Een olifant begeeft zich naar een drinkvijver in nationaal park Hwange, dat met 35.000 olifanten de grootste populatie ter wereld telt.
op safari in
Zimbabwe In de nationale parken van Zimbabwe beginnen de lodges en jeeps, na tien magere jaren, geleidelijk weer gevuld te raken. De natuur profiteert van de nieuwe stroom van reizigers.
tekst: Marianne wilschut fotografie: jasper doest
Het razende water van de Victoriavallen veroorzaakt een dichte mist waarin regenbogen te zien zijn en die rondom de watervallen een strookje regenwoud creëert. Links: De Painted Dog Conservation,
In
ie zich inzet voor de bescherming van de Afrikaanse wilde hond, organiseert jaarlijks een kamp voor school d kinderen. Ze leren over wilde dieren en natuurbehoud door middel van tekenlessen, toneel, dans en film.
het zachte namiddaglicht komt de rozige bast van de baobab mooi uit. Vanuit mijn kano op de Zambezi-rivier heb ik een prachtig zicht op deze karakteristieke Afrikaanse boom die samen met acacia’s, worstenbomen en jakhalsbessen de oevers siert. Luipaarden zoeken de stevige, kronkelige takken van de jakhalsbes graag op om tussen het hoge groen een dutje te doen. Verwachtingsvol speur ik de takken af. Een luipaard zie ik niet, wel enkele ijsvogels die op zoek zijn naar vis in het water. Een reuzenijsvogel besluit het erop te wagen. Het dier hangt eerst haast als een kolibrie stil in de lucht, duikt, maar besluit dat hij de naderende kano toch te griezelig vindt en vliegt weg. De bijeneters die in groepen in de oeverwand nestelen, trekken zich duidelijk een stuk minder aan van de vaartuigen die hen passeren. Ik ben even door hun prachtige felgroene kleur afgeleid en merk dan dat we van het midden van de rivier lijken af te drijven richting de kant. IJverig probeer ik met mijn peddel bij te sturen. Het heeft weinig resultaat en ik kijk vragend achterom naar Calvin Zulu, mijn gids. Hij blijkt de boot de andere kant op te sturen. ‘Hippo’s,’ zegt hij als hij wijst op twee nijlpaarden even verderop. ‘Nijlpaarden zijn erg territoriaal. Soms zien ze de kano’s en rafts waarop toeristen de rivier afzakken aan voor concurrenten die hun territorium bedreigen. Ze kunnen dan voor de aanval kiezen.’ Voor de zekerheid wijken we uit. De manoeuvre heeft succes, en even later dobberen de twee hippo’s alweer op veilige afstand. Ik laat mijn peddel even rusten en vergaap me aan de luxe van een lodge die op een van de eilandjes in het midden van de rivier werd gebouwd. Op enkele stroomversnellingen na lijkt het water zich loom te bewegen. Niets duidt erop dat dit regenwater afkomstig uit Zambia en Angola zich over vijftien kilometer zal ontwikkelen tot de Victoriavallen.
120
national geographic traveler
national geographic traveler
121
Dit 1708 meter lange gordijn van water is de grootste waterval ter wereld. In de piekperiode, van februari tot maart, valt hier elke minuut 500 miljoen liter water van de 100 meter hoge rotswand. Het razende water veroorzaakt een dichte mist waarin ook bij volle maan regenbogen te zien zijn en die rondom de watervallen een ministrookje regenwoud creëert. De oorspronkelijke Kololo-naam Mosi-oa-Tunya (‘donderende rook’), is daarom toepasselijker dan de naam die de Britse ontdekkingsreiziger David Livingstone het natuurfenomeen in 1855 als eerbetoon aan zijn koningin gaf. De watervallen op de grens met Zambia waren lange tijd een van de weinige plekken in Zimbabwe die nog toeristen trokken. Het nieuws over de hardhandige landhervormingen die president Robert Mugabe doorvoerde en de hieropvolgende economische malaise, schrokken reizigers af. Nadat Mugabe in 2008 een overeenkomst sloot met de oppositie en de hyperinflatie door de invoering van de Amerikaanse dollar werd gestuit, snuffelt het toerisme weer voorzichtig aan de voormalige safaribestemming. Luchtvaartmaatschappijen als Emirates en KLM hebben de dienstregeling naar Harare weer opgepikt en ook Air Zimbabwe heeft een doorstart gemaakt. Hun vlucht vanuit Harare naar de Victoriavallen is, getuige de uitrustingen die over de bagageband gaan, populair bij golfers en outdoortoeristen. Thrillseekers gaan voor de bungeejump die je vanaf de door Cecil Rhodes aangelegde spoorbrug kunt maken of ze zoeken het kolkende water aan de voet van de watervallen op om te raften of te kajakken. Een jonge bezoeker van het nationaal park Hwange kijkt aandachtig naar de olifanten die tegen het einde van de dag naar de Masuma Dam drinkplaats trekken. Naast olifanten wemelt het in Hwange van de wilde dieren, waaronder leeuwen, giraffen, hyena’s, gazellen en zebra’s (onder). Het natuurreservaat beslaat met 14.600 vierkante kilometer een gebied dat vrijwel net zo groot is als België.
Behalve de Victoriavallen maken de enorme populaties wilde dieren Zimbabwe tot een bestemming die men niet wil missen. Op de witte zandstrandjes langs de Zambezi bij de watervallen en in nationaal park Mana Pools is de kans groot olifanten, giraffes, zebra’s, buffels, leeuwen en misschien zelfs een zeldzame zwarte neushoorn te spotten terwijl ze hun dorst lessen. In het gemoedelijke stadje Victoria Falls zijn de groepjes knobbelzwijnen die in het park scharrelen en hun tijd nemen om de hoofdweg over te steken onderdeel van het straatbeeld. De bevolking gedoogt ze en heeft zelfs een standbeeld van ze gemaakt. Grote plunderaars worden wel op afstand gehouden. ‘De flinke hekken met schrikdraad zijn niet zozeer bedoeld om inbrekers af te schrikken maar om te voorkomen dat olifanten en bavianen onze tuinen kaal vreten,’ legt inwoonster Francie Sherren me uit. Aan olifanten sowieso geen gebrek deze reis. In nationaal park Hwange leven naar schatting meer dan 35.000 exemplaren. Het park, dat vrijwel net zo groot is als België, telt daarmee de grootste olifantenpopulatie ter wereld. De prachtige Afrikaanse olifant is er, net als veel andere bijzondere zoogdieren en vogels, dan ook een dankbaar foto-onderwerp. De aantallen zijn zo aanzienlijk dat het kadaver van een van ouderdom gestorven dikhuid, waar we op een gegeven moment op stuiten, niet eens meer triest stemt. Met de wind in de rug (zodat de stank van het olifantenlijk onze neusgaten niet bereikt) kun je hier uren kijken naar de leeuwenfamilie die hier dagenlang een feestbanket houdt. Vooral de twaalf welpjes die met elkaar stoeien, bij hun moeder drinken of op de rug van de olifant liggen te soezen, stelen de show. Tijdens de droge winterperiode zijn de drinkplaatsen een ideale plek om dieren te zien. Giraffes, kudu’s, impala’s en zebra’s moeten daar wachten tot de olifanten eerst hun enorme dorst hebben gelest. Veel safarilodges, waaronder Camp Hwange en Camp Somalisa, zijn gebouwd bij zo’n drinkplaats. Onder het genot van een gin-tonic kun je daar ’s avonds bij het kampvuur het wildlife aan je voorbij laten trekken. Alleen de zachte commentaarstem van Sir David Attenborough ontbreekt nog.
de afrikaanse wilde hond
Hoewel de Afrikaanse wilde hond op een gewone hond lijkt, zijn de twee geen nauwe verwanten. De dieren zijn te herkennen aan hun slanke lichaam, gevlekte vacht en hun grote ronde oren. Die grote oren helpen Lycaon pictus om zijn hersenen te koelen. De dieren zijn erg slim en sociaal, ze leven en jagen in roedels. Ze komen vooral voor op savannen en in steppeachtige gebieden. Een eeuw geleden leefden er nog tussen 300.000 en 500.000 Afrikaanse wilde honden in 39 Afrikaanse landen. Tegenwoordig komt de diersoort in nog maar 14 landen voor, naar schatting zijn er in totaal nog ongeveer 5000 over. De Afrikaanse wilde hond behoort dan ook tot Afrika’s meest bedreigde roofdieren: door de oprukkende landbouw neemt hun leefgebied af, er wordt op de dieren gejaagd door veehouders en veel honden
zijn het slachtoffer van aanrijdingen of raken verstrikt in de strikken van stropers. De Painted Dog Conservation (PDC) onderzoekt het gedrag, de gezondheid en de doodsoorzaken van de dieren. Daarnaast plaatst de stichting verkeersborden om automobilisten op overstekende honden attent te maken en geeft ze voorlichting. Een speciale anti-stroperseenheid van het PDC gaat dagelijks op pad om strikken te zoeken en stropers te arresteren. Van de ijzeren strikken die deze rangers vinden, maken lokale kunstenaars dierfiguren, sleutelhangers en sieraden die in het PDCbezoekerscentrum worden verkocht. Mede dankzij de PDC is de populatie Afrikaanse wilde honden in Zimbabwe verdubbeld van 300 naar 650. Kijk voor meer info op painteddogconservation.nl en painteddog.org.
Bij Camp Somalisa ligt de drinkplaats naast het zwembad. De olifanten maken geen verschil tussen de drinkplaats en het chloorloze water uit het zwembad. De afstand tussen mijn loungestoel en de kudde drinkende olifanten is maar zo’n twee, drie meter. De groep van ongeveer tien volwassenen en twee kleintjes neemt uitgebreid de tijd. Een olifant heeft maar één maag en moet tussen de 70 en 160 liter water per dag drinken om het gras en de boombladeren die ze eten, te kunnen verteren. Wanneer ze hun slurf volzuigen en die vervolgens in hun bek legen, klinkt het alsof er een toilet wordt doorgetrokken. Een van de kleintjes is inmiddels uitgedronken, met haar slurfje speelt ze met een steen. Een volwassen koe gooit plagerig water over het jong heen. Onderwijl worden de toeristen geen moment uit het oog verloren. ‘Het lijkt wel alsof zij ons ook interessant vinden,’ zeg ik tegen Sabrina Butler, de manager van de lodge. ‘Dat idee heb ik ook,’ zegt ze. ‘De dieren zijn nieuwsgierig. Bovendien is hier vlakbij nog een drinkplaats waar ze, als ze echt mensenschuw national geographic traveler
123
hondenfluisteraar in zimbabwe
Bij een wetenschapper die wekenlang in de wildernis verblijft om onderzoek te doen naar bedreigde dieren zou je een ascetisch, mensenschuw type verwachten. Gregory Rasmussen (1956) is allesbehalve dat. Deze joviale Britse bioloog maakt er samen met zijn
assistent Mkhalalwa Moyo bedenken in hun wilderniskamp de lekkerste gerechten met de beperkte proviand die zij in hun Landrovers kunnen vervoeren. Rasmussen is dan ook inmiddels een doorgewinterde bushbewoner. Al sinds 1989 doet hij onderzoek naar de bedreigde Afrikaanse wilde hond.
zouden zijn, makkelijk naartoe kunnen gaan.’ De olifanten zijn in Somalisa haast onderdeel van het meubilair geworden. Butler: ‘Als het ’s zomers erg heet is, organiseer ik weleens een wijnproeverij in het zwembad. Soms vergeten we dan al pratend de olifanten om ons heen.’ Safarilodges zijn voor natuurbeschermingsorganisaties die in het park werken belangrijke pleisterplaatsen. Naast hun brochures mogen ze er lijsten achterlaten waarop toeristen en safarigidsen datum, tijd, locatie en het signalement van door hen gespotte bedreigde diersoorten kunnen aangeven. Daarnaast mogen de onderzoekers vaak aanschuiven voor de maaltijd of krijgen ze een litertje diesel en wat blikjes frisdrank toegestopt. Op hun beurt zijn de wildlife-beschermers natuurlijk weer interessante gasten aan de gezamenlijke eettafel. Steeds meer reisorganisaties, zoals All For Nature, zien in dat dit voor leergierige en betrokken reizigers toegevoegde waarde heeft: reizigers zijn immers meer en meer op zoek naar unieke ervaringen. Prominente natuurbeschermers als bioloog Gregory Rasmussen worden daarom gevraagd om speciale safari’s te begeleiden, waarbij zij een kijkje achter de schermen van hun werk geven. De markante Rasmussen zet zich al sinds 1989 in voor de bescherming van de Afrikaanse wilde hond. Wat begon als een eenmansoperatie, waarbij hij de dieren via halsbanden met radiozendertjes volgt, is inmiddels uitgegroeid tot een succesvol veelomvattend project waar 25 mensen in vaste dienst zijn en regelmatig vrijwilligers uit binnen- en buitenland aanschuiven. Sinds tien jaar heeft Nederland zelfs een eigen stichting die het werk van de zusterorganisatie in Zimbabwe ondersteunt. ‘Ik realiseerde me al snel dat als je deze bedreigde dieren wil beschermen, de beeldvorming moet worden beïnvloed,’ legt Ras124
national geographic traveler
Op zijn 8ste emigreerde hij met zijn ouders vanuit Engeland naar Zimbabwe. Als jongetje bracht hij veel tijd door in het natuurhistorisch museum van Bulawayo. Vanwege zijn enthousiasme vroeg de directeur hem later om in zijn museum te komen werken. Zo kwam hij eind jaren ’80 in contact met een Amerikaanse wetenschapper die iemand zocht die voor hem in nationaal park Hwange Hwange een jaar lang onderzoek wilde doen naar Afrikaanse wilde honden. ‘Tijdens dat jaar werd ik door de dieren betoverd,’ vertelt Rasmussen. ‘Het zijn zulke sociale wezens. Zo vond ik een keer een hond die in gevecht met een leeuw zwaargewond was geraakt. De rest van de roedel liet het dier niet in de steek. Drie maanden lang brachten ze hem voedsel en likten zijn wonden, net zolang tot het dier was hersteld.’ In 2003 beleefde Rasmussen benauwde momenten toen hij met zijn ultralight
v liegtuig boven nationaal park Hwange panne kreeg en neerstortte. Zijn radiozender had het bij de val begeven, en zonder drinkwater zag de situatie er voor Rasmussen, die vrijwel al zijn botten in zijn benen had gebroken, op zijn zachtst gezegd slecht uit. Dankzij zijn biologiestudie en ruime ervaring in de wildernis wist Rasmussen hoe hij zijn lichaam het beste kon ontzien. Ook slaagde hij erin een leeuwin en een hyena die op de geur van zijn bloed waren afgekomen af te schrikken. Op het nippertje werd hij door een reddingsteam gevonden. Artsen wisten zijn benen te redden, maar hij loopt sindsdien wel mank. Rasmussens hachelijke avontuur is verfilmd als een van de afleveringen van de serie I Shouldn’t Be Alive van Discovery Channel.
mussen me uit, terwijl ik naast hem in zijn Landrover zit. Daarom heeft hij er hard aan getrokken de Engelse naam van deze honden die in roedels leven, te veranderen van wild dogs naar painted dogs, een verwijzing naar hun kleurrijke vacht en hun Latijnse naam, Lycaon pictus. Rasmussen: ‘Onder het mom van “het zijn toch maar wilde honden” werden deze dieren jarenlang door veehouders neergeschoten. Zij beschuldigen de honden ervan hun vee te stelen. Maar uit onderzoek van de poep van deze dieren blijkt dat dat zelden het geval is.’ Via posters en gesprekken met lokale veehouders probeert de Afrikaanse wilde-hondenfluisteraar hen op andere gedachten te brengen. ‘Dat is niet voldoende,’ weet hij. ‘Je moet met de jeugd beginnen. Veel kinderen uit de omgeving van het park hebben nog nooit een zebra, leeuw of giraffe in het echt gezien, laat staan een Afrikaanse wilde hond. Als ze niet eens weten hoe een dier eruitziet, hoe kun je dan verwachten dat ze ze beschermen? Daarom zijn wij begonnen met het organiseren van safarikampen voor kinderen.’ Schoolklassen uit de omgeving komen daarvoor vier dagen op het terrein van de Painted Dog Conservation logeren. Via tekenlessen, toneel, spelletjes en films krijgen ze les over de natuur, natuurbehoud en de Afrikaanse wilde hond. Ook gaan de kinderen op safari en kunnen ze gewonde honden die in het opvangcentrum worden verzorgd, van dichtbij bekijken. Rasmussen: ‘Hopelijk gaan deze kinderen later geen strikken uitzetten om bush meat te vangen en vertellen ze hun ouders wat ze tijdens die week bij ons hebben opgestoken.’ Tegelijkertijd zorgen de vele toeristen in het bezoekerscentrum van de stichting voor werkgelegenheid. Plaatselijke kunstenaars, die hun sieraden en wandversieringen maken van stropersstrikken, verdienen er een bescheiden boterham. Hierdoor beseft de lokale bevolking dat er geld valt te verdienen met natuurbehoud.
In het pas geopende Pioneers Camp in nationaal park Zam bezi, vlak bij de Victoriavallen, kiest de auteur een bijzondere uitkijkpek, omringd door majestueuze bomen en met uitzicht over de Zambezi. national geographic traveler
speciaal arrangement voor traveler-lezers
Is die door Elton John bezongen ‘Circle of Life’ daarmee rond? Helaas is het niet zo eenvoudig, want even buiten het park gaat de vervuilende winning van steenkool en andere grondstoffen door. En commerciële stropers die azen op de waardevolle hoorns van de bedreigde neushoorn en het ivoor van de olifanten wagen zich ook geregeld binnen de grenzen van het nationale park. Met Gregory Rasmussen haal ik twee parkwachters op die horen bij een antistroperseenheid van het nationaal park. Chandaida Makwehe en Tellme Sibanda claimen dat zij op hun dagelijkse ronde een nieuw hondennest hebben gevonden. Ze hopen daarmee kans te maken op de beloning van 250 dollar die Rasmussen belooft aan iedereen die hem een nieuw roedel weet te wijzen. Hij moet zo’n claim natuurlijk eerst verifiëren. Na een avontuurlijke autorit van bijna twee uur over deels steile en hobbelige wegen is het volgens de parkwachters ‘nog even lopen’ naar het nest. Voordat we op pad gaan, worden de cameravallen die Rasmussen bij het nest wil plaatsen, gecontroleerd en alvast op scherp gezet. Het ‘nog even lopen’ van de parkwachters blijkt een pittige wandeling in de brandende zon te zijn van ongeveer anderhalf uur. Ik vervloek mezelf dat ik maar een halve liter water mee heb genomen. Na ruim een uur passeren we een platgebrand stuk wildernis. Stukken achtergelaten plastic en een losse, groezelige sandaal verraden menselijke aanwezigheid. ‘Hier zijn neushoornstropers geweest,’ legt Makwehe me uit. ‘Wat doe je als jullie zo’n stroper betrappen?’ vraag ik. De 22-jarige parkwachter wijst op zijn jacht-
Reiswijzer De reis: Deze reis werd ge-
maakt via All For Nature Travel, allfornaturetravel.com. De vlucht: Vanuit Amsterdam vliegt de KLM rechtstreeks naar Harare (klm.com), en
Victoriavallen
wel elke maandag, donderdag en zaterdag. Van Harare naar Victoria Falls en nationaal park Hwange kunt u met een klein chartervliegtuig vliegen, o.a. via Safari Logistics (safari-logistics. com). Air Zimbabwe vliegt sinds kort ook weer op het stadje Victoria Falls.
Beste periode: Elk seizoen heeft
zijn charmes. Tijdens de droge winterperiode, van mei tot en met juli, zijn er meer dieren te zien bij de drinkplaatsen in de nationale parken en is het waterpeil in de Zambezi-rivier lager waardoor eilandjes in de rivier en rotsformaties bij de Victoria Falls beter te zien zijn. Het kan dan ’s avonds wel koud zijn. In de regenperiode, van november tot april, ontluikt het groen. Reisdocumenten: Een visum voor Zimbabwe kunt u bij aankomst op het vliegveld aanschaffen. Dat kost 30 dollar. Daarnaast betaalt u voor binnenlandse vluchten een toeristenbelasting van 10 dollar.
op de Amerikaanse dollar.
Tijdverschil: Tijdens de Neder-
landse zomertijd is er geen tijdverschil tussen Zimbabwe en Nederland. Tijdens onze wintertijd is het in Zimbabwe 1 uur later.
Z
imbabwe biedt een van de beste safari-ervaringen van Afrika en is terug van weggeweest. Tijdens deze 10-daagse reis van All for Nature Travel, inclusief een gratis ‘Champagne Sunset Tour’ vanaf het platform op de brug bij de Victoriavallen, wordt u door topexperts op het gebied van natuurbescherming meegenomen naar Zimbabwes mooiste gebieden en verblijft u in luxe tented camps. Een reis die veel verdergaat dan de ‘normale’ safari en garantie biedt voor de beste ‘wildlife’ ervaringen. U wordt op deze reis vergezeld door een vooraanstaand expert, dr. Greg Rasmussen, terwijl u wilde honden opspoort en meer leert over het werk van de Painted Dog Conservation. U gaat op zoek naar leeuwen onder begeleiding van een onderzoeker van het Hwange Lion Project en u gaat mee op patrouille met een antistropersteam in nationaal park Zambezi. Uw reis draagt dan ook bij aan de bescherming van deze charismatische dieren. Een bezoek aan de legendarische Victoriavallen en een kanotocht over de machtige Zambezi maken uw ultieme safari compleet.
Reisprogramma: Dag 1 Aankomst in Victoria Falls, Zimbabwe Dag 2 Zambezi N.P.: Op zoek naar de ‘Big 5’ tijdens een kanotocht over de Zambezi Dag 3 Zambezi N.P.: Op pad met het anti-stropersteam Dag 4 Victoriavallen: Bezoek aan de legendarische waterval Dag 5 Hwange N.P.: Bezoek aan Painted Dog Conservation Centre Dag 6 Hwange N.P.: Diner en game drive met Greg Rasmussen, oprichter Painted Dog Conservation, op zoek naar de wilde honden Dag 7 Hwange N.P.: Verken het park op game drives en wandelsafari’s Dag 8 Hwange N.P.: Game drive met Hwange Lion Project en presentatie tijdens het diner Dag 9 Verken het park op game drives en wandelsafari’s Dag 10 Vertrek vanuit Victoria Falls U overnacht in twee duurzame en kleinschalige tented camps, Pioneers Camp en Camp Hwange.
het land probeert op te krabbelen. Het wordt ontraden op eigen gelegenheid te reizen zonder begeleiding van lokale gidsen. Taal: Engels wordt overal
gesproken. Andere officiële talen zijn het Shona en Ndebele.
Gezondheid: Inentingen tegen hepatitis A en gele koorts worden aanbevolen, evenals malariamedicatie voor bepaalde delen van het land. Vraag de GGD om een advies op maat. Overnachten: Zimbabwe telt vele schitterende lodges met sfeervolle, koloniale interieurs die het Out of Africa-gevoel ademen. Een mooi voorbeeld is de Armadale Lodge in Harare, armadalelodge.com. In de nationale parken maakt u vanuit de lodges safari’s per jeep en te voet. Traveler bezochten Camp Somalisa en Camp Hwange (camphwange.com). Ook worden vanuit lodges als Pioneers Camp (meerdaagse) kanoen rafttochten georganiseerd, wildfrontiers.com.
kaart: armand haye
Veiligheid: Zimbabwanen zijn uiterst vriendelijk en open. In de natuurparken en bij de Victoria vallen merkt u weinig van de economische crisis waaruit
national geographic traveler
Ultieme safari in Zimbabwe
Marianne Wilschut schreef eerder ook het verhaal over 25 klassieke avonturen (Traveler 3/2013). Fotograaf Jasper Doest, onlangs bekroond in de prestigieuze Wildlife Photographer of the Year-wedstrijd, houdt tijdens zijn werk voor National Geographic blogs bij op nationalgeographic.nl.
Geld: Zimbabwe is overgestapt
126
Extra: Gratis ‘Champagne Sunset Tour’ bij de Victoriavallen
geweer. ‘Die schieten we meteen neer.’ ‘Echt?’ vraag ik onthutst. Makwehes gezicht verraadt geen spoor van medelijden. ‘Zij zijn bewapend. Het is hij of ik.’ Het maakt de wandeling, afgezien van de hitte en de dieren die misschien wel op ons loeren, ineens een stuk spannender. Even later horen we geblaf. Het is een van de honden die als een soort babysitter bij het nest waakt. Door te blaffen probeert het dier de rest van de roedel die op jacht is, te waarschuwen voor de indringers. Het nest, een stuk of acht holen die in de grond zijn gegraven, ligt op een heuvel verscholen tussen de bomen. Een euforische stress maakt zich meester van Rasmussen en zijn assistent Mkhalalwa Moyo. Ik mag meehelpen bij het bevestigen van de cameravallen aan de boomstammen en verzamel ontlastingmonsters in plastic zakjes. We moeten snel en stil zijn om de pubs in het nest zo min mogelijk te verstoren. Na tien minuten werk gaan we er daarom gauw weer vandoor. Nog geen paar honderd meter verder zien we acht of negen Afrikaanse wilde honden vanaf een heuvel naar ons kijken. De groep is terug. Ze blaffen en rennen weg. Ondanks de dorst voelt de terugweg na dit avontuur een stuk lichter. Dit is spannender dan welke safari dan ook.
Reissom groepsreis: (max. 8 pers.) €2.895 p.p. gebaseerd op 2 samenreizende personen en excl. internationale vlucht • vertrek 24 mei 2014. Komt deze datum niet uit of heeft u liever een privésafari? Wij werken graag een voorstel voor u uit. • Traveler-lezers krijgen gratis een Champagne Sunset Tour bij boeking • inclusief 9 overnachtingen met alle maaltijden, activiteiten en donaties aan de natuurbeschermingsprojecten. • Kijkt u voor beschrijving en extra informatie op www.allfornature.nl/reizen/zimbabwe-roofdieren-in-herstel of bel + 31 (0)348 448146. Bij boeking noemt u de code NGT2014. All for Nature Travel, reizen voor natuurbescherming.
national geographic traveler
127
