Belangrijke telefoonnummers
Peuterschool “De Kladdegatjes”
Leidster Miriam Kwakman
06-52640375
Bestuur Jenny Meijer, voorzitster
0299-603450
Tanja Klok, eerste penningmeester
0299-673153
Angela Uidam, tweede penningmeester
06-24440987
Merlijne Hoftijzer, eerste secretaris
06-18391142
Sylvia Visser, tweede secretaris
06-30965995
Oudercommissie Marie Janne Visser, voorzitster Neeltje de Weijze
06-22984225
Marieke Schipper
06-10522573
Gréthe van Belzen
06-49816961
Gretha Wolfs
06-13877073
Angelique van Altena
06-21884739
Jessica Visser
06-22173164
LET OP! Gewijzigde contactnummers!
Vanaf heden is het algemene mobiele nummer van de Peuterspeelzaal (06-24867001) NIET meer actief.
Mocht je de peuterspeelzaal willen bereiken, kan dat via het mobiele nummer van de juf:
Dinsdag:
juf Miriam (06-52640375)
Woensdag: juf Miriam (06-52640375) Vrijdag:
juf Miriam (06-52640375)
Beste ouders, Voor u ligt de laatste peuterkrant van het schooljaar 2014/2015. En tevens het laatste schooljaar in Dorpshuis ’t Trefpunt. Want.. vanaf het komende schooljaar is de peuter gehuisvest in de Basisschool De Rietlanden. Daar gaan de peuters nieuwe avonturen tegemoet! Wanneer u dit leest wordt er volop schoongemaakt en opgeruimd in ’t Trefpunt, aangezien dit weekend de zaal leeg moet zijn. Naast de OC en het bestuur was er welgeteld 1 ouder die zich opgegeven had om te helpen. Toch wel een teleurstellend aantal. We hopen dat er meer ouders zijn die ons op 1 augustus willen helpen, wanneer we naar de basisschool verhuizen. En u weet… vele handen maken licht werk! Met veel mensen zijn we zo klaar, dus het hoeft echt niet veel tijd in beslag te nemen! Deze zomerkrant staat weer boordevol leuke informatie. In April zijn de peuters naar de boerderij geweest. Dat was een groot feest! En uiteraard mag ook het eindfeest niet ontbreken! Tevens staan er naast de verjaardagskalender weer kleurplaten in. Lees vooral ook een interessant stuk over de training van Juf Miriam en Juf Barbara. Namens de gehele oudercommissie wens ik iedereen een hele leuke zomervakantie toe, en tot ziens op 1 augustus voor de verhuizing en 18 augustus op de 1e peuterdag in het nieuwe schooljaar in het nieuwe lokaal!
Groetjes, Neeltje de Weijze
Bestuurspraatje… De laatste peuterkrant van het schooljaar 2014-2015...dat betekent dat de zomervakantie nu vlak voor de deur staat! Heerlijk 6 weken lang geen school-wekker, een tijd van lekker buiten spelen, zwemmen en misschien wel op vakantie gaan! Echter…het bestuur, de juf en de OC leden krijgen het in de vakantie ook nog heel druk; de verhuizing van onze peuterspeelzaal! Deze staat gepland op zaterdag 1 augustus en daar kunnen we nog best wat helpende handen bij gebruiken…Dus mocht er een mail langskomen met de vraag om hulp; heel erg graag, want vele handen maken tenslotte licht werk! Verhuizing Er is al veel gezegd, vergadert, overlegd en gecommuniceerd over de verhuizing naar school, dus wij hopen dat het jullie allemaal duidelijk is geworden. We verhuizen per 1 augustus en dinsdag 18 augustus 2015 start de eerste schooldag op de nieuwe locatie. In de tussenliggende weken zullen wij het lokaal, samen met de BSO, zodanig gaan inrichten dat het voor zowel de peuters, als voor de BSO kinderen een heerlijk lokaal wordt vol uitdagingen, speelhoekjes en speelruimte. Ook zullen er wat regels en gebruiken gaan wijzigen, maar daar informeren wij jullie tegen die tijd nog over. Ons nieuwe adres wordt: Prot. Chr. Basisschool de Rietlanden Tav Peuterspeelzaal de Kladdegatjes Buurterstraat 3 1156 AP Marken Bestuurszaken Helaas kunnen we jullie melden dat Merlijne Hoftijzer-Visser (moeder van oa Anna en Taeke) in april heeft besloten per direct met haar bestuursfunctie te moeten stoppen. Dit, vanwege gezondheidsredenen. We respecteren haar besluit: gezondheid gaat voor alles tenslotte! Maar daardoor is er wel weer een vacature binnen het bestuur ontstaan. Zoals ik in de vorige peuterkrant al meldde, willen zowel Tanja Klok, Sylvia Visser als Jenny Meijer per maart 2016 stoppen met hun functies als respectievelijk 1e penningmeester, secretaris en voorzitter. Op dit moment bestaat het bestuur uit;Tanja Klok, Sylvia Visser, Angela Uidam en Jenny Meijer. Dit betekent dus dat het bestuur dringend op zoek is naar 3 nieuwe kandidaten. Waarom nu al? Omdat wij onze functies (of verschuivingen intern) rustig en zorgvuldig kunnen en willen overdragen. Interesse? Vraag gerust aan een van de bestuursleden meer informatie en meldt je aan!! Een functie binnen het bestuur van de PSZ is geen Full time job en gaat gepaard met perioden dat je misschien wat meer te regelen hebt en perioden waarin alles rustig voortzet. Als ik vanuit mijzelf mag spreken (in maart ben ik 4 jaar voorzitter); ‘ik had deze bestuursperiode absoluut niet willen missen! Ik heb veel geleerd van het reilen en zeilen binnen deze organisatie en het heeft mijn algehele kennis verreikt. Samenwerken met mensen die je misschien eerst wat oppervlakkig kent en waaruit een grote waardering kan ontstaan, dat is fantastisch! En dat alles voor een unieke, bijzondere, kleinschalige en heerlijke peuterspeelzaal die moet blijven voortbestaan op Marken! Op deze peuterspeelzaal kunnen we zo ontzettend trots zijn!’ Dus moeders OF VADERS; meldt je aan!! Hartelijke groeten namens het bestuur en alvast een hele fijne zomervakantie toegewenst! Jenny Meijer-Visser Voorzitter
Stukje van de juf En dan is het zover, het einde van het peuterjaar. Niet alleen het peuterjaar, ook het einde van onze tijd in het Trefpunt. Waar we toch echt al die jaren met heel veel plezier hebben gespeeld! We zullen het wel gaan missen hoor! Gelukkig verhuizen we naar een heel mooi lokaal in de basisschool en we hebben zin om daar ons eigen plekje te creëren! Jullie snappen dat wij het heel druk hadden met voorbereiden, we zijn alvast begonnen met verhuisdozen schilderen en daar het speelgoed in te doen. Ook hebben we verhuiswagens geknutseld. Tussendoor was het ook nog Vaderdag, en voor het eindfeest hebben we het nog even over muziek gehad en een muziekinstrumentje geknutseld. Gelukkig is Barbera er op de woensdag om ons te helpen bij alle activiteiten! Ondanks dat de zomer nog niet echt is door gebroken hebben we gelukkig wel vaak buiten kunnen spelen. Dat is toch wel het favoriete deel van de ochtend. Noah en Tobias kiezen meestal de zandbak. Al wil Noah ook wel heel graag fietsen. Eigenlijk vindt hij alles “grappig” Tobias houdt zich precies aan het dagritme, wanneer juf heeft gezegd dat we buiten koekje gaan eten en ze is iets te lang binnen, regelt hij wel even dat de stoeltjes alvast goed neergezet worden. Kay is graag aan het voetballen of aan het tennissen, maar als Indy op de glijbaan of in de zandbak gaat, heb je grote kans dat Kay bij haar te vinden is! Als mama hem komt halen kan hij echt niet meteen naar huis, nog even in het vogelnest mama! Jesse is te vinden op de grote fiets! Hopelijk mag die mee naar de basisschool. Aan tafel vertelt hij graag alles wat hij mee heeft gemaakt, maar maakt ook aan de juf heel goed duidelijk wat zij beter niet kan zeggen. Juf zegt tegen een kindje: “ben je boos , pluk een roos” Jesse zegt: dat kan je beter niet zeggen juf, dan wordt ze nog bozer! Ook gaat Jesse af en toe naar de “legopedie”.. Als het heel warm is , maakt juf waterballonnen, dat is een groot feest! Juf wil eerst dat alle kinderen in een mooie rij gaan staan en dan moeten de ballen in een bak gemikt worden, maar dat is natuurlijk niet zo leuk als de ballonnen op straat stuk te gooien en het water alle kanten op spettert. Rebecca is op de dinsdag iets langer bij ons gebleven, gezellig hoor, zij vindt het heel leuk om te knippen en te plakken . Maar ze kan ook niet wachten tot de papa’s en mama’s weg zijn, want dan mag de cd aan en kan ze in een mooie jurk dansen. Aniek geeft graag een optreden weg, samen met Eline, de glijbaan mat is dan het podium en met zijn tweeën zijn ze dan K3. Vaak krijgen ze bijstand van Noah en Tobias. Jesse gaat lekker zitten kijken en geeft applaus. Remy is van de winkel, hij zit heel graag achter de kassa. En buiten blijft de blauwe tractor favoriet. Remy zegt vaak tegen juf: ik vind je lief! Dank je wel Remy!
Merel gaat alvast naar de basisschool en zij heeft daar echt zin in, We gaan je missen Merel, vooral de kleinere meiden, want je bent altijd voor hen aan het zorgen! Ook Riham gaat ons alweer bijna verlaten, zij wordt vier! Ook jou gaan we missen Riham , met je gezellige verhalen. En altijd zin om te verven, dat vindt ze zo leuk , want dat mag bij Barbera ook altijd! Ook Rik is al naar de basisschool, veel plezier daar Rik! Anthonie vindt het soms nog moeilijk als mama weg gaat, maar na een tijdje gaat hij lekker spelen, de beer moet dan in de poppenwagen of hij gaat met de wagen de dozen alvast verhuizen. Gemma is al helemaal gewend. Zij gaat lekker haar gangetje, en ze wil graag knutselen. Ook Aline begint haar draai te vinden, ze moet wel af en toe horen dat mama haar weer komt halen, maar gaat ondertussen ook gezellig spelen. En verven vindt ze erg leuk! Dylan is onze groep ook komen versterken en ook hij gaat lekker zijn gangetje . Hij kan al heel goed alle liedjes mee zingen en als we de namen noemen en we komen bij Dylan, zegt hij heel enthousiast met een grote glimlach: “De Weijze” Ook Tibbe vindt het geweldig om zijn naam te zeggen, maar de laatste tijd heet hij geen Tibbe Boes maar zegt hij :Tibbe Boef! Quinty heeft het ook helemaal naar haar zin, ook zij vindt knutselen heel leuk, maar ook een boekje lezen of buiten van de glijbaan vindt zij erg leuk. Quinten moet eerst altijd even rustig zitten als hij binnen komt, gelijk heb je hoor! Daarna gaat hij de andere jongens opzoeken of lekker zelf op een fiets of puzzelen. Buiten is hij snel in de zandbak te vinden. In de speeltuin zie je hem niet, daar gaat hij heel hard in de draaimolen of is hij bij de kabelbaan te vinden. Emre komt altijd lachend binnen, hij heeft geen tijd om te groeten want de auto mat wacht hem! Wanneer mama komt heeft hij eigenlijk ook nog geen tijd, want hij is nog aan het graven in de zandbak! Hele fijne vakantie lieve peuters ! en we gaan er een mooie tijd van maken in ons nieuwe lokaal! Groetjes Juf Miriam en Barbera
22 april 2015, boerderijbezoek Vandaag was het dan eindelijk zover! Voor de peuters stond de ochtend in het teken van de boerderij. En waar kun je beter leren hoe een boerderij eruit ziet als bij een boerderij zelf! Net als vorig jaag werd er ruim van te voren een afspraak gemaakt bij boerderij Klein in Zuiderwoude.
Zodoende waren de boer en de boerin voorbereid op een grote groep enthousiaste peuters. En enthousiast waren ze. De koeien stonden nog in de stal, dus die werden flink verwend met vers hooi en stro. Enkele peuters durfden de koeien ook te aaien, maar sommigen bekeken ze liever van veilige afstand. Middenin de stal was een tafel opgesteld waar halverwege de ochtend werd genoten van een vers cakeje, vers gebakken op de boerderij, en een lekker pakje drinken. Enkele peuters hadden daar eigenlijk te weinig tijd voor, want die koeien waren veel interessanter. Ook waren er ondertussen wat landbouwvoertuigen op kinderformaat de stal in gebracht en daarover werden de nodige discussies gevoerd. De peuters die het allemaal liever wat rustiger aan deden konden een mooie kleurplaat kleuren en toch genieten van de dieren om zicht heen.
Hoogtepunt was toch wel het lammetje dat gevoerd moest worden. Veel durfals verzamelden zich bij de boer om het lammetje te mogen flessen. Helaas had het lammetje erge dorst dus was het snel over met de fles. Maar het lammetje werd nog wel verwend met de nodige aaien en zelfs enkele peuters durfden het aan om hem op te tillen. Nadat het lammetje voorzien was van een volle buik, ging de stoet naar een andere stal waar kleinere koeien staan. Onderweg waren de grote trekkers en een quad gespot, dus dat was eigenlijk veel leuker. Nadat iedereen op minimaal 1 voertuig geklommen had, was het helaas alweer tijd om naar de auto’s te gaan.
Vrijdag 3 juli: de laatste peuterschool-dag voor de zomervakantie Die was nu wel erg bijzonder! We namen immers ook afscheid van het Trefpunt. Nadat alle peuters door hun mama’s, bessies of bappes naar de peuterschool waren gebracht werd er nog even volop buiten gespeeld. Voor de laatste keer racen op het pleintje. Maar de verf stond al snel klaar voor het afscheidscadeau voor het Trefpunt. Één voor één zetten de peuters hun handafdruk op een groot vel: “Bedankt Trefpunt”. Nog een laatste keer zwaaien naar de peuterspeelzaal…
In de hal van het trefpunt hebben de peuters zelf hun cadeau overhandigd en “doei” en “bedankt” geroepen. En toen? Naar de speeltuin! Dat was groot feest voor iedereen. Alle kids waren al snel overal aan het spelen. Met z’n vieren op de wip, elkaar duwen op de schommel, duizelig worden in de draaimolen, samen roetsjen op de kabelbaan, achter elkaar van de glijbaan… Daar krijg je wel dorst van! En het was al aardig warm, dus juf Miriam riep de jongens en meisjes twee keer bij de picknick tafel om lekker te drinken en te smullen van een koekje of uit een zakje chips.
Nog even achter elkaar aan rennen, staand schommelen, hangen aan het klimrek of de “raket” en kruipen door de zandbak. En dan de schaduw opzoeken. Het zingen van “Helikopter”, “Olifantje op het strand” en “In de maneschijn” werd beloond met een verkoelend ijsje van Jenny. Blauw of roze? Nadat de peuters uit gesmikkeld waren kregen ze een spannend cadeautje mee naar huis! Fijne zomervakantie allemaal! En tot ziens op de basisschool…
Juni: 09 18
Anthonie van Altena Merel Evers
Juli: Augustus: September: 07 14 19
Jesse de Graaf Aniek Sluijs Remi Wolfs
Oktober: 09 18 29
Kay Lievendag Eline Gerritsen Quinty Visser
Zoals iedereen via de mail heeft kunnen lezen, zijn juf Miriam en juf Barbara gestart met de training: Oog voor Interactie. Tijdens deze training komen een zestal vaardigheden naar voren waarmee we de kinderen willen stimuleren om zelfstandig te denken en handelen, de taalvaardigheid willen vergroten en kinderen de vrijheid willen geven om zichzelf te ontwikkelen op het tempo waarin zij zich het meest veilig voelen. Eén van de vaardigheden die aan bod komt is Sensitieve Responsiviteit. Wat dat precies inhoudt zal ik proberen hieronder uit te leggen. Als eerste zal ik sensitief en responsiviteit apart uitleggen en vervolgens wat de term sensitieve responsiviteit inhoudt. Sensitiviteit houdt in dat je goed kijkt naar het kind. Een kind kan al op jonge leeftijd veel vertellen, ondanks dat het nog niet kan praten. Vanuit een gezichtsuitdrukking kan je al opmaken of een kind blij, verdrietig of boos is. Voor angst is vaak een combinatie van omgeving, gezichtsuitdrukking en het kennen van je kind belangrijk. Het is dus belangrijk om alle signalen, zowel verbaal als non-verbaal, te gebruiken in de communicatie met het jonge kind. Responsiviteit is je reactie op de communicatie met je kind. Wanneer een kind verdrietig is, ga je het troosten. Wanneer een kind een liedje hoort op de radio en het gaat dansen, geeft dat vaak een glimlach op je gezicht. Je kind vermaakt zich en daardoor voel je je als ouder/verzorger ook vrolijk.
Sensitieve responsiviteit is dus het reageren op de signalen die je kind, zowel verbaal als nonverbaal, uitstraalt. Wanneer je sensitief responsief bent, hoeft dat niet altijd te betekenen dat je mee gaat in de angst, verdriet of blijheid van het kind. Zeker wanneer het kind angstig is, is het goed om dit wel te benoemen, maar niet om het kind te bevestigen in zijn angst. Bijvoorbeeld: Kate van 3 jaar wil niet naar bed. Voordat Kate haar pyjama aan heeft begint ze al te huilen dat ze niet naar bed wil. Wanneer je sensitief responsief bent, vraag je aan Kate wat er aan de hand is en waarom ze gaat huilen. Kate kan immers praten dus als Kate vertelt wat er aan de hand is, kan je Kate misschien helpen waardoor ze niet angstig meer is. Een niet sensitief responsieve reactie zou kunnen zijn dat je Kate huilend op haar bed legt met de mededeling dat ze niet zo moet huilen, want ze moet gewoon gaan slapen. Kate vertelt dat ze bang is voor de krokodil die ’s nachts vaak van onder haar bed tevoorschijn komt. Een sensitief responsieve reactie is: samen de krokodil weg jagen, desnoods met een bezempje, maar waarin Kate de regie heeft. Zij weet immers precies waar de krokodil zit.
Een reactie waarin er niet naar Kate geluisterd wordt en Kate op bed moet blijven kan in deze situatie escaleren, waarbij Kate zelfs een driftbui kan ontwikkelen. Dat is een goede situatie waarin Kate niet rustig in slaap zal vallen en niet goed door zal slapen. Als Kate uiteindelijk na een verhaaltje, misschien zelfs een extra verhaaltje, en een klein lichtje aan, tevreden in slaap valt, heeft het hele bed ritueel misschien 10 minuten extra geduurd. Kate komt haar bed niet meer uit en slaapt binnen 15 minuten en wordt de volgende dag vrolijk en uitgerust wakker. Een niet sensitief responsieve reactie kan er voor zorgen dat het 2 uur duurt voordat Kate rustig is en slaapt, maar ’s nachts nog wel 2 keer huilend wakker wordt en uiteindelijk tussen papa en mama in bed slaapt, omdat zij ook de nachtrust nodig hebben. Uit dit voorbeeld blijkt hoe belangrijk het is voor zowel je kind als voor jezelf, om goed te luisteren en te reageren op de signalen die je kind uitstraalt. Kate heeft vertrouwen in haar ouder, deze ouder neemt Kate tenslotte serieus en betrekt Kate in de oplossing en de ouder heeft geen stress van een kind wat niet wil slapen, maar de volgende dag wel naar de crèche moet omdat het zelf een zware bespreking heeft op het werk. Het is belangrijk om gedrag te benoemen en te reageren. Maar deze reactie moet een kind wel snappen. Bijvoorbeeld met het geven van complimentjes. Wanneer Lucas een mooie tekening heeft gemaakt, mag Lucas dat best weten als hij de tekening aan je laat zien. Je kan tegen Lucas zeggen: “Wat een mooie tekening heb jij gemaakt Lucas, heb je dat helemaal zelf gedaan?”. Dit begrijpt Lucas. Wanneer je tegen Lucas zegt dat hij zo goed kan tekenen, dat hij echt heel goed is, zal Lucas niet snappen wat je bedoeld. En daarbij zal hij bij een volgende tekening weer net zo zijn best moeten doen, terwijl hij daar even helemaal geen zin in heeft. Wanneer het compliment dan niet komt, zal Lucas dat kunnen invullen als dat hij dus toch niet zo goed is en zal hij niet snel meer spontaan gaan kleuren. Een kleine opmerking kan een kind zoveel meer zelfvertrouwen geven, als dat het kind de opmerking niet snapt en zichzelf te hoge eisen gaat opleggen. Tenslotte is het ook belangrijk om aan de behoeften te voldoen waar een kind non-verbaal om vraagt. Wanneer Thijs na een drukke ochtend op de peuterspeelzaal thuiskomt, wil hij graag even tv kijken. Thijs heeft veel prikkels opgedaan en heeft even de tijd en ruimte nodig om weer op te laden. De mama van Thijs zet de tv aan en gaat ondertussen zijn brood smeren en geeft dit aan Thijs op de bank. De mama van Thijs gaat niet samen met Thijs eten, maar doet even snel een was strijken. Thijs begint te jengelen dat het broodbeleg niet goed is en dat hij Dora wil kijken. Mama reageert hier niet op en zegt dat hij zijn brood moet opeten en anders zet ze de televisie uit. Wanneer mama bij binnenkomst de tv had aangezet, zelf even het wasje had gestreken en vervolgens de tafel (minimaal) had gedekt , had Thijs zelf kunnen kiezen wat hij op zijn brood wilde (bij voorkeur niet uit meer dan 2 producten kiezen, anders heeft een peuter geen
overzicht meer en kan het niet kiezen) en samen een broodje met mama gegeten. Hierbij krijgt Thijs even de volledige aandacht, hij kan zijn verhaal kwijt en hij is autonoom (zelfstandig) in zijn keuze in wat hij op zijn brood wil. Thijs eet twee boterhammen en gaat daarna zelfstandig met de Duplo spelen. Mama heeft nu alle tijd om de rest van de strijk weg te werken en zo kunnen ze samen om 15.30 uur grote zus Emma uit school halen. Thijs huppelt aan de hand van zijn moeder en vertelt honderduit over zijn verhalen die de Duplo dinosaurus met de baby olifant meemaakte. Deze individuele aandacht noemen we emotioneel bijtanken. Peuters krijgen veel indrukken te verwerken en soms kan een peuter daardoor overprikkeld raken. Dan hebben peuters even de behoefte aan één op één contact en vaak lichamelijk contact. Tijdens de ochtend op de peuter vertaalt zich dit naar zoveel mogelijk zelfstandigheid. We hebben een duidelijke dagindeling, maar daarom heen is er genoeg ruimte voor kinderen om zichzelf te ontwikkelen. Wanneer het aan tafel zitten voor sommige kinderen iets langer duurt als dat de concentratie lang is, kan het vaak even lekker op schoot zitten. Even de veiligheid voelen van twee armen om zich heen, terwijl het daardoor wel geconcentreerd naar een verhaal kan luisteren. Ook tijdens het afscheid nemen houden we rekening met de kinderen die er moeite mee hebben. Sommige kinderen hebben er behoefte aan om even met speen en knuffel aan tafel te zitten, zonder iets te doen. Vaak gaan de kinderen, als ze er aan toe zijn, vanzelf meedoen met de activiteit en willen ze de speen en knuffel zelf in de eigen tas doen. Maar ook minder leuke momenten komen er voor. Zo is ons beleid om geen speen in de mond te hebben. Spenen zijn namelijk een belemmering in de verbale communicatie. Maar wanneer het moeilijk is afscheid te nemen, mag hij best zijn speen hebben. Zodra het kind dan gaat spelen, wordt er verwacht dat de speen afgegeven wordt. Dit gaat soms met enige discussie en tranen. Een kind mag dan best huilen en verdrietig zijn, het wordt even alleen genomen en een boekje voorgelezen. Vaak is het verdriet dan snel over en hervat het kind zijn spel dan. Wat ik dan wel altijd benoem is dat ik het knap vindt dat hij niet meer om zijn speen gevraagd heeft en dat hij lief gespeeld heeft. Dit is eigenlijk gegarandeerd een lachend gezicht die ook trotsheid uitstraalt! Ik hoop dat ik de term sensitieve responsiviteit duidelijk heb kunnen maken. Wij weten ook wel dat er soms situaties zijn die even geen ruimte laten om sensitief responsief te reageren. Kom hier dan later bij je kind op terug en leg uit waarom mama of papa even geen tijd had om goed te luisteren. Hiervan krijgt je kind ook zelfvertrouwen, hij weet immers dat de situatie nu even ‘voor grote mensen’ is maar dat hij later wel zijn verhaal kan vertellen. Ook dit is sensitief responsief handelen. Barbara