Cadetten verpletteren Adelborsten

INFORMATIE-BULLETIN VAN EN VOOR DE LO/SPORTORGANISATIE KMA

Cadetten verpletteren Adelborsten door cs (cadet-sergeant) Arjan Kreeft, KMA te Breda

O

p 12 en 13 april vonden de jaarlijkse C & A wedstrijden plaats op het terrein van de Koninklijke Militaire Academie. De C & A wedstrijden zijn sportwedstrijden tussen de Cadetten van de Koninklijke Militaire Academie (KMA) en de Adelborsten van het Koninklijk Instituut voor de Marine (KIM). Gedurende twee dagen worden verschillende takken van sport beoefend. Er zijn 23 sporten die elk jaar terugkomen en er zijn vier keuzesporten. Het thuisspelende team kiest er drie en de bezoekers mogen één keuzesport inbrengen. Voorbeelden van sporten die elk jaar terugkomen zijn: schieten, parcours militair, zwemmen, speedmars, rugby, volleybal, judo, atletiek enzovoort.

De keuzesporten dit jaar waren: hindernisbaanestafette, stijldansen, rugby dames en skeeleren. Al deze wedstrijden worden door de cadettensportverenigingen georganiseerd, waarbij de wedstrijd geleid moet worden door een bondsscheidsrechter. De overallorganisatie is in handen van de Cadetten sportcommissie (SPOCO) en het CSB (Centraal Sport Bestuur) van de Adelborsten. Als je denkt dat het maar een sporttoernooi is, dat in twee dagen wordt afgewerkt, dan heb je het mis. Per sportvereniging is één contactpersoon aangesteld die met de contactpersoon van het KIM een reglement / contract opstelt. Pas als alle reglementen zijn ondertekend, en dat duurt weken, kan het toernooi beginnen.

De mol, gevangen door sm Richard Hesterman, wordt onder schot gehouden door sm Gerrit Hof (Klu)

1

Zandloper

Inhoudsopgave jaargang 9, nummer 5, juni 2002

Sm Richard Hesterman (l) in ceremonieel tenue (CT) van de KMA. Sm Gerrit Hof in CT van de Klu Mollenvanger Gedurende de weken voor de C & A wedstrijden worden er stunts uitgehaald op zowel het KIM als op de KMA. De Cadetten hadden een vlag en een anker uit Den Helder gehaald, terwijl de Adelborsten een mol los hadden gelaten op het sportveld, zo strak als een biljartlaken, van de LO/Sportgroep KMA. Gelukkig heeft de LO/Sportgroep een mollenvanger in de persoon van sm Richard Hesterman. Deze heeft op een vakkundige manier de mol gemold. Spetterend feest Het toernooi werd zoals verwacht gewonnen door de Cadetten met 42-10. De beide LO/Sportinstructeurs in opleiding hebben hier een aandeel in gehad. Cs Bras deed mee met de hindernisbaanestafette team en blonk uit bij het hockey terwijl cs Arjan Kreeft het toernooi samen met zijn collega’s van de SPOCO organiseerde. Traditioneel werd het toernooi afgesloten met een barbecue en een spetterend feest dat tot in de late uurtjes doorging. Groeten vanuit een zonnig Breda.

Het Werk

Cadetten verpletteren Adelborsten door cs (cadet-sergeant) Arjan Kreeft (Top-)sport en fysiotherapie door Rob Snoeks Voortgang projectgroep ‘Outputmeting’ door maj Hans van der Kaaden Heelhuids terug uit Bosnië door RVE-adjudant Ab Agterbos Negen kenmerken van een klant door aoo Arthur Vaessen “Wij hebben de modernste hindernisbaan van de wereld” door aoo Richard Wichhart Werken en feestvieren door sgt Richard Anker Nieuw redactielid van de Zandloper: Sibyl Gassner door sgt Sibyl Gassner Van de Commandant door kol Rob Zimmermann VTO 2 opleiding in het magische jaar 2002 door sgt 1 Monique Eemsing LO/Sportmeiden staan hun ‘mannetje’! door sgt Claudia van Kleeff Nostalgie door aoo Arthur Vaessen Skatecursus door sgt 1 Arean Roodnat Van uw Personeelsdienst door dhr Harry Jansen Wist u dat…. door aoo Richard Wichhart

Pag 1 Pag 2 Pag 4 Pag 6 Pag 6

Pag 7 Pag 9

Pag 10 Pag 11 Pag 12 Pag 13 Pag 15 Pag 16 Pag 17 Pag 20

(Top-)sport en fysiotherapie door Rob Snoeks, fysiotherapeut Gezondheidscentrum te Vught

T

ijdens het afgelopen wielerseizoen kreeg ik de mogelijkheid om eens een kijkje te nemen achter de schermen van het profpeloton tijdens de grote Europese wielerrondes. Op verzoek van de ploegarts van de wielerformatie DOMO - Farm Frites ben ik als fysiotherapeut toegevoegd aan het begeleidingsteam tijdens de Giro d’ Italia, de Tour de France en de Vuelta d’ España. Naast de ‘gebruikelijke’ aanwezigheid van een drietal soigneurs (sportmasseurs) bestond de behoefte aan een fysio- / manueeltherapeut. Dit vanwege de toch veelvuldig bij renners voorkomende nek- en rugklachten tijdens zo’n immens zware etappekoers. Mooie gelegenheid om met topsporters te kunnen werken en te ervaren dat het niet alleen voor de renners hard werken is, maar dat ook het volledige team drie

2

weken aan de bak moet om een klimaat te creëren waarin gepresteerd kan worden. De voltallige crew bestaat tijdens grote etappekoersen uit negen toprenners (onder andere Knaven, Museeuw en McEwen) een ploegleider met een assistent-ploegleider, de ploegarts, fysiotherapeut, drie soigneurs, drie mecaniciens en twee chauffeurs. Van hotel naar hotel Voor de begeleiding begint een etappedag vroeg, meestal rond zeven uur uur. Er wordt elke dag begonnen met onbijt en het inpakken van de persoonlijke koffer omdat we natuurlijk reizen en zelden langer dan een dag op één plaats vertoeven. Verder moeten dan de bevoorradingspakketten worden gemaakt, bidons vullen (soms wel tweehonderd), vrachtwagen inruimen, fietsen prepareren, aftanken en tal van andere taken die routinematig worden afgewerkt.

Zandloper Behandeltafels De renners ontbijten afhankelijk van de starttijd van de etappe meestal later (rond negen uur) en bereiden zich voor op de koers. Om tien uur is meestal het gezamenlijk vertrek richting startplaats en worden de laatste voorbereidingen getroffen. Na de start van de etappe splitst het geheel zich op; de ploegleiders in twee wagens in de koers met beiden een mecanicien voor panne onderweg; twee man naar de bevoorradingslocatie ergens langs het parcours; touringcar naar de finish (meestal zo’n tweehonderd kilometer verder) voor opvang van de renners na de wedstrijd; vrachtwagen naar het volgende hotel in de finishplaats. In het hotel wordt dan alvast een kamerindeling gemaakt, koffers verdeeld, behandeltafels opgesteld voor massage en fysiobehandeling, afspraken gemaakt over avondvoeding en een locatie afgezet waar onderhoud en preparatie van de fietsen kan plaatsvinden. Elke avond worden de fietsen bijna geheel gedemonteerd, gereinigd, gesmeerd en daar waar nodig worden onderdelen vervangen. Kleine signalen Bij terugkomst van de renners in het hotel nemen ze meteen een bad en willen vervolgens zo snel mogelijk hun dagelijkse massage van de soigneur ondergaan. Alle renners worden aansluitend hierop door de fysiotherapeut gecheckt op beperkingen of klachten van gewrichten of wervelkolom. Door de veelal monotone en eenzijdige belasting zien we met name beperkte beweeglijkheid van de lage rug of het Sacro Iliacale (gewricht tussen bekken en heiligbeen) wat kan leiden tot een verminderde belastbaarheid. Dat is uiteraard ongewenst en in overleg met de ploegarts worden deze beperkingen door middel van fysio- en manueeltherapeutische behandeling verholpen. Verder zien we door het repeterende karakter van de inspanningen vaak surmenageletsels (overbelasting) ontstaan. Het is zaak deze in een vroegtijdig stadium te onderkennen en te behandelen omdat er natuurlijk weinig tijd voor rust en herstel is. De zorg die we leveren is daardoor erg laagdrempelig, we zijn alert op kleine signalen en symptomen van dergelijke blessures en stellen ook de ploegleiding daarvan op de hoogte.

Rob Snoeks op de plaats van aankomst op de Mont Ventoux, toen Pantini de ritzege van Armstrong cadeau kreeg Koolhydraatrijke voeding Goede communicatie met de renners is daarom een vereiste, hoewel dit door de diversiteit aan nationaliteiten soms wordt bemoeilijkt. Dit alles gebeurt op meestal niet al te ruime hotelkamers en onder een redelijke tijdsdruk waardoor het geheel disciplinair werken vereist. De ploegarts deelt ook nog de nodige vitaminen, suikers en voedingssupplementen uit om de reserves weer aan te vullen. Al deze activiteiten moeten dus dagelijks ’s avonds plaatsvinden tussen zes en negen uur, daarna volgt het avondeten met meestal de traditionele koolhydraatrijke voeding voor de renner en een vrije keuze voor de begeleiding. Aansluitend nog een koffie of een biertje en de dag eindigt dan rond half twaalf. De volgende dag weer hetzelfde verhaal. Een goede balans Soms zien we van de koers zelf maar weinig, hooguit de finish. Het komt voor dat we niet eens weten wie de etappe heeft gewonnen voordat de renners arriveren in het hotel. Elke sportmasseur (soigneur) verzorgt drie vaste renners; er wordt niet gerouleerd. Dit leidt tot een nauwe vertrouwensband tussen soigneur en renner. De dagelijkse behandeling (massage) wordt op deze manier een moment van zowel lichamelijke als psychische ontspanning. Een goede balans hierin is onontbeerlijk om tot prestaties te komen. Zwaarste sporten van de wereld Als wielersportliefhebber is het natuurlijk erg mooi om informatie over koersverloop, onderlinge gesprekken of afspraken en ervaringen van renners van dichtbij op te kunnen nemen. Daaruit blijkt dan eens te meer dat de wielrennerij tot een van de zwaarste sporten ter wereld kan worden gerekend. Het is in elk geval een mooie ervaring om erbij te zijn.

Rob Snoeks met ploegarts Van Bommel boven op de Calibier

3

Zandloper

Het Werk

Voortgang projectgroep ‘Outputmeting’ door maj Hans van der Kaaden, Stoff LO/Sportregio Z&W NL

S

inds november vorig jaar is er een projectgroep ‘Outputmeting’ actief binnen onze LO/Sportorganisatie. De projectgroep heeft de opdracht gekregen te onderzoeken hoe het resultaat van de inspanningen van onze LO/Sportorganisatie gemeten kan worden. Concreet: hoeveel fitter wordt de Koninklijke Landmacht (KL) met de inbreng van de LO/Sportorganisatie en wat is de kosten- batenverhouding. Op zich geen gemakkelijke opdracht maar na een aantal maanden is er toch al voortgang geboekt. Hierover wil ik jullie, namens de projectgroep, nader informeren. Uiteindelijk is het de bedoeling dat wij, ter ondersteuning van onze LO/Sportgroepen, een vorm van ‘Outputmeting’ beschikbaar kunnen stellen aan de LO/Sportgroepen. Samenstelling projectgroep ‘Outputmeting’ De projectgroep, onder leiding van HKC, lkol Nico Spreij, (in de beginfase onder leiding van kol Zimmermann), bestaat uit een gevarieerd aantal vertegenwoordigers uit onze LO/Sportorganisatie: Schoolbat en paraat: Elnt Jeroen Velders Aooi Frans Krechting Opleidingscentrum: Aooi Hans Verstappen

C-LO/Sportgp GSK Smi manost/HI RVS

C-LO/Sportgp KVOK

LO/Sportregio’s: Maj Arnold Hofste Stoff LO/Sportregio N&O NL Maj Hans van der Kaaden Stoff LO/Sportregio Z&W NL Staf LO/Sportorg: Tlnt Erik Sleegers

Stoff Bedrijfsvoering

Opdracht De LO/Sportorganisatie heeft in het kader van de integrale kwaliteitszorg het INK-model (Instituut Nederlandse Kwaliteit) geïmplementeerd. Dit INK-model wordt door de gehele defensieorganisatie gebruikt en richt zich op het verbeteren van het ondernemingsresultaat en legt een koppeling tussen de beschikbaar gestelde middelen (Input) en de hieruit voortkomende resultaten (Output). In het kader hiervan luidt één van de van de korte termijndoelstellingen (Targets) van de LO/Sportorganisatie: ‘het opzetten van een systematiek van meting van de ‘Output’ van de resultaatgebieden uit het INK-model: Tevredenheid klanten, tevredenheid medewerkers en ondernemingsresultaat. Met deze opdracht is de projectgroep aan de slag gegaan. Plan van aanpak De projectgroep heeft zich in eerste instantie gebogen over

4

Maj Hans van der Kaaden de klanttevredenheid als onderdeel van ons ondernemingsresultaat. Het meten van de klanttevredenheid is het meest concreet en gebeurt al veelvuldig binnen de KL. De projectgroep is begonnen om vast te stellen welke vormen van klanttevredenheid er zijn te onderscheiden en welke binnen de LO/Sportorganisatie kunnen worden toegepast. Voorts heeft de projectgroep zich gebogen over de vraag: wat kan er nog meer aan ‘Output’ worden gemeten die beschouwd kan worden als ondernemingsresultaat. Concreet hoeveel fitter (fysiek en mentaal) wordt de KL door onze inspanningen. Dit laatste blijkt niet eenvoudig. Meten tevredenheid klanten- en medewerkers: Allereerst is vastgesteld “wie” onze klanten nu zijn. Er zijn vijf soorten klanten te onderscheiden, namelijk: Commandanten: De C-LO/Sportgroep die ervoor zorgt dat zijn personeel in de gelegenheid wordt gesteld opleidingen te volgen. De C-eenheid die ervoor zorgt dat zijn personeel in de gelegenheid wordt gesteld de lessen LO, Rotskl/woh, AT en/of cursussen te volgen. Deelnemers: De deelnemer die de reguliere lessen LO, Rotskl/woh, AT volgt en/of de vrijwillige sportbeoefenaar die vrijwillig gebruik maakt van de lokale sportfaciliteiten. De leerling (decentraal) neemt deel aan de decentrale opleidingen (AKI, TSF, BR) en het LO/Sportpersoneel dat intern een opleiding volgt. Voor het meten van de klanttevredenheid van zowel commandanten als deelnemers is onderscheid gemaakt tussen: Algemene klanttevredenheid: mate van tevredenheid over verplichte- en vrijwillige sportbeoefening; Specifieke klanttevredenheid: mate van tevredenheid over (de)centrale opleidingen; Functioneringstevredenheid: effect van deelname aan opleidingen op het functioneren. Vervolgens heeft de projectgroep een vijftal klanttevredeheidsonderzoeken (KTO) ontwikkeld waarin de klanten zich kunnen uitspreken over de producten van de LO/Sportorganisatie. Deze formulieren kunnen te zijner tijd gebruikt worden ter ondersteuning van het uitvoeren van KTO’s. Het betreft hier de volgende KTO’s:

Zandloper Commandanten: KTO 1 Functioneringstevredenheid van de C-LO/Sportgroep over zijn LO/Sportpersoneel. KTO 2 Algemene klanttevredenheid van de C-eenheid . Deelnemers: KTO 3 Klanttevredenheid van de deelnemer aan de reguliere LO/Sport, van individuele deelnemers aan vrijwillige sportactiviteiten en van de ‘vergeten groep’ niet sporters. KTO 4 Specifieke Klanttevredenheid van leerlingen aan decentrale opleidingen en LO/Sportpersoneel aan LOSS opleidingen. KTO 5 Functioneringstevredenheid van LO/Sportpersoneel na deelname aan LOSS opleidingen.

Fit for action:

Meten van het ondernemingsresultaat Naast het ontwikkelen van de verschillende KTO’s is de projectgroep nader aan het onderzoeken op welke wijze de effectieve bijdrage van de LO/Sportorganisatie aan een (fysiek & mentaal) fittere KL gemeten kan worden. De LO/Sportorganisatie draagt op een uitgebreide en veelzijdige wijze bij aan het fitter krijgen van onze KL. De veelheid aan productgroepen (LO, Rotsklim/woh, Outdoor, Individuele begeleiding, Sportkalenderactiviteiten, Avondsport enzovoort), de bijdrage aan ‘Vorming’ en de bijdrage om leegloop en verveling te bestrijden zijn hier duidelijke voorbeelden van. Echter is het lastig om aan te geven wat hier de concreet (meetbare) de bijdrage van is. Immers hoe meet je ‘plezier in bewegen’ en ‘ontspanning door inspanning’. Voorlopig heeft de projectgroep, na onderzoek en veel discussie, vastgesteld dat de volgende componenten een (meetbare) bijdrage kunnen leveren:

Fysiek: CP / FIT Mentaal: KTO – individuele vragenlijsten

Fit for function:

(Militaire) vaardigheidsproeven Sportkalender activiteiten (SKA) Avondsport (AS) Klanttevredenheidsonderzoeken (KTO)

• Implementatie van het definitieve beleid

Voortgang De projectgroep streeft ernaar om het ‘Beleid Klanttevredenheidsonderzoek’ eind 2002 gereed te hebben zodat in januari 2003 dit beleid kan worden ingevoerd. Het volgende tijdschema is hiervoor uitgestippeld:

• Vaststellen van het definitieve beleid n.a.v. de uitslag van de pilot’s

mei 2002

juni 2002

Juli/aug 2002

Deze componenten moeten door de projectgroep nog nader worden uitgewerkt. Heeft u suggesties, ideeën of andere welkome aanvullingen dan horen wij die graag.

Jan 2003

Sport Medisch Advies Team (SMAT)

Nov 2002

Advies en ondersteuning:

5

• Aanpassen / bijsturen van het beleid a.d.h.v. de uitkomsten van de analyse • Proefdraaien met behulp van kleine pilots door tussenkomst van de Regio.

• Bekendstellen stand van zaken ‘Outputmeting’ Middels Zandloper • Oplijnen en analyseren van de Reacties n.a.v. Regiovergaderingen

• Behandelen Outputmeting In LO/Sportvergadering • Verstrekken informatie aan Cn-LO/ Sportgp en behandelen in Regiovergadering

Zandloper

Uitzending

Heelhuids terug uit Bosnië door RVE-adjudant Ab Agterbos

O

p 8 mei zijn, na een half jaar uitgezonden te zijn geweest, op Airport Eindhoven onze collega’s van SFOR 11 weer heelhuids teruggekomen uit Bosnië. Na een vertraging van ongeveer dertig minuten, (was dit door tegenwind of is er zoveel meegesmokkeld?), konden Marcel Bosboom, Bart Smits, Johan Veenstra, Michael Lapod en Patrick Sutin hun vrouw of vriendin en kinderen weer omarmen. Iedereen wist enthousiaste verhalen te vertellen, maar na één uur ging iedereen huiswaarts om met gezin, familie en vrienden samen te zijn. Nu is het tijd om het recuperatieverlof (ontschepingverlof en Ter Beekdagen) op te maken en hierna hopen we jullie weer snel te kunnen begroeten op de werkvloer. Onze gewaardeerde collega aooi Teun Vis is op 26 april teruggekomen na ook een half jaar uitgezonden te zijn geweest op een solitaire functie in Banja Luka. Mannen, bedankt!

Het Werk

V.l.n.r.: Sgt Michael Lapod, sm Bart Smits, sgt 1 Patrick Sutin, aoo Ab Agterbos, sgt Johan Veenstra en sm Marcel Bosboom

Negen kenmerken van een klant door aoo Arthur Vaessen, HID LO/Sportorganisatie, Bernhardkazerne

B

elangrijkste persoon Een klant is de belangrijkste persoon in uw bedrijf, of hij nu persoonlijk aanwezig is, schrijft, faxt of telefoneert.

De altijd vrolijke aoo Arthur Vaessen

U bent afhankelijk van hem Ergo, houd altijd in uw achterhoofd: uw klant is niet van u afhankelijk, maar u van hem. Behandelt u hem niet goed, dan stapt hij over naar uw concurrent. Geen stoorfactor Uw klant betekent geen onderbreking van uw werkzaamheden, geen stoorfactor. Hij vormt juist de zin en het doel ervan. Geen buitenstaander Beschouw uw klant niet als buitenstaander, maar als degene waarvoor u zich inspant. Uiteindelijk betaalt hij uw salaris. Hij bewijst u een dienst Als u aan zijn verlangens voldoet, bewijst hij u met name een dienst wanneer hij u de gelegenheid geeft hem te helpen. Geen partner om mee te twisten Met uw klant moet u niet twisten en u moet ook niet proberen hem de les te lezen. De klant trekt altijd aan het langste eind.

6

Sleutel tot nieuwe klanten Een tevreden klant is de beste reclame voor het winnen van nieuwe klanten. Mond-tot-mond reclame is niet alleen effectiever dan mediacampagnes, maar ook veel goedkoper. Partner, geen melkkoe Uw klant verdient ten alle tijde eerlijk en met respect behandeld te worden; als partner en niet als melkkoe. De beste klant is een vaste klant. Hij beoordeelt uw prestaties Uw klant beoordeelt uw prestaties ten aanzien van kwaliteit, betrouwbaarheid en service. Steeds opnieuw. Laat uw aandacht voor hem nooit verslappen. Bron: Sales Power, Ondernemers Zaken

Zandloper

Militaire Vijfkamp

“Wij hebben de modernste hindernisbaan van de wereld” door aoo Richard Wichhart

O

p 24 mei jl. werd op de Oranjekazerne te Schaarsbergen de modernste hindernisbaan van de wereld geopend. Dit werd gedaan door elnt Rob Jansen. De opening van deze splinternieuwe hindernisbaan is een van de tussentijdse mijlpalen voor het komende Militaire Wereldkampioenschap Vijfkamp dat gehouden wordt in Nederland. Als wedstrijdleider van dit gigantisch evenement is elnt Rob Jansen medeverantwoordelijk en nauw betrokken bij de realisatie van deze hindernisbaan. Om te komen tot het realiseren van deze unieke hindernisbaan, die als eerste volgens het nieuwe internationale reglement is gebouwd, gaan we terug naar het jaar 1998. “In dit jaar hebben de kol Maaswinkel, toenmalig C-LO/Sportorga- Elnt Rob Jansen (l) bedankt dhr Meijer voor het realiseren van de hindernisnisatie en bgen Van Vels, toenmalig C-11 baan Luchtmobiel ons kandidaat gesteld voor het Wereld Kampioenschap 2002 in Nederland. Dit uiter- men, maar de bouw was gestart en het resultaat mag er zijn. aard met toestemming van het Bureau Internationale Militaire Wedstrijden”. Deze vlaag van verstandsverbijste- Geweldige samenwerking ring toentertijd bezorgt ons nu de nodige uitdagingen. Een hindernisbaan staat bij de LO/Sportinstructeur op zijn netvliezen gebrand. Maar nu moet hij gebouwd worden Uniformiteit door een aannemer die geen beeld heeft bij de bouwtekenin“Er moest een tekening komen van de hindernisbaan. gen en al helemaal niet snapt wat je met deze obstakels wilt Overal ter wereld staan ze, maar we wilden uniformiteit. bereiken. Het enthousiasme was er niet minder om en door Met een internationale commissie zijn we de hindernisbaan een geweldige samenwerking kunt u vandaag het eindresulgaan beschrijven. Het leeuwendeel is door een Oostenrijker taat bewonderen. DGW&T werd bedankt voor een geweldigedaan.” Elnt Rob Jansen heeft zich voornamelijk bezig ge samenwerking en enthousiasme. Na deze lovende woorgehouden met het geven van advies en aanvullingen op de den werd door de aanwezigen de hindernisbaan bewonderd. hindernissen. Uiteindelijk is deze tekening overhandigd aan Onze militaire dames- en herenploeg hadden de primeur om DGW&T die begonnen zijn met de technische bouwteke- deze baan in te wijden onder toeziend oog van de genodigning. den. Zowel individueel als in groepsverband werd deze baan gelopen. Twintig hindernissen en vijfhonderd meter Iemand moest zijn nek uit steken lang. Het mag dan de mooiste en modernste hindernisbaan Nu nog even bouwen zult u zeggen. Niet dus! “Alleen al om ter wereld zijn, het blijft afzien voor onze nationale trots en de plaats te bepalen waar deze baan neergelegd moest wor- de toekomstige gebruikers van deze baan. Na deze demonden, gaf de nodige problemen. Iedere keer kwam er weer stratie en de lunch werd deze opening afgesloten. een kink in de kabel. Opeens waren er heel veel kapiteins op één schip, vergunningen die niet werden afgegeven en loca- Voorbereidingen ties die met de dag veranderden. “De bouw zou uiteindelijk Na afloop van deze plechtigheid, praatte ik nog even na met niet op tijd gerealiseerd worden als we nu niet zouden onze zeer enthousiaste, maar zeker niet te benijden, collega beslissen”, aldus DGW&T. Dit was het moment dat iemand elnt Rob Jansen. Samen met maj Ton de Vaan zijn nek moest uitsteken en dit werd elnt Rob Jansen. De (Projectofficier) bereiden zij het komende vijftigste huidige locatie (achter de LO/Sportsporthal Groot Heide Wereldkampioenschap, die van 31 juli tot en met 9 augustus Kamp) was een mogelijkheid, waarbij volgens DGW&T plaats vindt, voor. Uiteraard worden zij dan bijgestaan door zonder al te veel problemen, voor wat betreft toestemming onze collega’s, maar de nodige voorbereidingen moeten wel en vergunningen, de baan te realiseren was. Het startteken getroffen worden. Wat dacht u van een compleet nieuwe werd gegeven en zo geschiedde het. De nodige vragen kwa- schietbaan op de Harskamp, de handgranaatbaan, het

7

Zandloper crossparcours en het zwembad met de zwemhindernissen? Dertig landen die gehuisvest moeten worden, met elke dag een verplaatsing naar een andere locatie waar één van de vijf onderdelen plaats vindt. Internetcafé Natuurlijk hebben elnt Rob Jansen en maj Ton de Vaan de nodige ervaring en hun sporen op dit gebied al verdiend. Toch in deze tijd waarbij het regelen en ritselen verleden tijd is, het florijnteken vervangen is door het euroteken en handjes die ontbreken, is het organiseren van zo’n groot evenement een hele klus. Het vrij maken van deze twee collega’s voor de voorbereidingen is, naar mijn mening, geen overbodige luxe. De huisvesting van deze dertig landen vindt plaats op de KKN te lnt Rob Jansen, dhr. Meijer, briggen Van Uhm, Chef d’Equipe maj Jeroen Schaarsbergen. Gelukkig staat deze kazer- Hulst vijfkampploeg en afgevaardigden van de vijfkampploeg ne leeg en leent zich dus hier uitstekend voor. Dan spreek je alleen over de gebouwen, maar niet aan het trainen. “Het streven is om bij de eerste vijftien te over de inrichting zoals: bedden, kasten, tafels, stoelen en komen tijdens dit Wereld Kampioenschap. Dat zal niet meega zo maar door. Geloof het of niet, zelfs over een internet- vallen want er zijn zeker vijftien landen die fulltime met de café en een tentoonstelling (museum) waar u beelden te zien vijfkampploeg bezig zijn, zoals: Oostenrijk, Duitsland en krijgt van de wereldkampioenschappen van 1952 en later, is China.” De LO/Sportorganisatie zal met dit unieke evenement wederom volledig in de schijnwerpers staan. Veel colnagedacht en wordt gerealiseerd. lega’s zullen tijdens deze WK ingezet worden en de rest zal dit evenement op de voet volgen. Wij gaan nog veel horen en Schijnwerpers Tijdens de rondleiding was de militaire vijfkampploeg volop zien van dit evenement. Wij houden u op de hoogte.

Vijfkampploeg op de nieuwe hindernisbaan

8

Zandloper

De Pen

Werken en feestvieren door sgt Richard Anker, LO/Sportgroep Seedorf

B

art, bedankt voor de pen. Bij deze geef ik jou gelijk een waarschuwingsbevel voor de eerst volgende keer dat wij elkaar treffen. Dit bevel houdt in dat je heel hard moet gaan rennen want het blijft nu niet bij een kolfstoot. Mijn naam is Richard Anker, 24 lentes jong en woonachtig in Spijkenisse. Na mijn Mavo-diploma ben ik naar het CIOS in Goes gegaan. Deze opleiding heb ik met veel plezier gevolgd. Aan het einde van de opleiding hoorde ik dat er vacatures waren bij de LO/Sport-organisatie. Nadat ik bij een aantal LO/Sportgroepen was gaan kijken en ik een goed beeld had gevormd van het werken als LO/Sportinstructeur bij de Koninklijke Landmacht, aangezien dit beeld positief was, besloot ik te solliciteren. Na de sollicitatieprocedure moest ik in augustus ‘98 opkomen voor de Algemene Militaire Opleiding in Weert. Na vijf maanden hard werken en feestvieren (wat willen jullie lezen?), mijn lichtingsgenoten weten wel waar ik het over heb, gingen wij naar Amersfoort voor onze vervolgopleiding. Deze werd destijds gegeven door onze luchtmobiele adjudanten, nu luitenanten, Berry Manders en Emiel Klaassen. Tijdens deze opleiding ben ik er ook achtergekomen wat langlaufen in het Nederlands is; een heel eind lopen zonder ook maar een lat te zien. Na twee maanden veel groen werk was het tijd om aan de slag te gaan, en voor mij was dit op de Legerplaats Seedorf. Generatiekloof Na vier uur omrijden eenmaal in Seedorf aangekomen, werden wij (Johan Veenstra, Patrick Sins en ik zei de gek)

Sgt Richard Anker opgevangen door onze nieuwe collega’s. De eerste week begon met een ontgroening; veel klimmen en sportuitdagingen door onze oudere collega’s, die wij overigens bijna altijd wonnen (generatiekloof). Na vijf maanden parate werkzaamheden werd het tijd voor een uitzending, richting Kosovo. Samen met mijn zeer gewaardeerde collega bijna sergeant-majoor? Van de Poll, alias de cholesterolprop, zijn wij aan een opwerkprogramma begonnen. Dit bestond uit een skicursus, bergreddingscursus en de MGO. Eind november was het tijd om het thuisfront gedag te zeggen en deze nieuwe uitdaging aan te gaan. Ik ben daar alleen werkzaam geweest op de compound in Suva Reka, waar ik een hele leuke, maar vooral leerzame zes maanden heb gehad. Internationale voetbal en volleybaltoernooien, met zijn zessen een halfjaar in een tent slapen; weinig privacy. En zo’n uitzending laat je weer eens zien hoe goed wij het wel niet hebben in ons kikkerlandje. Ik kan dan ook iedereen aanbevelen om zoiets mee te maken. Huisvrouwen Nu het leven en werken op de legerplaats Seedorf. Anders dan op de meeste LO/ Sportgroepen houdt

Sgt Richard Anker (links staand) met medestudenten 2e jaars ALO Tilburg

9

Zandloper het voor ons om halfzes niet op. Wij zijn niet in de gelegenheid om even naar huis te rijden, althans de meesten. Er is in Duitsland ook de mogelijkheid je gezin over te laten komen en hier een gezinsleven op te bouwen. De meesten wonen echter op de kazerne en gaan meestal op donderdagavond naar huis. Onze werktijden zijn ook anders dan in Nederland, wij werken hier van halfacht tot halfzes, oftewel negen uur per dag, waardoor er op vrijdag tot twaalf uur gewerkt wordt. Ook geven wij les aan huisvrouwen zoals skaten, aquajoggen, loopgroepen en aan de kinderen zwemles. In het weekend blijft er altijd iemand binnen voor het openhouden van het fitnesscentrum en het zwembad. Kortom, het werk in Duitsland is heel afwisselend en daarom ook zeer boeiend. Ik ben inmiddels begonnen aan mijn tweede contract. Dit wil ik nog afmaken en ook nog een uitzending meemaken. Het liefst naar Afghanistan en anders naar Bosnië.

De Zandloper

Prachtig papiertje Ik zit op dit moment in het tweede jaar van de ALO in Tilburg, de verkorte versie van de voltijdopleiding. Dit is een prachtige uitkomst voor BBT-personeel binnen de LO/Sportorganisatie die verder willen kijken aangezien je na het behalen van het diploma een HBO-opleiding hebt. De kansen om BOT-er te worden zijn tegenwoordig ook niet zo groot en zo ga je in ieder geval met een prachtig papiertje de deur uit. Het is wel hard werken en in twee jaar gaat het mij ook niet lukken, maar je hebt een uitloopmogelijkheid van een jaar. Hier wil ik het eigenlijk bij houden. Bij deze wil ik de pen doorgeven aan de sgt Remco Smits. Aangezien ik hem al drie jaar niet gesproken heb, kan hij zich nu gelijk aan de hele LO/Sportorganisatie bloot geven. Remco veel succes!

Nieuw redactielid van de Zandloper: Sibyl Gassner door sgt Sibyl Gassner, LO/Sportgroep De Ruyter van Steveninckkazerne te Oirschot

A

ls nieuw redactielid van de Zandloper is mij gevraagd een stukje over mijzelf te schrijven, zodat de lezer van dit blad (onder andere u dus) een beetje weet wie ik ben en hoe ik bij de redactie ben gekomen. Ik ben geboren in oktober 1976 in Tilburg. Na wat jaartjes in de tuin gespeeld te hebben ging ik naar de basisschool. Daar mocht ik bijna een groep overslaan omdat ik mijn veters al kon strikken en niet meer in Sinterklaas geloofde. Helaas kwam ik op de middelbare school minder briljant over, met als gevolg dat ik wat langer over de HAVO opleiding heb gedaan dan staat voorgeschreven. Toen het diploma behaald was ben ik naar de ALO in Tilburg gegaan. Op jonge leeftijd wist ik al dat ik naar deze opleiding wilde; de hele dag spelen en niet al te veel rekenen. Vol goede moed ging ik maximaal aan de studie. Na vier jaar zat de opleiding erop en was ik officieel gymjuf. Maar wat toen? Vond het werken op een school als gymjuf niet echt fantastisch en had een hekel aan die leraren gekregen. Geen ‘juf’, maar sergeant Ik ben toen een jaartje aan het klussen gegaan. Begon bij een bedrijf dat congressen organiseerde, maar zat de hele dag op kantoor; drie hoog en achter de lamellen omdat ik anders niks op het computerscherm zag. En tot overmaat van ramp wist ik niet eens hoe het weer was geweest die dag. Dit kon naar mijn mening niet helemaal de bedoeling zijn geweest. Ik heb daarna bij een filatelist (deze mensen zitten in de ‘postzegellerij’) gewerkt. Gaf ’s avonds hockeytraining en daarbij trainde en speelde ik zelf in België. Ook heb ik een kunstgrasveldje (water) aangelegd en als hulpkokkin in de keuken op kazernes in Breda gewerkt. Verder bij Willem II, (de beste club van het land!), in de horeca gewerkt en toch nog even op een internationale school als 10

Sgt Sibyl Gassner gymjuf gewerkt. In die tussentijd werd ik op het idee gebracht om te gaan solliciteren bij de LO/Sportorganisatie. Ineens geheel iets anders, maar wel leuk. In augustus ben ik naar Weert gegaan waar ik, net als in Amersfoort, een leuke opleiding heb gehad. Tegenwoordig word ik dus geen ‘juf’ meer genoemd, maar sergeant. Gaat goed komen met de Zandloper Maar hoe ben ik nu bij de Zandloper terechtgekomen: ik ben gevraagd (lees: lichtelijk gedwongen!) Ten eerste omdat ze graag een meer gemêleerd gezelschap in de redactie wilde hebben. Dus gingen ze op zoek naar een BBT-er. Ten tweede omdat ook híer het percentage vrouwen gehaald moest worden, net als binnen de rest van defensie. En dus kwamen ze op een BBT-ster uit. Daar zijn er niet zoveel van en er zaten nog minder ALO-sters bij. Iemand met deze vooropleiding zou ook zeker moeten kunnen spellen! Alles bij elkaar opgeteld kwamen ze bij mij uit en vertelden dat ze niemand anders konden vinden. Toen moest ik wel ‘ja’ zeggen. Ik denk ook wel dat het nu helemaal goed gaat komen met de Zandloper!

Zandloper

Van de Commandant

Van de Commandant door kol Rob Zimmermann, C-LO/Sportorganisatie

I

nmiddels is het al weer ruim twee maanden geleden dat ik het commando van kol Peter Rommelse heb overgenomen en er is ondertussen het nodige gebeurd. Mijn werkbezoeken aan de LO/Sportgroepen zijn achter de rug, de afwisseling van de wacht in de uitzendgebieden heeft plaatsgevonden en er is meer duidelijkheid over het SBSKL traject. Tijdens de commando-overdracht heb ik al aangegeven dat de KL in zwaar weer verkeert. De financiële problemen zijn groot, de Bedrijfsvoering wordt gestroomlijnd en er dient een forse inkrimping plaats te vinden van de Staven. Over dit SBSKL traject is iedereen uitgebreid via de KL bladen geïnformeerd. Ik zal verderop inzoomen op de mogelijke consequenties voor onze organisatie. De eerste twee maanden van mijn nieuwe functie heb ik vooral besteed aan het afleggen van werkbezoeken aan de LO/Sportgroepen. Inmiddels heb ik die allemaal (volgens planning) afgerond. Dat heeft veel energie gekost, maar de voldoening is uitermate groot. In ruim twintig groepsgesprekken heb ik vele collega’s in de ogen kunnen kijken en hebben we van gedachten kunnen wisselen over hoe alles reilt en zeilt in onze organisatie. Dat heeft bij mij een zeer goed beeld opgeleverd over waar we op dit moment staan. Ik heb al eerder aangeven dat dit beeld zeker een rol zal spelen bij het vaststellen van de wijze waarop we de oude, reeds ingezette veranderingen en eventueel de nieuwe ontwikkelingen gaan implementeren. Denk daarbij vooral aan zaken die ons primaire product raken, zoals: LOFT-documenten, verdere scholing en begeleiding, vorming, integratie en samenwerking met de eenheden. Tijdens de Managementdag van 20 juni a.s. zal ik ingaan op mijn ervaringen uit de werkbezoeken en die gebruiken om heden en toekomst wat scherper neer te zetten. Wat me vooral heeft getroffen is de openheid waarmee de discussies zijn aangegaan en de mate van betrokkenheid die nagenoeg zonder uitzondering wordt uitgestraald. Dat enthousiasme en elan vormt een geweldige basis om onze professionaliteit verder uit te bouwen. Uitzendingen Dat geldt zowel op de vredeslocaties in Nederland en Duitsland als in de uitzendgebieden. Inmiddels is daar weer fris bloed naar toe gegaan en zijn Teun Vis, Bart Smit, Marcel Bosboom, Patrick Sutin, Michael Lapod en Johan Veenstra weer terug op vertrouwde bodem. Welkom terug allemaal in Nederland (en Duitsland) en hartelijk dank voor jullie inzet in het buitenland. De nieuwe lichting, nu bestaande uit: Ton Neppelenbroek, Gert Heerkens, Max Sibbald, Pier Niermeijer, John de Graaf en Gerwin Bregman is inmiddels al weer een maand aan de slag in Bosnië. Nieuw aan het “uitzendfront” is de uitzending naar Macedonië, waar Arie Koster binnenkort naar toe gaat. Tot slot noem ik elnt Theo Vonk die binnenkort als eerste

11

Kol Rob Zimmermann CIMIC-functionaris vanuit onze organisatie zal worden uitgezonden. Nieuwe gebieden en functies met dus ook nieuwe uitdagingen waar beide collega’s weer vol tegenaan kunnen. Mannen, allemaal veel succes met jullie missie de komende maanden. SBSKL Inmiddels heeft er een extra COKL Raad plaatsgevonden, waarin de effecten van een groot aantal deelstudies zijn besproken. De plannen zijn nog vaag en dat doet je altijd twijfelen over het nut van communicatie in dit stadium. Om onnodige geruchten te voorkomen volgt hier toch de nodige informatie. In de nieuwe bedrijfsvoering gaat gewerkt worden met “gelimiteerde ketenverantwoordelijkheid”. Dat betekent in gewoon Nederlands dat de vier nieuwe commando’s (Operationeel, Opleiding en Training, Materiaal/Logistiek en Personeel) ketenverantwoordelijk zijn voor de inrichting van hun proces. Deze ketenverantwoordelijkheid wordt “gelimiteerd” doordat de commando’s bevoegdheden en verantwoordelijkheden delegeren naar andere commando’s of eenheden daaronder. De OCa van COKL en dus ook de LO/Sportorganisatie worden verantwoordelijk voor de kwantitatieve planning van productie en middelen. COKL hangt er vervolgens een euroteken aan. Op zich niet verkeerd, want dat betekent meer focus op het primaire proces. Duidelijk is dat COKL één RVE wordt, maar belangrijker is welke bevoegdheden en verantwoordelijkheden er voor de LO/Sportorganisatie uitrollen. Helaas is dit tot nu toe een redelijk onduidelijk en topdown proces, waarin COKL en ook de LO/Sportorganisatie weinig inspraak hebben. In principe gaat er een concentratie komen van zogenaamde beheersorganisaties op ressort niveau (COKL) voor verwerving, financiële en betaalzaken en audit aangelegenheden. Op P-gebied worden regionale

Zandloper P-diensten opgericht. Voor onze organisatie is daarbij het meest van belang hoe het P-proces wordt ingericht. We gaan er voor om in ieder geval die processen, die direct het personeel raken te behouden. Denk daarbij vooral aan werving, sollicitatie en selectie, loopbaanbegeleiding en doorstroom. Personeelsreductie In de extra COKL Raad is ook gesproken over de te behalen personele reductie. Inmiddels is duidelijk geworden dat de oorspronkelijke effecten van SBSKL op de personele bezuiniging, niet meer gezien wordt als een bijkomende baten, maar vooral een knalharde opdracht is. COKL wordt geconfronteerd met een taakstellende reductie van afgerond negentig functies exclusief de bezuiniging als gevolg van het centreren van de P-dienst. Als we dat gelijk zouden ver-

Het Werk

delen over de 11 RVE-en, zal dus iedere RVE een bijdrage van acht functies (exclusief P-dienst) moeten leveren. We zullen het uiterste doen om deze reductie zo min mogelijk ten koste van de primaire capaciteit te laten gaan. Als deze Zandloper op de mat valt, is er waarschijnlijk al weer meer over deze ontwikkelingen te zeggen. Op dit moment is dit de stand van zaken en moeten we het hier mee doen. We houden u op de hoogte. De vakantie nadert De zomermaanden staan weer voor de deur en dat zijn natuurlijk ook maanden waarin we de batterij weer eens lekker kunnen opladen. Ik maak dan ook van de gelegenheid gebruik om iedereen een prettige vakantie toe te wensen en ik spreek de hoop uit u allen weer boordevol energie te mogen ontmoeten.

VTO 2 opleiding in het magische jaar 2002 door sgt 1 Monique Eemsing, LO/Sportgroep KMS te Weert

W

e zijn in het magische jaar 2002. Het jaar is nog niet eens voorbij en inmiddels is er al van alles gebeurd. Het huwelijk van onze kroonprins, ontslag van een aantal generaals en de moord op Pim Fortuyn. Ook in dit jaar is de VTO2 opleiding, voor diegene die dat nog niet weten, de befaamde BOT-opleiding. Wie zitten er dit jaar in?: Twee roden, één groene, één vrouw en één blanco, dus een behoorlijk mixed compagnie. Als dit maar goed gaat! De datum is 8 april en we komen elkaar tegen bij de huisbaas, waar we geduldig staan te wachten voor een kamer. We zijn de niet de enigen, want ook de BBT-opleiding start vandaag. Nadat we ons gemeld hebben bij de cursusleiders Cor den Daas en Joep van Renswouw, krijgen we een praatje over wat ons de komende weken staat te wachten. De cursus bestaat uit vier volle weken en in de vijfde week zal de diploma uitreiking plaatsvinden. In ieder geval kunnen we ons instellen op veel theorie en wat minder sport en dat is even balen. De lessen bestaan voornamelijk uit SMTK (trainingsprincipes enzovoort), didactiek (vorming) en bedrijfskunde. Ook krijgen we wat lessen over materiaal, uitzending en ethiek. In het begin is het wel even wennen om de hele dag in het leslokaal te zitten. We proberen dan ook om elke dag een sportmoment te plannen en dat lukt aardig goed. Zo hebben we onze agressie kunnen kwijtraken met rolhockey, of ons kunnen uitleven met bouncebal en dat zonder regels, dus dat ging aardig tekeer in de zaal. Vijf ‘kleuters’ op een rij De weken daarna worden de sportmomenten al minder en zitten we de gehele dag opgesloten in het lokaal. Ondertussen hebben we onze eindopdracht al gekregen en wordt er ‘s avonds nog druk gestudeerd en voornamelijk getikt in het computerlokaal. Vijf ‘kleuters’ op een rij, de

12

Sgt 1 Monique Eemsing een wat handiger met de computer dan de ander, maar met zijn allen komen we er wel uit. Verder is er ‘s avonds niet veel te beleven. De een gaat nog wat sporten en de ander is al naar huis. Met de mensen die binnen blijven gaan we nog wel eens naar de altijd zo volle bar om wat te drinken. De binnenstad van Amersfoort is ook al eens onveilig gemaakt op de donderdagavond, ja wat moet je anders doen. Het felbegeerde papiertje Na drie weken ploeteren (ha ha) konden we onze werkstukken inleveren en dan een week studeren voor het eindgesprek. Op de laatste vrijdag had iedereen zijn gesprek en als we het goed zouden doen, zouden we de maandag vrij hebben. En ja hoor… iedereen had een lang weekend. Zo kwamen we weer bij elkaar op de dinsdag om gezellig een dagje met elkaar door te brengen. Via de golfbaan, vliegen in een Chinook, etentje en bowlen kwamen we uit in de binnenstad in Utrecht. We hebben een aantal kroegen gezien en zijn op een bepaald tijdstip lekker naar onze mandjes gegaan; het was gezellig. De volgende dag stond in het teken van de diplomauitreiking. Na ontvangst van familie en aanhang kregen we het felbegeerde papiertje. De LO/Sportorganisatie is weer vijf BOT-ers rijker. Iedereen die dit mogelijk heeft kunnen maken “bedankt” en we komen elkaar nog wel eens tegen.

Zandloper

V.l.n.r.: Maj Johan Groen, sgt 1 Peter Vriesema, sgt 1 Monique Eemsing, sgt Rico Lamers, sgt 1 Egbert Ruygrok, sgt Bart Dassen en sm Cor den Daas

Het Werk

LO/Sportmeiden staan hun ‘mannetje’! door sgt Claudia van Kleeff, LO/Sportgroep Spoorkazerne te Ermelo

O

p woensdag 17 april vond de eerste LO/Sportmeidendag plaats in het In/outdoorcenter ‘De Uithof’ in Den Haag. Op deze locatie kwamen de vijftien vrouwelijke LO/Sportinstructeurs die de Landmacht rijk is bij elkaar. Kennismaking, ervaringen uitwisselen en eventuele struikelblokken bespreken waren de grote lijnen van de dag. Daarnaast moesten de sportieve prestaties natuurlijk ook gemeten worden. Mijn keuze voor die dag was het snowboarden en karten. Om halftien begon het ‘feest’. Twaalf van de vijftien dames verzamelden zich in de après-skihut van het grote complex om met koffie en appeltaart welkom te worden geheten. Helaas waren drie collega’s verhinderd, waarvan er nu twee Cordelet Jaune zijn, teweten; Simone en Judith, en Monique Eemsing BOT-ster is geworden. Bij deze gefeliciteerd! Het was een uniek gezicht om twaalf LO/Sportmeiden bij elkaar te zien op één locatie. Kippenhok Het openingswoord dat ik had voorbereid had ik beter thuis kunnen laten want boven zo’n kippenhok komt zelfs Ad Derksen niet uit. Na de opening en een kennismakingsronde stond het snowboarden voor beginners gepland. Drie van de twaalf dames hadden ervaring, de rest heeft gedurende één uur geprobeerd de basisbeginselen onder de knie te krijgen. Eerst wat theorie, daarna een warming-up (daar brak ik al bijna mijn benen mee). Bochtjes draaien, gewicht op je voorste been het klinkt allemaal zo makkelijk; helaas de

13

sgt Irene de Vreede in actie werkelijkheid is anders. Na het uur (wat overigens meer op een kwartier leek) hadden we een leuke indruk gekregen van het snowboarden wat zeker voor herhaling vatbaar is Tussen 63 LO/Sportheren Na zo’n inspanning ging een lunch er wel in. Esther Wijffels, alweer dertien jaar werkzaam bij de LO/Sportorganisatie, vertelde enkele anekdotes over haar opleiding (1989) als enige vrouw tussen 63 LO/Sportheren. Er werd dan ook aandachtig geluisterd en met verbazing gereageerd op haar verhaal. Niet te vergelijken met de huidige situatie die toch wel heel veel verbeterd is.

Zandloper Joyce Zappey was zo boos dat haar kart niet hard genoeg reed dat ze maar besloot: “ik niet hard, niemand hard!” Ze bleef recht vooruit kijken, negeerde de blauwe vlag, waardoor we in treinvorm de baan over gingen. Nadat we Joyce de baan afgeduwd hadden, werd het onderling weer spannend en konden we de strijd weer voortzetten.

Snowboarden valt toch niet mee Zij staan hun mannetje Na de lunch volgde een verdere kennismaking, door met tweetallen elkaar gedurende vijf minuten te interviewen, om vervolgens in de groep zo veel mogelijk over die ander te vertellen. Leuk zijn de verschillende motivaties, de sportachtergronden, hobby’s en nog een aantal dingen die niet voor herhaling vatbaar zijn. Wat sterk overeenkomt bij al deze meiden is dat ze ervoor gaan. Zij staan hun mannetje, soms met vallen en opstaan, en stuk voor stuk gedreven om het vak te leren. Ondanks dat dit niet altijd gemakkelijk is. “Ik niet hard, niemand hard!” Na deze verdere kennismaking stond om halfdrie onze raceinstructeur gepland. Klaar om ons op de Coronel-kartbaan alle ins en outs te vertellen, van de vlaggen tot de ideale rijlijnen en overige regels waar wij ons soms aan hebben gehouden. Na de koffie was de kwalificatieronde.

Onze LO/Sportmeiden

14

Al harentrekkend en krabbend Na deze kwalificatieronde een half uur pauze, waarin de koffie en de verhalen steeds sterker werden. De echte race begon. Na een spannende strijd van twaalf minuten kwam Annemarie van Dongen als eerste over de streep, als tweede Claudia van Kleeff en als derde Nathalie Oharek. Het mooiste van alles waren de verhalen achteraf en de beleving die iedereen had; een geslaagde missie! Na deze zware inspanning kwam de barbecue als geroepen, en als een stel holbewoners vlogen we al harentrekkend en krabbend op het weldoorbakken vlees af. Tenminste deze gedachte speelde wel door mijn hoofd, maar na netjes vijf minuten in de rij te hebben gewacht, schepte ik mijn bord vol en schoof aan bij het gezelschap om de grote tafel in het Coronel racecafe. Vrouwen in de LO/Sportorganisatie Na het eten werden er nog een aantal (knel)punten besproken wat betreft vrouwen binnen de LO/Sportorganisatie. Hierbij kwamen enkele onderwerpen aan de orde, waar zo’n kleine twee uur over gepraat werd. Hiervan is een verslag gemaakt en toegezonden aan kol Rob Zimmermann. Na deze conversatie konden we terugkijken op een zeer geslaagde dag. Alle doelstellingen waren bereikt; we hebben elkaar beter leren kennen, een hoop van elkaar opgestoken, en bovenal ontzettend veel plezier gehad! We zijn er unaniem over eens dat dit absoluut voor herhaling vatbaar is. Top meiden!

Zandloper

Voor u gelezen

Nostalgie door aoo Arthur Vaessen, HID LO/Sportorganisatie Amersfoort

Z

eer geachte directeur van Madurodam,

Afgelopen dinsdag heb ik samen met mijn twee dolenthousiaste kinderen uw toeristische attractie bezocht. En het moet gezegd worden: het was een feest! Veel dank hiervoor. Het deed mij vooral deugd dat de extra’s in uw park (het laten bewegen van een aantal details) nog steeds tien eurocent kosten. Van dat sympathieke prijsje werd ik zeer weemoedig. Toch wil ik u vragen of u tijdens de winterse opknapbeurten een paar puntjes op de i zou willen zetten en het geheel een beetje zou willen aanpassen aan deze tijd. Het gaat mij vooral om de volgende zaken: De spoorwegen lopen nu perfect. De treinen rijden volgens een strak schema van station naar station en ik heb geen enkele treinstel kunnen betrappen op een hapering. De treinen zijn echter geschilderd in de kleuren van de NS en daar maak ik bezwaar tegen. Of u moet de treinen in een andere kleur schilderen of u moet ze veel onregelmatiger laten rijden en met enorme vertragingen de stations laten binnen lopen. Misschien is er een tien eurocent automaat die een vloekend perron inwerking zet, een aardige suggestie. Een floppy om het computerprogramma van de treinenloop te ontregelen kunt u aanvragen bij de NS. Het voetbalstadion is te braaf. Geen reclameborden, een keurig Wilhelmus en na het volkslied klinkt een beschaafd, ingetogen gejuich. Fout. Graag zou ik rond het stadion een dozijn ME-bussen willen zien. De binnenkant moet ontploffen van de reclame en een aantal ordinaire skyboxen is tegenwoordig echt niet meer weg te denken. Ook hier lijkt een tien eurocent automaat mij op zijn plaats. Mijn voorstel is dat er na betaling rook opstijgt uit het vak van de harde kern en dat je een beetje eigentijdse spreekkoren te horen krijgt. Het “stop die vlag maar in je reet” kunt u wekelijks in welk stadion dan ook opnemen.

Aoo Arthur Vaessen De snelweg kabbelt mij te veel. Ik zag allemaal braaf rijdende autootjes en de linkerbaan ging ouderwets iets harder dan de rechter. Mijn voorstel is: maak er gewoon een chronische file van. Misschien is er een systeem te bedenken dat u hem schoksgewijs laat bewegen. Een paar centimeter per minuut. Mocht u toch voor rijdende auto’s kiezen doe er dan een paar bumperklevende, met groot licht knipperende BMW’s tussen en laat die op de meest gevaarlijke wijze rechts inhalen, desnoods via de vluchtstrook. In plaats van een BMW mag het ook een Mercedes uit de Diana-klasse zijn. Als u de bestuurder van die auto ook nog een telefoon in zijn hand kan geven is het beeld compleet. Het Binnenhof zou ik ook anders doen. Ik zou op een bandje een zacht tevreden gesnurk van ongeveer honderdvijftig leden laten horen en misschien is het leuk dat je na het ingooien van een eurocent de tekst “even dimmen” hoort, waarna de hele Tweede kamer wakker schrikt. Misschien kunt u dit project sponsoren door de afdeling slaappillen van MSD. De boerderij die u toont, is me te klassiek. Leuk om zo’n historische stolboerderij te laten zien, maar een cleane varkensfokkerij of kuikenmesterij lijkt mij meer op z’n plaats. Is het leuk dat je na het ingooien van tien eurocent een hartverscheurend gekerm van een kleine vierduizend zeugen en biggen hoort en dat het langzaam overgaat in het paniekpiepen van een halfmiljoen donskuikentjes? Of schrikt dit de kinderen af? Het Nationaal Monument op de Dam zou ik uitrusten met wat drugsdealers die, opnieuw na tien eurocent, “hasj, coke en xtc” fluisteren. Aan Schiphol zou ik niks doen. Zag inderdaad geen vliegtuig de lucht ingaan en dat lijkt me het meest juiste toekomstbeeld. Volgend jaar in de herfstvakantie komen wij zeker en ik hoop dat u dan een aantal suggesties van mij hebt overgenomen. Verder niets dan lof en nogmaals; heel hartelijk bedankt voor een heerlijke dag.

Madurodam

15

Zandloper

Cursus

Skatecursus door sgt 1 Arean Roodnat, LO/Sportgroep Münster

D

e skatecursus startte 11 maart met in totaal acht skaters waaronder ondergetekende op de Prinses Margrietkazerne te Wezep. De cursus duurde in totaal acht dagen (inclusief theorietoets) en werd op maandag en dinsdag gegeven. De praktijk werd gegeven door skategoeroe Humphrey Broos en de theorie door Kay Bosscha, verder kwam af en toe Gerrit Hof kijken om de vorderingen nauwlettend in de gaten te houden. De cursus werd mooi afgewisseld. ‘s Morgens een blok praktijk, gevolgd door een blok theorie. Daarna de nodige skatebroodjes naar binnen schuiven om vervolgens na de lunch weer op de rollers te staan. Allerlei trucs werden uit de kast getrokken om op D-day (25 april) het eigen vaardigheidsexamen met goed gevolg te kunnen afleggen. Dit ging er allemaal serieus aan toe. Er was één examinator van de Skate Bond Nederland en een rijksgecommitteerde aanwezig om ons te beoordelen.

16

Veertig klanten rijker Naast de praktijk en theorie moet er ook stage worden gelopen en een stageverslag worden gemaakt. Als alle onderdelen voldoende beoordeeld zijn volgt een afsluitend praktijkexamen op 30 mei. De cursus was absoluut leerzaam en ik ben er zeer enthousiast door geraakt. Om de cursus op de kazerne te promoten was weinig nodig. Via de mail was ik binnen anderhalf uur veertig klanten rijker. En daar is het toch om te doen, nietwaar? In het weekend op de rollers staan met het zonnetje is echt heerlijk. En ik denk als je zelf enthousiast over iets bent dat het ook op de cursisten zo overkomt. Daarbij komt dat je zelf ook lekker aan het skaten bent. Is er misschien een cursus skate-instructeur 2?

Een groepsfoto, o.l.v. aoo Humphrey Broos (rechts knielend), van de skatecursus

Zandloper

Personeel

Van uw personeelsdienst door dhr. Harry Jansen, HPers LO/Sportorganisatie Amersfoort

V

an deze gelegenheid wil ik gebruik maken om de redactieleden te bedanken voor de goede samenwerking en het feit dat er op een professionele wijze het “wel en wee” van het personeel is gepubliceerd. Hierbij wil ik alle personeelsleden van de LO/Sportorganisatie succes toewensen met het uitvoeren van de werkzaamheden bij deze organisatie die ik als ambitieus en als goede organisatie heb ervaren waarbij ik op een prettige wijze heb kunnen samenwerken. Ik hoop dat de rol van P&O binnen deze organisatie steeds beter zijn plek zal krijgen en dat het wederzijds begrip steeds sterker zal gaan worden. Tevens wens ik iedereen succes toe in het vinden en/of houden van een juiste balans tussen het werk en de privé-situatie.

E

ven waren er drie ‘Jannen’ op de Oranjekazerne. Na het afscheid van Jan van den Dool in februari, was het eind maart de beurt aan Jan ‘Luchtmobiel’ Joosen. Het komt niet vaak voor dat een LO/Sportinstructeur na twaalf jaar zijn stekkie verlaat. Daarom hadden zijn collega’s een pittig programma voor hem samengesteld, wat ‘s nachts om drie uur begon met een verkorte AMO op de Wilhelminakazerne in Ossendrecht. Een GVA-opdracht op de KMA, een medische keuring op het OCMGD, en een kickbiketocht van Hollandse Rading naar de Bernhardkazerne; een ‘welkom in gebouw Y intest’ en een verkorte Basis Helikopter Training (BHT) op de Oranjekazerne vormden het programma van de instructeur die aan de basis stond van de oprichting van het Luchtmobiele LO/Sportbureau. Jan bedankt! Waarschijnlijk zien we jou hier nog wel weer eens terugkomen.

Het JOC, v.l.n.r.: Wim Hoogendoorn (bd), Marien van den Eijnden (RvS), Antoine Nikkessen (bd), Jan Maree (OK), Jan van den Dool (KMA) en Arnold Hofste (Regio N&ONL). Erik Geerlings (KMAR ontbreekt op de foto) organisatie te adviseren. Inmiddels zijn de heren van het JOC op leeftijd geraakt, maar nog steeds getalenteerd met jonge verfrissende ideeën.

J

oop heeft op zijn verzoek afscheid genomen van de LO/Sportorganisatie tijdens de regiovergadering van 26 maart jl. Toenmalig commandant, kol Peter Rommelse, heeft tijdens een ingelaste koffiepauze persoonlijk afscheid van hem genomen en hem de gebruikelijke brieven en afscheidsbord overhandigd. In zijn speech heeft hij ook zijn staat van dienst toegelicht. Als LO/Sportinstructeur is Joop, op 1 november 1970, begonnen op de J v Stollbergkazerne te Amersfoort. In 1978 geplaatst op de KvOK en de sergeant-majoor opleiding op het OCLO gevolgd in 1980. In 30 juni 1980 geplaatst in Hohne, op 1 juli 1988 in Middelburg (Berghuyskazerne) en in 1996 in Den Haag en als regioadjudant in 1999 op de Regio Z&W in Breda.

Tegen de achtergrond van ‘zijn’ touwhindernisbaan, ondergaat Jan een spoedcursus golf

O

p de afscheidsreceptie van kol Peter Rommelse was het JOC natuurlijk aanwezig. Het Jongeren Officieren Collectief bedankte kol Peter Rommelse voor de prettige samenwerking en gaf hem een videoband met lullo’s (Jiskefet) cadeau. Dit collectief is opgericht in 1993 teneinde het toenmalige topmanagement van de LO/Sport-

17

Rotterdammer In 1991 is Joop uitgezonden geweest (Unifil in de Sinaï), waar hij goede herinneringen aan heeft overgehouden. Joop is bij veel mensen in de organisatie bekend om het basketbal en tennis. Ook heeft ook de akte J in het verleden behaald. Als regiobureau hebben we tijdens een themadag afscheid genomen in Rotterdam omdat hij een Rotterdammer is. Het programma bestond uit een bezoek aan de “voetbalacademie Feijenoord” waar we zeer uitvoerig werden voorgelicht over de gehele gang van zaken bij de jeugdafdeling van Feijenoord inclusief een excursie in het stadion. Opvallend was dat PiAir zich toch meer tot de West-Brabanders onder het regiobureau aangetrokken voelde dan tot onze Rotterdammer. In de kantine van het stadion Feijenoord is afscheid van hem genomen met de gebruikelijke ‘ludieke’ cadeautjes.

Zandloper Geplaatst personeel: De plaatsingen van de BBT-ers die momenteel in de VTO-klas zitten is zo goed als afgerond. De definitieve plaatsing zal in de volgende Zandloper worden gepubliceerd.

Verplaatst personeel: Naam

Per

Naar / bijzonderheden

Sm Jansen F.W. Sm Borden v d M.R.M.S. Sm Woord R. Aoo Vis T.G. Aoo Bouman J.H. Sgt Joosten Maj Groen J. Elnt Gits R. Elnt Jansen Sm Mecking J.F. Sm Adelmeijer F. Sm Rayer R.H.M. Sm Becker M.R. Sm Hoek F.J.M. Sgt Holierhoek Sgt Bakker Sgt Hoogenhout Sgt Reijers Sgt Anker R

15-05-2002 15-05-2002 15-05-2002 27-05-2002 01-06-2002 10-06-2002 01-07-2002 01-07-2002 01-07-2002 01-07-2002 01-07-2002 01-07-2002 01-07-2002 01-07-2002 01-07-2002 01-07-2002 01-07-2002 01-07-2002 01-07-2002

KPK Den Haag Det E.v.N LOSS Det. Koot Van GSK naar EvN Van LOSS naar KC/HLOFT Van GMK naar KMS Staf / KC RvS RvS RvS Van Hornekazerne te Weert Den Haag/ IDL Van FvB naar KMA Van ’t Harde naar Lpl Seedorf Van Ede naar OK Naar GHK Van Lpl Seedorf naar KvOK

Naam

Per

Reden

Dhr Jansen H.J. Kap Leeuwen van B.

13-06-2002 01-07-2002

Overplaatsing 43 Herstelcie Havelte Met FLO

Naam

Per

Bijzonderheden

Sgt Raterink D.A. Sgt Talboom J.H.T. Sgt Francke R.S. Sm Vis T.G. Sgt Thijssen R.F.G. Aoo Bouman J.H.

30-10-2001 31-10-2001 26-02-2002 01-04-2002 06-06-2002 01-08-2002

Met terugwerkende kracht bevorderd tot sgt 1 Met terugwerkende kracht bevorderd tot sgt 1 Met terugwerkende kracht bevorderd tot sgt 1 Bevordering tot aoo Bevordering tot sgt 1 Bevordering tot elnt

Naam

Per

Reden

Maj Pasman H.J.

22-06-2002

Onderscheiding 30 jarig dienst als officier

Dhr Harry Jansen

Vertrokken: Aoo Joop van Pelt

Bevordering:

Medaille:

18

Zandloper

Uitgezonden personeel

Sgt Gerwin Bregman (buddy sgt Eric Smit, Soesterberg) Rnr 781224106 1 (NL) NSE SFOR 12 LO/SPORT BASE NOVI TRAVNIK NAPO 81, 3509 VB UTRECHT E-mail: [email protected] Terug: november 2002, Eindhoven

Sm Gert Heerkes (buddy sm Jan Bult, Havelte) Rnr 651103096 1 (NL) NSE SFOR 12 LO/SPORT BASE BUGOJNO NAPO 81, 3509 VB Utrecht E-mail: [email protected] Verlof: 25-07 t/m 11-08-02 Terug: november 2002, Eindhoven

Sm Ton Neppelenbroek (buddy sm Jan Welling, Havelte) Rnr 620217252 1 (NL) NSE SFOR 12 LO/SPORT BASE BUGOJNO NAPO 81, 3509 VB Utrecht E-mail: [email protected] Terug: november 2002

Sgt Pier Niermeijer (buddy sgt 1 Marcel Blom, Assen) Rnr 750711115 1 (NL) BLMF SPTSQNDET SFOR 12 LO/SPORT BANJA LUKA NAPO 82 3509 VP UTRECHT E-mail: [email protected] Terug: 25 oktober 2002

Sm Max Sibbald (buddy owi Roel Hessing, Soesterberg) Rnr 640126131 1 (NL) NSE SFOR 12 LO/SPORT BASE NOVI TRAVNIK NAPO 81, 3509 VB Utrecht E-mail: [email protected] Terug: november 2002, Eindhoven

Sgt 1 John de Graaf (buddy sgt Rico Lamers, Havelte) Rnr 701227146 1 (NL) NSE SFOR 12 LO/SPORT BASE BUGOJNO NAPO 81, 3509 VB UTRECHT E-mail: [email protected] Verlof: 02-07 t/m 09-07 en 10-09 t/m 20-09-02 Terug: november 2002, Eindhoven

Laat eens iets van je horen! 19

Zandloper

Het werk

•

Wist u dat...

Colofon

door aoo Richard Wichhart

De Zandloper is een uitgave van en voor de LO/Sportorganisatie KL.

Er 4 november 2002 aan de KMS te Weert een opleiding voor sergeant BOT LO/Sportinstructeur start;

Redactie(raad) Voorzitter:

•

De werving voor deze vijf functies uit ons huidige BBTbestand gaat komen;

Hoofd-/eindredacteur: Redacteur:

•

U bij belangstelling contact op kunt nemen met onze Personeelsdienst;

•

De redactie Zandloper een nieuw E-mailadres heeft; Redactie-Kopijadres:

•

Deze vanaf heden te gebruiken is, te weten: [email protected];

•

De redactie nogmaals aandacht vraagt voor de uiterste inleverdatum van de Zandloper;

•

Dit voor de volgende Zandloper 17 juni is;

•

Foto’s, om de lay-out te verfraaien, wel eens in spiegelbeeld worden geplaatst;

•

Dit niet opgaat voor baretembleem, onderscheidingstekens en naamplaatjes;

•

Elnt Berry Manders wel 24 jaar in dienst zit, maar vanwege zijn bevordering tot officier geen zilveren medaille ontvangt;

•

Na twee jaar, op zaterdag 22 juni in het plaatsje Zeven in Seedorf, wederom een triatlon (19e) en trio-lon (10e) plaatsvinden;

•

U informatie kunt inwinnen en aanmelden bij het LO/Sportbureau te Seedorf;

•

Ook bureau Werving een nieuw E-mailadres heeft;

•

Dit [email protected] is;

Vacant aoo Richard Wichhart (*06-500-61213) sm Mike Becker (06-51784816) sgt Sibyl Gassner (*06-549-64630) sm Richard Hesterman (*06-529-3624) sm Jan Welling (*06-532-48163) sm André Wijnberger (*06-345-3320-419) dhr Chris Harts - TGTF (*06-557-66416) LO/Sportorganisatie KL Redactie Zandloper Bernhardkazerne MPC 53 B Postbus 3003 3800 DA Amersfoort Tel: PTT: 033-4661213 MDTN: *06-500-611213 Mobiel: 06-22412928 Mail: Wichart, REM LOSPORT KCEN E-mail: [email protected] E-mail: [email protected]

Kopij/brieven volgende uitgave dienen uiterlijk 17 juni 2002 bij het kopijadres te zijn. Pre-press:

PlantijnCasparie Zwolle

Druk:

PlantijnCasparie Zwolle

De inhoud van dit blad weerspiegelt niet noodzakelijk de mening van de C-LO/Sportorganisatie. De redactie behoudt zich het recht voor ingediende kopij niet of gedeeltelijk te plaatsen. De inhoud van ingezonden brieven en artikelen blijft voor rekening van de schrijver. Artikelen uit dit blad mogen overgenomen worden mits de bron wordt vermeld.

•

De nieuwe aanwinst van Jan Maree en partner Anja geen “Tim” maar “Timo” heet (zie foto).

Timo, de trotse aanwinst van Jan en Anja

20