Boekverslag De buitenvrouw (Joost Zwagerman)
© havovwo.nl
A.
(april 2002)
Beschrijving
Primaire gegevens Auteur: Titel: Ondertitel: Verschenen in: Uitgeverij: Aantal bladzijden: Leestijd:
Joost Zwagerman De Buitenvrouw Roman Eerste druk verscheen in oktober 1994 De Arbeidserspers 235 11 uur
Verwachtingen vooraf Voor ik de buitenvrouw ging lezen, heb ik eerst nagedacht of ik het echt wilde lezen. Ik dacht wel dat het een leuk en mooi boek zou zijn. Dat dacht ik, omdat mijn moeder en mijn oudere zus het boek al hadden gelezen en mij het aanraden om ook te lezen. Meestal is het zo dat ik het boek dan ook mooi (leuk) vind. Ik heb daarna gekeken in de lijst van aanbevolen boeken (appendix A), daar stond De buitenvrouw van Joost Zwagerman ook bij. Nadat ik ook nog de inhoud op de achterkant van het boek had gelezen, heb ik besloten het boek ook echt te gaan lezen. Ik dacht (en later had ik het ook gehoord) dat in het boek vooral liefde centraal stond. Verder had ik geen verwachtingen over de inhoud van De buitenvrouw. Ik vind het ook niet leuk als ik van tevoren al veel weet over de inhoud. Als je nog niet zoveel weet, blijft het spannend. Ook door de kaft heb ik geen idee gekregen over de verdere inhoud van het boek. In het begin had ik ook geen idee waar de titel op zou kunnen slaan. Maar na het lezen van de betekenis van ‘buitenvrouw’ uit een Surinaams-Nederlands woordenboek (blz. 5 van het boek) krijg ik een vermoeden van de inhoud: bui’tenvrouw (de, -en), bijvrouw; naast wettelijke echtgenote of vaste concubine een partner die elders woont. Iedere avond pakt hij zijn auto om tot rust te komen in de armen van zijn jonge buitenvrouw aan de Verlengde Gemenelandsweg (Vianen 1971:40)-Etym.:Zie buiten-* (b) en vrouw*- Syn. buiten* (B,2), buitje*. Toen werd er een veel duidelijk. Het gaat over een man die naast zijn echtgenote een relatie heeft met een andere vrouw, de buitenvrouw. Het onderwerp overspel komt dus ook in het boek voor. Na het boek gelezen te hebben, klopte het inderdaad ook dat de hoofdpersoon een affaire heeft met een andere vrouw dan zijn echtgenote. De paar verwachtingen die ik had, klopte ook met de werkelijke inhoud van het boek. Naast het onderwerp overspel (daar hoort ontrouw bij) zijn discriminatie en racisme ook belangrijke onderwerpen in het boek.
Eerste reactie achteraf Ik vind dit werk: niet spannend meeslepend ontroerend grappig realistisch fantasierijk interessant origineel goed te begrijpen
www.havovwo.nl
een beetje
erg
X X X X X X X X X
Pag. 1 van 7
Boekverslag De buitenvrouw (Joost Zwagerman)
© havovwo.nl
(april 2002)
Ik vind De buitenvrouw een beetje spannend, omdat je graag wilt weten hoe het afloopt, of de vrouw van Theo er wel of niet achter komt en hoe ze er op reageert. Wel is het zo dat je veel kunt voorspellen hoe het verloopt. Het verhaal is wel meeslepend, je wilt graag te weten komen wat er allemaal nog gaat gebeuren en hoe ze daar op reageren. Alles wordt heel duidelijk verteld. Ik vind De buitenvrouw niet ontroerend, omdat er niks ‘ernstig’ in voorkomt. Het is natuurlijk wel erg dat Theo met iemand anders gaat, dan met zijn echtgenote. Maar ik vind dat niet erg ontroerend. Ik vind het verhaal ook niet grappig, het is geen onderwerp waar grappig over gedaan kan worden, het is een heel serieus onderwerp. Er worden dan ook weinig grapjes gemaakt. Het boek vind ik wel realistisch. Het komt in de werkelijkheid ook veel voor dat er overspel gepleegd wordt. Het wordt ook heel realistisch verteld. Er gebeuren geen dingen die echt onwerkelijk zijn. Alle gebeurtenissen die worden verteld, kunnen ook echt gebeurd zijn. Omdat het zo realistisch is, is het weinig fantasierijk. Er wordt bijna niks gefantaseerd, want alles kan echt gebeurd zijn, het is heel realistisch. De buitenvrouw vind ik een beetje interessant, omdat het onderwerp veel voorkomt. Iedereen kan er mee te maken krijgen. Het boek vind ik niet echt origineel, het is een onderwerp dat ook in andere boeken makkelijk voor kan komen. De buitenvrouw is goed te begrijpen, omdat er duidelijk verteld wordt. Het taalgebruik van Joost Zwagerman is niet moeilijk, het is heel goed te begrijpen. Wel was het soms lastig dat in het boek heel veel flashbacks waren, je wist af en toe niet mee waar het ‘nu verhaal’ ook al weer was. Dit werk heeft mij aan het denken gezet ja / nee Ik heb iets aan dit werk gehad ja / nee
Korte samenvatting Theo Altena (de hoofdpersoon in De buitenvrouw) is sinds zes jaar gelukkig getrouwd met Sylvia. Ze wonen in een nieuwbouwwijk in Alkmaar. Theo is leraar en werkt op het Westfries College in Hoorn en Sylvia werkt als fiscaal adviseur bij de gemeente. Op dezelfde school werkt sinds een jaar Iris Pompier-Duivenpoort. Ze is vijf jaar getrouwd met Sydney en ze komt oorspronkelijk uit Suriname en woont sinds haar tiende in Nederland. Iris is gymlerares en ze is de enige zwarte lerares op het Westfries College. Tijdens een schoolkamp hebben Theo en Iris elkaar leren kennen en vanaf kort na dat kamp hebben zij een buitenechtelijke relatie met elkaar. Ze hebben elke dinsdag allebei twee tussenuren. Die gebruiken ze om thuis bij Iris te vrijen. Deze relatie gaat al veertien maanden op deze manier. Het boek begint op een dinsdagmiddag. Als Theo na de twee tussenuren in zijn lokaal komt, ziet hij een karikatuur van zichzelf op het bord met een tekstballon erbij met “Blackie is the best”. Dit raakt Theo erg. Theo en Sylvia moeten ’s avonds verplicht naar de ouders van Sylvia in Schagen. Theo krijgt met pa Houtman ruzie, omdat pa Houtman een opmerking maakte dat ‘ze’ (buitenlanders / ‘zwarten’) nu ook al aan Telebingo mee doen. Theo reageert daar woest op en de avond is verpest door deze ruzie. Thuis is Sylvia nog steeds kwaad op Theo, omdat hij zo uitviel tegen haar vader. ’s Nachts denkt Theo terug aan zijn studentenperiode, de vooroordelen van zijn opa Set en de eerste tussenuren met Iris. De volgende ochtend krijgt Theo het benauwd en valt neer op de grond. Hij gaat toch het tweede uur naar school en als hij het lokaal binnenkomt, ziet hij precies dezelfde tekening als de vorige dag. Het vierde uur liggen er zes pornofoto’s van een zwarte vrouw op zijn bureau. Hij geeft de foto’s aan zes jongens en stuurt ze naar de conrector. Wouter Nijman stribbelt tegen en Theo gooit hem nogal hardhandig de klas uit. Na dat uur komt Ferweda (de conrector) naar Theo toe en meldt dat de vader van Wouter een klacht in wil dienen. Ze hebben een gesprek en uiteindelijk geeft Theo zijn relatie met Iris toe. Hij krijgt een paar dagen verlof. De volgende dag gaat Theo gewoon weg van huis en vertelt Sylvia niks. Theo bedenkt om op Iris te wachten en samen gaan ze naar een restaurant, waar ze alles doorspreken. Iris maakt een einde aan de relatie. Als hij thuiskomt hoort hij dat Ferweda gebeld heeft en Theo denkt dan dat hij Sylvia vertelt heeft over het vreemd gaan, maar het enige wat hij vertelt heeft is dat hij ordeproblemen heeft gehad op school. ’s Nachts gaat Theo de vuilnis nog even buitenzetten, maar het alarm staat al aan en dat gaat dus af. Het alarm (wat symbool staat voor het huwelijk van hen) heeft Theo niet tegen kunnen houden om de deur uit te lopen (vreemd te gaan). Theo Altena is de hoofdpersoon en is 34 jaar, geboren en getogen in Alkmaar en hij is gelukkig getrouwd met Sylvia. Hij heeft een hele grote neus. Theo komt over als half zacht en toegefelijk. Hij is burgerlijk, a-technisch en erg tevreden met z’n leven zoals het nu is.
www.havovwo.nl
Pag. 2 van 7
Boekverslag De buitenvrouw (Joost Zwagerman)
© havovwo.nl
(april 2002)
Iris Pompier-Duivenpoort is een knappe, zwarte vrouw halverwege de dertig. Ze is geboren in Suriname en op haar tiende is ze naar Nederland gekomen. Ze is getrouwd met Sydney Pompier. Iris is zelfverzekerd, daadkrachtig en weet goed om te gaan met de negatieve- en de positieve discriminatie. Iris weet precies wat ze wil. Het woordgebruik is vlot, simpel en populair. Zwagerman gebruikt spreekstijl. “Ruzie, schreeuwen, trappen-open-af, met-de-deuren-slaan, tranen-met-tuiten.” Soms is hij met zijn taalgebruik een beetje grof. Het verhaal speelt zich ongeveer begin jaren ’90 af. Dat kun je zien aan Telebingo dat op de televisie is, aan de economische situatie uit de straat van Theo en de alarminstallatie. Het verhaal speelt zich voornamelijk af op het Westfries College te Hoorn, bij Iris thuis en bij Theo thuis. In het boek kom je verschillende conflicten tegen. Het conflict tussen Theo en zijn schoonvader, het conflict tussen Theo en Sylvia. Sylvia werd boos op Theo, omdat Theo woedend was geworden op haar vader. En ook nog de conflicten die ontstaan door de spotprenten die op het bord worden getekend en de pornofoto’s die hij op zijn bureau vindt.
B.
Verdieping
Tijd en ruimte De vertelde tijd beslaat ongeveer een week. Het verhaal is niet-chronologisch. Er komen veel flash-backs in voor. Die beschrijven ongeveer veertien maanden. Het verhaal is in de verleden tijd geschreven. Het speelt zich op het Westfries College af of thuis bij Iris of thuis bij Theo. Alle ruimtes worden omschreven met behulp van stereotypen.
Theo komt terug op school en in het lokaal op het bord staat een karikatuur van hemzelf met de tekst: ‘Blackie is the best’
Dinsdagavond moeten Theo en Sylvia naar haar ouders in Schagen
Woensdagmorgen Theo krijgt het bij zijn ontbijt benauwd en valt piepend op de grond in de keuken
dinsdag
2e uur op school: op het bord weer spotprent met ‘Blacjie is the best’. 4e uur pornofoto’s van een donkere vrouw met dezelfde tekst op zijn bureau
Daarna: Theo gesprek met Ferweda in een lokaal. Theo geeft uiteindelijk zijn relatie met Iris toe
Volgende dag: Theo samen met Iris in een restaurant: ze spreken alles door en. Iris maakt einde aan relatie
Het lijkt erop dat Sylvia het weet, maar het gaat alleen over de ordeproblemen op school
open einde
(Op het einde is het ook nog zo dat het alarm afgaat bij Theo) www.havovwo.nl
Pag. 3 van 7
Boekverslag De buitenvrouw (Joost Zwagerman)
© havovwo.nl
(april 2002)
Verteller In De buitenvrouw is sprake van een hij/zij-verteller (een auctoriële verteller). Dat kun je weten, omdat de verteller een onzichtbare figuur is, die boven het verhaal ‘zweeft’. De verteller geeft informatie over alles en iedereen. Het perspectief ligt voornamelijk bij de hoofdpersoon, Theo Altena. Hieronder staat het ‘echte’ fragment. De auctoriële verteller heb ik veranderd in een ik-verteller. Herschreven fragment (ik-verteller) Ik viel happend naar adem van mijn stoel. Het gebeurde nadat ik de borden en het bestek had afgeruimd. Ik zat aan tafel in de open keuken, en terwijl Sylvia bij het aanrecht stond en een tweede kop koffie inschonk, legde koud zweet een jeukend vlies over mijn rug en borst. Zij vroeg of ik een tweede kopje wilde. Ik antwoordde niet meteen. Het leek alsof er een klem op mijn keel was gezet. ‘Nee, dank je.’ Het kwam er hoog en hees uit. Ik had mijn handen plat op tafel gelegd en probeerde langzaam door mijn neus te ademen. Mijn hart sloeg als een razende. ‘Is er iets?’ vroeg Sylvia. ‘Het gaat al weer,’ zei ik, wat niet waar was. ‘Wat heb je dan?’ vroeg ze. Een vuist leek mijn adem terug mijn longen in te stompen. Ik legde mijn bril op tafel. ‘Benauwd,’ zei ik piepend-en ik gleed slap als een marionet van mijn stoel op de koude keukentegels. Sylvia had mijn hoofd en pols gevoeld, was naar de keuken gerend en kwam terug met een kussentje dat zij onder mijn hoofd schoof. De kilte van de tegels drong door mijn kleding. Mijn handen, voeten en billen tintelden. Sylvia legde een natte handdoek op mijn voorhoofd. Het plafond van de keuken veranderde in een golvend witte plaat, alsof me een bril met te sterke glazen was opgezet. Gierend haalde ik adem. Van ver hoorde ik Sylvia vragen of zij een dokter moest bellen. Mijn hoofd leek omgord door een transparante plastic zak. Ik strekte mijn vingers en maakte met mijn ene hand een wuivend gebaar als van een verkeersagent. Het betekende ‘nee’. Toen was het voorbij.
Spanning
Spanning
++
+
verhaalmomenten Het grootste gedeelte is een horizontale lijn, omdat ik vind dat er heel weinig spanning in zit. De piek is het moment dat de lezer denkt dat Sylvia het weet, maar later blijkt dat dat niet zo is (de grafiek gaat dus weer omlaag). Vlak voor het einde gaat de grafiek weer omhoog, omdat je dan denkt dat Theo op het eind van het boek het wel tegen Sylvia gaat zeggen. De grafiek eindigt ook horizontaal bijna bij +, omdat je niet weet hoe het afloopt. Het is een open einde. Wat er nu zal gaan gebeuren blijft onbekend en ik vind dat een beetje ‘spannend’.
www.havovwo.nl
Pag. 4 van 7
Boekverslag De buitenvrouw (Joost Zwagerman)
© havovwo.nl
(april 2002)
Ik vind dat er in De buitenvrouw niet veel spanning zit. Natuurlijk is het wel zo dat je van het begin af aan afvraagt of Sylvia er wel of niet zal achterkomen. Voor deze opdracht heb ik een moment uitgekozen dat het er op lijkt of Sylvia het weet, maar dan blijkt het dat het om de ordeproblemen gaat en niet over de relatie van Theo met Iris. Hieronder staat het ‘echte’ fragment: Fragment zodanig dat de spanning nog groter wordt: ‘Wanneer….Sylvia en Theo zaten tegenover elkaar aan de keukentafel. Doodstil was het. Sylvia wilde iets vragen, maar het kwam er niet uit. Een hele lange tijd zeiden ze niks tegen elkaar. Theo zag dat Sylvia iets wilde vragen en hij dacht bij zichzelf al of hij zijn relatie met Iris zou bekennen. Uiteindelijk vroeg Sylvia: ‘Wanneer is het begonnen?’ Theo antwoordde niet en het bleef muisstil. Hij vroeg zich af wat hij zou vertellen en hoeveel hij nog kon verzwijgen. Na tien minuten vroeg Sylvia weer: ‘Wanneer is het nou begonnen?’ ‘Ik weet het niet precies’, antwoordde Theo. ‘Ik denk veertien maanden geleden.’ ‘Veertien?’ schreeuwde Sylvia. ‘ Had je mij dit niet wat eerder kunnen vertellen? Is het niemand van je collega’s opgevallen?’ Theo verplaatste een lege theekop die op tafel stond. ‘Syl, het is onder leraren niet de gewoonte om bij elkaar in de klas te gaan kijken hoe een ander het ervan afbrengt.’ ‘Waarom heb je er niet over gepraat met bijvoorbeeld de schoolleiding?’ vroeg Sylvia. ‘Ik heb nog nooit een leraar aan collega’s of conrectoren horen toegeven dat ie ordeproblemen heeft. Ik dacht telkens: vanaf volgende week alles wel weer voorbij zou zijn.’ Theo was opgelucht en verbaast over het feit dat alles in zijn verhaal op zijn plek was gevallen. Niets had gewezen op overspel, alles op overwerktheid. Hij had ook niet tegen haar gelogen, hij had alleen alles weggelaten wat betrekking had op Iris. Fragment zodanig dat de spanning helemaal verdwijnt: Theo en zijn vrouw zaten tegenover elkaar aan de keukentafel. ‘Wanneer is het begonnen?’ vroeg Sylvia. Theo antwoordde gelijk: ‘De ordeproblemen zijn ongeveer veertien maanden geleden begonnen.’ Sylvia reageerde er gelijk op: ‘Heeft er niemand dan iets van gemerkt? Had je er niet met iemand over moeten praten?’ ‘Syl, het is niet de gewoonte dat leraren bij elkaar in de klas gaan kijken hoe het eraan toegaat. En elke week dacht ik dat het de week erop alles weer als vanouds zou zijn. Theo had geen moment gedacht dat ze het over Iris zou gaan hebben, hij had dan ook gedacht dat alles in zijn verhaal op zijn plaats was gevallen. Theo was er zeker van dat Sylvia nooit achter zijn overspel zou komen.
C.
Evaluatie
Recensies Ik heb van LiteRom drie recensie gehaald. Eentje uit Het Parool van J.P. Guepin, eentje uit Vrij Nederland van Carel Peeters en eentje uit De Groene Amsterdammer van Rob van Erkelens. Ik heb eerst de recensies helemaal gelezen, daarna heb ik het belangrijkste onderstreept en hieronder heb ik het oordeel van de recensent neergezet en zijn argumenten. Achter deze bladzijde zijn de recensies zelf toegevoegd. In de recensies zelf zijn nog andere belangrijke dingen (argumenten) onderstreept. Het Parool. Recensent: J.P. Guepin Hij vindt de titel De buitenvrouw een onaardige benaming voor het boek. Hij is het niet met Carel Peeters eens die zegt dat Zwagerman alles tot in de laatste pagina onder controle heeft. Hij ontwaart de onnadenkende gehanteerde, ranzige negentiende-eeuwse gemeenplaats van de fatale vrouw, de vrouw als godin en hoer tegelijk, die hier op de negerin is geprojecteerd. Hij vindt het vooroordeel dat negers in het algemeen promiscu een ramp. Guepin vindt dat Zwagerman niet over alle mogelijke vooroordelen nagedacht heeft, maar dat hij louter gemikt heeft op de vooroordelen van zijn publiek. www.havovwo.nl
Pag. 5 van 7
Boekverslag De buitenvrouw (Joost Zwagerman)
© havovwo.nl
(april 2002)
Vrij Nederland Recensent: Carel Peeters De verteller fungeert als de buitenman van de hoofdpersonen, hij is zijn mondstuk die vertelt wat er in en om hem heen gebeurt. Hij valt samen met de hoofdpersoon én is commentator. Hij vertelt wat Theo Altena doet en geeft het een plaats. Hij zit dicht op alles en toch staat hij erbuiten. Dat heeft een sterk effect, vindt Carel Peeters. Hij vindt ook het voortdurende verschil tussen wat Altena wil (zich beheersen), en de scènes die hij maakt, omdat zijn onderdrukte emoties van positieve xenofobie door hem heenbreken, prachtig. Peeters is van mening dat Zwagerman De buitenvrouw tot in de laatste pagina’s onder controle heeft. De buitenvrouw is een gedempte, spannende en substantiële roman. De Groene Amsterdammer Recensent: Rob van Erkelens Hij heeft De buitenvrouw met verregaande bewondering gelezen. Sommige passages zijn zo verdomd mooi en pakkend opgeschreven dat je spijt krijgt van elke witregel. Maar alleen mooi vind hij niet genoeg. Onder die sublieme, gepolijste zinnen wil hij graag leven vinden, pijn, emotie, woede desnoods, vooral bij deze thematiek. Hij vindt het een geordend, opgepoetst, schoongeveegd, geglasbakt boek. Rob van Erkelens vindt dat Zwagerman meeslepend vertelt met een adembenemende vlotheid.
Mijn persoonlijke beoordeling Het onderwerp van De buitenvrouw vond ik interessant. Aan het onderwerp ontrouw, overspel, racisme/ discriminatie denk je niet dagelijks. Als je dit boek leest, ga je er beter over na denken. Het is een onderwerp wat niet dagelijks te spraken komt, daarom is het leuk om dit boek te lezen. Op elk moment van het verhaal denk je er weer aan. Het onderwerp is nu nog niet herkenbaar in mijn eigen belevingswereld. Voordat ik het boek had ik nog niet gedacht aan het onderwerp overspel. Daar heb ik ook nog niet mee te maken gehad. Wel had ik wel eens nagedacht over racisme en discriminatie. Dat zijn ook onderwerpen die veel voorkomen. Discriminatie en racisme zijn onderwerpen die erg genoeg niet meer weg te denken zijn in onze samenleving. Ook op school bij bepaalde vakken is het zo dat die onderwerpen te sprake komen en dan ‘moet’ je er wel over nadenken. Over het onderwerp racisme en discriminatie heb ik na dit boek gelezen te hebben geen andere mening. Maar het is wel zo dat ik me absoluut niet kan indenken dat je (Theo in het verhaal) met zoiets (relatie met andere vrouw) nog samen met je ‘echte’ vrouw door het leven kunt gaan. De onderwerpen hadden voldoende diepgang. Ze werden uitgebreid behandeld. Zowel het vreemdgaan als het thema racisme werden op de voorgrond geplaatst. Ik zou zeker niks hebben weggelaten in het boek. Wel vind ik dat er wat meer spanning in had mogen zitten. Nu gebeuren er weinig spectaculaire dingen in het verhaal. Er wordt in De buitenvrouw een compleet beeld gegeven van het leven van Theo. Zowel ruimte omschrijving als gevoelens en gebeurtenissen komen aan de orde. Alleen ik vind dat er wat meer gebeurtenissen zou mogen plaats vinden. Ik denk dat zowel de gevoelens en gedachtes als de gebeurtenissen belangrijk waren in het boek. Zo heeft Zwagerman er voor gezorgd een compleet beeld van het leven van Theo weer te geven. De gebeurtenissen kwamen geloofwaardig over. Zwagerman heeft ook gekozen voor ruimtes die normaal ook voorkomen. Het zou allemaal ook in het ‘echt’ gebeurd kunnen zijn. Ook de personen waren realistisch. Ze werden beschreven als normale mensen. Op sommige momenten kon ik me goed inleven in de hoofdpersoon, zowel hoe hij reageerde en dacht toen hij de spotprenten zag. Maar op andere momenten dacht ik: zo doe je toch niet, zo denk je toch niet. Dat was bijvoorbeeld toen hij Wouter de klas uit gooide. Toen had ik zoiets van een leraar kan dat echt niet maken. Ik had ook wel eens het idee van: direct verraad je jezelf Theo. Hij was dan te overgevoelig voor racisme. Het gedrag van de personen hebben geen invloed op me gehad. De eigenschap van Iris dat ze precies weet wat ze wil vind ik knap. Ik vind dat een positieve eigenschap. Het verhaal is zo nu en dan moeilijk te volgen, dat komt denk ik door de opzet van het boek met veel flash-backs en de gedachten van de hoofdpersoon. Soms was het dan moeilijk om terug te schakelen waar het nu-verhaal ook alweer was gebleven. Het vertelperspectief was wel heel duidelijk. Heel het verhaal was te begrijpen. Naar mijn mening was het wel zo dat er te weinig spanning in zat. Het fragment bij opdracht 24 vond ik wel spannend, want het leek erop of Sylvia erachter was gekomen, www.havovwo.nl
Pag. 6 van 7
Boekverslag De buitenvrouw (Joost Zwagerman)
© havovwo.nl
(april 2002)
maar later bleek dat het daar niet over ging. Dat was wel een leuk moment. Van mij mogen er nog wel meer van die momenten inzitten. Het is natuurlijk wel zo dat je vanaf het begin af aan, je blijft afvragen of Sylvia achter de relatie komt of niet. Daarom ben ik ook door het boek gevlogen, want ik wilde zo graag weten of Sylvia erachter zou komen of niet. Het taalgebruik van Zwagerman is heel vlot, simpel, populair en makkelijk te begrijpen. Hij gebruikt spreekstijl. “Ruzie, schreeuwen, trappen-op-en-af, tranen-met-tuiten, met-de-deurenslaan.” Ik vind het dan ook leuk om te lezen. De gebeurtenissen werden op een heldere wijze beschreven. Zwagerman beschreef alles heel duidelijk. Een zwaktepunt vind ik dat er maar weinig dialogen in voor komen. Maar wat ik wel weer een pluspuntje voor Zwagerman vind is de schaamteloze manier waarop hij over sex schrijft. De tekst die de leerlingen bij de karikatuur zetten zal ik nooit vergeten: “blackie is the best”. Die tekst kwam ook een paar keer voor in het boek. Ook de uitdrukking ‘Een paradijsvogel in een muisgrijze mus zal ik niet snel vergeten. Ik vind het knap dat het Zwagerman is gelukt zo’n zwaar onderwerp als racisme en vreemdgaan op een interessante en toch luchtige manier heeft kunnen beschrijven.
D.
Verwerkingsopdracht
Ik heb verwerkingsopdracht 4 gekozen uit categorie B Hier onder staat het juryrapport dat moet worden voorgelezen in een televisieprogramma met voor kijkers van mijn leeftijd. En dit jaar gaat de jaarlijkse literaire prijs naar… de schrijver van onder andere De buitenvrouw, Joost Zwagerman. De jury heeft voor deze schrijver gekozen om verschillende redenen. Ten eerste schrijft Joost Zwagerman heel populair. Hij gebruikt spreekstijl dat onder de jongeren populair is, zoals “ruzie, schreeuwen, de-trappen-op-en-af, tranen-met-tuiten, met-de-deuren-slaan”. Zwagerman schrijft vlot en met alledaags taalgebruik. Door deze vlotte en moderne schrijfstijl worden de boeken van Zwagerman veel gelezen door studenten en scholieren. Iedereen kan zijn verhalen goed begrijpen en volgen. Ook zijn onderwerpen vallen in de smaak bij de jongeren. Hij geeft in zijn boeken een compleet beeld van alles: hij omschrijft de omgeving, maar ook de gedachten en gevoelens worden uitgebreid beschreven. Alles heeft Joost Zwagerman tot in de laatste pagina onder controle. Als je een boek van Zwagerman hebt gelezen, ga je nadenken over het onderwerp. In bijvoorbeeld De buitenvrouw staat onder andere de thema’s racisme en discriminatie centraal. Als je dat boek gelezen hebt ga je er meer over nadenken en ga je beseffen dat het erge gevolgen kan hebben. Ook schrijft hij op een schaamteloze manier over sex. Joost Zwagerman behandelt in zijn boeken veel verschillende onderwerpen en thema’s. Veel aspecten die in zijn boeken voorkomen, zijn ook voorgekomen in het leven van Joost Zwagerman zelf. Zwagerman schrijft heel realistisch en de hoofdpersonen uit zijn boeken zijn ook levensecht. Alles wat hij beschrijft en alles wat er gebeurt in zijn boeken, kan in werkelijkheid ook gebeuren. Joost Zwagerman heeft naast romans, ook verhalenbundels, gedichtenbundels, essays en opstellen geschreven. Hij gebruikt in zijn boeken vaak citaten uit andere boeken en televisie, videoclips en popmuziek spelen ook een grote rol. Kortom: Het is de moeite waard om een of meerder boeken van Joost Zwagerman te lezen. En natuurlijk feliciteer ik Joost Zwagerman met de jaarlijkse literaire prijs.
www.havovwo.nl
Pag. 7 van 7
