23/05/2008 Burgers van de Unie en hun familieleden A. Inleiding B. Binnenkomst en kort verblijf C. Niet-duurzaam verblijf van meer dan drie maanden 1. Burger van de Unie 2. Familieleden die zelf geen burger van de Unie zijn D. Duurzaam verblijf 1. Burger van de Unie 2. Familieleden die zelf geen burger van de Unie zijn E. Einde van het verblijf F. Overgangsbepalingen Burgers van de Unie en hun familieleden A. Inleiding Naar aanleiding van de richtlijn 2004/38 van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende het recht van vrij verkeer en verblijf op het grondgebied van de lidstaten voor de burgers van de Unie en hun familieleden, wordt de Belgische verblijfsprocedure voor EG-vreemdelingen met ingang van 1 juni 2008 volledig gewijzigd. De vereiste aanpassingen zijn doorgevoerd bij: - wet van 25 april 2007 tot wijziging van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen (Belgisch Staatsblad van 10 mei 2007); - koninklijk besluit van 7 mei 2008 tot wijziging van het koninklijk besluit van 8 oktober 1981 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen (B.S. 13 mei 2008); - koninklijk besluit van 7 mei 2008 tot vaststelling van bepaalde uitvoeringsmodaliteiten van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen (B.S. 13 mei 2008). Voortaan wordt gesproken over “burger van de Unie” in plaats van EG-vreemdeling. Een burger van de Unie is een vreemdeling die de nationaliteit van een lidstaat van de Europese Unie bezit1 en verblijft in of zich begeeft naar het Rijk. Er worden twee opeenvolgende fases gecreëerd in het verblijf van de burgers van de Unie en familieleden, met een eerste fase van in regel drie jaar waarin een einde kan worden gesteld aan het verblijf. Pas in een tweede fase verkrijgt men onbeperkt, duurzaam verbijf. 1
Ter herinnering: het gaat om onderdanen van Bulgarije, Cyprus, Denemarken, Duitsland, Estland, Finland, Frankrijk, Griekenland, Groot-Brittannië, Hongarije, Ierland, Italië, Letland, Litouwen, Luxemburg, Malta, Nederland, Oostenrijk, Polen, Portugal, Roemenië, Slovenië, Slowakije, Spanje, Tsjechië en Zweden.
1
Voorts worden de verblijfsdocumenten voor burgers van de Unie afgeschaft. Dit geldt zowel voor de verblijfskaart van een onderdaan van een lidstaat der EEG (zogenaamde “blauwe kaart”) als voor het attest van immatriculatie model B (“paarse kaart”). Voor de familieleden die geen burger van de Unie zijn, worden nieuwe, specifieke verblijfsdocumenten voorzien. Verder wordt de verblijfsprocedure geharmoniseerd. Als uitgangspunt geldt een enkele verblijfsprocedure, ongeacht het statuut van de burger van de Unie (bv. werknemer, zelfstandige, gepensioneerde, rentenier, student, of familielid van een andere burger). De verblijfsprocedure zal wel verschillen voor de burgers van de Unie enerzijds, en de familieleden van burgers van de Unie, die zelf geen burger van de Unie zijn, anderzijds. De echtgenoot van de ascendenten en decendenten van een burger van de Unie, heeft voortaan geen recht op gezinshereniging meer in het kader van artikelen 40 en verder van de wet. Deze echtgenoot kan in voorkomend geval echter wel gebruik maken van het recht op gezinshereniging van artikel 10 en 10bis van de wet. De familieleden van een Belg worden gelijkgesteld met familieleden van een burger van de Unie. Afhankelijk van de nationaliteit van deze familieleden volgen ze de procedure voor burgers van de Unie, of voor familieleden die zelf geen burger van de Unie zijn. Voor de ascendenten van Belgen gelden echter twee bijkomende vereisten, nl. inzake bestaansmiddelen en ziektekostenverzekering (artikel 40ter wet en artikel 43 KB). Net als vroeger zijn de regels voor burgers van de Unie en hun familieleden eveneens van toepassing op onderdanen van Liechtenstein, Noorwegen en IJsland en hun familie (art. 69bis KB). Dit volgt uit een beslissing van het EER joint committee nr. 158/2007 van 7 december 2007, die de richtlijn 2004/38 eveneens van toepassing verklaart op de Europese Economische Ruimte. Een persoon die zich wenst te beroepen op de voordelige bepalingen die van toepassing zijn op burgers van de Unie en hun familieleden, maar noch aantoont dat hij een onderdaan van de Europese Unie is, noch dat hij een familielid van een burger van de Unie is, ontvangt een bijlage 19quinquies, zonder mogelijkheid van schorsend beroep. B. Binnenkomst en kort verblijf Burgers van de Unie en hun familieleden die naar België komen voor een verblijf van maximaal drie maanden dienen binnen de 10 werkdagen na binnenkomst hun aanwezigheid te melden bij de gemeente. De betrokkenen ontvangen dan een specifiek document, namelijk een “melding van aanwezigheid” (bijlage 3ter). Deze meldingsplicht is een administratieve verplichting, die geen invloed heeft op de legaliteit van het verblijf. Indien de aanwezigheid pas na 10 werkdagen gemeld wordt, kan echter een administratieve geldboete van 200 euro opgelegd worden. Deze meldingsplicht geldt niet in geval van verblijf in een hotel, gevangenis of ziekenhuis (artikel 48 KB). De gemeente levert een melding van aanwezigheid af aan de burger van de Unie op vertoon van zijn paspoort of identiteitskaart. Het is niet vereist dat deze documenten nog geldig zijn. Indien een persoon zijn op een andere manier wenst aan te tonen dat hij
2
een onderdaan van de Europese Unie is neemt de gemeente voorafgaand contact op met de Dienst Vreemdelingenzaken, die een beslissing neemt. Het familielid verkrijgt een melding van aanwezigheid op vertoon van de documenten die de familieband bewijzen, aangevuld met het bewijs van zijn identiteit en nationaliteit door middel van een nationaal paspoort, identiteitskaart, of een (al dan niet duurzame) verblijfskaart van een familielid van een burger van de Unie die afgeleverd werd in een ander land. Het is hier evenmin vereist dat deze documenten nog geldig zijn. Indien het familielid zijn identiteit en nationaliteit wenst aan te tonen op een andere manier, neemt de gemeente voorafgaand contact op met de Dienst Vreemdelingenzaken, die een beslissing neemt. Indien een persoon in het bezit is van een bijlage 10quater kan de gemeente steeds een melding van aanwezigheid afleveren: de controle heeft dan immers al plaatsgevonden aan de grens. Opmerkingen: (1) Deze melding van aanwezigheid wordt eveneens afgeleverd indien de betrokkene voor maximaal drie maanden een professionele activiteit wenst uit te oefenen. Het specifieke document dat hier vroeger voor afgeleverd werd, wordt afgeschaft.2 (2) Hoewel ze het recht op binnenkomst en kort verblijf eveneens kunnen aantonen op de wijze hierboven vermeld, kan de Dienst Vreemdelingenzaken een administratieve geldboete van 200 euro opleggen aan de burger van de Unie die niet in het bezit is van de documenten vermeld in bijlage 2 van het KB van 8 oktober 1981, en aan het familielid dat niet in het bezit is van de documenten vermeld in artikel 2 van de wet van 15 december 1980. C. Niet-duurzaam verblijf van meer dan drie maanden 1. Burger van de Unie De bepalingen onder dit punt zijn van toepassing op zowel de burger van de Unie die verblijf inroept uit eigen hoofde (als werknemer, zelfstandige, student of bezitter van voldoende bestaansmiddelen) als op zijn familieleden die zelf ook burger van de Unie zijn. Een burger van de Unie die meer dan drie maanden in België wenst te verblijven, dient binnen de drie maanden na binnenkomst een verklaring van inschrijving aan te vragen bij de gemeente. Na deze termijn is een aanvraag ook steeds mogelijk, maar dan kan de Dienst Vreemdelingenzaken een administratieve boete van 200 euro opleggen. Indien een persoon bewijst dat hij een onderdaan van de Europese Unie is door middel van een (al dan niet geldig) paspoort of identiteitskaart, bijlage 10quater of melding van aanwezigheid,, levert de gemeente onmiddellijk een bijlage 19 af als bewijs van de aanvraag, en wordt de burger van de Unie onmiddellijk ingeschreven in het wachtregister, zonder voorafgaande woonstcontrole.
2
Het ging meer concreet om de oude bijlage 22, “attest afgegeven in toepassing van artikel 47, 48, of 50, § 2 of § 3, van het KB van 8 oktober 1981”.
3
Indien de betrokkene op een andere manier wenst aan te tonen dat hij een onderdaan van de Europese Unie is, neemt de gemeente voorafgaand contact op met de Dienst Vreemdelingenzaken, die hieromtrent een beslissing neemt. Bij positieve beslissing van de DVZ, levert de gemeente een bijlage 19 af en wordt de betrokkene onmiddellijk ingeschreven in het wachtregister, zonder voorafgaande woonstcontrole. De bijlage 19 maakt melding van de reden van verblijf (werknemer of werkzoekende, zelfstandige, bezitter van voldoende bestaansmiddelen, student, of familieband) en de overgemaakte en eventueel nog over te maken documenten. De documenten die naargelang de reden van verblijf overgemaakt moeten worden, worden opgesomd in artikel 50, § 2, van het KB. Het gaat om de volgende documenten: 1° werknemer: een verklaring van indienstneming of tewerkstelling overeenkomstig het model van bijlage 19bis; 2° zelfstandige: een inschrijving in de Kruispuntbank voor ondernemingen met ondernemingsnummer; 3° werkzoekende: a) een inschrijving bij de bevoegde dienst voor arbeidsvoorziening of kopieën van sollicitatiebrieven; en b) het bewijs van de reële kans om te worden aangesteld waarbij rekening wordt gehouden met de persoonlijke omstandigheden van de betrokkene, zoals behaalde diploma’s, eventuele gevolgde of voorziene beroepsopleidingen, en duur van de werkloosheid; 4° burger van de Unie bedoeld in artikel 40, § 4, eerste lid, 2° van de wet: a) het bewijs van voldoende bestaansmiddelen, waarbij onder andere een invaliditeitsuitkering, een vervroegd pensioen, een ouderdomsuitkering of een uitkering van de arbeidsongevallen- of beroepsziektenverzekering in aanmerking worden genomen. Zowel middelen waarover de burger van de Unie in eigen hoofde beschikt, als bestaansmiddelen die hij daadwerkelijk verkrijgt via een derde, worden in aanmerking genomen; en b) een ziektekostenverzekering; 5° student bedoeld in artikel 40, § 4, eerste lid, 3° van de wet: a) een inschrijving aan een georganiseerde, erkende of gesubsidieerde onderwijsinstelling; en b) een ziektekostenverzekering; en c) een verklaring van voldoende bestaansmiddelen, of een gelijkwaardig middel dat zekerheid verschaft dat hij over voldoende bestaansmiddelen beschikt; 6° familielid bedoeld in artikel 40bis van de wet: a) het bewijs van de bloed- of aanverwantschap of partnerschap zoals bedoeld in artikel 44; b) voor de familieleden van de burger van de Unie bedoeld in artikel 40, § 4, eerste lid, 2°, van de wet, het bewijs van voldoende bestaansmiddelen en een ziektekostenverzekering, zoals bedoeld in artikel 40bis, § 4, tweede lid; 4
c) voor de partner bedoeld in artikel 40bis, § 2, eerste lid, 2°, van de wet: het bewijs van de duurzame en stabiele relatie, en, indien beide partners niet minstens 21 jaar zijn, het bewijs dat zij beide minstens 18 jaar zijn en dat zij reeds ten minste een jaar samengewoond hebben voor de aankomst in het Rijk van de burger van de Unie die vervoegd wordt; d) voor de bloedverwanten in neergaande lijn die minstens 21 jaar zijn, de bloedverwanten in opgaande lijn en de kinderen bedoeld in artikel 40bis, § 4, derde lid, van de wet: het bewijs dat zij ten laste zijn van de betrokken burger van de Unie; e) voor de bloedverwanten in opgaande lijn van een Belg: behalve het bewijs dat zij ten laste zijn van de Belg (cf. punt d), bovendien het bewijs van stabiele, regelmatige en toereikende bestaansmiddelen en een ziektekostenverzekering, zoals bedoeld in artikel 40ter, tweede lid, van de wet. De burger beschikt in eerste instantie over drie maanden, te rekenen vanaf de aanvraag, om alle vereiste documenten over te maken. Vervolgens zijn er naargelang het geval drie verschillende mogelijkheden voor de gemeente. 1e geval: ambtshalve afgifte van de “verklaring van inschrijving” (bijlage 8) door de gemeente Indien alle vereiste documenten onmiddellijk of binnen de gestelde termijn werden overgemaakt, kan de gemeente de aanvraag in de gevallen vermeld in artikel 51 § 1 KB, onmiddellijk goedkeuren, zonder tussenkomst van de Dienst Vreemdelingenzaken. Het gaat om de volgende gevallen: -
werknemers. De duur van het arbeidscontract heeft geen belang. De activeit als werknemer mag echter geen marginaal karakter hebben. Concreet is een tewerkstelling van ten minste 12 uur per week vereist. ;
-
zelfstandigen;
-
bezitters van voldoende bestaansmiddelen, die dit aantonen via een invaliditeitsuitkering, vervroegd pensioen, ouderdomsuitkering of uitkering van de arbeidsongevallen- of beroepsziektenverzekering waarover zij zelf beschikken; deze bestaansmiddelen moeten overeenkomstig artikel 40, § 4, tweede lid, van de wet, minstens gelijk zijn aan het inkomstenniveau onder hetwelk sociale bijstand kan worden verleend. Concreet bedraagt dit inkomstenniveau op 1 januari 2008 698 euro, vermeerderd met 232 euro per persoon ten laste.
-
studenten;
-
de volgende familieleden die zelf burger van de Unie zijn en die hun familieband aantonen door middel van officiële, desgevallend gelegaliseerde en vertaalde3, documenten: echtgenoten, partners gelijkgesteld met huwelijk, bloedverwanten in neergaande lijn jonger dan 21.
De gemeente levert dan onmiddellijk een papieren verklaring van inschrijving af, volgens bijlage 8 van het KB. Indien reeds een positieve woonstcontrole heeft plaatsgevonden, 3
Zie opmerking 1 over legalisatie en vertaling
5
vermeldt de verklaring van inschrijving dat de betrokkene is ingeschreven in het vreemdelingenregister. In het andere geval wordt de inschrijving in het wachtregister vermeld. Het is voortaan dus mogelijk dat een burger van de Unie met een enkel bezoek aan de gemeente zijn volledige verblijfsprocedure in orde brengt, namelijk indien hij bij de aanvraag reeds alle vereiste documenten bij zich heeft, en het om een geval gaat dat goedgekeurd mag worden door de gemeente. Voor de familieleden die zelf burger van de Unie zijn, zal de verklaring van inschrijving echter pas afgeleverd mogen worden indien de burger van de Unie die hij vergezelt, zelf al in het bezit is van een verklaring van inschrijving.4 2e geval: overmaken van de aanvraag aan de Dienst Vreemdelingenzaken Indien alle vereiste documenten werden overgemaakt, maar de gemeente niet over de aanvraag mag beslissen, moet zij de aanvraag overmaken aan de Dienst Vreemdelingenzaken. Het kan hierbij onder andere om de volgende gevallen gaan: - werkzoekenden; - bezitter van voldoende bestaansmiddelen die verkregen worden als rentenier of via een andere persoon dan de burger van de Unie zelf (bv. echtgenoot, partner, ouder, kind, of zelfs een andere derde persoon); - familielid dat zelf burger van de Unie is, maar dat de bloed- of aanverwantschap niet kan bewijzen met een officieel document, of dat een niet-gelijkgestelde partner is, of dat moet aantonen dat hij ten laste is (ascendent of descendent van minstens 21 jaar). Indien alle vereiste documenten reeds op de dag van de aanvraag werden overgemaakt, vult het gemeentebestuur het tweede hokje van de bijlage 19 in. Indien alle vereiste documenten na de aanvraag werden overgemaakt, wordt het onderste luik van de bijlage 19 ingevuld. In beide gevallen neemt de Dienst Vreemdelingenzaken de beslissing binnen de vijf maanden te rekenen vanaf de aanvraag. De Dienst Vreemdelingenzaken onderzoekt de overgemaakte bewijzen ten gronde. In dit verband kan steeds het onderzoek van de gezamenlijke vestiging gevraagd worden. Indien de Dienst Vreemdelingenzaken vaststelt dat aan de voorwaarde voor verblijf is voldaan, wordt instructie gegeven om een verklaring van inschrijving (bijlage 8) af te leveren. Indien de voorwaarden voor verblijf niet vervuld zijn, geeft de DVZ instructie om een bijlage 20 met bevel om het grondgebied te verlaten af te leveren. Indien geen beslissing is genomen binnen de vijf maanden, moet een verklaring van inschrijving worden afgeleverd door de gemeente. 3e geval: weigering door de gemeente Indien geen of niet alle vereiste bewijzen worden overgemaakt binnen de termijn van drie maanden, weigert het gemeentebestuur het verblijf door middel van een bijlage 20. Deze bijlage 20 bevat dan geen bevel om het grondgebied te verlaten, aangezien niet vastgesteld kon worden dat de betrokkene niet aan de voorwaarden voor verblijf
4
Dit volgt rechtstreeks uit artikel 8.5.c van de richtlijn 2004/38.
6
voldoet.5 De betrokkene verkrijgt een bijkomende termijn van een maand om alsnog alle vereiste documenten over te maken. Dit wordt vermeld in het eerste hokje van de bijlage 20. Indien na deze bijkomende maand nog steeds geen of niet alle vereiste bewijzen overgemaakt zijn, wordt opnieuw een bijlage 20 afgeleverd, deze keer met bevel om het grondgebied te verlaten. Het eerste hokje van de bijlage 20 wordt opnieuw aangekruist, maar de tweede zin hiervan wordt geschrapt. De termijn waarbinnen de burger het grondgebied dient te verlaten, bedraagt 30 dagen. In naar behoren aangetoonde dringende gevallen, kan de gemeente contact opnemen met de DVZ voor een eventuele kortere termijn dan 30 dagen om het grondgebied te verlaten.6 Indien binnen deze bijkomende maand wel alle vereiste documenten werden overgemaakt, wordt de bijlage 20 ingetrokken en wordt naargelang het geval gehandeld overeenkomstig het 1e of 2e punt hierboven. Ook in dit geval moet steeds een beslissing worden genomen binnen de vijf maanden te rekenen vanaf de aanvraag. De gemeente kan geen bijlage 20 met bevel om het grondgebied te verlaten afleveren zonder de burger een bijkomende termijn van een maand te geven via een bijlage 20 zonder bevel. Indien het echter manifest duidelijk is dat een burger geen interesse voor de verblijfsaanvraag heeft (bv. indien hij noch na 3, noch na 4 maanden komt opdagen bij de gemeente), kan de gemeente contact opnemen met de DVZ voor de eventuele onmiddellijke afgifte van een bijlage 20 met bevel om het grondgebied te verlaten. Opmerkingen (1) Indien de overgelegde akte een buitenlandse akte is, moet het letterlijk afschrift van het gelegaliseerd origineel overgelegd worden opdat de aanvraag ontvankelijk kan worden verklaard. De legalisatie moet in overeenstemming met artikel 30 van het Wetboek van internationaal privaatrecht uitgevoerd worden, behalve indien de akte binnen het toepassingsgebied van het Verdrag van Den Haag van 5 oktober 1961 tot afschaffing van het vereiste van legalisatie van buitenlandse openbare akten valt. Dit verdrag voorziet het beroep op de vereenvoudigde apostilleprocedure. Een buitenlandse akte die in een andere taal dan het Duits, het Engels, het Frans of het Nederlands werd opgesteld moet het voorwerp uitmaken van een vertaling die door een beëdigd vertaler conform aan het origineel verklaard werd. (2) De inschrijving in de registers en de woonstcontrole enerzijds, en de beslissing over het verblijf van de burger van de Unie anderzijds, zijn onafhankelijk van elkaar. Een positieve of negatieve beslissing omtrent de verblijfsaanvraag heeft geen invloed op de inschrijving. Na een positieve of negatieve beslissing van de gemeente of de DVZ, blijft de burger van de Unie ingeschreven in ofwel het wachtregister, ofwel, indien een positieve woonstcontrole reeds heeft plaatsgevonden, het vreemdelingenregister. De burger van de Unie blijft in principe ingeschreven in het wachtregister zolang geen positieve woonstcontrole heeft plaatsgevonden. Na de positieve woonstcontrole wordt
5
Dit volgt uit de veroordeling van België door het Hof van Justitie bij arrest van 23 maart 2006 (zaak C-408/03) 6 Zie artikel 46, §§ 3 en 4, van het KB
7
hij ingeschreven in het vreemdelingenregister, ongeacht de stand van verblijfsprocedure en de eventuele beslissing omtrent de verklaring van inschrijving.
de
Een positieve of negatieve beslissing omtrent de woonstcontrole heeft evenmin een invloed op de verblijfsaanvraag van de burger van de Unie. Zelfs na een negatieve woonstcontrole is het mogelijk dat een verklaring van inschrijving wordt afgeleverd met vermelding van het verklaarde adres. Voor de schrapping uit de registers worden de algemene regels toegepast. Zo wordt de burger van de Unie geschrapt uit het wachtregister wanneer hij niet blijkt te verblijven op het adres waar hij ingeschreven werd en de plaats waar hij zich gevestigd heeft niet ontdekt kan worden. De inschrijving in het vreemdelingenregister brengt eveneens de schrapping uit het wachtregister met zich mee.7 De burger van de Unie wordt geschrapt uit het vreemdelingenregister indien hij een negatieve beslissing over de verblijfsaanvraag heeft gekregen en de beroepstermijn van 30 dagen verstreken is, of indien de Raad van Vreemdelingenbetwistingen het beroep heeft afgewezen.8 (3) Een burger van de Unie kan vrij kiezen tussen een verklaring van inschrijving in papieren vorm of, indien dit reeds mogelijk is in de betrokken gemeente, in elektronische vorm. De papieren en elektronische verklaring van inschrijving hebben verblijfsrechtelijk identiek dezelfde waarde. Ze hebben als doel om aan te tonen dat een bepaalde datum werd vastgesteld dat de betrokkene aan de voorwaarden voor verblijf voldeed en ingeschreven werd in de registers. Deze documenten kunnen niet beschouwd worden als een verblijfsdocument. De verklaring van inschrijving in elektronische vorm (E kaart) heeft om technische redenen een maximale geldigheidsduur van vijf jaar en kan enkel aangemaakt worden zodra de burger van de Unie is ingeschreven in het vreemdelingenregister. Indien de burger van de Unie echter voorziet om minder dan vijf jaar in België te verblijven, wordt de geldigheidsduur van de elektronische verklaring van inschrijving beperkt tot de duur die de burger aangeeft. 9 (4) Aangezien burgers van de Unie niet langer onderworpen mogen worden aan de verplichting van een verblijfsdocument, wordt hen eveneens geen bijlage 15 meer afgeleverd. Dit document dient immers om een periode in afwachting van de afgifte van een verblijfsdocument te overbruggen, en is dus zinloos voor burgers van de Unie die om verblijf verzoeken in hun hoedanigheid van burger van de Unie.10
7
Zie artikel 1bis, tweede lid, van de wet van 19 juli 1991 betreffende de bevolkingsregisters, de identiteitskaarten, de vreemdelingenkaarten, en de verblijfsdocumenten, en tot wijziging van de wet van 8 augustus 1983 tot regeling van een Rijksregister van de natuurlijke personen. 8 Zie artikel 12, eerste lid, 5° van het KB van 16 juli 1992 betreffende de bevolkingsregisters en het vreemdelingenregister. 9 Opgemerkt kan worden dat de verblijfskaart van de eventuele familieleden dezelfde duur heeft: zie verder onder punt C.2.d 10 Artikel 119 van het KB werd te dien einde gewijzigd. 8
2. Familieleden die zelf geen burger van de Unie zijn a) Aanvraag in België Een familielid van een burger van de Unie dat zelf geen burger van de Unie is en dat meer dan drie maanden in België wenst te verblijven, dient binnen de drie maanden na binnenkomst een “verblijfskaart van een familielid van een burger van de Unie” aan te vragen bij de gemeente. Na deze termijn is een aanvraag ook steeds mogelijk (dus bv. ook tijdens illegaal verblijf), maar dan kan de Dienst Vreemdelingenzaken een administratieve boete van 200 euro opleggen. Het familielid dient vooreerst de familie- of partnerschapsband te bewijzen overeenkomstig artikel 44 van het KB. Dit dient in regel bewezen te worden door officiële documenten, die voldoen aan de regels van legalisatie en vertaling11. Zonder deze documenten kan het bewijs ook geleverd worden bij de Dienst Vreemdelingenzaken door middel van een onderhoud of elk ander onderzoek. Wanneer de familie- of partnerschapband met een burger van de Unie bewezen is, levert de gemeente onmiddellijk een bijlage 19ter af als bewijs van de aanvraag, zonder voorafgaande woonstcontrole. In tegenstelling tot de burgers van de Unie worden zij echter niet ingeschreven in het wachtregister. Deze bijlage 19ter maakt melding van de reden van verblijf (echtgenoot, partner,…), en de overgemaakte en eventueel nog over te maken documenten. De documenten die naargelang de reden van verblijf overgemaakt moeten worden, worden vermeld in artikel 52, § 2, van het KB. Het gaat om de volgende documenten: 1° het bewijs van zijn identiteit overeenkomstig artikel 41, tweede lid, van de wet 2° voor de familieleden van de burger van de Unie bedoeld in artikel 40, § 4, eerste lid, 2°, van de wet, het bewijs van voldoende bestaansmiddelen en een ziektekostenverzekering, zoals bedoeld in artikel 40bis, § 4, tweede lid; 3° voor de partner bedoeld in artikel 40bis, § 2, eerste lid, 2°, van de wet: het bewijs van de duurzame en stabiele relatie, en, indien beide partners niet minstens 21 jaar zijn, het bewijs dat zij beide minstens 18 jaar zijn en dat zij reeds ten minste een jaar samengewoond hebben voor de aankomst in het Rijk van de burger van de Unie die vervoegd wordt; 4° voor de bloedverwanten in neergaande lijn die minstens 21 jaar zijn, de bloedverwanten in opgaande lijn en de kinderen bedoeld in artikel 40bis, § 4, derde lid, van de wet: het bewijs dat zij ten laste zijn van de betrokken burger van de Unie; 5° voor de bloedverwanten in opgaande lijn van een Belg: behalve het bewijs dat zij ten laste zijn van de Belg (cf. punt 4°), bovendien het bewijs van stabiele, regelmatige en toereikende bestaansmiddelen en een ziektekostenverzekering, zoals bedoeld in artikel 40ter, tweede lid, van de wet.
11
Zie voor de legalisatie en de vertaling opmerking (1) onder punt C.1
9
Het familielid beschikt over drie maanden, te rekenen vanaf de aanvraag, om alle vereiste documenten over te maken. Na de aanvraag wordt een woonstcontrole uitgevoerd, met het oog op de afgifte van een attest van immatriculatie model A en de inschrijving in het vreemdelingenregister. Dit attest van immatriculatie heeft een geldigheidsduur van vijf maanden te rekenen vanaf de afgifte van de aanvraag via de bijlage 19ter. Indien binnen de drie maanden geen of niet alle vereiste documenten overgemaakt werden, of indien de woonstcontrole negatief is, weigert de gemeente de aanvraag via de bijlage 20 en wordt het eventueel reeds afgeleverde attest van immatriculatie ingetrokken. Deze bijlage 20 bevat in regel een bevel om het grondgebied te verlaten, tenzij het familielid nog recht op verblijf heeft in een andere hoedanigheid. De termijn waarin de burger het grondgebied dient te verlaten, bedraagt 30 dagen. In naar behoren aangetoonde dringende gevallen kan de gemeente contact opnemen met de DVZ voor een eventuele kortere termijn dan 30 dagen om het grondgebied te verlaten.12 Indien wel alle vereiste documenten overgemaakt werden en de woonstcontrole bovendien positief is, wordt de aanvraag steeds overgemaakt aan de Dienst Vreemdelingenzaken. Het gemeentebestuur heeft niet de bevoegdheid om de verblijfsaanvraag goed te keuren voor deze familieleden die zelf geen burger van de Unie zijn. De Dienst Vreemdelingenzaken zal vervolgens het dossier inhoudelijk onderzoeken. In dit verband kan steeds het onderzoek van de gezamenlijke vestiging gevraagd worden. Vervolgens zal de DVZ ofwel instructie geven om een “verblijfskaart van een familielid van een burger van de Unie” (bijlage 9) af te leveren, ofwel om een bijlage 20 (in regel met bevel om het grondgebied te verlaten) af te leveren. Bij gebrek aan beslissing binnen de vijf maanden te rekenen vanaf de aanvraag, moet een verblijfskaart afgeleverd worden door de gemeente. Opmerkingen (1) Voor het verkrijgen van een bijlage 19ter en een attest van immatriculatie is het niet vereist dat het bewijs van de identiteit en de nationaliteit geleverd wordt. Indien dit echter niet geleverd wordt binnen de drie maanden volgend op de aflevering van de bijlage 19ter, wordt een bijlage 20 afgeleverd met mogelijkheid van schorsend beroep.13 Indien de gemeente echter vaststelt dat de persoonsgegevens (leeftijd, geslacht) vermeld in de documenten die de familie- of partnerschapsband aantonen, manifest niet overeenkomen met de persoon zonder identiteitsbewijs die zich op deze documenten beroept om een bijlage 19ter te verkrijgen, wordt de aanvraag niet in overweging genomen door middel van de bijlage 19quinquies. Er wordt dan geen bijlage 19ter afgeleverd. Dit is een toepassing van het verbod van fraude voorzien in artikel 42septies van de wet. (2) Anders dan het geval is voor de burgers van de Unie, wordt er geen bijkomende termijn van een maand gegeven alvorens een BGV af te leveren, indien binnen de drie 12
Zie artikel 46, §§ 3 en 4, van de wet
13
Dit volgt uit het antwoord op de vierde vraag uit het arrest Brax van het Hof van Justitie van 25/7/02.
10
maanden niet alle vereiste documenten werden overgemaakt. Niets belet echter dat het familielid een nieuwe aanvraag indient wanneer hij na drie maanden alsnog alle vereiste documenten overmaakt, zelfs als hij een BGV heeft gekregen. Voor deze nieuwe aanvraag zal dan wel een administratieve boete van 200 euro mogelijk zijn, overeenkomstig artikel 42 van de wet. (3) Een persoon die beweert onderdaan van de Europese Unie te zijn zonder hiervan het bewijs te leveren, maar die wel de nodige documenten als bewijs van de familie- of partnerschapsband met een burger van de Unie heeft, kan een bijlage 19ter verkrijgen. Indien hij achteraf het bewijs levert onderdaan van de Europese Unie te zijn, wordt de bijlage 19ter en het eventueel reeds afgeleverde attest van immatriculatie ingetrokken, en wordt een bijlage 19 opgesteld. b) Aanvraag in het buitenland Een familielid aan wie het recht op verblijf in het buitenland werd toegekend, door middel van een visum type D met nationale vermelding B20, moet zich na binnenkomst in het Rijk aanbieden bij het gemeentebestuur van zijn verblijfplaats. Het gemeentebestuur levert overeenkomstig de algemene regel een bijlage 15 af.14 Na de woonstcontrole wordt de betrokkene ingeschreven in het vreemdelingenregister en ontvangt hij een verblijfskaart van een familielid van een burger van de Unie. c) Bijzonder geval: visum C met oog op een verklaring van wettelijke samenwoning in België De visumplichtige vreemdeling die in het buitenland verblijft en die een verklaring van wettelijke samenwoning in België met een burger van de Unie wil afleggen voor de officier van de burgerlijke stand, kan hiertoe een specifiek visum aanvragen. Hij moet de volgende documenten overhandigen aan de bevoegde Belgische diplomatieke of consulaire post in het buitenland: - een geldig nationaal paspoort; - een geneeskundig getuigschrift (maximum zes maanden geleden afgegeven); - een uittreksel uit het strafregister (maximum zes maanden geleden afgegeven); - het bewijs dat hij voor zijn verblijf in België over toereikende bestaansmiddelen beschikt, of een verbintenis tot tenlasteneming die ondertekend is door een persoon die de voorwaarden vervult die voorzien worden in artikel 3bis van de wet van 15/12/80; - een document dat aantoont dat de twee partners ongehuwd zijn; - de geboorteakte; - het bewijs van de duurzame relatie (bijvoorbeeld: briefwisseling, e-mail, telefoon, ontmoetingen, vliegticket, bewijs dat men samenleeft, geboorteakte van gemeenschappelijk kind,…); - het bewijs dat de burger van de Unie al in België verblijft of de intentie heeft om er te verblijven (bv. arbeidscontract, huurcontract,…); - het bewijs dat hij houder is van een toereikende, geldige persoonlijke of collectieve reisverzekering tot dekking van eventuele uitgaven voor repatriëring om medische redenen, dringende medische zorg en/of spoedbehandeling in een ziekenhuis.
14
Toepassing van artikel 119 van het KB
11
De vreemdeling die de vereiste documenten overlegt, ontvangt een visum type C. Het gaat om een visum kort verblijf waarmee de houder gedurende een maximale periode van drie maanden mag verblijven op het grondgebied van de Staten die partij zijn bij de Uitvoeringsovereenkomst van het Akkoord van Schengen dat op 19 juni 1990 werd ondertekend. De vreemdeling aan wie dit visum wordt afgegeven, wordt op de hoogte gebracht van het feit dat de verklaring van wettelijke samenwoning binnen een periode van drie maanden na zijn binnenkomst op het grondgebied van de Staten die partij zijn bij de Uitvoeringsovereenkomst van het Akkoord van Schengen in België moet worden afgelegd. Nadat de wettelijke samenwoning is afgesloten, kan het familielid de verblijfsaanvraag indienen zoals voorzien in punt a) hierboven. Het is dan echter niet meer vereist om opnieuw alle documenten zoals vermeld in artikel 52, § 2, van het KB opnieuw over te maken. Indien de betrokkene zijn paspoort met visum type C overmaakt, dient hij voor de verblijfsaanvraag enkel nog bijkomend het bewijs van het geregistreerd partnerschap te leveren door middel van de wettelijke samenwoning. d) De verblijfskaart van een familielid van een burger van de Unie (bijlage 9) De familieleden die geen burger van de Unie zijn en die een verblijfsrecht van meer dan drie maanden hebben, verkrijgen een specifiek verblijfsdocument, namelijk de “verblijfskaart van een familielid van een burger van de Unie”. Het gaat om een elektronische verblijfskaart (model F) opgenomen in bijlage 9 van het KB. Deze verblijfskaart heeft in regel een geldigheidsduur van 5 jaar. Indien de burger van de Unie die het familielid vervoegt echter te kennen heeft gegeven dat hij voor kortere duur in België wenst te verblijven, wordt de geldigheidsduur van de verblijfskaart beperkt tot de duur van het voorgenomen verblijf van de burger van de Unie.15 In gemeenten waar voorlopig nog geen elektronische vreemdelingenkaarten worden afgeleverd, verkrijgen de familieleden een papieren bewijs van inschrijving in het vreemdelingenregister. In de blanco ruimte op zijde 6 van het BIVR dient dan de vermelding “verblijfskaart van een familielid van een burger van de Unie” aangebracht te worden.16 Deze verblijfskaart heeft een geldigheidsduur van 1 jaar. Na dit jaar wordt het BIVR vervangen door de elektronische kaart model F met een geldigheidsduur van in regel 5 jaar. De afgifte van de verblijfskaart van een familielid van een burger van de Unie, houdt steeds een inschrijving in het vreemdelingenregister in. D. Duurzaam verblijf 1. Burger van de Unie De bepalingen onder dit punt zijn van toepassing op zowel de burger van de Unie die verblijf inroept uit eigen hoofde (als werknemer, zelfstandige, student of bezitter van voldoende bestaansmiddelen) als op zijn familieleden die zelf ook burger van de Unie zijn. 15
Zie artikel 42, § 3, van de wet Zie artikel 39, eerste lid, van het KB van 7 mei 2008 tot wijziging van het koninklijk besluit van 8 oktober 1981 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen 16
12
Burgers van de Unie verkrijgen automatisch een recht op duurzaam verblijf in de gevallen voorzien in artikelen 42quinquies en 42sexies van de wet. Artikel 42quinquies bevat de algemene regel, dat dit duurzaam verblijf verkregen wordt na een ononderbroken verblijf van drie jaar, of, voor studenten, vijf jaar. Artikel 42sexies bevat de uitzonderingen waarin dit duurzaam recht reeds vroeger ontstaat. Indien de burger van de Unie dit wenst, kan hij zijn duurzaam verblijf laten constateren, door middel van een “document ter staving van duurzaam verblijf” (bijlage 8bis). Dit is volledig facultatief. Zelfs indien hij dit document ter staving van duurzaam verblijf niet aanvraagt, ontstaat het duurzaam verblijfsrecht zodra de voorwaarden van de hierboven vermelde artikelen vervuld zijn. De aanvraag wordt ingediend bij de gemeente van verblijf door middel van het formulier opgenomen in bijlage 22. De burger dient hierbij alle documenten ter ondersteuning van zijn aanvraag over te maken. De gemeente verklaart de aanvraag onontvankelijk door middel van de bijlage 23, indien de burger nog geen drie jaar in het Rijk verbleven heeft en evenmin aantoont dat hij mogelijk onder de uitzonderingsgronden valt. Voor het verblijf van drie jaar wordt gerekend vanaf de eerste aanmelding bij de gemeente waarbij om verblijf op grond van burgerschap van de Unie werd verzocht. Concreet geldt de datum van inschrijving in het wachtregister als startpunt, hetgeen dezelfde datum is als de afgifte van de bijlage 19. Voor de uitzonderingsgronden waarin duurzaam verblijf al sneller ontstaat, is minstens vereist dat de burger van de Unie bewijst dat hij: 1° ofwel gewerkt heeft in België als werknemer of zelfstandige, en blijvend arbeidsongeschikt is of een vervroegd pensioen of ouderdomsuitkering ontvangt; 2° ofwel een familielid is van een onder 1° vermelde burger van de Unie; 3° ofwel een familielid is van een overleden burger van de Unie die gewerkt heeft in het Rijk als werknemer of zelfstandige. Indien de burger drie jaar in het Rijk verbleven heeft of overeenkomstig punt 1°, 2° of 3° hierboven aantoont dat hij kan vallen onder de uitzonderingsgronden, maakt de gemeente de aanvraag over aan de Dienst Vreemdelingenzaken, die een beslissing neemt binnen de vijf maanden. Indien de voorwaarden voor duurzaam verblijf niet vervuld zijn, geeft de DVZ de instructie om de aanvraag te weigeren via de bijlage 24. Opgemerkt kan worden dat een negatieve beslissing over het duurzaam verblijf (bijlage 23 of 24) in regel geen invloed heeft op het verblijfsrecht van meer dan drie maanden. Indien de voorwaarden wel vervuld zijn, of indien geen beslissing werd genomen binnen de vijf maanden, wordt het “document ter staving van duurzaam verblijf” (bijlage 8bis) afgeleverd. De burger van de Unie kan vrij kiezen of hij dit document in papieren vorm of, indien dit reeds mogelijk is in de betrokken gemeente, in elektronische vorm wenst. Om technische redenen heeft het document ter staving van duurzaam verblijf in elektronische vorm (E+ kaart) een maximale geldigheidsduur van vijf jaar. Bij de afgifte van het document ter staving van duurzaam verblijf (elektronisch of papier), wordt de burger bovendien verplaatst van het vreemdelingenregister naar het bevolkingsregister. 13
2. Familieleden die zelf geen burger van de Unie zijn Voor de familieleden die geen burger van de Unie zijn, geldt eveneens dat zij automatisch een recht op duurzaam verblijf verkrijgen zodra voldaan is aan de voorwaarden vermeld in artikel 42quinquies of artikel 42sexies van de wet. Dit recht wordt geconstateerd door een “duurzame verblijfskaart van een familielid van een burger van de Unie” (bijlage 9bis). De procedure voor het verkrijgen van deze duurzame verblijfskaart verloopt als volgt. Familieleden die houder zijn van een verblijfskaart van een familielid van een burger van de Unie, zijn er, zoals alle vreemdelingen met een verblijfskaart, toe gehouden zich tussen de 45 en 30 dagen voor de vervaldatum van deze verblijfskaart aan te melden bij de gemeente.17 Een aanmelding bij de gemeente met het oog op de vernieuwing van de verblijfskaart van een familielid van een burger van de Unie wordt ambtshalve beschouwd als een aanvraag om een duurzame verblijfskaart. Het familielid is evenwel niet gebonden aan de hierboven vermelde termijnen indien hij de duurzame verblijfskaart wenst te verkrijgen. Hij kan dit te allen tijde aanvragen, dus ook vroeger dan 45 dagen voor de vervaldatum. Indien hij zich echter pas na de vervaldatum van zijn verblijfskaart zou melden bij de gemeente, is een administratieve geldboete van 200 euro mogelijk. De aanvraag voor een duurzame verblijfskaart wordt ingediend bij de gemeente van verblijf door middel van het formulier opgenomen in bijlage 22. Het familielid dient hierbij alle documenten ter ondersteuning van zijn aanvraag over te maken. De gemeente verklaart de aanvraag onontvankelijk door middel van de bijlage 23, indien het familielid nog geen drie jaar in het Rijk verbleven heeft en evenmin aantoont dat hij mogelijk onder de uitzonderingsgronden valt. Voor het verblijf van drie jaar wordt gerekend vanaf de eerste aanmelding bij de gemeente waarbij om verblijf als familielid werd verzocht. Concreet geldt de datum van afgifte van de bijlage 19ter als startpunt, indien de aanvraag op het grondgebied werd ingediend, of de datum van afgifte van de bijlage 15, indien de aanvraag in het buitenland werd ingediend. Voor de uitzonderingsgronden waarin duurzaam verblijf al sneller ontstaat, is minstens vereist dat het familielid bewijst dat hij: 1° ofwel familielid is van een burger van de Unie die gewerkt heeft in België als werknemer of zelfstandige, en blijvend arbeidsongeschikt is of een vervroegd pensioen of ouderdomsuitkering ontvangt; 2° ofwel een familielid is van een overleden burger van de Unie die gewerkt heeft in het Rijk als werknemer of zelfstandige. Indien het familielid drie jaar in het Rijk verbleven heeft of overeenkomstig punt 1° of 2° hierboven aantoont dat hij kan vallen onder de uitzonderingsgronden, maakt de gemeente de aanvraag over aan de Dienst Vreemdelingenzaken, die een beslissing neemt binnen de vijf maanden. Indien in afwachting van deze beslissing de verblijfskaart 17
Zie artikel 33 van het koninklijk besluit van 8/10/81
14
zou vervallen, wordt deze ingetrokken en wordt een bijlage 15 afgeleverd, die geldig is voor het deel van de vijf maanden dat nog resteert. Indien de voorwaarden voor duurzaam verblijf niet vervuld zijn, geeft de DVZ de instructie om de aanvraag te weigeren via de bijlage 24. Opgemerkt kan worden dat een negatieve beslissing over het duurzaam verblijf (bijlage 23 of 24) in regel geen invloed heeft op het verblijfsrecht van meer dan drie maanden. Indien de verblijfskaart van een familielid van een burger van de Unie inmiddels vervallen is, wordt deze vernieuwd met een geldigheidsduur van opnieuw 5 jaar. Indien de voorwaarden wel vervuld zijn, of indien geen beslissing werd genomen binnen de vijf maanden, wordt de “duurzame verblijfskaart van een familielid van een burger van de Unie” (bijlage 9bis) afgeleverd. Het gaat om een elektronische verblijfskaart (model F+) opgenomen in bijlage 9bis van het KB. Deze verblijfskaart heeft steeds een geldigheidsduur van 5 jaar. In gemeenten waar voorlopig nog geen elektronische verblijfsdocumenten worden afgeleverd, verkrijgen de familieleden een papieren identiteitskaart voor vreemdeling. In de blanco ruimte onderaan dient dan de vermelding “duurzame verblijfskaart van een familielid van een burger van de Unie” aangebracht te worden.18 Deze duurzame verblijfskaart heeft een geldigheidsduur van 5 jaar. Bij de afgifte van de duurzame verblijfskaart (elektronisch of papier), wordt het familielid bovendien verplaatst van het vreemdelingenregister naar het bevolkingsregister. E. Einde van het verblijf 1. De burger van de Unie die geen werknemer, zelfstandige of werkzoekende is, en zijn familieleden, kunnen hun recht op verblijf verliezen indien zij een onredelijke belasting vormen voor het sociale bijstandsstelsel van het Rijk. Dit is zowel mogelijk in het kader van kort verblijf (artikel 41ter wet) als niet-duurzaam verblijf van meer dan drie maanden (art. 42bis, § 1, art. 42ter, § 1, 5°, art. 42quater, § 1, 5°, wet). 2. Tijdens het niet-duurzaam verblijf van meer dan drie maanden zal de burger van de Unie in regel zijn verblijf verliezen indien hij niet meer voldoet aan de voorwaarden van verblijf, d.w.z. indien hij geen werknemer, zelfstandige, werkzoekende, bezitter van voldoende bestaansmiddelen of student meer is. De familieleden, ongeacht of zij zelf burger van de Unie zijn of niet, verliezen hun verblijf in regel wanneer de burger van de Unie die zij vervoegen zijn verblijfsrecht verloren heeft, vertrokken is uit het Rijk of gestorven is, of indien er geen huwelijk, partnerschap of gezamenlijke vestiging meer is. Vanaf het derde jaar zijn voor deze familieleden bovendien elementen die wijzen op een schijnsituatie vereist voor de intrekking van het verblijf. De controle op de naleving van de verblijfsvoorwaarden voor de burgers van de Unie en de familieleden gebeurt niet systematisch, maar enkel indien de Dienst Vreemdelingenzaken dit nodig acht. De gemeenten worden verzocht om de Dienst Vreemdelingenzaken op de hoogte te brengen telkens wanneer zij een situatie vaststellen die mogelijk een invloed heeft op het verblijfsrecht van de burger van de Unie of de familieleden (bv. verhuis van een van de echtgenoten of partners, echtscheiding,…). 18
Zie artikel 39, tweede lid, van het KB van 7 mei 2008 tot wijziging van het koninklijk besluit van 8 oktober 1981 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen
15
3. Wanneer het duurzaam verblijfsrecht verkregen werd, kan het verblijfsrecht enkel nog verloren gaan door een afwezigheid van meer dan twee jaar (art. 42quinquies, § 7, wet) of in geval van fraude (art. 42septies wet). Het is hierbij van geen belang of het duurzaam verblijfsrecht reeds geconstateerd werd door een document ter staving van duurzaam verblijf (burger van de Unie) of een duurzame verblijfskaart (familielid dat zelf geen burger van de Unie is). 4. De intrekking van het verblijf wordt steeds beslist door de Dienst Vreemdelingenzaken, niet door de gemeente. De intrekking van het verblijf gebeurt door afgifte van een bijlage 21. De afgeleverde verblijfsdocumenten aan familieleden die geen burger van de Unie zijn, worden overeenkomstig de algemene regel van artikel 35 van het KB ingetrokken. De verklaring van inschrijving en het eventuele document ter staving van duurzaam verblijf worden naargelang het geval eveneens ingetrokken. F. Overgangsbepalingen 1. Dossiers die nog ingediend werden volgens de oude wet, worden vanaf de inwerkingtreding van de nieuwe wet afgehandeld volgens de nieuwe reglementering. Een “oude” bijlage 19 zal na de inwerkingtreding dus niet meer kunnen leiden tot een blauwe of gele kaart, maar eventueel wel tot een (papieren of elektronische) verklaring van inschrijving of een verblijfskaart van een familielid van een burger van de Unie (elektronische kaart F of BIVR met toevoeging van bijkomende vermelding op zijde 6). In afwachting van de beslissing kunnen zij ook na de inwerkingtreding in het bezit blijven van de reeds afgeleverde oude bijlage 19. Deze bijlage wordt niet vervangen door de nieuwe bijlage 19 of 19ter. Zij blijven eveneens in het bezit van hun attest van immatriculatie tot aan de beslissing. 2. Burgers van de Unie en hun familieleden die een onbeperkt verblijfsrecht hebben verkregen volgens de oude wet, en dus in het bezit zijn van een blauwe kaart geldig voor vijf jaar of een gele identiteitskaart voor vreemdeling, kunnen hun verblijfsrecht niet meer verliezen in de gevallen omschreven in artikel 42bis, 42ter en 42quater van de wet. Zij kunnen vanaf de inwerkingtreding van de nieuwe wet op 1 juni 2008 dus beschouwd als begunstigden van het duurzaam verblijfsrecht.19 De burgers van de Unie kunnen dit duurzaam verblijfsrecht desgewenst laten constateren door een document ter staving van duurzaam verblijf aan te vragen. De gemeente levert dit document ambtshalve af in ruil voor de blauwe kaart met geldigheidsduur van vijf jaar, die ingeleverd moet worden. De familieleden kunnen dit duurzaam verblijfsrecht eveneens laten constateren, door de duurzame verblijfskaart voor familielid aan te vragen (elektronische kaart F+ of gele identiteitskaart met toevoeging van bijkomende vermelding onderaan). De gemeente levert dit document ambtshalve af aan de vreemdelingen in het bezit van een gele identiteitskaart voor vreemdeling en die aantonen dat zij verblijfsrecht hebben verkregen
19
Zie de overgangsbepaling van artikel 47, 3° van de wet van 25 april 2007, en art. 38 van het KB van 7 mei 2008 tot wijziging van het koninklijk besluit van 8 oktober 1981 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen.
16
in de hoedanigheid van familielid van een burger van de Unie, en dit nog steeds zijn of waren op het moment van overlijden van deze burger.20 3. De blauwe kaart voor EU-onderdanen blijft in principe geldig tot aan het verstrijken van de geldigheidsduur ervan (art 47, 1°, wet 25/4/07). De burger van de Unie dient zich ten laatste 30 dagen voor het verstrijken van de geldigheidsduur aan te melden bij de gemeente om deze blauwe kaart in te leveren (art. 33 KB). Hij kan dit echter ook vroeger doen. De gemeente vervangt de blauwe kaart met een geldigheidsduur van 1 jaar voor studenten ambtshalve door de verklaring van inschrijving, waarbij de burger kan kiezen tussen de papieren en elektronische versie. De elektronische kaart zal in dit geval in regel vijf jaar geldig zijn.21 Wanneer de studenten echter reeds vijf jaar verbleven hebben, kunnen ze vervolgens overeenkomstig de algemene regels het duurzaam verblijf aanvragen door middel van de bijlage 22. Daarbij moet echter gewezen worden op overgangsbepaling 5 hieronder. De blauwe kaart met een geldigheidsduur van 5 jaar wordt ambtshalve vervangen door het document ter staving van duurzaam verblijf, eveneens naar keuze in papieren of elektronische vorm. 4. Een vreemdeling of een burger van de Unie met een BIVR dat toegekend werd in het kader van de omzendbrief van 30 september 1997 als partner van een burger van de Unie of van een Belg, kan het verblijfsrecht op grond van de artikelen 40 en verder van de wet aanvragen bij de gemeente. Verblijf met een BIVR in het kader van deze omzendbrief wordt eveneens meegeteld voor de berekening van de termijn vereist voor duurzaam verblijf overgangsmaatregelen (artikel 47, 4° van de wet van 25 april 2007). Ook verblijf met een BIVR in het kader van de overgangsmaatregelen voor werknemers van de “nieuwe” EU-lidstaten, wordt meegeteld voor de berekening van de termijn vereist voor duurzaam verblijf. In deze gevallen wordt de gemeente verzocht om contact op te nemen met de Dienst Vreemdelingenzaken. 5. Onverminderd punt 4, wordt voor burgers van de Unie die op 1 juni 2008 nog geen onbeperkt verblijf hadden en die vervolgens duurzaam verblijf wensen te verkrijgen, enkel verblijf in de hoedanigheid van burger van de Unie meegeteld voor het berekenen van de vereiste termijn van drie jaar (of vijf jaar voor studenten). Voor bv. Roemeense studenten zal dus enkel verblijf vanaf 1 januari 2007 meegeteld kunnen worden, aangezien Roemenië pas sinds die datum lid is van de Europese Unie. Hetzelfde geldt voor hun familieleden.
20
Bepaalde familieleden zullen reeds bij de inwerkingtreding van de nieuwe wet in het bezit zijn van een gele identiteitskaart voor vreemdeling met bijkomende vermelding “document afgeleverd aan een familielid van een burger van de Unie”, overeenkomstig punt 2.3 van de omzendbrief van 10 mei 2006. Voor hen is het recht op duurzaam verblijf reeds automatisch geconstateerd. 21 Zie echter punt C.1, opmerking (4).
17
