30 mei 2009 25 ste jaargang
07
Nieuws
nr.
Uitgelicht
Banken en detailhandel gaan voor Europees betalingsverkeer Woensdag 27 mei jl. ondertekenden de Gezamenlijke Toonbankinstellingen en de Nederlandse banken een voor de komende jaren gezichtsbepalend akkoord voor het Nederlandse betalingsverkeer. Banken en toonbankinstellingen (winkeliers, horeca en benzinebranche) hebben vandaag afspraken gemaakt over de komst van een Europees betalingsverkeer (SEPA). Binnen enkele jaren kunnen alle consumenten met hun betaalpas in heel Europa zonder problemen afrekenen met pinnen. Nederland heeft een heel efficiënt pinsysteem in vergelijking met andere landen. De afgelopen jaren is er veel gediscusHoofdlijnen uit het akkoord zijn: • de banken garanderen voor 5 jaar dat de tarieven voor debetkaartbetalingen niet zullen stijgen en dat de functionaliteit van debetkaartbetalingen zoals die op 1 januari 2009 gold gehandhaafd blijft • de toonbankinstellingen en de banken gaan samen aan de slag om de invoering van EMV met twee jaar te vervroegen naar eind 2011. Dit zal de schade door skimmen fors terugdringen. Ze gaan zich actief inspannen om acceptanten over te laten stappen op EMV • de banken stellen over een periode van vier jaar € 24 miljoen beschikbaar via de Stichting Bevorderen Efficiënt Betalen, onder andere om de
Foto: Michel Wielick
sieerd over het behouden van deze efficiëntie. Vandaag ondertekenen de Gezamenlijke Toonbankinstellingen en de Nederlandse banken een overeenkomst die waarborgt dat die efficiëntie voor Nederland behouden blijft.
•
•
toonbankinstellingen tegemoet te komen voor de extra kosten die gepaard gaan met de versnelde overgang naar EMV de toonbankinstellingen en de banken zullen gezamenlijk plannen uitwerken voor het verder bevorderen van de efficiëntie, en de veiligheid van het betalingsverkeer te vergroten, onder andere door het promoten van pinbetalingen ten koste van contante betalingen ondanks de gestage daling van de kosten voor pinnen is het nog niet voor alle ondernemers aantrekkelijk om voor lage bedragen consumenten te laten pinnen ten koste van contant. Uiterlijk 1 april 2010 zullen de banken een concreet
•
•
voorstel doen voor een effectieve oplossing voor laagwaardige betalingen de bestaande korting van 1 cent per pinbetaling wordt voor onbepaalde tijd gehandhaafd in 2013 vindt een evaluatie plaats van het Nederlandse betalingsverkeer. Op basis van deze evaluatie maken de toonbankinstellingen en de banken opnieuw afspraken over de efficiëntie van het Nederlandse betalingsverkeer.
Henk van den Broek (voorzitter Stuurgroep Betalingsverkeer Detailhandel Nederland): “Deze overeenkomst is cruciaal voor een snelle aansluiting op het Europese betalingsverkeer. Lees verder op pagina 2
2 Vervolg van de voorpagina Hiermee is bereikt dat alle winkeliers naast PIN gerust ook andere Europese betaalkaarten kunnen accepteren. Winkeliers hoeven zich geen zorgen te maken dat ze straks meer betalen dan nu voor het efficiënte PIN. Nog meer reden om de klanten te vragen liever altijd te pinnen dan te betalen met contant.” Boele Staal (voorzitter Nederlandse Vereniging van Banken): “Banken zijn blij dat er nu heldere afspraken zijn gemaakt met toonbankinstellingen om ook met de
nieuwe Europese betaalkaarten de efficiëntie van het Nederlandse betalingsverkeer te waarborgen. Het Europese betalingsverkeer zal uiteindelijk zorgen voor een grote Europese markt, en de daarmee gepaarde schaalvergroting zal alle partijen voordelen bieden.” Wouter Bos, minister van Financiën: “Nederland zet een nu belangrijke stap naar de Europese betaalmarkt. De afspraken tussen banken en toonbankinstellingen moeten ook op lange termijn zorgen voor een efficiënt en veilig Nederlands betalingsverkeer. Ef-
ficiënt door steeds meer elektronische betalingen. Veilig door terugdringen van de skimmingfraude.” Lex Hoogduin (directielid van de Nederlandsche Bank en voorzitter van het Maatschappelijk Overleg Betalingsverkeer): ´´Deze overeenkomst maakt de weg vrij voor een snelle overgang naar de Europese pinmarkt, waar we nog efficiënter én veiliger kunnen pinnen dan nu al het geval is.”
Uitgelicht
Reprorecht Reprorecht factureert op dit moment over de jaren 20072008. Dat levert vragen op bij ondernemers: ben ik reproplichtig en moet ik betalen of niet en wat moet ik dan doen? Een overzicht van mogelijkheden: U kunt geen kopiëen maken door ontbreken van een kopieerapparaat of printer die dat kan. U bent niet reproplichtig en kunt dat melden per brief. Deze is te downloaden via www.reprorecht.nl. In sommige gevallen kunt u uw eigen gegevens ook aanpassen.
U kunt wel kopiëen maken, maar doet dat niet van auteursrechtelijk beschermd werk (boeken, tijdschriften, kranten, cursusmateriaal). In dat geval zijn er twee opties:
er geen auteursrechtelijke kopieën gemaakt worden en er daarom geen reden is te heffen. Wordt dit niet geaccepteerd, neem dan contact op met het Vakcentrum.
1. Gewoon betalen. Hoeveel is te vinden op www.reprorecht.nl. Controleer in ieder geval de gegevens op de factuur. 2. Het exact aantal kopieën opgeven. Een formulier kunt u downloaden op onze site www.vakcentrum.nl. 3. Schriftelijk en met cc aan het Vakcentrum melden dat
De tweede optie is in veel gevallen de meest eenvoudige. Ook met andere klachten over Reprorecht kunnen ondernemers terecht bij het Vakcentrum. Kijk verder voor meer informatie op www.reprorecht.nl.
Fiscale NieuwsFlits
Inkomensschatting nu ook digitaal Ondernemers kunnen voortaan ook de schatting van hun inkomen digitaal aan de belastingdienst doorgeven. Zoals bekend moeten ondernemers deze schatting voor 1 augustus inleveren. Belastingadviseurs deden dit al digitaal. Voor ondernemers die het zelf doen, geldt dit voortaan ook. Via hetzelfde programma kunnen ondernemers hun voor-
lopige aanslag ook tussentijds aanpassen. Zo wordt deze steeds nauwkeuriger. Het programma bevat ook rekenhulpen, om de kans op fouten zoveel mogelijk te voorkomen. Het programma is te downloaden op de site van de Belastingdienst (www.belastingdienst.nl/zakelijk/ voorlopige_aanslag/download/).
Heeft u vragen over fiscale zaken, ook dan kunt u contact opnemen met het Vakcentrum op telefoonnummer (0348) 41 97 71.
Vakcentrum Bedrijfsadvies
In de herfst van het vorige jaar meldde een ondernemer zich bij de juridische afdeling van het Vakcentrum met de volgende situatie. De ondernemer werd in zijn winkel geconfronteerd met een toenemende verduistering van geld, artikelen uit de winkel en eigendommen van personeel. Hij was hierdoor helaas gedwongen diverse maatregelen te nemen. Zo werden extra bewakers ingezet, werd een camerasysteem geïnstalleerd en werden onder het personeel incidenteel en willekeurig uitgangscontroles uitgevoerd. En over die uitgangscontrole gaat dit praktijkvoorbeeld. De uitgangscontrole bestond eruit, dat incidenteel iedereen, zonder aanziens des persoons, bij het verlaten van het pand met een dobbelsteen moest gooien. Werd er een zes gegooid, dan moest men zich een tas- en zakkencontrole laten welgevallen. De uitgangscontrole was vastgelegd in het huishoudelijk reglement en ruimschoots voor aanvang onder het personeel bekend gemaakt. Iedereen werkte aan deze controle mee, behalve 1 medewerker. Deze wilde uit principieel oogpunt niet gecontroleerd worden. Volgens deze medewerker was zo’n vorm van controle incriminerend, een aantasting van zijn privacy en te vergaand. Ook na diverse gesprekken en officiële schriftelijke waarschuwingen dat zijn opstelling gevolgen kon hebben voor zijn arbeidsovereenkomst bleef hij bij zijn standpunt.
Kiezen Opinie
De dobbelsteen als controlemaatregel
De medewerker werd niet meer tot het werk toegelaten en de ondernemer vroeg, met onze hulp, aan de kantonrechter de arbeidsovereenkomst met deze medewerker te mogen beëindigen. De kantonrechter was heel duidelijk. Na een vruchteloze poging partijen een regeling te laten treffen oordeelde hij dat zo’n uitgangscontrole niet buiten proporties of te zwaar belastend is. Het betreft een op zichzelf redelijke controlemaatregel. Zeker nu de ondernemer de mogelijkheid van deze controle had laten vastleggen in het huishoudelijk reglement. Van een werknemer mag dan ook in redelijkheid worden gevraagd hieraan mee te werken. Dat door een dergelijke vorm van controle iedere medewerker als ‘verdachte’ wordt bestempeld (het verweer van de werknemer) is geen houdbare stelling. In de woorden van de rechter; “Het wordt thans algemeen geaccepteerd dat in (semi-)openbare ruimten voor iedereen geldende preventieve maatregelen worden genomen om diefstal tegen te gaan”. De rechter beëindigde derhalve de arbeidsovereenkomst conform het verzoek van de ondernemer en aan de werknemer werd geen enkele financiële compensatie toegekend.
Een ondernemer kiest graag: open zijn op zondag of juist gesloten zijn, uitbreiding van zijn vestigingspunt of re-locatie, de formule, de samenstelling van het personeel, zijn accountant, zijn verzekering en ga zo maar door. Het gevoel hebben dat hij niet kan of mag kiezen maakt de ondernemer soms ongelukkig of opstandig. Zo zijn er ondernemers die verplicht dicht moeten zijn op zondag, die niet hun eigen administratiekantoor kunnen kiezen. Ondernemers, die fee moeten betalen over hun inkoop en dit liever over de verkoop doen of andersom. Ondernemers die hun formule zien verdwijnen en die niet het gevoel hebben zelf een goed alternatief te mogen kiezen. Allemaal situaties waarin vaak de strijd wordt aangebonden. Alleen, met individuele adviseurs, met detaillistenverenigingen, met het Vakcentrum en met de koepelorganisaties. Eén strijd is gestreden en al in de vorige eeuw beslecht. Iedere volwassene in Nederland heeft de vrijheid zijn politieke vertegenwoordiger te kiezen. Het kiesrecht is een groot goed. Nog steeds zijn er in de wereld veel burgers, die dat recht niet hebben. Op 4 juni a.s. mogen ook de ondernemers weer kiezen, niets staat hen in de weg. Er is niets om ongelukkig of opstandig over te worden. Het is de moeite waard te kiezen, want in Europa gebeurt veel. Daar maken onze politieke vertegenwoordigers keuzes, die direct invloed hebben op de winkel. Ze beslissen over de vermindering van administratieve lasten, over nieuwe levensmiddelenwetgeving, over het monitoren van de detailhandel, over milieumaatregels, over harmonisatie van de consumentenwetgeving. In die trajecten moeten er ook keuzes gemaakt worden. Keuzes die u via uw brancheorganisatie kunt laten beïnvloeden. maar dan moeten in Brussel wel de juiste politieke vertegenwoordigers zitten. Mensen die hun nek voor het MKB durven uitsteken. Ik roep alle ondernemers op om 4 juni a.s. te kiezen voor het Europees Parlement. Dat recht heeft u, daar is hard voor gevochten, maak er gebruik van. Dan zal het Vakcentrum voor u vechten om keuzevrijheid te bewerkstelligen, waar u het nog niet hebt. Patricia E.H. Hoogstraaten, directeur
3
Vakcentrum Bedrijfsadvies
4
Overzicht werk- en rusttijden kinderen en jeugdigen 12 jarigen
Werkzaamheden: alleen aan de orde in verband met werkstraf
13 en 14 jarigen
Werkzaamheden: Schoolperiode: klusjes rond het huis en in de buurt (oppassen, auto’s wassen, huis aan huisbladen) Vakantieperiode en andere vrije dagen: hand- en spandiensten bij licht niet-industrieel werk, bijvoorbeeld vakken vullen of helpen bij werkzaamheden
15 jarigen
Werkzaamheden: licht niet-industrieel werk, bezorging van avondkranten. Bezorging van ochtendkranten alleen naondertekening van overeenkomst door ouders. Geen kassawerkzaamheden toegestaan.
16 en 17 jarigen
Werkzaamheden: gewone werkzaamheden. Risicovolle werkzaamheden moeten onder toezicht worden uitgevoerd. Geen nachtwerk, geen overwerk, geen oproepdiensten. Werktijden 13 en 14 jarigen
15 jarigen
16 en 17 jarigen
Minimum dagelijkse rust
14 uur
12 uur
12 uur
Maximum aantal werkdagen per
5
5
schooldag
2 uur (alleen klusjes)
2 uur
per dienst:9 uur
vrije dag
7 uur (licht niet-industrieel werk)
8 uur
per week: 45 uur
vakantiedag
7 uur (licht niet-industrieel werk)
8 uur
per 4 weken 160 uur
schoolweek
12 uur
12 uur
zondag: nee, tenzij2 en 13 vrije
vakantieweek
35 uur (licht niet-industrieel werk)
40 uur
zondagen per 52 weken
zondag
werken op zondag niet toegestaan
Nee tenzij1
schoolweek: zaterdag of zondag
zondag of zaterdag werken
vakantieweek: zaterdag en
week Maximum arbeidstijd per
zondag Maximum aantal gewerkte vakan-
4 (maximaal 3 aaneengesloten)
6 (maximaal 4 aaneengesloten)
1/2 uur
1/2 uur
tieweken per jaar Aaneengesloten pauze bij >4,5
1/2 uur (of 2x 15 min.)
uur werken
1) 2)
Dit in de CAO staat of het uit de aard van het werk voortvloeit. Ook bij bezorging ochtendkrant Dit in de CAO staat of het uit de aard van het werk voortvloeit.
Voor meer informatie over werk- en rusttijden voor kinderen en jeugdigen belt u met de bedrijfsjuridische afdeling van Vakcentrum Bedrijfsadvies, telefoonnummer (0348) 41 97 71.
Vakcentrum Bedrijfsadvies
Loonsverhoging volgens de CAO voor het Levensmiddelenbedrijf Zoals eerder aangekondigd zijn de lonen en loonschalen voor werknemers die vallen onder de CAO voor het Levensmiddelenbedrijf voor periodeloners per 18 mei 2009 met 3,5% verhoogd. Voor loonbetalingen per maand geldt deze verhoging per 1 juni 2009.
VOOR HET LEVENSMIDDELENBEDRIJF 1 april 2008 tot 1 april 2010
Uiteraard kunt u met alle vragen en problemen over de CAO terecht bij Vakcentrum Bedrijfsadvies, telefoonnummer (0348) 41 97 71.
Zieke werknemer en vakantie Vakcentrum CAO omslag.indd 1
04-12-2008 10:02:19
Wist u dat:
Vakcentrum ZorgPortaal
•
•
•
•
een (gedeeltelijk) zieke werknemer alleen na toestemming van de werkgever met vakantie mag gaan? de werkgever in de regel alleen vakantie kan weigeren als de vakantie genezing belemmert of vertraagt? Hierover kan de arbo-arts de werkgever informeren. een zieke werknemer wel vakantiedagen opbouwt? • Echter, deze dagen worden opgebouwd over het tijdvak van de laatste zes maanden waarin de arbeid niet werd verricht. • Voorbeeld: Een medewerker is ziek sinds 1 juni 2008. Op 1 april 2009 is betrokkene volledig hersteld. Over de periode 1 oktober 2008 1 april 2009 worden daarom vakantiedagen opgebouwd. Gedurende de periode 1 juni 2008-1 oktober 2008 vindt geen opbouw plaats. Het is de vraag of deze maximering is toegestaan, naar aanleiding van een recent arrest
•
•
•
van het Europese Hof van Justitie. bij gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid de werknemer al leen vakantiedagen opbouwt over het gedeelte dat hij werkzaam is? wanneer een werknemer ziek wordt tijdens een vastgestelde vakantie, de werknemer geen vakantieverlof geniet maar ziekteverlof? • Deze dagen mogen dus niet als vakantiedagen worden aangemerkt en niet van het tegoed worden afgetrokken. dat werkgever en werknemer wel, van geval tot geval, schriftelijk overeen kunnen komen dat er tijdens ziekte toch vakantie wordt afgeschreven, doch slechts voor de bovenwettelijke dagen.
Meer informatie over verzuim, reïntegratie en preventie kunt u nalezen op www.vakcentrumzorgportaal.nl.
5
6
Alle maatregelen getroffen en toch een boete van de VWA
Uitgelicht
Zaak die elke ondernemer aan gaat Edwin ten Brink, directeur/eigenaar van Ten Brink Foodretail in Alphen aan den Rijn, is het meer dan zat en zet op 9 juli aanstaande het gevecht met de Voedsel & Waren Autoriteit (VWA) voort in de Rechtbank van Rotterdam. Hij hoopt dan duidelijkheid te krijgen over de rechtmatigheid van de boetes die hem door de VWA zijn opgelegd in het kader van de Alcohol- en Tabakswet. ‘Het zou mooi zijn als er zoveel ondernemers komen, dat de zaal in Rotterdam te klein is’. Dat de supermarkt van Ten Brink geen standaardbedrijf is, valt al op als je de winkel nadert. Je herkent aan de kleur en styling wel een supermarkt die op een C1000 lijkt, maar ziet naast het eigen merk nergens het formulelogo. Als we ons melden voor het geplande gesprek, vraagt de dame van de informatiebalie ons om een identificatiebewijs. Voor de veiligheid en zodat men weet wie er in de kantoren aanwezig is. De bedrijfshistorie van de familie Ten Brink in Alphen aan den Rijn. In de jaren ’50 startte de vader Ten Brink zijn carrière als melkslijter. In 1973 opende deze samen met zijn broer een supermarkt van 400 m² in een noodwinkel. De afspraak was dat zij na drie jaar in een nieuw te bouwen winkel zouden zitten. Dat liep anders en duurde zo’n 14 jaar. Nu zwaait Edwin ten Brink de scepter in de zaak aan de Herenhof, maar is zijn bijna 80-jarige vader nog altijd 3 dagen per week actief in het bedrijf. De familie is altijd kritisch geweest op de leverancier van de formule en laat medio 1995 Jos de Vries een ontwerp voor de derde generatie Ten Brink Supermarkt tekenen. Het wordt uiteindelijk in 1997 een derde generatie C1000. In 2003 toont de prijsoorlog, volgens Ten Brink, de zwakte van deze en andere formules aan. Vanaf dat moment kiest de ondernemer voor Ten Brink Foodretail, met een assortiment bestaande uit zo’n 23.000 items en nu wel volgens een door Jos de Vries ontwikkeld concept. De ondernemer werkt ook samen met Gerard Rutte, wat onder meer leidde tot een interactieve website met blogs voor de consument en narrowcasting. Uit Noorwegen haalde Ten Brink het Safepaysysteem, wat het risico op overvalcriminaliteit verkleint en daarmee de veiligheid
vergroot. Ten Brink Foodretail heeft 170 medewerkers in dienst, verdeeld over vijf businessunits met elk een ‘intrapreneur’ aan het hoofd. Deze exploiteert in feite zijn eigen bedrijf binnen de supermarkt en wordt ondersteund door een managementteam bestaande uit een HRM-, IT- en commercieel specialist.
Het bezwaarschrift dat de ondernemer indient, komt helaas een dag te laat en het boetebedrag is € 950. Na dit voorval heeft Ten Brink alle procedures nog eens aangescherpt. Medewerkers volgen digitaal cursussen, krijgen trainingen en de intrapreneurs (unithoofden) houden steekproeven en rapporteren deze.
Sinds de invoering van de Alcohol- en Tabakswet zijn bij Ten Brink Foodretail alle noodzakelijke maatregelen getroffen qua opleiding en instructie aan het personeel, om te voldoen aan de eisen van deze Wet. Zelfs in een speciaal boekwerk dat elke medewerker bij het arbeidscontract ontvangt, staan de plichten omschreven inzake leeftijdscontrole bij alcohol- en tabakverkoop. Ook krijgt de kassamedewerker op het moment dat artikelen uit de groepen alcoholhoudende drank, tabak of medicijnen gescand worden, een signaal van het systeem om naar legitimatie te vragen. Toch kreeg Ten Brink Foodretail drie jaar geleden een boete opgelegd. Waarom? Het volgende is hem overkomen: Een jongeman wil twee flesjes Breezer afrekenen. De kassamedewerker vraagt om legitimatie. De klant voldoet aan het verzoek en blijkt 16 jaar of ouder te zijn. Niets aan de hand zult ook u denken. Hoe anders verliep dit verhaal. Nadat de Breezers waren betaald en de kassamedewerker al met de volgende klant bezig was, verschijnt er een tweede jongeman die één van de flesjes Breezer van de band pakt en meeneemt. Deze ‘klant’ blijkt geen 16 jaar en de controleur van de VWA schrijft vervolgens een boete aan Ten Brink uit. Uit de videobeelden die Edwin ten Brink later nakeek, bleek dat de kassamedewerker niets te verwijten was.
Vorig jaar kwam de VWA opnieuw controleren. Op dat moment verzuimt een kassamedewerker legitimatie aan de klant te vragen, omdat hij inschat dat de klant oud genoeg is om alcohol en tabak te kopen. Bij controle door de VWA inspecteur bleek de klant dat ook te zijn. Toch krijgt Ten Brink een boete van € 950 voor het niet vragen van legitimatie bij alcoholverkoop en € 450 voor hetzelfde vergrijp bij de verkoop van tabak. Tegen deze boetes heeft Edwin ten Brink eerst zelf bezwaar aangetekend. Toen dit bezwaar niet ontvankelijk werd verklaard, heeft hij via zijn advocaat opnieuw bezwaar gemaakt. Op donderdag 9 juli 2009 in de middag dient de zaak voor de Rechtbank in Rotterdam. ‘Graag doe ik een beroep op alle collega-ondernemers, om met zoveel mogelijk mensen aanwezig te zijn tijdens de behandeling van deze zaak. Het kan en mag toch niet zo zijn dat de VWA op deze manier ondernemers beboet, terwijl er eigenlijk niets wederrechtelijks gebeurt!’, aldus een strijdbare Edwin ten Brink. ‘De overheid zou jongeren aansprakelijk moeten stellen bij overtreding van de Alcohol- en Tabakswet. Als iemand in een Ferrari veel te hard rijdt, krijgt toch ook de bestuurder de boete en niet de Italiaanse autofabrikant.’
