12103_Alles voor Romeo
03-10-2012
07:54
Pagina A
12103_Alles voor Romeo
03-10-2012
07:54
Pagina B
12103_Alles voor Romeo
03-10-2012
07:54
Pagina 1
Alles voor Romeo
12103_Alles voor Romeo
03-10-2012
07:54
Pagina 2
Lees ook van Caja Cazemier: Vanaf jaar Windkracht Merel Wervelwind Merel Bibi Xtra Brugklassers! (geschreven met Karel Eykman en Martine Letterie) Familiegeheim (geschreven met Martine Letterie) Survivalgids voor brugklassers (informatief) Vanaf jaar Verliefd zijn is een ramp! Vamp (bekroond met de Prijs van de Jonge Jury) Te snel Cool Offline (genomineerd voor de Prijs van de Jonge Jury) Echt Emma Verliefd op je leraar Iris Knalhard (genomineerd voor de Prijs van de Jonge Jury) De eerste keer Iets van mij Survivalgids voor pubers (informatief)
12103_Alles voor Romeo
03-10-2012
07:54
Pagina 3
ALLES VOOR ROMEO
Uitgeverij Ploegsma Amsterdam
12103_Alles voor Romeo
03-10-2012
07:54
Pagina 4
Met dank aan Ellen de Ruiter van Fier Fryslân, opvang voor onder anderen slachtoffers van loverboys en eerwraak
Kijk ook op www.cajacazemier.nl www.ploegsma.nl
/ / © Tekst: Caja Cazemier Omslagfoto: Getty Images Vormgeving omslag: Annemieke Groenhuijzen Auteursfoto: Bertus Molenbuur © Deze uitgave: Uitgeverij Ploegsma bv, Amsterdam Alle rechten voorbehouden.
Uitgeverij Ploegsma drukt haar boeken op papier met het FSC-keurmerk. Zo helpen we waardevolle oerbossen te behouden.
12103_Alles voor Romeo
03-10-2012
07:54
Pagina 5
Inhoud
Hyves Onder de indruk Verkering Niet zonder hem Doe het voor mij Ik wil alleen jou Alles voor Romeo Hij slaat me dood Afkicken Epiloog
Denk je dat je vriendin slachtoffer is van een loverboy?
12103_Alles voor Romeo
03-10-2012
07:54
Pagina 6
12103_Alles voor Romeo
03-10-2012
07:54
Pagina 7
Hyves
Ja, ze stond er goed op. Tevreden keek Anouk naar de foto’s die ze in de meivakantie op haar Hyves had gezet. Sexy en uitdagend, zo hadden ze het bedoeld, zo wilden ze zijn, zij en haar nieuwe vriendin Jasmina. Ze grinnikte bij de herinnering aan die leuke middag vorige week toen ze voor elkaar hadden geposeerd, en met een paar snelle muisklikken ging ze voor de zoveelste keer door de foto’s. Er stond een meisje op met opgestoken donkerblond haar, dat glimlachend vanaf het scherm van haar laptop naar de wereld lonkte. Haar hoofd hield ze een tikje scheef, ze duwde met haar handen tegen haar holle rug. Zou je haar knap kunnen noemen? Misschien… Jasmina en zij hadden in ieder geval hun best gedaan met de kortste rokjes, de wijdste halzen en de glanzendste lipgloss. Kijk Jasmina met haar donkere krullen, bruine ogen en stralende lach, die was van zichzelf al mooi. Anouk moest er moeite voor doen, maar dit was beslist voor herhaling vatbaar! Als ze nu opzij zou kijken in de wandspiegel, was haar spiegelbeeld veel minder aantrekkelijk met haar bleke gezicht en het steile haar dat los voor haar ogen hing… Wat kon een bus haarlak, make-up en een beetje fotoshoppen veel doen: ze kon zichzelf mooier maken dan ze was! Kon ze zichzelf ook maar gelukkiger maken dan ze was… Niet denken, Anouk, doen! Ze concentreerde zich op haar profiel met de paarse viooltjes op de achtergrond. Ondanks
12103_Alles voor Romeo
03-10-2012
07:54
Pagina 8
de irritante traagheid van haar bejaarde laptop was ze vaak op Hyves bezig: haar pagina pimpen, een blog of een poll toevoegen, kijken wat iedereen aan het doen was en met vriendinnen van haar vorige school chatten. Jammer dat de logeerpartij bij Kim niet door had kunnen gaan. Ze was nog steeds niet echt gewend hier, en ook op school had ze haar plek nog niet gevonden. Wat had het voor zin als je wist dat je zomaar wéér kon verhuizen?! Met haar moeder wist je het nooit. Jasmina, naast wie nog een plaats vrij was op haar eerste dag op deze school, was de enige met wie ze omging. Maar op Hyves maakte het niet uit waar je woonde of waar je op school zat. Daar was je nooit alleen. Op Hyves telden krabbels en tikken en had ze wél vrienden. Véél vrienden. Ze had een nieuwe uitnodiging: ‘Hé, ik hou van die kleur paars! Hoe kan het dat ik jou nu pas zie? Vrienden worden?’ Kende ze die jongen? Maakte niet uit, ze had wel meer vrienden van vrienden toegevoegd. Ze ging er altijd van uit dat iemand haar via via kende, anders zou je toch geen uitnodiging sturen? Ze wilde graag nieuwe mensen leren kennen, het was zo veel gemakkelijker op internet dan in het echt. Ze boog voorover naar het scherm en bekeek zijn foto. Best een mooie jongen, met zijn bruine huid en donkere ogen en die zelfverzekerde lach op zijn gezicht. Nieuwsgierig bekeek ze zijn pagina. De achtergrond was gevuld met zon en zee en lachende jongens op het strand met de armen om elkaars schouders geslagen. Het was geen Nederlands strand, zulke strandtentjes en bomen had je hier niet. Wauw, wat een blauw! Die zee en die lucht: daar zou ze ook wel naartoe willen.
12103_Alles voor Romeo
03-10-2012
07:54
Pagina 9
Romeo heette hij, jaar, woonplaats had hij niet ingevuld. Nou ja, ‘thuis’ stond er. Ze klikte op de link ‘gemeenschappelijke vrienden’, waar twee namen stonden. Wie waren die meisjes ook alweer? Ze zouden wel op een van haar vorige scholen hebben gezeten. Er waren meer foto’s van hem met vrienden op het strand en ook van snelle auto’s. In een daarvan zat hij zelf. Daarna keek ze in zijn vriendenlijst. Veel meisjes, maar niet één die ze kende. Ze bekeek zijn favoriete tv-programma’s (Spuiten en Slikken, De Jongens Tegen De Meisjes), zijn favoriete eten (McDonalds), las de WieWatWaar (‘hey gast, ik heb dorst, gaan we wat drinken’ – tegen wie praatte hij daar?) en liet haar blik langs de krabbels gaan. Hij was bezig met auto’s, uitgaan en plezier maken. Met zo’n coole jongen wilde ze wel vrienden worden! Ze accepteerde zijn uitnodiging en krabbelde: ‘Ken ik jou? X’ Haar blik gleed van haar eigen woorden, die nu bij hem op de pagina stonden, naar de krabbels eronder. Te gekke avond! Wat deed jij maf, man! Het was een super avondje maar auwwww wat heb ik nu een kop… Hé gozer, ging-ie lekker hard? Bij Meer WieWatWaars stonden een paar zinnen over discotheken, een vakantie naar Curaçao, en van alles over garages en auto’s. Tjonge, die gast kon van het leven genieten! Hoe anders was haar eigen www-geschiedenis… Mam weer in een depri-periode geschoten, dat wordt opnieuw het huishouden doen… Mis mijn oude school nog steeds, waarom moesten we nu alweer verhuizen?
12103_Alles voor Romeo
03-10-2012
07:54
Pagina 10
Ruzie met mam, lekker met de deuren geknald. Iedereen had altijd zo veel toffe dingen te melden en zij… Anouk dacht aan haar moeder, die nu op de bank lag, en zuchtte. Ze had geen zin in weer zo’n rotperiode. Het ging altijd op en neer met haar moeder, doodvermoeiend vond ze het. Anouk was een tijdje aan het knutselen, zoals ze haar activiteiten op Hyves noemde, toen ze haar moeder hoorde roepen. Met tegenzin ging Anouk naar de huiskamer. ‘Wat is er?’ ‘Wil jij boodschappen doen?’ Vanaf de bank keek het vermoeide gezicht van haar moeder haar aan. ‘Er is bijna niets meer in huis.’ Anouk voelde zich verstrakken. Als ze ergens géén zin in had… ‘Sorry, hoor, ik heb geen tijd! Ik ben met mijn huiswerk bezig.’ ‘Anouk, alsjeblieft… Ik ben te moe om een arm op te tillen, laat staan om te lopen. Ik kan zo niet naar de winkel en…’ Dat verhaal had ze nou al wel honderd keer gehoord. Nu had ze er even helemaal genoeg van. ‘Vraag de buurvrouw, bestel online…’ Ze keerde zich boos van haar moeder af. ‘Ik ben je boodschappenmeisje niet!’ riep ze nog voor ze de deur met een klap achter zich dicht smeet. Terug op haar kamer zag ze onder in het scherm van haar laptop dat het al vijf uur was. Wat zou ze nu gaan doen? Eerst maar huiswerk maken? Al zat ze voor de tweede keer in de derde, hier was alles net even anders. Maar ze had geen zin. Met de laptop op schoot bleef ze op haar bed zitten en staarde uit het raam. Jakkes, regende het nou nog? Ze kon
12103_Alles voor Romeo
03-10-2012
07:54
Pagina 11
wel zeggen dat ze geen boodschappenmeisje was, maar ze wist dat ze straks toch wel naar de winkel zou gaan. Was ze direct uit school maar langs de supermarkt gefietst, nu moest ze er weer door… Kon haar zusje niet een keer boodschappen doen? Toen Anouk dertien was, deed ze allang van alles in huis. Waarom moest zij altijd alles doen als haar moeder ziek was?! Anouk trok aan haar vingerkootjes tot ze knakten. Stomme gewoonte! Ze balde haar handen tot vuisten, spreidde haar vingers, en maakte weer vuisten. Spreid, sluit, spreid, sluit. Daarna ging ze weer naar haar Hyvespagina. Kijk nou! Er was een krabbel van die Romeo! Dat was snel! ‘Ik ken jou vanaf het moment dat ik je zag, mooie Anouk! Ik dacht: nu hoef ik haar alleen nog maar beter te leren kennen! Please krabbel terug.’ Anouk las de zinnen wel drie keer achter elkaar en voelde haar wangen warm worden. Wat was dit? Zocht hij contact? Oké, zij wilde wel, dus tuurlijk krabbelde ze terug, daarover hoefde ze niet na te denken. Wel over wát ze zou schrijven. Nu moest zij ook iets moois, iets origineels verzinnen… Ze dacht even na en typte toen: ‘Ik zie dat jij de zon in je ogen hebt. Ik heb het een beetje koud.’ Nee, dat was té. ‘Hier is alleen maar regen en wind, waar is de zon? Die schijnt in jouw ogen.’ Ze schreef nog drie keer een zin die ze weer weghaalde, voor ze zeker was van haar reactie: ‘Waar zag je me dan? Lekker veel zon om je heen!’ Ze sloot af met :handshake: voor ze het bericht verstuurde. Ze hoopte dat hij weer zo snel zou zijn. Terwijl ze op
12103_Alles voor Romeo
03-10-2012
07:54
Pagina 12
gewonden wat in haar tas rommelde om haar mobiel op sms’jes te checken – de vriendinnen van haar vorige school sprak ze natuurlijk nog wel online of via sms – hield ze haar Hyves in de gaten. Lang hoefde ze niet te wachten. ‘Nice to see you. Oh, die foto’s van jou… Ik wist meteen: dat is een bijzonder meisje. Zoals jij kijkt… Daar moet ik meer van weten!’ Wat gebeurde hier? Ineens wat zenuwachtig klikte Anouk op Reageer en krabbelde: ‘Mijn leven is anders niet zo bijzonder, hoor. Ik misschien ook wel niet. Maar deze dag brengt daar verandering in!’ Anouk scrolde naar boven om zijn foto nog een keer te kunnen bekijken, aarzelde, en maakte de zin af met: ‘…daar word ik vrolijk van, en ik ken je nog niet eens. Maar dat wil ik wel!’ Zo, dat had ze dan toch maar gedaan… Nu stonden er drie krabbels van haar op zijn Hyves. En zij had er twee van hem. Ze wachtte weer op een reactie, maar die kwam niet. Ze ging een sigaret roken, en daarna bleef ze een half uur zitten surfen, om steeds terug te gaan naar Hyves. Maar hij liet niets van zich horen. Maakte niet uit, ze wist - nee, ze voelde gewoon dat er meer zou volgen. Ze moest niet zo ongeduldig zijn… ‘Hé, Anouk!’ Lizzy bonkte op haar slaapkamerdeur en deed hem toen open. ‘Ga jij zo eten koken? Mama kan dat niet en ik krijg honger!’ ‘Je kunt het ook zelf doen,’ mopperde Anouk. Ze keek naar haar zusje, dat tegen de deurpost leunde. Ze leken absoluut niet op elkaar. Lizzy was klein van stuk, een beetje mollig, had een rond gezicht en een kort, donker koppie, maar het grootste verschil tussen hen was dat Lizzy nog echt
12103_Alles voor Romeo
03-10-2012
07:54
Pagina 13
een kind leek met haar dertien jaar. Ze zat in een havo/vwobrugklas. Net zoals zij, ooit, heel lang geleden begonnen was. Lizzy schudde haar hoofd. ‘Ik help je straks wel met koken, oké? Ik ben met mijn huiswerk bezig.’ ‘Pfff, oké dan.’ Met tegenzin legde Anouk haar laptop aan de kant en liep naar de keuken voor geld en de boodschappentas. * Lizzy en zij aten samen met hun bord op schoot voor de tv. Hun moeder, die niets wilde eten, lag op bed en bleef daar. De afwas lieten ze staan, het was hun schuld niet dat er geen geld was om de kapotte vaatwasmachine te repareren. Daarna trok Anouk zich weer terug op haar kamer. Hok, kon je beter zeggen, zo klein was het. Maar ze was allang blij met een eigen ruimte – de winst van deze verhuizing. In hun vorige flat had ze een kamer met Lizzy moeten delen. Vreselijk vond ze dat, altijd dat kind om zich heen. Nu kon ze ongestoord haar gang gaan op msn of Hyves. Ze ging weer met haar laptop op bed zitten. Ja, er was een nieuwe krabbel! ‘Hey Anouk, ook ik ben vrolijk omdat ik jou heb ontdekt. Ik kijk naar je foto’s en zie een prachtige meid. Onontdekt gebied zie ik, en ik wil alles van je weten! Vanavond chatten?’ Ze had de krabbel nog niet eens helemaal gelezen, of er kwam een berichtje in beeld. ‘Hey Anouk, ben jij daar?’ Gauw typte ze: ‘Ja! Hoi! Wat leuk!’ Ze wist even niets meer te zeggen en met een druk op enter gingen haar woorden naar hem toe. ‘Dus nu ben ik aan het chatten met een prachtige meid!’
12103_Alles voor Romeo
03-10-2012
07:54
Pagina 14
Anouk hapte naar adem. Dat had nog nooit iemand tegen haar gezegd! ‘Jij zegt het. Hoe-is-t?’ ‘Ja, top, nu ik met jou praat. Vertel eens, hoe ziet het eruit bij jou?’ Anouk keek even om zich heen naar de kale muren. ‘Bed, bureau, stoel met een berg kleren erop. Het is hier klein.’ Ze kon haar kleren niet eens allemaal kwijt, die lagen voor een deel in een kast op de gang. ‘Wat doe je? Huiswerk maken?’ ‘Hyven natuurlijk! Op mijn bureau ligt mijn make-up, niet mijn schoolboeken.’ ‘Heb je die make-up nodig? Ik zie een naturel schoonheid! Hey, in welke klas zit je?’ ‘Ik had in de vierde kunnen zitten. Als ik opgelet had, dan had ik nu zowat examen gedaan en was ik bijna van die stomme school af… Jij?’ ‘Ik kon ook nooit opletten op school. Grappig, alvast overeenkomst tussen ons. Ik heb zo’n gevoel dat het gaat klikken tussen ons. Wat is jouw lievelingskleur?’ ‘Paars. En de jouwe?’ ‘Zie je wel! Dat is ook mijn lievelingskleur. Ik draag graag paars en roze en lichtblauw. Vind je dat gek?’ ‘Nee, mooi!’ ‘En muziek? Wat is jouw favoriete band?’ ‘Anouk natuurlijk!’ ‘Te gek! Misschien vind je dat raar, maar ik vind haar liedjes ook leuk.’ Anouk glimlachte. ‘Wat doe jij?’ schreef ze. ‘Ik werk.’ Werken. Oké, kon. Hij was eenentwintig. ‘Waar?’ ‘In een garage. Hé, vertel eens wat meer over jezelf.’
12103_Alles voor Romeo
03-10-2012
07:54
Pagina 15
‘Wat wil je weten?’ ‘Alles!’ Anouk fronste. ‘Is dat niet wat veel?’ ‘Je hebt gelijk, sorry, ik ga te snel. Ik struikel over mijn vingers, zo graag wil ik je leren kennen.’ ‘Waarom?’ ‘Jij bent leuk. Jouw foto’s! Lekkere foto’s!!!’ Anouk voelde hoe ze zwol van trots. Deze jongen was ouder dan zij, en vond haar de moeite waard. Jongens maakten het leven een stuk aangenamer, al vond ze het niet altijd even gemakkelijk om relaxed met ze om te gaan. Ze moest even nadenken over hoe ze nu verder zou gaan. Hij was sneller. ‘Hey, ben je er nog?’ ‘Ja, ik denk na.’ ‘Ben jij een type dat nadenkt? Ik niet, ik doe gewoon. En als ik een mooi meisje tegenkom, dan spreek ik haar aan.’ Nu moest hij niet denken dat zij een tutje was. ‘Komt dat even goed uit, ik praat graag met mooie jongens!’ ‘Hoe kan het dat wij elkaar niet eerder gespot hebben?’ ‘Maakt het uit? We praten nu toch?’ ‘Maar wat ik van je wil weten… Wat ga je doen na school?’ ‘Meestal niet veel bijzonders. Een beetje shoppen als ik geld heb, msn’en of op Hyves.’ ‘Ik bedoel eigenlijk later.’ Anouk haalde haar schouders op. Geen idee wat ze later ging doen. ‘Geld verdienen. Plezier maken.’ ‘Goed idee! Maar plezier maken kan nu ook al.’ ‘Doe ik heus ook.’ Anouk keek uit het raam naar de spelende kinderen buiten. Plezier maken? Sinds ze hier woonde, was het er nog niet echt van gekomen, een feestje, een vriendinnenavond of de stad in. Met een schok besefte ze
12103_Alles voor Romeo
03-10-2012
07:54
Pagina 16
dat ze al twee maanden niet uit was geweest! Ze begreep het niet goed van zichzelf, maar ze wachtte nog altijd af. Waarop? Op de volgende verhuizing? Op een nieuwe vriendenkring die haar mee vroeg? Daar moest ze toch echt zelf moeite voor doen! Maar sinds ze hier was komen wonen, voelde ze zich zó down. Alweer iets nieuws beginnen. En voor hoelang? Het was misschien maar beter om zich niet te veel te binden aan mensen hier. Stel dat haar moeder het opnieuw op haar heupen kreeg… ‘Woon je nog bij je ouders?’ De volgende vraag stond alweer op het scherm. ‘Hallo, ik ben zestien,’ antwoordde ze. ‘Ik woon met mijn moeder en mijn zusje.’ ‘Je lijkt veel ouder. En je vader?’ ‘Mijn ouders zijn gescheiden toen ik elf was. Daarna was er alleen maar shit.’ Die zin was weg voor ze wist of ze dat wel wilde vertellen. Ze kende die knul helemaal niet! Maar het was al te laat. ‘Oei, rot voor je! Wat voor shit?’ Nu dacht Anouk even na voor ze iets typte. Wat zou ze vertellen? Over de ruzies? Over de onuitgepakte dozen en de verhuizingen? Het geldgebrek? De depressie van haar moeder die van tijd tot tijd omsloeg in periodes dat ze ineens superdruk en opgewekt was en van alles aanpakte en haar hele leven weer moest omgooien? Tot de energie op was en ze uitgeput op de bank neerviel om daar de eerste weken en soms maanden niet meer vanaf te komen? ‘Mijn vader zien we nooit en mijn moeder is vaak ziek,’ maakte ze ervan. ‘Zo hé, dat zal niet gemakkelijk voor je zijn.’
12103_Alles voor Romeo
03-10-2012
07:54
Pagina 17
Anouk slikte. Ineens voelde ze de behoefte om meer te vertellen. ‘Mijn vader is een aso die zijn verantwoordelijkheid niet neemt en mijn moeder denkt aldoor dat ze het ergens anders beter kan hebben. Dus neemt ze een andere baan aan en dan moeten wij verhuizen. We zijn al drie keer verkast, ook naar een andere stad. En dan wordt ze ziek en dan moeten mijn zusje en ik voor haar zorgen. Ik kan koken, de was doen, de uitkering van mijn moeder in orde maken, alles regelen voor de school van mijn zusje en mij…’ ‘Goed van jou. Je moeder zal blij met je zijn.’ ‘Dat heeft ze nog nooit gezegd.’ ‘Ik zou jou graag eens willen zien.’ Hè? Las ze het goed? Hij ging wel heel snel. ‘Laten we eerst gewoon kletsen, oké?’ Ze vond het wel fijn om met hem chatten. Het voelde al snel vertrouwd. Hij bleef maar vragen stellen, ze kon er amper tussenkomen om iets van hem te weten te komen. En ze konden er maar geen eind aan breien. Maar uiteindelijk was het echt tijd om te stoppen. ‘Ik ga vast van je dromen vannacht,’ voorspelde hij. * De volgende dag was hij al online toen ze na school haar Hyves checkte. Hij maakte direct contact met haar. ‘Hey Anouk, ik heb op je gewacht. Wat ben ik blij je te zien! Ik snap er niets van, maar deze dag duurde zooo lang.’ ‘Hai, ik ben ook blij jou te zien.’ De hele dag op school had ze aan hem gedacht, en zich steeds afgevraagd of hij er weer zou zijn. Ze vroeg zich een
12103_Alles voor Romeo
03-10-2012
07:54
Pagina 18
moment zelfs af of het wel echt was gebeurd. Van zoiets droomde je. Kon het echt waar zijn…? Ze vroeg: ‘Moest je niet werken dan?’ ‘Ik ben eerder weggegaan, ik hield het niet meer uit. Ik moest je spreken! Ik heb de hele dag je foto’s dicht bij me gedragen.’ ‘Huh?’ ‘Mijn Samsung Galaxy is mijn beste vriend!’ ‘Omdat hij jou dichtbij brengt!’ volgde erop. Anouk wierp even een blik op de armzalige mobiel die naast haar op haar bed lag. Ooit zou ze ook een smartphone hebben, liefst een BlackBerry of een Samsung. ‘Weet je, ik vind het echt fijn dat je er bent,’ schreef Anouk. ‘Het regent buiten, maar binnen schijnt de zon.’ ‘Goh, ik voel dat net zo. En dat doe jij, lieve Anouk.’ Hoe moest ze daarop reageren? Ze zocht een toepasselijke smiley uit en stuurde hem :hearts: terwijl ze haar eigen hart als een gek voelde kloppen. ‘Vind je het raar dat ik dat allemaal zeg?’ vroeg hij. ‘Nee! Nee! Wat je zegt, ik voel dat ook zo. Gisteren…’ Ze aarzelde. Toen typte ze toch maar: ‘Het was zo fijn om te kunnen praten over mijn problemen.’ ‘Je hebt toch wel vriendinnen?’ ‘Als je op drie verschillende middelbare scholen hebt gezeten, heb je niet veel vriendinnen.’ ‘Ach, meissie, triest record. Wat kan ik doen om je op te vrolijken?’ ‘Dat doe je al! Gezellig kletsen, er voor me zijn. Door met jou te praten, voel ik me oké.’ Het was echt waar, Anouk voelde zich lichter dan ze in jaren had gedaan. Zij vertelde. Over school. Over de laatste verhuizing. Over
12103_Alles voor Romeo
03-10-2012
07:54
Pagina 19
haar moeder die het maar normaal vond dat zij al het werk in huis deed. Over haar gevoel dat het allemaal zo zinloos was… ‘Arme jij. Als je hier was, sloeg ik mijn armen om je heen.’ ‘Zou je dat doen…?’ ‘Tuurlijk! Wauw! Ik chat zomaar met een lief, mooi, sexy, maar verdrietig meisje!’ ‘En ik chat zomaar met een jongen die…’ Ze wist niet goed welke woorden ze moest kiezen. Die mij ziet staan, dacht ze ineens. Ze wiste de woorden en schreef: ‘Ik heb het gevoel dat jij me begrijpt.’ Ademloos wachtte Anouk zijn reactie af. ‘Ik zou je zo graag willen troosten! Op de foto’s zie ik je mooie gezichtje, je blote schouder, weet je wel dat je me bijna gek maakt? Zullen we cammen? Of IRL iets afspreken? Ik wil je graag zien…’ ‘Maar ik weet helemaal nog niet zo veel over jou!’ Een onbekende jongen wilde met haar afspreken. Anouk wist even niet wat slim was. Ze wilde wel, maar… Ergens ook niet. Nog niet. Het ging te snel. Ze kon niet zo gauw overzien waar ze aan begon. Haar lijf wist het wel, haar hart dat tekeerging, haar zwetende handpalmen, het lentegevoel in haar buik. ‘Vraag maar!’ nodigde hij haar uit. ‘Je sterrenbeeld?’ ‘Ram.’ ‘Je hobby’s?’ ‘Geld uitgeven! Uitgaan! Plezier maken!’ ‘En hoe woon jij?’ ‘Ik woon op mezelf.’ ‘Echt? Cool! En heb je broers en zussen?’
12103_Alles voor Romeo
03-10-2012
07:54
Pagina 20
‘Broers. Eén echte, twee half.’ ‘Die foto’s op je Hyves, waar is dat?’ ‘Op Curaçao.’ ‘Ben je daar vaak geweest?’ ‘Daar ben ik geboren.’ ‘O ja?’ ‘Ik kwam hiernaartoe met mijn moeder en mijn broertje toen ik tien was.’ ‘En wie zijn die jongens?’ ‘M’n broers, vrienden, neven, matties.’ ‘Vind je dat je een leuk leven hebt?’ ‘Ik wel! Waarom vraag je dat?’ ‘Op mijn vorige school had ik het veel meer naar mijn zin.’ Tjeetje, nou moest ze niet een partij gaan zitten zeuren, dat was niet de bedoeling. ‘Maak jij geen lol? Je gaat toch wel eens uit?’ Anouk slikte. Ineens miste ze Kim en Indy, haar vriendinnen van de vorige school, maar er was geen geld om naar ze toe te reizen. Er was nooit ergens geld voor. En sinds ze hier woonden… Het was net of de futloosheid van haar moeder besmettelijk was. Ook zij was een ster in hangen geworden. Ze kwam nergens toe… Ze had nog geen baantje gezocht, ze had nog geen nieuwe vrienden gemaakt, ze had niks ondernomen sinds… Maar dat kon ze dus echt niet allemaal gaan uitleggen. Dus ze maakte ervan: ‘Tuurlijk!’ ‘Waar ga je heen dan?’ vroeg hij. ‘Kunnen wij daar niet afspreken?’ Hij is wel een volhouder, dacht Anouk. Ze vond het een aantrekkelijk idee. Ze voelde haar lichaam wakker worden en plotseling had ze heel veel zin in uitgaan, plezier maken, drin
12103_Alles voor Romeo
03-10-2012
07:54
Pagina 21
ken, dansen! En waarom niet met deze leuke gozer?! De vraag hoe ze dat moest betalen, zou ze later wel oplossen. ‘Waar woon jij?’ vroeg ze. ‘Kun je hier naar de discotheek komen?’ Hij noemde de plaats waar hij woonde. ‘Een half uurtje rijden bij je vandaan! Ik ga dus wel eens uit waar jij woont.’ ‘Echt? Of zeg je dat maar? Rij jij zo ver om uit te gaan?’ ‘Dat is nog niks. Ik rij het halve land door. Ik zei al: stappen is mijn hobby.’ ‘Waar ga je dan naartoe?’ ‘Ken je Dance You?’ ‘Nee, ik geloof van niet.’ ‘Komt goed! Ik neem je mee! Dat is op de Markt. We kunnen daar beginnen. Zaterdag?’ Wauw! Ze had een date! ‘Oké!’ ‘Mag ik je mobiele nummer?’ vroeg hij nog. ‘Voor als er iets tussenkomt?’ Ze glimlachte. ‘Komt er dan wat tussen? Je laat me toch niet voor niks komen? En je kunt mij altijd op Hyves vinden.’ Nu wilde Anouk wel overschakelen op msn en de cam aanzetten, praten ging sowieso gemakkelijker dan chatten. Wel nam ze eerst de tijd haar make-up bij te werken. Met ingehouden adem wachtte ze af. Ja, nu ging zijn foto over in bewegend beeld… Romeo! Daar was hij, grijnzend en wel! ‘Hé, schatje, con ta bai, hoe gaat het?’ Anouk voelde haar wangen trekken, zo breed glimlachte ze zelf ook. ‘Hai. Je bent precies je foto.’ Gelukkig had hij niet een fake foto geplaatst. Hij was het echt! ‘Jij niet, hoor. Jij bent nog mooier dan je foto!’
12103_Alles voor Romeo
03-10-2012
07:54
Pagina 22
* De tijd tot zaterdagavond duurde eindeloos, uren die ze vulden met praten, praten, praten, steeds vertrouwelijker, en aldoor spannender. Voor het eerst sinds hun verhuizing begin maart had Anouk iets om naar uit te kijken. Ze was er zó vol van dat ze het niet kon laten Jasmina er op school over te vertellen. Ze hingen in de grote pauze samen tegen de verwarming van de kantine. Vanwege de frisse meimaand stond de kachel nog aan en Anouk voelde de hete lucht langs haar rug omhoog stijgen. ‘En waar ken je hem van?’ vroeg Jasmina toen Anouk uitverteld was. ‘Via via. Heb jij dat wel eens gehad, dat een jongen jou op Hyves spot en dat het dan heel erg blijkt te klikken?’ Jasmina trok een wenkbrauw op. ‘Is hij te vertrouwen?’ Nou zeg, is dat het eerste wat ze dacht, of hij wel oké was…? ‘Joh!’ riep Anouk verontwaardigd uit. ‘Als jij een leuke gast in de disco tegenkomt, weet jij dan direct of hij te vertrouwen is?’ Jasmina wiebelde met haar hoofd. ‘Als het niet te donker is om in zijn ogen te kunnen kijken… Oké, je hebt gelijk, dat weet je nooit van tevoren. Heb je hem al voor de cam gezien?’ ‘Tuurlijk, en dat voelt goed, hoor.’ ‘Spannend, fijn voor je.’ ‘Hij is zó leuk! Hij is precies zoals je wilt dat een jongen is.’ Anouk keek haar nieuwe vriendin aan. Ineens begreep ze niet waarom ze niet eerder had afgesproken met Jasmina uit te gaan. Ze had twee maanden niet geleefd! Ze leek haar
