Vergelijkingstest: 17 SDHC geheugenkaartjes

[ Hardware.Info ] - Vergelijkingstest: 17 SDHC geheugenkaartjes

Page 1 of 2

Print

Vergelijkingstest: 17 SDHC geheugenkaartjes Welke merk biedt de snelste SDHC-geheugenkaartjes?

Auteur: Koen Crijns - 21-04-2009 Pagina 1

"Het mooie van standaarden is dat er zoveel zijn waaruit je kunt kiezen" is een bekend spreekwoord, dat maar wat vaak opgaat in de computerbranche. Zeker wanneer het aankomt op geheugenkaartjes. Toen de opkomst van flashgeheugen als basis voor ondermeer digitale camera's en MP3-spelers in gang werd gezet, waren er verschillende bedrijven die een standaard voor geheugenkaartjes op de markt brachten. Als we de verschillende derivaten even buiten beschouwing laten zijn er een zestal: het inmiddels uitgestorven SmartMedia (SM) en verder MultiMediaCard (MMC), CompactFlash (CF), Secure Digital (SD), MemoryStick (MS) en tenslotte de xD picture card, de opvolger van SM. Hier en daar zijn er wel wat technische redenen aan te wijzen waarom er verschillende standaarden op de markt zijn, maar over het algemeen is de belangrijkste reden het kunnen opstrijken van licentiegelden of juist het ontlopen daarvan. De verschillende standaarden hebben dan ook uiteenlopende ontwerpers. CompactFlash - het oudste type geheugenkaartje - is ontworpen door SanDisk, een bedrijf dat overigens heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van de meeste soorten kaartjes. Zo is MMC ontworpen door Siemens en Sandisk, is MemoryStick ontworpen door Sony en Sandisk, en Secure Digital door Panasonic, Toshiba en opnieuw Sandisk. Mocht je je ooit hebben afgevraagd waarom juist dit merk zo'n gigantische positie heeft in de markt voor geheugenkaartjes, heb je bij dezen je antwoord: voor vier van de zes soorten hoeft Sandisk geen licentiekosten te betalen. Slechts twee varianten heeft Sandisk niks mee te maken: SmartMedia en opvolger xD, ontworpen door Toshiba, Olympus en Fujifilm, misschien wel juist om de hegemonie van Sandisk te doorbreken.

Winnaars en verliezers Zes verschillende soorten dus, met nog een leger aan derivaten als MiniSD of MemoryStick Micro. Gelukkig is er inmiddels een aardige consolidatieslag geweest. Zo mogen we wel stellen dat het enige bestaansrecht van Memorystick en xD is dat de grondleggers (enerzijds Sony en anderszijds Fujifilm/Olympus) het stug blijven gebruiken in al hun producten. SmartMedia is zoals gezegd inmiddels uitgestorven en MMC komen we alleen nog tegen in een handvol exotische mobiele telefoons. Dan blijven CompactFlash en SD over. Lang waren beide varianten qua populariteit aan elkaar gewaagd, maar voornamelijk vanwege de grotere afmetingen en de hogere

http://www.hardware.info/print/article_print.php?id=amdnZ2ptZGia&pageid=1

5/8/2009


Page 2 of 2

productiekosten is CompactFlash inmiddels verbannen tot het rijk van super high-end digitale camera's. En dus blijft SD inmiddels over als meest gebruikte soort geheugenkaart. Voldoende reden voor ons om eens een flink aantal van deze kaartjes met elkaar te vergelijken.

© 1998-2009 HWI Group, Alle rechten voorbehouden.


5/8/2009


Page 1 of 1

Print



De oorspronkelijke SD standaard biedt slechts de mogelijkheid om kaartjes met een capaciteit tot 4 Gigabyte te produceren. Toen de grondleggers in 1999 begonnen met de ontwikkeling van de SD-standaard, was het bijna niet voor te stellen dat deze grens ooit behaald zou worden, maar dat ging sneller dan gepland. De reden is de interne werking van SD: data is opgedeeld in blokken van 512, 1024 of 2048 bytes. Maximaal 512 van deze datablokken vormen een zogenaamde cluster en de SD standaard voorziet in maximaal 4096 adresseerbare clusters. Een simpel rekensommetje leert dus dat de maximale capaciteit van een SD-kaart 2048 x 512 x 4096 = 4 Gigabyte bedraagt. Bij de SDHC (SD High Capacity) standaard is deze beperking uit de weg geruimd. Dergelijke kaartjes hebben een maximale capaciteit van 32 GB en er wordt alweer gewerkt aan een verdere verruiming. Wel brengt dit verschil in standaarden een probleem met zich mee: veel oudere digitale camera's, card readers of andere apparaten bieden wel ondersteuning voor SD, maar niet voor SDHC. Omdat beide kaartjes exact hetzelfde formaat hebben, komt het maar wat vaak voor dat iemand in de winkel een SDHC kaartje koopt om er thuis achter te komen dat het niet werkt in het apparaat waarvoor het kaartje bedoeld was. Nog één belangrijke waarschuwing op dit vlak: hoewel er theoretisch een mogelijkheid bestaat om normale SD kaartjes van 4 GB te maken, bestaan ze eigenlijk niet. In de regel zijn alle kaartjes van 2 GB en minder SD en alle kaartjes van 4 GB en meer SDHC. Snelheid De belangrijkste eigenschap waarop twee SD-kaartjes van elkaar kunnen verschillen is natuurlijk de snelheid. Veel fabrikanten laten in het midden welke snelheden je mag verwachten, andere scheppen wel enige (schijn) duidelijkheid. Er zijn twee manieren om de snelheid van geheugenkaartjes aan te duiden. Allereerst met een zogenaamde x-waarde, waarbij 1x net als bij CD-ROM drives gelijk staat aan 150 kilobyte per seconde. Op die manier kun je simpel berekenen dat een 66x kaartje 10 MB/s zou moeten bieden, een 100x kaartje 15 MB/s, een 133x kaartje 20 MB/s, en zo verder. Een andere methode, die alleen bij SD-kaartjes wordt gebruikt, zijn de zogenaamde classes. Een Class 2 kaartje biedt minimaal 2 MB/s, een Class 4 kaartje minimaal 4 MB/s en een Class 6 kaartje minimaal 6 MB/s. Hogere klassen bestaan niet, zodat een kaartje van 15 MB/s nog altijd gewoon Class 6 kan heten. Moraal van het verhaal: aan deze laatste classificatie heb je eigenlijk helemaal niks. En zoals uit onze testresultaten blijkt, ook op de x-en zijn fabrikanten niet echt te vertrouwen. Snelheid is echter zeker van belang! Wanneer je een kaartje van 4 GB, dat vol met foto's staat, wil uitlezen naar de PC, is iedere snelheidwinst die je kunt pakken mooi meegenomen. Maar zeker ook nu SD-kaartjes steeds vaker worden gebruikt in (HD) videocamera's is snelheid van belang: alleen met de snelste kaartjes weet je zeker dat het geheugen de camera kan bijhouden.



5/8/2009


Page 1 of 1

Print



Om de prestaties van de SD-kaartjes in kaart te brengen, maakten wij gebruik van de flashmedia test van SiSoft Sandra 2009. Deze benchmark meet ondermeer de doorvoersnelheid van lezen en schrijven bij bestanden van 2 MB (bijv. foto's) en 64 MB. Daarnaast meten we ondermeer ook met hoeveel operaties per minuut bestanden verwijderd kunnen worden. Om er zeker van te zijn dat de gebruikte card reader geen bottleneck zou zijn, hebben we alle tests vijf keer uitgevoerd met vijf verschillende card readers. De uiteindelijke scores zijn de gemiddelden. Het bleek overigens dat de variatie in de scores maximaal enkele procenten bedroeg. Resultaten De resultaten tussen de kaartjes onderling aan de andere kant lopen aardig uiteen. Kijken we naar de leessnelheden, dan haalt bij bestanden van 2 MB het langzaamste kaartje (de Sandisk Ultra II Video HD) zo'n 9,4 MB/s. Verreweg de meeste kaartjes presteren rond de 17 à 18 MB/s. Bij het geheel uitlezen van een 4 GB kaartje scheelt dat al snel zo'n zeven en een halve minuut! Bij het lezen van bestanden van 64 MB zien we vergelijkbare resultaten. Het snelste kaartje is opvallend genoeg een MicroSD kaartje in een bijgeleverde SD-adapter: de Apacer MicroSDHC Class 6. Deze kaart valt met schrijven echter door de mand... Het is immers bij schrijven waar we de grootste verschillen zien. Met 2 MB bestanden lopen de prestaties uiteen van 5 MB/s tot 12 MB/s. De snelste is de Transcend SDHC Class 6 4GB, op de voet gevolg door de Lexar SDHC Professional 133x en Sandisk SDHC Extreme III. Hekkensluiters zijn de kaarten van Peak, Apacer en Silicon Power, die alle niet boven de 6 MB/s uitkomen. Bij het schrijven van 64 MB bestanden zien we vergelijkbare resultaten: Transcend is met 14,9 MB/s opnieuw de snelste, gevolgd door Sandisk en Lexar. De Apacer MicroSDHC - de snelste lezer notabene - is hekkensluiter. Voor een goed totaalbeeld kunnen we kijken naar de Device Index, een gemiddelde van de vele tests die Sandra 2009 op flashkaartjes uitvoert. De Transcend SDHC Class 6 4GB komt dan opnieuw als winnaar uit de bus met 4450,2 ops/min. De op één na snelste is de Lexar SDHC Professional 133x en overall derde (maar met een duidelijke waarschuwing dat schrijven erg traag gaat) de Apacer MicroSDHC Class 6 kaart. Prijzen Tenslotte dan nog de prijzen. In de vergelijkingstabel vind je de gemiddelde prijzen uit onze prijsvergelijker. Wie zoveel mogelijk GB voor zo weinig mogelijk geld wil, kan het best uitwijken naar de TakeMS SDHC Class 6 16GB. De gemiddelde prijs bedraagt zo'n 35 euro, de laagste prijs is 31. De verkrijgbaarheid van TakeMS is echter matig en de prestaties zijn ook niet bepaalde geweldig. De beste keuze voor prijskopers is de Kingston SDHC Class 6 8 GB. De gemiddelde prijs bedraagt zo'n 23 euro, maar wij vonden het kaartje zelfs al voor 16 euro! Qua prestaties zit deze kaart nog duidelijk boven het gemiddelde. De snelste kaart uit de test (de 4GB SHDC Class 6 van Transcend) is met gemiddeld 37 euro helaas erg duur. Dat is bijna 10 euro meer dan het vier keer zo grote kaartje van Take MS.



5/8/2009


Page 1 of 2

Print



De device index is een maat voor de algehele prestaties van een geheugenkaartje. Hoe hoger, hoe beter!


5/8/2009


Page 2 of 2



5/8/2009


Page 1 of 4

Print




5/8/2009



Page 2 of 4

5/8/2009



Page 3 of 4

5/8/2009


Page 4 of 4



5/8/2009


Page 1 of 3

Print




5/8/2009



Page 2 of 3

5/8/2009


Page 3 of 3



5/8/2009


Page 1 of 2

Print



Is het aankoopbedrag van secundair belang en wil je de allersnelste SD-kaart, kies dan voor de Transcend SDHC Class 6 4GB. Is snelheid van belang, maar wil je ook een goede prijs per Gigabyte dan is de Kingston SDHC Class 6 8 GB de beste keuze. Zijn prestaties totaal ondergeschikt, dan krijg je bij TakeMS de meeste bytes per euro.

Transcend SDHC Class 6 4GB


5/8/2009


Page 2 of 2

Kingston SDHC Class 6 8GB

TakeMS SDHC Class 6 16GB Klik op de knop Specificaties vergelijken in het productoverzicht onderaan dit artikel voor een uitgebreide vergelijkingstabel.



5/8/2009

Vergelijkingstest: 17 SDHC geheugenkaartjes

Recommend Documents