Begonnen in de stand van Canon, dan naar Panasonic en Lumix. Wauw, mooi spul joh

FotoKring Stein Kwartaaljournaal

Uitgever: FotoKring Stein Redactie: Reinier Mertens en Jack Versprille Vormgeving: Jack Versprille Alles uit deze uitgave mag worden openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, email, microfilm of op welke andere wijze ook zonder voorafgaande toestemming van de uitgever.

uitgave 3 - najaar 2010

De photokina is een internationale handelsbeurs op het gebied van fotografie en film die tweejaarlijks wordt gehouden in de beurshallen van Koelnmesse in Keulen in Duitsland. De photokina wordt gezien als de belangrijkste tentoonstelling ter wereld voor nieuwe ontwikkelingen op het gebied van camera's, lenzen, beeldbewerkingsmethoden en overige technische aspecten van visuele communicatie. Uiteraard zijn er ook tijdens de uitgave van 2010 een aantal leden van onze vereniging die deze wereldbeurs in onze 'achtertuin' hebben bezocht. Voor deze uitgave van het Kwartaaljournaal hebben Pierre, Sander en Theo voor een verslag van hun ervaring gezorgd.

Pierre Op vrijdag 25 september gingen we met z’n zevenen op weg naar de photokina in Köln. Eerst met de auto naar Düren en vervolgens met de trein naar Keulen. Reinier had voor de tickets gezorgd, er was een schema gemaakt wie er zou rijden en wie hij ging ophalen, zodat er maar met 2 auto’s gereden moest worden. Wij: Reinier, Peter en Pierre waren in Neerbeek toen Rei-

nier een telefoontje kreeg met de vraag: 'Waar woont Rob?' Aangezien je handsfree moet bellen, het stuur dus loslaten of de telefoon laten liggen, de auto maar aan de kant gezet en uitgelegd dat Rob in Born woont. Wij gingen Wien ophalen en we zouden elkaar dan weer zien aan de grens in Aken. Jep, daar waren dus Theo, Guido en Rob. Na de treinrit op naar de hallen, 5 minuten lopen en je bent er.

Folder? Nein danke...

Buiten stonden er al mensen die tassen uitdeelden waar veel folders in konden. Er waren er 3 die zo’n tas aannamen, inderdaad Nikon. 'Ik neem geen folders mee', zei Guido. wordt vervolgd... Naar binnen, jassen in de garderobe, afgesproken waar

Sail 2010

Anja heeft dit wereldberoemde evenement bezocht en maakt ons deelgenoot van haar ervaringen.

foto: Theo

we elkaar weer om 17.00 uur zouden treffen en met de mensenstroom mee. Met de plattegrond en het van te voren gemaakte plan van de te bezoeken stands in de hand. Je bent mekaar al na enkele minuten kwijt.

gebruiken tijdens hun reizen door de wildernis e.d. Je kunt en mag overal de uitgestalde apparatuur proberen wat je dan een 'zicht' geeft over wat de fotograaf ziet die in de wildernis ligt te wachten op een of ander dier.

Begonnen in de stand van Canon, dan naar Panasonic en Lumix. Wauw, mooi spul joh.

Je gaat om 10.00 uur naar binnen en voor je het weet is het al 12.00 uur en tijd voor een hapje. Effe een beker koffie halen, een bankje zoeken en je zelf gesmeerde broodjes naar binnen werken.

Dan naar de stand van National Geographic. Daar stond de apparatuur die fotografen

Rotterdam

Daar waar Amsterdam (Sail) aanwezig is kan Rotterdam natuurlijk niet achterblijven. Bijdrage van Wien.

Oh ja, ik had nog steeds geen folders. Na dit verorberd te hebben weer op weg. Tijdens de pauze kwam Peter langs, hij ging ook even zitten, niet te lang want hij moest nog veel bekijken. Ik kwam bij een stand waar panoramafoto’s hingen. Echt schitterende beelden van overal ter wereld. Op naar de stands waar fototassen/ rugzakken te zien waren. Na enkele uitgeprobeerd

Ledenlijst

De ledenlijst blijft de vaste afsluiter van het Kwartaaljournaal. Ook in de een na laatste uitgave van 2010.

2

FKS Kwartaaljournaal

najaar 2010

Wie Weet Waar

Links naar nieuwe, leuke, leerzame, interessante, mooie, ontroerende en of bijzondere websites. te hebben, de eerste(!) folder, van Delsey in mijn rugzak. Daarna nog heel veel gezien. Digitale albums, de gewone albums, statieven, objectieven, opslagapparatuur, filters, printers in alle maten, enz., enz. We waren weer enkele uren verder en weer tijd om de inwendige te versterken. Na deze pauze weer verder, nogmaals naar de stand van Canon, objectievengids in de rugzak (2!) en enkele exposities gaan bekijken. Daar tussen door loop je toch nog langs enkele stands. Om 16.00 uur hadden mijn voeten zoiets van, ga eens met je ….kilo van me af en ga eens zitten. Kop koffie gaan halen en gaan zitten. Toen ik daar zat kreeg ik nr 3, het tijdschrift foto-video.

Peter kwam eraan, die moest ook van de voeten af. Daar hebben we gezeten tot het tijd werd om naar de afgesproken plaats te gaan waar we elkaar weer zouden treffen. Wien kwam eraan, gevolgd door Reinier. En toen kwamen Rob, Theo en Guido eraan.

Folder? Nein 'monster...'

En wat had Guido bij zich, inderdaad, een flink gevulde tas. 'Nee nee, geen folders maar monsters', zei hij. Hij had overal monsters van fotopapier gescoord in alle soorten en maten En natuurlijk ook folders... Nog een colaatje drinken en op naar de trein waar we de eerste trein naar Köln Hbf

Foto beoordelen

Anja's alfabet Deze foto wil ik beoordelen met de volgende woorden akelig buiten contrast doorkijk eerlijk flets grauw hoopvol inkijk jin jang kaal lunchpauze machtig netheid orde prachtig rust straatverbod taak uiterst verwachtingsvol wandelen zwart wit

namen en waar we uitstapten om te gaan eten. Reinier had daar reeds een tafel gereserveerd. Voor, tijdens en na het eten kwamen de verhalen los over wat we allemaal gezien hadden. Het eten was lekker, het bier, de cola en de koffie goed en dus weer op weg naar de trein voor de terugreis. Tijdens de terugreis moest Guido natuurlijk laten zien wat hij allemaal gescoord had, Rob deed ook de tas open en daar kwamen ook verschillende papiermonsters uit te voorschijn. De verhalen die ze vertelden hoe ze aan het papier gekomen waren deed de lachspieren los komen. Wien had ook nog een dvd en boek gekocht. Theo, Rob en Peter hebben met hun eigen toestel/kaartje foto’s gemaakt.

A tot en met Z...

Aangekomen in Düren weer in de auto en voor je het weet ben je weer thuis. Een leuke, gezellige en informatieve dag was weer voorbij. Zoals gewend had Reinier weer alles goed voorbereid, waardoor wij maar hoefden in te stappen en nergens in de rij hoefden te staan. Pierre

advertentie Min et DOLOBORE dolore ting enissed moluptatue er incin ute consed tet nulla facipisl ut lumsan ut niamcon sequat aliquam 06 132465799

www.fotokringstein.nl Een site die nog steeds meer actieve aandacht van ons verdient...


najaar 2010

Foto beoordelen

3

De volgende foto...

IDEE

Aan twee leden wordt een, dezelfde foto toegestuurd. Zij krijgen het verzoek, opdracht deze foto op hun geheel eigen wijze te bespreken. Dat kan op verschillende manieren gebeuren: technisch, inhoudelijk, humoristisch, beschouwend, filosofisch, confronterend, hartstochtelijk. Maar hoe je het ook doet, blijf vooral jezelf. Kijk uit naar de visie van Ton Vrancken en Pierrre Reubsaet over het beeld hiernaast in de volgende uitgave van het FKS-kwartaaljournaal.

Publicaties

het vervolg... Dit is toch wel fun :)

-----Oorspronkelijk bericht----Van: Marco Frissen [mailto:[email protected]] Verzonden: maandag 10 mei 2010 8:51 Aan: Guido Hahnraths CC: [email protected] Onderwerp: wat is hier de bedoeling van? Beste Guido,

In de vorige uitgave van ons Kwartaaljournaal stond naastgelegen email-bericht van Marco weergegeven. Daar werd tevens uitgelegd wat de bedoeling van de advertentie was. Wie dacht dat het daarmee was afgelopen... Zie aan de mail die Guido mocht ontvangen.

Van: JanenKitty [mailto:[email protected]]   Verzonden: dinsdag 24 augustus 2010 21:26  Aan: [email protected]  Onderwerp: Sudio Fotografie-Een introductie Geachte Hr. Guido Hahnraths, Ik zag op uw site een document staan(te koop) “Studio Fotografie” een introductie van een oud lid Marco Frissen. Op onze fotoclub “Lamina” zou hier zeker ook belangstelling voor bestaan.

ik zag vandaag het kwartaal journaal en kwam de "advertentie" tegen voor de syllabus. Er staat ook nog bij dat hij te koop is voor €6,07 excl BTW. Aangezien het kw. journaal extern ook verspreid wordt, en in ieder geval binnen de fotobond wil ik jullie er op wijzen dat er geen toestemming is gegeven voor wederverkoop. De syllabus is uitsluitend gemaakt als bijlage bij de workshops. Verspreiding binnen de club (eventueel tegen afdrukkosten indien nodig) heb ik geen problemen mee, maar ik vind het niet goed dat er via FKS werk van mij verkocht wordt aan derden zonder dat daar enig overleg over is geweest.

De mail is doorgestuurd naar Marco. Wie weet gaat deze uitgave nog eens in druk...

Is het mogelijk 1 exemplaar van U te kopen.?

wordt vervolgd???

VRGR

advertentie

[email protected]

MvG Marco

Min et DOLOBORE dolore ting enissed moluptatue er incin ute consed tet nulla facipisl ut lumsan ut niamcon sequat aliquam 06 132465799

dolore ting enissed moluptatue niamcon sequat aliquam 06 132465709 Usto dolenim dolorperosil ea con ulputat. Na alitd dd

PS: overigens ziet het kw journaal er wel heel goed uit.

Dank bijvoorbaat voor uw hulp

Jan Niezen Penningmeester fotoclub “Lamina” Dommelen

niamcon sequat aliquam 06 132488799 dhedk dkekn nskac nadc Orperostrud doleosnulut velit init, quis.

4


Europamarkt

Aachen: een beeldimpressie

najaar 2010

Uitwisseling met F8 Voor 12 oktober stond het uitgestelde retourbezoek van onze uitwisseling met F8 op het programma. Op het laatste moment volgde het bericht dat F8 verhinderd was. Er zal een nieuwe datum gekozen worden. Zodra deze bekend is zal de PC_2010 jullie hierover informeren.


najaar 2010

5

foto: Theo

Sander Hallo fotovrienden, Dit jaar 2010 was zowel de zoomexperience in Utrecht als photokina in Keulen. Het werkrooster dat ik hanteer geeft mij de mogelijk om al ver vooruit te kijken welke diensten op bepaalde datums gedraaid moeten worden. Om geen verlof te nemen kwam al snel naar voren dat er maar een optie mogelijk was nl. photokina. Dit wordt mijn eerste bezoek.

Zoomexperience

De zoomexperience wordt nu voor de derde keer georganiseerd en moet zeggen dat dit vorig jaar wel tegen viel. Vergeleken met het eerste jaar toen was alles ruim van opzet en had men genoeg mogelijkheid om te fotograferen. Het tweede jaar waren er dezelfde hoeveelheid stands

maar op de helft van het vloeroppervlakte, dus alles kort op elkaar en de mensen stonden er in dikke rijen achter elkaar...

photokina

photokina in Keulen: Tja, neem ik mijn camera mee of niet? Wetend uit ervaring van de zoomexperience dat er mogelijkheden zijn om ter plekke mooie shoots te maken. De plattegrond van photokina laat al gauw zien dat er 9(!) hallen zijn die men moet doorlopen om alles te kunnen waarnemen. Ik neem toch maar een compact camera mee.

Kijke, kijke, niet kope...

Ik had van te voren al een route uitgestippeld om eerst naar hal negen te gaan Manfrotto, ja mijn statief had het begeven en hoopte daar een te bemachtigen, helaas er

wordt nagenoeg niets verkocht. Geen probleem: hoef ik ook niets te sjouwen. Maar alles stond er wel mooi opgesteld zodat men kon vergelijken en ook vastpakken zonder dat iemand komt van: 'Kan ik u helpen.' Vervolgens terug naar hal 2 ,de Nikon stand, ook hier was het rustig. Ik kon overal makkelijk bij komen en ook diverse body’s vasthouden zonder dat iemand komt van…… . Het zijn de kleine verschillen die het hem doen, vult u zelf maar in ……. Mijn maag begint te knorren en kijk eens voorzichtig op de horloge. De eerste 3 uur zijn al verstreken. Wat gaat die tijd toch snel. Even wat eten en weer door om toch alle hallen te bezichtigen. Zo was er ook een demonstratie van Wacom tekentableau. Lijkt me wel wennen omdat de muis dan overbodig wordt maar het was mooi om te zien. Oh ja, ook nog naar Epson. Staan hier alleen maar joekels van printers die mijn hele

In november is de World Press Photo-tentoonstelling traditioneel in het Centre Ceramique te bewonderen. Eigenlijk hoef ik niet te zeggen dat een bezoek hieraan altijd de moeite waard is.

Traditie

Het is inmiddels 17.00 uur en we zouden ons ( Sander, Reinier en Jan) dan ook weer treffen daar waar we naar binnen zijn gegaan. Ingang zuid. Voldaan met informatie van de beurs zijn we een halte terug gereisd om de dag af te sluiten volgens een vast ritueel: eten in een goed verzorgd restaurant met een Argentijnse keuken. Het was een boeiende en informatieve dag die zeker voor herhaling vatbaar is. Eind goed al goed waren we omstreeks 21.0uur weer thuis. Ik heb een dag later mijn statief samengesteld en besteld via internet en twee dagen later thuis afgeleverd. Sander.

Wie Weet Waar

Centre Ceramique Ook traditioneel is dat er tijdens deze presentatie ook een lezing zal zijn van een fotograaf waarvan foto’s te zien zijn op World Press Photo. Zo ook dit jaar. Zondag 23 november zal Robin Utrecht een lezing geven over zijn werk. Robin is bekend van de foto gemaakt direct na de aanslag in Apeldoorn. Het tijdstip van de lezing is nog niet bekend. Maar meestal is het omstreeks 15.00 uur.

bureau in beslag zouden nemen. Had toch iets kleinere formaten verwacht. Wat mij opviel was dat Photokina een internationale beurs is waar dus ook heel veel verschillende culturen naar toe komen.

Ik kan de lezing van harte aanbevelen. Aanmelding is gevraagd. De lezing duurt ongeveer een uur. Hierbij ook de link naar de website van Robin Utrecht, en die van het Centre Ceramique waar je binnenkort nadere gegevens kunt vinden. http://www.robinutrecht. com/, http://www.centreceramique.nl/ Reinier

http://www.theooberndorff.nl/ html/4-wheel/index.html

6


De krantenfoto...

Europamarkt

In de vorige uitgave van het Kwartaaljournaal is deze nieuwe rubriek aangekondigd. Kies uit de krant een artikel (zonder begeleidendefoto of afbeelding) en maak daar een passende foto bij... Jacqueline mocht als eerste deze uitdaging aangaan en zorgde voor een beeld bij het artikel over subsidies voor kleine aannemers.

Er is altijd wel een ... aanwezig die je vakantiefoto verpest!

Vakantiefoto...

Jacqueline gaf de uitdaging door aan Sjeng. Helaas heeft Sjeng de club verlaten. Voor de laatste uitgave van 2010 wil de redactie aan André Heijlighen vragen de uitdaging op zich te nemen.

St. Leendertmarkt - Urmond

Een overzicht van de tentoonstelling... nu met bezoekers.

Und naturlich... die Wurst-bude

najaar 2010

vervolg


najaar 2010

7

Theo

De uren vlogen voorbij en om ca.17:00 uur kwam ik Rob en Guido in hal 3 tegen (toch nog even bij Nikon kijken). Guido en Rob glunderden van oor tot oor omdat zij goed hadden gescoord (mooi gratis fotopapier).

Na mijn medepassagiers Guido en Rob in goede staat thuis te hebben afgeleverd was ik om ca 21.00 uur moe maar voldaan thuis. Al met al was het een fijne enerverende dag met heel veel moois.

Samen zijn we nog langs de 3D TV-stands gelopen en vervolgens naar het afgesproken verzamelpunt gegaan. De anderen waren al aanwezig. De terugreis kon beginnen, zei het dat we volgens traditie eerst wat gingen eten. We zijn met de Zug naar de Hauptbahnhof Köln gereden voor een tussenstop. Reinier had een tafel gereserveerd in een restaurantje in de nabijheid waar we onder het genot van een aperitiefje en lekker eten de dag geëvalueerd hebben. Na het laatste kopje koffie zijn we om ca. 19:30 uur aan de terugreis begonnen.

Het is een aanrader voor iedereen. De Photikina-ontmaagding is goed bevallen, ik plan alvast de volgende in mijn agenda voor 2012.

foto: Theo

Bezoek Photokina, vrijdag 24 september 2010.

Maagd?

Voor mij was het de eerste keer dat ik een fotobeurs ging bezoeken en daarom nog PhotoKina-maagd. Ik had informatie gevraagd en gekregen van clubgenoten die deze ervaring wel hadden. Wien had o.a. een uitgebreide mail geschreven waar hij zijn ervaringen en tips in heeft vermeld. We waren met 7 man sterk vertegenwoordigd, Reinier, Guido, Wien, Pierre, Peter, Rob en mijn persoon. Met twee auto’s gingen we op pad. Ik had me aangemeld als chauffeur en de avond ervoor alle adressen ingevoerd in de Tomtom. Als eerste was Guido in Obbicht aan de beurt daarna Rob in Urmond en tot slot Wien oppikken in Munstergeleen. Dan naar het verzamelpunt in Neerbeek waar Reinier op ons zou wachten, vanwaar we gezamenlijk naar Düren zouden vertrekken. Dus goed voorbereidt (dacht ik) ben ik om 07:10 uur richting Obbicht vertrokken. Hé, zei Guido woont Rob weer in Urmond? Ik dacht dat hij in Born woont? Nou, zei ik op de ledenlijst staat een adres in Urmond. Enfin, 10 minuten later stonden we dus bij Sjeng voor de deur, waarna we weer terug zijn gereden richting Obbicht waar Guido via Reinier het juiste adres van Rob

had gekregen. Omdat we hierdoor vertraging hadden opgelopen is Reinier in mijn plaats Wien gaan ophalen. We hadden opnieuw afgesproken op de parkeerplaats bij de grensovergang. De reis is vervolgens voorspoedig verlopen en waren we ruim op tijd in Düren vanwaar we met de trein naar Keulen gingen.

aan de duurste fotocamera’s maar ook de D3s, D3x en D700 mogen vastgehouden en foto’s mee gemaakt.

Punktlich

Bij de Messe aangekomen was het al behoorlijk druk. Punktlich om 10 uur gingen de poortjes open waarna de pret kon beginnen. Ieder voor zich ging op weg. Vooraf had ik een planning gemaakt wat zoal te bezoeken, maar me ook voorgenomen dat ik vooral moest genieten.

Je kon je eigen memory card gebruiken zodat ik nu een mooi vergelijk heb met mijn D300. De prijs-kwaliteitverhouding is in mijn beleving niet evenredig. De mooiste foto’s worden toch gemaakt door de fotograaf en niet door de camera. De presentaties en workshops van bekende fotografen (Guido Karp “Entertainment”) vond ik zeer de moeite waard.

Overdaad

De Nikon-stand was mijn eerste doel. Nikon was duidelijk aanwezig op de Photokina, en hoe. Al bij de ingang valt het reusachtige 'I am.....'-bord op. Ik heb me niet alleen vergaapt

Vervolgens ben ik naar hal 1 gegaan waar een expositie was ingericht met verschrikkelijk veel en mooie foto’s. Hier heb ik het grootste deel van de dag doorgebracht. Daarna de overige hallen gezien. Ondanks de voorbereiding had ik toch het probleem van de overdaad, waar moest ik overal gaan kijken? Hal 6 was het minst met fotoboeken en fotolijsten. Niet vernieuwend en oubollig.

Theo

8

FKS Kwartaaljournaal zomer 2010

Sail 2010 Amsterdam SAIL Amsterdam: het grootste, gratis toegankelijke publieksevenement van Nederland. In 2010 trok het evenement 1,5 miljoen bezoekers. SAIL Amsterdam 2010 vond plaats van donderdag 19 tot en met maandag 23 augustus 2010 op en rond het IJ. Het hart van SAIL wordt altijd gevormd door de indrukwekkende vloot van Tall Ships, varend erfgoed, moderne schepen, marineschepen en replica’s. Daarnaast vindt er tijdens het evenement een dagelijks wisselend programma plaats van allerlei culturele en sportieve activiteiten. De eerste SAIL werd in 1975 georganiseerd in het kader van het 700-jarig bestaan van Amsterdam. Het evenement was meteen zo’n groot succes dat besloten werd tot herhaling van het evenement in 1980. Teneinde de organisatie in goede banen te leiden is in 1977 de permanente organisatie “Stichting Sail Amsterdam” (SSA) opgericht. Sindsdien is SSA er in geslaagd om SAIL Amsterdam om de vijf jaar te organiseren. Dit jaar is het 5-jaarlijkse evenement Sail van 19 t/m 23 augustus in Amsterdam gehouden. Anja heeft het evenement bezocht. Hierna volgt haar verslag vergezeld van enkele foto's. Meer beelden zijn op haar website te zien. Na het bekijken van de weersvoorspellingen heb ik woensdagavond 17 augustus de beslissing genomen om dit evenement te gaan meemaken. I.v.m. de lage bezetting op het werk kreeg ik vrijdagochtend helaas geen verlof. Ik mocht wel om 11 uur vertrekken. Tegen 12 uur ben ik, met kortingskaartjes van AH, met de trein naar Amsterdam gegaan. Een vriend, die in Amsterdam woont en als freelance fotograaf voor de Telegraaf werk, heeft me van het station gehaald. Aangezien een paradevan bootsmannen niet lang daarna in de stad zou gaan starten, heeft mijn vriend mij daar afgezet.

Perskaart

Ik kon met fotograferen beginnen en hij heeft mijn andere spullen naar zijn wo-

ning gebracht. Hij had in de middag een opdracht van de krant die enkele uren in beslag zou nemen. Ik weet de weg dus ik kon mijn gang gaan. Bovendien had hij voor mij voor alle dagen een perskaart geregeld. Met die kaart heb ik toegang gehad, in het perscentrum (ingericht in het terminalgebouw voor cruise schepen), verblijf op alle tall ships, reddingsboten van de KNRM en op een speciaal marineschip voor de pers.

Parade

Allereerst op het marineterrein foto’s gemaakt van diverse bemanningsleden, in prachtige uniformen maar ook in hele gekke kledij, voordat de parade van start ging en daarna van de parade zelf.

Daarna ben ik, meegelopen met een flinke stroom mensen, in hetperscentrum gaan kennismaken met diverse mensen van de organisatievan Sail 2010. Even tijd voor pauze. Waarna ik de aangegeven route ben gaan volgen. Die middag heb ik een Russisch tall-ship verkend. Dit zijn megagrote schepen en zeer de moeite waard om te bekijken. Tijdens het bezichtigen heb ik mijn kans genomen en een super plek bemachtigd om alles wat op het water dreef(!) te fotograferen.

Verrassend om te zien met wat voor oude technieken die nog werken. Hun alarmsysteem kon je vergelijken met een oude deurbel! Helaas heb ik niet de machinekamer kunnen zien. Na een behoorlijke tijd aan boord, heb ik de route vervolgd. De route was ook de weg naar het appartement van mijn vrienden. Onderweg heb ik genoten van veel, zoals o.a. een optreden van jonge artiesten op een kiosk. Mijn vrienden wonen aan de Sumatrakade aan het open water. Toen ik daar aankwam, was ik erg moe maar heel blij en al vol indrukken.

Ik heb de mooiste, raarste, kleinste, grootste, simpelste, meest luxe schepen enz. gezien. Ook raak je heel gemakkelijk en snel in gesprek met onbekende personen. Met de Russischebemanning lag dat helaas iets anders.

Na een heerlijke douche en lekkere maaltijd hebben we ’s avonds met nog meer vrienden en bekenden vanaf het balkon genoten van een gigantisch vuurwerk. Dit werd elektronisch afgestoken van een schip dat op een afstand van enkele honderden meters tegenover het balkon lag.

Zaterdags ben ik met mijn vriend op de scooter, zonder ontbijt, al vroeg naar het perscentrum vertrokken. Wij hebben om 8 uur een boottocht met een reddingschip van de KNRM gemaakt. Speciaal georganiseerd voor persfotografen en -verslaggevers om het rondvaren van vele en diverse kajaks te beleven, vast te leggen en verslag uit te brengen. Deze tocht werd bewust vroeg in de ochtend gehouden, omdat tegen ca. 10 uur alle boten kwamen aanvaren om gezien te worden. Verrotte bootjes, maar ook de luxe met champagne en meer aan boord waren te zien.


najaar 2010

9

vervolg Sail 2010 Amsterdam Groene Draeck

Er werd gevaren tot op 100 meter afstand van de Groene Draeck, het privéschip van ons koningshuis. Hierop bevonden zich inderdaad prins Willem Alexander, Koningin Beatrix, prinses Maxima en vele anderen. Ik werd een echte paparazza en genoot van de onverwachtse kans om dit schouwspel te fotograferen.

Venezuela

Na deze hele leuke trip, ben ik weer alleen sfeer gaan snuiven en heb ik van een anti pasta ontbijt/lunch genoten. Deze hele dagen in aanraking gekomen met de leukste en vreemdste mensen, zoals nu mensen uit Venezuela die in Amsterdam wonen. Zij spraken geen Nederlands, heel gebrekkig Engels en toch was het heel leuk om met hun te communiceren en uiteraard ook te fotograferen.

Zo ook nog in contact gekomen met een fotograaf van Fotokring Midden Limburg. Hoe klein is de wereld! Tegen half 1 ben ik weer naar het perscentrum getogen, waar ik een andere vriend getroffen heb en samen hebben we wederom een boottocht met een reddingschip van KNRM gemaakt. Ditmaal een volledige rondgang over

het water en op het open water aan de Sumatrakade hebben we een demonstratie van een reddingsoperatie gezien d.m.v. een helikopter. Na deze ook weer geweldige tocht heeft mijn vriend me opgehaald in het perscentrum. We zijn naar vrienden van hem aan het IJ gegaan, waar we vanaf hun balkon een schitterend uitzicht genoten over het nog drukkere water. Later zijn we lopend door de enorme mensenmassa naar hun appartement gelopen. Onderweg de raarste situaties en heel veel beelden ter herinnering. ’s Avonds hebben we met anderen genoten van een nog uitgebreider vuurwerk. Voor en tijdens het vuurwerk werden de kleine bootjes door politieboten op afstand gehouden. Super was het om na afloop te zien, na het verdwijnen van de politieboten, hoe de kleine bootjes in de chaos zo snel mogelijk varen om ter plekke te komen. Alles kris kras door elkaar met vaak heel weinig licht aan boord in die duisternis, gigantisch!

Geen foto’s gemaakt.

Getipt

Na een goede nachtrust, stijf in de benen en genoten van een uitgebreid ontbijt, zijn mijn vrienden, diens zus en ik aan de wandel gegaan. Mijn vriendin komt oorspronkelijk uit Brazilië. Derhalve hebben we een Portugees tall-ship bezocht en vele foto’s gemaakt. Ondertussen werd mijn vriend door collega getipt dat er om 3 uur een vlootschouw zou zijn en die werd afgenomen door prins Willem Alexander. Wij zijn met zijn tweetjes als een speer door de straten gelopen om naar de Sumatrakade (bijna bij hun voor de deur) te komen. Gelukkig op tijd gered om aan boord van een echt marineschip te gaan. Wederom alleen pers. Niet alleen de perspas werd gecontroleerd, maar ook in welke hoedanigheid men aanwezig was. Voordat we vertrokken heeft mijn vriendin het nog gered om mijn telelens in hun appartement op te halen en via via aan mij te geven.

Het duurde exact, als aangekondigd, een uur. Per soort boot/schip kwamen er iedere keer 4 à 5. Ter groet van de bemanning werden de zeilen neergelaten. Vanaf de Groene Draeck werd ter groet een saluutschot gelost, waarna prins Willem Alexander groette en iedereen aan boord van alle schepen zwaaiden. Gelijk werden de zeilen weer gehesen.

Consernatie

Tussendoor kwam een klein vrachtschip van open zee. Een consternatie opeens en diverse politieboten erom heen om dit schip met onwetende kapitein naar de kade te begeleiden. Na afloop heeft prins Willem Alexander zich snel omgekleed als privé persoon is hij weggevaren richting open zee. Uiteraard werd hij vergezeld door heel veel politieboten. Toen wij aan de kade waren, voeren zij niet zoals verwacht naar open zee, maar heen en terug langs de kades aan het IJ langs alle mensen. De meeste

paparazzi waren al verdwenen. Op 3 na die fotografisch vastlegden dat koningin Beatrix groente ving van een naastgelegen klein bootje. Dat was hun kans, pas echt leuk en raad eens welke foto ’s maandags in de krant stond. Uiteraard die! Nadien heb ik antipasta gekocht om te eten tijdens de treinreis en ben ik naar het

station gelopen. Mijn vriend heeft mijn spullen thuis opgehaald en na een heel hartelijk afscheid ben ik na vijven met een hoofd vol indrukken, volle geheugenkaarten, supermoe gevoel aan de thuisreis begonnen. Na achten aangekomen, mijn spullen gedropt, heb ik enkele foto’s bewerkt en per mail verzonden naar Mediagroep Limburg. Helaas hebben ze er niets mee gedaan. Geen probleem, want mijn weekend kon niet meer kapot en deze ervaring neemt niemand me meer af. ’s Maandags doodmoe gaan werken en iedere avond ben ik anderhalve week lang bezig geweest met mijn foto’s en diverse op de website geplaatst. Zie www.pbase.com/anja23/ sail_2010 Veel plezier met kijken. Anja

10

Peter


najaar 2010


najaar 2010

11

Dirk van de Gugten Tijdens de einde jaarbijeenkomst wordt al vele jaren de Dirk van der Gugten-Trofee aan een lid uitgereikt tijdens een onderlinge , ludieke wedstrijd. Vele van de huidige leden hebben hem nooit gekend en dus was de vraag "Wie was Dirk van der Gugten?" en wat is de achtergrond van deze trofee? Dirk werd al snel na de oprichting van de Fotoclub Stein lid (1962). Hij heeft gedurende de vele jaren dat hij lid was een aantal bestuursfuncties vervuld. En heeft op vele terreinen de vereniging in activiteiten ondersteunt.

Eigen kleur

Met zijn overlijden in 1988 raakten wij een lid kwijt dat aan de vereniging op vele momenten bestuurlijk diende, maar zeker ook als persoon in de uitvoering van taken voor de vereniging daaraan een eigen kleur gaf. Dirk werd dus in 1962 lid van de Fotoclub Stein. Door zijn achtergrond, hij was amanuensis bij de toenmalige afdeling Opleidingen SBB, was hij eraan gewend om ondersteuning te geven aan activiteiten op het gebied van techniek en chemie. Dirk was de vader van een groot gezin en het was in die tijd geen gemakkelijke opgave om met een beperkt inkomen een groot gezin te managen. Dirk was een fotograaf die met een minimum aan middelen, zeker de eerste tijd, soms met verrassende prenten op de club kwam. De vergroter had hij zelf gebouwd en de ontwikkelsoepjes maakte hij zelf. In die tijd had je bijvoorbeeld het Gevaert-fotoboek met daarin vele recepten waarmee je zelf je eigen ontwikkelaar, stopbad, fixeer, ... goedkoop kon samenstellen.

Jeugdfotoclub

In de zestiger jaren heeft Dirk zich verdienstelijk gemaakt als stimulator achter een Jeugdfotoclub, die in de wijk Kerensheide was ontstaan. Uit deze club stroomde soms leden door naar DE fotoclub. Een daarvan was ons eerste

vrouwelijke lid, Maria Gommers, die naast haar hobby fotografie ook een zeer goede atlete was. In 1968 gaf zij Stein landelijke bekendheid door op de Olympische Spelen in Mexico de bronzen medaille op de 800 meter te veroveren. In 1966 werd Dirk bestuurslid met de veel verhullende naam Materiaalcommissaris, een functie die hij tot 1972 vervulde. Niet alleen was hij een waardevol bestuurslid, hij was -soms- ook een zeer goede fotograaf. Als fotovrienden was het voor ons soms verrassend hoe de kwaliteit van zijn werk verschilde. Voor een foto-expositie in Tilburg in 1973 werd een foto van hem geaccepteerd, in 1975 acceptaties voor Limburg Foto en zo waren er meer. In 1975 werd Dirk secretaris , in 1978 voorzitter en in 1978 zowel voorzitter als secretaris. Vanaf 1979 tot zijn overlijden in 1988 bleef hij secretaris.

Technisch vernuft

In 1980 kreeg FKS een kleurvergroter via de Fotobond in bruikleen en ging Dirk naar Kodak voor een opleiding tot instructeur kleurvergroten. Dirk zorgde voor het papier en de chemicaliën die hij van een kleurenlab betrok. De leden hebben in die tijd van hem de fijne kneepjes van het kleurvergroten geleerd. Ook op oefenavonden van het kleurvergroten met Cibachrome was Dirk de toezichthouder op de natte afdeling. Hier was weer zijn technisch vernuft te bewonderen in een zelf ontwikkeld apparaat om de trommels gedurende het ontwikkelen, bleekfixeren en spoelen op een vaste snelheid te laten roteren.

Zuunige Hollender

Van Dirk zijn vele anekdotes in omloop. De bekendste is die tijdens een bijeenkomst met de Maasmechelse fotoclub FOCIMA. Opplakkarton was duur en Dirk had de zuinige gewoonte om foto's die hij niet meer courant gebruikte van het karton te verwijderen en ze met de achterkanten tegen elkaar te plakken. Zo kon hij het karton nog meerdere malen gebruiken. Toen hij tijdens een discussie nog een van die foto's wilde presenteren en hij moeite deed om die van de ander te scheiden ontlokte dat een Belgische fotograaf de opmerking "Ewel, de zuunige Hollender, hij gebruikt het papier aan twee kanten". Na het overlijden van Dirk werd door het toenmalige bestuur bestaande uit Gabriel Janssen, Piet Schuttelaar en Guus Muijtjens besloten om ter nagedachtenis van dit bijzondere lid een wisseltrofee in te stellen. De trofee, ontworpen door het toenmalige lid Arthur Heijen, werd uitgereikt op de eindejaarbijeenkomst aan een lid die een foto presenteerde die overeenkomst vertoonde met fotowerk van Dirk.

Bij dezen een kleine impressie van de tentoonstelling van Stephan Vanfleteren in Maastricht. Ik bezocht deze boeiende expositie samen met Gabriel, Sjeng en Rob, wat een heel boeiende middag opleverde. In elk geval gaf het een andere kijk op goed zwart wit werk in reuzenformaat. Harie

De eerst jaren werden die foto's gejureerd door zijn weduwe, geëscorteerd door een of twee kinderen. Nadat zij niet meer in staat was deze taak te vervullen werd het werk nog even overgenomen door zijn kinderen. Met de mutaties in de vereniging werd het steeds moeilijker om werk à la Dirk te maken. Omdat hij voor steeds meer leden in persoon en werk een onbekende werd. De opzet is echter gebleven. Eenmaal per jaar bepaalt de Programmacommissie een onderlinge ludieke wedstrijd waarbij de trofee voor een jaar naar de winnende foto van een van de leden gaat.

Wie Dirk was?

Een bescheiden man met hart voor de club. Een man die in alles wat hij deed iets vergat. Een man waar je nooit kwaad op kon worden. Een man met soms fantastische prenten, maar ook weer werk waar we ons wel van eens afvroegen waarom hij het gefotografeerd had en zich de moeite had gedaan om het af te drukken Een man die veel voor de club heeft betekend. Zijn foto hangt nog altijd in het home, boven de deur als je binnenkomt.

12

Het oog van... Jacqueline


najaar 2010

Guido gaf in zijn vorige foto aan dat je altijd op weg “naar huis” bent. Bij mijn foto treed je binnen in dat “huis”. Waar vanalles gebeurt, dingen worden gedaan en mensen aanwezig zijn! Wat er allemaal gaande is in dit “huis”, mag iedereen zelf verzinnen! :-) Graag geef ik de uitdaging door aan Peter om een volgend beeld te verzorgen voor deze rubriek. Dus in het volgende Kwartaaljournaal: 'Het oog van... Peter.

Gezien op de photokina 2010.

Holle Bolle... Guido. Kijk naar die begerige oogjes.

? ?

?


Peter

najaar 2010

13

14


najaar 2010

De Rotterdam Een belevenis. Op een mooie zomerdag in augustus hebben we de trein gepakt en zonder vertraging naar Dordrecht gereisd. Dordrecht is een bezoek waard en heeft vele ook fotogenieke hoekjes, maar daar wil ik het nu niet over hebben.

Waterbus

In Dordrecht hebben we aan de Merwede-kade de waterbus genomen naar Rotterdam een tocht van een uur over de Noord en de Maas. Deze tocht kan ik aanbevelen. Als je over de rivier de stad nadert dan ga je aanvoelen waarom Rotterdam een wereldstad is. (Sorry voor Geleen!!). De boot meert aan direct

naast de Erasmusbrug en je staat daar zeer centraal om een aantal activiteiten op loopafstand te ontplooien. Ik noem het Fotomuseum op de 'Kop van Zuid', een havenrondvaart, het Wereldmuseum, Kunsthal, Euromast....... Wij hebben dat allemaal al eens gedaan, maar er is sinds kort een nieuwe topper aanwezig en die hebben we dit maal bezocht . Het betreft de 'Rotterdam'. Eens het vlaggenschip van de Holland Amerika Lijn.

Neusje van de zalm

Wij, Mieke en ik, waren in 1958 bij de tewaterlating aanwezig, toen een enerverende gebeurtenis. Wij stonden tussen de Rotterdamse bootwerkers en de 'Practical Jokes' waren niet van de lucht. Het schip, het vlaggenschip van de Holland Amerika lijn, was toen het neusje van de zalm zowel voor wat betreft

de techniek alsook de aankleding, heeft 12 jaar dienst gedaan als passagiersschip voor het vervoer tussen Rotterdam en New York. Nadat de tijdperk van de straalvliegtuigen was aangebroken en de overtocht tot 9 uur kon worden bekort was ook de passagiersvaart niet meer rendabel. Het schip heeft vervolgens nog vele jaren dienst gedaan als cruiseschip. Veelal in het Caribische gebied met New York als thuishaven.

Miljoenen

In 1997 wordt het schip verkocht en kreeg de naam Rembrandt. De reder kwam in financiële problemen en na enkele jaren stond het schip op de nominatie om als sloop verkocht te worden. Een aantal Rotterdammers

wilde het schip behouden en een woningcorporatie zag wat in een belegging in een schip . Ik zal jullie niet belasten met feiten over emoties, de financiële en organisatorische perikelen, maar kortom de re-

novatie en verbouwing werd geschat op 30 miljoen Euro, het zijn er ruim 240 miljoen geworden. Nu ligt het schip als hotel, museum en conferentieoord in de 2e Katendrechtse haven.

Fotomotieven

Een trekpleister voor de Rotterdammers en vele toeristen. Ook wij zijn aan boord gegaan. Het bezoek is een beleving. Je krijgt een indruk van de grootsheid, de luxe en de kunst die een dergelijk schip in het midden van de vorige eeuw welgestelde mensen deed besluiten

om een reis met dit schip te maken. De passagiers ontbrak het aan niets. Dat beeld komt duidelijk over. Er zijn een aantal fototentoonstellingen die laten zien wat er zoal op een reisje Rotterdan-New York aan boord geschiedde. Je kunt er een paar uur ronddolen, de grootsheid ervaren en... er zijn legio fotomotieven.

Oud-gedienden

Het toezicht aan boord wordt veelal gedaan door oudgedienden, mensen die zelf als crew met dit schip gevaren hebben en dat maakt het heel bijzonder, zeker als je een gesprek aanknoopt.

Zelfs de brug, de marconistenkamer en de machinekamer zijn boeiend omdat je daar ervaart wat de techniek in 50 jaar veranderd en verbeterd is. Aan boord zijn enige van de restaurants weer in bedrijf, van duur tot betaalbaar en wil je het schip van stuurhut tot machinekamer bezoeken dan zijn er drie audio-rondleidingen. Ze zijn niet goedkoop maar de prijs (en de inspanning) dubbel en dwars waard. Wij gaan er beslist nog eens een nachtje slapen. Ik denk dat een paar foto's meer zeggen dan vele woorden. Wien


Guido

najaar 2010

15

16


najaar 2010

Kostbaar

4x4-instuif Landgraaf

Een bijzonder moment was op de terugreis in de trein het fijne gesprek wat ik had met Anja, als er problemen zijn is het fijn die met iemand te delen die op dezelfde golflengte zit. Je kunt ze verstoppen, maar anderen die ook sensitief zijn zien ze toch wel. Alleen al hiervoor was het me de reis waard geweest.

op de 4-wheel instuif van 27 juni2010 maakte Theo o.a. onderstaande beelden. Dit op uitnodiging van Marcel Eggen van 4x4 Limburg in de zandgroeve de Groot in Landgraaf. Ik vond het een goed georganiseerde en geslaagde dag, ik heb me goed vermaakt.

Nu zonder foto's hoop ik op een paar beelden van de rest zodat ik toch een compilatie kan maken van de Berlijn reis, (is me al toegezegd door Peter en Theo). En wat is nu de lering van dit alles: Mensen let op je spullen en ben gezond achterdochtig. En voor mijzelf: Ook als je dingen verbergt, zijn er altijd weer mensen die het goed met je voor hebben. En dat is een kostbaar bezit. Harie

De diefstal van de fototas van Harie was het dieptepunt van onze Berlijn-reis.

Berlijn Op vrijdag 1 oktober vertrokken wij met de fotoclub naar Berlijn. Vol goede moed maar ook met de slaap nog in de ogen arriveerde ik al veel te vroeg (5 over 6) in Wehr. Dit omdat ik bang was te laat te komen, maar zo steek ik nu eenmaal in elkaar.

Overweldigend

De indrukken, het hotel, alles overweldigde me, wat een stad! Het gevoel om echt fysiek daar te zijn waar zo veel geschiedenis is geschreven, was geweldig. Ook de zaterdagavond in het hotel, waar we in een ontspannen sfeer bijeen waren vond ik prachtig.Te meer omdat ik zelf niet zo'n extravert type ben, en liever van afstand geniet.

Aan Peter had ik een fijne kamermaat en denk er met genoegen aan terug (de toespelingen en grapjes waren gewoon lol, maar dat voor de de twijfelaars). Tja, en dan die zondagmorgen. De tijd 9.32 uur en Strassenbahn 61 en 68 zal ik niet licht vergeten. Dat ik mijn complete fototas kwijtraakte vind ik natuurlijk erg (ook financieel) maar meer nog het rotte gevoel dat ik niet weet hoe!

Door de zware rugzak moet ik niet gevoeld hebben dat de fototas over mijn schouder verdween (dit stukje film is gewoon weg). De spontane hulp die ik van Reinier en Hanneke kreeg om met me terug te gaan, vind ik geweldig. Ik had ook nooit meer de weg alleen teruggevonden, (met mijn oriëntatievermogen van een goudvis) en al zeker niet jullie nog getroffen bij Checkpoint Charly toen de dag al weer ver voorbij was.

In de volgende uitgave van het Kwartaaljournaal een uitgebreid verslag van de verder zeer geslaagde Berlijn-reis. Waaronder ook nadere uitleg over de onderstaande beelden.


najaar 2010

Dirk van de Gugten

17

reminder voor 14 december...

eenzaam

Begonnen in de stand van Canon, dan naar Panasonic en Lumix. Wauw, mooi spul joh

Recommend Documents