-
-*.-.
1 1
A a M
BEROEMDE FILMAC | xwo .
^
öfj^w
'r
pmmm TwenTef
■
WHITNEY BqjRNE, DIE IN BRitlSH-FILM „HEAD OVj
KUMONT INSPEELT
AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOUR PICTURE
FIL-r^STERREM -ABC 124
HELENE ROBERTS U «e Parij» gebor», als dochter van een bekend advocaat. Zij studeerde eenige jaren rechten, verliet toen echter de universiteit en ging les nemen by een tooneelspeler. Zij debuteerde met succes aan een schouwburg in haar geboortestad, en werd een jaar later door Ren* Clair voor de film geëngageerd. Maar eerste groote (ilmrol »peelde lij in „Clown Bux .
RALPH ARTHUR ROBERTS Is op den 2den October te Meeraae geboren. Hij begon zijn artistieke loopbaan als figurant aan een theater. In 1918 werd hij als regisseur aan het ThaliaTheater te Hamburg getngageerd en in 1928 was hij directeur van een der grootste schouwburgen te Berlijn. In ontelbare film» heeft hij medegespeeld: wij herinneren slechts aan ..Die Buddenbrooks' , „Einbrecher", „Ein Lied für dich" en „Es war einmal ein Musikus". De acteur is gescheiden van lijn vrouw.
THEODORE ROBERTS is nog een filmacteur van de oude garde. Hif tegon rijn loopbaan als figurant te Hollywood, kreeg later eenige kleine rollen té spelen en werd toen door de Paramount geëngageerd. In 1923 speelde hij zijn eerste groote rol en wel In „The squaw man". Door de Metro-Goldwyn-Mayer werd hij geëngageerd en trad vooral in' „Mask of the devil" op den voorgrond. Thans filmt hij weinig.
VIOLET ROBERTS is te Olathe geboren. Zij studeerde voor danseres en werd op zestienjarigen leeftijd door Florence Ziegfeld voor een revue geëngageerd. Eenige jaren lang trad z« te New York op. De direcüe van de RKO-Radio Filmmaatschappij gaf haar toen een contract en Violet verhuisde daarop naar Hollywood. In de film „The Nitwits" speelde zij een belangrijke rol.
GEORGE ROBEY is te Lyon geboren. Hij bezocht een tooneelschool en was eenige jaren alï komiek bij een operette-gezelschap werkzaam. Toen kreeg hij in 1891 een engagement bij een ensemble, dat een Parijschen schouwburg bespeelde. De beroemde regisseur Pabst gaf hem zijn eerste filmcontract. Hij heeft een der belangrijkste rollen gespeeld-In de Vandor-film „Don Quichotte , waarin Chaliapin de hoofdrol vertolkte. Zijn ware naam is George' Edward Wade. Hij Is den 205ten September jarig.
JACK QAKIE
Trouwe bioscoopbezoekers kennen zijn glunderen snuit wel, want hy is in een heele reeks films op hst doek verschenen. Maar wie hem zich herinnert, zal hoogstwaarschijnlijk een voorstelling van hem hebben, die neerkomt op de kwalificatie „een gezellige grapjas, dien je met au sérieux neemt". '■ , «i-.. Inderdaad is Oakie tot dusver voornamelijk opgetreden in revue-films en luchtige comedies, en zijn rollen daarin waren van dien aard, dat zijn werk moeilijk als Kunst met een groote K aangeduid kan worden. Én toch komen wij hier thans een lans breken voor den acfeur Uakie. Wie nauwlettend zijn werk in „College Humor' , „Too much harmony", „Sitting pretty". „Moord in de follies , „College Rhythm" en „Hallo, hier Amerika" beschouwt, zal al ras tot de erkenning komen, dat Oakie ook in het komische genre dikwijls blijk geeft over bijzondere mimische kwaliteiten te beschikken. Zoo nu en dan zijn er trekjes, waarbij plots ons lachen verstilt, waarbij we voelen, hoe de clown eensklaps een ander instrument bespeelt, en hoe hij diep-menschelijke accoorden aanslaat. Zoo iets herinneren wy ons bijvoorbeeld heel sterk uit „Too much harmony", in de scene, waarin hij al ijsberend over het tooneel, zijn liefdesverdriet uit. Wie vermoed heeft, dat Jack Oakie tot grooter werk in staat was, ziet dat nu eensklaps op waarlijk overtuigende wijze bevestigd in de Paramount-film „De Texas Rangers . Deze film, onder regie van King Vidor vervaardigd, brengt de wording van den staat Texas in beeld en den stryd, dien de Rangers (een soort burgerwacht) te voeren hadden tegen bandieten en Indianen om Texas tot een rustige, bloeiende landstreek te maken. In dit harde, maar prachtige werk, waarin een talentvol regisseur een geweldige spanning wist te leggen, vervult Oakie de rol van Wahoo, den vroolijken bandiet. In doorsnee dus opnieuw een komische figuur, maar ditmaal een, die door een goed scenario-schrijver en een knap regisseur op een hooger plan werd geplaatst. Erf Oakie vertolkt de rol van Wahoo zóó verrassend goed, zóó door en door echt, zóó menschelijk en levend, dat Wahoo u uit deze film ongetwijfeld het langste by zal blyven. Het drama, dat in deze film overheer'scht, maakt zich ten slotte ook meester van de figuur Wahoo, en in die scenes geeft Oakie spel van diepe tragiek. ^^T'
PAUL ROBESON Is een bekend zanger, die ook in verscheidene films zeer veel succes heeft geoogst. Vooral de Alexander Korda-film „Sanders van de Rivier" maakte hem populair. Hollywood engageerde hem voor „ShowBoat", daarna keerde hij naar Londen terug, waar hij thans een film voor Gaumonl-British speelt. ^Zijn nieuwste film is getiteld „Song of freedom".
Alleen al om deze opzienbarende wedergeboorte van den acteur Oakie is „De Texas Rangers" een gang naar den bioscoop waard. 1) Jack in nieuwe rol, STEPHEN ROBERTS Is te Chicago geboren. Hij studeerde eenige jaren kunstgeschiedenis en werd toen tooneelspeler. Dit beroep bevredigde hem echter niet en hij verhuisde naar Hollywood om lieh aan de film te wijden. Twee Jaren lang had hij geen «ucces. Bn hoewel hH daarna door Adolphe Zukor aan de Paramount 1» verbonden. Is hy nog niet vaak op den voorgrond getreden.
JOHN ROBERTSON behoort tot de succesvolste regisseurs van Hollywood. Hfl 1» jarenlang bij de Paramount werkzaam geweest, regisseerde onder andere „Dr. Jekyl and Mr. Hyde , en »loot daarna een contract met de Metro-GoldwynMayer. Thans is hij aan geen enkele maatschappil vast verbonden. Dit »eiioen zal hij eenige films voo» de RKO-Radio In scène zetten.
BILL ROBINSON Is de beroemdste Amerlkaansche step-danser. Hij werd het eerst door de Radio-Pictures voor de film geëngageerd, en speelde In de operette-film „Dixlana . Daarna verscheen hij eenige jaren niet op het witte doek, tot Shirley Temple populair werd en hij een contract »loot met Fox. In de meeste Shirley Templefilms speelt Robinson een belangrijke rol. Bovendien Is hij de dansleerair van de kleine Shirley.
2) De Indianen hebben den slrijdbljl opgegraven. Een scène uit „The Texas Rangers".
-••■■■' ■
w1-
JflflR
i mSÊÊÊÊÊA
«Irf
GENOMEN ONDER REGIE VAN REINHOLD SCHÜNZEL
%
^9
£J
S.;V/--'~
UFA-FILM NAAR HET TOONEELSTUK „SIXTE
,••;-
km*.
^tl
^/"ïS';^
> ^^
f'^ r
*
^
i
cnnifer Lawrence heeft op vrij jeugdigen leeftijd haar man verloren en is met twee dochtertjes alleen achtergebleven. Om nu in haar levensonderhoud te kunnen voorzien, sticht ze een modehuis en vertrouwt de dagelijksche zorgen van de beide kinderen aan haar oude moeder toe. Het modehuis brengt het tot een groote reputatie en weldra is haar naam alom bekend. Jennifer Lawrence is met haar man niet gelukkig geweest, doch om de kinderen al dit leed te besparen, houdt ze dit voor zichzelf en dicht den overleden vader alle mogelijke goede eigenschappen toe. Dit heeft er toe geleid, dat de kinderen langzamerhand hun vader zijn gaan verafgoden. Groote consternatie verwekt dan ook de verichijning van een vreemden heer aan de zijde van hun moeder. Jennifer Lawrence heeft namelijk in het buitenland kennis gemaakt met sir John Corbctt, die van haar is gaan houden. Deze liefde wordt spoedig wederzijds. De kleine Baba vindt het prachtig, dat er een „nieuwe vader"
m
ê
&
A /A l»fai ï
i
IV
2f
.«&.«ÉAj
•i
V .-!.
- I
komt, doch in Irene verwekt het groote ontsteltenis. Uit piëteit voor haar overleden vader eenerzijds en haar als 't ware egoïstische liefde voor haar moeder anderzijds kan zij zich met het denkbeeld van een tweede huwelijk van haar moeder onmogelijk vereenigen. Het komt tot hevige scènes, waarbij
• ^ '
■■'
\
\
■--■.£■':■' ïV.K7,i ■■■l ■■.iir ..!,
Jennifer Lawrence nog een oogenbhk aan de nukken van haar dochter dreigt toe te geven, doch haar oude moeder houdt haar daarvan terug. In een hevig overspannen toestand besluit Irene zich van het leven te berooven. In een groot meer zoekt zij den dood. Doch op het laatste oogenblik slagen
Baba en Philip, een jongeman, die van Irene houdt, er in dit te verhinderen. Irene wordt gered door Philip. De drie kinderen zullen samen het geheim bewaren, want Irene heeft diep berouw en wil haar moeder deze smart besparen. Ze is tevens tot andere inzichten gekomen en de beide kinderen verheugen zich nu in het geluk van hun moeder, een geluk, dat ook het hunne geworden is.
1) Reinhold Schünzel speelt een scène voor. - 2) Reinhold Schünzel verklaart Karl Schönböck, Sabine Peters en Geraldine Ka« een scène uit het draaiboek. - 3) Irene (Sabine Peters) en Baba (Geraldine Katt). - 4) Irene en Philip (Hans Richter). - 5) Baba en Irene. - 6) Jennifer (Lil Dagover) en John Corbett (Karl Schönbock). - 7) De grootmoeder (Hedwig Bleibtreu) en Irene (Sabine Peter; - 8) Irene en Sir John Corbett.
H
DE DICHTERS VAN PLANKENLAND dooi; EDUARD VETERMAN BETSY RANUCCI-BECKMAN. Het komt meermalen voor, dat kunstenaars, die zich plotseling een aanzienlek talent hebben betoond, even plotseling weer zwygen. Denken we aan een Rimbaud, een Geerten Gossaert, of — om bü de tooneeldichters te blijven — aan Shakespeare. Nietwaar: Shakespeare verschont vry onverwachts in de literatuur en toegerust met alle attributen van het genie, zelfs in zyn jeugdwerken. Maar als h« zyn laatste spel geschreven heeft, zwijgt hij nog een reeks van jaren, eer hij het tooneel van deze wereld verlaat. Dat heeft natuurlijk aanleiding gegeven tot allerlei gissingen. Er zijn vele menschen die gelooven, dat Shakespeare zijn eigen werken niet geschreven heeft, maar dat de eenvoudige acteur Shakespeare als dekmantel diende voor de een of andere hooge persoonlijkheid; men heeft speciaal daarbu op het oog den kanselier Bacon, en de aangeroerde kwestie (een berucht probleem in de literatuurgeschiedenis) neet de „Shakespeare-Bacon-kwestle". De menschen, die alle moeite doen om Shakespeare het auteursrecht op zijn werken af te kapen, vervallen soms in de meest belachelijke oplossingen. Zij verliezen de werkelijkheid geheel uit het oog; gaan regels en woorden tellen, zoeken de drukfouten op, construeeren allerlei kruiswoordpUzzles en vergeten in hun ijver, dat het verschijnsel van een plotseling optredend en even plotseling verdwijnend talent — vooral in de tooneelliteratuur — zoo dikwijls voorkomt. Het schijnt, of de rijpere jaren zich niet meer zoo gul kunnen vereenigen met de , illusie van plankenland. Byna alle drama's, die tooneelschrijvers in hun grijsheid hebben gewrocht, zijn meer om te lezen dan om te spelen. Men kan hiertegen natuurlijk dadelijk het voorbeeld van Shaw aanvoeren — maar Shaw zou Shaw niet zijn, als hij ook op dézen regel geen uitzondering was. Daar is nu b^voorbeeld Betsy Ranucci-Beckman, die zich met haar gemak van bewegen naast Shakespeare niet onwennig zal voelen. Deze bijzonder intelligente vrouw heeft vrij plotseling een paar tooneelstukken geschreven, waarover men verbaasd de handen ineensloeg, zoo goed en gaaf waren ze, en even plotseling is ze weer in een volledig stilzwijgen vervallen —als schrijfster wel te verstaan. Misschien zal men later hieruit het bewijs putten, dat Betsy Ranucci haar eigen werken niet geschreven heeft, maar dat ze bijvoorbeeld het product waren van minister Marchant— maar om zoo'n probleem te voorkomen kan het zijn nut hebben hier eens nadrukkelijk te constateeren, dat Betsy Ranucci bestéét; dat zy èen geestige, vernuftige vrouw is, die haar tong even vlot roert als haar pen; dat ze een doodgewoon, helder wezen is, zonder éénig mysterie.. behalve dan het mysterie waarom ze niet meer schrijft. Deze vrouw — die onze vestiairebezoekers mevrouw Ranükki noemen, in plaats Ranoetsjie — kwam een twintig ' jaar geleden plotseling tevoorschijn met een tooneelspel: „Monsieur Ie Directeur", dat een verademing bracht tusschen de brave, langdradige stukjes vól koppen thee, waarin de tooneelschrijvende dames uit dien tijd zich (op enkele uitzonderingen na) baadden. Het was sterk en speelsch; het was geestig en gevoelig; het was romantisch en nuchter TooVI
is het des te zonderlinger» dat de muze 'van mevrouw Ranucci plotseling rnet stomheid werd geslagen. Zeker: het tooneel maakte toen een benarden tijd door: de dwaze en zeer ónartistieke tooneelkunstenaars-staking gooide een massa verhoudingen overhoop, maar kort daarop werden mevrouw Ranucci en haar man — Dirk Verbeek — de ziel van het zeer bijzondere „Comoedia"-troepje, waarvoor zij verscheidene vertalingen maakte—onder meer uit het Italiaansch, van Goldoni, — maar zelf niets produceerde, behalve dan de bewerking Van een Amerikaansch boek, „The Art of Advertising", dat onder den titel „Reclame zeer veel succes had. Op zichzelf teekende dit geval weer, hoe 'n echte tooneelrot mevrouw Ranucci is, en hoe zij overal theater ruikt, waar dat maar even is . te vinden.. Toen zij dit boek namelijk .. gelezen had, vond ze dat zoo door en door theater, dat ze er slechts een handomdraai werk in' zag, om er een stuk van te maken. Doch naderhand bleek, dat de auteur zijn boek geschreven had.. nadat er eerst een stuk van denzelfden inhoud met succes was opgevoerd!
neelmenschen meenden er de vleeschelijke modellen van te kunnen aanwijzen, maar wat doet dit er toe? Balzac heeft bijna al zijn beroemde figuren uit de realiteit geportretteerd, 't Is maar de kwestie of het portret góéd is. Want d&t kan nog lang niet iedereen! Aan den anderen kant was het eigenlijk niet te verwonderen, dat Betsy Ranucci met zoo'n „meester-debuut" voor den dag kwam. Ze kende, als actrice, de eischen van het werk immers door en door! Menschen, die aan het tooneel in de een of andere functie verbonden waren, hebben altijd de beste werken geschreven. Men kan van uit zijn bureaustoel niet weten, wat wel en wat niet op z'n plaats is. De figuur, die als held uit 's schrijvers vulpen druppelt, wordt een Jan Klaassen zoodra hy voor het voetlicht verschijnt. Het tweede stuk van mevrouw Ranucci, dat betrekkelijk kort op het eerste volgde, „Dat wat je niet hebt ", was in vele opzichten nóg beter dan het eerste. Vooral om de beperking, die er uit sprak. Had zij in' haar eersteling nog een groot aantal personen verwerkt, „Dat wat je niet hebt " werd met een zeer klein tableau voor het voetlicht gebracht: ik meen vijf personen. Zoo iets wijst altijd op „vordering" van het talent. De auteur heeft in den beginne steeds véél > menschen noodig, om met véél handeling den avond rond te komen. Later, als hij de kunst van dialogen-schrijven meer verstaat, beperkt hij zich. Vele auteurs hebben 't zich als een ideaal gesteld een stuk met drie, zoo mogelijk met twee menschen te schrijven. In dit laatste zijn Niccodemi en Verneuil zeer geslaagd. Maar de kroon spant de Fr ansehe dichter Piron (18e eeuw), die een drama in drie bedrijven schreef: „Deukalion" voor één acteur. Het gegeven liet trouwens niet meer personen toe, want het speelde na den zoogenaamden zondvloed van Deukalion, toen hij moederziel in z'n eentje over bleef.... „Dat wat je niet hebt " maakte enorm veel opgang; werd ook zeer goed door Van der Lugt gespeeld. En daarom
Terwijl Betsy Ranucci als tooneeldichteres in zwijgen verviel, boekte zij als actrice geen hemelbestormende successen. Ze was consciëntieus. Ze had natuurlijk een volmaakt begrip van wat ie zei en deed. Maar vermoedelijk was 2e veel te intellectueel om een actrice van formaat te worden. Te scherpe hersens zijn een rem voor het spontane, dat van een tooneelspeelster moet wordeh geëischt. Te veel zelfcontrole wurgt het impulsieve. Daarom dreven Betsy Ranucci's kwaliteiten veel meer in de richting van regie. Bij het „Vereenigd Tooneel" te Amsterdam vond zij daar een royale gelegenheid voor, en ze heeft die kans weten te benutten. Haar voorstel* lingen muntten uit door een eigenaardige, intieme atmosfeer; door een uiterst verzorgden stijl, door een superbe samenspel. Het was „Kammerspiel" in den besten zin van het woord. Zij veroverde het publiek zónder ster-methode. Elke acteur uit haar voorstellingen kreeg het volle pond. En het bleven menschen, die elkaar ontmoetten, geen gietijzeren romanhelden of suikergoed-schimmen. Men-heeft Betsy Ranucci veel te weinig in dit werk gewaardeerd. Nu ja, zinnetjes als „de regie van mevrouw Ranucci was, als gewoonlijk " beteekenen niets. Dat slaat meestal op de meubelen en de gordijnen. Men weet in Holland regie nauwelijks te waardeeren, als zij zich niet demonstreert door schceve huizen en gebaren, als op een carnaval in een gekkenhuis. De debacle van het Vereenigd Tooneel ontroofde haar een prachtige werkgelegenheid. Ze schreef nog een roman, schreef vele artikelen, schreef een filmscenario dat bekroond werd — is het ooit gedraaid?— en vond ten slotte weer gelegenheid tot werk als regisseuse bil et Rotterdamsch-Hofstad-Tooneel. Maar de tooneelschrijfster bleef zwijgen. In alle talen — en ze beheerscht er verscheidene! Zouden de yveraars in het Shakespeare-Bacon-probleem toch niet zulke zonderlinge lieden z'ijn? Bestaat er een Ranucci-Marchant-vraagstuk? Shakespeare kunnen we niet meer naar de waarheid vragen.... Mevrouw Ranucci, neem me niet kwalijk, maar ?
^ had zijn vrouw voor een tljdj? naar de Riviera gestuurd. „Dat Is geweldig aardig van Je,' merkte een vriend op. ' „Och Ja," zei mijn neef bescheiden. „Maar je weet ook niet, hoe zeer ik wat rust noodig heb." Een berucht zakkenroller stond voor den zooveelsten keer voor den rechter en hoorde een half Jaar tegen zich eischen. „Heb Je nog iets te zeggen," vroeg de rechter. „Ja, edelachtbare. Zou ik misschien een week uitstel kunnen krijgen. Mijn advocaat is ziek." „Dat zou Je *och niets geven, man. Je schuld is duidelijk bewezen. Je bent betrapt terwijl Je met Je hand in den zak van Je slachtoffer zat. Wat zou Je advocaat nu nog ■tot Je verdediging kunnen aanvoeren? „Dat is het Juist. Daar ben Ik ook nieuwsgierig naar."
^&
Robert Coogan, Jackie's kleine broertje, die een rol speelde in de verfilming van Percy Crosby's teekenreeks „Skippy", is een grappig kereltje. Reeds na een paar dagen deden er in Hollywood meer anecdotes betreffende den Jongen acteur de ronde, dan over de Ford in een heel Jaar. Roberts eerste dag in het atelier begon zijn einde te naderen, toen hij op Norman Taurog, den regisseur, afstapte en beleefd vroeg: „Meneer Taurog, wilt U mij een pleizier doen7" „Zeker, Robert, wat Is er?" „Laat me naar huis gaan." „Vindt je het dan niet leuk in den studio?" „Nee, meneer." „Waarom niet?" .„Iedereen doet hier zoo gek!"
Hoe populair Popeye de zeeman, de held uit de geestige Max Fleischer-teekenfilms, die in tijden van nood altijd titanenkracht put uit zijn onafscheidelijk blik spinazie, ook bij de kinderen is, blijkt wel uit 't grappige verzoek, dat de vrouw van een farmer in Missouri tot Max Fleischer te Hollywood richtte. Zij schreef: „Ais U Popeye weer spinazie laat eten, laat hem dan niet het blik ook opeten. Mijn Jongste zoontje heeft er ai zijn lip door ingesneden."
•■-■sï
Een toerist zag een uithangbord aan een hotel met de lokkende mededeeling: „Vrij Garage". HIJ besloot daar te overnachten en reed daarom zijn auto de garage in. Dadelijk kwam er iemand op hem toe om te vragen wat voor een kamer hij wenschte. „Eh, nee dank u," antwoordde de toerist. „Ik slaap wel In den auto." De chauffeur van een grooten vrachtwagen werd bij een botsing uit den wagen geslingerd en kwam een tiental meters verder met z'n hoofd tegen een paal terecht. Eenlge oogenblikken bleef hij beduusd liggen, toen opende hij langzaam zijn oogen. „Nou man," riep een der vele omstanders, „dat was ook op het kantje. We dachten al, dat je dood was." „Ja," antwoordde het slachtoffer langzaam, „ik veronderstel, dat de paal mijn val heeft gebroken"
DO bekende filmster Charles Laughton, de titelvertolker uit de film „Rembrandt", heeft sinds eenigen tijd diep respect voor timmerlieden. Een paar weken geleden gaf hij een timmerman, die een karweitje voor hem had opgeknapt, twee vrijkaartjes voor de yertooning van een film, waarin hij, Laughton, een hoofdrol vervulde. HIJ dacht daar natuurlijk verder heelemaal niet meer aan, tot hij de rekening van den timmerman kreeg. Bij de specificatie stond onder meer vermeld: „Overwerk in den bioscoop, drie Pond..."
Gevangenis-directeur: „Ik wil je aan het werk zetten. Wat kun je doen?" Gevangene (die veroordeeld Is wegens t zetten van een valsche handteekening): „Geeft U mij een week den tijd om mij In te werken, en Ik zal alle cheques voor U teekenen;" De heer Karelsen heeft vele kwalen, ten minste dat verbeeldt hij zich. Hij was om wat te herstellen naar een bekende badplaats gegaan, ten einde daar geneeskundige baden te nemen, maar tot zijn groote teleurstelling bleef hij zich zwak en pijnlijk voelen. Op 'n wandeling ontmoette hij een ouden heer, met wien hij een gesprek aanknoopte. „Gelooft U werkelijk, dat de baden hier sansterken?"' vroeg hij. „Daar ben ik wel zeker van, meneer! Toen ik hier kwam, kon ik niet loopen en nu ... nou U ziet zelf dat ik zoo f iksch ben als een Jonge kerel." ■ ■ „En hoe lang bent U dan wel hier?' „Laat eens kijken. Morgen word Ik zestig. Dus dat is net op een dag na zestig Jaar."
Ernst Lubitsch zocht een actrice voor een kleine filmrol. De keuze was ten slotte gevallen op twee debutantjes. Eèn daarvan zou na de proefopname gekozen worden. Een der jongedames spreekt een assistent-regisseur aan en vraagt. Denkt U dat het doel heeft, als ik een Se kist sigaren aan Lubitsch stuur?" „Dat zou ik zeker niet doen! Als mijnheer Lubitsch denkt, dat U hem ornwilt koopen, hebt U geen schijn van kans Een paar dagen later treft de assistent het meisje in het atelier. Ze is voor de rol ^Nou"mijnheer," zegt ze, „ik heb Uw raad niét opgevolgd, ik heb wèl een kistje sigaren gezondenl" „ .» n hier „Dan verwondert het mij -l dat U hier bent, jongedame," antwoordt de assistent. „Mij niet," lacht de aspirant-ster. „Ik heo er namelijk een visite-kaartje van het ändere meisje bijgedaan!"
_ . .
„Die man moet een critischen geest hebben," zei Laughton, en — hij betaalde de rekening!
Co^sU-.ufÄiwat Constance Bennett, de populaire Foxfilmster, een der vier „Ladles in Love", doet momenteel hevig aan de slanke lijn. Iedereen urt haar omgeving vindt het onzin en haar kunstzusters Janet Gaynor, Simone Simon en Loretta Young verklaren haar voor idioot. Maar Constance houdt vol ert vast zoo hard ze maar kan. „Ik ben nu op den goeden weg!" verklaarde zij. „Ik heb nu in drie dagen niets gegeten: gisteren, vandaag en morgen 1
Hollywood kent weinig woiKenkrabbers; de gebouwen zijn er over het algemeen zeer laag. Maar Victor McLaglen woont in een dezer zeldzame torenhuizen. Dezer dagen gebeurde er 'n ongeluk: van den daktuin kwam er 'n man naar beneden vallen. Toen deze rampzalige op zijn snellen tocht naar de aarde voorbij 't venster van zijn appartement kwam, zat zijn dienstmeisje juist aardappelen te schillftp. Zij keek op, zag haar „mijnheer", en Victoi? McLaglen, die juist voorbij de keuken kwam, hoorde haar zeggen: „Nou, dan heb ik hu wei genoeg geschild, nu we 'n eter minder hebben... VII
PLMNIEUWS
Een United Artists-productie, uitgebracht door Loet C. Barnstijn. Regie: George B. Seitz. Rolverdeeling: Hawkeye (verkenner) Randolph Scott. Alice Munro Blnnie Barnes. Cora Munro Heather Angel. Kolonel Munro Hugh Buckler. Majoor Heyward Henry Wilcoion. Magua (spion) Bruce Cabot Chingachgook (Mohicaansch opperhoofd), Robert Barrat Uncas (zijn zoon) Phillip Reed Kapitein Winthrop Willard Robertson David Gamut Frank McGlynn Sr ' Jenkins (Heyward's adjudant). Will Stanton
Lil Dagover, Wolfgang Kiehllng en Peter Petersen in „Kreutzersonate". Helen Burgess en Gary Cooper tijdens de opnamen voor hun film „The Plainsman".
,
Uncas, Mohicaanschc dapperen, het kleine gezelschap van het scalpeermes weet te redden en het veilig in het fort brengt. Spoedig daarna geeft kolonel Munro het fort op eervolle voorwaarden over en Montcalm staat hem toe het met slaande trom en vliegende vaandels te verlaten. Munro wordt echter doodelijk» gewond door de valsche Magua tijdens een massamoord, die de Fransch gezinde Indianen op de Engel-
Wij schrijven 1757. Het Engelsche fort William Henry, gelegen aan het meer George, wordt door de Fransche troepen en de Huron-Indianen onder bevel 'van den markies van Montcalm belegerd; Alice en Cora Munro, de knappe dochters van den Engelschen fort-commandant, kolonel Munro, vertrekken van Albany om naar hun vader in het fort te gaan. Zij worden vergezeld door majoor Duncan Heyward, die al langen tijd verliefd is op Alice. Een verraderlijke Huron, Magua, dient het gezelschap tot gids, maar hij brengt hen van den goeden weg af, met de bedoeling de meisjes uit te leveren aan een troep zwervende Hurons. Zijn booze opzet wordt echter verijdeld door Haviksoog, een kolonialen verkenner, wiens bewondering voor Alice wordt opgewekt, wanneer hij met zijn kameraden Chingachgook en diens zoon VIII
sehen plegen, als zij op het punt staa het fort te verlaten. In de vcrwarrir worden Cora en Alice door Magua on voerd. Majoor Heyward trekt er op u om ze te zoeken, geholpen door Havik oog, Chingachgook en Uncas. De rival teit tusschen Heyward en Haviksoa om Alice's gunst wordt steeds intensi tijdens een serie adembenemende on snappingen en avonturen. Ten slotl wordt Alice gered, doch Cora werpt zie van een rots, om niet de vrouw I ^^ moeten worden van Magua, d den trouwen Uncas vermoorddi toen deze trachtte het meisje t redden. Chingachgook wreekt de moord op zijn zoon Uncas, doe op zijn beurt Magua te doodci Door de komst van nieuw Engelsche troepen kunnen Alic majoor Heyward en Haviksoo zich in veiligheid brengen. Voc laatstgenoemde is het avontui echter nog niet ten einde. In ve band met zoogenaamde opruiio van de kolonisten wordt hij voc den krijgsraad gedaagd. Majoc Heyward is echter niet zoo 01 ridderlijk om zijn rivaal als ve: rader te brandmerken. Integer deel: hij verdedigt meer dan d hij beschuldigt. Geïmponeerd do( Haviksoogs houding vraagt c voorzitter van den krijgsraad he om dienst te nemen in het Enge sehe leger. En zoo zien we de dapperen verkenner met de Bri sehe troepen opmarcheeren, doe niet dan nadat Alice beloof heeft, op hem te zullen wachtel 1) Majoor Heyward (Henry Wilcoxoi en Alice Munro (Binnie Barnes). ' 2) Alice Munro (Binnie Barnes Hawkeye (Randolph Scott), Chingac gook (Robert Barrat) en Uncas (PhiH Reed), - 3) Magua (Bruce Cabot
o:,
Regisseur Charles Barton, Gail Patrick en Lew Ayres tijdens een opname voor de film „Murder with pictures".
Marlka Rökk en Ernst Waldau in de film „Het meisje met principe", een rolprent welke onder regie van Georg Jacoby wordt opgenomen.
Lil Dagover en Peter Petersen In de Georg Wltt-fllm „Die Kreutzersonate".
De sterren Reginald Owen, Joel MacCrea en Jean Arthur bestudeeren het draaiboek voor hun nieuwe film „Avontuur in Manhattan".
....,.*-, gevolge had) heeft zijn echtgenoote Anarkali nimmer kunnen vergeten. Nu hij Mira plotseling voor zich ziet, ontdekt hij een sprekende gelijkenis tusschen haar en zijn overleden vrouw. Als Britsch-Indiër gelooft hij aan wedergeboorte en hij beschouwt Mira dan ook als de reïncarnatie van Anarkali. Tevergeefs probeert de Maharadja Mira voor zich te winnen. Ten slotte ziet hij nog één weg: hij biedt Ferdl, die als manager optreedt, zesduizend lires voor een enkel concert
Rolverdeeling: De Maharadja Dr. Lawburn Daisy Atkins Mr. Trenchman Lord Winston Ushi, kamenier Hoteldirecteur
Gustav Diessl. Attila Hörbiger. Hilde von Stolz. Anton Pointner. Robert Välberg. - Marjan vort Lex. Mihail Xäntho.
City-Film. Een nieuw kwartet, bestaande uit de heeren Stefan, Ferdl en Xaver en de pianiste Mira is in het Miramar Hotel te San Remo aangekomen. Stefan, een uitstekend violist en componist, heeft zich maandenlang tegen het aannemen van een dergelijk engagement verzet. Hij is een kunstenaar in hart en nieren en lijdt liever honger, dan zich te „verlagen" tot het spelen in een restaurant Zijn vrienden en eerder nog Mira, zijn verloofde, hebben hem tenslotte kunnen overhalen om het wonen en hongeren op een zolderkamertje af te wisselen met het optreden in het openbaar. De eenige Concessie, die hij hun heeft kunnen afdwingen is, dat hij niet verplicht zal zijn om jazz-muïiek te spelen. Direct na aankomst begint de repetitie, doch deze wordt al spoedig afgebroken op verzoek
van een der gasten van het hotel. Het is de Maharadja van Bhattaipore, die met zijn dokter Lawburn en Trenchman, een Engelschman, in een aan de eetzaal grenzenden salon een conferentie heeft en die de muziek storend vindt. De directie doet alles om het een dergelijken hoogen gast naar den zin te maken en het repeteeren wordt verboden. Stefan Wnt echter tegen een dergelijke behandeling in opstand. Hij is geen straatmuzikant en ten slotte speelt hij ook niet voor zijn pleizier in een restaurant. Mira weet hem evenwel tot kalmte te brengen. Zijzelf echter gaat aan den Maharadja een verklaring vragen van zijn vreemde houding. Haar komst heeft op den Maharadja een zeer merkwaardige uitwerking. De Maharadja, die door de Engelsche regeering uit zijn land verbannen werd, in verband met een duel met een vermeenden minnaar van zijn vrouw (een kwestie, die den zelfmoord van zijn vrouw ten
in zijn villa. Ferdl is opgetogen over dit royale aanbod en brengt zijn drie vrienden naar de vorstelijke villa. De Oosterscj-ie pracht en praal mtiken echter geen indruk op Mira. Ook blijft zij ongevoelig voor de geschenken en de bloemen, die de Maharadja haar geregeld doet toekomen. De eenige toezegging, die hij van haar krijgt is, dat, wanneer zij verdriet heeft of hulp noodig mocht hebben, zij zich dan tot hem zal wenden. Stefan heeft met steeds groeiende jaloezie
de hofmakerij van den Maharadja gevolgd. Hoezeer Mira hem ook bezweert, dat een viooltje van Stefan haar meer waard is dan alle orchideeën van den Maharadja. hij gelooft haar niet. Hij wordt met den dag onvriendelijker tegen haar, snauwt haar af, wanneer zij fouten maakt, ontwijkt haar steeds meer, voorgevende dat hij studeeren moet. Ten slotte kan Mira het niet langer uithouden, nu zij de liefde van Stefan verloren meent te hebben en zij gaat naar den
Maharadja. Deze laat een villa voor haar inrichten en omgeeft haar met alle mogelijke luxe. Hij maakt reeds platmen om met Mira,'die hij steeds Anarkali noemt, naar Bhattaipore terug te keeren. Trenchman, die belangrijke relaties heeft bij het Engelsche ministerie van Koloniën, hoopt daartoe ae toestemming van de Engelsche regeering te kunned verkrijgen, al doet hij dit niet belangeloos, daat de Maharadja hem belangrijke olieconcéssies In het vooruitzicht heeft gesteld.
geerd'voorde film „Another dawn". In „Die Mühle von Werbellin" ' speien Eduard Wenck, Willi Schur en Ilse Buhl de hoofdrollen. Fritz Genschow GARY COOPER zet deze Tobis-film in scène. Claudette Colbert zal te Parijs de vrouwelijke hoofdrol vertolken in de film „Johanna van
gestorven vrouw van den Maharadja te danken heeft, dat deze voor haar zulk een groote belangstelling toont. Daisy Atkins kan haar echter mededeelen, dat ook Stefan haar nimmer heeft vergeten. Zonder afscheid van den Maharadja te nemen, verlaat Mira de villa en gaat rechtstreeks naar „Tabarin", een derderangsch café, waar de drie musici juist werk hebben gevonden. Met gejuich wordt zij ontvangen en vooral Stefan laat duidelijk merken, gelukkig te zijn, dat Mira is teruggekomen.
Het Kwartet: Mira Stefan Xaver Ferdl
-
Isa Miranda. Vasa Prihoda. Eduard Leibner. Rudolf Carl.
1) Daisy (Hilde von Stolz), de Maharadja (Gustav- Diessl) en Dr. Lawburn (Attila Hörbiger). 2) Op de zolderkamer komt het tusschen de musici tot een conflict (Eduard Leibner, Rudolf Carl en Marjan von Lex). -3) De hoteldirecteuY (Mihail Xantho), Mira (Isa Miranda) en Stefan (Vasa Prihoda). 4)
Mira en Stefan.
de STUDIO'S
m-GUUUS uHLieselott Schaak' is geëngageerd voor de hoofdrol in de Nehrke-film „Der Herr in Frack". Douglas Fairbanks Sr. en Gart/ Cooper -vervullen de hoofdrollen in de Goldwynfilm ,,De avonturen van Marco Polo". Liane Haid, de bekende filmster, is met Dr. Hans Somborn in het huwelijk getreden. William Powell en Ginger Rogers werden geëngageerd voor de film „Mijnheer Sherloik ên Mevrouw Holmes". In de Maxim-film „Weh' dem, der liebt" speien Lucie English, Georg Alexander, Haiis Brausewetter en Josefine Dora de belangrijkste rollen. Errol Flynn en Kay Francis zijn geënga-
Er is nog iemand, die de vriendschap van Mira met den Maharadja met leede oog en aanziet: Miss Daisy Atkins, die zich tijdelijk in de gunst van den Indischen vorst h*eft mogen verheugen, doch zich nu door een eenvoudige pianiste . verdrongen voelt. Zij heeft echter inmiddels reeds troost gezocht bij Mr. Trenchman. Haar kamermeisje Ushi, die verliefd is geworden op Ferdl, houdt haar geregeld op de hoogte van de lotgevallen der drie musici, die sinds Mira het kwartet verliet, zonder werk zijn gekomen. Wanneer Daisy dan ook op een soiree, die ter eere van Mira door den Maharadja wordt gegeven, haar tegenstandster ontmoet, kan zij niet nalaten eenige hatelijke opmerkingen te maken en Mira met haar succes te feliciteeren. Het blijkt haar echter al gauw, dat Mira in het geheel niet gelukkig is en Stefan niet kan vergeten. Ook heeft Mira ontdekt, dat zij het slechts aan haar treffende gelijkenis met de
HANS BRAUSEWETTER
Orleans". De Engelsche versie van deze rolprent wordt te Hollywood opgenomen. Richard Cromwell, de bekende Ameri-
CLAUDETTE COLBERT
kaansche filtnacteur, speelt te Londen voor de film „The navy eternal". ^ Patricia Ellis zal de vrouwelijke hoofdrol
vertolken in de Warner Bros-film „Melody for two". William Powell en Myrna Loy spelen de hoofdrollen in de MetroGoldwynMayer-film KATHERINE HEPBURN „After the thin man". W. S. van Dijke zette deze film in scène. Ftanchot Tone is door de RKO-Radio
geëngageerd. Hij zal in een film met Käthe' rine Hepburn optreden. Richard Dix en Dolores del Rio spelen de hoofdrollen in „The depths below". Barbara Stanwyck en Joel McCrea zijn de hoofdrolvertolkers in de Twentieth Century-Foxfilm „Banjo on my knee", waarvan John Cromwell de regisseur is. Wolf Albach-Retty en Theo Lingen zijn door regisseur Carl Boese geëngageerd voor de Weensehe film „Schwarze Perlen". Cecil Sorel, de beroemde Fransche actrice, is door Warner Bros te Hollywood geëngageerd voor eenige films. Lothar M. Mayring schrijft het draaiboek voor de Tobis-film „De speler", naar den roman van Dostojewski.
r
xi
ü^r^ ■ ■
•!"*!!% •▼-•-^-n-^-v
oon niQuwQ
frean Arthur, die de vrouwelijke hoofdrol vervult in de Columbia-film „Van goe/ de getuigen voorzien", heeft hard moeten werken om het zoover te brengen als zij thans is. Oorspronkelijk was zij van beroep „model voor fotografen". Ze won bij een foto-prijsvraag den eersten prijs en kreeg zoodoende een contract voor Hollywood. Jean dacht, dat ze nu minstens binnen enkele maanden een „ster" zou zijn, maar zij kreeg slechts kleine rolletjes te spelen. In de hoop vooruit te komen, speelde ze in Wild-Westfilms, maar ook daar was het hard werken en geen noemenswaardige vooruitgang. Wel kreeg ze een contract bij Paramount, maar in de jongemeisjesrollen, die men haar te spelen gaf, viel ze niet op. Toen haar contract in 1931 afliep, besloot Jean haar geluk bij het New Yorksche tooneel te beproeven. Daar trad ze op in successtukken als „The man, who reclaimed his head", met Claude Rains en „The curtain rises". Nu trok ze Ras de aandacht en Columbia bood haar een contract aan, volgens hetwelk zij vier films per j^ar moest maken. Reeds haar eerste film met Edward G. Robinson „The whole town's talking" was zóó'n succes, dat ze „uitgeleend" werd aan de Metro-GoldwynMayer en aan de Universal-Filmmaatschappij. Thans heeft Jean haar ideaal bereikt; ze is een „ster".
DDIE -EPm-lOLOMEW, DE Bte# FILMSTER, WERD DOCMDE KEUKENMEID GESHIAFITOEN HU PROBEERDE 11 TE SNOEPEN;
'
N.V.
VRIEND JPIETEMSEN
VER.
ROTTERDAMSCH-HOFSTAD-TOONEEL DIR. COR VAN DER LUGT MELSERT
DE CLUB DER GANGSTERS
In m'n jongensjaren, was ik dol op Jules Veme. Nooit van gehoord f _ Tnles Verne was een schrijver, die boe-
BLIJSPEL IN DRIE BEDRIJVEN UIT DE GANGSTERSWERELD
„W
^avmez/f
XIV
8
DOOR L. GROSS EN ED. CH1LDS GARPENTER
■eet je, dat regisseur Gerard Rutten, je weet wel: de man, aan wien we de films „Rubber" en „Dood Water" te danken hebben, besloten heeft geen films meer in Nederland te vervaardigen?" „Dat wist ik niet. Is hij zoo teleurgesteld over de belangstelling van het publiek voor de nationale filmproducten?" „Niet alleen over de belangstelling, Pietersen. Het is thans ook hem gebleken, dat zijn films de productie-kosten niet opbrachten. Hij was van plan nog een film „Pension Fortuna" te fabriceeren, het draaiboek had hij al door den bekenden scenario-schrijver Hans Rameau laten vervaardigen, maar hij heeft het plan uit zijn hoofd gezet en zal wel binnenkort naar Duitschland vertrekken. Thans hoopt hij een Duitsche film in scène te zetten. Na Simon Koster, die in Engeland wil gaan werken, is hij de tweede Nederlandsche regisseur, die onze studios den rug toekeert." „Jammer! Zijn er nog nieuwe filmplannen?" -■ , . '' „Gelukkig wel, Pietersen. Zooals je verV.l.n.r. Dirk Verb«ek, P. Alexander. Paul Steenbergen en Enny Meu"'»""leden week wel gezien zult hebben, heeft de filmmaatschappij Filmex te Amsterdam in de stuk zullen wij u natuurlijk niet verraden We hebben weer eens een „thriller' Cinetone-Studios een aanvang gemaakt met gezien. We willen niet zeggen, dat dien moet ge zelf gaan zien. Genoeg zij het, de voorbereidingen voor de verfilming van we nooit een betere gezien heb- mede te deelen, dat een doodonschuldig en Bernard Shaws „Pygmalion"." argeloos schrijvertje van detective-romans ben, maar een „thriller" was het. Er zijn „Wie is de regisseur ook al weer?" verschillende vereischten waaraan een derge- met een stel super-boeven in aanraking komt „Dr. Ludwig Berger. Men had werkelijk en voor hen een in de puntjes verzorgden lijk tooneelstuk moet voldoen. Het moet geen beteren kunnen kiezen. Hij spreekt ook vlot geschreven zijn met een vliegende han- moord moet uitdenken. Hy bedenkt een al een aardig mondje Nederlandsch, want hij deling en een vlijmenden dialoog, het moet zeer geraffineerde intrigue van vergiftigde vindt het een eerste vereischte, dat de regisin een zeer snel tempo gespeeld kunnen tandpasta. Maar dat is voor de gangsters seur verstaat, waf de spelers zeggen. We kunworden en er moet behoorlijk wat te schrik- nog,niet genoeg om hem en zyn verloofde nen dus met een gerust hart de première van ken en te griezelen zijn. Inderdaad zijn deze vrü te laten. Door moeilijke proeven met een „Pygmalion" tegemoet zien." drie elementen in „De club der gangsters' wel radiotoestel, weten zij ten slotte toch te ont„Wanneer is de première van „Zomeraanwezig (hoewel in het derde het mmst), komen. zotheid", de film waarvan ik de afbeeldinOnder de spelers was er één, die terstond doch alle in een verzwakte mate, waardoor gen in Het Weekblad Cinema en Theater opviel en zoowel door uiterlijk als door spel er nu net niet te weinig was om de spanheb gezien?" ning aan het geheel te ontnemen, maar aan boven de anderen uitstak: Henk van Buuren „Dat kan ik je nog niet verraden. Ue als de gangster Charlie Shaw. Dirk Verbeek den anderen kant ook net niet genoeg om opnamen moesten helaas plotseling stop gevoldeed als bendeleider; Paul Steenbergen ons te doen vergeten, dat er in de tweede zet worden." helft van het eerste bedrijf en in het heele als de onschuldige schrijver was zoo nu en „Waarom, is er iemand ziek geworden? tweede bedrijf niets „gebeurt". De heele fout dan wat zwevend. De anderen waren geen „Neen, waarde Pietersen. Ziek was alleen van het stuk is, dat men eigenlijk alles van van allen slecht. de geldbuidel. Het geld was op en er moesAlles bij elkaar genomen is „De club der te voren ziet aankomen; een enkel schot zoo ten toch nog eenige studio-opnamen vergangsters" een stuk, dat uitstekend geschikt hier of daar, of zelfs maar een goede gil, is om met een verjaarspartytje-van-eenvaardigd worden. Nu wacht de productiezou het geheel al verbeteren. leiding op iemand, die geld ter beschikking Dit alles, dat we misschien wat onvrien- bakvisch te bezoeken. Het geeft een avondstelt, om de film verder af te maken. Dat delijk aanstippen, neemt niet weg, dat het lang vriendelijke verstrooiing. Meer pretenis trouwens met meer Nederlandsche films stuk wel onderhoudend is. Maar daar zit deert het niet en doet het niet. gebeurd. Verder is er nog. een film in de R. * het juist in: een thriller moet iets meer zijn maak." dan „onderhoudend". Den inhoud van het „Nog eentje? Welke dan?' „De film „Oudjes" van de filmfirma Westeuropa. Regisseur hiervan is Henk ONZE FILM-ENTHOUSIASTEN Kleinman, de hoofdrollen worden gespeeld door Rie Kloppenburg en Guus Kiehl. De A. R. te ROERMOND. Lida Baarova en opnamen worden gemaakt door Andor von Barsy, die ook „Dood Water" en „Lente- Gu.tav Fröhlich zijn niet verloofd. Guatav lied" heeft gefotografeerd. Het wordt een is ofGcieel van Gi«a Alpar gescheiden, tri«a Vraag vierhonderd en acht korte speelfilm van circa zevenhonderd me- woont met haar kind te Londen Jan Kiepura Wat is de grootste woestijn der aarde? is geen Duitscher. maar een Pool. Marta ter lengte." Eg«erth is een Hongaarsche. Wij stellen een hoofdprijs van ƒ 2.50 en „Ik ben alleen nieuwsgierig wa^ de toe5 H. N. te AMERSFOORT. Harry Franck vijf troostprijzen beschikbaar om te verdeekomst onze industrie zal brengen." „In Januari komt er in ieder geval nog vinden wij ook een zeer talentvol acteur. Hij len onder diegenen, die ops goede antwooreen film van Monopole te Rotterdam, ge- woont Sodenerstrasse 26. Berlijn. Voor een den op deze vraag zenden. Oplossingen foto moet U drie antwoordcoupons insluiten. a.u.b. inzenden vóór 8 December aan ons titeld „Een prinses trouwt". Het wordt een M L. te AMSTERDAM. Het kantoor vap ^edactie-adresr Galgewater 22, Leiden. speelfilm, waarin de huwelijksplechtigheid van H.K.H. Prinses Juliana met Prins Bern- den Nederlandschen Bioscoop Bond is geves- Abonné's uit overzeesch« gewesten vóór 8 tigd Achtergracht 19, Amsterdam. De dlrec- Februari. Op briefkaart of enveloppe duidehard wordt opgenomen, of liever gezegd, teur is de heer A. de Hoop. Hef inzenden wordt ingelascht. Er zullen tien filmoperalijk vermelden: Vraag 408; van een scenario heeft absoluut geep doel. teurs aan medewerken." , .
CAS»« ? ^HefnJSÏe van die boeken was, dat gr0
zl bijvoorbeeld z'nJ„Reis om de wereld
"•rWah^möoi verhaal, die geschie- | deis van Phüeas Fogg, den singuheren Engelschman, die, om een ^edstryd te An, in tachtig ^gen de wereld om uo^ Tegenwoordig zou men daar niet meer verband over staan. Want een Amen kaansch journalist heeft t zelfde bereu« in achttien dagen. zweten af, Vraae ie me nou op mn geweten
ïetS.^r^rUV.verschil in ^JSs ijlde ^ wereld rond in e«!
r^^^Ä^XÄvensgSe^ leven. Hij braent ze«s ^1 „ n Die 1
7Ptter
Het Verloren gaan van de fantasie in defe dagen van fantastisch vlugge vheg^ffwordt oud, oom Petrus, zegt m'n En daarover erger ik me. Wren •t Is niet prettig om 't aan te hooren. Zeker niet van zoo'n aardig kmd. Wo£l\ niet... omdat d'r waarheid m
De be^,
m.
schuilt.
Ettn s«lliyiBslfcllffl® ffamlOII«. w-c. fÄt0rerre en *!es e ■
DeO^Ä Vraag vierhonderd en vier Kunstzijde wordt vervaardigd, uit hout en wel uit cellulose van hout.
1
R S. te ROTTERDAM. Hierbij de ge. vraagde verjaardagen. In het vervolg niet meer dan drie vragen per week »-v-P-H«ry Liedtke IQ October. Arthur Tracy 25 Juni. Marika Rökk 3 November. Franz Lederer 6 Nove«ber Willy Eichberger 14 ]uni. Franz Lederer (hï noemt zich thans Francis) is te Praag geboren, hij filmt thans niet meer in Duitsch-
pETRuS PRUTTELAAR.
5 d 1. B. te ROTTERDAM. Hans Alber. i. ' „ouwd. Hij woont Lennéstrasse 7,
studio,. Culver-Clty. Californle D E N. te AMSTERDAM. De filmster La Tana heeft de laatste jaren zeer weinig
leider bij Alexander Korda. Londen.
Zooals we verleden week aankondigden, land. R. R. ie Amsterdam. Hierbij de gevWe verdeelen we deze week behalve de gewone K V te ROTTERDAM. In het vervolg adressen. Adolf Woblbrück; Rad.o-studios. " Hollvwood. Louis Graveure: Sen ook de prijzen, die den vorigen keer s.v.p. met Uw volledigen naam o^«^^ adressen. Gower otrpet, «oiiywwv». fWliin 00 r o£ il a n niet toegekend konden worden. Mae West is inderdaad ^^ « ° ^ l e t De twee hoofdprijzen vielen ten deel aan Harvey is let. kleiner. Hoeveel zij op het den heer K. Leeuwenstein te Sliedrecht en "ogenblik precies weegt, kunnen w.j niet op. wood Het kan circa zes maanden duren, den heer C. Spaanderman te Leiden; de «even. Vindt U dat ™kel?Vx?g/WW,ch voordat U antwoord ontvangt. kunt de sterren ook in het Nederlandsch A T I. te BOSKOOP. Fred Astaire is rroostprW "n den heer Ph. Vlessing te 11 schrien, maar Engelsch o£ Duitsch vinden deJ'lOden Mei jarig.,Hij i. niet «««* Gmger Nümegen, den heer P. de Leeuw, Den HelRogers gehuwd, wel speelt zij vaak met hem de? me uf f rouw , T. Bosman, Deventer; zij prettiger. !„ Redoeld lied werd door Werner K S M. te HEERLEN. Het adres van mejuffrouw Th. Olivier, Nijmegen; den RiXrd Ktn gecomponeerd Deze comGreta Garbo is Metro-Goldwyn-Mayer-stuheer A. Zorn, Amersfoort; den he« CBal" ponist woont thans te Hollywood. kema. Den Haag; den heer B. Dieraer. d£. Culver-Clty. Californië. Het duurt K L te SLIEDRECHT. U mag beide opZandVoort; den heer F. C. Thomson, Den Z« heeft een secretaris, maar leest de brieven
Haarden heer H. C. Middelkoop, Leiden; den heer J. Weyerman, Den Haag.
lossingen in één enveloppe zenden.
van film-enthousiasten zelf.
XV
2Uv jsncc0j$ ligt ttt ©e bestbaafde vrouw öf,>',liJW. W» 0P Ö^Pö^» U)lj3e baar wrouwellike cbanme te verboogen, evenals baar moeder en grootmoeder reeds deden, de bekende I&ld-Cottage scboonbeldsmiddelen als: l&rossmttb's Colletwater en ^Colletjeep, Ê>rossmltb's l&adjout en l&adseep, i&rossmltb's Creams, poeders, i^euksacbets, enj., ens. tffóen geeft vooral de voorkeur aan den beerlijken verfrissrbenden tavendergeur; geen wonder, dit In werkelljkbeld 300 bescbelden parfum beeft een onweerstaanbare aantrekklngskracbt. ©aarom worden alle l^ld-Cottage toiletartikelen 300 blJ3onder door de dame van goeden smaak gewaardeerd. Jmp. iRlfb. l^erneklnck & Co„ Ifeuddestraat 9. tRmsterdam-C.
favendevina Verschynt wekelijks — Prys per Kwartaal r. l.W)
Red. en Adm. Galgewater 22, Lelden. Tel. 760. Postrekening «880
