Zie haar website:

Contactorgaan 5e Jaargang Nr. 2 – juni 2013 Vegetarisch Woonpark Ommershof

Blz. 1

ZOMERNUMMER 2013 Ter introductie Uit onderzoek is gebleken dat mensen opknappen als ze in de natuur zijn. Het effect van groen in de woonomgeving is namelijk door Jolanda Maas, senior onderzoeker sociale geneeskunde van het medisch centrum van de Vrije Universiteit, onderzocht. Wat bleek? Een groene omgeving kan een gunstig effect hebben op het microklimaat door het dempen van wind en schaduwwerking, het verminderen van de luchtvochtigheid én van geluidshinder. Ook bleek, dat hoe minder groen er in de woonomgeving is, hoe meer mensen zich ongezond kunnen gaan voelen. In een vrijwel groen loze omgeving hebben bewoners anderhalf keer meer kans zich ongezonder te voelen, dan diegenen die wel voldoende groen om zich heen hebben. Wat zijn wij als bewoners van het Vegetarisch Woonpark bevoorrecht met zóveel groen om ons heen. Met rond de zestig bewoners vormen wij hier een woongemeenschap van vegetarische senioren, die de bevordering van een rijk leefmilieu voor mens, dier en plant centraal stellen. Hier wonen kunstenaars, zoals Nisha Eringa. Zij werkt in verschillende stijlen en technieken. Zie haar website: www.artgallerynisha.nl “Elke bloeiende bloem herinnert ons er aan dat ook wij ons kunnen en moeten ontplooien en elke boom fluistert ons met zijn ruisende blaadjes de geheimen van het leven in het oor"..

Nisha: Watercolor (50 x 70 cm)

Nisha: New Pastels Nr 11 (48 x 63 cm)


Blz. 2

Lijst geïnteresseerden Felixoord

Mantelzorger er even tussenuit

Veel bewoners van het Vegetarisch Woonpark Ommershof kregen indertijd de toezegging dat – mocht het met een indicatie noodzakelijk zijn – zij een kamer zouden kunnen krijgen in Felixoord.

Voor je het weet ben je het: mantelzorger. En zonder dat je het in de gaten hebt, wordt de zorg intensiever. Je houdt steeds minder tijd over voor jezelf. Toch is het belangrijk om regelmatig te ontspannen. Daardoor houd je het langer vol. Meestal wordt die zorg sluipenderwijs steeds meer. Op een gegeven moment kom je niet meer aan jezelf toe. Overbelasting kan zowel lichamelijk als psychisch zijn en vaak is het beide. Veel mantelzorgers geven 24-uurs zorg. Zij kunnen niet even een stapje terug doen.

Voor veel mensen is deze belofte indertijd een reden geweest om op het Woonpark te komen wonen. Toen Felixoord en het Vegetarisch Woonpark twee verschillende stichtingen werden, was dit niet meer zo vanzelfsprekend. Inmiddels zijn echter het bestuur van de bewonersvereniging en de locatiemanager van Felixoord tot overeenstemming gekomen en is die mogelijkheid nu heropend. Tot dusver hebben al 37 bewoners van het Vegetarisch Woonpark zich op een lijst van geinteresseerden geplaatst om zo nodig in Felixoord te kunnen gaan wonen. Op 26 april 2013 heeft de voorzitter van de Bewonersvereniging deze vooralsnog voorlopige lijst officieel aan de locatiemanager van Felixoord overhandigd. Deze toonde zich zeer verrast door de grote belangstelling.

Netwerk bouwen

Mantelzorg is zwaar, dat is duidelijk. Op tijd ontspannen is makkelijker gezegd dan gedaan. Een manier om het langer vol te houden is, bouwen aan een goed netwerk van mensen die kunnen inspringen als het nodig is. Het is goed, als je buren, vrienden of familieleden hebt, die zeggen: “Ga jij nou eens een dagje weg.” Want wanneer je de zorg met een goed en veilig gevoel kunt overdragen, is de kans dat je het daardoor langer volhoud groter. Inschakelen vrijwilliger

Hoewel veranderlijk

Handen-in-Huis regelt door het hele land vrijwilligers voor mantelzorgers die er langer dan een dag tussenuit willen zijn. Dit heeft allerlei positieve effecten. De hulpvrager kan langer thuisblijven, doordat de mantelzorger het langer volhoudt en niet hoeft opgenomen te worden in een logeeropvang.

ben ik

Kosten

toch Ik

Aan vervangende mantelzorg door Handen-inHuis hoeven nagenoeg geen kosten verbonden te zijn. De meeste zorgverzekeraars kennen in hun aanvullende verzekeringen een vergoeding hiervoor. Kijk voor informatie op de website of neem contact op met Handen-in-Huis.

En ik blijf tot in de eeuwigheid Ik

Steeds weer anders

Bent u geïnteresseerd in vervangende zorg, minimaal twee nachten, drie dagen dan kunt u bellen naar Handen-in-Huis, Tel. 030 65 909 70. Zie ook: www.handeninhuis.nl

Toch:

Contact: Jaqueline Beeks, manager van “Handen in huis”

Ik Monika

Bron: De natuur Uw Arts maart/april 2013


Wetenswaardigheden Woonzorg Ed Harms, Woonconsulent

Waarschijnlijk is het inmiddels bij ieder bekend dat de vaste dag dat ik op het Woonpark aanwezig ben, donderdag is. Het is prettig als bewoners die me willen spreken, hierover van te voren (telefonisch) contact met me opnemen. Dit om de donderdag niet overvol te doen raken. Hieronder zal ik een aantal vragen beantwoorden, die me de afgelopen tijd zijn gesteld en die eigenlijk ieder die hier woont aangaan. Ledenvereniging Woonzorg

Woonzorg ondersteunt, via zijn dienstenpakket, dat de bewoners hier lang zelfstandig in hun woning kunnen blijven wonen. Woonzorg Nederland heeft een ledenvereniging waarvan alle bewoners van het Vegetarisch Woonpark automatisch lid van zijn. Als de nood aan de man komt kunnen bewoners van het Woonpark hulp krijgen, zoals Acute zorg en belastingservice aan huis. Voor meer informatie zie de website www.woonzorgledenvereniging.nl en voor vragen tel. 0900 41 42 434 (€ 0.10 p.m.) of via de e-mail: [email protected]

Blz. 3

Buitenkranen

Er is me gevraagd of het mogelijk is aan een bestaande woning nog een buitenkraan te laten monteren. Antwoord: nee, dat mag niet meer, wegens het gevaar op besmetting door de legionella bacterie. Deze kan ontstaan bij warm weer in stilstaand water. Legionella (pneumophilia) is een bacterie die de veteranenziekte of legionellagriep veroorzaakt. Deze ziekte kan ontstaan wanneer mensen de bacterie inademen, bijvoorbeeld via een sproei-installatie of in een douche, waar te weinig of helemaal niet wordt gedoucht.

Risicogroepen zijn personen met een verminderde weerstand, ouderen en stevige rokers. Als mensen een paar weken in een ziekenhuis verblijven of een paar weken met vakantie zijn, is er een verhoogde kans op legionellavorming in de leiding. Spoel dus als u weer thuis komt eerst de leiding goed door. Klein Onderhoud

Donderdag blijft ook een vaste dag voor klein onderhoud, voor alle dingen die niet dringend zijn. Inmiddels is daarvoor Henri van Buren gekomen in plaats van Ed Jansen. Het telefoonnummer hiervoor blijft ongewijzigd: 088 921 08 00.

Wachtlijst Vegetarisch Woonpark

Afwezigheid Ed Harms

Eén dezer dagen wordt de wachtlijst voor het Vegetarisch Woonpark hernieuwd. Alle 250 personen op de huidige wachtlijst hebben een brief met antwoordformulier ontvangen met de vraag of ze nog ingeschreven willen blijven op de wachtlijst.

Van 3 t/m 7 juni ben ik een week met vakantie en van 15 t/m 21 juli ben ik afwezig vanwege het meedoen aan de Vierdaagse in Nijmegen. Daarvoor ben ik me al zorgvuldig aan het voorbereiden. Ik nodig u allemaal uit om na afloop nog een “pilsje” te komen drinken aan de finish. Degene die mij vervangt is Menno van Moort. Een fijne zomer alvast gewenst!

Sleutels van een woning

Het beleid bij Woonzorg is, dat iedere bewoner verantwoordelijk is voor de sleutels van zijn of haar eigen woning. Bij mij als woonconsulent zijn dus geen duplicaten beschikbaar van ieders voordeursleutel. Dit heeft als consequentie dat iedere bewoner er zelf voor dient te zorgen dat één - en liefst meerdere buren - een sleutel heeft van de woning. Dit voor het geval dat een situatie zich voordoet dat iemand niet meer de eigen woning in of uit kan.


Nieuws bewonersvereniging Joke Pronk, voorzitter

Lieve mensen, Het weer is een onuitputtelijke bron van vreugde, ergernis en discussie. We hebben er elke dag mee te maken en het bepaalt voor een deel de manier waarop we ons voelen, en hoe we op dat moment tegen het leven aan kijken, waar we het over hebben en welke activiteiten we ondernemen. Mag het nou eindelijk een beetje warmer worden, en een beetje minder regenen?

Moedige bewoners hebben zich vorige week weer ingespannen op de parkdag om ons bospark klaar te maken voor de zomer, resten bladeren van de wegen te vegen (die nu weer vol liggen, hebben we de zomer overgeslagen?). Kortom, ik ga er maar van uit dat, tegen de tijd dat deze Regenboog bij u op de mat ligt deze ongetwijfeld vruchtbare regen weer is opgedroogd, en we heerlijk zonder jas buiten van het zonnetje kunnen genieten en ik mijn truien weer heb kunnen wegbergen tot het najaar. Op 14 april hebben we een Algemene Ledenvergadering gehad, met na de pauze een discussie over de impact van de besluiten van de politiek over de beheersing van de zorgkosten en de daarmee samenhangende “zorgzame samenleving”. Daarbij wordt verondersteld dat familie, buren en vrienden een deel van de zorg verlenen die mensen nodig hebben. De professionele zorg kan pas worden ingeschakeld als de “omgeving” het niet meer kan opvangen. En welke consequenties dat heeft voor ons als woongemeenschap. Deze discussie werd deskundig geleid door Marina de Vries, lid van de WMO-raad Renkum, die ons kon vertellen over de mogelijkheden en onmogelijkheden binnen de WMO. Het werd mede daardoor een zinnige discussie.

Blz. 4

De regering veronderstelt dat in eerste plaats de kinderen verantwoordelijk zijn voor de ouders. Wat nu als ze ver weg wonen, en het veel te druk hebben met baan, gezin en de rest van hun leven? Dan hebben ze precies gedaan wat de overheid van hen vroeg, maar hoe combineer je dat met de zorg voor ouders die ook nog eens op afstand wonen? En wat als er helemaal geen kinderen zijn? De buren? De rest van de straat die je nauwelijks kende voordat je het niet meer alleen kon redden, misschien ook omdat je het zelf zo druk had? Uit de discussie bleek dat we allemaal graag helpen en bereid zijn onze medebewoners bij te staan in nood, maar dat structurele hulp te belastend is. We zijn immers allemaal senioren. We willen er voor elkaar zijn, maar moeten elkaar ook behoeden dat we niet overbelast raken, en daardoor ook zelf hulp nodig hebben, die uiteindelijk niemand meer bieden kan.... Is dit een overdreven somber toekomst scenario? Misschien wel, maar het gevaar dat het zo gaat lopen zit er wel in. De eerste tekenen dat mensen overbelast raken zijn er al. Als bestuur zijn we bezig om woonregels voor ons park op te stellen, waarbij we ook afspraken willen maken over het verlenen van onderlinge hulp, zodat het ook in de toekomst leuk en ontspannen blijft om hier te mogen en kunnen wonen. We zijn druk bezig met het onderzoeken van de implicaties van het regeringsbeleid voor de toekomst van Zorgcentrum Felixoord, en de rol die Felixoord kan gaan vervullen bij de behoefte aan zorg voor de bewoners van ons Vegetarisch Woonpark Ommershof, intramuraal en extramuraal. We doen pogingen om mee te mogen praten over onze eigen toekomst in deze, en hopen dat ons dat zal worden toegestaan.

Tekening: Marlies Assendorp


Parkimpressies Trudy van Haren & Ferry Rijnbout

In het vorige nummer van de Regenboog zijn leuke ervaringen in ons mooie park beschreven. Dit keer beschrijft Ferry Rijnbout zijn ideeën over een Parkplan 2013 -2017. Sinds februari 2011 ben ik lid van de Parkcommissie, advies orgaan van de bewonersvereniging. Voorjaar 2011 heb ik met behulp van een aantal commissieleden een uitgebreid “Raamwerk voor een Beleidsplan” geschreven. Hierin komen alle onderdelen die bij een parkbeleid van belang zijn aan de orde, aangevuld met diverse ideeën van bewoners. Inmiddels zijn een aantal onderdelen al uitgevoerd. Begin 2013 is een poging gedaan om aan een gezamenlijk Parkplan 2013-2017 te gaan werken. Helaas is het intern nog niet gelukt tot een eensluidend plan te komen. Ik wil jullie daarom hierbij alvast mijn mening geven over de inhoud van een concept Parkplan 2013-2017 in de vorm van 10 uitgangspunten. UITGANGSPUNTEN PARKPLAN 2013-2017 1. Wij zijn een woonpark dus de woonfunctie is de hoofdfunctie ook voor het parkgedeelte van ons woonpark. Het gaat om ongeveer 60 bewoners van ons woonpark en 60 bewoners van Felixoord. 2. Wij zijn een woongemeenschap voor vegetarische senioren die bevordering van een rijk leefmilieu voor mens, dier en plant - binnen een beperkt budget - centraal stellen. 3. Wij stellen diversiteit centraal in: soortenrijkdom van bomen, planten, dieren; landschapspercelen (gazons, vijvers etc.), open versus gesloten plekken; zichtlijnen etc. 4. Wij gaan uit van een natuurgericht beheer en zijn voorstander van merendeels wildgroei van de flora, maar dan wel met zorg omgeven. 5. Wij zijn voorstander van een goed milieubeleid m.b.t. afval, bestrijdingsmiddelen, bemesting en energie.

Blz. 5

6. Wij vinden veiligheid voor mens en dier van groot belang, door bijvoorbeeld weghalen van onveilige bomen. 7. Wij stimuleren de inzet van en de belevingsmogelijkheden voor de bewoners bij het hele beleid rond het parkgedeelte. 8. Wij zien Felixoord als een integraal onderdeel van het parkgedeelte van woonpark Ommershof. De vraag is: ‘Hoe kunnen wij de bewoners meer bij ons parkgedeelte betrekken?’ 9. Wij zijn geïnteresseerd in de historie van ons gehele woonpark en willen dat de weinige historische plekken in ons woonpark zoveel mogelijk behouden blijven. 10. Om bovenstaande uitgangspunten goed te kunnen uitvoeren hebben wij een goede organisatie en een goede beheersing van de kosten nodig. Dit zijn natuurlijk heel algemene uitgangspunten en diverse van deze punten zijn niet nieuw. Uitgangspunten zijn nooit perfect te formuleren, ze geven meer een richting aan. Het gaat echter vooral om de concretisering van deze uitgangspunten, er ligt al heel veel materiaal klaar. Maar even belangrijk is het wat jullie als bewoners van deze algemene uitgangspunten vinden en vooral hoe zouden ze verder geconcretiseerd kunnen worden? Welke kleine en grote ideeën hebben jullie over het beheer van het parkgedeelte de komende jaren? Bijvoorbeeld, één bewoonster zou graag weer een groentetuin in het woonpark hebben en een andere bewoonster wil meer aandacht voor zonneenergie. Hebben jullie nog suggesties laat het ons (Trudy en Ferry) weten, liefst op papier. "De kleine witte anemonen vertellen iets over kwetsbaarheid en tederheid. Toch kunnen zij in een hagelbui meebuigen met de wind, om zich daarna weer op te richten". (Roelien de Lange)

Ode aan de anemoon, die hier volop staat te bloeien, buiten-gewoon, dankzij het bomen snoeien. Immelies van der Drift


Kruidentuin (10) Theunis Limonard De belevingswereld van kruiden

De vraag òf en in hoeverre planten in staat zijn tot waarneming van hun omgeving is de laatste tijd weer actueel vanwege recente wetenschappelijke publicaties. Het in de vorige Regenboog genoemde boek van prof. Chamovitz geeft daarvan voorbeelden. Daaruit blijkt dat planten kunnen, zien, ruiken, voelen, oriëntatiegevoel en geheugen bezitten en zelfs een zekere mate van bewustzijn. Hoe kun je nu zien zonder ogen of ruiken zonder neus? Prof. Chamovitz legt uit wat we onder bovengenoemde vermogens moeten verstaan. Zien is b.v. het waarnemen van licht (intensiteit, kleur, bron) en erop kunnen reageren. En dat doen planten, want dat planten licht waarnemen is boven alle twijfel verheven. Zelf sturen wij de door ons in onze ogen ontvangen lichtprikkels via zenuwen door naar de hersenen. Planten geven deze signalen direct via chemische (hormonen) en/of elektrische geleiding door aan de organen die daar belang bij hebben. Planten bezitten vele soorten fotoreceptoren voor diverse lichtsoorten (kleuren) en voor het voor ons onzichtbare infrarood en UV. De meeste ervan bevinden zich in de bladeren. Licht is voor de plant van levensbelang en stuurt haar groei en ontwikkeling. Bekend is het openen/sluiten van bloemen in ochtend en avond en het draaien van sommige bloemen of bladeren naar het licht (zonnebloem). Dat planten kunnen ruiken werd recentelijk gedemonstreerd aan de hand van proeven met warkruid, een parasitaire plant. Het kiemplantje moet binnen 72 uur een geschikte waardplant (b.v. tomaat) vinden om niet van honger te sterven. Het blijkt nu dat het die ruikt en dat het af groeit op de geur. Dat doet het ook naar stokjes met watjes gedrenkt in extracten van tomatenplanten maar niet op controles met in water of oplosmiddelen gedrenkte watjes.

Blz. 6

Geur speelt ook een rol in communicatie tussen planten. Planten “praten” met elkaar via geursignalen. Als er in de buurt b.v. soortgenoten worden beschadigd door insectenvraat, dan scheiden ze kenmerkende geurstoffen af die door in de buurt groeiende planten worden geroken. Het is meermalen bij vele plantensoorten aangetoond dat ze op die boodschap reageren met aanmaak van insecten werende stoffen. Het plantenrijk wemelt trouwens van geuren die voor ons voor zover we ze kunnen waarnemen vaak aangenaam zijn, maar voor allerlei organismen vol van betekenis. Planten “praten” zo ook met hun bestuivers om ze te laten weten dat de tafel gedekt staat. Dat planten kunnen voelen weten we natuurlijk al van het kruidje-roer-me-niet, maar is ook duidelijk het geval bij vleesetende planten waarbij de vangmechanismen worden geactiveerd door beroering door het prooidier van bepaalde tastharen waardoor de val dichtklapt. Bij klimplanten weten de hechtranken op het gevoel dat ze beet hebben. Planten kunnen dus ook voelen (tastzin), maar of dat betekent dat ze ook gevoel hebben is een andere kwestie. Planten en dieren hebben sinds hun uiteengaan zo’n 500 miljoen jaar geleden een andere evolutionaire ontwikkeling meegemaakt. Planten hadden voor hun voeding geen voortbeweging nodig zoals dieren dat hebben voor zoeken en vangen van hun prooi. Voor de laatsten waren voortbewegingsorganen en een zenuwstelsel met hersenen nuttig, maar voor planten overbodig. Planten maken hun voedsel zelf ter plekke waar ze worden “geboren”. Gevoelens zoals pijn, verdriet en vreugde worden gemaakt in onze hersenen. Die zijn voor het bestaan van een plant overbodig. Planten nemen waar maar hebben daar geen gevoelens bij nodig. Om met Chamovitz te spreken: beroer het blad van een peterselieplant, betreed het gras. Ze zullen zich dat herinneren, maar ze zullen zich jou niet herinneren. Planten zien ons wel en ervaren dat wellicht als “diefstal” van licht maar dat roept geen verdere gevoelens bij ze op. Hopelijk is het omgekeerde bij ons wel het geval.


In gesprek met nieuwe bewoners Atie Olff & Jetty Jager

Wat is het fijn om te merken dat nieuwe bewoners gelukkig zijn met hun woning in ons Woonpark.

Dat geldt ook voor Margreet te Gussinklo, ze vindt het een voorrecht om hier te wonen. Ze heeft een moeilijke tijd achter de rug en is hier een heel nieuw leven begonnen. Zij moet nog wel wennen aan het alleen-zijn en is bezig "zichzelf opnieuw uit te vinden" zoals ze dat noemt. Margreet is in 1944 geboren. Ze vertelde ons over haar "hippie-tijd" (tussen haar 24e en 26e jaar). In die tijd maakte ze met haar man een wereldreis van twee en een halfjaar, nadat ze eerst in 1968 “keurig” waren getrouwd. Op haar wereldreis terugblikkend realiseert ze zich, dat dat misschien wel de gelukkigste tijd van haar leven is geweest. Met een klein spaarbedrag leefden ze op de meest primitieve manier, wat bijvoorbeeld betekende op stations in India te overnachten. Voor en na deze reis heeft ze als onderwijzeres les gegeven op de school van Kees Boeke. In Soest hadden ze een fijn huis met een grote moestuin, waar ze met veel plezier in werkte. Na de geboorte van hun dochter en zoon gaf ze haar baan op en wijdde zich aan het moederschap en werkte ze ook mee in de uitgeverij van haar man. Nu ze is gescheiden moet ze haar leven weer op de rails zien te krijgen. Ze is hier dolgelukkig met haar tuin, een flink stukje grond, waar ze naar hartenlust in kan tuinieren. Haar tuin en haar piano zijn haar grote passie. Margreet voelt zich hier helemaal welkom en maakt al deel uit van een klein groepje mensen dat het loffelijke voornemen heeft met elkaar dingen in ons Woonpark op te knappen. Ze zal haar weg stellig vinden, temeer daar zij het gevoel heeft, dat dit haar plek is. Wij als redactie wensen haar veel succes!

Blz. 7 In de herfst kwam Ans Bakker hier wonen.

Tot ieders schrik kreeg ze kort na elkaar twee hersenbloedingen, waarvoor ze in het Radboud Ziekenhuis in Nijmegen werd geopereerd. Na een lange revalidatie woont ze nu weer in haar eigen appartement. Hier volgt haar verhaal. “Als kind woonde ik in Rotterdam. In de oorlog verhuisden mijn ouders en grootouders van Rotterdam naar IJsselmonde. Dagelijks ging ik met de bus naar school in Rotterdam. Als ik uit school kwam pasten mijn grootouders op mij. Ik hield heel veel van ze. Dat was wederkerig, want mijn grootvader zei wel eens tegen kennissen: ‘wij beschouwen haar als ons eigen kind’. Na de middelbare school volgde ik een opleiding als telefoniste bij de Rijkstelefoon en later kreeg ik in Rotterdam werk bij een Scheepvaartkantoor (voor 40 gulden in de maand). Hier ging ik op de fiets heen. Ik trouwde en kreeg zes kinderen. Later ben ik gescheiden. Na mijn echtscheiding heb ik in Rotterdam als vrijwilligster gewerkt bij verslaafden op perron O. Dit project stond onder leiding van dominee Visser, een bekende naam toentertijd. Hij had in het station op een perron een caravan staan, waar drugsverslaafden hun vuile spuiten konden inruilen voor schone spuiten. In de Pauluskerk van dominee Visser heb ik voor zijn vrijwilligers een aantal lezingen over muziek gegeven en deze ten gehore gebracht. Via mond op mond reclame breidde dit later meer en meer uit tot een nieuwe vrijetijdsbesteding voor mij. Muziek is nog steeds mijn lust en mijn leven! En nu woon ik op mijn 82e hier met veel plezier! Het is zo fijn om weer met de natuur om me heen te wonen. Mijn kinderen en ik hebben in Oosterbeek veel herinneringen aan vroeger. Zestig jaar geleden heb ik hier gewoond op de Benedendorpseweg. Vier van mijn zes kinderen zijn hier geboren en mijn zoon Cor woont hier nog steeds.”


Blz. 8

Hotel Brull in Mechelen.

toepasselijk lied van Bach ten gehore, met aan het orgel zijn vaste begeleidster Wil Meurders.

Jetty Jager

Een bijzondere avond als inleiding op het paasfeest! De volgende dag stond in het teken van de lente (al was het berekoud!) en bezochten we de schaapherder van het Limburgse Heuvelland, Ger Lardinois, die bevlogen over ‘zijn’ kudde wist te vertellen. Vanwege de kou waren de dieren nog binnen t.w. 1000 schapen en 400 lammeren, we wisten niet wat we zagen.... Vertederend en bijzonder, een hele belevenis!

Op verzoek schrijf ik in deze Regenboog een verhaaltje over mijn paasvakantie in bovengenoemd hotel. Verschillende van u kennen dit, naar mijn smaak, ongeëvenaarde vakantieadres met zijn speciale arrangementen voor ouderen. Ik geniet er zelf altijd uitbundig van dat alles daar zo perfect geregeld is en dat ik daar voor 100% van mag profiteren. Geen zorgen voor toegangsbewijzen, geen gezeur over fooien, letterlijk alles is in de prijs van het arrangement inbegrepen. Heerlijk! Hotel Brull werkt met arrangementen van vier of vijf dagen en elk heeft zijn eigen thema zoals: Tefaf Maastricht (The European Fine Art Fair), 's werelds grootste kunst en antiekbeurs. Ik knoopte twee mogelijkheden aan elkaar te weten ‘Een trio van sfeer- en kunstvolle Passies’ én een ‘Paasarrangement’. Dit bleek een schitterende combi.

Zo gingen we op maandagavond in de Stille Week (met ‘eigen’ bus) naar het Katholieke kerkje in Wahlwiller, wat naam heeft gemaakt i.v.m. de 16 staties (nee, geen 14), schilderingen die de Lijdensweg van Jezus uitbeelden, geschilderd door de Rotterdamse kunstenaar Aad de Haas. Vanwege de bijzondere uitbeeldingen, veroorzaakten consertieve critici zo’n rel, dat deze schilderingen op aandrang van het Vaticaan verwijderd werden en in het Bonnefanten museum in Maastricht terecht kwamen. Bij de restauratie van 1979-1980 van het Wahlwillerse kerkje zijn ze echter teruggeplaatst. Op deze ‘stille’ maandagavond werd bij elke schildering een kort gedicht gereciteerd en na elke vier staties bracht onze gastheer Jo Kockelkoren (eigenaar van hotel Brull), een

Op Goede Vrijdag gingen we naar Keulen voor het bijwonen van de uitvoering van de Johannes Passion van J. S. Bach in het Keulse Concertgebouw ‘de Philharmonie’, waar het Filharmonisch Orkest van Dresden een schitterende uitvoering gaf, waarvoor het terecht een staande ovatie kreeg. Dit alles in dat imposante gebouw, een soort amfitheater, waar 2000 mensen aanwezig waren. Een onvergetelijk gebeuren! Op paasmaandag maakten we in de morgen met ‘onze’ bus een prachtige tocht door de Euregio met onderweg een lunch. Daarna reden we door naar Vaals, waar we in een oude kerk ‘de Kopermolen’ een Paasconcert bijwoonden, gegeven door de befaamde Chinese violiste Le Yi Zhang en een gerenommeerde Franse pianiste. Een bijzonder duo, dat het publiek zéér wist te boeien. Als uw interesse voor dit bijzondere hotel is gewekt, vraag dan zelf het ‘Brulletin’ aan, wat in juni uitkomt. Bel: 043 455 1263. U kunt er ook zónder arrangement prettig logeren én er overheerlijk vegetarisch dineren! Zie ook www.hotel-brull.nl


Akkoord. Akkoord? René Berendsen Locatiemanager Felixoord

Waar houdt een leidinggevende zich zoal mee bezig, is vaak de vraag. Afgelopen woensdag was ik naar een soort studiedag en daar werd maar weer eens bevestigd dat een goede leidinggevende zich vooral, naast vele andere zaken natuurlijk, bezig houdt met de toekomst van de organisatie. Welnu, dat is precies waar ik de laatste maanden mee bezig ben geweest. U hebt het ongetwijfeld op het nieuws gehoord en in de krant gelezen: er is een zorgakkoord. Daarvoor was er een sociaal akkoord en beide komen voort uit het regeerakkoord. Kunt u het nog volgen? In het regeerakkoord staan de hoofdlijnen (verandering van de AWBZ), in het sociaal akkoord hoe ze de (sociale) consequenties willen beteugelen (binnen de ‘financiële kaders’) en in het zorgakkoord gaat het alleen om de gevolgen voor de zorg. Verder is er in april de langverwachte en twee keer uitgestelde lange termijn visie van de staatssecretaris uitgekomen. Hallo, bent u er nog? En met al deze rapporten en afspraken, waar natuurlijk de details nog niet bekend van zijn of nog moeten worden uitgewerkt, moet ik samen met het Management Team en de medewerkers, zien dat ik op al deze ontwikkelingen inspeel en anticipeer. En eerlijk gezegd is dat een hels karwei omdat bijna wekelijks de informatie verandert. Om een aantal zaken aan te geven die veranderen: geen 0-uren contracten meer in de zorg (gaat dat nog wel door?), minder verzorgingshuisplaatsen (volgend jaar al 20% minder in de afspraak met het Zorgkantoor), onduidelijkheid over eventuele uitbreiding van verpleeghuisplaatsen, wat gaat het tarief worden etc. Duidelijk is één ding. Er gaan zaken veranderen ook in Felixoord. Om op de toekomst voorbereid te zijn zullen we het geheel anders moeten gaan organiseren om het hoofd boven water te kunnen blijven houden.

De haiku wordt wel de kolibrie onder de gedichten genoemd. C.R.

Blz. 9

De oudste kerk van Nederland Twee redactieleden bezochten op de jaarlijkse ‘dank je wel’ vrijwilligersmiddag, georganiseerd door Felixoord, de oude kerk aan de Benedendorpse weg in Oosterbeek. Tijdens de slag om Arnhem speelde deze kerk een belangrijke rol. Het was het laatste wat de geallieerden in de septemberdagen van 1944 nog in handen hadden, voordat ze over de Rijn terugtrokken. Na de bevrijding van mei 1945 Foto: Hans van Kasteel vond men hier een totaal verwoeste kerk. In de duizend jaar dat deze kerk bestaat, heeft ze heel wat over zich heen zien komen. Aan de noordzijde bij de hoofdingang zagen we een knotlinde staan, die minstens driehonderd jaar oud is. De gids die ons rondleidde vertelde dat bij opgravingen uit de fundamenten bleek, dat hier in 1350 een heel eenvoudig rechthoekig Petrus/Paulus kerkje stond, bedoeld voor reizigers en pelgrims. In samenspraak met de Rijksdienst voor Monumentenzorg werd besloten de kerk in de oorspronkelijke vorm te herstellen. Britse en Poolse veteranen bezoeken in de maand september nog regelmatig “hun kerk”, zoals ze die noemen. Alleen de Statenbijbel uit 1660 en de koperen kroonluchters zijn de enige voorwerpen, die de verwoestingen hebben overleefd. Overige geschenken door veteranen gegeven, hebben nog steeds een functie bij de diensten, zoals de preekstoel, de avondmaalstafel, het doopvont en kandelaars. In 1949 werd de kerk voor de eredienst weer in gebruik genomen. De kerk is opengesteld van 1 mei tot 1 oktober op woensdag, donderdag en zondag van 14.00 uur tot 17.00 uur. Daarnaast kunnen voor gezelschappen afspraken worden gemaakt, zowel voor binnen als buiten de genoemde openingstijden. Inlichtingen: Kerkelijk Bureau, Van Toulon van der Koogweg 3, 6862 EB Oosterbeek. Tel. 026 333 30 94


Blz. 10

Turruk Paul Beets

Het was in de lente, dat mijn vrouw Hetti en ik in een bos in Bennekom een uit het nest gevallen kauwtje vonden. We namen de jonge vogel mee naar huis. Van boer Rozeboom, die verderop in de straat in een oud boerderijtje woonde, kregen we een grote vogelkooi te leen. Deze werd in onze huiskamer gezet en het kauwtje werd hierin gehuisvest. Spoedig kreeg de vogel in zijn kooi gezelschap van twee hele jonge poesjes. Ze kregen te eten en te drinken en werden dikke vrienden. Turruk, zo noemden wij het kauwtje en de poezen Pim en Pom werden groter en groter. Het werd zomer en Turruk gaf te kennen dat hij wilde vliegen. Dus lieten we hem los in de achtertuin, waar hij zijn vlucht beperkte tot de nabij gelegen bomen en ons met Pim en Pom bleef vergezellen op het terras. Soms ging Hetti samen met de drie dieren met de auto boodschappen doen. Turruk zat dan op haar schouder. Achter het huis van onze buren bevond zich een beukenbos, waar een zwerm kauwen neerstreek. Turruk bevond zich op dat moment op het grasveld in de achtertuin. De kauwen kregen hem in de gaten, kwamen aangevlogen, doken omlaag en cirkelden om hem heen. Turruk werd als het ware “opgeschept” en moest mee met de groep! Maandenlang zagen we hem niet meer. Maar op een dag fietste Hetti op de Laarweg en landde er een kauwtje op haar stuur. Het was Turruk, die ons nog een paar dagen gezelschap hield en daarna voorgoed verdween…

Een aanrader Het zelfhulpboek Slapeloosheid geeft praktische oplossingen tegen slapeloosheid. Het is geschreven door een van de oprichters van het Centrum voor Slaap- en Waakstoornissen. Het boek is inclusief een CD met ontspanningsoefeningen voor € 27,- te bestellen per mail via: www.gezondnu.nl/shop .

ZIN Zo oud, zo oud al is die wens een reis door de woestijn te maken om daar de leegte aan te raken tot aan de diepste stilte-grens Op de vlakte waar geen begin en eind is waar geen leugen me zal storen en ik alleen die ene stem kan horen kom ik gelouterd uit mijn droefenis Als het zand verstuift ook mijn verleden in het wit-hete licht dat mijn angst doorschijnt rest alleen het onvoorwaardelijk heden En als tot slot mijn ongeloof verdwijnt kan ik vredig huiswaarts gaan weet ik eindelijk zin in mijn bestaan Marlies


De broosheid van de ouderdom Huup Dassen

Sommige tachtigers springen nog op de fiets om boodschappen te doen, maar er zijn ook mensen van in de zeventig die nauwelijks in staat zijn om een wandelingetje te maken of een trap op te lopen. Ze zijn wat de ouderengeneeskunde “frail” noemt: broos, fragiel. Fragiliteit, broosheid is een groeiend probleem. Ouderengeneeskunde

Helaas is het begrip “broosheid” zelf ook nogal fragiel, zei de Leidse hoogleraar ouderengeneeskunde Rudi Westendorp op een internationaal symposium in oktober 2012 in Groningen over broze ouderen. Wenkbrauwen werden daar niet over gefronst; insiders weten dat. Gevoelsmatig weet iedereen wat broos is, maar de definitie is onscherp en de wetenschappelijke onderbouwing is vaag. Er zijn tests, maar die kunnen bij één en dezelfde oudere verschillende uitkomsten geven.

Blz. 11

verminderde afweer aan de basis van bekende ziekten. Ouder wordende cellen spelen een rol bij staar en spierzwakte. Alzheimer, Parkinson en Huntington ontstaan als verkeerd gevouwen eiwitten in de hersenen samenklonteren. En een verzwakt afweersysteem maakt niet alleen kwetsbaarder voor infecties, maar bevordert ook kwalen als reuma, diabetes en hart- en vaatziekten. Als die verouderingsprocessen ook in een verzwakking van de constitutie resulteren, dan doemt haast onvermijdelijk de diagnose “broosheid” op. Een voorbeeld van broosheid

Een typisch voorbeeld is dat van een vrouw van 88 jaar. Ze komt bij de dokter vanwege een zere pols na een val. Ze vertelt dat ze de afgelopen drie maanden al drie keer is gevallen. Hoe dat komt weet ze niet zo goed. Misschien heeft het te maken met de pijn in haar knie, waardoor ze moeilijk loopt en ook moeite heeft om uit haar stoel op te staan. Daarom gaat ze ook niet meer zo vaak naar de activiteiten in het verzorgingshuis waar ze woont. “Jammer, want dat is meestal wel gezellig”, zegt ze. Verder heeft ze geen lichamelijke klachten. Hoewel, ze valt de laatste tijd wel flink af. Vrijwel elke geriater zal deze vrouw broos vinden. Maar hoe weten ze dat? Het meest gebruikte en eenvoudigste meetinstrument is begin deze eeuw ontwikkeld door Linda Fried in de Verenigde Staten. Zij beoordeelt 5 kenmerken: onbedoeld gewichtsverlies, verminderde loopsnelheid, vermoeidheid, verminderd energieverbruik en geringe handknijpkracht. Broos is iemand die aan drie van deze vijf criteria voldoet. Nieuws op therapiegebied

Broosheid

Broosheid is in de eerste plaats een kwestie van ouderdom. Naarmate mensen ouder worden steken allerlei verouderingsverschijnselen de kop op. In wezen zijn dat basale biologische processen. Die beginnen al vroeg, pakweg als mensen dertig, veertig jaar oud zijn; het duurt tientallen jaren voor ze aan het licht komen. Bij de een gebeurt dat eerder dan bij de ander. Erfelijke factoren spelen een rol, maar leef- en eetgewoonten en stress staan ook aan de basis van ziekten die vooral ouderen treffen. Daarbij staan oud worden, eiwitophopingen en

Het is absoluut niet zo, dat fragiliteit een aandoening is waar je niet meer van af kan komen. Veel ouderen lijden bijvoorbeeld zonder het te weten aan diabetes type 2 (vroeger ouderdomsdiabetes geheten). Wanneer die goed wordt behandeld, kan de algehele conditie flink vooruit gaan. En bewegen is één van de belangrijkste voorlopige resultaten van een groot Amerikaans onderzoek (de LIFE-studie).Een kwartiertje loopen balansoefeningen, krachttraining en stretching volstaan om kracht en uithoudingsvermogen meetbaar te verbeteren. Het herstel is niet alleen fysiek, maar ook goed voor het cognitieve functioneren. Samenvatting artikel Wetenschap NRC


Blz. 12

bier of chica, de traditionele drank van de Andes. Quinoa is bestand tegen droogte en kan op arme bodems worden geteeld. Gekookte quinoa heeft een nootachtige smaak en is glutenvrij. Quinoa is een gewas met een onschatbare erfenis voor de mensheid vanwege zijn unieke eigenschappen: het is het enige plantaardige voedsel dat alle essentiële aminozuren, sporenelementen en vitaminen in zich heeft verenigd en daardoor een zelfstandig volledig eiwit vormt. Dat maakt quinoa een vleesvervanger bij uitstek! Andere granen en rijst vormen immers alleen in combinatie met bijv. bonen en noten een volwaardig eiwit. Quinoa doet dit zelf. Voedingswaarde en voedselzekerheid

Het jaar van de Quinoa Het jaar 2013 is door de Verenigde Naties uitgeroepen tot ‘Internationaal Jaar van de Quinoa’. Dit is een grote overwinning voor de bevolking van de Andes, die hun ‘wondergraan’ al meer dan 5000 jaar hebben beschermd, gekoesterd en in stand gehouden. Het was voor de Inca’s en Azteken het hoofdvoedsel, naast aardappelen en mais. Ze schreven aan quinoa bijzondere krachten toe. Ze noemden het ‘wonder- of moedergraan’ en beschouwden het als voedsel van de goden. Toen de Spanjaarden in de 16e eeuw Latijns-Amerika veroverden verboden ze de teelt van het graan op straffe des doods. Ze geloofden -niet geheel ten onrechte- dat de Inca’s en Azteken kracht putten uit Quinoa en daardoor zeer weerbaar waren. Moedige boeren in de hoog afgelegen bergen bleven toch Quinoa verbouwen en dankzij hen kon het gewas overleven. Wat is Quinoa?

Quinoa is verwant aan spinazie en behoort tot de ganzenvoetfamilie. Het kan op zeer arme grond groeien. De ruwe korreltjes lijken wat op gierst en couscous en zijn daarmee ook qua smaak en toepassing te vergelijken. Traditioneel worden quinoakorrels geroosterd en vermalen tot meel waarmee verschillende soorten brood worden gebakken. Ze kunnen worden gekookt, toegevoegd aan soepen, gebruikt als graangewas, zoals in pasta’s en zelfs gefermenteerd in

De VN verklaart over quinoa in 2011 o.a.: “Het is een natuurlijk voedselgewas met een hoge voedingswaarde. […] Het is noodzakelijk om wereldwijd de aandacht te richten op de rol die quinoa heeft in het behoud van de biodiversiteit, bij het realiseren van voedselzekerheid en bij het uitroeien van armoede […]. Nu we worden geconfronteerd met de uitdaging om de productie van voedsel van goede kwaliteit te verhogen teneinde de wereldbevolking te voeden in de context van klimaatverandering, biedt quinoa een alternatief voor de landen die lijden aan voedselonzekerheid.” Productie en verkoop

In alle landen van de Andes-regio is de productie van quinoa in handen van kleine boeren en organisaties, maar het gewas wordt inmiddels ook verbouwd in verschillende Europese landen, Afrika en India. In ons land kun je quinoa het beste kopen in natuurvoedingswinkels, met als betrouwbare importeur De Nieuwe Band, die rechtstreeks contacten heeft met biologische boeren in de Andes. Zaad is te koop bij De Bolster. Verdere info: www.fao.org (zoek ‘quinoa’), www.nieuweband.nl , www.bolster.nl Bron: Marta Resink in ZOZ nr. 113, jan/febr 2013.

Als in ontroering de ziel naar woorden zoekt dan ontstaat een haiku. C.R.


Blz. 13

Het weten waard Breien Het moet ergens eind jaren tachtig zijn geweest: ik, jongeman, zat te breien in de trein. Om toch nog een beetje mannelijk over te komen, breide ik met heel dikke wol en heel dikke naalden. Tegenover mij kwamen twee dames van rond de vijftig zitten en ze keken lang zwijgend en ietwat verschrikt toe. Toen verbrak één van de twee dames de stilte en sprak onbeschaamd hoorbaar tegen haar buurvrouw: “Toch breien ze anders dan wij.”

Puntje is een korte, positieve, gezondheidsbevorderende tip van Johanna Priester, huisarts. Wie geregeld zo’n lichtpuntje wil ontvangen, kan een leeg mailtje sturen met als titel: “aanmelden” bij [email protected] puntjes vind je op www.helianth.nl.

Het raadsel van het aai-gevoel

Uit: NRC [email protected]

Meer bewegen, minder Parkinson Onderzoekers van het Cleveland Clinic Lerner Research Instute hebben ontdekt dat veel symptomen van deze hersenziekte-zoals trillen en moeite met lopen zich laten terugdringen door fietsen. De onderzoekers vroegen 26 Parkinsonpatiënten om gedurende 8 weken 3 x per week veertig minuten te fietsen op een hometrainer. Voor en na de trainingsperiode werd een scan van ieders hersenen gemaakt. Het bleek dat alle patiënten bij de tweede meting een grotere hoeveelheid functionerende verbindingen hadden in hun motorische brein. Dat verklaarde waarom ze allemaal beter waren gaan lopen en minder trilden. Bron: Studie gepresenteerd op de jaarvergadering van de Radiological Society of North America (RSNA) november 2012.

Puntje aan de horizon In de worsteling van alledag is je blik gericht op je handen en voeten, de weg vlak voor je, de aardse weerbarstige werkelijkheid. Wie voldoende afstand neemt, ziet dat elke berg, afgrond of storm wordt tot punt aan de horizon: daar waar hemel en aarde samenkomen. Heeft de zomerse verwijdering van werk, school, familie je herinnerd aan jouw hemel, je idealen en diepste verlangens? En heb je er een innerlijke foto van gemaakt, zodat je er af en toe naar kunt kijken? Dan heb je je voldoende gelaafd voor de volgende etappe op de aardse weg.

Foto NRC

Met de ontdekking van de speciale aaireceptor MRGPRB4 heeft het onderzoek naar de aaineuronen een grote stap vooruit gezet. Muizen zijn van nature mensenschuw. Maar als ze zachtjes worden geaaid, blijven ze rustig–ja haast gelukzalig op je hand zitten. Waarom? De strijkende vinger of kwast activeert een speciaal type aanrakingsgevoelige neuronen in de huid van muizen. Het signaal dat die zenuwen afgeven komt regelrecht in het beloningscentrum van de hersenen terecht. Dit systeem biedt – ook bij mensen – de weldadige ervaring van een liefkozing en het onderdrukt angst- en agressiegevoelens. Het optimale gebied voor stimulatie ligt – bij mensen – op een aaisnelheid van 1 tot 10 centimeter per seconde, zo stelden onderzoekers vast. Maar katten houden duidelijk van een snellere streek. De Amerikanen onder leiding van Anderson hebben nu een sleutel in handen om het effect van aaien en massage verder te ontrafelen. Uit NRC Wetenschap 31 januari 2013.


Blz. 14

Groet aan de zon Atie Olff

De Zonnegroet komt oorspronkelijk uit India. De zonnegroet herinnert ons aan de zon die in ons allen leeft, wat voor weer het ook is. Onderstaande gewijzigde versie op een stoel kan goed worden uitgevoerd door ouderen met een goede gezondheid. Het is de bedoeling dat de twaalf bewegingen samen op het ritme van de ademhaling worden uitgevoerd. De Zonnegroet verlicht spanning in de ruggengraat, verbetert de bloedsomloop en vermindert spierpijnen. Voor ouderen die voor een aandoening onder behandeling staan van een arts of fysiotherapeut kan het verstandig zijn voor het uitvoeren van de Zonnegroet met hen te overleggen.

1

2

7

8

3

9

4

5

10

11

6

12

1. Zit gemakkelijk met een rechte rug op een stoel met de handpalmen tegen elkaar aan voor je borst. Adem rustig door.

8.Net als bij punt 4. ga je verder inademend weer rechtop zitten, maar nu met de rechterknie naar je borst toe.. Je rug strekt daarbij op.

2. Reik inademend met de beide handen naar boven om de zon te groeten. Je rug strekt daarbij op en je kijkt naar boven.

9. Net als bij punt 5. breng je gedeeltelijk uitademend je kin weer naar je knie toe (nu je rechterknie).

3. Buig uitademend naar voren met de handen langs je benen naar beneden, richting voeten.

10. Verder uitademend laat je net als bij punt 6. je borst weer naar voren gaan, met je handen langs je benen naar je voeten toe.

4. Ga inademend weer rechtop zitten, terwijl je de linkerknie naar je lijf toetrekt met je armen daarom heen. Kijk weer omhoog. 5. Breng gedeeltelijk uitademend je kin richting opgetrokken linkerknie. 6. Net als bij punt 3 zet je de voeten naast elkaar en buig je verder uitademend naar voren, terwijl je handen weer richting voeten glijden. 7. Laat de handen en benen beneden, terwijl je gedeeltelijk inademend je hoofd optilt en je rug opstrekt.

11. Net als bij punt 2. breng je weer inademend beide handen naar boven in de lucht, terwijl je de rug opstrekt. 12. Keer uitademend terug naar het punt waarop je de zonnegroet begon zoals bij punt 1. Samengesteld uit: De zeven spirituele wetten van Yoga. Oefenprogramma voor het versterken van lichaam en geest. Auteurs: Deepak Chopra, M.D. en David Simon, M.D. Uitgever: Altamira – Haarlem 2004


Ponynieuws Louise Vellekoop

Zoals ik al had vermeld stond Blue te koop en is nu inmiddels verkocht. Hij is verkocht aan een melkveehouderij in Haarlemmerliede vlakbij Amsterdam. Het is een afgelegen bedrijf met vele dieren: koeien, paarden, pony’s, honden en konijnen. Het echtpaar heeft 5 kinderen en zij houdt hier een ponyclub. Misschien hebt u ze gezien, met een grote auto en een trailer. Ze heeft nog vier andere pony’s, het is allemaal heel kleinschalig. Blue gaat drie dagen in de lessen lopen en heeft vier dagen vrij. Hij komt tussen allemaal andere ruintjes en die spelen veel met elkaar. Hij krijgt daar veel meer aandacht en beweging en dat heeft hij hard nodig. Overdag lopen de ruintjes bij elkaar in een bak en tegen de avond mogen ze de wei in. Het is een ponyclub voor kinderen in de leeftijd van 4 t/m 12 jaar, de eigenaresse zocht een wat grotere pony omdat er toch nog meisjes zijn van 12 jaar en ouder die door willen gaan met lessen bij de ponyclub ook als ze wat groter worden. Dus vandaar een grotere pony. Ze houdt ons op de hoogte van zijn wel en wee en we gaan hem zo snel mogelijk bezoeken. We zullen Blue heel erg gaan missen, maar het is voor hem beter zo. Chanel zal niet alleen blijven staan dus we zijn hard op zoek naar een andere geschikte pony. We houden u op de hoogte!

Blz. 15

Colofon Dit contactorgaan is een uitgave van het Vegetarisch Woonpark Ommershof te Oosterbeek en komt vier keer per jaar uit. Website: www.vegetarischwoonpark.nl Redactie

Jetty Jager en Atie Olff (eindredacteuren), Marlies Assendorp en Kees Olff (vormgeving). De redactie houdt zich het recht voor om na overleg artikelen in te korten of te weigeren. Aan deze nieuwsbrief hebben meegewerkt: Paul Beets, René Berendsen, Immelies van der Drift, Nisha Eringa, Trudy van Haren, Ed Harms, Theunis Limonard, Monika, Joke Pronk, Corrie Rentmeester, Ferry Rijnbout en Louise Vellekoop.

Inhoudsopgave Ter introductie................................................ 1 Lijst geïnteresseerden Felixoord ...................... 2 Mantelzorger er even tussenuit ...................... 2 Wetenswaardigheden Woonzorg ................... 3 Nieuws bewonersvereniging ........................... 4 Parkimpressies ............................................... 5 Kruidentuin (10) ............................................. 6 In gesprek met nieuwe bewoners ................... 7 Hotel Brull in Mechelen. ................................. 8 Akkoord. Akkoord? ......................................... 9 De oudste kerk van Nederland ........................ 9 Turruk .......................................................... 10 Een aanrader................................................ 10 ZIN ............................................................... 10 De broosheid van de ouderdom .................... 11 Het jaar van de Quinoa................................. 12 Het weten waard.......................................... 13 Groet aan de zon .......................................... 14 Ponynieuws .................................................. 15 Colofon ........................................................ 15 Parkdag 16 mei 2013 .................................... 16 Abonnementen en donaties: Een jaarabonnement kost € 17,50 per jaar. Per post € 29,00. Donaties zijn welkom. Betaling via banknummer 733 07 50 van de Stichting Welzijn Vegetarische Ouderen (SWVO) onder vermelding van Contactorgaan.

Inmiddels houdt een andere pony tijdelijk Chanel gezelschap

Redactieadres: Ommershoflaan 23, 6861 CK Oosterbeek. Tel. (026) 339 13 13. E-mail: [email protected] Kopij vóór 1 september 2013 inleveren op het redactieadres.


Parkdag 16 mei 2013

Foto's: Kees Olff & Marlies Assendorp

Blz. 16

Zie haar website:

Recommend Documents