BIOGAS CADEAU Emmaus steunt boeren Nepal met biogas. MARIEKE van SELM: Zonder ontmoeting geen sociale wijk. Sjoerd: dank voor muggengaas

Herfst 2009 Blad van de bewoners van sociale woon- en werkbuurt ‘t Groene Sticht

Sjoerd: “dank voor muggengaas”

BIOGAS CADEAU Emmaus steunt boeren Nepal met biogas MARIEKE van SELM: “Zonder ontmoeting geen sociale wijk”

foto omslag: Freek tijdens Spaans cultuurplein.

INLOPER September vrijdag 25 september Noaberbar in de silo 19.00 22.00

Colofon Overburen is een blad van de bewoners van de sociale woon- en werkwijk ‘t Groene Sticht in Utrecht Leidscherijn. Overburen verschijnt onregelmatig en is gratis. Redactie: Joost nr. 4 Michiel nr. 31 Mirjam nr. 20 Patrick nr. 19 Ria nr. 21 Verder werkten mee: Margot nr. 11 Sjoerd nr. 20 René nr. 38 Cindy Wouter Meer informatie en oude nummers op www.groenesticht.nl. Overburen volgende editie sluitingsdatum kopij: 1 november

De redactie heeft het recht om artikelen in te korten of niet te plaatsen

zondagmiddag 27 september Nepalees wereldplein: Hanuman Dhoka Oktober vrijdag 9 oktober eten en film op nr. 38 18.00 vrijdag 30 oktober géén Noaberbar i.v.m. 31 oktober zaterdag 31 oktober Algemene Ledenvergadering Woonvereniging (uitnodiging volgt) November zondag 1 november Deadline Overburen Vrijdag 13 november eten en film

18.00

vrijdag 27 november Noaberbar 19.00 tot 22.00 December Kerstmarkt en 6e Verjaardagsfeest GS Donderdag 31 december Oud-en-nieuwfeest ?

Activiteiten doorgeven ? Mail ze naar [email protected]

De bestuurstafel Tussen de vorige Overburen en nu ligt voornamelijk de zomerse komkommertijd. Tijdens de vergadering in juli werd duidelijk dat we dringend versterking nodig hebben in het bestuur. Wie zich aangesproken voelt en een steentje bij wil dragen kan zich melden bij het bestuur en zal met open armen worden ontvangen. Al voor de zomer heeft de woonvereniging afscheid genomen van Femke Dekkers als contactpersoon vanuit Portaal voor 't Groene Sticht. Zij is opgevolgd door Ilse Houtman met wie in het vervolg twee keer per jaar gesproken zal worden over onderhoud van of problemen met de gebouwen. Het eerste gesprek is inmiddels al achter de rug. Daarin is vooral gesproken over de geschiedenis van 't Groene Sticht en het contact met Portaal. Er was onzekerheid over of er in het verleden was afgesproken dat de helft van de bewoners van het GS 55+ moest zijn. Ilse heeft ons laten weten dat wij wat Portaal betreft alle vrijheid hebben de manier waarop we variatie in de wijk willen waarborgen en dat we dus niet vastzitten aan een regel die bepaalt dat de helft van de Groene Stichters 55+ moet zijn. Op 1 september was de komkommertijd voor het bestuur definitief afgelopen met een extra ALV met als thema: omgangsvormen op 't Groene Sticht. Nadat we in kleinere groepjes over een aantal vragen hadden gepraat ontstond tijdens de uitwisseling van de resultaten tussen de verschillende groepjes een levendige discussie. Behalve de bewustwording van de ideeën die je zelf en die je buren hebben over omgangsvormen, rolden uit deze discussie tenminste twee thema's waar het bestuur verder mee aan de slag zal gaan. Het ene gaat over de voorwaarden om op de wachtlijst te mogen (blijven) staan en het andere over een ludieke manier om nieuwe bewoners te verwelkomen en contact met de nieuwe buren makkelijker te maken. Tijdens de ALV kwam ook het werkplan van het bestuur voor 2009 ter sprake. Het bestuur heeft vanuit de doelstellingen van het vijfjarenplan van de stichting een plan geschreven waarin realiseerbaarheid en het belang van de bewoners voorop staan. De extra ALV was een resultaat van dit plan. Het plan zal binnenkort worden verspreid (als dat niet al gebeurd is) en reacties kunnen tot 30 september worden gestuurd naar Sabrina ([email protected]). door Mirjam

omgangsregels van Postaal

OVER BUREN herfst 2009 / 3

Er hoeft heus niet altijd iets nuttigs gedaan te worden

Marieke

IDEALEN OP ‘T GROENE STICHT 't Groene Sticht is wat haar bewoners met hun idealen en activiteiten ervan maken. Om 't Groene Sticht beter te leren kennen, moet je dus eigenlijk haar bewoners beter leren kennen. Daarom is deze rubriek gewijd aan de idealen en activiteiten van bewoners (en betrokkenen) van 't Groene Sticht. Marieke is bewoonster van het eerste uur.

De woongroep in Bussum waar Marieke met René en de kinderen woonde ving jongvolwassenen op die na verloop van tijd doorstroomden naar een zelfstandige woning. Maar ook binnen de kerngroep was het verloop groot. Nieuwe mensen kwamen, met niet altijd nieuwe ideeën. Om plaats te maken voor nieuwe kerngroepleden en om als gezin in een iets minder wisselende omgeving te kunnen wonen, gingen de van Bemmels op zoek naar een alternatief. Op dat moment hoorde René van zijn collega Ab Harrewijn over 't Groene Sticht. Er hoefden geen andere huizen of andere mogelijkheden meer bekeken te worden: het perspectief van een buurt waar je elkaar als buren kent, maar niet direct samenwoont was genoeg om voor 't Groene Sticht te kiezen. Tuinwerkgroep Op 't Groene Sticht kun je niet wijzen naar 'ze' die de dienst uitmaken en het beter weten. Het zijn de bewoners zelf die de gemeenschap, de werkgroepen en het sociale karakter van de wijk moeten vormgeven. Dat vindt Marieke één van de meest typerende aspecten van 't Groene Sticht. René zat vanaf het begin in het bestuur en toen de werkgroepen ontstonden, werd Marieke actief binnen de tuinwerkgroep. In de tuin was veel te doen, dus sprak de groep af iedere zaterdagochtend in de tuin bij elkaar te komen. Door samen te werken leer je elkaar op een andere manier beter kennen: werkend kun je met mensen een leuk contact hebben terwijl je minder snel bij diegene langs zou zijn gegaan. Doordat iedereen zich inzet voor hetzelfde doel, ontstaat een gemeenschappelijke ruimte, zoals je die ook in een woongroep hebt. Zo werd ook het koffieleuten een belangrijke onderdeel van de tuingroep.

Marieke tijdens het regenachtige zomerfeest

Toen het verwilderde struikgewas de vorm van een tuin had aangenomen en het werk minder werd, begon het wekelijkse samenkomen wat te verwateren. Voor de één bleek iedere zaterdag toch wel wat veel te zijn, voor de ander kwam het tijdstip toch niet zo heel goed uit en een derde koos er door het wegvallen van een vaste structuur voor op zaterdagochtend naar de sportschool te gaan. Doordat de structuur minder vast werd, werd ook het contact minder. Dat is natuurlijk jammer, maar het hoort bij de opbouw van 't Groene Sticht. In de woongroep in Bussum was altijd structuur en contact. Hier is dat er alleen zolang genoeg mensen bereid zijn een structuur te dragen. En dan hoeft er heus niet altijd iets nuttigs gedaan te worden: samen eten of een film kijken brengt ook mensen bij elkaar. Ontmoeting als ideaal “Ik heb niet echt een privé, iets waarvan je zegt: tot hier en niet verder. In een huis met een voordeur die je dicht kunt doen, wordt je gedwongen meer privé te zijn. In een woongroep is een strak stramien, waaraan je je privé-leven aanpast. Als er geen stramien is, kun je je daar ook niet aan aanpassen en ga je alternatieven zoeken. Je gaat bijvoorbeeld naar vrienden in plaats van te eten met je buren.” Het ideaal van Ab Harrewijn was om veel verschillende mensen met elkaar in contact te brengen. Dat er geen stramien is, zegt Marieke, betekent dat we het zelf moeten doen, maar dat is niet altijd makkelijk. Het maakt dat niets vanzelfsprekend is. Tussen jou en je buren zit altijd de voordeur en die grens wordt pas overbrugd als beide partijen dat willen en er een geschikte vorm voor hebben gevonden. Het enige houvast is dat alle bewoners van 't Groene Sticht er in principe voor hebben gekozen in een sociale buurt te wonen waarin zij contact hebben met hun buren. Daarnaast bieden de werkgroepen enige structuur. Bij grote activiteiten die binnen 't Groene Sticht georganiseerd worden zoals de cultuurpleinen vraagt Marieke zich soms af of het zijn doel niet voorbij schiet. Zelf zegt ze niet zo van het initiatief te zijn. Het gaat haar om de ontmoeting. Zonder ontmoeting is er geen sociale wijk. En ontmoetingen kun je misschien wel beter mogelijk maken, met meer diepgang, in kleine dingen, die bovendien minder tijd en energie kosten. Een maandelijkse filmavond bijvoorbeeld of een eetgroepje , of misschien wel een combinatie van die twee… [zie ook oproep bij “kort nieuws” in deze Overburen]. door Mirjam OVER BUREN Herfst 2009 / 5

In 2009 organiseerden bewoners en werkers op ‘t Groene Sticht opnieuw enkele cultuurpleinen. Er waren themapleinen rond Utrecht, Suriname en Spanje. Het volgende en voorlopig laatste cultuurplein staat in het teken van Nepal. Emmaus grijpt de gelegenheid aan om geld bij elkaar te brengen voor een Biogasproject voor de Dalit; de laagste kaste in het land.

Nepalees cultuurplein

Emmaus geeft gas Duurzaam omgaan met afval is winst. Dat bewijst de kringloopwinkel van Emmaus. Ook bij de projecten die Emmaus steunt staan afval en duurzaamheid centraal. In Nepal betaalt ze mee aan een project voor een biogasinstallatie die werkt op menselijke en dierlijke poep. Nepal Development Academy [NDA] is een centrum voor advies en informatie over Nepal op het gebied van literatuur, taal, cultuur, kunst en reizen. Daarnaast ondersteunt de NDA ontwikkelingshulpprojecten in afgelegen gebieden van Nepal. Een van de projecten van het NDA is een sanitatie- en biogasproject. Bij dit project krijgen bewoners van afgelegen gebieden in Nepal de mogelijkheid om een biogas installatie aan te leggen. Menselijk uitwerpselen en koemest worden opgevangen

x in een tank. Het daaruit vrijkomende biogas is een goede brandstof in de keuken. Het biogas is een grote verbetering in de leefomstandigheden van de plattelandsbewoners in Nepal. De vrouwen hoeven minder met brandhout te sjouwen. Bovendien is biogas een schone brandstof en daardoor veel gezonder dan houtvuur in de slecht geventileerde keukens. Bijkomend voordeel is dat de deelnemers aan het project een hygiënisch sanitair krijgen, wat het risico op ziektes verkleint. In de biogastank worden bacteriën gedood, waardoor de kans op uitbraak van diaree afneemt. Op 27 september houdt Emmaus van één tot vijf een benefiet kringloopmarkt voor het biogasproject. Daarnaast zijn er tijdens de markt allerhande culturele activiteiten in het teken van Nepal. [zie hieronder]

cultuurplein Hanuman Dhoka 27 september Hanuman Dhoka is de naam van het bekendste plein in Kathmandu en betekent letterlijk poort van Hanuman. Hanuman is de apengod uit de Hindu-religie en is een bijzonder vermetele held in allerlei mythen en verhalen die in Nepal worden verteld. Hanuman Dhoka is ook het 4de evenement in de serie wereldpleinen 2009. Tijdens dit feest op 27 september van 13-17 uur staan de verhalen en mythen van Nepal centraal. Het Ab Harrewijnplein zal worden getransformeerd tot een heel kleurrijk levendig plein. Er is ondermeer een Hanuman parade, volksdans en –muziek, mandala tekenen, een markt met Nepalese producten en een optreden van The Nepal Music Foundation. In de bovenzaal van restaurant de Hoge weide draaien twee films en is een verteller die verhalen uit Nepal brengt.

OVER BUREN Herfst 2009 / 7

cultuurplein Hanuman Dhoka

Een wereld van verschil Emmaus werd op het pad gezet van stichting NDA [Nepal Development Academy] door Cindy Paudyal. Ze is vrijwilligster bij NDA en is nauw betrokken geraakt bij de arme bevolking van Nepal. Cindy: “Ze hebben weinig, maar willen alles met je delen.” In 2001 zette ik voor het eerst voet op Nepalese bodem. Ik gaf destijds mijn baan op om er even tussenuit te gaan, het avontuur lonkte. Maar ik wilde niet zomaar op reis, ik wilde een andere cultuur van binnenuit leren kennen door er zelf deel van uit te maken. En ik wilde graag iets kunnen betekenen voor mensen die het minder goed hebben dan wij hier in het westen. Uiteindelijk ben ik voor 6 maanden naar Nepal gegaan en heb ik daar Engelse les gegeven op een lagere school. Ik woonde bij een Nepalese familie in.

'oké' te zeggen… … Vanuit het hindoeïstische gedachtegoed krijgen baby's pas elf dagen na de geboorte een naam. De priester geeft de ouders hiertoe een aantal keuzemogelijkheden. De naam moet afhankelijk van de astrologie beginnen met een specifieke letter of klank… …De gastvrijheid van de lokale bevolking is indrukwekkend. Ze hebben weinig, maar willen alles met je delen. Eerste ontmoetingen eindigen vaak met een uitnodiging om bij hen thuis te komen eten. De meeste Nepalezen eten vegetarisch, omdat vlees erg duur is. Maar bij een speciale gelegenheid, bijvoorbeeld als er gasten zijn, wordt er kip, geit of buffel gegeten. In de dorpen slachten de mensen zelf en de kip die je 's ochtends nog vrolijk ziet rondscharrelen, ligt 's avonds op je bord. Bij de bereiding wordt de kip willekeurig in mootjes gehakt en alle botjes zitten er dus nog in!… Wonen en werken in Nepal was een waardevolle en leerzame ervaring, maar tegelijkertijd ook erg confronterend. Een groot deel van de Nepalese bevolking leeft onder armoedige omstandigheden. Dat is mijn drijfveer geweest om mij sinds 2003 als vrijwilliger in te zetten voor stichting Nepal Development Academy (NDA). Bij deze organisatie heb ik ook mijn Nepalese echtgenoot leren kennen. Samen zetten we ons in voor de kansarmen uit de Nepalese samenleving. door Cindy

Nepal is een geweldig land en staat bij velen bekend als het geboorteland van Boeddha, aan de voet van de Himalaya met de hoogste berg ter wereld, de Mount Everest. Het land heeft een zeer levendige cultuur, oeroude tradities, een overweldigende natuur en een zeer gastvrije bevolking. Religie speelt een zeer belangrijke rol in het dagelijkse leven van de Nepalezen. Uit het hindoeïsme en boeddhisme vloeien ontelbaar veel normen, waarden, omgangsvormen en specifieke gewoonten en gebruiken voort. De verschillen met Nederland zijn legio, werkelijk alles is anders. En dat was nu net wat ik wilde ervaren. En ervaren heb ik, werkend als juf en deel uitmakend van het Nepalese familieleven. Er zijn veel voorbeelden die de verschillen illustreren: …..Nepalezen houden er voor ons aparte gebaren op na. Zo schudden, beter gezegd 'wiebelen', Nepalezen hun hoofd om te laten blijken dat ze het ergens mee eens zijn, wijzen zij niet met hun vingers maar met getuite lippen en bewegen zij hun hoofd in één beweging met het oor naar hun linker- of rechterschouder en weer terug om 'ja' of

Cindy in Nepal

Meer info over het werk van Cindy zie: www.nda.eu. OVER BUREN Herfst 2009 / 8

p o m o n e t e te ht ‘t Groene Stic

Walnoot

We hebben de vruchten geplukt van onze arbeid. Her en der op het plein dragen appelbomen vrucht, er zijn voldoende bramen en bessen voor een potje jam, in de kruidentuin kunnen je niet meer over de rozemarijn heen kijken en de notenboom draagt als nooit tevoren.

Salie

Peterselie Selderie

Rozemarijn

OVER BUREN Herfst 2009 / 9

KORT NIEUWS Knotwilgen op de oostflank Op de klussenochtend begin september is het gebruikelijke groepje met groene vingers in de weer. Vele vertrouwde gezichten steken s' morgens de handen uit de mouwen om al het overtollige groen te verwijderen. De wildgroei aan de

oever van de sloot aan de oostkant wordt gefatsoeneerd. Spontaan ontstaat het plan om ook aan deze vaart wilgen te gaan knotten. Zo gezegd, zo gedaan. En nu maar hopen dat de gemeente onze natuurlijke ingreep op waarde weet te schatten bij het maaien van de slootkant.

Het buitenste schilletje een buur te ver? Op zaterdag 5 september werden de buren in de stratendijken en lanen om ons heen met koffie en gebak naar “De Hoge Weide” gelokt. Nico had zo'n honderd-en-vijftig uitnodigingsbrieven - inclusief een kortingsbon van € 4,- voor een maaltijd in het restaurant - in de brievenbus laten glijden. Uit de bakkerij van de Hoge Weide was een heerlijke appeltaart aangedragen. De aanmelding was echter niet over naar huis te schrijven: één aanmelding, één afmelding en iemand die verhinderd was, maar wel geïnteresseerd. Omdat de verwachte spontane inloop uitbleef

OVER BUREN Herfst 2009 / 10

kwam alleen de familie De Rijk – onze overburen – op bezoek. Altijd gezellig en in voor een positief verhaal over het reilen en zeilen van 't

Sticht. Toen voorzitter Jules van Dam zich voorstelde, reageerde ze met: ”Dan hoeft u zeker niet zoveel te doen, want alles loopt hier toch goed?” Dat er niet meer buren langs komen vinden ze logisch. “Er is ook zoveel te doen in de wijk”. Maar, we zijn niet voor één gat te vangen. We brainstormen over een andere aanpak om het “buitenste schilletje” toch te interesseren: een prikkelende flyer maken en in de Emmauswinkel en het restaurant leggen, op website van de Vrijwilligerscentrale en het mededelingenbord plaatsen en uitdelen op markten en wereldpleinen. Groene droom Op negen september werd de dag van de duurzaamheid gehouden. De vraag is: wat deed jij op 9.9.9.? De nieuwe werkgroep “duurzamer

Groene Sticht” heeft op deze dag alle bewoners en bedrijven hun groene droom aanboden: het gebruik van 100% groene stroom per 1 januari 2010. Doen jullie mee de droom te verwezenlijken? Een eerste succes ligt immers onder handbereik. Voor meer informatie: www.dagvandeduurzaamheid.nu met een leuke urgenda! even aan te bellen bij nr. 38. kapel Midden in de zomer stond er opeens een grote paarsgroengele hijskraan op 't plein en in een vloek en een zucht was ie er opeens: de nieuwe dakkapel bij Mieke en Jan. Nou moet

je ook wel een beetje doorwerken als er zo'n verontrustend groot gat in het dak is gezaagd. Resultaat: een mooie zonovergoten extra kamer, én een prachtig uitzicht over de Groenedijk. En passant is één van de grote dakbalken een stuk hoger geplaatst, zodat Jan minder vaak zijn hoofd stoot op zolder…. De verwijderde dakpannen gaan we, geheel in de hergebruik-stijl van Emmaus, terugvinden als decoratief element ergens op 't Groene Sticht.

Nieuwe Bewoonster Emmaus

Frisse duik

Hallo, mag ik mij even voorstellen?

Oproep: Marieke en Mirjam willen een nieuwe groep beginnen! Op iedere tweede Vrijdag van de maand willen we samen eten en daarna een goede film kijken.

Ik ben Honda Insight. Ik kom uit Japan. Ik ben stil en schoon. Zuinig in gebruik. En ik kost per maand niet veel. Zelfs minder dan de vorige bewoner, Mercedes Vito.

We beginnen op 9 oktober om 18 uur op nr. 38 met de film “The Reader”.

In de zomermaanden kan de gracht rond ‘t Groene sticht er helder en verkoelend uit zien. Of dat voor bewoners een reden is om een zwembadtraoje aan te leggen is de vraag. word reporter

Volgens mijn huisgenoten ben ik ook zeer mooi. Tegelijkertijd moeten ze erg wennen aan mijn luxe uitstraling. En vragen sommigen zich weleens hardop af, of ik wel bij ze pas. Ik hoop op snelle acceptatie – ook door de buurt! – en een duurzame relatie. Maar ik heb er alle vertrouwen in, want inzicht komt meestal met de tijd.

Iets gezien, iets gehoord, iets te melden, een oproep of een gedachte die je wilt delen? Maak een bericht van maximaal 200 woorden voor de rubriek Kort Nieuws van de Overburen. Stuur je tekst aan [email protected]. Een bijpassende foto wordt op prijs gesteld. Als je meer kwijt wilt kan dat ook. Spreek dan een van de redactieleden aan.

(noot van de redactie: Emmaus heeft een nieuwe, energiezuinige hybride auto aangeschaft. Voor technische details over deze bijzondere Honda moet je bij Luuk of Hans zijn).

Wie wil kan zich aanmelden bij Marieke door een mailtje te sturen ([email protected]) of gewoon even aan te bellen bij nr. 38.

bestel je biologische

Lekker lokaal

groenten- en/of fruitpakket

bij de retourbalie in de kringloopwinkel van Emmaus. De retourbalie is elke donderdagavond geopend voor het afhalen van de pakketten.

Biologische groentenpakketten in Leidsche Rijn uit Utrecht

OVER BUREN Herfst 2009 / 11

Puerta del Sol Op 30 augustus werd het tweede lustrum van wereldpleinen in Spaanse sfeer gevierd. Om klokslag half elf begint de opbouw van het 10de plein.

Luisteren naar een Spaanse verhaal over een half haantje

In de keuken van de NOIZ gaat de soep op het gas en aan de grote keukentafel smeren bewoners de broodjes voor de vrijwilligers, gasten en artiesten. Emmausmensen bouwen een kraam op met tweedehands Spaanse spullen. Anderen rollen het voetvalveld uit, blazen het op en trappen vast in. Een mix aan bewoners bouwen kramen en partytenten op. Ondertussen is De Hoge Weide druk met het uitstallen van het terras. Judith van de vrijwilligerscentrale is vanuit het kantoortje het zenuwcentrum van het wereldplein. Zij maakt de plattegrond van het plein waarop staat waar alles komt, ze heet de gasten welkom, spreekt de ceremoniemeester in, regelt de contracten met de artiesten, de vergunningen en het geldverkeer. Een vliegende keep met veel takt en talent en stressbestendig. Castagnetten maken Langzaam aan zijn de initiatiefnemers van het cultuurplein aardig op elkaar van houten pollepels ingespeeld en weet iedereen wat hem of haar te doen staat. Er zijn nog maar weinig woorden nodig. Helaas voor de ongeveer 500 bezoekers scheen het zonnetje slechts spaarzaam. Maar de Spaanse ambiance was aanwezig door de flamenco muziek, dans, de door kinderen zelfgemaakte castagnetten en de geuren en kleuren van tapas, sangria en paella. door René

OVER BUREN Herfst 2009 / 12

Judith overlegt met politie.

Wouter is top Terwijl wij eind juli lekker in het zonnetje aan de plas lagen te luieren, zat Wouter -gesupporterd door de familie Van Bemmel op de tribune- op het water in het Franse Vichy. Doel: het Europees Kampioenschap roeien voor junioren. Resultaat: 4e plaats op een 'fotofinish', één seconde van brons en anderhalve van zilver. Wouter: 'Op een race van 2 kilometer is dat dus echt helemaal niks !' Wouter is in 2007 begonnen met roeien bij de Utrechtse roeivereniging Viking. Sindsdien is het hard gegaan, wat aan zijn postuur ook wel te zien is. Eind 2008 al haalde hij de nationale juniorenselectie. En na het Nederlands Kampioenschap werd Wouter geselecteerd voor de 'acht': 8 roeiers in een boot dus. Daarnaast heb je ook nog de skiff (solo), de 'twee' en de 'vier'. Wouter heeft niet echt een voorkeur en vindt de verschillen juist wel een extra uitdaging. Dit voorjaar dreigde een knieblessure even roet in het eten te gooien, maar gelukkig was Wouter op tijd weer fit voor de voorbereiding op het EK. 'Dat is dus met de hele nationale selectie een week in een hotel en de hele dag trainen, trainen en nog eens trainen'.

Na aandacht in deze rubriek voor klimmen, wandelen, fietsen op zondagochtend en hardlopen nu eens een stukje over echte topsport. Over Wouter van Bemmel en roeien.

Een goeie roeier is volgens Wouter lenig, groot, zwaargebouwd en sterk. Zelf is hij niet lenig, maar wel sterk. Daarnaast moet je goed kunnen afzien en diep willen gaan: na een kwart race voelen je armen al zwaar als lood. En ook je benen krijgen het zwaar te verduren. Doorzettingsvermogen en veel willen trainen is ook belangrijk. In het hoogseizoen traint Wouter 7 of 8 keer per week, naast school natuurlijk. 'Dan ben je 's avonds zo moe dat je in slaap valt zodra je je bed ziet'. In de winter wordt er gewoon doorgetraind, binnen op een roeitrainer of dik ingepakt buiten op het water. Vanwege zijn knieblessure doet hij het nu met 4 trainingen per week even wat rustiger aan. De volgende uitdaging is het WK voor junioren in augustus 2010, waaraan behalve de Europese landen ook sterke concurrenten als de VS, Nieuw-Zeeland en Australië meedoen. Dan is hij 18 en behoort een overstap naar de senioren tot de mogelijkheden. Over het vervolg van zijn roeicarrière is Wouter echter heel nuchter: 'Dat is nog ver weg'. Door Michiel

OVER BUREN Herfst 2009 / 13

& Nieuwe & oude

BEWONERS

Een nieuwe harige huisgenoot bij Emmaus Parkwijk

EMMAUS BEWONERS GEKOMEN EN GEGAAN

Deze nieuwe bewoner van nummer 21 verdient wat extra aandacht. Na goed overleg werd er door de woongroep besloten om te kijken naar een leuke huishond. Na wat gegoogle kwamen we Gino tegen, een reu van bijna 6 jaar oud, in het dierentehuis van Hoorn. Gino is een shar-pei, (chinese berghond). Zijn vacht noemen we bearcoat en zijn kleur is rood. Gino is sociaal, goed opgevoed en vriendelijk tegen iedereen. Helaas vindt hij nog wel eens een gat om doorheen te kruipen vanuit de Emmaustuin (hier wordt aan gewerkt). Daarom konden Groene Stichters hem nog wel eens buiten aantreffen. Gino is van Emmaus maar heeft in principe één baas, dat is huisgenoot Patrick. Mocht het zo zijn dat je buiten een kwijlende hond met een blauwe tong ziet rondlopen, bel even aan bij het woonhuis van Emmaus. En wat die blauwe tong betreft en het kwijlen…dat is normaal en niet een teken dat hij je aan zou vallen. Gino is een allemansvriend en erg nieuwsgierig en dat is alleen maar gezond.

Gegaan: Thierry, plus onze twee duitse diaconaal jaarders, Simon en Stephan Gekomen; vanuit Emmaus Prinsengracht: Marc Roos (oud secretariaatmedewerker), Joze uit Hongarije, 2 nieuwe diaconaal jaarders, Ann Sophie uit Duitsland en Ladzo uit Slowakije. Zomerkamp 2009: Het zal het Groene Sticht niet ontgaan zijn dat Emmaus weer een zomerkamp ontvangen heeft met internationale studenten, die twee weken hebben meegewoond en gewerkt. Ze kwamen uit Spanje, Italie, Korea, Japan, Turkije, Kazachstan en Oekraine. Een drukke maar leuke en leerzame periode. Ze waren af en toe luidruchtig maar ook leergierig en sociaal. Als afscheid hebben ze een mooie verjaardagskalender gemaakt met als thema; I love Holland, met elke maand een aantal zomerkampers in een typisch “hollands”tafereel.

&

Vertrokken lid met contributieschuld Eind juni naam hun oudste zoon Mathijs de benen om elders in Utrecht op zichzelf te gaan wonen. Hij is het eerste Groene-Sticht-kind dat op z'n achttiende verjaardag verplicht lid werd van de woonvereniging. Hij was krap bij kas en had niet zo'n affiniteit met de hobby's en interesses van zijn ouders. Dus betalen ho maar. Het geleden verlies dat de woonvereniging leidde werd in totaal = 4 x 25,- =100,- euro . Onze penningmeester hield dit nauwgezet bij. Elk jaar herinnerde hij het gezin aan de oplopende schuldpositie. Dit leidde tot interne spanningen in het gezin, dat nota bene tevens een erelid huisvest. Om toekomstig leed in andere gezinnen voor te zijn, is het wellicht goed om nog eens naar dit onderdeel van de statuten te kijken. Wie pakt deze handschoen op? OVER BUREN Herfst 2009 / 14

DAG BUREN Door jullie steun kunnen zeventig jongens studeren in een mugvrije omgeving.

Toen ik afgelopen najaar een bericht van Michiel ontving over een mogelijke sponsoring van 't Groene Sticht voor het project in Chennai, India, waar ik een half jaar verbleef, werd ik warm van binnen. Zo schreef ik aan Michiel dat dit gebaar alleen al voldoende was om mij te verblijden. Hierna hoorde ik een hele tijd niets, en ik dacht dat dit initiatief stilletjes voorbij was gegaan. Er zijn ook zoveel mooie plekken om wat ondersteuning te bieden, waarom stuur je nu je verzamelde geld helemaal naar India (Op zich kan ik daar eenvoudig op antwoorden; met een enkele euro kan je hier, afhankelijk van de besteding, ongeveer zeven a tien maal zoveel bereiken dan in Nederland). Toen ik in februari een bericht ontving van Michiel, met de mededeling dat er 237 euro was binnengehaald voor Don Bosco Anbu Illam, was ik zeer positief verrast. Een heel mooi gebaar. Dank jullie wel! Mede namens alle jongens en meiden. Ondanks het feit dat wij elke keer vernoemen dat wij sponsorgeld met name van familie en vrienden ontvangen, blijven wij telkens die personen die de gift mogen overbrengen, wij zijn de gezichten die bedankt worden, wij ontvangen hun blijdschap. Deze geef ik bij deze graag door. Wat hebben wij nu met al jullie bijdragen gedaan? Eerst een introductie: het nieuwe gebouw van Anbu Illam, het huis van liefde, is bijna twee jaar geleden opgeleverd. Het gebouw is erg mooi geconstrueerd, robuust en groots, maar bij de aanleg is er te weinig rekening gehouden met de ligging. Tweehonderd meter ten noorden is er een grote afvalstort met een open verbranding, vijftig meter ten zuiden staat een crematorium met open verbranding en twintig meter ten zuiden is er een groot stilstaand wateroppervlak; een broedplek voor muggen. India staat bekend om

veel muggen, deze plek overtreft alleen alle plekken. Op een normale avond heb je buiten al snel twintig a dertig muggen rond je hoofd vliegen, op een bijzondere avond misschien wel honderd. Het is om gek van te worden. In de periode dat wij hier aanwezig waren zijn er zeker zes tot tien kinderen voor malaria behandeld. Ondanks het feit dat wij zelf door muggengaas redelijk beschermd zijn tegen muggen in onze kamer moeten wij elke avond toch een half uur op jacht om de muggen te bestrijden. Veel plekken binnen het gebouw zijn onbeschermd tegen de muggen. Als het 's avonds na zessen donker is dan vliegen de muggen massaal naar binnen, waarschijnlijk richting het licht. Zo ook in de studiezaal. Ondanks het feit dat educatie een van de belangrijkste middelen is om de situatie van de straatkinderen te verbeteren is er nog niet geïnvesteerd in het mugvrij maken van deze ruimte. Wij hebben met het sponsorgeld van 't Groene Sticht alle ramen van de studiezaal van staal muggengaas voorzien met de bijbehorende houten constructie die telkens op maat gemaakt moest worden. Door jullie ondersteuning kunnen nu elke avond ongeveer zeventig jongens gedurende twee uur studeren in een redelijk mugvrije omgeving, wat de concentratie natuurlijk erg ten goede komt, daarmee hun studieresultaten en daarmee hun toekomstperspectief. Dat hebben jullie dus gedaan! Nogmaals hartelijk dank! door Sjoerd

OVER BUREN Herfst 2009 / 15

REVO NERUB

Belangrijke telefoonnummers Alle meldingen van klachten en incidenten binnen 't Groene Sticht worden in behandeling genomen en geregistreerd door de deelnemende organisaties. Emmaus Parkwijk winkel: Emmaus Parkwijk wonen: Restaurant de Hoge Weide: Werkplaats Remake: Gastenverblijf NoiZ : Vrijwilligerscentrale : Klus OK: Stichting 't Groene Sticht:

Marjolijn Sondorp Luuk van Wingerden Theo Veenstra Jeroen van Donselaar Frank Geppaart

030 - 2342850 030 - 2342850 030 - 6702100 06 - 13744331 030 - 2517280

Peter Arntz Nico Ooms

030 - 8789547 06 - 20241903