Wetenschappelijke bijsluiter Ofloxacine Sandoz 200mg / 400 mg
Page 1 of 11
1.
NAAM VAN HET GENEESMIDDEL Ofloxacine Sandoz 200 mg filmomhulde tabletten Ofloxacine Sandoz 400 mg filmomhulde tabletten
2.
KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING Eén filmomhulde tablet Ofloxacine Sandoz 200 mg bevat 200 mg ofloxacine Eén filmomhulde tablet Ofloxacine Sandoz 400 mg bevat 400 mg ofloxacine. Voor exciepiënts : zie paragraaf 6.1
3.
FARMACEUTISCHE VORM Filmomhulde tabletten Ofloxacine Sandoz 200mg : Beschrijving van de tablet : witte tot gebroken witte capletvormige filmomhulde tablet, gegraveerd met 200 aan de ene zijde en een diepe breukstreep aan de andere zijde. Ofloxacine Sandoz 400mg : Beschrijving van de tablet : witte tot gebroken witte capletvormige filmomhulde tablet, gegraveerd met 400 en een breukstreep aan de ene zijde en een diepe breukstreep aan de andere zijde.
4. 4.1
KLINISCHE GEGEVENS Therapeutische indicaties Nationale en /of locale aanbevelingen voor het geschikte gebruik en de dosering van antibiotica, moeten nageleefd worden en in overweging genomen worden. Voor de behandeling van ernstige en/of levensbedreigende infecties is parenterale therapie aangewezen bij infecties veroorzaakt door Pseudomonas, Staphylococcus of Streptococcus pneumoniae. Ofloxacine Sandoz is bestemd voor de behandeling van volgende bacteriële infecties veroorzaakt door ofloxacine gevoelige pathogenen. - Infecties van de onderste luchtwegen, waaronder longontsteking, bronchitis en acute exacerbaties van chronische bronchitis veroorzaakt door gram-negatieve aërobe bacteriën (Ofloxacine is geen eerste keus bij pneumonieën veroorzaakt door Pneumokokken en Mycoplasma). - Chronische en recidiverende infecties van keel, neus en oren veroorzaakt door gramnegatieve aërobe micro-organismen. - Abdominale infecties zoals infecties van het kleine bekken. - Bacteriële enteritis waarvoor een behandeling met antibiotica nodig is. - Infecties van de hoge en lage urinewegen. - Ongecompliceerde gonorroe.
4.2
Dosering en wijze van toediening
Wijze van toediening Ofloxacine Sandoz tabletten dienen zonder deze te kauwen met een ruime hoeveelheid water (1/2 tot 1 glas) ingenomen te worden, hetzij op een nuchtere maag hetzij bij de maaltijden. Tot 400 mg ofloxacine mag als één enkele dosis toegediend worden. De dagdosering wordt normaliter gelijkmatig verdeeld over 2 giften (’s morgens en ’s avonds). Het is belangrijk dat de tijd tussen de innamen min of meer gelijk zijn. Eenmalige doseringen tot maximaal 400 mg dienen bij voorkeur ‘s morgens ingenomen te worden. Doseringsschema bij een normale nierfunctie Indicatie
Dosis per inname en per dag
Ongecompliceerde infecties van de lage urinewegen
2 x 200 mg per dag
Normale duur van de behandeling
3 dagen
Wetenschappelijke bijsluiter Ofloxacine Sandoz 200mg / 400 mg
Ongecompliceerde gonorroe
Page 2 of 11
1 x 400 mg
1 enkele dosis
Infecties van de nieren en urinewegen 2 x 200 mg per dag
7-10 dagen
Infecties van de ademhalingswegen
2 x 200 mg-400mg per dag
7-10 dagen
Chronische en recidiverende infecties van keel, neus of oren
2 x 200 mg per dag
7-10 dagen
Abdominale infecties waaronder infecties van het kleine bekken en bacteriële enteritis
2 x 200 mg per dag
7-10 dagen
Men dient op te merken dat in het algemeen een hogere dosering (400 mg twee maal per dag) is aangewezen bij infecties door pathogenen met een variabele gevoeligheid, bij mucoviscidose, bij ernstige infecties, of als de patiënt onvoldoende op de behandeling reageert. Dit geldt ook voor infecties waarbij complicaties optreden. Dosering bij een nierinsuffisciëntie Aangezien ofloxacine hoofdzakelijk geëxcreteerd wordt door de nieren, moet de dosering aangepast worden voor patiënten met een nierinsufficiëntie. Voor patiënten met een matige tot ernstige nierinsufficiëntie – dit wordt bepaald door de creatinine klaring of het serum creatinine– zijn Ofloxacine Sandoz 400 mg tabletten vanwege de noodzakelijke dosisvermindering niet bijzonder geschikt. Enkelvoudige dosissen van 100mg of 200mg zijn dan aanbevolen. De eerste dosis is dezelfde als bij patiënten met een normale nierfunctie, afhankelijk van het type en de ernst van de infectie. De onderhoudsdoses dienen als volgt verlaagd te worden. Creatinine klaring 50 – 20 ml/min ≤ 20 ml/min Bij haemo- of peritoneaaldialyse
Serumcreatinine 1,5 –5 mg/dl ≥ 5 mg/dl
Onderhoudsdosering 100 mg tot 200 mg/dag 100 mg/dag 100 mg/dag
In individuele gevallen (zie boven) kan het noodzakelijk zijn de dosering te verhogen. Zie ook paragraaf 4.5 Interacties met andere geneesmidellen en andere vormen van interactie. Dosering bij verminderde leverfunctie Bij patiënten met een ernstig gestoorde leverfunctie (bijvoorbeeld bij levercirrose met ascites) kan de excretie van ofloxacine verminderd zijn. In zulke gevallen wordt aanbevolen de maximale dagdosis van 400 mg niet te overschrijden Dosering bij ouderen Aanpassing van de dosering bij ouderen kan nodig zijn, rekening houdend met de nier- en leverfunctie. Antacida die calcium, magnesium of aluminium bevatten ; sucralfaat ; tweewaardige of driewaardige kationen zoals ijzer ; multivitamines met zinc ; of didanosine gebufferde/kauwtabletten mogen niet genomen worden 2 uur voor of na de inname van Ofloxacine Sandoz. (zie ook paragraaf 4.5 Interacties met andere geneesmiddelen an andere vormen van interactie.
Wetenschappelijke bijsluiter Ofloxacine Sandoz 200mg / 400 mg
Page 3 of 11
Duur van de behandeling De duur van de behandeling varieert van 7 tot 10 dagen, afhankelijk van de gevoeligheid van het pathogeen en de plaats en de ernst van de infectie. Aanbevolen wordt de behandeling tenminste drie dagen na het verdwijnen van de koorts en de ziekteverschijnselen voort te zetten. Bij acute infecties is een behandeling van 7 tot 10 dagen normaliter voldoende. Bij ongecompliceerde lage urineweginfecties volstaat een behandelingsduur van 3 dagen. Bij de behandeling van ongecompliceerde gonorroe volstaat 1 tablet Ofloxacine Sandoz 400mg. 4.3
Contra-indicaties Ofloxacine Sandoz dient niet te worden gebruikt - Bij patiënten die overgevoelig zijn voor ofloxacine, andere chinolonen of één van de overige bestanddelen van de tabletten. - Bij epilepsie of andere aandoeningen van het centrale zenuwstelsel met een verlaging van de convulsie-drempel - Bij kinderen en bij jongeren in de groeifase - Bij zwangerschap en tijdens lactatie. - Bij een voorgeschiedenis van peesaandoeningen/letsels als gevolg van een chinolonetherapie
4.4
Speciale waarschuwingen en bijzondere voorzorgen bij gebruik Ofloxacin BC is niet de eerste keuze therapie bij de behandeling van pneumonie veroorzaakt door pneumokokken en mycoplasma en bij acute angina tonsillaris veroorzaakt door betaheamolytische streptokokken. Nosocomiale infecties door P.aeruginosa dienen mogelijkerwijs behandeld te worden middels een combinatietherapie. Door Clostridium difficile veroorzaakte aandoeningen Diarree, in het bijzonder wanneer deze ernstig is, lang duurt en/of met bloed gepaard gaat, die tijdens of na behandeling met ofloxacine optreedt, kan een symptoom zijn te wijten aan Clostridium difficile. In zijn ernstigste vorm kan dit lijden tot pseudomembraneuze colitis. Bij vermoeden van pseudomembraneuze colitis, moet overwogen worden de behandeling met Ofloxacine Sandoz te onderbreken, rekening houdend met de indicatie en de ernst van de symptomen. De patiënten dienen onmiddellijk behandeld te worden met ondersteunende maatregelen en een specifieke behandeling. Geneesmiddelen die de peristaltiek remmen zijn in deze gevallen gecontra-indiceerd. Tendinitis Het komt zelden voor dat tijdens de behandeling met chinolonen tendinitis, dat onder bepaalde omstandigheden tot een ruptuur- voornamelijk van de achillespees- kan leiden, optreedt. Oudere patiënten hebben een hoger risico op tendinitis. Het risico van een peesruptuur kan in het geval van corticosteroïd behandeling mogelijkerwijs verhoogd zijn. Wanneer een peesontsteking vermoed wordt dient de behandeling met ofloxacine onmiddellijk beëindigd te worden en dient de betreffende pees verzorgd te worden (bijvoorbeeld door immobilisatie) Bij patiënten met een neiging tot convulsies Ofloxacine is gecontra-indiceerd bij patiënten die bekend zijn met epilepsie. Net als voor andere chinolonen geldt moet ofloxacine met de grootst mogelijke voorzichtigheid worden voorgeschreven bij patiënten met een predispositie voor epileptische aanvallen. Dit geldt bijvoorbeeld voor patiënten met bestaande CZS laesies, of voor patiënten die gelijktijdig worden behandeld met fenbufen of vergelijkbare NSAID’s of met geneesmiddelen die de conculsie-drempel verminderen, zoals bijvoorbeeld theophylline (zie ook paragraaf 4.5 ‘Wisselwerking met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie’)
Wetenschappelijke bijsluiter Ofloxacine Sandoz 200mg / 400 mg
Page 4 of 11
Bij patiënten met glucose-6-fosfaat-dehydrogenase deficiëntie Patiënten met een latente of bestaande glucose-6-fosfaat-dehydrogenase deficiëntie, die behandeld worden met chinolonen, kunnen haemolytische reacties vertonen. Bij deze patiënten dient het gebruik van ofloxacine met voorzichtigheid betracht te worden. Patiënten met een verminderde nierfunctie Gezien het feit dat ofloxacine voornamelijk renaal wordt uitgescheiden dient de dosering bij patiënten met een verminderde nierfunctie aangepast te worden. Preventie van fotosensibilisering Alhoewel fotosensibilisering door het gebruik van ofloxacine maar zeer zelden optreedt, wordt aanbevolen dat patiënten zich niet aan een sterk stralende zon of aan kunstmatige bestraling met UV-licht (zonnelampen, solarium) bloot stellen, om fotosensibilisering te voorkomen. Gebruik van ofloxacine kan resulteren in een overgroei van niet-gevoelige organismen, voornamelijk enterokokken, resistente stammen van sommige organismen of candida. Het is noodzakelijk de patient zorgvuldig te monitoren en op regelmatige basis in-vitro testen op de gevoeligheid uit te voeren. Indien er een bijkomende infectie optreedt dient men een aangepaste therapie te starten. Er kan een verergering van myasthenia gravis optreden bij het gebruik van Ofloxacine Sandoz. Ofloxacine kan ernstige, mogelijk fatale hypersensitiviteits reacties veroorzaken, soms na inname van de eerste dosis (zie paragraaf 4.8 Ongewenste effecten). De patiënten moeten de behandeling onmiddellijk stopzetten en hun arts raadplegen. Het renale, hepatische en haematologische systeem moet regelmatig geëvalueerd worden bij een verlengde behandeling met ofloxacine
4.5
Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie Gelijktijdige inname van minerale antacida of sucralfaat kan de werking van Ofloxacine Sandoz verminderen. Dit geldt ook voor andere metaalionenpreparaten (aluminium, ijzer, magnesium of zink) en didanosine gebufferde/kauwtabletten. Deze preparaten dienen derhalve tenminste 2 uur voor of na de inname van Ofloxacine Sandoz te worden ingenomen. Er zijn aanwijzingen dat epileptische aanvallen vaker kunnen optreden wanneer chinolonen gelijktijdig met andere convulsiedrempelverlagende geneesmiddelen worden gebruikt. Hiertoe behoren bijvoorbeeld NSAID’s (zoals fenbufen) of theophylline. Ofloxacine heeft echter geen significante invloed op de theophylline concentratie. In het bijzonder bij een toediening van hoge doses dient rekening gehouden te worden met het feit dat chinolonen en andere geneesmiddelen die door niertubulussecretie worden uitgescheiden (bijvoorbeeld probenecide, cimetidine, furosemide, methotrexaat), mekaars excretie kunnen benadelen. Dit kan leiden tot verhoogde serumspiegels en tot toename van bijwerkingen. Sommige chinolonen, en mogelijkerwijs ook ofloxacine, kunnen de werking van coumarinederivaten versterken. Het wordt daarom aanbevolen patiënten die gelijktijdig met coumarinederivaten worden behandeld zorgvuldig te monitoren. Ofloxacine Sandoz tabletten kunnen een geringe verhoging van de serumspiegel van glibenclamide veroorzaken. Omdat dit sneller tot hypoglycaemiën kan leiden dient in dat
Wetenschappelijke bijsluiter Ofloxacine Sandoz 200mg / 400 mg
Page 5 of 11
geval de bloedspiegel van glucose nauwkeurig in de gaten te worden gehouden. Beïnvloeding van laboratoriumtesten De resultaten van opiaat- of porfyrinebepalingen in de urine kunnen bij behandeling met ofloxacine vals positief zijn.
4.6
Gebruik bij zwangerschap en lactatie Ofloxacin BC mag niet gebruikt worden gedurende de zwangerschap of bij een mogelijke zwangerschap of gedurende de lactatie. Gebaseerd op een beperkt aantal gegevens de mens, is het gebruik van fluorochinolonen gedurende het eerste trimester van de zwangerschap niet geassocieerd met een verhoogd risico op ernstige misvormingen of andere nevenwerkingen op de zwangeschap. Onderzoek bij dieren toonde schade aan van het gewrichtskraakbeen bij onvolgroeide dieren maar geen teratogene effecten (zie paragraaf 5.3 gegevens uit het preklinische veiligheidsonderzoek). Daarom dient Ofloxacine niet gebruikt te worden tijdens de zwangerschap. Ofloxacine wordt in kleine hoeveelheden uitgescheiden in moedermelk. Omwille van het risico op artropathie en andere ernstige toxiciteit bij de zuigeling, moet de borstvoeding gestopt worden tijdens de behandeling met Ofloxacine Sandoz.
4.7
Beïnvloeding van de rijvaardigheid en het vermogen om machines te gebruiken Bepaalde ongewenste effecten (bijvoorbeeld duizeligheid/vertroebeling van het bewustzijn, slaperigheid, gezichtsstoornissen) kunnen het concentratie- en reactievermogen van de patiënten nadelig beïnvloeden, en kunnen daarmee in bepaalde situaties, waarbij deze eigenschappen van belang zijn (bijvoorbeeld autorijden, bedienen van machines), een risico vormen. Alcohol kan dit effect versterken. Patiënten dienen daarom hun reactie op de behandeling in de gaten te houden voordat ze actief aan het verkeer gaan deelnemen of machines gaan bedienen.
4.8
Bijwerkingen Bijwerkingen werden gerapporteerd bij 2,5-8,5% van de patënten die behandeld werden met Ofloxacine Sandoz. De meest voorkomende bijwerkingen spelen zich af ter hoogte van het gastro-intestinaal systeem en ter hoogte van het centraal zenuwstelsel. De volgende nevenwerkingen werden waargenomen : Aandoeningen van het maagdarmstelsel Vaak (>1/100, <1/10): misselijkheid, braken, diarree, buikpijn, verminderde eetlust. Zelden (>1/10.000, <1/1.000): pseudomembraneuse colitis. Zoals dat geldt voor antibiotica in het algemeen, kan diarree een symptoom zijn van enterocolitis, in bepaalde gevallen gepaard gaande met bloeding. Een speciale vorm van enterocolitis die kan voorkomen tijdens een behandeling met antibiotica is pseudomembraneuse colitis, in het merendeel van de gevallen veroorzaakt door Clostridium difficile (zie ook paragraaf 4.4, speciale waarschuwingen en bijzondere voorzorgen voor gebruik). Aandoeningen van lever of gal Zelden (>1/10.000, <1/1.000): stijging van de leverenzymen (alkalische fosfatase, SGOT, SGPT), verminderde leverfunctie met verhoogd bilirubine gehalte. Zeer zelden met inbegrip van meldingen van geïsoleerde rapporten (<1/10.000): cholestatische icterus, hepatitis of ernstige leverbeschadiging.
Wetenschappelijke bijsluiter Ofloxacine Sandoz 200mg / 400 mg
Page 6 of 11
Aandoeningen van het zenuwstelsel en psychiatrische stoornissen Vaak (>1/100, <1/10): hoofdpijn, slaapstoornissen, rusteloosheid. Zelden: (>1/10.000, < 1/1000): verwardheid, duizeligheid, paraestesiën, hyperesthesieën, visuele stoornissen (wazig zicht, dubbel zien en het onjuist zien van kleuren), smaak- en reukstoornissen (tot aan verlies van smaak- en reukzin), evenwichtsstoornissen, intensieve droom-ervaringen (zelfs nachtmerries) en psychotische reacties (zoals opgewondenheid, angst, depressie en hallucinaties). Bij sommige psychotische reacties kan de patiënt zichzelf in gevaar brengen. Dit soort reacties kunnen al optreden na een eerste inname. In dit geval moet verder gebruik van Ofloxacine Sandoz onmiddellijk gestaakt worden. Beven en wankele gang werden waargenomen als gevolg van musculaire coördinatiestoornissen en extrapyramidale symptomen. Zeer zelden met inbegrip van meldingen van geïsoleerde rapporten (<1/10.000): traagheid, epilepsie aanvallen, tinnitus en gehoorstoornissen (in uitzonderingsgevallen ook gehoorverlies). In geval van spastiche aanvallen (gelijkend op epileptische aanvallen) moeten de gebruikelijke aangewezen noodmaatregelen toegepast worden (bv. luchtwegen vrijhouden, anti-convulsieve geneesmiddelen zoals diazepam of barbituraten). Aandoeningen van het hart en vaatstelsel Soms (>1/1000, <1/100): tachycardie en voorbijgaande daling van de bloeddruk. Zeer zelden met inbegrip van meldingen van geïsoleerde rapporten (<1/10.000): collaps te wijten aan daling van de bloeddruk. Aandoeningen van het bloed en lymfevatenstelsel Zeer zelden met inbegrip van meldingen van geïsoleerde rapporten (<1/10.000) : anemie, leukopenie, agranulocytose, thrombocytopenie, of pancytopenie. In enkele gevallen kan dit het gevolg zijn van beenmergdepressie. Haemolytische anemie. Aandoeningen van de nieren en urinewegen Zeer zelden met inbegrip van meldingen van geïsoleerde rapporten (<1/10.000): nierfunctiestoornissen met bv. stijging van serum-creatinine. In enkele gevallen kan een acute interstitiële nefritis optreden. Deze reacties kunnen in enkele gevallen leiden tot acuut nierfalen. Aandoeningen van huid of onderhuid Soms (>1/1000, <1/100): jeuk, huiduitslag. Zeer zelden met inbegrip van meldingen van geïsoleerde rapporten (<1/10.000): blaren, zweren, flush, erythema multiforme, Stevens-Johnson syndroom, Lyell syndrome en vasculitis. Vasculitis kan zich manifesteren als petechiae, blaarvorming met bloeding en kleine noduli met korstvorming en in uitzonderlijke gevallen als huidlesies, inclusief huidnecrose. Vasculitis kan ook de inwendige organen aantasten. Fotosensibiliteit Zeer zelden met inbegrip van meldingen van geïsoleerde rapporten (<1/10.000): fotosensibiliteit van de huid met symptomen zoals zonnebrandverschijnselen, verkleuring van de huid of afschilferen van de huid. Tijdens een behandeling met Ofloxacine Sandoz moet blootstelling aan zonlicht of UV-licht (zonnelampen, solarium) worden voorkomen. Koorts, eosinifilie of een allergische pneumonitis kan zich ontwikkelen. Anaphylactische of anaphylactoïde reacties Zeer zelden met inbegrip van meldingen van geïsoleerde rapporten (<1/10.000): anaphylactische of anaphylactoïde reacties (ook onmiddelijk na de eerste dosis) met symptomen zoals brandende ogen, kriebelhoest en loopneus, verhoging van de bloeddruk en angio-oedeem van de huid en slijmvliezen, bijvoorbeeld van het gezicht, de tong en omgeving van de larynx. In zeer ernstigste gevallen kan dit leiden tot ademhalingsstoornissen (ook door
Wetenschappelijke bijsluiter Ofloxacine Sandoz 200mg / 400 mg
Page 7 of 11
bronchospasmen) en/of shock. In dergelijke gevallen dient de behandeling met Ofloxacine Sandoz onmiddellijk te worden gestaakt en dienen de aangewezen noodmaatregelen te worden genomen (bv. antihistaminica, corticosteroïden, sympatomimetica en indien nodig, kunstmatige ademhaling). Tendinitis Zeer zelden met inbegrip van meldingen van geïsoleerde rapporten (<1/10.000): tendinitis en peesrupturen (bijvoorbeeld de achillespees) kunnen optreden bij een behandeling met chinolonen. Deze bijwerking kan binnen 48 uur na de eerste inname aan beide zijden plaatsvinden (zie ook paragraaf 4.4, speciale waarschuwingen en bijzondere voorzorgen voor gebruik). Tendinitis van de achillespees en peesrupturen moeten beschouwd worden als een ernstige nevenwerking. Andere reacties Zeer zelden met inbegrip van meldingen van geïsoleerde rapporten (<1/10.000): het kan niet worden uitgesloten dat Ofloxacine Sandoz een aanval van porfyrie kan induceren bij gepredisponeerde patiënten. Zweten, spierklachten zoals pijn en zwakte (dit is vooral van belang bij patiënten met myasthenia gravis). In geïsoleerde gevallen kunnen dit symptomen van rhabdomyolysis zijn. Pijn van gewrichten en pezen werden ook gerapporteerd. In uitzonderlijke gevallen kan hyper- of hypoglycemie optreden, vooral bij patiënten met diabetes mellitus. Langdurige behandeling met antibiotica kan leiden tot toename van resistente microorganismen. Derhalve dient de toestand van de patiënt regelmatig gecontroleerd te worden. Als een infectie het gevog is van de behandeling, moeten adequate maatregelen genomen worden. Op een enkele uitzondering na (individuele gevallen van verlies van reuk, smaak of gehoor) verdwijnen de geconstateerde bijwerkingen na stopzetten van de behandeling met Ofloxacine Sandoz. Patiënten die last krijgen van een hierbovengenoemde bijwerking of van andere ongewenste effecten, dienen hun arts of apotheker hierover te informeren. Maatregelen te nemen bij bijwerkingen De volgende zeldzame bijwerkingen (zie voor nadere toelichting hierboven) kunnen onder bepaalde omstandigheden acuut levensbedreigend zijn en daarom moeten de volgende tegenmaatregelen genomen worden: - Pseudomembraneuze colitis afhankelijk van de indicatie, moet een beëindiging van de behandeling met Ofloxacine Sandoz worden overwogen en er dienen onmiddellijk adequate therapeutische maatregelen genomen te worden (bijvoorbeeld toediening van speciale antibiotica/chemotherapeutica, waarvan de effectiviteit klinisch is aangetoond) Geneesmiddelen die de darmperistaltiek remmen dienen niet toegediend te worden. - Ernstige acute overgevoeligheidsreacties (bijvoorbeeld anaphylaxie) de behandeling met Ofloxacine Sandoz dient onmiddellijk gestopt te worden en adequate noodmaatregelen moeten ingezet worden (bijvoorbeeld antihistaminica, corticosteroïden, sympathomimetica en indien noodzakelijk beademing) - Optreden van (epileptisch-achtige) convulsies De gewoonlijke, adequate noodmaatregelen dienen getroffen te worden (bijvoorbeeld ademhalingswegen vrijhouden, anticonvulsiva zoals diazepam of barbituraten) 4.9
Overdosering A) Symptomen van overdosering De belangrijkste symptomen van een acute overdosering, zijn symptomen van het centraal zenuwstelsel zoals verwardheid, duizeligheid, vertroebeling van het bewustzijn en convulsies, en gastro-intestinale symptomen zoals misselijheid en erosie van de gastrointestinale mucosa.
Wetenschappelijke bijsluiter Ofloxacine Sandoz 200mg / 400 mg
Page 8 of 11
B) Behandeling van overdosering Het kan noodzakelijk zijn de orgaan- en vitale lichaamsfuncties intensief te monitoren en te bewaken op een intensieve zorgeenheid. Een specifiek antidotum is niet bekend. Bij het optreden van convulsies wordt sedatie aanbevolen met diazepam. In het geval van een ernstige overdosering worden de volgende maatregelen aanbevolen: Om eliminatie van nog niet geresorbeerd ofloxacine te bewerkstelligen wordt maagspoeling en toediening van adsorbentia en natriumsulfaat (indien mogelijk binnen 30 minuten) aanbevolen. Verder antacida ter bescherming van het maagslijmvlies en geforceerde diurese om het reeds geresorbeerde product te verwijderen. 5. 5.1
FARMACOLOGISCHE EIGENSCHAPPEN Farmacodynamische eigenschappen Ofloxacine Sandoz is een synthetisch breedspectrum antibioticum uit de groep van de chinolone (ATC code J01 MA01) Werkingsmechanisme Als fluorchinolon-antibioticum werkt ofloxacine op het DNA-/DNA-gyrase complex en het topoïsomerase IV. Grenswaarden voor de gevoeligheidsbepaling Volgens DIN 58 940 zijn voor ofloxacine de volgende grenswaarden van toepassing: Gevoelig Matig gevoelig Resistent
≤ 1 mg/l 2mg/l ≥ 4 mg/l
Antibacterieel spectrum Afhankelijk van tijd en plaats kan het resistentiepercentage voor geselecteerde species verschillen. Plaatselijke informatie over resistentie is daarom gewenst, in het bijzonder bij de behandeling van ernstige infecties. Daarom is de gevoeligheid voor ofloxacine van de hiernavolgende organismen slechts met een bepaalde graad van waarschijnlijkheid te voorspellen. Enkel de pathogenen die betrekking hebben tot de indicaties zijn opgenomen in de lijst.
Gevoelige soorten Aerobe gramnegatieve micro-organismen Acinetobacter anitratus Acinetobacter iwoffi Bordetella parapertussis Bordetella pertussis Brucella melitensis Citrobacter diversus Citrobacter freundii Escherichia coli H. Influenzae Betalactamase negatief H. Influenzae Betalactamase positief H. parainfluenzae Klebsiella oxytoca Klebsiella pneumonia Klebsiella pneumophilia Moraxella catarrhalis Betalactamase negatief Moraxella catarrhalis Betalactamase positief
Percentage resistentie (%) 0,9 – 7,3 0,3 – 1,1 0 0 0 – 10 0 – 0,4 0,3 – 4,9 1,9 – 5,1 0 0 0 0,2 – 2,1 0,7 – 10 0 0 0 – 0,2
Wetenschappelijke bijsluiter Ofloxacine Sandoz 200mg / 400 mg
Page 9 of 11
Morganella morganii Neisseria gonorrhoeae Neisseria meningitidis Pasteurella multocida Proteus mirabilis Proteus vulgaris Providentia alcalifaciens Providentia rustigianii Salmonella enterica Salmonella typhi Serratia Marcescens Shigella spp. Yersinia enterocolitica Yersinia pseudotuberculosis
0 – 6,9 0 0 0 0,3 – 3,3 0,3 – 1,1 0 5 0 0 2 – 2,4 0 0 0
Aerobe grampositieve micro-organismen Streptococcus pyogenes
0
Andere micro-organismen Chlamydia spp. Mycobacterium fortuitum Mycobacterium tuberculosis Mycoplasma hominis Mycoplasma pneumoniae Ureaplasma urealyticum
0 0 – 10 0 4,5 – 5,3 0 0 – 2,1
Matig gevoelige soorten Aërobe gramnegatieve micro-organismen Enterobacter aerogenes Enterobacter cloacae Providencia rettgeri Providentia stuartii Pseudomonas aeruginosa Stenotrophomonas maltophilia
13,5 <10 10,5 17,1 8,8 – 26,5 5,1 – 11
Aërobe grampositieve micro-organismen Enterococcus faecalis Coagulase negatieve staphylokokken Listeria monocytogenes Staphylococcus aureus, methicilline-gevoelig Streptococcus milleri Streptococcus mitis Streptococcus pneumoniae, penicilline-gevoelig Streptococcus viridans
4,9 – 47,9 9,2 – 44,5 10 – 50 0,3 – 12,6 10 – 50 10 – 50 0 – 47,2 10 – 50
Resistente soorten Aërobe gramnegatieve micro-organismen Enterococcus faecium Staphylococcus aureus, methicilline-resistent Streptococcus bovis Streptococcus oralis Streptococcus pneumoniae (multi-resistent)
73,9 – 84,6 69,2 – 85,7 >50 >50 61
Anaëroben Bacteroides fragilis groep
>50
Wetenschappelijke bijsluiter Ofloxacine Sandoz 200mg / 400 mg
Page 10 of 11
Clostridium difficile Clostridium jeikeium
>50 >50
Overigen Mycobacterium avium
>50
Verdere aanwijzingen Het resistentiemechanisme berust voornamelijk op een gyr-A-mutatie. Er is een kruisresistentie tussen ofloxacine en andere chinolonen. Omwille van het werkingsmechanisme is er normaal geen kruisresistentie tussen ofloxacine en antibiotica van andere klassen. Het kan noodzakelijk zijn een combinatietherapie in te stellen in het geval van nosocomiale infecties veroorzaakt door P. aeruginosa. Ofloxacine is niet werkzaam tegen Treponema pallidum. 5.2
Farmacokinetische eigenschappen Ofloxacine wordt na orale toediening bij vrijwilligers op een nuchtere maag, snel en nagenoeg volledig geresorbeerd. De maximale serumconcentratie na een enkelvoudige toediening van 200 mg ofloxacine bedraagt gemiddeld 2,6 µg/ml en wordt ca. 1 uur na inname bereikt. De serum-eliminatiehalfwaardetijd bedraagt 5,7 tot 7 uur, onafhankelijk van de dosis. Het schijnbare verdelingsvolume bedraagt 120 liter. Na meervoudige toediening is er geen significante stijging van de serumconcentratie (accumulatiefactor bij tweemaal daagse toediening: 1,5). De plasmaproteïnebinding bedraagt ca. 25%. Ofloxacine wordt voor minder dan 5% gebiotransformeerd. De beide belangrijkste metabolieten, die in de urine gevonden worden, zijn N-desmethyl-ofloxacine en ofloxacine-N-oxide. Eliminatie gebeurt hoofdzakelijk renaal, waarbij 80 tot 90% van de dosis onveranderd in de urine wordt teruggevonden. In de gal wordt ofloxacine geglucoronideerd teruggevonden. De farmacokinetiek van ofloxacine na intraveneuze toediening gelijkt sterk op die na orale toediening. Bij patiënten met een gestoorde nierfunctie is de serum-halfwaardetijd verlengd; de totale en renale klaring nemen evenredig met de creatinineklaring af.
5.3
Gegevens uit het preklinische veiligheidsonderzoek Bij conventionele onderzoeken van veiligheidsfarmacologie, acute toxiciteit, toxiciteit bij herhaalde inname, reproductieve toxiciteit, werden enkel preklinische effecten aangetoond bij blootstellingen die voldoende hoger lagen dan de maximale blootstelling bij de mens, wat erop wijst dat ze klinisch weinig relevant zijn. Toxische effecten op de gewrichten werden geobserveerd bij jonge ratten en honden, na blootstelling aan hoeveelheden die liggen binnen de therapeutische marge voor de mens. In mutageniteitsstudies bleek ofloxacine niet mutageen te zijn. Nochtans is ofloxacine, zoals sommige andere chinolonen, fototoxisch bij dieren bij blootstelling aan hoeveelheden die liggen binnen de therapeutische marge voor de mens. Het fototoxisch, fotomutageen en fotocarcinogeen effect van ofloxacine is vergelijkbaar met dat van andere gyrase-inhibitoren. Er zijn geen indicaties dat ofloxacine cataract veroorzaakt of in de hand werkt. Het is gekend dat sommige gyrase-inhibitoren een QT-verlenging kunnen veroorzaken. Preklinische onderzoeken hebben aangetoond dat ofloxacine, in vergelijking met de bovengenoemde gyrase-inhibitoren, slechts in lage mate een verlenging van het QT veroorzaakt.
Wetenschappelijke bijsluiter Ofloxacine Sandoz 200mg / 400 mg
6. 6.1
6.2
Page 11 of 11
FARMACEUTISCHE GEGEVENS Lijst van hulpstoffen Lactose anhydr., maiszetmeel, hydroxypropylcellulose, magnesiumstearaat, hypromellose, carboxymethylzetmeel-natrium (type A), polysorbaat 80, macrogol 400, talk, titaniumdioxide (E171) Gevallen van onverenigbaarheid Geen
6.3
Houdbaarheid 3 jaar.
6.4
Speciale voorzorgsmaatregelen bij opslag bewaren in de originele verpakking.
6.5
Aard en inhoud van de verpakking Ofloxacine Sandoz 200 mg: Al/PVC blisters met 2, 3, 6, 10, 12, 14, 16, 20, 50 en 100 filmomhulde tabletten Ofloxacine Sandoz 400 mg: Al/PVC blisters met 5, 7, 10, 14, 16, 20, 50 en 100 filmomhulde tabletten
6.6
Gebruiksaanwijzing/verwerkingsinstructies Geen
7.
Naam en/of permanent adres of officiële vestigingsplaats van de houder van de vergunning voor het in de handel brengen Sandoz nv-sa Telecom Gardens Medialaan 40 B-1800 Vilvoorde
8.
NUMMER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN
9.
DATUM VAN GOEDKEURING/HERZIENING VAN DE SAMENVATTING December 2003