BERLIN MODEL UNITED NATIONS 2010 Woensdag 17 november 2010 Daar zijn we dan. Het Model United Nations in Berlijn.Op het moment dat ik dit typ applaudisseert iedereen omdat het MUN zojuist officieel is geopend. Gisteravond zijn we na een lange treinreis in Berlijn aangekomen. Na wat gezoek vonden we het Jugendgästehaus Central, onze verblijfplaats voor de komende dagen. We stalden onze spullen uit in de kamer en maakten ons klaar om met de metro een restaurant te zoeken. Mevrouw Kester had ons een Mexicaans restaurant aangeraden, dus na wat research naar de naam van dit restaurant gingen we op pad. Toen we uit het metrostation kwamen zagen we recht voor ons de verlichte Brandenburger Tor. Ja, we waren echt in Berlijn! Na het Mexicaanse avondeten hebben we nog wat sightseeing gedaan en Berlijn bij avond bekeken. We eindigden in een cafeetje om nog even na te zitten en alle indrukken op ons in te laten werken. Vandaag was het tijd voor het echte werk; je gedachten op standje Engels, nieuwe ontmoetingen, geconcentreerd luisteren en discussieren. Vanavond zal er een korte ontmoeting plaatsvinden om elkaar wat beter te leren kennen. De sfeer zoals ik die nu ervaar is erg goed, iedereen is oprecht geinteresseerd in elkaar en in de onderwerpen. Hoewel de concentratie op dit moment al wat minder wordt, vanwege de vele opening speeches die inmiddels van start zijn gegaan. Elke delegatie stelt zich voor aan de andere delegaties, eigenlijk een formeel onderdeel, maar minstens zo belangrijk. Het Press Team waar ik zelf deel van uit maak heeft op dit moment nog niet zoveel taken; de krant voor morgen is al gedrukt, er is een camera die door vier mensen om de zoveel tijd in de gaten wordt gehouden(daar ben ik er een van) en er worden hier en daar foto´s gemaakt. Morgen zal dat naar verwachting anders zijn, wanneer de conferentie in volle gang is. De leraren vermaken zich prima, ze hebben wat taken toegewezen gekregen de komende dagen. Spijtig genoeg hebben deze taken niet veel diepgang(lees: consumptiebonnen verzamelen tijdens de lunch, toezicht houden, helpen bij de cookie-break etc.) Goed te vergelijken met de CCC - Aula dienst. Maar dat mag de pret niet drukken. Het komt er op neer dat ze een plezierreisje beleven ook al zullen zij dat zelf niet toegeven. Dit was Jeska Unterwasser (deutsch jawol!) voor het Carolus Clusius College vanuit Berlijn attending the Berlin Model United Nations. (lees: ik stop nu met typen, want er is een langverwachte coffee-break).
Donderdag 18 november 2010 Een verslag live vanuit de Press Room, waar het op dit moment een soort van chaos is. Het Nederlands typen wordt al lastiger, aangezien ik de hele dag Engels heb gepraat met de press members. De rest zal op dit moment hetzelfde probleem ervaren. Mijn voordeel als pers is dat ik ook weet wat de anderen zo ongeveer heeft bezig gehouden vandaag, ik loop de hele dag op alle conferenties om te filmen of te interviewen.
Vandaag is een hele lange dag, veel delegaties zijn al vertrokken maar de krant voor morgen is nog niet af dus als pers zit ik hier waarschijnlijk nog even. Vanochtend begonnen we met een paar interessante speeches, waar van een over illegale mensenhandel. Het was een indrukwekkende speech die echt boeide( dat kunnen we niet van alle speeches zeggen). De delegaties hebben vandaag veel gelobbyd, ze zoeken mensen in hun commissie die het met hun standpunt eens zijn en discussieren er met anderen over. Het is zo leuk dat we elke dag weer nieuwe mensen ontmoeten die over het algemeen allemaal aardig zijn. De pers probeert de conferentie hier en daar ook wat lichter te maken, zaterdag organiseren wij (als digital production) de zogenoemde 'prank'. Op dit moment is het plan om bijna alle stoelen uit de conferentiezaal te halen zodat de hoogste leden gewoon moeten staan. Dat gaan we dan filmen, maar hoe het uitpakt is nog even de vraag. Ik kan denk ik wel voor iedereen spreken als ik zeg dat ik moe ben, dit was een ontzettend lange dag waar veel concentratie voor nodig was. De leraren vermaken zich ook nog altijd, gelukkig hebben ze hun nakijkwerk niet vergeten dus ze verrichten zeer nuttige werkzaamheden. Het standje engels is
bij mij ook overgegaan op standje engels - nederlands - duits aangezien bijna iedereen ook vloeiend duits spreekt. Oftewel de meest gesproken taal op het BerMUN is Denglish, een mix van duits en engelse woorden door elkaar. Ik kan me nu al verheugen op het avondeten in een (hopelijk) sfeervol en lekker restaurant. De chaos is inmiddels al wat gezakt, de krant voor morgen is bijna af! Vrijdag 19 november 2010 Een nieuwe Berlijnse dag is aangebroken. Deze dag is het moment waarop iedereen echt in de flow van de conferentie komt. Als je het op die manier bekijkt, duurt het eigenlijk te kort (hint, hint!). Het is als het ontdekken van een grote stad; in het begin ben je overdonderd door alle indrukken die je opdoet en maakt dat je ontzettend moe. Maar na een paar dagen begin je door te krijgen hoe alles in elkaar zit, je kent de metrolijn die je moet nemen om bij je hotel te komen, je denkt al in de plaatselijke taal, de stad voelt vertrouwder en de mensen zijn toegankelijker. Dat alles is van toepassing op het MUN zoals we dit nu ervaren. Behalve de metrolijn, maar daarmee verwijs ik natuurlijk naar de stad Berlijn. En ja, ik weet al welke we naar het youth hostel moeten hebben. De lunch is een half uur geleden afgelopen en tijdens de lunch heb ik even research gedaan naar hoe het er in de commissies voorstaat. Shame on me, maar ik heb nog niet eerder de andere BerMUNgangers van het CCC voorgesteld dus bij deze. Onze groep vertengewoordigt het Internationaal Monetair Fonds, beter bekend als het IMF. Catherine Moolenschot zit in the Human Rights Committee, Roy Spijkerboer zit bij het Disarment Committee, Dinand Drankier vertegenwoordigt het IMF in de enige echte General Assembly, Ninian Nijhuis is meer op illegale houtkap gericht in het Environmental Committee en Jorim Buisman maakt deel uit van de Special Conference. Deze conferentie houdt zich niet met de andere committees bezig.
Vanochtend hebben ze twee tot drie resoluties doorgenomen en uiteindelijk voor of tegen de resolutie gestemd. Helaas voor het IMF: heeft het geen stemrecht, dus dat maakt dat de delegatie zich soms gefrusteerd voelde; ze kunnen immers geen directe invloed uitoefenen op de uitkomst van een resolutie. As for me, ik zit zoals al eerder gezegd in het film team a.k.a. Digital Production. We zijn op het moment niet heel druk omdat de film die we morgen vertonen al bijna af is. De meeste dingen staan al op film en er zijn al aardig wat mensen geinterviewd. Over een paar minuten ga ik naar de Youth Assembly om daar nog een stukje speech te filmen, het laatste dat we nodig hebben. Een uur geleden was het een kleine chaos in het pers kantoor vanwege de krant die perfect moest zijn voor dat hij werd gedrukt. Inmiddels ligt hij klaar om vers van de pers verdeeld te worden onder de delegaties. Het is een erg mooie uitgave geworden na hard werken! Mijn maatje Carolin komt nu aanlopen met de camera, de sessie in de Youth Assembly begint dus we gaan! Zaterdag 20 november 2010 Time flies when you’re having fun. Vandaag is alweer de laatste dag van het Model United Nations in Berlijn. De film van het digital production team is af en wordt aan het eind van de dag vertoond voor iedereen. Over een half uur beginnen de closing ceremonies en als ik daar over nadenk geeft dat me toch een melancholisch gevoel. Het is zo bijzonder dat je na een paar dagen intensief met elkaar optrekken al zo’n verbondenheid kunt voelen. Maar niet getreurd want vanavond is het eindfeest waar we het BerMUN 2010 geslaagd mee kunnen afsluiten. In de verschillende commissies zijn vandaag interessante speakers geweest. Onder andere The Human Rights commissie had een speaker over illegale drugshandel waarin weliswaar ons beroemde kikkerlandje werd genoemd om zijn gedoogbeleid. In andere commissies is vooral veel gelobbyd. Vandaag kwam het er namelijk op aan; de overgebleven resoluties moesten wel of niet slagen en welke uitkomst het ook zou worden, het moest van alle partijen een weloverwogen beslissing zijn. Nu kan het zijn dat je als je dit leest denkt: de hele dag debatteren, discussieren en luisteren, wordt je daar nu echt vrolijk van? Natuurlijk is de concentratie niet elk moment optimaal. Dat bleek vanochtend uit de derde oplage van de Bearmun Newspaper 2010. De fotografen hadden zogenoemde ‘naugthy notes’ verzameld, briefjes die tijdens de speeches en
resolutiebesprekingen worden doorgegeven door de administratoren. Vele briefjes bevatten niet alleen formele berichtgevingen om het zo maar even te zeggen. Naar verwachting hebben velen hun hoop op het feest vanavond gevestigd, en wie weet ontstaan er nog nieuwe liefdes. Dit geldt natuurlijk lang niet voor iedereen, maar ik wil er alleen maar mee zeggen dat de sfeer echt goed is en iedereen zin heeft om vanavond eindelijk eens wat echte vrije tijd met elkaar door te brengen en iedereen in een andere sfeer beter te leren kennen. Ik werd zojuist even opgepiept om naar de press room te komen, ook het Press Team heeft net de laatste bijeenkomst gehad, een eensgezindheid en opluchting heerst hier. Ik kan bijna niet geloven dat het al bijna weer voorbij is, dit was het CCC in Berlijn in november 2010. Ik hoop dat jullie de reports met plezier hebben gelezen! Ik ga nu echt de laatste uren in de John F. Kennedy School meemaken en er vanavond een gezellig feestje van maken want dat hebben we met z’n allen wel verdiend na vier dagen hard werken en weinig slapen! november 2010 Jeska Onderwater
