijfenveertig. De afgelopen jaren ben ik niet veel ouder geworden, lichamelijk dan. Geen jeugdzonden? Ben je altijd al liberaal geweest? Ik ben wel altijd overtuigd liberaal geweest ja. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik een tijdje lid van D66 ben geweest en er ook wel eens op heb gestemd. En binnen het hoofdbestuur, bevindt jij je op de flank Diepemaat of de factie Thiessen? Zoals is opgevallen komt de mening van Jeroen opvallend vaak overeen met die van Mark en Mark is het inhoudelijk heel vaak met mij eens.

Een dag augustusoffensief zal het in elk geval wel verlichten. Espresso zullen we wel niet in de nieuwe lijn promotiemateriaal verwachten, maar wat wel? Je vertelde dat je hier druk mee bezig was. Ja, allereerst de standaarddingen: aanstekers, pennen, vlaggen, flyers, posters. Momenteel ben ik bezig met meer speciale giveaways. Kun je een tipje van de sluier oplichten? Dat klinkt alsof het iets heel speciaals is. Er komen meer specifieke... (Mark: gadgets) Juist: gadgets! Waaronder een zadelhoesje. Het is wel moeilijk: het mag niets kosten en we doen geen grote afname, dus het is lastig leuke gadgets te vinden. Aha, niet iets met jouw portefeuille? Een replica van mijn borsthaar die je bij jezelf kunt opplakken? Nee, dat gaat er niet komen. Maar bij mijn afscheid wil ik wel een hele zaal vol borsthaar of nee, replica’s van mijn borsthaar. Naast je werk bij de JOVD ben je verder - zo hebben wij vernomen– actief als louche tweedehands automakelaar. Wat is hiervan waar en hoe zit dat? We noemen dat een autoverkoper, verkoopadviseur zou ik nooit zeggen. Maar ja, het klopt. Ik doe dat op zaterdag dus als je nog een auto zoekt... Ik word er niet rijk van, maar wel heel gelukkig. Dus als ik het goed begrijp sta jij iedere zaterdag strak in pak, met je haar vol gel strak achterover mensen auto’s aan te smeren? Nauwelijks in pak hoor. Ik moet wel zeggen dat ik een slechte verkoper ben: ik moet er wel achterstaan. Ben verder alles behalve louche, ik vind het gewoon leuk. Vooral het spelletje met mensen. Mensen zien een autoverkoper namelijk als grootste vijand, die hen een poot probeert uit te draaien en het is heel leuk om daar tegenin te gaan. Maar waar ik echt blij van word is zo’n echtpaar waarvan de man dan wel even

Heb je ambities in de politiek? Ik weet het niet: geen carrièrepad is lastiger te voorspellen dan een politieke loopbaan. Ik zou er best iets mee willen doen als ik later groot ben. Ik ga niet zomaar politicologie studeren. Ik wil er wel iets mee, maar als jij zou zeggen: wil jij minister worden, dan zou ik dat niet weten. Ik zie wel wat er op m’n pad komt. Daarnaast, wat mijn probleem is: ik ben niet zo’n ijskoude netwerker. Ik heb wel eens het idee dat mensen die hogerop in de politiek willen meer bezig zijn met het uitdelen van visitekaartjes dan met zichzelf daadwerkelijk bewijzen. Visitekaartjes die jij dan weer kunt ontwerpen. Dat is mijn probleem ook. Dat zie je vaak binnen de JOVD: er lopen enorm veel bestuurskundigen en rechtsgeleerden rond en als je – zoals ik – grafisch iets kunt, of zoals Thomas Peter (onze internetheld, red.) goed bent in iets specifieks, dat je vooral snel daarmee bezig bent. Zou je kunnen zeggen dat de JOVD last heeft van een schrijnend tekort aan bèta’s? Niet zozeer aan bèta’s, meer een tekort aan mensen die iets voor de JOVD kunnen doen wat niet zozeer iets te maken heeft met politiek, maar wel belangrijk is voor de JOVD als organisatie en voor het succes van de JOVD. Daar is een taak voor een commissaris Promotie en ledenwerving weggelegd. We moeten kijken hoe we buiten onze geëigende doelgroepen mensen/jongeren aan ons kunnen binden. Hierin ligt ook een taak voor afdelingen, niet alleen voor het hoofdbestuur: hoe


13

Terug naar bron

zal laten zien wat voor onderhandelaar hij is. Zo’n man zit daar dan met hun vrouw en die autoverkoper om hem een poot uit te draaien en het mooie is dan om hem uiteindelijk mak te krijgen.

Terug naar de bron

creëer je een PJO (politieke jongerenorganisatie, red.) waar meer mensen zich thuisvoelen dan de standaard JOVD’er? Waardoor wordt deze standaard JOVD’er dan zoal gekenmerkt? Het ligt er niet zozeer aan wat iemand doet, maar ook wat voor achtergrond/studie iemand heeft. JOVD’ers zijn over het algemeen heel intelligente alphastudenten. Ik zou wel eens leden willen hebben die de filmacademie doen, iets anders dan een rechtenstudent. Een punt van kritiek: we zijn een organisatie die erg bezig is met zichzelf. Als je kijkt hoeveel geld er wordt vrijgemaakt voor een augustusoffensief, promotie en ledenwerving en hoeveel prioriteit dat heeft, dan is dat in tegenstelling tot andere PJO’s bedroevend. Dat geldt voor zowel landelijk als op afdelingsniveau. Terwijl wij voor de ideeën die wij hebben, en als we daar zoveel mogelijk draagvlak voor willen hebben, continu op zoek zullen moeten zijn naar nieuwe leden. Mark en ik proberen dat nu met campagnes: met een professionele opzet er iets groots van maken. Heel vaak ging het zo dat we een leuk idee hadden, er een persbericht over stuurden en we vervolgens wel zagen wat ermee gebeurde. Terwijl als je echt wilt dat er iets gebeurt, moet je gewoon de straat op: we mogen best iets activistischer worden. Verwacht je veel leden te werven met campagnes? Ten eerste, alle beetjes helpen: door in de kranten te komen en door op straat te zijn, weten jongeren ook dat er een jongerenorganisatie is waar ze terecht kunnen en dat is niet alleen tijdens een augustusoffensief, of verkiezingen, maar het hele jaar door. Daarom hoop ik ook dat we snel iets kunnen doen met het middelbaar onderwijs. Een heleboel mensen lopen rond met dezelfde ideeën als wij. Het enige wat ze nog moeten weten is dat we er zijn. Ik wil me dan ook binnen de JOVD inzetten om in de toekomst alle middelen vrij te maken om veel en goede campagnes te kunnen doen. Lidmaatschap houdt volgens mij meer in dan alleen twee keer per jaar naar een congres gaan: je moet ook de straat op.

Kun je twee dingen noemen die je veranderd zou willen zien in het huidige Nederlandse politiek beleid? Ten eerste erger ik me kapot aan de ongelooflijke houdgreep waarin de vakbonden Nederland en de regering hebben. Ze hebben zich de afgelopen jaren laten zien heel goed te zijn in het beschermen van verworven rechten van een select groepje dat al zestig jaar achter de draaibank staat, terwijl ze te beroerd zijn om rekening te houden met het feit dat daarachter nog meer mensen in de rij staan voor een baan en een toekomst. Daarnaast is er ook nog zoiets als Nederland als geheel, de Nederlandse economie als geheel. Dat zag je ook in de discussie over het ontslagrecht: de PVDA zat zo in de tang dat ze geen kant op kon. Die enorm hechte band tussen vakbonden en partijen maakt iedere vooruitgang onmogelijk; de regering regeert en niet de Agnes Jongeriusjes van deze wereld. Is een dergelijk hechte verbintenis er ook tussen de VVD en de werkgevers? Ten eerste denk ik dat werkgeversorganisaties meer vanuit het perspectief kijken van Nederland als geheel, de Nederlandse economie en de rol die werkgevers hierin spelen. Binnen de VVD is de invloed die door de werkgeversorganisaties wordt uitgeoefend veel minder expliciet. Bij de PVDA zie je dat de band veel verder terug gaat en hechter is, dit geldt ook deels voor het CDA. Het tweede dat mij persoonlijk irriteert (naast de macht van de vakbonden, red.), is de huidige privacywetgeving. Er is een gebrek aan debat, en als het er eenmaal is dan verzandt het in pragmatisme. Juist bij zoiets essentieels als de bescherming tegen de overheid, een orgaan dat zoveel macht heeft, kun je niet alleen pragmatisch zijn! Dan moet je op gegeven moment zeggen: genoeg is genoeg. Dat valt de regering niet eens zo zwaar aan te rekenen: het is een menselijke eigenschap op zoek te zijn naar meer controle. Het is de Nederlanders te verwijten omdat de afgelopen jaren van vrede en rust ons tirannie hebben doen vergeten. Daar mogen mensen best wat meer over nadenken, net zoals de VVD overigens.

Is dit een nieuw idee? Iets wat aansluit bij de tijdgeest? Niet zozeer iets van deze tijd, het is meer de manier waarop ik een PJO zie. Als we alleen in studeerkamertjes binnen willen blijven zitten, moeten we een denktank worden. In mijn perceptie draait het om meer dan alleen dat, al is het alleen al om gezien te worden. Hier danken we ons bestaansrecht aan. Heeft het niet meer te maken met het idee dat wij “establishment” zouden zijn? Dat houdt in dat je al klaar bent. Waar zijn we dan nog mee bezig? Dan kun je beter direct lid worden van de VVD. Over de VVD gesproken: ook zij hebben te maken met een slinkend ledenaantal. Hangt ons gebrek aan populariteit hiermee samen? Hebben wij steken laten vallen? Wij laten steken vallen en dat doen we nog steeds! We zijn daarnaast onlosmakelijk verbonden met de VVD, ondanks onze onafhankelijkheid. Dat merk je bij alle intromarkten: ‘oh, dat is de jongerenclub van de VVD!’ Je kunt er lang of kort over lullen, maar ik denk dat wij de ideeën hebben om veel beter te scoren dan de VVD. Dus wanneer jij vraagt: kunnen wij ten opzichte van de VVD anticyclisch bewegen, dan is het antwoord: ja. Dat schept perspectieven! Ja, maar er is wel veel voor nodig, het gaat niet vanzelf.

14


Annelien zur Lage

Ik ben net terug gekomen van een week lang Liberaal filosoferen. Ik heb namelijk deelgenomen aan de zomerschool van de Teldersstichting, het wetenschappelijk bureau van de VVD. Dit was een hele interessante en ook super intensieve week. We hebben vier dagen lang van half tien ‘s ochtends tot half elf ‘s avonds over verschillende liberale onderwerpen gesproken en gediscussieerd met deskundige sprekers. Zoals je wellicht begrijpt ben ik nu volledig gehersenspoeld en ook niet meer in staat anders dan liberaal te denken. Daarom lijkt mij het goed om ook eens naar de nadelen en kritieken te kijken die andere politieke stromingen op het liberalisme hebben. Allereerst de conservatieven. Historisch gezien staan de conservatieven tegenover de liberalen omdat zij progressief waren ten tijde van de Franse Revolutie. Een ware liberaal is dus progressief! In de kern zijn conservatieven het dan ook oneens met de liberalen (anders dan de sociaaldemocraten, aangezien dit een stroming is die is afgesplitst van het liberalisme (de SDAP was een afscheiding van de liberalen)). Zij zien graag de gemeenschap centraal staan in plaats van het individu en bekijken dan dus ook problemen vanuit de samenleving. De oriëntatie op de markt is ook iets waar een conservatief zich in het liberalisme aan stoort. De markt is belangrijker dan de samenleving, waardoor een liberaal geen morele grenzen stelt aan het marktdenken. Daarnaast vinden conservatieven dat liberalen te weinig feeling hebben met traditie en geschiedenis, we zijn te veel gericht op ontwikkeling en hebben een te sterke drang naar voren. Een ander punt van verwijt is dat liberalen te weinig gevoel hebben voor gezag of autoriteit en de rechterlijke macht meer zien als institutie die onze vrijheden waarborgt en beschermt tegen te sterke invloed van derden. Sowieso zien liberalen overheidsinsituties als functioneel, niet als moreel. Een conservatief gelooft niet dat normen en waarden vanzelf voortvloeien uit de maatschappij die individuen tot stand brengen, maar in een maakbare samenleving waar deze normen en waarden van bovenaf worden opgelegd. De afkomst van deze normen en waarden is de bijbel en de christelijk/joodse cultuur, waar wij ons liever beroepen op een neutrale staat. Ook de sociaaldemocraten zien het liberalisme niet als volmaakte stroming. Zij hebben zichzelf ten doel gesteld het liberalisme te voltooien. Het fundamentele verschil zit hem niet zo zeer in de beginselen, maar wel in de interpretatie en beoordeling daarvan. De verwijten van sociaaldemocraten naar liberalen toe zijn over het algemeen harder dan die van de conservatieven. Zij beschuldigen ons van uitbuiting, oorlog, het recht van de sterkste dat geldt etc. Zij zien liever een spreiding van geld, kennis, macht en inkomen. Gelijkheid in plaats van gelijkwaardigheid. Een ander fundamenteel verschil is de publieke sector. Daar een liberaal deze zo klein mogelijk wilt houden, ziet een sociaaldemocraat het liefst een grote publieke sector, door de overheid geregeld. De overheid

staat in de samenleving centraal, niet het individu zoals bij liberalen het geval is. Ik kan nu toegeven dat we een aantal begrippen zoals zelfbescherming, samenwerking, meer zekerheid, normen en waarden, begrenzing, geborgenheid, naastenliefde, regulering, saamhorigheid, herverdeling enzovoorts missen, maar willen we echt in een wereld leven waar iedereen in koopkracht achteruit gaat om de nog stroperige besluitvorming te sponsoren? Of waar we een plan moeten schrijven en insturen naar de overheid hoe we de kinderen willen opvoeden als we gaan scheiden? Dat vrouwen aan pre-conceptiezorg moeten doen door van tevoren met hun werkgever afspraken te gaan maken wanneer ze kunnen kolven omdat de overheid wil dat baby’s langer borstvoeding krijgen? Zo kan ik natuurlijk nog wel even doorgaan… Gelukkig kan ik concluderen, ondanks alle kritiek en tegenargumenten, dat ik geloof in een liberale samenleving, waar de vrijheid van het individu centraal staat.


15

Terug naar bron

Kritiek op het liberalisme

Consciëntia Jaargang 32, editie III - Terug naar de bron

Recommend Documents