55e jaargang nummer 1, Februari 2012
4 “Ik bedacht dat de Bijbel me kon helpen” 6 Wim Eijk, de nieuwe kardinaal 14 Cultus rondom Dora Visser www.irs.nu 256923_IRSmag-2011nr05-2.indd 1
15-02-12 14:44
Uit de schat der eeuwen Colofon Bestuursleden Ds. C. van de Worp, voorzitter H. de Vries, secretaris J.P. Hollebrandse, penningmeester R. Donk G.V. den Hartog T.J. van Iperen J.D. Liefting Raad van Advies Drs. I.A. Kole Ir. F.C. Moree A. de Visser Redactie J. ten Klooster H. de Vries Ds. C. van de Worp K. Lievense M.E. Boomgaard, eindredactie Administratie Stichting In de Rechte Straat J. ten Klooster, officemanager Prins Hendrikweg 4 6721 AD Bennekom Tel. 0318 431298 Fax 0318 431395 Postbank 901.000 Rabobank 3870.05.749 E-mail:
[email protected] Internet: www.irs.nu Kerntaak IRS Rooms-katholieken bekendmaken met het evangelie zoals dat ten tijde van de Reformatie is (her)ontdekt.
Lijdensmeditatie D
agelijks moet u zich de bittere lijdensdagen van de Heere voor ogen stellen, om daaraan te zien en daaruit te leren hoe ook u als zijn dienaar handelen en lijden moet. Denk daarom aan die laatste heilige maaltijd, toen Hij u leerde lief te hebben met woord en daad, door Zijn woord, toen Hij sprak: “Een nieuw gebod geef Ik u, dat u elkander lief hebt, gelijk Ik u liefgehad heb.” Hij deed dat door Zijn voorbeeld, toen Hij de discipelen de voeten waste en ze afdroogde met de linnen doek waarmee Hij omgord was. Denk eraan, hoe Hij daarna in de angst heviger bad, alzo dat Zijn zweet als droppelen bloed op de aarde viel; hoe Hij verraden, gevangengenomen en gebonden in het huis van de hogepriester werd binnengeleid; hoe de macht der duisternis Hem in die nacht verguisde; hoe men Hem geselde, in het aangezicht spuwde, sloeg, en lasterde; maar hoe Hij, de Heilige Gods, al dat lijden met geduld, zachtmoedigheid en in
stilheid droeg. Zie, hoe Hij voor de landvoogd gesteld werd en aangeklaagd als een oproermaker; hoe Hij veracht werd door Herodes en tot spot met witte klederen bekleed; hoe men Hem weer ontblootte, en hoe Hij met geselslagen ontvleesd en met striemen bedekt, in purper gehuld en met doornen gekroond daar staat. Zijn heilig aangezicht druipt overal van bloed, en toch houdt men niet op Hem te honen; men rukt Hem het riet uit de hand en drukt Hem de doornen steeds dieper in het hoofd. Zie, hoe Hij vermoeid en bleek voortwankelt met de kruispaal op de rug; zie, hoe Hij hangt tussen moordenaars, hoe Zijn handen en voeten zijn doorboord, hoe Zijn lichaam met naamloze smarten is uitgerekt; zie, hoe men Hem drenkt met gal en edik; hoor hoe Hij uitroept: “Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?” Dionysius de kartuizer
Abonnementsgeld per jaar Nederland: 5,75 Studenten: 3,Europa: 7,50 Overige landen: 11,- (per luchtpost) Dit magazine is ook verkrijgbaar in grootletterdruk en via de brailleleesregel/spraakbox. Nadere informatie hierover is te krijgen bij de CBB, tel. 0341 565499. Legateren Bij notariële akte vast te leggen: Ik legateer aan Stichting In de Rechte Straat te Bennekom, vrij van rechten en kosten, een bedrag... Copyright Overname van artikelen wordt met bronvermelding op prijs gesteld.
Wie was Dionysius de kartuizer? Foto voorkant: Kardinaal dr. W.J. Eijk bij de inwijding van de Dora Visser Kapel in Olburgen.
2
Dionysius werd omstreeks 1402 in een dorpje in de buurt van Luik geboren. Hij studeerde theologie in Keulen en trad op zijn 21e jaar toe tot de kartuizers in het klooster te Roermond. Dionysius was een groot geleerde en raadsman van vele vorsten. Ook schreef hij een zevendelige Bijbelverklaring en tal van andere theologische en mystieke geschriften. Hij leefde in innige gemeenschap met God.. In 1471 stierf hij te Roermond. Tijdens zijn leven ontving hij de eretitel ”doctor ecstaticus”
In de Rechte Straat
256923_IRSmag-2011nr05-2.indd 2
15-02-12 14:44
In ’t Veld
Een dag in Den Bosch
Elke maand staat IRS op een dinsdag of donderdag op de Markt in Den Bosch met een stand met Bijbels en Bijbelse lectuur. Hoe ziet zo’n dag eruit?
M
et de evangelisatiebus van Sjofar vertrekken we meestal om 8.30 uur uit Lunteren. Jan Dirk Liefting en ik. Geregeld halen we nog andere medewerkers op. Andere vrijwilligers komen rechtstreeks naar het marktplein in Den Bosch. Er staan meestal ongeveer vier andere kramen met bijvoorbeeld vis, patat, bloemen en fruit op het Bossche marktplein. Een omgeving met hotels, restaurants en winkels. Er passeren veel mensen en jongelui. In een straal van 20 meter rond de evangelisatiebus mogen we folders uitdelen. We proberen met mensen in contact te komen en hun een gratis Bijbel aan te bieden. Ook wijzen we hen op de adressen in de folder. Daar kunnen zij terecht voor vragen. Op de luifel van de bus, waaronder een tafel staat met Bijbels in verschillende talen, boekjes voor kinderen enzovoort, staat geschreven: “Jezus komt spoedig! Bent u bereid? Vraag voor meer informatie een gratis Bijbel aan.”
Als alles is geïnstalleerd, vragen we in de bus de Heere om een zegen. We doen dat ook ’s middags en voor we naar huis gaan. Gouden momenten vind ik dat, als we mogen delen wat er in Gods Woord staat geschreven en bemoedigd worden door de ervaringen die de Heere wil geven door Woord en Geest. Je doet dit werk niet zomaar. Thuis kan het een worsteling zijn: Heere, wie ben ik dat ik dit doen mag? Wilt U mij de woorden in de mond leggen? Geef me vrijmoedigheid. Laat ik vooral goed van U mogen spreken. Rond Kerst opende Jan Dirk een evangelisatieactie met de volgende woorden: “Mijn geest verheugt zich in God, mijn Zaligmaker.” Laten we dit met Maria mogen getuigen. Als je dit dan ook thuis hebt overdacht, springt je hart op van vreugde. Er is herkenning vanuit Gods Woord. Het maakt je blij en sterk. Niet alleen zijn er mensen met wie je iets mag delen. Er zijn ook mensen die je vragen stellen of iets vertellen. Het ge-
Door Aagje Methorst
beurt ook wel dat voorbijgangers vloeken of zich smalend uitlaten over de tekst op de luifel. Ik twijfel dan en denk: Als we hier nu niet zouden hebben gestaan, zouden die mensen ook niet hebben gevloekt. Onlangs zag ik uit naar de man die de vorige keer vertelde dat hij de islam en het boeddhisme net zo waardevol vond als het rooms-katholieke geloof, waarvan hij de catechismus uit z’n hoofd kende. Later bleek dat hij de Bijbel nooit had gelezen. Hij was net in het ziekenhuis geweest voor een controle na een hartoperatie. De verpleegkundige had gezegd: “Meneer, dit is uw verjaardag. U bent als het ware opnieuw geboren.” Daarop zei ik: “Ik kan u op uw verjaardag een Bijbel geven. Daar staat een verhaal in van iemand die ook opnieuw geboren is.” Hij was verbaasd. Dit wist hij niet. Hij ging met het Nieuwe Testament naar huis. Je blijft na zo’n gesprek met die man bezig, ook in gebed. Zou hij terugkomen met vragen of iets te vertellen hebben? Een andere ontmoeting: “Mevrouw, u draagt een kruisje. Wat betekent dat voor u?” Verlegen: “Nee, ja ik heb alles gedaan wat me is opgedragen door de Rooms-Katholieke Kerk, maar ik geloof niet. Ik doe er tenminste niets aan. Ja, u maakt me verlegen met die vraag, ik ga toch weer in de Bijbel lezen.” Denk niet: Dat zegt ze nu wel, maar dat doet ze toch niet. Nee, red door middel van Gods Woord degenen die ten dode zijn opgeschreven en bid voor hen. Wat een opdracht. Voelt u dit ook zo? Kom dan en zie of u iemand tot Christus kunt leiden, zoals Andreas en Filippus dat ook deden. De belijdenis van Nathanaël, een Israeliët: U bent de Zoon van God! De Koning van Israël! In de Rechte Straat
256923_IRSmag-2011nr05-2.indd 3
3
15-02-12 14:44
Getuigenis
Door Karolien Lievense
“Ik bedacht dat de Bijbel me kon helpen” God brengt Zijn Woord bij de persoon die Hij wil bekeren. Maar het kan ook andersom. Hij brengt ook mensen zelf naar de Bijbel toe. Zoals dat het geval was bij Jeroen Timmermans (32), een voormalige roomskatholiek uit het Limburgse Herten. Tien jaar geleden leerde hij God kennen, onverwachts en op een wonderlijke wijze.
N
et als veel Limburgers groeide Jeroen Timmermans op in een rooms-katholiek gezin. Een warm gezin, waar veel liefde was. “Mijn moeder creëerde altijd veel gezelligheid”, zegt Timmermans. “Vriendjes wilden altijd bij ons spelen.” De familie was trouw in de kerkgang. Timmermans, zijn ouders, broers en zus bezochten elke zondag de mis. Zijn ouders gingen in hun jeugd zelfs bijna dagelijks naar de mis.
communie was voor iedereen een groot feest, waar naar uit werd gezien. Het werd uitbundiger gevierd dan verjaardagen.”
Discotheek Tot zijn zeventiende ging Timmermans trouw mee naar de mis, maar daarna stop-
te hij hiermee. Hij ging in die tijd vaak op zaterdag tot diep in de nacht uit. En dan kwam het er niet van om op zondagmorgen naar de kerk te gaan. Toen hij na de middelbare school ging studeren in Breda, stortte hij zich in het studentenleven. “Vanaf 2000 werkte ik een jaar in een grote discotheek in Breda. Ik deed dingen die het daglicht niet konden verdragen. Toch dacht ik wel bepaalde normen en waarden te hebben”, zegt Timmermans. “Later leerde ik dat Jezus ook kijkt naar wat je denkt, naar je hart, en niet alleen naar wat je doet.” In april 2001 veranderde Timmermans’ leven. “Op een donderdagnacht kwam ik te-
Kinderbijbel Het geloof was een vanzelfsprekend onderdeel van het dagelijks leven. “Er was een vertrouwen op God, maar geen intieme relatie met Hem”, zegt Timmermans. Er werden bijvoorbeeld alleen liturgische gebeden opgezegd. “Persoonlijk tot God bidden, dat kenden we niet. Bij het eten baden we een weesgegroetje.” Bij hem thuis werd, zoals bij de meeste rooms-katholieken, nooit uit de Bijbel gelezen. Wel kreeg hij van zijn ouders een kinderbijbel toen hij de eerste communie deed. Hij was een van de weinigen in de klas die een dergelijk cadeau kreeg. “Dat was op zich wel bijzonder. Andere klasgenoten kregen bijvoorbeeld een fiets of een ander groot cadeau dat niets met het geloof te maken had. De Jeroen Timmermans met zijn vrouw Patricia en hun zoontje Ian
4
In de Rechte Straat
256923_IRSmag-2011nr05-2.indd 4
15-02-12 14:44
Getuigenis
rug van de discotheek. Ik weet nog dat ik bij mezelf dacht dat ik het heel goed voor elkaar had. De zaak waar ik werkte, stond bekend als een van de beste discotheken van Breda. Op school was ik populair. Ik dacht dat ik alles kon krijgen wat ik wilde. Maar opeens overspoelde me een enorme leegte en een grote eenzaamheid. Op dat moment voelde ik dat het niet goed was waar ik me mee bezighield. Die nacht kon ik niet slapen. Ik bedacht dat ik de Bijbel moest lezen. Dat zou me helpen. De volgende morgen ging ik meteen naar de boekhandel om een Bijbel te kopen.”
Rechtvaardiging Timmermans begon de Bijbel van voren af aan te lezen. “Dat kostte me geen moeite. Ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in geschiedenis. In het Oude Testament zag ik de heiligheid van God. Toen ik het Nieuwe Testament las, viel me op dat God een universeel God is. Ik zag in dat het niet goed met me gesteld was.” Een maand later stapte hij naar de decaan van zijn school om te vragen of er in de buurt een christelijke studentenvereniging was. De decaan verwees hem door naar studentenvereniging Alpha Breda. “Ik ben daar naartoe gegaan en heb veel van de bijeenkomsten geleerd. Al vrij snel wilde ik meer. En dus besloot ik op zoek te gaan naar een kerk in de plaats waar ik vandaan kom.” Timmermans kwam terecht bij de Christengemeente in Roermond, waar hij nog steeds naartoe gaat. “Een jaar later zag ik in dat ik ten volle mag vertrouwen op het offer van Jezus aan het kruis. Ik zag in dat ik door mijn manier van leven nooit gerechtvaardigd kan worden, omdat mijn gedachten slecht zijn.” Onder meer de passage in de Bijbel over de moordenaar aan het kruis kreeg voor Timmermans grote betekenis. “Als de moorde-
naar aan het kruis zelfs op het laatste moment nog door Jezus vergeven kon worden, zou Jezus ook mij niet afwijzen.”
Afscheid van oude vormen De eerste tijd na zijn bekering had Timmermans vooral moeite om afscheid te nemen van “vormen en wetticisme.” Dat ligt deels aan zijn karakter, denkt hij zelf. “Waar ik wel gemakkelijk afstand van kon nemen, was de eucharistie. De transsubstantiatieleer vond ik vroeger al vreemd. En ook het celibaat heb ik nooit begrepen. Zelfs Petrus, die als voorganger van de paus wordt gezien, was getrouwd.” Ook werd hem duidelijk dat het betalen van de pastoor, zodat er gebeden wordt voor overledenen tijdens de mis, een overblijfsel van het aflaatsysteem is. “Natuurlijk waren verschillende overledenen mij erg dierbaar. Ik denk nog met regelmaat aan ze terug. Maar zaken als het aflaatsysteem worden door de Bijbel afgekeurd.”
Familiewaarden Timmermans keurt niet alles van zijn rooms-katholieke opvoeding af. Sommige waarden die zijn ouders hem meegaven, is hij juist meer gaan waarderen. Een voorbeeld is de wijze waarop de gezinsleden met elkaar omgingen. “Toen ik tot geloof was gekomen, vroeg ik mij af wat de Bijbel daarvan zegt. Ik kwam erachter dat het gezin een instelling van God is en dat familiebanden belangrijk zijn. Dat zijn aspecten die ik ook van mijn ouders meekreeg. Ik ben in een geborgen gezin opgegroeid.” Aan één voorval uit zijn jeugd denkt hij nog vaak terug. Als twaalfjarige maakte hij een moeilijke periode door. “Mijn ouders vroegen zich soms af wat er met me aan de hand was, want ik vertelde hun er niet veel over. Op een keer ging mijn moeder op de
rand van mijn bed zitten en zei tegen me: “Als je niet tegen papa en mama wilt zeggen waarom je het zo moeilijk hebt, weet dan dat je het altijd aan Jezus kunt vertellen.” Toen hij tot geloof kwam, kregen deze woorden van zijn moeder voor hem een diepere betekenis.
Traditie Aan de goede intenties van zijn ouders om hem een rooms-katholieke opvoeding te geven, twijfelt Timmermans niet. “Ze hebben dit met de beste bedoelingen gedaan. Ze waren ervan overtuigd dat dit het beste voor ons als kinderen was.” Zoals dit volgens hem bij de meeste rooms-katholieken het geval is. Maar de kerk had beter moeten weten, vindt hij. “Dat er in de Rooms-Katholieke Kerk dingen anders gaan dan in de Bijbel staat, dáár werd in de kerk niet op gewezen. De traditie speelt een grote rol”, zegt Timmermans. Als voorbeeld noemt hij de verering van (Maria)beelden. “In Exodus 20 staat dat je geen afgodsbeelden mag maken. Toen ik daar later mijn familieleden op wees, was dat voor hen een verrassing. Ze wisten niet dat dit in de Bijbel staat.” Timmermans hoopt van harte dat de mensen in zijn omgeving tot geloof zullen komen en dat ze de waarde van de Bijbel zullen inzien. “Het is mijn verlangen dat ze gaan zien hoe mooi het Evangelie is , dat ze iets van de blijdschap mogen ervaren die dat geeft. Het is heerlijk om een christen te zijn. Maar hier in Limburg denken mensen dat christen-zijn een vorm van wetticisme is. Ik wil hen ertoe oproepen om aan christenen van wie ze zien dat ze anders zijn, te vragen hoe het komt dat ze zo veel vrede uitstralen. Ik bid dat ze mogen zien wat wij nu zien.” In de Rechte Straat
256923_IRSmag-2011nr05-2.indd 5
5
15-02-12 14:44
Actueel
Door Hans ten Klooster
Wim Eijk, de nieuwe kardinaal Paus Benedictus XVI maakte op 6 januari in Rome, bekend dat onder anderen Willem Jacobus Eijk (58), aartsbisschop van Utrecht, tot kardinaal benoemd zal worden. Wie is deze man, die straks zo’n hoge positie bekleedt? En kunnen we blij zijn met zijn benoeming als kardinaal?
D
e creatie van dr. W.J. Eijk heeft, tegelijk met die van 21 anderen, plaatsgevonden tijdens het consistorie (een vergadering van de paus met de kar-
dinalen) dat de paus hiervoor had samengeroepen op 18 en 19 februari 2012. Als kardinaal gaat Eijk deel uitmaken van wat kan worden gekenschetst als de senaat
van de Rooms-Katholieke Kerk (RKK). Op 26 november werd kardinaal Simonis 80 jaar en was hij dientengevolge niet meer stemgerechtigd tijdens een conclaaf. Sinds die tijd werd er in de media volop gespeculeerd over de mogelijkheid dat Eijk benoemd zou gaan worden als kardinaal. Sinds aartsbisschop De Jong in 1946 tot kardinaal werd benoemd, is het gebruik van de paus dat hij de aartsbisschop van Utrecht die titel toekent. Met
Wim Eijk, tijdens een interview met KRO-presentator Wilfred Kemp. Bron: RKK
6
In de Rechte Straat
256923_IRSmag-2011nr05-2.indd 6
15-02-12 14:44
Actueel
de creatie op 18 februari is Eijk de achtste Nederlander die deze eretitel ontvangt. Hij zal binnen de kerk niet meer aangesproken worden als monseigneur (officiële titel van een bisschop), maar met de officiële titel die bij het kardinalaat hoort: (Zijne) Eminentie. Na de benoeming van Eijk tot kardinaal werd in het Katholiek Nieuwsblad de conclusie getrokken dat “de Nederlandse kerkprovincie voor Rome nog meetelt.”
In hoeverre dat werkelijk zo geduid moet worden, is nog maar de vraag. Ter vergelijking: in hetzelfde artikel wordt aangegeven dat met deze benoemingen (alle 22) de verdere “italianisering” en “vaticanisering” van het kardinaalscollege is doorgevoerd. Hiermee is een kwart van de stemgerechtigde leden Italiaan. In diverse media wordt Eijk afgeschilderd als een uiterst conservatieve bisschop. Nu kun je dat in het klimaat waarin wij in Ne-
derland leven ook positief duiden. We willen onderstrepen dat er veel is wat ons bindt met de persoon Eijk, bijvoorbeeld als het gaat om medisch-ethische zaken, het terrein waarop zijn bijzondere verdiensten en kennis liggen. In mei 1978 studeert hij af als arts. In zijn periode als kapelaan in de St.- Antoniusparochie in Blerick, bij Venlo, werkt hij verder aan zijn proefschrift over euthanasie. In juni 1987 promoveert hij hierop tot doctor in de geneeskunde. “De mens heeft geen be-
De plaats van de kardinaal in de kerkelijke hiërarchie In de hiërarchie onderscheidt de Rooms-Katholieke Kerk (RKK) de wijdingsmacht en de bestuursmacht. De wijdingsmacht is de bevoegdheid tot de sacramentele bediening, de verkondiging en de eredienst. Hieronder vallen personen die tot diaken, priester of bisschop zijn gewijd. De bestuursmacht is de bevoegdheid om de kerk als zichtbare gemeenschap te ordenen, dat wil zeggen dat hij voor de gelovigen bindend is in het voorhouden van de geloofswaarheden en van geboden en voorschriften. De RKK leert dat beide machten door Christus zijn ingesteld. Daardoor heeft in de traditie van de RKK de kerkelijke hiërarchie vanaf haar begin gegolden als een goddelijke instelling. In 1563 is ze door het concilie van Trente als zodanig bevestigd.
Paus De paus is het zichtbare hoofd van de Rooms-Katholieke Kerk. Als bisschop van Rome wordt hij volgens de leer van de RKK beschouwd als de opvolger van Petrus, die door Christus Zelf tot zichtbaar hoofd van de kerk is aangesteld om het onzichtbare hoofd, Christus, te vertegenwoordigen. Hij is de eerste onder zijns gelijken en geeft leiding aan de hele kerk in de uitvoering van al haar taken en in de uitoefening van al haar gezag en bevoegdheden. Een tweede belangrijk orgaan is het college van kardinalen (Sacrum Collegium).
Kardinaal Het kardinalaat is de hoogste waardigheid, na die van de paus, waarmee gewijde ambtsdragers en functionarissen in de kerk kunnen worden bekleed. Deze waardigheid maakt deel uit van de bestuursmacht van de kerk. Het college van kardinalen (officieel: het heilig college) is voor de paus het hoogste orgaan van raadgevers in zaken die voor de hele kerk van belang zijn. De kardinalen worden uitsluitend door de paus benoemd. Sinds 1958 komen alleen bisschoppen in aanmerking voor het kardinalaat. In 1059 bepaalde paus Nicolaas II (1058-1061) dat het kiezen van een bisschop van Rome alleen was voorbehouden aan het college van kardinalen. Dit wordt gezien als een van de belangrijkste taken van dit college. Paulus VI (1963-1978) legde in 1970 per decreet vast dat het aantal kardinalen dat kan deelnemen aan een conclaaf maximaal 120 is. Vanwege het genoemde decreet hebben kardinalen die ouder zijn dan 80 jaar op een conclaaf geen stemrecht meer. Met zijn titel ontvangt een kardinaal ook de waardigheidstekenen die bij het kardinalaat horen. Hieronder vallen de speciale kardinaalsring en de vervanging van de violette kleur (bisschopspaars) in de officiële kleding van de bisschop door het purper (kardinaalsrood).
In de Rechte Straat
256923_IRSmag-2011nr05-2.indd 7
7
15-02-12 14:44
Actueel
Wim Eijk wijdt de Dora Visser Kapel in Olburgen in, september 2010.
schikkingsrecht over eigen leven en dood, meent Eijk”, meldt Cicero, een uitgave van het Academisch Ziekenhuis en Medische Faculteit Leiden, van 26 juni 1987. Een uitspraak die we van harte onderschrijven. Kortom, veel waardering voor deze standpunten. In hetzelfde artikel zegt Eijk: “Katholieken voelen heel sterk dat de mens deel kan hebben aan de verlossing van Christus. Dit heet de kruiswegtheologie. Protestanten denken daar heel anders over. Voor hen is de zonde verzoend door de kruisiging van Christus; het is voor hen iets dat buiten jezelf blijft, waar je niet zelf aan kunt deelnemen.” Tegelijk is Eijk conservatief (om dat
8
Loopbaan van Wim Eijk 15 september 1984: diakenwijding 1 juni 1985:
priesterwijding
6 november 1999:
bisschopswijding
26 januari 2008:
installatie als aartsbisschop van Utrecht
18 februari 2012:
creatie tot kardinaal.
woord maar vast te houden) in het uitdragen van de rooms-katholieke leer. In een brief (2009) aan parochiebesturen over de praktijk van misintenties schrijft hij: “Deze praktijk gaat in tegen de leer en de traditie van de kerk.” Let wel: leer én traditie! Bovendien draagt Eijk als kardinaal een extra verantwoordelijkheid bij onder meer het kiezen van een nieuwe paus. De
nieuwe kardinaal heeft veel waardering voor de huidige paus. Een paus die volgens de leer van de RKK de plaatsbekleder van Christus op aarde is. Een paus die onfeilbaar is in leergezag. Een paus die overledenen kan zalig of heilig verklaren. Zaken die we op grond van de Bijbel beslist moeten afwijzen. Laten we daar helder in zijn.
In de Rechte Straat
256923_IRSmag-2011nr05-2.indd 8
15-02-12 14:44
Vragenrubriek Door drs. N.C. van Velzen
Kruis en kruisbeeld Vraag Waarom zie je in rooms-katholieke kerken vaak een kruis (crucifix) met daaraan een beeld van Jezus? Hij is toch opgestaan?
Antwoord
H
et symbool van het kruis wordt wereldwijd opgevat als verwijzing naar Christus. Geen wonder dat tegenstanders van het christelijk geloof zich voortdurend heftig verzetten tegen afbeeldingen van het kruis.
Getuigenis Zo’n tien jaar geleden woedde in de Duitse deelstaat Beieren de “oorlog van de crucifixen.” Het ging over de vraag of kruisbeelden in klaslokalen thuishoorden. Nee, zeiden de tegenstanders. De regering gaf echter niet toe en bepaalde dat de kruisbeelden mochten blijven hangen. In Polen is nu een strijd aan de gang over het kruissymbool. Een antiklerikale partij is met een voorstel gekomen om het eenvoudige, houten kruis –geen crucifix– dat aan de wand in het parlementsgebouw hangt, te verwijderen. In deze tijd, waarin de secularisatie toeneemt, laten steeds meer gelovigen blijken dat ze christen zijn. Zij dragen een kruisje aan een halsketting of als speldje op hun revers. In sommige huiskamers, ook die van protestanten, hangt een eenvoudig houten kruis aan de wand, als getuigenis.
Teken van de vis Het kruisbeeld of crucifix is een kruis van hout of metaal, waaraan een corpus of beeld van de gekruisigde Christus is bevestigd. Het Latijnse ”cruci fixus” betekent: aan het kruis gehecht. Het is niet het oudste christelijke symbool. Dat was het teken van de vis. Het kruisbeeld was in de eerste vijf eeuwen van de kerkgeschiedenis nagenoeg onbekend. De verklaring daarvoor kan zijn dat de kruisdood als de smadelijkste en verachtelijkste van alle straffen werd beschouwd en dat men het kruis niet gauw als symbool zou gebruiken. De oudste voorstelling van het kruis van Christus dateert uit de 5e eeuw en is te vinden op de deur van de Santa- Sabinabasiliek te Rome. Vanaf het einde van de 10e eeuw zijn veel plastische kruisbeelden bewaard gebleven. De oudste voorbeelden hiervan zijn de zogenaamde romaanse kruisbeelden met de triomferende Christus. Door de staande houding, de kleding (tunica), de hoofdtooi (koningskroon) en het ontbreken van de kruisnagels van de Gekruisigde drukken die de majesteit des Heeren uit. Tot in de 12e en de 13e eeuw handhaaft zich deze kunstvorm. Langzamerhand komt het accent echter te liggen op het lijden en worden de kruisen voorzien van een beeld van de lijdende Christus, vaak zeer realistisch en met nadruk op het lichamelijk lijden. Deze voorstelling heeft zich gehandhaafd tot op de dag van vandaag, al zijn er tegenwoordig ook veel kruisen met een gestileerd beeld van Christus. Een crucifix is voor rooms-katholieke gelovigen veel meer dan een herinneringsteken. Het is een gewijd voorwerp, dat in de kerk en in huis op een opvallende plaats wordt op-
gehangen en dat bescherming zou bieden. In het Katholiek Gebedenboek (1986) staat: “Onder de heilige af beeldingen neemt de “af beelding van het kostbaar en levenwekkend kruis” de voornaamste plaats in, want het is het symbool van het paasmysterie in zijn geheel. Het lijden van Christus en Zijn overwinning op de dood worden door het heilig kruis voorgesteld en tevens wordt ermee de tweede komst in heerlijkheid verkondigd.”
Beeldendienst In evangelisch-lutherse kerken hangt bijna altijd een houten kruis, zonder corpus, maar ook treft men er vaak een levensgroot kruisbeeld aan, dus met het Corpus Christi. De calvinisten hebben aanvankelijk het kruissymbool uit huis en kerk gebannen, bang als ze waren voor beeldendienst. Op roomse kerken mocht dan een kruis staan, op protestantse kerken plaatste men een haan. In de kerken, scholen en huizen van de rooms-katholieken hing men een kruisbeeld of crucifix op, de protestanten deden daar niet aan mee. Sinds de tweede helft van de 20e eeuw is daar echter verandering in gekomen. Ook binnen de gereformeerde gezindte kiezen mensen soms voor een eenvoudig kruissymbool, zij het zonder corpus. Als reden voert men aan dat dit de gelovigen herinnert aan Jezus, de opgestane Heiland, Die triomfeert over zonde en dood. Het kruisteken is, zo leert ons de geschiedenis, niet per se rooms. Ook in mijn studeerkamer hangt een houten kruis, van bescheiden omvang weliswaar, maar toch. In onze geseculariseerde wereld is zo’n symbool als getuigenis beslist zinvol en zo beschouwd kan men er weinig bezwaar tegen maken. In de Rechte Straat
256923_IRSmag-2011nr05-2.indd 9
9
15-02-12 14:44
winterconferentie 2012
10 In de Rechte Straat
256923_IRSmag-2011nr05-2.indd 10
15-02-12 14:44
Winterconferentie 2012 Door Jacolien Cazant
Eén plant met Hem Van 27 tot 30 januari vond in Doorn de jaarlijkse IRSWinterconferentie plaats. We kijken terug op een mooi en leerzaam weekend.
A
ls we één plant met Hem zijn geworden, dan zijn we met Hem gekruisigd en opgewekt en in de hemel gezet, zo schrijft Paulus in de Romeinenbrief. Grote woorden; we kunnen er niet bij. Mijn ik gekruisigd? Het is helaas nog zo springlevend in mij. Ik een nieuwe schepping? Op de conferentie werd dieper ingegaan op deze vragen.
Met Hem gestorven Ds. L.A. den Butter sprak vanuit Romeinen 6 over het deelthema “Met Christus gestorven”. God heeft in Zijn verkiezing zondaren aan de Zoon gegeven. Met een onverbrekelijke band zijn zij met Hem verbonden. Met Christus stonden zij voor Pilatus, met Hem zijn zij veroordeeld, met Hem zijn zij aan het kruis genageld, met Hem zijn zij gestorven, met Hem zijn zij opgestaan, met Hem zijn zij naar de hemel gevaren. Zoals God naar Zijn Zoon kijkt, zo ziet Hij allen die in geloof aan Hem verbonden zijn: “Ik zie geen zonden meer in Mijn Jakob en geen ongerechtigheid in Mijn Israël.” Dit is onze staat, we zíjn met Hem gestorven! Het ligt zo vast in Hem. Tegelijkertijd ligt Zijn Jakob echter nog wel op de knieën om zijn zonden te belijden. “Dit wetend dat onze oude mens met Hem gekruisigd ís”, maar direct daarachter staat: “opdat het lichaam der zonde te niet gedaan wórde” (Rom. 6:6 en Heidelbergse Catechismus zondag 23). Zijn en worden, dat is het leven van een christen. De zonde is zo diep in ons geworteld dat het onze kracht te boven gaat daartegen te strijden, maar de Geest is bij machte om toe te passen wat we in Christus hebben en ons leven te vernieuwen naar Zijn beeld. Vol van gedachten én jubel was ons hart. Het werd weer
zo duidelijk: wie we zíjn in Christus. Al beleven we het anders, toch ligt het vast in Hem. Wie zal Hem dan niet loven?!
Met Hem opgestaan Zo’n rijke avond smaakt naar meer. Ds. K. ten Klooster nam ons zaterdagochtend mee vanuit Gal. 2:20 naar het grote belang van het heilsfeit van de opstanding van Christus. Het is Gods amen op de uitroep van Christus: “Het is volbracht.” Christus heeft nu de handen vrij om uit Zijn volheid uit te delen. In Zijn opstanding is mijn schuld weggenomen, de laatste vijand, de dood, overwonnen! Hij is, voor allen die de hand op het Lam hebben leren leggen, een doorgang tot het eeuwige leven. Er gaat opstandingskracht van Hem uit, die kracht werkt het nieuwe leven in ons. Gal. 2:20 is een geloofsbelijdenis waaruit we leven en handelen; niet ik, maar Christus! Het is de continue strijd; Hij moet wassen en ik sterven. Op deze wijze laten we op aarde een antithese zien in vreemdelingschap. Zo leven in geloof, maar ook in de liefde. De liefde van Hem, Die ons heeft liefgehad, liefgehad tot het einde. Hoewel de deelnemers aan de conferentie lid zijn van verschillende kerken, ervaren ze deze dagen de gemeenschap van de heiligen: één zijn in het geloof en in de lofprijzing van onze Heere en Zaligmaker.
Hij is opgevaren naar de hemel, verheven boven alle macht en kracht. Alles is Hem onderworpen. Deze Christus is aan de gemeente als Hoofd gegeven. Wat tobben wij dan nog? Zoals het hoofd zonder lichaam niet compleet is, zo kan Christus niet zonder Zijn gemeente en zij niet zonder Hem; “Vader Ik wil dat zij bij Mij zijn, die Gij Mij gegeven hebt.” Wat spreekt hierin de innige gemeenschap van Christus en Zijn bruidsgemeente. In zichzelf is zij zwak en zwart, maar de Bruidegom roept uit: “Gij zijt schoon Mijn vriendin, Mijn liefste, Mijn volmaakte. Mijn duif, zijnde in de kloof van de steenrotsen; toon Mij uw gedaante, laat Mij uw stem horen, want uw stem is zoet en uw gedaante liefelijk.” Overstelpt door de diepe betekenis van de woorden van Christus voor Zijn bruid zongen we Psalm 68: 7: “Gelijk een duif door ’t goud op haar vederen, bij het licht van de zonnestralen, ver boven andere vogels pronkt, zo zult gij, door ’t Goddelijk oog belonkt, weer met uw schoonheid pralen!” Geloofd zij de HEERE, dag aan dag overlaadt Hij ons, Die God is ons een God van volkómen zaligheid. Zo reden we maandag naar huis. We hebben de conferentie als een oase ervaren, door alles wat we hoorden en door de verbondenheid met elkaar.
Met Hem in de hemel gezet Zaterdagavond was het laatste deelthema, “Met Christus gezet in de hemel”, aan de orde. Ds. J.C. de Groot liet ons zien dat de woorden “in Christus” en “in de hemel” opvallend vaak voorkomen in Efeze 1 en 2: vijftien keer. Alle weldaden ontvangen we in en door en uit Christus. In de Rechte Straat
256923_IRSmag-2011nr05-2.indd 11
11
15-02-12 14:44
UitnodiGinG
Ontmoetingsdag IRS D.V. zaterdag 24 maart 2012, Gomarus Scholengemeenschap, Gorinchem
“Want ik schaam mij het Evangelie van Christus niet”. Dat is het thema van de ontmoetingsdag op 24 maart, waarvoor we u van harte uitnodigen. Na de opening en een meditatie door de voorzitter van IRS, ds. C. van de Worp, en de presentatie van “iets” nieuws (laat u verrassen) volgt er een programma over wat het thema in de praktijk betekent. Zoals u in het oktobernummer van ons magazine hebt kunnen lezen, heeft IRS sinds vorig jaar maart contact met Michal Taraga. Taraga is een Poolse ex-priester die vorig jaar uit de Rooms-Katholieke Kerk is getreden. Als bemoediging en om hem in contact te brengen met de ex-priester Tomasz Pieczko, die voor IRS werkzaam is, hebben we hem uitgenodigd om deze dag in ons midden te zijn. Taraga heeft de uitnodiging van harte aanvaard. Vanuit menselijk oogpunt geredeneerd geen verstandige keuze. Hij is op zoek naar werk en kan dat als ex-rooms-katholiek maar heel moeilijk vinden. En bovendien, als je in Polen een baan hebt gekregen, kun je de eerste drie maanden geen vrij krijgen. Toch meende Taraga gehoor te moeten geven aan onze uitnodiging. Mede omdat hij in de toekomst graag iets wil betekenen voor zijn voormalige collega’s in Polen die net als hij worstelen met het roomse instituut. Op de ontmoetingsdag hopen we ook te horen wat Harm Visscher meemaakt tijdens het evangelisatiewerk in eigen land. Broeder Visscher is voor twee dagen in de week verbonden aan de christelijke gemeente De Wegwijzer in Almere. Hij is aangesteld als evangelist voor de vele (voornamelijk rooms-katholieke) Spaanstaligen die in Almere woonachtig zijn. In de Rechte Straat ondersteunt dit project van harte. Naast genoemde personen zullen op de ontmoetingsdag ook de aan In de Rechte Straat verbonden veldwerkers ds. Toon Vanhuysse (België) en Pedro Snoeijer (Polen) aanwezig zijn. Ook zij zien ernaar uit om u te ontmoeten. Laten we met elkaar om deze broeders heen staan. In gebed, maar ook op deze dag, om zo blijk te geven van onze betrokkenheid. Namens bestuur en kantoor van In de Rechte Straat nodigen we u van harte uit om de ontmoetingsdag mee te maken. We hopen te beginnen om 10.00 uur. Aan het einde van het ochtendprogramma zullen we vanaf 12.30 uur voor u een lunch verzorgen, waarna eenieder zijns weegs kan gaan. Aan deze dag zijn geen kosten verbonden, wel zal er een collecte gehouden worden voor het werk van In de Rechte Straat. Om alles in goede banen te kunnen leiden, verzoeken wij u zich voor deze dag op te geven bij ons kantoor. Dit kan per mail (
[email protected]) of via een telefoontje (0318-431298). We zien ernaar uit u te ontmoeten!
Adres Gomarus Scholengemeenschap: Hoefslag 11, Gorinchem
12 In de Rechte Straat
256923_IRSmag-2011nr05-2.indd 12
15-02-12 14:45
Perspectief Door Erik-Jan Verbruggen
Worden als een kind Er valt veel te leren bij de box in onze woonkamer. Dit meubelstuk vormt het domein van onze jongste van acht maanden. Daar speelt hij vaak, volkomen tevreden met een gevulde maag en zijn speelgoedtelefoon. Als het gezicht van mama of papa boven de box verschijnt, straalt hij van oor tot oor. Als hij verdriet heeft, zijn de armen van zijn ouders genoeg om getroost te worden. Heeft hij honger, dan heeft de fles zijn onverdeelde aandacht. Niets kan hem daarvan af houden.
E
r is veel te leren van zo’n klein kereltje. Het is zijn vreugde om dicht bij zijn ouders te zijn. Zijn wij ook zo verlangend om aan Jezus’ voeten te zitten? Ons zoontje drinkt gulzig zijn fles, alsof er niets anders in de wereld bestaat. En hoe staat het met onze honger naar de redelijke, onvervalste melk van Gods Woord? Een kind vertrouwt zich volledig aan zijn ouders toe. Hoe vaak ontbreekt het ons aan die kinderlijke overgave, aan hartelijk vertrouwen op de Heere? Ontbreekt een kleine baby iets, dan zet hij een keel op. Voor zijn ouders niet te negeren. En hoe gaan wij om met de oproep van de Heere: “Doe uw mond wijd open, en Ik zal hem vervullen”? Bij het zien van zo’n klein kind kunnen je gedachten gaan naar de woorden van de Heere Jezus: zo wie het Koninkrijk Gods niet ontvangt gelijk een kind, die zal in hetzelve geenszins ingaan. De discipelen debatteerden even daarvoor over de vraag wie van hen welke positie zou innemen in dat Koninkrijk. Daarna houden ze zelfs de kinderen tegen om naar Jezus te gaan. Maar Jezus wijst hen terecht. Hij neemt het hun zelfs zéér kwalijk. Wat een bekrompen voorstelling van Zijn Koninkrijk! Wie niet wordt als een kind, mag er niet eens bínnengaan! Gods wijsheid is anders dan onze logica. Gods wegen zijn hoger dan onze wegen. Gods perspectief is radicaal anders dan ons perspectief. Wat voor ons telt, acht Hij niet van be-
lang. Wat wij verachten, is kostbaar in Zijn oog. De Bijbel geeft ons veel voorbeelden waaruit blijkt dat Gods wijsheid de onze ver te boven gaat. Israël zag bij de Rode Zee alleen de golven voor zich, de bergen naast zich en het Egyptische leger achter zich. De redding bleek uit onverwachtse hoek te komen: van boven! Mozes gehoorzaamde eenvoudig de stem van Zijn Zender en strekte zijn hand uit. God baande door de Rode Zee een pad. Het leger van Israël zag alleen de spierbundels en de speer van de Filistijnse reus Goliath. Maar David ging tot hem in de Naam des Heeren en velde hem met slinger en steen. Elisa’s knecht zag bevend de legers die hen omsingelden. Maar Elisa zag de hemelse heirlegers die met hen waren: “Die bij ons zijn, zijn meer dan die bij hen zijn.” Zodat hij het bad: “Heere, open toch zijn ogen, dat hij zie!” Zo was het ook in Korinthe. De gemeente telde nauwelijks mee in de maatschappij. Vrouwen, slaven, eenvoudigen. Maar zeker geen machtige redenaars, geen invloedrijke bestuurders, geen hooggeplaatste militairen. In menselijke ogen een verachte groep. Maar God heeft het onedele van deze wereld uitverkoren, opdat Hij het wijze beschamen zou. Het meeste blijkt Gods wijsheid in het offer van Zijn Zoon. Toen zelfs Zijn discipelen dachten dat alles voorbij was, toen bleek Zijn heerlijkheid het allermeest.
Het kruis, dat het eindpunt leek van alle verwachting, bleek het beginpunt te zijn van de zaligheid voor een schare die niemand tellen kan. Daar gaf Hij Zijn leven tot een losprijs voor velen. Wat is het nodig om te leren hoe beperkt onze wijsheid is, en om te leren kinderlijk op God te vertrouwen. Wat is het goed om álles alleen van Hem te verwachten. Wij zien niet wat Hij ziet, wij weten niet wat Hij weet, wij begrijpen niet wat Hij volmaakt begrijpt. Paulus wijst erop wat Gods kind in Christus mag bezitten. Daarvan mag een christen hoog opgeven. In Christus zijn alle schatten van wijsheid en kennis verborgen. Jezus Christus is voor ons Gods wijsheid geworden. Hij heeft alles wat ons ontbreekt. Hij geeft een geestelijk inzicht om de werkelijkheid te zien zoals ze is. Hij geeft ware zelf kennis. Hij doet onze ogen opwaarts zien. Hij geeft wijsheid om de juiste keuzes te maken op de kruispunten van het leven. Hij leert ons de Schriften te verstaan. Hij leert ons Zijn Vader kennen. Hij is volkomen wijs. Hij is werkelijk een zeer overvloedige Fontein van alle goed! Jezus is ons geworden tot
✓ wijsheid van God
rechtvaardigheid heiligmaking volkomen verlossing (n.a.v. 1 Kor. 1:30) In de Rechte Straat
256923_IRSmag-2011nr05-2.indd 13
13
15-02-12 14:45
Repliek
Door Karolien Lievense
Cultus rondom Dora Visser Er hangt een zweem van mystiek rond het graf van Dora Visser (1819-1876) in het Gelderse Olburgen. Er zou zelfs een wonder bij haar graf zijn gebeurd. Visser is een van de Nederlanders die zijn voorgedragen voor een zaligverklaring.
D
e Rooms-Katholieke Kerk kent weinig heiligen van Nederlandse komaf. Maar dat zal binnen korte tijd wel veranderen. Vaker dan ooit worden Nederlanders voorgedragen om zalig te worden verklaard. Naast het zaligmakingsproces van Dora Visser uit het Gelderse Gendringen loopt er nog een in het aartsbisdom Utrecht: dat van Alphons Ariëns (1860-1928) uit Enschede. Het bisdom Roermond maakt melding van de volgende lopende processen: van zuster Clara Fey (1815-1894) uit Simpelveld; mgr. Petrus Joseph Savelberg (1827-1907) uit Heerlen; priester Louis Tijssen (18651929) uit Wessem/Sittard; Ailbertus van Antoing (leefde rond 1100); Patricius Cramer (1888-1955) uit Pey-Echt; de martelaren van Roermond (leefden rond 1570) en van zuster Theresia Ysseldijk (1897-1926) uit Apeldoorn. Een niet-gering aantal. Sommigen van hen zijn al lang geleden overleden. Toch worden er nu pas stappen gezet voor een zaligverklaring. In april 2011, tijdens de eerste bijeenkomst van de kerkelijke rechtbank voor de zaligverklaring van Dora Visser, gaf mgr. dr. S. van Calster daar een verklaring voor: in het verleden was de procedure voor zaligverklaring veel langer en complexer. Daarnaast ontbraken volgens hem eerder de deskundigheid en de financiën. Vandaar dat het proces voor de zaligverkla-
ring van Dora Visser nú pas in gang is gezet, terwijl ze al ruim een eeuw geleden is overleden. Ook is het de vraag of er voor een zaligmakingsproces van iemand als Visser net na haar dood voldoende draagvlak was geweest. Natuurlijk, er waren mensen die haar bewonderden. Maar niet iedereen was onder de indruk van haar stigmata en de genezende kracht die van haar zou zijn uitgegaan. Rond haar 24e zouden zich bij deze vrouw –die bijna haar leven lang verlamd op bed lag– voor het eerst stigmata hebben geopenbaard. Deze wonden zouden te zien zijn geweest op haar handen, voeten, borst en hoofd, net als bij Jezus aan het kruis. Na die tijd zou er elke vrijdagmiddag bloed uit haar handen zijn gestroomd. Nu zijn stigmata geen geheel uitzonderlijk verschijnsel. Volgens kerkhistoricus Peter Nissen zijn er uit de hele kerkgeschiedenis 450 “gestigmatiseerden” bekend. Het merendeel van hen was vrouw. In de 19e eeuw kwamen sommige vrouwen in opspraak, omdat ze zichzelf zouden hebben verwond. Vandaar dat de Rooms-Katholieke Kerk toentertijd vrij terughoudend was om stigmata een wonder te noemen. Inmiddels kan niet meer goed onderzocht worden of Visser verantwoordelijk was voor het aanbrengen van de stigmata. Degenen die dit onderzoeken, moeten het doen met aanteke-
ningen van de pastoor van Olburgen, uit de tijd dat Visser daar woonde. Van een vrouw die lang geleden heeft geleefd, kan gemakkelijk een heilige gecreëerd worden. Zo iemand wordt dan verheven tot een geloofsheld. Toen Bert Kerkhoffs in de jaren 60 haar levensverhaal had opgetekend, ontstond er belangstelling voor haar. Jarenlang had niemand meer aan haar gedacht, nu werden velen door haar levensverhaal geraakt. Een paar jaar geleden hebben enkele mensen, die naar buiten treden onder Stichting Vrienden van Dora Visser, een zaligmakingsproces geëist. Een zaligmakingsproces is nog steeds lang en ingewikkeld, maar toch wat eenvoudiger dan net na Vissers dood. Paus Johannes Paulus II heeft de voorwaarden voor een zalig- of heiligverklaring aanzienlijk vereenvoudigd. Voor een zaligverklaring moet van de desbetreffende persoon minimaal één wonder erkend zijn. Voor die tijd waren dat er twee. Na de zaligverklaring kan een heiligverklaring volgen. Hiervoor is nog een extra wonder nodig. Tussen de zalig- en de heiligverklaring bestaat slechts een klein verschil: een zalige wordt alleen in een bepaalde streek of binnen een bepaalde kloosterorde of -congregatie vereerd, terwijl een heilige alom verering geniet. Van Dora Visser is in ieder geval al één wonder erkend dat op haar voorspraak in 2002 zou zijn gebeurd. Een speciale kerkelijke rechtbank die voor het proces is geïnstalleerd, heeft na uitvoerig onderzoek vastgesteld dat het gaat om een me-
14 In de Rechte Straat
256923_IRSmag-2011nr05-2.indd 14
15-02-12 14:45
Repliek van Visser, voornamelijk diegene waarin ze tot nut is geweest voor anderen. Er zal nog een formele zitting komen waarop dit document wordt ondertekend. Dit dossier zal naar Rome gaan. Daar wordt het proces afgerond. Naar verwachting zal Visser over twee tot drie jaar zalig verklaard worden.
Dora Visser is allang een heilige.
disch onverklaarbaar verschijnsel. Het zou zich hebben voltrokken bij haar graf in Olburgen. Een Hengelose man die met krukken liep en last had van pijnlijke, versleten knieën, had zojuist de mis ter ere van Dora Visser bezocht. Hij ging naar haar graf, en zei: “Iedereen kan lopen, waarom ik niet?” Daarop moest de man naar de wc, waar hij een black-out kreeg. Toen hij weer bij kennis kwam, kon hij zonder krukken lopen. De Stichting Vrienden van Dora Visser
bevestigt dat dit wonder uit 2002 als bewijs geldt voor het zaligmakingsproces. Meer informatie wil de stichting nog niet geven. Pas als Dora Visser officieel is zalig verklaard, zal de man uit Hengelo zijn verhaal doen tegenover de media. Onlangs is de tweede stap in het zaligmakingsproces gezet. Op 30 januari is de Vita Documentata van Visser in Utrecht afgerond. De Vita Documentata is een uitvoerige beschrijving van de deugden
Ondertussen is er rondom de persoon van Visser een ware cultus ontstaan. Maar liefst 8000 mensen bezoeken jaarlijks haar graf. Velen van hen zoeken er troost en vertellen Visser hun problemen. In 2010 heeft toenmalig bisschop Wim Eijk bij haar graf zelfs een kapel voor haar ingewijd. Al is ze nog niet officieel zalig of heilig verklaard, voor veel mensen is Dora Visser allang een heilige. Rooms-katholieken zullen zeggen dat de kerk door middel van een zaligverklaring alleen erkent dat die persoon een voorbeeldig leven heeft geleid, en dat mensen hem of haar als voorbeeld mogen nemen. In Hebreeën 11 wordt toch ook een lange lijst vermeld van geloofshelden? Toch volgt op dit Bijbelgedeelte een aansporing om, aangezien we door zo veel getuigen worden omringd, ons oog te slaan op Jezus, “de oversten Leidsman en Voleinder des geloofs” (Hebr. 12:3). De Bijbel wijst ons telkens weer alleen op Jezus, op Hem alleen. Overigens gaan veel rooms-katholieken in de praktijk veel verder dan de zalige of heilige alleen als “voorbeeld” te zien. De zalige of heilige neemt al snel de plaats in van Jezus. Het is hem of haar tot wie mensen zich wenden om hulp. En de Rooms-Katholieke Kerk roept dit verschijnsel geen halt toe, maar stimuleert het veeleer. In Psalm 146 staat dat we niet op mensen moeten vertrouwen: “Vertrouwt niet op prinsen, op des mensen kind, bij hetwelk geen heil is. Zijn geest gaat uit, hij keert wederom tot zijn aarde; te dienzelfden dage vergaan zijn aanslagen. Welgelukzalig is hij, die den God Jakobs tot zijn Hulp heeft, wiens verwachting op den HEERE, zijn God is” (vs. 3-5). In de Rechte Straat
256923_IRSmag-2011nr05-2.indd 15
15
15-02-12 14:45
Thema-avonden 2012 RotterdamZevenkamp Woensdag 21 maart
Spreker: Ds. G.A. van den Brink Thema: Het geloof verdedigen?!
Voor deze avonden geldt: Aanvang: 19.45 uur Kosten: € 3, 00 Locatie: Ontmoetingskerk, Julianalaan 26 te Maartensdijk Informatie: Drs. G.A. van Ginkel, tel. 0346-213445
Aanvang: 19.45 uur, koffie/thee vanaf 19.30 uur Kosten: € 4,- incl. 2x koffie/thee Locatie: Aula van het Wartburg College, Locatie Revius Ingang: Pres. Rooseveltweg/ hoek Capelseweg, Rotterdam-Zevenkamp
Goes
Informatie: De heer B. Macdaniël, tel. 0183 589795 en mevrouw J. Bout, tel. 0182 362637
Spreker: Prof. dr. A. de Reuver Thema: Van vreemdelingschap tot Vaderland Gedachten over de christelijke toekomstverwachting.
Maartensdijk Woensdag 29 februari Spreker: Ds. C. Blenk Thema: Hedendaagse heiligen
Woensdag 28 maart
Spreker: Ds. J. van Dijk Thema: De gemeenschap der heiligen
Vrijwilligers gezocht voor folderactie in Den Bosch IRS staat maandelijks op de Markt in Den Bosch met een stand met Bijbels en Bijbelse lectuur. Voor de volgende data zoeken wij nog vrijwilligers: 22 maart, 26 april, 24 mei en 28 juni. Wilt u ons komen versterken? Neem dan contact op met Jan-Dirk Liefting, tel. 06 22508690 of 0318 616834. E-mail: jd.liefting@ filternet.nl. U kunt vanaf Ede of Lunteren met onze medewerkers meerijden naar Den Bosch.
Donderdag 1 maart
Spreker: Ds. J.M.J. Kieviet Thema: Calvijn en de Psalmen
Donderdag 29 maart
Voor deze avonden geldt: Aanvang: 19.45 uur Kosten: € 5,00 Locatie: Aula Calvijn College, Klein Frankrijk 9 te Goes Informatie: dhr. S. Leeuwestein, tel. 0113-227903
Bezoek de IRS-ontmoetingsdag op zaterdagmorgen 24 maart Thema:
Want ik schaam mij het Evangelie van Christus niet.
Sprekers:
Michal Taraga (voormalige roomskatholiek priester uit Polen) Harm Visscher, evangelist onder Spaanstalige gemeenschap in Almere
Waar?
Gomarus Scholengemeenschap, Hoefslag 11 in Gorinchem
Wanneer?
Aanvang: 10.00 uur (inloop vanaf 9.30 uur) Afsluiting: rond 13.30 uur (na de aangeboden lunch)
Geef je op!
Hoe? Mail naar
[email protected] of bel 0318-431298 Meer informatie vindt u op pagina 12 van dit magazine.
Kom evangeliseren in Tongeren (België) Deze zomer zullen we D.V. van 21 – 28 juli weer een intensieve evangelisatieweek in Tongeren houden. In deze week willen we als gemeente duidelijk naar buiten treden om de Naam van Jezus Christus in Tongeren bekend te maken. Inhoud We zullen in deze week voornamelijk bezig zijn met de volgende activiteiten: • Kinderwerk: elke ochtend een twee uur durend programma; • Straatwerk: folderen, deur-aan-deurwerk en marktwerk • Kinderstraatwerk: kinderevangelisatie in speeltuinen • Gezamenlijke bijbelstudie en toerusting Alleen met onze kleine gemeente kunnen we dit programma niet verzorgen. Daarom zijn we op zoek naar (ervaren) mensen die een week van hun vakantie willen geven aan ondersteuning van de gemeente. Voor de evangelisatieweek vragen wij een bijdrage in de kosten van € 85,00 per deelnemer. Wanneer je graag wilt meewerken, vraag dan een inschrijfformulier aan via onderstaand e-mailadres. Contactgegevens Voor meer informatie mag je altijd contact opnemen met: Marja Liefting E-mail:
[email protected]
Christenvoordeel.nl
256923_IRSmag-2011nr05-2.indd 16
15-02-12 14:45