Vereniging voor zendamateurs en aanverwanten in de IJmond en Kennemerland. Winter in IJmuiden! Uitgave Februari 2002 (C) RCK

Vereniging voor zendamateurs en aanverwanten in de IJmond en Kennemerland

Winter in IJmuiden! Uitgave Februari 2002

(C) RCK

Colofon Radio Club Kennemerland Opgericht 14 november 1966, Statutair 29 Oktober 1980. Voorzitter Penningmeester Secretaris Lid Lid

Harry Koster Ton Griep Dirk Gnodde Arno Keuris Wim Wagemans

PB5DX PA5TG PE1PFT NL 12818 PA3BMA

0255-530674 0255-524822 0255-521958 0611043116 0255-514433

[email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected]

Clubgebouw Clubavond/middag

Westerduinweg 9 1976 BV 0255-536864 IJmuiden. vrijdag 20.00 tot 24.00 uur en zondag 13.00 tot 17.00 uur.

Verenigingszender

PI4RCK RTTY uitzending RCK ronde

RCK Award

Aanvragen via de Secretaris

Techn. Commissie

Henk van Dijk Rolf Pols

PA2HDY PA0RVP

Lid van verdienste

Henk van Dijk

PA2HDY

QSL Manager

Arno Keuris

NL 12818

[email protected]

Redactie

William Lagerberg Wim Wagemans Dirk Gnodde Hans Delfsma

PE1BSB PA3BMA PE1PFT PA10219

[email protected] [email protected]

[email protected] Zondags 13.30 uur tot 14.00 uur. Zondags 14.00 uur tot 15.00 uur.

0255-512958 0255-532620

[email protected]

Opgave van nieuwe leden, adreswijzigingen, wijziging van roepletters enz. AUB zo spoedig mogelijk doorgeven aan het secretariaat! Opzeggingen dienen minimaal 1 maand voor het einde van het kalenderjaar binnen te zijn. Overname van artikelen is toegestaan met duidelijke bronvermelding. Met nadruk wijzen wij erop dat gepubliceerde schakelingen en artikelen alleen voor hobbydoeleinden bestemd zijn. Commercieel gebruik, in welke vorm ook, is niet toegestaan! De e-mail versie van dit blad mag niet in een bulletinboard of soortgelijk systeem worden opgenomen zonder toestemming van RCK. Opgeven voor het E-mail clubblad (alleen leden) bij [email protected]. De contributie bedraagt jaarlijks 20.50 Euro. Over te maken op Postbanknr 4477959 t.n.v Radio Club Kennemerland, IJmuiden. Jeugd- en gezinsleden betalen 50 %.

Hoofdsponsor

2

Van de voorzitter Om te beginnen wens ik iedereen een gelukkig nieuw jaar en ik hoop dat het een mooi hobbyjaar gaat worden. Er staan al weer enkele activiteiten gepland. Volgende maand is al weer de PACC contest en wij zullen met PI4RCK uiteraard mee gaan doen. De contest wordt gehouden in het weekend van 9 en 10 feb en begint zaterdag om 13:00 uur en duurt 24 uur. Als je zin en tijd hebt om mee te doen, meldt dit dan even bij mij. We hebben reeds contact gehad met de NVRA over de komende velddagen, zij zijn ook weer van de partij zodat we er een geslaagd evenement van kunnen maken met veel leuke activiteiten. De velddagen worden dit jaar gehouden van donderdag 30 mei t/m zondag 2 juni en we hopen uiteraard weer te gast te kunnen zijn in Spaarnwoude. Meer hierover in ons volgend clubblad. Ook dit jaar zal er veel tijd gaan zitten met het afmaken van enkele zaken in het clubgebouw. Het klinkt misschien een beetje afgezaagd en denkt u daar is tie weer, maar het is alles bij elkaar een gigantische klus. Gelukkig maken we vorderingen en hebben de meeste van jullie reeds gezien dat de sociale ruimte begint te vorderen. Wij zijn nu klaar met een mooie nieuwe kast in de ruimte en op wat plaatjes aan de wand en een koof boven de bar na is alles klaar. De patchkast aan de buitenkant van het gebouw voor de antennes is ook gerealiseerd zodat we nu naar hartelust tot 14 antennes kunnen aansluiten. Dan het financiële gedeelte van de club. We hebben gelukkig al van veel leden de contributie mogen ontvangen maar nog niet iedereen heeft betaald. Dit jaar hebben wij geen acceptgirokaarten verstuurd maar een schrijven in het clubblad met daarop onze girorekeningnummer. Dus mocht je het vergeten zijn maak het dan alsnog over. 73

Harry PB5DX

ADVERTENTIE: Te koop uit nalatenschap van PDØADG de volgende spullen. Yaesu FT227 2 meter set 10 watt FM met 5 Khz stappen Yaesu FT200 6 banden HF transceiver, is nog als nieuw. Voeding 13.8volt 8 ampère Zelfbouw GMT klok Frequentieteller tot 250Mhz klein defect in display Kenwood TH215 portofoon met mic. 2 meter Kathrein kleefvoet antenne voor 2 meter ½ golf Coaxswitch voor 2 antennes Convertor van 10 meter naar 2 meter SWR meter

90 Euro 200 Euro 33 Euro 2 Euro 22 Euro 70 Euro 16 Euro 10 Euro 16 Euro 5 Euro

Geïnteresseerden kunnen bellen naar 0251 213488

3

Firewall We kennen allemaal het grootste gevaar dat ons argeloze computeraars bedreigt: virussen. Maar er is nog een ander gevaar dat vrij onbekend is, maar soms tot veel vervelender problemen kan leiden dan ‘slechts’ een virusje. We hebben het hier over poorten in Windows. Deze poorten (de naam is zeer juist gekozen) staan wijd open, en zorgen ervoor dat kwaadwillenden zonder een enkel probleem via een achterdeurtje en eventueel een stukje software op uw computer kunnen rondstruinen. Dergelijke inbraaksoftware is meestal verpakt in een op het oog onschuldig spelletje of ander aardigheidje. Onder de motorkap bevindt zich echter een stukje code dat het voor derden heel makkelijk maakt om uw computer te veroveren. Zo’n programma wordt een ‘Trojan Horse’ (Trojaans Paard) genoemd, en het moge duidelijk zijn waarom... Het voert overigens een beetje te ver om uit te leggen wat zo’n poort nou precies is, in feite is het een communicatie-in- en -uitgang naar het besturingssysteem. Internet had in het Windows 95-tijdperk volgens de ‘grote ziener’ en Microsoftbaas Bill Gates een weinig populaire toekomst, en met name thuisgebruikers zouden zich totaal niet interesseren voor dit netwerk. Nu weten we allemaal dat Microsoft wel eens meer de plank misslaat, maar in dit geval kon je spreken van een regelrechte blunder. Naderhand is dit foutje via een agressieve internetstrategie van onze Amerikaanse softwarevrinden weliswaar rechtgezet, maar helaas zijn tot in de huidige Windows ME-versies nooit bepaalde veiligheidsmaatregelen ingevoerd. Met als gevolg dat Windows voor een hacker een open deur is. In meervoud, want er zijn tientallen poorten waar een indringer door naar binnen kan. Met name computers die continu on-line zijn, zijn extra kwetsbaar omdat een hacker veel meer kans heeft een dergelijke pc te vinden, en bovendien heeft hij of zij alle tijd om rustig een mogelijkheid te zoeken om binnen te dringen. Vroeger waren alleen bedrijfscomputers continu verbonden, dankzij het groeiende legioen kabelaars (en een handjevol ADSL’ers) ‘hangen ook steeds meer particulieren doorlopend aan het net. De meesten van hen zijn geen computerexperts, en hebben er totaal geen weet van dat Windows feitelijk een open huis is. Als een hacker eenmaal ‘binnen’ is kan hij van alles doen. Zonder de genoemde speciale software (die door de meeste virusscanners gelukkig ook als een virus wordt herkend), kan men uw pc ‘hoogstens’ vast laten lopen of wat naamgegevens tevoorschijn toveren. Samen met het met het adres van uw computer (dat door uw internet provider automatisch wordt toegewezen en waar u normaal niks mee te maken hebt) kan een hacker echter toch nog heel wat informatie over uw surfgedrag lospeuteren. Met de genoemde software (noem het maar rustig een virus kan een hacker veel meer. Van onschuldig een cd-laatje openen en sluiten tot het vissen, kopiëren en wijzigen van bestanden. Erg vervelend als uw belastingaangifte, alimentatieaanvraag of fotocollectie ineens overal op internet is terug te vinden, Geen voorbeelden om angst aan te jagen, maar helaas de harde realiteit. ZONEALARM Om dit soort ellende te voorkomen hebt u een zogeheten firewall nodig. Deze firewall blokkeert simpelweg alle openstaande poorten en een goede maakt uw computer zelfs volledig onzichtbaar op het internet. Ofwel hackers of scriptkiddies kunncn uw computer niet eens vinden. Meestal gaat het om puisterige en/of gefrustreerde tieners die simpelweg (door anderen voorgeprogrammeerde software gebruiken om hun vernielzucht op andermans PC te richten. Noem het maar digitale vandaaltjes... Gelukkig hoeft een firewall niet veel geld te kosten. Sterker nog: een van de beste is zelfs gratis! Op de site van ZoneLabs (www.zonelabs.com) vindt u namelijk een gratis versie van ZoneAlarm, een complete firewall die als goed bekend staat.

4

Let even op: Er is ook een betaalversie van ZoneAlarm (ZoneAlarm-Pro). Die biedt wat extra mogelijkheden die vooral voor het bedrijfsleven intressant zijn. Qua Firewall functionaliteit zijn beide producten gelijk. Extra aardigheidje is dat ZoneAlarm tegenwoordig een (beperkte) bescherming tegen e-mail virussen heeft. Dit betekent echter beslist niet dat ZoneAlarm een virusscanner is (daarover direct meer). Nadat u ZoneAlarm hebt gedownload, geinstalleerd en geregistreerd is het programma meteen actief. Eerst laten we u kennismaken met de genoemde e-mailbescherming. Op het moment dat ZoneAlarm een aangehecht uitvoerbaar bestand tegenkomt bij een e-mailtje krijgt u een waarschuwing met de vraag of u het programma toch wilt uitvoeren (run) of niet (do not run). Klikt u op ‘Run’, dan wordt het programma gewoon uitgevoerd, en hebt u een probleem als het toch om een virus blijkt te gaan: ZoneAlarm herkent die dingen immers niet. Een échte virusscanner kan dat wel. Zo zagen wij al snel dat het gekozen bestandje wel degelijk een virus bevatte. Ofwel: als u uw computer goed wilt beschermen (en wie wil dat niet?), dan is de combinatie virusscanner-firewall de veiligste. Ons inziens moet een firewall eigenlijk net zo gewoon zijn als een vtrusscanner, zeker als u een continue internetverbinding hebt! U BEPAALT WIE EN WAT! Een firewall staat of valt met hoe de gebruiker ermee omgaat. Iedere fire-wal] werkt op basis van een aantal regels. Die regels bepalen welke programma’s wel of geen toegang mogen hehben tot internet. ZoneAlarm vraagt altijd keurig of het een bepaald programma die toestemming kan geven. Uiteraard moet u uw browser en e-mailprogramma toestemming geven om het net op te gaan, anders valt er immers weinig meer te internetten en mailen. Ziet u echter een naam verschijnen van een programma die u niet kent, controleer dan om welke software het gaat. Vaak gaat het om een spel of programma dat wil ‘kijken” of er updates (verbeteringen) van het bewuste programma aanwezig zijn op het internet. Doet de programmanaam nog steeds geen ‘belletje rinkelen’ Geef het programma dan géén toetsemming, het kan hier om een vaag virus gaan. Vraagt ZoneAlarm bovendien een programma serverrechten mag hebben, wees dan helemaal voorzichtig. Serverrechten zorgen er namelijk voor dat een programma de deur naar uw computer wagenwijd open kan zetten. Overigens hoeft het niet altijd foute boel zijn bij een serveraanvraag; een programma als ICQ heeft serverrechten nodig om goed te kunnen functioneren. Hoe dan ook, het goed functioneren van ZoneAlarm (en iedere andere firewall) staat of valt met uw voorzichtigheid! Wilt u trouwens proberen of uw firewall echt werkt, surf dan eens naar www.grc.com, en zoek daar naar de knop (logo) ‘Shields UP’ Door daarop te klikken kunt u een aanval uitlokken (in dit geval onschuldig, er wordt niets vernield of gewist op uw computer!). Doorloop de twee tests (iets verderop vindt u nog een knop (‘Probe myports’). Met name die tweede test is interessant, voer hem maar eens uit voordat u ZoneAlarm installeert. Na installatie is uw computer volledig onzichtbaar (‘Stealth’)! En daar is het nou allemaal om te doen bij een firewall. En nogmaals, wellicht ten overvloede: feitelijk is alleen de combinatie firewall-virusscanner ultraveilig. Zie de firewall maar als het slot op de voordeur; ook daar bepaalt U wie u wel en niet binnenlaat. Hebt u iemand eenmaal binnengelaten, dan is het verstandig om een virusscanner in de buurt te hebben om uzelf (lees: uw dierbare computer) te beschermen in het geval van bepaalde activiteiten met de binnengehaalde persoon (lees: programmabestand). Overgenomen uit Computer idee

5

Cross

Vechtstraat 2 1972 TG IJmuiden. Telefoon: 0255-515141

Verhuur van:

Personenauto’s, Bussen tot 9 personen, Bestelbussen.

Internet: WWW.Crossautorent.nl E-mail: [email protected] Redactie: Foutcode 1 Onvoldoende bronnen beschikbaar! Oud (maar wel mooi) verhaal geplaatst

Verhalen van een wereldreis over het water. Hallo mensen, Dit zijn de verhalen van Glenn en Margriet. Zij maakten een wereld reis op hun boot, de Zoea. Deze stukjes zijn belevenissen van Glenn en Margriet in de diverse landen die zij hebben aangedaan. ZOEA 114 RONDRITJE , Venezuela, 4 februari 1999 Beste allemaal, We liggen al weer geruime tijd in een prachtige marina met de naam “Bahia Redonda”. Stromend water en elektriciteit van de wal en zelfs een mooi aangelegd zwembad. Heerlijk al die luxe. Ditmaal wachten we op het anker en de ketting die gegalvaniseerd moeten worden bij een verzinkerij in Caracas. Alles zou binnen 3 dagen retour zijn, maar het loopt weer behoorlijk uit. Manana, manana, en dat omdat de een of andere brander defekt is. Ondertussen maken we tripjes in de omgeving. Allereerst in het uitgestrekte kanalengebied waar in de monding deze haven gebouwd is. Dit kanalengebied “El Morro” was ooit een gigantisch mangrove gebied, dat men in de loop van 40 jaren heeft gekanaliseerd. Er is een projectontwikkelaar opgezet en het begint nu zo langzamerhand te leven. Er zijn een aantal marina’s, maar ook veel “Parlavito’s”, huisjes op palen. Omdat de stukken grond de grillige vorm hebben van een gespreide hand, zijn bijna alle huisjes aan het water met een prive-steiger voor de deur. “El Pueblo Viejo”, de oude stad, ziet er uit als klein Venetie met zijn ronde bruggetjes en pittoreske, in diverse kleuren geschildere huisjes. Even verderop weer een hele moderne versie betonblokken. Fraaie en minder fraaie villa’s als een tweede woning voor de rijke Venezolaan. Van een schoonheidscommissie hebben ze hier nog nooit gehoord! Alles kan. Er is ook een prachtig winkelcentrum “Plaza Major” met wel 6 bioscopen, dan hebben jullie een idee van de omvang. Ik kan er nog steeds niet aan wennen dat de prachtigste centra tegen een krottenwijk aangebouwd worden. Als we de poort van de haven uitlopen kom je echt in Down Town en daar is het eer bittere armoede. Dat troffen we trouwens ook langs de kant van de weg aan tijdens ons autoritje langs de kust. Hier, naast de bakstenen huisjes met getraliede deuren en ramen, ook hutjes van dunne takken met daartussen stenen. Een rare manier van bouwen of is de klei er inmiddels uitgeregend.....? Langs de weg verkopen ze Coco frio, koude kokosmelk en empanadas, heerlijke pasteitjes. Nog leisteen nodig voor je oprit? Prachtige kwaliteit en voor een habbekrats. Alleen een beetje overgewicht als je met het vliegtuig terug moet. HI. We rijden richting oost en zo af en toe

6

kunnen we een glimp van de eilanden zien die voor de kust liggen. “Islas Arapos”, twee eilandjes die, onder water aan elkaar verbonden zijn door het koraal. Op dat rif een restaurant en uit de verte lijkt het net of dat in zee staat. “Golfo de Santa Fe”, een diepe inham met diverse baaitjes. De eilanden langs de kust zijn dor en droog met grijze en gele kleuren. Het vasteland daarentegen begint hier en daar al wat meer vegetatie te krijgen en het groen wordt talrijker. De rode vruchtbare aarde steekt daarbij mooi af. “Ensenada Tigrillo” hebben we onze vorige reis met de ZOEA aangedaan en nergens heb ik ooit weer die prachtige kleurrijke anemoontjes onder water gezien. Ons einddoel is “Mochima”, de gezonken vallei, een prachtig plekje om te vertoeven en onder het genot van een biertje nemen we dit ruige landschap in ons op. We zitten op een muurtje heerlijk te genieten en een kleine groep groene papagaaien, in de boom van de buurman, houdt ons gezelschap. Naast ons een visser die op zijn gemak zijn bootje voorziet van de naam “El Bocadillo” (belegd broodje) in prachtige schaduwletters. Hier, in dit vissersdorpje is het leven simpel, poco poco, manana, manana. ZOEA 115, Melkkoe , Venezuela, 6 februari 1999 Beste allemaal, Omdat we vanwege de watermaker weer terug naar Trinidad moesten, eerst weer even uitklaren in Puerto la Cruz. Nu, vergeet het maar. Todo cerrado. Alles gesloten en let wel, de meeste bedrijven zelfs tot 15 januari. Het in- en uitklaren is zo’n ingewikkelde procedure dat men er speciale buro’s voor heeft opgezet en..... ook dicht. Eigenlijk konden we het land dus niet uit, maar we zijn toch gegaan. We hadden in ieder geval een nationaal uitklaringsbewijs van Isla Margarita naar Puerto la Cruz en ach, in Trinidad kunnen ze toch geen Spaans. Aldaar dus ook geen problemen, maar die begonnen toen we hier weer terug waren. Omdat we nu toch langer bleven vanwege het anker, dachten we er goed aan te doen om netjes in te klaren. Ik schrok me werkelijk te pletter van het bedrag. In- en dan weer uitklaren kost hier maar liefst 95 USD. Ze zijn toch echt van de pot gerukt. Je moet dit bedrag even afzetten tegen een dagloon van een arbeider en dan zie je de absurdheid er van in. $ 95,= is grofweg Hfl. 185,= en daar moet een gemiddelde arbeider 6 dagen voor werken. Maar ja, wat moet je? Hier in Venezuela ga je voor een kleiner vergrijp al het cachot in dus....betalen. Niet dus, want de volgende dag bleek dat wij alleen een entrade (in) stempel hadden en geen salida (uit). De fout lag in Isla Margarita en daar moesten we dan ook maar weer “even” naar terug. Fout......? Een belachelijke zaak natuurlijk, want het ging hier niet om een fout maar om het simpele feit dat alles gesloten was rond Kerst en Oud- en Nieuw. Gevolg.... de ZOEA vertoeft als een illigaal jacht in Venezolaanse wateren. Niet helemaal waar, want we verblijven eigenlijk gewoon in het verkeerde region, maar daar is altijd wel iets op te verzinnen. In het ZOEAverhaal 111 had ik het over 200 piek om de kust van Venezuela af te zakken, maar dat is inmiddels drastisch gewijzigd. Maak er maar 400 USD van, want buiten de inklaringsprocedure betaal je op “Los Roques” nog eens een bedrag van 64 USD omdat het gebombadeerd is tot berschermd natuurgebied. Voor dat bedragg mag je dan 3 dagen blijven. “Bienvenido en Venezuela, Welkom in Venezuela, het lijkt meer op een oprotpremie. Je zou het kunnen vergelijken met het zeilen op het IJsselmeer, van bijvoorbeeld de provincie Friesland naar Noord-Holland, wat betreft het in- en uitklaren en een extra premie voor een verblijf op de Wadden. Een methode om de staatskas te spekken en goed voor de werkgelegenheid. Hier, in Zuid-Amerika trek je als “Gringo” (vreemdeling) in ieder geval aan het kortste eind. Dat is de keerzijde van het zeilen in dit prachtige gebied. Groetjes van Glen en Margriet. De PA3HDE

7

Van de secretaris. Het eerste blad van 2002. Wat gaat de tijd snel. Als eerste wens ik natuurlijk iedereen een gezond en voorspoedig 2002 toe, voor zover ik dit nog niet persoonlijk gedaan heb. Het was gezellig druk op onze nieuwjaarsreceptie, en dat betekende (helaas) ook, dat er daarna weer veel schoongemaakt moest worden. Maar goed, dat hoort nu eenmaal bij zo’n drukke middag. Ook dit jaar gaan we natuurlijk weer een aantal aktiviteiten doen. Zo is er in februari de PACC contest, en natuurlijk in juni de velddagen.Met name de velddagen vergen weer grote voorbereidingen. Dit jaar valt de contest op 1 en 2 juni, en zitten er geen feestdagen vlak voor of na.Toch willen we al op donderdag 30 mei het kamp gaan opzetten, dus zullen er een aantal leden extra vrije dagen bij hun baas moeten opnemen. Het afbreken gebeurt dit jaar wel direkt na de contest, dus op zondag. De opruimploeg zal daarna nog in ons clubgebouw kunnen nagenieten tijdens een chinese maaltijd. Nu hoor ik al een aantal mensen vragen:”waarom niet op maandag opruimen, net als afgelopen keer?” Omdat deze maandag geen feestdag is, zal men dan nog een vrije dag moeten opnemen, en we vrezen, dat dat voor velen teveel van het goede wordt, en dus de opruimploeg wel eens bijzonder klein zou kunnen zijn. Als pinksteren weer in het velddagweekend valt zullen we die extra dag natuurlijk weer wel benutten. Ook de NVRA zal hopelijk weer van de partij zijn, en de eerste kontakten hierover zijn alweer gelegd. Er zal binnenkort een gezamenlijke bestuursvergadering worden belegd om het één en ander goed af te spreken. Van onze kant vonden wij de samenwerking bijzonder geslaagd, en verwachten dan ook, dat ook dit jaar de NVRA een grote inbreng zal hebben tijdens de velddagen. Maar (voorlopig) genoeg over de velddagen. De PACC contest komt eerst nog, en we

8

hopen, dat voor die tijd ons antennepark weer op orde is. De contest gaat natuurlijk ook door, als nog niet alles af is, maar dan zullen er wat “noodgrepen” toegepast moeten worden. Onze voorzitter is hier al druk mee bezig. Dan moet natuurlijk ook nog het jaar 2001 nabesproken worden, en verder gepraat worden over RCK, en hiermee bedoel ik dus het uitschrijven van een Algemene Leden Vergadering. Deze is gepland op vrijdag 5 april 2002. Natuurlijk krijgt u hier nog een persoonlijke uitnodiging voor, maar dan kunt u nu alvast deze datum in uw agenda schrijven. En dan de Euro. Bent u er al aan gewend? Ik nog niet hoor. Elk muntje moet nog steeds bekeken worden, en daarom gaat betalen een stuk langzamer. Pinnen kan natuurlijk ook, maar daar ben ik zelf niet zo’n voorstander van. Ik raak dan snel het overzicht kwijt. Met geld in mijn portemonnee kan ik tenminste zien hoe snel (of langzaam) het gaat. Het zal nog wel even duren voor we echt aan deze nieuwe munteenheid gewend zijn. Er is geen ontkomen aan, dus je moet wel. Het moeilijkste vind ik de schijnbaar lage prijzen. Dit maakt het aantrekkelijker om dingen te kopen, die je eigenlijk niet nodig hebt. Ik moet mezelf af en toe afremmen om geen overhaaste aankopen te doen. Ook dit zal wel wennen, zeker als ik wat beter naar mijn salaris-bijschrijvingen ga kijken, want die lijken nu ook schrikbarend laag te zijn. Goed, ik heb weer aan mijn “verplichting” voldaan om een pagina in ons blad te vullen. Ik blijf het jammer vinden, dat zo weinig leden de moeite willen nemen om iets voor ons blad te schrijven. Een stukje voor ons blad hoeft niet altijd over de radio-hobby te gaan hoor. Een anekdote uit het “gewone” leven mag ook. Of iets leuks of interessant van het werk. Mogelijkheden genoeg dus om iets te schrijven, en misschien vinden anderen uw verhaal ook nog wel leuk!!. Het kost u alleen wat tijd, en misschien zet het weer anderen aan om ook iets te schrijven. Zo kan ons blad dus gevuld worden door anderen dan de min of meer vaste schrijvers. Want ook voor deze vaste inzenders kan het wel eens voorkomen, dat het even stokt, en u wilt natuurlijk wel een blad, waar meer in staat dan advertenties. Klim dus eens in de pen. Ik blijf in ieder geval proberen om iedere keer iets op papier te krijgen. Dirk Gnodde, PE1PFT, secretaris.

9

ARRL 10 meter contest Tsja, Daar was ie weer, de jaarlijkse ARRL tien meter contest. Midden tussen de lopende verbouwingen van ons clubgebouw door was de tijd weer aangebroken voor de contest met zijn jaarlijkse eetfestijn. De voorbereidingen waren al weer tijden in volle gang. Niet direct in het clubgebouw maar meer op het boodschappenlijstje van Marjolein, onze super keukensysop en Harry, de voortrekker van de contesten. Ikzelf, Arno en Dirk hebben ook niet stilgezeten. We moesten het clubgebouw weer in zo verre afmaken dat er in ieder geval weer genoeg stopcontacten op de muur zaten om alle gourmet stellen te voeden. Er stonden er dit keer weer een stuk of zeven op de tafels. De antenneploeg maakte vrijdagavond de mast klaar voor gebruik met onze beruchte 5 elements antenne erin en ook de Skanti eindtrap werd in gereedheid gebracht, dienstroosters werden gemaakt, er werd nog even een cursus NA-loggen gedaan en het feest kon beginnen. Afgesproken werd dat om zaterdag 0900 uur werd begonnen met contesten en dus was de huismus (huismeester) om half negen paraat. De kachels waren aangebleven en ook de zendapparatuur was al warmgedraaid dus men kon gelijk aanvallen. De band was nog maar amper open dus de aanloop was niet zo snel maar dit zou heel rap veranderen. Nadat ook de contest sysop’s waren warmgelopen ging de QSO teller met sprongen omhoog. Ikzelf had het druk met het her-inrichten van de kamer omdat de tafels op hun normale plaats niet meer mensen kunnen herbergen dan ongeveer 20 en dan hebben we de gourmet stellen nog maar even buiten beschouwing gelaten, die moesten per slot van rekening ook nog ergens worden neergezet. We gingen er van uit dat ieder dourmet stel een vermogen zou opnemen van 2 KW en dat zou een flinke aanslag zijn op de electriciteitsvoorziening, dus samen met Dirk werd een tijdlang gepuzzeld hoe we de diverse apparaten het beste over de drie fasen konden verdelen. Achteraf waren de gourmetstellen “maar” 1200 Watt dus het zou wel loslopen. Het eten was zoals gewoonlijk weer >>PERFECT<< dus de gourmetters hadden absoluut geen klagen. Hetde gebouw zatclubavond... weer nokkienokkie dus ook Laat niet als dank voor fijne dat zit snor. Volgens de Contest CrackerJacks hebben we ook de contest niet slecht ge”personeel” hoeft niet op te ruimen daanHet en hebben we het aantal QSO,s vanhet vorig dan jaar ruim overschreden en ik heb even gespiekt in de oude verhalen, dat waren er ongeveer 650, dit keer waren het er in de 900 achter UW kont QSO’s. Dit kwam mede door de inzet van een steeds groeiend aantal NVRA leden die dat contesten toch ook wel leuk vinden. Ik heb me in ieder geval weer perfect vermaakt en ik hoop dat dat ook geldt voor de anderen die aan het weekeind heeft meegedaan. Ik hoop ook van harte dat onze SponsorCrackerJack Erik Rustemeijer en zijn familie zich op deze avond hebben vermaakt en dat we ze volgende keer weer mogen verwelkomen. Groeten, Wim@BMA

Bouw materialenhandel

BEENHAKKER BV IJMUIDEN Dokweg 36 - 1976 CA IJmuiden Telefoon 0255 - 51 40 10 Telefax 0255 - 53 67 97

10

Postbank 30 25 16 bank: ABN. Amro, Reknr 56.48.12.625 E-mail: [email protected]

35 jarig jubileum Op vrijdag 23 november 2001 werd bij RCK gevierd dat 35 jaar geleden werd gevormd. Ik zeg met opzet niet dat RCK toen werd opgericht want officieel gebeurde dat pas in 1980. 35 jaar geleden kwamen een aantal mensen bijeen in een kelder ergens in Haarlem en die aktiviteit groeide uit tot wat RCK nu is. Voor die vrijdag hadden we een “iets uitgebreide” clubavond gepland met een koud buffet als extraatje. Omdat we ook al de ARRL contest met zijn inmiddels fameuze Gourmetavond hadden besloot het bestuur om een niet al te groot feest te gaan maken maar DAT hebben we geweten. De avond begon voor ons al vroeg omdat er ook nog verbouwingen lopen die de nodige troep met zich meebrengt en een aardige aanslag doet op de beschikbare ruimte in ons gebouwtje. De troep moest aan de kant en extra ruimte moest worden gemaakt om het buffet te kunnen neerzetten en tevens zouden wat zitplaatsen ook wel makkelijk zijn dus de dagen ervoor waren we al in touw. Niet alleen in het gebouw was er drukte van belang maar ook in huize Koster was het druk omdat daar het koud buffet werd samengesteld en alle verdere voorbereidingen werden gedaan. Om een uur of zes waren we reeds binnen om alles klaar te maken en om een uur of half zeven kwamen de eerste mensen binnenhobbelen. Dat binnenhobbelen ging gestaag door tot een uur of negen zodat alle stoelen in no-time bezet waren. De aanloop was zo groot dat ook het door mij getelde record sneuvelde. Dat record stond op een man of 40 binnen maar op deze avond telde ik 55 man, inclusief kinderen. Iets te laat, omstreeks 20:30 uur verzocht de voorzitter stilte voor een kleine toespraak en daarna kon het feest beginnen. De tafel was inmiddels goed gevuld en de aanwezigen vielen gretig aan. Ton had voor een aantal harinkies gezorgd die ook snel in de diverse keelgaten verdwenen (inclusief die van mij). Aan het eind van de avond was de hoeveelheit smikkelwerk behoorlijk geslonken en dus was het koud buffet een succes geworden. Wat me echt opviel was de enorme aanloop die we hadden, zoals al gezegd waren er een man of 55 binnen terwijl ik er ongeveer 40 had verwacht. We hebben geloof ik maar 35 stoelen en daar kwam nog bij dat de audioinstallatie buiten bedrijf was zodat we geen stoelendans konden doen. In de radiokamer was het ook druk maar dat had deze keer niet veel met de radiohobby te maken maar meer met het feit dat de “kamer” vol was en niet te vergeten omdat de radiokamer op de clubavonden rookvrij is. De opgevoerde afzuigkappen in de keuken konden het overigens redelijk aan dus de mist in de kamer bleef redelijk beperkt. Om een uur of 2 was iedereen weer huiswaarts gekeerd en was ook deze avond in de geschiedenis verdwenen. Ik zou zeggen: OP naar de 40 jaar (of om nog meer van deze fijne avonden te hebben het officiele 25 jarig bestaan van RCK in 2005). Harry en marjolein, Ik las op de RCK website in het gastenboek dat de diverse clubevenementen wel culinaire hoogstandjes lijken en dit was weer eens geen uitzondering! Het was allemaal prima in orde, bedankt voor de inzet. Tot het volgende evenement, Wim@BMA

11

Timmerfabriek

kozijnen ramen

Directeur A. de Haas

De Haas tel. 072 - 533 23 06 fax. 072 - 533 97 62

deuren trappen

Handelsweg 24 Heiloo

A loud voice from a small country In tijdschrift “Schip en Werf de Zee” werd een artikel geplaatst over de geschiedenis van Scheveningen Radio geschreven door ex PCH medewerker Henk Spuls Met toestemming van de redactie van dit tijdschrift willen wij U dit verhaal niet onthouden en verspreid over een aantal uitgaven van “Oud Roest” zullen wij dit publiceren. De kortegolf wereldwijde communicatie Op 3 juli 1927 werd de kortegolfdienst voor wereldwijde telegrafie officieel opengesteld voor het openbaar verkeer. Tot die tijd werkte PCH alleen in de midden- en de langegolfbanden. De middengolf reikte tot In het Kanaal alhoewel s’nachts veel grotere afstanden werden overbrugd. De lange golf werd in de Noord Atlantic gehoord maar reikte onder bepaalde omstandigheden ook aanzienlijk verder. Om de lange golf optimaal te gebruiken was een hoog vermogen nodig.

12

Marconi en C.S. Franklin, één van zijn ‘senior Engineers’ hadden in 1916 met het oog op communicatie ten behoeven van de Marine en ter ontlasting van de gebruikelijke golflengten geëxperimenteerd op de korte golf. Marconi was echter tot de conclusie gekomen dat communicatie beneden bepaalde frequenties commercieel niet aantrekkelijk was. De ontwikkeling in de radio techniek, ondermeer de buizen techniek, maakten een commercieel gebruik wel mogelijk. Men was er inmiddels achter gekomen, dat met de kortegolf grote afstanden konden worden overbrugd, zonder dat zeer grote vermogens zoals bij de langegolf nodig waren. Een aantal lagen in de ionosfeer reflecteerden namelijk de kortegolffrequenties naar de aarde, die op haar beurt deze weer terugkaatste. Deze ontwikkelingen waren niet voorbij gegaan aan het Radio Laboratorium van PTT. In het jaar 1926 waren met de kortegolf al enkele experimenten gedaan. De ‘Slamat” op uitreis naar ‘Nederlands-Indië” verzorgde elke dag op de 12 Mhz (megaherz) proefuitzendingen. Deze werden in het erop volgende jaar herhaald met o.a. passagiersschepen “P.C. Hooft” en de “Simon Bolivar”. In het begin vond de ontvangst plaats in Meyendel, een station van de Vaste Radio Verbindingen. Via Amsterdam Radio werden de signalen per telefoon doorgezonden naar IJmuiden. Een vlotte verkeersafwikkeling was op deze wijze niet mogelijk en men ging er al spoedig toe over de kortegolf ontvangst aan ijmuiden over te dragen. De 12 Mhz fungeerde als dagfrequentie en ‘s nachts werd in de 8 Mhz gewerkt. Van meet af aan bestond bij het radioverkeer de gewoonte dat het station van bestemming de ontvangst van het bericht bevestigde aan het zendende station. Voor schepen die zich op grote afstand van het Nederlandse kuststation bevonden, was dit lange tijd onmogelijk; de meeste hadden nog geen korte- of lange-golfzender aan boord. In 1932 begon men bij wijze van proef met de zogeheten ‘eenzijdige uitzending’. Deze hield in dat het bericht van ontvangst later, via een ander schip dat wel contact kon onderhouden, of wanneer het schip zich eenmaal weer zelf bij Scheveningen-radio kon melden, werd gegeven. Het kuststation moest natuurlijk wel een redelijke zekerheid hebben dat het bericht zou aankomen. Daarom

13

beperkte men de proef tot enkele scheepvaartroutes, waarbij Radio Holland doorgaf welke schepen die bevoeren. Toen de eerste proeven een succes bleken, breidde men het aantal routes uit. In 1934 voerde de PTT dit systeem definitief in. Later liet men de ontvangstbevestiging geheel vervallen. Om er toch zeker van te kunnen zijn, dat alle uitgezonden berichten ook daadwerkelijk door het betreffende schip waren ontvangen, werden alle telegrammen per schip en per reis doorgenummerd. Was een bericht verloren gegaan, dan viel dat dus direct op wanneer het volgende arriveerde. Dit soort verkeer bleef uiteraard beperkt tot Nederlandse schepen. Toch werden in 1937 reeds ruim vierduizend berichten eenzijdig uitgezonden. De conferenties van Londen en Washington 1929. Het jaar 1929 was een belangrijk jaar voor de maritieme communicatie gebruikers. Op de Conferentie van Londen werd dat jaar ondermeer aangenomen dat een vast station van de Mobiele Dienst voor de Zeevaart aan de naam van het station kreeg toegevoegd de suffix “Radio”. Sinds 1 januari 1929 luidde daarom de officiële naam van PCH: Scheveningen Radio. Dat betekent dat als men spreekt over “Radio Scheveningen” men daarmee een omroepstation zoals Radio Nederland en Radio Oranje mee zou bedoelen. Beide conferenties hebben als het ware de grondslag gelegd waarop in latere jaren de afwikkeling van het maritieme radioverkeer een zo’n grote rol zou gaan spelen. We zien daar o.a. de officiële status van de noodgolf verschijnen en ook worden frequenties verdeeld onder de verschillende groepen gebruikers. Ook werden de stilteperioden ingesteld. Schepen die in nood kwamen, meldden dit op de nood- en oproepgolf de 600 meter. Over het algemeen werd het “sos” onmiddellijk door schepen en kuststations, die de verplichting hadden deze golf continue te beluisteren, gehoord. Mocht het schip om één of andere reden niet doorkomen, er werd misschien van een zwakkere noodzender gebruik gemaakt, dan waren daar altijd nog de stilteperioden.

COMBI Fantastisch in foto en Video

LOEK ANDERSON Galle Promenade 48 - Velserbroek - Tel 023-5393484 Kennemerlaan 85-87 - IJmuiden - Tel 0255-515962

Kleurenfoto’s vanaf 13 eurocent 14

De stilteperioden. In de stilteperiode mochten alleen schepen in nood hun bericht versturen. Verder moest iedereen zwijgen. De stilteperioden in de telegrafie vielen van x-uur 15 tot x-uur 18 en van x-uur 45 tot x-uur 48. In het 50-jarig gedenkboek van het station wordt het volgende verhaal over de stilte-perioden verteld: “Kwart over negen wezen de wijzers van de klok op het kuststation. De stilteperiode op de 600 meter was begonnen en er moest speciaal uit-geluisterd worden naar eventuele noodseinen. Maar zoals, helaas wel eens meer gebeurt waren er nog enkele scheepsstations die, niet lettend op de tijd, de verplichte radio-stilte verbraken. Er was er één die aan CQ (allen) riep dat hij “CL” (sluiten) ging; en één vroeg nog even QRU? (heeft er nog iemand een bericht voor me?). De PCH telegrafist achter de sleutel van de 600 meter verbeet zich van ergernis, te meer daar hij juist meende heel zwak in de etherverte een “QRT SOS” (niet zenden want er is een schip in nood) te horen. Toen het sissende geluid van een vonkzender wreed door de ether scheurde, was voor hem de maat vol en slingerde hij met zijn 2 kilowatt een nijdig “QRT or report” (stop met zenden of U wordt gerapporteerd) in de ether, daarmee dit schip tot de orde roepend. Dit laatste hielp en er heerste eindelijk stilte. Blijkbaar waren ook de andere overtreders geschrokken. Toen de grote wijzer van de klok op PCH de 18e minuut bereikten en daarmee het einde van de stilteperiode inluidden, bleef het opmerkelijk rustig op de 600 meter. Geen enkele oproep volgde. Het “QRT or report” werkte blijkbaar nog na. Niemand wilde de eerste zijn, bang op de vingers getikt te worden door het Nederlandse kuststation. Eindelijk aan het einde van de 19e minuut klonk een CQ (aan allen) oproep luid in de bijna angstwekkende stilte. Het was een laconieke Engelsman die droogjes tot de schare scheepsoperators op de Noordzee seinde: “Come on girls?”. De stilte-periode duurde ditmaal volle 5 minuten!”.

De Radio Medische Dienst. Vanaf 1931 konden schepen zonder eigen dokter aan boord via de radio medisch advies vragen, Scheveningen Radio gaf de opgevangen verzoeken per telefoon door aan het Rode Kruis Ziekenhuis in Den Haag en seinde de adviezen naar de schepen. Vanaf begin 1935 kon ook via radiotelefonische weg medisch advies worden gevraagd. In dat geval werd het schip direct in verbinding gebracht met de arts. Ook deze gesprekken moesten worden gevolgd en dat leverde soms aardige anekdotes op. Zo reageerde een schipper op de vraag hoe de patiënt at, met de opmerking: “Ja dokter, we begrijpen er niks van, hij vreet als een slootgraver en slapen doetie als een marmot en toch kan ie niet werken want hij voelt z’n eigen zo slap als ‘n vaatdoek”. De Radio Medische Dienst valt tegenwoordig niet meer onder het Rode Kruis maar onder de Koninklijke Reddingsmaatschappij in IJmuiden. Na de sluiting van PCH heeft de Kustwacht niet alleen de uitvoering van deze dienst overgenomen maar ook de dienst Weerberichten. Herinnering aan de lange golf 2222 meter. De kwaliteit van een kuststation hangt o.a. af van de ervaring van het personeel. Die ervaring was wel heel duidelijk aanwezig in de volgende situatie: 0000 gmt: PHSN OBS van ss Statendam/PHSN (PCH ontvangt een obs weerrapport) QRX 0400 (De PHSN zal om 0400 weer verbinding maken). 0400 gmt: PCH luistert scherp uit. Hoort: tut (kennelijk van de PHSN) - PCH zegt: tut -PHSN brengt OBS - PCH zegt na ontvangst: tut - PHSN antwoordt met: tut - Einde QSO (einde verbinding).

15

16

Gewoonlijk moet volgens de regels worden gewerkt. Er is een aanroepprocedure waarin de roepnaam van de roeper en de geroepene moet voorkomen. Ook is er een sluitingsprocedure. Maar om met twee “tuttcn” een bericht binnen te halen is ook wel eens leuk. De eerste peiling. Het is avond. Het waait en het regent. Een dikke grijze lucht hangt laag over Rotterdam en veroorzaakt een depressie in de harten van hen die gedwongen zijn zich buitenshuis te begeven. Het havencomplex ligt praktisch verlaten. Grote, grauwe wattenarmen houden het gehele gebied omvangen in een nimmer aflatende greep. De eenzaamheid kruipt te voorschijn uit iedere donkere hoek. Langs de kade loopt een marconist die zich van het weer niet veel aantrekt. Hij is jong en vol levenslust en op weg naar zijn eerste schip. De volgende morgen, het weer is niet veranderd, wordt op het scheepje “voor en achter” gemaakt. De oude bak komt los van de wal, koerst naar het midden van de rivier en zakt daarna de Waterweg af: De jonge marconist scharrelt zenuwachtig door de radiohut. Hij moet dadelijk zijn eerste QTO (vertrek uit een haven) aan PCH seinen. Dat is het echter niet wat hem een licht gevoel van angst bezorgt; dat zal wel lukken. Het benauwde voor hem is... de richtingzoeker. In die tijd waren er niet zoveel schepen met zo apparaat en dat hem nu net op z’n eerste reis moet treffen. Nauwelijks zijn we de Hoek gepasseerd of de wereld sluit zich nog dichter om het kleine scheepje. Plotseling rinkelt de telefoon. De jongen die nog amper weet waar de seinsleutel staat krijgt de schrik van zijn leven. Het is een telefoontje van de brug. Of hij even naar boven komt om een radiopeiling te nemen. Hij zoekt snel wat boeken bij elkaar en stampt met lood in z’n schoenen naar de brug. Hij houdt zich dapper en schakelt het toestel en al zijn theoretische kennis in, peilt zo eens hier en daar en geeft de resultaten aan de gezagvoerder. Na een ogenblikje zegt de gezagvoerder: “Meneer, weet U zeker dat deze peilingen goed zijn?”. De jongen antwoordt: “Ja... ja... zeker, kapitein.” “Gelukkig” zegt de ouwe, “dan weten we tenminste waar we zitten”. Gelijktijdig vallen een diepe zucht en een enorme steen van het hart van de jongen. Helaas, een momentje later komt die steen met verdubbelde kracht terug boven op z’n hoofd, wanneer de gezagvoerder er aan toevoegt: “want volgens Uw peilingen, meneer, zitten we nu op de derde verdieping van Vroom en Dreesmann in Den Haag!”. Radiotelefonie. Reeds in 1917 werden al stemmen tussen het Morseverkeer in de ether waargenomen. De militaire tak van Marconi’s Company was toen al met de ontwikkeling bezig van radiotelefonie (spraak) ten behoeve van de militaire luchtvaart. Het is de basis voor het

17

gebruik bij de civiele luchtvaart en de Omroep, welke zich na de oorlog van ‘14-’18 heeft ontwikkeld. Omroepverenigingen en radioamateurs waren in die jaren enthousiaste gebruikers. Tijdens de conferentie van Washington zien we voor het eerst dat de radiotelefonie ter sprake komt. Aldaar werd voor het radiotelefonie-noodsignaal het “Mayday” gekozen en er werd bij de frequentieverdeling al rekening gehouden met deze ontwikkeling. Toch heeft het nog tot 1932 geduurd voor PCH gebruik ging maken van radiotelefonie. Aan een radiotelefoongesprek ging in die dagen eerst een radiotelegraflsche voorbereiding vooraf. Het schip riep eerst op morse (Al) aan en ging daarna over op A3 (telefonie). Overigens werkten de Amerikaanse kuststations WOO en WOM van AT&T in de jaren ‘70 nog op dezelfde wijze; een ‘technician’ voor de opbouw van de radioverbinding en daarna de “high seas operator die het gesprek boekte en doorverbond. Het aantal schepen dat met radiotelefonie werd uitgerust nam in de erop volgende jaren hand over hand toe. Met name in de trawlervisserj en op de loggers uit Katwijk en Scheveningen. Al spoedig schoot het ‘kwartierschedule’ te kort en werden er ten behoeve van de visserij ‘Trawler’- en ‘Logger’-perioden ingesteld. In deze jaren is de basis gelegd voor de langdurige relatie tussen Scheveningen Radio en de visserij. We kunnen zeggen, dat de visserij de radiotelefonie van het kuststation heeft gemaakt tot dat wat het in latere jaren is geworden: Paraat, Correct en Hulpvaardig. De oorlogsjaren Op 10 mei 1940 werd Nederland actief betrokken bij de Tweede Wereldoorlog. Dit hield voor PCH de noodzaak in alle Nederlandse schepen met een radio-installatie aan boord daarvan in kennis te stellen. Het Post- en telegraafkantoor, het station in de polder en de zenders in Scheveningen kregen militaire bewaking. Die dag en de volgende dagen werd IJmuiden een aantal malen beschoten, terwijl Duitse vliegtuigen ook mijnen afwierpen. Op 12 mei was de situatie dermate verslechterd, dat het deel van de radiodienst dat zich nog in het post- en telegraafkantoor bevond, werd overgebracht naar de Spaarndammerpolder. Op 14 mei zette men de langegolfzender in voor de binnenlandse radio-omroep, omdat de studio’s in Hilversum niet meer bemand waren. Daartoe verbond men de zender met een hulp-studio in Den Haag voor het uitzenden van nieuwsberichten en mededelingen, afgewisseld met grammofoonmuziek. Op 15 mei volgde de capitulatie van Nederland. Om halfvijf in de middag moest het station op last van het Hoofdbestuur van de PTT in Den Haag zijn werkzaamheden stopzetten. Dit werd medewerkers per kantoororder meegedeeld: “Aan het personeel van Schevingenradio. Op last van hoger hand wordt het kuststation Scheveningen Radio tot nader order gesloten. PCH met zijn roemvol verleden zal dus voorlopig niet meer in de ether aanwezig zijn”. Voor de schepelingen aan boord van Nederlandse schepen betekende dit, dat hun vertrouwde communicatieweg met het vaderland ophield te bestaan. De bezetter poogde nog in de begindagen van de bezetting de Nederlandse Koopvaardijschepen naar Nederland te dirigeren. De directeur van het kuststation werd daartoe door de Duitse bezetter naar het kuststation gebracht. Daar kreeg hij de opdracht een bericht aan alle Nederlandse koopvaardijschepen uit te laten seinen waarin bevel werd gegeven zo spoedig mogelijk naar hun Nederlandse thuishaven terug te keren. Dit bericht was misschien bedoeld om in de verwarring die toen heerste, kapiteins te bewegen alsnog terug te keren. Dit ging natuurlijk in tegen een eerder bericht van de Nederlandse autoriteiten om alle volgende

18

berichten te negeren. Weldra mocht het personeel van Scheveningen Radio niet meer op de werkplek komen. De Duitsers hebben de zend- en ontvangmiddelen daarna ingezet voor hun eigen berichtgeving. Daarnaast diende het kuststation als reserve voor het Duitse kuststation Norddeich. Een belangrijke taak van het kuststation was verder het afluisteren van het verkeer van de geallieerden. Voor dit doel werden ook de Nederlandse visserijschepen ingezet. Zij voeren met Duitse technici en marconisten aan boord rond om de Engelse radiocommunicatie af te luisteren. In de ochtend van 2 juni 1942 vielen Engelse jagers het zendgebouw en de antennes van het kuststation in Schevingen aan. Zij werden snel verjaagd door de kustverdediging en de schade viel mee. Het zendstation was echter wel getroffen door een luchttorpedo met als gevolg een lichte beschadiging van zendgebouw en antennes. In september 1943 werd PCH getroffen door een bom. Hoewel de schade aanzienlijk was, kon Schevingen Radio toch blijven functioneren. Bij de bevrijding was het station in IJmuiden door toedoen van de bezetter echter totaal verwoest. Volgende keer verder... door: Henk J. Spuls Tot 1 januari 1999 Hoofd operationele dienst bij Scheveningen Radio. Dit artikel werd met toestemming van de auteur overgenomen uit Oud Roest.

19

Rustemeijer Building Maintenance

Voor alle renovatie en onderhoudswerkzaamheden en onderhoud dak-en gevelbeplating

Staalstraat 163-165 1951 MB Velsen Noord (NL) Telefoon (+31) 251-273032 FAX (+31) 251-270910