Preek:! Datum:! Tekst:! Lezen:! Thema:! Plaats:! Door:!
1/5
Pr247 12 sept 2010 Opb 22:17 Opb 22:16-21; Jes 55 Welkom! Een lage drempel. Zeist Gerke Roorda
Het welkom van God
Welkom! is dus het jaarthema. Zo’n jaarthema kan zomaar de ondertoon krijgen van: wij moeten meer welkom zijn als gemeente dan we nu zijn! Dan gaan we een jaar heel erg welkom doen met z’n allen en dan pakken we volgend jaar weer een ander thema. Dat bevredigt niet. En terecht. Dan houdt je elkaar een beetje bezig omdat ja, je moet toch wel wat doen met elkaar als kerk. Zo straks bij de introductie van het jaarthema zei ik al dat welkom niet zit in hoe je doet, hoe je bent. Iedereen snapt het verschil tussen aardig doen en aardig zijn. Je kunt heel aardig doen tegen iemand waar je een gloeiende hekel aan hebt, maar ben je dan ook echt aardig? Welkom zijn, gastvrij zijn. We beginnen daarvoor niet bij onszelf, hoe moeten wij nu zijn. De bijbel leert ons niet onszelf aan te pakken en onszelf te veranderen. De bijbel leert ons dat God ons roept. Twee keer was er een preek te horen uit 1Pet 2, twee weken geleden de intrede preek die ik hield, vorige week zondagochtend de preek die Pieter Frank las met die legoblokjes. Geroepen om een priester volk van God te zijn, geroepen om een steen te zijn, geroepen naar het licht toe. Het begint bij God. Zo is het ook met het welkom. De basis, en daar wil ik graag vandaag bij stilstaan, de basis voor ons welkom zijn is dat God ons welkom heet. Ons welkom zijn als gemeente ontvangen we eerst van God. De Geest en de bruid zeggen kom. De Geest, de Heilige Geest, de Geest van Christus die leert de bruid van Christus, de kerk van Christus om mee te roepen naar alle mensen: kom! Hier moet je zijn! Hier is Christus! Hier is water dat leven geeft! Het is nog gratis ook! Kom! Dit mag je niet missen!
1
De bruid, de kerk die kan dat alleen roepen uit ervaring, omdat ze zelf van dat water geproefd heeft, omdat ze het zelf ontvangen heeft. Dat ze anderen welkom heet dat is niet omdat zij toch wel zo’n ongelooflijk goed en aardig karakter heeft en zij zo haar best doet om anderen zich zo welkom mogelijk te laten voelen. Ze heet anderen welkom omdat ze zichzelf zo ongelooflijk welkom weet bij God. Dat is toch wel zo goed, joh, kom en proef, dit mag je niet missen. Ons welkom begint met het welkom van God. Het is een waterstroom die in ons komt en uit ons stroomt- zoals de Here Jezus dat zegt in Joh 7:37 en 38 ‘Laat wie dorst heeft bij mij komen drinken! “Rivieren van levend water zullen stromen uit het hart van wie in mij gelooft.” Het welkom zijn bij God wordt in Openbaring 22 prachtig uitgetekend met het beeld van water. Wij wonen in Nederland, in het moeras, een land vol water. In het middenoosten betekent water leven. Hier is een foto van de Jordaan vallei. Je ziet, waar water is, is het groen, daar is leven, waar geen water is is het droog, is het doods. Altijd als het in de bijbel gaat over water, moet je dit voor ogen houden: het is er warm en droog, zonder water ga je dood, zonder water groeit er niks, zonder water kunnen je dieren het overleven. Water is van levensbelang. Daarom in het oude testament ook zo’n belangstelling voor de Baäl, dat was de god van de regen. Natuurlijk geloofden ze ook in Jahweh, maar als er geen regen komt van Jahweh is het wel slim om ook Baäl te bewegen het te laten regenen. Het is dus niet zomaar dat Elia de Baäl-vererende koning Achab moet vertellen dat het niet meer zal regenen. God laat zien Baäl, die kan geen drup laten vallen. En als klap op de vuurpijl, laten onweren kan Baäl het ook niet. Ik ben de bron die leven geeft. Het bijbelboek openbaring zit vol met echo’s en verwijzingen naar het Oude Testament. We hebben het prachtig hoofdstuk uit Jes 55 met elkaar gelezen. “Hierheen! Hier is water!” Dit laatste deel van het laatste bijbelboek grijpt terug naar het eerste deel van het eerste bijbelboek. Ook door stroomt een overvloed van levend makend water je tegemoet in de tuin van Eden. In Genesis 2 lezen we dat in Eden een rivier ontspringt. Een rivier die ontspringt dat moet het volk Israël als muziek in de oren geklonken hebben. Een rivier die ontspringt betekent een rivier die niet ontstaat door regenval, maar die ontstaat uit een bron. Regen is tijdelijk en even in dat 2
klimaat, een bron daar heb je wat aan ook in droge tijden! Die rivier splitst zich in vier grote stromen. De Pison, Gichon, Tigris en Eufraat. De namen van de rivieren spreken allemaal van overvloed en vruchtbaarheid. Onze God is een God die leven geeft. Dat leven is kapot gegaan. Er is dorst gekomen en dood op allerlei mogelijke manieren. De hele bijbel door zie je dat onze God een God blijft die leven geeft. Het oude testament tekent een dorre dorstige geschiedenis van het volk Israël door de woestijn, andere bronnen dan God boren ze aan, ze komen er bijna door om. Telkens weer klinkt Gods roep. In Jes 55 wordt het volk van God toegeroepen hun dorst te komen lessen bij Hem. Kom toch. Jezus Christus roept de mensen naar zich toe: Hij is het levende water. Bij Hem, door Hem ontvang je leven tot in eeuwigheid, vergeving, heling, genezing van alles wat kapot is gegaan. Hij lest de dorst, gratis of zoals dat in de kerk genoemd wordt uit genade, maar het betekent hetzelfde gratis. Om niet! Kom, wees welkom. 2
De dorstige is welkom
Wie is welkom? Degene die dorst heeft. Welk mens heeft geen dorst? Wie ziek is, niet lekker in zijn of haar vel zit, verdriet kent, die heeft dorst. Wat een dorst en verlangen is er niet naar genezing, naar rust. Je hoeft niet ziek te zijn of je ellendig te voelen om toch dorst te hebben. Het is een dorst je vind hem buiten en binnen de kerk terug. Er zijn maar weinigen bij wie niet het water in de mond loopt bij dingen die je graag zou willen hebben. Voor de één is dat een iPhone, voor de ander leuke schoenen, een nieuwe fiets, auto, launch set voor in de tuin, een groter huis enzovoort… waar loopt bij jou het water van in de mond als je er alleen al aan denkt? Wat een dorst wordt er niet gelest door ons mensen met spullen. Het verlangen naar het hebben van… Dat maakt mij vast een stukje gelukkiger… Dorst dat proef je in de glossy’s. Als Landleven, Hapinezz, Plus, Eva en welke lifestyle glossy’s dan ook. Christelijk of niet. Er onder ligt de vraag: hoe vind je geluk? Hoe kom je tot je zelf? Hoe haal je uit het leven wat er in zit? Wat doe je met wat je geluk bedreigt? Als je zo blad leest dat past bij jou leeftijd en levensstijl dan raakt het je. Die bladen - ik geef er geen oordeel over, daar gaat het mij nu niet om maar die bladen komen tegemoet aan en doen een appel op het enorme verlangen in onze levens, onze dorst naar… 3
Dorst je proeft het in de kerk. Verlangen naar een gemeenschap die… ja, wat voor gemeenschap verlang jij, verlangt u naar. In de beroepingsperiode viel mij op dat het in gesprekken vaak ging over meer. Verlangen naar meer… meer enthousiasme, spontaniteit, trouw, betrokkenheid, plek voor kinderen in de kerk, aandacht voor ouderen, missionair zijn, meer… Verlangen naar meer… want ik heb dorst, wij hebben dorst. Proef je die dorst in het kerk-zijn zelf? Voel je je eigen dorst? Wie dorst heeft, zegt Jezus Christus en de Geest en de bruid zeggen het met Hem: kom! Kom je dorst lessen bij Jezus Christus. De dorstige is welkom. Het is belangrijk goed voor ogen te houden dat de dorstige welkom is. Dorstig zijn is een kenmerk van mensen die komen. Leg daar de bergrede eens naast: 3 Gelukkig wie nederig van hart zijn, want voor hen is het koninkrijk van de hemel. 4 Gelukkig de treurenden, want zij zullen getroost worden. 6 Gelukkig wie hongeren en dorsten naar gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden. vers 3) Gelukkig wie nederig van hart zijn. Het woord nederig - in de NBG 51 vertaling arm - dat heeft te maken met bedelaar zijn. Dus wie als bedelaar bij God aankomt, die ontvangt het koninkrijk van God. Een bedelaar houdt zijn hand op. Hier ben ik, met lege handen, ik moet het van u ontvangen. Alstublieft schenk mij brood, schenk mij leven. Uit genade, gratis want ik heb niets om ervoor terug te geven. vers 4) Gelukkig de treurenden. Zolang Jezus Christus nog niet teruggekomen is is er reden om te treuren, is er verdriet. In onze eigen levens, verdriet om wat je meegemaakt hebt, om je kinderen, om de kerk. Verdriet om de ellende in levens van anderen, oorlogen, misstanden, verminkte mensenlevens. Wat is er veel in deze wereld om verdrietig over te zijn. Verdriet om het kwaad en de zonde die op allerlei manieren om zich heen grijpt. In het klein en in het groot. Want de oorlogen en
4
rampen elders hangen in deze complexe wereld samen met onze rust, luxe en rijkdom. Gelukkig ben je als je treurt. Je bent te beklagen als je niet treurt, als je geen dorst hebt, dan heb je niet door hoe jijzelf en hoe deze wereld eraan toe is. Gelukkig ben je als onder het kerk-zijn altijd het verlangen blijft naar meer… Het is hier nog niet, de echte vervulling van al onze dorst komt nog. Jezus Christus is onderweg, maar zolang Hij nog niet teruggekeerd is, zolang zijn koninkrijk er nog niet is blijft er veel om naar te hongeren en te dorsten. Vers 6) Gelukkig wie hongeren en dorsten naar gerechtigheid, wie er naar verlangt dat zijn of haar eigen leven doortrokken is van gerechtigheid, en als wat niet recht, wat krom is, wat verminkt is, wat zonde is eruit weg is. Gelukkig ook wie verlangt naar gerechtigheid over heel deze wereld. Wie is welkom? De dorstige is welkom. In elk mensenleven is dorst. Onze dorst herinnert ons eraan dat we bij Christus moeten zijn. Gelukkig ben je als je dorst hebt, weet dat je dorst hebt en gaat naar de enige bron waar gratis levend water geschonken wordt. 3
Gratis toegang
Ja de toegang is gratis voor niets. Wat is het tegenovergestelde van gratis? Dan zit er een prijskaartje aan. Dan moet je het kopen. In het bijbelboek openbaring wordt veel met tegenstellingen gewerkt. De bruid van Christus tegenover de hoer van Babylon. De bruid roept dat er gratis water is, tegenover de hoer van Babylon die haar klanten met wijn dronken voert. Gratis eeuwig leven uit fris helder water tegenover een tijdelijk roes van wijn waar een prijskaartje aanhangt. Een waarschuwing klinkt erin door: andere dorstlessers het water dat leven geeft zijn niet gratis, geven geen leven, sterker nog ze kunnen je binden en zelfs dodelijk zijn! Er zijn veel dorstlessers, tijdelijke dorstlessers of beter tijdelijke middelen die je even je dorst doen vergeten, in deze wereld voor handen. Wijn, muziek, ontspanning, mooie spullen. De glossy bladen stallen ze voor ons uit. Allemaal mooie dingen uit Gods goede schepping. Met geld, wijn, seksualiteit, je huis of wat dan ook in Gods goede schepping is in zichzelf niets mis mee. Alleen ze zijn niet bedoeld om onze dorst te lessen. Ze zijn niet geschapen om ons tot onze bestemming te laten komen, 5
om ons eindelijk het geluk te brengen waar we altijd al naar zochten. Het zijn slechts middelen om ons geluk mee te zoeken in God. Zo voelt het niet altijd. De tijdelijke dorstlessers lijken sneller en meer effect te hebben. Lijken, want de glossy bladen blijven verschijnen, de zoektocht naar het geluk is nog steeds niet ten einde. Ze blijven hun waren aanprijzen. Het verlangen, de dorst blijft onverminderd aanwezig. Het jaagt ons mensen op om te blijven zoeken, kopen, werken, haasten maar de vervulling van onze dorst ligt altijd net buiten ons bereik, we kunnen het niet pakken. Tegen zulke vermoeide, opgejaagde, dorstige mensen zegt Christus en door zijn Geest de Bruid met Hem: wees welkom, hier is gratis water dat leven geeft voor dorstige mensen. Wat een goede boodschap, wat een evangelie. 4)
Welkom, wat heb je eraan?
Dat klinkt prachtig mooi, maar wat heb je daaraan? Ja, welkom, maar hoe is dat water dan een dorstlesser? Want ik zit wel in de kerk en ik geloof ook, maar de dorst die blijft. En wat hebben andere mensen daaraan die niet geloven. Het klinkt zo zweverig “gratis water voor dorstige mensen”. Of je nu wel of niet gelooft je blijft met dezelfde ziektes, hetzelfde verdriet, dezelfde problemen rondlopen. Waar en hoe is Jezus Christus dan een dorstlesser? Hoe kan ik dan drinken van dát water? Elk mens kent dorst, kent verlangen naar geluk, tot je bestemming komen, heelheid, harmonie rust, ten diepste verlangen naar God zelf. De gelovige weet, mag weten vanuit de bijbel die dorst blijft zolang Christus nog niet is teruggekeerd, die dorst hoort erbij nu, maar… hij zal gelest worden. Heel bijzonder vind ik dat altijd bij overlijden, bij een begrafenis. Dan is er verdriet, gemis, pijn. En zeker ook in de periode daarna als je als man of vrouw alleen achterblijft. Een verdriet een gemis wat blijft, een dorst, een verlangen dat niet overgaat. Tegelijk wat een dorstlessend geloof hebben wij dat we weten van een opstanding, van eeuwig leven van Jezus Christus in wiens handen onze geliefden veilig zijn. Dat we mogen weten dat eens de tranen van de ogen gewist zullen worden. En alles van ons af zal vallen wat we hier met ons om
6
zeulen zodat we tot in eeuwigheid onbekommert en vol vreugde kunnen leven met God. Dat houvast geeft hoop en rust midden in verdriet, vragen, pijn die wij nu nog kunnen hebben. Drinken van het water dat leven geeft, daar krijgen we nu alvast voorproefjes van onze dorst leert ons naar Christus te gaan. Daarnaast hebben wij als gelovige te leren om nu al onze vervulling te zoeken in Jezus Christus. In de kerk bestaat er verlangen naar meer… Laten we dat verlangen bij Jezus Christus brengen, Heer leer ons kerk te zijn niet om ons eigen gat te vullen, onze eigen religieuze ei kwijt te kunnen, maar om U. Welke taak, welke verantwoordelijkheid hebben we als kerk? Voor elkaar? Voor anderen om ons heen? En ook in ons leven van alle dag: de opleiding die ik doe, het werk dat ik doe, de contact die ik heb, het geld wat ik te besteden heb, de tijd en ruimte en mogelijkheden die mij geschonken zijn, Heer hoe ik kan ik die zo gebruiken en inzetten dat ik daarmee mijn vreugde vind in U. Dan drink je nu al uit de bron die leven geeft. Dan begint die bron nu al door je heen te stromen naar anderen toe. Daarin ligt voor ons als gelovigen een grote uitdaging. Als we in ons leven van alle dag onze vervulling zoeken in, zeg maar, eten en drinken en vrolijk zijn. Als onze vervulling ligt in precies hetzelfde als van onze buren en collega’s die Christus niet kennen. Als wij onze dorst lessen op dezelfde manier als zij. Dan kunnen we met de mond wel belijden dat Christus onze levensbron is, maar in de praktijk putten we uit andere bronnen. Dat is heel verleidelijk, tenminste die verleiding voel ik wel. Een blad als Landleven doet mij het water in de mond lopen. Ik hou van mijn spulletjes en comfort. Ik weet dat het mijn dorst niet kan lessen, maar… Kom zegt de Geest, en de bruid de kerk, wij dus met elkaar en ieder die het hoort zegt ook kom! We zijn geroepen om elkaar mee te nemen als kerk, elkaar toe te roepen onze dorst te lessen bij Christus. 5)
Levende uitnodiging
Tot slot, wie het hoort zegt ook Kom! Gaat meeroepen, uitnodigen, heet welkom. Kom hier, gratis water dat leven geeft, hier moet je je dorst lessen! Nou het slaat natuurlijk nergens op als iemand zijn of haar dorst lest aan een fles cola of zo en onder tussen roept: dit water hier, dat moet je hebben, kom drink het ook. En 7
vervolgens neemt hij of zij weer een slok uit de cola fles. Dan denk je ook, nou, als dat water dan zo goed en heerlijk is, waarom drink je dan zelf cola? Niet wat iemand alleen maar zegt, maar vooral ook wat iemand er zelf mee doet is bepalend voor de uitnodiging. Als iemand zelf van het water drinkt en roept kom, joh, dit is echt heerlijk en je ziet wat het met diegene doet, je ziet z’n dorst verdwijnen en hem helder uit de ogen gaan kijken, dat werkt aanstekelijk. Dus als wij onze dorst zelf niet lessen aan de bron “Christus” en tegelijk wel onze kinderen, anderen in de kerk, anderen buiten de kerk oproepen om te komen en te drinken uit de bron, ja dat kan niet. Laten we daarom vragen aan onze God of Hij door zijn Geest ons de ogen wil openen voor onze dorst, ons willen leren onze dorst te lessen bij Christus. En of wij zo, door zelf onze dorst te lessen bij Christus, een levende uitnodiging mogen zijn voor anderen om hetzelfde te doen. Kom, hier gratis, water dat leven geeft. Heerlijk, dat mag je niet missen. Kom en doe met ons mee.
8
Liturgie - votum - zegengroet - zingen Psalm 84:1, 2 - wet - zingen Psalm 84:5, 6 - gebed - lezen Opb 22:12-21; Jes 55 - zingen NGK 76:1, 2 - preek over Opb 22:17 - zingen NGK 158 - gebed - collecte - zingen Psalm 132:1, 2, 7, 8 - zegen
9
