Archief 2005 Cine Info oktober 2005 Van de bestuurstafel. September is weer aangebroken, we beginnen aan het laatste deel van het jaar. Voor Cine Leusden daarentegen begint een nieuw seizoen. Er zijn veel plannen bedacht voor het komende filmjaar door de programma commissie. Het bestuur heeft ook enkele ideeën die zij graag uitgevoerd wil zien op het gebied van scholing. Tenslotte heeft ook de NOVA enthousiaste plannen die allemaal een verbetering moeten geven op het gebied van kwaliteit van de films en dat doormiddel van cursussen en lezingen en begeleiding. Dus clubgenoten, indommelen en voortsudderen zit er niet in! Ook op een ander gebied staan we niet stil: we raken leden kwijt door verschillende oorzaken: Koos van der Kruit (gezondheid); Truus Hoge (verhuizing); Tjeerd Nieuwenhuis (ook een soort verhuizing). Gelukkig komen er weer nieuwe leden bij. En dat ligt geheel in de normale loop der dingen. Wat hebben we trouwens een spannende hobby en met zoveel kanten. Voor mijzelf betekent het dat ik een film in de bioscoop of thuis op Tv nooit meer als “consument” kan bekijken. Daarom bekijk ik het liefst een VHS of DVD, dan kan je de film even iets terugdraaien om naar een mooie decoupage te kijken of nog even controleren of dat geluid inderdaad voorgestoken was. Een enkele keer om te kijken of er inderdaad een storende over-de-as-fout is gemaakt. Een logisch gevolg hiervan is dat je sommige banden wilt bewaren en dus word je “verzamelaar”. Maar wat moet je verzamelen? Gelukkig kreeg ik een boek: de 1000 beste films, gekozen door een zeer deskundig gezelschap, dat gaf eerst veel rust maar later ook onvrede. Want nu mocht ik geen films meer verzamelen die niet op de lijst staan. Voorlopig heb ik dit opgelost door uitzonderingen te maken voor: Nederlandse films; Dogma films; Korte films (N.P.S zendt die nogal eens uit); Films van bepaalde regisseurs en films die niet onder bovenstaande rubrieken vallen maar die ik erg mooi of knap vind. Verder een goed (zelf)filmseizoen toegewenst! Sjoerd.
Kopij De kopij voor het volgende nummer, dat op 1 december verschijnt, vóór 15 november inleveren bij An van Norren (
[email protected])
Van de redactie Dit is de eerste Cine Info die de leden met een e-mail adres per mail ontvangen. De andere leden krijgen de info’s op papier persoonlijk uitgereikt of opgestuurd. Zoals jullie wellicht weten bestaat de Cine Info redactie uit Anne van de Zande, An van Norren en Bart Wichers. Wij zijn voor de informatie ook afhankelijk van jullie inbreng, dus voorzie ons regelmatig van interessante artikelen, wetenswaardigheden, ditjes en datjes. Alleen zo kan Cine Info een boeiend clubblad blijven. Als je iets te koop hebt op videogebied kun je dit ook aan ons meedelen. Het komt dan in de rubriek koopjeshoek te staan. Heb je suggesties, op- of aanmerkingen, laat het ons weten.
Klospot verslag 2 juni 2005
Iny Slomp
Als eerste punt waren en enkele mededelingen vanuit het bestuur over leden die zich voor deze avond moesten afmelden. Truus Hoge kreeg een bos bloemen bezorgd door Elly met vele wensen namens ons allen voor een spoedig herstel. We waren met 14 personen. Rie Brinkman deelde de opdracht uit tot het maken van een evenwichtige rapportage over de ontwikkelingen rond het Princenhofpark waar de gemeente in het kader van een verbeterde integratie van diverse bevolkingsgroepen een pretpark zou plannen. Alle voor- en tegenstanders hiervan , maar ook de ‘geen mening’ oftewel ‘weet-nieters’ die de zaak blauw blauw zouden willen laten, kregen gekleurde badges uitgereikt. In groepjes van drie (lastig met 14 personen) trokken allen er op uit. Hun enthousiasme leidde tot interviews van aanwezige jeugd en andere voorbijgangers in het park. Resultaten hiervan worden op de familiedag verwacht. Daar worden die gemonteerd vertoond. Na terugkomst in de zaal kwam een film gemaakt op verzoek van de Lisidunahof op het scherm. Boy van Klooster maakte de opnamen, de montage was een samenwerking van Boy en Sjoerd Rond. De doelstelling van de film was aan familieleden van de persoon die in het filmpje centraal stond te tonen dat zij het in de Lisidunahof soms zeer naar haar zin heeft.
Vooral wanneer een groep musici liedjes uit een ver verleden ten gehore brengt. Bij enkele aanwezigen werd hierdoor ook een gevoelige snaar geraakt, dit leidde bij sommigen tot meezingen! De film van Cis Heijdenrijk over kunstenaar Frank van Driessen verraste doordat heel consequent de passie van deze kunstenaar in beeld werd gebracht, terwijl het houten kunstwerk geleidelijk groeide. We konden daarbij iets meemaken van de spanning of het lukken zou, een spanning veroorzaakt door de onvoorspelbaarheid van het materiaal: hout waarin een ziekte allerlei grillige lijnen trok. Er waren een aantal boeiende close-ups te zien. De eerste film van Cis die zij persoonlijk en alleen heeft gemonteerd! Tot slot toonde Kees Geurs zijn film over een brandweeroefening in Ederveen, waarbij de acteer- en grimeerkunst van de leden van de Landelijke vereniging voor Hulp aan Slachtoffers uitstekend in beeld kwam. Een vrijwillige plaatselijke brandweer is een kostbaar goed. De film dient tot versterking van de motivatie van de leden daarvan en wordt aan het begin van het seizoen, d.w.z. in september in Ederveen vertoond. Wij profiteerden dus van de voorvertoning van het boeiende gebeuren. Kees, Cis en Iny hanteerden de camera, Kees verzorgde de montage. Onze cateraars Leo Smit en Bertha van Dalen waren met vakantie. Cis Heijdenrijk en Kedo Erné namen de honneurs rond de koffie waar. Om 10.40 uur begonnen wij met opruimen.
Klospot verslag 16 juni 2005
Kees Geurs
Sjoerd opent de avond en heet iedereen hartelijk welkom Dit is de laatste avond van het seizoen; en tevens de laatste Cine Info op papier. De volgende uitgave zal per e-mail worden verzonden. Sommige leden hebben geen e-mail, maar dan willen we graag dat sommigen het even uitprinten voor de leden die het niet hebben De volgende keer dat we samen komen is op de familiedag op 27 augustus. Rie Brinkman is geen voorzitter meer van de programmacommissie, en Sjoerd bedankt haar hartelijk voor het vele werk dat ze gedaan heeft. Er werd haar een cadeautje gegeven namens de vereniging. Hierna gingen we films van de leden bekijken. Eerst de film van Iny Slomp:
Er werd wat gezien over haar jeugd, haar trouwdag, kerkelijk bevestigd door haar schoonvader. Ze in Pakistan gewoond en is in 1977 weer teruggegaan naar Nederland. Tijdens het pensioen vaak met de kano op het water. We zagen wat oud foto- en film materiaal. Het gaf een goede weergave van haar leven. Een film van Kedo Erné: We werden door haar welkom geheten, waarna ze ons een blik gunde op haar beeldhouwwerken. Ook liet ze ons kennismaken met haar nieuwe hobby: het videofilmen. Hierbij liet Kedo prachtige natuuropnamen zien. Toen een film van Machteld de Ruiter: Het begon met natuuropnamen en ook zagen we wat van haar hobby’s waarbij duidelijk werd dat muziek erg belangrijk is in haar leven. Een film van Rie Brinkman: Haar voorkant bestaat uit Zaandam en haar achterkant uit Leusden. Ze liet een kort filmpje zien, met een humoristisch eind. Er komt nog een vervolg zo werd ons beloofd. Een “deskundige”jury gaf hierna commentaar op deze 4 films. Op veler verzoek werden na de pauze enkele al eerder vertoonde “Mag ik mij even voorstellen” films vertoond. Elly Alberda. Een hele ingrijpende film. Ontroerend om naar te kijken. Bertha van Dalen Een goed beeld van haar leven en haar hobby's Het belangrijkste van de hele avond (voor ons) kwam ook nog naar voren, het koffieschenken. Cis Heydenrijk Een hele interessante film. Een van haar hobby's is beeldhouwen, en ook konden we zien hoe belangrijk muziek in een film is. Boy van Klooster Een goed beeld van de jeugd en de video geschiedenis van Boy We leerden ook nog iets over de andere hobby’s, en we zagen mooie beelden uit de natuur. Ben Koops. We werden binnen genodigd en hij zei dat hij binnenkort weer opa wordt. Zijn levensverhaal werd verteld en we zagen ook Ben nog achter de computer.
Tjeerd Nieuwenhuis. Hij stelde zijn vrouw voor en hij liet wat zien van zijn werk en de vele hobby's An van Norren Er werd een mooi beeld gegeven van de filmgeschiedenis van An Ook liet ze wat zien over hun andere hobby; de watersport. Dit waren de films die we gezien hebben. De overige “Mag ik mij even voorstellen” films worden op een later tijdstip vertoond. . Het was weer een fijne avond om met vrienden onder elkaar te zijn
Onervaren Britse filmer dingt mee in Cannes (krantenartikel van Sjoerd) Het filmdebuut van een Britse ambtenaar, gemaakt voor niet meer dan Euro 600, dingt mee naar een prijs op het filmfestival van Cannes. The man who met himself, over een privé-detective die een zelfmoord onderzoekt, is volgens de BBC de enige Britse film die meedoet in de categorie ”korte film””. De 27-jarige rijksambtenaar Ben Crowe draaide de film met enkele vrienden in hun vrije weekeinden. Hij schreef, regisseerde, produceerde, filmde en monteerde zelf. Crowes broer speelt de hoofdrol. Het gezelschap bracht zelf de kosten van Euro 600 bij elkaar. (ANP)
Te gast bij “OpenLens” te Roermond
Kedo Erné
Achter in het café De Ster, op het podium van een toneelzaaltje, zaten we rond een lange tafel. Niemand zei iets. Eén van de bestuursleden deelde mee dat er voor die avond 6 films waren gehuurd bij de NOVA.. Het licht ging uit, de eerste film kon beginnen, maar..!? De videorecorder werkte niet goed (dit kennen wij ook...toch?), er is wel geluid maar geen beeld. Oorzaak: een kabeltje te weinig. Opeens wordt er gepraat, in Limburgs dialect, voor mij onverstaanbaar. Iemand duikt onder het podium en komt met een kabeltje weer te voorschijn, maar... oh wat jammer..! het is te kort. De gehele apparatuur wordt gedemonteerd, anders gerangschikt, opnieuw aangesloten en ja hoor het werkt. Eerst wordt er nog voor iedereen drank gehaald, in het café en dan begint de film-avond.. We zagen, in absolute stilte, de 6 prachtige films, alle zilveren winnaars.
1. De Eem, (een rivier vertelt) van de Eemfilmers te Soest Deze film behoeft geen nadere toelichting omdat deze film al uitgebreid op onze clubavond besproken is. Trots vertelde ik dat leden van onze club, CineLeusden, daaraan mee gewerkt hebben. Leusden...? Waar ligt dat? Ik zei: Aan de Eem. 2. De kinderen van het licht. Van Bert Coolen uit Waalwijk. Een historische film over de strijd en vooral de ondergang van de Katharen in de 11 eeuw. Deze film voert je lang vele archeologische overblijfselen en laat je de gevoerde strijd op zeer dramatische wijze zien.. 3 Iris.. van Free Westerhof uit Groningen. Iris is een blind meisje van 7 jaar, die ons rondleidt over de boerderij waar ze woont. De film geeft een prachtig beeld van haar belevingswereld. Ongeremd voert ze ons door de stallen en vertelt hoe de kalfjes heten en hoe oud ze zijn. Als ze tegen een fiets oploopt reageert ze spontaan met “wie zet dáár nu een fiets neer? ” 4. Zygoptera. Van René Roeken uit Roosendaal. (Een verkenning in de tuinvijver) Een prachtige film over de levenscyclus van de Waterjuffer met prachtige close-ups, macro opnamen en heel veel achtergrond informatie. 5. Mijne vrienden Wie het onderste uit de kan wil hebben, krijgt een klap op het hoofd. Gebaseerd op een oude Limburgse Sage, over list en bedrog. Een potsierlijke film met veel overtrokken situaties, mooie kostuums die samen met de prachtige locaties je in de middeleeuwse sfeer bracht . 6. De Herbertus-bossen van Marc Kapteyns. Uit Wintelre. Een herfst impressie van dit bos. Prachtige verstilde beelden van vallend blad, licht bundels tussen de bomen, bruingele herfstkleuren, veel closeups van paddenstoelen, fazanten, een ree, en een specht, maar bovenal de stilte om te genieten. Wat ik verwacht had, was, dat er na al dit moois een nabespreking zou volgen. Dat gebeurde niet, waardoor de avond als een nachtkaars uit ging en ik met een gevoel van ”jammer” terug ging naar CineLeusden ook al ligt dat niet precies aan de Eem.
Klospot verslag Familiedag 27 augustus 2005 An van Norren Achter de wolken schijnt de zon, dat bleek maar weer toen – na wekenlang koud en regenachtig weer – op een warme en zonnige zaterdag eind augustus Cine Leusdenaren, met hun partners, zich in groten getale begaven naar de Hessenweg in Achterveld. Hier werden zij met open armen ontvangen door het echtpaar Rond, dat opnieuw met de hand over het hart had gestreken en huis en haard weer beschikbaar had gesteld voor de jaarlijkse Familiedag. De organisatoren van deze dag: Anne, Elly, Greetje en Rie hadden hun beste beentje voorgezet om alle aanwezigen een onvergetelijke dag te bezorgen. De dag ervoor waren ze al zo druk als kleine baasjes om de voorbereidingen te treffen. Dat een ongeluk in een klein hoekje kan zitten werd duidelijk toen Anne uitgleed en haar pols brak. Een gang naar het ziekenhuis was onvermijdelijk. Hier bleek er op 2 plaatsen een lelijke breuk te zitten die eerst gezet moesten worden voordat Anne’s arm van gips kon worden voorzien. Jammer voor haar, de pijn en het ongemak belemmerden haar er op deze familiedag bij te zijn. Om haar een beetje te troosten maakten we een groepsfoto voor Anne, waarbij iedereen probeerde meelevend te kijken. Na de ontvangst met thee, koffie en cake mocht niemand een duit in het zakje doen, maar er een blokje met een nummer uithalen, waarmee groepjes gevormd konden worden. Deze keer niet om gezamenlijk een filmpje te maken, maar om op de kermis de handen uit de mouwen te steken (o.a. door te ringsteken, sjoelen, hengelen, kegelen, ballengooien) en de hersens te laten kraken (met het spreekwoorden zoeken, plaatsnamen raden, woorden rijgen, noem maar op). Wel heel bijzonder was dat we allemaal terecht konden bij een echte waarzegster, die onze toekomst wist te voorspellen en ons goede raad gaf. Al met al namen deze activiteiten een behoorlijk aantal uren in beslag. De jury, bestaande uit Rie, had de handen vol met het nakijken van al ons denk- en doewerk. De drankjes aan het eind van de middag waren welkome dorstlessers met dit warme weer. Ondertussen had Greetje zich van haar keukentaak gekweten. Wij vonden dus gelukkig niet de hond (Jasper) in de pot, maar een overheerlijke Italiaanse maaltijd: volkoren macaroni met diverse kleurrijke sauzen, want ook het oog wil wat. Je staat er weer versteld van hoeveel makke schapen in het hok (sorry Greetje en Sjoerd) gaan, want als de katjes muizen, mauwen ze niet. Daarna kwam de prijsuitreiking waar alle aanwezigen met ademloze spanning naar hadden uitgekeken. De dolblije winnaars waren: Margriet
Wichers, Chris Ivangh en Henk van Norren. Zij werden de gelukkige bezitters van drie knuffeldieren. Voordat de anderen in huilen konden uitbarsten, omdat zij zo jaloers waren, bleek de organisatie kosten noch moeite gespaard te hebben en ontving iedereen die zo zijn best gedaan had om alle opdrachten uit te voeren ook een knuffeldier. Wel was het zo dat hoe minder punten hoe kleiner de knuffel, en zo hoort het ook. Na het gebruikelijke ijsje kwam de grote verrassing: de koffie werd geserveerd in het door beukenhagen omgeven terras waar al een volop brandende vuurkorf gereed stond. Dit nodigde zowaar uit tot het uit volle borst zingen van enkele kampliederen. Het naar-huis-gaan werd later dan menigeen gepland had, maar dat was te begrijpen. Greetje, Sjoerd, Anne, Elly en Rie namens iedereen: “geweldig bedankt“’
Tips en Trucs
An van Norren
Enige tijd geleden moest ik filmen in Amsterdam. Er was een interview met iemand in de Rode Hoed, waarbij ik de camera zou hanteren. Om een intro voor het interview te hebben, filmde ik aan de overkant van de gracht het gebouw. Omdat ik ingezoomd had op de naam, wilde ik de opname even bekijken om te zien of de inzoom mooi vloeiend was geworden. Wat een geluk dat ik dit gedaan heb, want toen ontdekte ik allemaal zwarte balken over het beeld. Nadat ik de opname nogmaals had gemaakt, waarbij weer strepen over het beeld te zien waren, kwam er een waarschuwing in de zoeker dat de koppen gereinigd moesten worden. Paniek! Want mijn reinigingsbandje lag thuis. Ik had nl. niet verwacht dat mijn (zo goed als nieuwe) camera nu al dit euvel zou vertonen. Een geluk was dat degene met wie wij de afspraak hadden 20 minuten verlaat was en ik dus als een haas op zoek kon naar een winkel waar ze reinigingsbandjes verkochten. Ouderdom van de camera heeft er kennelijk niets mee te maken dat de koppen schoongemaakt moeten worden. Vanaf nu zorg ik dat ik standaard een reinigingsbandje in mijn tas heb. Het zal je immers maar gebeuren dat je met een opname van een trouwerij bezig bent, of andere dingen die nooit meer over gemaakt kunnen worden! Noot redactie: Heb je zelf zaken die voor je mede-clubleden interessant zijn om te weten, maak dan gebruik van deze rubriek.
Belangrijke data Op 26 en 27 november 2005 wordt de Nationale NOVA Manifestatie gehouden in het Congrescentrum “De Leeuwenhorst” in Noordwijkerhout. Deze jaarlijkse manifestatie is een bezoek meer dan waard. Je kunt hier zo’n 40 films bekijken die vanuit alle regio’s als beste uit de bus (of beter gezegd: uit de beamer) gekomen zijn. Wil je meer informatie, ga naar: www.nationalenovamanifestatie.nl en geef je tijdig op. Jaarlijkse clubwedstrijd Zoals we gewend zijn zal in december weer onze eigen clubwedstrijd gehouden worden. Hiervoor worden juryleden uitgenodigd die de ingeleverde films van deskundig commentaar kunnen voorzien. Laten we er met elkaar voor zorgen dat er weer genoeg mooie, interessante films te zien zijn. En wie weet zijn daar weer films bij die een nominatie voor het Regionale Festival krijgen. (Het mogen ook films zijn die al eerder op een gewone clubavond zijn vertoond.)
Klospot verslag 1 september 2005
Erik Valentijn
Cor van Saarloos opende deze eerste avond van het nieuwe seizoen. Hij verwelkomde de in groten getale opgekomen leden en de twee door Wim van Velzel meegebrachte introducees: Martha ten Bokkel Huinink en Nelleke Voorhoeve. Zoals elke start van een nieuw seizoen stond ook dit keer de avond in het teken van (vele) mededelingen. Als NOVA-vertegenwoordiger van onze vereniging meldde Cor een aantal evenementen van deze organisatie die zowel regionaal als landelijk zullen plaatsvinden, voor nadere informatie wordt verwezen naar het informatieblad NOVACOM dat net zoals ons clubblad CINE INFO in het vervolg per e-mail toegezonden zal worden. Voor leden zonder e-mail worden de bladen afgedrukt en tijdens de clubavonden klaargelegd om mee te nemen. Speciale aandacht vroeg hij voor de Nationale NOVA Manifestatie, 26 en 27 nov. a.s. in Noordwijkerhout, daarvoor had hij een promotiefilm die ook meteen getoond werd.
Rie Brinkman meldde dat het goed ging met Anne vd Zande en dat zij en ook Koos v.d. Kruit eenieder bedankte voor de toegezonden kaarten en bloemen. Sjoerd Rond deelde mee dat de hartoperatie van Gub Wiersma (weer) was uitgesteld. In de pauze werd, inmiddels traditiegetrouw, een hapje en een drankje genuttigd. Daarna werden 2 filmpjes van het “Voorjaarsproject”, een film van het “Interviewproject” en een film over Naarden vertoond. Het Voorjaarsprojekt was een opdracht met als motto: de verfilming van een evenement of gebeurtenis uit Leusden of omgeving. De eerste film van de groep Sjoerd Rond ging over de jaarlijkse autocross in Leusden en de tweede van de groep Wim van Velzel was een documentaire over het milieuproject van het Franciscanerklooster in Stoutenburg. Het Interviewproject van de groep Iny Slomp was een fictief filmpje over de plannen van de gemeente om een pretpark voor bejaarden te bouwen. De film over Naarden was van Bart Wichers, hij heeft hem in teamverband gemaakt bij zijn vorige club. Alle getoonde films werden in een open discussie besproken, er werd daardoor heel wat informatie uitgewisseld. Tot slot vroeg Boy van Klooster vrijwilligers voor hand- en spandiensten bij opnamen van een evenement op de Heijligenberg, e.e.a. in het kader van de open monumenten dagen. Hij was nl. door de organisatie gevraagd om een filmisch verslag te maken. Er werd nog lang nagepraat, maar dat was ook helemaal niet zo verwonderlijk, de vakantie(s) hadden ons goed gedaan en de batterijen zijn weer opgeladen.
Klospot verslag 15 september 2005
Bart Wichers
Ben opent deze avond en noemt de vele namen van leden welke vanavond niet aanwezig kunnen zijn. We zijn vanavond dan ook met een klein maar enthousiast gezelschap. Er volgen eerst de volgende mededelingen:
Koos van der Kruit laat weten dat hij met ingang van 1 jan 2006 het lidmaatschap opzegt. Hier volgt de brief welke vanavond door Ben werd voorgelezen: Geachte Clubgenoten Allereerst hartelijk dank voor de attentie die jullie mij stuurden met
namen en bemoedigende woorden. Het deed me werkelijk goed een teken van medeleven te mogen ontvangen. Nogmaals mijn hartelijke dank daarvoor.
En nu een heel ander bericht wat minder prettig is. Ik wil mijn lidmaatschap van de filmclub tegen het eind van dit jaar opzeggen. Het gaat allemaal niet meer zoals het wezen moet. Ik heb erg veel last van evenwichtsstoornis en daardoor ook veel last van duizeligheid en ouderdomssuiker. Daarbij komt nog dat mijn gehoor erg slecht is. Het doet mij wel wat om mijn lidmaatschap op te zeggen. Ik vond het altijd erg gezellig op de clubavonden en leuk andermans filmpjes te zien. Zelf kom ik er niet meer aan toe om te filmen., jammer genoeg, ik deed het altijd graag. Dat evenwichtsstoornis is wel het grootste probleem. Ik kom nergens meer en ben maar het liefst thuis. Gelukkig heb ik nog twee goede steunen, mijn wandelstok en mijn vrouw. Mijn vrouw is de beste steun, daar heb ik erg veel aan te danken. Ze doet zoveel mogelijk voor me, daar ben ik erg dankbaar voor. Zo, dit is wat ik jullie wilde laten weten. Ik hoop dat je mijn standpunt kan begrijpen en als ik jullie niet meer zie, dan wens ik de club nog vele goede jaren toe. Hr. gr. Koos Stichting zorgcentra LAAK & EEM nodigt ons uit voor een feestelijke avond. “Deze avond wordt u aangeboden omdat we het bijzonder vinden dat we iedere keer weer op u als vrijwilliger kunnen rekenen”. De avond vindt plaats op vrijdag 7 oktober. Trek niet meteen je agenda! Het is niet de bedoeling dat alle CineLeusden leden hier naar toe togen. Het bestuur zal 1 of 2 mensen als afgevaardigden sturen. Het NOIA filmfestival vindt op zaterdag 28 jan. 2006 plaats De Nederlandse Organisatie van Individuele Amateurfilmers NOIA organiseert zaterdag28 januari 2006 een Nationaal Documentairefestival in het clubgebouw van De Merwefilmers te Gorinchem. Elke in Nederland wonende amateurfilmer kan hieraan meedoen! De film mag niet ouder zijn dan twee jaar en niet langer dan 20 minuten duren. Uiteraard mag de inzending niet in opdracht van of met een commercieel doel zijn gemaakt. Het inschrijfgeld is € 10,00 voor NOVA leden en voor niet leden € 15,00. De film, de inschrijving en het inschrijfgeld moeten uiterlijk bij de organisatie binnen zijn op 10 december 2005 .
Ben deelt verder mee, dat foto’s welke gemaakt zijn op de familiedag gestuurd kunnen worden naar Bart Wichers. Hij kan ze dan op het web zetten, zodat we er allen van kunnen genieten. e-mail:
[email protected] Je kunt je nog bij Cor opgeven voor de basiscursus Jurering (4 en 5 nov.)
Leo kondigt het verdere verloop van deze avond aan: - vakantiefilms - pauze - voorjaarsproject - nieuwe opdracht - Open monumenten dag. Vakantiefilms:
Pretpark van Kedo. Haar bijdrage aan het interview project Glasblazer – Cis en Kedo In deze film geeft de ‘Italiaan’ Gerardo een demonstratie van zijn kunnen in zijn glasblazerij ergens in Vaals. Groei & Bloei – Sjoerd Sjoerd is meegesleept in een bustocht naar rozenkwekerij de Wilde, waar ze 850 soorten rozen hebben, naar kwekerij Oudolf en naar huize de Wiersen in Vorden. We hebben o.a. geleerd dat koemest niet voldoende is voor een uitbundige bloei van onze rozen. Er moet echt ook rozenmest bij! Overnachten in Ovada – Ben We zagen de volgende beelden van Toscane: - San Gimignano - Castellina in Chianti - Siena (Waar op het. Piazzo del Campo ons hoempapa orkest Kleintje Pils optreedt) -Volterra, het centrum van de albast
Water Dit is het onderwerp van onze nieuwe opdracht. Maak een film over dit onderwerp met een duur van 3 tot 5 min. Sjoerd heeft ons allen ingedeeld in groepjes van 3. In de volgende nieuwsbrief vind je meer informatie over deze opdracht. Open Monumentendag Leusden 2005 Boy vertelde meer over dit project. Op de open monumentendag op 10 sept. was er een wandelroute langs levende geschiedenis met historische figuren op landgoed De Heiligenberg.
Naast de historische figuren Bisschop Ansfridus, zijn dochter Benedicta, Jan van Nassau, Joost van den Vondel, Jan de Beyer, Wilhelmina van Pruisen, Pieter Pijpers, Jan David Zochter en Barend Cornelis Koekkoek, was er een burgemeester en een tuinman. Op 3 september hebben een aantal leden van onze club (Elly, Sjoerd, Iny, Cor, Boy, Sietze en Cees (sorry als ik een naam vergeet)) deze historische figuren in beeld gebracht. Er waren wat moeilijkheden met de geluidsregistratie. Bij Wilhelmina was er plaats genoeg om een microfoon te verbergen, maar bij Ansfridus is er iets mis gegaan (zijn dikke kleren verborgen de microfoon te goed). Op 10 sept. zijn een aantal opnames dus opnieuw gedaan. Er is steeds met 2 camera’s bij elk historisch figuur gefilmd. Een voor de integrale opname en een voor de omgeving. Als er met een gebaar door de spreker iets aangewezen wordt, heb je daar dan tenminste ook beelden bij. Mooie klus voor de montage! Er was geen regie ondersteuning voor de vertellers. Ze deden alles op eigen initiatief. We hebben prachtige contacten opgebouwd met de spelers! Goed voor toekomstige speelfilms. De duur van de uiteindelijke film zal ongeveer 40 min. bedragen.
Vondel: "En bruidegom en bruit, versteecken van zijn hulp, Den doot niet drincken uit een parlemoere schulp, Waer in men druiven perst, en rijpe muskadellen, Die aen de wijnranck, milt van sap, uit weelde zwellen. Kort om, een ieder lette op zijn' ontfangen last"
Vondel ontmoet regisseur Boy en cameramensen Iny en Sjoerd Boy bracht nogmaals in herinnering om ideeën, onderwerpen, sprekers of spreekster in verband met onze filmhobby, aan hem te richten. Uiteraard met een motivatie. Stuur in voor 21 deptember! En dit is het einde van mijn eerste klospot!
Het clubmagazijn
Sjoerd Rond
Cine Leusden heeft een aantal zaken in eigendom. Een aantal daarvan worden niet uitgeleend, zoals “de kast”. Ook de inhoud van de kast wordt niet uitgeleend zoals een versterker, DVD speler, (super)VHS recorder. Ook de beamer is alleen voor clubgebruik. Maar er zijn ook een aantal, die we individueel mogen gebruiken.
A. Een Teleac cursus “video filmen”, bestaande uit een 4uurs videoband en een grote cursusmap. Zeer leerzaam en aanbevolen, ook de wat gevorderde filmer zal hier van leren. Het geheel wordt heel toegankelijk gepresenteerd. (de makers van deze cursus zijn Ab Revoort en Boy van Klooster) B. Een glasscherm projector, hiermee kan film op een schermpje geprojecteerd worden, heel bruikbaar voor het overzetten van film naar DVD. C. 2 sets bestaande uit een draadloze microfoon en een ontvanger (voor op de camera). Dat lijkt een unieke mogelijkheid te zijn voor interviews maar…... ze werken niet erg betrouwbaar. Als iemand met verstand van elektronica er eens mee wil experimenteren dan kan dat natuurlijk. C. 2 grote lampstatieven van Manfrotto. Ze kunnen uitgeschoven tot een hoogte van 3m50. D. Een koffertje met twee grote halogeenlampen (2000 watt) en snoeren, om op met de grote statieven te gebruiken. E. Een koffertje met kleine spotjes (60 watt), heel geschikt als invullicht en backlicht. F.
Een koffertje met snoeren en haspels (voor D. en E.)
G. Een dolly. Dat is een constructie waar je een statief op kunt zetten en door drie zwenkwielen kunt verrijden. Deze dolly heeft relatief grote wielen en dat is een pluspunt. Met een beetje improvisatie is hij voor de meeste statieven te gebruiken. (Het is een schenking aan de club door Bertha van Dalen) H. Een doos met 25 CD ‘s rechtenvrije muziek. Helaas veel “New Age” achtig. I. Een Rolstoel, hierin kan je een cameraman zetten en zo mooie “rijers” maken. Heb je plannen voor een filmproductie waarbij je bovenstaande kan gebruiken kom het eens bekijken. Informatie bij Sjoerd Rond.
Spanning opbouwen en laten exploderen
Kedo Erné
Daar ging het over op de Nationale 60 sec. Videowedstrijd, gehouden op 28 mei 2005 te Zwolle. Dit jaar lag de organisatie in handen van de Audio Visuele Vereniging Oost, AVO. Er waren 58 inzendingen. Grappen, psychologische voorvallen, dagelijkse leuke en pijnlijke gebeurtenissen, de natuur of alleen sfeerbeelden werden getoond. De inzendingen waren zeer divers. In de eerste ronde was alles nieuw en spannend, Vol bewondering bekeek ik elk filmpje en dacht, hoe is het mogelijk, zoveel vertellen in zo'n korte tijd? Voor de tweede ronde koos de jury, 16 inzendingen uit en vanaf dit moment mocht de zaal meestemmen. Steeds werden twee filmpjes na elkaar getoond, dan werd er gestemd welk filmpje door ging naar de derde ronde. Zo waren er 6 rondes te gaan d.w.z. steeds weer die leuke, grappige filmpjes kijken en dan weer stemmen. Ik vond het een hele zit, het was er warm en ik voelde de spanning en het verrassingselement wegebben, zag tenslotte door de bomen het bos niet meer en verlangde naar frisse lucht. Daarbij kwam dat het filmpje dat op mij de grootste indruk maakte, allang weg gestemd was. Toch komen, nu ik dit stukje schrijf, de beelden van vele filmpjes weer op mijn netvlies terug en realiseer ik mij hoe ongelofelijk veel inventiviteit en creativiteit wij op deze middag te zien kregen. Zestig seconden! ........voor mij veel te kort, maar wat duurde de middag lang. Van de redactie: De winnaar van dit festival was “” Een strop”. Wil je dit filmpje bekijken ga dan naar: http://www.scriptwriter.nl De tweede prijs werd gewonnen door TAS collectief uit Berkel Enschot met hun filmpje: “Lik op stuk”. De derde prijs was voor filmclub BSA uit Barneveld met hun filmpje: “Fiets….hoe (h)eerlijk kan dat zijn”. Cine Info december 2005
Van de bestuurstafel. Van het bestuur is geen kopij binnen gekomen
Van de redactie Dit is de laatste Cine Info van dit jaar. Opnieuw verschijnt deze per e-mail (6 leden zonder e-mail ontvangen een gedrukte versie). Het voorblad krijgt wel iedereen in kleur op papier uitgereikt.(voor het laatst?). Tot nu toe hebben we geen reacties van jullie ontvangen over deze manier van verspreiden, dus gaan we voorlopig op deze ingeslagen weg door. Gelukkig hebben we naast de klospotverslagen ook andere kopij binnen gekregen, zodat we weer een aardig gevuld nieuwsblad kunnen aanbieden.
Kopij De kopij voor het volgende nummer, dat op 1 februari verschijnt, vóór 15 januari inleveren bij An van Norren (
[email protected])
Klospot verslag 6 oktober 2005
Wim van Velzel
Deze avond mocht ik opnieuw het onderwerp découpage aansnijden. We gingen het onderwerp met elkaar verder uitdiepen, waarbij de filmopdrachten die in het voorjaar uitgereikt werden centraal stonden. Het is wat lastig –en eigenlijk te veel gevraagd- om een avond te verzorgen en ook nog eens de klos te zijn voor een verslagje in ons clubblad. Daarom hou ik het maar kort en meld dat het wederom een leerzame avond werd. Ik kreeg de indruk dat de theorie van de vorige keer voorzichtig aan het beklijven is en we met deze aanpak elkaar helpen en stimuleren deze moeilijke techniek wat beter in de vingers te krijgen. Voor wie er niet kon zijn: er is aanvullende schriftelijke info beschikbaar. En als je de beide video presentaties nog eens wilt zien (staan op dvd) dan valt er wel iets te overleggen. Wim van Velzel.
Van de Redactie: Als redactieleden kunnen wij ons goed voorstellen dat Wim moeite had het klospotverslag voor deze avond te schrijven. Maar de ervaring leert dat, als je tijdens een clubavond niet protesteert, niemand anders aanbiedt “de klos”wel te willen zijn. Wij willen daarom graag nog iets toevoegen aan het verslag van Wim en hebben daarbij in ons geheugen gespit. Vier groepjes van 3 of 4 personen hadden zich ijverig gezet aan de
opdracht die Wim tijdens zijn eerste inleiding over Decoupage aan hen had meegegeven. De resultaten konden op deze avond worden vertoond: De bange vrouw (Kedo), De zenuwachtige man (Leo), en De haastige vrouw (Anne). Eerst de opdracht om het scenario(tje) in één shot op te nemen, en daarna om te decouperen. Het waren aardige filmpjes geworden, waarbij duidelijk werd dat de gedecoupeerde versies een stuk aangenamer waren om naar te kijken. De meesten hadden echter geen kans gezien de filmpjes in tijd korter te maken met de decoupage. We werden in (nieuwe) groepjes aan het werk gezet om de filmpjes van commentaar te voorzien, om vervolgens dit commentaar aan de andere leden kenbaar te maken. Iedereen was het erover eens dat je dit moeilijke onderwerp, als je het op deze manier behandelt, een beetje onder de knie gaat krijgen. Wim werd hartelijk bedankt voor zijn werk waardoor deze beide cursusavonden een succes zijn geworden
Klospot verslag 20 oktober 2005
Cor van Saarloos
De opkomst van de leden die avond was bemoedigend, met als eenmalige gast de heer Helmsen. Iny opende op de haar eigen wijze, en wees nogmaals met nadruk op de clubwedstrijd met een externe jury, te houden op 15 december a.s. De deelnemende films dienen uiterlijk op 17 november ingeleverd te worden. Vervolgens werd nog aandacht gevraagd voor de Nationale NOVA manifestatie in Noordwijkerhout op 26 en 27 november a.s. Ook werd gewezen op de cursus ‘Geluid en Muziek bij film montage’, gegeven door Foto Verhoef, op 9 en 23 november a.s. An van Norren verzocht leden een film te maken voor de bewoners van Lisidunahof. Het gaat hierbij om rustige beelden van dieren kinderen, natuur, waarbij rustige, in het gehoor liggende muziek gebruikt wordt. Wellicht een leuke opgave voor de nieuwe leden onder ons. Het hoofdprogramma bestond uit het onderwerp: 60 seconden films, verzorgd door onze eigen Boy. De basis van zijn betoog waren de Beeltenis dragende Elementen. In een 60 sec. film dienen alle aspecten hiervan aan de orde te komen: Een verhaalstructuur > vormkeus beeld: kadrering, camera standpunt en – beweging, kleur en helderheid, tempo (decoupage en montage), enfin alle belangrijke zaken die in elke film, van elke lengte aan de orde moeten komen. Het kenmerkende van een 60 sec. film is een kort verhaal met een plotselinge, volstrekt onverwachte clou, zoals bij het vertellen van een
mop. We onderscheiden een 2-tal soorten, te weten een verbale clou (zoals de vertelde mop), en een visuele clou ( deze wordt als de mooiste ervaren). Na de technische verhandeling werd een 3-tal 60 sec. film getoond. De eerste was een bestaande film van de Goede met als titel: Service. (het gratis bekleden van een trap, in dit geval van een vuurtoren). De tweede vertoonde film was een remake van dezelfde film, gemaakt door Sjoerd en Cor, waarin zij zichzelf het doel hadden gesteld de film te verbeteren. De aanwezigen werden gevraagd om analytisch te kijken en niet consumerend. Over het algemeen kon gesteld worden dat de makers in hun doelstelling waren geslaagd. De filmische vormgeving: de inleiding is rijker, de overgang van de inleiding naar de middenmoot is filmisch mooier (gele capuchon). En de getoonde vuurtoren in het slot suggereerde een langere trap. De derde film was de nieuwe 60 sec. film van Sjoerd en Cor, gemaakt om te worden ingezonden naar het nationale 60 sec. festival 2006, getiteld: Werk in uitvoering. Door de makers was gevraagd om een kritische beoordeling, zodat mogelijke op- en/of aanmerkingen eventueel alsnog verwerkt konden worden.. Wat opviel was dat, om in deze film humor te tonen, overdrijving als stijlvorm werd gebruikt. Er werd een non-verbale, dus visuele clou getoond. De verhaalstructuur was A-B-A.. Tijdens deze besprekingsronde werd vastgesteld dat door het inkorten van enkele shots de film sneller zou worden, tevens werd een shot van een stil laantje als storend ervaren, omdat de (eerder aanwezige) vrouw met hond plotseling verdwenen waren. De makers waren zeer erkentelijk voor het commentaar en zullen het alsnog in de definitieve filmversie verwerken. Om de vorm van een verhaalstructuur te herkennen had Boy nog een leuke lesmethode achter de hand. Uitgedeeld werd een in stukken geknipt stripverhaal. Aan de aanwezigen werd gevraagd om deze in de goede volgorde te leggen, althans op een zodanige wijze dat de volgorde van de tekeningen het duidelijkst het achterliggende verhaal vertelde. Dat het herkennen van verhaalstructuren niet voor iedereen dagelijks werk was bleek uit de velerlei verschillende oplossingen. Maar…. we leerden er wel van, en dat was de bedoeling. Als huiswerk werd opgegeven het maken van een draaiboek voor een 60 sec. film, met als onderwerp: Hoezo dom blondje ? In te leveren op de eerstvolgende clubavond.
Al met al was het weer een echte ’’Boy-avond’’. De avond werd afgesloten door Iny met het bedanken van Boy en het wensen van een goede thuisreis van alle aanwezigen.
Het volgende krantenartikel verscheen in het AD van 15 november, en werd ons door Boy gestuurd. Utrechter scoort met films van één minuut. Met Labyrint een filmpje van één minuut heeft de Utrechtse kunstenaar Frans Hofmeester onlangs een Tommy Award gewonnen in Paradiso. Daar vond de finale plaats van een jaarlijks concours, georganiseerd door de Amsterdamse One Minute Foundation. Er waren inzendingen binnen gekomen uit 50 landen, laat Hofmeester weten. Hofmeester, tekenaar van huis uit, maakte een filmische reis langs zijn tekeningen. De jury gaf hem een eerste prijs in de categorie “Best Of The World”. Volgens de voorzitter is de film “een charmante reis door de sprookjeswereld van onze kindertijd”. “Dit is een grote stimulans voor mijn carrière”, verteld de laureaat. “Ik kreeg uitnodigingen voor andere evenementen”. Zijn ultrakorte films worden binnenkort ook vertoond op festivals in Italië en China, waar de 1 minuutfilm ook opgang maakt. Om financiële redenen blijft de Utrechter vermoedelijk in Nederland.
Een minuut is zestig seconden Ineens was daar dat krantenartikeltje. Klein, maar het viel toch op. Een Utrechtse filmer heeft een wereldprijs gewonnen met een film van, let op, zestig seconden. Er werd in Cine Leusden soms best een beetje lacherig gedaan over één-minuut-films. Jammer en misplaatst: Grote filmlanden als Italië, Japan, Amerika, China en verschillende landen in Zuid Amerika hebben festivals voor alleen zestig seconden films. Is een éénminuut-film een volwassen filmgenre? Na deze inleiding is de vraag stellen deze ook beantwoorden: Ja, dus! Medefilmers, laten we echt aan de gang gaan met een zestig-secondenfilm. In die Beschränkung zeigt sich der Meister. Je kunt zoveel tonen in zestig seconden. Laten we dat dan ook gaan doen. De hobbydagen komen er weer aan. Lange avonden/nachten en korte dagen…en veelal ook redelijk veel vrije tijd om te besteden. “Handen” was het thema. We hebben allemaal handen, en we hebben een idee wat je met handen allemaal kan doen of wat handen kunnen doen.
Schrijf op, maak er een synopsis van en bouw een storyboard op. Dan zijn we echt creatief bezig met zo’n uitdaging. Als je daar gevoelig voor bent: Er zijn prijzen mee te winnen! Boy
Klospot verslag 3 november 2005
Sietze Wiarda
Sjoerd Rond fungeert vanavond als voorzitter en opent de bijeenkomst (24 personen) van CineLeusden zoals gewoonlijk in Lisidunahof. Na enkele mededelingen vestigt hij met enige nadruk de aandacht op de clubwedstrijden van a.s. 15 december waarvoor de inzendingen vóór 18 november a.s. binnen moeten zijn t.b.v. de vóórjurering. Rie Brinkman deelt vervolgens mee dat de film “Het carillon klinkt” van An van Norren en Erik Valentijn zelfs de Amersfoortse Televisie uitzending haalde, weliswaar met enige aanpassingen om de 16 minuten durende film terug te snoeien tot iets minder dan de helft. Hierover zullen deze avond An en Erik hun licht laten schijnen en tevens over de “making-off”. Alvorens tot de eerste shots te komen was er nogal wat tijd gemoeid met afspraken maken met o.a. de directeur van de Beiaardschool, de beiaardier en t.a.v. de diverse interviews. Montage en decoupage, knippen en plakken was niet eenvoudig met zoveel bruikbaar materiaal. Van de originele versie op de band heeft de editor van de Amersfoortse TV op een knappe manier de film ingekort: eigenlijk mis je niets als je die versie hebt bekeken. Er ontspon zich een interessante discussie onder de aanwezigen over de twee getoonde versies. Boy: “De originele versie is veel meer een documentaire en de afgeleide versie is meer een journalistieke vorm”. De Amersfoortse TV versie valt eigenlijk uiteen in twee delen: de introductie en het bespelen van het Carillon van de O.L.V toren en bijbehorend tekst vormen op zich een journalistieke en zakelijke vorm en zijn a.h.w. als deel één op te vatten, terwijl het vervolg daarna - deel twee – een analyse is van de beiaardieropleiding. Dit deel komt veel emotioneler naar voren. Deze gekozen rangorde werd als de juiste volgorde gevonden. Hoe dan ook An en Erik: proficiat!
Tot slot van de avond werd een vrolijk filmverslag over de familiedag 2005 vertoond. Een product van Cor van Saarloos, dat het bekijken en beluisteren alleszins de moeite waard was. Terugkijkend is de conclusie dat het een onderhoudende en gezellige avond was waarbij natuurlijk de koffie-en-de-koekjes bij Bertha en Leo en ook de technische ondersteuning bij John en mijzelf in goede handen waren. Waarvan akte!! Nawoordje bij de discussie over de film Het carillon klinkt van An van Norren en Erik Valentijn Enkele avonden terug werd de film van An en Erik gedraaid. Eerst de eerste helft van de complete film, daarna de eerste helft van de verkorte versie. Vervolgens in dezelfde volgorde de tweede “delen”. Beide vormen, de complete en de verkorte, lieten voor het grootste deel de verhaalstructuur die An en Erik gekozen hadden, overeind. Helaas kozen de leden niet om de film in zijn geheel nog eens te draaien om de gekozen verhaalstructuur te analyseren. En dat was jammer. Een uiterst belangrijk aspect van “de film” is nu juist “hoe vertel ik het?” Er volgde toch –tot mijn vreugde- een discussie over de keuze tussen eerst het totaal van het gebouw en daarna de introductie van het meisje (sorry, als je je eraan ergert) . We hebben toen met elkaar gesproken over 1. de journalistieke benadering en 2. een benadering die identificatie mogelijk maakt. De laatste vorm is gekozen door An en Erik. Iedereen gaf toe, dat deze vorm emotioneel warmer is dan de journalistieke. Vervolgens werd de discussie gestopt om ruimte te geven aan een ander onderwerp. (Zie daarvoor de Klospot-schrijver). Daarmee was de mogelijkheid om een link te leggen met één van de vorige CL-avonden voorbij. Toch vind ik dat belangrijk voor ons allen die willen groeien in de filmkwaliteit van onze hobby. Op de laatste avond die ik mocht verzorgen gaf ik –naar mijn gewoontewat hand-outs aan de aanwezige leden. Eén daarvan was een artikeltje, getiteld: ”De tien geboden van Grisham”. Grisham stelde eens tien geboden op voor het schrijven van boeiende fictie. Dat kunnen verbale verhalen maar ook visuele verhalen, dus films, zijn. Een eerste versie daarvan verscheen in Writers Digest. Het eerste gebod: Begin met actie, geef later pas uitleg. Dat bevordert de identificatie van de lezer/kijker met het aangeboden verhaal. En zo volgen er nog enkele verstandige tips. Wat deden An en Erik –waarschijnlijk volstrekt onbewust, maar toch- ? Zij
begonnen hun film met de introductie van een jonge vrouw, die ons meenam in het verhaal. Geen journalistieke/ documentaire benadering. Klopt. Maar wel een goede manier om mensen te laten blijven kijken. Ieder van ons heeft iets met mensen. In elk geval meer dan met stenen gebouwen. Prima!, An en Erik. Van zoiets kunnen we allemaal leren. Prima!, aanwezige leden, dat we zo’n goede open discussie met elkaar hebben mogen meemaken. Jammer van de laatste stap, maar het is nu eenmaal zo dat film-analyse – voor mij de mooiste fase in onze hobby- enige tijd vraagt. Maar alle keren dat je een film wéér draait kan je nieuwe ontdekkinkjes doen. Prachtig toch? Dat wou ik nog even kwijt. Boy van Klooster
Jurycursus op 4 en 5 november 2005 Op vrijdagavond en zaterdag de hele dag togen 6(!) leden van Cine Leusden (Cis, Cor, Kees, Rie, Sjoerd en An) naar Apeldoorn om daar een jurycursus voor beginners, georganiseerd door NOVA-Midden Nederland, te volgen. De cursus werd gegeven door Piet van Eerden en Herman Ottink, beiden autoriteiten op filmgebied. Piet, omdat hij al vanaf 1961 filmt (zoals zo velen onder ons door te beginnen met het maken van opnames van de kinderen), en vanaf die tijd dag (en volgens zijn echtgenote ook ’s nachts) bezig met het maken en jureren van films. Herman Ottink heeft 25 jaar gewerkt voor de televisie, o.a. als cameraman, filmproducent en opnameleider. Twee mensen waarvan de 20 aanwezigen dus veel kunnen opsteken. Waarom willen amateurfilmers hun films eigenlijk laten jureren? Vaak is het zo dat zij graag van anderen willen horen wat zij van hun films vinden. Ook willen zij graag weten op welke plaats zij ten opzichte van andere filmers staan. Het is daarom heel belangrijk dat je als jurylid een gedegen en goed onderbouwde waardering geeft. Doe dit zo objectief mogelijk, hoewel je er niet aan ontkomt om vanuit je eigen referentiekader naar films te kijken. De “gewone “ kijker beziet een film consumptief, een jurylid moet dit analytisch doen. Dit houdt in dat hij aandacht moet hebben voor de inhoud, de strekking van de film (wat wil de maker met zijn/haar film zeggen?).
Wat is de verhaalstructuur? (de bekende 5 W’s: Wie, Wat, Waar, Waarom, Wanner). Hoe heeft de maker de film vorm gegeven, hoe is het camerawerk, het geluid, het licht? Als jurylid moet je de “Filmtaal” leren verstaan. In de geschreven taal vormen letters de woorden, de woorden vormen zinnen, zinnen vormen hoofdstukken, die op hun beurt het verhaal vormen. Woorden moeten in een bepaalde volgorde staan om een goede, leesbare zin te maken. De zinnen moeten elkaar logisch opvolgen en steeds iets meer van de gebeurtenissen vertellen, de zgn. Progressie (zo staat te lezen in de Syllabus die ons is uitgereikt, en waaruit we vrijelijk mogen citeren als we de bron maar vermelden). Met Filmtaal gebeurt iets soortgelijks: Tijdens het filmen leg je bewegingen vast. Uit die bewegingen worden onderdelen van handelingen opgebouwd. Daarvan worden gebeurtenissen gevormd. Het gehele samenspel is de film. De volgorde van de handelingen en gebeurtenissen zijn van wezenlijk belang om te begrijpen wat er in een film wordt verteld. Van ieder film zijn positieve punten op te noemen. Dit moeten juryleden zich zeer ter harte nemen. Je hoeft daarmee echter niet recht te spreken war krom is. Bij je waardering mogen kritische kanttekeningen geplaatst worden. Volgens de cursusleiders mag je echter nooit zeggen: “Ik zou het op een andere manier gedaan hebben. Als juryleden-in-spé slaakten we de verzuchting: “Hoe kunnen we dit alles goed waarnemen tijdens het kijken naar een film”. Volgens de deskundigen is dit een kwestie van oefenen, oefenen. Bij de presentatie van de jurywaardering spelen een drietal factoren een rol. Uit onderzoek is gebleken dat het voorkomen van de spreker voor 55% een rol speelt, de intonatie van de spreker voor 38% en de woorden slechts voor 7%. Voor mij een zeer verrassende uitkomst. Helaas hebben we geen gelegenheid gehad om het bovenstaande in de praktijk te oefenen. Bij ons op de club kunnen we dit wel doen door de films van de eigen leden, zoals de laatste jaren gebruikelijk is, door drie aangewezen “juryleden” van commentaar te laten voorzien. Als bij één van deze drie jury-ervaring aanwezig is, is dit een prachtig leerproces. An van Norren
Klospotverslag 17 november
Kees Geurs
Ben Koops verwelkomde iedereen en wel in het bijzonder Gub Wiersma die zover opgeknapt was, dat hij ook weer in ons midden kon zijn. Vervolgens werd Bernhard Bussemaker, die op deze avond een inleiding zou houden over filmische levensverhalen, welkom geheten. Hij liet een eigen film zien, die ontstaan was door schuldgevoel, dat hij kreeg nadat zijn ouders overleden waren. Hij had hiervoor 2 doelstellingen namelijk deze: Om zijn ouders beter te leren kennen en om een mooie film maken. De film begon met de stem van zijn moeder. De film werd in twee gedeelten gedraaid, waarbij het eerste deel voornamelijk over zijn ouders ging; er werden heel veel mensen geïnterviewd die beide ouders gekend hadden. In het tweede deel kwamen ook de grootouders ter sprake, en het gaf ons als leden van de videoclub een heel goed idee hoe je zelf ook zoiets kunt doen. We vonden het allemaal een zeer goede film, die heel boeiend was, terwijl niemand deze mensen kende. Na de pauze konden we vragen stellen, waarvan goed gebruik werd gemaakt. Er werd gevraagd, hoe een dergelijk film zelf gemaakt kan worden. Bernhard’s ervaring was dat de mensen voor de camera gemakkelijk praten. Een andere vraag was, hoe het geluid zo goed op de film kwam. Hij gebruikte een dasspeldmicrofoon, of een microfoon op een statief.
Er werd een opdracht gegeven voor 19 januari om een kort interview te filmen en er ook wat sfeeropnamen bij te gebruiken. Na deze heel leerzame avond, bedankte Boy van Klooster de spreker voor deze avond, en wenste iedereen wel thuis.
Tips en Trucs Hier een stukje ingestuurd Wim van Velzel Onderstaand artikeltje trof ik aan in de PMC-gids Tips & Trucs van november 2005. Ik geef het jullie door vanwege het gesprekje op de clubavond van 3 november jl.
Aanvullende info: à Ik heb begrepen dat een DVD veel sneller draait en warmer wordt dan een cd. Vandaar dat het risico op loslatende labels met een dvd volgens Henk Dijkstra groter is. à De beschrijfbare cd/dvd dient volgens hem na het printen gefixeerd te worden. D.w.z. dat er een doorschijnende laklaag op gespoten wordt, zodat de inkt een lange(re) levensduur heeft.
Maak uw eigen dvd-labels met Lightscribe Geef uw dvd een persoonlijk tintje Hebt u een dvd gebrand? Dan wordt het tijd voor een passend label met informatie zoals de titel, eventuele rolbezetting en andere nuttige weetjes over uw film. Er zijn vier opties om uw dvd van een label te voorzien: 1. U kunt de filmtitel en andere informatie op het dvd-oppervlak schrijven met een markeerstift. Dat ziet er echter niet goed uit en zal in de loop der tijd vervagen. 2. Er zijn speciale labels die u afdrukt met een inkjetprinter en vervolgens op de dvd plakt. Deze oplossing oogt al wat beter, maar u loopt het risico dat de sticker er afvliegt en uw dvd-brander beschadigd. 3. Er zijn speciale blanco cd's en dvd's met een bedrukbaar oppervlak, die u in een inkjetprinter als de Epson Stylus Photo R200 kunt stoppen. De geprinte labels zijn echter niet geheel watervast en hittebestendig. 4. Met Lightscribe kunt u een cd of dvd met een speciale coating illustreren met beeld en tekst. Uw ontwerp wordt direct op het schijfoppervlak gebrand door een laser professioneel uitziende dvd op.
“Creatief met het stukje zwart” Iedere film begint met een stukje zwart. Het is geen onderdeel van je film, maar je zegt er mee, denk er om de film gaat beginnen. Op de Cine-clubavonden komt het voor dat het niet duidelijk is of de film “loopt” en het licht uit kan. Hierin kunnen we veel duidelijker zijn. Enkele clubleden zijn er al mee begonnen. b.v. Erik Valentijn, Hij plaatste een “ knipperend wit, “+”teken, in het stukje zwart. Het stukje zwart trok zo de aandacht naar de film die na enkele seconden begon. An van Norren, gebruikte een kleurverloop in plaats van zwart. In de film “Het carillon klinkt ”. Zij gebruikte hiervoor de kleuren die in het 1e shot voor kwamen waardoor het heel geraffineerd toch onderdeel van de film werd en
niet stoorde. Bij mijn filmpje “Mag ik mij even voorstellen” gebruikte ik een heel eenvoudige animatie, (een filmklapper, waar ik doorheen keek met de tekst “zal ik dan maar !!!”.) In mijn filmpje “Glasblazer” gebruikte ik een “punt” in lettergrootte 80, lopend van rechts naar links, van hetzelfde lettertype dat ik voor de titel van de film gebruikte. Zo zijn er meerdere mogelijkheden te bedenken. 1. Begin in plaats van een “stukje zwart” eens met een “stukje gekleurd”. 2. Op “het stukje zwart” kun je cijfers zetten b.v. van 10 tot 0. Maak 10 kleine stukjes, zet in elk stukje een cijfer, exact in het midden, zet deze achter elkaar op de tijdlijn, zet de duur van elk stukje op 1 seconde, en maak hiervan een Avi. Zodat je het bij andere projecten weer kunt gebruiken. 3. Op ”het stukje” kun je tekst zetten, of een tekst kruipend maken. 4. Heb je eens gekeken naar de bijzondere lettertypes op je computer? Op de meeste computers staan lettertypes die symbolen zijn, zoals “Dingwings” en “Webdings”, bekijk deze eens. 5. Digitaliseer een eenvoudig logo, en zet die als foto voor je film. 6. Maak 10 foto's van verschillende huisnummerborden, 1 t/m 10, zet de foto's achter elkaar op de tijdlijn, breng elke foto terug naar een duur van 1 seconde en maak er een Avi van. 7. Met digitale fotografie kun je veel meer doen, b.v. een eenvoudige animatie maken. b.v. leg 3 gekleurde stukjes papier half over elkaar, plak 2 velletjes onzichtbaar vast, laat in 10 stappen het derde stukje papier uit of in het beeld lopen, verschuif het steeds een stukje en maak van elke stap een foto, zet die op de tijdlijn, breng elke foto terug naar 1 seconde, en maak hiervan een Avi. 8. Probeer dit eens met het leggen van een Figuur uit het Tanggram spel. Elke keer als je een stukje hebt gelegd, neem je een foto. Het makkelijkst gaat het als je aan de achterkant van de stukjes wat fotolijm gebruikt, zodat bij het aanleggen de andere stukjes niet verschuiven. 9. Je kunt natuurlijk ook voor je filmcamera een tangram figuur leggen, dan komen ook je handen in beeld, zorg dan wel dat het eindbeeld, zonder handen, nog 10 seconde stil in beeld komt te staan, anders wordt het veel te onrustig. Het moet dan wel in relatie staan met je film. 10. Maak een foto van één beeld uit je film. Knip die in 10 stukken en zet die in 10 stappen weer in elkaar. Hiervoor kun je een foto
bewerking programma gebruiken. Sla elke stap op. Zet ze op de tijdlijn, en zet de duur op 1 seconde, maak er een Avi van. 11. “Het stukje” zou begeleid kunnen worden met geluid. ( rabarberrababer etc.), ruisende zee, zingende vogels, of je begint de muziek die onder de film staat 10 seconde eerder. Kortom, er is veel te bedenken. Maar, houd het simpel en eenvoudig! Het is van belang dat het “het stukje zwart” niet belangrijker wordt dan je film. Hoe meer aandacht ”het stukje” krijgt, hoe minder aandacht de film. Kedo Erné
Brons voor “Inpakken & Wegwezen” tijdens de Nationale Manifestatie 2005 Op 26 en 27 november 2005 vond in Noordwijkerhout De Nationale Manifestatie van de NOVA plaats. Een 49-tal films die tijdens Regionale Festivals een nominatie hadden gekregen, waren hiervoor ingezonden. Helaas voor de betreffende makers werden er hiervan 8 niet vertoond tijdens dit festival, in verband met de overschrijding van de beschikbare tijd. Zoals bekend was de Groepsfilm van Cine-9 “Inpakken en wegwezen” hiervoor ook genomineerd en ook verkozen op zondag te worden gedraaid. Tien leden van Cine Leusden (incl. drie echtgenotes) zaten zondag in grote spanning toen het zover was. Helaas haperde de DVD halverwege, maar de Technische commissie was al snel in staat dit euvel te verhelpen. Tot ons genoegen klonk er tijdens het kijken naar de film geregeld gelach in de zaal, vooral toen de plot duidelijk werd. De jury had, zoals gebruikelijk, de nodige kritische aanmerkingen, zoals het over de as gaan en het kijken in de lens van een van de spelers, maar waardeerde de film toch met 371 punten, hetgeen Brons! betekende. Een geweldige opsteker voor de makers van de film, die hieraan zijn begonnen zonder enige pretentie te hebben. Het was hen vooral te doen om eens met een groepje enthousiastelingen het geleerde van het afgelopen jaar, met het maken van een speelfilm, in praktijk te brengen. Maar ben je eenmaal bezig met een dergelijk project dan ontkom je er niet aan dat je alles in het werk stelt om er iets moois van te maken. Het verkrijgen van een bronzen medaille verdient enige toelichting, om de mensen van Cine-9 niet helemaal naast hun schoenen te laten lopen. Bij festivals van de NOVA wordt een waardering uitgesproken op basis van
het aantal behaalde punten: GOUD tussen 450 - 500 punten ZILVER 400 - 449 BRONS 350 - 399 EERVOLLE VERMELDING 300 - 349 VERMELDING 250 – 299 Onze film viel dus met 371 punten net op het gemiddelde. Van Piet van Eerden kregen de makers echter de boodschap mee: Volgende keer maken jullie een nog mooiere film! We doen ons best. An van Norren
Belangrijke data Donderdag 15 december Jaarlijkse Clubwedstrijd Jaarlijkse Clubwedstrijd. Zowel makers als consumerende leden worden uitgenodigd te komen kijken (en voor jezelf mee te oordelen.) Een echte jury van buitenaf zal een zo goed mogelijk oordeel geven en mogelijk nominaties aangeven voor de Regiowedstrijd. Dus: Komt allen ! Donderdag 5 januari 2006 Nieuwjaarsreceptie Het bestuur nodigt een ieder (met partner) uit op de Nieuwjaarsreceptie om elkaar het beste voor het komende jaar te wensen: Goede gezondheid, veel creativiteit en genoeg werklust om films te maken, waar we weer met zijn allen van kunnen genieten. Proost alvast !
Donderdag 19 januari Het tweede deel van de cursus filmische levensverhalen maken onder leiding van Bernhard Bussemaker. Hij zal naar onze probeersels kijken en er verstandige tips over geven ter verhoging van de kwaliteit. En nog nieuwe zaken daarover aanreiken. Aan te bevelen dus! .
Klospotverslag 1 december 2005
Ben Koops
CineLeusden in Feeststemming Bij binnenkomst op de clubavond van 1 december kon men het duidelijk merken: Hier is iets aan de hand. Bertha & Leo waren druk in de weer met drankjes en diverse zoete versnaperingen. Wat was er aan de hand? Wij hadden met onze speelfilm “Inpakken & wegwezen” op de nationale NOVAmanifestatie BRONS gewonnen. En dat werd vanavond op grootse wijze gevierd. Ben had zelfs een gele trui aangedaan. Cor van Saarloos opende de avond met een speciaal dankwoord voor de makers van deze geweldige film. Hij dankte ook de club in zijn geheel voor deze prestatie.
De avond zou een z.g. DOE avond worden, maar door het enthousiasme voor de gewonnen bronzen plak werd, vanzelfsprekend, eerst nog eens de winnende film vertoond. Nogmaals werd duidelijk dat wij met onze club toch wel een fraaie rolprent hadden ingezonden. Na afloop van de film vroeg Boy om commentaar. Enkele leden maakten daar gebruik van en gaven meerdere tips om in de toekomst tot nog betere resultaten te komen. En zo werd het al snel pauze. Daarna begon dan pas de DOE avond. De avond werd verzorgd door Anne & Ben. De leden hadden camera en statief meegenomen en er werd, na de uitleg van Ben, direct met de opgaven gestart. Iedereen werd vrij gelaten om de opdrachten invulling te geven en zo werd het al snel een drukte van belang. Wim van Velzel had een groepje om zich heen verzameld en gaf via diverse camera’s uitleg over het ”witbalansen” weer anderen waren in de weer met een grote ronde kerstbal. An van Norren sprak met zichzelf via een spiegel in de gang. De filmer mocht niet in beeld komen en dat was goed gelukt. De avond werd besloten met een op video uitgesproken nieuwjaarswens van Anne & Rie. Ook dat was een opdracht van de Doe avond.
Klospotverslag 15 december 2005
An van Norren
Spannende clubwedstrijd Alle 28 aanwezige clubleden waren in gespannen afwachting toen Iny Slomp namens het bestuur deze laatste avond van dit jaar, die geheel gevuld zou worden met films van eigen leden, opende. Zij heette in eerste instantie de twee juryleden van ESVA uit Ede hartelijk welkom: Joop Topma en Jos Oudijn, die samen met Henk Huberts en stagiair Frans Jansen, alle ingeleverde films voorgejureerd hadden. Ook werden Koos v.d. Kruit, die in verband met zijn gezondheid zijn lidmaatschap – zeer tot zijn spijt – op heeft moeten zeggen, samen met zijn echtgenote van harte welkom geheten. Zijn aanwezigheid werd met applaus begroet. Alle leden werden nogmaals attent gemaakt op de Nieuwjaarsbijeenkomst (samen met partner) op 5 januari 2006. Een aantal leden bood spontaan aan voor de hapjes op die avond te zorgen. Joop Topma dankte, als juryvoorzitter, voor de uitnodiging van Cine Leusden om dit jaar de jurering voor hun rekening te nemen. Door het grote
aantal inzendingen (12 films) concludeerde hij dat wij een productieve vereniging hebben. Doordat er dit jaar vooraf was gejureerd, kon onmiddellijk na de vertoning van elke film het juryrapport worden voorgelezen. Een geweldige verbetering vond een ieder. 1. ‘t Verleden herleeft, van Kedo Erné, An van Norren, Anne v.d. Zande en Erik Valentijn Inhoud: Oogstdag in Den Treek, een dag waarin oude landbouwtechnieken en –methoden centraal stonden. Juryrapport: Na een een aardige introductie met goede informatie lopen twee verhaalstructuren door elkaar: enerzijds oude landbouwtechnieken en –methoden; anderzijds de beschrijving van de oogstdag zelf. Begin veelbelovend met mooie beelden en fraaie close-ups. Découpage had beter gekund. Een teveel aan mooie beelden. Muziekkeuze: beter een boerenkapel. 2. Cross-over, van Cis Heijdenrijk, Tjeerd Nieuwenhuis, Sjoerd Rond Inhoud: Uitleg over crosssport en in ’t bijzonder over constructie crossauto en veiligheidsaspect racespektakel. Juryrapport: Parallelmontage crossbeelden en interviewdelen. Filmopzet geeft antwoord op gestelde vraag: “Is autocross serieus?” “Ja”. Audio-afstemming onvoldoende. Titel niet fraai. Veel waardering voor einde film incl. muziekkeuze. 3. Frank Driessen, kunstenaar in hout, van Cis Heijdenrijk Inhoud: Met behulp van mechanische middelen wordt een houten kunstvoorwerp vervaardigd. Juryrapport: Duidelijk beeld hoe kunstenaar het ruwe hout bewerkt. Met gesproken commentaar wordt goed duidelijk welke overwegingen hij hierbij maakt. Wat lange scènes vertragen de film. Goede afwisseling tussen totalen, halftotalen en close-ups. Belangrijke scène ontbreekt: overgang van knoest naar beker. 4. Vakantie in Seebuel, van Bertha van Dalen Inhoud: Vakantiefilm waarin chronologisch wordt verteld hoe vakantie geweest is. Juryrapport: Sfeervolle, mooie plaatjes. Filmverhaal ontbreekt. Grote verschillen in weertype. Niet duidelijk is of contrasten in dezelfde periode plaatsvonden. Commentaar had opheldering kunnen geven. 5. Het eerste levensjaar van Ukkie, van Leo Smit Inhoud: De koop, de komst en het eerste levensjaar van een teckel Juryrapport: Chronologische volgorde, waarbij openingsshot ontbreekt. Toelichting wordt gemist. Geluid kan beter. Veel waardering voor liefdevolle beelden 6. Nieuw Zeeland, een land om lief te hebben, van An van Norren Inhoud: Een camper vertelt over de belevenissen van zijn
passagiers. Juryrapport: Verhaalstructuur op basis van geografische volgorde van reis. Er ontbreekt op essentiële moment een blik op de kaart en achtergrondinformatie. Mooie authentieke stem van camper en consequente rode draad. Goede inleiding, mooie beelden. Hierna volgde een pauze, waarop we even op adem konden komen van alle beelden die op ons netvlies waren geprojecteerd. 7. Wereldvrouwenmars 2005, Quilts, van Martha ten Bokkel Huinink Inhoud: Quilts worden vervaardigd, tentoongesteld en in Kopenhagen overgedragen Juryrapport: Chronologische opzet, sommige fases breed uitgemeten, daardoor wat traag. Inleiding door professionals gemaakt? Daardoor teveel contrast. Er spreekt idealisme uit de film. Aantal mooie close-ups. Voice-overs geven waardevolle informatie. 8. Rondreis door Umbrië en Toscane, van Erik Valentijn Inhoud: Familiefilm over belevenissen tijdens een mooie vakantie Juryrapport: Met behulp van kaarten met plaatsnamen worden we meegenomen naar diverse plaatsen die ieder iets specifieks hebben. Er wordt teveel, maar tegelijk te weinig getoond, daardoor oppervlakkig. Komen en gaan van familie verwarrend. Muziek goed gekozen. 9. Wie ik ben?, van Elly Alberda Inhoud: De maakster geeft in een dramatische film weer hoe zij is veranderd na het verlies van haar echtgenoot. Juryrapport: Oude filmbeelden geven op fraaie wijze haar jeugd en mooie huwelijksdag weer. In het begin wordt de kijker door de gebruikte muziek in de juiste gemoedsstemming gebracht. De vertaling van een lied van Brel is op een goede wijze als ondertiteling gebruikt. Op indrukwekkende wijze wordt duidelijk gemaakt dat het leven een andere wending kan krijgen. Haar eigen gedicht, met passende muziek, onderstreept dit. Een bijzondere waardering voor het scherptediepte effect bij de roos. De jury was ontroerd door deze film. 10. Mandala, van Cis Heijdenrijk Inhoud: Tijdens het uitspreken van gebeden maken monniken een zand mandala Juryrapport: Opening goed. Iets te uitvoerige vertoning van proces. Audio was goed verzorgd, evenals halftotalen en close-ups. Achtergrondinformatie wordt gemist, ook de verstrooiing van de mandala. 11. Werk in uitvoering, van Sjoerd Rond en Cor van Saarloos Inhoud: Voor uitvoeren werk zijn veel veiligheidsvoorschriften nodig
Juryrapport: In duidelijke shots en binnen 1 minuut laten makers zien dat veiligheid tot in de kleinste details geregeld moet worden. Er lijkt gevaarlijke klus geklaard te worden. Duidelijke beelden, mooie close-ups. Stophand versterkt amusante film. Verrassende clou. Goede muziekkeuze. 12. Op zoek naar licht, van Wim van Velzel en Leo Baeten Inhoud: Het toetreden van Frank van Roermund tot de gemeenschap van Norbertijnen en de levenswijze in het klooster. Juryrapport: Met Frank als gids, goede interviews en toepasselijke gedichten krijgen we goede indruk van de kloostergemeenschap. Helder en indrukwekkend weergegeven. Inhoud en opbouw zeer boeiend. Veel hoogtepunten, vooral de gelofteaflegging. Uitstekend gebruik van totalen en close-ups. Beeldscherpte en licht bijzonder goed. Muziek passend. Na het bekijken van deze bijzonder afwisselende films was het tijd voor de prijsuitreiking. Uitslag: 1. Op zoek naar licht 2. Wie ik ben? 3. Nieuw Zeeland, een land om lief te hebben De prijswinnaars Wim, Elly en An kregen een medaille omgehangen en een leuke kerstattentie. Iny bedankte alle juryleden voor hen afgewogen juryrapporten, met een fles wijn. Ook de mensen van de catering: Bertha en Leo kregen een fles wijn voor de goede verzorging het afgelopen jaar. Boy werd eveneens verrast met een fles wijn voor het verzorgen van een aantal clubavonden. Er werd nog tot laat op de avond geanimeerd nagepraat, onder het genot van een drankje en een hapje, waarbij al het commentaar van de jury nog eens dunnetjes werd overgedaan. Een prachtige afsluiting van het jaar 2005! Veel creativiteit toegewenst het komende jaar.
