Afrika ( Kaapstad tot Alexandrië )

Losttracks Avonturensite van Patrick en Elly Suverein http://www.losttracks.org

Afrika ( Kaapstad tot Alexandrië )

1 / 22


2 / 22


3 / 22


4 / 22


5 / 22


6 / 22


7 / 22


8 / 22


9 / 22


10 / 22


11 / 22


12 / 22


13 / 22


14 / 22


15 / 22


16 / 22


17 / 22


18 / 22


Alles verloopt soepel. Die Ahmed kan ons inderdaad helpen, er gaan voldoende boten naar Europa. De Toy kan gewoon in een hoge container zodat de daktent er op kan blijven en wordt verscheept naar Rotterdam eind van de week. Gisteren moest Patrick weer mee naar de traffic en dat was blijkbaar weer ene grote chaos. Dat kantoor blijkt ook voor soort auto keuring te zijn of zo waar weer honderden schreeuwende Egyptenaren staan te roepen bij ieder mapje papieren wat omhoog wordt gestoken. Je snapt trouwens niet wat hier zo’n auto keuring in kan houden. Gisteravond hebben we nog staan kijken langs de weg; 80 % van de auto’s heeft geen goede verlichting, of hooguit 1 lampje. Wij rijden voor de veiligheid altijd met verlichting, ook overdag. Daar wordt je ook constant op gewezen. Degene die hier werkende verlichting hebben doen het echt pas aan als het pikkedonker is. Ze zijn blijkbaar bang dat de accu verslijt! Patrick is nu weer naar Ahmed voor betaling en nog meer papierwerk. Zonder zo’n regelaar zou het niet veel worden hier. De Toy staat hier als enige auto recht voor de deur van het hotel, want de parkeergarage is te laag. Wat ziet die auto er uit. De laatste 2 dagen van onze reis hebben we een aantal stukken over net nieuw aangelegde teer moeten rijden. En die teer was nog niet droog. De spetters zitten werkelijk tot aan het dak en al onze kleren zitten natuurlijk ook onder. We wilden eerst de auto nog gaan wassen, maar bij nader inzien laten we het maar lekker zo. Des te minder kans dat iemand probeert de boel open te breken. Net nu alles geregeld en

19 / 22


gedaan is krijgt Patrick een antwoord van een rederij dat er een nieuwe verbinding is naar Turkije. Hadden we dat antwoord maar 3 dagen eerder gekregen dan was dat een super oplossing geweest. Ik zat net terug te kijken hoe lang we nu onderweg zijn geweest; Op 14 oktober 2010 is de auto in de container gegaan in Nederland en op 14 oktober 2012 zijn we aangekomen in Alexandrië. Het aantal dagen wat we alles bij elkaar onderweg zijn geweest is 88 en het totaal aantal kilometer is 22.871. En niet 1 lekke band gehad. Goed gekozen Leo, die BF Goodrigde! Ondanks dat we het niet helemaal hebben kunnen afmaken zoals gepland hebben wij een fantastische reis gemaakt en ben ik enorm blij dat Patrick me heeft overgehaald om aan dit avontuur te beginnen. Ik had nooit kunnen denken dat ik dit zo leuk zou vinden. Het is natuurlijk super om zo’n reis met z’n tweeën te kunnen maken. De laatste week van deze reis is als een goed boek; je kijkt zo uit naar het einde en naar de goede afloop maar als het einde daar is baal je dat het afgelopen is! Gelukkig heeft Patrick al weer gezorgd voor een nieuwe uitdaging; binnenkort is onze vrachtwagen klaar en gaan we met deze auto aan een nieuw avontuur beginnen. We krijgen dan ook een nieuwe website; www. losttracks.org. We willen iedereen bedanken voor het mee reizen met ons en voor de vele leuke reacties. Dat heeft het bijhouden van het dagboek nog leuker gemaakt! [gallery ids="1021,1020,1019"]Zoals ik vorige week met een aantal vlooienbeten van de ferry kwam, zo heeft Patrick ze vandaag. Ja, dat was een beetje te verwachten. We hebben slecht gedroomd vannacht of nee, het is echt waar, we moeten terug richting Alexandrië. Ik heb helemaal geen oog dicht gedaan, Patrick gelukkig wel. Hij rijdt tenslotte ook alles. Ik geloof dat ik het laatst gereden heb in Zambia. We gaan op ons gemakje terug naar Alexandrië en bedenken een plan B. Patrick had vooraf al het nodige zoekwerk gedaan toen Libië nog helemaal op slot zat. In die tijd was er nog een ferry naar Turkije en dan hadden we zo Europa in kunnen gaan. Maar die boot is sinds 2 maanden ook uit de vaart. Dan via midden oosten is helemaal geen optie. Veel te gevaarlijk. We hebben van Kamal al een kaartje gekregen van een vriend van hem die hier in de haven papierwerk regelt voor het geval er iets mis zou gaan. Die hebben we gebeld en volgens hem is er op dit moment geen enkele mogelijkheid om met auto naar Europa te gaan. Alleen in een container en wij terug vliegen. We komen rond 12 uur in Alexandrië en deze stad staat helemaal niet in de navi. Zo goed als tracks for africa is in het zuiden , is het eigenlijk sinds Ethiopië al veel minder en nu helemaal slecht. Deze stad is ook zo giga groot en net zo’n drama om door heen te rijden als Cairo. Gelukkig heb ik in die 2 jaar wel redelijk kaart leren lezen ( en dat voor een vrouw ) en vinden we de four seasons . In dit hotel wilde ik al slapen in Cairo maar dat was te ver weg. Ironisch dat we het nu wel vinden, terwijl we nu juist het liefst in een tentje in Libië hadden gelegen. Maar goed, de eerste teleurstelling is voorbij, de auto doet het nog super, we mankeren zelf niks en we zijn tenslotte toch tot aan de middellandse zee gekomen! We lunchen heerlijk in de tuin van het hotel, het is nog super weer en zometeen komt Ahmed hier naar toe om de mogelijkheden te bespreken. Komt vast allemaal goed! [gallery ids="1026,1027"]Dat we in Cairo zo geweldig zouden eten had ik nooit verwacht. Echt in de top 10 van best gegeten ooit. Als we op de kamer komen staat er zelfs een taartje voor Patrick z’n verjaardag. Heel attent. Top hotel dit oude Oberoi. Vroeg weer op, 7 uur in de auto.We doen er een uur over om chaotisch Cairo achter ons te laten richting middellandse zee. Wat een volslagen idioten hier op de weg. Je schrikt je regelmatig een hartverzakking als er weer eens een spookrijder je tegemoet komt. Er is hier een 4 baans weg met een middenberm en toch zien we een paar keer iemand op onze helft. En dan nog hard knipperen met de lichten ook! We zijn om 2 uur al in Marsa Matruh en Patrick ziet meteen het traffic office waar we onze papieren zouden moeten regelen. Wist niet dat Patrick ook Arabisch kon lezen

20 / 22


Hier kunnen ze ons niet helpen, moet in Sallum, net voor de grens. Moet nog kunnen voor het donker. Al zo’n 10 km voor dit dorp staan er aan de rechterkant van de weg kilometers vrachtwagens geparkeerd. Hmmm dat is geen goed teken. Ook hier willen ze ons niet echt helpen en worden we naar de grens gestuurd. Nou ja, dat moet dan maar, hier kunnen we toch ook nergens fatsoenlijk overnachten. Het is dan 5 uur als we beginnen aan de 8 kilometer beklimming richting de grens. Het gaat hier behoorlijk steil omhoog en het is eigenlijk niet meer dan een smalle 2 baansweg. Ook hier staan de vrachtwagens langs de weg en proberen ze daarnaast 3 rijen dik naar boven en naar beneden te komen. We hebben nog nooit zoiets gezien, wat een chaos. Veel roepen en wijzen en toeteren naar iedereen en zelfs een vierde rij probeert zich te vormen door de ‘berm ‘. Ik vind het knap hoe kalm Patrick dan toch blijft en de Toy soms tussen onmogelijke stukken weet door te sturen. Het bestelwagentje wat voor ons rijdt wordt namelijk wel een paar keer geraakt door een vrachtwagen. Overal hangt de geur van verbrande koppelingsplaten en ik krijg al visioenen van doorgetrapte remmen zoals van de week. We komen bij de eerste politiepost en er wordt eerst gezegd dat we niet door mogen. Alleen mensen met paspoort van Libie of Egypte mogen door. Uiteindelijk laat de baas ons wel door en wordt vrij snel het carnet en zo gestempeld. Nummerplaten er af en nog een laatste stempel in ons paspoort. Tja en daar gaat het dan toch nog mis. Na 4 uur smeken, geld aanbieden en proberen worden we met nieuwe Egyptische nummerplaten weer terug gestuurd. We bellen nog met Hadi, het contact van de HAT in Libie, maar ook hij kan niks voor ons doen. Zolang Egypte ons niet laat gaan kan hij niks voor ons betekenen. We kunnen het gewoon niet geloven dat dit ons overkomt. Je mag alleen het land in als je op een luchthaven aankomt. We waren natuurlijk gewaarschuwd maar dachten dat ons dit toch wel zou lukken. We rijden dan weer 100 km terug naar een hotelletje in de categorie van veerboot Lake Nasser maar we hebben geen keus. wild kamperen lijkt hier geen veilige optie. Ruim 700 km verder en zeker heel teleurgesteld gaan we in dit vlooien hotel binnen. Het is dan 11 uur en we hebben sinds vanochtend 6 uur niks meer op. De keuken ziet er hier niet echt aantrekkelijk uit dus het wordt een noodle soepje uit eigen doos . En dit op Patrick z’n verjaardag notabene! [gallery ids="1031,1032,1033"]Half 8 zitten we al weer in de Toy. We rijden nog even door Hurghada en bekijken nog even de grote complexen hier. De weg is wederom super glad en heel rustig. Vandaag vrijdag en dus een vrije dag hier. Meteen na Hurghada is er ook 200 kilometer niks van toerisme. Enkel een paar boorplatforms en opslag van olie. Wel 200 kilometer voor Cairo komt er een strook van zo’n 35 km langs de zee met alleen maar net nieuw gebouwde, maar nog bijna allemaal onbewoonde complexen. De een na de ander, de een nog mooier dan de ander. Het lijkt wel of we in Spanje zijn, zo veel gebouwen langs het water. Aangezien er nergens een luchthaven in de buurt is gaan we er maar van uit dat dit de buitenhuizen van de rijkere Egyptenaren zijn. 30 km voor Cairo begint dan de ring en het valt eigenlijk best mee. Ja, het is natuurlijk wel chaotisch maar ja we zijn inmiddels ook wel wat gewend. Vlak voor de ingang van de piramides zien wel al weer een Oberoi hotel. Nou, wij meteen de poort door.. Auto parkeren en rondje Cairo doen. Binnen een half uur kunnen we op pad met een gids en chauffeur en wederom zijn we erg onder de indruk. Van dichtbij zijn ze toch wel ontzettend groot hoor! De grootste bestaat uit 2,4 miljoen stenen van gemiddeld 5 ton. Gemiddeld, want de grootste wegen 15 ton! Onvoorstelbaar dat dit ruim 4500 jaar geleden gebouwd is. We bekijken 3 grote en een aantal kleinere en dan ook nog de Sphinx. Erg mooi, zeker de moeite waard. Het is moeilijk om te zeggen wat mooier is, Luxor of Cairo. Dit is erg groot en onvoorstelbaar dat dit

21 / 22


door mensen is gebouwd zo lang geleden, maar de details aan de binnenkant van de tombes en paleizen in Luxor is toch ook wel heel fascinerend. Het laatste stuk naar de Sphinx moeten we lopen omdat de weg afgezet is vanwege een tragisch ongeluk. Een vrachtwagen van de politie is door z’n remmen getrapt en is in volle vaart een smal weggetje ingereden. Deze wagen is over een personenwagen gereden en er zijn een aantal doden en een tiental gewonden gevallen. Ook zijn er 3 paarden dood. Als we bij de plaats van het ongeluk komen ligt er 1 paard dood te gaan, maar volgens het geloof hier mag het beest niet afgemaakt worden. Dus die ligt hier al 2 uur op midden op staart te lijden met allemaal mensen er om heen. Triest. Eigenlijk is vandaag onze missie al een beetje geslaagd; we hebben ‘Cape to Cairo ‘ volbracht! De meeste overlanders hebben dit als doel, van de meest zuidelijke stad tot de meeste noordelijke. Maar….wij willen de Toy niet hier op een boot zetten, maar gewoon zelf naar huis rijden en dan is het pas echt geslaagd. Daarom gaan we ook morgen richting de grens met Libie en dan maar hopen dat we de grens zonder al te veel problemen overkomen. [gallery ids="1041,1043,1044,1046,1042,1045,1047"]We staan om 6 uur op want we willen bijtijds in Hurghada zijn. Eerst twijfelen we nog om te gaan maar dan blijkt dat de beste weg naar Cairo toch langs Hurghada komt. Het eerste uur rijden we nog door dorpjes langs de Nijl en alles staat er mooi groen bij. Het straatbeeld is wel behoorlijk anders; hutjes zijn huizen geworden, de meeste ezels zijn ingeruild voor een oude Peugeot en de mensen op straat zijn ook goed gekleed. Het voelt hier helemaal niet meer als ‘ Afrika ‘ . Zo komen we om half 12 al op de bestemming aan en het hotel wat we gezien hebben op tripadvisor staat niet in de navi. We komen in het drukke gedeelte van Hurghada terecht en dit is nou precies waar we niet willen zijn. Niet te geloven wat een berg met grote hotels hier! Uiteindelijk vinden we ons hotel op een afgelegen stuk zo’n 30 km ten zuiden van Hurghada. Het Oberoi Sahl Hasheesh hotel. Is pas een paar jaar open en het ligt hier super mooi. We krijgen een prachtige kamer gelijk aan het strand. Het is de laatste paar dagen wel een luxe reis door Afrika zeg. Van het ene naar het andere mooie hotel. Maar ja, zolang de gelegenheid er is, nemen we het er maar van! Ook hier is het weer niet druk, maar daardoor wel lekker op het strand. Rondje snorkelen en zwemmen en dat allemaal nog geen 24 uur na Luxor. De afwisseling is wel heel erg leuk. Doordat we in korte tijd zoveel zien en meemaken hebben we vaak geen idee meer van tijd. . Zo is het bijna niet voor te stellen dat we pas een week geleden uit Khartoum vertrokken en daar langs de weg hebben geslapen. Morgen gaan we de wekker weer op 6 uur zetten, dan nog 450 km naar Cairo. Erg benieuwd naar de piramides. [gallery ids="1091,1092,1093,1094"]

22 / 22 Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)

Afrika ( Kaapstad tot Alexandrië )

Recommend Documents