IN DEZE KRONIEK
4
APGS KRONIEK Inhoudsopgave
X X X
03
Nederlands Rugbyteam wint brons
Basketbal tegen Kanker
24
NK Zwemmen
www.apgs-amsterdam.nl
9
04
X X X
APGS KRONIEK Rugby
Nederlands Politierugbyteam wint brons Nederlands Politierugbyteam wint brons op WPFG 2013! Het Nederlands Politierugbyteam heeft deelgenomen aan de World Police & Fire Games in Belfast, Noord-Ierland. Hieronder een kort verslag! Twee jaar lang was er naar uitgekeken. De World Police & Fire Games in Belfast. Een gedegen voorbereiding, enthousiaste deelnemers en de ware rugbymentaliteit moesten de ultieme mix vormen voor een onvergetelijke week. Het Nederlands Politierugbyteam heeft met veel succes deelgenomen aan de WPFG 2013, met de bronzen medaille als verdienstelijk eindresultaat. Een kort verslag van een memorabele week. Enkele jaren geleden is het Nederlands Politierugbyteam nieuw leven in geblazen. Iedere maandagavond wordt er getraind op het Politie Trainingscentrum in Amsterdam. Deze trainingen worden geleid door oud-international Gijs van der Pol en lid van het nationale 7’s damesrugbyteam, Pien Selbeck. Naast deze trainingen neemt het rugbyteam deel aan verschillende nationale en
internationale toernooien zoals de Warriors Cup en het door APGS opgerichte Police Nations Cup. Het voorlopige sluitstuk van deze inspanningen moest deelname aan de WPFG 2013 vormen. Met 7000 deelnemers aan 67 verschillende sporten hét internationale sport-toernooi voor politie- en brandweermedewerkers. Het nationale Politierugbyteam bestaat uit politiemannen van alle rangen en standen, afkomstig uit het gehele land. Naast dat zij allemaal werkzaam zijn voor de politie, hebben zij de passie voor de rugbysport gemeen. Een selectie van 12 rugbyers reisde op maandag 5 augustus af naar Noord-Ierland. Ter voorbereiding op de WPFG is er vele malen gezamenlijk getraind. Daarnaast was er een strakke planning opgesteld voor de te ondernemen activiteiten in Belfast. Kook- en schoonmaak-roosters waren gemaakt en de gemeenschappelijke dresscode voor de diverse dagen was bepaald. Gestoken in op maat gemaakte colberts van Suit Supply werd er verzameld op Schiphol Airport. Daar begon de reis richting Noord-Ierland en de World Police & Fire Games. Aangekomen op het vliegveld van Belfast werd de selectie hartelijk ontvangen door Phil McMurtry. Phil, een oud-rugbyer is werkzaam voor de Noord-Ierse politie en wordt voorzitter van de rugbyclub uit het plaatsje Larne. Hij was bereid gevonden om de Nederlandse rugbyers te herbergen in het clubhuis van zijn rugbyclub. Daar konden de rugbyers gebruik maken van de trainingsfaciliteiten, kookgelegenheid, slaapzaal en zelfs de kantine. Daarnaast was Phil de persoonlijke chauffeur/reisgids van het rugbyteam, gedurende hun verblijf in Noord-Ierland. Gastvrijheid van de bovenste plank. Het rugbytoernooi op de WPFG besloeg drie dagen. Op woensdag en donderdag zouden de poulewedstrijden gespeeld worden. De twee beste teams uit de poulefase stootten door naar de finaledag op vrijdag. Het Nederlands Politierugbyteam was ingedeeld in een poule met een Frans, Amerikaans en twee Canadese teams.
APGS KRONIEK Rugby
X X X
5
De eerste speeldag werd er gespeeld tegen Rugby Sans Frontieres (Frankrijk), Upper Canada (Canada) en Montréal (Canada). De eerste twee wedstrijden werden glansrijk gewonnen. Met flitsend spel, in een hoog tempo, werden de tegenstanders terzijde geschoven. De tevoren besproken tactiek werd tot in perfectie uitgevoerd. Een meer dan voortvarende start voor de Nederlandse rugbyers. De laatste wedstrijd van de eerste speeldag was tegen het sterk spelende Montréal. Het werd een ware thriller, welke helaas met een minimaal puntenverschil verloren werd: 5-0.
De derde speeldag stond in het teken van de finales. Om de finale te bereiken moest eerst de kruisfinale winnend worden afgesloten. Omdat de Nederlandse delegatie als tweede in haar poule was geëindigd, waren zij gedoemd het op te nemen tegen de winnaar van de andere poule: Wales. Wales, rugbyland bij uitstek, kwam met een sterk team op de proppen. In de halve finale wisten de Nederlandse rugbyers de score te openen en bleef het lang spannend. Helaas bleek de ervaring van de Welshmen doorslaggevend, waardoor de wedstrijd ternauwernood toch verloren ging.
Dit had tot gevolg dat de enige wedstrijd op de tweede speeldag, tegen het New York Police Department (Verenigde Staten), gewonnen moest worden. Een overwinning zou namelijk tot een tweede plaats in de poulefase leiden. De tweede plaats was voldoende voor het spelen van de kruisfinales. Dit gegeven was de ultieme drijfveer voor de Nederlandse politiemannen om de wedstrijd volledig gemotiveerd te starten. De Amerikaanse rugbyers konden geen weerstand bieden aan de voortdurende druk van het Nederlands Politierugbyteam. De wedstrijd werd eenvoudig gewonnen.
Door dit verlies bleek de bronzen medaille het hoogst haalbare resultaat voor de Nederlandse rugbyers. De tegenstander in de strijd om de derde plek was een bekende, namelijk: Montréal uit Canada. De poulewedstrijd tegen de Canadezen was verloren gegaan. De Nederlanders waren gewaarschuwd. De tribunes waren volgestroomd met Canadese supporters, welke de rugbyers uit Montréal overtuigend toejuichten. Dit werkte echter extra motiverend voor de Nederlandse rugbyers.Vanaf het eerste fluitsignaal pakten de Nederlanders het initiatief; de ene na de andere flitsende aanval werd uit de hoge hoed getoverd.
X APGS KRONIEK X Rugby X
De Canadezen hadden het nakijken en de sfeer op de tribunes sloeg om. Ditmaal werden de Nederlanders toegezongen en geprezen om hun goede spel. Het eindresultaat was een klinkende 38-5 overwinning. De bronzen medaille was in de pocket! Een geweldige prestatie voor een, met alle respect, klein rugbyland. Naast succes op het rugbyveld werd de trip gekenmerkt door de ware rugbymentaliteit. Kameraadschap op en naast het veld, met op zijn tijd ruimte voor gezelligheid. Trainingen en wedstrijden werden volledig geconcentreerd en vol enthousiasme gespeeld. Iedere ochtend en avond werd gezamenlijk gekookt en gegeten. Daarnaast was er voldoende tijd voor ontspanning. Zo was er op de rugbyclub waar de Nederlandse rugbyers resideerden (Larne RFC) een Ierse avond georganiseerd met volksmuziek en -dansen. Zelfs de Nederlanders hebben daar, met hun bonkige rugbylichamen, een dansje gewaagd. Door gastheer Phil werd een tocht langs de kustroute georganiseerd, waarop werd genoten van het prachtige, groene, Noord-Ierse landschap. Ook werd de hoofdstad Belfast met een bezoek vereerd, waar het Noord-Ierse nachtleven door de Nederlandse rugbyers ontdekt is. Het sportieve hoogtepunt betreft uiteraard het halen van de bronzen medaille. Daarnaast was een van de hoogtepunten het bezoek aan de burgemeester van Larne. Haar was namelijk ter ore
7
gekomen dat het Nederlands Politierugbyteam een bezoek bracht aan de stad waar zij het bewind voert. Zij voelde zich vereerd en nodigde de Nederlanders uit voor een kennismaking onder het genot van een hapje en een drankje. Het bezoek werd opgeluisterd met een bezoek van enkele NoordIerse politiecollega’s. Tijdens het bezoek werden ervaringen uitgewisseld over het politiewerk.
Al met al was het een onvergetelijke week, met een geweldige groep mensen. Het Nederlands Politierugbyteam is uitermate tevreden over het behaalde resultaat, maar kijkt inmiddels ook weer verder. Komend seizoen staat onder andere het Europees Politiekampioenschap in Brussel, de Warriors Cup, de Police Nations Cup in Keulen op het programma. Daarnaast zullen de wekelijkse trainingen op maandagavond hervat worden. Alle politiemedewerkers die geïnteresseerd zijn in de rugbysport zijn van harte uitgenodigd om te komen meetrainen. Wie weet schitter jij in 2015 tijdens de volgende WPFG, waar het Nederlands Politierugbyteam weer zal proberen hoge ogen te gooien. Als je meer wilt weten neem dan contact op via
[email protected] of kijk op www.politierugby.nl Of kom kijken op: 17-18 mei Amsterdam Sevens, Amsterdam 23 mei Warriorscup, Amsterdam 6-7 juni Police Nations Cup, Keulen
APGS KRONIEK Basketbal
X X X
9
Basketbal tegen kanker! Door onze correspondent Danny Sjouwerman. AMSTERDAM - Zaterdag 7 december 2013 Inmiddels een begrip in de Eenheid maar zeker sinds editie 2013 een internationaal evenement: het Basketbal tegen Kanker!-toernooi! Het was alweer het vierde opeenvolgende jaar. Dertien teams uit eigen gelederen en ook nog eens drie teams extern. Team Justitie is al jaren een geduchte tegenstander, zeker met de vorige MVP (Most Valuable Player) Vincent. Team Polizei mocht haar titel verdedigen en nieuw was Team USA. De medewerkers van de Amerikaanse ambassade, de nieuwe werkgever van organisator Bryan Sewberath Misser, konden natuurlijk niet ontbreken. Basketballende Amerikanen, dat is eigenlijk een pleonasme. ’s-Ochtends was het als vanouds. Rick en Elmer verzorgden de entree met mooie bedekte tafels met alle prijzen van de loterij. Dwayne bouwde zijn eigen DJ-set op. Dennis SM (broer van…) was zijn camera aan het scherpstellen. De meiden van de catering waren de hotdogs aan het opwarmen. Michiel, die wat later kwam omdat hij voor de vervelend geblesseerde Bryan krukken had geregeld, was alle deelnemers de loten weer aan het aansmeren. Alles voor dat ene goede doel: zoveel mogelijk geld ophalen voor KiKa! KiKa was, zoals elk jaar, weer vertegenwoordigd door Esther Magliano. Samen met haar vriendin Thea bemande ze de kraam van KiKa. Zij verkochten weer een heleboel spulletjes. Zeer triest is het feit
dat Esther, fanatiek strijdster voor KiKa, nu zelf met deze verschrikkelijke ziekte te kampen heeft. Heel veel sterkte Esther!
Er waren dit jaar veel teams met gele shirts. Onder andere RBE met teamcaptain Martijn Borst speelde in deze opvallende kleur. Samen met zijn collega’s van de meldkamer en de Van Leijenberghlaan was hij lekker aan het ballen. “Lekker het eerste potje gewonnen en dat zonder wissels! Jammer dat we twee afzeggingen hadden. Helaas ook weinig aanmeldingen vanuit de meldkamer.” Gelukkig was Susan van Rijn er nog! Christoph Heyer, een van onze deelnemende oosterburen: “Het is mijn eerste keer. Ik vind het echt leuk, veel mensen bij elkaar om te sporten en plezier te maken!” Christoph sprak gelukkig Engels en zodoende kon uw verslaggever dit citaat noteren. Langs de lijn en tussen de velden liep Appie. Hij moedigde in al zijn enthousiasme zijn directe collega’s van de Surischoffies aan. Appie (Abdelilah Feddouli officieel) baalde: “Ik kan helaas niet meedoen door mijn rug.” Appie doneerde ondanks zijn teleurstelling echter wel ‘gewoon’ een tientje: “Want ik vind dat niet meer dan logisch.” Top! Appie schoot nog wel mee in de shoot-out. Kon hij toch nog even meedoen. Op veld twee zag uw verslaggever meerdere malen iets voorbij vliegen.Van eigen basket naar die van de tegenstander en weer terug. Er lukte zelfs bijna een dunk.
10
X X X
APGS KRONIEK Basketbal
Die ‘vlieg’ van Team Zeeburg bleek Bjorn Blauwhof te zijn. Zelf geen collega maar de stiefzoon van Rob van den Ende. Bjorn vertelde een professionele atleet te zijn. Ja mensen, u kunt hem Googlen! Bjorn zou die dunk tijdens het toernooi gaan maken: “Het moet vandaag lukken en ik laat het je weten!” Nog geen half uur later was het zover! De dunk was in the pocket! Een van de nieuwe gezichten in het keurkorps van de scheidsrechters was Nico. Nico stond zichtbaar te genieten en liet de regels soms vieren als de wedstrijd daarom vroeg. Niet iedere deelnemer had namelijk door dat je niet meer je eigen helft op mag als je op die van de tegenstander bent. Maar Nico vond dat niet erg. “Het is inderdaad mijn eerste keer. Het bevalt mij goed. Jullie hebben mijn adres dus mogelijk volgend jaar weer?!” Ik vermoed dat Nico in 2014 wel weer een belletje ontvangt. Tussen de wedstrijden door was er een shoot-out. Alle ballers konden een 3-point- en een free-throw schieten. De winnaars waren beide keren collegae uit Duitsland. Rico & Markus, gratuliere! Tijdens het toernooi sprak ik met Johan Jager van de Lodewijk. Het zag er op dat moment naar uit dat zij moesten spelen tegen de Dwaze Dunkers. De Dwaze Dunkers kwamen van het wijkteam Houtmankade, het oude team van Johan. Samen schatten we de kansen van de Lodewijk in.
Ik verwachtte dat Lodewijk wel zou kunnen winnen van de Dwaze Dunkers. Johan was sceptischer. “Wij missen nu Arend. Hij is bij ons een belangrijke speler, maar hij is uitgevallen.” Later sprak ik met diezelfde Arend. Arend had wel al last, maar wilde toch meedoen. “Ik zit nu geblesseerd aan de kant. Ik dacht dat het wel zou gaan, maar een aantal lay-ups doen geen wonderen helaas.” De game Lodewijk vs Dwaze Dunkers bleek een ware thriller te worden. In de zoemer werd het winnende punt gemaakt door Erik Visser. Een ongekende ontknoping, een zogeheten close call! Deze score was uiteindelijk nog belangrijker dan alleen het winnen van de game. Zelfs het toernooi werd hiermee op de naam van Dwaze Dunkers geschreven! Cecile Kosterman, de coach van het Amsterdamse politie basketbalteam was één van de verrassende gasten. Cecile, sinds kort moeder van Joris, straalde! Goed dat je er was! Team USA werd de geduchte tegenstander van de Duitsers in de finale. Zoals gezegd waren de Amerikanen sterk door het talent dat zij van jongs af aan mee krijgen. Toch waren ze niet op elkaar ingespeeld en ook de fitheid liet wat te wensen over. Een van de spelers had na zijn nachtdienst namelijk niet eens geslapen om zo op tijd bij het toernooi te zijn! Klasse! Wat was dit een spannende wedstrijd lieve mensen, de spelers op veld 2 besloten zelfs maar 10 minuten te spelen om zo nog de helft van de finale te kunnen bekijken!
APGS KRONIEK Basketbal
Het Duitse team was in de finale veruit de sterkste en prolongeerde de titel. Door de splitsing van de externen en de Amsterdamse teams waren er zodoende twee winnaars. De uitslag: Politie Amsterdam 1. Dwaze Dunkers 2. Lodewijk 3. East Pack (Watergraafsmeer) Toernooi 1. Polizei 2.Team USA 3. Justitie Deze winnaars en alle anderen deelnemers maakten dat het een geslaagd toernooi was. We kunnen echter de sponsoren natuurlijk niet vergeten! Zonder hen kon dit toernooi niet georganiseerd worden en kon er zeker niet zoveel geld opgehaald worden! De sponsoren stelden veel beschikbaar; van de hotdogs en blikjes drinken voor het kraampje tot vele goederen die konden worden verloot tijdens de loterij maar ook geld werd royaal gedoneerd! Deze sponsoren willen wij van harte bedanken voor de bijdrage: Rijschool Ron Mysafehouse Pouw Peugeot Amsterdam Red Bull Spar De Waard bouw GMI Allstar Entertainment Wilson Allround Ad
X X X
11
Natuurlijk heeft ook iedere deelnemer met minimaal 10,- euro een duit in het bekende zakje gedaan! Sommige collega’s doneerden meer of kochten een veelvoud aan loten, echt super! Esther Magliano was namens KiKa en net als alle jaren weer zeer vereerd door de inzet en de opbrengst van het toernooi. Alleen door haar enthousiasme en waardering zou je het toernooi al willen spelen. De cheque ging omhoog na uitreiking aan Esther: maar liefst: 2.479,euro was er ingezameld! Hier kwam achteraf nog ongeveer 150 euro bij door latere donaties! Inmiddels is er na vier maal het toernooi meer dan 10.000 euro opgehaald!!! Een erg mooi bedrag waar veel collega’s en sponsoren een groot aandeel in hadden. Een opvallende deelnemer sloot het toernooi met de prijsuitreiking: De waarnemend Amerikaans ambassadeur danwel ‘Charge D’Affairs’, zoals zijn titel officieel is, mocht de medailles uitreiken. Deze chef van de Amerikaanse deelnemers, Adam Sterling, was zeer te spreken over het toernooi. Hij hing de medailles om de nekken van de prijswinnaars. Dit jaar, 2014, wordt het de 5e maal dat het Basketbal tegen Kanker!-toernooi zal plaatsvinden, het lustrum! Dit zal tevens de laatste maal zijn, dus er wordt groots uitgepakt! Mocht u sponsoren weten, wij horen het graag! 29 November 2014!
APGS KRONIEK Schieten
X X X
13
Grote Prijs van AmsterdaM 2014 Een verslag van Eef Buurman Elk jaar in maart komen van heinde en verre schutters naar Amsterdam om hun krachten te meten met andere gelijkgezinde sportievelingen. Zo ook dit jaar. Op zaterdag 1 maart was het een drukte van belang op het PTO. Beide schietbanen waren ingericht voor de strijd in de competitie in het Europees Politie Parcours. Alles was tot in de puntjes geregeld om het de schutters naar de zin te maken op deze jaarlijks grootste wedstrijd in Amsterdam. Een groot aantal APGS-schutters, aangevuld met enkele partners en wat bevriende schutters van de Eenheid Noord-Holland, was al vroeg aanwezig om allerhande voorbereidingen te treffen voor het sportieve gebeuren. Een voorafgaande briefing maakte duidelijk wie op welke plek zijn of haar werkzaamheden zou moeten verrichten. De beide banen werden opgebouwd, schietstanden geplaatst, schijven opgehangen, verlichting aangesloten, inschrijfbureau ingericht, telburo in gereedheid gebracht, computers opgestart, projectiescherm opgesteld voor de resultaten en standen, verwijsbordjes opgehangen en nog allerhande werkzaamheden die bij deze schiethappening noodzakelijk zijn. Nadat alles was opgebouwd en op de juiste plaats stond, werd het tijd dat de leden van APGS hun eigen schietkunsten gingen vertonen, voordat de gasten arriveerden. Er was enig verschil met de inrichting van de banen in vergelijking met vorige jaren. Enkele aanpassingen zorgden ervoor dat de schietschijven niet op dezelfde plaats konden staan als in het verleden. Er moest wat worden gezaagd aan de standaards van de schijfhouders om ze op de juiste plaatsen opgesteld te krijgen. Dit had wel tot voordeel dat de op de vloer van de banen aangebrachte afstandsmarkeringen de werkelijke afstanden aangaven.
Er hoefde dus niet meer met linten of andere middelen de diverse afstanden correct aangegeven te worden. Dit was ook makkelijker voor de baancommandanten die in het verleden steeds moesten aangeven wat de juiste afstand moest zijn. Een klein nadeel was echter dat met deze opstelling het op de schijf gerichte licht, ietwat reflecteerde. Maar hier had elke schutter in meer of mindere mate last van. Veel commentaar hebben we hierop niet gehad. We hadden als APGS drie teams samengesteld, ondanks het feit dat niet alle APGS-ers aanwezig konden zijn.
14
X X X
APGS KRONIEK Schieten
Ons lid Ed Kool was in verband met een blijde gebeurtenis niet aanwezig. Zijn Els had op woensdag 26 maart het leven geschonken aan een klein Kooltje.Vanaf deze plaats feliciteren wij de trotse ouders van harte met hun eerste kindje. Omdat Ed de inschrijving voor deze wedstrijd verzorgde, moest dit door een ander worden overgenomen. Geen probleem, alles is perfect geregeld. Op de 35-meterbaan werden de series door de APGS-ers verschoten. Als onpartijdige tijdwaarnemers keken de collegae van de Eenheid NoordHolland toe en zij waren tevreden over de correcte manier waarop wij de series verschoten. Gelukkig waren we op volle sterkte aanwezig. Het eerste team schoot in de vertrouwde samenstelling met Henk de Rooij weer in ons midden. Henk had een jaar lang geen EPP-wedstrijden meer geschoten in verband met gehoorperikelen. Enkele operaties hielden hem gedurende die tijd weg van de schietwedstrijden. Maar dat hij het kunstje nog niet verleerd was, bleek uit zijn resultaat, 239 punten van de te behalen 250. Rond tien uur van die dag verschenen de eerste gasten en via het inschrijfbureau belandden zij op de 35 of 50-meter baan. Een goede opkomst werd verwacht, want via de voorinschrijving werden een kleine honderd reserveringen gemaakt. In vergelijking met vorig jaar werden er meer series verschoten, het EPP-parcoursschieten zit kennelijk
in de lift. Ik heb enkele nieuwe gezichten op baan gezien en van die schutters hoorde ik in het algemeen alleen maar positieve berichten. Men vindt het spelletje erg leuk en zeker voor herhaling vatbaar. Er was een team van het Polizei Präsidium Aachen dat voor het eerst in Amsterdam kwam en de schutters keken hun ogen uit. Zo’n mooi complex hadden ze nog nooit gezien. Ook de inrichting van de kantine, waar de lunch werd gebruikt werd op waarde geschat. Zij beloofden volgend jaar zeker terug te komen. Er was ook een Zweedse schutter aanwezig die ik op eerdere EPP-wedstrijden ook al had gesignaleerd. Hij vond het EPP schieten een welkome afwisseling op het door hem beoefende precisieschieten en zou hier zeker mee doorgaan. Over het algemeen bestaat het aantal deelnemers aan het EPP-parcours uit “vaste klanten” die je waar dan ook op deze wedstrijden tegenkomt. Het begint zo langzamerhand op een grote familie te lijken. Er worden op dergelijke wedstrijden diverse contacten gelegd en menigeen houdt er een vriendschap aan over. Dat maakt het alleen maar leuker. Misschien kun je in de toekomst nog wel eens een politiecontact van een buitenlandse collega nodig hebben, je weet maar nooit!
APGS Schieten
X X X
15
Terug naar de wedstrijd. Het tijdschema werd keurig gevolgd en de geplande lunchtijd werd zelfs ten volle benut. De geplande prijsuitreiking kon ook op tijd beginnen en nadat het telburo gesloten was, kon hiertoe worden overgegaan.
Gert sloot de prijsuitreiking af met het bedanken van alle deelnemers aan de wedstrijd, want zonder schutters is er geen wedstrijd. Ook bedankte hij alle medewerkers en instanties voor hun inzet waardoor het mogelijk was deze wedstrijd te organiseren.
Voordat de uitreiking van deze wedstrijd plaatsvond, was het Eef Buurman, die als voorzitter van de Europese Politie Parcours organisatie het woord en de taak op zich nam om de prijzen van de EPPcompetitie over het jaar 2013 uit te reiken. Het is een jaarlijkse traditie geworden om na de wedstrijd van APGS in Amsterdam, de prijzen van de voorafgaande EPP-competitie uit te reiken. Zo blijven er meer schutters hangen, om ook deze uitreiking mee te maken. Bovendien worden er de felbegeerde onderscheidingen Master, Expert en Marksman uitgereikt.
Graag tot volgend jaar!
In het afgelopen EPP-jaar, 2013, was het 1e team van APGS op een zeer eervolle tweede plaats geëindigd in een veld van een kleine 40 team uit diverse Europese landen. Na deze vrolijke uitreiking was het de beurt aan Gert Oldenbeuving, die als voorzitter van de APGSschietafdeling, de prijsuitreiking op zich nam van de wedstrijd om de Grote Prijs van Amsterdam 2014. Gert was blij dat hij de 1e prijs en de daarbij behorende wisselprijs, een zeer fraaie Amsterdammer, kon uitreiken aan z’n eigen team, het eerste team van APGS. Met 913 teampunten werden zij overduidelijk winnaar van deze wedstrijd. Op de tweede plaats eindigde het team AST - Antwerps Shooting Team – van de Antwerpse Politie. Zij kwamen tot een totaal van 879 punten. Op de derde plaats eindigde het eerste team van Noord Oost Nederland met 878 punten, slechts één puntje minder! Het tweede team van APGS werd zeer fraai vierde met 856 punten. Het derde APGS-team werd met 835 punten achtste. In de personele wedstrijd was het onze teruggekeerde verloren zoon Henk de Rooij die met 239 punten de ranglijst aanvoerde en eerste werd. Met maar twee punten verschil, 237, werd de Belg Matthew El Mouhaddab uit Antwerpen tweede. Met slechts één puntje minder, namelijk 236, werd onze voorzitter Gert Oldenbeuving derde.
Beknopte uitslag: Teams: 1. APGS team 1 913 punten; 2. AST Antwerpen 879 punten; 3. NO Nederland 1 878 punten; 4. APGS team 2 856 punten; 5. DV&O team 1 851 punten; 8. APGS team 3 835 punten; Individueel: 1. Henk de Rooij APGS 239 punten; 2. Matthew El Mouhaddab AST 237 punten; 3. Gert Oldenbeuving APGS 236 punten; 4. Johan van der Deen NO Ned. 235 punten; 5. Matthieu Rombouts DV&O 231 punten; 9. Ton Schulz APGS 227 punten; 11.Jan Warta APGS 223 punten; 12.Robert Verhoog APGS 223 punten; 13.Eef Buurman APGS 221 punten; 22.Faruk Küçük Yurdakul APGS 217 punten; 30.André Kruijshaar APGS 211 punten; 33.Sijtse Dijkstra APGS 207 punten; 35.Tony van den Berg APGS 205 punten; 46.Sabrina Kool APGS 200 punten; 49.Mattie Matiasen APGS 195 punten.
APGS KRONIEK XX Survival XX XX
19 19
Ton Ter Horst
APGS gedeeld 2e op NK-survival
Lang geleden dat ik een survival-artikeltje heb geschreven voor de Kroniek. Niet zozeer omdat ik niet wil, maar eenvoudigweg omdat mijn deelname aan runs minimaal geworden is. Na 10 jaar hakken, zagen, klimmen, klauteren en nog steeds niet kunnen kajakken, ontbreekt het zo nu en dan aan enthousiasme om wéér keihard te trainen om voorin te eindigen. Ik ben dan wel geen Sven Kramer, maar begrijp hem heel erg goed dat “meedoen belangrijker is dan winnen” niet in zijn spreekwoordenlijst voorkomt. Alles of niets en op z’n minst alles gegeven. En recreatief is ook leuk en een eigen succesvol survivalevenement organiseren helemaal.
meer kon vastpakken, ik met mijn onderarmen minimaal een spijker in een plank kon slaan, ik handen had waar het slapende eelt weer wakker van was geworden en de techniek hier en daar best bijgeschaafd mocht worden. Maar goed, ik had nog een week en de tweede training ging hetzelfde, dus ik was er klaar voor... Ik zou lopen met Luc, Tamer en Jorrit (niet de traagsten) en ik had ze al ingelicht over mijn stroeve verrichtingen. Zij deelden echter mede dat ik wel moest deelnemen, want als ik niet mee ging waren ze incompleet als groep en waren ze op voorhand al gediskwalificeerd. Mijn beperkte training namen ze op de koop toe. Daar sta je dan.
Daarom een klein stapje teruggedaan om langzaamaan het wedstrijdstokje over geven aan de nieuwe, en jongere helden van de club. Jorrit, Luc, Renze, Tamer, Gerbren, Ferry, Jasmin en nog enkele andere jonge honden nemen waardig dit stokje over en met trots volg ik de verrichtingen van “de nieuwe generatie rappe gasten”. Gelukkig met Michel als ouwe trouwe, taaie nestor er om heen, dus het is ontspannen afstand nemen. Of toch niet?
En toen was het 7 februari. Gelet op mijn hoogfrequente wc-bezoek in de ochtend, merkte ik dat mijn lijf er zin in had. Afgetopt met de nodige sportvoeding toog ik naar het PTO om aldaar in de comfortabele APGS bus de reis naar Gendringen af te leggen. En natuurlijk regende het en natuurlijk waaide het; topdag, nu al. In Gendringen bleek dat het team van Michel en Gerbren (die zouden lopen met Jeroen en Jeroen) niet compleet was en waren Renze en Matthijs Rietveld zo sportief om hun koppel op te geven en het team van Michel te completeren. Een keuze die onze sportverbroedering symboliseert: Renze en Matthijs hadden serieus een podiumplaats kunnen bereiken als ze samen zouden lopen -mogelijk zelfs een eerste plaats- maar kozen er toch voor om een team in nood te helpen. Klasse mannen.
Op 1 februari ontving ik een whatsapp van Jorrit: “Of ik zin had in een run op 7 februari omdat Ferry was uitgevallen”. Ach waarom ook niet, het betrof hier tenslotte maar het Nederlands Kampioenschap... Bij het lezen van de app ging mijn bloed gelijk sneller stromen en had ik er meteen zin in. Nog diezelfde dag naar de touwbaan getogen om er na 25 minuten klimmen achter te komen dat ik niets
20
X X X
APGS KRONIEK Survival
Aangekomen in Gendringen was het weer shirtjes halen, handjes schudden, vaseline smeren, en weer naar het toilet. Alsof ik niet was weggeweest. Om 11:05 uur was onze start en werden we collectief weggeschoten. Een blik op de startlijst had al laten zien dat onze startgroep de snelle jongens huisvestte. Proberen om bij te blijven maar en eens kijken hoe het lijf het houdt. Nu was het collectieve weg en was het ieder voor zich en God voor ons allen. Direct na de start liepen onze Friese AE-vrienden Jacob, Peter, Bart en Bert een klein stukje voor ons uit en wij probeerden aan te haken. Dit was een beetje de omgekeerde wereld, want meestal waren zij het die achter ons aanliepen in het begin en maakten we daar het verschil. De eerste hindernissen werden vlot genomen en met windkracht 8 bft in de rug en een andere parcoursroute dan normaal, ging het eigenlijk best voorspoedig. Echter halverwege begonnen mijn armen weer vol te lopen en zocht het zuur zich een weg in mijn lijf wat in mijn geval resulteert in krampachtiger lopen. En het liep al zo lekker in die zeiknatte, zompige akkervelden. Kortom de strijd tegen de elementen en met name
tegen mijzelf was begonnen. En tijd om bij te komen was er amper want met de Friese mannen voor ons en Michel met z’n clubje stijf achter ons, was het alles of niets. Zo nu en dan werd een letterlijke hand toegestoken door Luc en Jorrit, die mij tijdens het hardlopen over het parcours duwden. Scheelt toch weer. De wedstrijd was letterlijk een nek-aan-nek race en tot hindernis 31 lagen de Friezen en wij letterlijk naast elkaar in de hindernissen om zo nu en dan de hete adem van de club van Michel ook te voelen. En toen was daar het geweldige kajakken... Kort gezegd: geen succes met een halve boot vol water. In dit geval zijn we een soort Nederlands elftal: individueel hebben we vast de capaciteiten maar in een team komt het er niet echt uit. Hier was het breekpunt en liepen de Friezen van ons weg en werd de club van Michel vervlochten met die van ons. Sommige jonge jongens konden echt wel sneller, maar ja: je bent zo snel als de langzaamste. Ik dus. Aangekomen bij een zeer simpele tijger-oefening, schoot de kramp zo in mijn benen dat mijn knieën letterlijk naast mijn oren bleven staan. Ik wilde wel, maar mijn lijf had een ander inspannende sport vast minder erg gevonden op dat moment.
X APGS KRONIEK X Schutters X
De ijskoude waterdoorwadingen en de snerpende keiharde koude wind begon haar tol te eisen. Gelukkig had Jorrit nog een gelletje bij zich en een gevonden bidon met water deed wonderen. We akkerden rustig door met een groep van 8 en besloten werd om gezamenlijk te finishen om samen te genieten van het resultaat. En snel rekenen liet zien dat dit mogelijk een tweede plaats was. Op het NK. Dat gaf weer moed en doorgelopen werd er. Na 13,7 km en 39 hindernissen verder kwam de finish in zicht. We konden door de hindernis heen kijken en zagen de Friezen al staan te klappen aan de andere kant. We werden door hen aangemoe-digd om de laatste combinatiehindernis te halen en met z’n achten gezeten op de laatste balk, sprongen we gelijktijdig over de finish. APGS was collectief tweede geworden op het Nederlands Kampioenschap, in een tijd van 1.49 uur, op 3 minuten van de winnaars. We hadden het toch maar weer mooi geflikt. Geen idee waar de passie vandaan komt om zo naar de getver te gaan maar je realiseert in elke vezel dat je leeft en dat buiten-sporten geweldig is. Je zou het zelf eens moeten doen.
21
Trots op onze prestatie, maar minimaal net zo trots op alle andere APGS deelnemers: we stonden er met een heel leger en hebben goed gepresteerd. Zowel voor het podium, maar ook individueel. Iedereen heeft de finish gehaald en sommigen voor de eerste keer (Dennis) en na heel lang doorzetten (Jos). Allemaal toppers en niet kapot te krijgen. Zelf enthousiast geworden? Op 15 mei is onze eigen Cercops koppelsurvivalrun. Geef je snel op, de inschrijvingen gaan als een malle. Ervaar zelf hoe geweldig stukgaan is en hoe trots je op je zelf kunt zijn. Inschrijven kan tot 26 april via www.cercops.nl
APGS KRONIEK Schieten
X X X
23
Schietwedstrijd EPP Koninklijke Landmacht Een nieuw jaar met nieuwe kansen! Tekst: Eef Buurman Op zaterdag 8 februari trokken we met een tiental schutters naar Harderwijk om aldaar deel te nemen aan de eerste wedstrijd van het schietseizoen 2014. Deze wedstrijd werd georganiseerd door het schietteam van de Koninklijke Landmacht en was de aanvang van de Europese competitie voor dit jaar. In 2013 werd het eerste team van APGS tweede in de race om het kampioenschap en we zullen er in 2014 alles aan doen om te proberen het hoogst haalbare te bereiken. In het afgelopen jaar hebben we niet kunnen beschikken over onze topschutter Henk. Hij besloot, om medische redenen, een jaartje geen EPP en andere wedstrijden te schieten. In 2013 had Henk hier geen oren naar. Nu, in 2014, zullen we op volle oorlogssterkte aantreden! In Harderwijk was Henk dus weer van de partij. Een jaartje er tussenuit was toch merkbaar. Een echt topresultaat kun je een score van 230 punten niet noemen. Natuurlijk zijn er legio anderen die van een dergelijk resultaat alleen maar kunnen dromen. Henk kon er echter wel tevreden mee zijn, na een jaar van afwezigheid. Het totaal resultaat van het eerste team bedroeg 904 punten, wat later goed zou blijken te zijn voor een ruime overwinning. Het tweede team van APGS, eveneens bestaande uit vier schutters, kwam tot een totaal van 816 punten en hiermee kwamen zij op de 7e plaats terecht. In de personele rangschikking was het (hoe kan het ook anders) de Belg Matthew El Mouhaddab van de Antwerpse Politie die met de hoogste eer ging strijken. Matthew schoot 241 punten bijeen. Tweede werd Ronald Reinke van het Korps Mariniers met 235 punten en Henk de Rooij werd derde met 230 punten. Faruk schoot óók 230 punten, maar had een paar “vijven” minder dan Henk en werd vierde. We kunnen terugzien op een geslaagde deelname aan de eerste wedstrijd in een serie van twaalf die voor dit jaar zijn vastgesteld. Het eerste APGS-team bestond uit de schutters:
Henk de Rooij 230 punten Faruk Küçük Yurdakul 230 punten Ton Schulz 223 punten Eef Buurman 221 punten Totaal: 904 punten Het tweede team werd gevormd door: Robert Verhoog 212 punten André Kruijshaar 207 punten Mattie Matiasen 207 punten Sijtse Dijkstra 190 punten Totaal: 816 punten Verkorte uitslag: Teams: 1. APGS team 1 904 punten 2. NO Nederland 1 894 punten 3. Korps Mariniers 1 866 punten 4. DV&O 1 848 punten 5. Schietteam KL 2 843 punten 6. NO Nederland 2 832 punten 7. APGS team 2 816 punten. Er deden 14 teams mee. Individueel: 1. Matthew El Mouhaddab Politie Antwerpen 241 punten 2. Ronald Reinke Korps Mariniers 235 punten 3. Henk de Rooij APGS 230 punten 4. Faruk Küçük Yurdakul APGS 230 punten 12. Ton Schulz APGS 223 punten 16. Eef Buurman APGS 221 punten 20. Tony van den Berg APGS 219 punten 23. Jan Warta APGS 216 punten 29. Robert Verhoog APGS 212 punten 34. André Kruijshaar APGS 207 punten 35. Mattie Matiasen APGS 207 punten 60. Sijtse Dijkstra APGS 190 punten. Er deden 99 schutters mee.
24
X X X
APGS KRONIEK Zwemmen
Nationale Kampioenschappen Zwemmen Politie Op vrijdag 15 november 2013 hebben 27 collega’s van de eenheid Amsterdam meegedaan aan het Nationale Kampioenschap Zwemmen in Den Haag. De dag bestond uit drie verschillende disciplines te weten wedstrijdzwemmen, waterpolo en een waterchallenge. Op alle vlakken werd eenheid Amsterdam vertegenwoordigd. Wedstrijdzwemmen Voor het wedstrijdzwemmen waren er 13 collega’s die meededen op diverse onderdelen. Het niveau lag hoog maar desalniettemin zijn er mooie resultaten geboekt. Er zijn in totaal 16 medailles bij elkaar gezwommen door de collega’s uit Amsterdam. Thijs van Valkengoed zwom zich twee maal naar het goud op de 50 en 100 meter schoolslag. Ook Jakonien Koster zwom twee maal naar het goud op
de rugcrawl.Verder zijn er podiumplekken gezwommen door Petra Castelijn, Linda van Herk en Marco Weisbeek. De overige wedstrijdzwemmers vielen net buiten de prijzen maar hebben een mooie ervaring beleefd in het zwembad in Den Haag. Waterpolo Om een goed waterpoloteam te vormen hebben de collega’s uit Amsterdam de handen ineen geslagen. Na een aantal oproepen kwamen overal uit de regio collega’s vandaan met de nodige ervaring in het waterpolo. Om beslagen ten ijs te komen heeft dit nieuwe waterpoloteam een aantal keer samen getraind om kennis te maken en op elkaar ingespeeld te raken.
APGS KRONIEK Zwemmen
X X X
25
wel onder water blijven totdat hij werd gered door zijn collega. De geboeide collega had (gelukkig) wel een luchtfles voor de adem maar mocht niet boven water komen. Deed hij dat wel werden er strafseconden gegeven. In de tussentijd ging de andere collega patronen overdoppen. Als hij dat had voltooid moest hij zwemmen voor de boeisleutels en zijn collega bevrijden.
In een enorm sterk veld van 8 teams heeft het team uit Amsterdam gestreden. In de voorronden hebben de Amsterdammers drie wedstrijden gespeeld. 2 wedstrijden werden gewonnen waardoor ze het tijdens een nieuwe ronde mochten opnemen tegen de collega’s uit Den Haag. Deze spannende wedstrijd eindigde in een gelijkspel waarna het ‘golden goal’ principe van start ging. Amsterdam verloor helaas maar streed vervolgens in de nieuwe ronde hard voor een derde plaats tegen een tweede team van Den Haag. Helaas... Ook deze wedstrijd verloor Amsterdam met 5-2 waardoor zij op een vierde plek terechtkwamen. Al met al heeft het team een ongelooflijk leuke en gezellige dag gehad en zal het waterpoloteam van Amsterdam bij het volgende NK zeker een podiumplaats gaan opeisen! Aan het enthousiasme ontbrak het in ieder geval niet! Waterchallenge Voor de waterchallenge had de organisatie van Den Haag groots uitgepakt. Er waren twee verschilende challenges waarbij collega’s in duo’s op elkaar waren aangewezen.Verschillende duo’s van wijkteams Ganzenhoef en ’s-Gravesandeplein deden aan deze challenge mee. Gekleed in een overal moesten de duo’s afzonderlijk een drenkeling redden die 25 meter verder in het water lag. Als deze missie was voltooid moest je met z’n tweeën twee grote veiligheidsvesten onder water verplaatsen over een afstand van 20 meter. Je mocht om de beurt lucht happen. Een zeer zware klus... Bij de tweede challenge werd er weer een drenkeling gered waarbij de duo’s wederom hun overal droegen. Nadat de drenkeling was gered werd één collega van het duo geboeid en moest hij geboeid en
Uiteraard moest alles onder water en onder een behoorlijke tijdsdruk worden uitgevoerd. Nadat de collega bevrijd was, werd hij/zij geblinddoekt en moest hij/zij vijf onderdelen opduiken op aanwijzen van de collega die op de kant stond. Voor beide challenges was conditie en moed nodig. De collega’s hebben de challenges als zwaar maar leuk ervaren. Er werd onderling veel gelachen en goed samengewerkt. Al met al was het een zeer geslaagde dag met mooie resultaten! Op naar het NK zwemmen in november 2014. Zou jij lid worden als er een zwemafdeling (zwemmen/waterpolo) komt binnen APGS? Laat dit dan weten aan: Marco Weisbeek (
[email protected]) Linda van Herk (
[email protected])
APGS KRONIEK Survival
survival Westerbork Door Ferry Takman Survivalrun Westerbork 19 januari 2014 Het is zondag 19 januari 2014, en dat betekent dat er weer 13km gerend en geklommen gaat worden in het Drentse dorpje Westerbork. Dit jaar startten we met 2 koppels van APGS. Roger Arrachart en Taman Saab vormden een koppel en Jordi de Boer en ik vormden een koppel. Vergeleken met vorig jaar was het een stuk warmer, maar ondanks dat waaide er een koude wind over de akkerlanden. Jordi en ik zaten in de eerste startgroep en hadden het tempo er meteen goed in. Al snel liepen we voorop en werd de ruimte tussen ons en het 2e koppel steeds groter. Ik merkte dat mijn 3 weken vakantie in Costa Rica nog in mijn beentjes zat en dat het weer behoorlijk afzien was want Jordi liep erg sterk! De hindernissen waren erg afwisselend, van enkelvoudig tot lange combi’s. We werkten goed samen en dat zorgde ervoor dat we de hindernissen goed konden pakken. Helaas moesten we tegen het eind van de run onze meerdere erkennen in een ander koppel. We kwamen als 2e met een tijd van 2 uur en 3 minuten over de finish. Gezien mijn matige voorbereiding was dit een goede prestatie en waren we hier erg blij mee. Roger en Taman kwamen met een goede tijd van 2 uur en 35 minuten als 15e over de finish. In totaal deden er 35 koppels mee. De survivalgroep van APGS heeft weer van zich laten horen in Westerbork.Volgend jaar zijn we er weer bij!
X X X
27
Ere-voorzitter: P.J. Aalbersberg (Hoofdcommissaris van Politie) Ere-leden: J.W. van Hemert J. van Schaardenburg Th. Wessels Leden van verdienste: K. Bouma E.T.J.M. Buurman G.M. Peters G.J.P.C. Pistoor F. Wagenaar J. Warta H. van der Winkel J. Santhuizen Bestuur Voorzitter: A.A. Smit Secretaris: J.H. Reder Penningmeester: A.A.G. Stoop Leden: H.J. van Leeuwen G.J. Oldenbeuving G.J. Tabeling M.R.C. Hagenbeek APGS secretariaat Administratie- en Redactieadres: P.T.O./Politie Trainingscentrum Overamstel Ouderkerkerdijk 150 1096 CR Amsterdam Tel: 020 - 559 45 45 Fax: 020 - 559 45 47 Postbankrekening: 4512677 E-mail:
[email protected] KvK 40530092 Redactie: E.T.J.M. Buurman (eindredacteur) Gsm: 06 - 51 72 37 90 J.H. Reder Gsm: 06 - 54 66 61 96 M. Gielens Tel: 020 - 559 45 45 Juridisch vertegenwoordiger: Mr. C.J.A.M. Bots advocaat & procureur Nassaustraat 1 3621 DA Breukelen Tel: 0346 - 25 06 55
Tel: 026 - 361 59 59 Fax: 026 - 388 23 12
[email protected] www.terhoeveuitgevers.nl Fotografie: Willian Ter Hoeve Edwin Edens Bladmanager: Henk Pruijs Tel: 026 - 361 59 59 Sportafdelingen Atletiek: Edwin Ellis
[email protected] André den Boer Gsm: 06 – 20 62 53 59 Badminton: G.J. Tabeling
[email protected] Tel: 020 - 559 16 73 Gsm: 06 - 22 50 14 94 Basketbal: F. Godron
[email protected] Tel: 020 - 610 92 82 Gsm: 06 - 10 53 89 06 Senioren: Bryan Sewberath Misser
[email protected] Gsm: 06 - 30 71 48 89 Bootcamp Jeremy de Visser Gsm: 06 – 53 57 00 27 Karate: Pieter Koolen
[email protected] Tel: 020 - 559 57 84 Grip nr: 120375
[email protected] Kenpo 2000: E. van Zuylen Tel: 020 - 559 28 35 Kickboksen: B. Knecht
[email protected] Tel: 020 - 559 37 38 Gsm: 06 - 10 23 52 28 Krav Maga: Gerard Willemsen Gsm: 06 - 54 29 36 24
Realisatie - Vormgeving - Drukwerk: Ter Hoeve Uitgevers Kerkallee 43c 6882 AM Velp
Colofon
Klaverjassen: Mia Jonkmans
[email protected] Tel: 020 - 610 15 67 Gsm: 06 - 26 26 03 44 Rugby: Firozh Moeharram voorzitter
[email protected] Gsm: 06-20 74 72 26 Ginny Hamilton secretaris Gsm: 06-31025487 Schaatsen: G. Swartsenburg Tel: 020 - 559 78 96 Gsm: 06 - 22 38 14 27 Fax: 020 - 559 51 08 Schieten: Robert Verhoog
[email protected] Gsm: 06 - 20 17 84 51 Gert Oldenbeuving
[email protected] Spinning: Sandra Ebbelaar
[email protected] Gsm: 06 - 12 11 90 79 Survival: Michel Hagenbeek Gsm: 06 - 51 44 83 08 Ton ter Horst
[email protected] Tennis: J. van Schaardenburg
[email protected] Tel: 075 - 617 86 05 Gsm: 06 - 24 51 67 71 www.apgs-tennis.nl Voetbal: Gé Peters Tel:020 - 616 42 39 Gsm: 06 - 26 41 46 24 Wandelen: A.A.G. Stoop
[email protected] Tel: 020 - 559 11 78 Zeilen: Richard Dam
[email protected] Gsm: 06 - 55 30 47 10 Job Sander Gsm: 06 - 21 86 54 22
