Verslag bezoek Kenia, 22 april – 8 mei 2011 Maartje Reitsma Op hansenmaartje.blogspot.com staat een ‘gezellig’ verslag van ons bezoek. Ter aanvulling voor de bestuursleden van Catharina Fonds Nederland hierbij een gedetailleerder verslag van de meest belangrijke gebeurtenissen en bevindingen. Ontvangst en organisatie Koringo en Tanei hebben ons bezoek goed voorbereid en iedereen was op de hoogte van onze komst. We zijn opgehaald van het vliegveld; overnachtingen in Masai Lodge en River Hotel waren geregeld en diverse afspraken waren al in gang gezet. Samen met K. en T. de planning van de twee weken doorgenomen en strikte afspraken gemaakt die ook zijn nagekomen. Bij aankomst in Namanga werden we groots onthaald door diverse bekenden. De planning was niet zo gemakkelijk, aangezien de scholen pas in onze tweede week (vanaf dinsdag 2 mei) weer open waren. De meeste head teachers waren thuis (dat betekent: niet in Namanga) of aan het studeren. Toch hebben we gelukkig een mooi schema kunnen maken en heel veel kunnen doen. Situatie in Kenia Ondanks dat het regenseizoen was (april / mei), hebben we nauwelijks regen gezien. De regen is in maart begonnen en al weer heel snel opgehouden. Namanga was nu redelijk groen, maar alle tijdelijke rivieren waren alweer opgedroogd. Toen we 6 mei Namanga verlieten ging het regenen. Hopelijk heeft dit doorgezet, want zo niet, dan kan de droogte wel weer eens een groot probleem gaan worden. Ook de economie is een groot probleem aan het worden. Het afgelopen jaar zijn de prijzen al enorm gestegen (een klas lokaal bouw je niet zomaar voor € 5000,-). De periode dat wij er waren werden de prijzen mega opgestuwd, waarschijnlijk door het tekort aan brandstof. Voedselprijzen waren in een week tussen de 30% en 50% gestegen. Transportprijzen van de matatu verdubbelde in diezelfde week. En zoals het gaat in Namanga, met regelmaat was er geen elektriciteit en ook geen water. Ook was de internetverbinding af en toe waardeloos. Ieder idee van ‘dat doe je even’ kan je daar laten varen. Ik heb soms het gevoel dat we deze beperkingen, zodra we weer in Nederland zijn, snel vergeten.
1
De board leden in Namanga Tijdens de Paasviering hebben we Cynthia, een van de nieuwe board leden, de hand geschud. Helaas werd ze daarna ziek en lag ze gedurende ons verblijf op bed. Wel jammer, want ik had graag met haar gesproken in het kader van het onderzoek naar Special Need Education. Cynthia heeft een kind met een ernstige meervoudige beperking (verstandelijke beperkt, blind en kan niet lopen), dat (nog) niet naar school gaat. Tevens hebben we kennis gemaakt met Joshua, een gepensioneerde landmeter, die ons vergezeld heeft naar Olmanie. Lois was net weer terug uit Engeland en werd door haar werkgever erg onder druk gezet om direct aan het werk te gaan. Daardoor hebben we haar helaas weinig gezien. Daniel was gedurende onze eerste week aan het afstuderen op de universiteit in Nairobi en was daardoor erg druk. Op 17 juni ontvangt hij zijn Bachelor Degree. Daniel en Mary zijn mee geweest naar Enoosampurumpurr, maar ook Mary was druk met de voorbereidingen voor het nieuwe semester. SNU (Special Need Units) en het onderzoek Samen met Daniel, heb ik (aan de hand van een voorstel van Jeroen) gekeken naar de onderzoeksvragen en methode voor het SNU onderzoek. Daniel gaat kijken hoeveel kinderen er met een beperking zijn in de divisie, wat deze kinderen mankeert en wat de barrières zijn voor deze kinderen om niet naar school te gaan. Steekproefsgewijs gaat hij vragenlijsten afnemen bij head teachers, teachers van diverse scholen en chiefs van diverse communities. Tevens wil hij diverse mensen interviewen (chairman school, kinderen op de school). Hij hoopt dit eind mei af te hebben. Eerlijk gezegd kan ik me niet voorstellen dat hij dit gaat halen. Het lijkt me teveel werk voor een te korte tijd. Hij hoopt hulp te krijgen van Tanei of Koringo (afnemen vragenlijsten, verwerken gegevens, transport etc.) en hij wil graag de computer op kantoor gebruiken. In het kader van dit onderzoek heb ik een observatieverslag gemaakt wat reeds in jullie bezit is. NB: Susan was erg blij met het fotoboekje over de SNU. SNU en De Trappenberg De brief van de Trappenberg heb ik besproken met Susan en met Daniel, en de kopie aan Daniel gegeven. Ik denk dat samenwerking erg zinvol zou kunnen zijn. Susan had namelijk al een vraag over Tasnim, die gedeeltelijk verlamd is. Haar ouders vragen of het mogelijk is dat zij 2
hier aan geopereerd kan worden. Ik heb dit genoemd als voorbeeld om te bespreken met de Trappenberg. Ben erg benieuwd hoe het verder gaat. Er is nog geen brief mee terug gegeven. Ondersteuning studenten Zoals jullie mogelijk al gelezen hebben (verslag is opgestuurd) heb ik een ontmoeting gehad met de studenten die CF sponsort voor de secondary school. Hier zullen we binnenkort ons standpunt over moeten geven. (Ik heb de contracten mee naar huis genomen en zal er kopieën van maken, zodat de originelen weer naar Kenia kunnen). Hans heeft de studentenportretten op de website gezet: http://www.catharinafonds.nl/index.php/acties/projecten-en-themas/middelbare-school-leerlingen/
Daarnaast hebben Daniel en Elija (head teacher Namanga Primary) een verzoek gedaan om een geneeskunde student (niet uit Namanga district) te sponsoren. Ik heb beloofd dit over te brengen aan het bestuur in Nederland en eventueel ook te kijken naar persoonlijke sponsoring. Tijdens het gesprek met de heren heb ik wel duidelijk gemaakt dat we niet zomaar jongeren kunnen helpen. Daar hebben we geen geld voor. En als we al studenten zouden ondersteunen, dat er wel enorme voorwaarden aan verbonden zijn. Door hiermee geconfronteerd te worden en er nog eens over na te denken, heb ik voor mezelf wel een standpunt hierover ingenomen. Ik ben een voorstander van studentenondersteuning, mits deze student van één van onze eigen scholen komt en deze student daadwerkelijk veelbelovend is en wat terug wil doen voor de gemeenschap. Dit zou dan pas over 4 jaar aan de orde kunnen zijn (vermoed ik), dus het heeft geen haast om hierover na te denken. Maar misschien is het goed om het op termijn het eens op de agenda te zetten. Maar misschien denken jullie er anders over?
3
Namanga Primary en Rembrandt College Op woensdag 4 mei hebben we de spullen van het Rembrandt College afgegeven aan Elija, de head teacher. Samen met hem hebben we alle spullen doorgelopen en soms ook vertaald en er zijn natuurlijk ook foto’s van gemaakt. Hij was erg onder de indruk en zou alles met de teachers door gaan nemen. Aangezien de tijd voordat wij weer zouden vertrekken erg kort was, is er niets mee terug gekomen. Health Centre Op persoonlijke verzoek van Jeroen zijn we bij het Health Centre langs geweest en hebben we een fotoboekje afgegeven aan Sophia. De nieuwe gebouwen zijn allemaal ‘dicht’, maar er moet nog aan de afwerking van de binnenkant begonnen worden. Het vermoeden is, dat aan het einde van het jaar de verhuizing een feit zal zijn.
Documentaire De documentaire hebben we in verschillende samenstelling meerder keren bekeken en gezamenlijk hebben we feedback gegeven aan Huib en Pauline. Dit verslag is inmiddels al verstuurd. In grote lijnen kunnen ze zich goed vinden in de beelden en in het verhaal. Ze zijn er blij mee. Het is nu de vraag hoe wij de kinderen van de scholen in Kenia (met name kinderen van Olmanie) de film gaan laten zien. Het is geen kinne sinne. Er moet een beamer naar toe (over
4
een zeer hobbelige weg), een generator (met power beveiliging), een geluidsinstallatie en een scherm. Een uitdaging, lijkt me. Validation Meeting TVET ( lager beroeponderwijs in Namanga) Op woensdag 4 mei heeft Edwin Buluma (Local Expertise Centre – Edukans Kenia) aan diverse respondenten van het onderzoek, de resultaten gepresenteerd. Als het goed is hebben jullie dit rapport van Jeroen ontvangen. In het kort komt het erop neer, dat zowel de jongeren, als de ouders en de ondernemers enorme behoefte hebben aan geschoolde arbeiders (jongeren die van de primary school komen, of die drop-outs zijn van de primary school). Ook de (lokale) overheid is bereid om mee te werken en mee te betalen. Kortom: de tijd is rijp voor dit soort onderwijs. In het rapport staan diverse aanbevelingen hoe we dit proces verder vorm kunnen geven. Het lijkt mij belangrijk dat we met de board in Nederland hier uitgebreid bij stil staan. Dit regelen we niet zomaar even….. Weer thuis lag er een teleurstelling van het Koning Willem 1 College. Zij kunnen nu niet meewerken. Heb wel contact met collega van Edwin over deelname aan het project Learning4work. Opening Dormitory Enoosampurumpurr Godfrey (head teacher) was blij verrast om ons te zien voor de opening. Uit alles bleek dat de opening niet op het goede moment kwam. De dormitory was nog niet helemaal af, er was een handje vol ouders, er was geen eten. Ik vraag me af hoe dit komt. Is er door ons niet teveel druk gezet op het feit dat deze week de dormitory geopend moest worden? We hebben voor de opening een heel leuk en goed gesprek gehad met Godfrey. De dormitory brengt enorme voordelen met zich mee, maar ook enorme uitdagingen. Hoe zorg je ervoor dat je de juiste kinderen selecteert en dat ze daadwerkelijk ook hun school afmaken? Wie zorgt er voor de kinderen op school? Wie kookt er? En hoe zorg je ervoor dat ze veilig zijn voor ‘enge mannen’ en ‘enge beesten’? Er is dus nog veel nodig op de school. Opening Classroom Olmanie en inzegening van het vee De grootste klapper was op de laatste dag van ons verblijf. Hier zijn geen woorden voor…. Geweldig ontvangst op de mooiste plek op aarde. De organisatie op rolletjes. Overigens had Konee (head teacher) zelf gevraagd of wij het lokaal wilden komen openen. Misschien dat dit toch beter werkt…. 5
De ouders hebben erg veel bij moeten betalen voor het klaslokaal. Naast hun eigen chipping in, hebben ze nog Ksh 129.000 betaald (ca € 1250,-). De transportenkosten voor het bouwmateriaal zijn zo hoog, dat hier het bedrag van € 5000,- al helemaal niet toereikend is. Bibliotheek en office De bibliotheek en office gaan nu hard. Over een paar weken is het af. Het zou mooi zijn als wij het met de hele board uit Nederland, gezamenlijk met de board in Namanga, het complex in oktober kunnen openen. Tanei opperde om een koor uit te nodigen. Lijkt me een super idee! Inmiddels is er in de oude office door Hans en Paul de nieuwe printer geïnstalleerd. Een prachtig apparaat. Hans heeft ook het weblog versimpeld voor de scholenband en de studenten. Als straks de bibliotheek klaar is (met aansluiting internet???) dan kunnen ze daar aan het werk. Ook Paul Kinuya is op de hoogte hoe het weblog werkt. NB: van de middelbare school studenten die we nu sponsoren heeft de grootste groep geen enkele ervaring met het werken met een computer. Een weblog bijwerken zal nog een hele klus voor ze worden. Mobieltjes voor de head teachers Hans heeft van zijn bedrijf 16 oude, maar zeer goed werkende mobieltjes meegenomen. In overleg met Koringo en Paul zijn deze mobieltjes verdeeld. Alle head teachers hebben een mobieltje gehad (zodat de school bereikbaar is). Ook is er een mobieltje (met car-kit) gereserveerd voor de ambulance. Tevens is er een mobieltje gereserveerd dat gebruikt kan worden door de stagiaires van de TU Delft. Ook is er een ‘nieuwe’ Catharina telefoon, te gebruiken door ons in Kenia.
6
Nog 11 ‘meer ingewikkelde en stroom verbruikende’ telefoons liggen nog hier. Paul Kinuya was er wel in geïnteresseerd. Dus de volgende die gaat mag er 1 op proef nemen. (We willen dat ze gebruikt worden en niet verhandeld). Communicatie met de staf in Namanga Ik heb het als een groot voorrecht beschouwd dat ik wat langer in Namanga mocht zijn en dat ik ook in de gelegenheid was om wat informele bezoekjes af te leggen. Zo ben ik bij Koringo thuis geweest, hebben we geluncht in het huisje van Tanei en zijn we bij haar ouders op bezoek geweest. Gedurende al die momenten hebben we ook veel gepraat en ben ik veel te weten gekomen over van alles en nog wat. Ook over de manier waarop zij aankijken tegen ons (CF Nederland). Zo zijn ze aan de ene kant erg blij met de hulp uit Nederland (ze blijven overigens altijd erg respectvol), maar soms raken ze ook verward. Bijvoorbeeld de hoeveelheid mailtjes van Jeroen, die ze vaak niet weten te plaatsen. Het Engels is te moeilijk, het zijn teveel vragen en vaak weten ze niet hoe ze de mailtjes moeten interpreteren. Ook zien ze Jeroen als hun ‘baas’. Het lijkt me noodzakelijk om het hier over te gaan hebben. Tijdens onze beleidsdag zal dit besproken worden. Op diverse scholen zijn trouwens wisselingen geweest van head teachers. Ik heb aan Koringo en Tanei gevraagd of ze een actuele lijst met de scholen en de namen van de head teachers willen sturen.
7
