Film 1: Titel: “Rust en ruimte.” Een non fictie film van Ria Stoepker. Lid van de Windjammer. Korte inhoud: Reportage van een caravanreis van Zweden naar Noorwegen. Verhaalstructuur: Het is een chronologische reportage van een vakantiereis.
Filmische vormgeving: Het camerawerk is wel goed met soms hele mooie beelden bv. in de grot. Goede tilt down bij kerk. We zien echter ook veel totalen. Sommige beelden zijn ook overbodig in het verhaal, bv te veel eendjes, de broedende vogel. Het gesprekje met de boer is een goede keuze maar je kan dat dan beter wat vaker doen, nu hangt het er een beetje tussen in. De commentaarstemmen zijn goed verstaanbaar, maar er is veel tekst en het om en om commentaar inspreken maakt de film onrustig. De juryleden kunnen deze rolverdeling niet waarderen. Het bekijken van het museum geeft de film niets extra’s. Bijzondere elementen. Het plezier en de fijne sfeer tijdens deze vakantie is goed weergegeven. Het zal een mooie herinnering zijn voor beide mensen.
Eervol
Film 2 : Titel: “Onze Beuk” Een non fictie film van Jos Schepers. Individueel lid. Korte inhoud: Een reportage van het kappen van een mooie beukenboom in eigen tuin. Verhaalstructuur: Een chronologisch proces van het omhakken van de beukenboom. Het geheel wordt verteld door de eigenaar van de boom. Er is alleen live geluid te horen. Filmische vormgeving: De opening van de film is traag, maar het idee is goed. Het camerawerk is over het algemeen goed verzorgd. Er zijn mooie totalen van de boomverzorger in de boom, goede close ups van o.a. het zekeren van de boomverzorger en van de inkeping bij het omhakken van het laatste stuk. De tilt up naar de top van de boom is goed gedaan en de beelden van de verzorger bovenin zijn ook goed. Zoom niet te veel, en als je het doet maak de zoom dan af. Het gebruik van de actioncam is prima, maar de beeldweergave in de film daarvan is storend omdat het ineens zo klein is. Ook via beeldgrootte, zoals in de rest van de film, hadden we kunnen ervaren dat de verzorger wel erg hoog zit. De tekst is goed verstaanbaar, prettig om naar te luisteren en de verteller probeert er ook een stukje humor in te verwerken. Het is alleen beter niet te spreken als de zaag spreekt, want dan kunnen we het niet verstaan ( in het begin van de film). Een betere voorbereiding van de voice over voorkomt de haperingen bij het spreken. Het live geluid is wel hard, goed dus dat hier geen muziek gebruikt is. De montage kan veel beter. Er zitten herhalingen in van beelden en continuïteitsfouten, bv. de boom is ineens weer voorzien van meer takken. De eindtitel kan veel mooier gedaan worden deze past niet in de sfeer van het geheel, vooral de rode letters komen vreemd over bij dit groene verhaal. Bijzondere elementen: De sfeer met daarin de bewondering van de eigenaar voor de boomverzorgers komt goed over.
Brons
Film 3: Titel: “Count Captain Blegensjnep en de Drieste drie”. Een fictiefilm van Wiebe en Johan de Jong. Individueel lid. Korte inhoud: De strijd om het medaillon van hoop. Een verhaal over het goede en het kwade. Verhaal structuur: De vrij lange aanloop waarin de spelers geïntroduceerd worden is eerst wat verwarrend, maar later in het verhaal worden de rollen duidelijk. In dit slapstick en kluchtachtige verhaal vormen Count Captain en Balthasar de kern van het goede. De drieste drie, onder leiding van de Schim, het kwade. Een verhaal van superhelden en superschurken. De opbouw van het verhaal is wel goed alleen loopt het te lang door en het kwade kan aan het eind weer gewoon verder gaan. Het verhaal is nogal complex en dat heeft een groot aantal lange dialogen tot gevolg wat de film onnodig vertraagt. Er zit humor in, bv. Even het ooglapje omhoog bij “of niet dood”. Het verloopt chronologisch met een paar flash backs en parallelsituaties. De schrijver heeft er moeite mee om een goed slot neer te zetten. Filmische vormgeving: Het camerawerk is goed en passend bij dit soort films, ook bij de achtervolgingen. We zien voldoende close ups, een aantal goede over shoulders en de dialogen worden goed opgenomen (shot en tegen shot). De openingsscène met het ronddraaiende standpunt is goed gedaan en mooi. Het spel komt overeen met het doel van de film, het is hier en daar over de top (overacting) . De schim is de beste speler hij zit goed in zijn rol. De kleding past ook bij deze soap, knullig bv. de cape van Count Captain en ook zijn attributen. Belichting o.a. als ze aan tafel zitten is wel goed maar de kleurverschillen zijn soms storend. Het geluid is goed gedaan, de dialogen zijn bijna allemaal goed te verstaan. De geluidseffecten zijn goed en functioneel. Het boevengeluid wordt goed volgehouden. De muziek laag is ook goed uitgewerkt. De montage kan beter, daar valt nog veel te winnen. Dialogen korter snijden, vooral aan het eind . Het verhaal van Balthasar, aan het eind van de film, is veel te lang. Ook de scene op het bed met Balthasar is te veel uitgesponnen en daar verliest de film dus zijn snelheid. Het slot moet krachtiger neergezet worden, het loopt nu eigenlijk door daar waar de kijker denkt dat het al afgelopen is. De aftiteling is erg leuk gedaan en daar is goede zorg aan besteed. Bijzondere elementen: Toch kan de regisseur het geheel wat strakker houden waardoor de film in kracht zou winnen. (Er is verschil tussen toneel en film) Een leuke en originele film met enthousiasme gebracht. Het plezier is goed te voelen. De makers moeten zeker doorgaan met een nieuw project. Zilver
Film 4: Titel: “Noorwegen flits” Een non fictie film van Dick de Jonge. Lid van Close up.
Korte inhoud: Een sfeerlokkertje om Noorwegen te promoten. Verhaalstructuur: We zien korte flitsen van Noorwegen die verbonden worden door muziek. Filmische vormgeving: Er zitten goede opnamen tussen maar het zijn hoofdzakelijk totalen. Het vormt ook geen verhaal, meer een promotieachtig geheel voor Noorwegen. Er worden ook stills gebruikt in de montage van deze film. De muziekkeuze is goed maar de muziek is erg dominant. Het was misschien de bedoeling om op de muziek te monteren, maar dat is niet echt goed gelukt. Dan had er vermoedelijk wel meer ritme in de film gezeten. Had de maker te weinig shots om zijn idee af te ronden?
Bijzonderheden: Een goed idee om een lange vakantiefilm eens anders te monteren en flink in te korten. Maar ook een korte presentatie stelt zo zijn eisen.
Eervol
Film 5 : Titel:” Eringa Opende” . Een non fictie film van Sjoerd Boonstra. Individueel lid. Korte inhoud: Documentaire over een kledingverhuur bedrijf. Verhaalstructuur: Door middel van historische beelden en een voice over, maken we kennis met het bedrijf “Eringa”. Aan de hand van fragmenten van een interview vertelt de huidige eigenaar over zijn bedrijf in de huidige tijd. Hij doet zijn verhaal in het dialect van “Westerkwartier”. Het geheel wordt ondertiteld. In een kort fragment vertelt een van de werkneemsters haar ervaring omtrent het werken in dit bedrijf. Filmische vormgeving: Over het algemeen goed camerawerk met voldoende afwisseling tussen totalen, half totalen en close ups. Leuke close ups zijn o.a. die van het meisje met de politiepet en het borduren met de naaimachine. Een goede kikvorsopname bij de bruidsjurk. De tilt ups mogen wat beter afgemaakt worden, bv bij vrouw Antje. De kadrering kan hier en daar beter, bv bij de pruikenscene. Het gebruik van de historische beelden is goed toegepast. Het Westerkwartiers dialect geeft de film een eigen sfeer, de ondertiteling is functioneel. In de montage zien we wat storende overvloeiers en springers bv. bij het interview met de werkneemster. De belichting in het atelier is goed verzorgd. De muziek(Bach), gebruikt als achtergrondmuziek, past niet bij het feestelijke onderwerp. De tekst is goed verstaanbaar, zakt soms weg en neigt soms naar het commerciële. Bijzondere elementen: Een origineel onderwerp . We maken zeker kennis met een leuk bedrijf, maar het kan vrolijker en dynamischer neergezet worden. Vooral de muziek zou hier een bijdrage aan kunnen leveren.
Brons
Film 6: Titel: “Struikelstenen in Assen”. Een non fictie film van de Asser Filmclub. Lid van AFC. Korte inhoud : Een reportage van het leggen van “struikel”stenen in Assen en het voorlichten van jongeren omtrent het doel van deze legging. Verhaalstructuur: Het “struikelen”van jongeren over een aantal stenen is de basis voor een werkstuk voor school over deze stenen. Via interviews en gesprekken met de diverse mensen horen ze meer over het ontstaan en doel van dit project dat in verschillende landen uitgevoerd wordt. Het verhaal dat verteld wordt over de verzetsmensen en de Joden is niet geheel in balans, het Joodse gedeelte krijgt minder aandacht. Er wordt gebruik gemaakt van historische beelden. (2 de wereldoorlog) Filmische vormgeving. Het camerawerk kent weinig afwisselingen, er wordt veelal vanuit hetzelfde camerastandpunt gefilmd en deze opnames zijn te langdradig. Er is vermoedelijk ook op de automaat gefilmd. De locaties, zoals de synagoge en de gevangenis, zijn prima. De kadrering kan beter. Het komt allemaal wat statisch en onnatuurlijk over. De jongeren waren goed verstaanbaar en stelden goede vragen maar het was teveel opgezegd. De insertbeelden van de oorlog zijn goed gemonteerd en functioneel in dit geheel.
Bijzonderheden: Het onderwerp is indrukwekkend maar de regie, het camerawerk en het begeleiden van de sprekers kan beter uitgevoerd worden. Daar mist de film aan kracht.
Brons
Film 7: Titel: “Danny”. Fictiefilm van Sietze de Jong. Lid van de Kleare Kimen. Korte inhoud: Danny wordt gepest, maar de zaak loopt niet zo als iedereen verwacht. Verhaalstructuur: Een speelfilm met de 17 jarige Danny in de hoofdrol. Een lineair gefilmd verhaal waarin zowel Danny en de plaatselijke kroegbaas gepest worden. We zien diverse wendingspunten, o.a. als hij naar school gaat, de jongeren in het café komen en de scène in het fietsenhok wanneer Danny onder druk gezet wordt. Het slot van de film kan beter uitgewerkt worden. Filmische vormgeving: Het camerawerk is goed verzorgd. Er is voldoende afwisseling in totalen, half totalen en close ups. De goede close ups, o.a het afdrogen van het glas, de wiebelende voet en moeder met haar hoofd boven Danny. Er zijn diverse camerastandpunten, zoals het kikvorsstandpunt bij de opname van de pestkoppen. Het spel is redelijk, daar kan zeker nog gewonnen worden. Danny speelt eerst wat overact maar komt er steeds beter in. De kroegbaas is wat stereotype, sigaar in de mond niet van deze tijd. De pestkoppen zouden wat natuurlijker kunnen spelen. De dominantie van de moeder is wel goed ten opzichte van het verhaal. De rol van de leerkracht komt wat onlogisch over, kent hij zijn leerlingen zo slecht? De dialogen zijn goed verstaanbaar. De muziekkeuzes zijn goed gedaan, de effecten kloppen niet altijd, b.v. we horen het klikken van hakken als hij op gymschoenen loopt. Let bij de montage ook even op de snijpunten en kijkrichtingen. In het café zien we een goede belichting en ook in de rest van de film is deze goed verzorgd.
Bijzondere elementen: Een goed onderwerp waarbij de boodschap prima overkomt. Als het spel nog beter geregisseerd zou zijn, zou de inhoud beter tot zijn recht komen en zou de film nog meer boeien. Mist nu net de puntjes op de i.
Zilver
Film 8 Titel: “De sluizen van Telemarken in Noorwegen”. Een non fictiefilm van Dick de Jonge Lid van Close Up.
Korte inhoud: Een reportage over de werking van de sluizen in Telemarken. (Noorwegen). Verhaalstructuur: Een lineair verhaal waarbij de sluizen in Noorwegen centraal staan. Filmische vormgeving: Duidelijk en eenvoudig camerawerk, waarbij gelet is op de afwisselingen van totaal, half totaal en close up. We zien close ups van het openen van de sluizen en van de “haakhandel”. De camera stond vaak op de automaat en dat zien we bij de schipper. De animatie is mooi gemaakt en geeft duidelijk de werking van de sluis weer. De commentaarstem is goed verstaanbaar maar klinkt wat weerbarstig. Je kan ook vragen of een ander jouw film wil inspreken als je eigen stem daar niet zo geschikt voor is. Er is voor zo’n onderwerp wat overdadige informatie zoals: “kanaal is voor vervoer van mensen en goederen”. Om de werking van deze sluizen duidelijk te maken zijn animatiebeelden gebruikt. We missen het live geluid, dat horen we alleen even bij het sluisje. De muziek is herhalend en gaat daardoor irriteren en vervelen. Stiltemomenten in je film kunnen heel goed overkomen. Bijzondere elementen: Een aardige film die de locatie en de sfeer goed weergeeft en zijn doelstelling bereikt. We weten hoe de sluizen werken.
Brons
Film 9. Titel: “Lost bear” Een fictiefilm van Juul en Tijn Rikkers. Lid van BVC Jongerenstudio. Korte inhoud: Meisje gaat op stap en verliest haar beer. Verhaalstructuur: Een chronologisch verhaal waarin het meisje haar beer meeneemt, maar ook weer verliest. Een wendingspunt is als zij haar telefoon uit haar koffer pakt. Het is een beeldverhaal en de muziek speelt een belangrijke rol in de film. De film heeft een open eind. Filmische vormgeving: Complimenten voor de bijzondere cameravoering. Actieve camera en veel uit de hand gefilmd en met bijzondere camerastandpunten zoals bij het laatste shot, origineel en mooi genomen vanuit het gezichtspunt van de teddybeer. Wel goed blijven letten op de scherpte en de kadreringen. De beer had iets minder opvallend uit de koffer mogen hangen, nu was het, samen met de titel, al voorspelbaar wat ermee zou gaan gebeuren. De muziekkeuze is goed en brengt ook de sfeer over in de film. De montage is goed gedaan. Bijzondere elementen: Het is een eenvoudige film, maar toch blijft het je bij. Je gaat zelf verder filosoferen. Neemt het meisje, met het verliezen van haar beer, ook afscheid van haar jeugd? Gaat ze de wijde wereld in op weg naar volwassenheid? Zeker doorgaan met filmen , jullie zijn vast tot meer in staat.
Brons.
Film 10 : Titel: “Natuurlijk Lauwersmeer”. Non fictiefilm van Wim Postma. Lid van AFC. Impressie en promotie van het Lauwersmeer. Verhaalstructuur: Het verhaal, de flora en de fauna van het Lauwersmeer, wordt verdeeld over de drie delen van de dag. De beelden worden verteld vanuit het perspectief van de bezoeker. Ieder dagdeel is herkenbaar door de ondertiteling. Filmische vormgeving : Eenvoudige, maar meest goede beelden van het natuurgebied. We zien vooral veel totalen. De kadrering kan soms beter, bv het prikkeldraad dat dwars over het paard loopt. Enkele beelden van bloemen dichterbij maken je film, daar, direct interessanter. De tekst is goed verstaanbaar, maar pas op voor het toevoegen van een te zware boodschap . Timing in de steekwoorden van de voice over kunnen ook beter, bv de klaprozen en duizenden vogels. De balans tussen tekst en muziek is wel goed maar de muziekkeuze past hier niet mooi bij . De montage is erg eenvoudig. Het slotbeeld is mooi. Bijzondere elementen: Het onderwerp is goed gekozen, maar er valt hier nog veel uit te halen, het heeft nu meer weg van kabbelend water.
Eervol
Film 11: Titel: “De wereld van oma Tara.” Non fictie film van Tobias Stokhof. Individueel lid. Korte inhoud: Een bezoek aan oma Tara in Nepal en haar bezoek aan een dierentuin in Nederland. Verhaalstructuur: Inleiding: de reis naar oma Tara in Nepal, waar we kennis maken met haar leven in haar eigen omgeving. We zien een wendingspunt, als oma Tara met het vliegtuig vertrekt naar Nederland, daarna zal zij haar zoon, die daar woont, ontmoeten. Haar bezoek in Nederland levert heel wat verbazing op, welke weergegeven wordt door de voice over. Ook tijdens het bezoek van oma en haar zoon in de dierentuin . Tot slot laat oma al haar belevenissen zien aan haar familie in Nepal. Filmische vormgeving: Het camerawerk is prima, zowel in Nepal als in de dierentuin. Er kan wel minder zoom gebruikt worden. Een mooi shot is als oma thuis de trap oploopt en de buffel aan de zijkantstaat. In de dierentuin zijn de beelden van de dieren goed genomen, maar de verhouding klopt niet. De beelden van de dieren overheersen en daarom missen we te veel de emotie en verwondering van oma. Alleen bij de pinguïns krijgen we even haar reactie goed te zien. De relatie tussen oma en zoon had meer aandacht mogen hebben. De voice over geeft een zeer goed verslag. Zij vertaalt als het ware de gevoelens van oma, maar we hadden die ook graag wat meer van haar zelf willen horen en zien. In Nepal had de maker meer gebruik kunnen maken van live geluid. De muziek is prima gekozen. De montage is goed, het shot met de kikkers overbodig. Bijzondere elementen: Het is een goed idee om de twee culturen waar oma in haar leven mee te maken krijgt, over te brengen naar de kijker. De balans in het tweede gedeelte kan beter uitgevoerd worden. De film (zeker het tweede gedeelte) wordt eigenlijk gedragen door de zeer goede voice over met haar prachtige stem.
Zilver
Film 12: Titel: “Isabella” Een fictie film van de groep Juul Rikkers. Lid van BVC jongerenfilmstudio. Korte inhoud: Na het afpakken van het sprookjesboek komt het meisje in haar eigen droomwereld terecht. Verhaalstructuur. Deze verloopt chronologisch maar soms is het toch moeilijk schakelen tussen de gebeurtenissen. De wending in het verhaal zien we pas als het meisje wakker wordt, op het moment dat het verhaal spannend begint te worden. Filmische vormgeving. De camerabeelden zijn goed en roepen sfeer op. Het scenario had beter uitgewerkt moeten worden, het is nu wat verwarrend. We weten eigenlijk nu niet of het waar is of niet waar is wat er gebeurt. Aan het eind, als ze wakker wordt, is dat gelukkig wel duidelijk. Vraag, heeft de maker bewust voor deze vorm gekozen? Het spel voldoet voor deze film maar voor een goede speelfilm kan meer aandacht besteed worden aan de regie en spelregie. Pas ook op met de “ren” spelletjes in je opnamen. Het geheel hangt tussen een speelfilm en een clip in. De montage is vlot. De muziek is goed verzorgd en zorgt voor een goede ondersteuning. De kledingkeuze is goed gedaan en laat zien dat er over nagedacht en zorg aan besteed is. Bijzondere elementen: Een leuke film waar zeker potentie in zit. Werk aan het goed neerzetten van je scenario en draaiboek dan zal de volgende film nog beter worden.
Brons
Film 13: Titel: “van roest naar…..” Non fictiefilm van Jos Schepers. Individueel lid. Korte inhoud: Reportage van het restaureren van een Citroën oldtimer.
Verhaalstructuur: Het is een film waarin we de restauratie van de oude Citroën chronologisch volgen. We weten dat de auto gerestaureerd wordt, maar het eigenlijke proces is ons niet altijd duidelijk. Er is geen tekst of ondertiteling , de beelden moeten het verhaal vormen. Als slot zien we een rijdende auto. Filmische vormgeving: Met, ogenschijnlijk, willekeurige beelden wordt de restauratie gefilmd. De overgangen tussen de scènes zijn storend, we zien dat er vrij veel zoom gebruikt wordt en deze wordt ook niet overal afgemaakt. De eendjes worden als “stoppertje” gebruikt maar passen niet in dit verhaal. De kleur en de scherpte van de beelden zijn nostalgisch bedoeld, maar het lijkt wel een videoconstructie van een oude smalfilm. Het geheel wordt ondersteund door een percussiemuziekje. Live geluid is, behalve aan het eind, niet gebruikt, daar horen we, helaas een stationair draaiende auto terwijl hij rijdt. Er is wel geprobeerd om gebruik te maken van het ritme en wisselingen in de muziek. De montage kan beter verzorgd worden, let vooral op het gebruik van overvloeiers.
Bijzonderheden: Het onderwerp is goed gekozen, maar de uitvoering geeft nogal wat problemen.
Eervol.
Film 14 Titel: “Klem”. Een fictie film van Auke de Witte. Lid van de Kleare Kimen. Korte inhoud: Een schrijver zit mentaal klem tussen zijn huwelijk en zijn sexuele geaardheid. Verhaalstructuur: In de inleiding van deze speelfilm is duidelijk te zien dat de man in de problemen zit. Het verhaal wordt gefilmd vanuit het perspectief van de schrijver. Dat dit verder gaat dan een schrijversblock wordt voor het eerst duidelijk in de boekhandel. Is het omdat hij te weinig boeken verkoopt of omdat hij worstelt met zijn seksuele geaardheid? De ontwikkeling is chronologisch opgezet met daarin, parallelmomenten, flash backs en flash forwards. Zijn strijd tussen willen leven en de dood is goed uitgewerkt. Wendingen in de film zijn als hij zijn vriend belt (dan komt zijn ware aard boven) en deze hem later redt van een poging te verdrinken. Filmische vormgeving: Zeer goed handmatig camerawerk waarbij de sfeer goed wordt overgebracht op de juiste momenten. Jammer voor wat onrust hierdoor in de totalen. Een mooi totaalshot, waarbij de eenzaamheid van de man goed overgebracht is, zien we op de dijk. Mooie over shoulder als we meekijken op de computer. Ook de momenten bij de zee zijn goed gefilmd zoals de close up van zijn voeten, die steeds verder wegzakken in het strand. De belichting o.a. in het huisje van de schrijver, is prima. De parallelmontage waarbij we het contrast zien tussen de eenzaamheid van de schrijver en de situatie thuis tussen moeder en dochter, is goed gedaan. De montage is vlot en de geluidslaag prima in orde. De grijstinten welke in de montage zijn aangemaakt versterken het gevoel van eenzaamheid in de film. Het gevecht tussen hem en de dood, waarbij hij diverse suïcidepogingen ziet mislukken, worden goed gespeeld. Het tikken van de klok op de achtergrond geeft zijn innerlijke machteloosheid weer. Hij moet een beslissing nemen. Ook de knal van het neerschieten van de vogel komt op het goede moment. De toegevoegde muziek ondersteunt de film uitstekend en klinkt origineel. Aan de film ligt een grondig scenario ten grondslag waardoor kleine gebeurtenissen en tijdssprongen uitstekend zijn verwerkt. De regie is goed gedaan en dat zien we ook terug in het spel en de dialogen van de acteurs en actrice. Zijn “vriend”komt wat onverwachts, in het slot, van de film binnen. De vereniging van de schrijver en de mensen die van hem houden is mooi in beeld gebracht. Bijzondere elementen: Een mooie film, die goed blijft boeien. Een film waarin de emotie en het probleem, waar meerdere mensen mee worstelen, goed is neergezet. Goud.
Film 15: Titel: “The good, the bad en the bomb” Een fictiefilm van de groep Pepijn Root . Lid van BVC Jongerenfilmstudio. Korte inhoud: Na een geslaagde overval ontstaat er een twist over het bezit van een zeer gevaarlijke bom. Verhaalstructuur: Een lineair verfilmd verhaal over jonge jongens die misdadigers verbeelden. Na een goede start zien we de wendingspunten: het alarm dat afgaat, in het bos wanneer de dief de bom niet terug wil geven en als de derde man het schot lost. In het slot van de film neemt niemand het koffertje met de bom mee. Filmische vormgeving: De locatie van M16 was niet geweldig wat ook te zien is in de beveiliging. Het camerawerk is goed, er waren goede close ups (geweer in de zak) en de tegenshots zijn ook goed opgenomen. Jammer dat we tijdens het donkere moment niet kunnen zien wat er gebeurt. Het ren- en ruziewerk is wel goed gedaan. De dynamische muziek en de goede geluidseffecten zijn erg belangrijk in deze film en deze zijn prima uitgevoerd, waardoor de spanning goed in de film zit. Het spel van de jongens is leuk gedaan, hier kan nog aan verbeterd worden. De montage is goed, alleen aan het eind is er vermoedelijk iets mis gegaan met het koffertje. Het verhaal kan beter uitgewerkt worden, waar komt ineens die derde man vandaan? De aftiteling is heel leuk gedaan. Bijzonderheden: Een leuke film waar met plezier aan gewerkt is. Het advies van de jury is dan ook zeker door te gaan, want er zit genoeg progressie in deze jongeren.
Brons
Film 16 Titel: “Het Magische Noorden”. Een non fictie film van Hans Jonker. Lid van BVC. Korte inhoud: Flora en fauna van Finland en Noorwegen. Verhaalstructuur: De film bestaat uit twee delen: Finland in de Lente en Noorwegen in de Herfst. Het gemeenschappelijke zit in de magische uitstraling van de twee landen. Filmische vormgeving: We zien mooie fotografische opnamen van dieren en flora. De opname van het Noorderlicht is erg mooi. De cameraman verstaat zijn vak goed. Mooie totalen en goede kadreringen o.a. van de beer. In het gedeelte van Finland is het verhaal van de korhoen te lang ten opzichte van de beelden die we te zien krijgen. De tekst omtrent de Nederlandse korhoen was voor de doelgroep vermoedelijk belangrijk, maar voor de algemene kijker overbodig. De beelden van de beer zijn erg mooi maar ook hier had de balans beter gekund. Er hadden meer variaties en acties in de desbetreffende beelden mogen zitten. Dan gebeurt er meer en blijft de film beter boeien. Door het combineren van Finland en Noorwegen ontstonden er eigenlijk twee films, dat was hier wel jammer. Een voice over verzorgt het commentaar, deze commentaarstem is zeer goed verstaanbaar en prettig om naar te luisteren. De muziek, daar waar toegevoegd, is een prima keuze en ook de momenten van rust zijn goed gekozen. De film is goed gemonteerd maar kan ingekort worden.
Bijzonderheden: Technisch en fotografisch een prachtige film. Bij het inkorten van diverse momenten en de tekst kan deze film nog veel aan waarde winnen.
Zilver
Film 17: Titel: “Een Schatkaart“. Een fictie film van Heleen Vissinga. Lid van AFC. Korte inhoud: Opa biedt appeltaart aan op een originele manier. Verhaalstructuur: Lineair verhaal met als wendingspunt het pakken van de envelop door opa uit de la.(set up, pay off) Een kort scenario waarin de kleindochter en opa de hoofdrol spelen. Filmische vormgeving: Het camerawerk heeft wel voldoende afwisseling in totalen e.d. maar dat kan beter. De problemen zitten o.a. in de kadreringen zoals halve ruggen bij de zandbak, de kijkrichting en het soms over de as gaan. Er wordt wel gedacht aan de verschillende camerastandpunten maar soms kan dat mooier bv. het meisje loopt naar opa, dan een close up van opa, en dan loopt het meisje, vanuit hetzelfde camerastandpunt, verder. Advies is, om hier dan een ander camera standpunt te kiezen. Het is nadrukkelijk te horen dat het geluid opgenomen werd door de camera, hier mag meer aandacht aan besteed worden. Het gebruik van een microfoon verhoogt de kwaliteit van de film. De muziekkeuze is goed en in de juiste balans met het live geluid. De mise-en-scène is goed verzorgd. Het meisje speelt leuk en het is ook goed te zien dat ze het leuk vindt om dit te doen. Bijzondere elementen: Het is een eenvoudig maar leuk verhaaltje en het vormt toch een mooie herinnering . Ook een goed idee om zo samen met je kleinkind een film te maken.
Brons
