12 februari 2007: Ravelijn wereldberoemd ???? De maandagse ochtendspits liep door tot in de leraarszaal want daar was ’t rechtstaande filevorming: een ploeg van wel 6 mensen zou vandaag het reilen en zeilen in Ravelijn filmen. Deze speciale dag begon, zoals meestal, in de turnzaal die alweer als een mini-theater was omgebouwd: Fitte Free stond op het podium touwtje te springen alsof hij nog nooit van een “maandagmorgen-gevoel” gehoord had.. Kalme Kamiel echter leek rechtstreeks én katerachtig uit zijn bed gevallen… Free ondervroeg hem vriendelijk doch dringend over zijn veranderde eet- en bewegingsgewoontes???? En Kamiel leek in zijn antwoord het roer helemaal omgegooid te hebben maar helaas bewees de weegschaal het tegendeel. Free rolde dus ter oefening een “buikspiermatje” uit waarop Kamiel onmiddellijk in slaap viel. Het goede nieuws was echter dat hij zijn sporttas en gymschoenen bij zich had en een shirt van Cercle Brugge. Voor de meerderheid was dat natuurlijk flagrant verkeerd gekozen en ’t werd dan ook met spontaan ahoe-geroep weggehoond… Fitte Free leerde hem daarna aerobic en dat was duidelijk meer op Kamiels lijvige lijf geschreven: hij danste, plooibaar als een voddenpop, enkele hippe passen waarna hij evenwel buiten adem op de grond van ’t podium zakte. Een groep vrijwilligers had dusdanig enthousiast meegedanst dat we voortaan op maandag- en vrijdagnamiddag in de pauze op
speelplaats-muziek worden getrakteerd. Er zijn nu eenmaal een behoorlijk aantal Ravelijners dansverslaafd en dat is ook bewegen natuurlijk. Bovendien zullen we door Free én/of Kamiel aangemoedigd worden….
Daarna mochten wij naar de les terwijl de ploeg Free en Kamiel over ons fitte schoolthema interviewde: vooral Kamiel legde het, voor zijn doen, bijzonder ernstig aan de camera uit… Waarna de filmers naar de kookklas trokken waar hun eigenste middagdessert klaargemaakt werd: Bart worstelde met een taaie mango, Veerle splitste een berg druiven en Wannes werkte zich keurig door een karrenvracht sappige kiwi’s, waarna ze het aan de cameraman nog eens mochten uitleggen.
Juffrouw Hilde werd nog eventjes met een paar vraagjes zenuwachtig gemaakt en daarna gingen die mannen wéér interviewen:
Mevrouw De Groote vloog uit haar bureau want een expertmeneer in vakoverschrijdende projecten legde uit dat wij hier zo goed bezig zijn maar dan met veel moeilijker woorden….
Dan naar de kiné waar wij ons, voor de camera, nog meer in ’t Calder-zweet werkten dan gewoonlijk en daarbij zelfs nog ontspannen in de lens probeerden te kijken terwijl we stepten, fietsen en met gewichten sleurden.
Alsof we aan ’t toeziend oog van de kinesisten kunnen ontsnappen, hebben ze daar nu hartslagmeters die “verklikken” als we te rustig bezig zijn. De technologie staat voor niets…. Meester André had zijn fotogeniekste sandalen aangetrokken en warempel zijn hemdsmouwen opgerold.
Mevrouw De Groote mocht even haar eigen bureau weer binnen om ons Tutti Frutti project te belichten en ze deed dat schitterend uiteraard. Ook meester Jos werd even van achter zijn laptop gehaald om uit te leggen waarom een verslagje van een activiteit door ouders vaak wordt gewaardeerd; dit terwijl Juf Martine dit verslag aan het schrijven was. Meester Wannes was ook uitverkoren: hij zag er opvallend kortgeknipt en glad geschoren uit… In zijn hobbyatelier werden potten gebakken maar ook gedronken tussendoor, net als in iedere andere les trouwens. Er werd enkel water getrakteerd; hoewel Wesley een pintje had besteld.
Zo tegen de middag rook de huisgemaakte lasagne heerlijk en had de Opstap een verzorgde tafel in hun lokaal gedekt. Free en Kamiel mochten meegenieten… Filmmaker is een zwaar beroep want natafelen zat er voor het team echt niet in: Om kwart voor één stond de camera al op zijn statief aan ’t voetbalveld.
Het leek plots een héél belangrijke wedstrijd met zoveel belangstelling. Juf Floor kende sinds ’t week-end de buitenspelval en de wedstrijd verliep bijzonder sportief hoewel de spionkop luider zong dan anders. De eindstand was 2-0 voor de groenen en toen was het balvaardigheid en penalty’s oefenen: De molshopen waren voor de camera door kegels vervangen en Bjorn keeperde op zijn Pfaffs. ’s Namiddags begonnen we bij de geitencross van meester Bart: onze eigen reporters kwamen de filmploeg vervolledigen en aldus werden cameramannen gefotografeerd, fotografen gefilmd en bokkige geiten opgenomen.
Meester Bart mocht het in de serre nog eens uitleggen, van onze maandagse keuzenamiddag terwijl wij konijnen en cavia’s koesterden, voederden en streelden. De handen moesten evenwel even uit de overall want er dienden kooien uitgemest!!
We werden door een héérlijk aroma de bakkerij ingezogen waar meester André bakte en meester Pieter het uitlegde en waar bakker Robbe zijn filmdas droeg.
Toen naar de poppenmakers waar koppen en decors in verschillende groeifases te zien waren maar waar we werkelijk als haringen in een creatieve ton geperst zaten. Wisten wij veel dat een echte camera zo omslachtig is. Gelukkig mochten we daarna met de hele bende naar de turnzaal waar de sporters vandaag speciaal thuis speelden. Je weet maar nooit hoe je een BV wordt!
De koks werden ook via de neus gevonden want hun rijstschotel rook hemels ook al was hij vegetarisch. Juf Annemie en Frieda bleken wel wat camera-schuw maar geen nood: er waren er genoeg die in hun plaats de cameraman charmeerden.
De pauze werd – zoals beloofd – door Free en Kamiel muzikaal opgeluisterd en de ambiance moet tot ver buiten Ravelijn te horen zijn geweest.
Het filmteam had zijn hart hier wat verloren want ze bleven maar met ons praten en die sympathie was wederzijds: ook wij wilden van alles weten. Dank u wel… en we zijn verschrikkelijk benieuwd naar het resultaat. Hobbyreporters van dienst: Martine Descamps en Jos Verhaeghe
