14 Ook s avonds voor én in de collegebanken

9 7 January 2016 | year 58

@tuecursor @TUeCursor_news Biweekly TU/e Magazine

|

www.cursor.tue.nl

|

tuecursor

|

@tuecursor @TUeCursor_news

14 | Ook ’s avonds voor én in de collegebanken Vanaf 1 februari worden er op reguliere basis avondcolleges gegeven aan de TU/e. De feiten en meningen op een rijtje…

peek behind the 12 A demolition scenes

Een kijkje achter de sloopschermen van het Hoofdgebouw

earth 18 The in a pillar

Binnenaardse stromingen modelleren

21 60 years TU/e

Dream & Dare Festival: drie dagen feest

22 Zoom in

Home sweet campus: What’s it like to live at TU/e?

2 | Vooraf

CURTOON

7 januari 2016

Nieuws | 3

Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl

Studenten in de race voor bar Potentiaal

Signatures TU/e graduates etched in windows overpass

Er lopen nog volop bouwvakkers rond bij Potentiaal, de oplevering van het gebouw laat nog even op zich wachten. Dat betekent niet dat er nog geen plannen worden gemaakt voor de nieuwe indeling. Zo willen de vijf initiatiefnemers van Bar Potential, onder wie twee studenten, graag het runnen van de bar op zich nemen.

TU/e alumni will soon be able to leave their footprint of sorts on campus. The idea is for graduates to be allowed to etch their names in the glass windows of the overpass between MetaForum and Matrix. The first opportunity to do so will be in late April during the three-day Dream and Dare Festival, an event marking the university’s sixtieth anniversary.

De TU/e huurt straks na de oplevering van het verbouwde Potentiaal de eerste drie verdiepingen van vastgoedbeheerder Camelot. Hier worden de studentencultuurverenigingen en congreszalen gehuisvest en daar komt ook de bar. In februari mogen alle partijen, aan de hand van de criteria die Dienst Huisvesting heeft voor de bar, een pitch houden over hun visie en het financiële plaatje.

Elphi Nelissen, dean at Built Environment and chairwoman of the anniversary committee: “We’ve been looking for a way to express the connection between the university and our alumni physically, so nobody will really leave even after having graduated.”

ASML-topman Wennink in Raad van Toezicht ASML-topman Peter Wennink, die eind 2013 nog pleitte voor het fuseren van de drie technische universiteiten, is toegetreden tot de Raad van Toezicht van de TU/e. Dat vertelde collegevoorzitter Jan Mengelers maandag tijdens zijn nieuwjaarstoespraak. Hij maakte ook bekend dat de Wageningen University deel gaat uitmaken van de 3TU.Federatie. Ook werd de nieuwe naam voor het Hoofdgebouw bekendgemaakt: Atlas.

Colofon

Zwijgende meerderheid?

Paard van Troje

Hoofdredacteur Han Konings

Eindredacteur Brigit Span

Redactie Judith van Gaal Tom Jeltes | Wetenschap Norbine Schalij Monique van de Ven Myrthe van der Putten (stagiaire)

Medewerkers Angela Daley Tiny Poppe

Fotografie Rien Meulman Bart van Overbeeke

Coverbeeld Bart van Overbeeke

Opmaak Natasha Franc

Vertalingen

Peter Wennink, de ceo van ASML, versterkt met ingang van dit jaar de gelederen van onze Raad van Toezicht. Een verrassende en ook spannende Han Koning s, benoeming, want in november 2013 toonde hoofdredac teur Wennink zich in het opinieblad Elsevier nog een groot voorstander van een fusie van de drie technische universiteiten. Volgens hem was dat noodzakelijk om het onderzoek het laatste zetje te geven richting wereldtop. Ik kan me niet herinneren dat die oproep toen heel warm werd ontvangen in Delft, Twente en Eindhoven. Het federatieve verband dat de drie TU’s al jaren daarvoor gesmeed hadden en dat ze financieel geen windeieren had gelegd, ging ver genoeg. Aan de rand van de dansvloer zaten nog genoeg andere leuke meisjes. Delft ging flirten met Rotterdam en Leiden. Eindhoven schurkte lekker aan tegen Utrecht en Nijmegen. De relatie met ASML had eerder in dat jaar al een deukje opgelopen, toen de chipmachineproducent de TU/e links liet liggen bij de keuze van een vestigingsplaats voor een nieuw topinstituut voor nanolithografie. Die eer viel toe aan de UvA. Wennink zou gezegd hebben dat in de Brainportregio te weinig wetenschappers rondliepen. Toenmalig rector Hans van Duijn was zwaar teleurgesteld. Dat leek me destijds een hele nette omschrijving van diens gemoedstoestand. Kortom, het wordt boeiend om te zien in welke mate Wennink gaat meebeslissen over onze bestuurlijke koers. Wat trokken die Trojanen destijds ook alweer de stadspoorten in?

Goed nieuws is géén nieuws: het is een gevleugelde uitdrukking Tom Jeltes in de journalistiek. Een verwrongen wereldbeeld ligt daardoor altijd op de loer - zeker als je als journalist voornamelijk afgaat op de spontane reacties die een gebeurtenis oproept. De respons op de aankondiging van de structurele avondcolleges op onze site was niet mals. Hoe representatief die reacties zijn, is lastig te zeggen zonder grootschalige steekproef. Het is echter onvermijdelijk dat de kanttekeningen bij de avond­ colleges (die er in alle soorten en maten blijken te zijn) meer ruimte krijgen dan het feitelijk enige argument vóór (namelijk: het past overdag echt niet meer). In deze Cursor laten we zo veel mogelijk stemmen horen, zodat de zwijgende lezer zijn/haar eigen beeld kan vormen. Zie pagina 14-17

Annemarie van Limpt Benjamin Ruijsenaars

Aangesloten bij Hoger Onderwijs Persbureau

Redactieraad prof.mr.dr. Jan Smits (voorzitter) prof.dr. Marco de Baar Willem van Hoorn Lucas Otten (studentlid) Anneliese Vermeulen-Adolfs (secretaris)

Redactieadres TU/e, Matrix 1.90 5600 MB Eindhoven tel. 040 - 2474020 e-mail: [email protected]

Cursor online www.cursor.tue.nl

Druk Janssen/Pers, Gennep

Advertenties Bureau Van Vliet BV tel. 023 - 5714745

Clmn

Nieuwjaarskusjes

Op de eerste maandag van het nieuwe kalenderjaar wil ik me het liefste verstoppen. Als een sociale paria kruip ik onder mijn bureau, mezelf verbergend voor alle sociale studenten, sympathieke secretaresses en collegiale collega’s die een controversiële nieuwjaarstraditie aanhangen. Werkdag numero uno is namelijk kusjesdag, ook op de TU/e. Een aantal bekenden, en nóg meer onbekenden die mij schijnbaar wél kennen, zijn dan getransformeerd in wandelende wensputten met liknatte lippen die overal een ‘gelukkig nieuwjaar’ achterlaten. Als Rijksmuseum-bezoekers slenteren ze door de faculteitsgangen, iets te aandachtig op zoek naar slachtoffers die eens flink ‘de beste wensen’ moeten krijgen. De gelijkenis met de basilisk uit Harry Potter is treffend: zodra je oogcontact met één van hen hebt gemaakt, is het te laat. Zelfs als de priemende pretoogjes van de kusgrage collega nog aan de andere kant van de gang zijn, weerhoudt dat hem of haar er niet van om à la Dafne Schippers de 200 meter sprint in te zetten. Eenmaal voor jouw neus hijgt ze ‘Ik ga je

toch even zoenen hoor!’ en plant drie nieuwjaarskusjes net iets te dicht bij jouw mondhoeken, zodat je de oliebollen nog net kunt proeven. Net als bij andere terreur is het een kleine groep die het voor de rest verpest. De meeste mensen willen op veilige afstand naar elkander Alain Starke , zwaaien, ‘gelukkig nieuwjaar’ Human-Tec promovendus bij hnology In teraction wensen en vervolgens verder lopen. Niet de smakkende salafisten; als een stel geile brugklassers die met iedereen willen schuifelen, werken ze alle collega’s af. En waar wij normale mensen altijd schuifelden op een veilige armlengte, waren zij juist degenen die hun danspartners stevig omhelsden en zachtjes in andermans oor ‘leuk, hè’ fluisterden. Het is zaak dat deze loslippige nieuwjaarstraditie wordt afgeschaft. Natuurlijk, vuurwerk veroorzaakt meer materiële schade, maar het immateriële trauma van jouw net iets te knappe collega die een dag lang wordt belaagd door kwijlende aanbidders is enorm. Stop de waanzin en wanhoop en bewaar die kusjes voor thuis.

Nieuwe bestemming afgeschreven spaceboxen TU/e De spaceboxen op het TU/e-terrein zijn niet meer weg te denken uit het straatbeeld van de campus. In 2005 zijn ze neergezet als tijdelijke woon­ruimtes voor (internationale) studenten, maar inmiddels staan ze nog steeds aan de oever van de Dommel. Aankomende zomer zullen de spaceboxen verdwijnen van de campus, maar ze worden hergebruikt: Woonbedrijf gaat ze gebruiken in hun oude kantoorpand aan de Willemstraat, waar woningen voor jongeren in gebouwd worden. In totaal gebruikt Woonbedrijf 79 van de 186 spaceboxen. Ze worden deels tegen het oude kantoor geplaatst en 28 exemplaren worden in het gebouw geschoven waardoor alleen de gevel uitsteekt.

Banieren worden meer dan duizend tasjes Het bedrijf D-sign heeft in 3 weken tijd 5 doeken voor het Hoofdgebouw geproduceerd en gemonteerd. 6 medewerkers hebben in 2,5 dag de oude banier verwijderd en de nieuwe doeken, met een totaal­ oppervlakte van zo’n 1.320 m2, opgehangen. Daarvoor waren in totaal 700 ringen en elastieken nodig, 140 per doek. De weg­gehaalde banier van het Hoofd­gebouw (12 bij 25 meter) en het doek dat eerder van Potentiaal is verwijderd (10,76 bij 24,10 meter) worden hergebruikt; er worden meer dan 1000 tasjes van gemaakt, die waarschijnlijk bij een evenement worden uitgedeeld. (JvG)

More news on page 5 and www.cursor. tue.nl/en

Hajraa festivities allowed to last until 3 a.m. again in 2016 On December 15 TU/e was granted permission by the municipality of Eindhoven to organize three feasts in the market hall of MetaForum, which are allowed to last until 3 a.m. In principle that hall must now be quiet at 1 a.m. This extension is mainly thanks to TU/e students Daan van Rijen and Nikolai Gillissen, who have since 2014 spared no effort to widen the end times of the festivities during the outdoor tournament of volleyball club Hajraa. In 2016 this extension involves a pilot.

4 | Mens & Mening

7 januari 2016

Nieuws | 5

Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl

Onderwijsondersteuners wacht een reorganisatie

En ik vind

In memoriam

Engelstalig onderwijs aan de TU/e? Willem van der Sommen Op maandagochtend 28 december bereikte ons het droevige bericht dat Willem van der Sommen was overleden. Willem heeft tot aan zijn pensioen in 1997 gewerkt als bedrijfs­ leider van het Studentensportcentrum Eindhoven (SSC). Hij was samen met Jac van den Bosch (oud-SSC directeur) de grondlegger van het huidige SSC. Willem was een persoon die met zijn postuur, dikke sigaar en Bourgondische gezelligheid een duidelijk stempel heeft gedrukt op de beginjaren van het SSC. In de rol van bedrijfs­ leider hield hij toezicht op de bouw van de verschillende sportaccommodaties. Gelijktijdig hield hij een scherp oog op het onderhoud en de aankoop van de benodigde sportmaterialen. De deur stond bij hem altijd open, waarvan de studentensportverenigingen dankbaar gebruikmaakten. In de regio Eindhoven stond Willem ook bekend als basketbaltrainer. Hij heeft meerdere talenten de weg gewezen in basketballand. Zo ook Eindhovenaar Rik Smits, die later succesvol als prof in de NBA heeft gespeeld. Als freelance-journalist verzorgde Willem tot aan zijn beroerte twee jaar geleden de basketbalrecensies voor het Eindhovens Dagblad. Willem was de vader van oud-SSC medewerker Bob van der Sommen, die 2,5 jaar geleden op veel te jonge leeftijd is overleden. Willem was een warme persoonlijkheid en met hem verliezen we iemand die altijd een groot hart voor de studentensport heeft gehad. Willem is 78 jaar geworden.

Willen we aan de TU/e Engelstalig onderwijs of niet? In Cursor 8 lees ik met belangstelling de meningen van de vijf universiteitshoogleraren over het invoeren van volledig Engelstalig onderwijs. Mij lijkt dit een realiteit die onvermijdelijk wordt. Straks is al het onderwijs in het Engels. Immers, wij leiden de mensen niet op voor overheid of ziekenhuis, maar voor het internationaal onderzoek en het bedrijfsleven. Ik wil hier echter iets tegenover stellen. Als ik een alumnus van onze ontwerpersopleiding spreek die het Nederlands niet meester is, dan krijg ik het gevoel iemand te hebben afgeleverd die op de arbeidsmarkt en in het dagelijks leven gehandicapt is. Iemand die los staat van de (onze) maatschappij. Bovendien wordt het steeds lastiger om werk te vinden bij een multinationale onderneming. Innovatie valt nadrukkelijker bij het MKB en bij start-ups, waarvoor afgestudeerden meer zouden moeten worden opgeleid. En dan is Nederlands noodzaak. Bedenk ook dat je in landen zoals Duitsland de nationale taal altijd leert als student. Nu hebben we het Nederlands onderwijs in onze ontwerpersopleiding DTI verplicht gesteld, na een onderbreking van een paar jaar. Het gevolg is dat de buitenlandse trainees ons weer in het Nederlands beginnen aan te spreken. Bovendien neem ik een veel grotere betrokken­ heid van onze geïmmigreerde ingenieurs waar bij de maatschappij en bij onszelf, en een speelsheid in de communicatie die er voorheen niet was bij de destijds sterk afgezonderde groep niet-Nederlandstalige studenten. Deze programmawijziging geeft me een warm gevoel, iets wat ik eerlijk gezegd niet geanticipeerd had. Mijn voorstel is dat we verplicht stellen dat iedere student die aan de TU/e een diploma behaalt voldoende studiepunten Nederlandse taal behaald heeft, dus zonder uitzondering. Vijf ECTS investeren in de Nederlandse taal is veel meer waard dan een keuzevak in de master, of een USE-vak in de bachelor.

Een reorganisatie is volgens collegelid Jo van Ham het meest geschikte instrument bij de uitvoering van alle aanpassingen in de onderwijsondersteunende organisatie van de TU/e. Deze maand beslist het College van Bestuur er definitief over. Op 17 december werden de medewerkers in een overvolle Blauwe Zaal bijgepraat over de

voortgang van de operatie. Voor de zomervakantie moet het personeels­ plan bekend zijn.

Dr. Karen Ali is maandag 14 december per direct teruggetreden als directeur van het Onderwijs en Studenten Service Centrum (STU). Collegelid Jo van Ham zegt dat de stap in goed gezamenlijk overleg is genomen en dat Ali komend jaar een functie gaat vervullen op het gebied van internationale relaties. Patrick Groothuis, directeur bedrijfsvoering bij W&I, gaat tijdelijk de taken van Ali bij STU waarnemen.

Van Ham begrijpt dat het woord reorganisatie eng klinkt, maar hij verzekerde de bijna vierhonderd aanwezige medewerkers dat deze operatie geen bezuiniging betreft en dat er ook geen ontslagen zullen vallen.

Evening lectures to remedy timetable problems As of February 2016 evening lectures are to make an end to the problems of scheduling courses. “We prefer spending money on more lecturers to building extra lecture rooms”, says Executive Board member Jo van Ham. In December the staff of various individual departments were notified. First-year students will remain free from evening lectures.

Starting in the coming third quartile, classes will be timetabled also for the ninth and tenth hour,

a period coming between 18.45 to 20.30 hours. Van Ham says that in February it will still be a limited number of courses, “some five or six.” Only in the next academic year will the number of evening classes increase considerably. “Then there will be some twenty to thirty”, says Van Ham. See page 14-17 for more information about the evening lectures

Namens de TU/e en alle SSC medewerkers wensen wij familie en vrienden heel veel sterkte. Van mij mag het onderwijs aan de TU/e best in het Engels gegeven worden. Echter, wij dienen als TU/e nooit meer een gediplomeerde af te leveren die géén Nederlands spreekt. Dit zijn we verplicht aan de werkgevers, de maatschappij als geheel, de staat die ons financiert, en de gediplomeerde zelf.

Wim Koch, directeur SSC Eindhoven

Jan-Jaap Koning | coördinator ontwerpersopleiding DTI, Technische Natuurkunde

ALGEMEEN Dienst Personeel en Organisatie | Employabilityfonds: vergroot je inzetbaarheid op de arbeidsmarkt Wil jij een opleiding of training volgen die buiten de scope van je huidige functie valt, maar erop is gericht om je positie op de arbeidsmarkt duurzaam te verbeteren? Mogelijk kun je voor de financiering gebruik maken van het Employabi­ lityfonds. Kijk voor meer informatie op de intranetpagina’s van DPO of informeer bij je HR-adviseur.

MENS Bureau voor Promoties en Plechtigheden | Promoties Maandag 11 januari, 16:00 uur, CZ4L: promotie S. Ran MSc (W) Promotor: prof.dr. H. Nijmeijer Voorzitter: prof.dr. L.P.H. de Goey Titel proefschrift: “Tyre models for shimmy analysis: from linear yo nonlinear” Maandag 11 januari, 16:00 uur, CZ5: promotie I. Tanyeli MSc (TN) Promotor: prof.dr.ir. M.C.M. van de Sanden Voorzitter: prof.dr.ir. G.M.W. Kroesen Titel proefschrift: “Helium ion induced nanostructuring of metal surface” Dinsdag 12 januari, 16:00 uur, CZ4: promotie G. Du BSc (W) Promotoren: prof.dr.ir. J.M.J. den Toonder en prof.dr. Q. Fang Voorzitter: prof.dr. L.P.H. de Goey Titel proefschrift: “Microfluidic platforms for cell analysisapplied to study cell mechanics and high throughput screening”

Woensdag 13 januari, 16:00 uur, CZ4: promotie F.C. Gielens MSc (ST) Promotoren: prof.dr.ir. J.T.F. Keurentjes en prof.dr. J. Meuldijk Voorzitter: prof.dr.ir. R.A.J. Janssen Titel proefschrift: “Flux characterisation and application of H2-selective thin Pd membranes” Woensdag 13 januari, 16:00 uur, CZ5: promotie L. Xu MEng (EE) Promotor: prof.dr.ir. J.W.M. Bergmans Voorzitter: prof.dr.ir. A.C.P.M. Backx Titel proefschrift: “Effects of vibration exercise on neuromuscular rehabilitation and conditioning”

DIVERSEN

UNIVERSITEITSBERICHTEN

Donderdag 14 januari, 16:00 uur, CZ4: promotie ir. B. Sanders (BMT) Promotor(en): prof.dr.ir. F.P.T. Baaijens en Prof.Dr.med.Dr.rer.nat. S.P. Hoerstrup Voorzitter: prof.dr. P.A.J. Hilbers Titel proefschrift: “Towards a Tissue Engineered Heart Valve for Life” Donderdag 14 januari, 16:00 uur, CZ5: promotie Y. Wang MSc (W) Promotoren: prof.dr.ir. J.M.J. den Toonder en prof.dr.ir. P.D. Anderson Voorzitter: prof.dr. L.P.H. de Goey Titel proefschrift: “Out-of-Cleanroom Magnetic Artificial Cilia” Maandag 18 januari, 16:00 uur, CZ4: promotie ir. T.M.P. Gommans (W) Promotor: prof.dr.ir. W.P.M.H. Heemels Voorzitter: prof.dr. L.P.H. de Goey Titel proefschrift: “Resource-aware control and estimation: an optimization-based approach” Maandag 18 januari, 16:00 uur, CZ5: promotie S. Mohammadi MSc (B) Promotoren: prof.dr.ir. B. de Vries en prof.dr.ir. W.F. Schaefer Voorzitter: prof.ir. E.S.M. Nelissen Titel proefschrift: “Green Cities

Modelling the Spatial Transformation of the Urban Environment using Renewable Energy Technologies” Dinsdag 19 januari, 16:00 uur, CZ4: promotie V. Ramakrishnan MSc (W) Promotor: prof.dr.ir. G.W.M. Peters Voorzitter: prof.dr. L.P.H. de Goey Titel proefschrift: “Universal viscosity behavior of polyconden­ sation polymer/silica nanocom­ posites” Woensdag 20 januari, 16:00 uur, CZ4: promotie ir. S.M.M. Janssens (BMT) Promotor(en): prof.dr. K. Nicolay Voorzitter: prof.dr. P.A.J. Hilbers Titel proefschrift: “The effects of diet and exercise on liver lipid metabolism”

Woensdag 20 januari, 16:00 uur, CZ5: promotie M. Kleppe MSc (IE & IS) Promotor: prof.dr. C.J.H. Midden Voorzitter: prof.dr. I.E.J. Heynderickx Titel proefschrift: “Understanding and Medication Adherence: A self-report measure and a dual-process framework” Intreerede professor Wijte Vrijdag 15 januari, 16.00 uur, BZ: intreerede prof.ir. S.N.M. Wijte (B) - dhl Voorzitter: prof.dr.ir. F.P.T. Baaijens Titel: “Oud beton staat voor een nieuwe uitdaging”

UNICEF | UNICEF zoekt student­vrijwilligers in Eindhoven UNICEF zoekt Eindhovense studenten voor het oprichten van een nieuw studententeam van UNICEF in Eindhoven. Wil je je inzetten voor een betere wereld voor kinderen, werken aan je competenties of gewoon met medestudenten leuke activiteiten neerzetten? Dan is deelname aan het UNICEF Studententeam in Eindhoven iets voor jou! Kijk voor meer informatie op www.oneworld.nl/werken/ vacatures/unicef-zoekt-student vrijwilligers-eindhoven-4 De in de link genoemde deadline van 15 december is verplaatst naar 21 januari. Wij zien uit naar jullie reactie! KIVI Niria | Symposium Offshoring maakindustrie? Adieu (kennis)economie! KIVI Niria, afdeling bedrijfskundezuid houdt op 19 januari dit symposium over de noodzaak tot behoud van de maakindustrie en hoe we dit praktisch voor elkaar kunnen krijgen. Dinsdag 19 januari, 19.00 uur, Blauwe Zaal, Auditorium. De toegang is gratis, aanmelden is gewenst via www.kivi.nl/rzn. Wij roepen iedereen, met name ook de jonge ingenieurs, op om naar ons symposium te komen.

Ook een bericht plaatsen op deze pagina? Mail het bericht (maximaal 100 woorden) dan naar [email protected].

Directeur STU treedt per direct terug

Vice-president Van Ham will go on till May 2019 The Supervisory Board has appointed TU/e Executive Board vice-president Jo van Ham for a third term of office, an extension that runs from October 2016 until the moment of his retirement in mid May 2019. The Supervisory Board considers the appointment of Van Ham an important one for the university. President Jan Mengelers and Rector Magnificus Frank Baaijens are recent appointments (2014 and 2015 respectively) and the retention of Van Ham is central to continuity within the board.

dit moment niet kwijt over de beslissing. Karen Ali zegt in een reactie niets kwijt te willen over haar vertrek bij STU en sluit zich aan bij de verklaring van Van Ham.

“We waren al enige tijd met haar in gesprek over een volgende stap in haar loopbaan en met de komende aanpassingen in de onderwijs­ ondersteunende organisatie in het verschiet, leek ons dit het juiste moment om deze stap te nemen”, aldus Van Ham. Meer wil hij op

Digitaal platform moet loopbaanorientatie verbeteren Een digitaal platform moet studenten, ontwerpers-in-opleiding en promo­ vendi een volledig overzicht geven van alle voor hen relevante activiteiten aan de TU/e op het gebied van loopbaanoriëntatie. Dat was de belangrijkste aanbeveling die de werkgroep TU/e Career half december na negen maanden onderzoek bekendmaakte. Voor de zomervakantie moet het platform in de lucht zijn. Uit de Nationale Studenten Enquête bleek dat de TU/e op het onderdeel carrière-oriëntatie slechts een 3.3 scoort op een schaal van 5. Ook uit de Alumnimonitor 2015 bleek dat meer dan zeventig procent van de TU/e-alumni vindt dat de universi­ teit hen (veel) te weinig heeft voorbereid op hun verdere carrière.

De mens achter het nieuws Matthijs Lodewijks (medewerker bij Scheikundige Technologie) is de bedenker van de nieuwe naam van het Hoofdgebouw: Atlas. Hij deed mee aan de prijsvraag nadat hij een oproep op de Cursorsite zag. Denktijd: een paar minuten. Opbrengst: eer en een groot zwaar boek vol infografics, Understanding the world.

Wat betekent het Hoofdgebouw voor jou? “Weinig. Ik heb altijd in Helix gewerkt, sinds 16 januari 2006, bij het bedrijfsbureau van de faculteit Scheikundige Technologie. Ja, zaterdag over een week kan ik mijn tienjarig jubileum vieren. Het Hoofdgebouw is niet belangrijk voor mij persoonlijk. Het is wel een belangrijk gebouw voor de campus.”

Vind je het een mooi gebouw? “Nee. Ik vind het een lelijk gebouw. Die betonnen kolos vind ik Oost-Europees ogend. Ik hoop dat het na de renovatie mooier wordt en ik denk ook wel dat dat gebeurt. Ik zag de impressie en dat gaf hoop. Maar je moet niet denken dat ik er dag en nacht mee bezig ben.”

Hoe kwam je op Atlas? “Ik vind de pilaren kenmerkend voor het gebouw, zowel in uiterlijk als in functie. Atlas, de figuur uit de Griekse mythologie, is drager of ondersteuner van het hemelgewelf. Het dragen is een verwijzing naar de functie van de zichtbare steunpilaren. Het ondersteunen is een referentie naar de ondersteunende diensten die er komen te zitten. Verder is de atlas een boek dat dient om de weg te wijzen. Dat verwijst naar de aanwezigheid van het College van Bestuur; de mensen die de koers van de TU/e deels bepalen. Daarom is Atlas een geschikte naam. Ik heb er niet lang over nagedacht en er ook met niemand over gepraat. Zelfs mijn vriendin wist niet dat ik meedeed met de wedstrijd.”

Heb je ooit eerder namen bedacht of een prijsvraag gewonnen?

Matthijs Lodewijks

Naamgever van ‘lelijk Oost-Europees ogend gebouw’

“Ik heb tweeënhalfjaar geleden de naam bedacht voor mijn kind. We wisten niet of het een jongen of meisje werd. Mijn vriendin en ik hadden beide een top vijf gemaakt en bij meisjesnamen stond op beide lijstjes Renske. Verder heb ik ook meegedaan aan de prijsvraag voor de naam van Flux. Ik had Fusion bedacht, een term die zowel bij natuurkunde als bij elektro gebruikt wordt.”

Wanneer wist je dat jouw naam voor het Hoofdgebouw gekozen was? “Op maandagmiddag kwam Joep Huiskamp (van de namencommissie, red.) speciaal naar mijn kamer in Helix om me uit te nodigen als deelnemer aan de namenwedstrijd. Toen kreeg ik wel een vermoeden. Moest ik nog even naar huis bellen dat ik wat later thuis kwam, want ik was niet van plan naar de receptie te gaan.”

Interview | Norbine Schalij Foto | Bart van Overbeeke

6 | Gelinkt

7 januari 2016

De TU/e: dagelijks het tweede thuis van zo’n dertienduizend studenten en medewerkers. Een relatief kleine gemeenschap, met ontelbare banden tussen de leden - zakelijk en/of privé. In ‘Gelinkt’ laten we steeds een aantal van hen aan het woord over hun relatie met elkaar en de universiteit.

Volleyballers, huisgenoten, TU/e-studenten en vrienden Daan van Rijen (21) en Nikolai Gillissen (23) hebben zich sinds 2014 hard gemaakt voor langer doorfeesten in de markthal van MetaForum. Met de steun van omwonenden en de TU/e hebben ze de gemeente weten te overtuigen in 2016 een pilot te houden en de sluitingstijd te verzetten van 1 uur naar 3 uur ’s nachts. Ze hebben allebei als feestcommissaris het Hajraatoernooi opgetuigd, waarbij ‘conceptueel denker’ Nikolai ‘praktische probleemaanpakker’ Daan de kneepjes van het vak leerde. Als de vraag valt waarvóór ze alle moeite hebben gedaan om het Hajraafeest langer te laten duren, valt het even stil, maar dan branden Daan en Nikolai los. Daan: “Het is zó geweldig om bovenaan de traphal in de markthal te staan en duizenden mensen te zien feesten.” Nikolai: “Al die lachende gezichten van feestgangers, de band die op de toppen van z’n kunnen speelt, de licht- en geluidsmensen die nog groter hebben uitgepakt dan het jaar ervoor en op de achtergrond de beveiliging die ziet dat alles goed loopt. Dat is magisch. Kijk, ik krijg er zelfs kippenvel van als ik erover praat”, toont hij op zijn arm. Bij het buitentoernooi van studenten­ volleybalvereniging Hajraa wordt een feestcommissaris - of beter gezegd eventmanager stelt Daan, duidend op de grootte van het evenement - voor twee jaar aangesteld, waarbij hij of zij het eerste jaar wordt ingewerkt door

Joining forces for longer opening hours Volleyball players, housemates, TU/e students and friends Daan van Rijen (21) and Nikolai Gillissen (23) have spared no effort since 2014 to try and gain permission to party on longer in the market hall of MetaForum. Supported by local residents and TU/e they have succeeded in convincing the municipality to hold a pilot in 2016 and move up the closing time from 1 to 3 a.m. As party officers they jointly set up the Hajraa tournament, whereby ‘conceptual thinker’ Nikolai showed ‘practical troubleshooter’ Daan the ropes.

Samen strijden voor langer feesten zijn voorganger en het tweede jaar een ander mag opleiden. Nikolai (bachelorstudent Industrial Design) nam in 2014 Daan (masterstudent Scheikundige Technologie) onder zijn hoede. Ze waren verantwoordelijk voor het regelen van het feest van a tot z: van tapmateriaal tot aan de band, het geluid, het reguleren van de mensenstromen en de beveiliging. En dat is geen sinecure. Nikolai: “Het geraamte van het evenement staat er, maar de invulling varieert nogal van jaar tot jaar. Toen we van de tent naar de markthal gingen, moesten we bijvoorbeeld opnieuw kijken waar we de hekken zouden plaatsen en ook de afspraken met de leverancier variëren van jaar tot jaar.”

goed in de afwerking en de details.” Nikolai: “Zo werkten we daarna ook als we iets voor de gemeente moesten opstellen. Daan de grote lijnen en ik de details.” Door die samenwerking, maar ook doordat ze sinds 2012 huisgenoten zijn in het Hajraahuis en enkele jaren samen in het volleybalteam Heren5 hebben gespeeld, is het contact uitgegroeid tot een goede vriendschap.

De twee studenten werken als koppel uitstekend samen, weten ze inmiddels. Nikolai: “Ik ben goed in conceptueel denken, terwijl Daan praktischer is ingesteld en betere oplossingen voor ad hoc problemen heeft.” Daan illustreert: “We hadden een hele hoop verschillende kleuren bierkratjes staan bij het laatste Hajraafeest en Nikolai bedenkt dan dat we in die muur van kratjes het woord Hajraa kunnen vormen. Geniaal.” Nikolai: “Op de avond zelf kwam de brandweer langs voor een controle, terwijl ondertussen een elektricien aan het prutsen was. Daar kan Daan beter mee omgaan.”

Het Hajraa-feest kon tot 2013 tot 3 uur doorgaan, maar dat hield op toen de gemeente de lijn gelijktrok voor alle evenementen. Nikolai: “We hadden verwacht dat we ook in 2014 tot 3 uur ‘s nachts terecht zouden kunnen, maar die vergunning beek er onverwacht niet te zijn.” Aan de TU/e vonden ze een gewillig oor, maar ze kregen al snel te horen dat het een zaak van de gemeente was. Het was het begin van een lang traject. Nikolai: “Het was lastig te achterhalen wie beslissings­ bevoegd is bij de gemeente; we werden van het kastje naar de muur gestuurd. Dan viel het weer onder studentenzaken, dan onder evenementen en vergunningen en dan weer onder veiligheid.” Uiteindelijk vonden ze een ingang tijdens een bijeenkomst van Eindhoven Studentenstad, waar raadslid Ferry van den Broek bij zat. Daan: “Hij heeft ons met de juiste mensen in contact gebracht.

Ook zijn ze erachter gekomen dat ze binnen studieprojecten van elkaars kwaliteiten kunnen profiteren. Daan: “We volgden toevallig allebei het vak Intellectual Property en we bleken elkaar goed aan te vullen. Ik kan binnen een uur een goed stuk schrijven, maar ben minder

TU/e: a home away from home for about thirteen thousands of employees and students. The community is a relatively small one, with infinite connections between its members, be they professional or private. In ‘Linked’, community members talk about their mutual relationship and their connection to the university.

When asked why they made all those efforts for prolonging the duration of the Hajraa feast, there is a brief silence, before Daan and Nikolai fire away. Daan: “It is so fantastic to stand at the top of the staircase in the market hall and to see thousands of people partying.” Nikolai: “All those smiling faces of revelers, the band playing at the top of its game, the light and sound crew who have exceeded themselves in sparing no expense and the security officers in the background ensuring that everything proceeds smoothly. That is true magic. Look, it even gives me goose pimples talking about it”, as he shows his arm.

Linked | 7

Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl

On the occasion of the outdoor tournament of student volleyball club Hajraa a party officer - or, to put it better, as Daan adds, referring to the scope of the event, an event manager -, is appointed for two years, whereby he or she is broken in during the first year by the predecessor and gets to show another officer the ropes in the second year. Nikolai (a Bachelor student of Industrial Design) took Daan (a Master student of Chemical Engineering and Chemistry) under his wing in 2014. The two students work together as a great twosome, they have found out

“We werden van het kastje naar de muur gestuurd”

by now. Nikolai: “I am good at conceptual thinking, whereas Daan has a more practical bent and can come up with better solutions for ad hoc problems.” Daan illustrates: “We had piled up a mass of beer crates at the latest Hajraa feast showing the name of Hajraa, which is typically something for Nikolai to think of. Brilliant.” Nikolai: “During the night itself the fire brigade popped in for an inspection, while an electrician was still getting things ready. Daan is better equipped to deal with that.” They have also found out that they can profit from each other’s qualities within study projects. Daan: “It so happened that we both followed the subject of Intellectual Property and we proved to complement each other very well. I can write a good piece within an hour, but I’m not so good at finishing touches and details.” Nikolai: “After this we also

Hij tipte ons onder meer om buurtbewoners mee te krijgen.” Het balletje ging harder rollen toen enkele raadsleden deze zomer het abrupte einde van het volleybalfeest om 1 uur ’s nachts zelf meemaakten. Dat de gemeente niet zomaar een vergunning kon afgeven, begrijpen ze wel. Nikolai: “Als je ‘ja’ zegt tegen een student, waarom dan niet tegen iets groters waarbij de gemeente direct baat heeft? De TU/e valt onder een bepaald locatieprofiel. Als ze ons toestaan om langer te feesten, dan kan het dat andere feesten en evenementen daar ook gebruik van willen maken.” De twee volleyballers waren er desondanks van overtuigd dat hun argumenten voldoende gewicht boden om de gemeentepolitiek te overtuigen. Daan: “We hebben aangevoerd dat wij een ander type evenement organiseren, namelijk een niet-commercieel evenement. We hebben geen winstoogmerk. Het is een serieuze bedreiging voor ons feest als het vroeger is afgelopen. We zijn bovendien een voorbeeld voor andere studenten die een groot evenement organiseren; veel studenten die een evenement willen organiseren, komen bij ons voor advies.” Tot grote vreugde van de twee studenten volgde halverwege december het verlossende woord: er mag in 2016 in de markthal een pilot komen met drie feesten die tot 3 uur ’s nachts duren.

Interview | Judith van Gaal Photo | Bart van Overbeeke

used to work like that when we have to draft something for the municipality. Daan takes care of the outlines while I work out the details.” Thanks to this cooperation, but also because they have been housemates in the Hajraa house since 2012 and have played together in the volleyball team Heren5 for a few years, their contact has developed into a close friendship. To the great joy of the two students the situation was saved by mid-December: in 2016 they are allowed to hold a pilot in the market hall with three feasts lasting until 3 a.m.

Nikolai Gillissen

Daan van Rijen

8 | Student

7 januari 2016

Aanschuiven bij

Konings Huysch Montagne

Recept

Student | 9

Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl

Studenten van de TU/e gaan steeds vaker voor hun studie naar het buitenland. Voor stage of voor het verrichten van onderzoek, omdat het verplicht is of omdat ze het leuk vinden. Cursorlezers kunnen iedere twee weken over de schouder van een TU/e-student in het buitenland meekijken.

En hoe is het in ...?

Het rave-recept Wat is dit voor een huis? Het is een Eindhovens Studenten Corps-huis met vreemde vorm (heel smal en lang) waar de leden Koningen heten, waar ze van maandag tot en met donderdag samen eten en waar vaak twee kampen ontstaan. ‘Kamp voetbal’ versus ‘kamp niet-voetbal’, ‘kamp FIFA’ versus ‘kamp Call of Duty’ en ‘kamp verbeteringskiërs’ versus ‘kamp goede skiërs’. Het was al heel lang een studentenhuis toen in 1986 (nadat de laatste vrouwen vertrokken/weggestuurd waren) het pand Konings Huysch Montagne werd gedoopt.

Vanaf de Mauritsstraat is Konings Huysch Montagne goed herkenbaar. Hoe komen dat embleem en die adelaar zo hoog aan de gevel? Rogier van der Klauw (zevendejaars Technische Bedrijfskunde, woont hier nu niet meer, maar eet vandaag gezellig mee) kan dit haarfijn uitleggen. “Ik kwam hier in 2009 wonen en in 2010 maakten we een weloverwogen plan om dat op te hangen. Twee jaargenoten hielden me vast aan mijn riem vanaf het platte dak en ik schroefde de letters K en H, gemaakt van houten planken, achter het woord Montagne dat er al hing.” Het embleem is anderhalve meter breed en lang. Later kwam metalen adelaar Arie, met een spanwijdte van twee meter, daar nog boven. Koen Sanders (nu huisoudste en vierdejaars Werktuigbouwkunde) vertelt: “We kregen Arie van het ESC, als dank voor jarenlange inzet voor de vereniging. Hij hield in de Bunker toezicht op de mores. Wij hebben hem naar de TBS-kliniek waar mijn vader werkt gebracht en hij heeft met bewoners Arie helemaal opgeknapt en er een ophangconstructie omheen gemaakt.” Helaas zijn de schijnwerpers die erop gericht zijn momenteel stuk. Zijn er huisregels hier? Nauwelijks. Maar in De Zaale (de naam van de woonkamer van twee bij vijf meter) waar met behulp van bioscoopstoelen en een bank toch plaats is voor 10 tot 14 personen, mag je niet bellen. Wat moeten Cursorlezers nog meer over jullie weten? Dat we prins Constantijn hebben ontmoet, zegt Rogier meteen. Om een lang verhaal kort te maken: tijdens een skireis vroeg ‘kamp goede skiërs’ aan een verdwaalde skiër “Bent u soms prins Constantijn?”. Waarop de man in kwestie antwoordde: “Soms wel”.

(dat spannender klinkt dan het is, want het komt gewoon uit Allerhande)

Voor acht personen. Peter Gabriels (eerstejaars Technische Bedrijfs­ kunde) en Max Roeters (tweedejaars Technische Natuurkunde) zijn de koks. • Kook in je allergrootste pan 150 gram pasta per persoon. • Snijd anderhalve kilo kip in blokjes, braad die aan in olie. • Snijd een paprika-stoplicht in blokjes en bak die mee met de kip. • Ondertussen: Rooster 150 gram cashewnoten in een droge pan. Dat gaat snel, blijf er even bij. • En snijd 500 gram pitloze druiven doormidden. • Doe twee potten tartaarsaus op de kip-paprika en meng de afgegoten pasta erdoor. Op het laatst mogen de noten en druiven erbij. Schep dit voedsel op acht borden en leg er een hand veldsla bovenop.

Eet smakelijk

Stockholm |

Het weer is een van de favoriete gespreksonder­ werpen van een Zweed. Ik snap het wel. Hoewel het weer in Stockholm toch vrij vergelijkbaar is met dat in Eindhoven, is het daar toch wel ietsje interessanter. Begin augustus kwam ik aan in Stockholm, de hoofdstad van Zweden. Zweden houden van de zomer en ik kan ze geen ongelijk geven. De zon gaat nauwelijks onder, het weer is mooi en iedereen is buiten. Aangezien er in Zweden altijd prachtige natuurgebieden binnen handbereik zijn, heb ik mijn zomer voornamelijk doorgebracht met hiken, boottochtjes, chillen aan meertjes en het volgen van een Zweedse taalcursus. In september startte het semester aan de architectuurschool van de KTH. Ik was bang dat er weinig tijd zou over blijven voor leuke activiteiten, maar dat viel erg mee: tijdens een semester volg je slechts drie vakken en beginnen de Zweden pas rond tien uur. Ook gingen we twee keer op studiereis. Toch was het een ontzettend leerzame ervaring. Het is mij opgevallen dat er hier meer op de uitstraling en vorm van de ontwerpen wordt gelet, en nauwelijks op of het überhaupt wel gebouwd kan worden.

Ondertussen werden de dagen steeds korter; ongeveer een halfuur per week. De Zweden kwamen steeds minder buiten en droegen vrijwel alleen zwarte kleding. Maar ook met het veranderende weer was er genoeg te doen in Stockholm. Er kon begin november geschaatst worden en overal werden schattige lichtjes opgehangen. In december waren de dagen zo kort, dat het om 12 uur ‘s middags al leek alsof de zon elk moment kon ondergaan. Ook kon het noorderlicht gespot worden (ook een populair gespreksonderwerp). Mijn semester is Stockholm was super en ik raad iedereen aan om ook naar deze prachtige stad te gaan! Ik ga het erg missen. En ja, ook het praten over het weer. Marloes Dijkink, studente Bouwkunde

And how are things in ...?

TU/e students go abroad more and more for their study. Be it for an internship of for doing research. They write in Cursor about all their experiences abroad.

Recipe Raving Recipe Serves eight. Peter Gabriels (first-year Industrial Engineering) and Max Roeters (sophomore at Applied Physics) are tonights chefs.

Dinner @

Konings Huysch Montagne

What kind of house is this? We find ourselves in an oddly-shaped (very long and narrow) Eindhoven fraternity house, where residents are called Kings. The Kings have dinner together every Monday through Thursday, and camps are often formed. There’s Camp Soccer versus Camp Anti-Soccer, Camp Fifa versus Camp Call of Duty, Camp Improving Skiers versus Camp Proper Skiers. It had been a student house for quite some time when in 1986 (after the last women had left - forcibly or otherwise) the premises were dubbed Konings Huysch Montagne.

Konings Huysch Montagne is quite the eye-catcher from the Mauritsstraat. How did the crest and eagle end up way up on the facade? Rogier van der Klauw (seventh-year Industrial Engineering): “We put those up in 2010, following a well-considered plan. Two of my charter members suspended me from the roof holding my belt while I attached the letters K and H, made from wood boards, to the outer wall. The word Montagne was already there. Arie the metal eagle, spanning two meters, followed later. Unfortunately, the spotlights that light it are not working right now.”

Would you and your roommates like to feature in this item? Let us know at [email protected]

• Boil 150 grams of pasta per person in the largest pot you can find. • Dice 1500 grams of chicken breast, brown in oil. • Also dice a traffic light of peppers (green, yellow, red) and add to the chicken. • In the meantime, dry-roast 150 grams of cashews. Pay attention: they brown quickly. • Then cut 500 grams of seedless grapes in halves. • Add two containers of tartar sauce to the chicken and pepper and mix with the strained pasta. Distribute the food over eight plates and garnish with a handful of corn salad.

Interview | Norbine Schalij Photos | Bart van Overbeeke

Argentine | When I arrived in Buenos Aires I did not speak one word of Spanish. Buying a bread already took me to the limits of my linguistic capacities. Fortunately there were many travelers who had been in the same predicament and who could help me. Learning a new language of necessity is hard, but it’s also a great experience. Welcome to the Argentine! Apart from the necessary academic stuff this country has a lot to offer to those of us who have got bitten by the wandering bug. The mountains of Salta, the salt planes of Jujuy and the waterfalls of Iguazu are all legendary.  Welcome to the Argentine.  Still, it was a peculiar experience to have to exchange your euros against pesos on the black market as a foreigner. This was due to the fact that the government held on to false currency exchange rates to boost the export. Welcome to the Argentine...

It only really became bizarre at the moment I was confronted with the actual poverty of the country. The frequent riots and protests regularly create a tense atmosphere in the center. The increasing criminality (which mostly involves swindle, theft and bribery) presents a sharp contrast between this country and that western country of ours.  Welcome to the Argentine?  The past six months have brought me fantastic, rare experiences and friendships I will never forget, but what a joy it is to be back.  Welcome home.  Bart Negrea, a student of Industrial Engineering and Management Sciences

Vind jij het ook leuk om een bijdrage te leveren aan deze rubriek en ben jij dit collegejaar in het buitenland? Stuur dan een mailtje naar [email protected].

10 | Mens

7 januari 2016

? De Vragenbank

Masterstudent Biomedische Technologie Marc Vervuurt (22) is geen onbekende voor Cursor. Regelmatig heeft hij zijn mening laten horen over verschillende onderwerpen. Nu liepen we hem weer tegen het lijf. “Misschien word ik wat makkelijker gevonden omdat ik redelijk actief ben op de TU/e.”

Wat is de grootste misvatting van anderen over jou?

Geloof je in buitenaards leven?

Geloof je in toeval?

Ben je het liefst alleen of onder de mensen?

Welk cijfer geef je je leven op dit moment?

“Mensen die mij oppervlakkig kennen, zullen vooral zeggen dat ik een schreeuwlelijk ben. Ik praat veel en hard, maar ik kan ook heel inhoudelijk en rustig met mensen praten. Ik ben meer dan de persoon die heel hard roept en er zit meer inhoud in.”

“Ja, ik ben van de harde wetenschap. Er is een semiwetenschappelijke formule waarin wordt berekend hoe groot de kans is dat er een sterren­ stelsel wordt gevormd dat dicht bij de zon staat. Daaruit blijkt dat buitenaards leven moet bestaan en de paradox is dan natuurlijk dat we het niet kunnen zien. Daarom geloof ik daar dus in, want het kan niet zo zijn dat wij de enigen zijn in dit heelal.”

“Ik geloof niet in een God of in dingen die voorbestemd zijn, dus ik geloof zeker in toeval. Het noodlot vind ik echt hippie talk. Je weet natuurlijk nooit zeker of toeval bestaat. Als je iets wil, kun je ergens invloed op hebben door er iets aan te doen. Maar er zit niet iemand boven die mij aardig vindt en die mij iets gunt.”

“Dat is een beetje fifty-fifty. Ik vind het namelijk heel leuk om samen dingen te doen. Ik ken heel veel mensen binnen mijn studie met wie ik het goed kan vinden en ik veel doe. Maar als ik thuiskom op mijn kamer dan heb ik wel even mijn eigen Fortress of Solitude nodig. Ik vind mijn huisgenoten heel gezellig, maar wat uurtjes voor mijzelf vind ik toch wel fijn.”

“Ik denk een 7. Dat is in principe een mooi getal, maar het is ook nog geen 10. Ik studeer en ik vind studeren heel leuk. Maar ik wil nog heel veel meemaken in mijn leven, natuurlijk de klassieke activiteiten: reizen, een leuke baan vinden, een leuk huis, misschien een leuke vrouw en kinderen. Ik zou uiteindelijk niet tevreden zijn met mijn leven als ik niet een paar van die dingen heb gedaan.”

Mens & Mening | 11

Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl

In Cursor worden iedere twee weken studenten, docenten, labs, technische artefacten, de werkomgeving, het weten­schappelijk bedrijf, de campus, het onderwijs en websites onder een psychologische loep gelegd door de medewerkers van TU/e-opleiding Psychology & Technology.

TUssen de oren

Interview | Myrthe van der Putten Photo | Bart van Overbeeke

Oei, ik groei Wij hebben vier kinderen, en ze groeien allemaal als kool. Geregeld hangt een broek op hoog water of groeit er een uit zijn jasje. Dat is altijd even schrikken, dan slikken: ik probeer ze niet wijs te maken dat kort de nieuwe mode is, of raad ze aan hun jasje nu eens aan de linkerdan eens aan de rechtermouw te dragen. Ik koop een nieuwe. De TU/e groeit ook: studenten­ aantallen blijven toenemen en daar hoort natuurlijk een groeiende staf bij. En de TU/e is flink aan het bouwen, maar ironisch genoeg

? The Hot Seat What’s the greatest misconception people have about you?

Do you believe in extraterrestrial life?

“People who don’t really know me tend to think I’m too rambunctious. I speak often and I speak loudly, but that doesn’t mean I can’t have a meaningful and civil discussion with people. I am more than a loudmouth if you scratch beneath the surface.”

“Yes, and it’s because of science. There’s this semi-scientific formula that calculates the odds of a galaxy being formed close to a sun. The formula proves there must be extraterrestrial life - the paradox being we cannot see it, of course. Anyway, that’s why I believe: there’s just no way we’re the only ones in the universe.”

aan een compactere campus. Alle prognoses ten spijt zullen de komende jaren nauwelijks nieuwe collegezalen gebouwd worden. In plaats daarvan wordt ons gevraagd moocs te maken, klaslokalen te flippen en vanaf komend semester nu eens overdag, dan eens ’s avonds college te geven.

met ze om ze te leren hoe je gedrag kunt observeren. Ook de collega’s om mij heen zie ik stuk voor stuk consciëntieus nadenken over hun onderwijs en hoe dat beter kan. We volgen onderwijsvernieuwing op de voet. Maar bij voorkeur staat die vernieuwing primair in het teken van kwaliteitsverbetering.

Ik heb een groot hart voor onderwijs en probeer dat zo goed mogelijk te verzorgen. Ik houd Play-Doh-sessies met studenten om ze gevoel te geven voor de structuur van ons brein; speelde laatst nog Weerwolven

Een universiteit is een tweede huis

Everyone at Cursor seems to know graduate student of Biomedical Engineering Marc Vervuurt (22): he regularly vents his opinion on various topics. We bumped into him once again. “Perhaps people find me more easily because I’m fairly active at TU/e.” Do you believe in chance?

“I don’t believe in a god or in the concept of predestination, so I definitely believe in chance. Fate is hippie talk, if you ask me. We’ll never know if there’s such a thing as chance. If you want something, you can try to make it happen. But someone up there thinking I’m a nice guy deciding to give me a break? No.”

Being by yourself or among people?

“Fifty-fifty, I guess. I really enjoy doing things with others. There are plenty of great people at Biomedical Engineering I hang out with, but when I get home my room is a temporary Fortress of Solitude. My housemates are the best, but a couple of hours of me-time is important.”

How would you rate your life at the moment? “I’d give my life a 7, I think. Sure, it’s great, but it’s no 10 yet. I’m a student and I love studying, but there’s still so much I want to do. My list includes classics like traveling, finding a good job, a great house, maybe a nice partner, and children. I don’t think I could be happy in life if I hadn’t at least achieved some of the above.”

Ik begrijp dat budgetten krap kunnen zijn (nogmaals, wij hebben

vier kinderen…) en dat ook efficiëntie en financiën soms mede richting zullen geven aan onze faciliteiten. Maar we moeten niet vergeten dat die faciliteiten uiteindelijk maar een fractie kosten vergeleken bij de mensen die erin onderwijs geven en genieten. En het zijn juist die gebouwen die mogelijkheden scheppen voor goed onderwijs en goed werk. Sommige collega’s geloven in spannende Ted-talks en online feedback. Ik vertrouw erop dat die vormen passen bij wat zij hun

studenten willen bijbrengen. Anderen willen hun studenten in de ogen kijken als ze een verhaal vertellen, ze betrekken in een discussie, en er samen met hen iets van maken. Een universiteit is een tweede huis voor ieder die er studeert en werkt. Het is ons nest voor dromen, fantaseren, inspireren, innoveren. Dat moet staan als een huis en passen als mijn favoriete jasje, of het nu mode is of niet. Yvonne de Kort is hoogleraar Omgevingspsychologie bij Human-Technology Interaction

In every Cursor staff from the human-oriented program Psychology & Technology Cursor will be taking a closer psychological look at students, teachers, labs, technical artifacts, the workplace, the scientific business, campus, education, and websites.

Brain matters

Growing pains We have four children, and each one is growing fast. Pants are too short in no time, and jackets fit too snugly before you know it. It always comes as a surprise, but we can’t but accept: I never try to convince them short is the new black, nor do I urge them to wear their jackets on their left arm and right arm alternately. I just buy them new clothes. TU/e is growing as well: student numbers are ever-increasing, which calls for more staff.

And although TU/e has been under construction for a while now, its goal is a more compact campus. Despite all projections, construction plans include hardly any new lecture theaters. Instead, we’re asked to record MOOCs, flip classrooms, and give lectures either during the day or in the evening. Education is extremely important to me, and I always do my utmost to ensure quality. I plan Play-Doh sessions with my students to have them understand our brain

structure. Recently, we played Mafia for the purpose of observing behavior. My colleagues, too, are all carefully considering their way of teaching, looking for ways to improve. We are aware of each and every educational innovation, although I’ve noticed that preferably, innovations are about quality improvement primarily. I understand budgets may be tight (like I said, we have four children) and that efficiency and funds will influence what happens to our

facilities in part. But we shouldn’t forget that the costs of these facilities are peanuts compared to what goes into the people who teach and are taught. And it is exactly these buildings that enable high-quality education and good work. Some colleagues believe in exciting TED Talks and online feedback. I trust that whatever they choose to do fits their teaching methods. Others choose to teach looking their students in the eyes, involving

them in discussions, and working together. A university should be a home away from home for everyone, staff or student. It’s a safe haven that harbors dreams, fantasies, inspiration, innovation. Its foundations should be sturdy and it should feel like my favorite jacket, be it in or out of fashion.

Yvonne de Kort is Professor of Environmental Psychology at Human-Technology Interaction

12 | Focus

7 januari 2016

Text | Monique van de Ven Photos | Bart van Overbeeke

In het Hoofdgebouw blijft weinig heel

De artistieke impressies van het gerenoveerde Hoofdgebouw schitteren ons al sinds medio 2014 tegemoet. Maar wie mooi wil zijn, moet pijn lijden - en dus wordt er eerst ruim anderhalf jaar stevig gesloopt en gesaneerd. Het gros van het werk voltrekt zich buiten het zicht van de voorbijganger, maar Cursor nam een kijkje achter de sloopschermen.

Het project ‘sloop en sanering Hoofdgebouw’ is niet op de gebruikelijke manier in de markt gezet. Er was namelijk geen sprake van een zogeheten bestek, waarin normaliter de uit te voeren klus inclusief eisen en voorwaarden beschreven staan. “In plaats daarvan hebben we tegen potentiële aannemers gezegd: ‘Dit is wat we willen zien als het kláár is hoe zouden jullie dat aanpakken?’”, aldus project­ leider Ward Derix van Dienst Huisvesting. Dusseldorp kwam bij de aanbesteding als beste partij uit de bus. Het bedrijf was eerder ook betrokken bij de sloop van N-laag, het vroegere onderkomen van de faculteit Technische Natuurkunde op de plaats waar nu Flux staat.

Hoofdgebouw op hoofdlijnen

Asbest: niet best

Rood, geel en blauw. Met markeringen in deze kleuren weten de werklieden precies waar ze in het Hoofdgebouw qua asbestrisico’s aan toe zijn. Rood duidt op een besmette ruimte, blauw op een schoon gebied, geel zit ertussenin: de ruimte is schoon, maar er schuilt besmetting in de plafonds. Bij asbestsanering is sprake van drie risicoklassen, 1, 2 en 3, waarbij 3 voor het zwaarste ‘regime’ staat. De klassering hangt samen met het risico op vezelvorming. Zowel in klasse 2 als 3 wordt een ruimte volledig afgesloten en wordt in dit zogenoemde containment onderdruk gecreëerd. In klasse 2 kan de saneerder nog volstaan met het dragen van een speciaal masker met filter. In klasse 3 zijn de specialisten, gehuld in een soort ‘duikpak’, via een slang verbonden met een compressor die hen van schone lucht uit een andere ruimte voorziet.

Zonder bestek

Water, gas, elektra. Na de sluiting van het Hoofdgebouw in december 2014 zijn eerst alle grote installaties in het gebouw losgekoppeld. Verbindingspunten voor glasvezel die zich in het gebouw bevonden, zijn op andere plekken hersteld. Daarna startte de sloop. Om preciezer te zijn: de voorsloop, asbestsanering en nasloop, waarbij in grote lijnen van boven naar beneden wordt gewerkt. In de voorsloop wordt al zoveel mogelijk weggehaald; denk aan radiatoren, jaloezieën, vast meubilair en andere asbestvrije en daarmee goed bereikbare onderdelen. Daarna wordt eventuele asbest verwijderd, om vervolgens verder te gaan met de nasloop. Uiteindelijk blijft nagenoeg alleen het betonnen karkas van het gebouw staan.

Focus | 13

See for news www.cursor.tue.nl/en

Van onderen

Op het moment zijn dagelijks zo’n veertig bouwvakkers aan het werk in het Hoofdgebouw; later in het traject worden dit er nog wat meer. Het gebouw wordt van binnenuit gesloopt. Geen grote partijen afval die aan de buitenkant langs de gevels naar beneden kletteren; het meeste gebeurt indoor, waardoor het werk volgens de aannemer beter beheersbaar is. Bovendien kunnen de gevels op deze manier zolang mogelijk blijven zitten om het gebouw te beschermen tegen de invloeden van het weer. Twee van de vier aanwezige liftschachten worden tijdens de sloop gebruikt als stortkoker. Via deze schachten worden doorlopend grote partijen afval (dan al zorgvuldig gesplitst in bijvoorbeeld staal, hout of isolatiemateriaal) naar beneden gekiept. Heftrucks rijden het gescheiden sloopafval van daaruit naar buiten richting grote containers (met elk een inhoud van zo’n veertig kuub), waarvan er per dag gemiddeld zes worden gevuld.

Not a lot will stay intact in the Hoofdgebouw Stap voor stap

Meer dan ‘de bezem erdoor’

Als een containment is gesaneerd, wordt dit eerst grondig schoongemaakt voordat de ruimte wordt vrijgegeven. ‘Grondig’ is ook echt grondig; vaak neemt het schoonmaken van een gesaneerde ruimte eens zoveel tijd in beslag als het saneren zelf. De ruimte moet zó schoon zijn dat via luchtmeting en kleefmonsters nergens meer een asbestconcentratie te meten is. Eenmaal gesaneerd en schoongemaakt wordt het containment gekeurd door een onafhankelijk, extern bureau. Dit gebeurt vaak aan het einde van de nacht, zodat een ruimte na het schoonmaak­ offensief een paar uur ‘tot rust’ heeft kunnen komen en er geen nieuwe vervuiling kan komen van werkzaamheden die elders in het gebouw alweer begonnen zijn.

• 14 verdiepingen (-2 tot en met 11) • 1 70 meter lang, 20 meter breed en 40 meter hoog • 44.000 vierkante meter bruto vloeroppervlak • 13.000 vierkante meter geveloppervlak • 4 liften (na de renovatie worden dit er 6) •4  trappenhuizen (straks, na de renovatie, komt er 1 centrale rode trap bij) •3  .500 bewoners (na de renovatie): circa 2.500 studenten en 1.000 medewerkers)

The artist impressions of the renovated Hoofdgebouw have been lighting up one after another since the middle of 2014. However, as the saying goes: no pain, no gain so there will first be eighteen months of demolition and remediation. Most of this work is blocked from our view, but Cursor took a peek behind the demolition scenes.

Water, gas, electricity. After the Hoofdgebouw was closed in December 2014 all the major installations in the building were disconnected first. Junctions for glass fiber cables that were located inside the building have been reinstated at other locations. Then the demolition began. Or, to be more precise: the pre-demolition, asbestos remediation and the post-demolition, most of which takes place in a top-down order. During the pre-demolition stage as many items as possible are removed; think of radiators, Venetian blinds, fitted furniture and other asbestos-free components that are easy to reach. Then all asbestos will be removed, followed by the post-demolition stage. In the end, not much more than the concrete shell of the building will be left. Dusseldorp and Real Estate Management will hold a weekly walk-in hour in a specially furnished unit on the construction site. Anyone interested can pop in every Tuesday from 12.30 to 13.30 hours to hear more about the project, the activities and the planning. On January 19 a tour of the building will take place. The tour of January 19 is fully booked, but new tours have been planned for March 22 and May 17. Interested? Contact Real Estate Management (tel. 040-2472775 or [email protected]).

Open huis Dusseldorp en Dienst Huisvesting houden wekelijks een inloopuur in een speciaal hiervoor ingerichte unit op het bouwterrein. Nieuwsgierigen kunnen elke dinsdag van 12.30 tot 13.30 uur binnenlopen om te horen over het project, de werkzaamheden en de planning. Op 19 januari is er tevens een rondleiding door het gebouw, waarbij middels een doorschijnende ‘bol’ onder meer veilig in een containment kan worden gekeken. De rondleiding op 19 januari is volgeboekt, maar er staan nieuwe tours gepland op 22 maart en 17 mei. Interesse? Neem contact op met Dienst Huisvesting (tel. 040-2472775 of [email protected]).

14 | Uitgelicht

7 januari 2016

Uitgelicht | 15

See for news www.cursor.tue.nl/en

Tekst | Han Konings en Tom Jeltes Foto’s & Illustratie | Bart van Overbeeke

De TU/e gaat met ingang 1 februari, bij de start van het derde kwartiel, reguliere avondcolleges inroosteren. Dit is half december bekendgemaakt in een serie informatiebijeenkomsten op de faculteiten. De aankondiging heeft veel stof doen opwaaien. Genoeg reden dus om in dit eerste nummer van 2016 de feiten en reacties op een rijtje te zetten.

Avondcolleges? Al het komende derde kwartiel zullen ook voor het negende en tiende uur, tussen 18.45 tot 20.30 uur, vakken worden ingeroosterd. Het gaat volgens dean Lex Lemmens van het Bachelor College om vijf vakken. Die lijst met vakken ligt momenteel bij de opleidings­ directeuren, die met de betreffende docent overleggen of deze het vak ook inderdaad ’s avonds kan geven. Daarnaast zijn er tien vakken die volgens de huidige inschrijvingen helemaal vol zitten. Lemmens: “Dat betekent dat het bij sommige vakken wellicht net niet zal passen. In dat geval zullen we kijken of de eerste paar colleges doorgelust kunnen worden, totdat de studenten­ aantallen iets zijn gedaald.” Pas komend collegejaar gaat het aantal avondcolleges stevig toenemen. Lemmens schat dat het om zo’n dertig vakken zal gaan. Volgens collegelid Jo van Ham zullen de avondcolleges niet van tijdelijke aard zijn. “Al zal in 2018 de oplevering van het gerenoveerde Hoofdgebouw ons weer wat lucht verschaffen”, aldus Van Ham. “Onze verwachting is dat de TU/e ook de komende jaren blijft groeien en dat avondcolleges nodig blijven.” Afgesproken is dat er voor eerstejaars geen avond­ colleges worden ingeroosterd. Nu niet, en ook niet in het komend collegejaar. Ook de vrijdagavond blijft vrij van colleges. Al met ingang van het derde kwartiel vervalt voor masterstudenten de mogelijkheid om zich nog aan te melden na de start van een vak. Net als de bachelorstudenten moeten ze zich nu drie weken voor aanvang van het kwartiel aanmelden. Op die manier kunnen roosteraars de zaalindeling beter plannen.

Waarom? De reden voor invoering is duidelijk, aldus Van Ham: “De groei van onze instroom heeft ervoor gezorgd dat er een tekort is ontstaan aan ruimtes. Met de invoering van avondcolleges creëren we de extra ruimte die nodig is.” Volgens Van Ham is er vooral een tekort aan grote collegezalen. “Voor kleinere ruimtes speelt het probleem veel minder, daarvan zien we dat er gemiddeld zo’n veertig tot vijftig procent vrij is. We hebben besloten

Ook ‘s avonds voor én in de collegebanken

om niet extra te gaan bouwen, maar steken liever extra geld in docenten.”

What’s new? De meeste universiteiten in Nederland kennen al avondcolleges. Volgens collegelid Van Ham vinden zijn collega’s dit dan ook een heel normaal verschijnsel. “Voor zover ik weet zijn ze alleen in Wageningen nog in discussie over de invoering van avondcolleges.” Maar ook aan de TU/e is het geen volledig nieuw fenomeen. De afgelopen anderhalf jaar zijn al diverse colleges in de avonduren gegeven, maar wel altijd op vrijwillige basis van de desbetreffende docent. Aan dat vrijblijvende karakter komt nu dus een einde, hoewel Van Ham benadrukt dat de colleges zoveel mogelijk in goed overleg zullen worden ingepland.

Dean Lex Lemmens van het Bachelor College verwacht dat met de cateringmogelijkheden in Potentiaal en de woontoren van Vestide straks in ieder geval een deel van de mogelijke problemen worden opgelost. “Er komt dan meer concurrentie op dat vlak en daardoor zullen de voorzieningen vast beter worden.”

Werktijdenregeling? Vorig jaar juni werd een nieuwe werktijdenregeling voor de TU/e afgesproken met de bonden. In die regeling, die op 1 augustus 2014 van kracht werd, werden afspraken gemaakt over ruimere en flexibelere werktijden. Volgens Marjo van der Valk, aan de TU/e vertegenwoordiger van CNV Publieke Zaak en woord­

Een andere oplossing voor het zalentekort is het comprimeren van het collegerooster door het aantal en de duur van de pauzes te beperken. Van Dongen suggereert een continurooster van anderhalf uur college, onderbroken door pauzes van een kwartier. “Op een dag van 8.45 tot 17.30 uur heb je dan effectief 7,5 uur college-uren, dat is 25 procent meer dan nu.” Volgens hem schijnt dat echter niet mogelijk te zijn, vanwege de rigide lab-tijden van bepaalde faculteiten, waar practica van vier uur worden ingeroosterd. Toch zegt collegelid Van Ham dat er over die optie wel degelijk wordt nagedacht. “Bij Fontys hebben ze al kortere pauzes. Het invoeren van een nieuw schema per 1 februari is nu te kort dag, maar voor komend collegejaar is dat een serieuze mogelijkheid.” Ook Bart Smolders, sinds 1 januari

Warme hap? Hoeveel studenten ’s avonds college zullen moeten volgen, is nog niet bekend. Collegelid Van Ham schat dat het om 750 tot maximaal 1.000 studenten zal gaan in het derde kwartiel. Op dit moment is ’s avonds alleen de Spar supermarkt in Flux en het restaurant in gebouw Gemini geopend, naast de duurdere eetgelegenheid in de Zwarte Doos. Van Ham geeft aan dat voor iedere student die daar behoefte aan heeft, voor het avondcollege een warme maaltijd te krijgen moet zijn. “Hoeveel vraag er precies zal zijn, weten we nog niet, maar we gaan dit zeker oplossen. We zijn hierover in gesprek met cateraar Eurest.”

universiteitsraad, noemt enkele voorstellen die tijdens de informatie­ bijeenkomst aan zijn faculteit zijn aangedragen: het goed meten van de effectieve bezettingsgraad van zalen, het stoppen met tijdssloten en vaste sloten voor keuzevakken, en het beperken van de keuzevrij­ heden voor studenten. “Een groot deel van de problemen wordt nu eenmaal veroorzaakt doordat er heel veel keuzevakken zijn, die allemaal een plekje moeten hebben.”

voerster voor de vier bonden, betekent het dat personeel dat na 1 augustus in dienst trad, gebonden is aan de nieuwe regeling. Bij medewerkers die voor 1 augustus al in dienst waren zouden de bestaande afspraken over werkroosters van kracht blijven. In de werktijdenregeling van 2005 staat onder meer dat werkdagen tot uiterlijk 18.00 uur duren.

“De gemeen­ schap had hierover willen meedenken” Maar in de regeling staat ook dat ‘in uitzonderlijke situaties de

werkgever kan besluiten dat een bepaalde arbeidstijd voor een medewerker eenzijdig wordt aangewezen’. Volgens Van der Valk zou in dit geval geen sprake zijn van een uitzonderlijke situatie. “Het is niet zo dat de universiteit op omvallen staat. Wij hebben vanuit de bonden al enige malen aangedrongen op een inventarisatie van de mensen die geen probleem hebben met werken in de avonduren. Dat is niet gebeurd en nu vindt een volledig omgekeerde procedure plaats. Het bestuur had veel eerder met dit onderwerp de gemeenschap moeten benaderen, dan had men erover kunnen meedenken.” Van der Valk vreest dat de invoering gaat leiden tot spanningen tussen docenten en hun groepsleider. “Dat is iets wat wij als bonden zeker willen voorkomen, want er zit al druk genoeg op de mensen

binnen deze organisatie.” Dat mensen zich zorgen maken over nog meer werkdruk of een verstoring van hun sociale leven, kan Van Ham zich goed voorstellen. “Maar avondcolleges zijn inmiddels al aan veel Nederlandse universi­ teiten ingevoerd. We streven er echter zeker naar om de effecten zo minimaal mogelijk te maken. Dat kan door er goede afspraken over te maken binnen de facul­ teiten.”

Alternatieven? Niet iedereen is het met het College van Bestuur eens dat de invoering van avondcolleges onvermijdelijk is bij het huidige bestand van onderwijsruimtes. Boudewijn van Dongen, universitair docent aan de faculteit Wiskunde & Informatica en sinds begin december ook lid van de personeelsfractie van de

decaan van Electrical Engineering en daarvoor opleidingsdirecteur bij die faculteit, ziet zo’n continurooster als de beste oplossing. “Dan kun je tien college-uren kwijt in de dag die eindigt om zes uur of half zeven. Ik hoop dat het voor het volgend collegejaar die kant opgaat.”

“Avondcolleges moeten verplicht worden opgenomen als videocollege” Ook Ton van Leeuwen, opleidings­ directeur van Technische Natuur­ kunde, staat niet onwelwillend tegenover een continurooster. Hij heeft echter een kanttekening. “Ik merk dat we de laatste tijd veel vergaderingen tijdens de lunchpauze plannen, omdat dat nog het enige tijdstip is dat iedereen beschikbaar is. Die optie zou dan wel wegvallen.” Sharí Mocking, vierdejaars studente Bouwkunde, suggereert nog een andere oplossing. Het lijkt haar “handig om te verplichten dat avondcolleges worden opgenomen als videocollege. Als je dan echt niet kunt, wegens je baan, sport, reistijd of iets anders, kun je het

tenminste nog terugkijken”. Ook faculteitsgenoot Bart Kok denkt dat studenten de fysieke college­ zaal niet per se nodig hebben om de benodigde kennis te vergaren en oppert digitale colleges: “Tal van proactieve docenten publiceren inmiddels al op Coursera. Zo plannen studenten zelf in wanneer zij willen en kunnen studeren”. Volgens Kok komt dit de onderwijskwaliteit alleen maar ten goede: “Nu zijn colleges veelal gedateerd en worden presentaties door promovendi, professoren et cetera vaak simpelweg voorgelezen”.

Compensatie? Yvonne de Kort, hoogleraar Omgevingspsychologie aan de TU/e, zegt desgevraagd de invoering van avondcolleges te begrijpen, maar zet wel kanttekeningen bij de procedure. “Dit is zeker geen ideale oplossing en de manier waarop het wordt gecommuniceerd, is ook niet zo fijn. Ik bekijk het met grote zorg”. Volgens De Kort lopen veel mede­ werkers al langere tijd op hun tenen, mede door grootschalige veranderingen in het onderwijs­ proces aan de TU/e. “Nu wordt nog een éxtra vraag aan mensen gesteld, buiten de reguliere werktijd om, zonder dat daar iets tegenover staat. Dat vind ik een gevaarlijk besluit. Het is mooi dat we groeien, maar dan moeten de faciliteiten er ook naar zijn.” De Kort zegt dat het belangrijk is

“dat mensen enige controle houden, dat ze een stem hebben in hoe om te gaan met extra eisen in hun werk en dat het dus ook geaccepteerd wordt als mensen ‘nee’ zeggen op bepaalde verzoeken. Je kunt niet opleggen dat mensen er om negen uur ’s ochtends moeten zijn en er om acht uur ’s avonds nog steeds staan”. Het gevoel dat college geven in de avonduren een bijzondere inspanning is die beloond mag worden, leeft breder. Bij de informatiebijeenkomst van Wiskunde & Informatica kwam volgens docent Van Dongen een voorstel vanuit de zaal om overuren uit te betalen (“wellicht dat meer mensen dan geneigd zijn om wél meer tijd in avondcolleges te stoppen”). Dat voorstel werd volgens Van Dongen “weggelachen - alsof het een heel vreemd idee was om mensen te betalen voor extra inspanning”. Het CvB heeft niet nagedacht over een toeslag voor de avonduren, reageert collegelid Van Ham. “Daarover staat ook niets in de CAO. We laten het aan faculteit over om eventueel tot een bijzondere beloning over te gaan.”

Zorg voor kinderen De zorg voor kinderen lijkt voor docenten het grootste struikelblok om ’s avonds college te gaan geven. Hoogleraar Omgevingspsychologie

Yvonne de Kort: “Ik heb een gezin met vier kinderen en een man die hetzelfde werk doet als ik. We werken al niet bepaald van negen tot vijf en dit komt er bovenop. Ik weet niet hoe wij dit thuis rond moeten gaan breien; de reguliere voorzieningen zoals kinderopvang en school zijn hier niet op ingericht”. Collegelid Van Ham geeft aan dat bij de verroostering per faculteit rekening gehouden zal worden met de persoonlijke omstandigheden van degene die een avondcollege moet gaan geven. “Het is aan de faculteiten om te proberen maatwerk te leveren. Wie bijzondere redenen heeft waardoor een avond­college geven moeilijk wordt, zou moeten kunnen ruilen met een collega die daar minder of geen moeite mee heeft.” Hoogleraar Bettina Speckmann (faculteit Wiskunde & Informatica) geeft onder meer het eerstejaars­ college Data Structures. Over verplichte avondcolleges is ze heel uitgesproken. “Voor mij is het geen probleem; ik heb geen kleine kinderen en ben een avondmens, maar ik vind dat je dit als universiteit niet mag vragen van mijn collega’s met jonge kinderen. Volgens mij is kinderdagverblijf de TUimelaar ’s avonds niet open en niet elke docent kan elk college geven. Ik vind het ook zorgwekkend dat dit nu zomaar is medegedeeld;

16 | Uitgelicht

het doet mij vermoeden dat er onvoldoende over is nagedacht.” Eerstejaarscolleges zullen in principe niet ’s avonds worden aangeboden, maar Speckmann wil haar informaticacollege, dat ook veel als keuzevak wordt gevolgd, wel gewoon twee keer geven. Overdag én ’s avonds. “Doorlussen is geen optie voor mij, dat is geen onderwijs geven. Interactie is namelijk heel belangrijk. Ik wil de zaal kunnen voelen, kunnen inschatten of ze me kunnen volgen. Dat kan als je live college geeft, zelfs voor driehonderd man. Videocolleges zie ik echt alleen als een toevoeging bij de gewone colleges.”

Bijbaantjes en concentratie Veel studenten lijken zich zorgen te maken dat avondcolleges in de weg komen te zitten van hun normale avondlijke bezigheden. Luc Soyer, masterstudent Operations, Management and Logistics, noemt de avondcolleges zelfs “een onvermijdelijke ramp. Ik heb een bijbaan voor in de avonduren, waarbij van mij verwacht wordt dat ik flexibel inzetbaar ben. Door de avondcolleges dreig ik

7 januari 2016

deze flexibiliteit te verliezen”. En dat kan hij zich niet veroorloven, benadrukt Soyer: “Ik heb deze bijbaan nodig om mijn studie te kunnen betalen. De consequentie is dus dat ik waarschijnlijk geen avondcolleges zal gaan volgen”.

“Doorlussen is geen onderwijs geven” Andere studenten vrezen dat ze regelmatig de klok rond op de campus moeten vertoeven, waardoor ze aan het eind van de dag uitgeput zijn. Derdejaars Technische Natuurkunde René Grotegoed vreest dat de maatregel daarom niet bevorderlijk zal zijn voor de studieprestaties. Bovendien vraagt hij zich af of er wel rekening wordt gehouden met studenten die nog moeten reizen en dus na een avondcollege pas laat thuis zijn. “Zorgen ze er wel voor dat je niet de volgende ochtend meteen weer het eerste uur college hebt?”

Martijn Buijvoets, student Scheikundige Technologie en Technische Bedrijfskunde, is positiever gestemd. Hij vindt avondcolleges een “prima tijdelijke oplossing, maar je moet wel zoeken naar een duurzamer alternatief voor op de langere termijn”. Ook hij ziet veel meer winst in het efficiënter en op een andere manier geven van colleges. De komst van het Bachelor College vraagt volgens Buijvoets sowieso om ander soort onderwijs, met de inzet van modernere onderwijsvormen zoals flipping the classroom en gamification waarmee in minder collegetijd meer inhoud kan worden behandeld dan nu gebeurt. Anqi Li, afkomstig uit Duitsland en studente Industrial Design, heeft geen probleem met avondcolleges. “Wel denk ik dat er dan meerdere pauzes zouden moeten komen, zodat zowel de student als de docent niet vermoeid raakt. Het is ook belangrijk dat alles langer open blijft op de campus, zoals de kantine en de bibliotheek. Ik kom uit Duitsland en daar kun je van zes tot acht ’s avonds les hebben.”

Jelte Borsboom, vice-president van de Federatie Studieverenigingen Eindhoven (FSE), zegt dat de FSE hoopt dat vooral op donderdag en vrijdag geen avondcolleges worden ingepland. “Donderdag is bij uitstek de dag dat de studieverenigingen hun borrel hebben en op vrijdag gaan veel studenten naar hun ouders. Ook zou het goed zijn als per individuele student het moeten volgen van een avondcollege beperkt blijft tot één vaste avond in de week. Daar kun je nog redelijk je andere activiteiten omheen plannen.” De FSE is ook een voorstander van het opnemen en direct streamen van avondcolleges, zo laat Borsboom weten. “Dan heb je ook altijd de mogelijkheid om het thuis te volgen. Hiervoor moeten er ook geen verplichte elementen zoals tussentoetsen zijn in de avond.” Alle randvoorwaarden, zoals het kunnen krijgen van een goede en betaalbare maaltijd op de campus, zijn voor de FSE ook belangrijk. Bij een continurooster waarbij de grote pauzes verdwijnen, voorziet de FSE problemen. “Ook de besturen van verenigingen gebruiken deze pauzes vaak om toch even kort te kunnen overleggen.”

Evening lectures are here to stay

Ervaringsdeskundigen Hoogleraar bij Bouwkunde Theo Arentze geeft het college Onderzoek en Statistiek, een vak voor tweedejaars bachelorstudenten en onderdeel van het schakelprogramma voor studenten van het hbo. In het najaar van 2014 gaf hij het in de avonduren, vertelt hij. “In één van de grote zalen van het Auditorium. Er moest in die periode wegens gebrek aan collegezalen een vak naar de avond verschoven worden, en ik wilde me wel opofferen.” Een studente schrijft in een reactie op Facebook dat ze het college van Arentze “net als veel studenten” niet heeft gevolgd omdat ze die avond een activiteit had bij haar studentenvereniging. Toch heeft docent Arentze geen wezenlijk verschil in opkomst gemerkt met dit collegejaar, waarin hij het vak weer overdag gaf. “Er hadden zich zo’n tweehonderd studenten ingeschreven, waarvan er honderdvijftig aanwezig waren. Dat is heel gebruikelijk. Ik heb ook niet gemerkt dat de studenten ’s avonds minder geconcentreerd waren. Bij mezelf ook niet, overigens, terwijl ik toch dacht dat het wat lastiger zou zijn om ’s avonds college te geven. Wel maakte ik meer uren, omdat ik ’s ochtends ook op tijd begon, maar dat is een keuze.” Arentze heeft kortom geen problemen ervaren met zijn avondcollege. “Maar ik zou het ook niet fijn vinden om altijd ’s avonds ingeroosterd te worden. Er moet wel gerouleerd worden.” Ook student Innovation Sciences Remco Bos volgde een avond­ college; Calculus and Probability. Hij vond het nadeel vooral dat hij lange dagen moest maken, zeker omdat hij ook nog moest reizen. “Dat had voor mij een grote impact op mijn energieniveau van de dag erna. Maar ook tijdens het college was ik al niet heel scherp meer.” De docent van het betreffende college, René van Hassel, geeft aan dat hij Calculus and Probability al jaren in de avonduren geeft, omdat de doelgroep van dit premaster college overdag veelal andere verplichtingen heeft. “Na afloop van het hoorcollege volgt vaak nog een of twee uur instructie, en dan wordt het inderdaad laat, zeker voor wie nog een trein moet halen.” Van Hassel vindt overigens dat docenten die ’s avonds college geven wel een tegemoetkoming in de kosten voor een avondmaaltijd zouden mogen krijgen. “De maaltijd zou eigenlijk vergoed moeten worden. Bovendien is er tussen het einde van het achtste uur en het begin van het negende tegenwoordig maar ruim een uur. Dat is heel krap om in de stad wat te gaan eten.” Wat hem betreft zou nog eens goed gekeken moeten worden naar de renovatieplannen voor het Hoofdgebouw. “Als je collegezalen maakt op de eerste twee verdiepingen, zou dat volgens mij al veel problemen oplossen.”

Zoom in | 17

See for news www.cursor.tue.nl/en

Evening lectures? Already in the next third quartile, subjects will also be timetabled for the ninth and tenth hour, a period between 18.45 to 20.30 hours. According to dean Lex Lemmens of the Bachelor College this will concern five subjects. At present that list of subjects is on the desk of the Program Directors, who will consult with the relevant lecturers to see if they can actually teach their subjects at night. Not until the next academic year will the number of evening lectures increase noticeably. Lemmens estimates that this will comprise some thirty subjects. Executive Council member Jo van Ham thinks that the evening classes will be there to stay. “Our expectations are that TU/e will continue to grow over the coming years and that evening lectures will have to be continued.” It has been agreed that no evening lectures will be scheduled for first-year students. Not now, nor in the coming academic year. Friday night will also be kept free from classes.

Why? The reason for this is clear, Van Ham explains: “The growth of the number of students enrolling has caused a shortage of rooms. By introducing evening lectures we create the extra space that is needed.” Van Ham thinks that there is a lack of large lecture halls in particular. “For smaller rooms the problem is much less acute, because we see that on average some forty to fifty percent of those are unoccupied. We have decided not to build extra rooms, as we prefer to spend extra money on lecturers.”

Hot meals? How many students will have to attend evening lectures is not yet known. Executive Board member Van Ham estimates that it will be some 750 to 1,000 students at most in the third quartile. At the moment the Spar supermarket in Flux and the restaurant in the Gemini building are the only ones open at night, apart from the more expensive eating-house in the Zwarte Doos. Van Ham indicates that for each student who needs it, it must be possible to get a hot meal before the evening lecture. “Although we don’t know yet how great the demand will be exactly, we are definitely going to solve this. We are discussing it with caterer Eurest.”

Working hours scheme? Last June a new working hours scheme for TU/e was agreed with the unions. That scheme, which entered into force on August 1, 2014, laid down agreements about wider and more flexible working

hours. Marjo van der Valk, representative at TU/e of CNV Publieke Zaak (Christian Trade Union Public Affair) and spokeswoman for the four unions, explains that employees who started their employment after August 1 are bound to the new scheme. For employees who were already active before August 1 the existing agreements about timetables would remain in force. In the working hours scheme of 2005 it says among other things that working days last until 18.00 hours at the latest.

Alternatives? Not everybody agrees with the Executive Board that the introduction of evening lectures is unavoidable, given the current availability of teaching space. Boudewijn van Dongen, Assistant Professor at the Department of Mathematics & Computer Science and since early December also a member of the personnel group of the University Council, in an online reaction mentions several proposals put forth during the information meeting at his department: proper assessment of the effective capacity utilization of halls, stopping the use of time slots and fixed slots for elective courses, and restriction of the freedom of choice for students. Another solution for the shortage of rooms is condensing the lecture timetable by limiting the number and duration of breaks. Van Dongen suggests a continuous

timetable of ninety-minute lectures, interrupted by fifteen-minute breaks. Van Ham says that this option is being considered. “At Fontys they have already decided on shorter breaks. Introduction of a new scheme as of February 1 would be too soon, but for the coming academic year that is a serious option.”

Compensation? It is felt that giving lectures during nocturnal hours requires a special effort that should be rewarded. During the information meeting at Mathematics & Computer Science lecturer Van Dongen heard a proposal from the hall to pay out overtime hours. The Executive Board has not reflected upon a surcharge for evening hours, Council member Van Ham reacts. “The collective bargaining agreement does not say anything about that. We are leaving it to the departments to proceed to a special reward, if necessary.”

Reactions from lecturers The care for their children seems to be the biggest stumbling block for lecturers to go and teach at night. Professor of Environmental Psychology Yvonne de Kort: “I have a family of four children and a husband who has the same job as I. Our work is already anything but a nine-to-five affair, and this comes on top of that. I really don’t know how we are to cope with this at home; the regular facilities such as childcare

As of February 1, at the beginning of the third quartile, TU/e is going to timetable regular evening lectures. This was announced mid-December in a series of information meetings at the departments. The announcement caused quite a stir. Reason enough then to go through the facts and the reactions once again in this first issue of 2016.

and school are not equipped for this”. Council member Van Ham indicates that in the timetabling per department the personal circumstances of whoever has to give evening classes will be taken into account. “It’s up to the departments to try and deliver tailor-made work. Anyone who has special reasons why teaching evening classes would be difficult, should be able to change with a colleague who has less trouble with that or none at all.”

Reactions from students Many students seem to worry that evening lectures may interfere with their usual evening activities. Luc Soyer, a Master student of Operations, Management and Logistics, even calls the evening lectures “an unavoidable catastrophe. I have a sideline for the evening hours, and I am expected to be deployable with flexibility. Due to the evening lectures I run the risk of losing this flexibility. It’s a sideline I need to pay for my studies. This implies that I am probably not going to follow any evening lectures”. Martijn Buijvoets, a student of Chemical Engineering and Chemistry and Industrial Engineering and Management Sciences, is more positive. He finds evening classes a “fine temporary solution, although you do need to look for a more sustainable alternative for the longer term”. He, too, sees much

more gain in giving lectures in a more efficient and different manner. Anqi Li, who comes from Germany and is a student of Industrial Design, does not mind evening lectures. “I do think, though, that there should be more breaks then, so that both students and lecturers don’t get too tired. It’s also essential that everything should stay open longer on campus, such as the refectory and the library. I’m from Germany and there you may also have lectures from six to eight at night.” Jelte Borsboom, vice-president of the Federation of Study Associations Eindhoven (FSE), says that the FSE hopes that no evening lectures will be planned for Thursday and Friday nights in particular. “After all, those are usually the days on which associations often plan events for the evening hours. It would also be a good thing if having to attend evening classes was limited to one fixed night every week per individual student. That would allow everyone to plan their other activities around it.” The FSE also advocates the recording and direct streaming of evening lectures, Borsboom adds. “Then you always have the opportunity to follow it at home.” All the preconditions, like the possibility of getting a good and affordable meal on campus, are important for the FSE as well.

18 | Onderzoek

7 januari 2016

Research | 19

See for news www.cursor.tue.nl/en

Interview | Tom Jeltes

De aarde in een pilaar

Onze toekomst op aarde wordt bepaald door turbulente convectie in de atmosfeer, oceanen en de vloeibare aardkern. Toch weten we van die invloedrijke stromingen betrekkelijk weinig; je kunt ze namelijk moeilijk meten. Daarom wil Rudie Kunnen deze geofysische fenomenen nabootsen in een smalle, roterende cilinder van vier meter hoog. De stromingsexpert kreeg hiervoor onlangs een Europese Starting Grant van 1,8 miljoen euro.

Veel grootschalige stromingen in de natuur - zoals luchtstromen in de atmosfeer, oceaanstromingen en de bewegingen van het vloeibare metaal onder het aardoppervlak worden aangedreven door verwar-­ ming en beïnvloed door de rotatie van de aarde. Over deze zogeheten roterende Rayleigh-Bénard convectie is volgens Rudie Kunnen al best veel bekend. Maar hoe deze stromingen precies op geofysische schaal uitwerken, is een vraag waarop klimaatwetenschappers graag een antwoord zouden willen hebben. Hij is zelf geen klimaatdeskundige, haast Kunnen zich te zeggen. “Maar ik weet wel dat de hoeveelheid warmte die weglekt naar de ruimte, afhankelijk is van de stromingen in de atmosfeer. Het is praktisch onmogelijk om dat te meten, dus heb je stromingsmodellen nodig om hierover voorspellingen te doen.” Zijn onderzoek kan daardoor zeker een bijdrage leveren aan de klimaatpuzzel, denkt hij.

“Als de magnetische noordpool in Nederland komt te liggen, legt kosmische straling al onze communicatie lam”

Rudie Kunnen. Photo | Bart van Overbeeke

Het nieuwe project van Kunnen is echter met name relevant voor wat zich onder onze voeten afspeelt, benadrukt de natuurkundige. Doordat in het binnenste van de aarde enorme stromen vloeibaar ijzer rondgaan, is de aarde omgeven door een magneetveld. Dit aardmagnetisch veld beschermt ons tegen allerlei schadelijke straling uit de ruimte: als het wegvalt, zouden we dat niet overleven. En zelfs een kleine verandering in de ijzerstromen ver onder de aardkorst kan al grote gevolgen hebben. “Als de magne-

tische noordpool in Nederland komt te liggen, bijvoorbeeld, dan zou de kosmische straling al onze communicatie lamleggen.” Reden genoeg dus om te willen weten hoe die binnenaardse stromingen zich precies gedragen. De aardkern is voor ons helaas ontoegankelijk terrein, waardoor we - meer nog dan voor de atmosfeer afhankelijk zijn van computermodellen met extrapolaties van meetgegevens uit het laboratorium. Het is echter heel lastig om in het lab een systeem te creëren dat de geofysische processen in het binnenste van de aarde goed nabootst. “Essentieel is vooral de verhouding tussen de invloed van de rotatie en de opwaartse kracht die wordt veroorzaakt door verwarming van onderaf”, legt de universitair docent uit. “En die verhouding is voor geofysische stromingen heel anders dan op laboratoriumschaal. Er zijn aanwijzingen uit computermodellen dat in dit zogeheten geostrofe regime de verwachte kolomvormige stroming afwezig is. Dat kan grote gevolgen hebben voor zowel de atmosfeer als de aardkern, maar er zijn nog geen experimenten die dat bevestigen.” Het punt is dat het geen zin heeft om een miniatuurversie van de aarde in het lab te bouwen. Doordat de relevante eigenschappen van het systeem ieder heel anders reageren op zo’n verkleining, gedraagt zo’n mini-aarde zich heel anders dan onze planeet zelf. De verhoudingen tussen de verschillende krachten zoals de corioliskracht die ontstaat door de rotatie, de zwaartekracht, de drukkrachten die ontstaan door temperatuurverschillen en de centrifugaalkracht - zijn namelijk sterk afhankelijk van de grootte van het systeem. Neem bijvoorbeeld een draaimolen waarin je met duizend kilometer per uur ronddraait: weinig kans dat je daar niet uitgeslingerd wordt. Toch is dat de snelheid waarmee we in Nederland om de aardas draaien, zonder dat we ons daarvan bewust zijn. Omgekeerd zou je in de

draaimolen bij dezelfde rotatie­ frequentie als de aarde (een rondje per 24 uur) niet eens zien dat je beweegt. Om vergelijkbare redenen kun je niet zomaar een nieuw type windmolen testen met een schaalmodel van twintig centimeter hoog, en voelt water voor bacteriën veel stroperiger aan dan voor een mens.

die lichter is dan zijn omgeving.” En dat is dus een effect dat hij níet wil onderzoeken. Hoe hoger de cilinder, hoe beter: het drukeffect van de verwarming van onderaf neemt namelijk toe met de derde macht van de hoogte. “Vier meter is een praktische hoogte, want dan past hij nog net in ons lab.”

Rekening houdend met die schaaleffecten, kwam Rudie Kunnen tot de conclusie dat hij het meest kan leren over bovengenoemde geofysische stromingen in een smalle cilinder met een doorsnede van veertig centimeter en vier meter hoog. Allesbehalve een wereldbol dus, maar een soort om zijn as draaiende holle pilaar, waarin water van onderen wordt verwarmd tot boven de tachtig graden en bovenaan wordt afgekoeld.

“Vier meter is een praktische hoogte, want dan past de cilinder nog net in ons lab”

De cilinder moet smal zijn, legt hij uit, omdat je hem rond wilt kunnen laten draaien zonder dat het effect van de centrifugaalkracht te groot wordt. “Dan krijg je namelijk dat de opgewarmde vloeistof naar de as van de cilinder wordt gedrukt omdat

beschikking heeft in het lab van Turbulence and Vortex Dynamics. Om die wervels te zien, zal hij een techniek gebruiken waarmee de TU/e-alumnus al sinds zijn afstudeerproject werkt: stereoscopic particle image velocimetry (SPIV). Hierbij worden kleine deeltjes met laserlicht en snelle camera’s gevolgd op hun pad door de vloeistof. “SPIV toepassen in een roterend systeem is erg complex. Maar we zijn daarin wereldwijd leidend, dus dat gaat wel lukken. Het zal nog wel een grote uitdaging zijn om ervoor te zorgen dat er geen warmte weglekt aan de zijwanden. We zullen de cilinder daarom dik moeten inpakken in isolatiemate­ riaal.”

De belangrijkste vraag is of er in de cilinder inderdaad geen verticale kolomvormige wervels ontstaan, terwijl Kunnen die wél ziet in de platte cilinder van 23 bij 23 centimeter die hij nu tot zijn Impressie van de experimentele opstelling die Rudie Kunnen gaat bouwen: een ronddraaiende cilinder waarin water van onderaf wordt verwarmd en de stroming kan worden geanalyseerd met stereoscopic particle image velocimetry (SPIV). In werkelijkheid is de cilinder langgerekter dan afgebeeld (40 cm bij 4 meter).

The earth in a pillar

Many large-scale flows in nature - such as air currents in the atmosphere, ocean currents and the movements of liquid metals below the earth’s surface - are driven by heating and influenced by the rotation of the globe. There is a great deal we already know about this so-called rotating Rayleigh-Bénard convection, says Rudie Kunnen. Still, the exact effect of these flows on a geophysical scale is an enigma which climate scientists would really like to solve.

Impression of the experimental setup which Rudie Kunnen is going to build: a rotating cylinder in which water is heated from below and the flow can be analyzed by means of stereoscopic particle image velocimetry (SPIV). In reality the cylinder is more elongated than shown here (40 cm by 4 meters).

He himself is not a climate expert, Kunnen hastens to say. “Yet I do know that the amount of heat leaking away into space depends on the flows in the atmosphere. It is practically impossible to measure that, so you need flow models to make predictions about it.” Hence his expectation that his research can contribute to a solution of the climate puzzle. Our future on earth is determined by turbulent convection in the atmosphere, oceans and the liquid core of the earth. Yet we know rather little about those influential flows; after all, they are hard to measure. That is why Rudie Kunnen wants to mimic these geophysical phenomena in a narrow, rotating, four-meter-high cylinder. The fluid dynamics expert was recently given a European Starting Grant of 1.8 million euro to do this.

The new project led by Kunnen is particularly relevant to what is going on beneath our feet, the physicist emphasizes. As there are gigantic currents of liquid iron circulating inside the earth’s core, the earth is surrounded by a magnetic field. This geomagnetic field protects us from all sorts of harmful radiation from space: if it should disappear, we would not survive. Moreover, even minor changes in the flows of iron far below the earth’s crust may have major consequences. “If the magnetic north pole should migrate to the Netherlands, for instance, the cosmic radiation would paralyze all our communication.” So there is every reason why we should want to know the exact behavior of those inner-earth flows. Unfortunately the earth’s core is inaccessible to us, so that we depend - even more so than for the atmosphere - on computer models with extrapolations of measurement data from the lab. It is extremely difficult, however, to create a system in the lab that properly mimics the geophysical processes going on inside the earth’s core. Rudie Kunnen arrived at the conclusion that he can learn the most about the above geophysical flows in a small cylinder with a forty-centimeter diameter and a height of four meters. Anything but a globe, then, but a kind of hollow pillar rotating around its own axis, in which water is heated by a source below to a temperature above eighty degrees Celsius and cooled down at the top. The cylinder needs to be narrow, he explains, because you want to be able to spin it round without the impact of the centrifugal force becoming too big. “For that would cause the heated liquid to be pressed towards the axis of the cylinder because it is lighter than its environment.” And that is an effect which he does not want to investigate. The higher the cylinder, the better: indeed, the pressure effect of the heating from below increases by the third power of the height. “Four meters is a practical height, for then we can still just fit it into our lab.”

Simulatie van Rayleigh-Bénard convectie in het ‘traditionele regime’, met de karakteristieke kolomvormige wervels die mogelijk op geofysische schaal ontbreken. Simulation of Rayleigh-Bénard convection in the ‘traditional regime’, with the characteristic column-shaped vortices which may be absent on the geophysical scale.

20 | Onderzoek/Research

7 januari 2016

Chef’Special muzikale trekker op jubileumfestival TU/e

Sluitstuk In de rubriek Sluitstuk vertellen afstudeerders en promovendi over hun (afstudeer)onderzoek. Wil je ook in deze rubriek, mail dan naar [email protected].

Borstkankerpatiënten actiever maken met speciale beha Een beha met ingebouwde stappenteller, die pas na voldoende beweging op zijn mooist is. ID-studente Daphne Menheere hoopt dat ze daarmee (oud-) borstkankerpatiëntes gezonder kan laten leven en hen zich beter kan laten voelen over hun lichaam. Naast haar studie Industrial Design heeft Daphne Menheere een salon waar vrouwen zich kunnen laten verfraaien met wimperextensions en spray tan. Daar viel het haar op dat de vrouwen zich excuserend voor hun uiterlijk (want zonder make-up) binnenkomen, en helemaal blij de salon weer verlaten. Je goed voelen over je uiterlijk is belangrijk voor je welbevinden, wil ze maar zeggen. “En ik vind het fijn om mensen daarbij te helpen, zo merk ik tijdens mijn bijbaan telkens weer.” De afgelopen jaren zijn er talloze gezondheidsapps verschenen voor de smartphone, die bijvoorbeeld bijhouden hoeveel je dagelijks beweegt. Maar de ingebouwde

Text | Monique van de Ven De Nederlandse band Chef’Special is de muzikale trekker van het festival Dream & Dare, waarmee de TU/e eind april haar zestigste verjaardag viert. De universiteit feest drie dagen lang, met behalve veel muziek onder andere lezingen van TU/e’s vijf universiteits­ hoogleraren en een open dag voor het grote publiek.

acceleratiesensor die de telefoon vertelt hoeveel stappen je zet, kun je ook inbouwen in een beha, bedacht Menheere. En de feedback van die sensor kun je gebruiken om dit intieme kledingstuk te verfraaien, en de draagster hiervan zich beter te laten voelen over haar uiterlijk én meer te laten bewegen. Menheere ontwierp de beha’s speciaal voor (oud)borstkankerpatiënten. Door een borstoperatie zijn zij vaak minder zeker over hun uiterlijk en seksualiteit, legt Menheere uit. “Mooie lingerie kan helpen om je beter te laten voelen over je lichaam, en een beha die op zijn mooist is na een dag waarop je veel hebt bewogen, werkt hopelijk motiverend.” Of dat inderdaad zo is, weet ze binnenkort. Dan zullen twee vrouwen door Menheere aangepaste beha’s testen die hun volle schoonheid pas prijsgeven als de acceleratiesensor aangeeft dat de draagsters voldoende hebben bewogen. Ze gebruikte daarvoor

Uitgelicht | 21

Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl

Verbinden, feestvieren, bundelen en etaleren. Dat zijn volgens Elphi Nelissen, voorzitter van de TU/e-jubileumcommissie, de vier kernwaarden van het driedaagse festival. Het evenement is in de eerste plaats bedoeld voor de TU/e-gemeenschap, maar ook de ‘buitenwereld’ is alle dagen nadrukkelijk welkom, benadrukt de Bouwkundedecaan.

Vrijdag Daphne Menheere

temperatuurgevoelige zwarte inkt, die transparant wordt boven een bepaalde temperatuur, waardoor de onderliggende (gekleurde) patronen zichtbaar worden. Een deel van het patroon op de beha’s wordt geactiveerd door lichaamswarmte, voor de rest is een gaasvormig verwarmingselement aangebracht onder de buitenste laag van de beha. Op aangeven van de bewegingssensor verwarmt dit element de toplaag van de beha tot boven de 47 graden om de inkt doorzichtig te maken.

De benodigde batterij verwerkte de studente in de rugband van de prototypes - die ze in overleg met de proefpersonen ontwierp naar hun eigen smaak: de één heeft een kanten bloemmotief, de ander toont een zebraprint. “Het liefst zou je natuurlijk een standaardontwerp op veel meer mensen willen testen, maar het is voor de vrouwen natuurlijk essentieel dat de beha ze goed past - één van hen heeft een prothese en dat ze hem mooi vinden. Anders werkt het zeker niet.”

ze zich daardoor de zelfde dag nog mooier gaan voelen - in plaats van alleen op de langere termijn -, dan zou daar volgens Menheere een volledig nieuwe onderzoekslijn uit kunnen volgen. En dan zou ze daar graag in een promotietraject meer over willen uitzoeken. “Het gaat mij meer om de psychologie erachter dan om de beha zelf. Je zou iets vergelijkbaars kunnen proberen met schoenen of andere kledingstukken die voor méér mensen zichtbaar zijn.”

Mocht blijken dat de vrouwen inderdaad meer gaan bewegen als

Interview | Tom Jeltes Photo | Rien Meulman

Het festival wordt op vrijdag 22 april afgetrapt bij Vertigo, waar decaan Aarnout Brombacher van Industrial Design vanaf het gebouw gaat abseilen. Brombacher wordt voor de gelegenheid beplakt met sensoren die onder andere zijn hartslag en ademhaling registreren. Ook andere durfals kunnen deze middag waarschijnlijk afdalen langs de kenmerkende groene buitengevels van Vertigo, “maar dat zijn we nog aan het regelen, zodat alles ook goed en veilig kan gebeuren”. Het vrijdagmiddagprogramma is verder wat serieuzer van aard, met voordrachten van de vijf universiteitshoogleraren van de TU/e: Bert Meijer, Maarten Steinbuch, Anthonie Meijers, Wil van der Aalst en René Janssen. In de Blauwe Zaal vertellen zij ieder ongeveer een half uur over hun onderzoek, hun vakgebied en, aanhakend op het jubileumthema, uiteraard ook over hun dromen en uitdagingen. ‘s Avonds kunnen bezoekers op de campus, met een tocht door een soort labyrint waarin acteurs opduiken, een tijdreis door de TU/e-geschiedenis maken. In naar verwachting zo’n drie kwartier tijd passeren zestig jaren technische hogeschool en universiteit de revue. Deze activiteit en de invulling ervan zijn overigens nog niet definitief; de jubileumcommissie is hierover nog volop in gesprek met andere partijen.

de campus na twaalven gewoon niet zoveel lawaai meer maken. Vandaar dat we het feest hier rond elf uur ‘s avonds willen laten aflopen”. De invulling van het programma voor de afterparty - van 00.00 tot 04.00 uur - ligt grotendeels bij de Effenaar, in afstemming met de TU/e.

Zondag

Op de derde dag van het festival, zondag 24 april, houdt de TU/e haar jaarlijkse open huis voor het grote publiek in en rond het Auditorium. Hier geeft de universiteit bezoekers met allerhande presentaties, demonstraties en living labs een kijkje in de keuken en in de dromen en uitdagingen van haar onderzoekers. De dag wordt afgesloten met een grote chain reaction, beschrijft Nelissen: een installatie vergelijkbaar met een Rube-Goldbergmachine die met één beweging een complexe kettingreactie in gang zet.

Alumni vereeuwigd in glas

De TU/e wil tijdens haar jubileumfestival alumni voor het eerst de gelegenheid geven om definitief hun spreekwoordelijke voetafdruk achter te laten op de campus. Op de loopbrug tussen de gebouwen MetaForum en Matrix mogen zij hun naam graveren in glas. “We willen de verbondenheid tussen de universiteit en onze alumni graag ook fysiek vormgeven, zodat je na je afstuderen niet helemaal weg bent.” Het initiatief doet een beetje denken aan het bekende Leidse Zweetkamertje, waar afgestudeerden na het ontvangen van hun bul hun naam mogen schrijven op één van de muren van deze kamer in het Academiegebouw. Hoe een en ander op deze festivaldagen precies wordt georganiseerd, moet volgens Nelissen nog worden bekeken. Hetzelfde geldt voor signeergrage alumni die het jubileumfestival mogelijk niet kunnen bezoeken én voor nieuwe afstudeerders vanaf april. Ook naar de technische uitwerking van het graveerprocedé wordt volgens haar nog gekeken.

Zaterdag

Home Stretch A special bra to make breast cancer patients more active A bra with a built-in pedometer, which only shows its greatest beauty after sufficient movement. ID student Daphne Menheere hopes that this will enable her to make (former) breast cancer patients live healthier lives and make them feel better about their bodies.

Beside her study of Industrial Design, Daphne Menheere has a salon where women can get themselves beautified with eyelash extensions and spray tan. It was there that she noticed that women come in apologizing for their outward appearance (for not wearing make-up), and are in great spirits again once they leave the salon. Feeling good about your looks benefits your wellbeing, she only wants to say. “And I like to help people with this, as I have experienced time and again during my sideline.” Over the past few years a great many health apps have appeared for the smartphone, which keep track of your movement throughout the day, for example. Well, that built-in acceleration sensor which tells the phone how many steps you take can also be fitted into a bra, as Menheere thought. And the

Op zaterdag 23 april transformeert de campus tot een echt festivalterrein. “Het liefst doen we deze dag alles buiten, maar er is wel een noodscenario voor als het plenst”, stelt Nelissen gerust. Feesten en ontmoeten in een ontspannen sfeer staan deze zaterdag voorop, aldus de voorzitter van de jubileumcommissie.

In Home Stretch, graduate students and PhD students talk about their thesis. Would you like to feature in this item, let us know at [email protected]

feedback from that sensor may be used to embellish this intimate article of clothing, and allow its wearer to feel better about her outward appearance and make her move more at the same time.

have moved enough. To this end, she used temperature-sensitive black ink, which becomes trans­ parent above a certain temperature, so that the underlying (colored) patterns become visible.

many more people, of course, but it is essential for the women that the bra fits them well - one of them has a breast prosthesis and that they like it. Otherwise it’s definitely not going to work at all.”

Menheere designed the bras especially for (former) breast cancer patients. After breast surgery they often feel a bit insecure about their appearance and their sexuality, Menheere explains. “Beautiful lingerie can help you feel better about your body, and I hope that a bra which is at its most beautiful after a day on which you have had plenty of exercise has a motivating effect.”

Part of the pattern on the bras is activated through body heat, while a gauze-shaped heating element has been applied underneath the outermost layer of the bra. Actuated by the heating sensor this element heats up the top layer of the bra to above 47 degrees to make the ink transparent.

If it should turn out that the women actually do move more when they start to feel more beautiful the same day - instead of only in the long term -, then this might result in an entirely new line of research, Menheere expects. And then she would love to find out more about this in a statutory PhD period. “I’m more interested in the psychology behind it than in the bra itself. You could try something similar with shoes or other garments that can be seen by more people.”

Whether that is actually true is something she will know very soon. Then two women will test bras fitted by Menheere which only show their full beauty once the acceleration sensor indicates that the wearers

The student incorporated the required battery into the back strap of the prototypes - which she designed in consultation with the subjects, according to their own taste: one has a lace floral pattern, while another shows a zebra print. “Ideally you would want to test a standard design in

De middag begint om 12.00 uur met een outdoor lunch voor zo’n vijfhonderd mensen, zo schat Nelissen, die zich hiervoor vooraf moeten inschrijven. Tien drones, die momenteel nog worden ontwikkeld door studententeam Blue Jay, nemen tijdens dit maal een deel van de catering voor hun rekening. Verder zijn er de hele middag en avond optredens op verschillende podia tussen Vertigo, het Auditorium, het Hoofdgebouw (dat voortaan door het leven gaat als Atlas) en MetaForum. Onder andere diverse dj’s, TU/e-bands, studentencultuurverenigingen en het theatergezelschap Afslag Eindhoven staan op het programma. De Nederlandse band Chef’Special vormt ‘s avonds de grote trekker op het hoofdpodium bij het Auditorium. De vijfkoppige formatie speelt een mix van funk, rap, pop en rock met een vleugje reggae en ska. Chef’Special maakte in het seizoen 2011/2012 tevens naam als huisband van het tv-programma De Wereld Draait Door. Nelissen is ervan overtuigd dat studenten Chef’Special zullen waarderen. “We hebben, in overleg met studenten, gericht gezocht naar een grote naam die deze doelgroep in ieder geval aanspreekt.” Ze vindt het lastig om in te schatten hoeveel publiek Chef’Special op zaterdagavond naar de campus zal trekken, “ik denk tussen de vijf- en tienduizend”. De TU/e is nog in onderhandeling met andere bekende namen voor de line-up van Dream & Dare. Zaterdagnacht is er een afterparty in popcentrum de Effenaar, aan de overkant van het spoor. Enerzijds maakt dit volgens Nelissen de verbinding tussen de TU/e en de stad nog iets zichtbaarder, anderzijds “mogen we op

TU/e celebrates sixtieth anniversary with three-day event Dutch group Chef’Special is the musical headliner of Dream & Dare, a festival to celebrate the sixtieth anniversary of TU/e. The university will be throwing a three-day birthday bash that will include an extensive musical program as well as a series of lectures by TU/e’s five University Professors, and an open house for the public. Connecting, celebrating, uniting, and displaying. According to Elphi Nelissen, chairwoman of the TU/e anniversary committee, those are the four core values of the three-day festival held on April 22, 23, and 24. The event is meant for the TU/e community mostly, but the ‘outside world’ is more than welcome to join, the dean of Built Environment stresses. Everyday will have its own theme: the first day will be more serious and will include lectures by the five associate professors as well as a journey through sixty years of TU/e. Saturday will feature music, theater, cultural student associations, performances and an after party at De Effenaar. Sunday is open house, which will be concluded with a massive chain reaction.

22 | Zoom in

7 januari 2016

Zoom in | 23

See for news www.cursor.tue.nl/en

HOME SWEET CAMPUS: What’s it like to live at TU/e? Text | Angela Daley Photos | Bart van Overbeeke Since 2005, TU/e has offered students on-campus accommodations in the form of the space boxes - pre-fab units tucked away behind Potentiaal. When that building’s renovation is completed this September, those students who call campus home will have a new place to live. What are their biggest wishes for their new digs?

Last December student housing company Vestide - who rents out the space boxes to the predominantly international students who opt for on-campus housing - hosted two dinners for students living on campus. Their goal? To entice students with a free, freshly-cooked meal in exchange for their opinions about what life has been like for them in the space boxes and, most importantly, how life could be better for them once they move to Potentiaal. The students living in the space boxes have high hopes for their new accommodations - first and foremost among them a place to gather and get to know their fellow on-campus neighbors. Aniruddha Panda (26) is from Pune, India and working on his PHD in the Department of Chemical Engineering. While he’s mostly positive about his living accommodations, he says that a common room is absolutely vital for internationals. “There’s no community zone here. We should have a space to invite friends for a BBQ and enjoy social life. Even if I’ve socialized with people in the space boxes, they’ve also been my colleagues. I haven’t socialized with anyone that I didn’t already know. It’s an isolated space - you come home and close your door.” Wang Yuyang (25) of China (PhD student candidate in the Department of Applied Physics) lives with his wife, Yang, in the space boxes and they plan to move to Potentiaal. While their first wish is for more space - family back home is pressuring them for a grandchild - their second request is also for a community space. Yang: “It feels like we’re all isolated and we don’t see anyone else. I’ve been here for four months and I don’t even know who my neighbors are. Wang echoes his wife: “It can be just any common room - a table, multimedia, just like those things. It doesn’t have to be a lot - just a space where we can meet and have some activities.” Jian Peng Zhang (27) is also from China and working on his PhD

(Department of Mathematics and Computer Science) and lives not only with his wife, Jinwen, but also his 9-month old daughter in the space boxes. The couple also plans to move to Potentiaal in September and says a community space is a basic need for their little family. Jinwen: “Maybe we can celebrate together for holidays if we have a common room. I think it’s important for my daughter to see other people.” It’s a wish echoed by virtually everyone, says Almar Sinte Maartensdijk, the designer hired by Vestide to conceptualize and execute the research. “There’s a lot of loneliness here because the students don’t have any place to get together. And there’s even been a few suicides, so Vestide really wanted to know what these students need to make them feel happy with their living arrangements. Almost every student we’ve talked to has asked for a place to be able to hang out, watch TV, play games and get to know each other.”

Families and communities play a central role in everyday life As the university strives to attract more and more students from abroad, the lack of a community space for on-campus students - one that’s available after-hours and isn’t a bar - is worth looking at from a cross-cultural perspective. While Dutch culture values gezelligheid and occasional social get-togethers, like other western European cultures, the emphasis is more on the individual rather than the collective. In short, individualistic cultures tend to put the “I” first and value concepts such as individual initiative, independence and relying on yourself. In collectivistic cultures - which include countries such as Japan, China, Korea, Taiwan,

Argentina, Brazil, and India - families and communities play a central role in everyday life. Life is organized around the group and rules tend to promote unity and selflessness. As Aniruddha Panda sums it up: “In India, social areas are very important. You can’t live without that.” Vestide spokeswoman Hannie de Groot says the company is working to meet this primary demand. “Residents said their main recom-

mendation [for Potentiaal] was that they would like to have a place to meet. We’ll investigate this idea further and we’ll get started developing a plan. In spring 2016, we’ll provide feedback on these developments to our TU/e contact and residents.” The majority of students also expressed a desire for better lighting and improved cooking facilities. Students like Mohammed Ghasempourabadi (Department of

the Built Environment) tries to eat only halal foods, but says that’s a challenge in his current living situation. “We don’t have a fridge. You must buy everything fresh and that’s a big problem.” Unlike other on-campus residents, Jinwen and Jian Peng have different considerations for their housing because of their daughter. Jinwen: “I’d like to move to a big house. But he [Jian Peng] thinks it’s so convenient. Jian Peng: “If some-

thing happens, I can come back quickly and help them. I couldn’t do that if we move to the city.” Jinwen counters: “I want to see how that new building will be and the facilities before we decide. The kitchen must be separate, so not to let the sound wake up the baby. Now, when she goes to sleep, I can’t cook and I can’t tidy things.” However, Jinwen does appreciate one main aspect of living on campus: “We always walk around campus with her. I think the

environment is so good for her because there is a lake and a river. It’s very green.”

“A big, shared kitchen would be good”

Aniruddha Panda would appreciate more information about what life might be like for residents in the new and improved Potentiaal. “We don’t have any communication plan about what the rooms look like. They haven’t shared the architecture or how many people will be sharing kitchens. I heard that they’ll have different kinds of rooms - you have a bedroom and bathroom and a kitchen shared among five tenants. That would be good, a big shared kitchen.

You’d have the freedom of cooking together and your own private space.” In closing, Panda says international students often find themselves having to choose between a lesser of two evils when searching for housing in Eindhoven. “I’d tell new students to take any available housing that the university is providing because I’ve heard about people getting duped through housing scams. They’ve lost a lot of money. However, university housing

is like a monopoly. The university says go to Vestide and they’ll find housing for you. But then you learn that if you leave their accommodation once, you can’t have it for all of your education. They said that it’s because they have such a long waiting list. I think that’s kind of a lame reason.”

Overal waar dagelijks in groten getale mensen komen, raken dingen kwijt. Zo ook aan de TU/e. Cursor speurt de hokken en portiersloges af waar deze kwijtgeraakte spullen terechtkomen. We zijn vooral benieuwd naar het verhaal achter deze eenzame kwijtgeraakte wezen, maar hey: we zijn de beroerdste niet. Als rechtmatige eigenaren hun eigendommen herkennen, zorgen wij ervoor dat je het terugkrijgt. Tips? Mail naar [email protected]

Waar gevonden: kopieerapparaat Auditorium westzijde Wat is het: aantekeningen Waarom: Of heel misschien is het een spiekbriefje, maar dan is het wel heel groot (A4) en wellicht dat iedere TU/e’er zo kan zeggen dat dit nooit een spiekbriefje kan zijn en wel hierom en daarom. Maar ja, voor de vinder is deze taal echt abracadabra, terwijl het voor ‘de’ bèta gefundenes Fressen is. En hierin zit ‘m nu juist de crux: de gemiddelde bèta zal juist weer moeite hebben met de uitdrukking gefundenes Fressen. Een soort van 1-1. Maar laten we wel wezen: er zijn meer bèta’s die weten wat gefundenes Fressen is dan alfa’s die de taal op deze aantekeningen kunnen ontcijferen. En met het Bachelor College wordt de gemiddelde TU/e’er ook breder. Maar laat me toch een poging wagen deze aantekeningen te vertalen zonder te googlen: volgens ons gaat het om de dichtheid en kracht van een waterdruppel. Ze vallen uit de hemel in verschillende vormen en groottes en bereken dan maar wat de kracht is van die regendruppel die op ons hoofd spettert. Doet de snelle kleine ons meer pijn of de langzame grote? That’s the question?

Dream and Dare

Zestig jaar bestaat de TU/e in 2016. Zestig jaar vol dagelijkse kleine en grote dromen en uitdagingen voor de mensen die er stude(e)r(d)en en werk(t)en. Cursor haakt graag aan op het ‘Dream & Dare’-lustrumthema van de universiteit met deze rubriek, waarin TU/e’ers zichzelf en elkaar uitdagen met prikkelende opdrachten.

Japie Tweehonderdveertig camera’s telt het TU/e-terrein maar liefst, zowel in de gebouwen als in de buitenlucht. Je zou zeggen: een eitje om gelijktijdig bij slechts zes daarvan in beeld te komen. Maar neem van ons én van Japie-bestuurssecretaris Alex van de Greef aan: met uitsluitend Whatsapp-coördinatie kom je er op zo’n moment niet. Enige welwillendheid van de beveiligers die de camera’s bestieren, is op zo’n moment echt geen overbodige luxe. ‘Zorg dat jij en je vrienden op hetzelfde moment - en als ‘dare-deelnemers’ herkenbaar - gezien worden door tenminste 6 beveiligingscamera’s van de TU/e. Regel, uiteraard met permissie van de beveiliging, duidelijk bewijsmateriaal hiervan middels een foto van het beeldschermenpaneel in het Security Center in het Laplacegebouw’, luidde voluit de dare die studievereniging Jan Pieter Minckelers (maar zeg maar Japie) aanging. Een belletje naar Safety & Security werd gepleegd en teamleider Hay Becks, zoals altijd de beroerdste niet, zag de lol van de zaak wel in. En zo ging Japie maandagmiddag aan de slag. Om überhaupt bij zes camera’s in beeld te kunnen komen, kreeg het vijfkoppige 58e bestuur van de studievereniging versterking van Japies F.O.R.T.-commissie. De in totaal negen ‘Japies’ positioneerden zich op verschillende plekken in en rond Helix, ‘onze home turf’, herkenbaar aan hun outfits of attributen. En zo zien we, vanaf linksboven met de klok mee: een scheikundige met labjas, bril en erlenmeyer bij de ingang van Helix, Japies voorzitter en penningmeester met banner, twee leden van de barcommissie bij de ingang van de F.O.R.T., de coördinator onderwijs in zijn ‘meest prominente kleding’ (want “Japies worden wel eens ‘prominent’ genoemd”, verduidelijkt De Greef), een fietser met verenigingsmuts en tweewieler beplakt met Japie-stickers, en tot slot nog eens een duo enthousiaste barcommissieleden. Big Brother was watching them - so mission accomplished. Gefeliciteerd Japie! Van de Greef is content, ook met het kijkje achter de schermen in het Security Center. “Ik was wel eens

Hello... world?

Comic | Elles Raaijmakers Inkleuren | Minke Nijenhuis

bij de beveiliging geweest voor een pasje, maar had nog nooit echt gezien hoe ze daar te werk gaan en hoe ze bijvoorbeeld op afstand mensen een gebouw kunnen binnenlaten.” Ook de grote hoeveelheid camera’s op de campus verraste hem: “Dat heb je normaal helemaal niet in de gaten”. Wat veel TU/e’ers - vooral zij die niet actief zijn binnen een studievereniging - volgens hem mogelijk óók niet in de gaten hebben, is dat de universiteit een Federatie Studieverenigingen Eindhoven in huis heeft. Een mooi excuus om het dagelijks bestuur van FSE te nomineren voor de volgende dare, vindt Van de Greef. “De FSE is toch een beetje onze kliek voor dit jaar en het lijkt ons leuk om de grote bazen eens aan het werk te zetten. Veel mensen weten bovendien niet wat de FSE is, daarom zetten we hen graag eens in het licht.” Tekst | Monique van de Ven