ZOMERVERSLAG 2010 Vzw Allemaal Poezen
Aan al onze dierbare steunende mensen
September 2010 1
Eindelijk, na nu toch ongeveer 20 jaar van wachten, hopen, vechten en wanhopen, is het zover. De overheid (door bemiddeling van het F.O.D.) heeft het uiteindelijk ingezien: dit nutteloos doden, dit nutteloos leed in de straten moet stoppen. U las het, zag het of hoorde het in de media, eindelijk wordt er officieel opgetreden. Asielen zullen verplicht worden katten gesteriliseerd te plaatsen: een vijfjarenplan eindigend met tevens sterilisatie van kittens. Dit jaar en volgend jaar is OostVlaanderen reeds gestart in samenwerking met het F.O.D. en de universiteit van Merelbeke met een project van vroegsterilisatie waaraan onze vzw meewerkt. Menige kittens werden gesteriliseerd geplaatst. Eind september woon ik de vergadering bij in Brussel over het grote project dat van start gaat in 2011. Dat het niet allemaal van een leien dak zal lopen is evident, maar er is alvast een grootse aanpak.
Beste dierenvrienden, al jaren droom ik van een leven vol liefde en aandacht voor katten. Mijn grootste wens is dat je niet langer op een wachtlijst moet staan om een kat naar het asiel te brengen, maar op een wachtlijst om er een te kunnen adopteren. Gedaan de impulsieve aanschaf als speelgoed voor de kinderen in de vakantie. Gedaan de impulsieve aanschaf omdat de kinderen de ouders met rust zouden laten, alsof zij een tv of een computer zouden krijgen. Gedaan diegene die in een bui van eenzaamheid een poes aanschaffen, geen rekening houdend met verzorging en kosten. Gedaan met de aanschaf in probleemgezinnen waarbij ze denken dat het dier “de oplossing” zal zijn, terwijl ze niet eens beseffen dat ze niet voor zichzelf kunnen zorgen, laat staan voor een huisdier. Laat ons hopen dat dit vijfjarenplan zijn vruchten zal afwerpen.
2
2010: De zomer van de volwassen poezen Sommige jaren word je overspoeld door kittens. Sommige jaren word je overspoeld door moederpoezen met kittens. Wel, dit jaar werden we overspoeld door achtergelaten volwassen poezen. Dankzij de zomerrennen, voorheen voorzien voor kittens, maar sinds twee jaar voorzien voor volwassenen, kon ik alle huiskatten opvangen gedumpt op straat. Dankzij twee pleeggezinnen in Hamme kon ik moederpoezen aldaar onderbrengen, zodat langdurige bezetting van rennen vermeden kon worden. Dankzij ons nieuw kittenpark kon ik ook aan elke oproep van gedumpte kittens gevolg geven. Dankzij de opendeurdag, waarvan het geld voor de helft geïnvesteerd werd in het kittenpark, kon er steeds een nestje per kooi ondergebracht worden, zodat overdracht van ziektes grotendeels vermeden werd.
Toch werd niet al het geld uitgegeven voor verfraaiing en verbetering (ik hield zekerheidshalve wat achter de hand). Mijn voorgevoel kwam uit: in juli was er een massale toestroom van volwassen gedumpte katten. Sterilisaties, castraties, inentingen, honderden kilo’s kwalitatief droogvoer, het was een zware financiële klap. Daar bovenop werd er die maand vrijwel niets geplaatst. Ik begon met afstandskatten te weigeren en verkeerde toch in een zekere paniektoestand, want gedumpte katten laat je niet aan hun lot over. Steeds maar meer en meer poezen, steeds meer risico op ziektes en steeds minder geld. En net toen ik dacht “dit loopt uit de hand”, even na 21 juli, kreeg ik in plaats van een toestroom van katten, een toestroom van adoptieouders voor volwassen katten. Dat was op het nippertje, oef wat een opluchting!
3
Er is wederom zoveel gebeurd. Veel met een goede afloop, andere doch zeer beperkt, sluit ik in mijn hart en na een drukke dag veeg ik enkele tranen weg, omdat niets mocht baten. Dan hou ik me sterk door wat anderen me steeds inprenten: “denk aan de zovele poezen die je redt”. Zo werden tot tweemaal toe poesjes gered uit een natuurgebied in Kieldrecht: Een wandelaar uit Beveren vond toevallig in een beek twee kittens van nog geen zes weken. De stakkerds lagen bibberend op elkaar, gelaten de dood afwachtend. Een week later vond een facteur weer in het natuurgebied vijf kittens op een hoopje bijeen. Nauwelijks te geloven dat mensen (?) zo’n hulpeloze wezentjes achterlaten daar waar kans op overleven gewoonweg niet mogelijk is.
Op een morgen kreeg ik vanuit mijn eigen dorp melding dat drie katjes waren gedumpt aan een beek. Enkele verkeerde stapjes betekende de verdrinkingsdood. Geen tien minuten later stapte ik samen met Patricia de auto in, niet wetend wat ons te wachten stond. De verlaten grindweg met beek lag ver weg van het dorp, naast een groot bebost domein bekend om de vossen en roofvogels die daar huizen. Het duurde een uur alvorens we een angstig kitten bemerkten tussen braam en stekelige bosjes op de schuine helling van de beek. Al snel ontdekten we een tweede, wat later de derde. We waren wanhopig, de angstige diertjes kropen steeds verder naar beneden. Op de schuine wand konden we niet staan; een net bleef gewoon steken tussen de netelige struiken; onze handen konden niet ver genoeg grijpen. We bleven vastberaden, zonder hen vertrokken we niet. Uiteindelijk vonden we een mogelijke afdaling naar de beek, op een plaats waar ze modderig was en niet vol water. Vier uur hebben we gezwoegd, afwisselend één in de beek, de andere bovenaan, met vallen en opstaan in modder en water, maar we hadden ze te pakken, alle drie. Een flinke lachbui kon er nog af, spijts alle krassen op handen, benen en voeten, en een grappig uitzicht van besmeurde, modderige dames. Het waren wilde katjes, maar dit is niet het einde van het verhaal. 4
Na een tijdje werden ze opgevangen door een jonge dame om ze tam te maken. Plots kon dit niet meer en op een dag (toevallig was ik afwezig) werden ze aan onze deur afgezet. Toen werden ze heel ziek (op sterven na). Een regelrecht gevecht vond enkele dagen plaats, samen met mijn dierenarts om spuitjes te geven (we werden zelfs niet gebeten). Op een morgen juichte ik het toe, hun eetbakje was leeg, en enkele dagen later was de aanblik van spelende katjes een balsem op de voorbije angstige dagen. Dit is het verhaal van drie kerngezonde en sterke kittens, als voer uitgezet bij vossen en roofvogels: Soks, Lilly en Jasper. Eind augustus liet ik ze castreren en steriliseren; enkele dagen later verhuisden ze naar het kittenpark. Worden ze niet mensvriendelijk, geen nood: aan hun soortgenootjes geven ze reeds kusjes door de tralies; de jonge telgen zullen veel speels leven blazen in onze groep. Vol interesse kijken ze uit naar hun toekomstige vriendjes en Soks vindt het best leuk om met zijn pootje op mijn vingers te tikken.
En ja mensen, we wagen het erop! Op 3 oktober, vlak voor werelddierendag, is het wederom
Opendeurdag, van 11 uur tot …
Maak u geen zorgen over middagmaal en vieruurtje, het zal u aan niets ontbreken! Wij rekenen erop: u zorgt voor een zonnige dag! We verwachten weer een flinke opkomst.
5
Dan gaan we weer verder met verfraaiingswerken: - of vloeren aan het kittenpark; - of een nieuw sas uitgebouwd met salon voor de poezen; - of beide, maar dat hangt af van komende zomer … levens redden is de hoofdzaak!
Tot binnenkort! Mevrouw L. Dierckxsens Vzw Allemaal Poezen Annekensstraat 13 9150 Kruibeke www.allemaalpoezen.net Nieuw rekeningnummer KBC: 7370 3139 73 27
6
