ADVENTSBODE JULI 2013 IN DEZE UITGAVE. Agenda s Koninklijke onderscheidingen Perron40 Wijkindelingen Nieuwe ouderlingen

ADVENTSBODE JULI 2013

IN DEZE UITGAVE Agenda’s Koninklijke onderscheidingen Perron40 Wijkindelingen Nieuwe ouderlingen

2

De Adventskerk is een actieve en gastvrije Christelijke geloofsgemeenschap die midden in de huidige samenleving staat. Het beleid van de Adventskerk is gericht op het aanspreken van een groot publiek in Aerdenhout en omgeving. Dat doet zij met een breed aanbod aan activiteiten om beweging te brengen in het geloof en om geloof door te geven aan volgende generaties, waarbij het gaat om de band tussen mens en God. Soms met leden van één generatie, soms met het doel diverse generaties elkaar te laten ontmoeten. Naast inspirerende kerkdiensten bieden wij voor geïnteresseerden o.a. kinderdiensten, themadiensten, levensbeschouwelijke lezingen, gerichte thema bijeenkomsten, spirituele sessies, pastoraat en meditatiegroepen. Zo willen wij een platform en speelveld bieden aan al diegenen die zoeken naar aansluiting bij zichzelf, anderen en God. Agenda Adventskerk Zondag 14 juli, 10.00u: Zondag 21 juli, 10.00u: Zondag 28 juli, 10.00u: Zondag 4 augustus, 10.00u: Zondag 11 augustus, 10.00u: Zondag 18 augustus, 10.00u: Zondag 25 augustus, 10.00u: Zondag 1 september, 10.00u: Zondag 8 september, 10.00u: Zondag 15 september, 10.00u, Zondag 22 september, 10.00u: 3

Ds. R. van den Beld, Bilthoven Ds. J. van Selms, Haarlem Ds. J.J. van Oord, Amersfoort Ds. S.L. Schoch, Den Haag Ds. L.C. J. Blomjous-Maillette de Buy Weniger Ds. H.J.C. van Es, Zutphen Ds. M.A. Smalbrugge Ds. M.A. Smalbrugge Ds. M.A. Smalbrugge Startzondag: Ds. M.A. Smalbrugge Hr. van Zanden, kandidaat,Pesse

Agenda Perron 40 Thema: Ontmoeting in levensvragen Vanaf september zal er wekelijks een gespreksmiddag plaats vinden in de Tuinzaal van de Adventskerk. Enerzijds om elkaar te ontmoeten, anderzijds om thema’s te bespreken die doorgaans niet zoveel ruimte krijgen in het leven.  Na de herfstvakantie wordt de frequentie tweewekelijks. Heel wat jaren geleden werden deze gesprekken ook gehouden in de kerk en werden erg gewaardeerd. Toen ging het (velen waren rondom veertig jaar oud) om het uitwisselen van ervaringen, vragen en gedachten over het leven. Die draad pakken we weer op omdat men ouder is geworden en men weer andere vragen heeft gekregen. Onderwerpen kunnen zijn: Omgaan met kinderen en kleinkinderen (bijvoorbeeld wanneer de kinderen gaan scheiden), eenzaamheid, omgaan met tijd, eindigheid, liefde, kwetsbaarheid, rouw, herinneringen (wat doe je er mee en wat wil je achter laten bij je dierbaren) opvoeding (hoe en wat neem je mee je leven in), beleven van het ouderlijk huis, ziekte en verval, de maakbaarheid van het leven, dementie en angst voor dementie, verschillen in normen en waarden tussen jongeren en ouderen. Kortom, genoeg om over te praten. De gesprekken vinden plaats op donderdagmiddag van 14.00 – 16.00 uur. Start: 12 September,  19 September,  26 September,  3 Oktober,  10 Oktober, 

17 Oktober,  31 Oktober,  14 November,  28 November,  12 December

Voor koffie, thee en een warme zaal wordt gezorgd. Ik hoop u te mogen ontmoeten op deze middagen! Chantal Visser de Mol

Agenda Kinderkerk Er zijn geen kinderdiensten in deze zomerperiode. Prettige vakantie en zie de aankondiging van ons kinderkamp. 4

VOORUITZICHTEN ACHTER DE RUG? Afgelopen jaar hebben we gewerkt met het thema vooruitzichten. Niet alleen is aan de gemeenteleden gevraagd wat voor hen voor de vooruitzichten zijn, maar ook is er geprobeerd die vooruitzichten zelf vorm te geven in werk aan de toekomst. De toekomst van onze gemeente. Mooi werk, soms ook lastig omdat geloof zo heel sterk aan verandering onderhevig lijkt, omdat kerken soms tegen de bierkaai van de leegloop lijken te vechten, omdat de behoeften van de mensen zich niet meer op de kerk richten. Veranderingen dus in de geloofswereld. Wat an sich een natuurlijk gegeven is. Zoals een mens in de loopt van zijn leven zijn geloof ziet veranderen, zo verandert geloof ook in de grote golven van tijd en cultuur. De laatste tijd lijken de veranderingen binnen het geloof vooral neer te komen op stellen dat het geloofsgoed toch vooral overdrachtelijk en figuurlijk gezien moet worden. Ook God zelf. Het is dus zoiets geworden als steeds meer weghalen van het geloof en het dan uiteindelijk laten oplossen in algemene begrippen als trouw, liefde en barmhartigheid. Steeds weer zeggen dat we iets vooral niet letterlijk moeten opvatten, steeds weer mensen voorhouden dat je er een beeld in moet zien, steeds zeggen dat we wel over God spreken, maar dat het bij gebrek aan beter is dat we hem God noemen. Hoezo bij gebrek aan beter? Is er iets beters dan God? Is het genoeg om te zeggen dat we weliswaar bidden, maar dat het toch vooral een gesprek met jezelf is en dat je niet moet denken dat er werkelijk een luisterend oor is in dit leven? Begrijpt u me goed, voor een deel kloppen die inzichten en is het belangrijk nieuwe lagen te ontdekken in het geloof. Maar voor een deel lijkt het ook op démasqué, waarbij geloof toch vooral in laatste zin gezien kan worden als ons eigen pogen zin te verlenen aan het bestaan. Is er dan nog een vooruitzicht? Dat was ook de vraag die we ons dit jaar stelden. Was er nog een vooruitzicht zoals Mozes op de berg Nebo, uitkijkend over het beloofde land? Of hebben we de vooruitzichten achter de rug en zijn het vooral de idealen die we ooit zelf hebben gekoesterd maar die we nu achter ons laten? Ik hoor zowel het een als het ander. De een zegt: ik weet het zeker, God bestaat niet. De ander houdt het er op dat je aan God niet kunt twijfelen. 5

Soms zitten beiden nog samen in de kerk, soms zijn de wegen intussen uit elkaar gegaan. Wat wel erg jammer is. Het gesprek over geloof verstomt daarmee immers ook. Iedereen gelooft. Je gelooft in jezelf, in anderen, in de waarde van kennis en ga zo maar door. Zelfs geld bestaat alleen maar bij de gratie van geloven in elkaar. Er is geen gouden standaard meer die de waarde van het geld garandeert, er is alleen maar het onderlinge vertrouwen dat geld zijn waarde laat behouden. Geloof je daar niet meer in, dan is de waarde weg. Dat accepteren we allemaal gemakkelijk. We begrijpen dat we de hele dag bezig zijn te geloven. Maar alleen als het op het begrip ‘God’ aankomt, menen we plotseling een haarscherpe grens te moeten trekken: je gelooft of je gelooft niet, namelijk in God. Alsof God een soort Ufo is, je gelooft er in of niet. Maar in het gewone leven is geloven veel dynamischer, niet zo statisch. Je gelooft in de waarde van de euro, maar je hebt ook je twijfels. Je gelooft in jezelf, maar kent ook momenten dat je jezelf eerder een bodemloze put voelt. Elke keer weer is geloven tasten naar iets dat buiten de grenzen van je eigen kunnen en vermogen ligt. En dan zouden we juist over God pretenderen dat de grenzen daar glashelder zijn en niet een kwestie van iets/iemand buiten je grenzen en toch ook die in je? Ik geloof dat niet. Geloof blijft voor mij de ervaring van een werkelijkheid die mijn eigen grenzen doorbreekt, een kracht die buiten mijn eigen kunnen ligt, maar toch in mij leeft, een nabijheid die de grenzen van mijn hart kan doorbeken en daar leven kan schenken, een God die mij kent bij name. Het lijkt me dat de tendens om God toch vooral weg te verklaren ergens moet stoppen. We hebben God niet achter de rug. Ik heb het dan ook niet zo erg begrepen op al die ‘eerlijke’ statements van mensen die zeggen dat ze nu eindelijk hebben begrepen dat God toch vooral het symbool is van onze eigen hoop, dat hij de liefde is die wij zelf vormgeven, dat hij natuurlijk niet echt bestaat en gaat u zo maar door. Ik ben beu steeds weer die ‘eerlijke’ verklaringen te lezen, de boeken van mensen die zo graag rekenschap willen afleggen van het feit dat God zijn naam en bestaan heeft verloren. Als God niet bestaat, leg me dan uit wat er in jou bestond toen je nog wel in hem geloofde?

6

Vooruitzichten hebben voor mij dan ook sterk met God te maken. Inderdaad, vooruitzichten vragen je grenzen steeds weer te verleggen. Maar ze gaan over vergezichten die God ontvouwt. Niet per se over onze ambities, wel over bestemming. Als dat dan zo is, wat wordt dan, in dat kader, het thema van het nieuwe seizoen? Dit keer gaan we ons buigen over de weg naar de top. De top, dat is waar tegenwoordig iedereen naar toe wil. Topervaringen, de top halen, je uiterste best doen en bij de top behoren. Een school wil geen gewone school zijn, maar een toptienschool. Een manager wil het uiterste uit zichzelf halen en gaat voor de top. De top, dat zijn wij zelf en toch moeten we dat nog halen, dat zelf dat blijkbaar nog niet helemaal in ons bereik ligt. Dus worden we perfectionistisch, eisend en competitief. We willen alleen nog maar het beste, of het nu gaat om de mooiste keuken, het zuiverste voedsel of de beste positie. Wat zeiden de Bijbelse figuren over die top? Waar klom Jezus naar toe toen hij zijn Bergrede hield. Waarom spreken oude theologen zo vaak over het beklimmen van een berg als zij over God spreken. De top, daar gaan we het komende jaar over hebben. Omdat die top niet zomaar een hoogtepunt is van onze eigen vermogens, maar omdat hij te maken heeft met God. Vele toppen zijn er in het leven, vele kun je beklimmen. Maar sommige toppen bieden een vooruitzicht dat je geschonken wordt, geloof dat een weg wordt, toekomst die voor je geopend wordt.

Vredeswens Hoe gaat dat in de kerk, voor het begin van de dienst? Je komt binnen, groet de mensen bij de toren en gaat de kerkzaal in. Je schuift de banken of stoelen in, gaat naast een bekende zitten en neemt de wederwaardigheden van de 7

afgelopen week door. Dat is een mooi iets, je dierbaren tegenkomen en vragen hoe het gaat? Het is diep sociaal om te willen weten hoe die ander het maakt. Natuurlijk, er komen ook andere aspecten bij kijken. Gewoon bijpraten is niet altijd hetzelfde als je werkelijk verdiepen in een ander. Maar het kan er zomaar in over gaan. Het mooie is dan dat je zomaar de oppervlakte achter je laat en afsteekt naar dieper water. Maar dan nog, veel van wat we met ons meedragen is nauwelijks te verwoorden en als je het al doet, dan toch bij mensen die je zelf uitkiest. Het is bepaald niet zo dat, omdat je in de kerk zit, het gesprek zoveel dieper moet zijn. Want ook in de kerk geldt dat het jouw keuze is om iets van je hart en ziel te vertellen. Niettemin, je kunt bedenken dat niet iedereen vrede heeft met zijn leven, met zaken die spelen in het innerlijk, met baan en privéleven. In de liturgie voor het Avondmaal is daarvoor een element opgenomen dat de vredeswens heet. Het is, in de rite van het Avondmaal, het moment na de instellingswoorden, de bijbehorende gebeden. Dan herhaalt de voorganger de woorden van Jezus ‘vrede laat ik u, mijn vrede geef ik u’. Waarna mensen elkaar met een handdruk de vrede van Christus wensen. Het moment komt bij ons niet voor, zowel niet bij de viering van het Avondmaal, als daarbuiten. Jammer eigenlijk. We weten dat je het soms hard nodig kunt hebben dat iemand je innerlijke vrede toewenst, maar ja, dat zeg je nu ook weer niet zo één-twee-drie. Dan voelt het bijna als inbreuk op het privéleven. Maar als het in een rite wordt opgenomen, dan is het misschien juist weer wel mooi. Daar heeft de kerkenraad dan ook bij stilgestaan en gesuggereerd dat het goed zou zijn als we dat moment zouden invoeren. Elkaar even een hand geven en de vrede van God of Christus aan je naaste toewensen. Je zou het bijvoorbeeld kunnen doen voordat de Bijbel wordt gelezen. Dan wens je iemand ahw toe dat hij met een rustig hart kan luisteren. Of voor een gebed. Zodat iemand vrede weer kan vragen. Na de vakantie herzien we dus de liturgie en zullen we dat element proberen in te voeren. Startzondag Op zondag 15 september is het startzondag, het begin van een nieuw seizoen. Thema is dus ‘de weg naar de top’ en ongetwijfeld hoort er 8

een topverhaal bij, een topdienst, een topkinderkinderkamp. Dat laatste is zeker het geval. Zoals elk jaar organiseren we ook dit jaar weer een startzondagkamp. Dat begint op zaterdagmiddag 14 september en eindigt op zondag 15 september met het binnentrekken van de kinderen in de kerkdienst. Echt een topervaring voor kinderen en ontzettend leuk om mee te maken. Er wordt gekampeerd op het terrein van de familie DirkzwagerEnschedé in moderne, nieuwe tenten en een enthousiast team van leiding staat klaar om daar de kinderen op te vangen. Het programma van die zondag krijgt u na de zomer, maar gaat u er van uit dat we weer beginnen met een ontbijt om 10.00u en daarna om 11.00u de dienst hebben. Het is een dienst voor leden en gasten, een vrije vormgeving van de liturgie, met het accent op het samen zoeken van rust, zin, bezinning en plezier.

Bloemenfonds Ondanks dat de zomer soms ver weg lijkt, zorgen de bloemen op onze Avondmaalstafel voor zomerse kleuren. Het is een prettig gezicht dat de fleurige bloemen onze kerk zomerse kleuren geven. Deze zomerse groet geven we graag door aan hen die juist die vrolijke kleuren kunnen gebruiken. Door giften van vele kerkgangers wordt dit mogelijk gemaakt. Deze afgelopen periode mochten we de volgende giften ontvangen: 1 x een gift van 25 euro 1 x een gift van 50 euro. Wederom mijn hartelijke dank! Met vriendelijke groet, Bep Dekker Uw gewaardeerde gift gaarne overmaken op gironummer 73.40.832 t.n.v. H.P. Dekker – van der Leeden te Bentveld.

9

Verhuizing predikant Aan het begin van dit jaar bereikte de kerkenraad het verzoek van onze predikant, dominee Smalbrugge, om de pastorie te mogen verlaten teneinde een eigen huis/woning te betrekken. Hoofdreden is dat hij over enkele jaren met emeritaat zal gaan. Dat betekent dat hij dan uit de pastorie moet trekken en eigen huisvesting moet zoeken. Daarenboven lijkt de huizenmarkt nu gunstig voor kopers. Het huis, dat dominee Smalbrugge op het oog heeft, ligt op minder dan 5 km buiten de gemeentegrens. De kerkenraad heeft begrip voor de overweging van dominee Smalbrugge om over te gaan tot de koop van een eigen woning vanwege de noodzaak van verhuizing bij emeritaat. De toekomstige woning heeft voldoende ruimte voor een passende pastorie. De kerkenraad verleende daarom op 2 april j.l. haar toestemming, als vereist door de kerkorde. De verhuizing van dominee Smalbrugge en zijn vrouw zal begin volgend jaar plaatsvinden. Voor wat betreft het huis aan de Madelievenlaan, dat nu als pastorie functioneert en eigendom is van de PKN, lijkt verkoop de voorkeur te verdienen. De besluitvorming en begeleiding van het verkoopproces is gedelegeerd aan de kerkrentmeesters. U zult op de hoogte gehouden worden. Namens de kerkenraad, Atti Noordhof, Voorzitter.

10

Koninklijke onderscheidingen Koningin Beatrix heeft bij haar laatste jaarlijkse lintjesregen twee gemeenteleden van de Adventskerk in het zonnetje gezet. Mevrouw Corrie van den Akker en Robert Bloemers werden koninklijk onderscheiden voor hun inzet in het vrijwilligerswerk. Een portret van beide gemeenteleden.

Mevrouw Corrie van den Akker (1921) is geboren in het dorp Maasland, bij Maassluis, waar haar vader boerde als keuterboertje. Het gezin van den Akker bestond uit zeven kinderen en moeder nam er af en toe nog even twee pleegkinderen bij. Het was een hard bestaan maar het gezin was warm en vrolijk. Na de lagere school moest Corrie al vroeg gaan werken bij een herenboer in de huishouding voor 0,75 cent per dag. Het waren dagen van ’s morgens zeven uur tot ’s avonds zeven uur. Corrie wilde graag 11

naar school om verder te studeren maar daar was geen geld voor. Toch zette zij door en kon na een paar jaar werken naar de avondvakschool in Maasland voor de opleiding tot coupeuse. Maar haar hartstocht lag meer in de zorg, de verpleging. Om die wens in te vullen ging zij eerst naar de landbouwhuishoudschool met daarbij een uitgebreide E.H.B.O. opleiding. Nadat zij alle diploma’s had behaald stemden haar ouders in haar liefste wens toch in vervulling te laten gaan. Zij ging in 1940 naar de verpleegstersopleiding in het Diaconessenhuis in Arnhem, met kost en inwoning en verdiende fl.12,50 in de maand. Zo kon zij slechts één keer in de drie maanden een weekend naar huis. Haar opleiding heeft hoofdzakelijk in de tweede wereldoorlog plaatsgevonden. In deze vreselijke tijd is zij drie keer door de Duitsers opgepakt en zwaar ondervraagd. Zij hielp mee aan voedseltransporten en hielp Engelse piloten te ontsnappen uit het ziekenhuis. Corrie werd na een vernederende ondervraging geblinddoekt op transport gezet. Onderweg is de auto waarin zij zat door het verzet overvallen en werd zij bevrijd. Zij kreeg de opdracht zo snel mogelijk naar Otterloo te gaan en zich te melden in het Kröller Muller museum dat als veldhospitaal was ingericht. In dit geïmproviseerde hospitaal zaten veel onderduikers, waaronder de violist Herman Krebbers. ’s Nachts speelde hij prachtige vioolsonaten wat voor een serene sfeer zorgde en die verbondenheid uitstraalde. Wanneer Corrie dit vertelt is zij nog steeds ontroerd. Zo heeft zij de liefde voor de klassieke muziek meegekregen. Aan het einde van de oorlog veranderde Otterloo in een slagveld. In opdracht van de artsen ging Corrie met andere zusters naar de frontlinie om gewonde soldaten op te halen. Zij maakten geen onderscheid tussen geallieerden of zeer jonge Duitse soldaten. Na de oorlog rondde zij haar verpleegstersopleiding af met het A diploma ziekenverpleging. Corrie van de Akker is een doorzetter en wat ze in haar kop heeft dat gebeurt ook. Zij wilde zich verder bekwamen in de kraamzorg en wijkverpleging. Die gerichte opleidingen volgde zij vlot en na het behalen van de verschillende diploma’s ging zij werken als verpleegster op de wallen in Amsterdam. 12

Tevens werkte zij voor de schoolartsendienst en bezocht zodoende bijna alle scholen in de stad, waar zij door de kinderen de ‘pietenzuster’ werd genoemd. Maar het kraamwerk had toch haar voorliefde. Zij werd assistent leidster en docente in de kraamopleiding te Noordwijk. Haar daadkracht en overtuigingskracht in het lesgeven werd gewaardeerd door een promotie als hoofddocente in de kraamopleiding in Alkmaar. In 1967 is Corrie van den Akker door het Groene Kruis gevraagd een opleiding kraamverzorging in Aerdenhout op te zetten. Het Groene Kruis had een groot pand aan de Slingerweg gekocht. Naar eigen inzicht heeft Corrie het pand efficiënt ingericht als internaat. Door haar opgedane ervaringen en contacten zorgde zij dat er artsen, verloskundigen en een predikant aan het internaat verbonden waren. Met twee docenten in algemene vorming en huishouding zorgde zij ervoor dat elke vier maanden een twintigtal meisjes uit Noord-Holland de opleiding kraamverzorging afrondden. De leerlingen verbleven de vier opleidingsmaanden intern en mochten één keer per maand naar huis. Zij heeft zeventien jaar als directrice het internaat geleid en is in 1985 met pensioen gegaan. Drie jaar later is de opleiding in Aerdenhout opgeheven. Tijdens haar drukke werkzame leven heeft Corrie de zorg van haar nichtje Barbara op zich genomen. Barbara leidt aan het syndroom van down en is autistisch. Toen haar zuster nog leefde zorgde zij ervoor dat haar dochter zo zelfstandig mogelijk werd opgevoed in het drukke boeren gezin, met nog twee zoons en een dochter. Toen Corrie’s zuster overleed was Barbara tien jaar. Corrie kwam in de weekenden om het gezin te ondersteunen maar haar zwager ging zijn dochter door de week extra beschermen. Dat pakte niet goed uit en hij moest zijn dochter uit huis plaatsen. Vanaf die tijd gaat Corrie elke week naar haar nichtje, nu de laatste jaren om de twee weken. Zij heeft Barbara leren rekenen, lezen en schrijven. Rekenen gaat met haar tien vingers niet boven de tien. Corrie is op zoek naar een telraam om haar nichtje boven de tien te leren rekenen. Hierbij een oproep aan onze lezers, wie heeft een telraam voor Corrie? Na haar pensionering heeft de ondernemende Corrie zich gestort ook op 13

het vrijwilligerswerk. Zij heeft veel voor de kerk gedaan in de vorm van koffiediensten, ziekenbezoek, open eettafel, ouderen bezoek en noem maar op. Het is lastig om een afspraak met haar te maken. Ze altijd onderweg in haar auto die ze met haar 91 jaar met verve bestuurt. Om er zeker van te zijn dat zij nog een goede deelnemer aan het verkeer is, is zij met een rijinstructeur gaan autorijden in de spits, op de snelweg, op tweebaans wegen, om er zeker van te zijn dat ze nog goed met de auto in het verkeer overweg kan. Zijn opmerking was dat ze nog zeer geroutineerd de auto bestuurde. Het is dan ook geweldig dat onze gewezen vorstin Beatrix het heeft behaagt deze energieke dame te vereren met de ridderorde die haar toekomt.

Robert Bloemers (1946) is dagelijks druk bezig zijn internationale handelsmaatschappij IMBEMA flink op de kaart te zetten. Dat doet hij met veel elan en daadkracht, gesteund door gemotiveerde medewerkers. Zijn 14

onderneming wordt gevormd door drie divisies, t.w. industrie, transport en automaterialen. Ondanks zijn drukke werkzaamheden zet Rob zich graag breed maatschappelijk in om vooral mensen te binden en te motiveren. Zo is hij voorzitter van de stichting Bedrijf en Samenleving. De stichting stelt zich ten doel om een duurzaam en herkenbaar platform te bieden voor maatschappelijk betrokken ondernemers in Haarlem en omstreken. Steeds meer bedrijven tonen zich betrokken bij de samenleving. De stichting geeft ondernemers de mogelijkheid elkaar te enthousiasmeren en te inspireren en zo projecten op te zetten die de Haarlemse samenleving ten goede komen. Eén van de projecten is: Track The Talent een project in samenwerking met het Sterrencollege in Haarlem. Dit project is voor laaggeschoolde jongeren van 15-20 jaar, veelal afkomstig van, of nog leerling op het VMBO. Het project schept voor jongeren omstandigheden om op vrijwillige basis een positieve wending aan hun persoonlijke en sociale ontwikkeling te geven. Track the Talent slaat op een inspirerende manier een brug tussen laaggeschoolde jongeren, bedrijfsleven en overheid. Als voorzitter van de stichting Topsport Kennerland heeft hij in zijn functie duidelijk sturing en richting gegeven aan de fusie met Stichting Sportsupport. Deze stichting geeft advies en ondersteuning met betrekking tot sport in de meest brede zin in Haarlem en omgeving. De stichting Sportsupport is onder andere al jarenlang de initiator van de succesvolle Haarlemse grachtenloop en vele andere sportevenementen in Haarlem. Verder is Sportsupport actief voor alle leeftijdsgroepen in onze samenleving. Een voorbeeld: inwoners van Haarlem ouder dan 50 jaar kunnen voordelig (vanaf € 5,-) kennismaken met de meest uiteenlopende sporten aangeboden door de Haarlemse verenigingen en andere sportorganisaties. Sportsupport fungeert als aanspreekpunt en bemiddelt bij getoonde interesse bij één van de 70 sporten in Haarlem . Robert Bloemers zit niet stil, zeker niet als bestuurslid in de Industrie Kring Haarlem. De IKH, opgericht in 1974 als belangenvereniging voor industriële bedrijven, is inmiddels actief voor alle ondernemingen in de Waarderpolder. 15

Dit bruisende bedrijventerrein herbergt ruim 600 ondernemingen met circa 15.000 werknemers. Robert is naast zijn bestuursfunctie in het IKH, vicevoorzitter van Stichting Parkmanagement Waarderpolder. Bij de uitreiking van de Koninklijke onderscheiding benoemde burgemeester Bernt Schneiders Robert Bloemers als de uitmuntende mediator tussen de plaatselijke overheid en ondernemers in de Waarderpolder. Door zijn ‘tone of voice’ schept Robert de juiste sfeer om met medewerkers van de gemeente en de vertegenwoordigers van de ondernemingen het gemeenschappelijk doel na te streven: een florerend bedrijvenpark aan de rand van de stad met goede aansluiting op het landelijke wegennet. Naast deze taken in de IKH is hij nog voorzitter van het Keurmerk Veilig Ondernemen in Haarlem. Zijn aspiraties reiken verder, want hij is gevraagd om voorzitter te worden van de Raad van Toezicht van de Stadsschouwburg & Philharmonie in Haarlem. Een taak die hij met veel inzet zal gaan vervullen om erop toe te zien dat deze twee cultuurtempels van Haarlem de juiste bestedingen en programmeringen toepassen. In de Adventskerk is Robert zeker geen onbekende. Vele jaren was hij kerkrentmeester die minutieus op onze kostbare centen paste. Met zijn ervaringen in het bedrijfsleven was Robert een gewaardeerd lid van de kerkenraad. En nog steeds is hij actief aanwezig in onze kerk. Wij kunnen hem zien als collectant, hij zorgt dat de preken van Matthias elke week keurig uitgeprint voor de gemeenteleden klaar liggen, hij treedt kordaat en handelend op als zich iets plotseling voordoet tijdens de zondagdienst. Kortom op Robert kun je rekenen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Hare Majesteit Robert Bloemers koninklijk heeft onderscheiden voor zijn vrijwilligerswerk. Wij prijzen ons gelukkig dat onder de gemeenteleden van de Adventskerk meerdere Koninklijke onderscheidingen in de loop der jaren zijn toebedeeld. Dat strekt ons tot eer en spreken de wens uit dat zij nog vele jaren onder ons mogen verkeren. Nico Wognum 16

We moeten het toch allemaal maar kunnen! De veeleisende samenleving was de titel van een rapport dat ik in handen kreeg van het Sociaal Cultureel Planbureau uit 2004. Druk, druk, druk, kopt de titel van het eerste hoofdstuk. Een essay over de eigenaardige paradox in de samenleving. De afgelopen decennia zijn we steeds minder gaan werken, kent de vrijetijdsindustrie een bloeiend bestaan, machines doen het huishoudelijk werk, gaan er steeds meer mensen op vakantie, wordt ons werk door de computers overgenomen en worden we steeds hoger opgeleid. Dat, terwijl iedereen zich opgejaagd voelt. Er zijn nog nooit zoveel mensen om psychische redenen afgekeurd. Alom wordt geklaagd over stress op het werk. Grote aantallen mensen zijn in behandeling voor overspannenheid en burn-out. Anders gezegd: terwijl we het in Nederland nog nooit zo goed hebben gehad lijkt psychische vermoeidheid in de arbeidsmarkt epidemische vormen aan te nemen. Verschillende wetenschappelijke disciplines bogen zich over dit onderwerp. Let wel, dit onderzoek verscheen vóór de economische crisis begon en de hedendaagse multi-crisis. De discussie over burn-out is de laatste jaren in een stroomversnelling geraakt. De thema’s gejaagdheid en versnelling blijven ook nu nog steeds de gemoederen bezig houden. Tevens vindt de laatste jaren een verhoging van leefintensiteit plaats als gevolg van de druk van het meedoen met anderen. Iets dat de jongeren zeker zullen herkennen. De moderne mens van nu staat onder druk. Je raakt ervan buiten adem. Dit vraagt, wellicht onbewust, om perfectionisme. Wie streeft daar nou niet naar? We moeten een perfect huwelijk hebben, een perfecte baan, perfecte kinderen, een perfect huis, een perfect indeling van het weekend. Maar we worstelen allemaal met het leven en met de tijd die we hebben. Vraag een veertiger hoe het met hem/haar gaat en het standaard antwoord zal zijn: Druk! De 17

moderne maatschappij is veeleisend. Nieuwe mogelijkheden worden vooral benut om nog meer te realiseren, niet om inspanningen te verminderen of om meer tijd over te houden. Sneller vervoer leidt tot grotere reisafstanden, hogere productiviteit tot meer productie, meer inkomen tot meer consumptie, emancipatie van de vrouw tot meer tweeverdieners en hogere hypotheken. We moeten ons best doen om het zo goed mogelijk te doen. Fouten worden niet geaccepteerd. Dat is goed, er is niets mis met hard werken of proberen iets heel goed te doen. Maar wanneer we bij alles continu naar het hoogst haalbare moeten streven leidt dit tot een laag zelfbeeld en burn-out. Perfectionisme is eigenlijk een afweermechanisme, een manier om jezelf te beschermen: als ik er maar perfect uitzie en alles perfect doe, denk je dan, kan ik zorgen dat ik geen kritiek krijg. Dat ik er bij hoor. Het wordt een harnas, we lopen er mee rond in de hoop dat het ons veilig houdt. Maar het enige wat het doet is zorgen dat we niet gezien worden. Het creëert afstand. We sluiten ons ook af voor onze gevoelens en emoties. De angst om te falen wordt groter. Perfectionistisch ingestelde ouders leidt tot kwetsbare kinderen door die angst en hoge verwachtingen, een teken van deze tijd. Door perfectionisme is er weinig ruimte voor groei, plezier en creativiteit. Als we dat niet erkennen, kunnen we ook niet bij het geluk komen, de vreugde van het leven. In deze samenleving komen de veertigers aan de macht. De koning en koningin, in de politiek, directies, raden van bestuur van diverse bedrijven, etc. De veertigers, al veel bereikt in het leven, de grote keuzes al gemaakt omtrent werk en gezin, leven met deze druk en gejaagdheid. Het worden kwetsbare mensen. Een generatie die steeds tegen de grenzen van het kunnen aan loopt en structureel onder druk staat. Zij hebben zorg voor kinderen, ouders en de zorg voor het werk. Het is de eerste generatie voor wie het niet vanzelfsprekend is dat zij het beter zullen hebben dan hun ouders. Jachtigheid, perfectie en onzekerheid. De politiek, het onderwijs, de zorg, justitie, het geloof, de banken, wat biedt nog zekerheid? We leven in een land of confusion, de band Genesis zong er al over. Hoe komen we hier uit? Vermoeidheid en tijdsdruk is anno 2013 allesbehalve opgelost. Bezuinigingen 18

worden opgevoerd met miljarden. Korte termijnoplossingen voldoen toch niet. Wat is er aan de hand? Waar gaan we naar toe? Wat vertellen we onze kinderen? In wat voor een samenleving willen we dat onze kinderen opgroeien en verder leven? We moeten het allemaal maar aankunnen. Voor onszelf zullen we dus moeten leren erkennen dat we inderdaad worstelen, dat we het te druk hebben en amper kunnen genieten. Soms kan het allemaal niet anders. Kritisch kijken naar de vol geplande agenda, prioriteit en priori-tijd scheppen. Het is een biologisch feit, weten we uit de neurobiologie, dat we als mens behoefte hebben aan empathie, verbondenheid, er bij horen, gezien en gehoord worden, geliefd worden. Dit heet bezieling, bezield leven en werken, met aandacht, passie, ruimte en tijd. Bezieling terug kunnen brengen in het leven en de samenleving. Voor het geluk van onszelf en onze kinderen. Het vuurtje weer aanwakkeren. Omdenken over tijd, over consumptie, over traditie, opvoeden en zorg. Fouten durven maken om te leren. Bezieling, zodat het hart weer gaat kloppen en angst, het harnas van perfectie en onzekerheid verdwijnt. Wie weet de liefde toevoegen op plaatsen waar ze onvindbaar is geworden. Een grote taak ligt te wachten. Van kwetsbaarheid kracht maken, je durven te uiten, ook al is het moeilijk. Weg uit het land of confusion en eerst op naar een mooie zomer! Chantal Visser – de Mol Kerkelijk werker

Van de kerkenraad Op zaterdagmiddag 18 mei kwamen in “’t Wapen van Kennemerland” elf kerkenraadsleden voor een reflexiemiddag bijeen. Het onderwerp van de discussie was: “evaluatie vorm en inhoud”. Het ging om de evaluatie van alle genomen initiatieven en de marketing daarom heen. Denk 19

daarbij aan eredienst, sacramenten, het koor, gezinsdiensten etc. Aan alle kerkenraadsleden was gevraagd een kleine bijdrage te leveren door in 5 à 10 regels op te schrijven wat de kerk voor hen betekent, zodat we enigszins van elkaar konden horen waar we staan en vanuit welke positie we de veranderingen evalueren. Ieder las zijn of haar antwoord voor, waarna wij elkaar vragen konden stellen over ieders inbreng. De gedachte achter deze opdracht was: als je hebt bedacht wat je zelf beleeft in de kerk, dan kun je daarna met z’n allen nadenken over de vraag: hoe voel je je bij de huidige liturgie? Wordt er te veel of te weinig gebeden, gezongen, gepreekt, wél of juist niet een gedicht, af en toe een lekenpreek? Het was boeiend en mooi om ieders antwoord te horen. Inmiddels waren Maarten Hoejenbos en Arjen?? Thiescheffer (twee gemeenteleden) als gast aangeschoven om tijdens deze gedachtewisseling mede hun mening te geven. Tot slot bespraken wij de 5 bevestigingsvragen waarop ambtsdragers bevestigend antwoorden wanneer zij lid van de kerkenraad te worden. Deze vragen zijn bij lezing niet direct begrijpelijk. Een voorbeeld ervan in begrijpelijker taal gesteld, werd als een verbetering ervaren. De reflexiemiddag werd afgesloten met een gebed door onze predikant , waarna gezamenlijk het Onze Vader werd gebeden. Hierna volgde een borrel met bitterballen. Een andere bijeenkomst was op 4 juni een kennismakingsbezoek van vier kerkenraadsleden aan het Parochiebestuur van de Sint Antonius en Pauluskerk op de Sparrenlaan. Zeer gastvrij ontvangen werden over en weer ervaringen uitgewisseld. In september zullen wij het parochiebestuur bij ons uitnodigen. Van de jeugdkerk ouderling Nicole Metekohy ontving de kerkenraad een helder en gedetailleerd overzicht van de seizoenen 2010 t/m.2013 en een opzet voor 2014. Er staan weer allerlei enthousiaste plannen op stapel, waaronder het Startzondagkamp (op 14/15 sept.) waarvoor in juli de inschrijving begint. Bramien Dedel- Sweerts de Landas scriba 20

Even voorstellen nieuwe ouderlingen Voorstellen hoeft niet echt bij deze twee dames. Zij zijn al jaar en dag betrokken bij onze Adventskerk. Zij zijn toegetreden tot de ouderlingen, zodoende geven wij onderstaand een kort profiel van onze nieuwe ouderlingen. Martha IJzerman Opgegroeid in Paramaribo in een warm en groot gezin, waar vader meubelmaker was en moeder voor de zeven kinderen zorgde. Wel als enige dochter van het gezin, want zij heeft zes broers. Na haar lagere en middelbare schoolopleiding naar de PABO in Paramaribo. Deze opleiding doorliep zij vlot en studeerde in 1976 af. Inmiddels was Eddy IJzerman op haar levenspad gekomen en de liefde trok haar naar Nederland. Zij trouwde hier en het gezin heeft drie kinderen, twee zonen en een dochter. Zij wonen op de lommerrijke Spechtlaan in Aerdenhout. Martha staat nog steeds voor de klas, nu wel als invallerares voor alle klassen van de lagere school. Zij heeft als hobby heerlijk zingen in het Adventskoor, verder tennist zij regelmatig en speelt weer een beetje piano. Maar haar grootste passie is toch tuinieren, ook in de tuin van de Adventskerk. Zij is als ouderling bevestigd in de laatst gehouden Paasdienst en kijkt er naar uit om in contact te komen met veel gemeenteleden. Haar levensmotto is ‘pluk de dag’ in het besef dat we elkaar moeten stimuleren om van het leven te genieten. Martha IJzerman neemt sectie D van Rimmert van der Veen over.

21

Betty Zijdewind Zij is een volbloeds Brabantse uit het dorp Geldrop. In het gezin Verbeek was vader ontwerper van stoffen in tweed en in kamgaren. Moeder zorgde thuis voor de vier dochters en kon geweldig koken. Dat heerlijke koken hebben alle dochters van huis uit meegekregen. Betty ging na haar schoolopleidingen werken in de verpleging, waarna zij, aangezet door een collega, in de analistenopleiding verder ging. Als hoofdanaliste in het Diaconessenhuis in Eindhoven heeft zij haar werkzame leven afgesloten. Op een van haar vakanties in Italië kwam zij in contact met twee dames uit Haarlem. Die vroegen aan Betty en haar vriendin of zij een dagje mee mochten naar Venetië. Van dat gezellige dagje Venetië volgde een uitnodiging om de dames te komen bezoeken in Haarlem. Een van de dames had in haar huis een kamer verhuurt aan een zekere Jan Zijdewind. Hij zat bij de politie als inspecteur en had een goede baan. De rest laat zich raden. Betty trouwde met hem en zij kregen een zoon David. Ook David is bij de politie gegaan waarvan Jan inmiddels is gepensioneerd. De levensinstelling van Betty is, klaar staan voor anderen en een luisterend oor bieden. Zij geniet van de natuur, leest veel en kookt de sterren van de hemel. Betty Zijdewind neemt sectie D van Bramien Dedel-Sweerts de Landas over.

22

Verder kunnen wij meedelen dat mevrouw Wilhelmien Elsman per 1 augustus a.s. Nico Wognum gaat assisteren in sectie B.

Wijkindeling ouderlingen SECTIE A Ouderling: Mw. Margo Ansenk-van Vessem Anjelierenlaan, Asterlaan, Jaap Buijshof, Clematislaan, Distellaan, Houtvaartkade, Van Kempenhof, Klapheklaan, De Jong Schouwenburghlaan, Rijnegomlaan, Spiegelenburghlaan, De Vletterhof, De Waal Malefijtlaan, Asterlaan, Egelantierslaan, Slangenkruidlaan, Duinroosplantsoen, Stalkruidlaan, Munsterlaan, Bomanshof, Helmlaan, Bramelaan, Parnassiakade, Duindoornlaan, Tinholthof, Ligusterlaan SECTIE B Ouderling: De heer Nico Wognum, per 1 augustus a.s. geassisteerd door mevr. Wilhelmien Elsman. Bovenweg, Kol.Clarklaan, Karel Doormanlaan, Gen. Foulkeslaan, Overste den Oudenlaan, Joh. Postlaan, Ruys de Perezlaan, Gen.Spoorlaan, Ver. Europalaan, Gen.Winkelmanlaan, Speelmanlaan, Overveen en Bloemendaal Mr. H. Enschedéweg, Van Haemstedelaan, Hoplaan, Langelaan, Louise de Colignylaan, Pentislaan, Amalia van Solmslaan, SECTIE C – Overspoor Ouderling: de heer Kees Katsman Leden die buiten de officiële gemeentegrenzen wonen, met uitzondering van Zandvoort ( sectie C.), Overveen / Bloemendaal (sectie B).en het gedeelte Oosterduinweg te Haarlem sectie F) SECTIE D Ouderling: mevr. Martha IJzerman Van Alphenlaan, Grenslaan, Koeduinlaan, Koekoeksweg, Leeuwerikenlaan, Van Lennepweg, Leyweg, Merellaan, Nachtegalenlaan, Spechtlaan, 23

Vogelenzangseweg, van Vollenhovenlaan, Zandvoorterweg [1-42] en [2-38], Zuidlaan incl. Bentveld, Zandvoortselaan B’veld, Groot Bentveld, Taxuslaan, Teunisbloemlaan, Wikkelaan, Duinwindelaan, Duindoornlaan, Parnassialaan, Bramenlaan. SECTIE E Ouderling: mevr. Jeanne Visser ’t Hooft, Aerdenhoutsduinweg,Boekenrodeweg,Dahlialaan, Ebbingeweg, Goudsbloemplein, Madelievenlaan, M.Bauerlaan, Nic.Beetslaan, Oscar Mendliklaan, Sparrenlaan, Saxenrodeweg, Ted. van Berkhoutlaan, Tollenslaan, Veldhof, Veldlaan, Verbenalaan, Westerduinweg Zwarteweg, Zandvoorterweg [45-57 en 40-90], Zanvoorterweg tot Herenweg Heemstede, Zonnebloemlaan incl. Bentveld, en Zandvoort. SECTIE F Ouderling: mevr. Betty Zijdewind Backerhof, Bellamylaan, Bentveldsduinweg, Bentveldshoek, Bentveldsweg, Bilderdijklaan, Borgerweg, Catslaan, Imminkhof, Juliana van Stolberglaan, Munterslaan, Oosterduinweg incl. Haarlem, Peereboom Vollerlaan, Schulpweg, Burg. den Texlaan, Vondellaan,

HET NIEUWE LIEDBOEK Zoals U wel heeft vernomen uit diverse media is op zaterdag 25 mei jl het nieuwe Liedboek in Monnickendam ten doop gehouden. Het Liedboek is zeer gevarieerd en onderverdeeld in acht aandachtsvelden 1. Psalmen 2. Gezangen uit het huidige Liedboek 3. Nieuwe Nederlandse liederen 4. Nieuwe buitenlandse liederen 5. Kinder-, jeugd- en tienerliederen 6. Liturgische gezangen 7. Overige zangvormen 8. Gebeden en teksten voor meditatie. 24

Met ds Smalbrugge is afgesproken,dat we in het najaar een zangdienst zullen organiseren, waarin we het Liedboek binnen onze gemeente zullen verkennen, met ondersteuning van ons Adventskoor. We zullen dan ook de eindcollecte voor aanschaf van nieuwe liedboeken (200 stuks a € 25 excl. korting) houden,TENZIJ er een gemeentelid of gemeenteleden deze aanschaf deels of geheel voor zijn/ haar rekening wil(len) nemen. Mocht U dit willen, neemt U dan even contact op met mij (telnr 023-5247167). Fred de Waard, diaken en vz. koorcie Adventskoor.

Kerkelijk bureau gesloten Het kerkelijk bureau, bemand door Sandra Gunneman, is vanaf 18 juli tot 15 augustus gesloten. Onze koster, Herman Geluk, is in dezelfde periode op vakantie. Voor eventuele vragen omtrent de Adventskerk, kunt u contact opnemen met de hulpkoster Cor van Iperen. Telefoon 023 529 92 56 of [email protected] Voor alle kinderen van de kinderkerk een prettige vakantie gewenst en schrijf je snel in voor het zondag kamp 14 en 15 september a.s.

25

Bezoek aan de Hindoe tempel Sewa Dhaam in Den Haag Op 9 juni jl. met de 12+ en 15+ groep. Deze zondagmiddag zijn we in India, zo voelt het! De mensen, de beelden de kleuren, de blote voeten, de sari’s, de versiering, het Hindi, het zingen, het pikzwarte haar, alles draagt bij aan dat gevoel. We worden heel gastvrij ontvangen door de Heer Ramal Tar, die over zichzelf vertelt, hij is geboren uit Hindoestaanse ouders in Suriname en in Wageningen tropische ziekten gaan studeren. Na zijn studie is hij terug gegaan naar Suriname en toen z’n eigen kinderen gingen studeren is hij met zijn hele gezin naar Nederland gekomen om hier te blijven en te werken. Het doel van het Hindoe spiritueel centrum Sewa Dhaam is om de Hindoe godsdienst en cultuur te verkondigen, te prediken en over te dragen. En de belangen van de Hindoes te behartigen en te bevorderen. Sewa betekent zorgen en Dhaan betekent een plek. Het centrum biedt ook een ontmoetingsplek voor andere Hindoes uit Nederland. Een Hindoe kent ‘sanate daran‘ eeuwige plicht, om het geloof van zijn ouders te volgen. Daarbij kan iemand naast Hindoe ook nog een ander geloof aanhangen. Hindoeïsme is geloven in beelden en offers brengen bij beelden en mediteren. Er worden veelal zoete etenswaren geofferd en zoet fruit. Mediteren geeft rust. Er wordt aan yoga gedaan om te ontspannen. In 1994 is deze Hindoe gemeenschap begonnen in een kamer bij de RK kerk in Den Haag. 26

Na een jaar verhuisden ze naar een gebouw waar ze 10 jaar hebben gezeten. Nu, sinds 2007 is de tempel gevestigd in deze voormalige school. Een architect uit India heeft allerlei veranderingen gemaakt aan het gebouw, stupa’s op het dak, Hindoe randjes erlangs, torentjes erop. Het centrum krijgt geen subsidie, alle inkomsten komen van bijdragen van leden, donateurs. Er zijn 4 Hindi scholen in Nederland, die krijgen wel subsidie. Er is één God, Brahma, maar er worden ook andere goden vereerd, meer dan 10. Het Hindoeïsme is ontstaan in India, de Vedische geschriften liggen eraan ten grondslag. Nu komt mevrouw Kowcilia verder vertellen aan ons. Zij komt ook uit Suriname, met Hindoestaanse voorouders. Ze heeft een rode stip op haar voorhoofd, dat betekent dat ze getrouwd is. Er zit nog een gelige stip bij, die is behalve een versiering, het zogenaamde 3e oog, dat drukt het spirituele zien uit. Kowcilia neemt ons mee naar een andere ruimte waar beelden staan. Er liggen bloemen bij als offer. Ze noemt het de 3 eenheid beelden: God de schepper met de 4 veda’s (heilige boeken) die de 4 windstreken uitdrukken waar het Hindoeïsme naar uitgedragen is. Vier hoofden symboliseren dat ook. Veel handen aan de beelden symboliseren oerkracht. God de verzorger, de onderhouder. En Shiva de vernietiger of vervanger van het oude door het nieuwe (creator) In een volgende hal zien we nog meer manifestaties van die ene God. Een apenkoning is de zogenaamde 11e incarnatie van Shiva. Door middel van incarneren wordt het slechte goed gemaakt. Dierenbeelden als beschermers, de slangen, de leeuw. De koe is heilig bij Hindoes, vanwege de groeikracht van de melk. Dan komen we in de naughre kamer, waar 9 planeten opgesteld zijn. Wij kennen 7 planeten, hier zijn nog 2 schaduw planeten bij. De Hindoes schrijven veel betekenis toe aan de stand van de planeten, die stand heeft invloed op de mensen. Er wordt gebeden om een gunstige stand bij gebeurtenissen. Bidden gebeurt dmv het zeggen van mantra’s. Ze gebruiken wierook om 27

negatieve invloeden te verjagen en kaarslichtjes om duisternis te verjagen. De gelovige Hindoe bidt ’s morgens voor zonsopgang bij zijn huisaltaar d.m.v. het opzeggen van mantra’s..Er wordt fruit geofferd. ’s Avonds nog een keer. Eén keer per week naar de tempel voor een ceremonie. We zien Shivoling, een steen die Shiva voorstelt en waar de gelovige tijdens het zeggen van de mantra’s voor de steen zó bij in trance raakt, dat hij allerlei beelden ziet op de steen. God Ganesha zien we, Shiva’s zoon, een olifant. Shiva heeft 9 vormen van vrouwelijke kracht en kan deze oerkracht aan de mannen goden geven. Twee keer per jaar worden 9 dagen lang 9 godinnen vereerd. Dan mogen we 10 minuten mee de tempelruimte in, waar de Pandit vanaf de preekstoel in Hindi met de preek bezig is, in priesterkleding. Er staan banken en tegen de achterwand staan 9 kleurige beelden. Er zitten veel vrouwen gekleed in Sari’s op de banken, met sluiers om, uit respect. Heel kleurrijk. Er zitten ook mannen bij en kinderen. Sommige vrouwen hebben hele kleine baby’s bij zich, eentje krijgt de fles. Dan worden we er weer uitgeleid en willen onze begeleiders graag terug naar de ceremonie en nemen we afscheid. Al met al zijn we een hoop te weten gekomen over het Hindoeisme, maar blijven er ook nog wel vragen. Het is niet een gemakkelijke godsdienst om uitgelegd te krijgen. Eigenlijk moet je daarvoor naar de Hindoestaanse school, er is zoveel om te leren! Op zaterdag 29 juni 2013 is de tempel feestelijke geopend. Margo Ansenk ouderling

VERSLAG KERKENRAADSVERGADERING Eind vorig jaar hebben de leden van de kerkenraad de structuur en werkwijze van de kerkenraad en het dagelijks bestuur onder de loep genomen. Dit heeft geresulteerd in een paar wijzigingen. 28

Ingaande per 1 januari 2013 is de vergaderfrequentie van de kerkenraad wat teruggebracht. Duidelijk werd dat meerdere vergaderingen besteed werden aan zich herhalende onderwerpen, waarbij besluitvorming niet altijd aan de orde was. Het dagelijks bestuur, bestaande uit voorzitter kerkenraad, predikant, scriba, voorzitter diaconie en voorzitter kerkrentmeesters, werd uitgebreid met 2 leden: Nicole Metekohy, jeugdouderling en Nico Wognum, ouderling communicatie/pr. Bij een vergadering van het dagelijks bestuur bestaat altijd voor een kerkenraadslid de mogelijkheid daarbij aanwezig te zijn. Ook zullen, al naar gelang het onderwerp, leden van de kerkenraad gevraagd worden aanwezig te zijn. Na enige tijd zal geëvalueerd worden hoe deze nieuwe werkwijze bevalt. Tijdens de kerkenraadsvergadering van 27 februari j.l. werd de pericoop gehouden door Kees Katsman. Leidraad was hierbij een tekst uit het bijbelboek van Maleachi (vertaling NBG 1951): “4 De dag des Heren”. Kees Katsman vertelde dat de woorden van Maleachi wellicht bekend klinken, want zij maken indruk en dat is soms nodig. Al kan het eerste vers schrik aanjagen, er is niets verontrustends. Maleachi is profeet en pastor , hij probeert ons in het gareel te houden, maar komt met geruststellende woorden in vers 2. Pleit voor rechtvaardigheid. Mensen die bijv. moorden en stelen mogen niet over één kam geschoren worden met degenen die dit niet doen. In vers 2 doet Maleachi de angst voor God, onheil en dood vervliegen. Hij verzekert zijn volk van Gods trouwe liefde. Er is een geruststellend weten dat waar de reis ook naar toe gaat, er een Begeleider is. Hij verkondigt grote vreugde, laten wij als kerk van Christus dat niet vergeten, laten we dat zien, dat horen, dat voelen. In het verlengde van de pericoop en met het oog op Pasen werd Gez.124 : 1,2 gezongen. De resterende vergadering werd besloten met het Onze Vader. Bramien Dedel- Sweerts de Landas, scriba, d.d. 27 februari 2013 29

Jaap Stork in de pers. Dat wij elke zondag een uitstekende organist/pianist kunnen beluisteren is voor velen van onze gemeenteleden een lust voor het oor. Jaap Stork heeft ook buiten onze kerk vele oren tot zijn beschikking als blijkt uit onderstaande recensie.

30

Piano voor de Tuinzaal gezocht! Mijn piano die al 12 jaar in de Tuinzaal staat gaat een andere bestemming krijgen. Volgende maand zal de vertrouwde Wolffram-piano naar Amsterdam verhuizen waar hij in het huis van mijn dochter Hester als lesinstrument voor een van haar kinderen zal dienen. Dit betekent dat wij in de Adventskerk op korte termijn op zoek moeten naar een vervangend instrument. Via deze weg hoop ik op een reactie vanuit de gemeente waarbij een piano - net als tot dusver het geval was - voor een zekere periode (liefst ‘om niet’..) aan de kerk wordt uitgeleend. Enige weken geleden nu werd ik na de dienst benaderd door een mevrouw die juist onderdak zocht voor de piano van haar of van haar dochter, in ieder geval voor de duur van een jaar. Helaas ben ik even vergeten wie zij precies is. Wellicht is haar aanbod nog van kracht en zou zij, als zij dit leest, haar instrument in de Tuinzaal misschien prima dienst kunnen laten doen, zoals bij koorbegeleiding tijdens de wintermaanden. De betreffende dame kan zich, net als andere belangstellenden, melden bij: Jaap Stork Tel. 06 13 88 65 72 e-mail: [email protected]

31

UIT RODE ROTS GEHOUWEN Van Petra heb ik altijd een voorstelling gehad van een kerk, als het ware uitgezaagd uit de rotswand. Dat beeld zal ik wel overgehouden hebben van een reisbrochure. Toen wij in februari jl. daadwerkelijk een bezoek brachten aan deze oude stad in Jordanië bleek het in feite iets anders te liggen. De stad is omstreeks het begin van onze jaartelling gebouwd door het volk van de Nabateeërs. Al duizenden jaren voordien bestond er een nederzetting op de kruising van karavaanroutes. Van de 13e tot de 6e eeuw voor Christus was hier een koninkrijk van de Edomieten (traditioneel de nazaten van Jacobs broer Esau). De Edomieten profiteerden van de wegvoering van de bevolking in Babylonische ballingschap door delen van Judea te bezetten. Later kwamen de Seleuciden, dynastie van een van de generaals van Alexander de Grote. De Nabateeërs, geïmmigreerd uit het zuidwesten van het Arabisch schiereiland, - zij waren dus Arabieren - dreven in hun bloeitijd handel in o.a. specerijen met verre landen; van Alexandrië in het westen tot India in het oosten, van Palmyra in het noorden tot Arabië in het zuiden. Uit inscripties op gebouwen en munten valt af te leiden dat hun taal Aramees was. Vanuit Aqaba, de enige zeehaven van Jordanië, - gesticht door Koning Salomo - op weg naar Petra maken de scherpe contouren van de granieten pieken al gauw plaats voor de ronde vormen van het meer erosiegevoelige zandsteen. Op een gegeven ogenblik kan de bus niet verder meer. Men gaat door een nauwe doorgang met aan weerszijden wanden die tot wel 100 m hoogte reiken. Deze engte, El Siq (kloof) geheten, slingert over een lengte van 1200 m en was makkelijk verdedigbaar. Een klein aantal krijgers kon een legermacht tegenhouden. Langs de weg is een geul uitgehouwen. De welvaart van de Nabateeërs is te danken aan hun techniek van waterbeheersing. Zij gingen zuinig om met water, en bewaarden de opgevangen neerslag in reusachtige reservoirs. Het regent hier meer dan in overig Jordanië. De bewoners in vroeger tijden hadden een geavanceerd irrigatiesysteem. Een legende vertelt dat Mozes hier met zijn staf op een rots geslagen heeft, waar toen water uit kwam. Dat is voorstelbaar: een slag op een rotsblad 32

kan maken dat uit een verborgen reservoir water stroomt. Het roept gedachten op aan het lied “de steppe zal bloeien”; “de steppe zal drinken”. Wij hotsten op een paardenkar zonder vering door de engte. Daarachter verbreedt zich de ruimte tot een groot plein met rondom ruïnes. Eens moeten dit imposante gebouwen zijn geweest, van twee of drie verdiepingen, 30 en meer meters hoog. De hoogte van de rotswand is gebruikt om forse zuilen te maken, met glad gepolijst oppervlak. De stijl verraadt Hellenistische invloed. Ook heeft natuurlijke erosie tot grillige vormen aanleiding gegeven. Eén gebouw springt eruit: het wordt in de volksmond ‘Al Khazneh’, ‘de Schatkamer’, genoemd. In het middengedeelte rust op vier zuilen een kroonvormige koepel, met daarbovenop een grote urn. Het is een grafmonument. Men dacht dat zich hierin goud bevond vandaar de naam - en heeft erop geschoten, in de hoop dat het goud naar beneden zou komen rinkelen. Helaas; er was geen goud. Het gebouw blijft een parel. Op een nabijgelegen berg bevindt zich volgens een legende het graf van Aäron, voor de moslims een profeet (Arabische naam: Haroen). Petra was in zijn tijd een grote stad. Het uit de rotsen gehouwen amfitheater had 3500 zitplaatsen. In 63 voor Christus bracht Pompeius de Nabateeërs een nederlaag toe. In 40 v. Chr. hebben Herodes, Cleopatra en de Romeinen onder Augustus tevergeefs geprobeerd Petra te veroveren. Pas in 106 na Chr. werd het koninkrijk der Nabateeërs onderworpen door Trajanus en werd Petra deel van een Romeinse provincie. In de Byzantijnse tijd (4e eeuw) zijn enkele gebouwen als kerk ingericht. Kruisvaarders vestigden in de twaalfde eeuw twee citadellen in het gebied, om vervolgens door Salah-Ed-Dein (Saladin) verjaagd te worden. Door zijn geïsoleerde ligging raakte Petra eeuwenlang in vergetelheid. In het begin van de 19e eeuw stuitte de Zwitserse ontdekkingsreiziger Johann Ludwig Burckhardt op de luisterrijke ruïnes, die in onze tijd een toeristische trekpleister zijn. Tony Roodvoets

33

ADVENTSKERK;DOOPDIENST “FLORENTIUS TOBIAS PHILIPPE ROOS” - 30 JUNI 2013

Foto’s: Cor van Iperen 34

KOPIJ INLEVEREN, LET OP!

Het adres voor de kopij van de Adventsbode is gewijzigd in:

[email protected]

Inleverdata kopij Adventsbode Maandag 29 augustus Uw kopij inleveren per e-mail op voornoemd adres. Foto’s in JPG-bestand (grootte 330 KB) Redactie 35

ADRESSEN en TELEFOONNUMMERS Predikant Ds. M.A. Smalbrugge, Madelievenlaan 9, 2111 ZJ Aerdenhout. Tel. 023 524 59 07. Scriba Kerkenraad Mw. A.L.W. Dedel-Sweerts de Landas, Essenlaan 4 2061 GB Bloemendaal. Tel. 023 527 51 75. Diac. hulp Dhr. R. Jacobs, Asterlaan 37, 2111 BG, Aerdenhout. Tel. 023 524 27 10. Kerkvoogdij Dhr. J.M. Nijstad, Sparrenlaan 25, 2111 AE, Aerdenhout. Tel. 023 544 18 07. Kerkgebouw Adventskerk, Leeuwerikenlaan 7, 2111 HA, Aerdenhout. Tel. 023 524 13 46. Kerkelijk Bureau Mw. S. Gunneman, Camplaan 18, 2103 GW, Heemstede. Tel. 023 547 4612. Open: dinsdag en donderdag van 09.30 – 12.30 uur. E-mail: [email protected] Organist Dhr. J. Stork, IJssellaan 39, 2105 VA, Heemstede. Tel. 023 531 59 68. Koster Dhr. H. Geluk, Wagnerkade 39, 2102 CS, Heemstede. Tel. 023 529 48 14. E-mail: [email protected] Hulpkoster/ Dhr. P.C. van Iperen, Recifelaan 28, 2051 LN, Overveen. Beheerder website Tel. 023 525 92 56. E-mail: [email protected] Website www.adventskerk.com Autodienst Mevrouw M.E. Nijstad-Taal, Sparrenlaan 25 2111 AE Aerdenhout. Tel. 023 544 18 07. Crèchedienst Alexandra Frère, Tel. 023 524 14 54. Adventskoor Dirigent: Xandra Mizée Adreswijzigingen [email protected] Kopij Adventsbode [email protected]

GIRONUMMERS 65.72.054 ds. M.A. Smalbrugge t.n.v. Bijzondere fondsen PKN 32.20.50 Diaconie t.n.v. penningm. te Aerdenhout 96.95.530 Kerkvoogdij t.n.v. penningm. te Aerdenhout 34.48.284 Ontwikkelingshulp t.n.v. penningm. te Aerdenhout 73.40.832 Bloemenfonds t.n.v. mw. H.P. Dekker-Van der Leeden te Bentveld

BANKNUMMERS 56.23.46.899 55.52.54.933

Diaconie ABN AMRO Bloemendaal t.n.v. penningmeester te Aerdenhout Kerkvoogdij ABN AMRO Aerdenhout t.n.v. penningmeester te Aerdenhout 36