W.S.V. St.Nic.
Voorwoord najaarskompas van de voorzitter 2011 Het vaarseizoen is weer teneinde, het is al met al een matige zomer geweest voor de hele recreatiesector. Dit heeft ook invloed gehad op het aantal passanten. Onlangs is onze vorige havenmeester, Tjalling de Vries, na een moeilijke en slopende tijd voor hem en zijn familie overleden. Ruim 15 jaar is hij havenmeester geweest. Door zijn ziekte moesten wij vroegtijdig afscheid nemen, hij was niet meer in staat de werkzaamheden te doen. Wij wensen de familie veel sterkte toe met dit verlies. Door toename van verblijf op de boten in de haven is er ook een toename van afval. Elke week wordt nu de container geleegd, voorheen was dit 1 maal in de twee weken. Dit is een forse toename in kosten. Wij verzoeken dan ook uw afval zoveel mogelijk mee naar huis te nemen en daar in de container te doen. Een proef om de container af te sluiten is niet gelukt. We komen hierop terug op de ledenvergadering.
Het bestuur is nog steeds op zoek naar een secretaris. Enkele pogingen zijn helaas op niets uit gelopen. Wij zien het als een eer om in het bestuur van zo’n mooie vereniging deel te mogen nemen. Wie belangstelling heeft hoeft niet te solliciteren, neem gewoon contact op met mij. Verder wens ik iedereen een mooi winterseizoen toe, fijne kerstdagen en een gezellig nieuwjaar!
Jan Douma
Kompas najaar 2011
1
W.S.V. St.Nic.
Shantynieuws zomer???2011. Zo daar is het alweer zover. Het wel en wee van het shantykoor moet weer even op papier gezet worden om u toch een beetje op de hoogte te houden, voor zover u al niet op de hoogte bent! Ook de afgelopen zomer, nou ja zomer, is wel weer het één en ander gebeurd bij ons. Natuurlijk elke woensdagavond repetitie . Wat de gezelligheid zeker ten goede komt is, dat wij op deze avonden geregeld een aantal bezoekers mogen begroeten, die onze repetitie zien als een leuk alternatief voor een anders misschien wel saaie woensdagavond. Het blijft een repetitie avond en dus geen concert zodat sommige liederen de revue wel eens wat vaker passeren. Maar ja, wij moeten toch zien dat we onze liederen er goed in krijgen en dat kost soms wel eens wat moeite en we hebben een strenge leermeester! In het vorige Kompas schreef ik over de akoestiek in de verbouwde kantine, onze oefenruimte. Dit leek helemaal nergens naar. Een akoesticuese , het was een dame, heeft de boel bekeken en aangehoord en kwam met een oplossing voor het probleem. Enkele aanpassingen zijn er gedaan die in het geheel niet in het oog vallen en het is al een stuk beter geworden. Dus wij kunnen elkaar weer redelijk horen en tijdens de pauze en nazit weer een beetje verstaan, want er is nog al eens iemand met gehoor problemen. Al dit gerepeteer moet natuurlijk ook naar buiten worden gebracht. Wij hebben dan ook op verschillende plaatsen opgetreden. Het optreden met de Josti Band Orkest was één om in te lijsten. Zoals de vorige keer beschreven, hadden de Josti Bandleden er zin in en wij niet minder! Dat deed dan ook wel blijken tijdens het optreden in de sporthal in Sint Nyk. Een mooie volle zaal mensen die deze avond hebben kunnen genieten van een sprankelend optreden van ons, het shantykoor,maar vooral van de Josti Band Orkest en gezamenlijk natuurlijk! Wat een enthousiasme en vooral ook die uitstraling van het plezier hebben in muziek maken. Ook de mooie verhalen die deze mensen ons vertelden waren soms hilarisch om te horen. Een grote pluim verdient hierbij de orkestleidster Lian, hoe zij met deze mensen omgaat getuigd van grote vakmanschap! Een optreden in Idskenhuizen voor de zeilvakantie vierende kinderen van de internationale school van de NAVO, werd wel heel apart. Wij zijn nog maar net bezig en dirigent Jacob roept de kinderen, in de leeftijd van 12 tot 16 jaar, op om bij het koor te komen en met ons mee te zingen. Gedisciplineerd als ze zijn, doen ze wat de meester zegt dus wij staan met meer mensen op de bühne dan er in de zaal zitten. Kinderen van Poolse, Amerikaanse, Oekraïense, Engelse, Ierse, enz. militairen worden in een korte tijd even wat shanty’s bijgebracht. Het wordt één groot feest, wat wij zelf eigenlijk niet hadden verwacht en de leiding van de kinderen ook niet. Na afloop nog enkele interessante gesprekken gehad met de leiding, die ook meest ouders waren van de kinderen, over hun NAVO bestaan. Voor een volgende keer zijn we alweer benaderd! Ook Zaandam was weer een mooie belevenis. Op een oude dekschuit, met een groot liggend stuurwiel, en dan maar mee in de meute. Honderden schepen en bootjes van klein tot heel groot dwarrelen daar dan door elkaar. Gingen ze niet aan de kant dan was onze schipper niet te beroerd om even wat plaats te maken!? Een kakofonie van geluid maar door het mooie weer was het weer een boeiende dag. Het ,,Vlak voor de vakantie concert” moesten we helaas door het slechte weer in de kantine doen. Nou toen was het maar mooi dat deze wat groter is geworden, anders hadden wij denk ik ruimte problemen gekregen. Je wilt toch wel graag dat een ieder die gekomen is ook een plaatsje krijgt. Na de vakantie alweer drie optredens gehad. In Zeist was het schitterend toeven bij een geweldig georganiseerd festival met heel veel toehoorders. In Joure was het al niet anders. De weergoden waren daar ons echt goed gezind. De hele week regen en onweer en precies op die zaterdag mooi weer. Tot dat wij onze laatste noten bijna hadden gezongen. Toen begon het wat te druppen, eenmaal binnen in een etablissement begon het te stortregenen. Wij waren dus mooi op tijd klaar. In Woudsend was het al niet anders. De hele dag schitterend weer. ’s Avonds is er dan een soort van een vlootschouw. Allemaal Kompas najaar 2011
2
W.S.V. St.Nic. boten en schepen vrolijk verlicht. Op de grotere schepen staat er dan een koor te zingen en op deze wijze wordt door Woudsend gevaren. Heel veel publiek op de wal die gezien het applaus er echt van genoten. Wij mochten meevaren op de Lemsteraak van Eddy Wiersma en openden de stoet. Eddy had ook goed gedacht aan onze stembanden, zodat die zo nu en dan even konden afkoelen. Op het moment dat wij van de boot afstappen begint het ook hier te regenen, hoe is het mogelijk! Op het eind van mijn verhaal wil ik nog even kwijt dat er weer twee nieuwe aspirant leden zijn dus dan zijn we weer op voldoende sterkte voor de baspartij. Hierover de volgende keer meer. Mocht u in de gelegenheid zijn om ons nieuwjaarsconcert bij te wonen, dat is deze keer op zondag 15 januari 2012 in het Zalencentrum in Sint Nyk en het begint om 15.30 uur! Alles geschreven hebbende groet ik u en wens ik u een arbeidzaam winterseizoen toe, want koop een boot en werk je dood! En mocht u onverhoopt ziek zijn of worden dan van harte beterschap! Júúúú.
Burgernet op het water Beste Watersporter, Voelt u zich betrokken bij wat er op en rondom het Friese water gebeurd? Bent u alert en wilt u zelf een concrete bijdrage leveren aan leefbaarheid en veiligheid op de Friese meren en kanalen? Geef u dan op als deelnemer van Burgernet op het water! Met Burgernet op het water sporen we samen verdachten van olielozingen, diefstallen van boten en buitenboordmotoren op en vinden we vermiste personen terug. Wilt u meedoen dan kunt u een email sturen naar
[email protected] met als onderwerp “Deelnemer Burgernet op het Water” en met vermelding van de volgende gegevens: Naam + Voornaam Adres + Postcode Woonplaats Telefoonnummer en of 06-nummer. Samen kunnen we dan van Burgernet op het Water een succes maken. Mogen wij ook op uw medewerking rekenen? Politie Friesland.
Kompas najaar 2011
3
W.S.V. St.Nic.
Nieuws van de havenmeester Na een zomer die soms wel iets te wensen over liet, is al weer een seizoen voorbij. In overleg met het bestuur zijn er een aantal dingen die even u aandacht nodig hebben. 1. Graag zouden we willen dat alle kleine bootjes die op de bokken liggen voorzien worden van naamplaatjes & adres. 2. Alle masten die in de schuur en achter de loods liggen moeten ook duidelijk voorzien worden van naamplaatje & adres. 3. Ook zouden we graag willen dat u de trailers die u zomers laat staan voorziet van naam en adres. Kortom komt het er op neer, dat we graag willen dat alles wordt voorzien van naam en adres. Dat geld voor alle spullen in en rondom de haven. Mocht er volgend jaar geen naamplaatje en adres op staan dan zullen de spullen, materialen met HIMMELDEI allemaal worden verwijderd. Dan wil ik graag nog iedereen bedanken voor de medewerking van het afgelopen seizoen. Vooral met name alle vrijwilligers die mij ontzettend goed hebben geholpen. Vriendelijke groeten, Sjoerd en Tetje Seinstra
Kompas najaar 2011
4
W.S.V. St.Nic.
Wie oh wie????? Wie oh wie, is de eigenaar van deze boten?? Herkend u één van deze boten en weet u wie de eigenaar is? Neem dan contact op met de havenmeester: tel. 0612554659
< Naam van deze boot: KABOEM Wilt u de foto’s duidelijker zien, kijk dan op onze website www.wsv-stnic.nl
==..==..==..==..==..==..==..==..==..==..==..==..==..==..==..==..==..==..==..==..==..==..==..
Tijdens het “Valkenweekend” werd op het eiland De Ganzetippe” een plek gereserveerd vooor de “Jolithari” van Johannes & Lieske Kuipers. Lieske had één van haar tenen verspeeld met het deurdichtdoen. Volgens de verhalen vond Lieske zelf de teen met nagel terug in ’t hok. Helaas de teen kon er niet meer aangezet worden. Johannes mocht toen als broeder fungeren.
Kompas najaar 2011
5
W.S.V. St.Nic.
Verslag van de zeilcommissie Er bleek voor het volwassenenzeilen te weinig belangstelling te zijn. Waarschijnlijk waren de lessen voorgaande jaren zo duidelijk en heeft men alles goed onthouden zodat er dit jaar geen opfriscursus nodig was. We hebben de lessen dan ook niet door laten gaan. Boten afgezegd, wat gelukkig geen probleem gaf. Clubzeilen is dit jaar weer niet doorgegaan. Er waren 3 aanmeldingen wat voor de zeilvereniging de reden was om het af te gelasten. Dit jaar waren we genoodzaakt om de jeugdlessen eerder te geven i.v.m. verschillende feestdagen in het voorseizoen. Ook kwamen we in de knel met de avondvierdaagse van St. Nic. We hebben de lessen dan ook zo goed mogelijk er tussen gewurmd. Jeugdzeilen ging gelukkig wél door. Dit jaar hadden we een “Pico” erbij gehuurd met de bedoeling dat degene die goed zijn best deed en met de “Optimist” goed overweg kon, ook met de “Pico” mocht zeilen. Helaas was de wind een grote spelbreker tijdens de lesweek. De theorie op donderdag is in gekorte vorm gegeven i.v.m. de avondvierdaagse. Op vrijdag waren de meeste aanwezig. De maandags daarop is het leszeilen afgelast i.v.m. de harde wind. Enkelen hebben later op de avond nog een beetje kunnen spelevaren. Onze instructeur Kerst heeft een kleine demonstratie gegeven met de “Pico”. Op dinsdag was de wind in het begin van de avond nog hard maar nam later af. Hierdoor kon de 1e groep alleen een beetje spelevaren en aanvoelen hoe het bootje zich gedroeg met de harde wind terwijl er geen zeil op stond. De 2e groep kon daadwerkelijk zeilen en werd het toch nog een mooie les. Op woensdag werd het een mooie zeildag. Op deze dag hebben we ook extra tijd genomen om de lessen te geven. Donderdag was het echt hondenweer. Hierop is besloten om de theorie weer op te pakken. Het werd een gezellige en leerzame les. Er was één cursist bij die de “Optimist” vergeleek met een paard. Hierbij werd het bootje toch wel als eigenwijs bestempeld. Als ze op het paard aan de linker teugel trok ging het paard van haar linksaf. En als ze in het bootje het helmhout naar links drukte ging de boot rechtsaf. Het nam bijna een halve les in beslag om dit recht te zetten. Misschien hebben we volgend jaar een paard erbij tijdens de lessen. Op vrijdag hadden we eerst weer theorie i.v.m. met het weer. Kerst en Camiel hadden een quiz gemaakt welke men moest invullen. Na de gebruikelijke snackerij, waarbij onze havenmeester als patat- en frikadellenbakker optrad en de bediening door zijn vrouw werd verzorgd, werd de uitslag van de vragen doorgenomen. Het weer knapte snel op en de bootjes werden gauw te water gelaten zodat er om toerbeurt met de hele ploeg toch nog even gezeild kon worden. Laat op de avond gauw de bootjes op de aanhanger en weer retour naar “Neptunus” in Idskenhuizen.
Kompas najaar 2011
6
W.S.V. St.Nic. Het valkenweekend was weer een groot succes. De donderdag voor het weekend werd alles al aangevoerd op het eiland door verscheidene vrijwilligers. Henk en Tineke hadden hun zware aggregaat voor de stroomvoorziening ter beschikking gesteld en leverde deze met de twee tenten op het eiland af. Op vrijdag is alles in gereedheid gebracht door vele handen. Tenten bouwen, lichtpunten installeren, lichtslangen langs de paden, de bakkerij voor de patat en vis klaarzetten enz. enz.. De zeilboten waren donderdagavond na 21.00 uur ook al gebracht en lagen gereed. En toen kwam de eerste zeildag. Een windje van een dikke 4 beaufort bracht de stemming er al gauw in. Later op de dag haalde de wind aan naar 5 beaufort met uitschieters naar 6. De startprocedure was al begonnen, maar het ging zo snel met de verandering van de wind dat de start werd afgebroken en iedereen moest zijn boot verplicht reven. Na een dik half uur werd er opnieuw gestart. De rest van de dag is er met gereefde zeilen gezeild. Er zou worden geprobeerd om 3 x 2 wedstrijden te zeilen maar dit hebben we maar teruggebracht naar 2. Velen hadden houden en keren om de schoten de baas te blijven. De avond was weer “beregezeillig” met patat en frikadellen en vis vooraf. De bakkerij werd gerund door André, Johannes en Sjoerd. Op zondag moest de eerste ploeg vroeg uit de veren. Er was afgesproken dat er om half 10 gestart zou worden. En de eerste ploeg wás op tijd. Er kon lekker gezeild worden met weer een windje van 4 beaufort. Geregeld werd er naar de lucht gekeken en buienradar in de gaten gehouden omdat er boven het IJsselmeer een dikke bui hing. Deze bleef daar gelukkig en we konden de wedstrijden af maken. Intussen was alles weer opgeruimd en de boten weer geladen. Gauw de punten uitrekenen en om 15.00 uur kon de uitslag bekend worden gemaakt. Deze kunt u vinden elders in dit blad. Zo kon iedereen redelijk vroeg weer op huis aan. De zeilcommissie
1e prijs winnaars: Louis & Klazien
Commisielid: Wytze Seinstra
Nieuw talent???? Jacques v/d Berg & Ben Romeijn Kompas najaar 2011
Steven v/d Kamp & Melle Zwerver 7
W.S.V. St.Nic.
UITSLAG VALKENWEEKEND 2011
team
plaats
punten
Louis Steneker & Klazien Sijsma Piet Steneker & Durk Steneker René Steneker & Riens Smeding Redmer Steneker & Tjeerd Steneker Arie Steneker & Henk-Jan Steneker Theake J. Kuipers & Johannes Kuipers Jendo Huese & Martina van Hofwegen Tjipke vd Kamp & en Fimme Kuipers Rein Groenendal & Corrie v. Starkenburg Henk Kuipers & Jurre Duin Henk Kramer & Germ Boelsma Durk Steneker & Henk Laros Johnny Steneker & Harrit Winia Sjoerd Seinstra & Freerk Seinstra Jurjen Kramer & Sjoerd Kramer J. Steneker & O. Steneker Rinus de Jong & Mirjam van Stralen Christian Branco & Jelle Sinnema Erik Boonstra & Patrick de Winter Harm Negerman & John Jonkman Jacques van den Berg & Ben Romeijn Willem Steneker & Pytsje Steneker Kees v. Starkenburg & Marije v. Starkenburg Douwe v. Aaalsum & Aloys vd Leest Walter Kramer & Jan-Jacob Plantinga N. Seinstra & J. Sangers Wietze Kramer & B. de Vries Bernard Steneker & Catrien Nota Martin Boonstra & Michiel Schotanus Cor Brinksma & Evert vd. Berg Martin Werensteijn & Siepie Groenendal S.C.M. vd Kamp & Melle Zwerver H. Nota & Minke Negerman Theo de Vries & Marieke de Vries Wilco Veenstra & Teun Kunst Catharina vd. Berg & Tetsje Seinstra Robert S. Jonkman & Dennis & Johan Christina Brinksma & Wiebe Valkema
1 2 3 4 5 6 7 8
12,9 16,9 17,9 18,9 20 21 22 25 25 26,8 27 29 30 31 31,9 33 36 36 37 39 40 40,9 46 47 47 49 50 51 52 53 57 57 59 60 66 67 68 73
Kompas najaar 2011
10 11 12 13 14 15 16 17 19 20 21 22 23 24 26 27 28 29 30 31 33 34 35 36 37 38
8
W.S.V. St.Nic.
Van de EvenementenCommissie Opening vaarseizoen 2011 Voor het eerst in het bestaan van onze commissie waren er tijdens de opening vaarseizoen meer als honderd leden in de kuperij. Maar goed dat de kantine in het najaar verbouwd was anders hadden wij met een ruimtegebrek gezeten. Net als voorgaande jaren verzorgde ons shantykoor De Headammers weer het muzikale gedeelte van de avond en deden dit voortreffelijk met zowel nieuwe als wat oudere shanty.s. Na een avond met veel gepraat, drinken, hapjes en gezang was het al snel weer in de kleine uurtjes en zijn wij voldaan weer naar huis gegaan. Alsnog bedankt voor jullie komst en tot ziens op onze volgende evenementen. De EvenementenCommissie Ringsteken en Barbequeavond 2011 Het is vijf uur, de winkel is gesloten en snel naar de haven want het ringsteken staat te beginnen en daar wordt ik (Aloys) verwacht om het zaakje te regelen. Bij aankomst staan een kleine twintig leden, klein en groot, al te wachten en na snel een lijst gemaakt te hebben kunnen wij los. Eerst de jeugd daarna de grote jeugd want ja bij zo`n ringstekerij zijn wij allemaal jeugd met elkaar in gedrag natuurlijk. Na zes ronden zijn de eersten uit de wedstrijd en gaan we door voor de finaleronden waarna de eindstand bekend was. Als eerste bij de jeugd Jourie met 21 punten, tweede Noami 9 punten, derde Lisanne met 1 punt. Bij de groten gewonnen door Harry met 42 punten als tweede Hendrik 34 punten en als derde Henk K. met 31 punten. Hierna wordt een ieder bedankt voor deelname aan het ringfietsen en maken wij ons op voor de barbecue. Zeven uur de eersten voor de barbecue zijn aanwezig en dan beginnen wij met het uitdelen en natuurlijk afrekenen van de pakketten. De barbecues staan al een poosje aan en het bakken kan beginnen waarna al snel geen plaats meer vrij is bij de roosters dus even wachten maar. Na enkele uurtjes bakken is het toch gelukt alle vlees gaar te krijgen en kijken wij terug op een geslaagde middag en avond met leuke sport en heerlijk vlees. Allen bedankt voor jullie komst en tot volgend jaar op deze altijd gezellige middag en avond. De Evenementen Commissie
Kompas najaar 2011
9
W.S.V. St.Nic.
Evenementen kalender 2011/2012 Zaterdag 17 december 2011
Kerstspelavond
Zaterdag 7 Januari
Nieuwjaarsreceptie Aanvang 15.00 uur
2012:
Aanvang 20.00 uur
Zaterdag 25 februari 2012:
Verrassingsavond
Aanvang 20.00 uur
Zaterdag 17 Maart
2012:
Jaarvergadering
Aanvang 15.00 uur
Zaterdag 14 April
2012:
Himmeldei
Aanvang 8.00 uur
Zaterdag 12 Mei
2012:
Openingvaarseizoen Aanvang 20.00 uur
Zaterdag 9 Juni
2012:
Ringsteken
Aanvang (17.00 uur)
Barbecue
Aanvang (19.00 uur)
Zaterdag 6 Oktober
2012:
Sluitingvaarseizoen Aanvang 20.00 uur
Noteert u alvast de data in uw agenda/ kalender
De Evenementen Commissie
Kompas najaar 2011
10
W.S.V. St.Nic.
WIJ VAN STEIGER 2
Nadat het plaatsen van het naambord van steiger “Het Loo” 14 dagen was uitgesteld, was het op vrijdag 21 mei toch zover. Ik mocht de schare toespreken en geloof dat ik helemaal volgens traditie hoofdzakelijk onzin heb staan verkopen. Bij de feestelijkheden misten we ons onvolprezen ‘blokhoofd’ Jan Kolkman. Dit i.v.m. ziekte van zijn vrouw Hannie. Omdat onze steiger zonder Blokhoofd niet goed functioneert, is er een Blokhoofd ad interim gekozen. Unaniem (2 stemmen voor, 0 tegen en geen onthoudingen) viel de keuze op Ben Romijn. Dit ook vanwege het feit dat er niet werd verwacht dat hij voor medio september zijn boot vaarklaar zou hebben. Achteraf viel dat erg mee. Medio juli voer hij al weer.
“De vaste kern”van Steiger ‘t Loo
Kompas najaar 2011
11
W.S.V. St.Nic.
Bij de onthulling van het naambord bleek opnieuw dat iedereen goed op zijn tellen moet passen wanneer je te maken krijgt met ene heer Folkert Kuipers. Onbegrijpelijk want hij komt uit een verder heel nette familie. Maar ja, hij bedenkt altijd wel een manier om iedereen op de hak te nemen. Dit keer had hij wat letters op het naamboord verwisseld, zodat er ‘Stooger het Lei’ stond. Toen ik dat in de gaten kreeg dacht ik eerst dat dit de Friese benaming voor ‘Steiger het Loo’ was. Ja, mijn kennis van de Friese taal is niet echt best. Gelukkig bleek dat het goede bord er ook stond. Nadat bij de steiger het eerste flesje bier was ‘gekiept’ (voor de liefhebbers was er koffie) werden de feestelijkheden verplaatst naar de Kûperij. Daar zat de stemming er al gauw flink in. Er was weer voldoende te eten en drinken. Maar ik ben dan ook het hele jaar druk geweest met het regelen van de sponsoring. Vanaf deze plek een oprecht woord van dank aan alle sponsors en ik hoop volgend jaar weer een beroep op jullie te mogen doen. Maar dat zal wel weer goed komen. Heel leuk was het feit dat we gasten van de ‘North Side Yacht Club’ mochten verwelkomen. Gezellige lui, die je er goed bij kunt hebben. Hoe kan het ook anders want ook zij zijn lid van de WSV St. Nicolaasga. Een hoogtepunt was het lied dat Cor, Evert en Henk (alfabetische volgorde), voor ons zongen. Het had een zelf geschreven tekst. Helemaal te gek. Hiervoor zijn zij alle drie benoemd tot: ‘honorair lid van steiger Het Loo’. Hierna zongen Cor en Evert nog een paar liedjes van Simon & Garfunkel en als je met de ogen dicht luisterde (dat deed ik, want zo mooi was het) leek het alsof S & G er zelf stonden. Kortom hartstikke goed. Bij deze zijn zij en alle anderen van NSYC uitgenodigd voor volgend jaar. Het was dus weer een geslaagde avond. En volgend jaar op de vrijdagavond voor de opening van het seizoen doen we het gewoon weer. Als u dit leest is het intussen al weer september, dus wens ik iedereen een goede winter toe. Jacques van den Bergh.
Kompas najaar 2011
12
W.S.V. St.Nic.
Wie ben ik ??
Intervieu
1. Wilt u zich even voorstellen? Ja zeker. Ik ben Roelof Lolkema en ben getrouwd met Jolanda. Samen hebben we twee meiden Marije (10) en Ilse (8).
2 . Waar woont u en bent u opgegroeid? Ik ben in St.Nic geboren en getogen. En woon nu op de Bovenkruier. 3. Wat voor werk doet of deed u? Ik heb een eigen las -en montage bedrijf Lasmo. Onze werkzaamheden bestaan hoofdzakelijk uit montage werkzaamheden op waterzuiveringen en gemalen. 4. Sinds wanneer ben je “gek” op bootjes? Ik ben met bootjes opgegroeid en surfde en zeilde al op jonge leeftijd op de Tsjukemar. Deze passie heb ik overgebracht op mijn vrouw en na een open zeilboot (fly tour) werd het tijd voor iets anders. Vele boekjes en TV programma’s later, werden we besmet met het platbodem virus. Dat kan ik zelf wel maken verkondigde ik. En 3 jaar later, en vele uren klussen, kwam een droom uit: de “Wytkop” ging te water!! 5. Hoe heet uw schip en wat voor schip is het? De boot heeft de naam “Wytkop” gekregen. Het is een Lemsteraak van 10.5 meter lang. Na hier en daar geïnformeerd te hebben kwam ik in contact met Piet Hoekstra. Hij had de lijnentekening van de Groene Draak, en na het bekijken van zijn casco hebben we besloten om de tekeningen van hem te kopen en kon de bouw beginnen. 6. Wat voor schip had u hiervoor? Een fly tour (een houten zeilboot) die nu in de jollen haven ligt, er waar we ook nog regelmatig van genieten. In mijn vroegere jaren heb ik met Louis Steneker, Peter en Martin de Jong en Ronnie Jellesma het ‘Friese klompje’ gemaakt en hebben hiermee vele jaren veel plezier mee gehad. 7. Wat is uw favoriete vaargebied? Ja, dat is en blijft het Wad. Het tij en de natuur is daar altijd weer anders en bijzonder! Maar in de weekenden zijn we ook erg blij met de Tsjukemar, waar je nog ongestoord kan zeilen, en waar prachtige plekken zijn om aan te meren.
Kompas najaar 2011
13
W.S.V. St.Nic.
8. Met wie gaat u meestal varen/zeilen? Met mijn gezin. Hier is onze boot ook helemaal op ingericht. 9. Wat is voor u het ultieme vaargenot? Droog weer, zonnetje en natuurlijk wind, al hebben we daar de laatste jaren niet over te klagen. 10. Wat is uw mooiste vaarbelevenis? Als al het water zich terugtrekt op het Wad en de “Wytkop” uiteindelijk droogvalt, ja dat is en blijft elke keer weer erg bijzonder. 11. Wat is uw slechtste vaarervaring? Afgelopen zomer hebben we op het IJsselmeer een windhoos van dichtbij gezien. Dit was wel erg spectaculair en angst aanjagend. Behalve veel wind hebben we er gelukkig geen last van gehad. 12. Sinds wanneer bent u lid van de W.S.V. St.Nic.? Ik denk al zo’n 25 jaar vanaf de tijd met het “klompke”. 13. Doet u wel eens mee aan activiteiten van de vereniging? Ik doe mee met de clubwedstrijden, als deze tenminste doorgaan. Ik vind het erg jammer dat er gezien het aantal masten in de haven de opgave altijd erg tegenvalt. En valkenzeilen staat meestal ook wel op de agenda, alhoewel we dit jaar een keer hebben overgeslagen. 14. Welke activiteiten spreken u het meeste aan? Dat is toch wel het valkenzeilen. 15. Wat vinden ze thuis van uw hobby? Volgens mij hebben ze er thuis geen probleem mee dat ik veel tijd in mijn grootste hobby steek. Al was het na drie jaar veel werken, en veel tijd in de boot steken, wel even goed dat de boot te water ging. Maar ook in de winterperiode blijf ik bezig met mijn hobby. Er gaat toch elk jaar veel tijd in onderhoud en aftimmeren zitten . 16. Hebt u daarnaast nog een andere hobby of sport? Als er nog tijd over is, mag ik ook graag biljarten of moutainbiken. 17. Wat zou u nog graag eens willen? Mijn grootste droom ligt nu te water, maar lange reizen maken met de ”Wytkop” richting de Oostzee staat nog wel op mijn verlanglijstje. 18. Hebt u zelf nog wat toe te voegen? Verder heb ik weinig toe te voegen, maar wij zijn erg blij dat een dorp als St.Nic zo’n mooie haven heeft.
Ik geef het estafette stokje voor het volgende intervieu door aan: Jan Gosse Brinksma . Kompas najaar 2011
14
W.S.V. St.Nic.
Een beetje Frans . . . . . Wie, oh wie plakt stickers? We zijn in le Chesne, zo’n 600 kilometer van St. Nic. Het plaatsje is ongeveer net zo groot, maar telt wat meer cafés omdat de Fransen nu eenmaal vooral buitenshuis hun gezelligheid zoeken. Geen wonder, want hun woonkamers zien er niet uit. Het is er rustig en je hebt geen overlast van jeugd of zo. We liggen aan een kade voor twee maal drie boten aan beide zijden van het kanaal. De bolders staan veel te ver van elkaar. Ze zijn gemaakt voor de spitsen (vrachtboot van 39 meter) en zijn nooit aangepast aan de pleziervaart en die spitsen komen hier nog maar zelden. We liggen (alleen) voor een mooie (moderne - niet alles is oud) stroomkast, waar ook de wateraansluiting in zit. Je moet wel een speciaal piefje meebrengen en natuurlijk ook de slang (nergens in Frankrijk hangen slangen). De achterkant is eraf (de jeugd is ook hier niet altijd lief) dus je kunt goed zien hoe mooi de bedrading is gemaakt. De kast staat een beetje schuin, zodat de regen er goed opvalt. Daar ligt niemand wakker van, het werkt gewoon en ik heb het nog wel gekker gezien. Los hangende stopcontacten en zo. Op de muur zitten nog meer contactdozen voor ‘Franse’ stekkers. Liggen, stroom en water zijn gratis en ook dat is hier heel normaal, hoewel de laatste jaren ’s avonds wel vaker een ‘havenmeester’ komt opdagen. Aan die muur hangt een bord. Er zal wel iets hebben opgestaan, maar daarvan is niets terug te vinden. Iemand is ooit begonnen daar een sticker op te plakken. Daarna kwam er nog één en nog één….. Daar moet jaren aan gewerkt zijn, want het hele bord zit nu vol. Zoveel boten komen hier niet (meer) en lang niet iedereen heeft zomaar een sticker over. Tot mijn stomme verbazing zie ik een sticker van onze eigen wsv St.Nic zitten. Verbleekt in de loop der jaren, maar nog goed leesbaar. Toch benieuwd wie die daar geplakt heeft! In le Chesne begint ook de langste sluizentrap van Europa in ‘het dal van de sluizen’. Je moet door 26 sluizen, verdeeld over 8 kilometer, de meeste liggen maar 100 meter uit elkaar. Het is en ketting: de volgende sluis wordt automatisch klaargemaakt als het schutten van deze klaar is. Het gaat dus snel, in 5 uur zijn we er door. Dat is minder dan 10 min. per sluis, de rest is varen. We gaan naar beneden en dan heb je een heleboel problemen niet. De sluizen in Frankrijk hebben een verval van tussen 2,5 en 3,5 meter (soms nog veel hoger). De muren zijn dan al snel 4 meter hoog. Verhaalpotten zijn er niet, je moet dus altijd bovenop vastmaken. Meestal is dat te hoog om met succes te gooien (Jenny kan dat overigens heel goed!) en dan moet je dus het trapje op. Frankrijk heeft ongeveer 2250 sluizen – wij hebben er in deze zomer zo’n 450 gehad - en er zijn er geen twee gelijk. Je zou denken dat als ze een kanaal bouwen met 120 sluizen, die allemaal hetzelfde zullen worden. Niet dus! De trap kan overal zitten, bolders ontbreken of zitten op andere plaatsen, er blijft een rand van een halve meter of het water stijgt tot (over) de rand en de stootwillen hangen dan vrij in de lucht. Elke sluis brengt dus een verrassing en wat er precies moet gebeuren zie je pas als je binnen vaart. Bij voorbeeld opvaren tot de voorste deuren, dan over de punt naar boven klimmen, een lijn aan een bolder in het midden van de sluis hangen, terug aan boord met een stang de sluis in werking stellen en terugvaren naar die lijn en dan vastmaken. Je wilt in zo’n Franse sluis namelijk beslist niet helemaal voorin liggen, het water komt daar met heel veel geweld Kompas najaar 2011
15
W.S.V. St.Nic. binnen. Het is allemaal wel goed voor je conditie! Ook bij de geautomatiseerde en gerenoveerde sluizen is dat niet veranderd. In tegendeel, er zijn nog verschillen bijgekomen: die bedieningspalen kunnen ook overal staan. De automatisering gaat trouwens snel. Een groot deel van het uitgebreide kanalennet is al klaar. Je kunt dagen varen zonder iemand op een sluis te zien. Je wordt wel in de gaten gehouden door autootjes die langs rijden. Het werkt meestal goed, maar soms gaat het ook mis. Onze sluis was klaar voor uitvaren. Bij deze lag er precies achter de sluis een lage brug die open moest, dat is in Frankrijk een hoge uitzondering. Dat gaat dan ook automatisch, maar nu was er bij een kleine storm die hier net overgekomen was, iets gebeurd. In het overgrote deel van Frankrijk is het stroomnet nog bovengronds. Dat wil zeggen dat er overal aan palen hele trossen draden hangen. Dat lijkt slordig en dat is het ook. Met een beetje ijzel, sneeuw of storm kunnen zomaar hele straten zonder stroom komen. Hier was door de wind één van die draden vóór de slagboom van de brug gewaaid. Die kon dus niet meer naar beneden. Gevolg: het systeem slaat op tilt en alles staat stil. Al snel is er aan beide kanten een file van supergrote zandauto’s op weg van en naar een vlakbij gelegen zandafgraving. De chauffeurs worden natuurlijk ongeduldig. Ik heb een pikhaak van 4 meter en met behulp van een laddertje vastgehouden door een paar stoere chauffeurs lukt het de draad weer aan de goede kant van de slagboom te krijgen. Nu wachten we nog op de monteur die het hele systeem weer in gang zet. Die komt redelijk snel en dan mogen de chauffeurs het eerst weg, waarna de brug open gaat en wij verder mogen. Dit alles in de stromende regen. Frankrijk zit trouwens vol met eigenaardigheden. Een paar kleine voorbeelden? Voetgangers tellen niet mee. De trottoirs zijn slecht en bovendien worden ze veelal als parkeerplaats gebruikt. Zie maar hoe je er langs komt. Aan fietsers wordt trouwens helemaal geen aandacht besteed en fietspaden zijn een zeldzaamheid. Een plaatsje is meestal versierd met bloemen. Hele tapijten op pleinen en prachtige bakken aan (alle!) lantaarnpalen en op alle bruggen. Alles in rijke bloei en uitstekend verzorgd. In de zomer komt dagelijks een auto langs om water te geven. Dat moet een vermogen kosten, vooral als je weet dat de bloemen hier ongelofelijk duur zijn. Een simpel plantje kost zomaar 8 euro. Toch behoort Frankrijk tot de minst welvarende landen en zie je verder overal achterstallig onderhoud.Eenden eten in Frankrijk geen brood! Dat kan ik me ook goed voorstellen want als zo’n stokbrood een halve dag oud is kun je het ook beter niet meer eten. En eenden krijgen oud brood, toch? Waarom wij met al die ellende toch naar Frankrijk gaan? De afwisseling! Je verveelt je onderweg geen moment. Bovendien vaar je er rustig (afgezien van het ‘werk’), is de omgeving meestal fantastisch mooi, zijn er prachtige aanlegmogelijkheden, heb je contact met veel buitenlanders – Engelsen, Duitsers, Australiërs, Nieuw Zeelanders en zelfs een paar Nederlanders. En, gezien die sticker in Chesne, een enkele Fries.
Albert Eefting
Kompas najaar 2011
16
W.S.V. St.Nic.
Reisverslag Voorwoord vakantie 2010 Met de kermis werd mij gevraagd wat ik ging doen volgend jaar in de vakantie. Ik ga nog eens naar Maastricht, was mijn antwoord. Goh, daar zou ik graag ook nog eens heen willen. Mogen wij niet samen met jullie opvaren? En er zitten nog een paar aan de bar die dat ook wel zien zitten. Omdat ik de laatste vijftien jaar altijd samen met mijn vrouw heb gevaren, antwoord ik, dat ik dat eerst met het parlement moet overleggen. Als ik de volgende morgen het voorstel op tafel gooi, wat mij de vorige dag is gevraagd, moet ze er even over nadenken. Ze zegt: dat zou best leuk kunnen worden. Dus het plan is geboren, het gaat dan al als een lopend vuurtje door de haven en St.Nic. Dan word ik door Jan en alleman aangesproken van, wat hoor ik nou, ga jij met vier boten deze zomer naar Maastricht? Je lijkt wel gek, dat moet je nooit doen, dat loopt uit op ruzie en ellende. En laat het nu zo wezen dat alles wat mij word afgeraden, mij dat juist aanzet om toch te gaan en ik al niet meer ben te weerhouden. Ik maak een reisplan en in het voorjaar wordt bij ons thuis het reisplan uitgelegd en worden er duidelijke afspraken gemaakt. We varen samen maar verder is een ieder vrij te doen of laten wat ze maar willen en ‘s avonds palaver over wat te doen de volgende dag. Het plan is om voor de reis circa zes weken uit te trekken maar een dag langer of korter is geen probleem. Even voorstellen wie we zijn: De “Victory” met Bernard en Stien, de “Zeearend” met Rein en Richt aan boord, de “Samar” met Geert en Annigje en Janny en ik ( de Slurf) met de Sub-Rosa”. Iedereen gaat met het reisplan op zak naar huis om het nog eens te bestuderen en te bekijken of de planning goed is. Er wordt ook nog geen vertrekdatum vastgesteld, daar is het nog te vroeg voor. Halverwege het voorjaar krijgen we te horen dat Bernard ernstig ziek is, maar hij de reis deze zomer nog graag zou willen maken. Juist dat stimuleerde ons om er een mooie tocht van te maken. En omdat ik, als ik aan boord ben, iedere dag wat notities maak over het wel en wee aan boord en daar omheen en er van deze reis ook het een en ander te boek (scheepsjournaal) staat, laat ik jullie, uit mijn ooghoeken bekeken, eens meelezen uit het dagboek van de Slurf. En je ook zult zien dat het met vier boten best kan, zonder ruzie en ellende. Naar Maastricht deel 1 Zaterdag 3 Juli St.Nieksterhaven Vanmorgen eerst even op de fiets naar de braderie in St.Nic. Het is mooi weer en een drukte van belang zodat ik er al gauw ben uitgekeken. Dus weer terug naar de haven. De boot is klaar voor de reis en is tot de ijk toe afgeladen. Om één uur draait ons motortje, we zetten de kilometerstand op de laptop op nul en noteren de stand van de urenteller 2910uur (in het dagboek). We gooien de trossen los en onze vakantie 2010 is begonnen. We gaan eerst water tanken en alsof de duivel ermee speelt, we zijn nog niet bij de watersteiger of het regent pijpen met stelen. Maar tijdens het tanken wordt het weer droog en zo varen we mooi achterop de haven uit.Ter hoogte van De Wiel hoor ik Rein, die gisteren al is vertrokken, roepen over de marifoon waar we blijven. We komen er aan Rein en als we bij de Margjepolle zijn, verhaald Rein zijn boot een stukje zodat wij er mooi tussen passen. Anderhalf uur later komen Bernard en Stien ook aan varen, wat ik ook even op de film zet als ze naast Rein gaan aanmeren. Richt kan de Victory niet houden door de harde wind. Ik zet mijn camera op het dek en schiet haar te hulp en zo ligt de boel mooi vast. De dames gaan bij Janny aan boord en wij gaan voetbal kijken bij Rein aan boord. Tijdens het wedstrijd kijken, vallen er dikke buien maar wij zitten droog. Na het warm eten gaan we een rondje om het eiland lopen en als we terug zijn en op de wal en nog een praatje maken zegt Rein “Heb jij je camera daar nog op het voordek staan?” En ja hoor, dat heb ik weer, de hele camera is open gesprongen en je ziet er niks meer door. Ik zet het geval boven de uitlaat van de koelkast. We zitten vanavond aan boord van de Victory . Als we zo rond twaalf uur
Kompas najaar 2011
17
W.S.V. St.Nic. weer aan boord komen van de Sub-Rosa is de lens van de camera weer helder. Verder werkt er nog niks maar Rein heeft ook zo’n film ding mee, dus moest ik mij daar maar mee redden. We nemen er nog eentje en gaan dan te kooi. Zondag 4 juli Margjepolle De zon staat hoog aan de hemel. Om acht uur eraf, de broodtafel klaarmaken en om half negen zitten we met alles open wat open kan te eten. Het is op de wal al een drukte van belang. Wij doen rustig aan. Rond elf uur zijn we allemaal los want dan is de Samar ook gearriveerd met aan boord Geert en Annigje en kan Ben Hur mooi op één van onze plekjes liggen. Het vaart vlot, de bruggen worden vlot bediend en de LinthorstHomansluis staat ook al op ons te wachten. We kunnen er alle vier bij in en ligt de sluis mudvol. Vijf minuten later kunnen we weer. We besluiten om in Ossenzijl door de brug, bakboord uit te gaan. Het Steenwijkerkanaal op te varen en bij de eerste gelegenheid vast te maken. Zo gezegd, zo gedaan. We eten eerst een snee brood en dan stappen we met zijn allen op de fiets. Halverwege terrassen we even want de batterij begon ons al aardig zeer te doen. Op de terugweg snacken we even bij een snackkar want het is te warm in de boot. We hebben circa vijftien kilometer gefietst. Janny loopt al een paar dagen rond met een stijve nek en Bernard heeft hele dure zalf (schroefasvet, denk ik ). Als hij dit inmasseert dan moet het over gaan, zegt hij. ‘s Avonds maakt Bernard zijn achterdek ruim zodat we er allemaal kunnen zitten. We nemen allemaal wat mee te eten of te drinken en zo wordt het een gezellige avond. Rond twaalf uur weer aan boord. Nemen nog een afzakkertje en duiken er dan in, waar in? In de kooi. Maandag 5 juli Ossenzijl Kwart voor negen kunnen de trossen al los. Dan hebben we alle ochtend besognes gehad. We varen achterop maar na honderd meter moeten we rap naar binnen. Dan hebben we Kuipers vakantieweer maar na een half uurtje hebben ze daar boven zeker ander werk gekregen dus wij weer achterop. De bruggen worden weer vlot bediend en het is een prachtige tocht zo. Door de weerribben en de muggenbeet varen we naar Blokzijl alwaar de sluis wachter ook al op ons staat te wachten en propt ons alle vier er nog bij in de sluis. We laten Blokzijl voor wat het is en varen door naar Vollenhoven waar we even in moeten houden. Als de bus door is, gaat de brug open en varen we door tot de Voorstersluis. Het is half één en dan heeft de sluisbediener schaft (pauze) dus een half uurtje wachten. Er kunnen drie boten aan het steigertje, ik als voorste ervoor aan het remmingwerk alwaar ik mijn inmiddels opgedroogde camera eens ter hand neem en wat begin te filmen. Als ik terug ga en op de boot wil stappen, haak ik met mijn slipper onder de reling en de tenen er boven zodat ik in onbalans raak en de keuze heb achterover het water in of voorover het achterdek op. Nou dat achterover gunde ik mijn reisgenoten niet zodat ik op mijn knieën op ons achterdek stuiter en er een paar keer omraak vloek. Het doet ook verrekte au, maar de camera blijft droog. We eten nog gauw een boterham en om één uur laat de sluismachiniste de eerste drie boten in de sluis. De Victory moet een schutting wachten en komt een half uurtje later in de Leemvaart bij Kraggenburg aan. Hij kan mooi bij ons aansluiten. We drinken eerst een biertje bij een terrastafel en dan gaat iedereen zijn eigen weg. Ik doe even een tukje, om vijf uur palaver bij de tafel onder het genot van een goud gele rakker. Dan komt de havenmeester langs. We zeggen tegen hem, zet alles maar op een bon en reken maar veertig meter. Hij heeft de Samar al op papier zodat het een boot van tien meter wordt en één van dertig meter. ‘s Avonds gaat ieder zijn eigen gangetje. Janny word nogmaals in gemasseerd met wonderzalf en meent al dat het een beetje beter wordt. De TV wil hier niet zodat we een potje kaarten. Om half twaalf gaan we te kooi. Dinsdag 6 juli Kraggenburg Afgesproken was om negen uur te varen maar als iedereen om goed half negen al klaar is, gaan we
Kompas najaar 2011
18
W.S.V. St.Nic. gelijk van wal en varen we terug naar de sluis die net leeg loopt en we er deze keer alle vier in mogen. Hup vijf meter omhoog dan stuurboord uit richting Zwarte Water. De Kadoelerbrug wordt vlot bediend, bij het vogeleiland stuurboord uit. We hebben de wind scheef op de kont en het waait zeker kracht vijf. De jas moet aan maar we kunnen buiten sturen. Bij Schokkerhaven het Ketelmeer op, Daar krijgen we zijwind opzij dus een paar rake klappen en dan zitten we in de luwte van het baggerdepot en is het weer lekker varen. Ik roep kwart twaalf de Ketelsluis via de marifoon op en krijg te horen dat er een beroeps onderweg is en voorrang heeft. Dan is de etenstijd voor de sluisbaas, nou die is vast naar de chinees geweest want half twee krijgen we groen licht en zakken we een meter of vijf. Na tweehonderd meter stuurboord uit de Kampersluis in. Weer een metertje omlaag en dan neemt Rein de leiding. Hij meende door te varen tot Almere maar dat is nog zeker drie uur varen dus dat praten we hem gauw uit zijn hoofd. We draaien zoals afgesproken bakboord uit de haven van de Dronter watersportvereniging in alwaar we opgevangen worden door een aardige havenmeester, die ons in een overvolle haven toch nog een beetje bij elkaar weet te krijgen. Deze haven wordt gerund door vrijwilligers en deze vrijwilliger is ook nog een fries. Dus vertellen wij hem dat we overal (tweede keer pas) een boot op geven van veertig meter met acht personen. En zo kan het gebeuren dat een van onze boten daar als veertig meter te boek staat. De e havenmeester heeft er schik van hij vraagt hoe laat we morgen vertrekken. Morgenvroeg zeggen wij, mooi zegt de man, ik word morgen middag afgelost en kan hij zijn opvolger vertellen, ik had vannacht een boot van veertig meter in de haven wat nog niet eerder is gebeurd. De dames lopen Dronten in. Wij controleren de bierautomaat. Als die is goed gekeurd, zijn de dames ook weer terug en keert iedereen weer terug aan boord. Er is vanavond voetbal W.K Nederland tegen ??? In de kantine is een groot scherm zodat we daar met zijn allen gaan kijken. Nederland komt met 1-0 voor, gelijk een rondje van een van de toeschouwers. Als Nederland de wedstrijd heeft gewonnen, barst het feest pas goed los. Zo gebeurt het dat we ook een uurtje van morgen nodig zijn en dus over enen weer aan boord zijn en ter ruste gaan. Woensdag 7 juli Dronten Na het ochtendmaal de motor even controleren, alles oké. Dan even Bernard zijn laptop, die wat ontregeld is, bijregelen. Zo klaar, iedereen is klaar voor de start dus de boel los en daar gaan we weer. Voor de uitgang van de haven is een remmingwerk met daarop een drukknop om de aan bakboord liggende brug te openen. Rein regelt dit even en gelijk groen. Als Rein nog half in de brug ligt, is het licht alweer rood. Ik er nog gauw achteraan maar Geert moet terug naar de knop. De Victory ligt op het vinkentouw zodat zij ook met zijn tweeën door kunnen. Het is best een mooie vaart die Lage Vaart, afwisselend bebost aan beide kanten en soms bieten-, aardappel- of graanvelden. Je moet hier bovenbesturing hebben, zodat je de landerijen kan overzien. Bij Lelystad bakboord uit en wij laten Lelystad voor wat het is. Bij de Knarsluis hangen een paar grote deuren boven het kanaal. Rein vraagt waar dat nu goed voor is. Ik vertel hem, dat als er een van de polders vol water zou lopen, de boel hier gesloten word en de andere polder zo droog blijft. Een kilometer of zes verder gaan we weer bakboord uit en varen een rondje rond De Vaarplas waar een kleine steiger vrij is. Een erachter en de andere drie ervoor. Er is wel een steiger naar de wal maar die wordt hier zo weinig gebruikt dat alles is overwoekerd, zodat we er niet af kunnen. Toch wordt anoniem besloten hier de nacht door te brengen. Er staat een lekker windje, het is hier goed toeven. We gaan een hengeltje uit gooien maar die krengen werken niet mee. Wat je ook aan de haak doet, brood, kunstaas, droge worst of kaas, ze lusten hier niks. Vanavond kijkt iedereen voetbal. Ik blijf toch wachten om een visje te verschalken. Niks, dus morgen maar naar de visboer. We kijken Hart van Nederland, nemen er nog één en de dag is om, welterusten.
Kompas najaar 2011
19
W.S.V. St.Nic. Donderdag 8 juli Vaarplas bij Almere Het is weer lekker wakker worden met de zon hoog aan de hemel. Na alle ochtendrituelen zijn we om half tien allemaal startklaar. We hebben de machinekamer een controlebeurt gegeven (doe ik iedere morgen). Zo wordt de een na de andere motor gestart en varen we met Rein aan de leiding het meertje weer af en stuurboord uit. De Lage Vaart weer op. Bij Almere langs heb je een verscheidenheid aan huizen. Elke buurt heeft hier zijn eigen type woningen. Na anderhalf uur krijgen we weer een sluis die op afstand wordt bediend. Zo gauw de camera ons ziet, hebben we al groen licht en worden een metertje omhoog geschut. Direct na de sluis bakboord uit de Hoge Vaart op. Een halve kilometer verder is een klein zandgat met een pracht van een steiger en helemaal vrij. We kunnen er alle vier aanleggen. Op de wal is het gras net gemaaid. Er staat een grote boom zodat we ook nog in de schaduw kunnen zitten. Maar goed ook want het is nu al dertig graden. We stallen onze stoelen en tafels op de wal onder de boom uit en dan is het tijd voor een koud biertje. Onder het borrelen wordt besloten hier vanavond te bbqen. Want de boten liggen in de volle zon en de veertig graden staat binnen op de thermometer. Wij, Rein Geert en ik op de fiets naar AlmereStad. Bij Appie Happy wordt een partij vlees, stokbrood en alles wat maar bij een bbq hoort ingeslagen, zodat de caissière al zegt, zo een feestje. Goed gezien meid, we kunnen het maar amper vervoeren. Er kan een weeshuis van eten. Iedereen stouwt zijn koelkast vol die toch al op volle toeren draaien. De ene vist, de ander ligt voor pampus ( niet voor dat eiland) in de schaduw. Bernard krijgt wel erg veel last van zijn medicijnen en is even op de fiets gestapt en fietst lekker alleen een rondje om. Zes uur is hij terug en zet hij de braai op de wal en wordt er een deel van de vleesvoorraad op een loopplank uitgestald. Het smaakt ons allen bijzonder goed. Na een uurtje moeten we even stoppen anders knappen we en word het hier een bende. Weer een uurtje verder nog maar even de braai opstoken en als iedereen verzadigd is, wordt alles netjes opgeruimd. We willen nog even lekker uitbuiken maar daar denken die verrekte poldermuggen anders over. Ze zullen wel denken, zij zijn volgevreten en nu wij even. Het stikt er opeens van en ze zijn met geen mogelijkheid te verjagen met autan niet. Ik heb nog een paarden- middel maar niks helpt zodat we in een mum van tijd allemaal in een snikhete boot zitten, ieder op zich. Zelf doen we geen licht aan maar ze zitten met duizenden tegen de horren. Die vreten ze er bijna uit. Nog maar eens spuiten met het paardenmiddel dan geven ze het op en gaan naar de volgende boot. Als de bulten ophouden van jeuken, gaan we te kooi. We laten alles wat open kan, open staan maar zetten het uitstaptrapje vol lege bierflesjes (inbraak verklikker) slaap lekker. Vrijdag 9 juli Almere stad Goed geslapen en alweer mooi weer. We zijn allemaal klaar voor de start en pompen om goed negen uur de motoren weer op en varen richting Markermeer. Bij het Blocq van “Knuffelbeer” komt die beroeps van Ketelhaven weer voor ons in de sluis. Maar deze sluis is groter dus kunnen we er alle vier nog met gemak bij in. We moeten een meter of vijf omhoog, en wat ik tot nog toe niet voor mogelijk had gehouden maar ….tijdens het opschutten blijft er een van ons hangen. Hij kan zijn touw niet van de verhaalbolder krijgen en begint gevaarlijk scheef te hangen. Maar zoals het een goed schipper betaamt, heeft hij de broodzaag bij de hand en in een haal, een grote knal en het probleem is weer opgelost. Nu zal de lezer wel denken, wie is dat geweest maar dat verklappen we niet. De sluis uit het Markermeer op. De wind zit mooi achter de dijk. We hebben daar geen van allen last van en net als we aan bakboord breed water krijgen, draait de wind ons recht voor de kop. Om half elf liggen er al drie van ons in de sluis van Muiden. De Victory kan er niet meer bij dus moet weer een ronde wachten. Wij varen kalm aan door naar Weesp alwaar ik gisteren naar de haven gebeld had voor vier ligplaatsen. Ik ga me melden in de kantine van de WSV Weesp. We moeten aan de verste kopsteiger naast elkaar afmeren. Ik tank nog even water want ik lig toch bij de waterplaats. Dan komen Bernard en Stien ook aan varen. Die parkeren naast de Zeearend en wij naast de Samar, we liggen met de konten naar elkaar toe. Het is weer dertig graden dus alles wat op een parasol lijkt, komt uit de kast. Eerst maar even bieren, Rein deelt worst uit, wat hij zo over gooit van zijn boot naar de onze, dus vangen. Daarbij een broodje shoarma, door ikke gebakken, en dan gaan de dames Weesp met een bezoekje verblijden. Geert gaat op de fiets weg en ik ben zo in het land der dromen. Als ik wakker wordt, ligt Rein midden in de vaart en gaat Stien ook te water. Er moet bijna een fles champagne bij om ze er in te krijgen. Hier is geen kraan maar de trailerhelling biedt uitkomst, zo komt ze met behulp
Kompas najaar 2011
20
W.S.V. St.Nic. van Bernard en een passant toch weer op het droge. Om vijf uur even naar de kantine een biertje drinken en veertig meter boot betalen. We besluiten hier een patatje te eten maar de barman heeft geen zin om zijn bloedhete keuken in te gaan dus slenteren we Weesp in en zoeken daar een cafetaria waar we van een driegangenmenu genieten. Een frikadel/ patat en een soft ijsje en we slenteren weer terug naar de boot en zitten tot half één op het achterdek. Dan is het nog bloddy hot maar we proberen toch te slapen al is het zonder dekens. Zaterdag 10 juli Weesp We liggen vanmorgen volop in de zon zodat we de kooi wel uit willen. Het is alweer bijna dertig graden. We mopperen niet maar het wordt al bijna te. Kwart over negen draaien de motoren weer. We keren de boot en varen richting Utrecht. Het eerste stuk mag je nog negen kilometer per uur en dat doen we dan ook. Het is altijd weer mooi varen hier op de Vecht. Bij Nigtevecht wordt het zes kilometer. We varen iets harder maar bij Loenen aan de Vecht stikt het van de kleine bootjes en dan word het sukkelen. Half een zitten we vlak voor Maarsen en hier is nog een stuk aanlegplaats vrij, waar we alle vier achterelkaar kunnen liggen. Er is een boot voor ons die daar ook wil vastmaken en precies in het midden van dit stuk aanlegplaats. Die sturen we een eind naar voren zodat wij er achter kunnen liggen. We maken hier vast en liggen mooi in de schaduw van de hoge bomen al is het maar een uurtje. Dan staat de zon weer recht op de boot en breken we in de keuken een nieuw record, 41 graden, ook al staat alles open wat open kan. We besluiten de restanten van de bbq hier te verorberen. Om 18.30uur de braai weer op de kant en als Bernard een dikke speklap in het vet gooit, krijgt hij ook nog een hoop heet vet over zijn benen. Dat kan er nog net bij, bij de ellende die hij de laatste dagen heeft. We hebben er nog wel aan om alles op te krijgen en we zijn dan ook weer zo rond als een voetbal. Als alles is opgeruimd, breekt er een noodweer uit, dat wil je niet weten. Het waait storm, iedereen duikt in zijn eigen boot en komt er ook niet weer uit. Wij gaan na Hart van Nederland te kooi. Zondag (rustdag) 11 juli Maarsen Vanmorgen alweer zon, negen uur eraf. De boten liggen mooi in de schaduw dus is het niet zo warm in de boot alhoewel koel is ook een groot woord. Mijn koelbox kan het ook niet meer aan maar klagen doen we zeker niet. We gaan samen koffie drinken op de wal. Na de koffie doen de heren een bos wandeling rond een soort kasteel en als we terugkomen is het tijd voor een biertje en bel ik even naar St.Nic naar mijn moeke. Zij maakt het goed en heeft het huis vol visite en doet allen hier de groeten. Tegen etenstijd krijgen we weer een onweersbui waar je u tegen zegt. We eten brood en doen een tukje en een uurtje later zitten we allemaal weer op de kant. ‘s Avonds eten we macaroni en om acht uur zitten de dames in de Zeearend en de heren gaan voetbal kijken in de Victory, WK finale het wordt niks. Nederland verliest met 1-0, alleen ik word er beter van, acht euro van de poule in de Pocket. Als de wedstrijd afgelopen is, komen de dames er ook bij en houden we samen een nabeschouwing. Dan gaat ieder naar zijn eigen boot en wij kruipen gelijk in de kooi. Maandag 12 juli Maarsen Tijdens het ochtendritueel luistert iedereen zeker naar de weersberichten want gisteravond is afgesproken tien uur de trossen los maar om negen uur ligt de hele vloot al klaar voor de start. Piet P. heeft vanmiddag dikke buien voorspeld zodat we gelijk van wal steken. Het is nu nog mooi weer zodat de parasol op komt. Daar zit ik lekker onder te sturen met Janny dicht tegen mij aan. Bernard heeft de tent al naar beneden voor de boogbruggetjes in Utrecht. We varen achter de meisjes van plezier langs
Kompas najaar 2011
21
W.S.V. St.Nic. maar krijgen er geen te zien. Nog voor de eerste brug bij Utrecht heeft Pietje P. het al mis, een korte maar felle bui zodat Bernard en Stien hun tent in ijltempo weer om hoog hijsen. De eerste brug staat voor ons open en de brugmachinist fietst met ons mee en moet ook de sluis draaien en hier moeten we een klein offer brengen voor de gemeente Utrecht (4,50 euro). Als de sluisdeur open gaat, gaat de hemelpoort weer dicht zodat we gelijk door kunnen. Er is voorbij de sluis ook een aanlegplaats maar nu het droog is, kan de Victory zijn kap weer laten zakken. Het is altijd weer prachtig om door Utrecht te varen alleen door het buiige weer zijn de terrassen nu leeg en is het er erg stil. Het plan is naar Nieuwegein maar bij het laatste boogbruggetje barst er weer een bui los zodat ik even stuurboord uit ga gevolgd door de Samar . Bernard, die in de bocht de modder in vaart en een nieuw record breekt met kap opzetten, Rein die achterst vaart, wacht de bui af onder het bruggetje. Er is nog een hele steiger vrij dus leggen we daar aan om de bui af te wachten. Als we de Victory ook aan de kant hebben, het is hier niet erg diep zodat het schip niet zo reageerde als je graag wil, dus steken we een handje uit. Nat zijn we toch al, en of de duivel er meespeelt, we liggen nog geen twee minuten vast of de zon komt er weer door. Twee tellen later komt Rein met een grijns van oor tot oor ook de hoek om. Hij wordt ook opgevangen, als we even staan te overleggen wat te doen, wordt besloten hier te blijven. Het ligt hier prachtig en het is etenstijd. Na het eten lopen de dames naar het winkelcentrum HoogCatharijnen waar we vlak bij liggen. Ik doe even bankzaken (een tukje) en een paar gaan Utrecht in. Als ik wakker wordt, zit Rein op een bankje bij de steiger met een mooie jonge dame te praten. De andere heren zijn ook terug dus even bieren bij Bernard op het achterdek. ’s Avonds slenteren, wij heren, nog even bij de grachten in Utrecht langs. Het is nu een drukke boel bij de terrassen. Terug bij de boot kijken Janny en ik de tot nog toe opgenomen videobeelden even via onze TV. We gaan na Hart van Nederland op de kooi of heet het in de kooi, op bed dus. Dinsdag 13 juli Utrecht We starten even voor half tien. De eerste brug is een vaste brug. De Victory heeft zijn tent half achterover maar hij moet bij de brug nog verder achterover. De brug is maar drie meter hoog en er zijn al een paar boten voor ons uit. De brug wachter krijgt ons net op tijd in het vizier. Hij wacht tot de Victory er ook is en draait dan de brug. Wij sukkelen mooi kalm aan door. De brugwipper racet met de fiets achter ons aan en zo liggen we na drie bruggen voor de sluis die net open gaat allemaal erin. Als de deur, nadat we zijn geschut, open gaat, begint het gelijk te deinen vanuit het Amsterdamrijn kanaal. De golven rollen zo de sluis binnen. Het is erg druk met de scheepvaart. De voorste boot twijfelt maar als we er allemaal het gas erop zetten, doet hij ook mee en steken we allemaal het kanaal veilig over. De sluis aan de overkant staat op ons te wachten en we liggen hier mooi in te deinen. Als iedereen binnen is gaan de sluisdeuren dicht en gelijk is het weer rustig in de sluis. Na een kilometer of zeven komen we aan bij de volgende sluis die ook al op ons staat te wachten. Hier komt een oud baasje langs met kersen. Bij ons is hij net uitverkocht dus op een houtje bijten. We worden vlot geschut en steken de Lek over. Er komt nog een groot vrachtschip zodat ik even een roep over de marifoon doe dat de rest even moet wachten of even opsteken. Ze varen in linie achter het vrachtschip langs en de sluis heb ik opgeroepen, die zwaaide met dezelfde gang open en vijf minuten later varen we de sluis weer uit. De brug achter de sluis kunnen we allemaal onderdoor. De anderen twijfelen dus wij vieren er onderdoor en zo varen wij voorop. Wat een geluk dat onze medesluisers twijfelden want we draaien 300meter verder stuurboord uit de haven van Vianen binnen. En laat de laatste 50meter steigers nog vrij zijn, dus liggen we mooi achter elkaar aan de kant. Er wordt nog gewerkt aan een paar 100meter steiger maar daar kunnen onze medesluisers niet op wachten totdat dat klaar is. Zij varen door maar kijken ons wel met een scheef gezicht aan. We hebben dorst gekregen dus eerst een pilsje. Het is ook weer zomers geworden dus achterop zittersweer. Onze bier voorraad klinkt aardig in en er is hier een C1000 op loopafstand. Wij heren er opuit. De ene komt met een winkelwagen afgeladen met bier, de andere heeft een steekwagen vol waar onderweg ook nog een wiel afloopt. De ANWB gebeld, de krik eronder, het wiel er weer aan en zo komt die ook bij de boot aan. We kunnen hier aan de stroom dus
Kompas najaar 2011
22
W.S.V. St.Nic. onze koeling gauw aan de prik en koelen maar weer. De parasollen staan allemaal weer op. Je moet hier bij een automaat betalen en dat wordt door Bernard geregeld. Vier boten van elk 10meter is ook veertig meter en hebben we allemaal een controle strook. Om 5uur is het bieren bij ons achterop en na het eten zitten we nog tot half elf buiten. Als we Hart van Nederland willen zien, kan Geert geen beeld krijgen. Ik ga kijken en vermoed dat zijn digitenne-kastje is overleden. We krijgen er geen muziek meer uit, dus daar moet op gedronken worden (verdriet verdrinken). Ik keer half 12 weer bootwaards en nemen er nog ééntje en kruipen er dan in, waarin? Woensdag 14 juli Vianen Om half 8 klaar wakker, eraf, badderen, tafel dekken. Dat is een vast ritueel, dan de tor controleren, alles oké. Om kwart over negen draaien alle motoren. Bernard heeft vanmorgen al water getankt en komt net weer terug dus knopen wij de boel ook los. We varen vandaag van Vianen naar Gorkum via het Merwedekanaal. Hier worden alle bruggen op afstand bediend en dan is de marifoon een uitkomst. Ik als leider van het konvooi, roep de bruggen op en we kunnen het gas erop houden. Bij het plaatsje Arkel krijgen we een spoorbrug. Daar komen we even in de wacht. Er is bijna geen aanlegmogelijkheid zodat de twee achtersten blijven ronddobberen. Als we een paar treinen hebben gezien, hebben we alweer groen. Even later splitst het water en houden we bakboord aan. We varen zo de Linge op tot aan de Lingehaven waar het mud vol ligt. Hier zitten vaste bruggen waar de Victory niet onderdoor kan met de kap omhoog. Er is nog net een plekje voor de brug vrij, niet het mooiste maar het is altijd nog beter dan alles af te breken. Wij gaan met de ramen en de mast plat verder. Ik vind nog een plekje langs de kant. De Zeearend en de Samar vinden een vrije box iets verderop. Het weerbericht geeft regen en harde wind aan zodat we niet weer verhalen. Het is nog geen 12uur dus mooi op tijd aan de wal. ‘s Middags gaan we allemaal Gorkum in. Wij de ene kant op, de dames de andere kant op. Wij gaan eerst naar het havenkantoor. Hier vragen ze je het hemd van het lijf; de naam van de boot, je adres, de thuishaven en de lengte. We geven alles op wat de man weten wil en 4x10meter. Onze kassier rekent af, we slenteren verder, kopen nog in een watersportwinkel een kaart van de Biesbosch en laten ons een paar zoute haringen goed smaken. Dan met Geert naar een KPN winkel zijn kastje doormeten en die kan begraven worden. Geert trekt de portemonnee en gaat met een nieuw kastje naar de boot. Gelijk aansluiten en inregelen en hij heeft weer beeld. Bernard is gisteren door mijn stoel gezakt en voor mij ligt een boot hier uit de buurt. Met de vlag aan een stuk bezemstok dat lijkt op niks en dat stuk stok heb ik nou net nodig. Ik heb zelf nog een reserve vlaggenstok achter in de slaaphut staan zodat een deal gauw was gesloten. Een half uurtje later is de stoel weer onverwoestbaar? Om half 7 gaat het regenen en komen er niet meer uit. Het koelt ook lekker af, wij gaan na Hart van Nederland op bed.
Wordt vervolgd…….
De Slurf
Kompas najaar 2011
23
W.S.V. St.Nic.
Vlagvoering Een correcte vlagvoering in de watersport is een belangrijk onderwerp, vandaar dat wij de diverse regels t.a.v. het voeren van vlaggen nog eens op een rijtje zetten. De vlagvoering geschiedt correct wanneer de vlag, c.q. standaard, enz. op de goede plaats wordt gevaren, de juiste kleur heeft, schoon is en niet gerafeld. Natievlaggen. De nationaliteit van de eigenaar van de boot bepaalt de vlag. Als algemene stelregel geldt, dat onze natievlag gevoerd mag worden op een Nederlandse boot. De natievlag, de voornaamste vlag aan boord, moet worden geplaatst op het voornaamste deel van het schip, dat is het achterschip. De algemene regel is dat de natievlag wordt gevoerd aan een vlaggenstok, geplaatst op het hek van het schip, in de lijn van kiel en stevens. De vlaggenstok kan iets naar stuurboord worden verplaatst wanneer de tuigage of uitrusting van het schip een positie in het midden op het dek niet mogelijk maakt. De stok moet zo lang zijn dat de vlag met de onderkant goed vrij blijft van de reling en dat de vlag niet over het dek of in de hekgolf dweilt. Ronde en platbodemjachten hebben de vlaggenstok op het aangehangen roer, waarbij jachten waarvan de gaffel een gebogen vorm heeft een gebogen vlaggenstok voeren. De natievlag mag nooit aan het achterstag gevoerd worden. Om een indicatie te geven over de afmetingen van de natievlag kan men stellen dat de hijs tenminste 6% moet bedragen van de lengte van het pleziervaartuig. Tijden van vlagvoering. De algemene regel is dat vlaggen worden gevoerd van 8.00uur ’s morgens tot zonsondergang of tot 21.00uur indien de zon later ondergaat. Varend op zee kan de natievlag ’s nachts blijven staan aangezien herkenning van de nationaliteit belangrijk is, ook bij het ’s nachts binnenvaren van havens kan het belangrijk zijn, i.v.m. herkenning van de nationaliteit, de vlag te laten staan. De verenigingsvlag. Voor gebruik van de verenigingsvlag geldt, dat aan boord slechts één verenigingsvlag gevoerd mag worden. Zijn we van meer verenigingen lid, dan is het gebruikelijk dat we in onze thuishaven de vlag van de oudste vereniging voeren, of die van de vereniging waartoe onze thuishaven behoort.
Kompas najaar 2011
24
W.S.V. St.Nic.
De plaats van de verenigingsvlag. De plaats van de verenigingsvlag in de top van de (grote) mast verdient verre de voorkeur boven die onder de zaling. De vlag wordt gevoerd zo lang het jacht in gebruik is en de eigenaar aan boord is dan wel zijn afwezigheid van zeer tijdelijke aard is. De vlag mag ook ’s nachts blijven waaien. De vlag wordt niet gevoerd tijdens wedstrijden. De geus. De geus is een kleine bijna vierkante vlag in de kleuren rood, wit en blauw, die in segmenten zijn aangebracht. Maar ook kan voor het voeren als geus een provinciale, stedelijke of persoonlijke vlag, die op de eigenaar betrekking heef, worden gebruikt. De plaats van de geus is op de steven, de boegspriet of op de kluiverboom van het schip. Het hijsen en neerhalen van de geus gebeurt zoveel mogelijk gelijktijdig met de natievlag en ook hier geldt dat tijdens wedstrijden de geus niet gevoerd wordt. Beleefdheidsvlag. De beleefdheidsvlag is een kleine natie, c.q. handelsvlag van het land dat we bezoeken en die wordt in het stuurboordwant of onder de stuurboordzaling gehesen, zodra we de territoriale wateren van dat land binnenvaren. De beleefdheidsvlag wordt altijd na de natievlag gehesen en weer neergehaald voordat de natievlag wordt ingenomen. De beleefdheidsvlag mag nooit bijstaan wanneer ook niet op het schip de natievlag is gehesen. Vlagvoering is een onderwerp dat van tradities en gebruiken aan elkaar hangt. Laten we er met z’n allen op toezien dat deze op onze boten correct wordt toegepast.
“Uw huisvuil is niet het onze” Beste mensen, Het gebeurt nog te vaak dat huisvuil van onze leden bij de W.S.V. in de container komt. Dit is niet de bedoeling. Wij willen u er nog graag op attenderen dat men zijn eigen huisvuil meeneemt naar huis en niet bij de (afgesloten) container neerzet. De W.S.V. moet nl. voor elke lediging betalen. Kleine moeite toch om het zelf mee te nemen. We rekenen op uw medewerking! .
Kompas najaar 2011
25
W.S.V. St.Nic.
IN MEMORIAM Agatha van der Leest-Negenman
Bernard Eiling
St. Nicolaasga Boxnr. 0181 Geb. 1 december 1949 † 19 april 2011
St. Nicolaasga Boxnr. 0131 Geb. 21 mei 1940 † 6 mei 2011
Mw. N. Pietersma- Verkaik
Tjalling de Vries
Balk Boxnr. 1561 Geb. 19 maart 1935 † 16 juli 2011
St. Nicolaasga Boxnr. 0087 Geb. 18 januari 1949 † 22 juli 2011
Vanaf deze plaats wensen we familie en nabestaanden , veel kracht en sterkte bij het verlies van hun dierbaren. Dit geldt natuurlijk ook voor de nabestaanden en familie waarvan wij geen bericht mochten ontvangen.
Hierbij wil ik iedereen bedanken voor de belangstelling en het medeleven na het overlijden van Bernard op 6 mei jl. We hebben fijne herinneringen aan het varen met de “Victory” en ook de reis in 2010 naar Maastricht was geweldig, dit kunt u ook lezen in het verslag van Folkert. Een bezoekje aan de haven met een 5uurtje in de Kuperij was voor Bernard in de laatste maanden een vast uitje, even de zinnen verzetten en zijn verhaal doen. Mensen nogmaals bedankt en hopelijk tot ziens tijdens de winteractiviteiten in de Kuperij of in de zomer 2012. Stien Eiling “Victory” Kompas najaar 2011
26
W.S.V. St.Nic.
Schipperspraat We gebruiken in Nederland veel spreekwoorden en zegswijzen die aan de zee- en scheepvaart zijn ontleend. Dat verwondert natuurlijk niet: spreekwoorden en zegswijzen zijn immers een afspiegeling van onze omgeving. En het water, de zee en de rivieren bepalen sinds mensenheugenis het gezicht van ons land, De wereld van de zee- en scheepvaart heeft dan ook duidelijke sporen in ons dagelijks taalgebruik achtergelaten, die wij gebruiken zonder dat wij de werkelijke betekenis er vaak niet van weten. Hieronder heb ik weer een aantal leuke voor u gevonden.
De steven wenden Van koers veranderen, zowel letterlijk als figuurlijk. Met de armen roeien Zich ergens mee bemoeien. De zeilen strijken (voor iemand) Voor iemand wijken,onderdoen.. Werken als een galeislaaf Zeer hard en ononderbroken moeten werken. Er zijn haaien op de kust Er is gevaar. Varen waar de grote mast vaart Doen wat de meester wil. Voor een vissersdeur is het kwaad vissen Wie zelf niet deugt, vertrouwt een ander ook niet. Er is ruimschoots genoeg Er is in overvloed. Wij gingen bij De Marine om te wereld te zien En wat zagen we? De zee……….
Kompas najaar 2011
27
W.S.V. St.Nic.
Koken aan boord Captains diner Wist u dat Captains diner of captains table een Hollandse variant is op de Indische rijsttafel? Er is dan ook niets op tegen om hem verder uit te breiden met b.v. gebakken uienringen of appelschijfjes, komkommersalade en pikante eieren.
Ingrediënten (voor ongeveer 4 personen) -
1 pot/blik kapucijners 200 gram mager gerookt spek 2 el olie Peper en zout 2 uien, gesnipperd 1 blikje tomatenpuree (70 gram) 4 augurken in plakjes 4 sjalotjes,gesnipperd 4 el piccalily 1 potje appelcompote zilveruitjes.
Bereidingstijd: 20-30 minuten Voorbereiding: Giet de kapucijners af, spoel er koud water over en laat ze uitlekken. Bak de spekblokjes licht krokant in een wok of hapjespan. Schep ze uit de pan.
Bereidingswijze: Verhit de olie en fruit hierin de ui lichtbruin. Voeg peper, zout en tomatenpuree toe en bak nog 2 minuten. Schep de kapucijners en de helft van de spekblokjes erdoor en verwarm zonder te koken. Serveer het gerecht met schaaltjes augurk, sjalot, appelcompote, de overige spekjes en zilveruitjes eromheen. Lekker met gebakken aardappelen. Kan ook met aardappelpuree of rijst.
Kompas najaar 2011
28
W.S.V. St.Nic.
Verlenging vaarbewijs via Stichting Vamex Aanvragen voor verlenging of vernieuwing van vaarbewijzen lopen al sinds 1 januari 2010 niet meer via de ANWB, maar via de Stichting Vamex. Bezitters van Vaarbewijzen die binnenkort de leeftijd van 70 jaar bereiken, moeten hun vaarbewijs verlengen. Het huidige vaarbewijs verloopt per die datum. Boven de 70 jaar is het (verlengde) vaarbewijs, evenals een vaarbewijs uitgegeven na de leeftijd van 65 jaar, vijf jaar geldig. Dus kijk even naar de vervaldatum van uw vaarbewijs en vraag indien nodig tijdig de benodigde papieren ter verlenging aan. Aangezien het nieuwe vaarbewijs in creditcardformaat met pasfoto is en alles geheel geautomatiseerd gaat met barcodes enz. moet voor de aanvraag van verlenging gebeld worden met de Stichting Vamex telefoon 088-4564567. U kunt de benodigde formulieren ook aanvragen door een e-mail te sturen naar
[email protected] of, heel eenvoudig, ze via de website van de Vamex aan te vragen.
Ingekomen stukken Goede en lieve watersportvrienden, Eens komt de tijd, zegt men. Inderdaad, gezien onze leeftijd en gezondheid hebben wij onze boot moeten verkopen en stoppen daardoor met de watersport. Wij hebben de laatste 20 jaar een geweldige tijd op de haven gehad en mooie reizen kunnen maken. We hebben drie havenmeesters meegemaakt t.w. Henk Kuipers, Tjalling de Vries en Sjoerd Seinstra. Heren, heel hartelijk bedankt voor jullie geweldige medewerking om het ons zo aangenaam mogelijk te maken op de haven. En dan de vrienden om ons heen. Iedereen was zo hartverwarmend behulpzaam. We werden er soms verlegen van. En we hoefden er nooit om te vragen. Het werd altijd spontaan aangeboden. We zouden zo graag hierbij namen willen noemen, maar dit doen we niet, bang om maar één iemand te vergeten. Ook niet de ”Headammers” en de gezellige repetitieavonden. Wij zullen dit zeker missen. Wij wensen u een goede tijd en geniet ervan. Hartelijke groeten, Aukje en Cees Kesting, voorheen Veenje Kotter “Stella Nova”, box 1025.
Kompas najaar 2011
29
W.S.V. St.Nic.
Geachte medewatersporters, Mijn naam is Teun Vissers van de “Cosmopoliet” en heb de volgende vraag: Wij zouden graag willen weten hoe ons tjalkje er uit zag toen het is gebouwd in 1906 te Leeuwarden bij de v.d. Werf werf . Inmiddels heb ik in Leeuwarden bij een werf geïnformeerd, maar deze werf bestaat niet meer. Gegevens van ons tjalkje: (Zo mogen we het niet noemen volgens de friezen, want het zou een skûtsje zijn) De “Cosmopoliet” is 16.39 lang, 3.51 breed en 94cm diep. 1 In 1906 27 augustus gebouwd als “Nooit Volmaakt” 33.631ton door fam. H. Stok uit Grou. 2 In 1939 werd het “Maria” en gekocht door fam. W. Heida te Rauwerd en opnieuw gemeten: 35.364ton. 3 In 1959 wordt het een woonschip te Wageningen (10 dec. 1951, 35.361ton). 4 In 1970 is het schip verhuisd naar België en aangekocht door de fam. Reinierse. Daar is alles eraf gegaan en is de bovenbouw gemaakt zoals het schip er nu nog uitziet en zoals het nu, vanaf 1993, in de jachthaven ligt. 5 In 1987 hebben wij dit schip gekocht van de fam. Reinierse uit België. Nu is onze vraag: Zijn er nog leden in deze haven die kennissen en of familie hebben met de naam Stok of Heida en die familie/grootouders hebben die hebben gevaren???? Wij willen graag aan foto’s komen zo de “Cosmopoliet” is gebouwd in 1906 en tot het een woonschip werd in 1951. Met de hartelijke groeten en hopende op goede uitslag, Fam. T. Vissers
Hoefslag 43
2992VG Barendrecht
Kompas najaar 2011
tel. 0180-610437
30
W.S.V. St.Nic.
Wat is de betekenis van de naam van de boot: Jent staat voor vrolijkheid en plezier. De naam is gekozen voor de tweede boot van mijn ouders (Jan en Ria Bos). Deze boot was een, aan het eind van de jaren zeventig zelf gebouwde, Proficiat kruiser. Deze zou gedoopt worden met de naam “Dolfijn”, maar omdat er al zoveel boten zo heten, zochten ze naar een synoniem. Dolfijn bestaat uit 2 woorden: Dol en Fijn. Synoniem voor deze woorden is Jent, zo is dus de naam ontstaan. Later is de eerste Jent ingeruild voor de tweede, een Waterland kruisertje. Naar jaren van vaarplezier is deze verkocht. Na vele jaren bootloos te zijn geweest, begon het bij Sanne en mij te kriebelen. Samen met mijn ouders hebben we de bestaande Jent gekocht, een Excellent kruiser. Met deze boot zijn we inmiddels al weer vier seizoenen op pad geweest, en hebben we weer veel plezier aan beleeft. Wellicht komt er in de toekomst nog eens een andere Jent, we zullen zien. Marcel en Sanne Bos.
Het estafettestokje geven wij door aan de `Manta` van Gerrit en Esther Koopmans.
De “Jent”
Kompas najaar 2011
31
W.S.V. St.Nic.
Van de redactie Wat gaat die zomer weer snel. Ondanks het mooie voorjaar, viel het weer in de zomer wat tegen. Veel wind en buien zodat we na het 4e duitse eiland “ Baltrum” maar hebben besloten om weer terug te keren. Het was een mooie dag en er voor de volgende dagen werd weer wind en buien voorspeld. Met mooi weer tussen de eilanden Juist en Borkum de Noordzee op maar bij de kentering van het tij, draaide de wind en nam toe. De wind vanaf de Noordzee dus een dikke deining. Ik kon op mijn benen niet meer staan en was samen met de hond goed zeeziek. Gelukkig bleef de schipper van dit alles bespaart maar we waren blij dat we bij de verkennerboei van Schiermonnikoog de voorsteven weer om konden draaien. En ja…dan is’t ook gelijk over. Na de vakantie weer volop aan ’t werk en dan blijven er nog maar een paar weekenden over om te varen. Ja, en dan wordt het weer tijd om het Kompas klaar te krijgen. Het maken hiervan vergt veel tijd. Het is niet alleen het krijgen van kopij, maar met name de verwerking van dat alles. Ik plan de verwerking van de kopij vaak op een vrije dag, meestal een vrijdag. Toch is het iedere keer weer moeilijk om de kopij op tijd aangeleverd te krijgen. Ook moet er nog al eens een telefoontje/ emailtje gepleegd worden om de bewuste kopij binnen te halen. Voor een keer is dat niet erg, maar het moet geen gewoonte worden. Ik probeer er ook een prettig leesbaar clubblad van te maken en wanneer de bijdrage te laat wordt aangeleverd, is er bijna geen tijd meer om daar iets leuks van te maken. Het verzoek is dan ook:
Lever de kopij voor de genoemde datum in. Het wordt enorm gewaardeerd! Bij voorkeur rechtstreeks naar: e.mail;
[email protected] of anders graag in de bus deponeren op Westend 7, 8521 NN St.Nicolaasga. Alvast bedankt voor uw medewerking! Akkie.
Kompas najaar 2011
32
W.S.V. St.Nic.
Tarieven 2011 inclusief BTW
euro
Boot vervaren 15,55 Contributie 28,50 Begunstiger (contributie) 12,50 Gasverbruik verfcabine per m3 ( tarief volgens gasbedrijf) Huur bok groot 15,55 Huur bok klein 12,67 Huur elektrisch kacheltje per dag 2,59 Ligplaats /m 2 10,48 Marrekritewimpel 11,00 Mast strijken of zetten 32,25 Spuiten /m (bij extreme aangroei, bedrag nader te bepalen) 2,70 Stalling buiten per week of een gedeelte per week 15,55 Stalling buiten per week of een gedeelte per week (niet leden) 31,10 Steiger verlengen Prijs op aanvraag Stroomverbruik per KW ( tarief volgens energiebedrijf) Takelen tot 6 meter 28,97 Takelen van 6 tot 8 meter 35,45 Takelen van 8 tot 10 meter 41,39 Takelen van 10 tot 12 meter 46,13 Takelen van 12 tot 14 meter 54,14 Takelen van 14 meter en hoger 60,04 Verfcabine per dag (ligplaatshouders) 8,35 Verfcabine per dag (niet ligplaatshouders) 32,82 21,88 Vervoer kimkieler (bij extra veel tijd, wordt bedrag nader bepaald) Voorbehandelen in boerderij (ligplaatshouders) 5,18 Voorbehandelen in boerderij (niet ligplaatshouder) 16,70 Werkloods per dag 8,35 Werkloods per dag (niet ligplaatshouder) 32,82 Winterberging te water / m2 (niet ligplaatshouder) 4,89 Winterberging visboot 31,10 Winterberging wal / m2 ` 7,37 Winterberging wal / m2 (niet ligplaatshouder) 10,37 Winterstalling in boerderij (ligplaatshouders) 18,99 Zomerberging kar 31,10 Zomerberging per m2 6,91 Passanten: Per strekkende meter 0,75 Per persoon 0,50 Electra, per boot 2,00 Sticker van W.S.V. St. Nic. 1,-W.S.V. wimpel 8,--
Kompas najaar 2011
33
W.S.V. St.Nic.
WIST U DAT :
De W.S.V. over een eigen Wifi Hotspot beschikt in en om de Kûperij
U met uw eigen laptop hier gratis gebruik van mag maken.
Dat de foto’s van het “ Valkenzeilen” op de website staan
Dat Louis en Klazien wederom de besten waren. Klasse.
Dat het een “super geslaagd” weekend was.
De commissie(‘s) worden bedankt voor het vele werk
Er nodig gebaggerd moet worden bij de “Ganzetippe”
De baggerdrek tot aan de waterlijn zat en vele filters verschoond moesten worden.
Het huisvuil mee naar huis moet worden genomen.
Op de website ook het laatste nieuws en actualiteiten worden vermeld.
> Kopij voor het kompas uiterlijk 24 maart 2012 inleveren <
Kompas najaar 2011
34
