Varkens produceren in Argentinië: lage kosten en daglicht in overvloed Argentinië, het land van Maxima en pampa’s, maar ook een wereldspeler in de dop als het gaat om varkens! Auteurs: M.A. de Winter P. van Horne
De totale Argentijnse varkensstapel bestaat uit meer dan 3.000.000 dieren. Dit is circa een kwart van de totale Nederlandse varkensstapel in een land dat 67 tot 82 maal zo groot als Nederland is. Samen met FAUBA heeft LEI Wageningen UR de sector in beeld gebracht. Opvallend is dat de Argentijnse varkenssector er één is van tegenstellingen. Enerzijds heel veel (80%) ‘kleintjes’ en anderzijds enkele grote: minder dan 5% van de zeugenhouders heeft meer dan 100 zeugen. Uit een LEI Wageningen UR studie blijkt dat de productiekosten in de varkenshouderij in Europa het hoogst zijn en in de VS en Brazilië duidelijk lager. Daarnaast maakt een kostprijscalculatie van LEI Wageningen UR duidelijk dat productiekosten op grootschalige varkensbedrijven in Argentinië tot 10% lager kunnen liggen dan in buurland Brazilië, vooral door lagere voerkosten. Tezamen met de lagere kosten voor arbeid, huisvesting, overvloedige ruimte, lage milieu> en urbane druk een sterke uitgangspositie voor de wereldmarkt.
Bekijk en lees meer over de varkenssector in Argentinië.
Fotorapportage Varkenssector in Argentinië (M.A. de Winter & P. van Horne)
1
LEI>bedrijfseconoom Peter van Horne en zijn collega Mariët de Winter waren eind 2009 ter plaatse om te kijken onder welke omstandigheden varkens en legpluimvee worden gehouden. Ze bezochten er ondermeer één van de grotere en moderne bedrijven in Argentinië, 300km ten noorden van Buenos Aires, en maakten er de foto’s die u in deze fotorapportage terugziet. Dit bedrijf hield vijf jaar geleden nog 500 zeugen, nu 1000 en blijft groeien. Wekelijks vinden er 50 worpen plaats. Die gepland worden op de dins>, woens> en vrijdagen. Op dit bedrijf worden technische resultaten gerealiseerd die vergelijkbaar zijn met de zeugenhouderij in Nederland. Tussen 7>10 dagen na geboorte worden de biggen zonder verdoving gecastreerd. Ook worden tanden geknipt, staarten gecoupeerd en ijzer toegediend.
Op 21 dagen na geboorte worden de biggen gespeend en op gewicht in groepen ingedeeld. In de week na het spenen is een groei van 180gram per dag het streven. Biggen worden overigens niet geblikt, maar krijgen een ander ‘merkteken’: een of meerdere knipjes in het oor. Ieder bedrijf heeft een andere combinatie, zodat de biggen herkenbaar blijven.
Fotorapportage Varkenssector in Argentinië (M.A. de Winter & P. van Horne)
2
Met eenvoudige trekker en wagen worden de dieren na 70 dagen na spenen (circa 25>30kg) voor de tweede en laatste keer binnen het bedrijf verplaatst. Enkele van de 17 medewerkers op het bedrijf bieden hierbij een helpende hand.
Vleesvarkens worden gehouden in grote groepen, die uitzicht hebben op het Argentijnse land. De dieren hebben, afhankelijk van de stal, 0.7 of 0.8 m2 tot hun beschikking (Europese minimumnorm is 0.65 m2 per dier). De varkens op de foto’s worden uiteindelijk afgeleverd aan één van de vier slachterijen, waarmee het bedrijf een relatie onderhoudt. Dit is overigens contractueel niet vastgelegd. De grootste slachterij in Argentinië slachtte in 2008 maandelijks ruim 690.000 dieren, de nummer twee ruim 344.000.
Fotorapportage Varkenssector in Argentinië (M.A. de Winter & P. van Horne)
3
In tegenstelling tot Nederland waar stallen soms verwarmd moeten worden, vergt het Argentijnse klimaat dat er in bepaalde periodes gekoeld moet worden. Op de foto zie je een wandkoeling met water. Dit systeem in combinatie met ventilatie zorgt voor de benodigde koeling. Dit speelt met name in de periode van november tot en met maart en in de provincies waar de varkenssector geconcentreerd is: Buenos Aires, Córdoba, Entre Rios.
Voor de opfok van zeugen wordt sperma aangekocht (voor ki), terwijl voor het afmesten van varkens eigen beren worden ingezet. Op het bezochte bedrijf wordt een traject naar een hoger aflevergewicht ingezet (105>120kg). Ook de eindberen worden hierop aangepast: Piétrain eruit en Duroc erin.
Fotorapportage Varkenssector in Argentinië (M.A. de Winter & P. van Horne)
4
Nederland schakelt over op groepshuisvesting. In Argentinië worden guste en dragende zeugen nog in boxen gehouden. Groepshuisvesting op korte termijn hier niet verwacht. Dat zal nog minimaal 15 jaar duren. Zeugen die overigens na de tweede keer dekken niet drachtig zijn, worden uitgeselecteerd en afgemest.
Vanaf geboorte tot aan levering krijgen de varkens 8 verschillende voermengsels verstrekt. Het voer wordt nog aangekocht, maar dat duurt niet lang meer. Naast de stallen is een voerfabriek in aanbouw. Tevens is een mestbewerkingsinstallatie op het bedrijf aanwezig, waarbij dunne mest wordt gescheiden in een dikkere en dunnere fractie.
Fotorapportage Varkenssector in Argentinië (M.A. de Winter & P. van Horne)
5
Argentijnen zijn echte rundvleesliefhebbers (!) en de consumptie van varkensvlees beperkt zich tot circa 8 kilogram per persoon per jaar. Vergelijk dat met Nederland waar jaarlijks per persoon circa 40 kilogram varkensvlees gegeten wordt. Een ander verschil is de manier van eten: 85 procent van de Argentijnse varkenvleesproductie is bestemd voor de zogeheten koud>vlees> sector. Koud>vlees, zoals worst, is een hoofdcomponent binnen het eetpatroon van Argentijnen.
Fotorapportage Varkenssector in Argentinië (M.A. de Winter & P. van Horne)
6
