• CANBERRA - ACT, 10 MEI •
CANBERRA - ACT, 10 MEI
Vandaag rijden we naar Canberra, de hoofdstad van Australië. Canberra werd in 1911 ontworpen als de nieuwe zetel van het parlement om een eind te maken aan de rivaliteit tussen Sydney en Melbourne. We zijn benieuwd hoe dat er nou uit is gaan zien. Het omringende gebied (Australian Capital Territory) schijnt voornamelijk te bestaan uit bush en bergen. De weg er naartoe is prachtig. Glooiende landschappen, vreemde bomen. We komen ook nog 86
een soort kraai tegen die klinkt als een krolse kater. Raar..... En dan vlakbij Canberra gebeurt dan eindelijk waar we al zo lang op wachten: we zien kangoeroes!! Helaas iets te ver weg om goed te fotograferen, maar wel kicken om ze zo maar langs de kant van de weg te zien springen. Daarna door naar de camping; Canberra South Motor Park, 7 km ten zuidwesten van het centrum van Canberra. Beetje rare camping. Een oud, ietswat verzuurd stel beheert de boel. Ook is er een liquor store op het terrein gevestigd, annex bar, waar de eersten zich al laten vollopen. Deze plek heeft geen goede “vibe” zullen we maar zeggen. Maar goed, de locatie is prima.
• CANBERRA - ACT, 11 MEI •
CANBERRA - ACT, 11 MEI
Na de kangoeroes van gisteren hebben we besloten dat dat naar meer smaakt. We gaan vanochtend dan ook als eerste naar het Tidbinbilla Nature Reserve, zo’n 40 km ten zuidoosten van Canberra. Daar schijnen kangoeroes, emoes, koalas en vogelbekdieren te bewonderen te zijn. Leuke route ook door het achterland om er te komen. Onderweg zien we af en toe kangoeroes in de verte. Cool! Het eerste dat we zien als we het terrein van het reserve oprijden zijn kangoeroes en emoes! Deze dag kan al niet meer stuk. Daarna op zoek naar de vogelbekdieren die zich schijnen te verstoppen in een meertje op het enorme
terrein. Geen geluk helaas. Wel zwarte zwanen, ook leuk. Dan maar op zoek naar de koalas. Er schijnen er wel 35 te zitten, maar wij zien ze helaas niet. Wel bijna een whip lash opgelopen van het omhoog kijken in de hoop een koala in een boom te zien
87
• SYDNEY - NSW, 12 MEI •
SYDNEY - NSW, 12 MEI
hangen :-) Nou ja, een score van 2 uit 4 soorten is toch niet gek. In de vroege middag rijden we dan door naar Canberra. Getverdemme, wat is dat een ongelooflijk saaie stad! Wellicht missen we wat, maar voor ons gevoel heeft deze stad geen ziel. Ruim opgezet en voorzien van een heleboel groen, maar er is niks gezelligs aan. Nog net goed genoeg om boodschappen in te doen want de koelkast is nagenoeg leeg, maar daarna “gillend naar huis”, d.w.z. naar de camping.
Na het Canberra-debâcle van gisteren zijn we blij dat we nu naar een echte levende stad gaan: Sydney. We kiezen een camping uit ten zuiden van de stad, omdat we over een paar dagen toch de camper gaan omruilen bij KEA en die zitten in de wijk Milperra, ook aan de zuidkant. Daarbij zitten er helemaal geen campings in de stad zelf. De meesten liggen ver van het centrum. Camping The Grand Pines Tourist Park Ramsgate Beach in Sans Souci adverteert ermee dat er een bus naar Sydney vlak voor de deur vertrekt. Lijkt ons wel handig, want met een camper een drukke stad in is niet fijn. Daarnaast is parkeren er meestal erg lastig en duur. The Grand Pines is een leuke kleine camping en ligt aan de boulevard van Ramsgate Beach. De plek is wat krap, maar dankzij Herman’s stuurmanskunsten is dat gelukkig geen probleem. In de bomen rondom ons zitten papegaaien in allerlei soorten en maten vrolijk te schreeuwen. De aardige beheerdster vertelt ons hoe we morgen in Sydney kunnen komen met het openbaar vervoer, en raadt ook een Thais (!) restaurantje 100 meter van de camping aan om te gaan eten. Dat laten we ons geen 2 keer zeggen. Ha! Maar eerst even naar het strand. In de verte zien we de skyline van Sydney. Leuk als opwarmertje voor morgen. ‘s Avonds heerlijke Thaise groene curry gegeten. 89
• SYDNEY - NSW, 13 MEI •
SYDNEY - NSW, 13 MEI
Na het ontbijt nemen we de bus naar Rockdale Station. Van daaruit vertrekt er een trein naar Sydney Central Station. We hebben een dagkaart gekocht voor 17 AUD: daar kan je een hele dag mee in elke bus, trein en veerboot. Handig! De aansluitingen verlopen flex en eigenlijk zijn we met nog geen 3 kwartier in het centrum van de stad. Eerst maar eens door Chinatown lopen. Een paar straten met winkels en restaurants. Leuk, maar niet zo heel bijzonder. Dat hebben we beter gezien. Daarna wandelen we door naar Darling Harbour. Hartstikke leuke route met geregeld fantastische uitzichten op de skyline. Ook leuk hoe hier met de beschikbare ruimte is omgesprongen. Er loopt bijvoorbeeld een snelweg door de stad, maar in plaats van dat dat zo’n enge plek is waar je het liefst zo snel mogelijk weer weg wilt, hebben ze er hier een park onder gemaakt met veel groen, fonteinen en vijvers. Darling Harbour zelf is groots. Een prachtige haven met aan de ene kant wolkenkrabbers en aan de andere kant restaurants. Ook zijn er een aquarium en een wildlife center aan de kade gevestigd. We besluiten een veerboot van Darling Harbour naar Circular Quay (waar het Sydney Opera House ligt) te nemen. Geen excursie, maar gewoon een forensenveerboot. Die gaan om ‘t uur en natuurlijk hebben we er net 1 gemist. Geen nood, want het is geweldig weer, het zonnetje schijnt en er staat een fijn bankje aan het water naar ons te lonken. Als we dan ook nog een gratis internet hotspot weten op te duikelen met de iTouch, is het uur wachten zo om. De veerboot brengt ons in 10 minuten van Darling Harbour naar Circular Quay. We varen onder de Sydney Bridge door. Bovenop de bogen van de brug zien we mensen wandelen. Dat is een van de excursies die ze hier in Sydney aanbieden. Zal vast een mooi uitzicht zijn. Na de brug zien we dan eindelijk het beroemde Sydney Opera House dat ligt te schitteren in de zon. Gaaf! Wat een bijzonder gebouw is dat toch qua vormgeving. Bij aankomst eerst maar eens de wijk “The Rock” bekijken die aan de andere kant van deze haven ligt. Allemaal restaurants gevestigd in oude havengebouwen vlakbij de brug. We eten een broodje in een franse patisserie. Na de lunch wandelen we naar het Opera House. Ook van dichtbij is het een imposant gebouw. Daarna lopen we naar de Sydney Sky Tower. Alweer een toren met uitzicht :-) Er hoort ook een bezoek aan een film bij waarin je zogenaamd over Australië vliegt. Bewegende stoelen enzo, dat werk. Het uitzicht vanaf het observatiedek is schitterend dankzij het mooie weer. 91
• MILPERRA - NSW, 14 MEI •
In de trein terug naar Rockdale Station zitten we tussen de forensen. Grappig toch dat overal ter wereld mensen dezelfde houding hebben in het openbaar vervoer. Muziek op ‘t hoofd, boekje lezen en vooral niet naar je medereizigers kijken. Thuisgekomen de koffers inpakken en alvast een beetje schoonmaken, want morgen gaan we de camper omruilen.
MILPERRA - NSW, 14 MEI
We beginnen vandaag met de laatste spulletjes in te pakken. Daarna rijden we richting de wijk Milperra, waar KEA gevestigd is in Sydney. Het is maar 20 km rijden. Onderweg merkt Herman dat schakelen steeds moeilijker gaat. Tot na 10 km opeens de koppeling ermee uitscheidt. We kunnen nog net een parkeerplaats voor een Turks restaurantje opdraaien. 94
• NORAH HEAD - NSW, 14 MEI • teller. Dat is boffen! De airco/verwarming werkt hier wel in, er is cruise control (wel zo fijn bij lange afstanden) en de algehele conditie van dit beestje is een stuk beter. Wij zijn blij! Snel pakken we onze spulletjes over naar de nieuwe camper.
NORAH HEAD - NSW, 14 MEI Na afhandeling van de administratie rijden we happy weg richting het noorden. Loop van de middag weten we een plekje te bemachtigen op Norah Head Holiday Park. Mooie camping, eigendom van de county. Via een pad door de bosjes (waarschuwing aan het begin van het pad voor enge slangebeesten) zijn we binnen een paar minuten aan het strand. Prachtig strand, werelds! We besluiten direct om hier nog een dagje extra te blijven.
Geluk bij een ongeluk, want dit is beter dan ergens op de snelweg of in een drukke winkelstraat stilstaan. We bellen direct met KEA en die sturen een medewerker naar ons toe om Manon en de bagage op te halen en bellen alvast de sleepdienst. In de tussentijd worden wij allerhartelijkst ontvangen door de Turkse eigenaar van het restaurant en zijn vrouw. Er wordt koffie voor ons gezet en we krijgen baklava. Wat een gastvrijheid! De KEA medewerker is er nog voor de sleepdienst en weet de koppeling weer provisorisch aan de gang te krijgen. De sleepdienst wordt afgebeld. Wij mogen met het busje van de medewerker verder rijden naar het depot. De medewerker rijdt onze camper, da’s wel zo prettig. In het depot krijgen we onze nieuwe camper te zien: een nieuw model met maar 18.000 km op de
NORAH HEAD - NSW, 15 MEI Na het ontbijt gaan we een lekker lange strandwandeling te maken. We lopen eerst naar de “Rockpool”. Hier hebben ze in de haven een zwembad gemaakt voor de kinderen door met grote stenen een gedeelte af te bakenen. Naar links lopen mag hier niet omdat vorig jaar tijdens een storm de kade is gaan afkalven. De huizen die bovenop de rotsen staan, staan gevaarlijk dicht bij de rand. Leuk, zeezicht :-) 95
• SEAL ROCKS - NSW, 16 MEI •
SEAL ROCKS - NSW, 16 MEI
Dan maar rechtsom, kunnen we misschien via het strand teruglopen naar de camping. Het is laag tij. Direct na het strand begint een rotsige ondergrond. Lijkt wel beton! Behalve dan dat er allerlei poelen in zitten. Daar zit ‘t een en ander aan zeeleven in te wachten tot het weer vloed wordt. Vooral slakjes natuurlijk, maar zo af en toe is er ook een klein visje gevangen. Leuk om die poelen af te lopen en te zoeken naar bijzondere dingen. Diverse strandjes volgen elkaar op, van elkaar gescheiden door rotspartijen en natuurlijke kanalen. Betekent af en toe flink klimmen en springen om verder te kunnen. Na een uurtje of 3 zijn we weer bij het strandje van de camping aangekomen. Daar nog even in het zonnetje gezeten. Heerlijke dag gehad. Lijkt wel vakantie :-)
Vandaag rijden we weer verder naar het noorden. Wel grappig dat het hier warmer wordt naarmate we meer noordwaarts trekken! We willen eigenlijk onderweg de plaats Newcastle bekijken, maar door een instelfoutje van de gps (of eigenlijk meer omdat we de dringende waarschuwing om om te draaien negeren haha) missen we de hele stad. Ach, zal wel een reden voor zijn. Voor de lunch hebben we op de kaart het plaatsje Seal Rocks gezien. Via een deels onverharde weg hobbelen we naar Seal Rocks. Links de zee en een prachtige kleine baai. Rechts een camping. Hmmmmm. We hoeven niet lang na te denken en boeken voor 2 nachtjes een plekje op Seal Rocks Camping Reserve. Leuk sfeertje hier. Allemaal boardsurfers en families. Relaxed. Er lopen hier een soort duiven met een Tante Sydonia-kuif (of een Leningrad Cowboy-kuif met tegenwind, het is maar hoe je ‘t bekijkt). Ziet er niet uit! De pelikanen hier zijn niet echt ambitieus. Beetje rondvliegen, visje spotten, rustig landen en dan maar kijken of ‘t visje er nog is. Dan zijn die Amerikaanse pelikanen toch wat effectiever, want die duiken gewoon vol op de vis en bijna altijd raak.
97
• SEAL ROCKS - NSW, 17 MEI •
SEAL ROCKS - NSW, 17 MEI Het is vandaag prachtig weer. Beetje een fris windje, maar de zon schijnt en er is geen wolkje aan de lucht. Tot het middaguur liggen we lekker in de zon. Wel goed ingesmeerd, want de Australische zon is niet ongevaarlijk. Snorkelspulletjes mee en het water in. Temperatuur van het water is niet slecht, maar een shorty zou wel prettig zijn. Een half uurtje redden we nog net. Niet veel vis gezien, maar wel een grote rog! Er zit hier wel veel vis schijnt ‘t, want bijna iedereen is aan het vissen met hengels of speren. Vis zit hier dichtbij de rotsen en dat is al snorkelend ietsje te link vanwege de golfslag en de boardsurfers die zich uitleven. Tijdens de lunch proberen we ons zonnenscherm maar eens uit. We hebben wel instructie gehad, maar het duurt toch nog wel even tot we door hebben wat er ook alweer los en / of vast gedraaid moet worden. We hebben ook een ingenieus ingepakte opklaptafel meegekregen. Zonder handleiding natuurlijk. Maar goed, met onze gecombineerde intelligentie weten we ‘m toch op te zetten. Daarna gaat Manon aan het verslag werken en stort Herman zich weer eens op de gitaarpartijen van Dreamtheater. ‘s Avonds lopen hier de kalkoenen over de camping, op zoek naar eten. Ze proberen zelfs naar binnen te kruipen! 100
EMERALD BEACH - NSW, 18 MEI
• EMERALD BEACH - NSW, 19 MEI •
De ochtend begint met wat motregen. De weersverwachting voor de komende dagen is ook niet best voor de noordkant van New South Wales en de zuidkant van Queensland. Maar goed, we hebben net 2 dagen fantastisch weer gehad, dus niks aan ‘t handje. We rijden op ons gemak naar het plaatsje Emerald Beach, zo’n 300 kilometer ten noorden van Seal Rocks. Emerald Beach Holiday Park ziet er prachtig uit en ligt aan het strand. Helemaal af. Alleen jammer dat ‘t begint te gieten zodra we op onze plek staan. We besluiten hier toch nog een extra nachtje bij te boeken, want nog noordelijker regent het ook flink en dan zitten we liever op een mooie goed geoutilleerde camping. En daarbij schijnt ‘t hier te stikken van de kangoeroes. Volgens de receptioniste lopen ze zelfs op de camping rond. We zijn benieuwd.
EMERALD BEACH - NSW, 19 MEI Het heeft vanacht af en toe flink geregend. We hebben een kleine lekkage via het raampje bij ons bed boven de cabine. Gelukkig zijn we niet verzopen haha! Maar ‘s ochtends is de regen gestopt. Na het ontbijt maken we dan ook een forse wandeling langs het strand naar het plaatsje Woolgoolga. We hebben van de receptie heel aardig een verrekijker te leen gekregen, want de migratie van de bultrug walvissen schijnt net gestart te zijn en misschien zien we er nog wel eentje! De walvissen hebben vandaag jammer genoeg een dagje vrij, maar de wandeling zelf is hartstikke mooi en de voorspelde regen blijft voorlopig uit. In Woolgoolga lunchen we heerlijk in een cafeetje en daarna nemen we de bus weer terug naar Emerald Beach. Manon heeft blijkbaar nog niet genoeg gelopen en doet ook nog de wandeling naar Moonee Beach Nature Reserve. Daar schijnen kangoeroes te zijn. Dus gewapend met camera en verrekijker op pad.
Het is nog flink klimmen naar het reservaat, want het ligt op een heuvel. Overal vliegen fel gekleurde vogels die er vrolijk op los krijsen. En aangekomen bij de laatste bebouwing voor de ingang staan daar al de eerste 2 kangoeroes te grazen. Gaaf! Manon staat net een kudde kangoeroes te bewonderen en ondertussen de informatieborden te lezen als opeens zonder waarschuwing de regen met bakken uit de lucht valt. Gelukkig is er een afdakje :-) De kangoeroes zoeken ook een veiliger heenkomen en springen alle kanten uit. Een 6-tal gepensioneerden is niet zo fortuinlijk en komt werkelijk druipnat het reservaat uitzetten. Zielig! Gelukkig duurt de reuzenbui maar kort. De kangoeroes komen ook weer terug en laten zich gewillig fotograferen. Cool! Weer terug op de camping lopen daar inderdaad ook diverse kangoeroes rond. Wat grappig! Er staat er zelfs eentje wat sneu door het hek naar het zwembad te kijken. 101