e 5 0 j a a r g a n gn r . 9 n o v e mb e r2 0 1 4
VAN DE REDACTRICE
SGD-ERS OP STAP
Joke de Graaf
José Pijpers
nze videovrienden uit Rijswijk lieten in een van de films een geest uit een fles komen, die zeer nuttig bleek om de boel op te poetsen. Er bestaat ook nog een andere geest genaamd Clubgeest. Je kan het zien als saamhorigheidsgevoel in een club. Nu heb je in de amateurfilmwereld diverse videoclubs en ik ken mensen, die lid zijn van meerdere clubs tegelijk. Dat kan diverse redenen hebben, maar ik weet, dat sommigen dat doen om toch vooral in de amateurOscars te vallen. Maar dat terzijde. Op festivals kwam ik er ook regelmatig achter, dat een filmer van een bepaalde club inmiddels lid bleek van een andere club en dan niet, omdat die persoon verhuisd was. Enkelen daarvan, gelukkig maar enkelen, herken ik als de eeuwig shoppende filmers. Blijkbaar kunnen die hun draai nooit echt vinden in een club. Ook bij ons in de club ken ik mensen, die hun wortels bij een andere club hebben liggen. Niets op tegen natuurlijk en ik hoop altijd maar, dat zij zich snel SGD-er voelen. Daarnaast zijn in de loop der jaren ook bij ons leden overgestapt naar een andere filmclub, maar als ik zo de lijsten doorloop, is dat slechts bij uitzondering gebeurd. Je hebt in onze club natuurlijk ook filmers en SGD-ers; laat ik het zo maar even noemen. Persoonlijk voel ik mij naast filmster (geen stèr), toch vooral SGD-er. Dat is de club, waar ik bij wil horen en naar mijn gevoel ook bij hoor. In goede clubtijden voel ik me helemaal happy en in mindere tijden is de stemming wat in mineur. Soms zucht ik over de drukke momenten, als alles weer eens tegelijk gedaan moet worden. Maar ja, het is zo leuk. Gelukkig merk ik aan de leden, dat hetgeen ik doorgeef ook goed overkomt. Clubgeest betekent ook, dat je dingen tegen elkaar kunt zeggen. Ben je het ergens niet mee eens, of zie je iets op een andere manier, dan kun je dat uiten. Het zou immers wel onnatuurlijk zijn, als je het altijd met elkaar eens bent. Lid van een filmclub word je ook, omdat je je films naar een hoger plan wil brengen. Door elkaar te helpen - weer die clubgeest - werkt dat ook. Kijk, al die dingen maken nu, dat ik het fijn vind SGD-er te zijn en ik hoop het nog lang te blijven. !
onderdag 25 september j.l. is het zo ver en gaat er een groep SGD-ers naar Ridderkerk. Wij gaan er een bezoek brengen aan de Oudheidkamer gelegen aan de Kerksingel nr. 26, recht tegenover de kerk. De Oudheidkamer is een museum welke huist in de voormalige Singelschool. Om half drie verzamelen wij in een zaal, die ook gebruikt kan worden als trouwzaal. Als iedereen er is, gaan wij naar de eerste etage en daar staat koffie en wat lekkers voor ons klaar. Hier worden wij welkom geheten en krijgen wij een film te zien. De film gaat over het ontstaan van en we zien beelden van Ridderkerk vroeger en nu. Na de film volgt er een rondleiding. Omdat wij met zo velen zijn, worden wij in twee groepen verdeeld. In de Oudheidkamer is een permanente tentoonstelling, waar de historie van Ridderkerk wordt belicht en je tal van Ridderkerkse zaken kunt bezichtigen. Het gebouw is verdeeld in verschillende kamers. Zo heb je een kamer zoals vroeger de woonkamer was of een winkel, een klompenmakerij, een werkplaats van de hoefsmid en de schoenmaker. Ook een klaslokaaltje, een brandweerspuit van toen en houten schaatsen, maar we zien ook zaken van Huys ten Donck en archeologische vondsten van Huis te Woude. Te veel om op te noemen. De Oudheidkamer wordt gerund door vrijwilligers. Twee van hen doen deze rondleiding en zij vertellen veel over wat er is. Als wij zo’n beetje alles gezien hebben, zit de tijd erop en gaan wij verder. Het was een heel interessant bezoek, zeer de moeite waard. Op vijf minuten wandelen is er plaats gereserveerd in een Tapas restaurant. Om bij Frank’s Tapasbar te komen moeten we eerst een heuveltje op en dan meerdere trappen af. Binnen staat men ons op te wachten en we nemen plaats achterin de zaak. Het is er heel krap en we zitten bijna bij elkaar op schoot. Dit mag de pret niet drukken en al snel heeft een ieder een drankje voor zijn neus staan. Tapas is eten in allemaal kleine hoeveelheden. Je krijgt dus meerdere gangen met verschillende gerechten in kleine schaaltjes. Heerlijk, maar veel. Ook dit was een geslaagde invulling. Voordat weer ieder naar huis gaat bedanken wij Astrid voor het organiseren van deze super gezellige dag. Op naar volgend jaar! !
1
2
O
D
oals ik al eerder liet merken, hou ik er niet van om op het verleden terug te kijken. Ik vind hetgeen voor mij ligt belangrijker dan het verleden. Toch kan het soms belangrijk of functioneel zijn om op het verleden terug te kijken. Ik deed dat ook op de avond van 25 oktober jl. met mijn toespraak aan het begin van de avond, toen we stil stonden bij het vijftigjarig bestaan van de SGD. Natuurlijk ontkom je er dan niet aan om in stukje geschiedenis van de SGD te duiken. Als je zo bezig bent om een en ander van je toespraak voor te bereiden, dan merk je, dat de SGD soms bewogen tijden heeft beleefd. Maar dat is met elke vereniging, waar je met mensen te maken hebt. Karakters kunnen nu eenmaal wel eens botsen. Ik kijk met plezier terug op de avond van 25 oktober, ondanks dat er wel wat dingen niet helemaal vlotjes verliepen. Het valt ook niet mee om het iedereen naar zijn of haar zin te maken. Als jubileumcommissie had je het best moeilijk om met toch beperkte middelen wat leuks en afwisselends te organiseren. Er is vast voor iedereen wel wat geweest waarvan je kunt zeggen: “Dat was leuk.” Het belangrijkste op zo’n avond is, dat je
onderling contact hebt met elkaar, zonder dat het over filmen moet gaan. Ik bedank vanaf deze plaats nogmaals de jubileumcommissie voor het werk, dat zij hebben gedaan in het teken van het vijftigjarig bestaan van de SGD. Dat we een filmclub zijn, viel mij op een gegeven moment op, toen maar liefst vijf mensen bezig waren opnamen te maken. Ik ben benieuwd naar de eindresultaten. De voorbereidingen voor de Jaarwedstrijd van 13 december a.s. zijn in volle gang. Ik hoop een aantal mooie films te zien te krijgen, waar de maker zelf ook kritisch naar heeft gekeken. Een film voor een wedstrijd, in dit geval de Jaarwedstrijd, dient Jaarwedstrijd 2013 wedstrijdwaardig te zijn. De dagindeling en alles wat daarbij komt kijken, wordt nog in het bestuur besproken. Heb er maar vertrouwen in, dat alles op zijn pootjes terecht zal komen. Na de jaarwedstrijd is het clubjaar voor de SGD alweer om. Op 6 januari 2015 is er de traditionele Nieuwjaarsbijeenkomst, waar het jaarjournaal over 2014, gemaakt door Christ Hertogh, vertoond zal worden. Toch weer leuk om terug te kijken op het verleden! Voor 2015 is Dirk Schimmel bereid gevonden om het jaarjournaal te maken. Leuk dat er weer iemand bereid is gevonden voor deze klus. De winter staat voor de deur. Dan zijn er velen onder de camerabezitters, die de camera rust gunnen. Jammer, niet doen. Er is altijd wel wat te filmen in je omgeving. Denk maar aan Sint Nicolaas, de Kerstdagen, de jaarwisseling, de kinderen, de kleinkinderen, enzovoort. Je hebt dan gelijk weer wat te monteren. Zorg dat je actief blijft. Zonde als je camera wordt bevorderd tot een zogenoemde KASTCAMERA. Ik zou zeggen: filmse. !
3
4
VAN DE VOORZITTER Leen Vos
Z
DE SGD GAAT OP BEZOEK Joke de Graaf p 27 november 2006 bezochten we voor de laatste keer Videoclub Etten-Leur om een aantal SGD-films te laten zien. Het was destijds voor de club een ware invasie, want met 22 bezoekers overtroffen we het aantal aanwezigen van onze gastheer, of is een club gastvrouw? Ook toen mochten alleen SGD-ers mee, die een film lieten zien. Dit keer hebben we geprobeerd door de wijze van programmering ons aantal wat te beperken. Het welkom was weer allerhartelijkst. Oude contacten werden aangehaald en we zijn zeker van plan dit niet meer te laten verwateren. Vooraf had ik het programma gemaild naar onze leden en onze contactpersoon van Etten-Leur. Ze konden zich dus prepareren op hetgeen hen te wachten stond. Natuurlijk probeer je een gemêleerd programma te presenteren met niet per se alleen de beste films en ook met gevarieerde onderwerpen. We trokken een beetje de wereld over en begonnen in Halong Bay met Ria Wemelsfelder. Met Leen Vos bezochten we Oradour. Hier heeft zich in de Tweede Wereldoorlog een drama afgespeeld. Een minder vrolijk onderwerp dus. Ikzelf had Brokstukken van vroeger Leven maar weer van stal gehaald met een mengeling van beelden uit Schotland en het Archeon. De JoJo’s hadden hun koffer gepakt voor een cruise naar Noorwegen en nodigden ons uit om mee te gaan. Ineke Vastenhoud sloot de rondreis via Gorges du Verdon. Chris Schepers had Magie meegebracht, een productie naar aanleiding van de avonden van die man met de grote duim. Zowel de film als het idee van dit soort avonden vond behoorlijk bijval. Het programma bevatte wat Themafilms. Mijn Leven in Jaargetijden van Jan de Graaf van het thema De Jaargetijden en 50 kilo van Annemarie van het
O
5
thema 50. Dit waren beide eenminuutproducties. Runway 21 werd voor het thema Lijnen gemaakt. Natuurlijk filmen onze filmers niet alleen in opdracht. Henk bracht Beelden van Licht mee over het maken van iconen en Christ Nieuw Leven, waarbij het begin van een hondenleven in beeld wordt gebracht. Iemand vond, dat de verzorgers van de honden meer in beeld hadden moeten zijn. Daarnaast kwam er een discussie op gang over honden en dan met name witte honden. We traden dus even buiten de gebaande filmpaden. De eenminuutfilm Sprakeloos van Chris (zonder t) kreeg opnieuw de lachers op de hand. ‘t Komt wel goed van de groep RIJA daarentegen bracht een discussie te weeg. Het gevoel van een van de aanwezigen was, dat deze SF-speelfilm over een licht dementerende moeder pijnlijk over zou kunnen komen bij mensen, die met deze ziekte te maken hebben. Jaap verwoorde namens de filmgroep, dat de film gemaakt was in het kader van het Jaar van de dementie en dat de bedoelingen alleen maar integer waren. De acteerprestatie van de moeder werd alom geroemd. Een vrolijker item was de film Let’s Dance van Ria Lodema, de actrice uit bovenstaande film. We sloten de avond af met de film 65 jaar vrij, die gemaakt was met een fikse groep SGD-ers. Wij vonden het een leuke avond en we hoorden, dat onze gastheren en -vrouwen het ook zo ervaren hebben en daar zijn we blij mee. !
6
PROJECTIE
HET FEESTELIJKE JUBILEUM
Chris Schepers
Jaap Huisman
e eerste grote proef, die het nieuw gevormde projectieteam heeft ondergaan was de vakantiefilmwedstrijd. Naar mijn persoonlijke mening denk ik, dat we er zonder al te veel strubbelingen doorheen zijn gerold. Eén groot probleem was er met een film, die in eerste instantie niet getoond kon worden, maar gelukkig was dit mijn eigen film. De volgende klus wordt zoals bekend de jaarwedstrijd. De sluitingstijd voor het inleveren van jullie films is 29 november, maar ik heb zelfs al diverse films gekregen, waaronder ook weer enkele DVD’s. Over deze DVD’s moet mij toch iets van het hart.
ou het een goed idee zijn om voor het nieuwe clubjaar een soort van servicelijn op te starten voor hulp mij monteren? Dit zou dan bij de hulpvragenden thuis plaatsvinden, eventueel tegen een kleine onkostenvergoeding (bijvoorbeeld vervoerskosten). Voor met name nieuwe clubleden zou dit een uitkomst zijn! Ervaren leden van de SGD, die zich beschikbaar willen stellen, kunnen dan op een lijst geplaatst worden in de Explicateur, zodat zij op die manier benaderd kunnen worden. Wie weet zijn er wel een paar leden, die dat op zich willen nemen? Graag hoor ik jullie reactie op een van de volgende clubavonden. !
it jaar viert de SGD feestelijk haar 50-jarig bestaan. Ook ik vier zij het op bescheidener wijze - een jubileum. Op mijn verjaardag in april 1974 kreeg ik mijn eerste filmcamera: kleurenfilms Super8, doch zonder geluid. Ik heb geen gegevens meer van deze camera. Het enige wat mij nog bekend is, dat het een GAF was. Vermoedelijk een GAF XL 110 of een GAF ST-202. Mijn eerste opnames hadden als onderwerp mijn in de tuin wandelende vrouw, die toen in verwachting was van ons eerste kind. Onze dochter is geboren op 30 juni 1974, de dag dat Nederland de DDR op de WK Voetbal versloeg met 2-0. Wie uiteindelijk wereldkampioen geworden is en hoe, is voor velen (nog steeds) een traumatische ervaring. De eerste films hadden meestal de vakanties tot onderwerp, naast uiteraard de kinderen, op het strand en in de tuin. Ook Koninginnedag en ijspret werden vastgelegd en wel op bandjes van Kodak in die gele doosjes, die slechts drie minuten en vijftien seconden film opleverden. Ik meen, dat deze Kodak-cassettes destijds ca. 22 tot 25 gulden kostten. In 1981 kocht ik een CANON 310XL voor 535 gulden Super8, zonder geluid tegen inlevering van mijn GAF-camera. Ter gelegenheid van ons 25-jarig huwelijk gingen wij in 1996 met onze beide dochters naar de USA. Filmcamera, inmiddels Canon E60E, uiteraard mee. Op de eerste dag in de Universal Studios in Hollywood hield de camera het voor gezien. Hij was niet meer aan de praat te krijgen. Daar sta je dan op een vrijdagmiddag in een buitenwijk van Los Angeles. Noodgedwongen heb ik daar een nieuwe filmcamera gekocht, een SONY CCD-TRV11E (PAL) voor 930 dollar. Achteraf bleken de in de USA opgenomen beelden veelal overbelicht. Sindsdien ben ik mede daardoor geen SONY-fan meer. In de zomer van 2000 heb ik de digitale Panasonic NV-EX3EG gekocht voor 2750 euro, destijds een prijzige aangelegenheid. Bij het afspelen van de opgenomen beelden klonk er een irritant bromgeluid,
7
8
D
WAAROM DVD’s? Op een enkeling na filmt iedereen bij de SGD inmiddels in High Definition en waarom zul je dan je film in een kwaliteit laten vertonen, die zovéél lager is dan HD. Ook de SGD heeft veel geïnvesteerd in HD apparatuur…… dus voortaan - dus ook voor de jaarwedstrijd - aanleveren op USB-stick in het formaat m2ts of mpg2/4. !
HULP BIJ MONTEREN Astrid Heeg
Z
D
dat ook na reparatie door Panasonic binnen de garantieperiode niet verdwenen was. Na zeer stevig aandringen (eufemistisch uitgedrukt) bij IT’S kreeg ik uiteindelijk een nieuwe camera, die voor die tijd zeer scherpe opnames opleverden. Eind 2007 heb ik een nieuwe digitale camera aangeschaft, een Panasonic NV-GS500, die achteraf een van de laatste camera’s was met DVbandjes. Een camera met veel mogelijkheden en gemakkelijk te bedienen. Een van de eerste opnames van onze vakantie in 2008 was in de, overigens prachtige barokke, kerk in Ebrach (Duitsland). Hier zag ik een trede over het hoofd met als gevolg, dat ik languit voorover viel met mijn nieuwe camera in de hand. Na hoogstwaarschijnlijk wat ongepaste woorden keek ik omhoog en zag ik Maria mij devoot (en vergevingsgezind) aankijken. Hoewel uiterlijk een beetje beschadigd kon ik de camera toch blijven gebruiken. Zeer recent heb ik een nieuwe camera gekocht en wel de Panasonic HC-X920. De eerste ervaringen zijn absoluut positief. Aangezien er meer leden van de SGD dezelfde camera hebben, kan je makkelijker ervaringen, zowel positief als negatief, uitwisselen en kan je van hen daarnaast ook veel opsteken. Uiteraard moet men vooraf de nodige voorbereidingen treffen alvorens het echte filmen kan beginnen. Maar ook moet men bij het filmen geluk hebben. Tijdens onze reis naar IJsland deze zomer had ik mijn camera op een statief geplaatst aan de rand van het IJsbergenmeer (bekend van James Bondfilms). Prachtige opnames met bijzondere (zon) lichteffecten. Ik liet mijn camera ongeveer vier minuten lopen. Bijna onmiddellijk nadat ik mijn camera uitgezet had, stortte met donderend geweld een ijsberg/gletsjer voor mijn neus in elkaar. Van alle opnames heb ik de bandjes altijd bewaard in mijn inmiddels overvolle kast. Door mij werden ze nooit opnieuw gebruikt. Hier spreken we over drie soorten bandjes: Super8, waarbij meerdere cassettes van drie minuten op een grote spoel gezet werden, uiteraard later door mijzelf gedigitaliseerd. Daarna het model van een cassettebandje High Grade 8 mm Videocassettes van Sony of TDK (in kleur en met geluid)
en tenslotte de DV-bandjes. Van elk bandje werd door mij ook een DVD gemaakt. Voorts werd van elk project (vakantie- of een filmgelegenheid) een gecomprimeerde film gemaakt, die soms op een DV-bandje, maar altijd op een DVD gezet werd. Uiteraard staan thans alle films op meerdere externe harde schijven. Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken, dat vooral de laatste jaren de filmbewerkingsprogramma’s (ongeacht van wie) een steeds grotere invloed kunnen krijgen, respectievelijk gekregen hebben, op het uiteindelijke resultaat. Daarnaast ervaren meerdere leden deze filmbewerkingsprogramma’s soms als een forse hobbel gezien de zeer vele mogelijkheden van knopjes en/of instellingen. Dit blijkt m.i. ook uit de opmerkingen en vragen bij de Werkgroep Computer en in mindere mate bij de Werkgroep Film. Tenslotte terugkijkend naar de opnames van destijds komen de herinneringen weer boven, ook van hen, die er niet meer zijn. Vooruitkijkend zullen de ontwikkelingen in het filmen zeker niet stil staan. Hoe ze eruit zien en in welk tempo ze op ons afkomen is uiteraard onzeker. !
9
10
MIJMERINGEN ... Chris Schepers
Thuis de Griekse sfeer proeven? Of gewoon geen zin om eten te koken?
Kom dan naar hét
Griekse eethuis en afhaalcentrum van Zwijndrecht!
DE GRIEK
Slechts één telefoontje en uw maaltijd staat binnen 20 minuten klaar.
Volop gratis parkeren voor de deur
U vindt ons op: Frits Vogelstraat 2 3333 BC Zwijndrecht
Tel.: 078 - 619 04 99 Fax: 078 - 619 04 98 11
egelmatig lig ik ‘s nachts wakker, dat is volgens mij een ouderdomskwaal en dan schieten er allerlei gedachten door je hoofd. Dat moet je jezelf eigenlijk niet toestaan, want ik denk, dat dit de slapeloosheid alleen maar verergert. Maar goed, ik lag dus te mijmeren en in dit geval ging het over wat ik overdag voor instructielessen had bekeken op internet. Natuurlijk ging dat over onze filmhobby en wel speciaal over monteren. Het internet is bij uitstek een omgeving, waar je voor welke hobby dan ook allerlei informatie kan vinden en met name vind je op YouTube veel voorbeeldvideo’s van het door jou gebruikte montageprogramma. Nou durf ik van mezelf te beweren, dat ik het beginstadium van monteren al enige tijd voorbij ben en daarom zoek ik met name naar post production instructiefilmpjes. Vooral zoek ik naar kleur- en audiocorrectie en wat dies meer zij. Nou, die zijn er volop, echter wel in de Engelse taal, wat natuurlijk niet plezierig werkt voor mensen, die deze taal niet machtig zijn. Toen bedacht ik mij, nog steeds in slapeloze toestand, dat je in feite je hele leven aan het leren bent en dat terwijl je eigenlijk, tenminste de meeste mensen, een hekel aan school c.q. huiswerk had. Leren doen we waarschijnlijk tot aan onze dood toe, ziektetoestanden daargelaten. Leren doen wij natuurlijk ook op onze wekelijkse SGDavonden. Op de tweewekelijkse clubavonden is er altijd iets te leren. Worden er films van iemand of van een bevriende club gedraaid, dan kan je daarbij bedenken, dat je dit of dat anders gedaan zou hebben. Maar ook doe je wel weer eens andere, verfrissende ideeën op. De computer- en werkgroep filmavonden zijn natuurlijk helemaal bij uitstek bijeenkomsten, waar voor een ieder wel wat te leren valt, zelfs voor die mensen, die denken, dat ze het niet nodig hebben, omdat ze het toch wel weten. Niet voor niets bestaat er een overbekend gezegde, dat aan een ieder wel bekend is:
R
EEN MENS IS NOOIT TE OUD OM TE LEREN. 12
e weerberichten zijn niet best. Er is storm met windstoten voorspeld. Een van onze Rotterdamse leden meldt zich daarom af. Gelukkig zijn onze gasten uit echt Hollands hout gesneden en draaien hun hand niet om voor wat storm en wind. Met zes bezoekers erbij hebben we weer een goed gevulde zaal. Het was zes jaar geleden, dat zij een bezoek aan ons brachten. De Rijswijkse Video Computer Vereniging verblijft net als wij in een redelijk nieuwe locatie. Zij hebben een klaslokaal tot hun beschikking, dus iets kleiner dan ons clublokaal. Ik heb me laten vertellen, dat ze redelijk wat nieuwe leden hebben en daardoor nu al iets uit hun jas dreigen te groeien. Fijn is natuurlijk wel, dat zij een geheel eigen lokaal hebben, die daardoor altijd tot hun beschikking staat. De groep kent veel Applegebruikers, maar daar schijnt met de nieuwe aanwas enige verschuiving in te komen. Goed, de films. Daar kijken we naar uit. Vooraf was al een programma rondgezonden, waarbij ook het genre per film was aangegeven. Dus een kleine indruk hebben we al van hetgeen ons te wachten staat. Nadat onze voorzitter nog even wat mededelingen heeft gedaan, zoals het Thema voor het festival van 6 oktober 2015 - Ik hou van Holland, wordt het stokje overgedragen aan onze bezoekers. Voorzitter Henk Verbeek introduceert de films en de makers. Toost op het nieuwe jaar is een film van Ton Kellner en de voorzitter zelf. Ton komen we ook in het programma van zes jaar geleden met diverse films tegen. In deze film zien we vier mannen, die gespeeld worden door een en dezelfde persoon. Niet zo bijzonder zult u zeggen. Maar ... zij komen tegelijkertijd in beeld. Ik proefde, dat het filmpje vooral gemaakt is om deze techniek uit te proberen. Het was goed geslaagd. Ik zag de “snijranden” niet. De film Deventer op stelten van Arnold Koper laat helaas verstek gaan. De Blu-Rayschijf werd niet geslikt door onze speler. Hetzelfde geldt jammergenoeg voor de film Zwart Wild van Peter Heuvelman. Dan maar een herfstwandeling maken en genieten van Natuur Kaapse Bos. Om geen film met foto’s te krijgen heeft Henk Kellner niet geschroomd om te bewegen met de camera. Hij geeft achteraf nog wat
tips voor dit soort opnamen. Tijd om de Handen uit de mouwen te steken met een eenminuutfilm van Anne Jan Temminck Tuinstra. Als de geest eenmaal uit de fles is, blijkt de film een mooie beeldgrap te bevatten. Nu heb ik niet zoveel koper meer te poetsen, maar zo’n geest kan ik wel gebruiken bij mijn niet zo erg geliefde huishoudelijke bezigheden. Ook de Rijswijkse filmers gaan weleens met elkaar op stap. In de film Orchideeën van Ron van der Most zien we de werkzaamheden in een orchideeenkwekerij duidelijk in beeld gebracht. En dan wordt het spannend met de clubfilm De Achtervolging. Een eenminuutfilm, waarvan de vermeende achtervolging eindigt bij het c l u bgeb o u w v a n RVCV. We zien de opluchting, maar dan ... volgt het eindshot. De film staat ook op de website, dus wil je het nog eens zien, ga dan naar de website. Met de film Lunteren voorjaar krijgen we door Hans Snijders een keizersnede bij een koe voorgeschoteld. Niet alle magen blijken sterk genoeg. Ik zie vanuit mijn ooghoek iemand met de handen voor de ogen zitten. Persoonlijk vind ik het goed in beeld gebracht. Jammer is wel, dat de veearts soms wel erg beeldvullend voor de camera staat. Maar dat soort opnameproblemen zijn wel herkenbaar. Met de koe, die de derde keizersnede in haar leven onderging, bleek het niet goed afgelopen te zijn. Het geboren kalf was een stierkalf, ook geen voorkeurskeuze. Opnieuw een film van Ton Kellner, namelijk Spelen met Water. Met deze film zien we de Wereldhavendagen in Rotterdam mooi in beeld gebracht. De film is gemaakt voor het Themafestival Water van
13
14
RVCV OP BEZOEK 21 oktober 2014 Joke de Graaf
D
NOVA-ZH12. Blijkbaar is Ton een frequent bezoeker van deze dagen, want bij hun vorige bezoek zagen wij zijn film Havendagen Rotterdam. Bianca Kraus is nog maar een jaar lid van de club en we krijgen haar eerste productie voorgeschoteld, De Altenahoeve. Als ik het goed begrepen heb, is het Partycentrum inmiddels gesloten. In ieder geval ging er behoorlijk wat op de schop. Als ik mijn filmische blik op deze productie werp, dan kunnen we van Bianca nog heel wat verwachten. Met Costa Rica neemt Hans van Woerkom ons aan de hand voor een filmische wandeling door de natuur. We genieten er zichtbaar van. Een heel ander gebeuren vindt plaats in de Bleiwijkse Zoom. Henk Verbeek zorgt ervoor, dat we iets leren over het kappen van hout. Op de klanken van Maybe it’s because I’m a Londoner volgen we Wim Meyerink door London. Wim heeft in de film ook stills ter aanvulling verwerkt. Helaas geeft de film Maasvlakte 2 van Jacques van Herten zoveel haperingen te zien, dat we de projectie voortijdig staken. Jammer. De laatste film op het programma is de LipDup Piet van Henk Verbeek. Deze LipDup werd gemaakt voor de vijfenzeventigste verjaardag van Piet. Wat is een LipDup? Wikipedia zegt: “Een LipDub is een videofilm die lipsynchronisatie en audio dubbing combineert.” Henk heeft het in een paar shots opgenomen. Bij de opname was het liedje te horen, zodat meezingen vergemakkelijkt werd. Er werden ook hier wat tips gegeven. Misschien leuk om zoiets ook eens met onze club te doen. Het programma zijn we door, maar er is nog een uitsmijter. Na een presentatie over After Effects werd met de spreker ook een filmpje gemaakt. We zien als uitsmijter een After Effectsdemo, waarbij je toch wel heel sterk de indruk krijgt, dat er nu al van hun nieuwe locatie niets meer over is. Demo bekijken? Ga dan naar hun website, voor ons bereikbaar via de weblinks op onze eigen website. Het zit er op. We hebben een programma met een behoorlijke creatieve inslag en een goed niveau voorgeschoteld gekregen. Ik heb ervan genoten en ik spreek vast en zeker niet alleen voor mezelf. Dank je wel Rijswijkers. !
ij het eindigen van de zomer heb je het gevoel dat het nog een hele tijd duurt tot het jaar voorbij is. Maar sinds er beslist is, dat de zomertijd eind oktober teruggezet wordt, heeft men het gevoel dat dan pas de zomer eindigt. Vervelend genoeg is dat niet waar, de natuur wenst zich niet te houden aan afspraken en regels, die mensen stellen. De echte zomer eindigt ergens in september en dan duurt het inderdaad nog een hele tijd tot het einde van het jaar. Wanneer dit gelezen wordt, is het nog geen twee maanden meer tot het einde van het jaar. De meeste lezers voelen het al aankomen, de contributie. Aangezien de tijd van de giro- of bankoverschrijving, in de envelop doen en naar de post brengen al enige tijd achter ons ligt, is het nut en de noodzaak om lang te voren mensen op te porren hun contributie over te maken een beetje verdwenen. Misschien is het nuttig eraan te herinneren, dat je tegenwoordig via internet al ruim van te voren je bankopdracht kan geven om op een bepaalde datum je contributie over te schrijven. De contributie voor het komende jaar dient overgemaakt te zijn voor het einde van dit jaar. Wie tegenwoordig met nogal ingewikkelde camera’s een film kan maken moet voorgaande toch ook voor elkaar krijgen. In de barre boze buitenwereld gaat het financieel nog steeds niet daverend. Om alleen maar de rente te nemen, die nog altijd op een extreem laag peil staat. Wel een voordeel voor de minister van financiën, die - als ik me herinner - kortgeleden geld wist te lenen tegen een negatieve rente. Dat we op ons kleine kapitaaltje zo goed als geen rente meer krijgen, is voor iedereen niet leuk en dus ook niet voor de SGD. Nog even en we moeten het weer in een oude sok stoppen, omdat we moeten betalen voor het geld, dat ze voor ons bewaren. Maar als financiële deskundigen weten we, dat het ook voordelen heeft. Geld is goedkoper geworden en we kunnen het dus ook goedkoper lenen. Klopt allemaal, maar dat we op onze spaarcentjes bijna geen rente krijgen zit iedere penningmeester dwars. Ook die van de SGD. !
15
16
VAN DE PENNINGMEESTER Jan de Graaf
B
VAKANTIEFILMFESTIVAL 7 en 14 oktober 2014 Leen Smit Eerste avond - 7 oktober ond zeven uur is de zaal al aardig vol aan het stromen, maar nog niet alle leden zijn aanwezig. Even voor half acht wordt door de voorzitter de avond geopend en de aanwezigen welkom geheten, waarna de wedstrijd begint. Het is een vol programma en er mag niets mis gaan, omdat we anders uit gaan lopen. Het is de bedoeling dat er veertien films vertoond gaan worden, iets waar ikzelf bedenkingen bij heb, omdat de apparatuur niet eenvoudig te bedienen is. Gelukkig is het meeste al klaar gezet en aangesloten, dus kom ik - Leen Smit - in een gespreid bedje. Maar niet al te optimistisch zijn. Kun je bij je thuis alles blindelings vinden, op de club is het nog steeds ervaren en onderzoeken. Alles lijkt goed te gaan tot ik bij de film van Chris Schepers ben aangekomen. Chris, die het nodige werk heeft verricht met het overzetten van stick en DVD naar Harddisk, ziet na de begintitel zijn film crashen. Van alle films zijn sticks of DVD’s aanwezig, maar helaas niet van zijn eigen film, zodat deze naar volgende week verhuist. Na de pauze gaan we weer snel verder met de achtste film, die het ook af laat weten, maar waar ik wel een DVD van heb, die dan gelukkig wel goed afspeelt. Door deze storingen loop ik al achter op het schema. De rest van deze map zo’n vier films draait gelukkig goed af, maar het loopt al aardig naar half elf en Leen Vos zou graag nog twee films willen vertonen. De stress begint me al aardig op te breken, omdat de tweede map met films niet meer terug te vinden is. De avond wordt daarom op aangeven van het projectieteam beëindigd. We ruimen de zaal aan kant en keren niet geheel tevreden huiswaarts. De A15 heeft ook weer een nieuwe verrassing voor mij, waardoor het weer middernacht is eer ik thuis ben.
R
goed gevulde avond met dertien vakantiefilms, waardoor er tussen de films maar twee minuten gegeven worden om de film te beoordelen en punten toe te kennen. Na de achtste film is er een kwartier pauze, waarbij de dames van de bar het heel erg druk krijgen om iedereen koffie, thee of een verfrissing te verschaffen. Zij schijnen er geen probleem mee te hebben, want iedereen is op tijd voorzien. Bravo en alle lof. Na de pauze gaan we rap door met de resterende films en heeft Joke de Graaf met assistentie van Jan en Marie-Louise Hertogh de punten in het spreadsheet ingevoerd. De reeds vertoonde films en films die nog vertoond gaan worden zijn van een ontspannen niveau en aangenaam door de diversiteit van onderwerpen. We zien films in eigen land, Europa en Werelddelen als de Verenigde Staten, Azië, Nieuw Zeeland en Afrika dus voor elk wat wils. Nadat alle films zijn vertoond, worden de puntenlijsten wederom verzameld en het restant aantal punten verwerkt, waarna we te horen krijgen wie eerste, tweede en derde geworden is en of de eenminuutwisselprijs in handen van Peter Broekmeulen komt met de enige eenminuutfilm. Helaas kwam hij niet aan vijftig procent van het aantal stemmen. Prijswinnaars waren: 3e Jaap den Boer, 2e Ineke Vastenhoud en 1e Ruud Meyer. Over het filmmateriaal ben ik tevreden en ik heb leuke en mooie beelden gezien, al zijn er nog wel leden, die hulp behoeven en dat ook desgewenst kunnen krijgen, want daarvoor ben je lid van een videoclub. Nadat de voorzitter de prijzen heeft uitgereikt ruimen we de zaal aan kant en keren we weer huiswaarts. De puntenlijst is inmiddels aan iedereen toegezonden. !
Tweede avond - 14 oktober anavond zijn we aangekomen bij het tweede gedeelte van het Vakantiefilmfestival. Het is een minder bezette avond* dan 7 oktober, maar nog altijd goed gevuld. Vandaag neemt Wim van der Graaf de knoppen van de projectie waar en starten we eerst met de herkansing van de film van Chris Schepers. Het is wederom een
* Noot Joke: Dit is eigenlijk een leuk, maar ook wat typisch gegeven. Ik heb het namelijk van meer mensen gehoord. Toch waren er op de tweede avond van het festival slechts twee personen minder. Het is dus maar, hoe je iets ervaart en misschien ook waar de mensen gaan zitten.
17
18
V
WETENSWAARDIGHEDEN
DVD of USB
Over batterijen doen nogal veel verschillende meningen de ronde. Wat bepaalt bijvoorbeeld de gebruiksduur van een batterij? Dat is de capaciteit van de batterij, die uitgedrukt wordt in ampère of milliampère per uur. Hoe hoger een van deze getallen, des te langer de batterij meegaat. Hou er wel rekening mee, dat 1 ampère 1000 milliampère is. Dus 2 ampère is meer dan 1500 milliampère. De afkortingen hiervoor zijn Amp/h en mA/h. Let er natuurlijk wel op, dat het voltage overeen komt met hetgeen je apparatuur aangeeft. Een hogere capaciteit of Amp/h kan geen kwaad, een hoger voltage wel degelijk. Dus nooit een hoger voltage dan aangegeven gebruiken.
Op internet kom je nogal wat mensen tegen van filmclubs, maar ook daar buiten, die klagen over de beeldkwaliteit van hun films op de club of soms ook andere plaatsen. Nu is er een typisch fenomeen ontstaan. Iedere filmer probeert al naar gelang zijn portemonnee een zo goed mogelijke videocamera te kopen. Dat is natuurlijk tegenwoordig een Full HD-camera. Een apparaat, dat in de hoogst mogelijke kwaliteit wat je opneemt, op een kaartje smijt. Op zo’n kaartje worden alleen maar enen of nullen weggeschreven. Voor het gemak ga ik er maar van uit, dat je in de hoogste kwaliteit hebt opgenomen. Thuis gekomen stop je zo’n kaartje in je computer en zet het op je harde schijf. In tegenstelling tot vroeger, waar ik nu niet verder op inga, gebeurt er met de gegevens niets. De één op de computer is precies zoals op het kaartje evenals de nul. Dan ga je in je montageprogramma van al die opnamen een film maken. Na korte of langere tijd heb je de montage klaar en exporteer je de film. Je moet hem dan natuurlijk wel wegschrijven in hetzelfde formaat, als je opname was. Je hebt nu op je harde schijf een film staan bestaande uit enen en nullen. En nu komt het moment dat je keuzes moet maken. Voor thuisvertoning wordt de film meestal op een DVD gebrand. En hoe je het wendt of keert, je levert dan onherroepelijk aan kwaliteit in. Je film wordt gecomprimeerd en op je TV - ook als is dat een redelijk grote - valt de weergave meestal wel mee. De pixels waaruit een beeld bestaat zitten op een TV nog redelijk dicht op elkaar. Op de club daarentegen is het beeld vier tot zes maal groter. Gevolg is, dat het beeld minder scherp wordt. Zet je de film gewoon op een USB-stick, dan blijft de kwaliteit zoals hij was. Simpelweg omdat er geen comprimeren plaats vindt. Dus lever je film in op een USB-stick dan ben je er redelijk zeker van, dat je dezelfde kwaliteit krijgt van wat je opgenomen hebt. !
19
20
Jan de Graaf
4K of UHD a het verlaten van de analoge wereld kwamen we terecht in de digitale hemel. Steeds betere beelden konden we maken, werd ons voorgeschoteld. Volgens sommigen kon je de haren van voetbalspelers op je scherm tellen. Nu heb ik nooit de behoefte gehad om haren te gaan zitten tellen, maar vooruit. Nu is er 4K en volgens sommigen kun je nu haren, die gespleten zijn, zien. Tel uit je winst. Maar nu serieus. De term 4K is bij de consumentenelektronica om te beginnen onjuist. Bij 4K hoort een resolutie van 4096 x 2160 pixels en dit wordt alleen gebruikt bij projectie in de bioscopen. In de televisie- en monitorenmarkt is er een andere term en wel UHD. Dat betekend Ultra High Definition. Bij UHD heb je een resolutie van 3840 x 2160 pixels en dat is toch mooi 256 pixels, ofwel ruim 6% minder. De heren fabrikanten ontdekten echter, dat 4K bij het grote publiek toch beter in het gehoor lag dan UHD. Gevolg: ze verkopen nu dus monitoren en televisies met de term 4K, maar de resolutie is die van UHD. In de politiek noemen ze dat kiezersbedrog.
N
Batterijen
WERKGROEP FILM 28 oktober 2014 Joke de Graaf aar aanleiding van onze avond over camerastandpunten heeft Ben van der Stigchel van een Noordhollands filmclublid een aantal storyboards gekregen met negen shots. Leen Vos deelt ze uit, zodat de aanwezigen er een filmfragment van kunnen maken. Op de volgende avond van de Werkgroep Film wordt dit dan bekeken en besproken. Daarnaast wijst Leen op www.videofilmer.nl, waar nog altijd een complete videocursus op te vinden is. De website is ook te benaderen via het tabblad weblinks - nuttige adressen van onze eigen website. Leen Smit waarschuwt voor de update 8.1 van de Ipod. Na installatie is er grote kans, dat de boel vastloopt. Dan mag er een film van Ton de Groot onder het mes. Ton bereidt zich er geestelijk al op voor. We zien een weergave van een middag in het Zwijndrechtse Swinhove, waar Ton regelmatig piano speelt. Hij had “zomaar” een keer de camera meegenomen. Het eerste deel is duidelijk niet door Ton zelf gefilmd en een complete tuinspuittoestand. Geadviseerd wordt om dit deel gewoon weg te laten. Het voegt nauwelijks iets toe. Het geluid wisselt erg. Waar er een menigte te zien is, is het hard en onduidelijk. In de stiltemomenten met enkele personen is het dan weer wel goed. Het advies is om bij de geluidsmontage een koptelefoon te gebruiken. Je kunt dan heel goed de nuances in het geluid horen en vervolgens bijstellen. Het niet gebruiken van een statief is jammer. De eerdere adviezen over inserts bij muziekstukken heeft hij toegepast en dat komt de film ten goede. Ton heeft nog een film meegenomen over een uitje - niet die waar je tranen van in de ogen krijgt - naar Noord Holland met de dansgroep. Hij
N
21
geeft wel aan, dat de film gemaakt is voor de dansgroep en dus voor ons vast als te lang ervaren zal worden en dat klopt. De gebruikte muziek wordt gewaardeerd. Ergens wordt een camerabeweging niet afgemaakt. Iemand zag twee keer hetzelfde shot van een vrouw in de trein. Blijkbaar vond hij het een lekker stuk. Een beweging met de camera werd als te lang ervaren en een andere beweging werd niet afgemaakt. Leen Vos is naar de Floraliën in de Brabanthallen in ‘s Hertogenbosch geweest en heeft daar een filmverslag van gemaakt. Het probleem met dit soort films is, dat het al snel op een diashow lijkt. Op zo’n dag lopen er meer mensen en sommigen fotograferen met flits. De flitsen, die in de film te zien zijn bevatten slechts één videoframe en zijn gemakkelijk weg te knippen, zonder dat het achteraf te zien is. Ergens zat een verkeerd beeldje, waarover gesproken werd. De film werd deels nogmaals gedraaid om dit te laten zien. En toen zag ik die rozen met al die pastelkleuren in een roos. Over smaak valt niet te twisten. Bijna half elf, dus tijd om de boel op te ruimen. Al dan niet tevreden keerden we huiswaarts. !
SLIJTERIJ - PARTYVERHUUR Op het Damplein in Dubbeldam Met een grote collectie kwaliteitswijnen Openingstijden: maandag: 13.00h - 18.00h dinsdag en woensdag: 9.00h - 18.00h donderdag: 9.00h - 20.00h vrijdag: 9.00h - 18.00h zaterdag: 9.00h - 17.00h tel: 078 - 6166319 fax: 078 - 6167815 Wijnkoperij Cave Michel / Damplein / Dordrecht
22
V
NIET TE FILMEN
50 JAAR
Joke (Gera) de Graaf
Jan de Graaf
an Gera, de dochter van Jan, ontving ik onderstaande e-mail. Het is dit keer geen verhaal uit de grote duim van Jan, maar echt gebeurd. Ik kon het niet laten om het met jullie te delen.
Aangezien ik niet twitter, me muisstil hou op facebook en ik nu de behoefte voel om iets te delen, zijn jullie de sigaar om een mail te ontvangen. Vanochtend werd ik wakker van de wekkerradio, waar ik Marco Borsato deze zin hoorde zingen: "Ik heb gezocht, waar ik kon zoeken..." Verder heb ik het niet gehoord, want na deze uiterst intelligente openbaring heb ik de wekker met een klap uitgezet. Tien minuten later sprong de wekker weer aan en deze keer ging het over de mensen, die de wintertijd vergeten waren. Zo had er een meisje gereageerd, die de klok niet verzet had en daardoor haar rijles had gemist. Wat zielig, vond de reporter, want ze moest wel betalen. Hoewel ik net uit mijn slaap kwam, vond ik dit erg merkwaardig. Ze zou immers te vroeg zijn geweest en niet te laat. En als die auto niet voor je deur komt, dan bel je toch waar die auto blijft? Daarna las ik in de krant dit artikeltje: “Agent schoot dolle hond terecht dood Een politieman heeft in Haarlem terecht op een hond geschoten, nadat zijn baas het commando had gekregen hem aan te vallen.” De baas van wie heeft nu het commando gekregen om wie aan te vallen? Mijn dag kon niet meer stuk. !
23
ie tegenwoordig vijftig jaar wordt, is nog jong. Ongeveer in de tweede helft van de vorige eeuw was er de kreet: het leven begint bij veertig. Vandaag de dag lijkt het, of dat veranderd is in het leven begint bij vijftig. Wanneer we als club dit overnemen, dan begint de SGD pas nu. Niet helemaal waar natuurlijk, tenslotte hebben we vijftig jaar ervaring achter de rug. Toen we als club begonnen was filmen een bezigheid, die slechts door een beperkte groep mensen beoefend werd. Ik spreek dus over amateurfilmen. Natuurlijk waren er in de tijd, dat de SGD werd opgericht al meer filmclubs in Nederland. Voor de tweede wereldoorlog werd in Den Haag in januari 1932 de HAF (Haagse Amateur Filmclub) opgericht. In oktober 1932 werd de NSL-afdeling Rotterdam (Nederlandse Smalfilm Liga - de rechtsvoorganger van de hedendaagse RVSL) opgericht. De leden kwamen in die tijd toch wel voornamelijk uit, wat men toen noemde, de gegoede stand. In 1964 het oprichtingsjaar van SGD was deze tendens al sterk verminderd. Andere groeperingen konden zich de aanschaf van een filmcamera veroorloven, maar het bleef een redelijk kostbare geschiedenis. In 1964 bevond zich in de Elfhuizen de toen welbekende Dordtse fotozaak Lelieveld, die met grote zekerheid de bakermat van de SGD is. De eigenaar Cornelis van Lelieveld, die ik redelijk goed gekend heb, was een aimabel man met een scherp kantje. In mijn actieve fotografietijd heb ik met andere klanten aardig wat uren doorgebracht om onder het genot van een kopje koffie over fotoapparatuur en aanverwante zaken te kletsen. Ook de SGD is in die tijd wel eens ter sprake gekomen. Hij vertelde ooit, dat die club zijn ontstaan had voor zijn toonbank en hij medeoprichter was, omdat hij als foto- en
W
24
filmzaak er wel brood in zag. Omdat ik toen alleen in fotografie geïnteresseerd was, had het verhaal niet echt betekenis voor me. Alle oprichters van onze club zijn ondertussen overleden. En van de eerste leden is voorzover mij bekend ook iedereen overleden. Bij het nagaan van alle oude ledenlijsten viel mij opeens op, dat van de vijftien leden, die zich in 1964 opgaven als lid er per 31 december 1965 er al acht vertrokken waren. Als laatste van die vijftien leden vertrok in 1974 Cornelis van Lelieveld, hij was tevens de laatste medeoprichter van de SGD, die vertrok. Je komt dan vanzelf bij de personen die het langst lid zijn van de SGD. Ons oudste lid is, het zal niemand verbazen, Ben Prent. Lid geworden op 29 maart 1966 heeft hij bijna de gehele geschiedenis van de SGD meegemaakt. De tweede in het rijtje is Wendeline Wilmink, lid vanaf 4 december 1979. Als derde in dit rijtje komen Joke en Jan de Graaf met inschrijfdatum 11 september 1987 op de hielen gevolgd door Til van Dijk op 1 december 1987. De daarop volgende leden zijn allemaal eenentwintig jaar of korter lid. Mijn eigen herinnering aan het lid worden van de SGD van ons beiden ging niet zomaar. In 1987 was bij een diefstal onze Super8-camera gestolen. Omdat het nieuwe fenomeen video toen redelijk in de belangstelling stond, dachten we ons daar eens over te oriënteren. Toevallig lazen we in een Dordtse krant, dat de SGD hun jaarwedstrijd hield en belangstellenden uitnodigde te komen kijken. We waren in de veronderstelling, dat een filmclub de plaats was om mensen tegen te komen, die van dat nieuwe filmmedium wat afwisten. Om te zeggen dat we met open armen ontvangen werden, zou sterk overdreven zijn. Wat mensen waren druk bezig met het een of ander en wat anderen stonden in groepjes te praten. Duidelijk was men niet gewend, dat er bezoekers kwamen en contact maken ging ook niet zo makkelijk. In de pauze verwees een lid ons naar Lucie van Kammen, die secretaris was. In een kort gesprekje kwamen we er achter, dat zijzelf niets van video wist en ook niemand kende, die er iets van wist. Ondanks dat besloten Joke en ik aan het eind van de avond lid te worden. Dat lukte is eerste instantie echter niet, omdat de secretaris van mening was, dat we dit nog eens goed moesten overleggen. Enfin, veertien dagen later werden we alsnog als lid ingeschreven en zijn dat vandaag de dag nog. De kennis omtrent videoapparatuur hebben we toch ergens anders moeten zoeken. Wel markeerden we een breekpunt in de SGD, we waren de eersten met een videocamera en de eersten, die een videofilm hebben laten zien. Dat is tenslotte ook een stukje SGD geschiedenis. !
l meerdere keren is het gezegd bij de SGD: “Als je aan het filmen ben, maak dan vooral veel close-upopnamen”. Het zijn opnamen van details van belangrijke dingen, personen enz. Met close-ups vestig je de aandacht op zaken, die je zelf van belang acht. Het geeft materiaal, dat je later kunt gebruiken bij de montage van je film en je kunt er bijvoorbeeld springers mee wegwerken. De film wordt vaak boeiender om naar te kijken, als deze is voorzien van closeups en zo zijn er nog wel wat zaken te noemen om close-ups in je film te verwerken. Soms wordt gevraagd: “Waar maak ik dan die close-ups van?” Daar kan ik kort over zijn. Bij elke opname die je maakt zijn close-ups te maken. Als je bijvoorbeeld een mensenmassa filmt, maak je close-ups van wat afzonderlijke mensen. Als je een bloemenperk filmt, maak je wat opnamen van een enkele bloem. Mooie close-ups zijn de krenten in de pap. Een ander woord voor close-up is een tussenmontageopname. Zeker in het begin moet je er extra op letten om die close-ups te maken. Vaak kun je niet terug naar de plek van de opnamen om alsnog de closeups te maken. Later maak je de close-upopnamen op de automatische piloot. Hoewel….ik moet bekennen, dat ik ook wel eens vergeet om ter plaatse close-ups op te nemen en daar kom je met name achter bij de montage van je film. Uit ervaring weet ik ook, dat je nooit te veel closeups hebt. Je film krijgt snelheid en op de filmclub krijg je gegarandeerd complimenten over het toepassen van de close-ups. Let op, waar en wanneer je een close-up plaatst. Je kunt niet zomaar een close-up plaatsen tussen willekeurige opnamen. Het moet wel bij elkaar passen. Als je een drukke straat met personen filmt, kun je geen close-up plaatsen van bijvoorbeeld een zwemmende eend. Tenzij het als grap bedoeld is en het functioneel is. Met close-ups kun je gaten opvullen, de overgang naar een andere locatie overbruggen en zo zijn er nog vele mogelijkheden te noemen. Ik zelf hou niet van veel gedoe met de camera, zoals bijvoorbeeld het maken van zoombewegingen en zo, tenzij het functioneel is toegepast, maar dat zie ik maar weinig. Toch zijn er wel functionele toepassingen te maken. Inzoomen op een gezicht van iemand, die op een locatie ergens naar staat te kijken en vervolgens uitzoomen vanaf datzelfde ge-
25
26
VIDEOMONTAGE Leen Vos
A
zicht op een andere locatie. Je voorkomt hiermee beeldsprongen. Probeer het maar uit. Oefening baart kunst. Voor mij is dit een van de weinige camerabewegingen, althans een manier, die je achter elkaar kunt toepassen. Soms zie je bij filmers meerdere camerabewegingen achter elkaar gemonteerd, bijvoorbeeld een panbeweging gevolgd door een zoom of iets dergelijks. Als het functioneel is, kan het wel, maar dan moet het wel goed worden uitgevoerd en zeker niet te vaak in dezelfde film. Ik ben toch zeker niet de enige, die graag naar een rustig opgenomen film zit te kijken met als afwisseling veel close-ups? Er zijn geen uitdrukkelijk vastgestelde filmwetten. Hoewel, als ik in de boeken snuffel van onder andere de filmacademie, blijken er toch wel aardig wat basisregels te bestaan. Enkele volgen hieronder: 1. monteer geen camerabewegingen achter elkaar 2. zorg voor verschillende opnamen met andere camera-instellingen en vanuit verschillende opnamehoeken 3. maak veel close-upopnamen, bij de latere montage heb je er veel plezier van 4. als je aan het opnemen bent, denk eens aan de volgorde van totaalopnamen, halftotaalopnamen en close-ups Volgende keer wat over filmmontage. !
27
VAN DE BESTUURSTAFEL Joke de Graaf et jubileumfeest is achter de rug en keren we terug naar de dagelijkse gang van zaken bij de SGD. Na waarschijnlijk een evaluatie zit de taak van de Jubileumcommissie er weer op. Zij organiseerden dit jaar het Themafestival 50, een Spreekwoordenfestival en de feestavond. We danken de commissie voor hun inzet.
H
Commissieleider Ben Mars
JAARWEDSTRIJD Het volgende feest dat er aankomt, is de Jaarwedstrijd op zaterdag 13 december. Op het moment van dit schrijven is uiteraard het aantal films nog niet bekend en kunnen we dus ook de aanvangstijd nog niet bekend maken. Vorig jaar schreef ik het ook al, maar natuurlijk gaan we er ook nu weer van uit, dat men kritisch naar zijn/haar film kijkt en zorgt voor “Jaarwedstrijdwaardige producties”. Als je dit leest is de inschrijfdatum voorbij, maar denk er wel om, dat de films uiterlijk zaterdag 29 november bij Chris ingeleverd moeten Jaarwedstrijd 2013 zijn. Denk ook aan de mail, die ik rondgestuurd heb over de manier van aanleveren teneinde een zo goed mogelijk beeld te krijgen. Het ziet er naar uit, dat we weer een groot deel van de dag nodig hebben, dus zal de bargroep weer net als vorig jaar een lichte lunch voorbereiden met broodjes. De kleine vergoeding hiervoor kan betaald 28
worden via de knipkaart. Ik hoop, dat Henny weer voldoende assistentie krijgt om in wisseldiensten te kunnen draaien. De dag zal als gebruikelijk afgesloten worden met een Grieks etentje. Over de kosten hiervan worden jullie nog bericht. Alle gegevens worden doorgemaild, zodra ze bekend zijn. CLUBAVONDEN 4 november zullen er wat films van het Vakantiefilmfestival nabesproken worden. Eerlijkheidshalve moet ik zeggen, dat een aantal filmers wel wat handvatten voor verbetering van hun films kunnen gebruiken. Ik hoop dan ook, dat in de toekomst de gegeven handvatten dan ook gebruikt worden. 11 november is het weer tijd voor computermontage. Door het Vakantiefilmfestival is het weer even geleden, dat we ons over deze materie bogen, dus er leven vast weer veel vragen. Vragen, die wat voorbereiding nodig hebben graag even vooraf doormailen. Heb je filmfragmenten nodig om je vraag te verduidelijken, neem ze dan mee. Leen Vos en Joke de Graaf zijn in de archieflijst van de SGD gedoken om jullie op 18 november een gevarieerde filmavond voor te schotelen met ook flink wat oude archieffilms. Wil jij volgend jaar samen met iemand anders deze avond verzorgen, laat het dan gerust weten. 25 november gaat Leen Vos jullie weer wijzer maken op het gebied van filmen bij de Werkgroep Film en worden de 9-shotfilmpjes besproken. Twee jaar geleden heeft Jan de Graaf een avond verzorgd met wetenswaardigheden over de professionele film. Dat vond toen veel bijval. Het heeft zelfs nog lang nagesudderd door allerlei discussies naar aanleiding van hetgeen toen ter sprake kwam. Soms werden er ook krantenartikelen meegebracht, die er betrekking op hadden. Reden voor Jan om op 2 december weer zo’n avond te verzorgen. Na de Jaarwedstrijd van 13 december zit het er voor dit jaar weer op. Persoonlijk vind ik het jammer, dat er al zo vroeg in december gestopt wordt. Het filmen van het jaarjournaal is voor Christ Hertogh eindelijk voorbij en in januari wordt het stokje overgenomen door Dirk Schimmel die mag beginnen met de Nieuwjaarsinstuif van 6 januari.
in het najaar plaats en wel op 6 oktober 2015. Er is dus nog ruim de tijd om een film te maken. De film mag niet langer zijn dan zeven minuten en moet speciaal voor het Themafestival gemaakt zijn. FILMPROJECTEN De Noachfilm is nu echt afgerond. Men was zeer tevreden over het resultaat. Chris Schepers schiet al aardig op met de montage van KIKA-evenement. De cimbalonfilm moet daarom nog even wachten. De film van de Orchestvereeniging is ook afgerond. Ter herinnering nog even: op 26 april werd een Koningsconcert georganiseerd door de Dordtse Orchestvereeniging samen met Synfonia uit Königswinter. Het zijn twee DVD’s geworden, een met de muziekuitvoering en een met de “randverschijnselen”. Bob heeft de schijfjes afgeleverd bij Irmel Dolman, inderdaad de vrouw van oudfilmer Wim Dolman. Zij is van oorsprong Duitse. Wat doet dat er toe, zul je zeggen. Wel, na het zien van wat fragmenten begon ze prompt in het Duits tegen Bob te praten. Als dat geen compliment voor de film is, dan weet ik het niet meer. RTV DORDRECHT 4 november - Let’s Dance Ria mocht in december 2013 voor het eerst als A-filmer meedoen met de Jaarwedstrijd. De jury oordeelde “Knappe denkwijze om in tegenstellingen te werken. Het dansen op muziek van mensen en de ontluikende dieren is goed gevonden. Montage is treffend.” Het kritische publiek was het niet unaniem met de jury eens. In hun oordeel was het een flitsende montage met losse beelden zonder een verhaal. In onze Explicateur schreef Ben Prent: “Met haar film Let’s Dance liet Ria Lodema alle andere deelnemers achter zich, hetgeen toch wel een heel bijzondere prestatie genoemd mag worden, voor iemand die nog betrekkelijk kort filmt. Inderdaad, zij hoorde vorig jaar bij de hierboven genoemde B-groep.”
THEMAFESTIVAL 2015 Het Thema voor het Themafestival 2015 is Ik hou van Holland op voorstel van Marie-Louise. Het festival vindt dan weer als gebruikelijk
2 december - ‘t Komt Goed Dit is de tweede speelfilm van de groep RIJA, bestaande uit Ria Wemelsfelder, Ineke Vastenhoud, Jaap den Boer en Annemarie Visser. De film werd voor het eerst vertoond op de Jaarwedstrijd van 2014. De film was op dat moment 14 minuten. In de Explicateur lezen we: “Het is een speelfilm over een oude moeder, die erg vergeetachtig wordt. Via een
29
30
AGENDA CLUBAVONDEN SGD zie ook: www.videoclub-sgd.nl 4 november 11 november 18 november 25 november 2 december 9 december
Nabespreking enkele vakantiefilms Werkgroep Computer Filmavond van Leen Vos en Joke de Graaf Werkgroep Film Bijzondere dingen over de professionele film Werkgroep Computer
Zaterdag 13 dec. JAARWEDSTRIJD 6 januari 13 januari
Nieuwjaarsbijeenkomst Werkgroep Film
OVERIGE ACTIVITEITEN 6-10 november
lezing wordt de zoon geattendeerd op een mogelijkheid hier wat aan te doen. De methode heeft dusdanig succes, dat de vrouw aan het eind de autosleutels van haar zoon krijgt en zelf weer mag rijden.” Een paar leden, die met dementie te maken hadden, voelden zich niet helemaal gelukkig met de film. Na hermontage, de film duurt nu 10 minuten, heeft de film flink aan kracht en integriteit gewonnen. Iedereen waardeert de film in de huidige vorm. Weer een mooie film voor het archief van onze SGD. FILMFESTIVALS Natuurlijk is het ook voor SGD-ers mogelijk om een film aan te bieden voor een festival in Nederland of zelfs daarbuiten. Een enkeling doet dat ook weleens. In de agenda vind je weer diverse van dit soort festivals. Ook als je geen film instuurt, is het leuk om een dergelijk festival te bezoeken. Kijk voor informatie op genoemde websites. Het Made By You Filmfestival vindt in 2015 ook plaats in Apeldoorn op 15 januari 2015 - inzenden tot 28 december. Daarna in Nijmegen op 26 februari 2015. Hiervoor kun je inzenden tot 10 februari 2015. Veel festivals laten tegenwoordig inzenden via WeTransfer o.i.d. ! 31
9 november 27 november 14 december
Noordelijk filmfestival, Leeuwarden Info www.noordelijkfilmfestival.nl Jongerenfilmfestival (tot 25 jaar) Info www.nova-noord.nl/jongeren-2014.html Made By You Filmfestival - Amersfoort Info http://www.madebyyouff.nl 15e Videofestival De Ronde Venen Open Info www.videoclub-derondevenen.nl
ADVERTENTIE-INDEX Omslag: Radiobeurs Louter bv Mythos 6 Foto Video NOVA 10 Rotronica
11 De Griek 21 Cave Michel 27 Garsthagen 31 Autoschade Van Gemert
Kopijsluitingsdatum volgende Explicateur: vrijdag 28 november 2014 Adres: Joke de Graaf, Cereslaan 60, 3318 EA te Dordrecht email:
[email protected] 32
