WOSwijs HERFST 2015
Vrolijke actie voor Macheo’s Children Steun WoS met de Share Ring Er zit muziek in Soweto!
Voorwoord Als je het jaarverslag van Wings of Support doorleest, staat er altijd goed beschreven hoe het geld dat binnenkomt van de donateurs en sponsors besteed wordt. Bijna klinisch wordt uitgelegd hoeveel euro’s er binnenkomen aan donaties, wat er opgehaald wordt bij onze sponsors, hoeveel euro er wordt uitgegeven aan de projecten en wat de kosten zijn van de organisatie van de stichting. Terecht is Wings of Support er trots op dat de kosten van de stichting altijd rond de 4% zijn. In de Woswijs, die vier keer per jaar uitkomt, is specifieker te lezen waar het geld aan uitgegeven wordt. Een school in Lima wat nieuwe klaslokalen krijgt, een peuterspeelzaal in Nairobi met een dringend verzoek voor nieuw sanitair of een muziekschool uit Manilla wat nieuwe instrumenten nodig heeft. De projectcoördinatoren vertellen vaak in het verslag in de Woswijs hoe blij de kinderen zijn met hun nieuwe klaslokalen, de speeltjes die ze krijgen via de afdeling Goodies of de dagelijkse warme maaltijd op school. Robin de Geus besteedt al jaren aandacht in de Woswijs aan het individu zelf, in zijn rubriek ‘een kind vertelt’. Hier vertellen kinderen tijdens een interview wat hun dagelijkse bezigheden zijn en wat de impact is van de donaties die Wings of Support heeft op hun persoonlijke leven.
Woswijs, nummer 3, herfst 2015 Woswijs is een uitgave van de Stichting Wings of Support en verschijnt vier keer per jaar Volgend nummer: winter 2015 Inzenden kopij vóór 1 november Oplage: 3.129 Druk: Sodexo Altys Document Center i.o.v. SPL/LE Website: www.wingsofsupport.org Wings of Support op Facebook: www.facebook.com/wingsofsupport Redactie: WoS SPL/NK, Postbus 7700, 1117 ZL Schiphol
[email protected] www.wingsofsupport.org Menno de Kuyer, hoofdredacteur Anne Olimulder, co-redacteur Emilie van der Ven, co-redacteur Vormgeving: Melissa de Geus Bestuur: Voorzitter - Martine Röell Secretaris - Jos Meijer/ Laura Pot (plv) Penningmeester - Manon Smits/ Sharon Kustarjo (plv) BL Projecten - Angela van der Burgt/ Robin Ruijter (plv) BL Communicatie en Fondsenwerving - Danette Toet/ Bram Snel (plv) Erevoorzitter - Marius den Dulk Rekeningnummer: 8127072 te Hoofddorp IBAN: NL86INGB0008127072 en BIC: INGBNL2A
Sponsors Wings of Support: Alfa Register Accountants, Bullens communicatie regie, Change in the Air, Den Dulk & Partners BV, Exact online BV, Friedberg & Mahn Partners Advocaten, Golfmannen, ISI (en Fotoware), Keesing Technologies, KLM NV, Reclamebureau Khanna \ Reidinga, Salesforce.com, Sodexo Food and Management Services, Steigenberger Hotel Amsterdam
Afmelden Woswijs, Woswijs digitaal ontvangen of gegevens wijzigen? Mail naar ‘
[email protected]’ 2 - WOSwijs nr 3 - 2015
Dit keer gaat het over Levis Andayi die opgroeit in het Boston Children Centre waar zijn moeder werkzaam is in de keuken en hijzelf naar school gaat. In twee andere artikelen in deze editie wordt ook uitgebreid aandacht besteed aan een kind met een persoonlijk levensverhaal over wat het betekent om hulp te krijgen van Wings of Support. Lex de Vries beschrijft hoe Mzwandile Twala les krijgt op de Buskaid muziekschool en hoe trots zijn grootmoeder daar op is. Jelvin Griffioen vertelt over de 22-jarige Disbane van de stichting Shelter uit ZuidAfrika. Hij heeft een computer gekregen van Wings of Support en hoopt nu andere mensen te helpen met het schrijven van een curriculum vitae. Door de laptop heeft Dibane er alle vertrouwen in dat hij snel aan het werk zal komen. Dat het niet alleen de kinderen op onze projecten een goed gevoel geeft beschrijft Anouk Duut-Mostaard van het activiteitencentrum Zegveld. Dit kleinschalige werk- en dagbestedingcentrum voor mensen met een verstandelijke beperking in Zegveld, helpt de afdeling Goodies met het verzend klaarmaken van de vele artikelen die ze binnenkrijgen. De cliënten vertellen persoonlijk hoe leuk ze het vinden om de prijskaartjes uit de kleding te verwijderen, of het opvouwen van de babykleertjes. Een prachtige winwinsituatie op twee totaal verschillende werelddelen. Menno de Kuyer, hoofdredacteur
Van de Voorzitter Sinds mijn benoeming per 1 juli als voorzitter van Wings of Support wordt me vaak gevraagd hoe ik bij de stichting terecht ben gekomen en wat het me “bracht”. Vlak nadat een groepje enthousiaste vliegers hun maatschappelijke betrokkenheid structureel vorm wilden geven en onze unieke stichting hadden opgericht, hoorde ik van dit initiatief op de route en werd ik donateur. Donateur zijn spreekt voor zich: maandelijks een bedrag overmaken waarvan bij je WoS weet dat het goed terecht komt. De volgende stap tot vrijwilliger zijn, is alweer iets complexer maar het hoeft je nog niet te brengen naar de plekken waar het indrukwekkende budget van Wings of Support uitgegeven wordt, namelijk de projecten. Van een muurtje schilderen tot projectcoördinator Zo ging het bij mij ook: van een afstand droeg ik bij, maar het écht bezoeken van de projecten liet ik aan anderen over. Tot het moment waarop ik een aantal jaar geleden naar Kaapstad vloog en me aansloot bij de gezagvoerder en co-pilote die een muurschildering gingen maken bij een WoS-project. Dat was weer eens wat anders dan een standaard wijntourtje! Dit bleek achteraf een goede beslissing te zijn geweest, want naast het heerlijk dineren en overnachten in Franschhoek, hebben we van een lelijke betonnen muur een prachtig, vrolijk schilderij gemaakt. Maar dat niet alleen: we hebben ook gespeeld, gevoetbald en gekletst met de kinderen van het project. Het actuele contact met de kinderen bleek niet zielig, schrijnend of eng te zijn, maar was juist een fantastische interactie tussen nieuwsgierige, vrolijke kinderen en ons als bezoekers. Deze ervaring smaakte naar meer, en bleek het begin te zijn van mijn intensieve betrokkenheid bij WoS als projectcoördinator. Voor mij werd WoS een omgeving waarin ik de afgelopen jaren fantastisch gedreven, enthousiaste, zichzelf wegcijferende mensen heb ontmoet, vriendschappen zijn ontwikkeld en een kijkje in de wereld die van oorsprong niet de mijne, heb mogen nemen. Hoe schrijnend sommige plekken zijn die we bezoeken: vrolijkheid en gekwetter van kinderen is er altijd. Het zet je met beide benen op de grond. Voorzichtig mee mogen dromen over toekomstplannen, optimisme en vertrouwen zien en horen uit de mond van een puber of een grote glimlach van een verlegen peuter, dit zijn allemaal stralen die mijn hart wee maken. Maar ook het samenwerken met projectleiders, vrijwilligers, medewerkers, het samen reizen met collegaprojectcoördinatoren, de voelbare verantwoordelijkheid en verbondenheid die we gezamenlijk dragen, allemaal onderdelen van mijn werkzaamheden die mij rijker maken en die je in het standaard routeleven als vliegend personeel nauwelijks hebt. Nieuwe uitdaging Terugblikkend sta ik nu aan het begin van een nieuwe fantastische uitdaging, dankbaar dat ik destijds de stap heb genomen om mee te gaan naar een WoS-project. Eind augustus zal onze vernieuwde website operationeel zijn en hierop kun je dan in een oogopslag zien waar onze projecten zijn en hoe je daar kunt komen. Ik kan jullie allen van harte aanbevelen om een keer de stoute schoenen aan te trekken en een project te bezoeken, je weet immers nooit wat het je in de toekomst zal brengen. Martine Röell, voorzitter Wings of Support 3 - WOSwijs nr 3 - 2015
Opbrengst goededoelenmarkt voor Wings of Support Door Gerry Bouma Op zaterdag 4 juli hield de Vereniging van Oud Cabinepersoneel (VOC) haar jaarlijkse zomercrewborrel met een goededoelenmarkt. Op deze markt waren Constance Broertjes en Gerry Bouma aanwezig om voor UPCO -een project van WoS in Ghana- schoenenzakken en fles(feest-) verpakkingen aan de man/vrouw te brengen. En dat lukte! Aanwezige bezoekers waren enthousiast over de patronen en vrolijke kleuren van deze in Accra gemaakte artikelen. In totaal werd er voor 272 euro verkocht. Met de verkoop van haar tweedehands reisboeken haalde VOC-lid Mieke Gorter 35 euro op. Collega Hedy Tilmanns maakt prachtige kralenkettingen en doneerde 3/4 van haar opbrengst op die dag -116 euro- aan WoS. Een geslaagd samenzijn met een mooie opbrengst voor Wings of Support als bonus.
300.000 euro voor Wings of Support Tien jaar Golfmannentoernooi 7 Door Martine Röell Op 3 juli 2015 vond alweer de tiende editie van het Golfmannentoernooi plaats op golfbaan De Scherpenbergh in Lieren. Al tien jaar lang is deze stichting een trouwe supporter van Wings of Support. Tijdens de lunch, bij één van de holes, werden door medewerkers van WoS de lootjes voor de loterij verkocht. Dit ging met zo’n enthousiasme dat de zeshonderd loten binnen twee uur verkocht waren! Vervolgens vond er na het diner de jaarlijkse veiling en loterij plaats, waarvan de opbrengst geheel ten goede van WoS kwam. De Golfmannen hadden vooraf een ambitieus doel gesteld; men wilde na deze tiende editie het totaal gesponsorde bedrag van €300.000 bereikt hebben. In 2014 stond de teller na negen toernooien op €251.720. Uiteindelijk bleek na de veiling en loterij de opbrengst van deze tiende editie €46.000 te zijn. Een waanzinnig hoog bedrag waar wij al verschrikkelijk dankbaar voor waren, maar bij het overhandigen van deze cheque wachtte ons nog een grotere verrassing: een spontane actie uit het publiek zorgde ervoor dat men nog eens €2.280 doneerde. Hierdoor was het ambitieuze doel van de Golfmannen om op de tiende editie het totaal gesponsorde bedrag van de afgelopen tien jaar op €300.000 te krijgen gelukt!! Een fantastische cheque die ik namens Wings of Support als kersverse voorzitter mocht ontvangen!
4 - WOSwijs nr 3 - 2015
10/11
8/9
Woswijs herfst 2015: 6 In memoriam: Professor Bob Smalhout
7 Diep geraakt in Oeganda 8/9 Vrolijke actie voor Macheo’s Children
10/11 Steun WoS met de Share Ring
12 Werk voor Dibane 13 En zo snijdt het mes aan twee kanten....
14/15 Er zit muziek in Soweto!
19 Feestelijke en culinaire inzamelingsactie voor WoS
Vaste rubrieken 17 Bloggen op de KLM blogsite
18 Een kind vertelt 16 Nieuwe peuterschool in Lima De hele kleintjes vinden het schoolgaan soms te vermoeiend Nanette Schellen bezocht onlangs een Wos-project in Accra en maakte deze leuke foto. 5 - WOSwijs nr 3 - 2015
Diep geraakt
in
In memoriam: professor Bob Smalhout
Oeganda
Door Constance Broertjes Deze zomer overleed professor Bob Smalhout. Hij was jarenlang lid van het comité van aanbeveling van Wings of Support. Toen ik hem in het voorjaar van 2013 benaderde met de vraag of hij ter gelegenheid van het vijftienjarig bestaan van WoS een column wilde schrijven in De Telegraaf, was hij direct geïnteresseerd. Hij vroeg mij om hem zoveel mogelijk informatie toe te zenden en vervolgens nodigde hij Marius en mij uit voor een gesprek. Op 6 november 2013, de dag dat WoS vijftien jaar bestond, werden wij bij de professor thuis in Bosch en Duin ontvangen. Ik kan me herinneren dat wij er ons speciaal op gekleed hadden. Dat bleek niet nodig, gezien de informele, gemoedelijke en huiselijke sfeer waarin wij werden ontvangen. De professor ging ons voor naar de keuken, waar zijn vrouw Nanda van der Zee, die helaas vorig jaar is overleden, ons opwachtte met thee en heerlijke soesjes. Het werd voor ons een gedenkwaardige middag. De professor en zijn vrouw zaten op het puntje van hun stoel om alles te weten te komen over de stichting met die unieke kostenstructuur. Ik hoor mevrouw van der Zee nu nóg zeggen: “Waarom weet Nederland dit niet?”. De professor bleek zich goed ingelezen te hebben, stelde gerichte vragen en had de hele middag uitgetrokken om naar ons te luisteren. De volgende dag vroeg hij mij telefonisch het banknummer van WoS, omdat hij dat graag onder de column wilde vermelden. Op de avond voor de publicatie las hij mij over de telefoon zijn artikel voor. De betreffende column verscheen op 9 november 2013 in De Telegraaf onder de kop ‘Niets blijft aan de strijkstok hangen’. In de weken daarna ontving WoS een flink bedrag aan donaties. Met diep respect denken wij terug aan professor Smalhout, die zo oprecht maatschappelijk betrokken was en een onuitwisbare indruk op ons heeft achtergelaten.
Door Mark Brouwer Ik had mij enige tijd geleden laten inspireren om het weeshuis Foodstep in Entebbe te bezoeken. Samen met een collega stond ik daar laatst met vijf koffers op de stoep. De impact die dit bezoek op mij zou gaan hebben had ik zelf niet kunnen voorspellen. Zodra de beveiliger het hek open doet, vliegen de kinderen op me af. Ik meen helemaal niet zo goed te zijn met kinderen maar daar hebben de kids zelf duidelijk geen boodschap aan. Nog nooit had ik zoveel ‘vriendjes’ en ‘vriendinnetjes’. Ik heb maar twee handen en dat zijn er duidelijk te weinig. Om de beurt houden ze mijn hand vast en ik krijg omhelzingen die zelfs mij niet koud laten. Liefde en aandacht. Dit is waar ieder mensje naar verlangt. Ik schop een voetbal het pleintje op en het hek is van de dam. De jongens rennen achter de bal aan, uitbundig plezier van zoiets eenvoudigs, ook dit raakt mij. In een kantoortje ontmoet ik Nathalie, of ‘mama’, zoals ze door de kinderen genoemd wordt. Nathalie, een gepassioneerde en buitengewoon inspirerende vrouw, vertelt mij dat zij en haar man Werner acht jaar geleden
6 - WOSwijs nr 3 - 2015
geconfronteerd werden met het lot van veel kinderen in Oeganda. Ze vertelt mij hoe straatkinderen stelselmatig worden opgepakt en worden opgesloten in Kamperingisa, waarschijnlijk de enige kindergevangenis ter wereld. Hoe honderden vaak zieke kinderen daar onder erbarmelijke omstandigheden opgesloten zitten, moeten slapen zonder bed en leven op één maaltijd per dag, zonder medische zorg en tot voor kort zelfs geen kleding kregen en naakt rondliepen. Maar het verhaal van Nathalie gaat verder. Het grootste probleem van Oeganda zijn de ‘witchdoctors’. Het ritueel slachten en verminken van kinderen is aan de orde van de dag om ‘boze geesten’ tevreden te stellen en daarmee individuele welvaart af te dwingen. Dit bijgeloof zit er bij heel veel Oegandezen ingebakken. Zelfs advocaten, rechters en politici geloven in deze praktijken, waardoor het in stand gehouden wordt.
over het babymeisje Emanuelle dat de week ervoor met placenta en al in het bos gevonden is. Vervolgens het verstandelijk gehandicapte jongetje. Hij was op het advies van een witchdoctor zo vaak en zo lang onder water gehouden dat hij telkens bijna verdronken was. Permanente hersenbeschadiging als gevolg. Terwijl het begint te storten van de regen ben ik nu werkelijk in mijn hart geraakt. Ik moet moeite doen om mijn emoties te bedwingen. We pakken de koffers uit. Als nooit te voren realiseer ik me hoe waanzinnig belangrijk de inhoud hier is. Ik geef de kinderen een ballon, op dat moment naast hun kleding hun enige persoonlijke bezit. Dolle pret als gevolg. Mijn hoofd zit vol wanneer het hek van het weeshuis achter ons gesloten wordt. Ik ben duidelijk te veel met mezelf bezig maar mijn compassie is een feit.
In het hart Dan krijgen we van Nathalie een rondleiding. Ineens worden alle verhalen van de media realiteit; de kinderen krijgen een gezicht en een naam. We kijken naar een jongetje van wie zijn hand zolang in het vuur gehouden is dat er eigenlijk niet veel meer dan een stompje van over is. Van een ander jongentje hield zijn eigen moeder zijn hand in de frituurpan omdat hij naar huis was gekomen om te ‘stelen’. Hij had waarschijnlijk honger. Er is een kereltje dat als gerekruteerde kindsoldaat terug naar huis gestuurd was om zijn vader, moeder en zus te vermoorden. Zodat hij ongeremd ten dienst gesteld zou kunnen worden, niet langer last zou hebben van heimwee. Dan het meisje dat door meerdere mannen verkracht was. Het dove jongetje bij wie zuur in zijn oren gegoten was. Het lieve jochie Omio dat al sinds aankomst mijn hand vasthoudt. Zijn eigen vader heeft met een machete de achterkant van zijn hoofd ingeslagen omdat dit specifieke deel van zijn hoofd volgens de witchdoctor ‘behekst’ zou zijn. Ook krijg ik het verhaal te horen 7 - WOSwijs nr 3 - 2015
Vrolijke actie voor
Fotograaf: Ruud Klint
Macheo’s children Door Mathilde Bakker Tennisvereniging De Kikkers in NieuwVennep is de afgelopen jaren niet alleen sterk gegroeid en professioneel geworden, maar is zich ook bewust van de steun die elders geboden kan worden. Dat is de reden dat er elk jaar met het Open Toernooi (met ongeveer 800 deelnemers en evenveel toeschouwers) een goed doel vertegenwoordigd wordt. Ik had al een aantal keer aangegeven dat ik graag WoS zou willen vertegenwoordigen bij dit grote en drukbezochte toernooi en dit jaar was het zover! Ik werd gevraagd om de week van het evenement overdag bij de senioren en ‘s avonds bij het overige publiek aanwezig te zijn met een stand voor tekst en uitleg. Gekozen heb ik voor één specifiek project van WoS, Macheo Children’s Centre in Kenia, waar ik door de bushcamps veel van weet. Bovendien heb ik heb mijn hart aan deze kinderen verpand… Het leek me niets om alleen met een
collectebus en donatieformulieren te staan en heb bedacht om Keniaanse manden en Keniaanse doeken te gaan verkopen. De manden waren geregeld door het project van Macheo, en opbrengst gaat volledig naar het project. Ook de schoenenzakken, die al gauw werden omgedoopt tot binnentasjes voor de manden, en de bekende wijnflescadeauverpakkingen uit Accra (van UPCO) stonden fleurig in de stand! Het liep storm en halverwege de week was ik al los! Er moest snel geschakeld worden, want ik had nog veel aanvragen. De bemanning in Nairobi wilde gelukkig een nieuwe lading manden meenemen voor het goede doel! Binnen 24 uur stond ik weer in een compleet volle kraam manden, tasjes en doeken te verkopen, donateurs te werven en losse donaties te ontvangen. Het was echt geweldig. Ik heb zoveel mensen gesproken die op Schiphol werken en die vaag eens gehoord hadden van al het goeds dat (veelal) vliegend personeel doet. Weg zijn
de clichés van verwende poppetjes bij het zwembad. Het was zo mooi om te zien hoe enthousiast deze mensen werden van mijn verhalen én dat er royaal werd gedoneerd en gekocht. In totaal is er 3.000 euro opgehaald, dat rechtstreeks naar de kinderen van Macheo gaat. Het was een intensieve week, maar het was het zeker waard! Speciale dank voor de hulp van TC de Kikkers en WoS-vrijwilligers Constance Broertjes, Anouk Apon en Sas Hovinga, anders zou dit nooit zo’n succes zijn geworden.
Fotograaf: Ruud Klint
8 - WOSwijs nr 3 - 2015
9 - WOSwijs nr 3 - 2015
STEUN WOS MET DE SHARE RING Bij deze editie van de Woswijs vind je een kaart van het sieradenmerk Nikki Namasté. Speciaal voor Wings of Support heeft de oprichtster van Nikki Namasté, Lydia Kielstra, een elegante zilveren ring met een diepblauwe steen ontworpen. Deze heeft de toepasselijke naam Share Ring. Van de verkoop van deze ring wordt dertig procent gedoneerd aan Wings of Support. Lydia Kielstra is getrouwd met Sander de Bruin, copiloot op de B777. Hij heeft jaren het Vlieg Open Golftoernooi georganiseerd waar toentertijd veel geld werd ingezameld voor Wings of Support. Ook Lydia wilde graag iets voor een goed doel betekenen, niet voor niets is het motto van haar sieradenlabel ‘Nikki loves the world’. De keuze voor WoS was daarom snel gemaakt. Lydia is trots haar naam te mogen verbinden aan een organisatie die volledig gerund wordt door vrijwilligers, waarbij geen cent verspild wordt. Nikki Namasté heeft er alles aan gedaan de kosten zo laag mogelijk te houden. Vrijwel alles is vanuit huis gedaan met hulp van vrienden en vrijwilligers; het ontwerp, de bouw van de website, de fotografie, het bedenken en uitwerken van de ringmaatmeter en het ontwerp van het mooie doosje waarin de ring verzonden wordt. Zelfs het bijgeleverde zilverpoetsdoekje is van eigen ontwerp. De zilveren Share Ring is te koop voor 49 euro, de rosé gouden vergulding voor 65 euro. De ring is in principe alleen te koop in de webshop: www.nikki-namaste.com/share/wos Op de ringmaatmeter staat een code waarmee je snel op de juiste pagina komt. De ringmaatmeter is gemaakt van vrij hard karton, en zal wat lastiger over de knokkel gaan dan de gladde afgeronde ring. Als je de ‘ring’ eenmaal om hebt moet t strak maar comfortabel aanvoelen. Bij twijfel over je maat kun je altijd contact opnemen met Nikki Namasté. Incidenteel zullen er gelegenheden zijn waarbij de ring ‘live’ te zien en te koop zal zijn. Als je meer wilt weten over Lydia, haar merk èn haar sieraden neem dan eens een kijkje op haar website. Om op de hoogte te blijven van de ontwikkelingen van de Share Ring kun je je daar ook inschrijven voor de nieuwsbrief. Wings of Support en Nikki Namasté hopen dat er veel mensen zijn die willen laten zien dat ze WoS een warm hart toedragen!
10 - WOSwijs nr 3 - 2015
11 - WOSwijs nr 3 - 2015
Kim, Denise, Anke en Jolanda tijdens hun werkzaamheden voor Wings of Support
Werk voor Dibane
En zo snijdt het mes aan twee kanten…. Door Anouk Duut-Mostaard In 2014 is een samenwerking ontstaan tussen Wings of Support en het Activiteitencentrum Zegveld. In dit centrum verwijderen de cliënten de prijskaartjes, plastic zakken en de hangertjes en vouwen ze de kleding vervolgens netjes op.
Door Jelvin Griffioen, van de Shelter De laptop die Wings of Support onlangs naar de Shelter in Zuid-Afrika stuurde, is in goede handen bij de ontvanger. De 22-jarige Dibane is dolblij met de computer. Dibane heeft een cursus gedaan bij de mijnmaatschappij Anglo American, waar hij geleerd heeft om met een computer
12 - WOSwijs nr 3 - 2015
te werken. Hij wil nu vanuit huis mensen helpen hun curriculum vitae te maken. Ook heeft hij verschillende scholen benaderd om rapporten en verslagen voor hen te typen, maar vooralsnog is hier geen opdracht uit voortgekomen. Dibane is echter vol vertrouwen en denkt dat hij snel aan werk zal komen. Dibane heeft verschillende ziektes en zat vroeger in een rolstoel. Inmiddels kan hij
lopen, alhoewel dat met moeite gaat. Hij ontvangt een uitkering van 46 euro per maand van de regering en woont bij zijn ouders. Zijn moeder is een lieve vrouw die goed voor hem zorgt. Ook woont er een kleinkind met hiv in huis en daar helpt Shelter ook mee. Dibane wil WoS hartelijk bedanken voor de laptop.
Het Activiteitencentrum Zegveld is een kleinschalig werk- en dagbestedingcentrum voor mensen met een verstandelijke beperking in Zegveld. Het centrum biedt cliënten passend werk en dagbesteding, onder professionele begeleiding met veel persoonlijke aandacht in een prettige, ontspannen omgeving midden in het dorp. Hier werken de cliënten in hun eigen tempo en is er veel ruimte voor persoonlijke ontwikkeling en zelfredzaamheid. Ineke van der Draai is één van de vrijwilligsters voor ‘de Goodies’ bij Wings of Support. Zij brengt wekelijks de door fabrikanten nieuw geschonken kleding van Schiphol-Oost naar het centrum in Zegveld. Een cliënt vertelt Eén van de cliënten in het centrum in Zegveld
is Jolanda de Boer (48 jaar). Jolanda werkt hier op woensdag en donderdag. “Het leukste vind ik het opvouwen van de babykleertjes en de mooie jurken” vertelt ze. “Maar ik vind handwerken, borduren, koekjes bakken en schoenendozen plakken voor de Aktie4kids ook heel erg leuk”. Haar collega’s Denise en Kim werken ook graag aan de opdrachten van Wings of Support. Zij houden zich vooral bezig met het verwijderen van de plastic hangertjes, verpakkingen en prijskaartjes.
Kim en Anke verwijderen hangertjes en plastic
Begeleidster Bianca Uittenbogaard vertelt: “De werkzaamheden voor WoS zijn goed in te passen in het dagprogramma van het Activiteitencentrum omdat de opdrachten geen haast hebben, maar wel regelmatig terugkeren. De cliënten en de begeleiding hopen dan ook op een langdurige samenwerking tussen WoS en het Activiteitencentrum Zegveld”. Wilt u meer informatie over het Activiteitencentrum Zegveld dan wordt u uitgenodigd de website te bezoeken; www.activiteitencentrumzegveld.nl
Jolanda de Boer met een jurk van het merk King Louis
13 - WOSwijs nr 3 - 2015
Op bezoek bij Mzwandile Twala Mzwandile Twala krijgt les bij de Buskaid muziekschool. In het piepkleine huisje waar Mzwandile woont hoorde ik zijn verhaal. Toen de jongen achttien maanden oud was werd hij gevonden op straat, met op zijn hele lijf afdrukken van sigaretten. Van de ouders was geen spoor te bekennen. Een oude mevrouw, Verely Motiki, heeft zich toen over de jongen ontfermd en hem geadopteerd. Trots vertelde ‘grandma’ Verely me dat Mzwandile drie jaar oud was toen hij aangaf dat hij een muziekinstrument wilde leren bespelen. Gelukkig was er een plaatsje voor hem bij Buskaid. Mzwandile bleek een zeer talentvolle violist te zijn. Trots liet grandma mij de foto’s zien van Mzwandile met zijn viool. Ze wilde mij een van de foto’s schenken maar dat kon ik toch echt niet aannemen. Om haar tevreden te stellen
heb ik toen van haar foto’s een foto gemaakt met mijn eigen toestel. Mzwandile is inmiddels 13 jaar en Verely 85. Door het grote leeftijdverschil tussen de jongen en grandma zijn er de nodige strubbelingen. Ook een punt van zorg is dat Verely op leeftijd is en niet het eeuwige leven heeft. Het zou dan ook goed zijn voor Mzwandile als hij begeleid zou worden door een volwassene die meer gewend is om te gaan met jongeren van zijn leeftijd. Een van de mensen bij Buskaid zou dat graag willen doen. Dat zou zeer wenselijk zijn omdat Mzwandiles allergrootste droom is professioneel muziek te maken. Een betere thuissituatie zou daarvoor het verschil maken. Ik hoop voor hem dat zijn grote wens ooit in vervulling kan gaan.
Er zit muziek in
Soweto!
Buskaid geeft kinderen plezier en hoop
Door Lex de Vries Ik was al lang van plan om eens te gaan kijken bij muziekschool Buskaid in township Soweto en toen ik onlangs in Johannesburg was greep ik mijn kans. De muziekschool is in 1999 opgezet door Rosemary Nalden, een Engelse violiste. Op dit moment zitten er 115 kinderen op Buskaid. Men zou graag nog veel meer kinderen willen helpen maar daarvoor zijn nog niet voldoende financiële middelen. Uitbreiden van de muziekschool is dan ook een grote wens. Een mooi project voor
14 - WOSwijs nr 3 - 2015
WoS dus! Als ik op de school aankom is Rosemary samen met een team van muziekleraren bezig met een groepsles. Opvallend is de enorme gedrevenheid en kwaliteit waarmee door het hele team les wordt gegeven. Omdat het erg moeilijk bleek om leraren aan te trekken van buiten heeft Rosemary alle leerkrachten zelf opgeleid, velen van hen gingen zelf naar Buskaid. Dat is iets wat ingebakken zit in de werkwijze, door de jaren heen helpen de kinderen elkaar bij het leerproces. Naast het muziekonderwijs wordt op vele momenten in de lessen aandacht besteed
aan taal, rekenen en kernvaardigheden zoals gevoel van eigenwaarde, werkdiscipline, zorg voor elkaar, samenwerken en rolmodel zijn. Er zijn diverse klassen van verschillende niveaus en er wordt lesgegeven in viool, cello, bas en piano. Er wordt veel gespeeld in groepsverband en de kinderen treden met enige regelmaat op, wat goed is voor de eigenwaarde van de kinderen. De meest getalenteerde leerlingen vormen het Soweto String Ensemble, dat ook al in diverse landen wereldwijd heeft opgetreden.
15 - WOSwijs nr 3 - 2015
Zo blijft er (bijna) niets aan de strijkstok hangen
Nieuwe peuterschool in Lima Van krot naar paradijsje Door Lex de Vries Hoog tegen de steile hellingen van Villa Maria del Triunfo ligt de sloppenwijk San Gabriel-alta. In deze berg- en woestijnachtige omgeving wonen de allerarmste mensen van Lima. De kleinste kinderen gaan hier naar de peuterschool maar die is donker, tochtig en erg vochtig en de sanitaire voorzieningen zijn erbarmelijk. Gelukkig kan de stichting Aynimundo met sponsoring van WoS een nieuwe peuterschool bouwen. In de wijk is een stuk terrein beschikbaar gekomen en hier wordt aan een nieuwe peuterschool, in Peru PIET genoemd, met twee lokalen gebouwd. Samen met Wido de Wilde mag ik projectcoördinator zijn van dit mooie project. Ik was onlangs in Lima en wilde graag zelf zien hoe het ervoor stond. Het
project is in de sloppenwijk aan de achterkant van de berg waar crewleden dagelijks op uitkijken, al borrelend bij restaurant Cala. Ik ben samen met Warmolt Lameris van Aynimundo naar de bouwlocatie gereden, ongeveer een half uur vanuit Baranco.
Wij geven kinderen graag een compliment. En onszelf nu even ook. Eigenlijk zijn we er bij Wings of Support best trots op: met slechts 2,6% overheadkosten in 2014 hielpen wij 11.000 kinderen op 74 projecten in 20 landen. Hoe? Dankzij de gulle giften in natura van sponsoren, medewerkers en vrijwilligers.
Er is een hele goede samenwerking met de buurtleider Juan. Een onmisbare schakel om een dergelijk project te kunnen realiseren in een sloppenwijk. De timmermannen waren hard aan het werk en de leerkrachten van de huidige PIET kwamen ook even langs. De twee juffen kregen een rondleiding van Warmolt en waren heel enthousiast over hun toekomstige werkomgeving. Het schooltje wordt een prachtige plek voor de peuters. Een belangrijke stap in ontwikkeling van deze achterstandswijk. Als het goed is zal de school eind september klaar zijn en volgt een officiële opening.
WoS-communicatiemedewerker Wilbert van Haneghem blogt op de KLM blogsite namens Wings of Support. Zijn bijdragen plaatsen we ook in de Woswijs.
1. Kosteloos vliegen Gratis vliegen, wie wil dat nou niet? Als werknemers van KLM vliegen wij gratis de aardbol over. Nou ja gratis, het is ons werk als piloot of steward(ess), dus we doen er zeker wat voor. En als we er toch zijn, brengen we als Wings of Support-medewerkers graag een werkbezoek aan een nieuw of bestaand project. We vliegen dus kosteloos naar de projecten om daar ons werk te doen. Daarnaast doneert KLM geregeld vliegmijlen – ook u kunt deze doneren – waarmee onze medewerkers buiten werktijd naar een project kunnen. Of om juist eens de lokale project manager naar Nederland te halen voor een wervende presentatieronde langs (potentiële) donateurs. 2. Vrijetijd = werktijd Hoe zit dat dan met die hardwerkende projectcoördinator? Die liever de boekhouding of de wensen van een schooltje in een sloppenwijk doorneemt dan bij het hotelzwembad te gaan liggen? Die doet dat in zijn of haar eigen tijd. Net als alle andere 80 medewerkers en honderden vrijwilligers trouwens.
Ja, dat vinden wij dus heel gewoon, daar kunnen we kort over zijn. En onze eigen vervoerskosten naar de tweemaandelijkse vergaderingen, presentaties of naar bedrijfsbezoeken? Dat betalen we allemaal uit eigen portemonnee. 4. Nieuw logo kost geen cent Wings of Support heeft net een geheel nieuwe huisstijl laten ontwerpen. Gratis natuurlijk, dat spreekt voor zich. Of zoals een bestuurslid het uitdrukt: ‘Leave it to me, I will arrange it for free’. En dat deed ze: imago-onderzoek, logoontwerp, communicatieadvies, website bouwen, drukwerk, filmproductie, presentatieruimte: het kostte WoS geen enkele cent. Zelfs de taart met logo om aan te snijden en de bloemen om iedereen te bedanken werden gul gedoneerd door bedrijven. Ach, dat zijn we eigenlijk al jaren gewend: we vergaderen in gratis zalen, met gratis koffie (de koekjes betalen we zelf) en ook ons eigen magazine wordt gesponsord. 5. Onvermijdbare kosten Maar toch ontkomt een professioneel georganiseerde stichting als Wings of Support niet aan sommige kosten. Denk aan administratieve, notariële of financiële kosten. Samen met enkele andere declaraties is er dus een heel klein strijkstokje bij WoS. En dat verdient een complimentje voor alle medewerkers, sponsors en donateurs! Bron: https://blog.klm.com/nl/wings-ofsupport-zo-blijft-er-bijna-niets-aan-destrijkstok-hangen/
3. Geen salaris Er is niemand met een salaris bij Wings of Support, iedereen werkt gewoon geheel gratis.
16 - WOSwijs nr 3 - 2015
17 - WOSwijs nr 3 - 2015
Een kind vertelt... Door Robin de Geus In Nairobi ben ik bij het Boston Children Centre, waar Wings of Support meerdere projecten gesponsord heeft. Zo heeft WoS bijgedragen aan de uitbreiding van een school, is er gerenoveerd en is een waterput aangelegd. Eén van de leerlingen van de basisschool is Levis Andayi. Ik heb aan de meester gevraagd of ik met hem mag babbelen en krijg goedkeuring. Hij oogt een beetje verlegen en voorzichtig, maar dat is natuurlijk ook niet gek als je op een wildvreemd persoon wordt afgestuurd, toch? Levis blijkt een spontaan mannetje te zijn en mijn interview loopt vlotter dan ik had gedacht. Terwijl ik me voorstel, haakt hij zelf in op mijn zinnen en begint hij me van alles te vragen. Ik leg hem dus uit voor welke stichting ik werk, voor welke luchtvaartmaatschappij en hoe ik in zijn dorp Kayole ben beland. Ik maak het mezelf makkelijk en in plaats van vragen te stellen, laat ik hem maar gewoon zelf lekker vertellen wat hij leuk vindt, hoe hij bij het Boston Children Centre is beland en wat hem allemaal bezighoudt. Levis vertelt dat hij twaalf is en in de zesde 18 - WOSwijs nr 3 - 2015
klas zit. De keuze voor deze school was makkelijk, want zijn moeder werkt in de keuken van de school. Bovendien zijn er niet veel scholen in de buurt. Hij realiseert zich dat hij één van de gelukkige kinderen is die hier naar school kunnen, want er zijn ook vriendjes van hem die niet naar school gaan omdat de scholen in de buurt vol zitten en de andere scholen te ver zijn.
“Als ik hem vraag naar zijn mening over Kenia zegt hij vol trots dat het een mooi land is waar hij van houdt. Kenia staat in zijn ogen voor vrijheid en diversiteit, iets waar Levis erg trots op is!” Levis woont vijftig meter van de school met zijn ouders en zijn jongere broer Lawrence . Zijn vader werkt bij het lokale arbeidsbureau en probeert zoveel mogelijk mensen aan een baan te helpen. Levis vindt het leuk om naar school te gaan, want hij leert er veel. Met name vakken die over het milieu gaan vindt hij interessant. Daar zou hij in de toekomst
wel wat mee willen doen. Alhoewel, het leven van een astronaut vindt hij ook fascinerend. Naar de maan gaan! Hoe cool is dat! Maar nu eerst zijn best op school doen. Levis houdt ook van voetbal. Zijn favoriete team is Arsenal. Recent zag hij op tv een programma over de spelers en die vertelden allemaal dat ze eerst hun best op school hadden gedaan, dus dat is voor hem een extra stimulans. Thuis helpen hij en zijn broer met van alles. Vooral als zijn moeder ‘ugali’ maakt, is de sfeer goed, want dat is zijn favoriete kostje. Het is een lokaal gerecht dat van groente wordt gemaakt en geraspte maïs. Als ik hem vraag naar zijn mening over Kenia zegt hij vol trots dat het een mooi land is waar hij van houdt. Kenia staat in zijn ogen voor vrijheid en diversiteit, iets waar Levis erg trots op is! Ga voor meer info over het Boston Children Centre naar: http://bostonchildrencenter.org/
Feestelijke en culinaire inzamelingsactie voor Wings of Support Door Hans & Jeanet Kooper 28 juni jl. waren wij veertig jaar getrouwd. Om dit heugelijke feit uitbundig te vieren met onze familie en al onze vrienden gingen we met 80 personen koken in de Kookfabriek te Amsterdam. Aan acht kookeilanden met ieder 10 man moest men aan de hand van een vastgesteld menu de eigen maaltijd bereiden. Aansluitend gingen we gezamenlijk aan tafel om de zelf gemaakte gerechten te nuttigen. Het werd een groot en geslaagd feest. Cadeautip Vele verzoeken kregen we binnen met de vraag wat we als cadeau wilden hebben. Ja, wat willen we eigenlijk? We hebben alles al. We willen helemaal niets. Onze dochter Monique die al enkele jaren
vliegt als stewardess en vrijwilligster is bij Wings of Support kwam op het lumineuze idee om geld in te zamelen voor deze stichting. We hebben alle genodigden vooraf geïnformeerd dat we Wings of Support een warm hart toedragen omdat we weten dat de geldelijke schenking bijna direct, persoonlijk daar komt waar het zijn moet dankzij de inzet van het vliegend personeel. Onze (schoon-)zuster maakte een prachtige WoS collage-collectedoos met gleuf om alle giften in te verzamelen. Onze vrienden en familie hebben gezamenlijk het enorme bedrag van €1200,- hierin gedoneerd.
zoeken in Peru om het geld te besteden, omdat dit het eerste land was waar we ooit samen begonnen aan onze 17 jaar durende stationering over de hele wereld voor de KLM Technische Dienst. Succes met Wings of Support!
Tenslotte vonden we het heel erg passend om een WoS-project uit te
Medewerkers Wings of Support: Caroline Alders, Penny Baars, Jeanette Bekkema, Eva Bosnjakovic, Gerry Bouma, Barbara Bregman, Constance Broertjes-Wittebrood, Angela van de Burgt, Daniel Cesar, Maurice Coldewijn, Tamara Deceuninck, Rene Dijs, Inske den Dulk, Joost den Dulk, Marius den Dulk, Robin de Geus, Melissa de Geus, Pauline Gombault-Pareau Dumont, Yvonne de Graaf, Madelon de Haer, Eugene van Halder, Wilbert van Haneghem, Alex Hoedemaker, Frank Hop, Sas Hovinga, Cindy Ibrahim, Carien Jipping, Erik Julian Labrana, Manon Justus, Jeroen van Kempen, Marthe Klap, Karin van Krimpen, Carmen Kruithof, Sharon Kustarjo, Menno de Kuyer, Mirjam Leemans-Kneppers, Fay Leijten, Liesbeth de Leth, Caroline Liem, Martin Lont, Gerben Los, Nienke van Maris, Hella Matroos, Hubert Maynard, Sandra Meertens, Kitty Meijburg, Jos Meijer, Mireille Meijers, Rob Merlchiot, Miranda de Moel, Martha Mulugeta, Victor Munnichs, Anne Olimulder, Marjan Otter, Suzanne van den Oudenhoven, Hanna Paul, Astrid Pauwels, Wouter Pleijsier, John Pot, Laura Pot, Marina Pot -van Slogteren, Simone Punselie, Ernst Rensink, Martine Roëll, Paul Rommerts, Esther Rooswinkel, Robin Ruijter, Jura Sala, Paul Santman, Rachel Sluijters, Manon Smits, Bram Snel, Benella Spelde, Maaike Steijger, Elisabeth Tiesinga, Danette Toet, Hilde Vas, Lucille Traas-van Vianen, Emilie van der Ven, Esther Verwer, Astrid Vink, Samia Visser, Lex de Vries, Desiree de Vroomen, Ron van Wagtendonk, Richard Waning, Marlies van Waveren, Stefanie Weerts, Annemiek van de Weg, Yvonne Welzen, Leonie Wiegant, Tessa Wijnand, Wido de Wilde.
19 - WOSwijs nr 3 - 2015
